Der Spiegel: H Μέρκελ απέσυρε το σχέδιο για Grexit για να μην τα...χαλάσει με τον Ολάντ

Ο ρόλος Σόιμπλε στην κορύφωση της ελληνικής κρίσης, ο αγώνας ενός Γερμανού να χτίσει σπίτι στην Ελλάδα και η περίπτωση ενός ετοιμοθάνατου Έλληνα, ο οποίος έκανε τα πάντα για να λάβει η σύζυγός του σύνταξη χηρείας. 

«Όταν ο Β. Σόιμπλε αναφέρονταν τα τελευταία χρόνια στην ευρωζώνη, συνήθως επέπληττε, με εκφράσεις όπως, "η Ελλάδα είναι βαρέλι χωρίς πάτο", "πολλές χώρες ζουν πάνω από τις οικονομικές τους δυνατότητες" και "δεν τηρούνται οι συμφωνίες"», γράφει το περιοδικό Der Spiegel λιγότερο από δύο μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές με αφορμή τα 75α γενέθλια του υπουργού Οικονομικών σε μερικές εβδομάδες, σύμφωνα με την Deutsche Welle.

«Ουδέποτε ο Β. Σόιμπε ανέλαβε την ηγεσία μιας χώρας κι ίσως για αυτό μετέτρεψε το Eurogroup σε όργανο άσκησης εξουσίας.(…) Σε αντίθεση με την Α. Μέρκελ, η οποία κατά τη διάρκεια της ευρωκρίσης υιοθέτησε τακτική παράκαμψης των προβλημάτων, ο Β. Σόιμπλε είχε σχέδιο. Στο παράδειγμα της Ελλάδας θέλησε να αποδείξει ότι η ευρωζώνη είναι κοινότητα αξιών όπου τηρούνται οι κανόνες. Σε διαφορετική περίπτωση οι χώρες-μέλη την εγκαταλείπουν. Επί μήνες συγκρούονταν με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιάνη Βαρουφάκη επιδιώκοντας μια "προσωρινή αποχώρηση" της Ελλάδας από το ευρώ. Στο τέλος είχε με το μέρος του όχι μόνο την Α. Μέρκελ και τους γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες, αλλά και σχεδόν όλους τους υπουργούς Οικονομικών.

Τότε όμως, στη κρίσιμη συνεδρίαση, η Α. Μέρκελ απέσυρε το σχέδιο του υπουργού Οικονομικών για να μην τα…..χαλάσει με τον, τότε, γάλλο πρόεδρο Φρ. Ολάντ. Ήταν το ναδίρ της σχέσης Μέρκελ-Σόιμπλε. (…) Αυτό που απογοητεύει περισσότερο τον Β. Σόιμπλε είναι ότι η καγκελάριος εμφανίζεται ως σωτήρας της ευρωζώνης και εκείνος αναλαμβάνει να διαπραγματευθεί νέα πακέτα στήριξης για την Ελλάδα, να συγκρουστεί με το ΔΝΤ και να καθησυχάσει τους επικριτές μέσα στο χριστιανοδημοκρατικό κόμμα. "Με την απόφαση για την Ελλάδα, χάθηκε ο πόλεμος. Από εκεί και πέρα μπορούσαμε να κερδίσουμε μόνο μάχες", λέει ένας έμπιστος του γερμανού υπουργού Οικονομικών.

FAZ: «Το όνειρο μιας ζωής στο νότο»

Στις οικονομικές τις σελίδες η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung αφιερώνει άρθρο στην οδύσσεια του γερμανού Ράινερ Λίνταου και της ελληνίδας συζύγου του Ζωής, οι οποίοι αποφάσισαν να χτίσουν σπίτι στην Εύβοια μέσα στην κρίση. Η γερμανική εφημερίδα γράφει για το Γολγοθά του ζευγαριού: «Πλήθος νόμων, κανονισμών και εξαιρέσεων οδηγούν σε άπειρες αιτήσεις σε πολλές υπηρεσίες και εν τέλει σε αυθαιρεσία και διαφθορά. (….) Μια σύγχρονη διοίκηση είναι αδύνατη χωρίς ένα κράτος που λειτουργεί σωστά. Όμως οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν παίζουν πια ρόλο μετά από οκτώ χρόνια κρίσης και οι δανειστές είναι πια εξαντλημένοι μετά από μια διένεξη ετών. Ο Ράινερ Λίνταου, ο οποίος μετά από μια πενταετία κατάφερε να τελειώσει το σπίτι, συμπεραίνει "Αν δεν χτίσεις σπίτι, δεν κατανοείς τη χώρα στην οποία ζεις"».

Focus: «Ένας Έλληνας κάνει τα πάντα για να πάρει η γυναίκα του τη σύνταξη χηρείας»

Στο αίτημα ενός ετοιμοθάνατου καρκινοπαθούς στους γιατρούς του νοσοκομείου να τον κρατήσουν σε μηχανική υποστήριξη για πέντε ακόμα μέρες έτσι ώστε η σύζυγός του να κλείσει τα 55 και να λάβει σύνταξη χηρείας, αναφέρεται στην διαδικτυακή έκδοση το περιοδικό Focus. Το περιοδικό σημειώνει: «Η ιστορία είναι πραγματική, ο ασθενής κατάγεται από τα Τρίκαλα. Ο λόγος για το αίτημά του είναι ότι η σύνταξης χηρείας δεν εξαρτάται από τα χρόνια εργασίας του συζύγου, αλλά από την ηλικία της χήρας. Αν δεν έχει συμπληρώσει τα 55 λαμβάνει μόνο ένα μικρό ποσό, χωρίς να παίζει ρόλο αν έχει ανήλικα παιδιά να θρέψει».

euro2day.gr

Ποιοι πτυχιούχοι μπορούν να στήσουν δουλειά με επιδότηση

Έως και 25.000 ευρώ για μεμονωμένα επενδυτικά σχέδια και μέχρι €50.000 για συνεργατικά σχήματα. Οι όροι και οι προϋποθέσεις για τις επιχορηγήσεις. Πότε ανοίγουν οι ημερομηνίες υποβολής των προτάσεων. Ποιες δαπάνες είναι επιλέξιμες.

Επιχορήγηση από 5.000 έως 25.000 ευρώ (σ.σ. μπορεί να φθάσει και τις 50.000 ευρώ σε περιπτώσεις συνεργασιών) μπορούν να λάβουν οι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που έχουν ή προτίθενται να συστήσουν τη δική τους επιχείρηση. Αυτή τη δυνατότητα δίνει το πρόγραμμα «Ενίσχυση της Αυτοαπασχόλησης Πτυχιούχων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης», για το οποίο προκηρύχθηκε ο δεύτερος κύκλος του, συνολικού προϋπολογισμού 80 εκατ. ευρώ.

Ουσιαστικά, στόχος του προγράμματος, είναι η υποστήριξη πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ανέργων, μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, για την έναρξη ή την υποστήριξη της άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας συναφούς με την ειδικότητά τους, σε αυτοτελή επαγγελματικό χώρο. Ως αυτοτελής επαγγελματικός χώρος ορίζεται ο χώρος που αποτελεί χωριστή ιδιοκτησία, διαθέτει δικές του παροχές κοινής ωφέλειας (π.χ. ηλεκτρισμού) και δεν χρησιμοποιείται με οποιονδήποτε τρόπο ως κατοικία (κύρια ή δευτερεύουσα).

Σε ποιους απευθύνεται

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε αποφοίτους ΑΕΙ/ΤΕΙ ή ισότιμης σχολής Ελλάδος ή εξωτερικού (αναγνωρισμένη από το ΔΟΑΤΑΠ) ή κατόχους αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων από ΣΑΕΙ ή ΣΑΕΠ. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν και οι πτυχιούχοι Σχολών Θεάτρου και Χορού αναγνωρισμένων από το Υπ. Πολιτισμού ως τριτοβάθμιες και απόφοιτοι Μουσικών Εκπαιδευτηρίων αναγνωρισμένων από το κράτος. Βασική προϋπόθεση που τίθεται, είναι το πρώτο πτυχίο θα πρέπει να έχει αποκτηθεί μετά την 1/1/1995.

Ποιες επιχειρηματικές δραστηριότητες επιδοτούνται

Στο πλαίσιο του προγράμματος, περιλαμβάνονται εκατοντάδες δραστηριότητες, οι οποίες μπορούν να επιχορηγηθούν. Αναλυτικά αυτές αναφέρονται στον οδηγό εφαρμογής του προγράμματος (παράρτημα ΙΙ).

Ποιοι μπορούν να συμμετάσχουν

Με βάση τον οδηγό εφαρμογής του προγράμματος, στη δράση μπορούν να συμμετάσχουν δύο κατηγορίες δικαιούχων:

Στην πρώτη κατηγορία (Α) περιλαμβάνονται άνεργοι, εγγεγραμμένοι στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ, μισθωτοί (πλήρους ή μερικής ή εποχιακής απασχόλησης), υφιστάμενοι επιχειρηματίες που θα συστήσουν νέα εταιρία με ανέργους ή μισθωτούς.

Στη δεύτερη κατηγορία (Β) περιλαμβάνονται υφιστάμενοι ατομικοί επιχειρηματίες (αυτοαπασχολούμενοι) που ασκούν ήδη συναφή με την ειδικότητά τους (τίτλο σπουδών) επαγγελματική δραστηριότητα, όπως επίσης και συνεργασίες μεταξύ αυτών.

Το ποσό της επιδότησης

Στο πλαίσιο της δράσης ενισχύονται επιχειρηματικά σχέδια συνολικού επιχορηγούμενου προϋπολογισμού από 5.000€ έως 25.000 ευρώ. Το ανώτατο ύψος του επιχορηγούμενου προϋπολογισμού των 25.000 ευρώ αυξάνεται εφόσον η πρόταση υποβάλλεται από συνεργατικό σχήμα. Ειδικότερα, στην περίπτωση συνεργασίας δύο συμμετεχόντων/ωφελούμενων, ο συνολικός επιχορηγούμενος προϋπολογισμός του επιχειρηματικού σχεδίου δύναται να ανέλθει έως και 40.000 ευρώ, ενώ στην περίπτωση συνεργασίας τριών ή περισσοτέρων ωφελούμενων έως και 50.000 ευρώ. Το ποσοστό ενίσχυσης ορίζεται στο 100% της επιλέξιμης δαπάνης.

Πότε είναι επιλέξιμες οι δαπάνες

Επιλέξιμες είναι οι δαπάνες που πραγματοποιούνται από την ημερομηνία έκδοσης της Απόφασης Προσωρινού Καταλόγου Δυνητικών Δικαιούχων, έως και 24 μήνες από την ημερομηνία έκδοσης της Απόφασης Ένταξής τους. Επισημαίνεται, ότι οι δαπάνες που πραγματοποιούνται πριν από την Απόφαση Ένταξης είναι επιλέξιμες εφόσον πληρούνται όλες οι τυπικές προϋποθέσεις συμμετοχής στη δράση.

Περίοδοι υποβολής αιτήσεων

Για την καλύτερη κατανομή των αιτήσεων, καθορίστηκαν τρεις περίοδοι υποβολής αιτήσεων.

1η περίοδος υποβολής: από 5/7/2017 έως 9/8/2017

2η περίοδος υποβολής: από 6/9/2017 έως 11/10/2017

3η περίοδος υποβολής: από 8/11/2017 έως 13/12/2017

Μόνο ηλεκτρονικά οι αιτήσεις

Οι αιτήσεις χρηματοδότησης υποβάλλονται μόνο ηλεκτρονικά μέσω του www.ependyseis.gr/mis. Κάθε δυνητικός δικαιούχος έχει δικαίωμα υποβολής σε μία μόνο περίοδο υποβολής αιτήσεων. Δυνητικοί δικαιούχοι οι οποίοι περιλαμβάνονται στον προσωρινό κατάλογο δυνητικών δικαιούχων στο πλαίσιο του Α΄κύκλου της Δράσης δεν έχουν δικαίωμα υποβολής.

Εισοδηματικά κριτήρια

Πέρα από την ημερομηνία απόκτησης του πρώτου πτυχίου, για να υπαχθεί κάποιος στο πρόγραμμα θα πρέπει να πληροί και τα εισοδηματικά κριτήρια που τίθενται.

Για τους ενδιαφερόμενους που θα υποβάλλουν αίτηση με την ιδιότητα του ανέργου ή μισθωτού ισχύουν τα εξής:

Για την κατηγορία Α, ο μέσος όρος του εισοδήματος επιβολής εισφοράς για τα φορολογικά έτη 2015, 2014 και 2013 να μην υπερβαίνει, ανάλογα με την οικογενειακή τους κατάσταση κατά το φορολογικό έτος 2015, τις 22.000 ευρώ για ατομικό εισόδημα ή τις 35.000 ευρώ για οικογενειακό εισόδημα.

Για την κατηγορία Β, ισχύουν όσα αναφέρονται παραπάνω καθώς επίσης θα πρέπει και o μέσος όρος του συνόλου των ακαθαρίστων εσόδων από επιχειρηματική δραστηριότητα για τα έτη 2015, 2014 και 2013 να μην υπερβαίνει τις 40.000 ευρώ.

Λοιπές προϋποθέσεις που τίθενται, είναι οι εξής:

- Ο ενδιαφερόμενος να μην έχει ενταχθεί σε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα με την ιδιότητα του ατομικού επιχειρηματία/επιτηδευματία ή του εταίρου σε επιχορηγούμενη εταιρεία, από την 1/1/2013, πλην προγραμμάτων κατάρτισης.

- Να μην συμμετέχουν με την ιδιότητα του εταίρου/μετόχου σε άλλες επιχειρήσεις οποιασδήποτε νομικής μορφής από την 1/1/2015, εξαιρείται η κατοχή μετοχών εταιρειών εισηγμένων στο Χρηματιστήριο.

- Να μην έχουν και την ιδιότητα του ατομικού επιχειρηματία κατά την υποβολή της αίτησης χρηματοδότησης και να μην έχουν προβεί σε διακοπή της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας (ως ατομικοί επιχειρηματίες) από την 1/1/2017 και μέχρι και την ημερομηνία υποβολής της αίτησης χρηματοδότησης.

Ποιες δαπάνες μπορούν να κριθούν επιλέξιμες

Στο πλαίσιο του προγράμματος, επιλέξιμες μπορούν να κριθούν μια σειρά δαπανών. Ωστόσο, τίθενται όρια ως προς το ύψος τους σε σχέση με τον επιχορηγούμενο προϋπολογισμό του επιχειρηματικού σχεδίου.

Μεταξύ των δαπανών περιλαμβάνονται οι εξής:

- Λειτουργικά (όπως ενοίκια επαγγελματικού χώρου, δαπάνες ηλεκτρισμού, σταθερής και κινητής επαγγελματικής τηλεφωνίας, ύδρευσης, θέρμανσης, λοιπές κοινόχρηστες δαπάνες, δαπάνες φιλοξενίας σε θερμοκοιτίδες). Οι δαπάνες αυτές μπορούν να ανέλθουν έως το 60% του επιχορηγούμενου προϋπολογισμού

- Δαπάνες για αμοιβές τρίτων όπως νομική, συμβουλευτική, λογιστική υποστήριξη, σύνταξη και παρακολούθηση επιχειρηματικού σχεδίου, υπηρεσίες θερμοκοιτίδας, εξειδικευμένα σεμινάρια επαγγελματικής κατάρτισης (έως 20% του προϋπολογισμού)

- Δαπάνες προβολής, δικτύωσης και συμμετοχής σε εκθέσεις όπως σχεδιασμός και παραγωγή εταιρικής ταυτότητας, έξοδα συμμετοχής σε επαγγελματικές εκθέσεις, σχεδιασμός και κατασκευή εταιρικής ιστοσελίδας (έως 10%)

- Προμήθεια αναλωσίμων όπως δαπάνες προμήθειας αναλώσιμων υλικών σε άμεση σχέση με τη λειτουργία της επιχείρησης, δαπάνες προμήθειας πρώτων υλών και ενδιάμεσων προϊόντων για επιχειρήσεις με μεταποιητική δραστηριότητα (έως 15%)

- Ασφαλιστικές εισφορές δικαιούχου επιχειρηματία/εταίρων (έως 30%)

- Μισθολογικό κόστος για νέα/ες θέση/εις εργασίας έως 12.000 ευρώ

- Αποσβέσεις παγίων/χρηματοδοτική μίσθωση εξοπλισμού (έως 20% χωρίς χρήση ρήτρας ευελιξίας)

- Αγορά/Χρηματοδοτική μίσθωση εξοπλισμού/Διαμόρφωση εσωτερικού χώρου μικρής κλίμακας (έως 40% με χρήση ρήτρας ευελιξίας.

Σημειώνεται ότι οι δυνητικοί δικαιούχοι/ωφελούμενοι έχουν δικαίωμα υποβολής σε μια μόνο περίοδο υποβολής αιτήσεων χρηματοδότησης (ανεξαρτήτως της ένταξης ή μη του υποβληθέντος επιχειρηματικού σχεδίου), επί ποινής απόρριψης όλων των τυχόν υποβληθεισών αιτήσεων.

Επιπροσθέτως, δυνητικοί δικαιούχοι/ωφελούμενοι οι οποίοι συμμετέχουν σε επιχειρηματικά σχέδια που έχουν ενταχθεί στο πλαίσιο του α' κύκλου της δράσης, δεν έχουν δικαίωμα υποβολής στο πλαίσιο του β' κύκλου της Δράσης, επί ποινής απόρριψης της υποβληθείσας αίτησης χρηματοδότησης στο Β’ κύκλο της Δράσης.

Σταμάτης Ζησίμου

euro2day.gr

Reuters: Τα εμπόδια που συναντούν οι τουριστικές επενδύσεις στην Ελλάδα

Δημοσίως η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ότι επιδιώκει την προσέλκυση επενδύσεων, όμως η εμπειρία των τελευταίων ετών δείχνει μία διαφορετική εικόνα, επισημαίνει το Reuters σε εκτενές ρεπορτάζ του σχετικά με τα εμπόδια που συναντούν οι τουριστικές επενδύσεις στη χώρα μας.

Η ανάκαμψη της Ελλάδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ξένες επενδύσεις. Πριν από επτά χρόνια η χώρα ξεκίνησε ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με σκοπό να αντλήσει 50 δισ. ευρώ. Έως σήμερα έχει συγκεντρώσει μόλις 4,4 δισ. ευρώ και οι επικριτές της κυβέρνησης αναφέρουν ότι η υπερβολική γραφειοκρατεία είναι ένας σημαντικός λόγος για αυτή την πολύ χαμηλή επίδοση.

Όπως σημειώνει το Reuters, από την πλευρά τους οι απογοητευμένοι επενδυτές αναφέρουν ότι η Ελλάδα δαγκώνει το χέρι που την ταΐζει, ωστόσο πολλοί Έλληνες νιώθουν υποχρεωμένοι να προστατεύσουν την πολιτιστική κληρονομιά τους και ορισμένες από τις πιο όμορφες ακτές της Ευρώπης από την υπερβολική ανάπτυξη τουριστικών επενδύσεων, ανεξάρτητα από το πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να συγκεντρωθούν χρήματα.

Ως ενδεικτικά παραδείγματα το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο, αναφέρει τα επενδυτικά σχέδια που έχει ο ομογενής Μάικ Αγγελιάδης και την επένδυση της Lamda στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Ειδικότερα, ο Μάικ Αγγελίδης, ο οποίος ασχολείται στη Νέα Υόρκη με την ανάπτυξη ακινήτων, προσπαθεί επί 25 χρόνια να κατασκευάσει ένα γήπεδο γκολφ στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Ρόδο.

Πριν από τρία χρόνια κέρδισε σε έναν κρατικό διαγωνισμό για την ανάπτυξη ενός παραθαλάσσιου ακινήτου στο νησί, ωστόσο σύντομα θα ερχόταν αντιμέτωπος με ένα σημαντικό εμπόδιο. 

"Ο τότε υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε όλη την περιοχή ως αρχαιολογικό χώρο" δήλωσε ο κ. Αγγελίδης στο Reuters. Τώρα το σχέδιο της επένδυσης ύψους έως 400 εκατ. ευρώ έχει "παγώσει". "Εξακολουθούμε να περιμένουμε μία απάντηση από το υπουργείο για το τι σκοπεύουν να κάνουν".

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Αγγελίδης που μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1960, είναι μεταξύ μίας σειράς ξένων επενδυτών που είναι έτοιμοι να επενδύσουν μεγάλα ποσά σε μία χώρα που βγαίνει από την κρίση, αλλά αναρωτιούνται αν είναι πραγματικά ευπρόσδεκτοι.

"Υπάρχουν μερικοί που θεωρούν ότι οι αρχαιότητες είναι ένας σωρός από πέτρες και πως δεν τις χρειαζόμαστε" λέει στο Reuters ο Θεόδωρος Δρίτσας, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. "Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη".

Η περίπτωση του Ελληνικού

Ειδική μνεία γίνεται και στστην περίπτωση του Ελληνικού. Όπως αναφέρει συγκεκριμένα το πρακτορείο, τα τελευταία 16 χρόνια οι εγκαταστάσεις του Ελληνικού έχουν μείνει αναξιοποίητες, εγκαταλειμμένες σε μια έκταση που είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από το μέγεθος του Μονακό.

Έχοντας τη στήριξη επενδυτών από την Κίνα και χώρες του Κόλπου, η Lamda πρότεινε ένα σχέδιο ύψους 8 δισ. ευρώ για την ανέγερση  ενός από τα μεγαλύτερα παραθαλάσσια θέρετρα στην Ευρώπη που θα κάλυπτε 1.532 στρέμματα. Το εν λόγω σχέδιο θα άλλαζε τα δεδομένα για την Ελλάδα, φέρνοντας εκατοντάδες χιλιάδες τουριστών και δημιουργώντας 75.000 θέσεις εργασίας σε μια χώρα όπου η ανεργία εξακολουθεί να ξεπερνάει το 20%, παρατηρεί το δημοσίευμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, τήρησε σθεναρά αντίθετη στάση στη χορήγηση μίσθωσης 99 ετών σε κρατική ιδιοκτησία, θέλοντας να μετατρέψει την περιοχή σε δημόσιο πάρκο. Αφ’ ότου ανέλαβε την εξουσία το 2015, αναγκάστηκε να επιμείνει στην ιδεολογική αυτή απόρριψη της ιδιωτικοποίησης, αλλά εν τέλει συνθηκολόγησε, στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος διάσωσης για την Ελλάδα.

Ωστόσο, τα προβλήματα δεν τελείωσαν εκεί: Οι ελληνικές Αρχές καθυστέρησαν τις αποφάσεις σχετικά με το εάν τμήματα των παλαιών κτιρίων του αεροδρομίου θα έπρεπε να χαρακτηριστούν ως ιστορικά και ως προς τις ενέργειες που θα έπρεπε να ακολουθήσουν στην περίπτωση εύρεσης αρχαιοτήτων στην περιοχή. Στη συνέχεια, το Δασαρχείο χαρακτήρισε μια έκταση ως προστατευόμενη δασική έκταση.

Η κοινοπραξία της Lamda που περιλαμβάνει την Fosun και την Eagle Hills, ήλπιζε και πάλι ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει τις εργασίες τον Ιούνιο. Εντούτοις, όλα τα παραπάνω θέματα καθυστέρησαν την υποβολή του σχεδίου και την έναρξη της διαδικασίας έκδοσης αδειών, όπως είπε εκπρόσωπος της Lamda στο Reuters.

Σύμφωνα μάλιστα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Lamda, κ. Οδυσσέα Αθανασίου, η διαδικασία αναμένεται να διαρκέσει περίπου εννέα μήνες, με αποτέλεσμα η εταιρεία να μην μπορεί να "πατήσει το πόδι της" στην περιοχή πριν από τον Απρίλιο του επόμενου έτους.

capital.gr

Τα ναζιστοειδή έχουν «επέτειο»…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

«Εμείς ήμασταν το καθεστώς εκείνο το οποίο εμείς εκφράζουμε ιδεολογικά, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά».

(Ν. Μιχαλολιάκος, ΣΚΑΪ, 24/10/2012).

    Θυμίζουμε:

    1) Ο Μεταξάς ήταν αυτός που το 1936, λίγους μήνες πριν κηρύξει επίσημα τη φασιστική δικτατορία, είχε διοριστεί πρωθυπουργός από τον βασιλιά Γεώργιο και είχε λάβει στη Βουλή την ψήφο εμπιστοσύνης όλων των αστικών κομμάτων. Κι όμως:  

Το Γενάρη του ίδιου χρόνου στις εκλογές που είχαν προηγηθεί είχε λάβει μόλις 50.000 ψήφους και κατείχε μόλις 7 έδρες στη Βουλή.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του τότε βουλευτή Ηλείας του Λαϊκού Κόμματος, Βάσου Στεφανόπουλου:

«Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζη δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς , ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήσει ο Μεταξάς ».

    Τόσο… δημοκρατικό το αστικό καθεστώς, λοιπόν. Από τα γεννοφάσκια του. Τόσο ώστε να παραδίδει την εξουσία με όλους τους κοινοβουλευτικούς τύπους σε φασίστες.   

    Τόσο… «αντισυστημικός» και ο φασίστας Μεταξάς, ο διορισμένος από τα ανάκτορα, ο εκλεκτός της άρχουσας τάξης. «Αντισυστημικός», όσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του…

    2) Μετά τη στάση πληρωμών του 1932, η Ελλάδα πλήρωνε μετά από συμφωνίες με τους δανειστές το 30% των τόκων που χρωστούσε. Το καθεστώς Μεταξά είναι αυτό που εξασφάλισε σε τοκογλύφους και κερδοσκόπους αποπληρωμές που έφτασαν μέχρι και το 43%.

    Τόσο… «πατριωτικό» το καθεστώς Μεταξά . Όσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του…

    3)«Εκτός από τους χώρους της πολιτικής και του στρατεύματος, το καθεστώς (σ.σ. Μεταξά ) άντλησε τα στελέχη του και από τον επιχειρηματικό κόσμο του αντιβενιζελικού χώρου και τους τραπεζιτικούς και χρηματιστικούς κύκλους, κυρίως από τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος (ΕΤΕ), του μεγαλύτερου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος της χώρας, και δευτερευόντως της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ).

    Οι βιομήχανοι Ανδρέας Χατζηκυριάκος (ως πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών αλλά και ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας μέχρι τις 24 Ιουλίου 1937), Επαμεινώνδας Χαρίλαος και Πρόδρομος («Μποδοσάκης») Αθανασιάδης στήριξαν ενεργά την άνοδο και την οικονομική πορεία της μεταξικής κυβέρνησης.

    Ο Αλέξανδρος Κορυζής, υποδιοικητής (και από το 1939 διοικητής) της ΕΤΕ, ανέλαβε το υπουργείο Προνοίας (αργότερα μετονομασθέν σε Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως) και το 1941 διαδέχθηκε τον Μεταξά στην πρωθυπουργία.

    Από τον χώρο της ΕΤΕ προήλθε και ο διάδοχος του Χατζηκυριάκου στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (ο Ιωάννης Αρβανίτης, ο οποίος τον Απρίλιο του 1938 ανέλαβε παράλληλα το υπουργείο Οικονομικών και παρέμεινε εκεί, στα δύο οικονομικά υπουργεία, μέχρι τον Απρίλιο του 1941).

    Ο οικονομολόγος καθηγητής Κυριάκος Βαρβαρέσος διατήρησε τη θέση του υποδιοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, μέχρι την παραίτηση του Εμμ. Τσουδερού το 1939 – στον Βαρβαρέσο είχε προσφερθεί το αξίωμα του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, αλλά εκείνος το αρνήθηκε, προσφέροντας ωστόσο ανελλιπώς τις οικονομικές του συμβουλές στην κυβέρνηση.

    Ο Αλέξανδρος Ν. Κανελλόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (ΑΕΕΧΠΛ), διατέλεσε κυβερνητικός επίτροπος της ΕΟΝ (1937-41)».

    (Σπυρίδων Πλουμίδης, «Το καθεστώς Μεταξά », 1936-1940)

    Τόσο… «αντικεφαλαιοκράτης» ο Μεταξάς. Ο Μεταξάς των βιομηχάνων, των τραπεζιτικών και χρηματιστηριακών κύκλων . Όσο και οι χρυσαυγίτες απόγονοί του…

Ο «πατριώτης» Μεταξάς - το ίνδαλμα των Κασιδιάρηδων - απαθανατίζεται με το συρφετό του να του αποδίδει τιμές σε άψογο ναζιστικό χαιρετισμό... 

     Αυτός ήταν ο «πατριώτης» Μεταξάς .

    Καθόλου τυχαίο, επομένως, που σε αυτόν αποδίδει τιμές ο σημερινός απόπατος της πολιτικής ζωής του τόπου.

    Και πολύ καλά κάνουν τα χιτλεροειδή καθώς για το μόνο που είναι άξιοι είναι να διαφημίζουν και να διατυμπανίζουν τη «μαυρίλα» τους μέσα από τα έργα των «αξιότιμων» πατρώνων τους.

    Ιδού μερικά από αυτά:

     «Τα βασανιστήρια που εφάρμοσαν οι χαφιέδες της δικτατορίας (σ.σ.: τουΜεταξά ) εναντίον των αντιπάλων του καθεστώτος, των κομμουνιστών, σοσιαλιστών, δημοκρατικών, εναντίον των πρωτοπόρων εργατών, φοιτητών, αγροτών και διανοουμένων είναι πολύ δύσκολο να περιγραφούν.

    Το ρετσινόλαδο και ο πάγος ήταν από τις κυριότερες μεθόδους βασανισμού για την απόσπαση «ομολογιών» και «δηλώσεως μετανοίας». Το βασανιστήριο του ρετσινόλαδου εφαρμοζόταν περίπου με τον παρακάτω τρόπο:

    Στο τραπέζι του ανακριτή – βασανιστή υπήρχαν τρία ποτήρια, το ένα με 30 δράμια, το άλλο με 75 και το τρίτο με 100 δράμια ρετσινόλαδο.

    Αν ο ανακρινόμενος δεν ομολογούσε ή δεν υπέγραφε του έδιναν να πιει το πρώτο ποτήρι. Στην περίπτωση που αρνιόταν και έφερνε αντίσταση άρχιζαν το άγριο ξυλοκόπημα, τη φάλαγγα ή χρησιμοποιούσαν άλλες μεθόδους βασανισμού.

    Ύστερα από μισή ώρα, εφόσον ο αρχιβασανιστής – ανακριτής το έκρινε σκόπιμο, ακολουθούσε το δεύτερο στάδιο ανάκρισης και ο κρατούμενος έπινε το δεύτερο ποτήρι των 75 δραμιών.

    Αν η αντίσταση του κρατουμένου ήταν μεγάλη, ύστερα από ένα τετράωρο γινόταν και η τρίτη «ανάκρισις» και τον υποχρέωναν να πιει ένα ποτήρι των 100 δραμιών.

    Σ’ αυτό το διάστημα και αρκετές ώρες ύστερα από την επενέργεια του καθαρτικού, ο κρατούμενος ήταν κλεισμένος στο κελί του και δεν του επέτρεπαν να πάει στο αποχωρητήριο.

    Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο κρατούμενος γινόταν αληθινό ράκος και το κελί, στο οποίο τον άφηναν κλεισμένο τέσσερις, πέντε και περισσότερες μέρες, αληθινός υπόνομος.

    Το δεύτερο βασανιστήριο ήταν η στήλη πάγου. Ανέβαζαν τον κρατούμενο στην ταράτσα της Ασφάλειας και τον υποχρέωναν να καθίσει γυμνός πάνω σε μια στήλη πάγου. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο με του ρετσινόλαδου. Ο κρατούμενος γινόταν αληθινό ράκος. Πολλές φορές οι βασανιστές τον υποχρέωναν να κάθεται τόση πολλή ώρα πάνω στον πάγο, ώστε ορισμένοι κρατούμενοι πάθαιναν κρυοπαγήματα (…).

    Άλλο βασανιστήριο ήταν το τράβηγμα των νυχιών με τσιμπίδες. Σε άλλους έβαζαν σπίρτα στα νύχια και τα άναβαν ή τους έκαιγαν το κορμί με τσιγάρο. Αλλους τους χτυπούσαν με σακουλάκια άμμο στα πόδια. Το ξύλο και τα βασανιστήρια γίνονταν συνήθως στην ταράτσα της Γενικής ή Ειδικής Ασφάλειας για να μην ακούγονται οι φωνές του κρατουμένου (…).

    Οι βασανιστές του Κ. Μανιαδάκη χρησιμοποιούσαν και πολλά άλλα μέσα για να αποσπάσουν «ομολογίες» ή «δηλώσεις» και να υποτάξουν τους δημοκράτες στο φασιστικό καθεστώς. Μια μεσαιωνική μέθοδος βασανισμού που χρησιμοποιούσαν ήταν το σιδερένιο στεφάνι. Το περνούσαν στο κεφάλι του κρατουμένου και το έσφιγγαν σιγά σιγά όσο προχωρούσε η ανάκριση.

    Άλλο μέσο ήταν η περίφημη «πιπεριά» που προκαλούσε φοβερό άγχος στον κρατούμενο και η «γάτα» που καταξέσκιζε τις σάρκες. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος ήταν η «φάλαγγα». Αφού επί ώρες έδερναν οι βασανιστές τον κρατούμενο στα πέλματα με δεμένα πόδια σ’ ένα κρεβάτι ή μια καρέκλα, ύστερα τον υποχρέωναν να τρέχει ξυπόλυτος στην ταράτσα της Ασφάλειας. Η ίδια ομάδα βασανιστών στην Ασφάλεια χρησιμοποιούσε και μια ακόμα βάρβαρη μέθοδο: Αφού έκανε ράκος τον κρατούμενο από το ξύλο, τον περιέλουζε κατόπιν με κουβάδες βρώμικο νερό (…).

    Υπολογίζεται ότι εκτός από τους δεκάδες αγωνιστές που πέθαναν από τις κακουχίες στις φυλακές και τις εξορίες και τις εκατοντάδες που παραδόθηκαν από το ξενοκίνητο καθεστώς της 4ης Αυγούστου στους Γερμανοϊταλούς κατακτητές και εκτελέστηκαν, 12 τουλάχιστον δολοφονήθηκαν στην περίοδο της 4ης Αυγούστου κατά τον ίδιο τρόπο στα διάφορα φασιστικά κάτεργα.

    Γενική αρχή του καθεστώτος ήταν «σακατεύετε, αλλά μη σκοτώνετε». Οι αφηνιασμένοι βασανιστές δεν μπορούσαν πάντα να συγκρατήσουν το «ζήλο» τους σε ορισμένα όρια.  

    Έπειτα, πολλές δολοφονίες έγιναν προμελετημένα, γιατί το καθεστώς ήθελε να «ξεπαστρέψει» και μερικούς για να φοβηθούν και να «σπάζουν» ευκολότερα οι άλλοι. Σε πολλές δεκάδες φτάνουν οι πολίτες που τρελάθηκαν, έγιναν φυματικοί ή ανάπηροι ή υπέφεραν για πολλά χρόνια ύστερα από τα βασανιστήρια (…)».

(Από το βιβλίο του Σπύρου Λιναρδάτου, «Η 4η Αυγούστου»).

Ο Μεταξάς με τον αγαπημένο φίλο του, καλεσμένο του στην Αθήνα, τον Γκαίμπελς. 

    Τι χρειάζεται, λοιπόν, αυτός ο τόπος; Αυτός ο τόπος «χρειάζεται Μεταξάδες»…

    Έτσι το είχε δηλώσει ο λάτρης του Μουσολίνι, ο φωτογραφηθείς ακόμα και με το μουσουλμανικό φέσι των Ες-Ες, ο χρυσαυγίτης υποφυρερίσκος, ο βουλευτής Παππάς (24/4/2013) στη Βουλή.

    Την αστική, δηλαδή, Βουλή. Οπως αστική ήταν και εκείνη η Βουλή του ’36, εντός της οποίας οι πλουτοκράτες και τα τότε κόμματά τους διόρισαν πρωθυπουργό τον δικτάτορα της 4ης Αυγούστου.

    Αλλά, γιατί ο τόπος «χρειάζεται τους «πατριώτες» Μεταξάδες»; Για να κάνουν τι;

Μήπως, για να δολοφονούν εργάτες, όπως ο Μεταξάς τους καπνεργάτες το ’36;

Μήπως, για να παραδίδουν πραγματικούς πατριώτες, δημοκράτες, κομμουνιστές στην Γκεστάπο,όπως έκανε το καθεστώς Μεταξά το ’41;

Μήπως, γιατί ο φασισμός ξέρει να διατηρεί ισχυρές τις «φιλίες» των κεφαλαιοκρατών προς πάσα ιμπεριαλιστική κατεύθυνση, όπως εκείνες οι φιλίες του Μεταξά που, και προσωπικός φίλος του Γκαίμπελς ήταν, και θιασώτης του Χίτλερ και του Μουσολίνι ήταν, αλλά (ταυτόχρονα) και υπηρέτης και μαριονέτα των Αγγλων, ήταν;

Μήπως, για να διαδοθούν τα «φώτα του ελληνικού πολιτισμού», που σαν τέτοια θεωρούν τα ναζιστοειδή τις μεθόδους του Ελληνα «Μέγκελε», του αρχιδολοφόνου Μανιαδάκη, δεξί χέρι του Μεταξά (και αργότερα βουλευτής του «εθνάρχη» Καραμανλή), που πολλές από τις μεθόδους του στα μπουντρούμια της Ασφάλειας εφαρμόστηκαν στα χιτλερικά στρατόπεδα και στα μπουντρούμια των δικτατοριών της Λατινικής Αμερικής;

Μήπως, για να επανδρωθούν νέα Τάγματα Ασφαλείας, δωσιλόγων, μαυραγοριτών, από «πατριώτες» σαν αυτούς του καθεστώτος Μεταξά;

Μήπως, για νέες ρεμούλες και κομπίνες σαν εκείνες με τους «υπέρ Αεροπορίας» εράνους επί Μεταξά ;

Μήπως, για να έχουμε μια κυβέρνηση που θα απαρτίζεται απευθείας από τραπεζίτες, από βιομήχανους και από εφοπλιστές, όπως εκείνη του Μεταξά ;

    Για όλα αυτά «χρειάζεται Μεταξάδες» ο τόπος, κατά τους χρυσαυγίτες. Και για όλα τα άλλα που ο ίδιος ο Μεταξάς τα περιέγραφε σαν «επιτεύγματα» του φασιστικού του καθεστώτος. Ένα καθεστώς με το οποίο, όπως ο ίδιος ομολογούσε:

    «Η Ελλάδα έγινε ένα Κράτος αντικομμουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό…».

    Και, φυσικά, ένα τέτοιο κράτος, που θα διαχειρίζεται πολιτικά τις υποθέσεις των καπιταλιστών όπως τις διαχειριζόταν ο Μεταξάς, ένα κράτος που η δικτατορία της αστικής τάξης θα ασκείται χωρίς προσχήματα, όπως το επιθυμούν οι χρυσαυγίτες, όντως έχει αποδειχτεί ιστορικά «χρήσιμο».

    Αλλά για ποιους, άραγε; Για το λαό, προφανώς, όχι. Για τους κεφαλαιοκράτες, όμως, αυτούς δηλαδή που έκαναν πρωθυπουργό τον δικτάτορα Μεταξά , που έκαναν καγκελάριο τον Χίτλερ και που «θρέφουν» τους χρυσαυγίτες, σίγουρα.   

imerodromos.gr

Ο Σαίξπηρ και τα περιοδικά μόδας...

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Τα σονέτα του Σαίξπηρ, λόγω του πλούτου των στίχων, της μουσικότητας και της πρωτοτυπίας τους, θεωρούνται μετά το Ασμα Ασμάτων η ωραιότερη ερωτική ποίηση όλων των εποχών (Στυλιανός Αλεξίου, στο Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Τα σονέτα » -εισαγωγή-επιλογή-μετάφραση, εκδόσεις Στιγμή)· ταυτόχρονα, σύμφωνα με τον ίδιο φιλόλογο, «είναι και μια ποίηση φιλοσοφική, που προαναγγέλλει νεώτερα ρεύματα και αποτελεί βαθύτατη μύηση στη Ζωή και στον Χρόνο».

Σε ό,τι αφορά το πρώτο σκέλος δεν είμαι σίγουρος εάν συμφωνώ ή διαφωνώ· για το δεύτερο ας μας μιλήσει καλύτερα ο ίδιος ο δραματουργός με λίγους στίχους από την Τρικυμία του: «Αυτά που είδατε όλα πνεύματα ήταν/ και σκόρπισαν στον αέρα, αέρας γίναν·/ κι όπως αυτή η πλαστή οπτασία η ανυπόστατη,/ έτσι κι οι πύργοι που ώς τα νέφη φτάνουν, τα παλάτια,/ ναι, μ’ ό,τι κλείνει εντός του θα χαθεί/ όπως το θέαμα τούτο· δεν θ’ αφήσει ούτε ίχνος./ Είμαστε από την ύλη των ονείρων πλασμένοι και τη ζωή μας την κυκλώνει ο ύπνος».

Να κι ο φυσικός νόμος, ο αδυσώπητος χρόνος (LX): «Τα παιδικά τα χρόνια, σ’ ένα φως λουσμένα,/ έρπουν αργά στην ωριμότητα, και τότε/ έκλειψη σκοτεινή το φέγγος τους σκεπάζει». Και σχολιάζει ο άξιος φιλόλογος: «Στα περισσότερα σονέτα κατορθώνει ο Σαίξπηρ να συλλάβει και να εκφράσει αυτή την αίσθηση της μεταβολής, την αδιάκοπη ροή που βρίσκεται κάτω από τη φαινομενική σταθερότητα, το χρονικό, ρευστό και φευγαλέο στοιχείο της ύπαρξης, μιας ύπαρξης που δεν είναι παρά σειρά από εναλλασσόμενες εικόνες».

Πώς να το κάνουμε -περνάει γρήγορα ο καιρός, η ομορφιά φθείρεται, αναπότρεπτα, παρ’ όλα αυτά τη ζωή μας την κυκλώνει ο ύπνος, αφού είμαστε από την ύλη των ονείρων πλασμένοι... Η τέχνη εναντιώνεται στο φευγαλέον αλλά και η προσπάθεια που κάνουμε όλοι μας να πλάσουμε την κοσμοεικόνα μας για να δώσουμε ένα νόημα στην ταχύτητα του ημερολογιακού χρόνου· λαγός αυτός, χελώνες εμείς, αλλά όλα τσουλάνε...

Ο σιωπηλός έρωτας «μπορεί και με τα μάτια να ακούει» -κορμί και σκέψη, νύχτα και μέρα, αναπαμό δεν έχουν (Σολωμός: τα σπλάχνα και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν).

Και κάτι πιο «πεζό» από τον επιμελητή-μεταφραστή: «Κράτησα την παραδοσιακή ελληνική ορθογραφία του ονόματος Σαίξπηρ (Shakespeare) πιστεύοντας ότι η δήθεν απλοποίηση Σέξπιρ, Μποντλέρ, Κιτς(!), Ντεμπισί κτλ. προκαλεί σύγχυση και εμποδίζει την αναγνώριση των ονομάτων στα Λεξικά και στις ξένες γλώσσες.

Η ορθογραφική αυτή ισοπέδωση και η αχρήστευση των σημείων προφοράς και εθνικού χαρακτήρα των ονομάτων φαίνεται κατάλληλη για αναγνώστες περιοδικών μόδας, για τους οποίους όλα αυτά είναι άναρθροι φθόγγοι και όχι ονόματα συγκεκριμένων προσώπων».

Μάλιστα. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Να φταίνε οι αναγνώστες ή η αλλοπρόσαλλη εθνική πολιτική για την ελληνική γλώσσα, την οποία μάλιστα επιβάλλουν με το «έτσι γουστάρουμε και αυτό αποφασίζουμε» οι εθνικοί ταγοί, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τη ζεστή, ρέουσα, ζωντανή ομιλούμενη γλώσσα;

Είναι, όμως, βαθύ πλέον καλοκαίρι και δεν ταιριάζουν τέτοιες ανησυχίες. Τα σονέτα πάντως του Σαίξπηρ ερωτικότατα...  

 efsyn.gr

Ντύσου φτωχός

Της Μαριάννας Τζιαντζή

Μια φορά κι έναν καιρό ακούγαμε ότι δεν πειράζει αν τα ρούχα μας είναι μπαλωμένα· αρκεί να είναι καθαρά. Τι θα σκέφτονταν οι παλιοί αν η μηχανή του χρόνου (που δυστυχώς είναι ανύπαρκτη) τους διακτίνιζε στο σήμερα κι έβλεπαν πολλούς/ές να κυκλοφορούν με επιμελώς σχισμένα τζιν; Καταραμένη φτώχεια; Ντροπή στην ΟΥΝΡΑ που μας στέλνει παντελόνια με τρύπες;

Τα τρύπια τζιν (ripped jeans) είναι για νέους και νεάζοντες. Ο μεγαλούτσικος με τεχνητά τρύπιο παντελόνι είναι είτε αξιολύπητος είτε γελοίος, καθώς φανερώνει την αγχωτική προσπάθειά του να δείχνει νέος. Εξάλλου, όταν μια εκκεντρικότητα εμπορευματοποιείται και γίνεται ευρέως αποδεκτή, παύει να είναι εκκεντρικότητα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα τρύπια ή ξηλωμένα τζιν έρχονται στη μόδα. Απλώς τώρα η τεχνητά φθαρμένη επιφάνεια συχνά είναι μεγαλύτερη από τη γερή. Η μόδα αυτή είναι προσιτή σε όλους. Ακόμα κι αν δεν έχει κάποιος χρήματα να αγοράσει καινούργια ρούχα, μπορεί τουλάχιστον να ανοίξει τρύπες στο παλιό του παντελόνι.

Το τι συμβολίζει η τρύπα, ας το βρουν οι κοινωνιολόγοι. Πάντως, τα σχισμένα τζιν που βλέπουμε γύρω μας δεν είναι σημάδι κατάντιας, αλλά αντισυμβατικότητας, νεότητας και αυτοπεποίθησης. Καμία σχέση με το «πλουσιόπαιδο», ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια του Μανώλη Χιώτη. (Εξάλλου, το τρύπιο τζιν δεν συνδυάζεται με άπλυτο πουκάμισο):

“Εγώ το πλουσιόπαιδο που ζούσα σε σαλόνια

για δέστε πώς κατάντησα

με άπλυτα πουκάμισα

και τρύπια παντελόνια.”

«Ντυθείτε γαμπρός ή σαν γαμπρός», έλεγε μια παλιά διαφήμιση για αντρικά κοστούμια. «Ντύσου φτωχός, δεν είναι ντροπή», είναι σαν να μας λένε τώρα. Οπως υπάρχουν τα φο-μπιζού, έτσι υπάρχει και η φο-φτώχεια. Και αλίμονο στη μαμά που θα πάρει βελόνα και κλωστή να μαντάρει τα τρύπια μπατζάκια: «Το χάλασες, μάνα, το χάλασες!» Ετσι κι αλλιώς, τα περισσότερα φτηνά ρούχα της αγοράς είναι ανεπίδεκτα μπαλώματος καθώς το συνθετικό ύφασμα δεν τιθασεύεται.

Τα σημάδια της μοντέρνας φτώχειας είναι πιο ύπουλα, λιγότερο ορατά με την πρώτη ματιά – τουλάχιστον όσον αφορά το ντύσιμο. Οι περισσότεροι φτωχοί δεν κυκλοφορούν ρακένδυτοι, όπως συνέβαινε παλιά. Μπορεί να έχουν ακριβό κινητό, αλλά στο σπίτι τους να έχει σωθεί το λάδι και στο καρτοκινητό τους να έχουν σωθεί οι μονάδες. Αλλού βρίσκονται τα κουρέλια και δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε πού.

efsyn.gr

Την ηγεσία της ΔΗΣΥ θα διεκδικήσει ο Γιώργος Καμίνης

Νέα δεδομένα προκαλεί στην κούρσα για την αρχηγία της νέας Κεντροαριστερής παράταξης η επιλογή του κ. Γιώργου Καμίνη να θέσει υποψηφιότητα απέναντι στην κ. Φώφη Γεννηματά.

Η σχετική πρόθεση του δημάρχου Αθηναίων διέρρευσε το απόγευμα αιφνιδιάζοντας την Χαρ. Τρικούπη καθώς μέχρι χθες δεν είχε ακουστεί καν ως ενδεχόμενο στην συγκεκριμένη διαδικασία να εμπλακούν και πρόσωπα εκτός των κομμάτων που μετέχουν στη ΔΗΣΥ, με τους περισσότερους στο ΠΑΣΟΚ να αμφιβάλουν ακόμη και για την εμπλοκή του κ. Στ.Θεοδωράκη.

Η απόφαση δε του κ. Καμίνη που προφανώς θα παραιτηθεί το επόμενο διάστημα από την Δημαρχία της Αθήνας έχει και πλούσιο παρασκήνιο.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» εδώ και αρκετές μέρες αρκετά μέλη της πάλαι ποτέ πρωτοβουλίας των 58, με άτυπο επικεφαλής τον καθηγητή κ. Γιάννη Βούλγαρη, είχαν προσεγγίσει τον κ. Καμίνη πείθοντάς τον ότι είναι ο μόνος που μπορεί να σηματοδοτήσει την αναγκαία ανανέωση και να συμβάλει στην επιζητουμενη διεύρυνση του Κεντροαριστερού χώρου. Ο ίδιος δε μάλλον δεν δυσκολεύτηκε να πεισθεί δεδομένου ότι η δεύτερη θητεία του στην Δημαρχία της Αθήνας ούτως ή άλλως πλησιάζει στο τέλος της και γνωρίζει βέβαια ότι ουδείς προκάτοχός του δεν διεκδίκησε και τρίτη θητεία.

Επισημαίνεται ότι πληροφορίες που ήθελαν χθες και τον κ. Νίκο Αλιβιζάτο στα πρόσωπα που εισηγήθηκαν στον κ. Καμίνη να διεκδικήσει την ηγεσία από την κ. Φώφη Γεννηματά διαψεύσθηκαν αμέσως από τον ίδιο. «Διαψεύδω κατηγορηματικά ότι προέτρεψα οποιονδήποτε να είναι υποψήφιος στην διαδικασία για την αναδειξη του επικεφαλής του νέου κόμματος» είπε στην «Κ» και πρόσθεσε κάτι μάλλον αυτονόητο. Οτι θα ήταν αδιανόητο ο πρόεδρος μιας επιτροπής που έχει συσταθεί για να εγγυηθεί το αδιάβλητο μιας εκλογικής διαδικασίας ακόμη και να παρατρύνει -πόσο μάλλον να υποστηρίζει- μια συγκεκριμένη υποψηφιότητα.

«Καλοδεχούμενος στη μάχη ο κ. Καμίνης, όπως και κάθε υποψηφιότητα που προσθέτει και δεν αφαιρεί στην προσπάθεια μας να δημιουργήσουμε μια νέα κεντροαριστερή παράταξη» ήταν το πρώτο σχόλιο της Χαρ. Τρικούπη, με τους συνεργάτες της προέδρου του ΠΑΣΟΚ να εκφράζουν την απόλυτη βεβαιότητά τους ότι ο κ. Καμίνης δεν μπορεί να κερδίσει στις κάλπες την κ. Γεννηματά. Οσο για το Στ. Θεοδωράκη, οι συνεργάτες του απλά επανέλαβαν ότι τις δικές του αποφάσεις θα τις ανακοινώσει το Σεπτέμβριο. 

Κωνσταντίνος  Ζούλας

kathimerini.gr

Τρεις στους δέκα φορολογούμενους δεν πλήρωσαν την πρώτη δόση του φόρου εισοδήματός ..!

Τρεις στους δέκα φορολογούμενους δεν πλήρωσαν την πρώτη δόση του φόρου εισοδήματός μέχρι τις 31 Ιουλίου που έληγε η σχετική διορία, με την εισπραξιμότητα της πρώτης δόσης του εκκαθαριστικού να διαμορφώνεται επομένως στο 70%, σύμφωνα με τα στοιχεία εισπράξεων που έστειλαν οι τράπεζες στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ).

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, τον φόρο πλήρωσαν μόλις 1.760.000 φορολογούμενοι, ενώ 671.000 δεν πλήρωσαν τα περίπου 360 εκατομμύρια ευρώ που ανέμενε το υπουργείο Οικονομικών, με βάση τα εκκαθαριστικά φόρου εισοδήματος.

Αναλυτικά, η εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων φέτος έδειξε ότι 2,5 εκατομμύρια φορολογούμενοι (από τα 6,2 εκατομμύρια συνολικά) πρέπει να πληρώσουν φέτος 3,7 δισ. ευρώ σε τρεις δόσεις. Στην πρώτη αυτή δόση έπρεπε να εισπραχθούν περίπου 1,2 δισ. ευρώ μέχρι τέλος Ιουλίου.

Ωστόσο, το Δημόσιο τελικά εισέπραξε μόλις 775 εκατομμύρια, δηλαδή περίπου 400 εκατ. ευρώ λιγότερα από όσα έδειχναν τα εκκαθαριστικά, εξέλιξη ανησηχυτική δεδομένου ότι έρχονται άλλες δύο δόσεις για την ολοκλήρωση της πληρωμής του φόρου εισοδήματος (δηλαδή στις 29 Σεπτεμβρίου που καταβάλλεται η β΄δόση και στις 30 Νοεμβρίου που λήγει η τρίτη δόση).

Το ποσό που δεν πληρώθηκε λοιπόν έρχεται να προστεθεί στα 95 δισ. ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία και οι οφειλέτες αυτοί στους 3.881.795 οφειλέτες με ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία.

Οι επιλογές που έχουν τώρα είναι να καταφύγουν στις ρυθμίσεις οφειλών ή να αφήσουν το χρέος τους αρρύθμιστο και να κινδυνεύσουν με κατασχέσεις.