Συναγερμός στις τράπεζες από τη «φυγή» 2,5 δισ. ευρώ σε 45 μέρες

Επανήλθε το φαινόμενο της φυγής καταθέσεων το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να σημάνει συναγερμός στις τράπεζες.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ειδήσεις» τις τελευταίες 45 μέρες έφυγαν από τις τράπεζες καταθέσεις ύψους 2,5 δισ. ευρώ.

Την ίδια στιγμή, «κοκκίνισαν» κι άλλα επιχειρηματικά και στεγαστικά δάνεια ύψους 500 εκατ. Ευρώ λόγω της αβεβαιότητας που προκαλεί η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης , αλλά και στο εξαιτίας της επαναφοράς των σεναρίων για Grexit.

«Ο χρόνος δεν λειτουργεί υπέρ μας», δήλωσαν στην εφημερίδα κύκλοι της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών τονίζοντας ότι «πρέπει να υπάρξει συμβιβασμός κυβέρνησης-δανειστών» τόνισαν.

iefimerida.gr

THE ECONOMIST INTELLIGENCE UNIT Αργά ή γρήγορα θα υπάρξει Grexit, 60% πιθανότητα τα επόμενα 5 χρόνια

Συμβιβασμό για να εκταμιευτούν κάποια χρήματα, αλλά όχι συμφωνία, προβλέπουν για το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου οι αναλυτές του The Economist Intelligence Unit, ενώ εκτιμούν ότι αργά ή γρήγορα θα υπάρξει Grexit.

Συγκεκριμένα, για το Grexit αναφέρουν ότι υπάρχουν 60% πιθανότητες να συμβεί μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Οσον αφορά το Eurogroup της Δευτέρας οι αναλυτές λένε ότι δεν θα υπάρξει συμφωνία αλλά εκτιμούν ότι είναι πιθανόν να προκύψει ένας συμβιβασμός ώστε τελικά να δοθούν κάποια χρήματα στην Ελλάδα και να αποφευχθεί ένα νέο δράμα με το ελληνικό χρέος καθώς από τον Μάρτιο ξεκινά μια σειρά εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη.

Σημειώνουν, ωστόσο, οι αναλυτές, ότι αν οι ευρωπαίοι δανειστές επιμείνουν στο να νομοθετήσει περισσότερα μέτρα λιτότητας ως ασφάλεια σε περίπτωση που δεν πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους, τότε θα αυξηθούν οι πιθανότητες για εκλογές στην Ελλάδα.

Τέλος, οι αναλυτές του The Economist Intelligence Unit τονίζουν ότι η βασική αιτία για την αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης είναι - εκτός από τις πολιτικές δυσκολίες που δεν επιτρέπουν στην ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει τα μέτρα που προβλέπονται για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση - η διαφωνία των δανειστών για τους στόχους και τη βιωσιμότητα του χρέους. Υπενθυμίζουν, μάλιστα, ότι στο τέλος Ιανουαρίου οι εκπρόσωποι των ευρωπαίων δανειστών δήλωσαν ότι η παρουσία του ΔΝΤ αλλά και η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για νέες εκταμιεύσεις δανείων.

Πηγή

Σε ποιους ανέργους θα δοθεί έκτακτο επίδομα 641 ευρώ

Μετά από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΑΕΔ εγκρίθηκε με απόφαση του υπουργείου Εργασίας η καταβολή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης ύψους εξακοσίων σαράντα ενός ευρώ και σαράντα ενός λεπτών (641,41 €) σε κάθε έναν από τους ανέργους της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης.

Οι άνεργοι της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης για να λάβουν το επίδομα θα πρέπει πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

– Να έχουν πραγματοποιήσει κατά το έτος 2015 από 5-49 ημέρες ασφάλισης στον κλάδο τους.

– Να έχουν την ιδιότητα του μισθωτού της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης μέχρι και την περίοδο καταβολής της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης.

– Τα ημερομίσθια που τυχόν έχουν πραγματοποιήσει σε άλλους κλάδους ανά έτος 2015 και 2016 να μην είναι περισσότερα απ’ αυτά που πραγματοποίησαν ως μισθωτοί της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης.

– Να μην έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 250 ημέρες ασφάλισης αθροιστικά στο έτος 2015.

– Να μην έχουν λάβει το ειδικό εποχιακό βοήθημα του άρθρου 22 του ν. 1836/1989 έτους 2016.

– Να είναι άνεργοι και μη επιδοτούμενοι κατά τη διάρκεια της καταβολής της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης.

Η λήξη της καταβολής ορίζεται σε 60 ημέρες από την ημερομηνία έναρξης καταβολής της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης.   

enikonomia.gr

Οι 10 αλλαγές στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό το 2017

Στις δέκα αλλαγές στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό καθεστώς για το 2017 αναφέρεται το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων σε ανακοίνωση του. 

Σύμφωνα με τους συνταξιούχους, από το νέο έτος θα επέλθουν οι εξής αλλαγές:

1. Οι νέες συντάξεις, που θα εκδοθούν με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου, θα είναι μειωμένες από 10% έως 30% σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς. Δηλαδή θα αρχίζουν από 400 ευρώ και θα πιάνουν ταβάνι στα 1.200 ευρώ. Όσοι συνταξιοδοτηθούν εντός του 2017 με τη σύνταξή τους να υπολείπεται κατά 20% και πλέον από τον παλιό τρόπο, θα δικαιούνται το 1/3 της διαφοράς. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 θα πρέπει να επαναϋπολογιστούν 2,6 εκατομμύρια κύριες συντάξεων για να προκύψει η προσωπική διαφορά - την οποία θέλει να καταργήσει το ΔΝΤ.

2. Νέα όρια ηλικίας θα ισχύσουν για 150.000 ασφαλισμένους, που κατοχυρώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέσα στο 2017. Η επιβάρυνση είναι από 3 έως 21 μήνες με μεγάλους χαμένους τις μητέρες ανηλίκων και όσους έβγαιναν με μειωμένη σύνταξη πριν τα 62.Oι ρυθμίσεις αυτές ισχύουν για όσους ασφαλισμένους είχαν τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης μέχρι το τέλος του 2012, καθώς από την 1η Ιανουαρίου 2013 ισχύει ενιαίο καθεστώς και πλήρης σύνταξη καταβάλλεται στα 67 (ή στα 62 με 40 έτη ασφάλισης). Για την ταχύτερη έξοδο στη σύνταξη οι ασφαλισμένοι μπορούν να αξιοποιήσουν πλασματικά έτη, όπως ο στρατός και οι σπουδές. Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είναι όσοι επιλέξουν την πρόωρη συνταξιοδότηση καθώς επιβάλλεται «πέναλτι» που οδηγεί σε χαμηλότερη σύνταξη.

3. Από 1/1/2017 η εισφορά 20% θα ισχύσει και στο Δημόσιο, καθώς για πρώτη φορά το κράτος θα καταβάλει στον ΕΦΚΑ εισφορά ως εργοδότης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα συνεχίσουν να καταβάλουν εισφορά 6,67% όπως όλοι οι μισθωτοί, αλλά οι κρατήσεις θα γίνονται πλέον επί των αποδοχών που λαμβάνουν σήμερα και όχι επί των αποδοχών του Οκτωβρίου 2011 όπως ίσχυε. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν δεν υπάρξει αλλαγή στις ονομαστικές αποδοχές των υπαλλήλων, θα υπάρξει αύξηση της παρακράτησης και κατά συνέπεια μείωση του τελικού ποσού που θα λαμβάνουν κάθε μήνα. Ειδικότερα, οι υπάλληλοι ΠΕ και ΤΕ με αρκετά χρόνια υπηρεσίας θα δουν μειώσεις έως 20 ευρώ τον μήνα στις καθαρές τους αποδοχές. Αντίθετα, ωφελημένοι από τις νέες κρατήσεις είναι οι υπάλληλοι ΥΕ και ΔΕ, καθώς οι εισφορές τους θα είναι ελαφρώς χαμηλότερες και θα κερδίσουν στον μηνιαίο καθαρό τους μισθό από 1 μέχρι και 20 ευρώ.

4. Η εφαρμογή των νέων πλαφόν και το κούρεμα των υψηλών συντάξεων (άνω των 2.000 εύρο μεικτά για μία κύρια σύνταξη και 3.000 άθροισμα) θα αποφέρει το 2017 43,1 εκατ. από τον ιδιωτικό τομέα και 89,3 εκατ. από τον δημόσιο. Επίσης μειωμένες θα είναι και οι νέες συντάξεις χηρείας. Η εξοικονόμηση φτάνει σωρευτικά τη διετία 2016-2017 στα 58,7 εκατ. σε δημόσιο (20,1 εκατ.) και ιδιωτικό τομέα (38,6 εκατ.).

5. Μείωση κατά 434 εκατ. ευρώ στο ΕΚΑΣ. Η περικοπή έγινε στις 22/12/2106 με την κατάργηση του ΕΚΑΣ για επιπλέον 240.000 χαμηλοσυνταξιούχους από 1/1/2017, με βάση τα νέα εισοδηματικά κριτήρια.

6. Δημιουργείται από 1-1-2017 ο ΕΦΚΑ (Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης) με ελλείμματα –μαμούθ. Συγκεκριμένα, το 2017, το Ταμείο, όπου εντάσσονται από την 1η Ιανουαρίου 2017 3,5 εκατ. ασφαλισμένοι και 2,6 εκατ. συνταξιούχοι, θα εμφανίσει έλλειμμα 2,9 δισ. ευρώ, το οποίο θα μειωθεί 1,1 δισ. ευρώ ύστερα από πρόσθετες «διορθωτικές» ενέσεις ρευστότητας από τον κρατικό προϋπολογισμό της τάξης του 1,7 δισ. ευρώ. Τα υπό ένταξη Ταμεία θα πρέπει έως το τέλος Ιανουαρίου 2017 να εκχωρήσουν αυτόματα, με βάση το νέο Ασφαλιστικό, στο υπερταμείο ΕΦΚΑ την κινητή και ακίνητη περιουσία τους αξίας περίπου 16 δισ. ευρώ μαζί με τις υποχρεώσεις (3,5 δισ. ευρώ απλήρωτες συντάξεις + 3,1 δισ. ευρώ οφειλές προς τον ΕΟΠΥΥ) και τις απαιτήσεις έναντι απλήρωτων εισφορών (ληξιπρόθεσμες οφειλές 16,6 δισ. ευρώ).

7. Επιβολή του διπλού ασφαλιστικού χαρατσιού 26,9% επί του εισοδήματος των επαγγελματιών, νυν ασφαλισμένων σε ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ (20% για κύρια σύνταξη και 6,9% για ΕΟΠΥΥ) και του διπλού χαρατσιού 20,9% για τους αγρότες ασφαλισμένους στον ΑΓΑ (14% για κύρια σύνταξη και 6,9% για ΕΟΠΥΥ).

8. Από 1/1/2017 εφαρμόζεται η νομοθεσία του ΕΦΚΑ και αυξάνεται το κόστος εξαγοράς των πλασματικών ετών. Ειδικά για τους δημοσίους υπαλλήλους το κόστος σχεδόν τριπλασιάζεται καθώς διευρύνεται η βάση υπολογισμού. Έτσι ένας δημόσιος υπάλληλος θα πρέπει να καταβάλλει 300 ευρώ για κάθε μήνα εξαγοράς αντί για 100 που ίσχυε με το προηγούμενο καθεστώς.

9. Περικοπές ύψους 500.000 ευρώ προβλέπονται στα μερίσματα εντός του 2017, αφού φέτος αφαιρέθηκαν 207 εκατ. ευρώ. Οι συνταξιούχοι του δημοσίου κατά την πρώτη πληρωμή του 2017 που θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο θα δουν το μέρισμά τους στο ύψος που διαμορφώθηκε στις αρχές Ιουλίου.

10. Συνεχίζεται η μεγάλη αφαίμαξη στις επικουρικές συντάξεις. Έγινε ήδη η περικοπή έως 50% στις επικουρικές 260.000 συνταξιούχων. Για το νέο έτος από τις τσέπες των δικαιούχων επικουρικών θα αφαιρεθούν 233,9 εκατ. ευρώ, τα οποία μαζί με τα φετινά 114,6 εκατομ. ανεβάζουν τον συνολικό λογαριασμό για τους συνταξιούχους στα 348,5 εκατ. ευρώ.

Υπενθυμίζεται ότι από την αύξηση της παρακράτησης της εισφοράς υπέρ ΕΟΠΥΥ από το 4% στο 6% στις κύριες συντάξεις και την επιβολή παρακράτησης 6% (για τον ίδιο λόγο, δηλαδή τον ΕΟΠΥΥ) στις επικουρικές συντάξεις από τον Ιούλιο του 2015, οι 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχοι έχασαν- για πάντα -γύρω στα 600 εκατ. ευρώ. Επίσης σχεδόν σε όλους τους συνταξιούχους έγινε μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεών τους λόγω μείωσης του αφορολόγητου και αύξησης της μηνιαίας φορολογικής παρακράτησης από τις συντάξεις τους. 

cnn.gr

Επωάζονται δραματικές εξελίξεις. Η Γερμανία κατά ΔΝΤ και ελληνικού κουρέματος

Του Γιάννη Σιδέρη

Με τα αλάρμ αναμμένα εισήλθε στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο ευρωπαίος επίτροπος Pierre Moscovici, προσπαθώντας να μεταδώσει στο ελληνικό επιτελείο την επείγουσα ατμόσφαιρα επικινδυνότητας που πλέον προσλαμβάνουν οι καταστάσεις για το ελληνικό πρόγραμμα.

Ουσιαστικά ζήτησε από τον πρωθυπουργό να σπεύσει να συναινέσει σε όλα, στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, προκειμένου να πάρει την αξιολόγηση, καθώς θα είναι δύσκολο αυτή να κλείσει το Μάρτιο, Απρίλιο ή Μάιο.

Αρκετά αποκαλυπτικός αργότερα, στο δελτίο του Σκάι, αλλά και με τη δέουσα διπλωματικότητα, έλεγε ότι κάλεσε τον πρωθυπουργό να κάνει το επόμενο βήμα εντός των επόμενων 24ωρων, προκειμένου να αρθεί το διέξοδο. «Τώρα εξαρτάται από εκείνον», είπε χαρακτηριστικά.

Φυσικά το κυβερνητικό επιτελείο δεν διακατέχεται από την ίδια αίσθηση του επείγοντος. Ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, και κατά πολύ γνώστης των κυβερνητικών σχεδιασμών, μιλώντας στον Αντ1 και σχολιάζοντας την εκτίμηση ότι μπορεί να μην υπάρξει ευκαιρία για την αξιολόγηση τον Μάρτιο, απάντησε, με χαλαρότητα «Ή Μάιο, ή Ιούνιο, Ιούλιο...» (ε ναι, ο ένας μήνας πίσω από τον άλλον είναι!). Παράλληλα, χωρίς ο λόγος του να εκπέμπει αυτοσαρκαστικό χιούμορ, όπως θα έπρεπε, δήλωσε: «κάναμε κάθε προσπάθεια, όπως κάνουμε κιόλας, έτσι ώστε να βγούμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από τη δεύτερη αξιολόγηση» (ποιος αμφιβάλει;).

Από την πλευρά του ο υπουργός ψηφιακής Πολιτικής, Νίκος Παπάς, από την Καλαμάτα, δήλωσε ότι «δεν θα υπάρξει περαιτέρω λιτότητα» (που φύτεψε το λεφτόδεντρο δεν το είπε).

Γενικώς φέρονται έτσι σαν να επιδιώκουν τη ρήξη, όπως ανέφερε και το πολύκροτο σενάριο του Βήματος, (ρήξης και δραχμής), και για το οποίο γίνονται, πλέον της μιας, αναφορές στο Liberal σήμερα. Ωστόσο, η στήλη διατηρεί επιφυλάξεις, επειδή δεν τους έχει τόσο ικανούς: Τέτοια σχέδια ιστορικών διαστάσεων, είναι υπερβολικά μεγαλόπνοα, βαριά και μακιαβελικά, για τους αδύναμους ώμους του κ. Τσίπρα, του κ. Φλαμπουράρη ή έστω του κ. Παππά (τον οποίο η πολιτική παραφιλολογία θέλει δεξιοτέχνη της υπόγειας δράσης). Φυσικά υπήρξε το προηγούμενο της αποκάλυψης του Ρώσου προέδρου Putin, σχετικά με το αίτημα του έλληνα πρωθυπουργού για τύπωμα δραχμών. Αλλά το άδειασμα και η μετέπειτα αποκάλυψη, δείχνει ότι δεν κινούνται μέσα σε ένα ευρύ και εύρωστο πλαίσιο ισχυρών συμμαχιών. Η αίσθηση που έχει η στήλη - η οποία δεν διεκδικεί το αλάθητο βέβαια – συμπεριλαμβάνεται στον πρόσφατο τίτλο άρθρου της :«Τα παιδία παίζει...». Φυσικά τα παιχνίδια δεν αποκλείουν ενίοτε και τα ατυχήματα.   

Επωάζεται σκλήρυνση της γερμανικής πολιτικής;

Δραματική αλλαγή της γερμανικής πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα, με απομάκρυνση του ΔΝΤ, προαναγγέλλει  πρωτοσέλιδο άρθρο της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου.

Η εφημερίδα φιλοξενεί δηλώσεις του επικεφαλής της Κ.Ο. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Ευρωβουλή και αντιπροέδρου τoυ CSU, Manfred Weber, ο οποίος τονίζει πως «η Ευρώπη μπορεί να σταθεί μόνη στα πόδια της».

Χαρμόσυνο ακούγεται, θα μπορούσε να είναι μια ιδεατή εξέλιξη για την ελληνική κυβέρνηση, καθώς μια απομάκρυνση του Ταμείου είναι ο μόνιμος στόχος της. Ωστόσο σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η Ελλάδα χάνει το μοναδικό της σύμμαχο για το οιονεί αίτημά της, περί κουρέματος του χρέους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την SZ, η οποία επικαλείται τον κ. Weber, στους κόλπους της γερμανικής κυβέρνησης, αυξάνεται ολοφάνερα η διάθεση για μια σημαντική αλλαγή πορείες αναφορικά με την πολιτική διάσωσης της Ελλάδας». Ο Γερμανός Πολιτικός σημειώνει: «Από τη στιγμή που το ΔΝΤ εμμένει στο ενδεχόμενο κουρέματος, τότε θα πρέπει να το αφήσουμε να αποχωρήσει».

Ο κ. Weber που ως γνωστόν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της κας Merkel, χαρακτηρίζει την παρουσία του Ταμείου έως τώρα, ως χρήσιμη, λόγω της τεχνογνωσίας του. Ωστόσο, αφού επιμένει να θέτει ως όρο της συμμετοχής του το κούρεμα του ελληνικού χρέους, θεωρεί ένα τέτοιο αίτημα ως εξαιρετικά άδικο για άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες υλοποίησαν τα δικά τους προγράμματα χωρίς ελάφρυνση του δικού τους χρέους.

Μάλλον πρόκειται για δυσοίωνη εξέλιξη, καθώς η Ελλάδα θα μείνει μόνη της, ενώπια ενωπίω, όχι με τον Schaeuble ως πρόσωπο, αλλά με την στροφή της γερμανικής πολιτικής.

Εδώ πλέον αποκτούν δυναμική άλλα σχέδια, ευρύτερης εμβέλειας από τις ελληνικές φαντασιοπληξίες. Σχέδια που αυτοί που τα οργανώνουν έχουν και τη δύναμη να τα επιβάλουν. Ίσως έχουν σχέση και με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Παρίσι, καθώς η Rothschild συμβουλεύει πλέον τη χώρα για το χρέος της, αλλά και για τις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές.

Καλοδιάθετος φίλος ο κ. Moscovici, αλλά ανεχέγγυος (δήλωνε ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει το 90% των προαπαιτούμενων και λίγο μετά ο Τσακαλώτος παραδεχόταν ότι μόνο το 1/3 αυτών έχει υλοποιηθεί). Ως εκ τούτου η δήλωσή του, ότι «δεν υπάρχει πλέον απειλή για Grexit», και ότι το ΔΝΤ είναι «δικλείδα ασφαλείας» για τη Ελλάδα, ενδεχομένως σε λίγο καιρό να μην έχει αντίκρισμα. Από την πλευρά του ο Jeroen Dijsselbloem δήλωσε ότι «Η Ελλάδα χρεοκοπεί χωρίς το ΔΝΤ».

Όμως και οι δυο τους μάλλον τελούν άνευ γνώσης των γερμανικών σχεδίων.  

liberal.gr

Εκλογές γιοκ...

Του Γιάννη Παντελάκη

Οι πιθανότητες να οδηγηθούμε σε εκλογές, είναι όσες και οι πιθανότητες να πάρει ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα. Απλά, δεν υπάρχουν. Μπορεί ο Τσίπρας να δημιουργεί μια τεχνητή κρίση στις διαπραγματεύσεις για την αξιολόγηση και ο Σκουρλέτης να υπόσχεται μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων, αλλά όλα αυτά δεν σημαίνουν εκλογές. Όσοι έχουν την αντίθετη εκτίμηση, χρησιμοποιούν λάθος κριτήρια.

Κανένας και ποτέ δεν οδήγησε την χώρα σε εκλογές για να τις χάσει (με εξαίρεση τον Καραμανλή το 2009). Ιδιαίτερα όταν η απώλεια εξουσίας είναι κάτι παραπάνω από σίγουρη και οι πιθανότητες μελλοντικής επανάκτησης της είναι επίσης ελάχιστες. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπει τον εαυτό του σαν μια παρένθεση και όσοι είχαν ποντάρει στο παρελθόν σε μια ανάλογη εκτίμηση (περί αριστερής παρένθεσης), έπεσαν έξω. Δεν είναι ούτε αριστερή, ούτε παρένθεση.

Όσο η αξιολόγηση παραμένει ανοικτή, τόσο η οικονομία καταστρέφεται, αυτό είναι αλήθεια. Και ας μην επικαλεστούμε γι’ αυτή την εκτίμηση τον Στουρνάρα και άλλους «Μερκελιστές». Αλλά τον  καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργό Τσακαλώτο που από τον Φεβρουάριο του 2016 (!) είχε πει ότι αν δεν κλείσει η αξιολόγηση Μάιο ή Ιούνιο (του 2016!), καήκαμε! (ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να κλείσει τότε η δεύτερη αξιολόγηση, τελικά τον περασμένο Οκτώβριο έκλεισε η πρώτη!). Τότε μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 2016, είχε συνηγορήσει στην εκτίμηση Τσακαλώτου και ο συνάδελφός του Σταθάκης «Συμμερίζομαι απόλυτα την εκτίμηση Τσακαλώτου. Θέλουμε να κλείσει η αξιολόγηση, είναι απόλυτα επιτακτικό για την οικονομία»(1/3/2016).

Βέβαια όλα αυτά, παρότι ομολογούνται από κυβερνητικά χείλη, δεν σημαίνουν πολλά, δεν δίνουν την αίσθηση του επείγοντος για την κυβέρνηση. Και υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Πιο σημαντικό από την πορεία της οικονομίας και τις καταστροφικές συνέπειες ιδιαίτερα για τους οικονομικά αδύναμους, αποτελεί η εσωτερική διαχείριση του ζητήματος. Πως δηλαδή θα βρεθεί μια επικοινωνιακού χαρακτήρα φόρμουλα μέσα από την οποία και οι κυβερνητικοί βουλευτές θα ψηφίσουν τα νέα μέτρα (χρησιμοποιώντας κάποιο άλλοθι) και η κοινωνία θα υιοθετήσει την εκτίμηση ότι για τα μέτρα αυτά υπάρχει κάποιο αντιστάθμισμα. Αυτό αποτελεί το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης.

Η καθυστέρηση της αξιολόγησης σημαίνει κίνδυνο μη ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, σημαίνει στέρηση από την αγορά 1.8 δισ για αποπληρωμή οφειλών του δημοσίου, σημαίνει πολλά. Όμως, για την κυβέρνηση, οι ζημιές αυτές δεν είναι σημαντικότερες από το εσωτερικό πρόβλημα. Πως δηλαδή θα ωραιοποιήσει το κόστος των σκληρών μέτρων που θα συμφωνήσει.

Ένας από τους παράγοντες καθυστέρησης της αξιολόγησης, είναι και η κυβερνητική εκτίμηση ότι οι Βρυξέλλες θα κάνουν μερικές γενναίες υποχωρήσεις γιατί δεν θέλουν να υπάρχει σε εκκρεμότητα το Ελληνικό πρόβλημα όταν θα διεξάγονται εκλογές σε τρεις μεγάλες χώρες (Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία). Μοιάζει με την εκτίμηση του 2015 ότι οι Βρυξέλλες δεν θα ρισκάρουν έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και θα δεχτούν να κάνουν μερικά βήματα πίσω. Τα αποτελέσματα εκείνης της τακτικής τα είδαμε. Απομένει να δούμε και αυτά της σημερινής.

Και επειδή η μυρωδιά εκλογών συνδέθηκε και με τις προθέσεις Σκουρλέτη για μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, να διευκρινίσουμε πως αυτές οι προθέσεις εντάσσονται στην προσπάθεια δημιουργίας ενός κλίματος που θα εξισορροπήσει τις αρνητικές εντυπώσεις από τα νέα μέτρα. Θα γίνουν κι άλλες προσπάθειες προφανώς, αλλά η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Και νέα μέτρα θα αποδεχτεί η κυβέρνηση και οι 153 θα τα ψηφίσουν χωρίς απώλειες. Θα έβαζα και στοίχημα γι’ αυτό…

liberal.gr

Μειώσεις σε ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ τα μέτρα αντίβαρο για το κλείσιμο της αξιολόγησης

Πολιτική διευκόλυνση «καίγεται» να εξασφαλίσει η κυβέρνηση από τους δανειστές στην πιο κομβική φάση της διαπραγμάτευσης.

Και αυτό θα συμβεί με μια συμφωνία-πακέτο, η οποία θα προβλέπει εκτός από νομοθέτηση προληπτικών μέτρων και παράλληλη νομοθέτηση θετικών συγκεκριμένων μέτρων, σε περίπτωση που τα δημοσιονομικά έσοδα ξεπερνούν τους στόχους.

Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η ελληνική πλευρά φέρεται να προτείνει μείωση του συντελεστή ΦΠΑ στα τρόφιμα κατά μία μονάδα (από το 13% στο 12% δηλαδή), μείωση του φόρου εισοδήματος για όσους έχουν εισοδήματα από 6.000 έως 8.636 ευρώ και είχαν απαλλαγή μέχρι φέτος, αλλά και μείωση του ΕΝΦΙΑ. Τέλος, κατά τις ίδιες πληροφορίες, το «πακέτο» περιλαμβάνει και μέτρα στήριξης των κατοίκων των νησιών. Σε κάθε περίπτωση η οποιαδήποτε πρόταση-σχέδιο θα τεθεί σε διαπραγμάτευση.

Οι βασικοί λόγοι που η κυβέρνηση προχώρησε σε αυτή την πρόταση είναι δύο:

Πρώτον, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει προσεχώς να πείσει κοινωνία, βουλευτές και κόμμα ότι μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία κέρδισε τη δυνατότητα για φοροαπαλλαγές. Και ότι πέρα από τον «κόφτη» θα ενεργοποιείται και ο -κατά τα λεγόμενα του ίδιου του πρωθυπουργού- «δότης».

Δεύτερον, το... περιτύλιγμα της συμφωνίας είναι αυτό που θα του εξασφαλίσει -εκτός απροόπτου- μια φυγή προς τα εμπρός.

Το κυβερνητικό αφήγημα που καλλιεργείται τα τελευταία 24ωρα δεν είναι τυχαίο. Ο πρωθυπουργός προλειαίνει το έδαφος για όσα θα ακολουθήσουν. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάει για «ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητα». Που σημαίνει ότι μπορούν να συζητήσουν για ένα μείγμα μεταρρυθμίσεων, το οποίο όμως, όπως εξηγεί στο iefimerida κυβερνητική πηγή, «θα πρέπει να έχει μηδενικό δημοσιονομικό αντίκτυπο».

Συνεχίζεται το πάρε-δώσε με τις προτάσεις

Επί της ουσίας πρόκειται για τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο, ώστε αν όλα κυλήσουν ομαλά και υπάρξει συμφωνία στο Εurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, να δρομολογηθούν όλα μέχρι τα τέλη του μήνα ή στις αρχές Μαρτίου.

Σε παρασκηνιακό επίπεδο, σύμφωνα με απόλυτα ασφαλείς πληροφορίες, το πάρε-δώσε με τους δανειστές συνεχίζεται και οι συνομιλίες βρίσκονται στο πιο κομβικό τους σημείο. Και πέραν του ότι η Αθήνα παζαρεύει αντισταθμιστικά μέτρα -καθότι θυσιάζει το αφορολόγητο- όλα δείχνουν πως θα επιμείνει στο να κερδίσει και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στα εργασιακά - και αυτό διότι αποτελούν εμβληματικό σύμβολο για μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

«Πάντα έτσι παίζει ο Τόμσεν»

Με φόντο τα παραπάνω, η κυβέρνηση διαμηνύει πια πως «γίνεται προσπάθεια να μπορέσει να υπάρξει συμφωνία ανάμεσα σε όλες τις πλευρές» και κυρίως με το ΔΝΤ, που επιμένει στις θέσεις του.

Όσο για τη δήλωση Τόμσεν για αναθεώρηση των εκτιμήσεων του ΔΝΤ για την Ελλάδα, η κυβέρνηση την εκλαμβάνει ως κίνηση τακτικής του στελέχους του Ταμείου, σχολιάζοντας πως «πάντα έτσι παίζει».

Η Παπανάτσιου για τις απαιτήσεις των δανειστών

Η υφυπουργός Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου,  σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ραδιοφωνικό σταθμό real και σε ερώτηση σχετικά με το αφορολόγητο ποσό, επιβεβαίωσε τις απαιτήσεις των δανειστών και ιδιαίτερα του ΔΝΤ για τη μείωσή του. Η υφυπουργός είπε, όμως, ότι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης είναι τόσο η μείωση του ΕΝΦΙΑ όσο και του ΦΠΑ και άλλων φόρων. Πρόκειται για μειώσεις φόρων, οι οποίες ζητούνται από την ελληνική κυβέρνηση μαζί με μείωση φόρου εισοδήματος στα φυσικά και στα νομικά πρόσωπα αλλά και των εισφορών.

Η υφυπουργός διευκρίνισε, πάντως, ότι αυτό που ζητείται δεν είναι η μείωση του αφορολόγητου για το 2016 ή το 2017 και το 2018, αλλά από το 2019 και μετά. Αναφερόμενη στα στοιχεία που επικαλείται το ΔΝΤ για τον αριθμό των φορολογούμενων που είναι "αφορολόγητοι" σημείωσε ότι συμπεριλαμβάνει σε αυτούς, ενώ δεν θα έπρεπε, και τους φορολογούμενους που δεν έχουν εισοδήματα και είναι άνεργοι.

Πηγή

   

Σε διεθνείς ανατροπές «τύπου ’89» ελπίζει η κυβέρνηση και καθυστερεί…

Την αντιφατική τακτική της κυβέρνησης και την εμμονή της στην «πολιτική διαπραγμάτευση», καθώς και τις προσδοκίες της ότι το διεθνές περιβάλλον θα ευνοήσει ριζικές αναθεωρήσεις και στο ελληνικό ζήτημα, παρουσίασε την Τετάρτη ο Πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης.

Σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον ΑΝΤ1 απέκλεισε κατηγορηματικά τις εκλογές για το επόμενο διάστημα, λέγοντας «οι εκλογές για το 2017 οπωσδήποτε αποκλείονται», όμως την ίδια στιγμή άφησε ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για το μάκρος της διαπραγμάτευσης και τις δυνατότητες ένταξης της χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Όπως είπε, αυτό μπορεί να γίνει «ή Μάιο, ή Ιούνιο, Ιούλιο».

Ομως ο κ. Βούτσης αποκάλυψε και την αντίληψη που κυριαρχεί στην ηγεσία της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία «το ’17 μπορεί να είναι σαν το ’89».

Είπε χαρακτηριστικά: «Για τη διεθνή κατάσταση και για την Ευρώπη. Είναι τόσο οριακό έτος. Είναι σαφές ότι όλοι μιλάνε με όλους, ότι η πολιτική διαπραγμάτευση φέρνει σε διεργασίες πρωτόγνωρες, αντιφατικές, μεταβατικές, αμήχανες όλους με όλα. Και το ότι είναι παρούσα η Ελλάδα ως πολιτικός πλέον παράγοντας σε αυτήν τη διαπραγμάτευση είναι εξαιρετικά σημαντικό για το Ελληνικό πρόγραμμα, πάντοτε μιλάω για το Ελληνικό πρόγραμμα».

Στο ίδιο πνεύμα, ο πρόεδρος της Βουλής επεκτάθηκε και είπε ότι «ο 2017 επαναφέρει στην επιφάνεια όλα τα κεντρικά διλήμματα της παγκοσμιοποίησης με τον τρόπο που αναπτύχθηκε, των σχέσεων ΗΠΑ – Ευρώπης, των σχέσεων ΔΝΤ – ΗΠΑ, των σχέσεων μέσα στην Ευρώπη, των πολιτικών συσχετισμών μέσα στην Ευρώπη, της αντιμετώπισης του κλίματος των ακροδεξιών δυνάμεων που προφανώς και ανοικτά οδηγούν σε διάλυση την ΕΕ. Αυτά είναι θέματα, τα οποία είναι θέματα πολιτικής. Ουδείς διανοείται να λυθούν είτε στο Χίλτον με τους εκπροσώπους των δανειστών είτε στα Brussel Group, αν θυμάστε». 

Ποιοί και γιατί σαμποτάρουν τη μεγάλη επένδυση στο Ελληνικό

Ένα project ύψους 8 δισ. ευρώ που θα φέρει 75.000 θέσεις εργασίας στη χώρα, κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα εξαιτίας μιας εσωκομματικής διαμάχης εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

Nέα προσκόμματα «εφευρίσκουν» κυβερνητικοί βουλευτές, με πρόσχημα τους αρχαιολογικούς χώρους, θέτοντας σε κίνδυνο μια από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που πρόκειται να γίνουν στη χώρα, την επένδυση στο Ελληνικό.

Τα ερωτήματα είναι και πολλά και σοβαρά  καθώς ένα project ύψους 8 δισ. ευρώ που θα φέρει 75.000 θέσεις εργασίας στη χώρα, κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα εξαιτίας μιας εσωκομματικής διαμάχης εντός του ΣΥΡΙΖΑ, οι πρωταγωνιστές της οποίας προσπαθούν να «βαπτίσουν» αρχαιολογικό χώρο την έκταση του πρώην αεροδρομίου.

Το βασικό ζήτημα που προκύπτει πλέον είναι εάν ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για την Ελλάδα, έχει αποφασίσει να αναμετρηθεί με τους «53» και τις λοιπές «φράξιες» του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την απρόσκοπτη συνέχιση της επένδυσης.

Οι διαρκείς καθυστερήσεις, με σοβαρή και ρεαλιστική πιθανότητα να προκαλέσουν ανήκεστο βλάβη στην επένδυση, προσεγγίζουν ήδη τον στόχο: δηλητηρίαση επενδυτικού κλίματος διά της εφεύρεσης προσκομμάτων.

Διπλό «χτύπημα» από «Επιτροπή Αγώνα» και 18 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού κατέθεσε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας στις 13 Φεβρουαρίου «κατά της απόφασης της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού να μη χαρακτηρίσει ως διατηρητέα νεότερα μνημεία πολύ σημαντικά κτίρια στην περιοχή του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού».

Tην αίτηση ακύρωσης υπογράφουν κάτοικοι των δήμων Ελληνικού - Αργυρούπολης, Αλίμου και Γλυφάδας (στους οποίους ανήκει το δημόσιο ακίνητο Ελληνικού) - ενεργά μέλη της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού, η ομότιμη καθηγήτρια ΕΜΠ, Ελένη Πορτάλιου, η πρώην βουλευτής Β' Αθηνών και αναπληρώτρια υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Νάντια-Όλγα Βαλαβάνη, καθώς και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών - Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ).

 Αν το ΣτΕ δικαιώσει την «Επιτροπή Αγώνα», δεν θα είναι μόνο η χρονοτριβή που θα είναι ένα αντικειμενικό «πρόβλημα», καθώς όλα θα αρχίσουν από την αρχή. Θα είναι το «μήνυμα» ότι στην Ελλάδα τίποτε δεν είναι σίγουρο, τίποτε δεν είναι σαφές και διασφαλισμένο, ακόμη και αν έχουν πέσει υπογραφές. Οσο, βεβαίως, εκκρεμεί η υπόθεση νομικά, δεν μπορεί τυπικά να γίνει καμία συζήτηση στο ΥΠΠΟ, διότι αυτό θα συνιστά παρατυπία εφόσον υπάρχει εκκρεμοδικία.

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα όποια αρχαία βρεθούν καλύπτονται νομικά και θεσμικά από τον ισχύοντα αρχαιολογικό νόμο και από τον αναπτυξιακό νόμο 4072/12, άρθρα 5-10, του 2012, όταν υπουργός Ανάπτυξης ήταν η Αννα Διαμαντοπούλου. Αλλωστε, με τους ισχύοντες αυτούς νόμους προστατεύονται όσα αρχαία βρίσκονται σε κατασκευαστικά έργα (π.χ. οι Δεσμώτες του Φαλήρου).

Θύελλα αντιδράσεων για την ερώτηση των βουλευτών

Παράλληλα χθες κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή 18 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων οι πρώην υπουργοί Θοδωρής Δρίτσας και Νίκος Φίλης, ζητώντας να οριστούν οι αρχαιολογικοί χώροι στο Ελληνικό.  Αξίζει να σημειωθεί πως αρκετοί εκ των βουλευτών που υπογράφουν την ερώτηση ανήκουν στην τάση των "53".

Η ερώτηση ήδη προκαλεί σοβαρές αντιδράσεις, με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη να υποδεικνύει ως υποκινητές της κατάθεσής της τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Ειδικότερα, ο υπεύθυνος ανάπτυξης και βουλευτής του κόμματος Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία κατηγορεί ευθέως την κυβερνητική παράταξη ότι δημιουργεί προσκόμματα στην επένδυση.

«Με υπογραφή Τσίπρα σταματά ξανά η επένδυση του Ελληνικού και χάνονται 75.000 νέες θέσεις εργασίας», καταγγέλλει ο κ. Κωνσταντινόπουλος.

Όπως επισημαίνει ο βουλευτής, «λίγες μέρες αφότου ο κ. Φίλης «αναδείχθηκε» σε εσωκομματική διαφορετική φωνή, σήμερα εμφανίστηκε ως «λαγός» της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με σκοπό να δημιουργηθούν προσκόμματα στην επένδυση για την αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού.

Η ερώτηση 18 Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ έγινε κατ΄ εντολή του κ. Τσίπρα και του κ. Τσακαλώτου, δεδομένου ότι οι 17 Βουλευτές πρόσκεινται στην εσωκομματική φράξια των «53».

Εδώ και εβδομάδες, με πρωτοβουλία της Κ.Ο. της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, έχει κατατεθεί στον Πρόεδρο της Βουλής και στους Προέδρους των αρμόδιων Επιτροπών, επιστολή από κοινού με τις Κ.Ο. της ΝΔ, του Ποταμιού και της Ένωσης Κεντρώων, με το αίτημα για σύγκληση κοινής συνεδρίασης των Επιτροπών Παραγωγής και Εμπορίου, Οικονομικών Υποθέσεων και Μορφωτικών Υποθέσεων σχετικά με την πρόοδο της τεράστιας επένδυσης, ύψους 8,2 δις ευρώ, στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση.

Επιπλέον, ο Υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος δεν έρχεται στη Βουλή να απαντήσει στις επίκαιρες ερωτήσεις που καταθέτω για το συγκεκριμένο θέμα.

Εδώ και δύο εβδομάδες έχουμε επισημάνει ότι ένας υπάλληλος του Δασαρχείου και η Αρχαιολογία σταματούν την επένδυση, με την ανοχή και τη βοήθεια της Κυβέρνησης. Δεν πέρασαν λίγες μέρες και επιβεβαιωθήκαμε από την ερώτηση των 18.

Στο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υπάρχουν πολλές εσωκομματικές διαφορετικές απόψεις όταν χάνουν την καρέκλα τους, αλλά μια κοινή θέση: να μην προχωρούν τις επενδύσεις και ιδιαίτερα την επένδυση του Ελληνικού και να χαθούν οι 75.000 νέες θέσεις εργασίας».

Η ανακοίνωση του Ποταμιού

«Μετά την απόρριψη από το ΚΑΣ της Ακρόπολης για την επίδειξη του οίκου Gucci, 18 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν τη λύση. Η επίδειξη θα μπορούσε να γίνει στο Ελληνικό! Γιατί όχι, αφού με σημερινή ερώτησή τους ζητούν να κηρυχθούν νέοι αρχαιολογικοί χώροι σε μεγάλο μέρος του πρώην αεροδρομίου. Μπράβο φωστήρες! Μόνο για ιδιωτικές επενδύσεις μην ακούσετε, γιατί σας πιάνει αλλεργία» αναφέρει από τη μεριά του το Ποτάμι, σε ανακοίνωσή του.

Η ερώτηση των 18 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ

Οι βουλευτές ζητούν με ερώτηση που κατέθεσαν προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Αθλητισμού, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και Οικονομικών να μάθουν σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία των εγκρίσεων, οι οποίες σχετίζονται με τους αρχαιολογικούς χώρους εντός του ακινήτου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού. Επίσης, οι βουλευτές ζητούν το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της οριοθέτησης των αρχαιολογικών χώρων εντός του ακινήτου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού.

Ωστόσο τονίζουν πως  «ο ορισμός αρχαιολογικών χώρων εντός του ακινήτου δεν ακυρώνει τη δυνατότητα δόμησης από την πλευρά του επενδυτή, αλλά την θέτει υπό τον έλεγχο της αρχαιολογικής υπηρεσίας, η οποία δύναται να επιβάλει τροποποιήσεις στον σχεδιασμό σε περίπτωση εύρεσης αρχαιοτήτων ή μετακινήσεις στη δόμηση, σε γειτονικά σημεία χωρίς αρχαιότητες.

Όπως υποστηρίζουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, «αυτή η προοπτική δεν δημιουργεί ουσιαστικά προσκόμματα στην ανάπτυξη του χώρου δεδομένου της πολύ μεγάλης έκτασης του ακινήτου (σχεδόν 6.300 στρέμματα), εντός της οποίας είναι δυνατόν να γίνουν μικρές μετακινήσεις ή αλλαγές επιμέρους χωροθετήσεων. Σημειώνεται, ακόμη, ότι η εύρεση αρχαιοτήτων εντός του ακινήτου εκ των υστέρων, και οι καθυστερήσεις ή αλλαγές στο επενδυτικό σχέδιο εξαιτίας αυτού, συνιστούν γεγονός αποζημίωσης (Ν. 4422/2016 -ΦΕΚ 181/Α/27.09.2016)».

«Οι αρχαιολογικοί χώροι είναι δυνατόν -και ενδείκνυται- να αποτελέσουν τμήμα αυτού του μεγάλου δικτύου πράσινων και κοινόχρηστων χώρων, προς όφελος τόσο της κοινωνίας όσο και της επένδυσης. Αυτό αποτελεί δόκιμη και επιτυχή πρακτική ανάλογων μεγάλων έργων σε διεθνές επίπεδο, αποτελεί δε ένα από τα ισχυρά στοιχεία ελκυστικότητας και επισκεψιμότητας του χώρου».

Την ερώτηση υπογράφουν: Αννέτα Καββαδία, Σία Αναγνωστοπούλου, Γιώργος Δημαράς, Θοδωρής Δρίτσας, Μαρία Θελερίτη, Κατερίνα Ιγγλέζη, Χρήστος Καραγιαννίδης, Αστέριος Καστόρης, Γιώργος Κυρίτσης, Θέμης Μουμουλίδης, Μάκης Μπαλαούρας, Γιώργος Πάλλης, Χριστόφορος Παπαδόπουλος, Πάνος Σκουρολιάκος, Ελένη Σταματάκη, Αφροδίτη Σταμπουλή, Χαρίλαος Τζαμακλής και Νίκος Φίλης.

Πηγή 

Κάποτε θα δικαιωθεί και ο Γιάνης

Στην Ελλάδα ο πολιτικός χρόνος γίνεται ποτάμι που ξεπλένει ανθρώπους. Ο Γιάνης Βαρουφάκης λέει εξωφρενικά και εξοργιστικά πράγματα, όμως σε λίγο καιρό έχει σοβαρές πιθανότητες να εξελιχθεί σε σύμβολο αντίστασης...

Του Κώστα Γιαννακίδη

Στην αυγή της κρίσης μία κοινωνική έξοδος δεν ήταν απλή υπόθεση για τον Κώστα Καραμανλή. Υπήρξαν περιπτώσεις που ο πρώην πρωθυπουργός βρέθηκε σε πραγματικά δύσκολη θέση. Συνέβη και στον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος χρειάστηκε χρόνο –και μακρά διαστήματα απουσίας στο εξωτερικό- προκειμένου να ανακτήσει ανέφελη πρόσβαση στο δημόσιο βήμα.

Ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου θεωρήθηκαν, από μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας, υπαίτιοι για την περιπέτεια της χώρας. Ο μεν Καραμανλής επειδή τίναξε το ταμείο στον αέρα, ο δε Παπανδρέου για τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Όμως αυτή η χώρα έχει ένα μοναδικό τρόπο να ανοίγει νέες πληγές πάνω στις παλιές. Και είναι από τη μία ο χρόνος που αμβλύνει τα πάθη και από την άλλη η μνήμη των ανθρώπων που είναι κοντή. Μερικές φορές έχω την αίσθηση πως με την κατάλληλη επικοινωνιακή μανούβρα, η μνήμη των ανθρώπων προσαρμόζεται στα μέτρα που εσύ θέλεις. Η περίπτωση του Κώστα Σημίτη είναι χαρακτηριστική. Αν τον βάλεις σήμερα δίπλα στον Καραμανλή και τοποθετήσεις μπροστά τους ένα μετρητή δημοφιλίας, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα υστερήσει. Και αυτό επειδή ακόμα και άνθρωποι που ήταν αγέννητοι τότε, θεωρούν την εποχή Σημίτη ως το big bang της κρίσης.

Η ιστορική μνήμη, έτσι όπως σχηματίζεται έξω από τα βιβλία, είναι κάτι το περίεργο. Συχνά όμως διακρίνεται από μία σταθερά: η υστεροφημία του ανδρός δεν προσδιορίζεται μόνο από το έργο του. Καθορίζεται και από την Πολιτεία των διαδόχων του –και εδώ εξαιρείται η περίπτωση Σημίτη. Στην Ελλάδα ο πολιτικός χρόνος γίνεται ποτάμι που ξεπλένει ανθρώπους και μνήμες. Σήμερα ο Κώστας Καραμανλής χειροκροτείται όπου εμφανίζεται. Όπως και ο Γιώργος Παπανδρέου. Στην περίπτωση του Καραμανλή επευφημείται η εποχή της ασυδοσίας που o ίδιος αντιπροσωπεύει. Στον δε Παπανδρέου, ουσιαστικά αποδοκιμάζονται όσοι τον διαδέχθηκαν.

Αυτές οι αρχές δεν εφαρμόζονται βέβαια μόνο σε όσους έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί της χώρας. Δείτε, για παράδειγμα, τον Γιάνη Βαρουφάκη. Και παρακολουθήστε με προσοχή την πορεία προς την δικαίωση, από σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης. Δεν το πιστεύετε τώρα, αλλά εύχομαι να είμαστε όλοι εδώ σε ένα-δύο χρόνια για να το συζητήσουμε εκ νέου.

Ο Γιάνης εμφανίστηκε στον Alpha και είπε, πάλι, απίστευτα πράγματα. Δήλωσε ότι είναι οι δηλώσεις του Στουρνάρα που προκάλεσαν το bank run και οι αποφάσεις του Ντράγκι που οδήγησαν στα capital controls. Aυτό δεν είναι, απλώς, εναλλακτική πραγματικότητα. Είναι εξωφρενικό δούλεμα. Όμως περιέχει και την εκδοχή της αλήθειας που υιοθετούν πολλοί συμπατριώτες μας. Είπε και άλλα, εξίσου ακραία: «αν παραμέναμε σταθεροί για δέκα μέρες και ανακοινώναμε κούρεμα ομολόγων θα είχαμε μια συμφωνία. Υπήρχε πιθανότητα ο Σόιμπλε να δρομολογούσε Grexit. Αυτό που συμβαίνει σήμερα, τα τελευταία δύο χρόνια είναι χειρότερο από το Grexit». Με δυο λόγια, παραδέχεται, ομολογεί πλέον, ότι γνώριζε πως η πολιτική του ίσως οδηγήσει στο Grexit, πλην όμως ακολούθησε το δρόμο που θεωρούσε καλύτερο. Για αυτό και λέει πως θα πήγαινε και σε Ειδικό Δικαστήριο. Μπορείτε να φανταστείτε το ύφος του ως απολογούμενος; Αλλωστε στην ουσία ισχυρίζεται πώς σχεδίασε μία πολιτική που ακολουθούσε τη βούληση του προϊσταμένου του. «Με τις πληροφορίες που είχα τότε δεν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό. Με τις πληροφορίες που έχω τώρα, αν γνώριζα ότι το “Oχι” ο πρωθυπουργός θα το έκανε “Nαι”, δεν θα έκανα αυτά που έκανα».

Εχει κάτι το χαριτωμένο όλο αυτό. Σταδιακά ο Γιάνης θα εξελιχθεί σε σύμβολο αντίστασης και αδέσμευτου αγώνα απέναντι στους δανειστές. Δεν αποκλείεται δε, έτσι όπως τείνουν να εξελιχθούν τα πράγματα, να επανέλθει και ως σημείο αναφοράς στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής. Αλλά ακόμα και αν κλείσει η αξιολόγηση, ο Βαρουφάκης θα πετάει τις πέτρες στα παράθυρα του Μαξίμου ως ο υπουργός Οικονομικών που δεν έλαβε μέτρα λιτότητας. Ακόμα καλύτερο: «τουλάχιστον εκείνος προσπάθησε». Πρώτα θα τον υμνήσουν οι ταξιτζήδες. Και μετά θα λουστεί και αυτός στο καθαρτήριο νερό της λήθης και της δικαίωσης.

 protagon.gr

Δεν θα γίνετε Ιφιγένεια στον ΣΥΡΙΖΑ. Είστε η Ιφιγένεια… εν Ταύροις

Μιλώντας στη δεύτερη μέρα των εργασιών της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ο βουλευτής Νίκος Μανιός έκανε μια ενδιαφέρουσα αναφορά στην Ιφιγένεια: «Δεν είναι δυνατόν» είπε «να ψηφίσουμε μέτρα που θα οδηγήσουν στην καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας. Θέλουν να μας κάνουν Ιφιγένεια, να μας θυσιάσουν για να φυσήξει ο ούριος άνεμος της διάλυσης της Ευρωζώνης».

Προφανώς ο βουλευτής αναφερόταν στον μύθο όπως παρουσιάζεται στην τραγωδία Ιφιγένεια εν Αυλίδι, όπου ο βασιλιάς Αγαμέμνονας αποφασίζει να θυσιάσει την κόρη του για να ξεκινήσει η αποβατική εκστρατεία στην Τροία.

Υπάρχει όμως και η Ιφιγένεια εν Τάυροις, του Ευριπίδη. Εκεί η ηρωίδα εργάζεται στο ναό της Άρτεμης στην Ταυρίδα και συγκεκριμένα είναι υπεύθυνη για τις ανθρωποθυσίες Ελλήνων. Σύμφωνα με την τραγωδία συμμετέχει στις ανθρωποθυσίες με βαριά καρδιά (ακριβώς δηλαδή όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ) ενώ αποφασίζει να αμφισβητήσει τις εντολές μόνο για να σώσει δικούς της ανθρώπους – δηλαδή τον Ορέστη και τον Πυλάδη.

Εξαιρετικός λοιπόν ο παραλληλισμός του ΣΥΡΙΖΑ με την Ιφιγένεια. Απλώς διαλέξατε λάθος τραγωδία

Άρης Χατζηστεφάνου

  

Το ευρώ και οι (μη) εναλλακτικές

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Επιμένουν πολλοί, όχι κατ’ ανάγκη ευρωπαϊστές δεδηλωμένοι, ότι η χώρα δεν μπορεί να βγει από το ευρώ, ότι η πορεία της είναι ταυτισμένη με την πορεία του ευρωπαϊκού νομίσματος· δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους έτσι και τους θίξεις τούτη τη βεβαιότητα (;), χωρίς βεβαίως να μπουν στον κόπο να αρθρώσουν ένα επιχείρημα υπέρ του ευρώ.

Την ίδια ώρα μέτρα δυσβάσταχτα εξακολουθούν να λαμβάνονται (με πόνο ψυχής ή όχι, δεν έχει σημασία) για να αποπληρωθεί το χρέος, αλλά αυτό το άτιμο εκεί - δεν λέει να μειωθεί, να παίρναμε, διάολε, μιαν ανάσα.

Τι τρέχει; Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν είναι ξεκάθαρο ότι παραμένοντας στη νομισματική «ένωση» και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση οδηγούμαστε νομοτελειακά στην άβυσσο; Ή μήπως θεωρούμε ότι με κάποιο άλλο νόμισμα στις τσέπες μας θα βρεθούμε σε μειονεκτική θέση έναντι των αγλαών Ευρωπαίων; Δεν είναι θέμα πρεστίζ η οικονομική ανάσα της χώρας...

Δεν θα μας θεωρήσουν χωριάτες Βαλκάνιους ή οτιδήποτε άλλο θα μας απαξίωνε στον πολιτισμό του εικοστού πρώτου αιώνα ή στα σαλόνια της Ευρώπης.

Εάν παρ’ όλα αυτά επιμένουμε στο ευρωπαϊκό νόμισμα, ε, ας πούμε και μια φορά «όχι» σ’ αυτά τα απίστευτα που απαιτούν οι λογής δανειστές και εταίροι -ποιος να το ’λεγε... Για να πεις κάποιο «όχι», λένε άλλοι, απαιτείται ένα είδος εθνικής συναίνεσης, ένα αρραγές και αποφασιστικό μέτωπο εξ όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου -και πού να βρεθεί ένα τέτοιο μέτωπο έτσι όπως έχουν καταρρακωθεί και εκφυλιστεί οι ιδεολογίες και η ταξική συνείδηση;

Τι κοινό υπάρχει στα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας ώστε να συμφωνήσουν όλοι σε μια αντίδραση, τη στιγμή μάλιστα που οι περισσότεροι έχουμε ξεχάσει τι θα πει αυτή η έννοια (και άλλες παρεμφερείς, όπως ανυπακοή, αντίσταση κ.ά.) στη συγκρότηση των κοινωνιών;

Το να κλαψουρίζουμε καθημερινά (στην ουσία υποκρινόμαστε) ότι φταίνε τάχα οι θεσμοί που δεν κλείνει η διαπραγμάτευση είναι, απλώς, μια μετάθεση ευθυνών, αποκλειστικά δική μας ατολμία, της κυβέρνησης, εννοείται. Είναι λυπηρό να ακούς κυβερνητικά στελέχη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να ισχυρίζονται (!) ότι πρέπει να συμφωνήσουν πρώτα μεταξύ τους το ΔΝΤ με τους Ευρωπαίους και ότι σ’ αυτούς οφείλεται η καθυστέρηση στην πορεία των διαπραγματεύσεων.

Μα, σε τίποτα δεν διαφωνούν· ό,τι είχαν πει εξ αρχής σ’ αυτό και επιμένουν -οπότε καλό είναι κάτι άλλο να μηχανευτούν οι εγκέφαλοι της κυβέρνησης, κάτι πιο πειστικό και αληθοφανές τουλάχιστον. Να μηχανευτούν, ναι, όχι να προτείνουν, διότι όπως όλα δείχνουν δεν υπάρχει επίσημη εναλλακτική στρατηγική, δυστυχώς· για όλους μας. Είμαστε για να ’μαστε...   

efsyn.gr

Χρυσόγονος: Αν συρθούμε σε διαπραγμάτευση τα προληπτικά μέτρα θα εφαρμοστούν

Εάν συρθούμε σε διαπραγμάτευση έως το καλοκαίρι θα έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο και αυτό θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά… τέτοια ζημιά, ώστε τα προληπτικά μέτρα να εφαρμοστούν και να λειτουργήσουν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, προειδοποίησε μέσω του ΣΚΑΪ ο Κώστας Χρυσόγονος.

"Τον Ιούλιο υπάρχουν πληρωμές 7,5 δισεκ. ευρώ, πρέπει να πάρουμε δανεικά και δυστυχώς ξέρουμε από ποιους…. Κυρίως στόχος πρέπει να είναι η επιστροφή στις αγορές το φθινόπωρο το 2018, όλα τα αλλά είναι μάχες οπισθοφυλακών" δήλωσε ακόμη.

Σύμφωνα με τον Κώστα Χρυσόγονο, "πρέπει να βλέπεις τη λιγότερο κακή από τις εναλλακτικές που έχεις μπροστά σου, καλώς αντιστέκεται η κυβέρνηση σε ό,τι μπορεί να αντισταθεί, όμως πρέπει να ανεξαρτητοποιηθεί από το διακρατικό δανεισμό και να βγούμε στις αγορές το 2018, ο διακρατικός δανεισμός είναι σαν τη δόση με τα ναρκωτικά".

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πρόσθεσε πάντως ότι η κυβέρνηση θέλει να κλείσει την αξιολόγηση, ενώ επισήμανε ότι οι εκλογές δεν θα ωφελήσουν τη χώρα.

Επίσης, ο κ. Χρυσόγονος είπε ότι υπάρχει δημοκρατικό πρόβλημα να νομοθετηθούν τα προληπτικά μέτρα, καθώς η λαϊκή εντολή ισχύει έως το Σεπτέμβριο του 2019 χαρακτηρίζοντας το όλο θέμα "παραλογισμό των δανειστών".

"Έχω φωνή και διαφορετική άποψη τα κόμματα δεν μπορεί να είναι στρατιές παπαγάλων…" δήλωσε δε ο ευρωβουλευτής στον απόηχο της σύγκρουσής του με το Μαξίμου. 

capital.gr

Οι μολυσμένοι…

Του Γιάννη Παντελάκη

Σημασία στην πολιτική έχει πάντα ο χρόνος που συμβαίνει κάτι και οι προθέσεις αυτού που το προκαλεί. Ο Φίλης καθυστέρησε να μιλήσει και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα έλεγε τα ίδια αν ήταν υπουργός. Παρόλα αυτά, η ομιλία του στην κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και οι 949 λέξεις που χρησιμοποίησε σ' αυτήν ήταν αρκετές για να αποδομήσουν ολόκληρο το πολιτικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ και ν' απομείνει ένα άδειο κουφάρι.

Ο Φίλης, δεν είπε τίποτα σοφίες, ούτε καν κάτι που δεν γνωρίζαμε. Στα αυτονόητα αναφέρθηκε σχολιάζοντας την έως τώρα πορεία του κόμματός του. Αυτά τα οποία αρνούνται να δεχτούν τα υπόλοιπα στελέχη αφού κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με ακύρωση όλων των επιχειρημάτων που επικαλούνται ως αιτιολογική βάση για παραμονή στην εξουσία. Αν ακυρωθεί αυτή η βάση, τότε η πραγματικότητα θα είναι ιδιαίτερα σκληρή. Θα μας δείξει ξεκάθαρα πως παραμένουν στην εξουσία για τα οφέλη της. Και μόνο γι' αυτά.

Με αυτές τις 949 λέξεις ο Φίλης είπε σε γενικές γραμμές πως α) η αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο, δεν ισχύει, έχει πλέον ξεπεραστεί β) το εμείς και οι άλλοι τελείωσε, όπως τελείωσε το δόγμα εμείς οι αμόλυντοι και οι άλλοι οι μολυσμένοι γ) χρειάζεται στρατηγικός σχεδιασμός για την επόμενη ημέρα, αλλά η επόμενη ημέρα έχει έρθει ήδη δ) η κυβερνητική συνεργασία με τον Καμμένο δεν έχει βάση πολιτικής νομιμοποίησης.

Αν το σκεφτεί κάποιος σε αυτούς τους τέσσερις άξονες στηρίχτηκε ολόκληρο το αφήγημα ΣΥΡΙΖΑ τα χρόνια που ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση και με το οποίο κατάφερε να κερδίσει μια ιδιαίτερα μεγάλη κοινωνική στήριξη που τον έφερε στην εξουσία. Το δίλημμα μνημόνιο- αντιμνημόνιο κυριάρχησε τα χρόνια εκείνα, ο διαχωρισμός «εμείς και οι άλλοι» αποτελούσε τον βασικό αντιπολιτευτικό και διχαστικό λόγο και οι συνεργασίες με τους… αμόλυντους έστω και αν ήταν λαϊκιστές και ακροδεξιοί αποτελούσε την επιδίωξή του. Κανένας στρατηγικός σχεδιασμός, καμία προετοιμασία εν όψει ανάληψης της εξουσίας. Απλά συνθήματα και… ισχυρά asset επιπέδου Βαρουφάκη. Με αυτά την κέρδισε, με αυτά και άλλα τεχνάσματα επιχειρεί να παραμείνει πάση θυσία σ' αυτήν.

Το βασικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς αυτό. Η απώλεια όλων εκείνων των επιχειρημάτων που τον οδήγησαν ως εδώ και η δυσκολία αναζήτησης καινούργιων. Ο χρόνος είναι πιεστικός και ο βασιλιάς γυμνός. Η αναζήτηση νέων εχθρών με τους οποίους θα κάνει ορατές τις διαφορές του είναι δύσκολη υπόθεση, είναι πια κι αυτός σαν τους άλλους, «μολυσμένος»… 

liberal.gr