Το Facebook κατέβασε ανάρτηση της Αφροδίτης Μάνου για τον Σόιμπλε

Μια ανάρτηση της τραγουδίστριας Αφροδίτης Μάνου που καταφερόταν με βαρείς και υβριστικούς χαρακτηρισμούς εναντίον του Σόιμπλε κατέβασε το Facebook.

Η Αφροδίτη Μάνου έγραφε ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι παραπληγικός και αυτό δεν τον αθωώνει διότι είναι «παράφρων, σαδιστής πολιτικός που έγινε παραπληγικός γι' αυτές του τις ιδιότητες από κάποιον που θες να τον πεις τρομοκράτη, θες να τον πεις πράκτορα, θες να τον πεις ηλίθιο, θες να τον πεις ήρωα, ΠΟΛΙΤΙΚΑ κίνητρα είχε».

Μετά την αφαίρεση της ανάρτησης η Αφροδίτη Μάνου έγραψε: 

H ανάρτηση πριν αφαιρεθεί:

iefimerida.gr

Μπροστά σε στρατηγικό αδιέξοδο και χωρίς επινοήσεις πλέον ο Τσίπρας

Σε απόλυτο στρατηγικό αδιέξοδο- αν υποτεθεί ότι διέθετε ποτέ συνεκτική στρατηγική, όπως παρατηρεί βιτριολικά η πολιτική αγορά…- βρίσκεται το Μαξίμου αυτήν την εποχή.

Δεν το μαρτυρά αυτό, μόνο η αξιοσημείωτη αφωνία και η απουσία από το προσκήνιο κάθε κυβερνητικής παρουσίας που θα έδινε κάποιο ευκρινές πολιτικό στίγμα για τις προσεχείς κινήσεις ενόψει όσων επίκεινται και τις προσδοκίες της Αθήνας.

Είναι κυρίως το γεγονός, όπως παρατηρούν ακόμα και εντός κυβερνητικών τειχών, της διαρκούς έκπτωσης στρατηγικών στόχων που θα όριζαν δυνητικά, ένα έστω αβέβαιο πολιτικό άλλοθι, ικανό να υποστηριχθεί στα μάτια της κοινής γνώμης μετά το ναυάγιο του τελευταίου διαστήματος, όπου γενναιόδωρα η ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε σκληρά μέτρα και υψηλά πλεονάσματα, χωρίς να εξασφαλίσει κανένα αντάλλαγμα για τη χώρα.

Από τις μεσοπρόθεσμες ρυθμίσεις για το χρέος και την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση, που φαίνεται πως απομακρύνεται μέχρι το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018 και αυτό υπό προϋποθέσεις, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, υπέδειξε στις κουρασμένες κυβερνητικές λεγεώνες τον επόμενο στόχο της εξόδου στις αγορές.

Πρόκειται βεβαίως για επισφαλές, αν όχι απροσέγγιστο όριο, με δεδομένο, όπως παρατηρούν οι οικονομικοί αναλυτές, το υψηλό χρέος και τις δομικές αδυναμίες της Οικονομίας και της Δημόσιας Διοίκησης, που δεν επιτρέπουν ενθαρρυντικές αναγνώσεις στους ιδιώτες δανειστές. Το πιθανότερο, όπως εκτιμούν, είναι η χώρα να χρειαστεί ένα νέο Πρόγραμμα μετά τον Αύγουστο του 2018, οπότε λήγει η διάρκεια του τρέχοντος…

Ως νέα Γη της Επαγγελίας πλέον στην οποία όπως όλα δείχνουν προσανατολίζονται τώρα οι κυβερνητικές προσπάθειες, είναι να κλείσει επιτέλους στο προσεχές Eurogroup η αξιολόγηση- ενώ έπεται η επόμενη από τα μέσα φθινοπώρου…- και να εκταμιευθεί η δόση των 7,5 δις.

Τον ρόλο του αχθοφόρου της νέας γραμμής, ανέθεσε το αμήχανο Μαξίμου στον υπουργό Επικρατείας Αλέκο Φλαμπουράρη, ο οποίος δήλωσε συγκεκριμένα, ότι:

«Βασική επιδίωξη της κυβέρνησης είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, καθώς τα προαπαιτούμενα έχουν εκπληρωθεί, παρότι κάποια από αυτά είναι σκληρά.

Και είναι σαφές πως με το κλείσιμο της αξιολόγησης και την εκταμίευση της δόσης των 7,5 δισ. ευρώ θα πάρει ανάσα η πραγματική οικονομία. Γιατί εκτός από την εξόφληση των υποχρεώσεων προς τους πιστωτές, τα υπόλοιπα χρήματα θα καλύψουν ανάγκες της πραγματικής οικονομίας».

Στα ισχυρά μητροπολιτικά κέντρα της Ευρώπης, δεν έχουν πάψει βεβαίως να αναζητούν παρασκηνιακώς ενδιάμεσες λύσεις για τον «Έλληνα ασθενή». Αυτό που δεν είναι όμως γνωστό, είναι οι θέσεις της Ελλάδας, η οποία εμφανίζεται και πάλι σε παθητική κατάσταση αμέτοχου παρατηρητή, ελπίζοντας σε μια βελτιωμένη εκδοχή των προτάσεων Σόϊμπλε για το χρέος.

Χάρη σε αυτήν την προσωρινή ακινησία, όπως γνωρίζουν οι παρατηρητές των διαθέσεων στον ΣΥΡΙΖΑ και την Κοινοβουλευτική Ομάδα, η υπόκωφη δυσαρέσκεια παραμένει ακόμα σε συνθήκες ελεγχόμενης καταστολής.

Ενώπιον δεινού αδιεξόδου, το Μαξίμου περιφέρει δειλά τελευταία, τη θέση ότι το θέμα του χρέους, είναι υπόθεση εθνική που υπερβαίνει την πολιτική διαχείριση μιας κυβέρνησης.

Το υφέρπον αίτημα για σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών- επιστρατεύθηκε κομψά γι΄ αυτό και ο Νίκος Βούτσης…- δεν φαίνεται ωστόσο, να έχει καμία τύχη, από την στιγμή που οι πολιτικοί του αντίπαλοι κατηγορούν τον κ. Τσίπρα ότι με τους τακτικισμούς και την μικροπολιτική του διαχείριση, έκαψε κάθε αξιόπιστη δυνατότητα εθνικής συνεννόησης.

Το πιθανότερο είναι να συναντηθεί κατά μόνας με τους ηγέτες της Αντιπολίτευσης, αφού κανένας δεν δείχνει πρόθυμος να συμμεριστεί σε αυτήν τη συγκυρία, «ξένες» ευθύνες…

Γιώργος Χατζηδημητρίου  

  reporter.gr  

Ο τρόμος επέστρεψε - Έξι νεκροί από τη νέα τρομοκρατική επίθεση στο Λονδίνο

Αντιμέτωπη με την τρομοκρατία βρέθηκε και πάλι η βρετανική πρωτεύουσα. Έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και δεκάδες τραυματίστηκαν σε διπλή επίθεση με φορτηγό στην London Bridge και στο κοντινό Borough Market.

Είναι η τρίτη επίθεση στην Βρετανία σε διάστημα τριών μηνών: πέντε οι νεκροί από την επίθεση στη γέφυρα κοντά στο Κοινοβούλιο και 22 οι νεκροί από την τρομοκρατική επίθεση στο Manchester Arena.

Tο περιστατικό εκτυλίχθηκε αργά τη νύχτα του Σαββάτου. Ένα λευκό φορτηγό έπεσε πάνω σε πεζούς στην γέφυρα και στη συνέχεια χτύπησε στα κιγκλιδώματα.

Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν στα βρετανικά ΜΜΕ ότι το φορτηγό πήγαινε με μεγάλη ταχύτητα, κάποιοι μίλησαν ακόμα και 80χλμ/ώρα.

Εικόνα από το πρωί της Κυριακής. Το φορτηγό στο μικροσκόπιο της Αντιτρομοκρατικής:

Από το εσωτερικό του πετάχτηκαν τρεις άνδρες, οι οποίοι κατευθύνθηκαν στην Borough Market, μια περιοχή γνωστή για τα δεκάδες εστιατόρια και μπαρ. Εκεί άρχισαν να επιτίθενται σε κόσμο με μαχαίρια.

Φορούσαν μάλιστα γιλέκα που έδιναν την εντύπωση ότι ήταν παγιδευμένα με εκρηκτικά. Αργότερα η Αστυνομία ανακοίνωσε ότι ήταν ψεύτικα.

Όπως αναφέρουν τα βρετανικά ΜΜΕ, η Αστυνομία έφτασε στο σημείο σε λιγότερο από οκτώ λεπτά. Οι τρεις δράστες έπεσαν νεκροί από αστυνομικά πυρά.

Bίντεο με αστυνομικούς να μπαίνουν σε μπαρ της περιοχής και να ζητούν από τον κόσμο να παραμείνει στο έδαφος:  

Και ξένοι μεταξύ των τραυματιών

Τα ασθενοφόρα μετέφεραν στα νοσοκομεία 48 άτομα. Μεταξύ των τραυματιών είναι και τρεις Γάλλοι, ο ένας σοβαρά.

Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας δήλωσε ότι υπάρχει και Αυστραλός τραυματίας, ενώ υπάρχουν αναφορές και για έναν ακόμα.

Το ξενοδοχείο Andaz (στην Liverpool Street) μετατράπηκε τις πρώτες ώρες μετά την επίθεση, σε κέντρο για τους τραυματίες:

in.gr

Ανασφάλιστα Οχήματα : Θέμα ημερών η διασταύρωση στοιχείων - Βγήκε η απόφαση

Οι ιδιοκτήτες ανασφάλιστων οχημάτων έχουν λίγες μέρες προθεσμία για να γλιτώσουν από πρόστιμο 250 ευρώ και την υποχρεωτική ασφάλιση των οχημάτων τους, εάν δεν θέλουν να μπλέξουν και με ποινικές κυρώσεις.

Μπορεί η απειλή να επαναλαμβάνεται χρόνια, τώρα όμως φαίνεται πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι μετά τη δημοσίευση στο ΦΕΚ της σχετικής απόφασης από την αρμόδια υφυπουργό Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου, οι αρμόδιες υπηρεσίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων έχουν ζητήσει από τις ασφαλιστικές εταιρείες τις λίστες των ασφαλισμένων οχημάτων, προκειμένου να τις διασταυρώσουν με το αρχείο κυκλοφορούντων οχημάτων.

Η διασταύρωση αυτή θα αναδείξει τους ανασφάλιστους, οι οποίοι θα λάβουν στη συνέχεια ένα ηλεκτρονικό παράβολο ύψους 250 ευρώ, το οποίο και θα πρέπει να πληρώσουν υποχρεωτικά προκειμένου να μπορέσουν να ασφαλίσουν τα οχήματά τους. Σε διαφορετική περίπτωση τα αρχεία των «παρανόμων» θα αποστέλλονται στην αρμόδια αστυνομική αρχή.

Η διαδικασία περιγράφεται αναλυτικά, στην απόφαση της Κ. Παπανάτσιου με την οποία τροποποιείται αντίστοιχη προηγούμενη απόφαση του τέως αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη.

Στα βασικά της σημεία η απόφαση προβλέπει:

1. Η Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, με βάση τα διαθέσιμα και τηρούμενα στην Α.Α.Δ.Ε. ηλεκτρονικά αρχεία και το αρχείο του Κέντρου Πληροφοριών, εντοπίζει με διασταύρωση τα οχήματα που ήταν σε κυκλοφορία την εν λόγω ημερομηνία, παράγει αρχείο τυχόν ανασφάλιστων οχημάτων και δημιουργεί ηλεκτρονικό παράβολο υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, ύψους 250 ευρώ.

2. «Ηλεκτρονικό παράβολο δημιουργείται για κάθε ιδιοκτήτη/συνιδιοκτήτη τυχόν ανασφάλιστου οχήματος. Υποχρέωση πληρωμής υφίσταται μόνο για ένα ηλεκτρονικό παράβολο για κάθε όχημα.

3. Η Δ.ΗΛΕ.Δ. αποστέλλει ειδοποιητήρια επιστολή στους ιδιοκτήτες των τυχόν ανασφάλιστων οχημάτων, είτε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, είτε στην ηλεκτρονική θυρίδα μηνυμάτων TaxisNet, είτε στην τελευταία δηλωθείσα από αυτούς, στη φορολογική διοίκηση, ταχυδρομική διεύθυνση, με την οποία τους ειδοποιεί ότι σε συγκεκριμένη ημερομηνία (ημερομηνία διασταύρωσης) εντοπίσθηκε το όχημά τους ανασφάλιστο και για τις ενέργειες που πρέπει να κάνουν κατά περίπτωση.

4. Ο ιδιοκτήτης οχήματος, ο οποίος λαμβάνει ειδοποιητήρια επιστολή, προβαίνει στην ασφάλιση της αστικής ευθύνης από την κυκλοφορία του οχήματος, αφού προηγούμενα πληρώσει το ηλεκτρονικό παράβολο. Το ηλεκτρονικό παράβολο οφείλεται σε κάθε περίπτωση σύναψης ασφαλιστηρίου συμβολαίου μετά την ημερομηνία διασταύρωσης, ακόμα και αν το συμβόλαιο έχει συναφθεί πριν την ενημέρωση του ιδιοκτήτη του οχήματος. Ο ιδιοκτήτης που δεν υποχρεούται να προβεί σε ασφάλιση του οχήματός του για οποιονδήποτε νόμιμο λόγο, όπως σε περίπτωση που έχει τηρηθεί η υποχρέωση ασφάλισης του οχήματός του πριν την ημερομηνία διασταύρωσης, ή υπάρχει σύμφωνα με το νόμο απαλλαγή υποχρέωσης από την ασφάλισή του, ή μπορεί να τεκμηριωθεί η ακινησία του, ή έχει διαπιστωθεί λάθος στα στοιχεία κυκλοφορίας του, απευθύνεται στις κατά περίπτωση αρμόδιες υπηρεσίες (Ασφαλιστική Επιχείρηση, Δ.Ο.Υ., Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών), προκειμένου να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την ενημέρωση των δεδομένων τους, ώστε το όχημα να εξαιρεθεί από το αρχείο των ανασφάλιστων. Στις ανωτέρω περιπτώσεις δεν υφίσταται υποχρέωση πληρωμής του ηλεκτρονικού παραβόλου.

5. Δεν υφίσταται υποχρέωση πληρωμής του ηλεκτρονικού παραβόλου για την έκδοση ασφαλιστηρίου συμβολαίου, ακόμα και αν το όχημα έχει περιληφθεί στο αρχείο των ανασφάλιστων οχημάτων: α) στην περίπτωση που έχουν επιβληθεί οι κυρώσεις και οι ποινές που προβλέπονται στις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 12 του π.δ. 237/1998 και β) από τον αγοραστή, σε περίπτωση μεταβίβασης οχήματος μετά την ημερομηνία διασταύρωσης. Τυχόν αχρεώστητη καταβολή δύναται να επιστραφεί.

6. Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, μέσω υπηρεσιών (web service) που παρέχονται από τη Δ.ΗΛΕ.Δ., προβαίνουν:

-Σε έλεγχο, κατά την έκδοση ασφαλιστηρίου συμβολαίου, εάν το όχημα που πρόκειται να ασφαλιστεί έχει εντοπισθεί ως ανασφάλιστο από την ανωτέρω διαδικασία και αν έχει πληρωθεί το ηλεκτρονικό παράβολο. Ειδικότερα, κατά τη διενέργεια του ελέγχου διαπιστώνεται αν είναι σωστή η σχέση αριθμού κυκλοφορίας και Α.Φ.Μ. ιδιοκτήτη, προς αποφυγή λαθών κατά τη σύνταξη των συμβολαίων και αν απαιτείται πληρωμή ηλεκτρονικού παραβόλου για την έκδοση του συμβολαίου, λαμβάνοντας υπόψη τις εξαιρέσεις.

-Σε ενημέρωση της Δ.ΗΛΕ.Δ., μετά την έκδοση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου, σχετικά με τα στοιχεία αυτού, καθώς και σχετικά με τον αριθμό του παραβόλου που χρησιμοποιήθηκε.

-Σε ενημέρωση της Δ.ΗΛΕ.Δ. σχετικά με τους αριθμούς κυκλοφορίας των οχημάτων που λόγω ευθύνης τους περιελήφθησαν στη λίστα των τυχόν ανασφάλιστων ενώ δεν θα έπρεπε.

7. Οι διασταυρώσεις διενεργούνται τουλάχιστον δύο φορές ετησίως. Μετά τη νέα διασταύρωση δημιουργούνται ηλεκτρονικά παράβολα εκ νέου. Τυχόν μη πληρωμένα ηλεκτρονικά παράβολα που έχουν εκδοθεί από την προηγούμενη διασταύρωση παύουν να ισχύουν.

euro2day.gr

Η Περιστέρα μας μάρανε;

Του Θάνου Οικονομόπουλου

Εδώ που τα λέμε, δεν είναι ν’ απορεί και να εξίσταται κανείς για το γεγονός ότι η κ. Περιστέρα Μπαζιάνα βρήκε όπως φαίνεται τρόπο να «τρουπώσει» (μεγάλε Βουτσά!) στην ανώτατη παιδεία, ως διδακτικό επιστημονικό προσωπικό...

Η κ. Μπαζιάνα “τρούπωσε” μέσω της πρόσληψής της ως “διοικητική υπάλληλος” στο ΕΜΠ, κι’ από δω κι’ ύστερα υπάρχουν νομότυπες διαδικασίες να περάσει στις καθηγητικές βαθμίδες. (Την κουβέντα αν “ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό...” την αφήνουμε στην άκρη, γιατί έχει θλιβερό παρελθόν...). Άλλωστε, δεν είναι η μόνη σύζυγος εν ενεργεία πρωθυπουργού που βρήκε τρόπο να “τρουπώσει” στην ανώτατη παιδεία. Και της ευχόμαστε ολόψυχα να πετύχει και να διακριθεί, όπως συνέβη και με την προηγούμενη συνάδελφό της, η οποία ως πτυχιούχος άσχετης σχολής, πήρε διδακτορικό από την ιατρική σχολή...

Το θέμα δεν είναι (ας πούμε...) η κ. Μπαζιάνα, η οποία διαθέτει τα τυπικά προσόντα για να υποβάλλει αίτηση για μια θέση ΔΕΠ, αν και όποτε προκηρυχθεί κάποια τέτοια στο Πολυτεχνείο, και δεν χρειαζόταν να “τρουπώσει” ως διοικητική υπάλληλος η οποία εν καιρώ μπορεί να περάσει στον διδακτικό κλάδο, σύμφωνα με κάτι νόμους, παραγράφους, κανονισμούς και άλλα τέτοια. Το μείζον θέμα, είναι η Παιδεία στην Ελλάδα στο σύνολό της. Και το “προοδευτικό” όραμα που έχουν βαλθεί να κάνουν πράξη τούτοι οι κουτοπόνηροι...πρωτηφοραριστεροί!

Πάνω που μετά από ερασιτεχνικούς πειραματισμούς δεκαετιών (κάθε νέος υπουργός Παιδείας, ακόμη και από το ίδιο κόμμα, με το που ανελάμβανε καταργούσε την... “επανάσταση” του προκατόχου του και μας ξεφούρνιζε την δική του!) φάνηκε να μπαίνει κάποια τάξη με τον νόμο Διαμαντοπούλου που είχε ψηφιστεί διακομματικά από την συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής και είχε αρχίσει κουτσά στραβά να εφαρμόζεται, μας προέκυψαν τα ιδεοληπτικά παλληκάρια. Με πρώτο τον αλήστου μνήμης κ. Μπαλτά, πανεπιστημιακό δάσκαλο, παρακαλώ. Ο οποίος έμεινε στην Ιστορία για το... απόφθεγμά του ότι “η αριστεία είναι ρετσινιά!” και την κατάργηση των πρότυπων σχολείων ως “ταξικών”, αλλά πρόλαβε να... ξεχαρβαλώσει τον δρόμο και για τους επόμενους. Όχι στην αξιολόγηση, όχι στα επιστημονικά συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων, επαναφορά των “αιωνίων” φοιτητών (των κομματικά στρατευμένων επαγγελματιών φοιτητών, δηλαδή...) και πάει λέγοντας.

Στον δρόμο που χάραξε ο κ. Μπαλτάς, ακολούθησαν άξιοι μιμητές σύντροφοί του. Ο κ. Φίλης (που προφανώς ήταν υπέρ των “αιωνίων”, μπας και πάρει κείνο το ξεχασμένο πτυχίο του παρελθουσών δεκαετιών...) του οποίου η μόνη σωστή - αν και πολιτικού ρίσκου – επιλογή, ήταν η αντιπαράθεση του με την Εκκλησία και ο σημερινός κ. Γιαβρόγλου. Επίσης πανεπιστημιακός δάσκαλος. Που πάει να πει με προσωπική γνώση και εμπειρία περί των παθογενειών της ανώτατης παιδείας.

Τούτος δω, λοιπόν, ξανάβγαλε από το ψυγείο ότι δεν είχαν προλάβει οι προκάτοχοί του, και να’ τος που μας εμφάνισε τις “προοδευτικές” τομές του! Αφού εξήγγειλε ένα νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ άνευ εξετάσεων για να είναι “τα παιδιά χαλαρά...”, και το οποίο όπως ο ίδιος ομολόγησε δεν το έχει καν επεξεργαστεί ούτε ως προσχέδιο (άμα είσαι αριστερός, και δη... πρωτοδεύτερης φοράς, περνάς απ’ ευθείας από την σύλληψη της ιδέας στην εφαρμογή), ανακοίνωσε τις προάλλες ότι επαναφέρει τον “θεσμό” της συμμετοχής των φοιτητών (των συνδικαλιστών κομματικών εγκαθέτων, δηλαδή...), καθώς επίσης και το “πανεπιστημιακό άσυλο”. Ξέρετε, αυτό που δεν εξασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών-τι ελεύθερη διακίνηση όταν “φοιτητές” χτίζουν στον τοίχο καθηγητές τους, ή τους σπάνε στο ξύλο;- αλλά την αποδεδειγμένη πλέον ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών στα πανεπιστήμια και “επαναστατικού οπλισμού” (καδρόνια, μολότοφ, εκτοξευτήρες εκρηκτικών κ.λ.π) στα υπόγεια των αφύλακτων λόγω... ασύλου πανεπιστημίων!

Ο επίκαιρος στόχος του κ. Γιαβρόγλου, προφανής και αδιαμφισβήτητος: γυρεύει να κανακέψει πελάτες-ψηφοφόρους στην νέα γενιά(;) καθώς και στις οικογένειές τους που φτύνουν αίμα για να πληρώνουν φροντιστήρια. Χαϊδεύει τους κομματικούς τουπαμάρος, που θέλουν “τα παιδιά” να κάνουν κουμάντο στα αμφιθέατρα αλλά και στην διοίκηση των πανεπιστημίων, για να εξασφαλίζουν την “κινηματική αριστεροσύνη”. Θέλει να δείξει, και προφανώς έχει την πλήρη έγκριση του πρωθυπουργού, στους τουπαμάρος αυτούς -και οι οποίοι όλο και δυσαρεστούνται από τις αστικές” κωλοτούμπες Τσίπρα- πως τούτη η αριστερή κυβέρνηση, δεν έχει “λοξοδρομήσει” από τα αρχικά επαναστατικά της σχέδια διάλυσης του “αστικού” κράτους. Και των δομών του...

Θα’ χει πλάκα, πάντως η υλοποίηση αυτών των “οραμάτων” στο μέλλον: φαντάζεσθε κάποιον πρύτανη, να καλεί σε κοινή συνεδρίαση καθηγητές και “φοιτητές” με αποφασιστικό λόγο, προκειμένου να αποφασίσουν αν θα επιτρέψουν στην αστυνομία να καταπατήσει το “άσυλο” και να μπει να συλλάβει ναρκέμπορους ή “παιδιά” με... φυσεκλίκια; Με το που θα το σκεφθεί, θα βρεθεί.... χτισμένος στον τοίχο!

Και μετά, η Περιστέρα Μπαζιάνα μας μάρανε;

 iefimerida.gr

Τζο Μπάιντεν: Σε απόσταση αναπνοής από τη λύση του Κυπριακού

Η ανακάλυψη μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου στην Κύπρο, στο Ισραήλ και στην Αίγυπτο, αλλά και η πιθανότητα να εντοπιστούν κοιτάσματα και στην Ελλάδα και στον Λίβανο, μπορούν να φέρουν όχι μόνο οικονομική ευημερία στις συγκεκριμένες χώρες, αλλά και να ενισχύσουν την περιφερειακή ασφάλεια μέσω της συνεργασίας, τονίζει στην «Κ» ο τέως αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν.

Υπογραμμίζει ότι βρισκόμαστε «σε απόσταση αναπνοής» από τη λύση του Κυπριακού, για την οποία εργάστηκε και ο ίδιος προσωπικά, σημειώνοντας ότι η επανένωση της νήσου θα μπορούσε να μεγιστοποιήσει και τα οικονομικά οφέλη από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Κύπρου.

Ο κ. Μπάιντεν μιλάει για τις προσπάθειες του ιδίου και του προέδρου Ομπάμα για την αποτροπή της οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας, αλλά και τους κινδύνους που εγκυμονούσαν για εξάπλωση της κρίσης στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον κόσμο και περιγράφει τις παρεμβάσεις της Ουάσιγκτον προς τους πιστωτές για το χρέος, αλλά και στην Αθήνα για την υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.

Τέλος, εμμέσως πλην σαφώς, επικρίνει την κυβέρνηση Τραμπ για τις αμφιλεγόμενες κινήσεις της στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, τονίζοντας ότι ορισμένοι θεωρούν την ασφάλεια και την ευημερία στην Ευρώπη δεδομένες, αμφισβητώντας την αξία των συμμαχιών αλλά και της βασισμένης στον σεβασμό των κανόνων διεθνούς τάξης, που οι ΗΠΑ, η Ελλάδα και άλλες χώρες οικοδόμησαν με επίπονες προσπάθειες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κύπρος - Αιγαίο - Τουρκία

– Διαδραματίσατε ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια για επίλυση του κυπριακού ζητήματος. Σας ανησυχούν η ένταση που παρατηρείται μεταξύ της Κύπρου και της Τουρκίας και η κλιμάκωση των περιστατικών στο Αιγαίο; Θεωρείτε πως θα έπρεπε οι ΗΠΑ να διαδραματίσουν ρόλο διαμεσολαβητή;

– Εχουμε σήμερα μια μοναδική ευκαιρία να επιλύσουμε τη διαμάχη στην Κύπρο ώστε να μπορούν οι μελλοντικές γενιές των Κυπρίων να ζήσουν με ειρήνη, αρμονία και ευημερία. Οι δύο πλευρές βρίσκονται κοντά στη λύση. Ομως, θα επιτύχουν να περάσουν τη γραμμή του τερματισμού μόνο αν δοθεί στους ηγέτες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων το πολιτικό περιθώριο ώστε να ολοκληρώσουν τους όρους για την επανένωση του νησιού ως διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία.

Εμπλέκομαι σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής από τότε που πρωτοεξελέγη στη Γερουσία των ΗΠΑ πριν από 45 χρόνια. Αυτό το διάστημα έχω συμμετάσχει ή έχω παρατηρήσει πολλές διαπραγματεύσεις για την επίλυση δύσκολων, πολύχρονων συγκρούσεων, από τη Β. Ιρλανδία μέχρι τη Μέση Ανατολή. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να συνεργάζομαι με ηγέτες που επιθυμούν ειλικρινά και οι δυο τους να φτάσουν σε λύση, έχουν καλή προσωπική σχέση και μοιράζονται κοινό όραμα για το μέλλον. Αυτές οι ευκαιρίες δεν είναι μόνο σπάνιες, αλλά και συνήθως βραχύβιες. Υπάρχουν πάντοτε ομάδες –και στις δύο πλευρές μιας πολυετούς διαμάχης– που είναι αντίθετες με τη λύση.

Γι’ αυτό δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε το γεγονός πως η επανένωση του νησιού θα έχει τεράστια οφέλη για όλους τους Κυπρίους. Η επίλυση του προβλήματος όχι μόνο θα απελευθερώσει οικονομικούς πόρους από τη διεθνή κοινότητα και τον ιδιωτικό τομέα, αλλά θα μπορούσε να μεγιστοποιήσει και τα οικονομικά οφέλη από τα υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Κύπρου.

Οι ΗΠΑ έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο, διευκολύνοντας την επίτευξη συμβιβασμού, όχι, όμως, ως μεσολαβητής. Ο ΟΗΕ εργάζεται εξαιρετικά, υποστηρίζοντας τις συζητήσεις μεταξύ των δύο ηγετών. Οι ΗΠΑ θα έπρεπε να συνεχίσουν να υποστηρίζουν τον ΟΗΕ και να ενθαρρύνουν τις δύο πλευρές να προχωρήσουν. Μπορούμε επίσης να βοηθήσουμε στην επίτευξη συμφωνιών ιδιωτικού-δημοσίου τομέα που θα υποστηρίξουν μελλοντικά την ευημερία στην Κύπρο. Οπότε ας επικεντρωθούμε στο γεγονός πως η λύση βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής και στην προοπτική που προσφέρει η επόμενη γενιά των Κυπρίων να ευημερήσει συνεργαζόμενη και όχι αντιμαχόμενη η μία την άλλη.

Ελλάδα και κρίση

– Η κυβέρνηση Ομπάμα και εσείς προσωπικά συμβάλατε ώστε να διασφαλίσετε πως θα παραμείνει η Ελλάδα μέλος της Ευρωζώνης. Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε τις προσπάθειες που καταβάλατε και τις δυσκολίες που αντιμετωπίσατε; Υπήρξε κάποια στιγμή που ανησυχήσατε εξαιρετικά για το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και αποσταθεροποίησης της χώρας; Θεωρείτε πως έχει περάσει η απειλή του Grexit;

– Ο πρόεδρος Ομπάμα και εγώ είχαμε εμπλακεί με όλες τις πλευρές στην ελληνική οικονομική κρίση, διότι επιθυμούσαμε να αποτρέψουμε την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας. Η έξοδος από το ευρώ θα είχε πολύ σοβαρές και μακροχρόνιες συνέπειες για την Ελλάδα και την Ευρώπη και θα μπορούσε, δυνητικά, να πυροδοτήσει ευρύτερη κρίση εμπιστοσύνης στην παγκόσμια οικονομία. Ανησυχούσαμε πως στις διαπραγματεύσεις υψηλού ρίσκου μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της η αποτυχία να καταλήξουν σε μια λογική συμφωνία θα είχε, στο τέλος, πολύ υψηλό τίμημα για όλες τις πλευρές. Εξαιτίας της επιθυμίας κάθε πλευράς να διασφαλίσει τους καλύτερους δυνατούς όρους, αυτό το χειρότερο σενάριο αποτελούσε πραγματική πιθανότητα.

Ενώ η τελική απόφαση εξαρτιόταν από τους ηγέτες της Ελλάδας, του ΔΝΤ και των χωρών της Ευρωζώνης, νομίζω πως συμβάλαμε ώστε η συζήτηση να οδηγηθεί σε πιο πραγματιστική κατεύθυνση χάρη στην αξιοπιστία που απολαμβάναμε στην Αθήνα, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Επιχειρηματολογήσαμε λέγοντας στις χώρες-πιστωτές πως η Ελλάδα έχει επιβαρυνθεί με μη βιώσιμο χρέος και πως οι μεταρρυθμίσεις δεν θα πετύχαιναν τόσα πολλά εξαιτίας αυτού του βάρους. Ταυτόχρονα, ενθαρρύναμε την ελληνική ηγεσία να σκεφτεί ότι θα μπορούσε να δείξει στους πιστωτές της πως διέθετε αξιόπιστο οδικό χάρτη για συστημική οικονομική μεταρρύθμιση, κάτι που ήταν αναγκαίο. Ενώ επιτεύχθηκε συμφωνία και ενώ έχει περάσει το απόγειο της κρίσης, δεν έχουμε ακόμη ξεπεράσει τελείως τις δυσκολίες. Θεωρώ πως οι ΗΠΑ έχουν διαδραματίσει ρόλο υποστηρίζοντας τις διάφορες πλευρές, καθώς συνεχίζουν τις συζητήσεις για το οικονομικό μέλλον της Ελλάδας.

Το ενεργειακό

– Πρέπει κανείς να έχει σοβαρές προσδοκίες από τις ενεργειακές πηγές στην Ανατολική Μεσόγειο; Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να εξερευνηθούν αυτές οι πηγές και ν’ ακολουθήσει η εκμετάλλευσή τους;

– Η ανακάλυψη φυσικού αερίου στην Κύπρο, στο Ισραήλ και στην Αίγυπτο –και η πιθανότατα ανακάλυψης στην Ελλάδα και στον Λίβανο– αποτελεί συναρπαστική εξέλιξη που θα μπορούσε όχι μόνο να φέρει οικονομική ευημερία, αλλά και να ενισχύσει την περιφερειακή ασφάλεια μέσω της συνεργασίας και της ενοποίησης.

Μέσω της εμπλοκής μου στις διπλωματικές προσπάθειες που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή, είδα ιδίοις όμμασι τη διαφορά που έχει ήδη πετύχει η «ενεργειακή διπλωματία», ενώ υπάρχει η δυνατότητα και για πολύ περισσότερα. Είδαμε την ενίσχυση της στρατηγικής σχέσης μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου και Ιορδανίας. Σε συνδυασμό με τον Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου, η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί, και πιστεύω πως θα το πετύχει, να καταστεί σημαντικό μέρος της λύσης, μέσω της διαφοροποίησης των πηγών, της ευρωπαϊκής κρίσης ενεργειακής ασφάλειας.

Αυτή η δυνατότητα θα μπορούσε να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο αν επιτευχθεί λύση στο Κυπριακό, διότι θα προέκυπταν οδοί μεταφοράς μέσω της Τουρκίας. Επομένως, οι χώρες της περιοχής πρέπει να επικεντρωθούν στην ενίσχυση των διπλωματικών δεσμών και να διασφαλίσουν πως θα υπάρχει ελκυστικό οικονομικό και νομικό περιβάλλον ώστε να προσελκύσουν διεθνείς ενεργειακές εταιρείες. Η επιτυχία του πιο πρόσφατου γύρου προσφορών στην Κύπρο αποτελεί ισχυρή ένδειξη μεγάλου ενδιαφέροντος και προοπτικής που βλέπει ο ιδιωτικός τομέας στην περιοχή.

Εξωτερική πολιτική ΗΠΑ

– Επικρατεί μεγάλη σύγχυση μετά τον Ιανουάριο για τους στόχους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ανησυχείτε πως αυτή η εντύπωση θα διαβρώσει τον ηγετικό ρόλο των ΗΠΑ ανά τον κόσμο; Μπορεί να αντιστραφεί;

– Οταν μιλούν οι Αμερικανοί πρόεδροι για εξωτερική πολιτική, ολόκληρος ο κόσμος προσέχει κάθε τους λέξη. Ξένοι ηγέτες, διπλωμάτες και αναλυτές προσπαθούν να αντιληφθούν το νόημα πίσω από κάθε λέξη, κάθε τουίτ και κάθε χειρονομία. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό η σημερινή κυβέρνηση, όπως και κάθε άλλη πριν από αυτήν, να διατυπώνει με σαφήνεια και συνεχώς τους στόχους και τα συμφέροντά της.

Καταλαβαίνω γιατί υπάρχει κάποια σύγχυση. Τη μία ημέρα ακούμε πως το ΝΑΤΟ είναι παρωχημένο και μόλις μερικές εβδομάδες αργότερα ακούμε πως τελικά δεν είναι παρωχημένο. Για έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ όπως η Ελλάδα, αυτά τα αντικρουόμενα μηνύματα προκαλούν προβληματισμό και αποπροσανατολίζουν. Το ΝΑΤΟ αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο εδώ και δεκαετίες και –κατά τη γνώμη μου– το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει να διαδραματίζει αυτό τον ρόλο για πολλές δεκαετίες ακόμη. Η Ελλάδα ήταν πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ και έχει συνεισφέρει πάρα πολλά στη Συμμαχία, όχι απλώς εκπληρώνοντας τις δεσμεύσεις για τις αμυντικές δαπάνες, αλλά και στέλνοντας στρατεύματα σε ειρηνευτικές αποστολές.

Ατυχώς, υπάρχουν ορισμένοι που θεωρούν την ασφάλεια και την ευημερία στην Ευρώπη δεδομένες –αμφισβητώντας την αξία των συμμαχιών μας και της βασιζόμενης στον σεβασμό των κανόνων διεθνούς τάξης που οι ΗΠΑ, η Ελλάδα και άλλες χώρες κατέβαλαν επίπονη προσπάθεια ώστε να οικοδομήσουν στο διάστημα πολλών δεκαετιών μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μη λησμονείτε πως οι ΗΠΑ και η Ελλάδα ήταν σύμμαχοι σε κάθε μεγάλη σύγκρουση του 20ού και του 21ού αιώνα – από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τον πόλεμο κατά του ισλαμικού κράτους. Η συμμαχία μας δεν πρέπει ποτέ να απορρίπτεται ή να αγνοείται ως παρωχημένη.

Παρά τα αντικρουόμενα μηνύματα που έρχονται από τον Λευκό Οίκο, η επικρατούσα γνώμη στο αμερικανικό Κογκρέσο, και στα δύο κόμματα, είναι πως πρέπει να επενδύσουμε στις συμμαχίες μας και να προάγουμε τους διεθνείς κανόνες. Βασιζόμενοι σε αυτή τη γενική παραδοχή είμαι πεπεισμένος πως οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν σημαντικό ηγετικό ρόλο στο μέλλον. Οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, όμως το θεμελιώδες συμφέρον των ΗΠΑ για Ευρώπη ακέραιη, ελεύθερη και ειρηνική είναι διαρκές και θα αντέξει την πολιτική αναταραχή που βιώνουμε σήμερα στην Ουάσιγκτον.

* Ο κ. Τζο Μπάιντεν θα συμμετάσχει στη σύνοδο του Concordia Summit που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 6 και 7 Ιουνίου.  

kathimerini.gr

Αυτό είναι το μυστικό "Plan B" των Ευρωπαίων για την Ελλάδα - Τι προβλέπει

Μετά το ναυάγιο του τελευταίου Eurogroup και με τους βασικούς πρωταγωνιστές του ελληνικού προγράμματος να μην αναμένουν κάποια αλλαγή στις προτάσεις που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν αρχίσει να συζητούν ένα Plan B που θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή από το φθινόπωρο.

Σε αυτό το σχέδιο:

α) Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) δεν θα βρίσκεται πλέον στο «μπροστινό κάθισμα» του ελληνικού προγράμματος.

β) Η ελάφρυνση του χρέους θα καταλήξει να είναι μικρότερη.

γ) Η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί να εφαρμόσει όλα τα μέτρα που συμφωνήθηκαν για μετά τη λήξη του προγράμματος, στο οποίο επέμενε το ΔΝΤ.

Το σχέδιο αυτό συζητήθηκε, σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο, για πρώτη φορά στο περιθώριο του τελευταίου Eurogroup και έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

Σύμφωνα με την Καθημερινή, το φθινόπωρο και πριν ξεκινήσει η τρίτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, μπορεί να αποφασιστεί πως το ΔΝΤδεν θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα, καθώς η ελάφρυνση του χρέους που απαιτεί για την ελληνική οικονομία είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που προτίθενται να δώσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι. Με αυτόν τον τρόπο, η Γερμανία, από τη μία, δεν θα χρειαστεί να προχωρήσει σε μία επώδυνη για αυτήν πολιτικά ελάφρυνση του χρέους και το ΔΝΤ, από την άλλη, θα κρατήσει την αξιοπιστία του –στους τεχνοκράτες του, στο διοικητικό του συμβούλιο, αλλά και στις αγορές– καθώς θα αποδείξει πως δεν λυγίζει σε πολιτικές πιέσεις όταν τα νούμερα «δεν βγαίνουν».

Αλλωστε με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, τα στελέχη του Ταμείου νιώθουν ότι βρίσκονται κάτω από ένα πιο αναλυτικό μικροσκόπιο. Μία συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα που δεν τηρεί ακριβώς τα αυστηρά κριτήρια του ΔΝΤ θα δεχόταν ακόμα και την κριτική της αμερικανικής κυβέρνησης, γεγονός που θα συνιστούσε πλήγμα για τη διοίκηση του Ταμείου.

Η ρητορική του κ. Τραμπ ότι οι ΗΠΑ «δεν θα πληρώνουν ευρωπαϊκούς λογαριασμούς» αυξάνει την πίεση σε έναν οργανισμό που τους τελευταίους μήνες είναι έτσι και αλλιώς μοιρασμένος στα δύο, με τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ να υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να συμμετάσχουν σε ένα νέο ελληνικό πρόγραμμα και τη διοίκηση να έχει αντίθετη άποψη. Ηδη το γεγονός ότι το πρόγραμμα της Ελλάδας, στο οποίο αναμένεται να συμμετάσχει, είναι μόνο ενός έτους και όχι τριών, όπως συνηθίζει το ΔΝΤ, αποτελεί υποχώρηση, σύμφωνα με ορισμένα στελέχη του Ταμείου.

Από την άλλη, η Γερμανία, τη στιγμή που θα έχει εγκρίνει η Βουλή της την εκταμίευση δόσης που έχει ανάγκη η Ελλάδα με τη σφραγίδα του ΔΝΤ και θα έχουν τελειώσει οι εθνικές της εκλογές, θα μπορεί να επανεξετάσει το θέμα του ελληνικού προγράμματος χωρίς πιέσεις, πολιτικές ή χρονικές. Οι σχέσεις μεταξύ του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκαγκ Σόιμπλε και του επικεφαλής του ευρωπαϊκού προγράμματος του ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν παραδοσιακά ήταν πολύ καλές και δεν είναι μυστικό ότι οι δύο άνδρες ήταν αυτοί που είχαν συμφωνήσει εκ των προτέρων την πρόταση που βρίσκεται τώρα στο τραπέζι – δηλαδή της συμμετοχής του ΔΝΤ, αλλά όχι με χρηματοδότηση, με τις συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους να μετατίθενται για το φθινόπωρο. Ομως, στο τελευταίο Εurogroup, οι σχέσεις μεταξύ τους κλονίστηκαν.

Προδομένος

Ο Γερμανός πολιτικός ένιωσε σχεδόν προδομένος όταν ο ίδιος μετακινήθηκε ιδιαίτερα από τη θέση του, καθώς δέχθηκε την επέκταση των ωριμάνσεων των δανείων του EFSF από 0-15 χρόνια και πλεονάσματα κοντά στο 2% αντί για 2,6% που ήταν η αρχική του θέση, τη στιγμή που ο Π. Τόμσεν δεν μετακινήθηκε ούτε ελάχιστα από την αρχική του θέση.

«Εκεί έγινε ξεκάθαρο ότι το Ταμείο δεν είναι διατεθειμένο να διαπραγματευθεί περαιτέρω και πρέπει πλέον να σκεφτούμε την εναλλακτική που δεν θα περιλαμβάνει τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα», λέει αξιωματούχος στην «Κ». Αν όντως αποχωρήσει το Ταμείο, τότε θα πρέπει να καταρτιστεί ένα καινούργιο πρόγραμμα αντικαθιστώντας το υφιστάμενο. Στο νέο πρόγραμμα που δεν αναμένεται να έχει νέα μέτρα είναι ξεκάθαρο ότι η επίβλεψη της εφαρμογής του θα πέσει σε γερμανικά χέρια, κάνοντας το νέο πρόγραμμα εξίσου δύσκολο, αν όχι δυσκολότερο από το αν συμμετείχε το Ταμείο.

Τέλος, για την Ελλάδα, μια τέτοια εξέλιξη θα είχε βραχυπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα για την κυβέρνηση, καθώς θα μπορούσε να παρουσιάσει την αποχώρηση του «σκληρού ΔΝΤ» από τη χώρα ως νίκη, ενώ μερικά από τα επιπλέον επώδυνα μέτρα που απαίτησε το ΔΝΤ για εφαρμογή μετά τη λήξη του προγράμματος και ψήφισε η ελληνική Βουλή δεν θα εφαρμοστούν. Αν το σχέδιο αυτό γίνει πραγματικότητα, τότε αναμένεται οι Ευρωπαίοι να δεχθούν να μη γίνουν οι περικοπές συντάξεων ύψους 1% του ΑΕΠ το 2019, αλλά να διατηρήσουν τη μείωση του φορολογικού ορίου που απαίτησε το ΔΝΤ και αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή το 2020.

Το βασικό μειονέκτημα για την Ελλάδα είναι πως με την αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα η συμφωνία για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα είναι πολύ μικρότερη από αυτή που θα εξασφάλιζε η συμμετοχή του Ταμείου. Οι Ευρωπαίοι εταίροι θα κληθούν να δώσουν πολύ συγκεκριμένες εξασφαλίσεις ότι θα τηρήσουν το δικό τους μέρος της συμφωνίας και δεν θα μεταφέρουν τις αποφάσεις για το χρέος πάλι για το μέλλον. Συγχρόνως έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, χωρίς να έχει τη σφραγίδα του ΔΝΤ, θα αποδειχθεί πολύ πιο δύσκολη, ενώ οι ξένοι επενδυτές θα σκεφτούν δύο φορές πριν επενδύσουν σε μία χώρα που οι μόνοι εγγυητές είναι Ευρωπαίοι.

Δόση «ναι», χρέος «όχι» στο Eurogroup

Τα μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν αναμένεται να συγκεκριμενοποιηθούν περαιτέρω, ούτε στο επόμενο Eurogroup, σύμφωνα με σειρά αξιωματούχων που μίλησαν στην «Κ». Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα φύγει από την επόμενη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών μόνο με μια μεγάλη δόση, κοντά στα 9 δισ. (η πληρωμή που λήγει τον Ιούλιο προς την ΕΚΤ είναι κάτι παραπάνω από 7 δισ., οπότε θα περισσέψουν και κάποια χρήματα για αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών) και τίποτε παραπάνω, καθώς οι αποφάσεις για το χρέος θα μεταφερθούν στην καλύτερη των περιπτώσεων για το φθινόπωρο.

Το ΔΝΤ αναμένεται να βγάλει τη δική του ανάλυση ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο τις επόμενες εβδομάδες και οι σημαντικές αποφάσεις πλέον μεταφέρονται στο διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που θα κρίνει αν η Ελλάδα μπορεί να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, QE. Το πρόγραμμα αυτό, παρόλο που Ευρωπαίοι αξιωματούχοι υποβαθμίζουν τη σημασία του, για την ελληνική κυβέρνηση αποτελεί κομβικό σημείο του αφηγήματος για επιστροφή στην ανάπτυξη.

Σύμφωνα με πηγές από τη Φρανκφούρτη, η ΕΚΤ πάρα πολύ δύσκολα θα αποφασίσει θετικά για την είσοδο της Ελλάδας στο QE, καθώς χωρίς περαιτέρω μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους είναι σχεδόν απίθανο να το κρίνει βιώσιμο. 

Οργισμένη ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών κατά του Σόιμπλε

Την έντονη αντίδραση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών προκάλεσαν οι χθεσινές δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε, που ανέφερε ότι η ελληνική κυβέρνηση παρά την υπόσχεσή της, δεν κατήργησε τα φορολογικά προνόμια των εφοπλιστών.

Ο πρόεδρος της Ένωσης των Ελλήνων Εφοπλιστών, Θόδωρος Βενιάμης, με σημερινή δήλωσή του κάνει λόγο για αδικαιολόγητη επίθεση του κ. Σόιμπλε κατά της Ελλάδας με αφορμή τον ελληνικό εφοπλισμό που εκπροσωπεί το 50% της Ευρώπης, ενώ προσθέτει ότι ο Γερμανός αξιωματούχος αγνοεί το ιδιαίτερα ευνοϊκό καθεστώς που διέπει τη γερμανική ναυτιλία.

Ακολουθεί η δήλωση του Θ.Βενιάμη:

«Απορία δημιούργησε στην ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα η αδικαιολόγητη πρόσφατη επίθεση του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών κ. Σόιμπλε κατά της χώρας μας με αιχμή του δόρατος τον ελληνικό εφοπλισμό.

Ο κ. Σόιμπλε, αγνοώντας με εμμονή το ιδιαίτερα ευνοϊκό καθεστώς που διέπει τη γερμανική ναυτιλία, στρέφεται με τις δηλώσεις του εναντίον της ελληνικής ναυτιλίας που τυχαίνει όμως να εκπροσωπεί και το 50% της κοινοτικής, μια πρωτιά που μάλλον ενοχλεί.

Σε μία περίοδο που η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να προασπίσει, αλλά και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ναυτιλίας της έναντι του σκληρού ανταγωνισμού από ναυτιλιακά κέντρα εκτός Ευρώπης, οι επικρίσεις του κ. Σόιμπλε είναι προκλητικά αβάσιμες.

Δημιουργείται επίσης το ερώτημα μήπως η αποτυχία της γερμανικής ναυτιλιακής πολιτικής, που παρόλες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα (πλοιοκτησία, διαχείριση, φυσικό πρόσωπο), δεν κατάφερε να στηρίξει τη ναυτιλία της, είναι το κίνητρο που υποκινεί τον Υπουργό στις δηλώσεις αυτές.

Αν στόχος των δηλώσεών του είναι να  τορπιλίσει τους στενούς δεσμούς της ελληνικής ναυτιλίας με τον τόπο της, αποδεικνύεται ότι δεν επιθυμεί να δει την Ελλάδα σε αναπτυξιακή πορεία.

Προς γνώση του κ. Σόιμπλε, η ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα σύσσωμη ανταποκρίθηκε στην ανάγκη για ενίσχυση των εσόδων της εθνικής οικονομίας, αποφασίζοντας εδώ και τέσσερα χρόνια σε εθελοντική βάση, τον διπλασιασμό της φορολογικής της υποχρέωσης, αν και αυτή απολαμβάνει ιστορικά συνταγματικής προστασίας, μια πρωτοβουλία που αποδεικνύει έμπρακτα την ενότητα αλλά και την συνέπειά της απέναντι στον τόπο της».

Σημειώνεται ότι και κατά το παρελθόν ο κ. Σόιμπλε, έχει επανειλημμένα ζητήσει από την Ελλάδα να φορολογήσει τους εφοπλιστές, ώστε να μην έχει ανάγκη επιπλέον δανεισμό. Ωστόσο?όπως αναφέρουν εφοπλιστικοί κύκλοι ? πίσω από τις δηλώσεις Σόιμπλε  βρίσκεται το γεγονός  ότι μεγάλο μέρος του στόλου που προσπάθησε να "χτίσει" η Γερμανία αγοράστηκε από  Έλληνες εφοπλιστές. «Κι αυτό, παρ' όλο που η Γερμανία έχει δημιουργήσει το καλύτερο φορολογικό πλαίσιο στην Ευρώπη για τη ναυτιλία», επισημαίνουν οι ίδιοι κύκλοι.

Παράλληλα, όμως, επισημαίνουν ότι  ο κ. Σόιμπλε κάνει λάθος στην κριτική του, γιατί η ελληνική ναυτιλία αποτελεί τμήμα της ευρωπαϊκής και εάν στραφεί σε άλλες χώρες εκτός Ευρώπης, η απώλεια θα είναι σημαντική. Επομένως, η ελληνόκτητη ναυτιλία, ως εθνικό κεφάλαιο, πρέπει να παραμείνει στο ίδιο θεσμικό πλαίσιο προκειμένου να μη στερηθεί η Ελλάδα και η Ευρώπη τον παραγωγικό αυτό πυλώνα και τα συνακόλουθα οφέλη του, ιδιαίτερα στην κρίσιμη οικονομική συγκυρία που διανύουμε.

Πριν λίγους μήνες μάλιστα ο υπουργός Μεταφορών της Γερμανίας, Αλεξάντερ Ντομπρίντ, μιλώντας στο ετήσιο δείπνο της ένωσης Γερμανών εφοπλιστών Verband Deutscher Reeder, δεσμεύτηκε για τη χορήγηση στους Γερμανούς εφοπλιστές κρατικής στήριξης σε θέματα επανδρώσεων και ασφαλιστικών εισφορών .

Ο Ντομπρίντ διαβεβαίωσε τα μέλη της  Ένωσης Γερμανών Εφοπλιστών πως το Βερολίνο θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής πλοιοκτησίας. Οι αναφορές αυτές ακολούθησαν  τις υποσχέσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ στη Verband Deutscher Reeder για κίνητρα προσέλκυσης πλοίων στη γερμανική σημαία.

Κύκλοι της ελληνόκτητης ποντοπόρου ναυτιλίας αποδίδουν τις δηλώσεις Σόιμπλε σε πιέσεις ανταγωνιστικών ευρωπαϊκών ναυτιλιακών συμφερόντων. Και αυτό παρά το γεγονός πως σύμφωνα με τη μονάδα φορολογικών υπηρεσιών της Deloitte, ο ελληνικός φόρος χωρητικότητας (που επιβάλλεται επί του tonnage του στόλου) εκτιμάται πως είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από τον δεύτερο υψηλότερο στην Ε.Ε. και δέκα φορές μεγαλύτερος από αυτόν της Μάλτας. Μάλιστα, ο ίδιος συμβουλευτικός οίκος υπολογίζει πως ένας Ελληνας πλοιοκτήτης καταβάλλει φόρο 66.770 ευρώ για ένα δεξαμενόπλοιο χωρητικότητας 51.000 τόνων (dwt) και 68.328 ευρώ για ένα φορτηγό 58.000 dwt, τη στιγμή που για πανομοιότυπα πλοία ένας Γερμανός εφοπλιστής καταβάλλει 22.037 ευρώ και 23.850 ευρώ, αντίστοιχα.

Παρά ταύτα και σε αντίθεση με την ελληνόκτητο ναυτιλία, η οποία συνεχίζει να μεγεθύνεται και να εκσυγχρονίζεται, η γερμανική συρρικνώνεται: η ένωση Γερμανών εφοπλιστών ανακοίνωσε πέρυσι πως ο γερμανικός εμπορικός στόλος μειώθηκε για τρίτη χρονιά στα 3.122 πλοία. Αυτό ισοδυναμεί με μείωση 17% από τα υψηλά του το 2012. Μόνον το 2015 μειώθηκε κατά 117 πλοία. Συνολικά φέτος πουλήθηκαν 182 πλοία συμπεριλαμβανομένων 68 πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, τύπος που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του γερμανικού στόλου. Πολλά από αυτά πωλήθηκαν σε Ελληνες.

«Κάθε πλοίο που πωλείται σε ξένη χώρα ανταγωνίζεται πλέον τον γερμανικό στόλο» δήλωσε ο πρόεδρος της ένωσης Γερμανών εφοπλιστών, Αλφρεντ Χάρντμαν, σε μια «ελάχιστα συγκεκαλυμμένη έκκληση για πολιτικές προστατευτισμού», σημειώνουν οικονομικοί παρατηρητές. Η ευρωπαϊκή ναυτιλία αποτελεί το 43% της παγκόσμιας ναυτιλίας, ενώ η Ελλάδα κατέχει το 47% της ευρωπαϊκής.

Εφοπλιστικοί κύκλοι πιστεύουν ότι παρά τα όσα λέει ο κ. Σόιμπλε, η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πέσει στην παγίδα να έρθει αντιμέτωπη με την ελληνική ναυτιλία, γιατί τότε η χώρα θα κινδυνεύσει να χάσει τον πρώτο παραγωγικό πυλώνα της προς όφελος άλλων κρατών με ανταγωνιστική ναυτιλία. Η ελληνική ναυτιλία είναι ο μοναδικός τομέας της οικονομίας μας που δεν έχει κανένα «άνοιγμα» ούτε «κόκκινα» δάνεια προς τις ελληνικές τράπεζες.Το μεγαλύτερο μέρος χρηματοδότησής της το αντλεί από τράπεζες του εξωτερικού, ενώ όσα δάνεια έχουν ληφθεί από ελληνικές τράπεζες, όπως πιστοποιούν οι ίδιες, αποπληρώνονται κανονικά. Αντίθετα, οι γερμανικές τράπεζες μόνο το 2004 είχαν χορηγήσει προς τους πλοιοκτήτες της χώρας τους πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ.

Σημειώνεται εξάλλου ότι το φορολογικό πλαίσιο που διέπει την ελληνική ναυτιλία είναι κατοχυρωμένο σε βασικές διατάξεις του συντάγματος του 1975 ενώ αποτελεί απόδειξη της αναγνώρισης από την πολιτεία της σημασίας που είχε  ο τομέας αυτός διαχρονικά στους παραγωγικούς πυλώνες της εθνικής οικονομίας.

Σύμφωνα με  μελέτες του Boston Consulting Group (BCG) και του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) (2013), η ελληνική ναυτιλία συνεισφέρει άνω του 7% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) στη χώρα μας, παρέχει απασχόληση σε 200.000 άτομα και καλύπτει άνω του 30% του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου.

Είναι επίσης σημαντικό το γεγονός ότι η ελληνική ναυτιλία δεν ήταν ποτέ μέρος της κρίσης χρέους του ελληνικού κράτους. Αντίθετα, η συνεπής συμβολή της ναυτιλίας στην ελληνική οικονομία και στο ισοζύγιο πληρωμών κατά τα τελευταία 35 χρόνια υπήρξε ουσιαστική και αναντικατάστατη ιδιαίτερα μετά τον επαναπατρισμό των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών που άρχισε στη δεκαετία του 1980. Παρά το εξαιρετικά δυσμενές οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα και παγκοσμίως, η ελληνική ναυτιλία διατήρησε την ηγετική της θέση.

Η ελληνόκτητη ναυτιλία παραμένει στην πρώτη θέση διεθνώς .Ο στόλος ανέρχεται σε 4.585 πλοία (πλοία άνω των 1.000 gt), χωρητικότητας 341,17 εκατομμυρίων τόνων deadweight (dwt) ?αύξηση περίπου 22% σε σχέση με το προηγούμενο έτος? που αντιπροσωπεύει το 19,63% του παγκόσμιου στόλου σε dwt και το 49,96% του στόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

Επίσης η  ελληνόκτητη ναυτιλία κατέχει τον μεγαλύτερο «cross-trading» στόλο στον κόσμο, καθώς το 98,5% της υπό ελληνική πλοιοκτησία χωρητικότητας μεταφέρει φορτία μεταξύ τρίτων χωρών προσφέροντας, ως εκ τούτου, μία απαραίτητη υπηρεσία παγκοσμίως. Ο ελληνόκτητος στόλος έχει υψηλή ανταπόκριση στις μεταβολές των εμπορικών ροών, όπως η άνοδος της ασιατικής ζήτησης, ενώ η σημασία του για την Ευρώπη είναι διττή: σε σχέση με την εξασφάλιση των εισαγωγικών / εξαγωγικών αναγκών της ΕΕ και την ενίσχυση του ναυτιλιακού πλέγματος δραστηριοτήτων της.

Η μεγαλύτερη ναυτιλιακή ζώνη «πλοιοκτησίας» στον κόσμο βρίσκεται στο πλέγμα Αθήνας / Πειραιά, που συνδέεται στενά με την εθνική ιδιοκτησιακή βάση της, σε αντίθεση με παρεμφερείς πλοιοκτητικές ζώνες, όπως η Σιγκαπούρη και το Λονδίνο, που προσελκύουν μία πλοιοκτητική βάση προερχόμενη από την υφήλιο.    

umoney.gr

Μάθε παιδί μου ’80ς

Η κυβέρνηση επαναφέρει τα Πανεπιστήμια στο 1982, με φοιτητές να συμμετέχουν στη διοίκηση, κατάργηση των Συμβουλίων και πολύπλοκες διαδικασίες για άρση του ασύλου. Μετά απορούμε γιατί η χώρα είναι ουραγός στην ανταγωνιστικότητα...

Του Κώστα Γιαννακίδη

Οταν ο Νίκος Φίλης, ως υπουργός Παιδείας, είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να καταργήσει τα Συμβούλια των Πανεπιστημίων και να επαναφέρει τους φοιτητές στη διοίκηση των Σχολών, έλαβε στο γραφείο του μία επιστολή.

Ηταν από τον καθηγητή Γρηγόρη Σηφάκη. Ο καθηγητής Σηφάκης είναι ένας εκ των επιφανέστερων, παγκοσμίως, δάσκαλος κλασικών ελληνικών σπουδών. Με την επιστολή του, προς τον Νίκο Φίλη, υπέβαλε την παραίτησή του από πρόεδρος του Συμβουλίου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, θέση άμισθη. «Από τις πρόσφατες προγραμματικές δηλώσεις σας συνάγεται αβίαστα ότι αγνοείτε ποιος είναι ο ρόλος των πανεπιστημιακών συμβουλίων διεθνώς ή ποιο υπήρξε το έργο τους στη χώρα μας – εννοείται ότι γνωρίζω καλύτερα τα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Δεν αισθάνθηκα ποτέ ως τώρα να με υποτιμούν ή να με προσβάλλουν, κατά τη διάρκεια πενήντα χρόνων υπηρεσίας και ενασχόλησης με την ανώτατη παιδεία και επιστημονική έρευνα (σε αρκετά Πανεπιστήμια σε αρκετές χώρες).»

Τελικώς, αυτό που άρχισε ο Φίλης, σκοπεύει να το ολοκληρώσει ο Γαβρόγλου. Σύμφωνα με την «Καθημερινή», η μόδα των ’80ς αναμένεται να επανακάμψει και στα Πανεπιστήμια καθώς επιχειρείται μία υπερήφανη επιστροφή στο 1982. Τα Πανεπιστημιακά Συμβούλια καταργούνται. Οι φοιτητές επιστρέφουν στη διοίκηση. Ο υπουργός μπορεί πλέον να συγχωνεύει και να καταργεί Σχολές. Και το άσυλο θα καταργείται μόνο μετά από απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου, στο οποίο, φυσικά, θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι των φοιτητών. Πάλι καλά που στα ’80ς υπήρχαν έγχρωμες φωτογραφίες, αλλιώς η κυβέρνηση θα ζητούσε να γίνουν και τα πάντα ασπρόμαυρα.

Για ποιο λόγο συμβαίνουν όλα αυτά; Για ποιο λόγο στη χώρα που είναι ουραγός στην ανταγωνιστικότητα, τα Πανεπιστήμια επιστρέφουν στο παρελθόν; Οχι, δεν είναι μόνο το ιδεοληπτικό ένστικτο της Αριστεράς που θα μιλήσει για «βάθεμα και για πλάτεμα της συμμετοχικότητας και της δημοκρατίας στην ανώτατη εκπαίδευση». Αυτά ούτως ή άλλως θα τα πει γιατί αρέσουν στο ακροατήριο της. Ο βασικός λόγος για τον οποίο γίνεται η επιστροφή στα ’80ς, είναι ο έλεγχος των Πανεπιστημίων από τις κομματικές γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Οταν οι φοιτητικές παρατάξεις ανακτούν λόγο στη διοίκηση και ο υπουργός μπορεί καταργήσει Σχολές πατώντας ένα κουμπί, τότε η ανώτατη εκπαίδευση θα παραμένει ευάλωτη σε κομματικές μεθοδεύσεις.

Και αντί να κοιτάζουμε πώς θα συνδεθεί η εκπαίδευση με την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία, αποδίδουμε προτεραιότητα στο άσυλο που, τα τελευταία σαράντα χρόνια, ουσιαστικά χρησίμευσε στην προστασία τραμπούκων. Υπάρχουν σήμερα ιδέες που διώκονται από δυνάμεις καταστολής και χρειάζονται άσυλο για να ακουστούν; Μόνο οι «ιδέες» των παιδιών που θα σε ποτίσουν βενζίνη και θα σου προσφέρουν φωτιά αν τολμήσεις, εντός αμφιθεάτρου, να εκφράσεις ιδέες αντίθετες προς τις δικές τους.

Ολο αυτό, βέβαια, είναι συνεπές και προς τη ματιά του ΣΥΡΙΖΑ, πιθανότατα δε και προς τη διάθεση του μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας. Αλλωστε εδώ και επτά χρόνια, η εθνική μας προσδοκία δεν είναι να βαδίσουμε μπροστά, αλλά να γυρίσουμε εκεί που ήμασταν κάποτε.      

protagon.gr