Ανασχηματισμός: Ώδινεν όρος, έτεκεν τι;

Τάσος Τσακίρογλου

Ο προεξοφλημένος ανασχηματισμός ήταν όντως δομικός, αφού η νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ίδια ούτε με την πρώτη (Ιανουάριος του 2015) ούτε με τη δεύτερη (Σεπτέμβριος του 2015). Η διαφορά φυσικά δεν αφορά τα πρόσωπα, αλλά την κατεύθυνση, την οποία καλούνται να υπηρετήσουν συγκεκριμένοι πολιτικοί.

Η περσινή νίκη στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου τροφοδοτήθηκε από τη δυναμική της αντιμνημονιακής ψήφου και της βούλησης μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού για αλλαγή σελίδας, δίνοντας την ευκαιρία στην «πρώτη φορά Αριστερά» να το πετύχει, μετά από πολλές δεκαετίες κυριαρχίας του σάπιου δικομματισμού. Η θητεία εκείνης της κυβέρνησης σημαδεύτηκε από την εξάμηνη διαπραγμάτευση με τους «θεσμούς», η οποία ανέδειξε τα όρια μιας πολιτικής βασισμένης εν πολλοίς στον πολιτικό βολονταρισμό και στις (κατανοητές ως ένα βαθμό) αυταπάτες για τους διεθνείς συσχετισμούς δύναμης.

Η δεύτερη εκλογική επιτυχία, της 20ης Σεπτεμβρίου του 2015, ακολούθησε τη βίαιη προσαρμογή στις μνημονιακές πραγματικότητες. Σημαδεύτηκε από την ανάδειξη της απουσίας του όποιου Plan B και, κυρίως, την συνειδητή επιλογή της πάση θυσία παραμονής στην ευρωζώνη. Η εκ νέου στήριξη της νέας κυβέρνησης από μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της οφειλόταν αφενός στο κακόφημο παρελθόν των αντιπάλων της – το οποίο ήταν δύσκολο να παρακαμφθεί – και αφετέρου στην πίστωση χρόνου που έδιναν πολλοί Έλληνες, με την ελπίδα ότι η εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων θα ήταν ηπιότερη ή εν πάση περιπτώσει ότι θα έμπαινε κάποιο φρένο στην κατρακύλα στη νεοφιλελεύθερη κατηφόρα.

Σήμερα, η επιλογή των προσώπων στον ανασχηματισμό δείχνει τη συμφιλίωση με μια σκληρή πραγματικότητα και εκφράζει τη βούληση να τηρηθούν απαρέγκλιτα τα συμφωνηθέντα με τους δανειστές. Δηλαδή αφορά στην προσαρμογή στις απαιτήσεις ενός δρόμου που επιλέχθηκε πέρσι τον Σεπτέμβριο. Τα πρόσωπα υπηρετούν αυτή την επιλογή. Ο Στέργιος Πιτσιόρλας του ΤΑΙΠΕΔ εκφράζει το νεοφιλελεύθερο και αγοραίο κομμάτι εκείνων που θεωρούν ότι ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αργήσει στις μεταρρυθμίσεις-ξεπουλήματα. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι ο άνθρωπος που άνοιξε το δρόμο για την επικοινωνία με τον αμερικανικό παράγοντα, ενώ προβληματισμό προκαλεί το πως θα συμβιβάσει τις κεϋνσιανές προτάσεις του για την ανεργία και την ανάπτυξη μέσω επενδύσεων με το σημερινό πρόγραμμα ύφεσης που συντηρούν οι δανειστές. Όσο για την κυρία Αχτσιόγλου, η οποία αναλαμβάνει την ηλεκτρική καρέκλα του υπουργείου Εργασίας, είναι δύσκολο να φανταστώ ποια είναι η εμπειρία της με τη διαπραγμάτευση και τι περισσότερο θα κάνει από τον καθηγητή κ. Κατρούγκαλο, ο οποίος ταχυδακτυλουργικά «χάθηκε» κάπου στο ΥΠ.ΕΞ.

Φυσικά είναι και οι περιπτώσεις των κ.κ. Σκουρλέτη και Φίλη. Ο πρώτος απομακρύνθηκε – με συμβιβασμό (;) -  προφανώς για να διευκολυνθεί το θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, ενώ ο δεύτερος εξοβελίστηκε προς κατευνασμό της μαύρης συμμαχίας Εκκλησίας-ακροδεξιάς. Σε συμβολικό επίπεδο η απομάκρυνση Φίλη αποτελεί την παραδοχή μιας ήττας σε μια μάχη που δεν δόθηκε καν.

Η πολιτική εμπειρία λέει ότι οι ανασχηματισμοί δεν μπορούν να αλλάξουν ριζικά μια κυβέρνηση, όμως είναι ενδεικτικοί για το που το πάει αυτή. Και ο πρώτος ανασχηματισμός του Αλέξη Τσίπρα δείχνει πολύ καθαρά την κατεύθυνση. Μένει να δούμε τον αντίκτυπο σ' επίπεδο πολιτικού συστήματος, αλλά και επικοινωνιακά και διεθνώς. Μόλις κατακάτσει ο τηλεοπτικός κουρνιαχτός το τοπίο μάλλον θα είναι γνώριμο και οικείο, εκτός και εάν στη γωνία υπάρχουν και εκπλήξεις. 

Το τίποτε μες στο κενό (όλων)

ΓιώργοςΣταματόπουλος

Εάν δεν αφουγκραστούν τους κραδασμούς του πόπολου, εάν δεν γίνει κατανοητό από τους κυβερνώντες ότι λίγο μας ενδιαφέρει για το ΕΣΡ και τις τηλεοπτικές άδειες (σκασίλα των πολλών), τότε θα περπατάμε μέσα σε βάλτους. Μπορείς, όμως, να περπατήσεις σ' αυτόν τον τόπο; Εμ, δεν μπορείς. Τότε γιατί όλοι νομίζουμε ότι μπορούμε;

Ποτέ άλλοτε δεν βιάσθηκε τόσο ωμά ο κοινός νους, ο νόμος της βαρύτητας, τα συμπαντικά (φυσικά;) φαινόμενα. Κοσμικοί και (άκτιστοι) άκοσμοι, πολιτικάντηδες και παπαδαριό, ανερμάτιστοι και χωρικοί, εφοπλιστές και δημοσιογράφοι (sic), μπατίρηδες και αμειβόμενοι, αριστεροί και δεξιοί, απολίτιστοι και ακαδημαΐζοντες, καλλιτέχνες και διανοούμενοι του κράτους· όλοι αυτοί, μαζί, πορευόμαστε στον ευτελισμό του είδους.

Για στάσου. Κάπου πρέπει να σταματήσει αυτός ο κατήφορος προς τη γελοιότητα και τον αφανισμό. Δεν μπορεί μια δράκα ανθρώπων, που βλέπει παντού μόνο εχθρούς, να δίνει εντολές και να τις εκτελούμε αδιάντροπα.

Κάπως να σταματήσει (όχι να «καταργηθεί» - αυτό πια...) η εξουσιομανία, αλλά και η εξουσιολατρία. Υπάρχουν μέθοδοι οι οποίες οδηγούν σε νέες λεωφόρους επικοινωνίας και πολιτικής· να αρχίσουμε να τις διαδίδουμε. Δεν μπορεί, όλο και κάτι θα σοφίζεται κάποιος για να βγούμε από το αδιέξοδο, από τον ολοκληρωτισμό στη σκέψη (και στην πράξη).

Εξω πεινάει ο κόσμος - έχει τρελαθεί· τίποτε δεν καταλαβαίνουμε; Πού στο διάολο ζούμε;

Δεν βλέπουμε την παρανόηση που ξεχύνεται ασύδοτη και βίαιη; Δεν μπαίνουμε σε σπίτια φτωχών κι ανήμπορων να τα βγάλουν πέρα με την τροφή και τη στέγαση; Ποιο σκοτάδι μπήκε μέσα μας; Οφείλουμε να αυτοψυχιατριστούμε, να αυτοαναλυθούμε για να πειστούμε ότι όσοι κυβερνάνε μετέρχονται μέσα συμμοριτών και ληστών ώστε να επιβιώσουν μόνο αυτοί - και άσε τους άλλους να κουρεύονται;

Τους έρμους τους συνταξιούχους δεν τους σεβόμαστε; Τους νησιώτες, τους ακρίτες, τους γεωργούς, τους εργάτες, τους άνεργους, τις διαλυμένες οικογένειες; Απέραντος ο πόνος υδάτων και φωτός - των φυσικών εννοώ, διότι οι εταιρείες που τα παρέχουν είναι σαν τοίχος που πλακώνει την κάθε μέρα.

Σπίτια χωρίς φως και νερό. Πώς θα ζήσουμε οι περισσότεροι; Διότι αρκετοί αγνοούν τα δεινά της κάθε μέρας των ανθρώπων, γράφουν παρ' όλα αυτά και εκφωνούν κάτι δεκάρικους απίστευτους υπέρ των δικαιωμάτων τους, που, τι κρίμα, αριστεροί όντες, αδυνατούν να τα διαφυλάξουν - διότι οι κακοί φιλελεύθεροι δανειστές μάς έβαλαν το μαχαίρι στον λαιμό και λοιπά.

Δεν υπάρχουν αναισθητικά κατά του πόνου των πασχόντων, ειδικά όταν κυκλοφορούν πάμφθηνα ουσίες που διασαλεύουν τον νου και αποσυνθέτουν κορμιά και συναισθήματα. Ναρκωτικές ουσίες παντού, που εθίζουν ακόμη και τους έμφρονες.

Πώς να τα αντέξει όλα αυτά το κακόμοιρο σαρκίο; Κυρίως, πώς να αντέξει την κατασκευασμένη αριστερή προσπάθεια, το κεκοσμημένο τούτο ψεύδος, που έχει θολώσει ακόμη και αυτούς που υπηρετούν την παιδεία και τον πολιτισμό, τη διακίνηση των ιδεών (σιγά, μη σπάσουν τ' αυγά...);

Χύνουν το τίποτα μες στο κενό. Δεν υπάρχουν πλέον Θεόδωροι Δοστογιέφσκηδες... 

Δείτε τι έλεγε η Έφη Αχτσιόγλου τον Ιανουάριο του 2015 για την Τρόϊκα και τα εργασιακά δικαιώματα (βίντεο)

“Πύρινο” αν και λακωνικό λόγο για τους τεχνοκράτες της τρόικα με τους οποίους θα κληθεί να διαπραγματευτεί, έβγαζε τον Ιανουάριο του 2015 η υπουργός Εργασίας πλέον, υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τότε, Έφη Αχτσιόγλου.

Η Έφη Αχτσιόγλου, συμμετείχε στις 16 Ιανουαρίου του 2015, δέκα μέρες πριν τις εκλογές που ανέδειξαν για πρώτη φορά τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, σε κλιμάκιο υποψηφίων βουλευτών του κόμματος που μαζί με ευρωβουλευτές επισκέφθηκαν τους απεργούς της Coca Cola στη Μακεδονία.

Εκεί πήρε το λόγο και είπε “Οι ομαδικές απολύσεις, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η μετακίνηση και το κλείσιμο των επιχειρήσεων από τη μια νύχτα στην άλλη δεν είναι το δίκαιο. Αυτά είναι οι νόμοι τους αλλά δεν είναι το δίκαιο. Το δίκαιο το φτιάχνουν οι λαοί, δεν το φτιάχνουν οι τεχνοκράτες της τρόικα. Τόσο καιρό συνέβαινε αυτό γιατί ήμασταν σκυφτοί. Ήρθε η ώρα να σηκώσουμε το κεφάλι. Αν σηκώσουμε το κεφάλι, αυτοί θα είναι σκυφτοί.”

Έναν χρόνο και δέκα μήνες αργότερα, η Έφη Αχτσιόγλου, είναι πια υπουργός Εργασίας σε μια περίοδο που η κυβέρνηση καλείται να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση της οποίας κρίσιμος παράγοντας είναι και τα εργασιακά. Η νεαρή υπουργός θα κληθεί να διαπραγματευτεί με τους “τεχνοκράτες της τρόικα” που είναι πια κουαρτέτο και να τους πείσει να πως “οι ομαδικές απολύσεις δεν είναι το δίκαιο” και όλα αυτά “ερήμην των λαών που φτιάχνουν το δικό τους δίκαιο”.

Bild:Κυβέρνηση αμερικανικής επιρροής σχημάτισε ο Αλ.Τσίπρας

Λίγο πριν την επίσκεψη του Αμερικανού πρόεδρου στην Αθήνα στις 14 Νοεμβρίου, ο Τσίπρας έδιωξε δύο απρόθυμους για μεταρρυθμίσεις υπουργούς.   

Ακριβώς λίγο πριν την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα  ο Τσίπρας προήγαγε ως υπουργό Οικονομικών τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, έναν πρωτοστάτη της ελάφρυνσης του χρέους των Ελλήνων από τους Ευρωπαίους δανειστές γράφει η Bild.

Ο Ομπάμα στήριζε πάντα τον Τσίπρα κατά των Ευρωπαίων και κυρίως της Γερμανίας και έστειλε συμβούλους στην Αθήνα. Τώρα η Αθήνα αναμένει ότι θα ταχθεί υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.

O λόγος της αισιοδοξία της είναι ότι, παράλληλα με τα διακριτικά μηνύματα της Ουάσινγκτον, ο Ομπάμα πρόσθεσε βραχυπρόθεσμα ακόμα έναν ευρωπαϊκό σταθμό, το Βερολίνο, γράφει η γερμανική εφημερίδα Bild.

Οπως γράφει η Bild o Παπαδημητρίου είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Levy Economics, μιας αμερικανικής δεξαμενής σκέψης και άριστα δικτυωμένος με αμερικανικούς πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους.

Θεωρείται ως αντίπαλος της βορειοευρωπαϊκής και ιδίως της γερμανικής πολιτικής της λιτότητας. Ηταν ο Παπαδημητρίου ο οποίος έπεισε τον Τσίπρα να ζητήσει ένα σχέδιο Μάρσαλ, ανάλογο με το αντίστοιχο των ΗΠΑ προς την μεταπολεμική Γερμανία.

Αυτό, όμως, το οποίο μοιάζει με πρώτη ματιά ως πρόοδος για τις μεταρρυθμίσεις και στρώσιμο του χαλιού για τον Ομπάμα είναι μετά από δεύτερη ματιά, σχολιάζει η γερμανική εφημερίδα, ένα τεράστιο χτύπημα κατά των πραγματικών μεταρρυθμιστών στην κυβέρνηση Τσίπρα και αναβάθμιση του εταίρου «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Και τούτο διότι ο πρόεδρός του Πάνος Καμμένος παραμένει υπουργός Αμυνας και επιπλέον οι δεξιοί θα διαθέτουν και το υπουργείο Τουρισμού. Σημειωτέον ότι ο Καμμένος απέρριψε την μείωση του διογκωμένου στρατιωτικού προϋπολογισμού και είχε ταχθεί έντονα κατά την κατάργησης των φορολογικών προνομίων σε τουριστικά νησιά, κατά την Bild.

Βέβαια, οι υπουργοί Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας (ήταν κατά της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών), ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς (ήταν κατά της πώλησης του αεροδρομίου της Αθήνας, σ.σ. εννοεί το Ελληνικό προφανώς) και ιδίως ο υπουργός Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης (ήταν κατά της ιδιωτικοποίησης του τομέα της Ενέργειας) πρέπει να εγκαταλείψουν τη θέση τους.

Οπως σημειώνει η Bild, στο εξαιρετικά ευαίσθητο υπουργείο Οικονομίας ο Τσίπρας απομακρύνει έναν από τους σημαντικότερους μεταρρυθμιστές. Παραμένει μεν υπουργός ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αρμόδιος για τις διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς δανειστές και την πολιτική λιτότητας της Ελλάδας. Πρόκειται για ένα μήνυμα προς τους δανειστές της πτωχευμένης χώρας ότι δηλαδή η πολιτική της λιτότητας και η μεταρρυθμιστική πολιτική συνεχίζονται, εκτιμά η γερμανική εφημερίδα.

Ο Τσίπρας, όμως, αναφέρει η εφημερίδα, απομακρύνει παράλληλα τον αρμόδιο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη, προφανώς διότι είχε ζητήσει δημόσια από τον Τσίπρα περισσότερες μεταρρυθμίσεις και θάρρος ιδίως για την αναδιοργάνωση του διογκωμένου δημόσιου τομέα που κατά τη γνώμη του είναι το κύριο πρόβλημα της χώρας.

Ενας ακόμα μεταρρυθμιστής υπουργός, τον οποίο βάζει στο περιθώριο ο Τσίπρας κατά τη γερμανική εφημερίδα, είναι ο υπουργός Εργασίας και Ασφαλίσεων Γιώργος Κατρούγκαλος, ο οποίος εισήγαγε στη χώρα απεχθείς συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις και περικοπές όπως επίσης και την αναδιοργάνωση την ασφαλιστικού συστήματος.

Ως ενισχυμένo πάντως θεωρεί η Bild τον τομέα της αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, αφού ο Ιωάννης Μουζάλας θα διευθύνει το υπουργείο Μετανάστευσης.

Το ριζοσπαστικό αριστερό κυβερνών κόμμα του Τσίπρα κέρδισε καθαρά πέρυσι δύο εκλογές. Τώρα βρίσκεται περισσότερο από 15% πίσω από το φιλελεύθερο - συντηρητικό πρώην κυβερνητικό κόμμα Νέα Δημοκρατία. Η αντιπολίτευση ζητά εκλογές εδώ και βδομάδες, αλλά ο Τσίπρας τις απορρίπτει. Κατά τη γερμανική εφημερίδα, ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης θεωρείται ότι είναι η τελευταία του προπάθεια να τις αποφύγει.

Πηγή ΑΠΕ   

Γ. Παπανδρέου: Θα συναντηθώ με την Φώφη για συμπόρευση

Τη συνάντησή του με τη Φώφη Γεννηματά προαναγγέλλει ο Γιώργος Παπανδρέου, διευκρινίζοντας ότι η Κεντροαριστερά οφείλει να επαναπροσδιορίσει την πολιτική της και να οικοδομήσει από την αρχή μια προοδευτική κοινωνική συμμαχία που θα αλλάξει τη χώρα.

Ο πρώην πρωθυπουργός, μιλώντας στην Εφημερίδα των Συντακτών, επαναλαμβάνει ότι από τον διάλογο δεν πρέπει να αποκλειστεί ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο ξεκαθαρίζει ότι το προσκλητήριο δεν αφορά την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος.

«Προοδευτικός χώρος με Παυλόπουλο, Καμμένο, Παπαγγελόπουλο, Πολύδωρα; Αστειότητες. Αλλά και επικίνδυνα παιχνίδια με τη συντήρηση», τονίζει σαρκαστικά, μιλώντας ανοιχτά για «παιχνίδι της κυβέρνησης με την καραμανλική Δεξιά».

Απευθύνει πρόταση προς τον Αλέξη Τσίπρα, ζητώντας να καλέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις να διαμορφώσουν μια «ενιαία πρόταση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων», την οποία θα προσυπογράψουν όλοι, «και με αυτό το “χαρτί” στα χέρια» να διεκδικήσει -«και να στηρίξουμε όλοι μαζί»- άμεσα αποφάσεις για ελάφρυνση του χρέους και μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα.

Εμείς συγκρουστήκαμε με συμφέροντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αλλάξει τα πρόσωπα και συμπλέει με το ίδιο παρασιτικό, πελατειακό σύστημα που ταλανίζει τη χώρα και επιδιώκει να «κυβερνά» με κάθε τρόπο, ακόμη και αθέμιτο», δηλώνει.

Πηγή 

Μία ταπεινωτική ήττα

Με την απομάκρυνση του Νίκου Φίλη από το υπ. Παιδείας ο Τσίπρας οδήγησε την κοσμική εξουσία σε συντριπτική ήττα από την εκκλησιαστική. Δεν έχει καν νόημα να αναφερθούμε στα κλισέ περί πρώτης φοράς Αριστερά γιατί η ταπείνωση πλέον υπερβαίνει την ιδεολογική ταυτότητα.

 Ανδρέας Πετρουλάκης

Hταν μία τόσο επίσημη ομολογία ήττας που σε αφήνει άναυδο. Τόσο ξεκάθαρη, τόσο απροσχημάτιστη, τόσο μοιρολατρική. Ο Πρωθυπουργός παρέδωσε στον Αρχιεπίσκοπο την εξουσία όχι μόνο να επεμβαίνει στη χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής αλλά και να έχει αποφασιστικό λόγο στην επιλογή του προσώπου που θα την εφαρμόζει. Και το έκανε με τρόπο τόσο κραυγαλέο που δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.

Ο Νίκος Φίλης, με την εξουσία που του έδινε το αξίωμά του, η εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού και η λαϊκή ψήφος, είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών. Οι αλλαγές αυτές ήσαν σύμφωνες με την κυβερνητική πολιτική και επεξεργασμένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου. Aρεσαν ή όχι έγιναν με τον τρόπο που γίνεται η πολιτική ενός υπουργείου στο δημοκρατικό μας σύστημα. Eλα όμως που οι αλλαγές δεν άρεσαν στην Ιερά Σύνοδο, καθώς και μερικά άλλα ενοχλητικά πραγματάκια που έλεγε ο υπουργός για τις προσευχές και τις εικόνες. Και εξέφρασε την αντίθεσή της με τρόπο οξύ, κάποια δε από τα μέλη της με πρωτοφανώς χυδαίο.

Ο Αλέξης Τσίπρας οδήγησε την κοσμική εξουσία σε συντριπτική ήττα από την εκκλησιαστική κάνοντας τα εξής βήματα προς το Βατερλώ:

1ο. Εβαλε τον άσχετο με την ύλη του υπουργείου Παιδείας, αλλά πολύ σχετικό για τη σύνδεση Κυβέρνησης- Ιεραρχίας, κ. Καμμένο να μεσολαβήσει ώστε να καταπραϋνθούν τα νεύρα του Αρχιεπισκόπου.

2ο. Δέχθηκε στο γραφείο του τον Αρχιεπίσκοπο και τον κ. Καμμένο μόλις το απαίτησε τελεσιγραφικά ο κ. Ιερώνυμος, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι λίγες ώρες νωρίτερα ο προκαθήμενος της Εκκλησίας είχε εξαπολύσει ανοίκεια επίθεση, όχι μόνο εναντίον του Φίλη αλλά και της Κυβέρνησης και του ίδιου του πολιτεύματος. Δεν καθυστέρησε έστω και μία μέρα τη συνάντηση για λόγους συμβολικούς, για να επισημοποιήσει μία ενόχληση για την προσβολή στο δημοκρατικό μας πολίτευμα-προφανώς δεν ενοχλήθηκε.

3ο. Αναγνώρισε στον Αρχιεπίσκοπο το δικαίωμα να επεμβαίνει στη διδακτέα ύλη του δημόσιου σχολείου και να συναποφασίζει μετά από διάλογο της Εκκλησίας με το αρμόδιο υπουργείο, σε μία χώρα που δεν λέγεται Ιράν. (Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι την εξέλιξη χαιρέτισε ο κ. Μητσοτάκης, άλλος όμηρος του ιεραρχικού επεκτατισμού).

4ο. Εκανε πως δεν άκουσε τον κ. Καμμένο όταν ο ίδιος δήλωσε ότι διαβεβαίωσε κλαίγοντας τον Αρχιεπίσκοπο πως αν του το ζητήσει θα ρίξει την Κυβέρνηση (όχι της Τεχεράνης). Ομοίως έκανε πως δεν άκουσε τον Αρχιεπίσκοπο όταν με υπερηφάνεια και δόση αλαζονείας το επανέλαβε σε τηλεοπτική εκπομπή.

5ο. Εκανε πως δεν άκουσε τον κ. Ιερώνυμο και κάποιους θλιβερούς ιεράρχες που επιτέθηκαν όχι στον υπουργό αλλά τον άνθρωπο Φίλη, με χαρακτηρισμούς βάναυσα προσβλητικούς, και δεν βρήκε μία λέξη να υπερασπιστεί τον υπουργό του.

6ο. Το επιστέγασμα της άτακτης υποχώρησης. Μετά από διαπραγμάτευση με τον Νίκο Φίλη, που προς τμήν του δεν δέχτηκε άλλο υπουργείο, απέπεμψε από την Κυβέρνηση τον απορριφθέντα από την ιεραρχία υπουργό, μολονότι εξ αντικειμένου η υψηλή θέση που είχε κατακτήσει στην ψηφοφορία για την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε επιβράβευση της πολιτικής του απέναντι στην Εκκλησία, και για έναν κανονικό Πρωθυπουργό θα ήταν δεσμευτική.

Δεν υπάρχει κόμμα, δεν υπάρχει κοσμική εξουσία που πηγάζει από τη λαϊκή κυριαρχία όταν ο αντίπαλος είναι η Εκκλησία της Ελλάδος. Αποφεύγω να χρησιμοποιήσω το κλισέ περί πρώτης φοράς αριστερής Κυβέρνησης γιατί η ταπείνωση υπερβαίνει την ιδεολογική ταυτότητα. Είναι ταπεινωτικό για όλους μας ασχέτως πολιτικών προσήμων, και η ευθύνη για αυτό θα βαραίνει πάντα τον κ. Τσίπρα. Ο οποίος μπορεί να επιφυλάσσει για τον εαυτό του το προνόμιο να δηλώνει άθεος και να μη βαφτίζει τα παιδιά του, αλλά για να μη χάσει ψήφους εμάς μας υποχρεώνει να δεχόμαστε για τα δικά μας παιδιά σχολικά βιβλία και μαθήματα που υπαγορεύει ο Ιερώνυμος.

Οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης για τον ανασχηματισμό

Με… αιχμηρά σχόλια αντέδρασε σύσσωμη η αντιπολίτευση μετά την ανακοίνωση της σύνθεσης του νέου κυβερνητικού σχήματος. Για ανασχηματισμό φθαρμένων προσώπων έκανε λόγο η Νέα Δημοκρατία.

Πιο συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Κουμουτσάκος ανέφερε σε ανακοίνωσή του: «Μετά από πολλή προσπάθεια ο κ. Τσίπρας έκανε έναν ανασχηματισμό ανακύκλωσης των ίδιων φθαρμένων προσώπων της αποτυχημένης κυβέρνησής του. Δημιούργησε δε και ορισμένα υπουργεία για να βολέψει τους κολλητούς του».

Ο κ. Κουμουτσάκος πρόσθεσε πως «για την Ελλάδα και τους πολίτες, δεν υπάρχει καμμία προοπτική από αυτήν την επικίνδυνη κυβέρνηση. Η ανάγκη πολιτικής αλλαγής γίνεται ακόμη πιο ισχυρή».

«Η ιστορία έχει αποδείξει ότι κανένας ανασχηματισμός και καμιά αλλαγή προσώπων δεν μπορεί να σώσει μια κυβέρνηση που είναι πολίτικά χρεοκοπημένη και κοινωνικά απομονωμένη». Αυτό δήλωσε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά πριν γίνουν γνωστά τα ονόματα του νέου υπουργικού συμβουλίου.

Πρόσθεσε μάλιστα πως «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει απομακρυνθεί από την ελληνική κοινωνία και δεν μπορεί με κανένα τρόπο να ξεπεράσει τα αδιέξοδα που δημιουργεί. Η χώρα χρειάζεται μια άλλη κυβέρνηση και μια άλλη πολιτική, αλλά σε καμία περίπτωση λύση δεν μπορεί να αποτελεί η παλινόρθωση της δεξιάς που επιδιώκει αυτή την στιγμή η ΝΔ».

Εξάλλου, ο εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ, Παύλος Χρηστίδης, έγραψε στο Twitter: «+3 ΑΝΕΛ στην Κυβέρνηση. Να τους χαίρεστε εκεί στην δήθεν Αριστερά».

Σε ανακοίνωσή του, το γραφείο Τύπου του ΚΚΕ ανέφερε πως «πέρα από τον επικοινωνιακό του χαρακτήρα, ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, έχει στόχο τη δημιουργία ενός σχήματος που, με μεγαλύτερη σταθερότητα και όσο δυνατόν λιγότερες ταλαντεύσεις, θα υλοποιεί μέχρι κεραίας τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και τις δεσμεύσεις του 3ου μνημονίου».

«Η επιδίωξη απόδοσης ευθυνών για τα αντιλαϊκά μέτρα, που προκάλεσαν γενικευμένη λαϊκή αγανάκτηση και οργή (π.χ. ασφαλιστικό), σε ορισμένα μόνο πρόσωπα και χειρισμούς, δεν πρέπει να κρύψουν την συνολική κυβερνητική ευθύνη και πολιτική, την οποία υπηρέτησαν με συνέπεια και τα συγκεκριμένα πρόσωπα» προσθέτει το ΚΚΕ.

«Η κοινωνία δεν θέλει περισσότερα υπουργεία και υφυπουργεία. Η κοινωνία θέλει λύσεις, απαντήσεις, αποτελέσματα», τονίζει σε ανακοίνωσή του το Ποτάμι για τον ανασχηματισμό και προσθέτει:

«Η χώρα δε θέλει λαϊκιστές, ερασιτέχνες και κομματικούς υπαλλήλους. Ο κ.Τσίπρας όμως δεν ξέρει άλλο δρόμο. Και έχει χρέη στους ΑΝΕΛ, στην εκκλησία, στο παλιό σύστημα, στους κομματικούς του βαρόνους. Έρμη Ελλάς».

Με την ευχή η κυβέρνηση να βρει ένα φιλολαϊκό βηματισμό, ώστε να ασχοληθεί με τα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών υποδέχθηκε η Ένωση Κεντρώων τον ανασχηματισμό. Σε ανακοίνωσή του, το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη σημειώνει: «Ευχόμαστε στην κυβέρνηση να βρει ένα φιλολαϊκό βηματισμό, ώστε να ασχοληθεί με τα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών, ρίχνοντας τα βάρη στους έχοντες και κατέχοντες.

Αν πάλι, η πράξη δείξει ότι ο ανασχηματισμός, είναι αλλαγή ισορροπιών και όχι αλλαγή πολιτικής, αυτό θα φανεί πολύ γρήγορα. Ο κ. Τσίπρας δεν έχει πολιτικό χρόνο πλέον για πειραματισμούς. Αν αποτύχει, το σχήμα αυτό, θα είναι το τελευταίο πριν τις εκλογές».

Η ΔΗΜΑΡ αναφέρει ότι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης ήταν μια ακόμη άσκηση εσωκομματικών ισορροπιών και αναβάθμισης της συνεργασίας με τους «συντρόφους» από τους ΑΝΕΛ.

Η εθνικολαϊκιστική στροφή συνεχίζεται με τις «ευλογίες της εκκλησίας». Ο ανασχηματισμός δεν ήταν δομικός ,ούτε με λιγότερα πρόσωπα και υπουργεία. Για μια ακόμη φορά οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού αποδείχτηκαν αυταπάτες, καταλήγει η ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ.

Πηγή

Ο Βενιζέλος δεν λέει αλήθειες, συκοφαντεί τις αλήθειες κι αποκαλύπτει την απελπισία του κατεστημένου

Παρακολουθώντας εδώ και μερικά χρόνια τις πολιτικές εξελίξεις χωρίς κάποιο ιδιαίτερο συναισθηματικό δεσμό με κάποιο πολιτικό ή κάποιο κόμμα, παρακολουθώ με λάγνα πολιτική περιέργεια την άρνηση του μεταπολιτευτικού κατεστημένου να αποδεχθεί τη στρατηγική ήττα του.

Μέτρο της κατάντιας του παλιού πολιτικού συστήματος και της απελπισίας εκείνου του κομματιού της ελληνικής ολιγαρχίας που δεν τα βρήκε με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η αποδοχή που απολαμβάνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος από τη συντεχνία των 60αρηδων «προοδευτικών» συστημικών στοχαστών που κυρίως ζουν στο ενυδρείο του Κολωνακίου.

Το νέο προϊόν που προσπαθούν να μας πουλήσουν είναι ότι «ο Βενιζέλος λέει αλήθειες», κάτι το οποίο θα είχε κάποια αξία για κάποιον που ξεκινά τώρα την πολιτική του διαδρομή κι όχι για κάποιον που έχει ξεχάσει πως είναι η ζωή χωρίς να κάθεσαι στη βουλευτική ή την υπουργική καρέκλα. Γιατί όταν είσαι βετεράνος της πολιτικής, σημασία δεν έχει αν λες αλήθειες αλλά αν αυτές τις υπηρέτησες στην πολιτική σου διαδρομή  και μέσα από τα υπουργικά αξιώματα που σου ανατέθηκαν. Εξάλλου, όπως γνωρίζουν πολύ καλά αναγνωρίσιμοι κάτοικοι της Ραφήνας, το προνόμιο αλήθειας του εμπρηστή είναι πάντοτε μεγαλύτερο από αυτό του πυροσβέστη.

Όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με video games, γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν με κάποιο cheat καταφέρεις να έχεις άπειρες ζωές, κάποια στιγμή θα κερδίσεις τον αρχηγό και θα περάσεις την πίστα. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τον Βενιζέλο. Όταν εδώ και σχεδόν 30 χρόνια κάποιοι σου δίνουν βήμα για να εκφραστείς, τότε κάποια στιγμή θα πεις και αλήθειες. Ξέρω δεκάδες επιστήμονες με πολύ καλύτερες σπουδές και πολύ πιο σημαντική επιστημονική συνεισφορά από τον Βενιζέλο στους οποίες κανείς ποτέ δεν προσέφερε βήμα για να εκφραστούν, που κανείς ποτέ δεν είδε στο πρόσωπο τους την ελπίδα για τον τόπο.

Κατά συνέπεια, δυσκολεύομαι πραγματικά να μπω στον κόπο να εξηγήσω εν έτει το 2016 γιατί θα έπρεπε να ντρέπονται όλοι όσοι μας παρουσιάζουν ως φοβερά σημαντικές τις απόψεις του φαύλου Ευάγγελου Βενιζέλου για τα πολιτικά πράγματα, όλοι όσοι τον υποδέχονται στα τηλεοπτικά πάνελ με όρους Μεσσία, όλοι όσοι προσπαθούν να τον βάλουν στο πολιτικό παιχνίδι από το παράθυρο παρόλο που ο ελληνικός λαός τον έδιωξε με τις κλωτσιές από την πόρτα.

Η ελληνική κοινωνία έφτασε στο σημείο να εναποθέσει τις ελπίδες σε μια παρέα χαβαλετζήδων αριστεριστών ακριβώς γιατί δεν μπορούσε άλλο να ανεχθεί τους σπόνσορες και τους κλακαδόρους του υψωμένου δαχτύλου του (κάθε) Βενιζέλου. Εξάλλου, κάτι πολύ χειρότερο κινδυνεύει να πάθει και το κατεστημένο στις ΗΠΑ, όπου με το ζόρι προσπαθεί να επιβάλει τη νερόβραστη Χίλαρι ως λύση -και μάλιστα «προοδευτική»- για τις ΗΠΑ.

Εκείνοι που πιστεύουν ότι η πολιτική λύση απέναντι στον εκκωφαντικά αποτυχημένο ΣΥΡΙΖΑ είναι η νεκρανάσταση των εμποράκων της συστημικής διαπλοκής και της μεταπολιτευτικής κενολογίας δεν είναι λιγότερο επικίνδυνοι για τον τόπο από εκείνους που δεν βλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να στήσει τη δική του διαπλοκή.

Αν μετά από 7 χρόνια κρίσης η Ελλάδα αναθέσει τις τύχες της ξανά στον Βενιζέλο, θεωρώντας παράλληλα «εθνικό κεφάλαιο» τον Καραμανλή και «αδικημένο» τον Αντώνη Σαμαρά, τότε φοβάμαι ότι θα της αξίζει κάθε κακό που θα της συμβεί.

Πηγή

Ανασχηματισμός: Το τελευταίο άλλοθι…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο Νίκος Φίλης, βγήκε δεύτερος σε σταυρούς στην κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τον ψήφισαν τόσοι πολλοί επειδή εντυπωσιάστηκαν από το έργο του στο υπουργείο Παιδείας. Αλλά γιατί ένιωσαν πως αυτό το λίγο που έκανε (να επιμένει πως για το μάθημα των θρησκευτικών θα αποφασίζει το Ινστιτούτο εκπαιδευτικής πολιτικής και όχι οι παπάδες), ήταν ένα μικρό κομμάτι της χαμένης τους συνείδησης.

Είδαν μνημόνια, είδαν συνεργασία με ακροδεξιούς, είδαν να κόβουν συντάξεις, είδαν το κόμμα στο οποίο είχαν επενδύσει πολιτικά να ακυρώνει όλες τις προγραμματικές του θέσεις.  Όσο ανισοβαρές αν είναι, η κίνηση του Φίλη, τους έδινε ένα μικρό άλλοθι. Το τελευταίο τους άλλοθι. Για τον ίδιο τους τον εαυτό έστω.

Με την απομάκρυνση του Φίλη-κατ απαίτηση των ιεραρχών-ο Τσίπρας τους ακύρωσε και αυτό το λίγο. Και γι αυτό ίσως η απομάκρυνση του από το υπουργείο, ενδεχομένως ν αποτελέσει την σταγόνα που θα γεμίσει το ποτήρι της οργής, τουλάχιστον για εκείνα τα στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν προσδοκούν οφέλη από την εξουσία και έως τώρα υπέμεναν καρτερικά όσα έβλεπαν.

Σημειολογικά, η απομάκρυνση Φίλη, αποτελεί το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του ανασχηματισμού. Τα υπόλοιπα, κινούνται στην λογική που ακολουθείται ως τώρα. Υλοποίηση του μνημονίου με δήθεν αριστερές κορώνες με τις οποίες  θα προσπαθούν να συγκρατούν όσους έχουν απομείνει στην εκλογική δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ. Το παράδειγμα Σκουρλέτη, ειναι το πιο ενδεικτικό και τα περιγράφει όλα. Και έχει δυο πτυχές:α) Διαφωνούσε υποτίθεται με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, αλλά δεν διαφώνησε με την εκ νέου υπουργοποίησή του από άλλο πόστο. Έτσι, στα υπουργικά συμβούλια, θα κάθεται πλάι στον νέο υπουργό ενέργειας ο οποίος θα υλοποιεί την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ Β) Ο Σκουρλέτης, έκανε σκληρή κριτική στον έως τώρα πρόεδρο του ΤΑΙΠΕ Πιτσιόρλα από δήθεν αριστερή οπτική. Τώρα θα μετέχει στον ίδιο υπουργικό συμβούλιο με τον Πιτσιόρλα…

Η νέα υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου

Η Λυδία Κονιόρδου αναλαμβάνει το υπουργείο Πολιτισμού στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης. Η μακρά και δημιουργική πορεία της κορυφαίας τραγωδού, ηθοποιού και σκηνοθέτιδας στο ελληνικό θέατρο και η παρουσία της στο πολιτιστικό γίγνεσθαι της χώρας, υπήρξε πάντα σταθερή. Η Λυδία Κονιόρδου μετείχε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015.

Στις ευρωεκλογές του 2014 ήταν υποψήφια ευρωβουλετής του κόμματος των Οικολόγων Πρασίνων. Γεννήθηκε το 1953, σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1977 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έγινε γνωστή στο πανελλήνιο με τις σπουδαίες ερμηνείες της στην αρχαία τραγωδία με το Θεσσαλικό Θέατρο του Κώστα Τσιάνου.

Υπήρξε, μεταξύ άλλων, ιδρυτικό μέλος του «Θεάτρου της Άνοιξης» και σημαίνον στέλεχος του Κέντρου Έρευνας - Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος «Δεσμοί», της Ασπασίας Παπαθανασίου. Έχει διατελέσει καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Βόλου. Εκτός από την μεγάλη θεατρική δράση της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, η Λυδία Κονιόρδου έχει επίσης πλούσιο διδακτικό έργο σε ιδιωτικές σχολές και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, καθώς επίσης και στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Έχει βραβευθεί για τις ερμηνείες της, αλλά και την συνολική προσφορά της στο αρχαίο ελληνικό δράμα.

Τα βιογραφικά των Δ. Τζανακόπουλου, Έφης Αχτσιόγλου, Γ. Βασιλειάδη, Δ. Παπαδημητρίου, Δ. Λιάκου

Τα βιογραφικά ορισμένων εκ των νέων μελών της κυβέρνησης έδωσε στη δημοσιότητα το Μέγαρο Μαξίμου:

Δημήτρης Τζανακόπουλος (Υπουργός Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος)

Ο Δ. Τζανακόπουλος, γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα.

Είναι δικηγόρος, απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών. Τελείωσε μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία του Δικαίου στην ίδια σχολή και συνέχισε τις διδακτορικές του σπουδές πάνω στη Θεωρία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικό τόμο του Ινστιτούτου Πολιτικού Προβληματισμού "Νίκος Πουλαντζάς", στο περιοδικό "Law and Critique", στο περιοδικό Θέσεις, στην εφημερίδα "Αυγή" και σε άλλες εφημερίδες.

Διετέλεσε Γραμματέας της Νεολαίας Συνασπισμού από το 2005 ως το 2010. Το 2012 βρέθηκε στη θέση του διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Αλέξη Τσίπρα, ενώ από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι και σήμερα ήταν Γενικός Γραμματέας του Πρωθυπουργού.

Έφη Αχτσιόγλου (Υπουργός Εργασίας)

Η Έφη Αχτσιόγλου γεννήθηκε το 1985 και κατάγεται από τα Γιαννιτσά Πέλλας.

Είναι νομικός με διδακτορικό στο Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο και μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Δημόσιο Δίκαιο και την Πολιτική Επιστήμη από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.  Ως Διευθύντρια του Πολιτικού Γραφείου του Υπουργού Εργασίας ήταν υπεύθυνη για τη διαπραγμάτευση της Ελληνικής Κυβέρνησης με τους Θεσμούς σε ζητήματα σχετικά με την αγορά εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης. Έχει υπηρετήσει και ως μέλος των Διοικήσεων του ΟΑΕΔ και του ΑΣΕΠ.

Έχει εργαστεί, επίσης, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και στον Τομέα Αστικού Δικαίου, Πολιτικής Δικονομίας και Εργατικού Δικαίου του Τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 2009 ως το 2013, καθώς και ως ερευνήτρια στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου. Έχει δώσει σειρά διαλέξεων επί των εργασιακών σχέσεων και έχει δημοσιεύσεις σε ελληνικές και ευρωπαϊκές νομικές επιθεωρήσεις.

Γιώργος Βασιλειάδης (Υφυπουργός Αθλητισμού)

Ο Γιώργος Βασιλειάδης γεννήθηκε το 1978. Σπούδασε Νομική στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πληροφορική και στις Επικοινωνίες στο Πανεπιστήμιο Strathchyde της Γλασκώβης.

Από το 2004 διατηρεί δικό του γραφείο και ειδικεύεται στο Εμπορικό Δίκαιο. Είναι αναπληρωτής συντονιστής του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος.

Ο Γιώργος Βασιλειάδης ανέλαβε τον κομβικό ρόλο του Γενικού Γραμματέα για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Δημήτρης Παπαδημητρίου (Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης)

Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι Πρόεδρος του Levy Economics Institute και καθηγητής στο Bard College στην Νέα Υόρκη, ΗΠΑ. Είναι απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών του Πανεπιστημίου Columbia και κάτοχος MA και PhD στις Οικονομικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο New School for Social Research, ΗΠΑ. 

Έχει δημοσιεύσει τις μελέτες του σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, όπως το Journal of Economic Issues, European Journal of Political Economy, Review of Political Economy, Challenge. Έγραψε και επιμελήθηκε 13 βιβλία που έχουν εκδοθεί από τους εκδοτικούς οίκους Palgrave Macmillan, Edward Elgar, και McGraw-Hill.

Έχει παρουσιάσει τις εργασίες του σε διεθνή επιστημονικά και τραπεζικά συνέδρια. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος επιτροπών του Κογκρέσου Αμερικής και διακεκριμένος επισκέπτης καθηγητής της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών στην Σαγκάη, Κίνας.

Αλέξης Χαρίτσης (Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης)

Ο Αλέξης Χαρίτσης γεννήθηκε το 1977. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, με ειδίκευση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, και στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.

Έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα σε θέματα ενέργειας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ στο υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού την περίοδο από τον Ιανουάριο του 2015 έως τον Σεπτέμβριο του 2015 και Υφυπουργός Οικονομίας αρμόδιος για θέματα ΕΣΠΑ στο Υπουργείο Ανάπτυξης Οικονομίας και Τουρισμού από τον Σεπτέμβριο του 2015 έως σήμερα.

Δημήτρης Λιάκος (Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ)

Ο Δημήτρης Λιάκος γεννημένος το 1973 σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές με αντικείμενο Hellenic Management Association.

Aπό το 2002 και για πέντε χρόνια να εργάζεται ως Fund Manager, Marketing Manager στην Τράπεζα Κύπρου.

Το 2007 ξεκινάει να εργάζεται ως Senior Fund Manager, Marketing Manager στην εταιρεία International Mutual Fund S.A..

Το 2010 και έως το 2014 στην εταιρεία Aeolian Investment Fund S.A. εργάζεται στη θέση του General Manager, Investment Manager.

Από το 2014 ξεκινάει να εργάζεται στο γραφείο του τέταρτου Αντιπροέδρου της Βουλής ως Assistant Officer.

Από το Φεβρουάριο του 2015 και έως τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου συμμετέχει στην διαπραγματευτική ομάδα της ελληνικής κυβέρνησης με τους Θεσμούς.

Από τον Αύγουστο και ως τον Οκτώβριο του 2015 με τον ρόλο του Special Advisor for Banking and Capital Markets εργάζεται στο Υπουργείο Οικονομικών.

Από τον Οκτώβρη του 2015 είναι προϊστάμενος του γραφείου Οικονομικής Πολιτικής του Πρωθυπουργού και κατέχει συντονιστικό ρόλο στη διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με την Κομισιόν και το ΔΝΤ εκ μέρους του γραφείου του Πρωθυπουργού. 

Πηγή

Πετάει «βαρίδια», γαντζώνεται στην εξουσία…

Οσοι ονειρεύονται πρόωρες εκλογές ας αλλάξουν πλευρό. Ο ανασχηματισμός που έκανε ο Τσίπρας δείχνει πλήρη προσαρμογή στη μνημονιακή εποχή και επιδίωξη να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια παραμονής στην εξουσία, ίσως και μέχρι το 2019

 Γιώργος Καρελιάς

Ο ανασχηματισμός που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά και επιδιώξεις.

Πρώτον, την πλήρη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στη μνημονιακή πραγματικότητα. Οσα πρόσωπα (φαινόταν ότι) εμπόδιζαν αυτήν την προσαρμογή άλλαξαν υπουργείο (π.χ. Σκουρλέτης) ή πήγαν στο σπίτι τους (π.χ. Δρίτσας, Μπαλτάς). Οσα την προωθούν με περισσό ρεαλισμό (Πιτσιόρλας) ανέλαβαν να την προωθήσουν ακόμα περισσότερο και από υψηλότερη θέση.

Δεύτερον, δεν πρόκειται για «ανασχηματισμό εκλογών», κάθε άλλο. Οι επιλογές που έκανε ο Πρωθυπουργός φανερώνουν ότι σκοπεύει να εξαντλήσει κάθε περιθώριο παραμονής στην εξουσία, αν μπορέσει έως το 2019.

Ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ φαίνεται ότι έχουν αποφασίσει, οριστικά και αμετάκλητα πλέον, ότι θα υποστούν μέχρι το τέλος το κόστος της μνημονιακής προσαρμογής. Κι αφού  θα το υποστούν, θα κάνουν την προσαρμογή χωρίς παρεκκλίσεις, αφού είναι η μόνη που(ελπίζουν ότι) μπορεί να τους βγάλει κάπου. Η κυβερνώσα ομάδα έχει καταλήξει οριστικά στη στρατηγική της: θα κλείσει πάση θυσία τη δεύτερη αξιολόγηση και θα αποδεχθεί τη διαφαινόμενη ρύθμιση για το χρέος. Η οποία απέχει, φυσικά, παρασάγγας από αυτήν που βαυκαλιζόταν ότι θα επιτύγχανε. Καμιά «διαγραφή», κανένα  «κούρεμα», ούτε καν απλή «μείωση» δεν θα γίνει. Το τρισκατάρατο PSI της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου είναι άπιαστο όνειρο για τη σημερινή κυβέρνηση. Μικρορυθμίσεις θα γίνουν τώρα και θα δούμε τι θα πει ο Σόιμπλε το 2018. Ηδη η στροφή αυτή επιβεβαιώθηκε επισήμως στη Βουλή (εδώ).

Εστω κι έτσι η κυβερνώσα ομάδα πιστεύει (;) ότι θα καταφέρει να μπει, κατά κάποιον τρόπο, στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι, γεγονός που θα επιτρέψει την άσκηση χαλαρότερης οικονομικής πολιτικής και κάποια αναζωπύρωση της ιδιωτικής κατανάλωσης.

Ο πρώτος ανασχηματισμός του κ. Τσίπρα μπορεί να χαρακτηριστεί αρκετά τολμηρός, με την έννοια ότι δεν δίστασε να παραμερίσει αρκετά πρόσωπα που έχουν αναφορές στον ΣΥΡΙΖΑ του 4% και θεωρούσε ότι εμπόδιζαν την ολοκληρωτική μνημονιακή στροφή του. Επιπλέον, ο  κ. Τσίπρας επιχειρεί να εξαλείψει όλες τις εστίες τριβών. Γι’ αυτό και πέταξε έξω τον Νίκο Φίλη, ο οποίος τορπίλιζε τις καλές σχέσεις που επιδιώκει με την Εκκλησία και προσωπικά με τον Αρχιεπίσκοπο. Γι’ αυτό και έβγαλε από το καθημερινό κάδρο τον Γιώργο Κατρούγκαλο, που αποτελoύσε  «κόκκινο πανί» για πολυπληθείς και χειμαζόμενες ομάδες του πληθυσμού.

Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι έχει εισέλθει σε δρόμο φθοράς χωρίς επιστροφή. Αλλά θα τον βαδίσει πλέον χωρίς πισωγυρίσματα και «ενοχλητικά» πρόσωπα σε καίριες θέσεις. Και θα τον βαδίσει με πρόθεση να φτάσει στα απώτατα χρονικά όρια παραμονής στην εξουσία, ελπίζοντας σε κάποιου είδους ανάκαμψη και στην «κόπωση» της ΝΔ, που  θα ζητάει συνεχώς εκλογές χωρίς αυτές να έρχονται.

Ολόκληρη η φρίκη του ολοκληρωτισμού σε μία εικόνα

Το προγκρόμ διώξεων και "κάθαρσης" που εξαπέλυσε το καθεστώς της Τουρκίας, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου, πέρασε απαρατήρητο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον πολιτισμένο δυτικό κόσμο και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Ο κατευνασμός προσωπικά του Προέδρου Ερντογάν, ακόμη και από τις ΗΠΑ, τον οδήγησε στο λάθος συμπέρασμα της ευρείας καθεστωτικής δράσης και στην εφαρμογή όλο και σκληρότερης κρατικής μεταχείρισης σε αντιφρονούντες.

Ανεξαρτήτως σε τι πιστεύουν οι τελευταίοι, βαφτίστηκαν συλλήβδην γκιουλενικοί ή τρομοκράτες, ώστε να τους μεταχειρίζονται ενσυνείδητα οι Αρχές χωρίς έλεος.

Η έως τώρα αντίδραση του πολιτισμένου κόσμου είναι ισχνή.

Οι δημοκρατικές αξίες μοιάζουν αγαθά ενδοευρωπαϊκής κατανάλωσης, άνευ ουσίας, αφου αδυνατούν να επιβληθούν όταν και όπου πρέπει.

Ζούμε την ιστορική στιγμή που ένας ηγέτης μιας μεσαίας χώρας μεταμορφώνεται σε δεσποτικό υποκείμενο εξαπόλυσης κακού και επανάληψης του Μεσαίωνα.

Ουδείς αντιδρά.

Αυτό που βλέπουμε αλλά δεν θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε είναι η πραγματικότητα.

Δεν υπερβάλλουμε, ούτε μεγαλοποιούμε τα γεγονότα.

Η σύλληψη των βουλευτών κόμματος της αντιπολίτευσης, με την αιτιολογία ότι αρνήθηκαν να καταθέσουν, θρυμματίζει την φτιασιδωμένη εικόνα του μετριοπαθούς, που με κόπο είχε δημιουργήσει η ΕΕ για τον Τούρκο πρόεδρο.

Αντ´ αυτής μια άλλη εικόνα προκαλεί ρίγη.

Η σύλληψη της Τουντζέλ, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, δεν έγινε επειδή ενοχλούν οι πράξεις της.

Ενοχλεί το φρόνημά της και ο λόγος της.

Γι' αυτό και το πλέον σοκαριστικό σημείο της φωτογραφίας είναι η βιαιότητα με την οποία μια Τουρκάλα αστυνομικός της κλείνει το στόμα.

Η μορφή του ολοκληρωτισμού στην πράξη.

Άραγε, το χέρι της αστυνομικού που κλείνει το στόμα μιας πολιτικού δεν το αισθάνεται η Ευρώπη και η Δύση στο δικό τους στόμα..; 




Παναγιώτης Μπαλακτάρης