Ξεπερνούν το μισό ΑΕΠ τα ληξιπρόθεσμα στην εφορία

Νέο άλμα κατά 1,4 δισ. ευρώ των ληξιπρόθεσμων χρεών τον Οκτώβριο. Αγγίζουν συνολικά τα 93,9 δισ. ευρώ «παλαιά» και «νέα» χρέη. Στους 803.803 έφτασε ο αριθμός των φορολογούμενων στους οποίους η ΓΓΔΕ έχει επιβάλει μέτρα αναγκαστική είσπραξης (κατασχέσεις κ.τλ.)

Οι φορολογούμενοι συνεχίζουν να αφήνουν απλήρωτους τους φόρους τους και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων συνεχίζει να δίνει τη μάχη των εισπράξεων με όσο το δυνατό περισσότερες κατασχέσεις.

Τα στοιχεία τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα αποκαλύπτουν κατακόρυφη αύξηση των νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, με τους φόρους να έχουν την τιμητική τους. Μόνο τον Οκτώβριο οι απλήρωτοι φόροι αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 1 δισ. ευρώ (από 9,035 τον Σεπτέμβριο σε 10,067 δισ. ευρώ τον Οκτώβριο) ενώ πολλαπλάσια είναι η αύξηση των ευρύτερων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο.

Από τα 10,340 δισ. ευρώ τον Σεπτέμβριο, με ένα άλμα σχεδόν 1,4 δισ. ευρώ, ανήλθαν σε 11,738 δισ. ευρώ.

Την ίδια ώρα, ο εισπρακτικός μηχανισμός της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων έχει επιβάλλει μέτρα αναγκαστικής είσπραξης (κατασχέσεις, δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων, πλειστηριασμοί) σε 803.803 φορολογούμενους ή σε περίπου έναν στους δύο οφειλέτες στους οποίους έχει τη δυνατότητα να επιδιώξει αναγκαστική είσπραξη της οφειλής.

Η εικόνα στο μέτωπο του συνολικού αριθμού φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμα χρέη παραμένει σχεδόν αμετάβλητη από τις αρχές του έτους. Σταθερά, ένας στους δύο φορολογούμενους (4.304.752 φορολογούμενοι τον Οκτώβριο) αδυνατεί (ή επιλέγει) να πληρώσει εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις του στην εφορία με αποτέλεσμα να αυξάνει τις πιθανότητες να έρθει άμεσα αντιμέτωπος με μέτρα αναγκαστικής είσπραξης.

Συνολικά, τα στοιχεία της ΓΓΔΕ δείχνουν ότι οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις (παλαιές έως το τέλος του 2015 και νέες) ανέρχονται σε 93,935 δισ. ευρώ ή περίπου το μισό ελληνικό ΑΕΠ!

Έλενα Λάσκαρη 

Αιφνίδιος μποναμάς Τσίπρα: 617 εκατ. ευρώ σε 1,6 εκατομμύρια συνταξιούχους

Δύο εξαγγελίες περιείχε το διάγγελμα του Αλέξη Τσίπρα: Την διανομή 617 εκατ. ευρώ σε 1,6 εκατ. χαμηλοσυνταξιούχους και την αναστολή αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά του αν. Αιγαίου που σηκώνουν το βάρος του προσφυγικού.

Ο Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε την διανομή σε χαμηλοσυνταξιούχους της υπεραπόδοσης των εσόδων υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για την 13η σύνταξη, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Τα χρήματα θα δικαιούνται όσοι λαμβάνουν σύνταξη κάτω από 850 ευρώ και θα διανεμηθεί αντισυμμετρικά: Οσοι παίρνουν χαμηλότερη σύνταξη θα δουν μεγαλύτερες αυξήσεις. Κατώτατο ποσό, όπως είπε, για τους συνταξιούχους που λαμβάνουν 850 ευρώ, θα είναι τα 300 ευρώ.

Πηγή

Τούρκος βουλευτής: Θα υψώσω την τουρκική σημαία στα νησιά, και την ελληνική θα τους τη στείλω πίσω με κούριερ

O βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Τανζού Οζτζάν, μιλώντας στην τουρκική Βουλή είπε ότι θα πάει ο ίδιος να υψώσει την τουρκική σημαία στα νησιά του Αιγαίου και απηύθυνε μάλιστα κάλεσμα και σε άλλους βουλευτές να πάνε μαζί του.

O βουλευτής της κεμαλικής αντιπολίτευσης ισχυρίστηκε ότι τα νησιά αποτελούν κομμάτι της Τουρκικής Δημοκρατίας και θα πάει εντός των επόμενων ημερών με κάποιους άλλους που σκέφτονται όπως κι εκείνος μαζί με βάρκα και θα κατεβάσει την ελληνική σημαία για να υψώσει την τουρκική. Μάλιστα είπε ότι στη συνέχεια θα διπλώσει την ελληνική σημαία και θα τη στείλει με κούριερ στην ελληνική κυβέρνηση.

Ο Τανζού Οζτζάν ζήτησε επίσης να επιδοθεί ΝΟΤΑΜ στην Ελλάδα για το θέμα αυτό και η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να πράξει τα δέοντα. "Εδώ υπάρχουν 18 νησιά και 2 βραχονησίδες.

Ο Πρόεδρος και ο Πρωθυπουργός ξέρουν όλη την ώρα να πετάνε εθνικιστικές εκφράσεις, αλλά για να διώξουν την ελληνική σημαία από χωρικά μας ύδατα που αποτελούν κομμάτι της Τουρκικής Δημοκρατίας με βάση τις διεθνείς συνθήκες και το δίκαιο, κλείνουν τα μάτια. Να δώσουν ΝΟΤΑΜ στην Ελλάδα λέγοντας: ‘Βγάλε τη σημαία σου αδελφέ, εδώ είναι δικό μου έδαφος’, δεν το λένε".  



Πηγή

ΔΝΤ: Νέα μέτρα αν παραμείνει ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%

Τη θέση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι ο στόχος του ελληνικού προγράμματος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% θα πρέπει να συνοδεύεται από πρόσθετα μέτρα λιτότητας, επανέλαβε ο εκπρόσωπος του Ταμείου Gerry Rice, κατά τη σημερινή προγραμματισμένη ενημέρωση των δημοσιογράφων στην Ουάσιγκτον.

Παράλληλα εξέφρασε τις αμφιβολίες του ΔΝΤ για το κατά πόσο θα είναι επαρκή τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους που αποφασίστηκαν στο Eurogroup της Δευτέρας.

Ερωτηθείς σχετικά ο κ. Rice δήλωσε ότι "το Ταμείο καλωσορίζει τα μέτρα, είναι ένα βήμα προς τα μπροστά, αλλά πιθανώς να μην είναι επαρκή για την ανάκτηση της βιωσιμότητας του (ελληνικού) χρέους μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα".

Αναφορικά με τους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα, τόνισε ότι το Ταμείο τάσσεται υπέρ ενός στόχου της τάξης του 1,5% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, καθώς είναι κατάλληλος για την Ελλάδα και πως μπορεί να επιτευχθεί με τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο υφιστάμενο πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους.

"Το ΔΝΤ δεν ζητά επιπλέον λιτότητα" είπε χαρακτηριστικά.  "Στηρίζουμε ένα πρόγραμμα με στόχο 1,5% πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτός είναι ο επιθυμητός στόχος μας" ωστόσο "αν οι Ευρωπαίοι και η Ελλάδα αποφασίσουν να προχωρήσουν με ένα υψηλότερο πλεόνασμα μπορούμε να το στηρίξουμε εφόσον υποστηριχθεί από διαρθρωτικά μέτρα. Ως ΔΝΤ πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι υπάρχουν τα μέτρα για το 3,5%".

Όπως είπε ο εκπρόσωπος του Ταμείου, "έχουμε καταστήσει σαφές και δημοσίως ότι η προτίμησή μας είναι το 1,5% (…) και πως θέλουμε να δούμε μία ελάφρυνση χρέους. Δεν θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία για τη θέση του ΔΝΤ.  Σύμφωνα με τον ίδιο ο στόχος αυτός για το πρωτογενές πλεόνασμα, είναι ρεαλιστικός και περιλαμβάνει λιγότερη λιτότητα για τον ελληνικό λαό.

Αναφορικά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα δήλωσε ότι οι συζητήσεις είναι συνεχείς και πως το Ταμείο χρειάζεται αξιόπιστες προβλέψεις.

Ερωτηθείς για τις διαφωνίες που υπάρχουν με το ευρωπαϊκό σκέλος των Θεσμών, ο κ. Rice τις χαρακτήρισε φυσιολογικές και όπως είπε κρίνοντας από άλλα προγράμματα χρηματοδότησης στα οποία συμμετέχει το Ταμείο μαζί με άλλους οργανισμούς, "εν τέλει καταλήγουμε σε συμφωνία".

Ακόμη επανέλαβε ότι η δέσμευση του ΔΝΤ στις συζητήσεις είναι πλήρης και πως επιθυμεί μία συμφωνία "το συντομότερο δυνατό", ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχουν διαφωνίες στους κόλπους του Ταμείου, όπως είπε "μιλάμε με μία φωνή" και συμπλήρωσε ότι το ΔΝΤ δεν έχει κάποια προθεσμία (για την επίτευξη συμφωνίας), όπως είπε "θέλουμε αξιόπιστα μέτρα πολιτικής και ελάφρυνση χρέους".

Τέλος, αναφορικά με την ανάλυση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, δήλωσε ότι αναμένεται να δημοσιευθεί την προσεχή περίοδο και πως η ακριβής στιγμή εξαρτάται από το πρόγραμμα του διοικητικού συμβουλίου.

Σημειώνεται ότι ο αναπληρωτής ΥΠΟΙΚ, Γ. Χουλιαράκης, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο ανέφερε ότι το Ταμείο "απαιτεί" μέτρα αξίας 2,5% του ΑΕΠ (4,5 δισ. ευρώ περίπου) για το 2018 στο σενάριο των πλεονασμάτων στο 3,5% του ΑΕΠ.

Και ο ΥΠΟΙΚ Ευκλείδης Τσακαλώτος έκανε σήμερα εκ νέου σαφές ότι το ΔΝΤ δεν πιέζει εξίσου τους θεσμούς της ΕΕ όσο πιέζει την Ελλάδα. Επισήμανε ότι "δεν ήταν εμφανής ο διμέτωπος αγώνας του ΔΝΤ στο Eurogroup, υπήρχε μέτωπο μόνο με μια πλευρά".

Ο ΥΠΟΙΚ μιλώντας σήμερα στη Βουλή αναφέρθηκε επίσης στη συμβιβαστική λύση που έχει προτείνει για πρωτογενή πλεονάσματα στο 2,5% του ΑΕΠ μετά το 2018, ενώ χθες σύμφωνα με πληροφορίες μιλώντας στα πολιτικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ έκανε σαφές ότι δεν είναι αποδεκτά νέα μέτρα αλλά και πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% του ΑΕΠ για 10ετία.

Ο πρόεδρος του Eurogroup την προηγούμενη Δευτέρα αποσαφήνισε ότι δεν μπορεί να ανοίξει τώρα κουβέντα για μείωση των πλεονασμάτων και ότι αυτή θα γίνει το 2018. Και πρόσθεσε ότι η απόφαση του Eurogroup είναι ο στόχος αυτός να διατηρηθεί μεσοπρόθεσμα δηλαδή για 3 ή 5 ή 10 έτη... 

  Δήμητρα Καδδά - Ελίζας\ Τριανταφύλλου

Θεσπίζεται κατώτατο πλαφόν για τις εισφορές των μισθωτών

Τεχνικές αλλά και ουσιαστικές τροποποιήσεις στο νόμο Κατρούγκαλου περιλαμβάνει νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που κατατέθηκε πριν από λίγο στη Βουλή.

Βασικότερες αλλαγές αφορούν τον τρόπο υπολογισμού των εισφορών, τη νέα διάρθρωση του ΕΦΚΑ, στον οποίο προσαρτώνται όλες οι περιφερειακές διευθύνσεις των υπό ένταξη ταμείων, τουλάχιστον μέχρι τη λειτουργία του Ενιαίου Κανονισμού Εργασίας, ο οποίος θα εκδοθεί τελικά με υπουργική απόφαση, καθορίζονται εισφορές για τους δημοσιογράφους και τους εργοδότες τους και αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού των εφάπαξ των Αξιωματικών Εμπορικού Ναυτικού και του προσωπικού κατώτερων πληρωμάτων Εμπορικού Ναυτικού.

Παράλληλα, καθορίζεται ότι το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης θα καταβάλλεται σε πανελλαδικό επίπεδο από 1η Ιανουαρίου 2017 και ορίζονται η λειτουργία του νεοσύστατου Εθνικού Μηχανισμού για την παρακολούθηση και αξιολόγηση πολιτικών καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Ειδικά για τις εισφορές διευκρινίζεται ότι η ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών με πλήρη απασχόληση καθώς και των εργοδοτών τους καθορίζεται με βάση το ποσό που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.

Επίσης, ορίζεται ότι οι ασφαλισμένοι μισθωτοί, οι οποίοι, σύμφωνα με τις γενικές, ειδικές ή καταστατικές διατάξεις εκάστου Τομέα, όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, υπάγονταν στην ασφάλιση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, καταβάλλουν από 1.1.2017 εισφορά κύριας σύνταξης σε ποσοστό 6,67%.

Η εισφορά εργοδότη υπολογίζεται επί των ίδιων αποδοχών και ανέρχεται σε ποσοστό 7,5% για τον Δεκέμβριο του 2016, αναπροσαρμοζόμενου τούτου ετησίως ισόποσα και σταδιακά από 1.1.2017 και εφεξής, ώστε την 1.1.2020 να διαμορφωθεί σε ποσοστό 13,33%. Κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα καταργείται.

Με άλλο άρθρο επισημαίνεται ότι στις περιπτώσεις ελεύθερου επαγγελματία ή αυτοαπασχολούμενου που απασχολείται παράλληλα ως μισθωτός σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, η μηνιαία ελάχιστη βάση υπολογισμού διαμορφώνεται αφού αφαιρεθούν οι αποδοχές της μερικής απασχόλησης.

Από 1.1.2017, ο κοινωνικός πόρος υπέρ του πρώην Τ.Ε.Α.Δ. καταργείται.

Ρούλα Σαλούρου 

Ζάκυνθος: Η απίστευτη ιστορία με τη δήθεν επένδυση του Κατάρ

Η «φούσκα» με την επένδυση του εμίρη, η εμπλοκή πολιτικών παραγόντων και οι άγνωστοι Αραβες που αγόρασαν 15.000 στρ. στη Ζάκυνθο. Το ιστορικό, οι ποινικές διώξεις και οι ένορκες βεβαιώσεις των εμπλεκόμενων. Πώς ξεδιαλύνεται το «κουβάρι» της υπόθεσης.

Είναι μια άλλη μεγάλη επένδυση που έμεινε στα χαρτιά λόγω της γνωστής αβελτηρίας του ελληνικού δημοσίου ή μια καραμπινάτη «φούσκα» που, ευτυχώς, διερευνά η Δικαιοσύνη; Προκαλεί πλήγμα στη διεθνή εικόνα της χώρας ως επενδυτικού προορισμού ή εξαιτίας των απίστευτων αποφάσεων που έλαβε η διοίκηση σε χρόνο ρεκόρ δημιουργεί αρνητικά αντανακλαστικά στην τοπική κοινωνία; Είναι επένδυση του πρώην Εμίρη του Κατάρ ή κάποιων Αράβων, από το Λίβανο και τη Συρία, που διαθέτουν μεταξύ άλλων εστιατόρια και μπαρ στην Αθήνα;

Γιατί ξαφνικά εξαφανίστηκαν από το διοικητικό συμβούλιο της αγοράστριας εταιρείας κάποια μέλη που εμφανίζονταν, μάλιστα, ως ιδιοκτήτες του 95%; Γιατί δε δήλωναν από την αρχή οι επενδυτές της Ζακύνθου πως εκπροσωπούν «θυγατρική της Al Rayan», κρατικής επενδυτικής εταιρείας του Κατάρ;

Γιατί μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ούτε μία επίσημη ανακοίνωση που να συνδέει τους επενδυτές της Ζακύνθου (και νωρίτερα της νήσου Οξυάς) με το κράτος του Κατάρ; Από ένορκες καταθέσεις εμπλεκομένων (που έχει στη διάθεσή του το Euro2day.gr) μαθαίνουμε πως ο (πρώην) εμίρης του Κατάρ «είχε δείξει ενδιαφέρον» να συμμετάσχει στις επενδύσεις και πως, μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον, δεν είχε επενδύσει ο ίδιος στην Οξυά!

Η υπόθεση

Η υπόθεση με την αγορά αμφισβητούμενης έκτασης 14.500 στρεμμάτων στη Ζάκυνθο από εταιρεία που φέρεται να ανήκει στο εμιράτο του Κατάρ απασχολεί εδώ και χρόνια την επικαιρότητα. Μάλιστα, εμφανίζεται μονίμως ως δήθεν πλήγμα για την επενδυτική εικόνα της χώρας την ίδια στιγμή που ο οικονομικός εισαγγελέας Γαλληνός Μπρης, με πόρισμα 27 σελίδων, έχει ασκήσει ποινικές διώξεις για βαρύτατα αδικήματα σε δέκα πρόσωπα που ενεπλάκησαν στη συναλλαγή. Πρόκειται για δημοσίους λειτουργούς, αλλά και εκπρόσωπο των αγοραστών.

Πρόσωπα που παρακολουθούν την εμφανιζόμενη ως επένδυση του πρώην Εμίρη του Κατάρ υποστηρίζουν πως «πίσω από το θόρυβο υπάρχουν δύο ενορχηστρωτές με ισχυρή πολιτική δύναμη, ο ένας εκ των οποίων εξακολουθεί να έχει πολιτική θέση και υπήρξε οικονομικός σύμβουλος των Αράβων». Το επόμενο επεισόδιο θα παιχθεί στα δικαστήρια καθώς στις 1/2/2017 δικάζεται η αγωγή για ακύρωση του συμβολαίου μεταβίβασης.

Οσοι ασχολήθηκαν με την ιστορία των 14.500 στρεμμάτων υπενθυμίζουν πως ουδέποτε υπήρξε σε ολόκληρα τα Επτάνησα ιδιοκτήτης που να έχει στην κατοχή του τέτοια έκταση. Όπως λένε, οι πιο επιφανείς του Libro d’ Oro δεν είχαν ποτέ πάνω από 1.500 στρέμματα, όπως π.χ. ο κόντες Κομούτος.

Από τους Ενετούς στον Ελευθέριο Βενιζέλο

Ολα ξεκινούν το 1783 όταν οι Ενετοί έβγαλαν σε δημοπρασία την τιμητική ιδιότητα του Προστάτη και Επιμελητή της Μονής της Αναφωνήτριας, ένας εκ των εμφανισθέντων ονόματι Φλαμπουριάρης είχε δώσει την καλύτερη προσφορά, δηλαδή το υψηλότερο ετήσιο αντάλλαγμα. Όμως η δημοπρασία δεν αφορούσε την πώληση των εκτάσεων. Ο Ενετός Προβλεπτής εκείνης της περιόδου ζητούσε μέσω της δημοπρασίας κάποιον στον οποίο θα παραχωρούσε «την προστασία της Μονής Αναφωνήτριας, την φροντίδα των μοναχών και την επιμέλεια των κτημάτων». Πουθενά δεν γίνονταν λόγος για μεταβίβαση της κυριότητας της μονής, κάτι άλλωστε που απαγορευόταν από το Νόμο.

Ο Φλαμπουριάρης έχοντας δώσει την καλύτερη προσφορά, πήρε τον τίτλο, αλλά το έγγραφο της παραχώρησης έλεγε πως ανά πάσα στιγμή η εντολή αυτή μπορούσε να ανακληθεί. Αυτονόητο είναι πως κανένα έγγραφο εκείνης της εποχής δεν αναφέρεται σε μεταβίβαση της κυριότητας ή σε δωρεά της ίδιας της Μονής. Επισημαίνεται πως αντίστοιχες υπηρεσίες είχαν προσφέρει μετά τον 15ο αιώνα οι πολλές οικογένειες επωνύμων Ζακυνθινών μεταξύ των οποίων και η οικογένεια Σιγούρου μέλος της οποίας ήταν και ο μετέπειτα Αγιος Διονύσιος Ζακύνθου, οι οποίες και διατηρούσαν τον ίδιο τιμητικό τίτλο με του Φλαμπουριάρη.

Όταν το 1798 διαλύθηκε η Ενετική Δημοκρατία με τη Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο πήγαν στη Ζάκυνθο οι Γάλλοι του Ναπολέοντα, ακολούθησαν οι Ρώσοι, μετά ξανά οι Γάλλοι και τέλος οι Αγγλοι ως «προστάτιδα δύναμη», με την συνθήκη της Βιέννης. Σε εκείνη την ταραγμένη περίοδο ο Φλαμπουριάρης έρχεται σε συμφωνία με τους κατοίκους της Αναφωνήτριας, μέσω συμβολαιογράφου της εποχής, με βάση την οποία διαθέτει τα αγροτικά κτήματα στους κατοίκους για καλλιέργεια και αναγνωρίζεται γραπτώς ότι τα δάση και η θάλασσα είναι ελεύθερα για όλους.

Έγγραφο του Νομαρχιακού Γεωπόνου Ζακύνθου του 1928, μετά από ανάθεση του Υπουργείου Γεωργίας, επιβεβαιώνει τα παραπάνω καθώς και την ελεύθερη χρήση των δασών. Η έκθεση του Νομογεωπόνου, έγινε μετά από δραματικά επεισόδια μεταξύ των κατοίκων και της οικογένειας Φλαμπουριάρη, κατά τα οποία υπήρχαν και νεκροί! Να σημειωθεί ότι η οικογένεια Φλαμπουριάρη είχε αναλάβει την υποχρέωση να διατηρεί σε καλή κατάσταση την εκκλησία και το νεκροταφείο. Αντ’ αυτού είχε μετατρέψει τους εκκλησιαστικούς χώρους της Μονής Αναφωνητρίας σε βοηθητικούς χώρους των κτηνοτροφικών ασχολιών και στο εκκλησιαστικό νεκροταφείο απαγόρευε την ταφή των κατοίκων.

Η κυβέρνηση Βενιζέλου του 1928 ζητά να απαλλοτριωθούν οι εκτάσεις ώστε να σταματήσουν τα αιματηρά επεισόδια. Η απάντηση των υπηρεσιών ήταν ότι «τα δάση είναι ελεύθερα και δεν χρειάζεται απαλλοτρίωση» και εκ  των πραγμάτων δεν μπορούσαν να καλλιεργηθούν γιατί ήταν βραχώδη. Μάλιστα 10.000 στρέμματα της επίδικης έκτασης είχαν μεταβιβαστεί ως επιχώριος περιουσία στον Δήμο Ελατίων, έναν εκ των έξι καποδιστριακών δήμων και είχαν καταγραφεί στα βιβλία του απ’ τις αρχές του 20ου αιώνα.

Το 1961 πεθαίνει ο τελευταίος γόνος της οικογένειας Φλαμπουριάρη και αφήνει ως κληρονομιά στη γυναίκα του αορίστως δασική έκταση της περιοχής, δίχως επ’ αυτής να μνημονεύει καμιά πράξη κυριότητας ή νομής. Στην κόρη του Σοφία έδωσε ως κληρονομιά 79 στρέμματα αγροτικής έκτασης, που ήταν και τα μόνα που δήλωνε στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ζακύνθου.

Αποδοχή κληρονομιάς και πώληση τη Μεγάλη Πέμπτη

Και έτσι φθάνουμε στον κ. Γ. Χάρο, ανιψιό της κόρης Φλαμπουριάρη της Σοφίας, που είναι ο πωλητής των επίδικων εκτάσεων. Επί πάρα πολλά χρόνια δήλωνε ότι κατείχε περίπου 70 αγροτικά στρέμματα, αλλά τη Μεγάλη Πέμπτη του 2014 πραγματοποιεί αποδοχή κληρονομιάς 15.000 στρεμμάτων και ταυτόχρονα την μεταβιβάζει στους Αραβες της εταιρείας Pimana. 

Οσοι θεωρούν πως πώλησε εκτάσεις που δεν του ανήκουν επισημαίνουν πως οι δασικές εκτάσεις που μεταβίβασε είχαν κηρυχθεί κατ’ επανάληψη ως δημόσιες αναδασωτέες εκτάσεις, μετά από αλλεπάλληλες πυρκαγιές. Στις εκτάσεις αυτές είχαν ανοίξει κατά καιρούς 80 χιλιόμετρα περίπου ασφατοστρωμένοι δρόμοι, χωρίς ποτέ να εγερθεί θέμα ιδιοκτησίας και απαλλοτρίωσης ούτε από την οικογένεια Φλαμπουριάρη, ούτε από τον κ. Γ. Χάρο. Ο τελευταίος υποστηρίζει τώρα πως τα 80 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων δρόμων είναι αντιπυρικές ζώνες! Η άλλη πλευρά επισημαίνει πως συνήθως οι αντιπυρικές ζώνες είναι ευθείες και δεν ασφαλτοστρώνονται…

Να σημειωθεί ότι τα 70 αγροτικά στρέμματα που κληρονόμησε από την θεία του Σοφία ο κ. Γ. Χάρος, ουδέποτε τα πώλησε. Το σκηνικό αλλάζει τη Μεγάλη Εβδομάδα του 2014. Τότε ο κ. Γ. Χάρος εμφανίζεται να κάνει αποδοχή κληρονομιάς 15.000 στρεμμάτων, που δεν είχε αποδεχτεί ποτέ η θεία του Σοφία. Την ίδια μέρα γίνεται η συμβολαιογραφική πράξη της πώλησης 14.500 στρεμμάτων δασικής έκτασης στην Pimana.

Η  έκταση που πουλάει έχει μέτωπο στη θάλασσα 10 χιλιομέτρων, περιλαμβάνει εκτάσεις δύο Μοναστηριών (Αναφωνήτριας 13ου αιώνα και Αγίου Γεωργίου των Κρημνών). Στην ουσία οι αγοραστές θέλουν την παγκόσμιας φήμης περιοχή του Ναυαγίου (φωτ.).

Το συμβόλαιο μένει μυστικό για μερικούς μήνες. Κάποια πρώτα δημοσιεύματα το αποκαλύπτουν το καλοκαίρι και η πλήρης αποκάλυψη γίνεται το φθινόπωρο του 2014. Τότε κατατίθεται μηνυτήρια αναφορά στην τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτ. Γκουτζαμάνη εκ μέρους της εκκλησίας της Ζακύνθου, καθώς μέσα στα 14.500 στρέμματα που πουλήθηκαν περιλαμβάνονται και 3.500 στρέμματα που η Εκκλησία υποστηρίζει ότι είναι δικά της. Μέσα στην έκταση που πουλήθηκε περιλαμβάνεται και η παλιά Μονή του Αγίου Γεωργιου των Κρημνών, που διαθέτει εξαιρετικής αξίας τοιχογραφίες και έχει χαρακτηριστεί μεταβυζαντινό μνημείο.

Εκπρόσωποι των επενδυτών δηλώνουν πως προετοιμάζονταν επί ένα χρόνο πριν υπογράψουν τη μεταβίβαση. Όμως, στα «χαρτιά» της πώλησης δεν αποτυπώθηκαν οι ασφαλτοστρωμένοι δημόσιοι δρόμοι, ούτε τα οικήματα, ούτε τα δημόσια ρέματα, δηλαδή στοιχεία που οδηγούν αυτοδικαίως σε ακύρωση του συμβολαίου. Το ίδιο τοπογραφικό διάγραμμα περιλαμβάνει και ιδιοκτησίες κατοίκων τριών χωριών που είναι στην κατοχή τους επί αιώνες! Ανάμεσα στις δημόσιες υπηρεσίες που έσπευσαν μέσα σε μια μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας του 2014 να διευκολύνουν την αγοραπωλησία ήταν και η ΔΟΥ Ζακύνθου που εκτίμησε την αξία στα 1.050 ευρώ το στρέμμα!

Οι αντιδρώντες υποστηρίζουν πως «ο έφορος έκανε τότε εκτίμηση μέσα σε μια μέρα. Ο δασάρχης, που είναι ανάμεσα στους κατηγορούμενους για την υπόθεση,  έκανε χαρακτηρισμό χωρίς να τηρηθεί ο νόμος που ζητά την προσκόμιση τίτλων. Επιπλέον, ο δασάρχης αγνόησε ότι οι συγκεκριμένες εκτάσεις με αλλεπάλληλες πράξεις χαρακτηρίζονται δημόσιες δασικές επι 10ετίες. Δεν τηρήθηκε ο νόμος που απαιτεί να έχει προτίμηση το δημόσιο στην περίπτωση πώλησης ιδιωτικών δασικών εκτάσεων».

Επισημαίνουν πως η προϊσταμένη αρχή του Δασάρχη, αυτή της Πάτρας, έπρεπε μέσα σε τρεις μήνες να αποφανθεί τίνος είναι η κυριότητα, αλλά άφησε την προθεσμία να εκπνεύσει χωρίς να στείλει τον φάκελο στο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών για γνωμάτευση. Η εταιρεία που αγόρασε την έκταση από το Χάρο είναι η λιβανέζικη Pimana που έχει το ίδιο Δ.Σ. με την Pimara η οποία αγόρασε τη νήσο Οξυά. Η Οξυά, όπως και η έκταση της Ζακύνθου, είχε πωληθεί επί κυβέρνησης Αντ. Σαμαρά και με μια σειρά ενέργειες είχαν ξεπεραστεί διάφορα νομικά εμπόδια. Είναι γνωστό πως πρόσφατα η Εφορία της Πάτρας ζητά επιπλέον 10 εκατ. φόρο από την Pimara  για την Οξυά.

Συμμετοχή στην όλη υπόθεση των λιβανέζικων εταιρειών έχει ο Σύρος Τζαμάλ - Ηλίας Ζοράτλυ, εικαστικός καλλιτέχνης. Ο ίδιος ο κ. Ζοράτλυ επικοινώνησε με το Euro2day.gr και υποστήριξε πως δεν έχει σχέση με μπαρ, όπως αναφέρονταν στο αρχικό κείμενο του Euro2day.gr. Ήταν πρόεδρος σε Pimana και Pimara, αλλά στη συνέχεια, παραιτήθηκε, με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως η αποχώρησή του από το Δ.Σ. συνδέεται με γεγονότα και καταστάσεις στη Συρία, με τον ίδιο τον κ. Ζοράτλυ να διαψεύδει τις συγκεκριμένη πληροφόρηση. Προ ημερών εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή η πρόεδρος της Pimana κα Τζουμάνα Μπεσάρα η οποία δηλώνει μόνιμη κάτοικος Βηρυτού και προσωρινά διαμένουσα στη Βούλα.

Όλοι οι φορείς Ζακύνθου (Εκκλησία, Περιφέρεια, Δήμος) είχαν κάνει ασφαλιστικά μέτρα που δικαιώθηκαν πλήρως. Με την απόφαση απαγορεύτηκε στην Pimana να κάνει οποιαδήποτε ενέργεια στις πωληθείσες εκτάσεις. Στις 1/2/2017 δικάζεται η αγωγή για ακύρωση του συμβολαίου. Στην υπόθεση παρεμβαίνουν ενεργά κάτοικοι της περιοχής που επί τέσσερις αιώνες έχουν αμπέλια, ελιές, υποστατικά στην αμφισβητούμενη περιοχή. Τόσο οι επενδυτές όσο και ο κ. Χάρος ζητούν από τους κατοίκους που θεωρούν πως έχουν κτήματα μέσα στις εκτάσεις που μεταβιβάστηκαν (αρκετοί εδώ και αιώνες!) να πάνε στους επενδυτές ώστε «να τα βρουν».

Στην πρόσφατη δίκη, στις αρχές Νοεμβρίου, υπήρξε παρέμβαση και του ελληνικού δημοσίου το οποίο όψιμα διαπίστωσε πως αν δεν είχαν γίνει παρανομίες  από όργανά του, δεν θα είχε γίνει η συναλλαγή. Εν τω μεταξύ εμείς εξακολουθούμε να διαβάζουμε για τη δήθεν δυσαρέσκεια του εμίρη του Κατάρ...

Φώτης Κόλλιας 

Δανία: Η αντιπολίτευση ζητάει να πυροβολούνται οι πρόσφυγες

Οι δυνάμεις ασφαλείας θα πρέπει να πυροβολούν τις βάρκες των προσφύγων που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση παράνομα, δήλωσε ένας Δανός βουλευτής μέλος του Δανικού Λαϊκού Κόμματος που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό.

«Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος είναι να στρεφόμαστε στις βάρκες και να λέμε: “Δεν μπορείτε να εισέλθετε σε αυτά τα χωρικά ύδατα και αν το κάνετε, είτε θα σας πυροβολήσουμε είτε θα σας γυρίσουμε πίσω”», δήλωσε την Τρίτη ο Κένεθ Μπερτ εκπρόσωπος αρμόδιος για ευρωπαϊκά θέματα του αντιμεταναστευτικού κόμματος στο κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο DK4.

Αργότερα ο Μπερτ προσπάθησε να μετριάσει τις δηλώσεις του με μια ανάρτηση στο Facebook στην οποία εξηγούσε ότι δεν εννοούσε ότι θα πρέπει να πυροβολούνται οι πρόσφυγες, αλλά ότι τα πλοία του ΝΑΤΟ μπορούν να πυροβολούν στον αέρα ως προειδοποίηση.

Ο εκπρόσωπος του Δανικού Λαϊκού Κόμματος Σόρεν Σόντεργκαρντ δήλωσε στο Reuters ότι το να πυροβολούνται οι πρόσφυγες δεν είναι επίσημη γραμμή του κόμματος.

Το Δανικό Λαϊκό Κόμμα κέρδισε το 21% των ψήφων στις εκλογές που διεξήχθησαν πέρυσι, γεγονός που το καθιστά το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στη χώρα.

Η Δανία έχει εφαρμόσει σκληρή μεταναστευτική πολιτική μετά τη σημαντική αύξηση στην εισροή προσφύγων στη χώρα. Μεταξύ των μέτρων που εφαρμόζει η Κοπεγχάγη είναι οι έλεγχοι στα σύνορά της, αλλά και η υιοθέτηση του αμφιλεγόμενου νόμου για τα τιμαλφή, βάσει του οποίου η αστυνομία μπορεί να κατάσχει χρήματα και κοσμήματα των προσφύγων.  

Πηγή

Καταδικάζω αλλά ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Του Θανάση Χειμωνά

Δυστυχώς, είχαμε συνέχεια στο σίριαλ «Κόμματα του Δημοκρατικού Τόξου love ναζήδες». Χθες λοιπόν (ή μάλλον προχθές αφού είναι περασμένες δώδεκα) έσκασε μύτη, αρχικά στα σόσιαλ μίντια και εν συνεχεία στο ευρύτερο διαδίκτυο, μια φωτογραφία της γνωστής βουλεύτριας (που θα’ λεγε και η Ζωίτσα) της Νέας Δημοκρατίας Έλενας Ράπτη να ποζάρει κατενθουσιασμένη πλάι στους κ.κ. Νίκο Μιχαλολιάκο και Ηλία Παναγιώταρο. Όπως δε μας πληροφορούσε η ίδια το τρυφερό αυτό ενσταντανέ προερχόταν από πρόσκληση που τους είχε απευθύνει η ίδια για μια εκδήλωση για την παιδική κακοποίηση. Αν έχετε τον Θεό σας δηλαδή…

Υπό Κ.Σ. σε τούτο εδώ το άρθρο θα διαβάζατε ένα δριμύτατο Κατηγορώ κατά της Ράπτη. Για το ξέπλυμα δύο πρωτοκλασάτων –και υπόδικων μην το ξεχνάμε- στελεχών της Χ.Α. Για μια κίνηση η οποία στην καλύτερη περίπτωση κρύβει εξοργιστική αφέλεια, στη χειρότερη δε, αποτελεί αισχρή απόπειρα ψηφοθηρίας. Και όλα αυτά μάλιστα από προβεβλημένο στέλεχος κόμματος το οποίο διαθέτει εξαιρετικά βεβαρυμένο παρελθόν σε νταραβέρια με νεοναζί (Μπαλτάκος κ.ο.κ.)

ΟΜΩΣ

Καλό θα είναι να εξετάσουμε λίγο και το παρασκήνιο. Η φωτογραφία της Ράπτη με τους χρυσαυγίτες κυκλοφόρησε με καθυστέρηση δύο εβδομάδων από γνωστό όψιμο φιλοσυριζαίο ο οποίος, φυσικά, είχε κάνει τουμπεκί για τα όργια στο Καστελόριζο. Γιατί τόσο αργά;

Θα σας απαντήσω εγώ. Είναι ξεκάθαρο πως από τη στιγμή που διέρρευσε η είδηση για την ανίερη συμμαχία του Καστελόριζου τα συριζοτρόλ άρχισαν να «χτενίζουν» τα προφίλ των «αντιφρονούντων» για να βρουν κάτι που θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στο φλερτ των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την Χρυσή Αυγή και τις φωτογραφίες με τον Κασιδιάρη, την Αυλωνίτου, τον Καμμένο και τ’ άλλα παιδιά. Για να χρειαστεί να φτάσουν δεκαπέντε μέρες πίσω και μάλιστα να καταλήξουν στην –όχι ιδιαιτέρως «σεσημασμένη»- Ράπτη φαίνεται πως τα συντρόφια δούλεψαν σκληρά και υπερωρίες μέχρι να ανακαλύψουν κάτι. Ας τους το αναγνωρίσουμε.

Όσο λοιπόν και να καταδικάζουμε την απαράδεκτη πράξη της Ράπτη δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μπει στην ίδια μοίρα με την ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της ναζιστικής Χρυσής Αυγής από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα στο Καστελόριζο. Άλλο είναι μια ενέργεια ενός μεμονωμένου βουλευτή και άλλο η συνολική στάση ενός κόμματος, το οποίο μάλιστα δηλώνει αριστερό και «αντίφα».

Η τακτική του συμψηφισμού υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα χαρακτηριστικά της συριζαίικης χυδαιότητας τα τελευταία έξι χρόνια. «Κλαίτε για τους νεκρούς της Μαρφίν αλλά δεν λέτε τίποτα για εκείνους της ΕΡΤ» (!), Μας λέτε για το τρίτο μνημόνιο αλλά ξεχνάτε πόσες φορές κόψατε τις συντάξεις». «Σας ενοχλεί το Καστελόριζο αλλά όταν κυβερνούσατε με τον Γεωργιάδη και τον Βορίδη ήταν καλά». Όχι φίλοι μου. Κανένας συμψηφισμός με δαύτους. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μακράν η χειρότερη στην ιστορία της Μεταπολίτευσης. Και, για να έρθουμε στο θέμα μας, το συγκεκριμένο κόμμα είναι το μοναδικό που ξέπλυνε με κάθε επισημότητα τους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα. 

Μήπως κάτι δεν πάει καλά με τη δικαιοσύνη;

Όταν έχεις δύο κατηγορούμενους για το ίδιο ακριβώς αδίκημα, υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες και βγάζεις δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αποφάσεις γι αυτούς, κάτι δεν πάει καλά με τη δικαιοσύνη, σύμφωνα με την κοινή λογική της κοινωνίας, που την επικαλούνται όλο και περισσότερο ανώτατοι δικαστές. Ιδίως όταν αυτές οι αποφάσεις αφορούν σε Τούρκους στρατιωτικούς.

Κάτι δεν πάει καλά γιατί οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών κατέθεσαν ένα συγκεκριμένο σκεπτικό βασισμένο σε ισχυρή ελληνική και διεθνή νομολογία όταν έκριναν ομόφωνα με την εισαγγελέα πριν 4 μέρες ότι δεν πρέπει να εκδοθούν στη χώρα τους οι τρείς από τους Τούρκους αξιωματικούς που κατέφυγαν στην Ελλάδα ζητώντας άσυλο από το χαλιφάτο του Έρντοαν.

Το επιστέγασμα του σκεπτικού, εκτός των άλλων, ήταν ότι αν εκδοθούν οι ικέτες κινδυνεύει η ζωή τους και η σωματική τους ακεραιότητα, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που υπάρχουν για τη μεταχείριση των ύποπτων από το τουρκικό καθεστώς και σύμφωνα με τις εξαγγελίες του ίδιου του Τούρκου προέδρου ότι προτίθεται να επαναφέρει τη θανατική ποινή.

Μια τέτοια ενέργεια έκδοσης υπό αυτές τις προϋποθέσεις έρχεται και σε αντίθεση με τις διεθνείς συνθήκες της Γενεύης του 1951 και της Οικουμενικής διακήρυξης των Δικαιωμάτων του ανθρώπου του 1948, όπως υποστηρίζουν εξειδικευμένοι νομικοί.

Την επόμενη της απόφασης, το ίδιο δικαστήριο με άλλη σύνθεση και με την ίδια εισαγγελέα, αποφάσισε να εκδοθούν τρείς άλλοι Τούρκοι αξιωματικοί που δίκαζε (από τους 8 συνολικά), και που βαρύνονταν με τις ίδιες ακριβώς κατηγορίες μ’ εκείνους που απαλλάχτηκαν την προηγούμενη, παρόλο που η εισαγγελέας ζήτησε τη μη έκδοση με το ίδιο σκεπτικό που ανέπτυξε την προηγούμενη μέρα!

Σαν να μην έφτανε αυτό, και επειδή μια τέτοια διαφοροποίηση ανώτερων δικαστών είναι εξόφθαλμη, ο προϊστάμενος της εισαγγελίας εφετών άσκησε έφεση στην απαλλακτική απόφαση το πρώτου δικαστηρίου, κίνηση που ουσιαστικά «δικαιώνει» την απόφαση της δεύτερης σύνθεσης για έκδοση των Τούρκων αξιωματικών!

Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει ότι οι Τούρκοι που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, πιστεύοντας ότι θα σωθούν σε μια πιο πολιτισμένη χώρα από τη δική τους -όπου οι νόμοι είναι στα χέρια της κεντρικής εξουσίας και όχι της δικαιοσύνης- είναι πιθανό να έχουν κάνει ένα ολέθριο λάθος.

Σημαίνει ότι μάλλον ο υφυπουργός Άμυνας κ Βίτσας είχε δίκιο όταν έσπευσε να δηλώσει ότι η τουρκική κυβέρνηση «έχει ισχυρά ερείσματα για την έκδοση» δυο μέρες αφού ήρθαν οι ξένοι ικέτες και υπό τις απειλές του Έρντοαν που απαιτούσε την άμεση έκδοσή τους!

Σημαίνει ότι μάλλον είχε δίκιο ο Έρντοαν που έλεγε από το μπαλκόνι στα πλήθη των οπαδών του τις μέρες του πραξικοπήματος ότι ο κ Τσίπρας τον διαβεβαίωσε τηλεφωνικά ότι οι αξιωματικοί θα παραδοθούν «σε 15 μέρες», χωρίς ποτέ να διαψευστεί.

Σημαίνει, ότι οι χτεσινές έντονες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών κ Τσαβούσογλου που ζήτησε την άμεση έκδοση των αξιωματικών δεν έχουν γίνει «εν κενώ».

Και για να το πούμε πιο καθαρά, σημαίνει ότι είναι πολύ πιθανό το Δίκαιο να μην υπερισχύει της πολιτικής και του φόβου στη χώρα, αλλά να συμβαίνει το αντίθετο.

Ήδη, έχουμε πολλά τρανταχτά παραδείγματα από τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια που οι κυβερνήσεις αποπειρώνται και συχνά καθορίζουν αποφάσεις της Δικαιοσύνης είτε μέσω του υπουργείου είτε μέσω του πρωθυπουργικού γραφείου και οι κατά καιρούς επώνυμες καταγγελίες έντιμων ανώτατων δικαστικών είναι ξεκάθαρες και διαφωτιστικές.

Τελευταίο τρανό παράδειγμα παρέμβασης η καραμπινάτη απόπειρα ελέγχου και τρομοκράτησης ανωτάτων δικαστικών του Συμβουλίου Επικρατείας από την κυβέρνηση- και όχι μόνο- για τις τηλεοπτικές άδειες, η υπέρμετρη καθυστέρηση επιλογής των τριών αντιπροέδρων του ανωτάτου δικαστηρίου, οι καταγγελίες δικαστών για υπέρμετρες και ζημιογόνες για τη Δικαιοσύνη φιλοδοξίες δικαστικών λειτουργών.

Για να μην αναφέρουμε την πάγια τακτική όλων των κυβερνήσεων να διορίζουν τις κορυφές της δικαιοσύνης με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στο διηνεκές.

Για να ξαναγυρίσω στο θέμα της έκδοσης θα πώ μόνο εδώ ότι, σύμφωνα με εξειδικευμένους νομικούς, όπως έγραψα και πρίν από μήνες:

Ελλάδα και Τουρκία δεν έχουν υπογράψει διμερή σύμβαση περί έκδοσης κατηγορουμένων.

Σ αυτή την περίπτωση τηρούνται οι κανόνες της ελληνικής δικαιοσύνης.

Η ελληνική ποινική δικονομία ορίζει ότι η έκδοση δεν επιτρέπεται

α.αν πρόκειται για έγκλημα που κατά τους ελληνικούς νόμους χαρακτηρίζεται ως πολιτικό ή στρατιωτικό και δικάζεται στη χώρα μας και

β.αν προκύπτει από τις περιστάσεις ότι η έκδοση ζητείται για πολιτικούς λόγους.

Οι Τούρκοι αξιωματικοί ζήτησαν άσυλο σε μια χώρα για να γλιτώσουν τη ζωή τους. Η ελληνική κυβέρνηση έχει εκφράσει την επιθυμία της να τους εκδώσει και την έχει εκφράσει πολύ πρίν αποφασίσει η δικαιοσύνη δια του πρωθυπουργού, του υφυπουργού και της τότε κυβερνητικής εκπροσώπου, όπως αντιδημοκρατικά το συνηθίζει να θέλει να προκαταλαμβάνει αποφάσεις δικαστηρίων.

Η Τουρκία μπορεί να αντιδράσει βίαια αν δεν της παραδοθούν οι φυγάδες. Και η κυβέρνηση μπορεί να φοβάται. Αλλά, οι χώρες που υποκύπτουν στο φόβο είναι καταδικασμένες να ζουν σε υποτέλεια. Και στη ντροπή. Τα ωραία λόγια του κ Τσίπρα στην κηδεία του Κάστρο για την ελληνική επανάσταση είναι πιθανό να αποδειχτούν για πολλοστή φορά μια ακόμα αερολογία του. 

Αλλά, η ζωή των αξιωματικών αυτών είναι στα χέρια της δικαιοσύνης και όχι της κυβέρνησης. Αν η δικαιοσύνη τους παραδώσει στο δήμιό τους, υποκύπτοντας σε πολιτικές και διπλωματικές πιέσεις δεν θα έχει ραγίσει τη σχέση της απλώς με ένα κομμάτι του λαού που εξακολουθεί και την πιστεύει. Γιατί ο λαός παρακολουθεί και κρίνει.

Θα έχει δράσει κατά παράβαση των αρχέγονων νόμων μιας χώρας που έχει δει μέχρι πρόσφατα τα χωριά της να καίγονται και παιδιά με γονείς να σφαγιάζονται για να μην παραδώσουν ένα φυγά, έναν αιχμάλωτο, έναν ικέτη. Αλλά, εκείνοι ίσως ήταν καλύτεροι Έλληνες.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Φιλελέδες και ναιναίδες...

Του Γιάννη Παντελάκη

Μια Γερμανική εφημερίδα-η Sueddeutsche Zeitung- έγραψε προχθές κάτι ενδιαφέρον για τον Τσίπρα. Το παραθέτουμε αυτολεξεί: «Είναι η ειρωνεία της ιστορίας το γεγονός ότι οι διεθνείς πιστωτές δεν ήθελαν να τον δουν στην εξουσία και τώρα πρέπει να παραδεχτούν ότι δεν θα υπήρχε καλύτερος». Εννοεί, ότι ο έλληνας πρωθυπουργός υλοποιεί στο ακέραιο τις μνημονιακές υποχρεώσεις, μέχρι και τους υπουργούς που ήταν αντίθετοι με την εφαρμογή τους απομάκρυνε στο τελευταίο ανασχηματισμό. Άδικο έχει;

Ο Τσίπρας, έχει αναδειχτεί από τους πιο χρήσιμους ανθρώπους των δανειστών. Υλοποίησε όλες τις εκκρεμότητες του δεύτερου μνημονίου που άφησαν οι προηγούμενοι, υπέγραψε άλλο ένα μνημόνιο, παίρνει νέα μέτρα για να κερδίσει τις αξιολογήσεις και δεσμεύει τη χώρα μ' ένα διαρκές μνημόνιο για να πετύχει μια μικρή μελλοντική ελάφρυνση του χρέους. Ποιος άλλος θα άντεχε πολιτικά να τα κάνει όλα αυτά χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές αντιδράσεις;

Ο Τσίπρας ωστόσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθούν να δηλώνουν αριστεροί. Και ως τέτοιοι, νοιώθουν την ανάγκη να μην ταυτιστούν απόλυτα με την δεξιά. Οπότε υπάρχει ένα ζητούμενο, μια αόρατη έστω γραμμή διαχωρισμού, μια γραμμή που θα προσδιορίζει έναν ταξικό υποτίθεται αντίπαλο. Το αρχικό αφήγημα με τους υπουργούς που έκλαιγαν όταν πούλαγαν τη δημόσια περιουσία, εξαντλήθηκε. Το καινούργιο που οριοθετεί τις διαφορές από τους άλλους, περικλείει τις λέξεις ναιναίδες και φιλελέδες τις οποίες χρησιμοποιούν μ' έναν επιθετικό περίπου τρόπο στελέχη και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Με τους δυο αυτούς προσδιορισμούς, επιχειρείται να οριστεί μια αναγκαία διαχωριστική γραμμή. Ο πρώτος υπονοεί έναν πολιτικό, μια παράταξη πρόθυμη να ανταποκριθεί εύκολα στις απαιτήσεις των δανειστών και προέρχεται από έναν άλλο πλαστό διαχωρισμό του καλοκαιριού του 2015, από το δημοψήφισμα. Οι ναιναίδες, που έλεγαν ναι στο δημοψήφισμα, λένε ναι σε όλα που ζητούν οι δανειστές. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ μετέτρεψε σ' ένα βράδυ το ναι σε όχι και οι ναιναίδες διευρύνθηκαν σημαντικά. Μέσα σε αυτούς εντάχθηκε ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ που εξακολουθούν να λένε ναι σε όλες τις απαιτήσεις των δανειστών.

Με την λέξη φιλελέδες, υπονοούν τους οικονομικά φιλελεύθερους κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι ο περιορισμός του κράτους και οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις. Στις τελευταίες ωστόσο,τις μεγαλύτερες επιδόσεις τις έχει η σημερινή κυβέρνηση. Δεν συμφώνησε μόνο στο υπερταμείο στο οποίο μεταφέρεται όλη η δημόσια περιουσία για 99 χρόνια. Αλλά προχώρησε με γρήγορους ρυθμούς στις ιδιωτικοποιήσεις που εκκρεμούσαν (ΟΛΠ, Ελληνικό, Αστέρας κ.λ.π.). Καλύτεροι οικονομικοί φιλελέδες αποδεικνύονται οι σημερινοί. Έστω και αν τις ιδιωτικοποιήσεις τις ονομάζουν αξιοποιήσεις για επικοινωνιακούς λόγους. Και την τρόικα είχαν ονομάσει θεσμούς!

WSJ: Η Ελλάδα, όχι η Ιταλία, είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την ευρωζώνη -Κίνδυνος νέας κρίσης

Ο κίνδυνος να ξεσπάσει μία νέα ελληνική κρίση είναι ρεαλιστικός, εκτιμά η Wall Street Journal. Και για αυτό η Ελλάδα και όχι η Ιταλία είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την ευρωζώνη.

Ο Σάιμον Νίξον, σχολιάζοντας τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία, μετά από το δημοψήφισμα, τονίζει ότι η αντίδραση των αγορών δεν ήταν αυτή που φοβούνταν πολλοί, καθώς περίμεναν την ήττα του Ματέο Ρέντσι.

Αντίθετα, τονίζει ότι η Ελλάδα παραμένει η σοβαρότερη δοκιμασία για την ευρωζώνη. Τονίζει μάλιστα ότι αν δεν επιτευχθή σύντομα συμφωνία, τότε η επόμενη ευκαιρία θα προκύψει το καλοκαίρι το νωρίτερο. Και τότε, όπως τονίζει, η Ελλάδα πιθανόν θα είναι αντιμέτωπη πάλι με πιέσεις ρευστότητας. Κάτι που θα υπονομεύσει το ελληνικό πρόγραμμα.

Γιατί δεν αντέδρασαν οι αγορές

«Για μία ακόμη φορά φέτος, οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν. Το ιταλικό δημοψήφισμα κατέληξε σε ηχηρή ήττα του Ματέο Ρέντσι και την παραίτησή του. Αλλά ο ουρανός δεν έπεσε, το ευρώ έπεσε αλλά μετά ανέκαμψε και τα ιταλικά ομόλογα και οι τραπεζικές μετοχές μετά βίας ''κουνήθηκαν''», αναφέρει το δημοσίευμα.

«Γιατί οι αγορές δεν αντέδρασαν όπως πολλοί φοβούνταν ή ήλπιζαν εκείνοι που ονειρεύονται την αποτυχία του ευρωπαϊκού πρότζεκτ; Η μία απάντηση είναι ότι οι αγορές ανέμεναν την ήττα του Ρέντσι. Η άλλη ότι το δημοψήφισμα, όπως η ψήφος υπέρ του Brexit και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, από μόνη της δεν αλλάζει τίποτα. Θα ακολουθήσουν πολιτικές συνέπειες, αλλά είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς ποιες θα είναι αυτές και οι αγορές θα περιμένουν για να τις αξιολογήσουν», γράφει ο Νίξον.

Τα προβλήματα μένουν εντός Ιταλίας 

Ομως, ο βασικός λόγος που η Ευρώπη δεν βρίσκεται σε αναταραχή αυτή τη στιγμή είναι ότι τα προβλήματα της Ιταλίας πιθανόν- τουλάχιστον προς το παρόν- θα μείνουν εντός των συνόρων. Προβλήματα που κάθε άλλο παρά νέα είναι και αντικατοπτρίζουν μία μακρά κρίση διακυβέρνησης, σημειώνει ο Νίξον. 

Αυτό που έχει γίνει σαφές τα τελευταία επτά χρόνια είναι πως η κρίση σε μία χώρα της ευρωζώνης γίνεται κρίση για όλη τη νομισματική ένωση μόνο όταν απαιτείται μία συλλογική ευρωπαϊκή αντιμετώπιση, συνεχίζει το δημοσίευμα.

«Η πιο επείγουσα δοκιμασία για την ικανότητα της ευρωζώνης να λαμβάνει αποφάσεις δεν είναι η Ιταλία αλλά η Ελλάδα. Η Ιταλία θα γίνει πρόβλημα της ευρωζώνης μόνο αν αναγκαστεί να ζητήσει βοήθεια από τη νομισματική ένωση. Κάτι που φαίνεται απίθανο όσο η ΕΚΤ συνεχίζει να αγοράζει τα ομόλογά της».

Ρεαλιστικός ο κίνδυνος για νέα ελληνική κρίση

Ομως, ο κίνδυνος για μία νέα ελληνική κρίση είναι ρεαλιστικός, προειδοποιεί ο Νίξον, εκτός αν η ευρωζώνη μπορέσει να βρει έναν τρόπο να βγει από το μακροχρόνιο αδιέξοδο ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Γερμανία και το ΔΝΤ, για την επόμενη φάση του ελληνικού προγράμματος.

«Η Γερμανία έχει πει ότι δεν θα εκταμιεύσει περαιτέρω χρήματα αν το ΔΝΤ δεν μπει στο πρόγραμμα. Το Ταμείο δεν μπαίνει στο πρόγραμμα μέχρι η ευρωζώνη να συμφωνήσει να βάλει το ελληνικό χρέος σε βιώσιμη βάση. Αλλά η ευρωζώνη δεν θα ξέρει πόση ελάφρυνση χρέους χρειάζεται η Ελλάδα μέχρι η Αθήνα και οι δανειστές της συμφωνήσουν ποιοι θα πρέπει να είναι οι μακροπρόθεσμοι στόχοι του προϋπολογισμού όπως και πώς τα επιτευχθούν».

Συμφωνία τώρα, αλλιώς το καλοκαίρι

Αν η συμφωνία δεν επιτευχθεί σύντομα, πριν η ευρωζώνη μπει σε έναν παρατεταμένο κύκλο εθνικών εκλογών, η επόμενη ευκαιρία μπορεί να μην προκύψει πριν από το καλοκαίρι και έως τότε η Ελλάδα είναι πιθανό να αντιμετωπίζει ξανά πιέσεις ρευστότητας, κάτι που θα υπονομεύσει το τρέχον πρόγραμμα, αναφέρει ο αρθρογράφος της Wall Street Journal.

«Κανείς δεν θέλει άλλο ένα αποτυχημένο ελληνικό πρόγραμμα. Τουλάχιστον όχι όταν η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας ενισχύεται. Παρόλα αυτά, κάποιοι αξιωματούχοι πασχίζουν να δουν πώς μπορεί να επιλυθεί η κατάσταση. Και αν η ευρωζώνη πασχίζει να επιλύσει της διαφορές της για την Ελλάδα, τι λέει αυτό για την ικανότητα της ένωσης αν καταστεί αναγκαίο να βοηθήσει την Ιταλία;», καταλήγει ο Νίξον.

Πηγή 

Ο κουκουλοφόρος στο παρμπρίζ σου

Γιατί δεν κάνουμε τα Εξάρχεια προστατευμένη ζώνη; Να τα κάνουμε αξιοθέατο, να τα εκμεταλλευτούμε. Κάτι σαν θεματικό πάρκο σε μια Ντίσνεϊλαντ για ενήλικους, όπου ο κόσμος θα συρρέει για να βλέπει κουκουλοφόρους να καίνε κάδους, να σπάνε αμάξια και να πετάνε μολότοφ

 Λίλα Σταμπούλογλου

«Αγαπητοί γείτονες και επισκέπτες, αν η μικρή ιδιωτική φυλακή που λέγεται ΙΧ είναι αναγκαία για την επιβίωση σας μέσα στην μητροπολιτική φυλακή του κεφαλαίου, σας υπενθυμίζουμε τη δυνατότητα να την απομακρύνετε τη συγκεκριμένη μέρα που η γειτονιά μας γίνεται στόχος στρατιωτικών επιθέσεων του κράτους. Η συμμετοχή και η υλική προσφορά του καθενός στην αντίσταση είναι η μοναδική κοινωνική διέξοδος» έλεγε το χαρτί που άφησαν στο παρμπρίζ παρκαρισμένων αμαξιών στα Εξάρχεια οι «Σύντροφοι για την κοινωνική αυτοοργάνωση».

Μα, τι ευγένεια, τι οργάνωση, τι προνοητικότητα να αφήνεις ειδοποίηση στον ιδιοκτήτη ΙΧ, ότι σκοπεύεις να του κάψεις το όχημα, να το πάρει. Σαν να είσαι ΕΥΔΑΠ και θα περάσεις σωλήνες στο πεζοδρόμιο, σα να είσαι Δήμος και πρόκειται να κάνεις ασφαλτόστρωση. Σαν να είσαι θεσμός, έτσι; Αυτό είναι πια οι μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων, θεσμός. Το λέμε εδώ και καιρό, αλλά τώρα πρέπει να το πιστέψουμε. Μας ήρθε και η βούλα, η γραπτή επιβεβαίωση. Όταν φτάνεις να αφήνεις χαρτί για να ειδοποιήσεις τον πολίτη, έχεις γίνει θεσμός.

Δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να θυμώσεις. Η αλήθεια είναι, απ’ τη μια δεν μπορείς να μην γελάσεις. Μια ευγενική ειδοποίηση κουκουλοφόρου στο παρμπρίζ σου, είναι ό, τι πιο γελοίο έχεις δει τελευταία. Αλλά και πώς να μη θυμώσεις; Ζεις στη χώρα που αφήνει το μπάχαλο να παγιώνεται και τελικά να φτάνει στο σημείο να δίνει και οδηγίες στον πολίτη: «Αγαπητέ Εξαρχειώτη ετοιμαζόμαστε για τα Μπάχαλα 2016, προφυλάξου». Έτσι όπως πάει, σε λίγο οι κουκουλοφόροι θα μοιράζουν στους κατοίκους αντιασφυξιογόνες μάσκες και Μάλοξ για τα δακρυγόνα. Κάτι σαν Αντιεξουσιαστική Πρόνοια Εξαρχείων ένα πράγμα.

Είναι σχεδόν απίστευτο το πόσο αδρανές παραμένει το κράτος απέναντι σε αυτό το πρόβλημα. Πόσο ανίκανο φαίνεται να λάβει μέτρα για να προστατέψει τον πολίτη που χθες είδε ειδοποίηση αντιεξουσιαστή στο παρμπρίζ του. Οταν δεν μπορούμε να λύσουμε ένα τέτοιο, μικρό πρόβλημα, να βάλουμε σε τάξη πέντε μπαχαλάκηδες, πώς θα λύσουμε μεγαλύτερα; Μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Αφού λοιπόν έχουμε φτάσει σ’ αυτό το σημείο, γιατί δεν κάνουμε τα Εξάρχεια προστατευμένη ζώνη; Να τα κάνουμε αξιοθέατο, να τα εκμεταλλευτούμε. Κάτι σαν θεματικό πάρκο σε μια Ντίσνεϊλαντ για ενήλικους, όπου ο κόσμος θα συρρέει για να βλέπει κουκουλοφόρους να καίνε κάδους, να σπάνε αμάξια και να πετάνε μολότοφ. Να το κάνουμε και ριάλιτι επιβίωσης, να παρακολουθούμε τη ζωή των κατοίκων: πόσο θ’ αντέξει αν ξεμείνει από τσιγάρα κι έξω απ’ την πόρτα του πετάνε μολότοφ; Τι θα κάνει αν πάθει έμφραγμα και το ασθενοφόρο δεν μπορεί να προσεγγίσει το σπίτι; Πώς θ’ αντιδράσει αν έχει αφήσει μισάνοιχτο το παράθυρο και γεμίσει το σπίτι του καπνούς;

ΥΓ. Θα γινόταν και τέλειο ηλεκτρονικό παιχνίδι για play station: «Εxarhia bahala game». Αλλος θα έκανε τον αστυνόμο, άλλος τον αναρχικό. Στους δέκα καμένους κάδους ο αναρχικός θα περνούσε στην επόμενη πίστα ας πούμε.