Οι μηχανισμοί άμυνας του Εγώ

Σύμφωνα με τον Sigmund Freud, οι μηχανισμοί άμυνας μπορούν να κάνουν τη ζωή μας προσαρμοστική ή δυσλειτουργική.

Σύμφωνα με την Ψυχαναλυτική θεωρία του Σίγκμουντ Φρόυντ, οι μηχανισμοί άμυνας είναι αυτόματες πράξεις ή τεχνικές που εκτελούνται ασυνείδητα για την αντιμετώπιση στρεσογόνων καταστάσεων και ερεθισμάτων που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ψυχολογικά.

Πιο συγκεκριμένα είναι η μέθοδος με την οποία το Εγώ διευθετεί τις συγκρούσεις που δημιουργούνται μεταξύ των ενορμήσεων του Εκείνο και των αξιών του Υπερεγώ.

Το Εγώ έχει ως στόχο την αποφυγή του άγχους και τις εσωτερικές συγκρούσεις. Βασικός του ρόλος είναι να ελέγχει την πραγματικότητα για να δει αν μπορούμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε ή αν χρειάζεται να κάνουμε κάτι άλλο. Η δράση του θα λέγαμε ότι είναι ως μεσολαβητής ανάμεσα στις αυθόρμητες επιθυμίες μας (το μέρος του εαυτού μας που έχει ονομαστεί από τον Freud “Id”) και στα «πρέπει» που η οικογένεια μας έχει θέσει και η κοινωνία προστάζει (εκείνο το μέρος του εαυτού μας που ονομάζεται “Υπερεγώ”)

Ποιοι είναι οι κυριότεροι μηχανισμοί άμυνας:

Απόσυρση

Tο αποτράβηγμα από μία κατάσταση που προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα π.χ. κάποιος κοιμάται πολύ ή παίρνει ναρκωτικά για να αποφύγει την “άσχημη” πραγματικότητα.

Απώθηση

Διάφορες επιθυμίες, αισθήματα,σκέψεις, που δεν είναι αποδεκτά (δημιουργούν άγχος), απωθούνται στο ασυνείδητο. Είναι έξω από τη μνήμη.

Χαρακτηριστικά: Ότι απωθείται διατηρεί την ενέργειά του και προσπαθεί να έλθει στο συνειδητό. Χρειάζεται αντίθετη ενέργεια να το κρατήσει στο ασυνείδητο (σχέση δυναμική). Εξακολουθεί να επιδρά. Πολύ βασικός μηχανισμός. Συχνός στις νευρώσεις.

Ταύτιση (ΙDENTIFICATION)

Ιδιότητες κάποιου άλλου γίνονται μέρος της προσωπικότητας του ατόμου. Τα αίτια βρίσκονται κυρίως στα αισθήματα αγάπης και φόβος αποχωρισμού. Εχθρικά αισθήματα και φόβος. Είναι βασικότατος μηχανισμός για ανάπτυξη, ανεξαρτητοποίηση και διαφοροποίηση προσωπικότητας.

Mορφές: Ολική, Μερική. Ταύτιση με τη θέση που βρίσκεται κάποιος ή με αυτόν που έχει κάνει κάτι. Ταύτιση ενός προσώπου στο παρόν με σημαντικό πρόσωπο από το παρελθόν. Συναισθηματική κατανόηση (empathy).

Αντίδραση με Αντίθετο

Με το μηχανισμό επιθυμία ή σκέψη που απωθείται στο ασυνείδητο ως απαράδεκτη εμφανίζεται στο συνειδητό ως το αντίθετο. Π.χ. Πολύ ευγενικά αισθήματα μπορεί να καλύπτουν εχθρικά αισθήματα.

Χαρακτηριστικά: Ιδιότητα υπερβολική και δύσκαμπτη. Όχι απαραιτήτως παθολογική κατάσταση.

Αντιρρόπιση Αντιστάθμιση

Ορισμένες ιδιότητες αυξάνονται κατά πολύ προκειμένου να καλύψουν συναισθήματα μειονεκτικότητας.

Χαρακτηριστικά: Συνήθως υπερβολικές. Αισθήματα μειονεκτικότητας βασίζονται σε πραγματικότητα ή όχι.

Εκλογίκευση

Με το μηχανισμό αυτό κίνητρα ορισμένης συμπεριφοράς απωθούνται στο ασυνείδητο ως απαράδεκτα και η συμπεριφορά αυτή εξηγείται συνειδητά με άλλα κίνητρα.

Χαρακτηριστικά: Διατηρεί αυτοσεβασμό. Μεγάλη επιμονή δυνατό να είναι ένδειξη.

Μετατόπιση

Συναισθήματα ή παρορμήσεις μεταφέρονται από το αρχικό αντικείμενο (πρόσωπο αντικείμενο ή κατάσταση) σε ένα υποκατάστατο.

Χαρακτηριστικά: Η μετατόπιση είναι ένας βασικός μηχανισμός στις φοβίες. Το αντικείμενο αποκτά ψυχολογική σημασία.

Προβολή

Κάτι το εσωτερικό προβάλλεται στο περιβάλλον ως εξωτερικό.

Χαρακτηριστικά: Το άτομο βλέπει το περιβάλλον ως εχθρικό. Βασικός μηχανισμός ψυχώσεως κυρίως παρανοϊκών μορφών. Βιώνει παραλήρημα καταδιώξεως, ψευδαισθήσεις (ακουστικές, οπτικές) και παρατηρείται μία επίμονη αναφορά στον εαυτό.

Συμβολισμός

Με το μηχανισμό αυτό σκέψη ή επιθυμία που δημιουργεί ψυχο-σύγκρουση εκφράζεται συμβολικά.

Χαρακτηριστικά: Θεωρείται βασικός τρόπος εκφράσεως του ασυνείδητου (όνειρα, συμπτώματα, ευδαισθήσεις).

Χιούμορ

Το χιούμορ επιτρέπει στο άτομο να εκφράσει ιδέες και καταστάσεις που προκαλούν άγχος.

Παλινδρόμηση

Το άτομο καταφεύγει σε τρόπους λειτουργίας, προσαρμογής και εκφράσεως προηγουμένων σταδίων της ανάπτυξης προκειμένου να αποφύγει άγχος που δημιουργείται από την τωρινή κατάσταση.

Χαρακτηριστικά: Συνήθως παλινδρόμηση σε στάδια που υπήρχε καθήλωση. Παθολογικό και φυσιολογικό φαινόμενο.

Άρνηση

Το άτομο αρνείται την ύπαρξη εξωτερικής πραγματικότητας.

Χαρακτηριστικά: Αναφέρεται στο εξωτερικό περιβάλλον, επηρεάζει τις σκέψεις ή τη συμπεριφορά.

Μετουσίωση – Εξειδανίκευση

Ενέργεια παρορμήσεων επιθετικών ή σεξουαλικών μετατρέπεται σε ενέργεια υπό τον έλεγχο του εγώ με ταυτόχρονη αλλαγή στο αντικείμενο των παρορμήσεων από μη αποδεκτό σε κοινωνικά αποδεκτό.

Χαρακτηριστικά: Απαιτείται ορισμένη ανάπτυξη και ωριμότητα. Προσφέρει ικανοποίηση των παρορμήσεων.

Διχοτόμηση

H πίστη ότι κάποιος είναι μόνο καλός ή μόνο κακός γιατί δεν αντέχουμε την αμφιθυμία δηλαδή ότι κάποιος που είναι καλός μπορεί να κάνει και κακά πράγματα και το αντίθετο.

Απομόνωση

Με το μηχανισμό αυτό, συναίσθημα που συνοδεύει μια σκέψη ή επιθυμία απωθείται στο ασυνείδητο. Ή μια σκέψη απομονώνεται από άλλες που προηγούνται ή που ακολουθούν.

Χαρακτηριστικά: Συχνός μηχανισμός στις ΙΔΨ καταστάσεις.

Ματαίωση ή Ανατροπή

Με το μηχανισμό αυτό η συμπεριφορά του ατόμου έχει σκοπό να ανατρέψει κάποια πράξη ή επιθυμία η οποία είναι στο ασυνείδητο και δεν είναι αποδεκτή.

Χαρακτηριστικά: Συχνός μηχανισμός στις ΙΔΨ νευρώσεις.

Εκδραμάτιση

όταν προβαίνουμε σε μία συμπεριφορά που ικανοποιεί συναισθήματα ή επιθυμίες, ακόμα κι αν αυτή δεν είναι επιτρεπτή, αντί να τα σκεφτούμε και να τα εκφράσουμε με άλλον τρόπο.

Στροφή εναντίον του Εαυτού

Επιθετικές διαθέσεις αντί να εξωτερικευθούν, επειδή αυτό είναι επικίνδυνο, στρέφονται εναντίον του ίδιου του ατόμου.

Χαρακτηριστικά: Σε κατάθλιψη. Ταύτιση με αντικείμενο εχθρικών διαθέσεων.

Διανοητικοποίηση

Υπερβολική διανοητική ανάλυση μιας κατάστασης την στερεί από τη συναισθηματική φόρτιση.

Χαρακτηριστικά: Απαντάται περισσότερο στους ΙΔΨ χαρακτήρες.

Πηγή - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr 

Μύθος

Γράφει η  Αρχοντία Κάτσουρα

Ησυχο μεσημέρι, λίγες μέρες πριν από τον 15Αύγουστο. Η πόλη άδεια σε βαθμό να αναρωτιέσαι τι κάνεις εσύ εδώ –ξέρεις τι κάνεις: δουλεύεις, πρέπει να καλύψεις αυτούς που κάλυψαν εσένα όταν έλειπες.

Από τη ζέστη δεν μπορείς να κοιμηθείς –χάλασε το κλιματιστικό και μάστορας πουθενά. Αλλωστε τέτοιες μέρες σχεδόν τίποτα και κανέναν δεν βρίσκεις. Εχει κοπάσει και το μελτέμι…

Προσπαθείς να ξεγελαστείς με έναν παλιό ανεμιστήρα, με κρύα νερά, χλιαρά ντους και κλειστά παντζούρια.

Και σιγά σιγά έρχεται η εξάντληση και πας να αποκοιμηθείς. Μόλις έχουν κλείσει τα μάτια σου και έρχεται η συμφορά.

Στην αρχή είναι ένα δυνατό μαρσάρισμα, εξάτμιση πειραγμένη για να κάνει θόρυβο και όλοι να καταλαβαίνουν ότι κάποιος –σπάνια είναι κάποια- «βαρύς» περνάει από τη γειτονιά.

Παράλληλα αρχίζει να ξετυλίγεται και η μουσική: βαρύ λαϊκοπόπ που μιλάει για μια γυναίκα άκαρδη που δεν ανταποκρίνεται στα γνήσια αισθήματα του τίμιου παλικαριού που αγαπάει πολύ, αλλά μάταια.

Στην πρώτη ζάλη, προσπαθείς να συνέλθεις για να καταλάβεις τι σε χτύπησε κατακέφαλα. Θέλεις να εκφραστείς βαριά, αλλά τα κουράγια και οι αρχές σου δεν το επιτρέπουν.

Κοιτάς αν είσαι αρκετά ευπρεπής για να σε δουν ξένοι και σέρνεις τα πόδια σου μέχρι το μπαλκόνι, να δεις τι τρέχει, ποιος είναι τέλος πάντων ο μερακλής, που επιμένει ντάλα μεσημέρι να κλαίει μετά μουσικής τα βάσανα του έρωτα.

Δεν είσαι η μόνη.

Ο κύριος από την απέναντι πολυκατοικία –τρεις ή τέσσερις έχετε μείνει στη γειτονιά- έχει βγει ήδη στον δρόμο.

«Παλικάρι μου», λέει ευγενικά στον νταλκαδιασμένο όχι και τόσο νεαρό με την πειραγμένη εξάτμιση, «είναι μεσημέρι. Σε παρακαλώ, χαμήλωσε τη μουσική».

Στο μεταξύ, βγήκαν και οι υπόλοιποι εναπομείναντες στον δρόμο ή το μπαλκόνι.

Το «παλικάρι» δεν κάνει καν τον κόπο να χαμηλώσει τη μουσική.

«Δεν θα μου πεις εσύ τι να κάνω», απαντά στον προλαλήσαντα. «Η πόλη είναι άδεια κι εγώ σε λίγο θα φύγω. Αντε κοιμήσου».

Δεν πρόλαβε να πει «Μα…» ο κύριος. Πετάγεται ο άλλος γείτονας από την άλλη πολυκατοικία, που βγήκε με τα εσώρουχα.

«Θα φωνάξω την αστυνομία, ρε, που θα μας πεις να πάμε να κοιμηθούμε».

Ο διάλογος συνεχίστηκε με λεξιλόγιο που δεν τυπώνεται σε εφημερίδα –αν και ενίοτε ακούγεται από οθόνης τηλεοράσεως. Μέχρι που τελικά ήρθε η αστυνομία.

Κι εσύ, ράθυμη παρατηρήτρια, αναρωτιέσαι γιατί μιλούν για ήσυχες μέρες του Αυγούστου. Ενας ακόμα μύθος.

«Ένεση» ζωής 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το Κατάρ στην Τουρκία.!

Απευθείας επενδύσεις ύψους 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων υποσχέθηκε στην Τουρκία ο εμίρης του Κατάρ σεΐχης Ταμίμ μπιν Χαμάντ αλ Θάνι, στο πλαίσιο συνάντησής του με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε η τουρκική προεδρία.

Σκοπός των επενδύσεων αποτελεί η στήριξη της τουρκικής οικονομίας, η οποία διαβαίνει κρίση μετά την πρώτη της τουρκικής λίρας με φόντο τη διπλωματική κρίση με τις ΗΠΑ και τις κυρώσεις σε βάρος της Άγκυρας.

Τα χρήματα θα διοχετευτούν στις τουρκικές χρηματοπιστωτικές αγορές και τις τράπεζες.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τον Ερντογάν, ο εμίρης «διαβεβαίωσε ότι το Κατάρ θα εφαρμόσει σύντομα ένα πρόγραμμα επενδύσεων ύψους 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Τουρκία» τονίζεται στην ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας.

«Οι βάσεις της τουρκικής οικονομίας είναι γερές και η Τουρκία θα εξέλθει δυνατότερη από αυτό το επεισόδιο» ήταν το Τweet του Ιμπραήμ Καλίν, του εκπρόσωπου τύπου του Τούρκου προέδρου.

«Οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και του Κατάρ βασίζονται στα στερεά θεμέλια της πραγματικής φιλίας και αλληλεγγύης» συμπλήρωσε ο Τούρκος αξιωματούχος.      

 in.gr

Θα μπορούσε η Κίνα να αφήσει τον κόσμο χωρίς smartphones;

Ενα δυνατό χαρτί κρατά στα χέρια της η Κίνα σε σχέση με τους δασμούς που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και αυτό δεν είναι άλλο από την μεγάλη παραγωγή σε σπάνια μέταλλα τα οποία χρησιμοποιούνται και για την κατασκευή smartphones.

Η απάντηση της Κίνας στους αμερικανικούς δασμούς ίσως περιλαμβάνει υψηλές τιμές σε εισαγωγές υψηλής τεχνολογίας από τις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου βιομηχανικού εξοπλισμού, αεροσκαφών κτλ., που σε με τη σειρά τους θα μπορούσαν να επιφέρουν σοβαρό χτύπημα στον υπόλοιπο κόσμο, αναφέρουν οι New York Times.

Υπάρχει ένα άλλο μέτρο που θα μπορούσε να είναι το ίδιο οδυνηρό όχι μόνο για την οικονομία των ΗΠΑ, αλλά για την παγκόσμια βιομηχανία ηλεκτρονικών συνολικά.

Τα σπάνια μέταλλα διατίθενται για την παραγωγή οθονών για smartphone, για μητρικές πλακέτες και άλλα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Κράματα σπανίων μετάλλων χρησιμοποιούνται ευρέως σε διάφορες εφαρμογές από ποδήλατα μέχρι πολεμικά αεροπλάνα, από λέιζερ μέχρι λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας.

Όπως προκύπτει, τα περισσότερα από αυτά τα σπάνια μέταλλα βρίσκονται στην Κίνα όπου πέρυσι 105.000 τόνοι εξορύχθηκαν σε σύγκριση με τους μόλις 20.000 τόνους που έβγαλε η Αυστραλία, που είναι ο δεύτερος στον κόσμο παραγωγός σπάνιων μετάλλων. Η Ρωσία ακολουθεί πολύ πίσω με μόλις 3.000 τόνους.

Η Ιαπωνία χρησιμοποιεί περισσότερους από 20.000 τόνους σπάνιων μετάλλων περίπου όσο και οι ΗΠΑ και οι ειδικοί προβλέπουν σταθερή αύξηση της ζήτησης.

Παρότι η Ιαπωνία αναφέρει ότι έχει βρει μεγάλα αποθέματα κάτω από τον Ειρηνικό Ωκεανό, η παραγωγή τους δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, έτσι ο κόσμος παραμένει εξαρτημένος από την Κίνα.

Μέχρι στιγμής, οι περιβαλλοντικά ανήσυχοι Κινέζοι είναι προσεκτικοί στο ζήτημα της αύξησης της παραγωγής τους με σπάνια μέταλλα και δεν χρησιμοποιούν τα τεράστια αποθέματα των ακριβώς πηγών ως μέσο πίεσης για τον υπόλοιπο κόσμο, αναφέρει ο Τσεν Φενκγινγκ, ειδικός στις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της Κίνας.

«Η Κίνα προστατεύει τους ορυκτούς πόρους με τη βοήθεια της συγκράτησης που έχει επιβάλλει στην επιβαρυντική για το περιβάλλον εξόρυξη σπάνιων μετάλλων. Όταν η Κίνα ανακοίνωσε τις ποσοστώσεις στις εξαγωγές σπάνιων μετάλλων το 2012, οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Ιαπωνία παραπονέθηκαν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Παρόλα αυτά ο ΠΟΕ δεν βρήκε ότι η Κίνα αθετεί τους παγκόσμιους νόμους εμπορίου, αναγνωρίζοντας την ανάγκη των μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος που χρησιμοποιεί το Πεκίνο», αναφέρει.

Παρεμπιπτόντως, οι ΗΠΑ δεν ήταν αρκετά προσεκτικές ώστε να μην βάλουν τα σπάνια μέταλλα στη λίστα των αξίας 200 δις. Δολαρίων κινεζικών προϊόντων που επιβάλλονταν δασμοί εισαγωγής 25%.

Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι έτσι η Ουάσιγκτον πυροβόλησε τα πόδια της γιατί ο μέσος Αμερικανός καταναλωτής θα είναι ο πρώτος που θα νιώσει το χτύπα από τις υψηλές τιμές των smartphones και άλλων ηλεκτρονικών που περιέχουν σπάνια μέταλλα.

Όσο για την Κίνα, που παρήγαγαν περίπου το 80% της παγκόσμιας παραγωγής σπάνιων μετάλλων, δύσκολα θα υποφέρουν από τους δασμούς των ΗΠΑ.

Στο μεταξύ, παγκόσμιοι γίγαντες της τεχνολογίας «τρέμουν» τις συνέπειες που μπορεί να έχει πιθανή απόφαση της Κίνας να περιορίσει τις εξαγωγές σπάνιων μετάλλων στην προμήθεια υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή smartphones.

Πηγή: sputniknews      

Πενσιλβάνια: Tουλάχιστον 1.000 παιδιά κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από ιερείς

Σοκαριστικά είναι τα ευρήματα έρευνας των εισαγγελικών αρχών της Πενσιλβάνιας για υποθέσεις κακοποίησης ανηλίκων από ιερείς και τη συγκάλυψή τους από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα, τουλάχιστον 1.000 παιδιά είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από 300 και πλέον ιερείς. Η τελική έκθεση, που συντάχθηκε από ένα σώμα ενόρκων στους οποίους είχαν δοθεί τα συμπεράσματα της έρευνας, αναφέρει ότι «σχεδόν όλα τα αδικήματα» έχουν πλέον παραγραφεί και δεν είναι δυνατόν να ασκηθούν ποινικές διώξεις στους δράστες.

Μόνο δύο ιερείς έχουν διωχθεί, ο ένας για σωρεία σεξουαλικών επιθέσεων σε παιδιά, με την πιο πρόσφατη από αυτές να ανάγεται στο 2010.

Αν και τα αδικήματα έχουν παραγραφεί, οι ένορκοι αποφάσισαν να δώσουν στη δημοσιότητα τα ονόματα δεκάδων ιερέων που κατηγορήθηκαν για παιδεραστία. Στην έκθεση γίνεται λόγος για κακοποίηση παιδιών ηλικίας ακόμη και κάτω των 10 ετών.

Δεν είναι η πρώτη φορά που σώμα ενόρκων δημοσιοποιεί έκθεση για περιπτώσεις παιδεραστίας εντός των κόλπων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στις ΗΠΑ. Είναι όμως η πρώτη φορά που αποκαλύπτονται τόσες πολλές περιπτώσεις.

«Οι ιερείς βίαζαν μικρά αγόρια και κορίτσια και οι υπεύθυνοι της Εκκλησίας δεν έκαναν τίποτα. Επί δεκαετίες» αναφέρεται στην έκθεση όπου αναγνωρίζεται πάντως ότι πολλά πράγματα άλλαξαν τα τελευταία 15 χρόνια.

Οι συντάκτες της έκθεσης προτείνουν επίσης ορισμένες μεταρρυθμίσεις, όπως την τροποποίηση της νομοθεσίας ώστε να μην παραγράφονται τα αδικήματα σε μικρό χρονικό διάστημα αλλά και να περιοριστεί η δυνατότητα σύναψης συμφωνιών εμπιστευτικότητας που υποχρεώνουν τα θύματα να μην αποκαλύπτουν όσα τους συνέβησαν.

    

tvxs.gr

Γιατί ο Ερντογάν "αναγκάστηκε" να απελευθερωσει τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς...

Η απελευθέρωση των δύο ελλήνων στρατιωτικών παραμονή του δεκαπενταύγουστου υπήρξε εντελώς αιφνιδιαστική. Το γεγονός έφερε ανακούφιση στις οικογένειές τους και σκόρπισε χαρά και συγκίνηση σε όλη την Ελλάδα λόγω του μεγάλου συμβολισμού που έφερε η πολύμηνη και καθ’ όλα άδικη κράτησή τους αλλά και η λύτρωσή τους παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τί όμως συνέβη και το καθεστώς Ερντογάν αποφάσισε να τους αφήσει ελεύθερους;

Όλες οι ενδείξεις συντείνουν προς το ότι η ευτυχής εξέλιξη συνδέεται άμεσα με το θέμα της συνεχιζόμενης κρατήσεως του αμερικανού πάστορα Μπράνσον και της συνεπακόλουθης εντάσεως μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ. Εκτός από τον Μπράνσον, στις τουρκικές φυλακές κρατούνται αμερικανοί, γερμανοί και γάλλοι υπήκοοι. Εδώ και λίγες ημέρες οι ΗΠΑ δεν ζητούν μόνον την αποφυλάκιση του πάστορα. Απαιτούν πλέον την απελευθέρωση όλων όσων σχετίζονται με αμερικανικά συμφέροντα (αμερικανοί αλλά και τούρκοι υπάλληλοι σε αμερικανικά προξενεία) και κρατούνται στις τουρκικές φυλακές.

Η περίπτωση των δύο ελλήνων στρατιωτικών διέφερε ως προς τις άλλες υποθέσεις ξένων υπηκόων διότι δεν τους κατηγορούσαν για συνεργασία με τους Γκιουλενιστές ή τους αυτονομιστές του ΠΚΚ. Κατά τα λοιπά υπήρχαν πολλές ομοιότητες. Όλοι έχουν κρατηθεί επί μακρό χρονικό διάστημα χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. Όταν γίνονται γνωστές οι κατηγορίες, διαπιστώνεται ότι δεν συνοδεύονται από ισχυρά στοιχεία. Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει η βεβαιότητα ότι πρόκειται περί ομηρίας, όπου η τουρκική πλευρά περιμένει να πάρει κάτι ως αντάλλαγμα για να τους αφήσει ελεύθερους.

Με την αιφνιδιαστική του κίνηση ο Ερντογάν ήθελε να περάσει διάφορα μηνύματα:

•Προς τις ΗΠΑ και την Ευρώπη: Το καθεστώς δεν είναι απόλυτο και μονολιθικό. Υπάρχει ελπίδα σύντομης απελευθερώσεως του αμερικανού πάστορα και ίσως και άλλων.

•Προς τις ΗΠΑ: Οι δύο έλληνες στρατιωτικοί αφέθησαν μετά από απόφαση τουρκικού δικαστηρίου. Επομένως και η υπόθεση του πάστορα πρέπει να περάσει τυπικώς μέσα από την τουρκική δικαιοσύνη. Ήδη ένας τούρκος δημοσιογράφος, ο Αμπντουκαντίρ Σεβί, γνωστός για τις στενές του σχέσεις με το κυβερνών ισλαμικό κόμμα, έγραψε ότι η απελευθέρωση του πάστορα είναι θέμα χρόνου, εάν οι ΗΠΑ παρουσιάσουν στοιχεία για τα προβλήματα που έχει προκαλέσει στην ψυχική του υγεία η σχεδόν διετής παραμονή στις φυλακές.

•Προς τις διεθνείς αγορές: Η απελευθέρωση είναι σημάδι επιστροφής της Τουρκίας σε μία πιο λογική στάση. Οι αγορές που είναι εξαιρετικά ευαίσθητες σε σχετικές κινήσεις ελπίζεται ότι θα το καταγράψουν και θα μειωθούν οι διεθνείς οικονομικές πιέσεις προς την τουρκική λίρα.

Η απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών θα πρέπει να συνδυασθεί και με την ανακοίνωση που εξέδωσαν στις 31 Ιουλίου 18 ηγέτες θρησκευτικών μειονοτήτων της Τουρκίας. Στην ανακοίνωση αναφέρεται οι μειονότητες «είναι ελεύθερες να ζήσουν σύμφωνα με την πίστη τους και να ασκήσουν τα λατρευτικά τους καθήκοντα σύμφωνα με τις παραδόσεις τους. Δηλώσεις που αναφέρουν ή υπονοούν καταπίεση είναι εντελώς αναληθείς». Η ανακοίνωση αποτελούσε απάντηση στα σχόλια του αμερικανού αντιπροέδρου Μάικ Πένς που είχε πει ότι δεν υπάρχει θρησκευτική ελευθερία στην Τουρκία. Ουδέποτε ο Ερντογάν θα κατέφευγε σε μία τέτοια κίνηση από ανθρώπους που θεωρεί κατώτερους (γκιαούρηδες), εάν δεν αισθανόταν ότι βρίσκεται υπό τρομερή πίεση. Αυτό δηλώνει και η απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών. Εάν επιβεβαιωθεί τις επόμενες ημέρες ότι δεν πρόκειται περί τακτικού ελιγμού του Ερντογάν για να κερδίσει χρόνο, θα έχουμε μία ακόμη απόδειξη του απίστευτου ρεαλισμού του, όταν πιέζεται.

Επίσης, είναι βέβαιον ότι ο Ερντογάν θα σπεύσει να χρησιμοποιήσει τις ανακοινώσεις που θα γίνουν στην Ελλάδα για το θέμα. Εάν οι ανακοινώσεις είναι τμήμα της συμφωνίας για την απελευθέρωση, καλώς να γίνουν αλλά να είναι συγκρατημένες. Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται ιδιαίτερα μεγάλη ένταση με την Τουρκία στην ανατολική Μεσόγειο. Τέτοιες δηλώσεις αποπροσανατολιζουν τη διεθνή κοινότητα.

Τέλος, αυτό που συνέβη με τους δύο έλληνες στρατιωτικούς, τον πάστορα, τους αμερικανούς και γερμανούς κρατουμένους δείχνει την επιλογή της Τουρκίας κατά την τελευταία διετία να χρησιμοποιήσει αυτούς τους ανθρώπους ως ομήρους σε διαπραγματεύσεις. Δυστυχώς αυτή την αντίληψη επιβεβαίωσε η Γερμανία που εντελώς λανθασμένα αποδέχθηκε τον Φεβρουάριο του 2018 την απελευθέρωση του δημοσιογράφου Γιουκσέλ -γερμανικής και τουρκικής ιθαγένειας- με αντάλλαγμα την πώληση πολεμικού υλικού στην Τουρκία. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να ισχύει η αρχή ότι δεν διαπραγματεύεσαι ούτε με τρομοκράτες ούτε με κράτος που ακολουθεί τέτοιες πρακτικές. Ορθότατη υπήρξε η επιλογή της Ελλάδος να μην μπει στη λογική διαπραγματεύσεων. Αυτό αναφέρεται διότι η Ελλάδα γειτνιάζει με την Τουρκία και μπορεί η τελευταία να υιοθετήσει εκ νέου τέτοιες τακτικές.

Πηγή

ΗΠΑ, Ρωσία και τα πιόνια

Του Δημήτρη  Μηλάκα

Στην Αθήνα η κυβέρνηση «υμνεί» τον υπουργό εξωτερικών Νίκο Κοτζιά ο οποίος με τη σειρά υμνεί τον εαυτό του για τη Συμφωνία των Πρεσπών την οποία χαρακτηρίζει διπλωματικό (του) αριστούργημα και απόδειξη της πολυδιάστατης και ανεξάρτητης εξωτερικής (του) πολιτικής. Την ίδια στιγμή ωστόσο μια ματιά στις σφοδρές τριβές που εκδηλώνονται στις αμερικανορωσικές σχέσεις στην γειτονιά μας (Κόσσοβο) και την ευρύτερη περιοχή (Γεωργία) είναι αρκετή για να κατανοήσει κανείς ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται σαν αμερικανικό πιόνι για τα σχέδια της Ουάσιγκτον…

Τις τελευταίες ημέρες οι αμερικανονατοικές δυνάμεις οι οποίες επί της ουσίας αποτελούν στρατό (κατοχής) για την εδραίωση του προτεκτοράτου του Κοσσόβου προχώρησαν σε άμεση εμπλοκή υπέρ των Αλβανών και εναντίον των Σέρβων καταλαμβάνοντας θέσεις στο σερβικό θύλακα της Μιτροβίτσα. Οι εν λόγω δυνάμεις κατέλαβαν τον υδροηλεκτρικό σταθμό απειλώντας τον σερβικό πληθυσμό με διακοπή της ηλεκτροδότησης στην περίπτωση που επιμείνουν στην διακηρυγμένη τους πρόθεση να ανακηρύξουν την αυτονομία τους.

Ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς σε ανοικτή επιστολή του, ζήτησε από τους συμπατριώτες του στο σερβικό θύλακα της Μιτροβίτσα αυτοσυγκράτηση καθώς το Βελιγράδι όπως και η Μόσχα εκτιμούν πως οι Αμερικανοί ζητούν αφορμή για μια ακόμη επίδειξη της ισχύος τους στην περιοχή η οποία υπογραμμίστηκε από την έναρξη της διαδικασίας ένταξης στη συμμαχία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας μετά από τη Συμφωνία Τσίπρα- Ζάεφ στις Πρέσπες.

Με τον τρόπο αυτό οι Αμερικανοί ολοκληρώνουν τον σχεδιασμό ολοκληρωτικής εκδίωξης της Ρωσίας από τα Βαλκάνια, καθώς το μόνο πλέον «μαύρο» για τους Αμερικανούς σημείο είναι η Σερβία και οι Σερβικοί πληθυσμοί στο Κόσσοβο και τη Βοσνία. Μετά και από την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ οι Αμερικανοί απλώς περιμένουν το χρόνο πιέζοντας και τη Σερβία (με εκβιασμούς προβοκάτσιες και απειλές κυρίως μέσω του αλβανικού μεγαλοιδεατισμού) να σπεύσει στη συμμαχία που μόλις πριν 20 χρόνια τη διέλυσε!

Το μέτωπο στον Καύκασο

Κοιτώντας τον χάρτη της αμερικανορωσικής αντιπαράθεσης μπορεί κάποιος να διακρίνει ένα τρίγωνο με κορυφές τη Σερβία (βαλκάνια) την Ουκρανία (Ευρώπη) και Γεωργία (Ασία). Πρόκειται για σημεία τριβής και πιθανών αναφλέξεων καθώς ΗΠΑ και Ρωσία δεν έχουν ακόμη καταλήξει σε μεταξύ τους συμβιβασμούς και διευθετήσεις.

Και οι δύο μεγάλες δυνάμεις προκειμένου να διασφαλίσουν και να προωθήσουν αυτό που εννοούν ως ζωτικό τους συμφέρον αξιοποιούν και κρατούν εν ζωή προαιώνιες διαμάχες αναζητώντας προσβάσεις στις περιοχές. Η ιστορία της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και ότι αυτήν ακολούθησε προς όφελος των αμερικανικών σχεδιασμών είναι γνωστή.

Γνωστή επίσης είναι και η απάντηση της Ρωσίας του Πούτιν στις αμερικανικές προθέσεις να σφίξει τον αμερικανικό κλοιό γύρω από τη Ρωσία με τη ρυμούλκιση της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ. Η κατάληψη και ενσωμάτωση της Κριμαίας στην Ρωσία καθώς και η επέμβαση του Ρωσικού στρατού στην (υπό αμερικανική καθοδήγηση) Γεωργία το 2008 απέδειξαν ότι η Μόσχα αναδιοργανώθηκε και διαθέτει τη δύναμη και το σθένος να αντιμετωπίσει τις αμερικανικές κινήσεις σε περιοχές που υπήρξαν για δεκαετίες ρωσικές σφαίρες επιρροής.

Αυτό, λοιπόν, το παιχνίδι στη μεγάλη σκακιέρα φαίνεται να συνεχίζεται με επικίνδυνη ένταση παρά τις αμφιταλαντεύσεις του αμερικανικού βαθέως κράτους όπως αυτές εμφανίζονται με τις βολές κατά του «ρωσόφιλου» Τράμπ.

Το νέο επικίνδυνο μέτωπο που αναζωπυρώνεται παρά (ίσως και εξ αιτίας) της πρόσφατης συνάντησης Τραμπ- Πούτιν είναι αυτό στον Καύκασο στη Γεωργία.

Το αμερικανικό ΥΠΕΞ προέτρεψε τη Μόσχα να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, δύο περιοχές της Γεωργίας που ελέγχουν φιλορώσοι αυτονομιστές, με τη Ρωσία να έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία τους εδώ και δέκα χρόνια- από το 2008 με την επέμβαση του ρωσικού στρατού– και να διατηρεί εκεί ισχυρές δυνάμεις.

«Αυτές οι περιοχές αποτελούν τμήμα της Γεωργίας. Δεν αποτελούν τμήμα της Ρωσίας», τόνισε η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η Χέδερ Νάουερτ. «Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να υποστηρίζουν την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων», συνέχισε.«Οι ΗΠΑ καλούν τη Ρωσία να αποσύρει τις δυνάμεις της ως τις θέσεις τους που είχαν καθοριστεί με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός του 2008», πρόσθεσε η Νάουερτ.

Η αμερικανορωσική διαμάχη στην περιοχή εκδηλώνεται με την χειραγώγηση της πολιτικής ελίτ της Γεωργίας από τους Αμερικανούς με στόχο τη ρυμούλκηση της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, γεγονός που για τη Ρωσία αποτελεί ευθεία στρατιωτική απειλή.

Το καλοκαίρι του 2008 οι εντάσεις μεταμορφώθηκαν σε ανοιχτή ένοπλη σύρραξη, με τον ρωσικό στρατό να επεμβαίνει στο γεωργιανό έδαφος για να διασώσει τη μικροσκοπική Νότια Οσετία, μια περιοχή υπό τον έλεγχο φιλορώσων αυτονομιστών όπου το Τμπιλίσι είχε εξαπολύσει μια φονική στρατιωτική επιχείρηση. Μέσα σε πέντε ημέρες οι δυνάμεις της Μόσχας έτρεψαν τον γεωργιανό στρατό σε άτακτη υποχώρηση και απείλησαν να καταλάβουν ακόμη και τη γεωργιανή πρωτεύουσα.

Μια συμφωνία ειρήνης την οποία είχε διαπραγματευθεί ο τότε γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί οδήγησε τελικά στην υποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων. Όμως η Μόσχα αναγνώρισε την ανεξαρτησία των επαρχιών της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας. Η απόφαση αυτή είχε χαρακτηριστεί ορόσημο στην πορεία επιδείνωσης των σχέσεων Ρωσίας – Δύσης.

Κάπως έτσι, ως παράπλευρη συνέπειας της άγριας σύγκρουσης των ισχυρών μπορεί να ει κάποιος την «επιλογή» της αθήνας (και του ανεξάρτητου και αδέσμευτου Νίκου Κοτζιά να επιλύσει το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ προκειμένου αυτή η περιοχή να ενταχτεί στο ΝΑΤΟ. Κάπως έτσι εξηγούνται και οι ελληνορωσικές κόντρες που οδήγησαν στις εκατέρωθεν απελάσεις διπλωματών.

Κάπως έτσι διατυπώνεται και το κόστος των επιλογών της Αθήνας: Ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντ. Μετβέντεφ, μίλησε πρώτη φορά για “Βόρεια Κύπρο” εγκαταλείποντας την μακροχρόνια στήριξη που παρείχε η Μόσχα στο Κυπριακό, θέλοντας να δείξει στους νατοϊκούς ότι η εμμονή τους να καλέσουν τη Γεωργία να γίνει μέλος της Συμμαχίας είναι λάθος».

Ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί

Οι δυο στρατιωτικοί αναμένεται να επιστρέψουν στην Ελλάδα εν αναμονή της δίκης τους στην Τουρκία. Κρατούνται στις φυλακές της Ανδριανούπoλης επί 167 ημέρες. H αποφυλάκιση των δύο Ελλήνων είναι πράξη δικαιοσύνης, τονίζει ο Αλ. Τσίπρας.

Έλευθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους από το τουρκικό δικαστήριο αφήνονται οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί εν αναμονή της δίκης τους, μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Η ελληνίδα πρόξενος ενημέρωσε σχετικά τους γονείς των δύο στρατιωτικών.

Οι δύο έλληνες στρατιωτικοί κρατούνται επί 167 ημέρες στις τουρκικές φυλακές της Αδριανούπολης.

Σημειώνεται ότι οι τουρκικές Αρχές είχαν απορρίψει παλαιότερα τα αιτήματα αποφυλάκισης του Άγγελου Μητρετώδη και του Δημήτρη Κούκλατζη με την αιτιολογία ότι ήταν ύποπτοι φυγής και δεν διέθεταν μόνιμη κατοικία στην Τουρκία.

Aπό την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι «η αποφυλάκιση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών είναι πράξη δικαιοσύνης, που θα συμβάλει στην ενίσχυση της φιλίας, της καλής γειτονίας και της σταθερότητας στην περιοχή.

Θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τους δύο αξιωματικούς μας και τις οικογένειές τους, για το σθένος, την υπομονή και την εμπιστοσύνη στις προσπάθειες όλων μας, που εν τέλει δικαιώθηκαν. Άγγελε, και Δημήτρη, καλή πατρίδα, και καλή λευτεριά», τόνισε ο πρωθυπουργός μέσω tweet.

euro2day.gr

Οι Ρώσοι δεν είναι πια (τόσο) φίλοι μας…

Από τυπικά καλές οι ελληνορωσικές σχέσεις εξελίσσονται σε ψυχροπολεμικές. Αφορμή η συμφωνία Ελλάδας-ΠΓΔΜ, που η Μόσχα επιχειρεί –και έχει κάθε συμφέρον- να υπονομεύσει. Η κυβέρνηση Τσίπρα επέλεξε τη σύμπλευση με τη Δύση

Του Γιώργου Καρελιά   

Από την άνοιξη του 2015 που ο Αλέξης Τσίπρας πήγε, για πρώτη φορά ως Πρωθυπουργός, στη Μόσχα και συνειδητοποίησε ότι δεν μπορεί να περιμένει καμιά βοήθεια, ως αντίβαρο στις απαιτήσεις των ευρωπαίων δανειστών, έχουν περάσει περισσότερα από τρία χρόνια. Η Ελλάδα παρέμεινε στο ευρωπαϊκό οικονομικό άρμα. Και η πρώτη αριστερή κυβέρνηση ενίσχυσε τους δεσμούς της με τις ΗΠΑ. 

Οι σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας παρέμειναν τυπικά καλές, αλλά η ψυχρότητα ήταν εμφανής. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι την εξέλιξή τους σε «ψυχροπολεμικές» η απόσταση είναι μεγάλη και ουδείς το περίμενε. Πόσο μάλλον που μια κυβέρνηση της Αριστεράς έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει ευθέως την κυβέρνηση Πούτιν ότι υπονομεύει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας! Πρόκειται για βαριά κατηγορία που ταιριάζει μόνο σε εχθρικές χώρες. 

Τα μέτρα που ανακοίνωσε η ελληνική κυβέρνηση (απελάσεις Ρώσων) και τα ρωσικά αντίμετρα (αντίποινα) βρίσκονται σε εξέλιξη. Το συγκρουσιακό κλίμα συντηρείται με εκατέρωθεν ανακοινώσεις γραμμένες σε οξύ ύφος και είναι άδηλο πού μπορεί αυτό να οδηγήσει. 

Η τροπή αυτή είχε ως αφορμή την συμφωνία Ελλάδας-ΠΓΔΜ. Η Ρωσία δεν έκρυψε ποτέ ότι είναι αντίθετη στην ένταξη της μικρής γειτονικής μας χώρας στο ΝΑΤΟ. Διότι, αν η ένταξη αυτή γίνει(μαζί και της Αλβανίας), η ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια αποδυναμώνεται μέχρις εξαφανίσεως. Η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι ήδη μέλη. Και απομένει η Σερβία, της οποίας, όμως, το ένα πόδι είναι σήμερα φιλορωσικό και το άλλο φιλοδυτικό, αφού επιδιώκει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ενωση. 

Η Ρωσία καταβάλλει κάθε προσπάθεια να εμποδίσει αυτές τις εξελίξεις και ειδικότερα να υπονομεύσει την συμφωνία των Πρεσπών. Τα προηγούμενα χρόνια στήριζε την κυβέρνηση του εθνικιστή Γκρουέφκσι, που απέρριπτε κάθε λύση με την Ελλάδα στο πρόβλημα του ονόματος. Τώρα που, με την κυβέρνηση Ζάεφ, η λύση φαίνεται να πλησιάζει, φαίνεται να εντάθηκαν και οι ρωσικές προσπάθειες για την ματαίωσή της. Καταγγελίες για ρωσική ανάμειξη έγιναν και από τις δύο κυβερνήσεις, Αθήνας και Σκοπίων. Ο ίδιος ο Ζάεφ μίλησε για φιλορώσους επιχειρηματίες, που προσπαθούν αν υπονομεύσουν το επικείμενο δημοψήφισμα. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών κατάγγειλε ανοικτά, για δεύτερη φορά χτες, απόπειρες «υπονόμευσης της εξωτερικής πολιτικής» της Ελλάδας ακόμα και με «εξαγορά κρατικών αξιωματούχων» (εδώ η ανακοίνωση). 

Για τα δεδομένα των μέχρι τώρα σχέσεων των δύο χωρών η φρασεολογία αυτή είναι πρωτοφανής και δείχνει το μέγεθος της επιδείνωσης που έχει εν τω μεταξύ επέλθει. Απλώς ενδεικτικό είναι ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος ανέβαλε (ή ματαίωσε) την επίσκεψή του στην Αθήνα, σπεύδει την επόμενη εβδομάδα στην Αγκυρα. Την ίδια στιγμή που το ελληνικό ΥΠΕΞ αποκαλεί την Ρωσία «σύντροφο εν όπλοις της Τουρκίας»! 

Φαίνεται ότι Τσίπρας και Κοτζιάς έχουν αποφασίσει να συγκρουστούν με την ρωσική κυβέρνηση, επειδή θεωρούν ότι αυτή επιχειρεί να υπονομεύσει μια βασική επιλογή τους, όπως είναι η συμφωνία με τα Σκόπια. Και σ’ αυτή την επιλογή τους έχουν την ανοιχτή υποστήριξη συνολικά της Δύσης, ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το ρίσκο από τη σύγκρουση με την Ρωσία δεν είναι πολιτικό. Η Ελλάδα έχει ανάγκη -πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά- τη Δύση, την ώρα που η Τουρκία του Ερντογάν βρίσκεται σε «πόλεμο» μαζί της (εδώ το τελευταίοεπεισόδιο) και προσπαθεί να βρει αποκούμπι στην Ρωσία του Πούτιν. Το ρίσκο για την Ελλάδα είναι οικονομικό (εμπορικές συναλλαγές, τουρισμός), αν η άλλη πλευρά το τραβήξει, για παράδειγμα, σε κάποιου είδους «εμπάργκο». 

Ετσι κι αλλιώς η σημερινή διαταραχή αποδυναμώνει έως ένα βαθμό τον διαχρονικό μύθο του ξανθού γένους, που (θα) πρόσφερε βοήθεια στην ομόθρησκη Ελλάδα σε δύσκολες στιγμές. Ουσιαστικά αυτό δεν συνέβη ποτέ. Απλώς είναι εντυπωσιακό που η επιδείνωση των ελληνορωσικών σχέσεων συνέβη επί των ημερών μιας αριστερής κυβέρνησης. 

Είναι ακόμα ένα καπρίτσιο της Ιστορίας, που απλώς επιβεβαιώνει την σκληρή πραγματικότητα. «Ετσι είναι γιατί δεν γίνεται αλλιώς», σύμφωνα με ένα θεολογικό επίγραμμα…    

«Σχέδιο Β για την Ελλάδα»

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Διατηρώ μακρόχρονους δεσμούς με τον λαό και τον πολιτισμό της Ελλάδας, αλλά δύο φορές στη ζωή μου ένιωσα πραγματικά Ελληνας. Η πρώτη φορά ήταν τον Απρίλιο του 1944 όταν, μικρό παιδί, στο Πορτ Σάιντ, παρακολούθησα την εξέγερση του Ελληνικού Ναυτικού και Στρατού της Μέσης Ανατολής, που ήθελαν να πολεμήσουν τον Αξονα, με έπαθλο μια Ελλάδα της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Η δεύτερη ήταν τον περασμένο Ιανουάριο, όταν ο ελληνικός λαός αψήφησε την ιδεολογική τρομοκρατία των ισχυρών και ανέδειξε μια κυβέρνηση που επαγγέλθηκε το τέλος της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού».

Μ’ αυτά τα λόγια περιγράφει τα συναισθήματά του απέναντι στο ελληνικό δράμα ο Σαμίρ Αμίν. Στα 84 χρόνια του, ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος, που επηρέασε όσοι λίγοι την επιστημονική διαμόρφωση του Ανδρέα Παπανδρέου, βρέθηκε στην Αθήνα για να συμμετάσχει, το περασμένο Σαββατοκύριακο, σε εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Resistance, που διοργάνωσε στη Γεωπονική Σχολή η εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς». Ο Γαλλοαιγύπτιος διανοούμενος δεν μάσησε τα λόγια του αναφορικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη στάση της έναντι της Ελλάδας:

«Είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι οι ιθύνοντες της Ε.Ε. θα διαπραγματευθούν με καλή πίστη. Βασικός στόχος τους είναι η άνευ όρων παράδοση της αριστερής κυβέρνησης και η παραδειγματική τιμωρία του ελληνικού λαού, ώστε να υπονομευθεί εν τη γενέσει του αυτό το εναλλακτικό υπόδειγμα στον νεοφιλελευθερισμό. Αυτό δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν. Οπως είπε κάποτε, με κάθε ειλικρίνεια, ο κεντροδεξιός πρόεδρος της Γαλλίας, Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, η ευρωπαϊκή ενοποίηση καθιστά τον σοσιαλισμό παράνομο. Σήμερα, παράνομος στο πλαίσιο της Ε.Ε. είναι όχι μόνο ο σοσιαλισμός, αλλά και ο κεϊνσιανισμός. Ο ελληνικός λαός είναι “παράνομος” στον βαθμό που αμφισβητεί την αχαλίνωτη κερδοσκοπία του χρηματιστικού κεφαλαίου και επιδιώκει κοινωνική δικαιοσύνη. Και μόνο το γεγονός ότι επικεφαλής της Κομισιόν είναι ο Γιουνκέρ, ένας μέτριος δημόσιος υπάλληλος με μοναδικό έργο ζωής τη διαχείριση ενός φορολογικού παραδείσου, του Λουξεμβούργου, αποτελεί ηθικό ναδίρ για τη μεταπολεμική Ευρώπη».

Ωστόσο, ο Σαμίρ Αμίν ασκεί κριτική και στη διαπραγματευτική τακτική της ελληνικής κυβέρνησης. «Δυστυχώς, ο ελληνικός λαός διατηρεί μεγάλες αυταπάτες για το ευρώ και τις δυνατότητες μετεξέλιξης της Ευρωζώνης. Βλέπετε, όμως, ότι ακόμη και μια ισχυρή χώρα όπως η Γαλλία, με μια κατ’ όνομα σοσιαλιστική κυβέρνηση, δεν τολμά να αμφισβητήσει στο ελάχιστο τον εμπεδωμένο νεοφιλελευθερισμό, γεγονός που αφήνει στο ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν τη δυνατότητα να καρπώνεται τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα θα έπρεπε να αντιληφθεί από την πρώτη στιγμή ότι θα βρισκόταν μπροστά σε έναν ασύμμετρο πόλεμο, με την έννοια ότι οι ισχυροί της Ε.Ε., και ιδιαίτερα η Γερμανία, διαθέτουν συντριπτική υπεροπλία στο οικονομικό πεδίο. Αυτή η ασυμμετρία ισχύος μπορεί να αρθεί μόνο με τη χρήση ασύμμετρων μέσων, εκεί όπου η Ελλάδα διαθέτει σημαντική ισχύ: στο πολιτικό, γεωπολιτικό και ηθικό πεδίο. Η Ελλάδα μπορεί να αντιστοιχεί μόνο στο 2% της οικονομίας της Ευρωζώνης, αλλά έχει πολύ μεγαλύτερο γεωπολιτικό ειδικό βάρος, κι αυτό το καταλαβαίνουν πολύ καλά οι Αμερικανοί.

Επομένως, η κυβέρνηση Τσίπρα μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιήσει σε πολύ μεγαλύτερη έκταση το γεωπολιτικό χαρτί, οικοδομώντας σταδιακά σχέσεις και συμμαχίες και εκτός “Τριάδας” (ΗΠΑ - Ε.Ε.- Ιαπωνία), με τις αναδυόμενες δυνάμεις που κερδίζουν έδαφος, ιδίως με Ρωσία και Κίνα. Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε ευθύς εξαρχής να παρουσιάσει στους Ευρωπαίους ένα εθνικό, κυρίαρχο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης στη βάση της λαϊκής εντολής και να αφήσει σε αυτούς να επιλέξουν αν αυτό το σχέδιο θα μπορούσε να υλοποιηθεί εντός της Ευρωζώνης, αναλαμβάνοντας την πλήρη ευθύνη και τους κινδύνους της ρήξης σε αντίθετη περίπτωση».

Ο συνομιλητής μας αναγνωρίζει ότι ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα προκαλέσει σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές αναταράξεις, όπως και τις δυσκολίες διαχείρισης μιας ρήξης, για την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λάβει λαϊκή εντολή. Επιμένει, όμως, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ όφειλε, σε κάθε περίπτωση, να διαθέτει ένα επεξεργασμένο και πειστικό Σχέδιο Β για την περίπτωση όπου θα προσέκρουε σε πλήρη αδιαλλαξία των δανειστών. Συστατικά στοιχεία αυτού του σχεδίου θα έπρεπε να είναι οπωσδήποτε ο δημόσιος έλεγχος του τραπεζικού συστήματος, η αναζήτηση εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης, ενδεχομένως δε και η επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων μέχρις ότου ηρεμήσει η χρηματοπιστωτική αγορά».

Γεωπολιτικό χάος φέρνει η οικονομική κρίση

Ρωτήσαμε τον Σαμίρ Αμίν αν πιστεύει ότι η διεθνής κρίση που ξεκίνησε το 2008 έχει οριστικά ξεπεραστεί στα μεγάλα κέντρα της Δύσης, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.

«Δεν συμφωνώ ότι η κρίση ξεκίνησε με την κατάρρευση της Lehman Brothers, το 2008», μας απαντά. «Αυτό που ζούμε είναι μια μακρά, δομική κρίση του παγκόσμιου συστήματος, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970, με την κατάρρευση του συστήματος του Μπρέτον - Γουντς και το πετρελαϊκό κραχ και συνεχίζεται, με εξάρσεις και υφέσεις, ώς τις μέρες μας, όπως δείχνουν τα καχεκτικά ποσοστά ανάπτυξης στα τρία κέντρα (ΗΠΑ - Δ. Ευρώπη - Ιαπωνία).

Από πολλές απόψεις, αυτή η μακρά κρίση ακολουθεί τον κύκλο της προηγούμενης μεγάλης ύφεσης, που ξεκίνησε το 1875. Και τότε, είχαμε μια ανάπαυλα οικονομικής αναζωογόνησης, που δημιούργησε την ψευδαίσθηση της οριστικής υπέρβασης της κρίσης. Μιλάω για την belle epoque του 1890-1914, κάτι αντίστοιχο με τη δεκαετία του 1990, που προηγήθηκε της κατάρρευσης του NASDAQ και του κραχ της Γουόλ Στριτ. Η πρώτη μακρά ύφεση δεν ξεπεράστηκε με τους αυθόρμητους μηχανισμούς της αγοράς, ούτε με ένα νέο οικονομικό παράδειγμα, όπως ήταν το New Deal, αλλά, εν τέλει, μέσα από τεράστιες συγκρούσεις, επαναστάσεις και αντεπαναστάσεις και δύο παγκόσμιους πολέμους.

Πολύ φοβάμαι ότι και σήμερα, η μακρά κρίση οδηγεί σε μια γεωπολιτική του χάους, με παρατεταμένους πολέμους στην περιφέρεια και επικίνδυνη άνοδο νεοφασιστικών ρευμάτων και μορφών άρνησης της δημοκρατίας στα κέντρα. Το βέβαιο είναι ότι οι εξελίξεις ξεφεύγουν από τον έλεγχο της Τριάδας, καθώς αναδύονται νέα, δυναμικά κέντρα που αμφισβητούν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, με πιο σημαντικό παράδειγμα την ανάδυση της Κίνας».

 Καθημερινή   

Αισχροκέρδεια πάνω στα καμένα

Μόλις 21 ημέρες έχουν περάσει από την τραγωδία στο Μάτι, και κάποιοι επιτήδειοι προσπαθούν να αποκομίσουν όφελος πάνω στις στάχτες που άφησε η φονική πυρκαγιά.

Όπως αναφέρει το «Εθνος», υπάρχουν ιδιοκτήτες ακινήτων οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των πυρόπληκτων για άμεση στέγαση, νοικιάζουν διαμερίσματα σε πολύ μεγαλύτερες τιμές από τις κανονικές. Ταυτόχρονα, την εμφάνισή τους στην περιοχή έχουν κάνει και μεσίτες που ζητούν πιεστικά να αγοράσουν περιουσίες στα καμένα σε εξευτελιστικές τιμές.

«Το σπίτι που νοίκιαζα για 500 ευρώ βάλ' το στα 700. Eχει πολύ μεγάλη ζήτηση». Αυτό άκουσε πριν από λίγες ημέρες μέρες στο τηλέφωνο από πελάτη του ο μεσίτης Γεράσιμος Ζαρκάδης, ο οποίος εργάζεται στη Ραφήνα και μίλησε στο «Εθνος». Θύμωσε, αλλά δεν έπεσε από τα σύννεφα, επειδή τη συγκεκριμένη πρακτική τη συναντά όλο και συχνότερα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες. Τα πρώτα φαινόμενα αισχροκέρδειας σε βάρος των πολιτών που έχασαν τα σπίτια τους από την πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου έκαναν την εμφάνισή τους στις περιοχές που βρίσκονται κοντά στο Μάτι και στον Νέο Βουτζά.

Ζητούν τα διπλά χρήματα

Εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εκφράζουν την ανησυχία τους για την εμφάνιση του φαινομένου. Η δημοτική σύμβουλος Μαραθώνα Σταυρούλα Δρακοπούλου διηγείται την περιπέτεια μιας οικογένειας από τον Νέο Βουτζά που έψαξε να βρει διαμέρισμα στη Νέα Μάκρη: «Οι άνθρωποι αυτοί έψαχναν να βρουν σπίτι για να τακτοποιήσουν τους παππούδες. Συνήθως τα ενοίκια για ένα απλό διαμέρισμα είναι στα επίπεδα των 350-400 ευρώ. Ο ιδιοκτήτης τούς ζήτησε τα διπλά χρήματα και απαίτησε να πληρώσουν μπροστά τέσσερα ενοίκια»...

Ένας ιδιοκτήτης, σύμφωνα με το δημοσίευμα, διπλασίασε το ενοίκιο από τη μια μέρα στην άλλη και ζήτησε πέντε ενοίκια προκαταβολή. Αλλά δεν έμεινε εκεί. Επειδή οι ενδιαφερόμενοι ήταν πολλοί, τους έβαλε σε κλήρωση.

Πολύ μικρή η προσφορά

Οι επαγγελματίες του κλάδου των ακινήτων εξηγούν ότι οι χιλιάδες οικογένειες που υποχρεώθηκαν να αναζητήσουν στέγη από τη μια μέρα στην άλλη το έκαναν κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Η τραγωδία στην Ανατολική Αττική ήρθε σε μια περίοδο που τα διαθέσιμα ακίνητα είναι λιγότερα από κάθε άλλη εποχή του χρόνου. «Η φωτιά κατέστρεψε τα πάντα στην καρδιά της τουριστικής περιόδου. Τον Ιούλιο, η πλειονότητα των ακινήτων έχουν ήδη νοικιαστεί από τους παραθεριστές του καλοκαιριού για τη σεζόν ή έχουν κλείσει μέσω Airbnb. Συνεπώς, η προσφορά είναι πολύ μικρή και, δυστυχώς, δεν μου κάνει εντύπωση όταν ακούω ότι οι τιμές αυξάνονται πολύ», αναφέρει ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Μεσιτών Αττικής, Αγις Φιτσιώρης.

Επιπλέον, οι περισσότεροι πυρόπληκτοι αναζητούν στέγη σε μια σχετικά μικρή ακτίνα, που ξεκινά από τον Μαραθώνα και φτάνει μέχρι το Πικέρμι, για να μπορούν να πηγαίνουν με μεγαλύτερη ευκολία στην ιδιοκτησία τους και να κάνουν όλες τις δουλειές, διαδικαστικές και άλλες, που απαιτούνται. «Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί που έχασαν τα σπίτια τους ή αυτοί που έπρεπε να φύγουν μέχρι να κάνουν τις απαραίτητες επισκευές. Υπάρχουν και αρκετοί κάτοικοι του Ματιού και του Νέου Βουτζά οι οποίοι ήταν τυχεροί και δεν έπαθαν καμία ζημιά. Όμως αναζητούν άλλη κατοικία, γιατί ψυχολογικά τούς είναι δύσκολο να επιστρέψουν στο σπίτι τους».

Και στη Μάνδρα, μετά τις πλημμύρες

Πάντως, και στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε ανάλογες προσπάθειες αιχροκέρδειας. Οταν πλημμύρισε η Μάνδρα, τον Νοέμβριο του 2017, εκατοντάδες σπίτια έπαθαν μεγάλες ζημιές και οι πολίτες που έμεναν σε αυτά αναζήτησαν στέγη σε κοντινές περιοχές, όπως ο Ασπρόπυργος. «Αυτό που παρατηρήσαμε ήταν ότι τα ενοίκια αυξήθηκαν. Δεν μου έκανε εντύπωση, αφού ίσχυσε ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Ενας ιδιοκτήτης που δέχεται 10 τηλεφωνήματα σε μια μέρα είναι πολύ πιθανό να επιδιώξει μεγαλύτερο κέρδος», λέει το μέλος του Συλλόγου Μεσιτών Αττικής Γιάννης Ρεβύθης.

Τα «κοράκια»

Όσο για τα λεγόμενα «κοράκια των ακινήτων», είναι έτοιμα να αγοράσουν περιουσίες στο Μάτι για ένα κομμάτι ψωμί, από ανθρώπους που ίσως θέλουν να εγκαταλείψουν την περιοχή. Έτσι, οι μεσίτες έχουν ήδη αρχίσει να δέχονται τηλεφωνήματα για αγορά κατοικίας. «Μας έχουν προσεγγίσει αρκετοί που ζητούν να αγοράσουν στην περιοχή, αλλά η αλήθεια είναι ότι τώρα δεν πουλάει κανένας, αφού οι ιδιοκτήτες περιμένουν να δουν τι θα γίνει με τις αποζημιώσεις και όλα τα υπόλοιπα θέματα που σχετίζονται με τη φωτιά. Αυτό, ωστόσο, δεν τους εμποδίζει να ρωτούν και συχνά να είναι πολύ πιεστικοί όταν προσπαθούν να αγοράσουν ακίνητα τα οποία είναι καμένα ή βρίσκονται πάνω στο κύμα», τονίζει η μεσίτρια Αννα Μωραϊτοπούλου.

Πηγή: Έθνος