Γιατί δεν κάνουμε τα Εξάρχεια
προστατευμένη ζώνη; Να τα κάνουμε αξιοθέατο, να τα εκμεταλλευτούμε. Κάτι σαν
θεματικό πάρκο σε μια Ντίσνεϊλαντ για ενήλικους, όπου ο κόσμος θα συρρέει για
να βλέπει κουκουλοφόρους να καίνε κάδους, να σπάνε αμάξια και να πετάνε μολότοφ
«Αγαπητοί γείτονες και
επισκέπτες, αν η μικρή ιδιωτική φυλακή που λέγεται ΙΧ είναι αναγκαία για την
επιβίωση σας μέσα στην μητροπολιτική φυλακή του κεφαλαίου, σας υπενθυμίζουμε τη
δυνατότητα να την απομακρύνετε τη συγκεκριμένη μέρα που η γειτονιά μας γίνεται
στόχος στρατιωτικών επιθέσεων του κράτους. Η συμμετοχή και η υλική προσφορά του
καθενός στην αντίσταση είναι η μοναδική κοινωνική διέξοδος» έλεγε το χαρτί που
άφησαν στο παρμπρίζ παρκαρισμένων αμαξιών στα Εξάρχεια οι «Σύντροφοι για την
κοινωνική αυτοοργάνωση».
Μα, τι ευγένεια, τι οργάνωση, τι
προνοητικότητα να αφήνεις ειδοποίηση στον ιδιοκτήτη ΙΧ, ότι σκοπεύεις να του
κάψεις το όχημα, να το πάρει. Σαν να είσαι ΕΥΔΑΠ και θα περάσεις σωλήνες στο
πεζοδρόμιο, σα να είσαι Δήμος και πρόκειται να κάνεις ασφαλτόστρωση. Σαν να
είσαι θεσμός, έτσι; Αυτό είναι πια οι μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων, θεσμός. Το
λέμε εδώ και καιρό, αλλά τώρα πρέπει να το πιστέψουμε. Μας ήρθε και η βούλα, η
γραπτή επιβεβαίωση. Όταν φτάνεις να αφήνεις χαρτί για να ειδοποιήσεις τον
πολίτη, έχεις γίνει θεσμός.
Δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις
ή να θυμώσεις. Η αλήθεια είναι, απ’ τη μια δεν μπορείς να μην γελάσεις. Μια
ευγενική ειδοποίηση κουκουλοφόρου στο παρμπρίζ σου, είναι ό, τι πιο γελοίο
έχεις δει τελευταία. Αλλά και πώς να μη θυμώσεις; Ζεις στη χώρα που αφήνει το
μπάχαλο να παγιώνεται και τελικά να φτάνει στο σημείο να δίνει και οδηγίες στον
πολίτη: «Αγαπητέ Εξαρχειώτη ετοιμαζόμαστε για τα Μπάχαλα 2016, προφυλάξου».
Έτσι όπως πάει, σε λίγο οι κουκουλοφόροι θα μοιράζουν στους κατοίκους
αντιασφυξιογόνες μάσκες και Μάλοξ για τα δακρυγόνα. Κάτι σαν Αντιεξουσιαστική
Πρόνοια Εξαρχείων ένα πράγμα.
Είναι σχεδόν απίστευτο το πόσο
αδρανές παραμένει το κράτος απέναντι σε αυτό το πρόβλημα. Πόσο ανίκανο φαίνεται
να λάβει μέτρα για να προστατέψει τον πολίτη που χθες είδε ειδοποίηση
αντιεξουσιαστή στο παρμπρίζ του. Οταν δεν μπορούμε να λύσουμε ένα τέτοιο, μικρό
πρόβλημα, να βάλουμε σε τάξη πέντε μπαχαλάκηδες, πώς θα λύσουμε μεγαλύτερα;
Μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Αφού λοιπόν έχουμε φτάσει σ’ αυτό
το σημείο, γιατί δεν κάνουμε τα Εξάρχεια προστατευμένη ζώνη; Να τα κάνουμε
αξιοθέατο, να τα εκμεταλλευτούμε. Κάτι σαν θεματικό πάρκο σε μια Ντίσνεϊλαντ
για ενήλικους, όπου ο κόσμος θα συρρέει για να βλέπει κουκουλοφόρους να καίνε
κάδους, να σπάνε αμάξια και να πετάνε μολότοφ. Να το κάνουμε και ριάλιτι
επιβίωσης, να παρακολουθούμε τη ζωή των κατοίκων: πόσο θ’ αντέξει αν ξεμείνει
από τσιγάρα κι έξω απ’ την πόρτα του πετάνε μολότοφ; Τι θα κάνει αν πάθει
έμφραγμα και το ασθενοφόρο δεν μπορεί να προσεγγίσει το σπίτι; Πώς θ’
αντιδράσει αν έχει αφήσει μισάνοιχτο το παράθυρο και γεμίσει το σπίτι του
καπνούς;
ΥΓ. Θα γινόταν και τέλειο
ηλεκτρονικό παιχνίδι για play
station: «Εxarhia bahala game». Αλλος θα έκανε τον αστυνόμο, άλλος τον
αναρχικό. Στους δέκα καμένους κάδους ο αναρχικός θα περνούσε στην επόμενη πίστα
ας πούμε.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου