Εξαρθρώθηκε κύκλωμα με χιλιάδες επώνυμα είδη «μαϊμού» στον Πειραιά

Μεγάλη ποσότητα προϊόντων «μαιμού» αποκάλυψαν οι ελεγκτικές υπηρεσίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων στο Α' τελωνείο Πειραιά.

Πρόκειται για χιλιάδες κούτες επώνυμων ρούχων μεγάλων οίκων μόδας (Gucci, Prada κ.τ.λ.) αλλά και καλλυντικών όλων των γνωστών εταιριών που εντοπίστηκαν ύστερα από έλεγχο των αρχών. Μόνο στα καλλυντικά έχουν εντοπισθεί 30.000 κούτες.

Η υπόθεση είναι ακόμη στη φάση της καταγραφής της ποσότητας των παραποιημένων προϊόντων ενώ στο τελωνείο σπεύδουν και εκπρόσωποι των εταιριών που αφορούν τα εν λόγω προϊόντα προκειμένου να συμμετέχουν και αυτοί στη διερεύνηση της μεγάλης αυτής υπόθεσης.

Σημειώνεται ότι τα προΪόντα «μαΪμού» έχουν κατακλύσει την αγορά και αποτελούν σημαντικό πρόβλημα για τον εμπορικό κόσμο αλλά και για τους καταναλωτές που πληρώνουν για επώνυμα γνήσια προϊόντα αλλά αγοράζουν τελικά «μαϊμού».

 ΑΠΕ - ΜΠΕ 

Το δίκιο του Τσίπρα

Του Γιάννη Παντελάκη

Σε συνέντευξή του που δόθηκε σε φιλικό περιβάλλον (ΕΡΤ), ο πρωθυπουργός είπε πως «εκλέχτηκε για να προστατεύσει τους αδύναμους και όχι τους ισχυρούς». Η αλήθεια είναι πως και γι αυτό εκλέχτηκε, δεν λέει ψέμματα. Πολλοί νόμισαν πως πρόκειται για ένα πολιτικό με αριστερό πρόσημο που θα  στηρίξει τους οικονομικά αδύναμους. Η πραγματικότητα ωστόσο, άλλα λέει. Στα τρία τελευταία χρόνια οι αδύναμοι μετατράπηκαν σε πιο αδύναμους.

Και οι οικονομικά ισχυροί, δεν ανησύχησαν καθόλου.

Αυτά τουλάχιστον επιβεβαιώνουν όλα τα επίσημα στοιχεία, η φτώχεια έχει διευρυνθεί σε μεγαλύτερες αριθμητικά ομάδες, η ψαλίδα των ανισοτήτων έχει ανοίξει περισσότερο, τα εισοδήματα μειώνονται σχεδόν στο σύνολο του πληθυσμού και τα επιδόματα ανεργίας αντικαθίστανται με χαμηλότερους μισθούς των 300 και 400 ευρώ. Αυτοί που ψήφισαν τον Τσίπρα για να προστατεύσει τους αδύναμους, δεν χρειάζονται στοιχεία για να κατανοήσουν ότι διαψεύστηκαν, το βιώνουν. Ωστόσο μερικά ενδεικτικά από αυτά τα στοιχεία ίσως είναι αναγκαία.

Οι συνταξιούχοι-με χαμηλές αποδοχές στη μεγάλη πλειονότητά τους- είδαν στα χρόνια του Τσίπρα μια σειρά από περικοπές που ήρθαν να προστεθούν σ' εκείνες των προηγούμενων χρόνων. Οι περικοπές δεν αφορούν μόνο στις νέες-μετά το 2016- συντάξεις που εκδίδονται, αλλά και εκείνες που είχαν εκδοθεί παλαιότερα.Με νόμους της σημερινής κυβέρνησης, μειώθηκαν οι συντάξεις, καταργήθηκαν όσες δινόντουσαν σε ανασφάλιστους υπερήλικες, εξανεμίστηκαν οι επικουρικές, ενώ με άλλους νόμους με χρόνο εφαρμογής το 2019 θα έρθουν νέες περικοπές που θ' αγγίξουν και το 30%.

H Eλληνική Στατιστική Αρχή, δημοσιοποίησε πριν λίγους μήνες στοιχεία βάσει των οποίων το 35,6% του πληθυσμού, που ισοδυναμεί με 3.789.300 άτομα βρίσκονται αντιμέτωπα με τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό. Τα στοιχεία αυτά, αφορούν σε χρόνο διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και αν θέλει ο πρωθυπουργός να καυχιέται, μπορεί να επισημάνει ότι το 35,6% την προηγούμενη χρονιά ήταν 35,7% δηλαδή το μείωσε κατά 0,1%.

Ένα δεύτερο στοιχείο που δείχνει την δραματική μείωση των εισοδημάτων μισθωτών, συνταξιούχων και ελεύθερων επαγγελματιών είναι αυτό που προκύπτει από τις δηλώσεις φόρου εισοδήματος για το 2016. Σύμφωνα με αυτές, τη χρονιά εκείνη τα εισοδήματα συρρικνώθηκαν συνολικά κατά 2.5 δισ. ευρώ, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο. Και το οποίο αφορά ολες τις κατηγορίες εργαζομένων αλλά και τους συνταξιούχους. Τα ίδια στοιχεία δείχνουν μείωση του αριθμού των ελεύθερων επαγγελματιών το 2016 κατά 58.000 άτομα.

Πριν λίγες ημέρες, το ανεξάρτητο ερευνητικό ινστιτούτο Bertelsmann της Γερμανίας έδωσε στη δημοσιότητα έκθεση για την κοινωνική δικαιοσύνη στην Ευρώπη. Η χώρα μας βρίσκεται στην τελευταία θέση μεταξύ του συνόλου των χωρών της Ε.Ε.Με τον όρο «κοινωνική δικαιοσύνη», το ινστιτούτο εννοεί ότι εξετάζει έξι βασικούς τομείς που είναι η αποφυγή φτώχειας,η απασχόληση, η παιδεία, η υγεία, η αποφυγή διακρίσεων και η δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών. Χώρες όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Μάλτα, βρίσκονται σε πιο ψηλές θέσεις.

Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά και σ αυτά μπορούν να προστεθούν δεκάδες ακόμα, ικανά να δείξουν πως την διεύρυνση της φτωχοποίησης σε ολοένα και μεγαλύτερες ομάδες της κοινωνίας και το θεαματικό άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Οι ανισότητες έχουν διευρυνθεί στα τρία χρόνια διακυβέρνησης και κανένα στοιχείο δεν υπάρχει που να δείχνει ότι οι οικονομικά ισχυροί έχουν πληγεί από την οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση. Συμπερασματικά, έχει δίκιο ο Τσίπρας όταν δηλώνει ότι τον εξέλεξαν για να προστατεύσει τους αδύναμους, ωστόσο μόνο αυτό δεν έκανε… 

liberal.gr       

Όταν τα συνδικάτα κάνουν τη δουλειά της τρόικας

Ε, αφού απέργησε και η ΠΟΣΠΕΡΤ της ΣΥΡΙΖΕΡΤ για να σταματήσει η πολιτική που σκοτώνει τις εργασιακές κατακτήσεις και για να γίνουν (νέες) προσλήψεις μόνιμων υπάλληλων, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι περιττεύει να απεργούν. Γιατί, αν απεργεί η κυβέρνηση εναντίον του εαυτού της δεν έχουμε να κάνουμε με απεργία. Έχουμε να κάνουμε με ξεφτιλισμό του όρου. Ο οποίος δεν ξεκίνησε χτες. Έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια.

Η απεργία είναι το έσχατο μέσο πίεσης του εργαζόμενου στον εργοδότη. Για να κερδίσει τα δικαιώματά του. Είτε οικονομικά είτε θεσμικά. Πολλές απεργίες, εδώ και τουλάχιστον 150 χρόνια, δεν έχουν γίνει με οικονομικά αιτήματα, αλλά ενάντια σε βία κάθε είδους από εργοδότες και κράτος. Άλλες, έχουν γίνει για συμπαράσταση σε αργαζόμενους ή θύματα βιαιότητας. Σε όλο τον κόσμο. Αλλά, πάντα, ο στόχος ήταν ο ίδιος: Να πετύχει η απεργία αυτό που διεκδικεί. Στη χειρότερη περίπτωση, να φοβίσει.

Η Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια αποτελεί εξαίρεση! Με αποκορύφωμα τα τελευταία 7! Οι μεγάλες απεργίες που έχουν γίνει πανελλαδικά από τα πολυπληθή συνδικάτα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, είναι 45 όλες κι όλες (!) και μόνο για τα προσχήματα. Για να λένε τα προεδρεία τους ότι δεν κάθονται! Για να ξαναμοιράζονται τις χρυσοπληρωμένες συνδικαλιστικές καρέκλες οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιες κρατικοδίαιτες παρατάξεις, ο ίδιος στείρος για τους εργαζόμενους εργατοπατερισμός.

Όταν ζητάς σοβαρά από μια κυβέρνηση να σταματήσει μια πολιτική που φτωχαίνει τον κόσμο και καταργεί τα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί σε βάθος εκατονταετίας, ξεσηκώνεις τον κόσμο έτσι που να αναγκάσεις την κυβέρνηση να σ ακούσει. Στη χειρότερη περίπτωση να κάτσει στο τραπέζι έτοιμη για υποχωρήσεις. Απεργείς για να κερδίσεις.

Τι έχει κερδίσει το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία 7 χρόνια; Τίποτε! Αντίθετα, τα έχει χάσει ΟΛΑ. Όλα, εκτός από ένα: Τις καρέκλες, τα επιδόματα, τις αποζημιώσεις των μελών του!

Αυτή είναι και η απάντηση στο ερώτημα «τι κερδίζουν οι εργαζόμενοι με 8 σκόρπιες 24ωρες ή 48ωρες απεργίες μέσα στο χρόνο». Οι εργαζόμενοι κερδίζουν μια μέρα αργίας, οι λίγοι που μπορούν να απεργήσουν κυρίως στο δημόσιο, και χάνουν ΟΛΑ τους τα δικαιώματα. Γιατί τα χάνουν;

Τα χάνουν γιατί όταν οι απεργίες γίνονται για τα μάτια κι όχι με αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα, γελάνε και οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στο τέλος. Αυτό είναι το έγκλημα του ελληνικού συνδικαλισμού τα τελευταία 20 χρόνια, με αποκορύφωμα τα τελευταία 7.

Γιατί έγινε η χτεσινή 45η απεργία από το 2010 που άρχισαν τα μνημόνια; Για να σταματήσει η κυβέρνηση την πολιτική λιτότητας, να πάρει πίσω τους αντεργατικούς νόμους, να αλλάξει, εν ολίγοις, πολιτική! Πλάκα μας κάνουν τα συνδικάτα; Με 45 μέρες απεργίας σε 7.500 (εφτάμιση χιλιάδες!) εργάσιμες μέρες τα τελευταία 7 χρόνια δεν κάνεις κινητοποιήσεις. Κάνεις τη δουλειά των κυβερνήσεων, των δανειστών και των εργοδοτών. Ξεφτιλίζεις την έννοια της απεργίας και κάνεις κι ένα ακόμα μεγαλύτερο έγκλημα: Απαξιώνεις την απεργία στη συνείδηση των εργαζόμενων.

Κάποτε, τα συνδικάτα των τραπεζοϋπαλλήλων, των καθηγητών, των μεταλλωρύχων, των εμποροϋπάλληλων, των εργατών στα εργοστάσια, στα ναυπηγεία, στα πλοία νέκρωναν τους χώρους δουλειάς τους. Και ανάγκαζαν κράτος και εργοδότες να συζητάνε και συχνά να δίνουν. Έτσι κερδήθηκαν μισθοί, συντάξεις, ασφαλίσεις, επιδόματα, υπερωρίες, 5θήμερα, άδειες. Δεν τα χάρισε κανένας απ την καλή του την καρδιά. Μέχρι που έσκασε η λαίλαπα του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού και της συναλλαγής κυβερνήσεων- συνδικάτων για καθαρή εξαγορά ψήφων των δημόσιων υπάλληλων. Έτσι ξεκίνησε η κατρακύλα του συνδικαλισμού και ο εξευτελισμός του.

Έτσι, οι απεργίες από πολυήμερες και διεκδικητικές, συχνά με πολύ ακριβό τίμημα για τους απεργούς, έγιναν σιγά σιγά συναλλαγή και απαξιώθηκαν. Έγιναν συναλλαγή των κομματικοδίαιτων συνδικαλιστών με κυβερνήσεις και διαπλεκόμενους εργοδότες. Και στον ιδιωτικό τομέα και στο δημόσιο.

Έτσι, με απαξιωμένα ήδη τα μεγάλα συνδικάτα και με σχετικά αδύναμα τα υπόλοιπα, κατάφερε η χώρα το ακατόρθωτο: Να φέρνει η κυβέρνηση τους πιο απαξιωτικούς νόμους για την εργασία, την αμοιβή, την ασφάλιση, τα δικαιώματα, αφού έχει κουρέψει στο μισό τα μεροκάματα (!) μέσα σε τρία χρόνια, και να μαζεύονται σε γενική απεργία 10.000 άνθρωποι όλοι κι όλοι στη συγκέντρωση της πρωτεύουσας! Μαζί με τους συγκεντρωμένους του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) που είναι πάντα παρόντες μαζικά!

Ποιοι δεν πήγαν στις δουλειές τους χτες μαζικά; Αρκετοί από όσους απασχολούνται στο δημόσιο! Πόσοι απ αυτούς ΑΠΕΡΓΗΣΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ; Δηλαδή κατέβηκαν στις συγκεντρώσεις και στις πορείες; Ελάχιστοι. Οι υπόλοιποι είχαν απλώς αργία. Ωραία απεργία για να σταματήσει η κυβέρνηση την πολιτική λιτότητας!

Να μη μιλήσουμε για τη ΓΣΕΕ και τον ιδιωτικό τομέα που δουλεύει ολόκληρος ολοχρονίς σε καθεστώς γαλέρας, χωρίς να μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Απροστάτευτος από κάθε ΓΣΕΕ. Και να μη μιλήσουμε για τις τράπεζες, το οχυρό της πολιτικής λιτότητας των δανειστών, που ήταν σχεδόν όλες ανοιχτές!

Φυσικά, να μη μιλήσουμε για την ΠΟΣΠΕΡΤ, που απέργησε χτες «για να σταματήσει η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης», από την οποία σιτίζεται η ίδια, ένα από τα πιο άρρωστα και διαπλεκόμενα συνδικάτα της χώρας και Πέμπτη φάλαγγα της κυβερνητικής πολιτικής λιτότητας! Οι μόνιμες προσλήψεις της λείπανε της καταβόθρας των εκατομμυρίων του λαού στο χαράτσι της ΔΕΗ!

Για να τελειώνουμε με τα παραμύθια και για να μη δουλεύουμε ο ένας τον άλλον:

Πρώτον, οι απεργίες γίνονται αποφασιστικά, με διάρκεια και συγκεκριμένα αιτήματα. Μέχρι τέλους. Δεν γίνονται με γενικούρες και αερολογίες και ξεκάρφωτες ντουφεκιές.

Δεύτερο, οι απεργίες γίνονται για να κερδίζει αυτός που ζητάει και (κάτι) να χάνει αυτός που την υφίσταται. Όταν γίνεται απεργία και χάνει αυτός που την κάνει ενώ κερδίζει αυτός που (υποτίθεται ότι) την υφίσταται, δεν γίνεται απεργία. Γίνεται η δουλειά του εργοδότη και, στην  περίπτωσή μας, της κυβέρνησης που κλέβει τους πολίτες ως εκπρόσωπος ξένων ταμείων ανενόχλητη. Με τη συμμετοχή και τη βοήθεια των κρατικοδίαιτων συνδικάτων.

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης

 liberal.gr

      

Economist: Γιατί δεν μπορούν να συμφιλιωθούν Ελλάδα και Τουρκία

Τους λόγους που οι δύο γείτονες του Αιγαίου, Ελλάδα και Τουρκία, αδυνατούν να συμφιλιωθούν επιχειρεί να εξηγήσει το έγκυρο βρετανικό οικονομικό περιοδικό The Economist.

Αφορμή η πρόσφατη επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στη χώρα μας και οι διαψευσθείσες ελπίδες ότι το ταξίδι αυτό θα οδηγούσε σε μια βελτίωση των διμερών σχέσεων.

Όπως επισημαίνει το περιοδικό, «η επίσκεψη του κ. Ερντογάν δεν ήταν τόσο ιστορική όσο την εμφάνισαν. Ο τελευταίος Τούρκος πρόεδρος που επισκέφθηκε την Ελλάδα το έκανε το 1952, τη χρονιά που οι δύο χώρες μπήκαν στο ΝΑΤΟ. Οι σχέσεις κατέρρευσαν τρία χρόνια αργότερα, όταν ένα φονικό πογκρόμ έβαλε στο στόχαστρο ελληνικές επιχειρήσεις και κατοικίες στην Κωνσταντινούπολη, επιταχύνοντας την έξοδο των Ελλήνων από την Τουρκία. Τουλάχιστον άλλοι 50.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Τουρκία το 1964 μετά τις ταραχές μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο. Η εισβολή της Τουρκίας στο διαφιλονικούμενο νησί μια δεκαετία αργότερα, οι συνεχείς εικονικές αερομαχίες μεταξύ τουρκικών και ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών και οι εντάσεις για τα θαλάσσια σύνορα συνέτειναν στο να παραμένει μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 υπαρκτή απειλή ο πόλεμος μεταξύ των δύο συμμάχων».

Στη συνέχεια, ο Economist αναφέρεται στη βελτίωση που επέφερε στις διμερείς σχέσεις η λεγόμενη «διπλωματία των σεισμών», αλλά και στις συχνές επισκέψεις Τούρκων πρωθυπουργών στην Ελλάδα και αντιστρόφως, τονίζοντας ότι και ο ίδιος ο Ερντογάν ταξίδεψε στην Ελλάδα ως πρωθυπουργός το 2004 και το 2010.

«Η προσέγγιση έκτοτε σταμάτησε. Οι παραβιάσεις εναέριου χώρου αυξήθηκαν και οι απειλές για το Αιγαίο επαναλήφθηκαν φέτος όταν Τούρκοι αξιωματικοί και στη συνέχεια Έλληνες ομόλογοί τους επισκέφθηκαν τις ακατοίκητες (και διαφιλονικούμενες) βραχονισήδες γνωστές ως Ίμια στην Ελλάδα και Καρντάκ στην Τουρκία, που βρίσκονται μεταξύ των νοτιοδυτικών παραλίων της Τουρκίας και των Δωδεκανήσων. Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να αρνείται στη μουσουλμανική της μειονότητα το δικαίωμα να επιλέγει τους θρησκευτικούς της ηγέτες. Οι ελπίδες για λύση του Κυπριακού εξανεμίστηκαν όταν οι πλέον υποσχόμενες ειρηνευτικές συνομιλίες εδώ και πάνω από μια δεκαετία τερματίστηκαν χωρίς συμφωνία. Πολλοί Έλληνες αντέδρασαν με αποστροφή μπροστά στο πογκρόμ που εξαπέλυσε ο κ. Ερντογάν κατά αντιπάλων μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, καθώς και στο ενδεχόμενο να θελήσει η Τουρκία να αναθεωρήσει τη Συνθήκη της Λωζάνης που υπεγράφη το 1923, θεμέλιο των σχέσεών της με την Ελλάδα και άλλους γείτονες. Η νέα αναφορά του Τούρκου προέδρου στο θέμα κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα προκάλεσε έναν έντονο φραστικό διαξιφισμό με τον Έλληνα ομόλογό του, ο οποίος απέκλεισε κατηγορηματικά κάθε προοπτική αναθεώρησης της συνθήκης. Οι οικοδεσπότες του κ. Ερντογάν απέρριψαν επίσης το αίτημά του για έκδοση οκτώ Τούρκων στρατιωτικών που διέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα».

«Τα καλά νέα σήμερα είναι ότι Τουρκία και Ελλάδα δεν έχουν πιαστεί απ’ τον γιακά – αντίθετα, συζητούν για projects που αφορούν την ενέργεια και άλλες υποδομές. Τα κακά νέα είναι ότι στην πράξη δεν υπάρχει χώρος για βελτίωση των σχέσεων όσο ο κ. Ερντογάν συνεχίζει με την αλυτρωτική ρητορική του. Αυτό που κάποτε διαγραφόταν ως μια ειλικρινής προσέγγιση, σήμερα θυμίζει περισσότερο μια περίοδο «Ψυχρής Ειρήνης»», λέει ο Δημήτριος Τριανταφύλλου, ένας Έλληνας ακαδημαϊκός που ζει στην Τουρκία. Το καλύτερο στο οποίο μπορεί να ελπίζει κανείς σήμερα είναι να συνεχίσουν οι δύο γείτονες τις μπίζνες και τον διάλογο – και να περιορίζουν στο ελάχιστο τις προκλήσεις», καταλήγει ο Economist.

Newsroom Αθήνα 9.84   

Ποιες ανατροπές έρχονται με νομοσχέδιο για το Κτηματολόγιο

Ριζική αναδιοργάνωση στη λειτουργία των κτηματολογικών γραφείων αλλά και στις υποχρεώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ιδιοκτητών φέρνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος για τη Σύσταση του Οργανισμού Εθνικού Κτηματολογίου, που τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση.

Μάλιστα, όπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος, γίνεται ένας ενιαίος φορέας, με τίτλο «Οργανισμός Εθνικού Κτηματολογίου», και αναμένεται να αναλάβει την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης της χώρας έως το 2020, τη λειτουργία, καθώς και τη σταδιακή συγχώνευση των υφιστάμενων κτηματολογικών γραφείων και υποθηκοφυλακείων.

Νέες θέσεις εργασίας

Παράλληλα, το σχέδιο νόμου ανοίγει «παραθυράκι» για νέες θέσεις εργασίας (368 θέσεις προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου) είτε από ελεύθερους επαγγελματίες είτε από υποθηκοφύλακες και υπάλληλους των άμισθων και έμμισθων υποθηκοφυλακείων, που επιθυμούν να απορροφηθούν σε αυτό τα επόμενα δύο χρόνια. Στα σημαντικά είναι ότι αλλάζει και η νομική μορφή του Κτηματολογίου και από Α.Ε. που ήταν μέχρι πρότινος γίνεται Νομικό Πρόσωπο Δημόσιου Δικαίου, το οποίο θα τελεί υπό την εποπτεία του ΥΠΕΝ. Οσον αφορά τα τέλη, τα οποία παρουσιάζουμε αναλυτικά, το υπουργείο υποστηρίζει ότι δίνεται η δυνατότητα μείωσης τους με απόφαση των συναρμόδιων υπουργών.

Εντάσεις…

Σε κάθε περίπτωση, το να αλλάξει σε αυτή τη χρονική περίοδο η δομή του Κτηματολογίου βρίσκει τους εργαζόμενους εκ διαμέτρου αντίθετους. Οπως σημείωσαν στον Ελεύθερο Τύπο, μια τέτοια ενέργεια πρόκειται να πάει πολύ πίσω τις μελέτες που θα υπογράφονταν μέχρι το τέλος του έτους, με αποτέλεσμα, όπως εξηγούν, να μην ολοκληρωθούν μέσα στα χρονικά πλαίσια που οριοθέτησε το υπουργείο (σ.σ. 2020), αφού ο εκτιμώμενος χρόνος που είχε οριστεί προϋπόθετε τουλάχιστον μια τετραετία.

Από πλευράς του, ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γιώργος Σταθάκης, είχε προ ημερών υποστηρίξει πως το σχέδιο νόμου θα ψηφιστεί μέσα στον Ιανουάριο, ενώ στο συμπληρωματικό Μνημόνιο αναφέρονται συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για την υπογραφή των συμβάσεων με τα γραφεία που θα αναλάβουν την κτηματογράφηση στο πλαίσιο του διαγωνισμού που έχει προκηρύξει η ΕΚΧΑ.

Τα τέλη

Στο σχέδιο νόμου προβλέπεται πως «με την επιφύλαξη ειδικότερων διατάξεων, για την εγγραφή κάθε πράξης στα βιβλία, καταβάλλεται πάγιο τέλος 12 ευρώ», με συγκεκριμένες εξαιρέσεις. Ως «πράξη», νοείται κάθε δικαιοπραξία, δικαστική απόφαση, διοικητική πράξη, δικόγραφο, διαδικαστική πράξη ή δημοσίευση, η οποία προβλέπεται από τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις να εγγράφεται στα βιβλία. Ως «εγγραφή» νοείται η μεταγραφή, η καταχώριση, η σημείωση, η εξάλειψη, η τροπή, η άρση ή η διαγραφή πράξης στα βιβλία.

1. Για την εγγραφή σε βιβλία των πράξεων:

α) αγοραπωλησίας, β) ανταλλαγής, γ) διανομής, δ) εισφοράς ακινήτου σε εταιρία, ε) περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης, στ) δικαστικής απόφασης με την οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα λόγω έκτακτης χρησικτησίας, ζ) μίσθωσης κατά το άρθρο 618 ΑΚ, χρονομεριστικής μίσθωσης και χρηματοδοτικής μίσθωσης, καταβάλλεται πάγιο τέλος 3 ευρώ.

2. Για την εγγραφή των παρακάτω πράξεων στα βιβλία καταβάλλεται τέλος, ως εξής:

* Αναλογικό τέλος ίσο με ποσοστό 5‰ επί της αξίας του ακινήτου ή του δικαιώματος ή του ύψους του μισθώματος, για την εγγραφή των πράξεων: αα) αγοραπωλησίας, ββ) ανταλλαγής, γγ) διανομής, δδ) εισφοράς ακινήτου σε εταιρία, εε) περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης, στστ) δικαστικής απόφασης με την οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα λόγω έκτακτης χρησικτησίας, ζζ) μίσθωσης κατ’ άρθρο 618 ΑΚ., χρονομεριστικής μίσθωσης και χρηματοδοτικής μίσθωσης.

* Αναλογικό τέλος ίσο με ποσοστό 8‰ επί της αξίας του ακινήτου ή του δικαιώματος, για την εγγραφή των πράξεων: αα) προικοσυμφώνου ή γονικής παροχής, ββ) δωρεάς εν ζωή ή αιτία θανάτου, γγ) σύστασης πραγματικής δουλείας, δδ) υποθήκης, εε) προσημείωσης υποθήκης, στστ) κατάσχεσης αναγκαστικής ή συντηρητικής ή με επιταγή, ζζ) αναγγελίας απαίτησης που επέχει θέση κατάσχεσης, ηη) δήλωσης συνέχισης πλειστηριασμού, θθ) δικαστικής μεσεγγύησης, ιι) έκθεσης περιγραφής και εκτίμησης ακινήτου, ιαια) δημοσίευσης του ν. 2844/2000 (Α’ 220).

Πάγιο τέλος 20 ευρώ, «για την εγγραφή κάθε πράξης από τις αναφερόμενες στις περιπτώσεις α’ και β’ της παρούσας παραγράφου».

3. Για τις εγγραφές που διενεργούνται στο κτηματολογικό βιβλίο του άρθρου 10 του ν. 2664/1998, το ποσοστό που ορίζεται για τον προσδιορισμό του αναλογικού τέλους στις περιπτώσεις α’ και β’, της παρούσας παραγράφου, προσαυξάνεται κατά ποσοστό 1‰ επί της αξίας του ακινήτου ή του δικαιώματος ή του μισθώματος, αντίστοιχα.

4. Για τη χορήγηση πιστοποιητικού από τα βιβλία καταβάλλεται πάγιο τέλος 9,50 €. Οταν με την ίδια αίτηση χορηγούνται περισσότερα του ενός πιστοποιητικά για τον ίδιο τίτλο, καταβάλλεται πάγιο τέλος 6,50 € για κάθε, επιπλέον του ενός, πιστοποιητικό. Οταν το πιστοποιητικό χορηγείται με την υποβολή αίτησης για εγγραφή πράξης, καταβάλλεται πάγιο τέλος 6,50 €, για κάθε πιστοποιητικό.

5. Για τη χορήγηση αντιγράφου στοιχείου από το αρχείο του Κτηματολογικού Γραφείου ή του Υποκαταστήματός του καταβάλλεται πάγιο τέλος 9,50 €. Το τέλος του προηγούμενου εδαφίου προσαυξάνεται κατά 4,50 € για κάθε, επιπλέον του ενός, φύλλο του χορηγούμενου αντιγράφου. Το τέλος του πρώτου εδαφίου προσαυξάνεται κατά 6,50 €, όταν χορηγείται αντίγραφο πράξης από τα βιβλία μεταγραφών.

6. Για τη χορήγηση αποσπάσματος κτηματολογικού διαγράμματος και κτηματογραφικού διαγράμματος, καταβάλλεται πάγιο τέλος 15 € ή 33 €, αντίστοιχα.

Ο νέος χάρτης με 17 κτηματολογικά γραφεία και 69 υποκαταστήματα

Ο Οργανισμός Εθνικού Κτηματολογίου θα αποτελείται από μια κεντρική υπηρεσία, 17 κτηματολογικά γραφεία και 69 υποκαταστήματα. Σε αυτόν θα ενσωματωθεί η Ανώνυμη Εταιρία του Δημοσίου, με την επωνυμία «Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση Α.Ε.» (ΕΚΧΑ Α.Ε.), τα λειτουργούντα «οριστικά» και «μεταβατικά» κτηματολογικά γραφεία και όλα τα υποθηκοφυλακεία της χώρας. Σε διάστημα εντός δύο ετών, κατ’ ανώτατο όριο, από την ημερομηνία δημοσίευσης του νομοσχεδίου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, θα εκδίδονται σταδιακά αποφάσεις από το επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, κατόπιν εισήγησης του γενικού διευθυντή, που θα αφορούν καταργήσεις υποθηκοφυλακείων και κτηματολογικών γραφείων.

Έρχονται…

Ειδικότερα και σύμφωνα με το άρθρο 15 συστήνονται κτηματολογικά γραφεία του Οργανισμού ως εξής:

1) Κτηματολογικό Γραφείο Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης, με έδρα την Κομοτηνή.

2) Κτηματολογικό Γραφείο Θεσσαλονίκης, με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

3) Κτηματολογικό Γραφείο Κεντρικής Μακεδονίας, με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

4) Κτηματολογικό Γραφείο Δυτικής Μακεδονίας, με έδρα την Κοζάνη.

5) Κτηματολογικό Γραφείο Ηπείρου, με έδρα τα Ιωάννινα.

6) Κτηματολογικό Γραφείο Θεσσαλίας, με έδρα τη Λάρισα.

7) Κτηματολογικό Γραφείο Δυτικής Ελλάδας, με έδρα την Πάτρα.

8) Κτηματολογικό Γραφείο Στερεάς Ελλάδας, με έδρα τη Λαμία.

9) Κτηματολογικό Γραφείο Αθηνών, με έδρα την Αθήνα.

10) Κτηματολογικό Γραφείο Αττικής, με έδρα το Κορωπί.

11) Κτηματολογικό Γραφείο Πειραιώς και Νήσων, με έδρα τον Πειραιά.

12) Κτηματολογικό Γραφείο Πελοποννήσου, με έδρα την Τρίπολη.

13) Κτηματολογικό Γραφείο Βορείου Αιγαίου, με έδρα τη Μυτιλήνη.

14) Κτηματολογικό Γραφείο Κυκλάδων, με έδρα την Ερμούπολη.

15) Κτηματολογικό Γραφείο Κρήτης, με έδρα το Ηράκλειο.

16) Κτηματολογικό Γραφείο Δωδεκανήσου, με έδρα τη Ρόδο.

17) Κτηματολογικό Γραφείο Ιονίων Νήσων, με έδρα την Κέρκυρα.

Η έναρξη λειτουργίας κάθε κτηματολογικού γραφείου ξεκινά από τη δημοσίευση της απόφασης της παρ.7 του άρθρου 1 με την οποία καταργείται το αντίστοιχο υποθηκοφυλακείο της έδρας της Περιφέρειας.

Το… δίκτυο

Επίσης, εντός είκοσι τεσσάρων μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, σε κάθε κτηματολογικό γραφείο συστήνονται με την απόφαση της παρ. 7 του άρθρου 1, υποκαταστήματα, ως εξής:

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης, τα υποκαταστήματα Αλεξανδρούπολης, Δράμας, Καβάλας, Ξάνθης (4).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Θεσσαλονίκης, τα υποκαταστήματα Καλαμαριάς, Λαγκαδά και (2).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Κεντρικής Μακεδονίας, τα υποκαταστήματα Βέροιας, Κιλκίς, Εδεσσας, Γιαννιτσών, Κατερίνης, Σερρών, Πολυγύρου, (7).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Δυτικής Μακεδονίας, τα υποκαταστήματα Γρεβενών, Καστοριάς και Φλώρινας (3).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Ηπείρου, τα υποκαταστήματα Αρτας, Ηγουμενίτσας, Πρέβεζας, (3).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Θεσσαλίας, τα υποκαταστήματα Τυρνάβου, Καρδίτσας, Βόλου, Σκιάθου, Τρικάλων (5).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Δυτικής Ελλάδας, τα υποκαταστήματα Αιγιαλείας Αιγίου, Μεσολογγίου, Αγρινίου, Πύργου, Αμαλιάδας, Ζακύνθου, (6).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Στερεάς Ελλάδας, τα υποκαταστήματα Λιβαδειάς, Θήβας, Χαλκίδας, Καρπενησίου, Αμφισσας (5).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Αθηνών, τα υποκαταστήματα Χαλανδρίου, Περιστερίου, Ηλιουπόλεως(3).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Αττικής, τα υποκαταστήματα Αμαρουσίου, Κηφισιάς, Αχαρνών, Ελευσίνας, Μαραθώνα, (5).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Πειραιώς και Νήσων, τα υποκαταστήματα Γλυφάδας, Παλαιού Φαλήρου(2).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Πελοποννήσου, τα υποκαταστήματα Ναυπλίου, Κορίνθου, Σπάρτης, Καλαμάτας, (4).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Βορείου Αιγαίου, τα υποκαταστήματα Χίου, Ικαρίας, Σάμου, και Λήμνου (4).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Κυκλάδων, τα υποκαταστήματα Ανδρου, Θήρας, Τήνου, Μήλου, Μυκόνου, Νάξου και Πάρου (7).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Κρήτης, τα υποκαταστήματα Ρεθύμνου, Χανίων, Νεάπολης Λασιθίου, (3).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Δωδεκανήσου, τα υποκαταστήματα Καλύμνου, Πάτμου, Καρπάθου και Κω-Λέρου (4).

* Στο Κτηματολογικό Γραφείο Ιονίων Νήσων, τα υποκαταστήματα Λευκάδας και Κεφαλληνίας-Ιθάκης (2).

Φορέας του Δημοσίου υπό την εποπτεία του ΥΠΕΝ

Ο Οργανισμός Εθνικού Κτηματολογίου θα είναι φορέας του δημόσιου τομέα, άρα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, θα παρέχει υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα και θα τελεί υπό την εποπτεία του ΥΠΕΝ. Η νομική μορφή του Οργανισμού ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου επιλέχθηκε για δύο βασικούς λόγους, όπως εξηγεί το υπουργείο στη σχετική του ανακοίνωση. Αφενός, ο νομικός έλεγχος και η καταχώριση των δικαιωμάτων των πολιτών συνιστά άσκηση δημόσιας εξουσίας και επομένως δεν μπορεί παρά να ανατεθεί σε όργανο που ανήκει στο κράτος. Αφετέρου, τα δεδομένα που τηρούνται στο Κτηματολόγιο αφορούν την ακίνητη περιουσία των πολιτών και του Δημοσίου σε όλη την επικράτεια και εξυπηρετούν άμεσα δημόσιους σκοπούς. «Συνεπώς, η κυριότητα και η συναφής διαχείριση/εκμετάλλευσή τους οφείλει να ανήκει αποκλειστικά στο κράτος».

Κονδύλια

Επιπροσθέτως, ο Οργανισμός Εθνικού Κτηματολογίου σχεδιάστηκε να λειτουργεί ως αυτοχρηματοδοτούμενος. Σε περίπτωση που τα έσοδα υπερβαίνουν τις προγραμματισμένες δαπάνες και υπό την προϋπόθεση διασφάλισης ορισμένου αποθεματικού ασφαλείας για τη λειτουργία του, το πλεονάζον ποσό θα αποδίδεται στον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Προσλήψεις

Στο ΥΠΕΝ υποστηρίζουν πως έχει ληφθεί ειδική μέριμνα για την αξιοποίηση του υφιστάμενου προσωπικού, που θα επιτρέψει την απρόσκοπτη και συνεχή παροχή των υπηρεσιών του Οργανισμού. Στον νέο φορέα θα ενταχθούν σταδιακά, με χρονικό ορίζοντα δύο ετών, ανάλογα με την πρόοδο σύστασης της περιφερειακής δομής, υποθηκοφύλακες και υπάλληλοι των άμισθων και έμμισθων υποθηκοφυλακείων, εφόσον το επιθυμούν.

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, στην κεντρική υπηρεσία του Οργανισμού συνιστώνται 368 θέσεις προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και 12 θέσεις με σχέση έμμισθης εντολής.

Η διαβούλευση του νομοσχεδίου θα διαρκέσει έως την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 13:00.

  reporter.gr 

Οργιο διαφθοράς στον ΟΣΕ με υπαλλήλους και συμμορία Ρομά

Οκτώ υπάλληλοί του κατηγορούνται για απευθείας αναθέσεις διαγωνισμών, με τις αντίστοιχες μίζες, πώλησης σκραπ του οργανισμού σε τρία κυκλώματα Ρομά.

Οργιο διαφθοράς στον ΟΣΕ.  Οκτώ υπάλληλοί του κατηγορούνται για απευθείας αναθέσεις διαγωνισμών, με τις αντίστοιχες μίζες, πώλησης σκραπ του οργανισμού σε τρία κυκλώματα Ρομά. Οι τρεις ομάδες των Ρομά με κοινό διευθυντήριο πέταγαν εκτός διαγωνισμού άτομα που ενδιαφέρονταν γα το διαγωνισμό καθώς είχαν εσωτερική πληροφόρηση.

Οι Ρομά έβρισκαν τα μέλη των επιτροπών παραλαβής των αντικειμένων που πλειστηριάζονταν, τους λάδωναν και έπαιρναν τους διαγωνισμούς. Τα μέλη των επιτροπών είτε τους έδιναν μεγαλύτερη ποσότητα σε σκραπ ή μικρότερη γα να κερδίσουν τη διαφορά σε μαύρο χρήμα.

Μεταξύ των αντικειμένων ήταν και μεταλλικά αντικείμενα άχρηστα μεν αλλά επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία και έπρεπε να μεταφερθούν από μια αποθήκη σε άλλη, με βάση τη διαδικασία. Αυτά κατέληγαν στους Ρομά με τη βοήθεια διευθυντή καταστήματος του ΟΣΕ που τους έδινε τα απαραίτητα χαρτιά.

Μόνο σε μια αποθήκη στη Θεσσαλονίκη βρέθηκαν 300 τόνοι μεταλλικών αντικειμένων.

Οπως διαπιστώθηκε,  3 υπάλληλοι του ΟΣΕ είχαν λάβει ο κάθε ένας από 15.000 έως 25.000 ευρώ σε μίζες, ενώ συνολικά και οι 8 είχαν λάβει 100.000 ευρώ.

Τα χρήματα της επιχείρησης των Ρομά κατέληγαν σε βουλγαρικές τράπεζες απ' όπου πληρώνονταν και οι υπάλληλοι του ΟΣΕ. Είναι ενδεικτικό ότι στα σπίτια των υπαλλήλων βρέθηκαν δεσμίδες χρημάτων με ταινίες από βουλγαρικές τράπεζες.

Οι συναλλαγή Ρομά-υπαλλήλων του ΟΣΕ είχε ξεκινήσει από το 2015.

Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί οι οκτώ υπάλληλοι του ΟΣΕ και οι 11 Ρομά από τη Διεύθυνση Οικονομικής Αστυνομίας.

Σε λίγες ώρες θα γίνει επίσημη παρουσίαση της υπόθεσης παρουσία του υπουργού Μεταφορών Χρήστου Σπίρτζη και του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα.

  Παναγιώτης  Σπυρόπουλος  

thetoc.gr

Ο λαϊκισμός του Σαββατοκύριακου

Η εθνικολαϊκιστική ρητορική δεν αποτελεί... προνόμιο αυτής της κυβέρνησης. Μήπως εικόνες σαν αυτή με το φωσφοριζέ αδιάβροχο του Καραμέρου, τις φαντασιακές νταλίκες της Καρακώστα και τον Αυτιά τον τουρκοφάγο θα έπρεπε περισσότερο να μας ανησυχούν παρά να μας διασκεδάζουν;

γράφει ο Κοσμάς Βίδος

«Εγώ που είμαι αρχιτεκτόνισσα και είχα να δω μπετονιέρα καιρό, έχω αρχίσει να βλέπω μπετονιέρες στο δρόμο», δήλωσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εύη Καρακώστα στο «Καλημέρα» του Γιώργου Αυτιά, συνεχίζοντας: «Εχουμε 19% αύξηση οικοδομική. Σήμερα. Φανταστείτε τι θα γίνει του χρόνου». Να είχε άραγε φανταστεί και η ίδια το τσουνάμι ειρωνικών σχολίων που θα προκαλούσε η λαϊκίστικη επιχειρηματολογία της υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής;

Λίγες μέρες πριν, και ενώ στη Μάνδρα Αττικής είχαμε αρχίσει να μετράμε νεκρούς, ο αντιπεριφερειάρχης Αττικής Γιώργος Καραμέρος εμφανιζόταν στην ίδια εκπομπή φορώντας φωσφοριζέ αδιάβροχο και προκαλώντας και εκείνος πλήθος σχολίων για τον λαϊκισμό που εξέπεμπε η αδέξια προσπάθειά του να φανεί μάχιμος.

Τώρα ήταν φαίνεται η σειρά του Γιώργου Αυτιά να επιδοθεί σε ένα λαϊκίστικο παραλήρημα με αφορμή την επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα, μιλώντας για την «Ερντογανού που ήταν ξινή», για τον «Ερντογάν που ήρθε όλο τσαμπουκά σαν να είναι εδώ η αποικία του» και για τη «δύναμη της ελληνικής ψυχής» αφού πρώτα έδειξε τέσσερις φορές τους ευέλπιδες να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο μπροστά στον Τούρκο, λες και ήταν κάτι που συνέβαινε πρώτη φορά. Και αφού έκανε το εθνικοπατριωτικό σόου του, δήθεν οργισμένος, δήθεν μαχητικός και… αθεράπευτα Ελληνας, έκλεισε με ένα «Το σημαντικότερο: Ειρήνη με τους γείτονες».

Αν έτυχε και τα τρία παραδείγματα λαϊκίστικης ρητορικής –αισθητικής– μεθοδολογίας να προέρχονται από το «Καλημέρα» του ΣΚΑΪ (ειδικεύεται η εκπομπή και πολλοί από τους καλεσμένους της στο σπορ), στην πραγματικότητα ο λαϊκισμός αναπτύσσεται και εκδηλώνεται καθημερινά στις ζωές μας, ως παράσιτο που τρέφεται και θεριεύει με τη φτώχεια και τη δυστυχία. Και «επιτρέπει σε κόμματα, κυβερνήσεις και πολίτες να παραβλέπουν θεσμούς, να παρεμβαίνουν στη λειτουργία τους, να αμφισβητούν τη χρησιμότητά τους, να μην αποδέχονται τις αποφάσεις τους και τις συνέπειες που συνεπάγεται η μη συμμόρφωση» όπως υπογράμμισε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας μιλώντας σε συνέδριο της Διεθνούς Διαφάνειας. «Μεταφράζει» σε ηθική γλώσσα τη φαντασίωση της σύγκρουσης ανάμεσα στην ελίτ και στους πολλούς, στον λαό, όπως εξηγεί ο γερμανός πολιτικός επιστήμονας Γιαν-Βέρνερ Μίλερ, συγγραφέα του δοκιμίου «Τι είναι ο λαϊκισμός» (εκδόσεις Πόλις). Απευθυνόμενος στο συναίσθημα και όχι στη λογική, στηρίζεται στην ανειλικρίνεια, την παραπλάνηση και τον εφησυχασμό του λαού, με σκοπό τον έλεγχό του.

Κάπως έτσι οι «οι πλειστηριασμοί δεν χρειάζονται μόνο για να έχουμε καλές τράπεζες αλλά και για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς λόγους» κατά τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Αν και ο λαϊκισμός δεν είναι… προνόμιο της κυβέρνησης, τον ασκούν όλες οι πολιτικές παρατάξεις όπως διαπιστώνουμε ακούγοντας τους εκπροσώπους τους να μιλάνε στο όνομα του λαού.

«Ποιος είναι, τελικά, ο “λαός” και ποιος είναι σε θέση να μιλά στο όνομά του;» ρωτάει ο Μίλερ. Επισημαίνοντας, την ίδια στιγμή, πως ακριβώς επειδή ο λαϊκισμός οικειοποιείται τον «λαό» αποτελεί διαρκή απειλή για την εύθραυστη δημοκρατία.

Δεδομένου ότι αυτός ο τόσο επικίνδυνος λαϊκισμός παραμένει σημαντικό χαρακτηριστικό της ελληνικής πολιτικής τις τελευταίες, μήπως εικόνες σαν αυτή με το φωσφοριζέ αδιάβροχο του Καραμέρου, τις φαντασιακές νταλίκες της Καρακώστα και τον Αυτιά τον τουρκοφάγο θα έπρεπε περισσότερο να μας ανησυχούν παρά να μας διασκεδάζουν;         

protagon.gr