Το αμερικανικό δημόσιο
λειτούργησε πολύ πιο στρατηγικά από το ελληνικό παραπαίον δημόσιο και έτσι από
τα 40 δισεκ. χάθηκαν τα 38 δισεκ. της επένδυσης του ΤΧΣ στις τράπεζες
Με αφορμή τις επαναλαμβανόμενες
πολιτικές αντιπαραθέσεις για τα 40,5 δισεκ. σε κεφάλαια, funding gap και cocos
που επενδύθηκαν και χάθηκαν στις ελληνικές τράπεζες καθώς η τρέχουσα αξία τους
είναι 2,05 δισεκ. το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι οι
ανακεφαλαιοποιήσεις των ελληνικών τραπεζών ήταν «απάτη» για να χάσει η εταιρία
ειδικού σκοπού ΤΧΣ ή αναγκαιότητα;
Το ΤΧΣ το Ταμείο
Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας λειτούργησε όχι ως Ταμείο αλλά ως εταιρία
ειδικού σκοπού ως SPV που επένδυσε κεφάλαια γνωρίζοντας ότι θα τα χάσει.
Οπότε υπό μια έννοια αυτό είναι
εγκληματική πράξη καθώς τα 40,5 δισεκ. μπορεί να έχουν αξία 2,05 δισεκ. αλλά οι
έλληνες φορολογούμενοι τα χρωστάνε στους δανειστές.
Δεν διαγράφηκε ούτε ένα ευρώ αν
και ένα haircut θα πρέπει να γίνει στα κεφάλαια που δόθηκαν από τους δανειστές
στις ελληνικές τράπεζες.
Ακόμη και εάν διπλασιαστούν οι
αξίες των τραπεζών και από 10 δισεκ. ανέλθουν στα 20 δισεκ. αυτό συνεπάγεται
ότι η αξία της εταιρίας ειδικού σκοπού ΤΧΣ θα διαμορφωθεί από 2 σε 4 δισεκ.
Για να τεθεί απλά για να μπορέσει
το ΤΧΣ να ανακτήσει πλήρως τα 40,5 δισεκ. που έχει επενδύσει θα πρέπει η
συνολική κεφαλαιοποίηση των τραπεζών να ανέλθει στα 200 δισεκ. που ούτε σε
σενάριο επιστημονικής φαντασίας δεν θα συμβεί.
Το βασικό ερώτημα δεν είναι εάν
το ΤΧΣ μπορεί να ανακτήσει τα κεφάλαια που επένδυσε, αυτό ΔΕΝ θα συμβεί ποτέ.
Το βασικό ερώτημα είναι εάν ήταν
αναγκαιότητα να δοθούν τα κεφάλαια και εάν οι τράπεζες πριμοδοτήθηκαν ή απλά
ήταν αναγκαίο κακό ή καλό;
Η απάντηση δίδεται δια των
ζημιών.
Εάν πάμε να δούμε τις σωρευτικές
ζημίες – σωρευτικά αρνητικά αποθεματικά - θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι
ανέρχονται σε 32 δισεκ. που κατά βάση προήλθαν από το PSI+ δηλαδή από τα
κρατικά ομόλογα που κατείχαν και είχαν φθάσει στα 45 δισεκ. – το μέγιστο της
έκθεσης των τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα ήταν 55 δισεκ. – και βεβαίως από τις
ζημίες των NPEs και NPLs.
Δηλαδή οι ελληνικές τράπεζες
ανακεφαλαιοποιήθηκαν από ανάγκη επειδή το ελληνικό δημόσιο αποφάσισε να
υιοθετήσει το PSI+ που ήταν εθνικά επιζήμιο – αν και ανέκοψε την τάση ακραίας
αύξησης της σχέσης χρέους προς ΑΕΠ.
Το Ταμείο Ειδικού Σκοπού ή ΤΧΣ
λοιπόν μπορεί να είναι ένας κατεστραμμένος θεσμός αλλά από την άλλη η
κατάρρευση των τραπεζών ήταν η αιτία που οδήγησε στην απόφαση της συνειδητής
ζημίας.
(Ενθυμούμαστε ότι το 2013 σε
συνέντευξη τύπου που είχαν δώσει Θωμόπουλος και Κύρκος η τότε διοίκηση του ΤΧΣ
είχαμε προειδοποιήσει ότι κάτω από οποιοδήποτε σενάριο, το Ταμείο δεν θα πάρει
ΠΟΤΕ πίσω τα κεφάλαια που είχε επενδύσει).
Αυτό που γνώριζε το bankingnews
το 2013 θέλουμε να πιστεύουμε ότι το γνώριζαν και άλλοι…
Το ΤΧΣ δημιουργήθηκε για ένα
σκοπό.
Να λειτουργήσει ως μέτοχος που θα
επωμιστεί την ζημία για να διασωθούν οι τράπεζες.
Θα μπορούσαμε να μην είχαμε ΤΧΣ
αλλά δεν θα είχαμε και τράπεζες και εάν δεν είχαμε τράπεζες θα είχαμε ως
ελληνική οικονομία χρεοκοπήσει και καταστραφεί.
Το ΤΧΣ λοιπόν λειτούργησε ως
εταιρία ειδικού σκοπού πήρε πάνω της την ζημία για να διασωθούν οι τράπεζες.
Άρα η απάντηση στο βασικό ερώτημα
είναι ότι ναι ήταν αναγκαιότητα η ζημία σοκ του ΤΧΣ.
Το επόμενο ερώτημα είναι πρέπει ο
έλληνας φορολογούμενος να πληρώσει την ζημία του ΤΧΣ στους δανειστές;
Η Ελλάδα θα πρέπει να
διαπραγματευτεί μια λύση σε αυτό το πρόβλημα.
Οι δανειστές να πάρουν την
αναλογούσα αξία από τις υφιστάμενες μετοχές του ΤΧΣ στις 4 τράπεζες (Εθνική
40%, Πειραιώς 25%, Alpha bank 11% και Eurobank 2,3%) και να αποδεχθούν ότι
δάνεισαν 40 δισεκ. επενδύθηκαν και τα 40 δισεκ. αλλά η αξία αυτών των 40 δισεκ.
είναι σήμερα 2 δισεκ. και αύριο – σημειολογικά το αύριο – 4 δισεκ.
Θα πρέπει να υπάρξει μια
διαπραγμάτευση όπου για το σκέλος των δανείων που αφορούν τις ελληνικές
τράπεζες και την ανακεφαλαιοποίηση τους ο ελληνικός λαός να μην πληρώσει αλλά
οι τράπεζες μέσω των χρηματιστηριακών αξιών.
Η αξία των μετοχών σήμερα
αντιστοιχεί στο 5% της συνολικής επένδυσης του ΤΧΣ δηλαδή των δανειστών στις
ελληνικές τράπεζες.
Όταν θα πωληθούν μέσω placement
από το ΤΧΣ τα ποσοστά στις τράπεζες αυτά τα 2 δισεκ. που αξίζουν σήμερα και
αύριο ίσως 4 δισεκ. θα πάνε στην μερική αποπληρωμή των δανείων.
Τα υπόλοιπα δάνεια που πήγαν για
την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πρέπει να διαγραφούν.
Προφανώς κάτι τέτοιο ΔΕΝ θα
αποδεχθούν οι ευρωπαίοι θα μας πουν αποτύχατε στις επενδύσεις και θα πληρώσετε.
Θα έχουν δίκιο;
Ναι έχουμε αναλύσει γιατί το
αμερικανικό δημόσιο λειτούργησε πολύ πιο στρατηγικά από το ελληνικό παραπαίον
δημόσιο και έτσι από τα 40 δισεκ. χάθηκαν τα 38 δισεκ.
bankingnews.gr