Ετοιμο το νέο «ουάου»…

Δεν θα είναι, φυσικά, το «σκοτώσαμε την τρόικα» του Βαρουφάκη, αλλά το «έρχεται ανάπτυξη που θα τρίβετε τα μάτια σας» του Φλαμπουράρη.

Του Γιώργου Καρελιά

Μεγάλη επέτειος σήμερα. Οχι, δεν εννοούμε την επέτειο των Ιμίων, αυτήν πρόλαβαν και την γιόρτασαν πρώτοι οι Τούρκοι. Σήμερα είναι η επέτειος του «ουάου» (εδώ).

Ηταν τότε που ο αλήστου μνήμης Γιάνη Βαρουφάκης «σκότωσε την τρόικα», με την πιστοποίηση του δαίμονα-τότε, γιατί σήμερα θεωρείται φίλος μας- Γερούν Νταϊσελμπλουμ. Βεβαίως, ο «δολοφόνος» Βαρουφάκης είναι σήμερα στο σπίτι του, ο Νταϊσελμπλουμ στη θέση του και η «νεκρή» τρόικα τραβολογάει τον δυστυχή Ευκλείδη Τσακαλώτο στο «Χίλτον».

Αν και το «ουάου» του Βαρουφάκη είναι ανεπανάληπτο, φαίνεται ότι ετοιμάζεται κάτι παρόμοιο. Φυσικά, η νέα εκδοχή του δεν θα είναι «(ξανα)σκοτώσαμε την τρόικα», αλλά «θα τρίβετε τα μάτια σας με την ανάπτυξη που έρχεται». Κι όποιος δεν το πιστεύει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Ξέρει, όμως, ο γίγαντας της οικονομικής ανάλυσης Αλέκος Φλαμπουράρης, ο οποίος την ξεδίπλωσε ενώπιον του Γιώργου Αυτιά (εδώ).

kamm_nea1

Μπα; Ξεχάστηκε το αεροπλάνο;

Πατήστε εδώ

Και μην πει κανείς «και ποιος είναι ο Φλαμπουράρης;». Το εξήγησε ο μαλαγάνας Αυτιάς: «Είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να μας πει τι ακριβώς συμβαίνει», αφού είναι (ο Φλαμπουράρης ντε!) «η ανάσα του Τσίπρα»!

Χωρίς πλάκα τώρα. Ο Φλαμπουράρης περιέγραψε ένα «αφήγημα» που σχεδιάζουν ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ, το οποίο πιθανότατα θα ξεδιπλωθεί τις επόμενες εβδομάδες, αν εν τω μεταξύ δεν συμβούν άλλα, απρόβλεπτα, γεγονότα.

Τι λέει αυτό το «αφήγημα», όπως το προσδιόρισε ο Φλαμπουράρης; Τα εξής με πολύ απλά λόγια:

Πρώτον, στο δεύτερο εξάμηνο του 2017 και ολόκληρο το 2018 έρχεται ανάπτυξη «που θα τρίβετε τα μάτια σας».

Δεύτερον, αφού θα έχουμε τέτοια ανάπτυξη, δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα μετά το 2018, όπως ζητούν σύσσωμοι οι δανειστές (Ευρωπαίοι και ΔΝΤ). Αλλά δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι δεν θα ληφθούν κιόλας. Θα βρεθεί ένας τρόπος (πάντα υπάρχουν τρόποι) να ληφθούν τώρα για να κλείσει η αξιολόγηση, γιατί κάθε άλλη εξέλιξη δεν βολεύει τον Πρωθυπουργό και τους συν αυτώ. Αν χρειαστεί να ψηφιστούν κιόλας από τη Βουλή δεν γνωρίζουμε σήμερα, θα εξαρτηθεί από το αν (εκτιμούν ότι) υπάρχουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που θα αρνηθούν. Όμως, μέχρι τώρα φάνηκε ότι έχουμε μόνο «αντάρτες ήταν της πορδής με της Βουλής τα λεφτά».

Τρίτον, ποιες εκλογές; Εκλογές σημαίνει αντίο εξουσία, αντίο καρέκλες, επιβεβαίωση της θεωρίας της «αριστερής παρένθεσης». Η απόλυτη καταστροφή για Τσίπρα και Καμμένο. Αλλωστε, όλοι αυτοί συνυπολογίζουν και το εξής: αν η σημερινή κυβέρνηση δεν πάρει τα μέτρα (γίνουν εκλογές και ηττηθεί), θα τα πάρει η επόμενη, πιθανότατα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Νέα κυβέρνηση θα είναι, θα φορτώσει στους Τσίπρα-Καμμένο την «καμένη γη» που θα έχει παραλάβει, θα κλείσει αμέσως την αξιολόγηση και θα πάμε παρακάτω.

Οπότε η βασική σκέψη που επικρατεί στους περισσότερους και ισχυρότερους του κυβερνητικού επιτελείου είναι η εξής: γιατί να παραδώσουμε την εξουσία στον Μητσοτάκη, να μην πάρουμε εμείς όποια μέτρα χρειαστούν και να περιμένουμε τα λεφτά του Ντράγκι και την ανάπτυξη που θα μας βγάλει τα μάτια, όπως λέει ο κυρ-Αλέκος;

Κάπως έτσι διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή η κατάσταση, αν και με το σημερινό κυβερνητικό συνονθύλευμα όλα μπορούν να συμβούν. Γι’ αυτό, το μοναδικό που μπορούμε να ευχόμαστε είναι το –διαχρονικής αξίας, αλλά χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρυσμα– «ο Θεός να βάλει το χέρι του». Αν του έχει απομείνει κανένα…  

Κλείστε την αξιολόγηση: Η καλύτερη εθνική άμυνα είναι η θωράκιση της οικονομίας

Τα όσα έγιναν χθες στην περιοχή των Ιμίων προσέφεραν μια καλή ευκαιρία στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να περάσουν σε δεύτερη μοίρα οι τεράστιοι εθνικοί κίνδυνοι που ελλοχεύουν σε περίπτωση ρήξης με τους δανειστές.

Αν πράγματι πιστεύουν τα όσα λένε οι διάφοροι ευαίσθητοι πατριώτες αυτής της κυβέρνησης, οφείλουν να πιέσουν για να κλείσει άμεσα η δεύτερη αξιολόγηση, μιας και το κόστος της καθυστέρησης είναι ξανά ιδιαίτερα μεγάλο, ιδιαίτερα σε μια εποχή παγκόσμιας ρευστότητας.

Η σταθεροποίηση της οικονομίας αποτελεί την πλέον αποτελεσματική εθνική άμυνα έναντι κάθε κινδύνου. Η θωράκιση της οικονομίας μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα από μια γραφική πύρινη ανακοίνωση κατά της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο. 

Πηγή

Τέλος στην φημολογία για τις ιδιωτικοποιήσεις που δήθεν θα ξηλώνονταν

Του Γιώργου Φιντικάκη

Τέλος στην φημολογία που έχει αναπτυχθεί γύρω από την τύχη του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, αναμένεται σύντομα να βάλει η αποστολή του νέου Επιχειρησιακού Προγράμματος Αξιοποίησης του ΤΑΙΠΕΔ στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) προς έγκριση.

Το αναθεωρημένο πρόγραμμα, το οποίο δεν διαφοροποιείται ως προς τον αριθμό των έργων από το προηγούμενο, είναι ήδη έτοιμο από το φθινόπωρο του 2016, ωστόσο η έγκρισή του από το ΚΥΣΟΙΠ σκόνταφτε πότε στις εσωκομματικές ισορροπίες του ΣΥΡΙΖΑ και πότε στη διελκυστίνδα της αξιολόγησης.

Τώρα, και δεδομένου ότι ανάμεσα στα τρία σενάρια που εξετάζει το Μαξίμου, δηλαδή λήψη σκληρών μέτρων, παράταση των συνομιλιών έως τον Μάιο και εκλογές, το πρώτο φαίνεται και το επικρατέστερο, οι ιδιωτικοποιήσεις δεν θα μπορούσαν να λείψουν από το κάδρο.

Και ανάμεσα σε αυτές θα συμπεριλαμβάνονται και οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια, για τις οποίες γίνεται την τελευταία διετία ένας μόνιμος καβγάς, τόσο με αφορμή την τροπή που πήρε η υπόθεση με την πώληση του ΔΕΣΦΑ, όσο κυρίως για το σχέδιο πώλησης του 17% των μετοχών της ΔΕΗ από το ΤΑΙΠΕΔ.

Την εικόνα αυτή επιβεβαιώνει και η εντεταλμένη σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ Λίλα Τσιτσογιαννοπούλου, λέγοντας χαρακτηριστικά σε συνέντευξη που έδωσε στα ΝΕΑ, ότι "πολύ σύντομα το αναθεωρημένο Asset Development Plan (ADP) θα αποσταλεί προς έγκριση στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ). Έτσι θα διαλυθεί και η φημολογία που έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα γύρω από τις εταιρείες ενέργειας".

Δεν είναι η μόνη φημολογία που θα διαλυθεί. Η έγκριση του προγράμματος από το ΚΥΣΟΙΠ θα σκουπίσει κάθε αμφιβολία για το τι μέλλει γενέσθαι συνολικά με οκτώ στρατηγικού χαρακτήρα ιδιωτικοποιησεις, και εν προκειμένω: Το 66% του ΔΕΣΦΑ, το 17% της ΔΕΗ, το 65% της ΔΕΠΑ, το 35% των ΕΛΠΕ, το 5% του ΟΤΕ, το 30% του Ελ.Βενιζέλος, το 11% της ΕΥΔΑΠ και το 23% της ΕΥΑΘ. Της αποστολής του προγράμματος στο ΚΥΣΟΙΠ θα προηγηθεί η πρόσληψη συμβούλων σχετικά με την βέλτιστη αξιοποίηση των οκτώ παραπάνω εταιρειών, που αποτελεί υποχρέωση έναντι των δανειστών, και αναμένεται να ικανοποιηθεί μέσα στο Φεβρουάριο.

Η προτεραιότητα ανάμεσα στις ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις είναι φυσικά ο ΔΕΣΦΑ. Σπρώχνοντας σε ναυάγιο το διαγωνισμό του ΔΕΣΦΑ στο όνομα του να μην επιβαρυνθεί με αυξήσεις στο φυσικό αέριο η βιομηχανία, και αφού αναλώθηκε σε σενάρια ιδιωτικοποίησης "αλά ΑΔΜΗΕ", τελικά η κυβέρνηση επανέρχεται στο αρχικό μοντέλο πώλησης του 66%. Μοντέλο που αναμένεται να ανακοινωθεί και επίσημα μέσα στις επόμενες ημέρες.

Επανέρχονται στο προσκήνιο

Όσο για τις υπόλοιπες τρεις ιδιωτικοποιήσεις (17% της ΔΕΗ, 65% της ΔΕΠΑ, και 35% των ΕΛΠΕ), όπως λέει και η εντεταλμένη σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ Λ. Τσιτσογιαννοπούλου, "είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες, απαιτούν πρώτα την επίλυση θεμάτων ανταγωνισμού και ανοίγματος της αγοράς, ζητήματα που χρήζουν προσοχής, γι’ αυτό και εκεί το Ταμείο θα προχωρήσει βήμα-βήμα". Τούτο φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνουν, απλά μπορεί οι διαγωνισμοί να προκηρυχθούν προς το τέλος του έτους.

Όπως και να έχει, και εφόσον επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι το βασικό σενάριο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση είναι αυτό που εμπεριέχει έναν επώδυνο συμβιβασμό με τους δανειστές, οι ιδιωτικοποιήσεις θα επανέλθουν -μετά από καιρό- ξανά στο προσκήνιο. Το είχαν διαβλέψει άλλωστε εδώ και καιρό στελέχη των δανειστών, διαμηνύοντας ότι δεν θα πρέπει να παίρνει κανείς στα σοβαρά δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κουβέντα για να μεταφερθούν στο υπερταμείο όλες οι συμμετοχές του ΤΑΙΠΕΔ στις ενεργειακές επιχειρήσεις.

Διότι ξέρουν αυτό που γνωρίζει καλά και η κυβέρνηση, ότι σύμφωνα με την ανάλυση του ESM για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, προκειμένου να είναι βιώσιμο το χρέος ως το 2060 απαιτούνται ιδιωτικοποιήσεις ύψους 18 δισ. ευρώ. Οταν λοιπόν η κυβέρνηση αμφισβητεί τις αποκρατικοποιήσεις, είναι σαν να κοροϊδεύει, αφού όσο δεν τις κάνει, τόσο περισσότερα ισοδύναμα μέτρα θα χρειαστεί να λάβει.

Άλλωστε ο νόμος ίδρυσης της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΠ) είναι σαφής και ορίζει ακριβώς ποιες εταιρείες θα μεταφερθούν σε πρώτη φάση στην ΕΔΗΣ όταν αυτή συσταθεί. "Το πρόγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ δεν επηρεάζεται από αυτές τις εξελίξεις", όπως λέει χαρακτηριστικά η Τσιτσογιαννοπούλου.

Παράταση στη διάρκεια ζωής του ΤΑΙΠΕΔ, άγνωστο για πόσο

Τα παραπάνω φυσικά δεν σημαίνουν ότι εξαλείφθηκε ο κίνδυνος να πέσουν για μία ακόμη χρονιά έξω τα προϋπολογισμένα έσοδα του ΤΑΙΠΕΔ. Το αντίθετο μάλιστα. Οι αλλεπάλληλες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα έχουν επιπτώσεις στον φετινό στόχο για έσοδα 2,59 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη η μετακύλιση μέρους τους σε επόμενες χρονιές.

Το γεγονός όμως αυτό, έρχεται με τη σειρά του να διαψεύσει μια άλλη φημολογία που επίσης καλλιεργούν κάποιοι στην κυβέρνηση. Ο,τι το έργο του ΤΑΙΠΕΔ και μαζί και η διάρκεια ζωής του θα τελείωναν στο τέλος του 2017, όπως ανέφερε ο ιδρυτικός του νόμος. Λάθος, διότι ο ίδιος ακριβώς νόμος προέβλεπε την δυνατότητα παράτασης εφόσον το ΤΑΙΠΕΔ δεν κατάφερνε να πετύχει τα συμφωνηθέντα έσοδα. Επομένως, και με δεδομένο ότι από τα ποσοτικοποιημένα έσοδα 5,8 δισ. ευρώ για την τριετία 2016-2018, δεν έχουν εισπραχθεί παρά 499 εκατ. ευρώ (σσ: το 2016), η παράταση θεωρείται σίγουρη. Το μόνο που δεν ξέρουμε είναι για πόσα ακόμη χρόνια…

Guardian: Κίνδυνος για την Ελλάδα αν δεν βρεθεί λύση μέσα στις επόμενες τρεις εβδομάδες

Στο ασφυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται για την Ελλάδα όσο δεν επιτυγχάνεται συμφωνία με τους δανειστές αναφέρεται άρθρο του Guardian.

«Η ελληνική κυβέρνηση έχει προθεσμία τριών εβδομάδων για να σπάσει το αδιέξοδο στις αυξανόμενης δυσκολίας διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, διαφορετικά θα ρισκάρει με το να βρεθεί η χώρα ξανά σε κρίση χρέους, με ακόμα μεγαλύτερη ένταση», αναφέρει αρχικά το δημοσίευμα.

Και συνεχίζει γράφοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας «ζύγισε τις επιλογές του αυτό το Σαββατοκύριακο, ευρισκόμενος απέναντι στο δίλημμα να συμφωνήσει σε επιπλέον μέτρα λιτότητας ή να πάει σε εκλογές».

Μάλιστα, κάνει αναφορά στις προβλέψεις του ΔΝΤ, στην απόρρητη έκθεσή του για το χρέος, που εκτιμά ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί πλεόνασμα 3,5% και ότι πρέπει να υπάρξει ελάφρυνση του χρέους. Και ότι το χρέος της Ελλάδας μπορεί να ξαναγίνει εκρηκτικό το 2030.

«Είναι σημαντικό να υπάρξει συμβιβασμός», λέει ο Αριστείδης Χατζής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τονίζοντας πως οι επερχόμενες εκλογές σε κράτη-μέλη της Ευρωζώνης το επόμενο διάστημα μπορούν να κάνουν χειρότερη την κατάσταση στην Ελλάδα. «Αν οι διαπραγματεύσεις δεν καταλήξουν μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου (σ.σ.: στο Eurogroup) μπορεί να βρισκόμαστε μπροστά σε μια καταστροφική πολιτική αναταραχή, που θα επαναφέρει το σενάριο του Grexit», είπε ο καθηγητής.

Και συνεχίζει το δημοσίευμα: «Κεντρικό ζήτημα μεταξύ των δανειστών παραμένει η ικανότητα της Αθήνας να πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους, από τη στιγμή που το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί το 2018. Χωρίς νομοθέτηση νέων περικοπών σε συντάξεις και αυξήσεις στη φορολογία, το ΔΝΤ δεν πιστεύει ότι μπορεί να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%. Στην συνάντηση των υπουργών την περασμένη Πέμπτη, η Αθήνα βρέθηκε απομονωμένη, ενώ ακόμα και η υποστηρικτική Κομισιόν δεν κατάφερε να την υπερασπιστεί.

Ο συνασπισμός του Τσίπρα κλείνει δύο χρόνια στην εξουσία, με τον αριστερό ηγέτη να δηλώνει πως δεν είναι προετοιμασμένος να πάρει μέτρα ούτε ενός ευρώ ακόμα, πέρα από αυτά που έχει ήδη συμφωνήσει στο πρόγραμμα των 86 δισ. ευρώ. Αλλωστε, η ψήφιση μερικών εκ των σκληρότερων μέτρων από την κυβέρνηση αυτή έριξε τη δημοτικότητά της πολύ χαμηλά στις δημοσκπήσεις. Το να ζητάς νέα μέτρα την ώρα που η απόδοση των συμφωνηθέντων ήταν καλύτερη από ό,τι αναμενόταν δεν είναι μόνο “ακραίο”, αλλά και “παράλογο” λέει το γραφείο του πρωθυπουργού.

Η διαφωνία μεταξύ των δύο πλευρών έχει καθυστερήσει τη δεύτερη αξιολόγηση, που η κυβέρνηση ήλπιζε να έχει ολοκηρωθεί μέχρι τον Δεκέμβριο. Η κατάληξη της αξιολόγησης είναι ζωτικής σημασίας ώστε να ξεκλειδώσουν οι επόμενες δόσεις του προγράμματος, του τρίτου προγράμματος από τότε που το οικονομικό πρόβλημα της Αθήνας αποκαλύφθηκε το 2009.

Με δόσεις για το χρέος ύψους 10,5 δισ. το καλοκαίρι, μια επανάληψη της κρίσης χρέους περιμένει στη γωνία, αν οι εκταμιεύσεις δεν γίνουν. Σε κάθε περίπτωση, το οικονομικό μέλλον της Ελλάδας μοιάζει ζοφερό. Σε μια αποκαρδιωτική εκτίμηση που θα μπορούσε να καθορίσει την πορεία των γεγονότων, το ΔΝΤ προειδοποίησε πως ακόμα και αν οι μεταρρυθμίσεις υλοποιηθούν με θρησκευτική ευλάβεια -και τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος ενεργοποιηθούν- το χρέος της Αθήνας είναι καταδικασμένο να γίνει “εκρηκτικό”».

Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρεται στο ΔΝΤ και στην απόρρητη έκθεσή του που διέρρευσε. «Σε αυτήν το ΔΝΤ μιλά για σημαντική ελάφρυνση του χρέους από τους Ευρωπαίους εταίρους, ώστε να αποκατασταθεί η βιωσιμότητά του. Η έκθεση αναμένεται να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη αντιπαράθεση όταν παρουσιαστεί επίσημα στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου, στις 6 Φεβρουαρίου.

Και αυτό γιατί «η διοίκηση ίσως αποφασίσει πως το ΔΝΤ δεν μπορεί να συμμετάσχει στο πρόγραμμα διάσωσης που συμφωνήθηκε με την Ευρωζώνη μέσα στο 2015. Αν αυτό συμβεί, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν θα μπορεί να συμπεριλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, το οποίο θεωρείται “κλειδί” για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας, καθώς θα επέτρεπε στη χώρα να “τεστάρει” τις δανειοληπτικές της ικανότητες στις διεθνείς αγορές.

» Η προοπτική μιας νέας λιτότητας -με μείωση του αφορολόγητου και νέες περικοπές στις συντάξεις- έρχεται την ώρα που οι συνθήκες χειροτερεύουν για πολλούς Ελληνες. Είναι η πρώτη φορά από τότε που προέκυψε η κρίση που το 53% σε πρόσφατη δημοσκόπηση της Alco πιστεύει πως το ευρώ ήταν “λάθος” για τη χώρα, με το 1/3 να ζητά επιστροφή στη δραχμή. “Οι κίνδυνοι είναι αρκετά σημαντικοί” δηλώνει ο Γιώργος Παγουλάτος, καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. “Αν δεν υπάρξει συμφωνία μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, το εκλογικό καλεντάρι της Ευρώπης θα “παγώσει” τις διαπραγματεύσεις μέχρι τον Μάιο, όμως τότε θα είναι ήδη αργά”».

Πηγή

    

Δεν μας δουλεύουν, τα πιστεύουν…

Του Γιάννη Παντελάκη

Στην αρχή, έχεις την εντύπωση πως έχουν τόσο ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ, που την χρησιμοποιούν στην καθημερινή πολιτική ατζέντα. Στην συνέχεια και όσο αυτό επαναλαμβάνεται, κατανοείς πως δεν πρόκειται για χιούμορ ακριβώς αλλά για μια προσπάθεια να παραποιήσουν την πραγματικότητα και να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους- αποδέκτες σε όσα ισχυρίζονται. Τελικά καταλήγεις πως δεν πρόκειται ούτε γι αυτό. Οι άνθρωποι αυτοί ή οι περισσότεροι από αυτούς, τα πιστεύουν όσα λένε. Ο Φλαμπουράρης μου το επιβεβαίωσε χθες.

Όπως είπε με περίσσια άνεση χθες ο υπουργός και μέντορας του πρωθυπουργού, αν ο Σοίμπλε και το ΔΝΤ δεν θα τα βρουν με την Ελλάδα (εννοούσε στο θέμα της αξιολόγησης), τότε θα διαλύσουν την Ευρώπη. Να σταθούμε λίγο σ αυτό. Δεν θα διαλυθεί η Ελλάδα, δεν θα περάσει η χώρα αναταράξεις, δεν θα περιοριστεί το κακό σ εμάς. Θα διαλυθεί η Ευρώπη. Ούτε καν μόνο η Ευρωζώνη, η διάλυση θα αφορά στο σύνολο της Ευρώπης!

Είδα το σχετικό βίντεο με τις δηλώσεις του. Έμοιαζε με κάποιον που τα πιστεύει όσα λέει. Και αυτό και άλλα πολλά, όπως ότι δεν ψάχνει πια ο κόσμος στα σκουπίδια και ότι έρχεται μια ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας ! Η απόσταση των δηλώσεων Φλαμπουράρη για την επικείμενη διάλυση της Ευρώπης αν δεν συμφωνηθεί η αξιολόγηση, μέχρι εκείνες τις παλαιότερες του Τσίπρα ότι θα μας παρακαλάνε οι Ευρωπαίοι για να μας δανείσουν (!) δεν είναι καθόλου μεγάλη, το αντίθετο. Αν  είσαι πολιτικός αρχηγός και πιστεύεις ότι θα σε παρακαλάνε για να σε δανείσουν και μάλιστα με ιδιαίτερα χαμηλό επιτόκιο, τότε γιατί ένας υπουργός σήμερα να μην λέει ό,τι ο Φλαμπουράρης;

Θέλεις πάντα να σκέφτεσαι (επειδή πρόκειται γι αυτούς που επηρεάζουν τις τύχες σου), πως ο Φλαμπουράρης αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση και δεν υπάρχει δεύτερος. Κι όμως υπάρχει και δεύτερος και τρίτος και πολλοί. Μια ματιά σε κάποιες χθεσινές μόνο δηλώσεις υπουργών το επιβεβαιώνει. Ο υπουργός Παπαδημητρίου με τις περίεργες ιδέες για τα νομίσματα, είπε χθες πως το σενάριο του Grexit είναι τόσο πιθανό, όσο και το ενδεχόμενο διάλυσης της ευρωζώνης!

Και έχει συνέχεια όλο αυτό. Ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης, αναφέρεται στο τραπεζικό σύστημα (που και με δική του συμφωνία και υπογραφή έχει περάσει σε ξένα χέρια και επιρροή) και λέει πως στόχος είναι ένα τραπεζικό σύστημα που θα έχει την νομιμοποίηση της κοινωνίας! Ο εκρηκτικός υπουργός Πολάκης, αναφέρει πως δηλώσανε (οι Συριζαίοι εννοεί προφανώς) παρών για να αλλάξουν την πορεία της ιστορίας! Ο Πολάκης, που δεν μπορεί ν αλλάξει την άθλια κατάσταση στα νοσοκομεία, θ αλλάξει την πορεία της ιστορίας!

Αυτά και άλλα πολλά μας οδηγούν σ ένα σχετικά ασφαλές συμπέρασμα ότι αρκετά κυβερνητικά στελέχη βιώνουν μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από εκείνη που βιώνει η κοινωνία. Και αυτό δεν είναι σε βάρος της πραγματικότητας αλλά της κοινωνίας που περιμένει από τους ανθρώπους με τις συγκεκριμένες αντιλήψεις λύσεις στα προβλήματά της... 

Και αν βομβαρδίζαμε την Ουάσινγκτον;

Επί δεκαετίες η Δύση διαστρεβλώνει τις αρχές του διεθνούς δικαίου για να δικαιολογήσει «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» απέναντι σε τυραννικά καθεστώτα. Τι γίνεται όμως εάν ο τύραννος έχει το γραφείο του στον Λευκό Οίκο;

"Οι άνθρωποι τους οποίους απελευθερώνετε θα είναι μάρτυρες της τιμής και των αξιών των Ενόπλων Δυνάμεών μας" Τζορτζ Μπους

Την άνοιξη του 2008 η Μιανμάρ βρέθηκε αντιμέτωπη με τη χειρότερη φυσική καταστροφή της Ιστορίας της. Το πέρασμα του κυκλώνα «Ναργκίς» άφησε πίσω του 138.000 νεκρούς και ένα εκατομμύριο αστέγους.

Καθώς οι δικτάτορες της χώρας αρνούνταν οποιαδήποτε ξένη βοήθεια ενώ αδυνατούσαν να διαχειριστούν την κρίση, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Μπερνάρ Κουσνέρ, αλλά και στελέχη του αμερικανικού Πενταγώνου παρουσίασαν μια φαεινή ιδέα: Ο ΟΗΕ, είπαν, θα μπορούσε να εισβάλει στη χώρα για να προσφέρει βοήθεια στον πληθυσμό.

Η πρόταση του Κουσνέρ αποτελούσε την πιο ακραία εκδοχή της λεγόμενης «ευθύνης προστασίας» («Responsibility to Protect») - ένα θεωρητικό εφεύρημα που επιτρέπει στη λεγόμενη «διεθνή κοινότητα» να επεμβαίνει σε χώρες όπου πραγματοποιούνται εγκλήματα κατά του πληθυσμού. Σύμφωνα με τη θεωρία, «η εθνική κυριαρχία δεν είναι προνόμιο, αλλά ευθύνη».

Μετά την πρώτη εφαρμογή της στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς της Σερβίας, με τους οποίους ενταφιάστηκε το βεστφαλιανό σύστημα της εθνικής κυριαρχίας, το πνεύμα της ευθύνης προστασίας ήταν παρόν σε κάθε δυτική, στρατιωτική επέμβαση.

Στην πρώην Γιουγκοσλαβία έπρεπε να προστατευτεί η μειονότητα του Κοσσυφοπεδίου, στο Ιράκ ο κουρδικός πληθυσμός αλλά και οι Ιρακινοί πολίτες που στέναζαν υπό το τυραννικό καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν.

Η Λιβύη βομβαρδίστηκε με πρόσχημα την προστασία των εξεγερμένων απέναντι στον Καντάφι, ενώ στη Συρία αμερικανικές και γαλλικές δυνάμεις χρηματοδότησαν ομάδες ακραίων ισλαμιστών για να «προστατεύσουν» τον πληθυσμό από το καθεστώς του Ασαντ.

Πριν από κάθε εισβολή, τα διεθνή ΜΜΕ αναλάμβαναν να συγκρίνουν τον εκάστοτε ηγέτη με τον Χίτλερ, για να αποδείξουν ότι οι κινήσεις του απειλούν την ασφάλεια σε ολόκληρο τον πλανήτη. Παράλληλα μιλούν για τον αμύθητο πλούτο που αυτός απολαμβάνει, ενώ η πλειονότητα του πληθυσμού ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Τι γίνεται όμως εάν όλα τα επιχειρήματα, που χρησιμοποιήθηκαν κατά διαστήματα εναντίον ξένων ηγετών, χρησιμοποιηθούν για τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ;

Η αμερικανική υπερδύναμη διαθέτει αναμφίβολα όπλα μαζικής καταστροφής και είναι μάλιστα η μόνη που τα έχει χρησιμοποιήσει σε αστικά κέντρα. Σύμφωνα με υπολογισμούς, από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έχει πραγματοποιήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις σε τουλάχιστον 37 χώρες, οι οποίες είχαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι.

Σήμερα διατηρεί μονάδες ειδικών επιχειρήσεων σε 133 χώρες –δηλαδή στο 70% του πλανήτη– ενώ πρόσφατα ανέπτυξε στρατιωτικές δυνάμεις στα σύνορα της Ρωσίας. «Πώς θα σας φαινόταν αν ρωσικά στρατεύματα συγκεντρώνονταν στα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών» αναρωτιόταν προ ημερών ο δημοσιογράφος Νιλ Κλαρκ.

Η ερώτηση είναι φυσικά ρητορική και η απάντηση γνωστή από το 1962: την τελευταία φορά που η Σοβιετική Ενωση ανέπτυξε πυραυλικά συστήματα στο έδαφος της Κούβας, η Ουάσινγκτον απείλησε με πυρηνικό πόλεμο, παρά το γεγονός ότι πρώτη αυτή είχε αναπτύξει πυρηνικά όπλα στο έδαφος της Τουρκίας.

Οπως είπαμε, όμως, αυτό που σήμερα μας απασχολεί δεν είναι η ασφάλεια του πλανήτη αλλά η προστασία των Αμερικανών πολιτών από ένα εν δυνάμει τυραννικό καθεστώς.

Οι ΗΠΑ αποδεδειγμένα πραγματοποιούν βασανιστήρια, τα οποία ο νέος πρόεδρος υπόσχεται να συνεχίσει ενώ διατηρούν ένα διεθνές δίκτυο απαγωγών υπό τον έλεγχο της CIA και άλλων αμερικανικών υπηρεσιών.

Συνεχίζουν μάλιστα τις εκτελέσεις Αμερικανών πολιτών όχι μόνο στο πλαίσιο της αμερικανικής δικαιοσύνης αλλά και με εξωδικαστικές αποφάσεις, όπως ήταν η δολοφονία Αμερικανών πολιτών στο εξωτερικό με drones.

Η διαρκής παρακολούθηση εκατομμυρίων πολιτών, την οποία απέδειξε ο Εντουαρντ Σνόουντεν, δεν έχει προηγούμενο στην ανθρώπινη Ιστορία, ακόμη και αν συγκριθεί με τα πιο απολυταρχικά καθεστώτα που γνώρισε η Ευρώπη και η Ασία τον 20ό αιώνα.

Η απειλή για εθνικές, θρησκευτικές και φυλετικές μειονότητες είναι πλέον τόσο μεγάλη επί προεδρίας Τραμπ ώστε η πρώην υπουργός Εξωτερικών Μάντλιν Ολμπράιτ, όπως και άλλοι γνωστοί ψευτοαντιφρονούντες, δήλωσε έτοιμη να γίνει μουσουλμάνα σε ένδειξη συμπαράστασης.

Ο φυλετικός αλλά και ταξικός διαχωρισμός αντικατοπτρίζεται και στις αναλογίες των κρατουμένων στις αμερικανικές φυλακές, όπου πλέον ζουν περίπου δυο εκατομμύρια άνθρωποι – μεγαλύτερος αριθμός σε όλο τον κόσμο όχι μόνο ως ποσοστό του πληθυσμού αλλά και σε απόλυτους αριθμούς.

Οι ύποπτοι για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ συγκεντρώνονται στο αμερικανικό «γκουλάγκ» του Γκουαντάναμο χωρίς να απαγγελθούν καν ψεύτικες κατηγορίες, όπως φρόντιζε να κάνει ο Στάλιν στις δίκες της Μόσχας.

Οι πρόσφατες συλλήψεις δημοσιογράφων, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων εναντίον του Τραμπ αλλά και λίγους μήνες νωρίτερα στις κινητοποιήσεις ιθαγενών στη Βόρεια Ντακότα, δημιουργούν ένα επικίνδυνο προηγούμενο για την ελευθερία του Τύπου.

Οσο για την... ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να προστατεύσει τους πολίτες σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, δημοσιογράφοι του BBC θυμούνται ακόμη τις τριτοκοσμικές εικόνες χάους που συνάντησαν στα χρόνια του τυφώνα «Κατρίνα».

Εχουμε λοιπόν -εμείς, οι πολίτες του ελεύθερου κόσμου- επαρκείς λόγους αλλά και νομιμοποίηση βάσει του διεθνούς δικαίου να συντονίσουμε μια ανθρωπιστική επέμβαση εναντίον των ΗΠΑ, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ με στόχο την προστασία του αμερικανικού πληθυσμού;

Σύμφωνα με τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν εδώ και δεκαετίες ΜΜΕ και κυβερνήσεις της Δύσης έχουμε ήδη καθυστερήσει απελπιστικά την εισβολή. Μπορούμε μάλιστα να θεωρούμε δεδομένο, όπως θα έλεγαν οι αμερικανικές εφημερίδες, ότι ο λαός των ΗΠΑ θα μας υποδεχθεί σαν απελευθερωτές ραίνοντάς μας με ροδοπέταλα. Democracy will prevail.

ΥΓ. Αν βέβαια η στρατιωτική μας επέμβαση προκαλέσει κύματα Αμερικανών προσφύγων, δεν πρόκειται να δεχτούμε κανέναν σε ευρωπαϊκό έδαφος. 

Άρης Χατζηστεφάνου

Για να είσαι καλός μαθητής στην Ελλάδα πρέπει να θυσιάσεις την παιδική σου ηλικία

Μεταφέρω ένα εξαιρετικό κείμενο από το fb της εκπαιδευτικού Κατερίνας Ανδρινοπούλου, που συμπυκνώνει μέσα σε λίγες λέξεις πώς το σαθρό εκπαιδευτικό σύστημα και ο ψυχοφθόρος θεσμός των Πανελληνίων στερεί από τα παιδιά τα καλύτερά τους χρόνια, ενώ εξοντώνει οικονομικά τις οικογένειές τους:

Για να είσαι καλός μαθητής σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να θυσιάσεις την παιδική σου ηλικία.

Πρέπει να διαβάζεις τουλάχιστον 2-3 ώρες κάθε μέρα από το δημοτικό.

Πρέπει οι γονείς σου να έχουν εισόδημα που να μπορεί να πληρώνει για 12 χρόνια αθλήματα, μουσικά όργανα, δραστηριότητες και φροντιστήρια συμπληρωματικά της “δωρεάν” εκπαίδευσης.

Πρέπει να διαβάζεις ξανά και ξανά επαναλαμβανόμενες γνώσεις σκορπισμένες σε διαφορετικά μαθήματα.

Πρέπει να ανέχεσαι εκπαιδευτικούς που θα σου μειώσουν το βαθμό επειδή έκανες φασαρία στο μάθημά τους.

Πρέπει να γράψεις χιλιάδες διαγωνίσματα, οπότε μαθαίνεις να αποστηθίζεις, να κάνεις σκονάκια, γίνεσαι ρομπότ.

Και αν τα κάνεις όλα αυτά, πρέπει να ανέχεσαι και την ταμπέλα του “φυτού” από τους άλλους σχολείο.

Και πρέπει να ξέρεις τι θες να γίνεις από τα 14 σου. Για να αρχίσεις ετοιμασία. Αντί να ψάχνεις για γκόμενο/α, πρέπει να αποφασίσεις τι δουλειά θα κάνεις ως τα 67 σου. Δε μπορείς, και φυσικά θα αποφασίσει ο μπαμπάς για σένα.

Για να δώσεις πανελλήνιες σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα θες πολλά λεφτά. Απαράδεκτα λεφτά. Λεφτά που η ποσότητά τους κάνουν την επιτυχία σου να εξαρτάται από τα λεφτά των γονέων σου. Και την αποτυχία παιχνιδάκι για τους ευκατάστατους αφού “θα το στείλουν έξω” το δικό τους.

Θα πάω αύριο το πρωί να κάνω επιτήρηση σε ενα απαράδεκτο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ που η διατήρησή του τόσα χρόνια μου δημιουργεί αηδία. Θα προσπαθήσω να ηρεμήσω τα παιδάκια, να κρατάω τα μαλλιά τους να κάνουν εμετό από το άγχος τους. Μετά θα πάω σπίτι να δω τη λύση των θεμάτων όχι από το υπουργείο, αλλά από κάποιο φροντιστήριο. Που είναι θεσμός πλέον.

Τα παιδιά μισούν το σχολείο. Και κατ’ επέκταση, τη μόρφωση, επειδή δε μπορούν να τα ξεχωρίσουν. Δεν έχουν παιδική ηλικία, γι’ αυτό όλοι μένουμε παιδιά ως τα 30 μας, μπας και αναπληρώσουμε τα χρόνια.

Οι πανελλήνιες πρέπει να καταργηθούν. Και το ξέρουμε όλοι. Βρείτε λύση. Και αν δίνετε αύριο μια συμβουλή έχω μόνο… Κλάϊν!

Ως κάποιος που τα έκανε όλα σωστά, και διάβαζε και πήγαινε φροντιστήρια και έβλεπε τους γονείς του να δουλεύουν δύο δουλειές για να πληρώσουν τους καθηγητές και στερήθηκε βόλτες και έδωσε πανελλήνιες και πέρασε εκεί που ήθελε και κατέληξε άνεργος και έφυγε στο εξωτερικό και τώρα κάνει κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που σπούδασε, προσυπογράφω κάθε συλλαβή.

Σε αντιδιαστολή με το κείμενο της Κατερίνας, αφήνω εδώ αυτό το βίντεο για το εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας, όπου τα παιδιά δεν παίρνουν εργασίες για το σπίτι. (Το βίντεο είναι χωρίς ήχο για τα πρώτα 12 δευτερόλεπτα).

Πηγή

ΔΗΜΑΡ: Όχι η ανακύκλωση ίδιων προσώπων στην Κεντροαριστερά

Ανοιχτές διαδικασίες διεξαγωγής ενός συνεδρίου για να συγκροτηθεί ένας νέος φορέας στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς και εκλογή ηγεσίας από την κοινωνία, προτείνει η ΔΗΜΑΡ με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.

«Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας όλα τα κόμματα, οι κινήσεις και τα πολιτικά στελέχη του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς και του προοδευτικού κέντρου.Να συνδιαμορφώσουμε όλοι μαζί τις προϋποθέσεις για την επιτυχή πορεία προς έναν ισχυρό προοδευτικό φορέα, απέναντι στις αδιέξοδες πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ και τις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ. Κανείς δεν περισσεύει. Η δική μας πρόσκληση είναι να πάμε σε ευρύτερες διαδικασίες που θα ανασυγκροτήσουν τον χώρο», αναφέρεται χαρακτηριστικά, καθώς τονίζεται ότι ο κατακερματισμός των δυνάμεων δεν συμβάλλει στην ανασυγκρότηση της παράταξης.

Επίσης, η ΔΗΜΑΡ, εμμέσως πλην σαφώς, προειδοποιεί ότι οι αντιπαραθέσεις του παρελθόντος ανάμεσα σε προβεβλημένα πρόσωπα δεν βοηθούν, ούτε συνδράμει η εικόνα ανασύστασης του παρελθόντος. «Φυγή προς τα εμπρός, χωρίς τις ταλαντεύσεις που προέρχονται από την κυριαρχία μίας νοοτροπίας δικαίωσης και αυτοεπιβεβαίωσης με όρους παρελθόντος. Για μία επανεκκίνηση που προϋποθέτει μια μετεξέλιξη σε μια προοπτική ενός ενιαίου πολιτικού υποκειμένου. Δεν μας αφορούν οποιεσδήποτε διαδικασίες αναπαλαίωσης. Δεν αφορούν την κοινωνία και την κεντροαριστερά σήμερα, δεν αποτελούν λύση για το παρόν και το μέλλον του χώρου. Χρειάζεται ανανέωση προσώπων, ιδεών και πολιτικών πρακτικών και όχι η ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων προσώπων», ανεφερεται στην απόφαση.

Η Κ.Ε της ΔΗΜΑΡ επισημαίνει ότι o ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι δεν μπόρεσε να λειτουργήσει ούτε ως δημιουργική αντιπολίτευση στο παρελθόν, αλλά και ούτε ως αποτελεσματική κυβέρνηση σήμερα. Και ως αντιπολίτευση και ως κυβέρνηση στηρίχθηκε στο λαϊκισμό, τα ψέματα και τις αυταπάτες. Και για τη ΝΔ υπογραμμίζει ότι ακόμη και σήμερα αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της για τις καταστροφικές πολιτικές που οδήγησαν στα μνημόνια την περίοδο 2004 - 2009. Είναι προσκολλημένη, αναφέρει, στις παραδοσιακές λογικές των πελατειακών σχέσεων. Ο κ. Μητσοτάκης διακηρύσσει την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, αλλά καμία συγκεκριμένη πρόταση για το περιεχόμενό τους δεν έχει καταθέσει, καταλήγει.   

Πηγή

Ολο το σχέδιο για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς

Το Μάρτιο αναμένεται το ντεμπούτο των e-auctions. Τουλάχιστον 10.000 ακίνητα μεγαλοοφειλετών έχουν ετοιμάσει οι τράπεζες για να εκπλειστηριαστούν εντός του έτους. Βήμα βήμα η διαδικασία. Δείτε όλες τις σχετικές διατάξεις.

Στην τελική ευθεία βρίσκεται η υλοποίηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (e-auctions) καθώς η κυβέρνηση ετοιμάζει την σχετική προσθήκη στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

Η εφαρμογή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών έρχεται των πιέσεων των δανειστών και αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, που πρώτη δημοσίευσε η Realnews, αναμένεται να ξεκινήσουν από τον Μάρτιο ενώ οι 15 διατάξεις του άρθρου 959Α με τον τίτλο «Πλειστηριασμός με ηλεκτρονικά μέσα» (βλέπε συνοδευτικό υλικό) θα τεθούν σε εφαρμογή με υπουργική απόφαση που θα εκδοθεί ύστερα από πρόταση του υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η υπουργική απόφαση αναμένεται, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, να εκδοθεί εντός του Φεβρουαρίου.

Από την πλευρά τους οι τράπεζες είναι έτοιμες να ξεκινήσουν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και έχουν πακετάρει 10.000 ακίνητα μεγάλων οφειλετών, τα οποία θα πλειστηριαστούν έως το τέλος του 2017, ενώ ένα ακόμη πακέτο 15.000 ακινήτων είναι έτοιμο για το 2018.

Τα βασικά σημεία

Με το νέο καθεστώς οι πλειστηριασμοί θα διενεργούνται, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 15 του σχετικού άρθρου, Τετάρτη ή Πέμπτη ή Παρασκευή από τις 10.00 έως 17.00 και ως τόπος διενέργειας του πλειστηριασμού ορίζεται η έδρα του συμβολαιογράφου.

Η διαχείριση της ηλεκτρονικής διαδικτυακής πύλης για τη διενέργεια του πλειστηριασμού με ηλεκτρονικά μέσα ανατίθεται με τη σύμφωνη γνώμη της Συντονιστικής Επιτροπής των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος στο Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Εφετείων Αθηνών-Πειραιώς-Αιγαίου και Δωδεκανήσου.

Κάθε υποψήφιος πλειοδότης ή ο πληρεξούσιος του ή ο νόμιμος εκπρόσωπός του δηλώνει τη συμμετοχή του σε συγκεκριμένο πλειστηριασμό σύμφωνα με τους όρους αυτού και υποβάλλει την εγγύηση της παρ. 1 του άρθρου 965 και το τυχόν πληρεξούσιο της παρ. 2 του άρθρου 1003 ΚΠολΔ μέχρι ώρα 15:00 (3:00 μ.μ.) της προηγούμενης του πλειστηριασμού ημέρας στον υπάλληλο του πλειστηριασμού.

Κάθε πλειοδότης διορίζει αντίκλητο που να κατοικεί στην περιφέρεια του Πρωτοδικείου του τόπου της εκτέλεσης είτε με δήλωσή του προς τον υπάλληλο του πλειστηριασμού, στο γραφείο του, είτε με ηλεκτρονικά μέσα, μέχρι ώρα 15:00 (3:00 μ.μ.) της προηγούμενης του πλειστηριασμού ημέρας, διαφορετικά αντίκλητος θεωρείται ο γραμματέας του Πρωτοδικείου του τόπου της εκτέλεσης.  

Πηγή

Προκαλεί η Τουρκία μετά την απόφαση για τους "8" - Τουρκικά σκάφη έφτασαν στα Ιμια

Στην τουρκική πυραυλάκατο επέβαινε ο αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και οι αρχηγοί στρατού, ναυτικού και αεροπορίας

Τα «δόντια» της δείχνει η Άγκυρα μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου να μην εκδώσει τους 8 τούρκους στρατιωτικούς στην Τουρκία.

Σήμερα το πρωί (29/1), γύρω στις 10:00 τουρκικά σκάφη κατευθύνθηκαν με μεγάλη ταχύτητα προς τις βραχονησίδες Ιμια.

Στην περιοχή όμως έπλεε κανονιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού, η οποία παρενέβη προειδοποιώντας τα σκάφη ότι βρίσκονται σε ελληνικά χωρικά ύδατα και τους κάλεσε να αποχωρήσουν.

Τα τουρκικά σκάφη ωστόσο δεν υπάκουσαν αμέσως αλλά συνέχισαν να κάνουν γύρους, γύρο από τη μία βραχονησίδα ενώ αναγκάστηκε να αποχώρησε λίγο αργότερα.

Πληροφορίες αναφέρουν οτι στην τουρκική πυραυλάκατο επέβαινε ο αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Hulusi Akar μαζί με τους αρχηγούς του τουρκικού στρατού, ναυτικού και αεροπορίας.   

Ποιους όρους θέτει το ΔΝΤ για την Ελλάδα

Μια εμπιστευτική έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) φέρνει στη δημοσιότητα σήμερα η «Κ». Η έκθεση, η οποία περιήλθε στην κατοχή και ευρωπαϊκών θεσμών στις Βρυξέλλες, ενώ βασικό σκοπό έχει να αξιολογήσει το δεύτερο πρόγραμμα στην Ελλάδα (2012 - 2016), συγχρόνως περιγράφει τους όρους με τους οποίους θα μπορούσε να συμμετάσχει το Ταμείο στο ελληνικό πρόγραμμα αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος.

Το κείμενο των 38 σελίδων, με ημερομηνία 24 Ιανουαρίου 2017, έχει ιδιαίτερη σημασία και βάρος καθώς: α) θέτει μια ευρύτερη ατζέντα μεταρρυθμίσεων, πέραν του αφορολογήτου και του ασφαλιστικού, όπου επικεντρώνεται έως τώρα η προσοχή, ενώ β) θα παρουσιαστεί μαζί με την έκθεση που θα περιέχει την ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους (το άρθρο 4 για την Ελλάδα) στο Δ.Σ. του Ταμείου, που θα συνέλθει στις 6 Φεβρουαρίου. Οι δύο εκθέσεις, σε συνδυασμό, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό τη στάση που θα κρατήσει το ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις του με την ελληνική κυβέρνηση για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και τη συμφωνία για νέο πρόγραμμα.

Η αποτίμηση της συμμετοχής του Ταμείου στη χώρα δεν είναι θετική στο σύνολό της, καθώς απαριθμείται σειρά από εμπόδια και συστημικές δυσκολίες που συνάντησαν τα τελευταία χρόνια οι εκπρόσωποί του στην Ελλάδα. Η έκθεση δίνει, παράλληλα, μια «γεύση» για το πώς θα μπορούσε να είναι η μελλοντική συμμετοχή του Ταμείου σε ένα νέο πρόγραμμα, που απαιτείται για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Η ατζέντα που θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους και την ελληνική πλευρά θα αναφέρει ότι:

1. Οι δεσμεύσεις για την ελάφρυνση του χρέους, που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη βιωσιμότητά του, χρειάζεται να μπουν από την αρχή του προγράμματος και πρέπει να βασίζονται σε έναν ρεαλιστικό μεσοπρόθεσμο στόχο για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.

2. Για την οικονομική ανάκαμψη προτεραιότητα πρέπει να έχουν οι μεταρρυθμίσεις στον τραπεζικό τομέα, καθώς η καθυστέρηση αντιμετώπισης των «κόκκινων δανείων», της δημιουργίας του θεσμικού πλαισίου για τις πτωχεύσεις και τον ορισμό των διοικήσεων των τραπεζών έχει επίπτωση στην ανάκαμψη.

3. Οταν η πολιτική βάση για τις μεταρρυθμίσεις είναι εύθραυστη και δεν υπάρχει ισχυρή κυριότητα του προγράμματος, οι προσδοκίες αλλά και η σχεδίαση του προγράμματος πρέπει να είναι πιο συντηρητικές από την αρχή. Το προσωπικό του ΔΝΤ πρέπει να αντιτάσσεται σε πιέσεις από τους Ευρωπαίους εταίρους για πιο θετικές προβλέψεις.

4. Για να προχωρήσει η ελληνική οικονομία χρειάζεται διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ισχυρή εφαρμογή της φορολογικής συμμόρφωσης και ανάπτυξη στοχευμένων δικτύων κοινωνικής ασφάλειας. Αυτά είναι τα σημεία που θα κάνουν τις μεταρρυθμίσεις «να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια και να είναι περισσότερο κοινωνικά δίκαιες».

5. Η Ελλάδα πρέπει να επανεκκινήσει τις στάσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών, στα εργασιακά, και στα κλειστά επαγγέλματα ώστε να παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης. «Κλειδί είναι η διασφάλιση ισχυρής ιδιοκτησίας του προγράμματος», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

6. Βάρος πρέπει να δοθεί στην κοινωνική δικαιοσύνη του προγράμματος. Η έκθεση υποστηρίζει πως το πρόγραμμα δεν ήταν κοινωνικά δίκαιο, παρά τις προσπάθειες του προσωπικού να το κάνει, εγείροντας ανησυχίες για την πολιτική βιωσιμότητα των μέτρων που πάρθηκαν.

7. Θα ήταν σωστό να υπήρχε συγκεκριμένη διαδικασία συνεργασίας του Ταμείου με νομισματικές ενώσεις (όπως το ευρώ) όταν χρειάζεται πρόγραμμα προσαρμογής. Αυτό είναι ένα σημείο που έχει επισημανθεί και σε προηγούμενες εκθέσεις του ΔΝΤ, και τονίζεται η ανάγκη να υπάρχει μία εκ των προτέρων συμφωνία για ανταλλαγή πληροφοριών, για τις τεχνικές αναλύσεις (πολλές φορές οι θεσμοί καταλήγουν με διαφορετικά αποτελέσματα), σχεδιασμό και επικοινωνία του προγράμματος, μεταξύ άλλων. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι εκπρόσωποι από τους τρεις θεσμούς (ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ε.Ε.) θεωρούν ότι «υπάρχει χώρος βελτίωσης της συνεργασίας τους».

Η έκθεση, κυρίως, επικεντρώνεται στην αξιολόγηση του δεύτερου προγράμματος, ασκώντας βασικά κριτική κυρίως στην ελληνική πλευρά και κάνοντας πολύ μικρή αυτοκριτική για τα λάθη του ίδιου του Ταμείου. Συγχρόνως εξηγεί πως ενώ συντελέστηκε πρόοδος ως προς την υλοποίηση των στόχων του προγράμματος από την περίοδο 2012 - 2014, τελικά το πρόγραμμα «ναυάγησε» εξαιτίας των «αρνητικών πολιτικών εξελίξεων» στη χώρα, τα «οργανωμένα συμφέροντα» και την «εύθραυστη κυριότητα» του προγράμματος, που είχαν οι ελληνικές κυβερνήσεις εκείνο το διάστημα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Ως προς τα λάθη του προγράμματος, η έκθεση αναγνωρίζει πως ένα «λιγότερο φιλόδοξο πρόγραμμα, με λιγότερα θετικές προβλέψεις για την οικονομία, που θα απαιτούσε περισσότερη χρηματοδότηση και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους», θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Το δεύτερο πρόγραμμα που υπογράφτηκε με το ΔΝΤ ήταν ύψους 28 δισ. και μέσα στο διάστημα τεσσάρων ετών μόνο πέντε από τις 16 αξιολογήσεις που προβλέπονταν ολοκληρώθηκαν, ενώ από το 2010 η Ελλάδα είχε έξι πρωθυπουργούς και εννιά υπουργούς Οικονομικών.

Τα συμπεράσματα

Τα βασικά συμπεράσματα για το πρόγραμμα, που υπογράφτηκε από την κυβέρνηση Παπαδήμου, υλοποιήθηκε έως κάποιον βαθμό από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου και κατέρρευσε υπό την κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, είναι τα εξής:

α. Το πρόγραμμα αυτό έθεσε ιδιαίτερες προκλήσεις στο Ταμείο, όπως αναφέρει η έκθεση, καθώς στην Ελλάδα είχε τότε μόλις σχηματιστεί μία οικουμενική κυβέρνηση με τη συμμετοχή των βασικών κομμάτων και εξαιτίας της επιμονής των Ευρωπαίων να τηρηθούν οι ευρωπαϊκοί δημοσιονομικοί κανόνες (Σύμφωνο Σταθερότητα και Ανάπτυξης) η νέα κυβέρνηση υιοθέτησε ένα πολύ «φιλόδοξο πρόγραμμα», παρά τις αντίθετες ενδείξεις του Ταμείου που υποστήριζε μια πιο ομαλή προσαρμογή. Το Δ.Σ. του ΔΝΤ ενέκρινε το πρόγραμμα παρά τα ρίσκα που είχε περιγράψει το προσωπικό του. «Η απόφαση εμφάνισε μία μεγάλου ρίσκου ανοχή από το Ταμείο, καθώς αναγνώριζε ότι το ρίσκο μη στήριξης της ελληνικής οικονομίας ήταν μεγαλύτερο τότε και για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη».

β. Ενώ είχε συντελεστεί πρόοδος στα δύο πρώτα χρόνια του προγράμματος (2012 - 2014) αυτό «ναυάγησε εξαιτίας των αρνητικών πολιτικών εξελίξεων». Παρά τις συχνές διακοπές στην εφαρμογή του προγράμματος, «σημαντική δημοσιονομική και εξωτερική προσαρμογή επιτελέστηκε, κάποιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έγιναν (μερικές στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά και στα τραπεζικά) και βασικά αφού η Ελλάδα παρέμεινε στο ευρώ περιορίστηκαν οι συστημικοί κίνδυνοι», όπως αναφέρει η έκθεση. Ομως παρά την αρχική υποστήριξη του προγράμματος από τα μεγαλύτερα κόμματα της χώρας, η πολιτική αστάθεια υπονόμευσε το πρόγραμμα και το «έθεσε εκτός τροχιάς αντανακλώντας την εύθραυστη κυριότητα και την ισχυρή αντίσταση από τα οργανωμένα συμφέροντα». Στα μέσα του 2014 υπήρχαν σημάδια ανάκαμψης και η ελληνική κυβέρνηση μπόρεσε να επιστρέψει στις αγορές. Ομως, όπως λέει η έκθεση, η πιο βαθιά απ’ ό,τι αναμενόταν ύφεση και η κατά 30% μείωση των εισοδημάτων «έκαναν την άνοδο της λαϊκής δυσαρέσκειας ασταμάτητη». Συγχρόνως, αναφέρει ότι το πρόγραμμα τον Ιούνιο του 2014 ήταν πλέον «εκτός τροχιάς». Το καλοκαίρι του 2015, αναφέρει η έκθεση, η Ελλάδα έγινε η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα που προσωρινά δεν ανταποκρίθηκε στις οικονομικές υποχρεώσεις προς το Ταμείο, η μεγαλύτερη στον ιστορία του.

γ. Παρά το PSI και το ΟSI (η συμμετοχή των ιδιωτών στο «κούρεμα» του χρέους), το χρέος χαρακτηρίστηκε μη βιώσιμο το 2015 όταν πλέον το πρόγραμμα ήταν απολύτως εκτός τροχιάς.

δ. Η ανάπτυξη, η ανταγωνιστικότητα και η βιωσιμότητα του χρέους δεν έχει επανέλθει. Για να το πετύχει η Ελλάδα χρειάζεται να συνεχίσει τις μη ολοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις και οι Ευρωπαίοι εταίροι να της προσφέρουν περισσότερη ελάφρυνση του χρέους.

ε. Οποιοδήποτε πρόγραμμα, όσο καλά σχεδιασμένο και να ήταν,δ εν θα πετύχαινε κάτω από «αυτές τις δύσκολες καταστάσεις». Το πρόγραμμα θα είχε μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας αν ήταν λιγότερο φιλόδοξο, με λιγότερα θετικές προβλέψεις για την οικονομία, απαιτώντας περισσότερη χρηματοδότηση και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους.

στ. Οι προβλέψεις για τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών έπρεπε να ήταν πιο συντηρητικές, έτσι ώστε να είχε μειωθεί η ανάγκη για ανακεφαλαιοποιήσεις. Συγχρόνως, τα μέτρα για τα «κόκκινα» δάνεια άργησαν να εφαρμοστούν. Οσον αφορά τις διοικήσεις των τραπεζών, η έκθεση αναφέρει ότι παρότι τηρήθηκαν τα κριτήρια για τον διορισμό τους, «στενοί δεσμοί μεταξύ υψηλά ισταμένων στις τράπεζες, τα πολιτικά κόμματα και τις μεγάλες επιχειρήσεις δεν κόπηκαν για πολιτικούς λόγους», πιθανώς επηρεάζοντας αρνητικά τις τράπεζες στην προσπάθειά τους να αντλήσουν ρευστότητα αυξάνοντας τα προβλήματα της ποιότητας του ενεργητικού τους.

Η έκθεση, τέλος, είναι πολύ κριτική όσον αφορά τους στόχους που είχαν τεθεί στην Ελλάδα για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Αναφέρει χαρακτηριστικά πως από ένα δείγμα 55 χωρών τα τελευταία 200 χρόνια, υπάρχουν μόνο 15 παραδείγματα που είχαν ύφεση πάνω από πέντε χρόνια και καμία από αυτές τις χώρες δεν διατήρησε πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 2% του ΑΕΠ κατόπιν. «Είναι αμφίβολο κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να κάνει ιστορικό ρεκόρ καταφέρνοντας να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% - 4,5% του ΑΕΠ», αναφέρει η έκθεση.  

Ελένη Βαρβιτσιώτη

Αντισυνταγματικός ο νόμος για το αφορολόγητο μόνο με πλαστικό χρήμα;

Αναρωτιέται κανείς, «μα δεν υπάρχει πολιτικός και νομικός κόσμος να δει το προφανές»; Από πότε το νόμιμο μετρητό χρήμα δεν αναγνωρίζεται ως χρήμα; Από πότε οι ΙΔΙΕΣ νόμιμες αποδείξεις έχουν διαφορετική φορολογική μεταχείριση;! Και από πότε τιμωρείται έμπρακτα η χρήση του νόμιμου μετρητού και των νόμιμων αποδείξεων με τη φορολογική επιβάρυνση αυτών που τα χρησιμοποιούν;

Η απόφαση της κυβέρνησης, που δημοσιεύτηκε προχτές στο ΦΕΚ και περιγράφει το πώς χτίζεται το αφορολόγητο είναι νομικά στον αέρα. Παραβιάζει σαφώς την αρχή της αναλογικότητας σε πρώτη εκτίμηση. Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει ότι το κράτος δίνει το δικαίωμα σε όλους τους πολίτες να χρησιμοποιούν τα τραπεζογραμμάτια, δηλαδή τα μετρητά, για όλες τις συναλλαγές. Επομένως, τα αναγνωρίζει ως μέσο νόμιμης συναλλαγής.

Το ίδιο κράτος επιβάλλει την έκδοση αποδείξεων για παροχή αγαθών και υπηρεσιών και τις αποδέχεται σαν φορολογική Αρχή ισότιμα. Δηλαδή, η απόδειξη για τη μπουγάτσα που αγοράστηκε με μετρητά είναι η ίδια απόδειξη αν η μπουγάτσα αγοράστηκε με κάρτα. Η μία αυτή απόδειξη έχει την ίδια αποδεικτική αξία αγοράς έναντι οποιασδήποτε φορολογικής Αρχής.

Επομένως, το κράτος δεν μπορεί να αντιμετωπίζει με διαφορετικό φορολογικό τρόπο τις ίδιες συναλλαγές που γίνονται με μετρητά ή με κάρτα. Ακόμα πιο σαφώς, δεν μπορεί να τιμωρεί εκείνον που κάνει χρήση του νόμιμου μετρητού, έναντι εκείνου που χρησιμοποιεί κάρτα, από τη στιγμή που του έχει δώσει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το τραπεζογραμμάτιο.

Πώς τον τιμωρεί; Εκείνος που αγοράζει τη μπουγάτσα με κάρτα απαλλάσσεται φορολογίας, ενώ εκείνος που την αγοράζει με μετρητά επιβαρύνεται. Επιβαρύνεται, πρώτον γιατί δεν απαλλάσσεται φορολογίας και δεύτερον γιατί με τις ιδέες της κυβέρνησης θα πληρώσει και φορολογική ποινή αν δεν συγκεντρώσει συγκεκριμένο ποσό αγορών με κάρτα!

Οι πολίτες έχουν κάθε δικαίωμα και υποχρέωση να μαζεύουν νόμιμες αποδείξεις για τις αγορές αγαθών και υπηρεσιών χρησιμοποιώντας μετρητά από τη στιγμή που το κράτος δεν έχει αποσύρει ούτε τις νόμιμες αποδείξεις ούτε τα μετρητά.

Υπό αυτές τις προϋποθέσεις το κράτος δεν μπορεί να τιμωρήσει τους πολίτες που χρησιμοποιούν αυτούς τους δύο νόμιμους τρόπους. Η τιμωρία, που επιβάλει ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση κάτω από τα για άλλη μια φορά κοιμισμένα μάτια της αντιπολίτευσης, είναι κατάφωρα καταχρηστικός.

Ένας νομικός που τεκμηρίωσε αυτό που κάποιοι συνάδερφοι έχουμε δει ήταν ο διδάκτορας του Εμπορικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Southampton της Μ. Βρετανίας (!) κ Νικ. Κουλάδης, που επισήμανε ότι η μόνη ρύθμιση που μπορεί να κάνει το κράτος διαχωρίζοντας τα μετρητά από το λεγόμενο πλαστικό χρήμα είναι να δώσει κίνητρο περαιτέρω φοροαπαλλαγής στους χρήστες καρτών. Αλλά επ ουδενί να τιμωρήσει όσους δεν τις χρησιμοποιούν!

Στην τούρτα υπάρχει και ένα κερασάκι. Ο νόμος προβλέπει απαλλαγή του πέναλτι επί της χρήσης πλαστικού, εκτός από κατηγορίες βαρειά ανήμπορων συμπολιτών και για τους άνω των 70 ετών, γιατί τους θεωρεί ανήμπορους να χρησιμοποιήσουν κάρτες. Τους οποίους όμως υποχρεώνει να κάνουν φορολογικές δηλώσεις ηλεκτρονικά, μέσω Taxis!!

Αθάνατο ελληνικό κράτος! Κράτος άλλοτε άσχετων και άλλοτε δόλιων πολιτικών και στελεχών, που υπάρχει για να αδικοπραγεί σε βάρος των πολιτών του. Οι οποίοι το ανέχονται.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης  

Χρυσόγονος: Δεν αποκλείω εκλογές αν προκύψει αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις

Την ανάγκη να γίνουν υποχωρήσεις από όλες τις πλευρές «ώστε να εξευρεθεί ένας λογικός συμβιβασμός» για να κλείσει η β’ αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος.

Ο Κώστας Χρυσόγονος χαρακτηρίζει "δολοφονικά" τα μέτρα λιτότητας που ζητά το ΔΝΤ, μιλά για επιδείνωση της ελληνικής διαπραγματευτικής θέσης αν ο Τραμπ "αδιαφορήσει", ενώ δεν αποκλείει εκλογές αν υπάρξει αδιέξοδο στην διαπραγμάτευση.

Σε συνέντευξή του στο Capital.gr ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει "σύνθετο παζλ" την συζήτηση για συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα.

«Αν επιμένουν κάποιοι από τους Ευρωπαίους δανειστές να το θέλουν, ας το κρατήσουν ως τεχνικό τους σύμβουλο», σημειώνει, ενώ εκτιμά πως «ιδανικό θα ήταν να μην "φορτωθούμε" ένα νέο δανειακό πρόγραμμα του Ταμείου».

Εξηγεί δε πως 4ο Μνημόνιο δεν μπορεί να υπάρξει «κυρίως επειδή το πολιτικό κόστος για τις κυβερνήσεις των δανειστών θα ήταν μάλλον απαγορευτικό».

Παράλληλα, ο κ. Χρυσόγονος υπογραμμίζει την ανάγκη «να αποκλιμακωθούν το συντομότερο δυνατό οι εξαιρετικά υψηλοί φορολογικοί και ασφαλιστικοί συντελεστές, οι οποίοι υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», ενώ εκτιμά ότι σε μια δεκαετία περίπου η ευρωπαϊκή θεσμική "αρχιτεκτονική" θα είναι πολύ διαφορετική.

Πηγή