Σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου προχωρά η "Τράπεζα Αττικής"

"Γαλαντόμο" το πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου της Τράπεζας Αττικής, με την αποζημίωση να κινείται μεταξύ 15.000 και 200.000 ευρώ. Στόχος να αποχωρήσουν τουλάχιστον 70 άτομα, με εστίαση στην ηλικιακή ομάδα άνω των 50 ετών.

Τους όρους του προγράμματος εθελούσιας εξόδου, που στοχεύει στην αποχώρηση τουλάχιστον 70 ατόμων, μεγάλων κυρίως ηλικιών, ανακοίνωσε σήμερα στο προσωπικό η Τράπεζα Αττικής 

Η περίοδος υποβολής των αιτήσεων συμμετοχής στο πρόγραμμα ξεκινά την επόμενη Δευτέρα 17 Οκτωβρίου και προβλέπεται να ολοκληρωθεί στις 31 Οκτωβρίου.

Τα παρεχόμενα κίνητρα είναι εστιασμένα στην αποχώρηση υπαλλήλων άνω των 50 ετών, προκειμένου να μειωθεί το λειτουργικό κόστος αλλά και να αποσυμφορηθεί το οργανόγραμμα της τράπεζας από μεσαία και ανώτερα στελέχη.

Το πρόγραμμα προβλέπει αποζημίωση 14 μεικτών μισθών για όσους διαθέτουν προϋπηρεσία τουλάχιστον 15 ετών, ενώ για αυτούς που δεν πληρούν το παραπάνω κριτήριο, η αποζημίωση των 14 μεικτών μισθών διαιρούται διά τα έτη προϋπηρεσίας.

Επιπρόσθετα, δίνονται μια σειρά προσαυξήσεων στις αποζημιώσεις, οι οποίες κλιμακώνονται με βάση ηλικιακά κριτήρια.

-Για όσους είναι ηλικίας 58 ετών και άνω η αποζημίωση προσαυξάνεται κατά 50%.

-Για όσους είναι μεταξύ 55-57 ετών, η αποζημίωση προσαυξάνεται κατά 65%.

-Για τους εργαζόμενους ηλικίας 50-54 ετών η προσαύξηση στην αποζημίωση εκτινάσσεται στο 80%καθώς είναι η ηλικιακή ομάδα στην οποία εστιάζεται το πρόγραμμα εθελουσίας.

-Για εργαζόμενους 45-49 ετών η αποζημίωση προσαυξάνεται κατά 60%. 

-Για εργαζόμενους ηλικίας 40-44 ετών η αποζημίωση προσαυξάνεται κατά 55%.

-Για εργαζόμενους ηλικίας 30-39 ετών η αποζημίωση προσαυξάνεται κατά 45%.

-Για όσους είναι μέχρι 29 ετών, η αποζημίωση προσαυξάνεται κατά 20%.

Επιπρόσθετα, όσοι κάνουν χρήση του προγράμματος, θα πάρουν επιπλέον δύο μεικτούς μισθούς για κάθε ανήλικο τέκνο, θα συνεχίσουν να έχουν δύο χρόνια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από το Ταμείο, καθώς και τις καλύψεις του ομαδικού συμβολαίου της Groupama για αντίστοιχο χρονικό διάστημα.

Το ελάχιστο όριο της αποζημίωσης έχει οριστεί στις 15.000 ευρώ και το μέγιστο στις 200.000 ενώ οι εργαζόμενοι που θα κάνουν χρήση του προγράμματος θα αποχωρήσουν από την εταιρία στο τέλος Νοεμβρίου.

Οι υπολογισμοί των αποζημιώσεων θα διενεργηθούν με τον μεικτό μισθό, όπως ίσχυε τον Δεκέμβριο του 2015, εξέλιξη που αποτελεί ένα επιπρόσθετο κριτήριο, καθώς από 1/1/2016 οι μηνιαίες απολαβές έχουν μειωθεί λόγω της μετενέργειας.

Πηγή

Ερχονται αλλαγές στις κλίμακες συμμετοχής στα φάρμακα

Με πιλότο το πορτογαλικό μοντέλο, το υπουργείο Υγείας επανεξετάζει τα ποσοστά συμμετοχής των ασφαλισμένων στα σκευάσματα.

Νέο σύστημα κλιμακωτής συμμετοχής των ασθενών, ανάλογα με τη θεραπευτική αξία του φαρμάκου, προτείνει ο ΕΟΠΥΥ, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος της Κυριακής».

Η πρόταση περιλαμβάνεται σε εμπιστευτική έκθεση του προέδρου του Οργανισμού Σωτήρη Μπερσίμη, την οποία κατέθεσε στην επιτροπή του υπουργείου Υγείας για τον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης.

Το περιεχόμενό της κάνει λόγο για «μεγάλη απόκλιση από τον στόχο της φαρμακευτικής δαπάνης». 

Η ηγεσία του ΕΟΠΥΥ εκτιμά πως το κόστος μπορεί να ελεγχθεί με αυστηρούς ελέγχους και σύνδεση της θεραπευτικής αξίας ενός φαρμάκου με το ποσοστό κάλυψής του από τον Οργανισμό.

Παραθέτει, δε, την περίπτωση της Πορτογαλίας, όπου εφαρμόζεται ένα παρόμοιο σύστημα.

Στα φάρμακα που θεωρούνται από τις αρχές της συγκεκριμένης χώρας ως σωτήρια για τη ζωή, η συμμετοχή των ασφαλισμένων είναι μηδενική.

Σε σημαντικά φάρμακα που αφορούν χρόνιες παθήσεις, η συμμετοχή ανέρχεται στο 10% και στο 31% σε όσα θεωρούνται σημαντικά για σοβαρές παθήσεις.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, η συμμετοχή αυξάνεται σημαντικά (63%) στα φάρμακα που έχουν αποδεδειγμένη θεραπευτική αξία, αλλά όχι προτεραιότητα σύμφωνα με τις θεραπευτικές οδηγίες.

Οι ασθενείς συμμετέχουν με το μέγιστο ποσοστό (85%) σε νέα φάρμακα, τα οποία δεν έχουν αποδείξει ακόμη τη θεραπευτική τους αξία.

Με τον όρο «νέα φάρμακα» δεν εννοούνται τα πειραματικά, τα οποία χορηγούνται - έτσι και αλλιώς - δωρεάν στο πλαίσιο των κλινικών μελετών στα νοσοκομεία.

Αναφέρεται στα σκευάσματα που έχουν μόλις πάρει άδεια κυκλοφορίας και είναι αμφίβολη η σχέση κόστους - ωφέλειας.

Πηγή

Ρομπάι: O Βαρουφάκης στοίχισε στην Ελλάδα δισεκατομμύρια ευρώ...

«ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ»

Καταπέλτης κατά του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη είναι οι τελευταίες δηλώσεις του τέως προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι, που υποστηρίζει ότι ο πρώην υπουργός έπαιξε, ούτε λίγο ούτε πολύ, προσωπικά παιχνίδια σε βάρος της Ελλάδας.

Ο Ρομπάι υποστηρίζει επίσης πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν αξιολόγησε σωστά το ευρωπαϊκό περιβάλλον κατά τη διάρκεια του 2015.

«Ο ανεύθυνος υπουργός Οικονομικών χάλασε το παιχνίδι, αλλά κατέστρεψε μαζί και την εικόνα της Ελλάδας για να χτίσει τη δική του», δηλώνει ο Βέλγος πολιτικός, που παραχώρησε συνέντευξη στην «Καθημερινή της Κυριακής». «Στοίχισε στη χώρα δισεκατομμύρια ευρώ… δεκάδες δισεκατομμύρια!», αναφέρει χαρακτηριστικά. 

«Ξέρετε», εκμυστηρεύεται ο κ. Ρομπάι, «νευρίασα πολύ όταν ανακάλυψα το μέγεθος του ελληνικού προβλήματος στις αρχές του 2010 και με τους Έλληνες που επέτρεψαν τον (δημοσιονομικό) εκτροχιασμό, αλλά και με τους Ευρωπαίους που ήταν σε απόλυτη αδράνεια». 

«Τίποτα δεν είχε γίνει στην Ελλάδα για να διορθωθεί το έλλειμμα του 15%. Όταν σε μια χώρα υπάρχει τεράστιο έλλειμμα στις τρέχουσες συναλλαγές και ζει πέρα από τις πραγματικές δυνατότητές της αυτή είναι η πραγματική φτωχοποίησή της» εξηγεί. 

Για τον κύριο Ρομπάι, η παρτίδα για την Ελλάδα σώθηκε στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ τον Μάιο, όπου αποφασίστηκε ένα συνολικό πακέτο στήριξης για την Ευρωζώνη 500 δισεκατομμυριών και 250 από το ΔΝΤ. «Ηταν μια από τις δύο φορές που καταφέραμε να εκπλήξουμε θετικά τις αγορές όλο αυτό το διάστημα», λέει.

Πηγή

Το πολιτικό σύστημα έχει αποφασίσει αν θέλει ευρώ ή «δραχμή»;

Του Βασίλη Γεώργα

Τα τελευταία 24ώρα είναι από εκείνα που σε συμπυκνωμένο χρόνο μαθαίνεις ένα μεγάλο μέρος της ιστορικής αλήθειας. Αποκαλύφθηκε με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο ότι το καλοκαίρι του 2015 η Ελλάδα αναζητούσε πράγματι οδό διαφυγής από την ευρωζώνη. Παρά τις χλιαρές και ανεπίσημες διαψεύσεις που ακολούθησαν τη δημοσίευση των αποκαλυπτικών διαλόγων Ολάντ-Πούτιν, στη συνείδηση των Ελλήνων και των ευρωπαίων πολιτών εντυπώθηκε ότι η ελληνική κυβέρνηση εξέταζε σοβαρά τότε την «απόδραση» με κάθε τρόπο.

Αυτομάτως επανήλθαν στη μνήμη πολλών ασύνδετα γεγονότα που συνέβαιναν εκείνη την ταραγμένη περίοδο, όπως η πρωτοβουλία του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη να δημιουργήσει ψηφιακό νόμισμα, ή η απόσυρση τραπεζικών καταθέσεων από στελέχη της κυβέρνησης, η περιβόητη συμφωνία του τότε υπουργού Ενέργειας Π. Λαφαζάνη με τη Gazprom για τον αγωγό φυσικού αερίου Turkish Stream μέσω του οποίου η Ελλάδα θα εξασφάλιζε προκαταβολή 5 δισ. ευρώ, κ.α

Η ταυτόχρονη διαρροή πληροφοριών από τα wikileaks για την παρέμβαση Κλίντον στον Τσίπρα υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη, είναι επίσης μια πρόσθετη σημαντική πληροφορία που υποστηρίζει τη θέση ότι η Ελλάδα υποχρεώθηκε την τελευταία στιγμή μετά από παρέμβαση των ΗΠΑ να αναθεωρήσει τις θέσεις της και παράλληλα «κάμφθηκαν» οι αντιστάσεις της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ που σύμφωνα με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους, είχε και εκείνη την άποψη ότι η Ελλάδα είναι μια «χαμένη υπόθεση» και θα ήταν καλύτερο να αποχωρήσει από την ευρωζώνη για να  διαχειριστεί αποτελεσματικότερα τα προβλήματά της.

Αυτό που δεν έχει διαπιστωθεί ακόμη είναι αν η αναζήτηση «νομισματοκοπείου» στη Μόσχα ή αλλού, ήταν ένα μέσο πίεσης για να κερδίσουμε περισσότερα στην διαπραγμάτευση, ή ήταν όντως μια στρατηγική επιλογή της τότε κυβέρνησης και του πρωθυπουργού την οποία σήμερα χαρακτηρίζει ως «πυρηνική καταστροφή».

Είναι κάτι που μένει να το μάθουμε στο μέλλον, μαζί με την απάντηση στο ερώτημα αν εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα στα υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης, εραστές της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα που ονειρεύονται την κατάλληλη χρονική στιγμή ώστε να απλώσουν το χέρι για να πάρουν από το τραπέζι το «Σχέδιο Σόιμπλε». Ας θυμηθούμε ότι το συγκεκριμένο σχέδιο ανασύρθηκε στην επιφάνεια μόλις την περασμένη εβδομάδα, αμέσως μετά τη Σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον και το Eurogroup στο Λουξεμβούργο και έκανε πολλούς υποστηρικτές της δραχμής να αναθαρρήσουν, αλλά την κυβέρνηση να ανησυχήσει σφόδρα.

Προς άρση κάθε πιθανής μελλοντικής αμφιβολίας για το παραπάνω, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να ξεκαθαρίσει στην ομιλία του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ότι «η έξοδος από το ευρώ δεν ήταν ποτέ αριστερό ή ριζοσπαστικό σχέδιο, αλλά ήταν σχέδιο του γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε». Αποκήρυξε έτσι την εμπλοκή της κυβέρνησής του σε έναν τέτοιο σχεδιασμό στο μέλλον, και απέδωσε την υπόστασή του στον εξωτερικό εχθρό (Σόιμπλε) και στο διασπασθέν τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα δεν επηρεάζει τις εξελίξεις.

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση είναι ίσως η πιο σημαντική διαβεβαίωση που μπορούσε να δώσει για το μέλλον ο Έλληνας πρωθυπουργός. Και για όσους τον εμπιστεύονται ακόμη. αποτελεί μια καθαρή απάντηση στην ισχυρή πίεση που δέχεται από τους δανειστές και πολλούς συντρόφους του στο κόμμα, να αποσαφηνίσει τη στρατηγική της κυβέρνησής του ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης, της διαπραγμάτευσης για το χρέος και της πιθανής πορείας προς ένα τέταρτο μνημόνιο τους προσεχείς μήνες. 

Όλες αυτές οι καταιγιστικές αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών λειτουργούν κατά κάποιο τρόπο σαν καταλύτης για να γίνει ένα ξεκαθάρισμα του τοπίου πριν πέσει η κυβέρνηση από την επόμενη εβδομάδα στα βαθιά νερά της διαπραγμάτευσης.

Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, είναι πλέον πολύ πιθανόν να βρεθεί μπροστά σε πολύ δύσκολες καταστάσεις και ίσως χρειαστεί να λάβει οδυνηρές αποφάσεις, ειδικά μάλιστα αν η όποια «λύση» για το χρέος δεν είναι συμβατή με τις επιδιώξεις και τις υπερβολικές προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί, και πολύ περισσότερο, αν τα πράγματα οδηγήσουν προς την κατεύθυνση «αναθεώρησης» της υπάρχουσας συμφωνίας ή στην υπογραφή ενός νέου μνημονίου με την προσθήκη νέων σκληρών μέτρων στις συντάξεις και τη φορολογία.

Εξαιρουμένων των διαβεβαιώσεων ως προς την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, στην πραγματικότητα κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πως θα αντιδράσει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του στο «κακό σενάριο».

Το γεγονός ότι ο ίδιος εμφανίστηκε να λέει μπροστά στο κόμμα του ότι «κάτι διαφορετικό δεν θα γίνει αποδεκτό» συνδέοντας χρονικά την «έγκαιρη» ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης –δηλαδή ουσιαστικά την άμεση και πλήρη αποδοχή των θέσεων των δανειστών μέχρι το Νοέμβριο- με την ταυτόχρονη διευθέτηση του χρέους και την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, αφήνει πολλά ενδεχόμενα ανοιχτά. 

Μπορεί να δούμε για πρώτη φορά την άμεση αποδοχή όλων των μνημονιακών μέτρων, ή για μια ακόμη νέες συγκρούσεις και καθυστερήσεις, μακρόχρονες και ηρωικές διαπραγματεύσεις.  Μπορεί επίσης να βρεθούμε μπροστά σε σενάρια εκλογών ή ακόμη και αλλαγής της κυβερνητικής σκυτάλης με οικουμενικές κυβερνήσεις αν η πίεση γίνει αφόρητη . Αλλά όπως δείχνουν αυτή τη στιγμή τα πράγματα,  δεν θα ξαναβρεθούμε –για την ώρα τουλάχιστον- μπροστά σε καταστροφικές στρατηγικές που θα στοχεύουν στην απόσχιση της Ελλάδας από το ευρωπαϊκό σώμα και στην καταστροφική της απομόνωση για τουλάχιστον μια δεκαετία.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι τελευταίοι στη σειρά από το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, που συνειδητοποιούν ότι η λύση στο ελληνικό  χρέος θα είναι μια αργή και επίπονη διαδικασία που θα πάρει πολύ χρόνο να ολοκληρωθεί και θα απαιτεί συνεχώς όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε οι παραγωγικές και θεσμικές δομές της χώρας να προσεγγίζουν σταδιακά αυτές της υπόλοιπης Ευρώπης.

Είναι η σειρά τους επίσης να αντιληφθούν ότι το να πιέζεις για το χρέος παίζοντας με τις λέξεις και εμφανίζοντας τη χώρας σου ως «χαμένη υπόθεση» όπως κάνουν όλο αυτό το διάστημα, είναι σαν να αλείφεις με βούτυρο το ψωμί  όσων επιζητούν την χρεοκοπία σου.

Το στοίχημα επίσης από εδώ και πέρα θα είναι να διώξουν κάθε αμφιβολία από τους πολίτες ότι δεν θα επανέλθουν στο μέλλον ως οι «μοιραίοι» που θα πουν ότι αφού δοκίμασαν και οι ίδιοι όλες τις υπόλοιπες λύσεις και δεν πέτυχαν, έχουν ακόμη κρυμμένη τη «σωστή συνταγή» για να την εφαρμόσουν. 

Η αλλαγή αυτή στην αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ είτε παραμείνει στην κυβέρνηση, είτε περάσει κάποια στιγμή στην αντιπολίτευση, θα είναι το πρώτο βήμα ώστε να εκκινήσει η πραγματική διαδικασία σύγκλισης με την Ευρώπη. Είναι ο τρόπος ώστε να αρχίσουν να τίθενται οι βάσεις για τις ελάχιστες πολιτικές «συναινέσεις» με βάση τις οποίες θα μπορέσουν όλες οι πλευρές να συνεννοηθούν και να συμφωνήσουν σε πέντε-δέκα συγκεκριμένα πράγματα που χρειάζεται να γίνουν τα επόμενα χρόνια, ώστε ούτε οι δανειστές να προτείνουν ξανά, ούτε οι Έλληνες να ζητήσουμε οικειοθελώς να εφαρμόσουμε το «Σχέδιο Σόιμπλε».

Yπ. Εργασίας: Μπορούν να διατεθούν 800 εκατ. ευρώ από τον ΑΚΑΓΕ το 2017 -2018

Μέχρι και το 2018  μπορεί να συνεχιστεί η άντληση από το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) 400 εκατ. ευρώ ανά έτος, σύμφωνα με όσα αναφέρει ανακοίνωση του Υπ. Εργασίας.  

Συγκεκριμένα,  ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπ. Εργασίας  επ ΄αφορμή δημοσιευμάτων που αφορούσαν τη μεταφορά χρημάτων από τα αποθεματικά του ΑΚΑΓΕ  αναφέρει πως  "από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής  2014-2018 το οποίο ψηφίστηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά προβλέπεται ότι διατίθενται (σ.σ. από τον ΑΚΑΓΕ) κατ’ έτος μέχρι και 400 εκ. ευρώ για την κάλυψη ελλειμμάτων των φορέων κύριας σύνταξης".

Μ΄ άλλα λόγια, η άντληση 400 εκατ. ευρώ πέρσι από τον ΑΚΑΓΕ και άλλων 370 εκατ. ευρώ  έως τώρα φέτος (350 εκατ. ευρώ για ΟΑΕΕ, 20 εκατ. ευρώ) μπορεί να  συνεχιστεί το 2017, αλλά και το 2018.

Επίσης τονίζεται ότι "η κάλυψη ελλειμμάτων των κλάδων κύριας Σύνταξης των ΦΚΑ έως 31.12.2018 προβλέπεται ήδη από τους νόμους 3863/2010 και 3986/2011".

Από το Υπ. Εργασίας τονίζουν επίσης πως η άντληση πόρων από τον ΑΚΑΓΕ ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΝΔ το 2014 (σ.σ. αντλήθηκαν 200 εκατ. ευρώ σύμφωνα με στοιχεία του ΥΠΟΙΚ έναντι 400 εκατ. ευρώ που αντλήθηκαν πέρσιεπί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και επιπλέον 370 εκατ. ευρώ που αντλήθηκαν έως τώρα φέτος  ).

Από την πλευρά του Υπ. Εργασίας σημειώνεται επίσης πως "η  προβλεπόμενη σε διατάξεις των προ του 2015 κυβερνήσεων και η προγραμματισμένη από πέρσι χρηματοδότηση φορέων κοινωνικής ασφάλισης από τον υπολογαριασμό του ΑΚΑΓΕ που θεσπίσθηκε για το σκοπό αυτό, παρουσιάζεται ακόμα μια φορά από μερίδα των ΜΜΕ ως παράνομη μεταφορά χρημάτων από τα αποθεματικά του ΑΚΑΓΕ που προορίζονται για την καταβολή συντάξεων".

Επίσης το Υπ. Εργασίας ενημερώνει " στις 30/09/2015: Τα συνολικά αποθεματικά του ΑΚΑΓΕ ανέρχονταν σε 4,028 δις εκ των οποίων  2,389 δις ήταν στον λογαριασμό του κυρίως ΑΚΑΓΕ και τα υπόλοιπα 1,639 στους υπολογαριασμούς αλληλεγγύης του ΑΚΑΓΕ". Τέλος το Υπ. Εργασίας επισημαίνει πως " τα συνολικά αποθεματικά του ΑΚΑΓΕ ανέρχονται σε 5,014 δις ευρώ εκ των οποίων 2,971 δις ευρώ είναι στον λογαριασμό του κυρίως ΑΚΑΓΕ (3655/2008) και τα υπόλοιπα 2,043 στους υπολογαριασμούς αλληλεγγύης του ΑΚΑΓΕ".

Πηγή

Δίκτυο υποστήριξης τζιχαντιστών λειτουργούσε στην Αθήνα

Δίκτυο υποστήριξης των τζιχαντιστών που πραγματοποίησαν τις πολύνεκρες επιθέσεις σε Παρίσι και Βρυξέλλες δρούσε στην Αθήνα, σύμφωνα με έγγραφα του Πρωτοδικείου Βρυξελλών στο οποίο δικάστηκαν τα μέλη του πυρήνα τρομοκρατών της πόλης Βερβιέ.

Σύμφωνα με τα  έγγραφα που  αποκαλύπτει η Καθημερινή της Κυριακής, σε κάρτες SIM και υπολογιστές που εντοπίστηκαν σε δύο κρησφύγετα της Αθήνας βρέθηκαν μεταξύ άλλων οδηγίες για την κατασκευή εκρηκτικών και σχέδιο επίθεσης στο αεροδρόμιο Ζάβεντεμ, όπως και οδηγίες για την Παρασκευή της εκρηκτικής ύλης που χρησιμοποιήθηκε στις επιθέσεις στις δύο πρωτεύουσες.

Σε μία από τις δέκα κάρτες sim που εντοπίστηκαν στο διαμέρισμα της οδού Αστερόπης στο Παγκράτι αστυνομικοί βρήκαν φωτογραφίες ενός τετραδίου με χειρόγραφες οδηγίες για την παρασκευή εκρηκτικής ύλης με κωδική ονομασία TATP και πρόκειται για το εκρηκτικό που χρησιμοποιήθηκε στις δύο βομβιστικές επιθέσεις σε Βρυξέλλες και Παρίσι. Στην ίδια κάρτα βρέθηκαν φωτογραφίες σημειώσεων που παραπέμπουν σε σχέδιο βομβιστικής επίθεσης στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών.

Τα μέλη του επονομαζόμενου «πυρήνα της Βερβιέ» χρησιμοποιούσαν την Ελλάδα ως ενδιάμεσο σταθμό των ταξιδιών τους από τη Συρία στο Βέλγιο και αντίστροφα. Ίχνη ορισμένων εξ αυτών εντοπίζονται στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στα Τρίκαλα, ενώ χρησιμοποιούσαν κοινά διαβατήρια για να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις τους.

Πηγή 

Σόιμπλε: Ποιο χρέος; -Το 2018 θα αρχίσει η συζήτηση για ελάφρυνση

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αναγνώρισε ότι η Ελλάδα σημείωσε πρόοδο, κάλεσε ωστόσο τη χώρα να μην παρεκκλίνει από τη μεταρρυθμιστική οδό. Παράλληλα, απέρριψε εκ νέου κάθε συζήτηση για το χρέος πριν το 2018.

Αισιόδοξος για το μέλλον της ΕΕ παρά τις πολλαπλές προκλήσεις που καλείται να διαχειριστεί εμφανίστηκε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Stuttgarter Nachrichten ο γερμανός υπουργός Οικονομικών έκανε μεταξύ άλλων ειδική αναφορά στις εξελίξεις στο πεδίο της ελληνικής οικονομίας. Αναγνώρισε μεν κάποια πρόοδο, τόνισε ωστόσο την ανάγκη να μην παρεκκλίνει η Ελλάδα από τον δρόμο των μεταρρυθμίσεων.

Πολλά πράγματα στην ΕΕ κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, επισήμανε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφέροντας ως παράδειγμα την ανάπτυξη στην Ισπανία, εκτιμώντας ότι η Ιταλία θα έχει θετική οικονομική εξέλιξη και υπογραμμίζοντας ότι η Γαλλία δρομολόγησε κατά τη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. «Οι Έλληνες σημειώνουν επίσης προόδους – ωστόσο δεν θα πρέπει να πιστέψουν ότι μπορούν να σταματήσουν να εφαρμόζουν τις υπεσχημένες μεταρρυθμίσεις», τόνισε. Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών χαρακτήρισε «παρεξήγηση» την άποψη ότι είναι αβέβαιη η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα δανεισμού επειδή δεν είναι βιώσιμο το χρέος.

Τροχοπέδη για τις μεταρρυθμίσεις η πρόωρη συζήτηση για το χρέος

Επιπλέον διέψευσε ότι η γερμανική κυβέρνηση, που θεωρεί τη συμμετοχή του Ταμείου απαραίτητο όρο για τη στήριξη του ελληνικού δανειακού προγράμματος, βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με το ΔΝΤ, το οποίο ζητεί δραστικά μέτρα προκειμένου να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος. Όπως διευκρίνισε, «το ΔΝΤ αμφιβάλλει -αλλά αυτό δεν είναι καινούργιο- ότι η Ελλάδα θα εφαρμόσει αυτά για τα οποία έχει δεσμευθεί και ότι αυτά επαρκούν για να φέρουν τη χώρα σε ένα διαρκές μονοπάτι ανάπτυξης. Οι Έλληνες, αντιθέτως, έλεγαν πάντα: "Θα τα καταφέρουμε". Ως εκ τούτου, την άνοιξη συμφωνήσαμε ότι η Αθήνα θα λάβει πρόσθετα μέτρα εάν το ΔΝΤ έχει δίκιο ως προς την απαισιοδοξία του. Αυτό το υπενθύμισα στον Ελληνα ομόλογό μου ξανά στη συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα – και αυτός διαβεβαίωσε ότι είναι έτσι», δήλωσε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επανέλαβε ότι δεν θα υπάρξει συζήτηση για το χρέος πριν από την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος το 2018. Όπως επισήμανε, «αν μιλήσουμε τώρα για ελάφρυνση χρέους, αυτό θα εξασθενήσει τη μεταρρυθμιστική διάθεση της Ελλάδας. Το πρόβλημα δεν είναι άλλωστε το χρέος, αλλά η αδυναμία της διοίκησης και η έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Εκεί πρέπει να γίνει η αρχή».

Πρόταση για μεταφορά αρμοδιοτήτων από την Κομισιόν στον ESM

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πρότεινε ισχυρότερη εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας ESM στον έλεγχο του προϋπολογισμού των χωρών της Ευρωζώνης. «Ο ESM δεν θα αξιολογούσε τα σχέδια προϋπολογισμού με πολιτικά κριτήρια, αλλά αυστηρά με βάση τους κανόνες», τόνισε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, με αφορμή την τοποθέτηση της Κομισιόν κατά της επιβολής κυρώσεων σε Ισπανία και Πορτογαλία για παραβίαση των ορίων για το δημόσιο έλλειμμα.

Πηγή 

Συνέδριο με άδεια έδρανα και "γεμάτες" μάχες χαρακωμάτων

«Όταν ένα συνέδριο κόμματος της Αριστεράς αρχίζει εργάσιμη ημέρα αυτό σημαίνει ότι το κόμμα έχει μεταφερθεί πλέον στην κυβέρνηση», σημείωσε παλαίμαχο στέλεχος της ανανεωτικής αριστεράς θέλοντας να τονίσει την ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τον κρατικό μηχανισμό.

Συνέχισε την παρατήρησή του αναφερόμενος στο ΠΑΣΟΚ: «Όταν το ΠΑΣΟΚ έκανε τα συνέδρια των 5.000 μελών όπου κυριαρχούσαν οι μετακλητοί υπάλληλοι και οι σύμβουλοι βουλευτών και υπουργών, οι διαδικασίες ξεκινούσαν αντίστοιχα Πέμπτες αφού το κόμμα ήταν στην εξουσία. Μόλις την έχασε την κυβέρνηση τα συνέδρια και οι κομματικές διαδικασίες πραγματοποιούνταν μόνο Σαββατοκύριακο και με μικρότερη συμμετοχή».

Δεν είναι λίγοι αυτοί που στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν λόγο για στρατηγική ήττα του κόμματος τόσο για την εφαρμογή του Μνημονίου όσο και για την ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με την εξουσία σε μικρό χρονικό διάστημα. Και δεν ανήκουν μόνο στην τάση των 53+ αλλά διαπερνούν όλα τα ρεύματα ιδεών του ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως προέρχονται από τον παλαιό ΣΥΝασπισμό και πονούν την ιστορία και το μέλλον της Αριστεράς. 

Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αν και ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες για το κυβερνών κόμμα έχει περιοριστεί σε μία διαδικασία που είναι αποκομμένη από την κοινωνία η οποία έχει συγκληθεί για την επιβεβαίωση της αρχηγίας Τσίπρα καθώς και την νομή της εξουσία αφού κύριος στόχος των τάσεων είναι η μεγαλύτερη δυνατή καταγραφή στην ΚΕ που θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στον ανασχηματισμό της κυβέρνησης που αναμένεται αμέσως μετά το συνέδριο.

Ακόμα και ο υπουργός Επικρατείας Ν. Παππάς σε μία προσπάθεια επίδειξης δύναμης βιάστηκε να καταθέσει την «τροπολογία του μαύρου» έχοντας την στήριξη της Ενωτικής Κίνησης που έχει καταλάβει την πλειοψηφία των συνέδρων και βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση ο οποίος για μία ακόμη φορά επέβαλε ψυχραιμία και …μάζεψε την κατάσταση που κινδύνευε να παρεκτραπεί. 

Το ψηφισμένο μνημόνιο που αμφισβητείται και οι… εξορκισμοί για το ΠΑΣΟΚ

Την ίδια στιγμή του Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που γίνεται για τον καθορισμό της φυσιογνωμίας του κόμματος πραγματοποιείται σε άδεια έδρανα. Στις τοποθετήσεις των στελεχών του κόμματος τίθενται ερωτήματα όπως εάν το πρόγραμμα βγαίνει ή την επιστροφή του βασικού μισθού στα 751 ευρώ και της μη ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.

Την ίδια στιγμή η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει ψηφίσει το σύνολο σχεδόν των μέτρων του 3ου Μνημονίου και ήταν η πρώτη κυβέρνηση που πέρασε τα περιουσικά στοιχεία του ελληνικού κράτους στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων υπο ξένη διοίκηση για 99 χρόνια. Σε αυτό το σκηνικό κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζουν οι τάσεις που στις συνεδριάσεις τους λαμβάνονται οι αποφάσεις για το Συνέδριο. Η παρουσία της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, του Στ. Τζουμάκααλλά και των μελών του υπουργικού συμβουλίου Π. Κουρουμπλή, Χρ. Σπίρτζη, Θ, Τζάγκρη και Π. Κοτσακά, ξύπνησαν τα αντιπασοκικά ανακλαστικά της ανανεωτικής αριστεράς με στελέχη της τάσης των 53+ να ξορκίζουν κάθε τι που θυμίζει ΠΑΣΟΚ και να κάνουν λόγο για αντίσταση στην πασοκοποίηση του κόμματος.

Σύμφωνα με πληροφορίες η αριστερά της αριστερής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να βρεθεί υποψήφιος αρχηγός κόντρα στον Τσίπρα για να μην εκλεγεί ο Πρόεδρος διαβοής όπως έκανε και ο Αντρέας Παπανδρέου. Τελικά η πρόταση παρέμεινε στα χαρτιά αφού οι Προεδρικοί αντέδρασαν έντονα στην πρόταση των …περιθωριακών – όπως τους χαρακτηρίζουν- των 53+ που κατάφεραν να βγουν σύνεδροι. «Φαντάσου τι θα γινόταν αν είχε γίνει πρώτα ο ανασχημτισμός και είχαν υπουργοποιηθεί η Μ. Ξενογιαννακοπούλου και ο …Δ. Ρέππας για παράδειγμα», ανέφερε σε πηγαδάκι κομματικό στέλεχος και σύνεδρος από τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Παράσταση για …4

Όπως όλα δείχνουν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει στην ιστορία για τα …σταλινικά ποσοστά που θα λάβει η υποψηφιότητα για την Προεδρία του Αλέξη Τσίπρα και για την σύνθεση της ΚΕ η οποία θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και τον επερχόμενο ανασχηματισμό. Εκτός από συνέδριο Τσίπρα, η ανώτατη κομματική διαδικασία φαίνεται ότι αποτελεί παράσταση για ακόμη τρία πρόσωπα: τον Νίκο Παππά, τον Π. Σκουρλέτη και τον Ευ. Τσακαλώτο. 

Ο Νίκος Παππάς έχει ως στόχο να καταλάβει την πρώτη θέση στην ΚΕ με την στήριξη της Ενωτικής Κίνησης και κατόπιν να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στον ανασχηματισμό.Σύμμαχοι με τον Νίκο Παππά είναι μια ισχυρή ομάδα ΠΑΣΟΚογενών με επικεφαλής τον Χρίστο Σπίρτζη που έχει αλωνίσει την επικράτεια προσεγγίζοντας πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα εμφανίστηκε ως ένθερμος υπερασπιστής της κυβερνητικής πολιτικής λέγοντας στην ομιλία του: «Είμαστε περήφανοι που είμαστε στο τιμόνι της χώρας». 

Αντίπαλο δέος στην κυβερνώσα Αριστερά που υπερασπίζεται ο Ν. Παππάς εμφανίστηκε ο υπουργός Περιβάλλοντος Π. Σκουρλέτης ο οποίος διερωτήθηκε για μία ακόμη φορά να βγαίνει το πρόγραμμα και αν η διευθέτηση του χρέους θα συνοδεύεται από νέο Μνημόνιο. Παράλληλα εξέφρασε την αντίρρησή του για την πώληση του 17% της ΔΕΗ και αρνήθηκε να αναλάβει γραμματέας του κόμματος. 

Τέλος ο Ευ. Τσακαλώτος ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ είπε στο Συνέδριο ότι η ψήφιση και η εφαρμογή του Μνημονίου ήταν και παραμένει ευθύνη όλων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. με περισσότερο …κεντρώο προφίλ ακόμα και από τον Π. Σκουρλέτη, ο υπουργός Οικονομικών εμφανίστηκε ως υπερασπιστής της κυβερνητικής πολιτικής την οποία παρουσιάζει ως αποτέλεσμα συμβιβασμού και προβάλει το όραμα της διευθέτησης του χρέους και της ανάπτυξης σ ένα ιδιότυπο αριστερό success story.  

Πηγή

Λίστα με πέντε συμβουλές Κλίντον σε Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα αποκαλύπτουν τα wikiLeaks.

Σε αγωνιώδη αναζήτηση προσώπων που θα μπορούσαν να «συνετίσουν» τον Αλέξη Τσίπρα ώστε να μην τα σπάσει με την Ε.Ε κατά την πρώτη φάση της πρωθυπουργίας του ως την ώρα υπογραφής του τρίτου μνημονίου, επιδόθηκε ο αμερικανικός παράγοντας.

Τα στοιχεία που διαρρέουν μέσω emails που έχει υποκλέψει το WikiLeaks από τον Τζον Ποντέστα συνεργάτη και σύμβουλο δυο αμερικανών προέδρων - Ομπάμα και Κλίντον- είναι άκρως αποκαλυπτικά.

Ηδη είναι γνωστή η επικοινωνία του Ποντέστα με συνεργάτιδα του Κλίντον όπου διατυπώθηκε το ερώτημα του Λευκού Οίκου κατά πόσο θα μπορούσε να επικοινωνήσει με τον κ. Τσίπρα και να τον συμβουλεύσει να προχωρήσει σε συμφωνία με τους δανειστές.

Το πιο ενδιαφέρον e mail όπως αναφέρει δημοσίευμα της  «Καθημερινής της Κυριακής» είναι εκείνο της 11ης Ιουλίου με τις πέντε συμβουλές Κλίντον στον έλληνα πρωθυπουργό .

* ακόμη κι αν οι εταίροι έχουν παράλογα αιτήματα εκείνος να παραμείνει ήρεμος.

* Να τονίσει πως η αναγνώριση μιας αναδιάρθρωσης του χρέους είναι σημαντική νίκη για την Ελλάδα και την ανάπτυξή της και θα έπρεπε να πάει πέρα από την παραδοχή της που είχαν καταφέρει οι προκάτοχοι του κ. Τσίπρα.

* να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να δείξει ότι η Ελλάδα έχει τη διάθεση και τη δυνατότητα να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις και θα έπρεπε να κινηθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα ψηφίζοντας βασικές μεταρρυθμίσεις  από τη Βουλή τις επόμενες μέρες.

* Να θυμάται ότι η Μέρκελ αλλά και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν πολιτικούς περιορισμούς και ότι πρέπει να έχουν δυνατή απόδειξη ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη για μεταρρυθμίσεις και ευελιξία.

Η εφημερίδα διευκρινίζει πως τα emails δεν είναι μεταξύ του κ. Κλίντον και Τσίπρα αλλά των συνεργατών τους.  

  

 Επιπροσθέτως υπάρχει και ανταλλαγή πλήθους e .mails και μεταξύ του Ποντέστα και άλλων στελεχών της αμερικανικής κυβέρνηση με  ελληνοαμερικανούς παράγοντες όπως ο Φιλ. Αγγελίδης και ο Μάικλ Δουκάκης.  

Πηγή

Νέοι «καυτοί» διάλογοι Ολάντ - Τσίπρα από το βιβλίο για τον Γάλλο πρόεδρο

Ως «μικρό του αδελφό που είναι λίγο χαμένος», φέρεται να θεωρούσε τον Ελληνα πρωθυπουργό ο Γάλλος πρόεδρος. Η παροχή τεχνικής βοήθειας, η στάση της Μέρκελ και η εκτίμηση ότι η Λαγκάρντ είναι υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Της Μαρίας Δεναξά

Νέοι διάλογοι μεταξύ του Φρανσουά Ολάντ και του Αλέξη Τσίπρα αποκαλύπτονται στο βιβλίο που φέρει τον τίτλο "Ένας πρόεδρος δεν πρέπει να τα λέει αυτά" και περιέχει εκμυστηρεύσεις του Γάλλου προέδρου σε δύο δημοσιογράφους της εφημερίδας Le Monde. 

Αίσθηση προκαλεί το σχόλιο των δημοσιογράφων που ήταν παρόντες σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Φρανσουά Ολάντ με τον Αλέξη Τσίπρα: 

"Ο Φρανσουά Ολάντ μοιάζει σαν να απευθύνεται στον μικρό αδερφό του, που είναι λίγο χαμένος. Η διαφορά ηλικίας -οι δύο άνδρες έχουν ακριβώς 20 χρόνια διαφορά- και πάνω απ' όλα η εμπειρία (του Ολάντ) παίζει σημαντικό ρόλο".

Άνοιξη του 2015

"Γνωρίζω πως για εσάς το πρόβλημα είναι η υποδοχή αξιωματούχων ή τεχνοκρατών που μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό στην τρόικα. Μπορώ να καταλάβω τα μούτρα που κάνουν (κάτω στην Ελλάδα), γιατί έρχονται κι εδώ για να δουν τη Γαλλία!" φέρεται να είπε ο Φρανσουά Ολάντ στον Αλέξη Τσίπρα την άνοιξη του 2015, αναφερόμενος στους τροϊκανούς.

"Μπορούμε να δεχθούμε άτομα που έρχονται σε εμάς και μας συμβουλεύουν με τρόπο μόνιμο, όμως αυτή η εικόνα των ατόμων που χτυπάνε τις πόρτες, πηγαίνουν στα υπουργεία, παίρνουν τους φακέλους και ξαναφεύγουν… Μπορούμε να δίνουμε διακριτικά όλα τα στοιχεία που μας ζητούν όλοι οι εμπειρογνώμονες", φέρεται να είπε από την πλευρά του ο Έλληνας πρωθυπουργός.

"Ο Τσίπρας επιχειρεί να σώσει τη χώρα του και την ίδια ώρα και την εικόνα. Η εικόνα, πάντα η εικόνα", σχολιάζουν οι δύο δημοσιογράφοι.

"Για να πείσει τον συνομιλητή του για την ειλικρίνεια της γαλλικής προσπάθειας και κατά συνέπεια και της Ευρώπης, ο Ολάντ χρησιμοποιεί την έκφραση "Εάν πεθάνετε, θα τραυματιστούμε, δεν θα είμαστε καλύτερα. Δεν μπορούμε να δεχθούμε την αποδυνάμωση ενός παρτενέρ".

"Ο Τσίπρας αργεί να κάνει τις μεταρρυθμίσεις, ανησυχεί ο Ολάντ τον Απρίλιο του 2015. Μια συνάντηση με τη Μέρκελ ξεπέρασε τις πέντε ώρες. Εκείνη ήταν με τα σχέδια για τις μεταρρυθμίσεις και σε εκείνον πρέπει να δώσεις υποσχέσεις, να δείξεις ότι εγκαταλείπει κάποιες επίπονες μεταρρυθμίσεις και τις αντικαθιστά με άλλες. Δεν εμπιστεύεται τη διοίκησή του, ούτε τους συνομιλητές του. Λοιπόν είναι περίπλοκο. Είπα στη Μέρκελ: πρέπει να του αφήσεις χρόνο… Όμως ο χρόνος αυτή τη φορά παίζει ενάντια σε μια συμφωνία", σημειώνεται μεταξύ άλλων στο βιβλίο. 

Μετά το δημοψήφισμα, όταν οι Γερμανοί επιμένουν να φύγει η Ελλάδα από την ΕΕ

Η γερμανική αδιαλλαξία φαίνεται ότι ενοχλεί τη γαλλική ηγεσία. Χαρακτηριστική είναι η φράση που φέρεται να έχει πει, σύμφωνα με το βιβλίο των δύο δημοσιογράφων, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν. 

"Αυτά τα σκυλιά οι Γερμανοί έχουν πιαστεί από το γεγονός ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο".

"Το ξέρουμε ότι είναι ικανοί", απαντά ο Ολάντ που, όπως επισημαίνεται στο βιβλίο, "φοβάται ότι οι Γερμανοί, εξοργισμένοι από τους δισταγμούς του Τσίπρα, θα πετάξουν έξω από την Ευρώπη τους Έλληνες, όποιες κι αν είναι οι υποχωρήσεις που θα κάνουν".

"Υπάρχει μια απόφαση της Μέρκελ που λέει ότι δεν τίθεται ζήτημα μείωσης του χρέους. Ναι αλλά αυτό είναι φυσιολογικό, λέει ο Σαπέν. Κι εμείς το ίδιο λέμε. Η Λαγκάρντ δεν μας διευκολύνει, γιατί εκείνη μιλάει πάντα για απομείωση του χρέους, συμπληρώνει ο Ολάντ. Το ΔΝΤ, εάν πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση, αυτό σημαίνει ότι είναι υπέρ του Grexit, καταλήγει ο Σαπέν. Ναι, αυτό πιστεύω, συμπληρώνει ο Ολάντ. Η Λαγκάρντ είναι υπέρ της εξόδου. Μου το έχει πει. Με επιχειρήματα τα οποία μπορούμε να ακούσουμε. Πιστεύει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ορθοποδήσει με όλα όσα της επιβάλλονται με ένα τέτοιο χρέος. Ο καλύτερος τρόπος θα ήταν αναστολή της από τη ζώνη του ευρώ", αναφέρεται στη συνέχεια του αποσπάσματος. 

Ιούλιος - Διαπραγμάτευση 

Στο βιβλίο περιγράφεται και τι φέρεται να είπε ο Φρανσουά Ολάντ τον Ιούλιο του 2015, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης.

"Είπα στον Τσίπρα: Βάζουμε όλες τις υπηρεσίες στη διάθεσή σου, τουλάχιστον θα σε βοηθήσουμε σε τεχνικό επίπεδο. Θέσαμε 10 αξιωματούχους στην υπηρεσία της Ελλάδας, τον διευθυντή των φορολογικών υπηρεσιών και αλλους, ώστε όλα να τεθούν σε εφαρμογή. Του είπα: στην κατάσταση που βρίσκεσαι, δεν θα τα καταφέρεις, εάν δεν σε βοηθήσουν. Δέχεσαι; Δεν θα κάνουμε προτάσεις στη θέση σου. Η Ελλάδα είναι μια κυρίαρχη χώρα. Θα κάνουμε ό,τι πρέπει για να τα παρουσιάσουμε αυτά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Να σου δώσουμε το πλαίσιο, τα στοιχεία. Και έτσι τους κάναμε να έρθουν στις Βρυξέλλες".

"Παρόλο που ο Ολάντ επιχειρεί να καταπραΰνει την καχυποψία του συνομιλητή του, δεν αγνοεί πως προτείνει να μπει υπό γαλλική εποπτεία η ελληνική διοίκηση. Ο Τσίπρας δέχτηκε", αναφέρουν οι δημοσιογράφοι-συγγραφείς του βιβλίου.

Οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για να μετάσχει στο πρόγραμμα: Για συντάξεις, αφορολόγητο, εργασιακά

Βαθιές αλλαγές, στα εργασιακά και τη φορολογία, απαιτεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκειμένου να μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.

Το Ταμείο, μεταξύ άλλων, απαιτεί να μπει πλαφόν 1.200 ευρώ σε όλες τις συντάξεις,

Μεταξύ άλλων, το Ταμείο απαιτεί πλαφόν 1.200 ευρώ σε όλες τις συντάξεις, αφορολόγητο 5.000 ευρώ, κατάργηση φοροαπαλλαγών και πλήρη απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Αγοράς».

Πηγή 

Σόιμπλε εναντίον Γιούνκερ για τα δημοσιονομικά της Ε.Ε.

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και υπέρμαχος των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών ζήτησε σήμερα ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) να αναλάβει τον έλεγχο της τήρησης της δημοσιονομικής πειθαρχίας στην ευρωζώνη και όχι πλέον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Σύμφωνα με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ έχει αναλάβει έναν πολιτικό ρόλο που δεν συνάδει «με τον ρόλο του ως ουδέτερος θεματοφύλακας των συνθηκών» της Ευρώπης, θα πρέπει να εξευρεθεί ένας άλλος τρόπος ώστε το σύμφωνο σταθερότητας της ευρωζώνης που ορίζει τους κανόνες για τα ελλείμματα να εφαρμοστεί πραγματικά.

«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω ότι μπορούμε να οδηγήσουμε το ευρωπαϊκό ταμείο για τις κρίσεις, τον ESM, να αναπτυχθεί σε τέτοια κατεύθυνση σε κάθε περίπτωση για τις χώρες της νομισματικής ένωσης. Ο ESM αποφαινόταν για τις προβλέψεις των προϋπολογισμών όχι από πολιτική άποψη αλλά ανάλογα με τους αυστηρούς κανόνες», είπε σε συνέντευξή του στη «Stuttgarter Zeitung».

Οι χώρες της ευρωζώνης πρέπει να υποβάλλουν κάθε χρόνο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα σχέδια προϋπολογισμού τους. Οι προβλέψεις αυτές πρέπει κανονικά να τηρούν δύο βασικά κριτήρια: ποσοστό δημόσιου χρέους κάτω από το 60% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος και, κυρίως, δημοσιονομικό έλλειμμα μικρότερο του 3% του ΑΕΠ.

Μέχρι τώρα και παρά την κρίση χρέους, σε καμία χώρα δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις επειδή παραβίασε τους κανόνες αυτούς, των οποίων ο Σόιμπλε, στο όνομα της Γερμανίας, είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής.

Ο Γερμανός υπουργός φαίνεται να θεωρεί ότι έχει δοθεί πολύ μεγάλη ελευθερία δράσης σε ορισμένες χώρες από την Κομισιόν του Γιούνκερ επειδή ο τελευταίος καθοδηγείται από πολιτικές εκτιμήσεις.

Ο ESM, που λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 2012, είναι το όπλο της ευρωζώνης για την καταπολέμηση των κρίσεων και έχει ως εντολή να διατηρεί την οικονομική σταθερότητα αντλώντας χρήματα από τις αγορές για να δανείσει τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Ο Σόιμπλε θεωρεί πως ο λιγότερο πολιτικός αυτός θεσμός θα είναι, έτσι, ένας καλύτερος κριτής τού κατά πόσον τηρείται η δημοσιονομική πειθαρχία.

Πηγή

Το κόμμα, η κυβέρνηση, η κοινωνία

γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Νομίζω ότι ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει χάσει το παιχνίδι με την κοινωνία, εννοώ έχει χάσει την επαφή μαζί της. Κάθε θεωρία για επανασύνδεση παραμένει σ' αυτούς που τη γεννάνε και τη διακινούν μπας και προλάβουν τίποτα.

Πέταξε η μεγάλη ευκαιρία να συμμετάσχει η ίδια η κοινωνία, θεσμικά, στο πολιτικό σύστημα κι αυτό γιατί η ηγεσία που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας φάνηκε ότι δεν έδειξε ενδιαφέρον - μόνο την υφαρπαγή της εξουσίας είχε στο μυαλό της.

Λένε πολλοί να ξεχάσει το «αριστερό» παρελθόν της και να δείξει ενδιαφέρον σε εναλλακτικές μορφές δημοκρατικής διοίκησης, να προσεγγίσει τη σοσιαλδημοκρατία και λοιπά άψυχα και αμήχανα ιδεολογικά.

Μάταιος κόπος οι θεωρίες περί αναστοχασμού, αναδίπλωσης, επαναπροσδιορισμού του ρόλου του κόμματος - η κυβέρνηση κατέστρεψε και κομματικούς μηχανισμούς που είχαν μια κάποια πρόσβαση στην κοινωνία και το ήθος της Αριστεράς.

Η κοινωνία ας μη λογίζεται σαν ένα ενιαίο σώμα αλλά σαν στρώματα με διαφορετική ταξική οντότητα το καθένα. Αφού λοιπόν διερρήχθη η συνοχή της Αριστεράς με τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, καλό θα ήταν το κόμμα να στρέψει το ενδιαφέρον του στα μικρομέγαλα και στα μεγάλα κοινωνικά στρώματα, αυτά που μπορούν να επηρεάζουν κυβερνήσεις, τη Βουλή και λοιπά.

Και ας μας πουν ευθαρσώς ότι δεν μπορούν να πράξουν διαφορετικά, διότι έτσι η δομή του κράτους, έτσι η δύναμη των τραπεζιτών και των βιομηχάνων-εφοπλιστών, γιουβέτσι η πίεση που δέχονται από τους δανειστές, στουπέτσι ο σοσιαλισμός και, άρα, αυτοί (κυβέρνηση και κόμμα) οφείλουν να διαφυλάξουν παντί τρόπω και σθένει τις καρέκλες της εξουσίας.

Κάτι πομπώδη, ότι το κόμμα θα πείσει την κυβέρνηση να βγάλει τη χώρα από την κρίση, να μεριμνήσει ώστε να σταθεί όρθια η κοινωνία, ακούγονται σαν αστείο σχεδόν (έχουν μεταλλαχθεί οι άνθρωποι της εξουσίας - πώς να γινόταν αυτό κατανοητό από όσους ελπίζουν ακόμη;).

Το συνέδριο είναι για εσωτερική κατανάλωση, ουδέν ενδιαφέρον, ένα ακόμη (συνειδητό!) λιθαράκι στον ογκώδη βωμό του θεάματος. Στην επικοινωνία πάντως το κόμμα υστερεί φανερά· η κυβέρνηση τα πάει περίφημα (διότι δεν αισχύνονται, δεν ορρωδούν προ ουδενός, ψεύδονται και λοιπά - όπως κάνει κάθε φιλελεύθερη κυβέρνηση).

Για να επιχειρήσεις μια ανανέωση, μια ανασύσταση του κόμματος, οφείλεις να ξεπλύνεις τη ρετσινιά της συνθηκολόγησης, της βαριάς και πικρής για όλη την κοινωνία ήττας· πώς αλλιώς; Ποιος δίνει σημασία πλέον στο τι λένε ή σκέπτονται τα κομματικά μέλη ή στελέχη; Ας βγουν μια βόλτα στην αγορά· είναι βέβαιο ότι θα ντρέπονταν κατόπιν να επιδεικνύουν την αλαζονεία της εξουσίας που διακρίνει πολλούς (όχι όλους, είναι αλήθεια).

Διαβάζω συνεντεύξεις στελεχών της κυβέρνησης. Πανομοιότυπες. Πρέπει να κάνουμε τούτο, οφείλουμε να πράξουμε εκείνο, χρειάζεται κοινωνική δικαιοσύνη, εξυγίανση - ε, κάντε το να πάει στο καλό. Κυβέρνηση είστε - όχι αντιπολίτευση. Θα σοβαρευτούν ποτέ; Κομμάτι δύσκολο...

Η Μαριλίζα κοιτάζει μπροστά

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λέει, γεμίζει Πασόκους. Και αυτό σε κάποιους φέρνει γέλιο και σε κάποιους άλλους δυσφορία. Δεν θα έπρεπε. Είναι η φυσιολογική και αναμενόμενη εξέλιξη των πραγμάτων.

γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης

Στην έναρξη του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ αφιέρωσα αρκετά λεπτά στη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Την παρατηρούσα από μακριά, όπως κάνουν οι κινηματογραφιστές που παρακολουθούν την άγρια ζωή. Εκείνη βέβαια δεν αντιλήφθηκε την αδιάκριτη ματιά μου. Δεν ήμουν δα ο μόνος που την κοιτούσε, ούτε και η φιγούρα που θα κέρδιζε το βλέμμα της. Αλλωστε η Μαριλίζα πήγε στο συνέδριο για να τη δουν όλοι, ενώ εκείνη θα είχε μάτια μόνο για έναν.

Αυτό, λοιπόν, που μου έκανε εντύπωση ήταν η ευθύτητα στη ματιά της. Όταν ξεκίνησαν οι εργασίες του συνεδρίου, η Μαριλίζα, έβλεπε μόνο μπροστά. Θα μου πείτε ότι πολιτικός είναι, οφείλει να βλέπει μπροστά. Μόνο που εγώ εδώ κυριολεκτώ. Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου κοιτούσε μπροστά λες και φορούσε παρωπίδες, λες και δεν ήθελε να δει άλλα μάτια να πέφτουν επάνω της. Αμηχανία; Συστολή; Κάτι τέτοιο.

Μετά είδα τον Στέφανο Τζουμάκα. Αυτός δεν ήταν στην πρώτη σειρά. Και ήταν εμφανές πως προσπαθούσε να επικοινωνήσει, να αναπτύξει οικειότητα. Και μετά ήρθε ο Χρήστος Σπίρτζης που πήγε και κάθισε δίπλα στη Θεοδώρα Τζάκρη. Σκέφτηκα ότι αν βρεθείς μαζί τους σε ένα ερημονήσι, ακόμα και αν έχετε ένα φορτηγό τρόφιμα, πρώτα θα φρόντιζαν να σε κατασπαράξουν και μετά θα έβλεπαν τι θα κάνουν με τις κονσέρβες. Ναι, η πολιτική είναι πρωτίστως επιβίωση. Σκαρφαλώνεις και κλωτσάς στο κεφάλι αυτόν που σε ακολουθεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λέει, γεμίζει Πασόκους. Και αυτό σε κάποιους φέρνει γέλιο και σε κάποιους άλλους δυσφορία. Δεν θα έπρεπε. Αυτό το παρακολουθείς με τα χείλη σε ευθεία, μάτια που δεν τρεμοπαίζουν και μύες του προσώπου σε απόλυτη ακινησία. Ακόμα και αν δεν σου φαίνεται αδιάφορο, είναι σίγουρα φυσιολογικό. Διότι αν στις πρώτες σειρές του συνεδρίου βρίσκονται κάποια παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (τους λες και στελέχη του παλιού ΠΑΣΟΚ), στις κερκίδες είναι το ΠΑΣΟΚ.

Τι διάολο; Από πού τους βρήκε όλους αυτούς ο ΣΥΡΙΖΑ; Εβρεξε ο ουρανός Αριστερά και βγήκαν σαν τα σαλιγκάρια; Το ΠΑΣΟΚ φόρτωσε ο Τσίπρας στα βαγόνια του και σφύριξε για την εξουσία. Δεν έχουν όλοι τον ίδιο σκοπό, ίσως να μην τους ενώνει και κοινό παρελθόν, αλλά από την ίδια μήτρα βγήκαν. Με τα ίδια συνθήματα, τα ίδια τραγούδια τον ίδιο Κουρή. Κάποιοι, σαν τη ψείρα, έψαξαν καινούργιο κεφάλι. Αλλοι σέρνονται πίσω από το διαχρονικό σουξέ «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Και ένα σεβαστό ποσοστό τρίτης ηλικίας που νομίζει ότι ο Ανδρέας μετενσαρκώθηκε. Δεν είναι μόνο το λούμπεν κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που έγινε ΣΥΡΙΖΑ. 

Είναι και το κομμάτι που σαλιώνει το δάχτυλο, βλέπει προς τα που φυσάει ο άνεμος και ακολουθεί το ρεύμα. Είναι, τέλος πάντων, όλος εκείνος ο κόσμος που ταυτίζει το λαϊκό και το λαϊκίστικο με το προοδευτικό. Τρία χρόνια χρειάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και αντέγραψε το ΠΑΣΟΚ σαν Κινέζος μεταπράτης. Για αυτό και αποκλείεται να έχει τη μοίρα του. Εκεί θα μείνουν, ότι και αν συμβεί, οι αυθεντικοί Πασόκοι που θέλουν ακόμα να ακούν για δημοκρατική παράταξη. Διότι εδώ δεν έχουμε μία κατηγορία ψηφοφόρων, αλλά μία κατηγορία ανθρώπων.

Η Μαριλίζα, λοιπόν, ορθώς πράττει και πηγαίνει στην πρώτη σειρά του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Και ας ήταν υπουργός του ΓΑΠ. Και ας ακούει, κατάμουτρα, την αφήγηση που δαιμονοποιεί τον πρότερο πολιτικό της βίο. Αυτά τα έχει η δουλειά. Αλλωστε πρώτα πήγαν οι ψηφοφόροι της στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα εκείνη πάει να τους συναντήσει.

Το «μαύρο» παιχνίδι του Παππά

Η απόπειρα του υπουργού Επικρατείας να επιβάλει τον «ξαφνικό θάνατο» στα μη αδειοδοτηθέντα κανάλια φανερώνει κυνισμό, αλλά και τον τρόμο του μπροστά σε ενδεχόμενη αντίθετη εξέλιξη. Θα του επιτρέψουν οι δικαστές να επιβάλει τον τσαμπουκά της εξουσίας;

γράφει ο Γιώργος  Καρελιάς

Είναι ολοφάνερο. Ο Νίκος Παππάς παίζει το κεφάλι του στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών. Θέλει να ξεμπερδεύει μια ώρα αρχύτερα, να δημιουργήσει τετελεσμένα. Να ρίξει το (αριστερό) «μαύρο», για να αποκλείσει κάποια άλλη εξέλιξη, που θα είναι απρόβλεπτη και μοιραία για το πολιτικό του μέλλον.

Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η αιφνίδια νυχτερινή τροπολογία του, με την οποία επιχείρησε να επισπεύσει το «μαύρο». Με πρωτοφανή κυνισμό, με εξοντωτικές κυρώσεις  και γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια την συναινετική -υποτίθεται- απόπειρα του προέδρου της Βουλής  να συγκροτηθεί το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (εδώ).

Όμως, είναι τέτοιο το κόστος από το «μαύρο» στα κανάλια τους χιλιάδες ανέργους που άλλοι παράγοντες εντός του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να το μετριάσουν. Προσοχή, όχι να  αλλάξουν την απόφαση, αλλά να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο να εμπλέξουν -και να εκθέσουν- την αντιπολίτευση στο θέμα της συγκρότησης του ΕΣΡ. Αν συναινέσει στη συγκρότησή του, το «μαύρο» θα πέσει ένα-δυο μήνες αργότερα νομιμοφανώς. Αν δεν συναινέσει, θα πέσει αμέσως, όπως επιδιώκει ο Παππάς.

Ο υπουργός Επικρατείας έχει πείσει τον Αλέξη Τσίπρα ότι όλα θα τελειώσουν με κυβερνητικό θρίαμβο. Και ότι το πολύ σε δύο μήνες η κυβέρνηση θα έχει απέναντί της έξι φιλικά κανάλια (τα τρία της ΕΡΤ και τρία ιδιωτικά) και ένα (επι)κριτικό, για ξεκάρφωμα.

Ισως και οι δυο μαζί να έχουν πειστεί ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν θα προβάλει κανένα εμπόδιο: είτε θα τρενάρει την υπόθεση τόσο ώστε να έχουν δημιουργηθεί μη αναστρέψιμα τετελεσμένα είτε θα βγάλει το νόμο Παππά συνταγματικό. Ισως να έχουν κάποιες διαβεβαιώσεις επ’ αυτού.

Κάθε άλλη εξέλιξη, δηλαδή αν οι περισσότεροι δικαστές του ΣτΕ ορθώσουν  ανάστημα (και αυτό σημαίνει να αγνοήσουν τις απόπειρες δελεασμού τους) και εφαρμόσουν απλώς το Σύνταγμα, η κυβέρνηση και προσωπικά ο Παππάς θα υποστούν συντριπτικό πλήγμα. Και τότε θα τον περιμένουν στη γωνία ορισμένοι εσωκομματικοί άσπονδοι φίλοι του.

Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ισχύει η διαβεβαίωση του Μενάνδρου «έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ’ ορά». Μένει να αποδειχθεί, όμως, ότι «υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα». Οι οποίοι γράφουν όπου δει τους τσαμπουκάδες των Παππάδων.