Η χώρα χρειάζεται τη μεσαία τάξη
και είναι αυτονόητο ότι τη χρειάζονται και τα κόμματα που υποτίθεται ότι την
εκπροσωπούν…
Του Χάρη Παυλίδη*
Τα στοιχεία που έδωσε στη
δημοσιότητα η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, τα οποία επιβεβαιώνουν την
οικονομική κατάρρευση της μεσαίας τάξης, αποκαλύπτουν τους λόγους και τις
αιτίες της φτωχοποίησης που έχει επιφέρει η υπέρμετρη φορολόγηση μισθωτών και
συνταξιούχων.
Οι λόγοι παραειπωμένοι πολύ πριν
τα μνημόνια σπρώξουν ΣΥΡΙΖΑ και λοιπές αντιμνημονιακές δυνάμεις στην εξουσία: Η
διασφάλιση των θέσεων εργασίας στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ σε βάρος των
εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Οι αιτίες κι αυτές λίγο έως πολύ γνωστές: Ο
φόβος του πολιτικού συστήματος να συγκρουσθεί με το κατεστημένο και τις
συντεχνίες και να προχωρήσει σε βαθιές μεταρρυθμίσεις.
Συνεπώς δεν χρειαζόταν να μάθουμε
από την Ανεξάρτητη Αρχή ότι το κράτος, δηλαδή η εκάστοτε κυβέρνηση, επειδή δεν μπορούσε
να ελέγξει τη φοροδιαφυγή μετέθετε τα φορολογικά βάρη στα εισοδήματα άνω των
τριάντα χιλιάδων ευρώ. Ούτε βέβαια χρειαζόταν να μάθουμε από τους μελετητές της
Αρχής ότι το 60% του φόρου εισοδήματος εισπράττεται από το 10% των
φορολογουμένων. Τα γνωρίζαμε μέχρι που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ήρθε για να
βάλει τους δικούς της «αριστερούς» φόρους ώστε να πιστοποιήσει την αλλοπρόσαλλη
πολιτική των αστικών κυβερνήσεων.
Θα ήταν τουλάχιστον αφελές να
αποδοθούν οι ευθύνες για την κατάρρευση της μεσαίας τάξης αποκλειστικά στην
παρούσα κυβέρνηση. Απλώς η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα προσέθεσε και ταξικά
κριτήρια στην ήδη υψηλή φορολογία των προηγούμενων, γεγονός που οδήγησε στην
αφαίμαξη των μεσαίων εισοδημάτων. Τα παίρνουν από τη μεσαία τάξη και τα δίνουν
στους φτωχούς.
Έτσι νομίζουν δηλαδή, γιατί όσο
αυξάνονται οι φόροι τόσο μειώνονται τα δημόσια έσοδα. Ωστόσο η δραματική μείωση
της φοροδοτικής ικανότητας των μεσαίων στρωμάτων, κάτι που θα φανεί όταν
αρχίσουν να φθάνουν τα εκκαθαριστικά, χρεώνεται αποκλειστικά στη κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Η μεσαία τάξη στήριζε τη χώρα και
η χώρα σε μεγάλο βαθμό στηριζόταν στην ικανότητα της να παράγει πλούτο. Κάτω
από τις νέες συνθήκες δεν είναι δυνατόν να συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο. Κι
αν αυτό δεν μπορεί, ή δεν θέλει για τους δικούς της λόγους να το καταλάβει η
κυβέρνηση, οφείλουν να το καταλάβουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Η χώρα χρειάζεται τη μεσαία τάξη
και είναι αυτονόητο ότι τη χρειάζονται και τα κόμματα που υποτίθεται ότι την
εκπροσωπούν. Η κυβέρνηση απέτυχε γιατί στράφηκε εκδικητικά εναντίον της. Τα
κόμματα της αντιπολίτευσης δεν είναι άμοιρα ευθυνών και γι αυτό δεν πείθει η
αντιπαράθεση με την κυβέρνηση όταν επικεντρώνεται στην παρωχημένη ιδεολογική
σύγκρουση της Αριστεράς με τη Δεξιά.
Η αντιπολίτευση, πρωτίστως η Νέα
Δημοκρατία που αποτελεί και εναλλακτική πρόταση εξουσίας, οφείλει να
διαμορφώσει το πλαίσιο για την πολιτική αλλαγή. Μόνο που αυτό δεν θα γίνει με
όρους εναλλαγής υπουργών και διοικητών οργανισμών, αλλά με όρους συνεννόησης
και συνεργασίας με τα αστικά δημοκρατικά κόμματα προκειμένου να επιτευχθούν στο
μέγιστο βαθμό οι συνθήκες για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η
χώρα. Όπως έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία
χωρίς ανάπτυξη και ευημερία. Όπως και δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος και
κοινωνική συνοχή χωρίς ισχυρή μεσαία τάξη.
Συνεπώς, ο μετεωρισμός ενός
μεγάλου μέρους ψηφοφόρων-που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ- είναι
δικαιολογημένος. Όλοι αυτοί, μετά μάλιστα και το πέρασμα της πρώτης(και
τελευταία) φορά Αριστερά, έπαθαν και έμαθαν. Κι αν ακόμα δυσπιστούν με τη Νέα
Δημοκρατία δεν είναι γιατί δεν αναγνωρίζουν τις ειλικρινείς προθέσεις της
ηγεσίας της για επιστροφή στην κανονικότητα, αλλά γιατί δεν έχουν πεισθεί ότι
δεν θα φορτωθούν πάλι το κόστος της επιστροφής.
Γιατί, σκέφτονται, τι νόημα έχει
να κυβερνά η Νέα Δημοκρατία με τους φόρους του ΣΥΡΙΖΑ; Εδώ χρειάζεται μια
πειστική απάντηση ώστε όλοι να καταλάβουν(και να πεισθούν) ότι η ανασυγκρότηση
του κράτους θα γίνει από και με τη μεσαία τάξη.
*Ο Χάρης Παυλίδης είναι
δημοσιογράφος
news247.gr