Δίωξη για πλημμελήματα σε 20 πρόσωπα για τη φωτιά στο Μάτι

Τις ευθύνες για την τραγωδία από την πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική που κόστισε την ζωή 100 ανθρώπων και κατέστρεψε δεκάδες περιουσίες αποδίδουν οι εισαγγελείς σε είκοσι πρόσωπα με ποινική δίωξη για τρεις πλημμεληματικού βαθμού κατηγορίες που άσκησαν μετά από πολύμηνη διεξοδική έρευνα που διενέργησαν για τα αίτια της καταστροφής.

Η έρευνα των εισαγγελέων Ηλία Ζαγοραίου, Νίκο Φυστόπουλου και Κώστα Σπυρόπουλου, για την ασύλληπτη τραγωδία στο Μάτι κατέληξε στην άσκηση ποινικών διώξεων κατά είκοσι κρατικών λειτουργών και στελεχών της Αυτοδιοίκησης, μεταξύ των οποίων η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου, ο δήμαρχος Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης, ο δήμαρχος Ραφήνας Ευάγγελος Μπουρνούς, ο πρώην γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Ιωάννης Καπάκης και στελέχη της Πολιτικής Προστασίας, της ΕΛΑΣ, της Πυροσβεστικής αλλά και ο 65χρονος που ευθύνεται για την έναρξη της φωτιάς στο Νταού Πεντέλης. Για τέσσερα πρόσωπα, που βρέθηκαν στο στόχαστρο της έρευνας προς έλεγχο τυχόν ευθυνών τους, οι εισαγγελείς κατέληξαν ότι δεν προέκυψαν στοιχεία και έτσι ως προς αυτούς η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο.

Οι κατηγορίες που αποδίδονται σε βάρος των 20 ατόμων, σε βαθμό πλημμελήματος, όπως προβλέπει ο νόμος, αφορούν σε εμπρησμό από αμέλεια. Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και διά παραλείψεως. Σωματικές βλάβες κατά συρροή, δια παραλείψεως και από αμέλεια από υπόχρεους και μή.

Για τα αδικήματα αυτά ο νόμος προβλέπει ποινές ως πέντε χρόνια φυλάκισης, ενώ υπό εξαιρετικές περιστάσεις δύναται να φθάσουν ως και τα δέκα χρόνια. Οι εισαγγελικοί λειτουργοί μελέτησαν εκατοντάδες έγγραφα και δεδομένα όλων των συναρμόδιων υπηρεσιών, σύγκριναν και αξιολόγησαν δεκάδες στοιχεία και καταθέσεις για κάθε παράμετρο της υπόθεσης από την στιγμή που ξέσπασε η φωτιά νωρίς το απόγευμα της 23ης Ιουλίου στην Πεντέλη μέχρι την τρομακτική ταχύτατη εξάπλωση της σε Νέο Βουτζά, Ραφήνα και Μάτι όπου προκάλεσε και τις πιο μεγάλες καταστροφές με τις πιο οδυνηρές συνέπειες για δεκάδες ανθρώπους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εισαγγελείς εντοπίζουν ευθύνες αρμοδίων για πράξεις και παραλείψεις τους τόσο πριν την εκδήλωση της φονικής πυρκαγιάς όσο και κατά την διάρκεια της καθώς φαίνεται να διαπιστώνεται για έλλειψη συντονισμού, σωρεία παραλείψεων και λαθών κατά την αντιμετώπιση της φωτιάς, σχεδόν από κάθε αρμόδιο φορέα δηλαδή από Πυροσβεστικό Σώμα, ΕΛΑΣ, Περιφέρεια, τους δύο Δήμους της περιοχής (Ραφήνα, Μαραθώνα) και την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.

Στο πλαίσιο της έρευνας εξετάστηκαν 350 συγγενείς των θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς αλλά και μελετήθηκε τεράστιος όγκος άλλου υλικού, όπως συνομιλίες Αστυνομίας και Πυροσβεστικής, βίντεο και άλλα στοιχεία. Η δικογραφία περιέχει τα πορίσματα τόσο του ορισθέντος πραγματογνώμονα από τους εισαγγελείς, πυραγού της Πυροσβεστικής όσο και άλλα που συντάχθηκαν από ειδικούς εμπειρογνώμονες. Περιέχει επίσης και τις μηνύσεις που υπέβαλαν όλοι εκείνοι που έχασαν οικείους τους, ζητώντας την δίωξη για σωρεία αδικημάτων σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος όσων θεωρούν υπεύθυνους για τις απώλειες τους.

Με βάση την αξιολόγηση του υλικού αυτού, οι εισαγγελείς κάλεσαν τον περασμένο Οκτώβριο σε εξηγήσεις περισσότερα από 21 πρόσωπα, η πλειονότητα των οποίων καθίστανται πλέον κατηγορούμενοι, οι οποίοι είτε δια ζώσης είτε με υπομνήματα που παρέδωσαν διατύπωσαν τις θέσεις τους απέναντι στον εισαγγελικό έλεγχο ποινικών ευθυνών.

Το τελικό βήμα για τους εισαγγελείς ήταν, αφού μελετήσουν ολόκληρο το πλέγμα της νομοθεσίας για κάθε στάδιο της υπόθεσης «τραγωδία στο Μάτι» και κάθε διάταξη που αφορά το ζήτημα των αρμοδιοτήτων υπηρεσιών και φορέων, να αποδώσουν ευθύνες στους 20 που θεωρούν ότι πρέπει να βρεθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης για να κριθούν ως υπαίτιοι για την πιο μεγάλη καταστροφή που έζησε η χώρα τα τελευταία χρόνια.

Η δικογραφία θα ανατεθεί λόγω σοβαρότητας, σε τακτικό ανακριτή. Για την τραγωδία έχουν σχηματιστεί και παραμένουν ανοικτές άλλες έξι δικογραφίες. Αυτές είναι:

– Στο Ναυτοδικείο για ευθύνες λιμενικών και Λιμεναρχείου

– Στο Στρατοδικείο για ευθύνες στρατιωτικών

– Μία δικογραφία για πολεοδομικές παραβάσεις (αυθαίρετη δόμηση και αιγιαλός)

– Μία δικογραφία που αφορά αναντιστοιχίες στο σύστημα της Πυροσβεστικής

– Μία δικογραφία για την καθήλωση των εναέριων μέσων από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας

Και τέλος αυτή η δικογραφία που έχει διαβιβαστεί στη Βουλή για τυχόν ευθύνες πολιτικών προσώπων.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ     

Η Airbnb αλλάζει την Αθήνα

Της Τασούλας Καραϊσκάκη

Τα πάνω  κάτω έφερε η Airbnb στην εικόνα του κέντρου της αθηναϊκής μητρόπολης. Παρελθόν αποτελεί πλέον η μικρή κινητικότητα όσον αφορά την κατοικία, η οποία είχε καταγραφεί στην «καρδιά» της πόλης λόγω κρίσης, παρατεταμένης παραμονής των νέων στο πατρικό και οικοδομικής στασιμότητας. Και όχι εξαιτίας κοινωνικών μετακινήσεων προς το κέντρο. Στην ελληνική πρωτεύουσα, αν και με χαμηλό ρυθμό, συνεχίζεται η διαρροή των μέσων και ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων προς τα προάστια, ενώ παραμένει ασθενής η τάση επιστροφής στο κέντρο, όπου μεταξύ των νέων κατοίκων περισσότεροι είναι οι μετανάστες και λιγότεροι οι γηγενείς, νέοι καλλιτέχνες επιστήμονες, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς προτιμούν κυρίως Πλάκα, Κολωνάκι, Εξάρχεια (Μαλούτας, 2018).

Η πυρετική αγορά και ανακαίνιση διαμερισμάτων, που αντίθετα εκτοπίζει κατοίκους των περιοχών, προορίζεται αποκλειστικά για τους τουρίστες. Σπίτια σε ιστορικό κέντρο, Κουκάκι, Μεταξουργείο, Πετράλωνα, Ακαδημία Πλάτωνος, Γκάζι, Κεραμεικό, Βοτανικό, Ψυρρή, Εξάρχεια, Νεάπολη, Αμπελοκήπους, συντηρούνται, καλλωπίζονται. Τμήματα της πόλης ευπρεπίζονται αλλά περιοχές υψηλής ζήτησης δεν υποδέχονται νέους κατοίκους, τουριστικοποιούνται.

H αλματώδης ανάπτυξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης εις βάρος της μακροχρόνιας προκάλεσε εκτίναξη των ενοικίων από 15% έως και 30% στις γειτονιές υψηλής ζήτησης. Περισσότερα από 15.000 ακίνητα διατίθενται για βραχυχρόνια μίσθωση στην Αττική, 12.000 στην πρωτεύουσα, 1.200 στο ιστορικό κέντρο.

«Είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται όχι μόνο στην Ελλάδα. Η ανάπτυξή του έχει προηγηθεί στην Ισπανία και στην Πορτογαλία και οι επιπτώσεις είναι τόσο θετικές όσο και αρνητικές», λέει ο κ. Θωμάς Μαλούτας, καθηγητής Κοινωνικής Γεωγραφίας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και συγγραφέας του βιβλίου «Η κοινωνική γεωγραφία της Αθήνας» (Αλεξάνδρεια, 2018). «Αφενός συμβάλλει στην οικονομική και τουριστική ανάπτυξη, καθώς με ένα σημαντικό απόθεμα ενοικιαζόμενων κατοικιών μπορεί η Αθήνα να φιλοξενήσει πολύ περισσότερους από όσους μπορούν να δεχθούν τα ξενοδοχεία. Αφετέρου, αυτό το κτιριακό απόθεμα, που στρέφεται στους τουρίστες, αφαιρείται από το απόθεμα της κλασικά ενοικιαζόμενης κατοικίας, μειώνεται η προσφορά της και αυξάνονται τα ενοίκια. Είναι μια σοβαρή αρνητική επίπτωση, που δεν αντιμετωπίζεται πολιτικά, για την ώρα ενδιαφέρει μόνο η οικονομική παραβατικότητα, ο εντοπισμός όσων ιδιοκτητών φοροδιαφεύγουν. Που είναι σωστό, αλλά δεν αρκεί», σημειώνει ο ίδιος.

«Η βραχυχρόνια μίσθωση αποτελεί την κερκόπορτα μέσω της οποίας αλλάζουν ορισμένες ισορροπίες στην αγορά κατοικίας της Αθήνας», εξηγεί ο κ. Μαλούτας και συνεχίζει: «Συνδέεται με το φαινόμενο του gentrification, του λεγόμενου εξευγενισμού. Υποβαθμισμένες περιοχές κοντά στο κέντρο των πόλεων που στέγαζαν πληθυσμούς με χαμηλό εισόδημα, κατά τη μεταβιομηχανική ανάπτυξη των περισσότερων μητροπόλεων, με την αγορά και ανακαίνιση κατοικιών και καταστημάτων, άρχισαν να αναβαθμίζονται και οι πληθυσμοί που ζούσαν παραδοσιακά εκεί να εκτοπίζονται. Ο εξευγενισμός αποτελεί αντικείμενο μελέτης στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη από τη δεκαετία του ’60. Το ’70, το ’80, το ’90 διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο και σήμερα συναντάται σε πολλές πόλεις του κόσμου.

Στην Αθήνα, εμπόδιο σε μια τέτοια διαδικασία στάθηκε η πολυκατοικία της αντιπαροχής, όπου αναπτύχθηκε μια διαταξική συγκατοίκηση στους επάνω ορόφους κατοικούν μεσαία και υψηλά εισοδηματικά στρώματα και όσο κατεβαίνεις προς τα ισόγεια και τα υπόγεια έχεις νοικοκυριά χαμηλότερου κοινωνικού στάτους και μετανάστες. Οι δικοί μας μετανάστες δεν πήγαν όπως στη Γαλλία στις εργατουπόλεις γύρω από το Παρίσι γιατί δεν είχαμε μεγάλα εργατικά συγκροτήματα, ήρθαν στο φθηνά μικρά διαμερίσματα στις πολυκατοικίες της αντιπαροχής και έτσι σε πολλές γειτονιές της Αθήνας δημιουργήθηκε ένας μεικτός πληθυσμός, που παρουσίαζε κάποια σταθερότητα. Δηλαδή επάνω παρέμειναν εκείνοι που δεν θέλησαν να πάνε στα προάστια, ή που όταν θέλησαν ήταν πια αργά διότι οι τιμές είχαν εκτιναχθεί. Ή οι ηλικιωμένοι, που δεν μετακινούνται εύκολα.

Αυτήν λοιπόν τη σταθερότητα της διαταξικής συγκατοίκησης έρχεται να ταράξει η βραχυχρόνια μίσθωση. Μέχρι πρόσφατα κανένας εξευγενιστής εισβολέας δεν θα πήγαινε να αγοράσει 3-4 ημιυπόγεια στη Δροσοπούλου, να τα ενώσει και να μείνει εκεί. Σήμερα εύκολα μπορείς να ανακαινίσεις ένα διαμέρισμα χωρίς θέα, αλλά δίπλα στα μέσα συγκοινωνίας ή τα αξιοθέατα, και να το νοικιάσεις σε καλή τιμή για λίγες ημέρες σε έναν μεσοαστό τουρίστα. Με τη φρενήρη ανάπτυξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης, πιέζονται πολύ τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα που είχαν βρει αποκούμπι σε αυτά τα διαμερίσματα και δεν έχουν εναλλακτική λύση. Διότι αν εκτοπιστεί από εκεί αυτός ο κόσμος, πού θα πάει; Θα μείνει χωρίς στέγη; Είναι ένα σοβαρό ερώτημα. Χρειάζονται πολιτικές ρύθμισης του φαινομένου και εξισορρόπησης των θετικών και αρνητικών επιπτώσεων», καταλήγει ο κ. Μαλούτας.

Η «οροφή»

Επιπλέον «η τάση αυτή ενθαρρύνει και γηγενείς μεσοαστούς να μετακινηθούν σε άλλοτε υποβαθμισμένες περιοχές, και πλέον της μόδας, που έχουν έρθει κοντά στα δικά τους γούστα, με μια επίφαση πολυπολιτισμικότητας, ζωντάνιας και πολυχρωμίας», λέει ο κ. Μαλούτας, προσθέτοντας ότι η βραχυχρόνια μίσθωση κάποια στιγμή θα αγγίξει «οροφή» και θα σημειώσει κάμψη, όπως συνέβη με άλλες εκφάνσεις της οικονομίας διαμοιρασμού, καθώς «είναι πολλοί αυτοί που συμμετέχοντας με τα ακίνητά τους αυξάνουν την προσφορά, ενώ η ζήτηση δεν είναι απεριόριστη ούτε θα αυξάνεται συνεχώς».

Οι πιέσεις στις γειτονιές όπου ζουν μετανάστες

Το ερώτημα τι επίπτωση θα έχει στους μετανάστες η «τουριστικοποίηση» του κέντρου, όπου κατοικεί μεγάλο ποσοστό μεταναστών, θέτει ο Γιώργος Κανδύλης, ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Μπορεί, όπως σημειώνει, η ανακαίνιση των διαμερισμάτων, τα οποία συχνά εκμεταλλεύονται ιδιοκτήτες εκτός κέντρου, να έχει μια θετική επίπτωση στην κατάσταση του κτιριακού αποθέματος και του οικιστικού ιστού, αλλά «δεν αποτελεί επιστροφή κατοίκων στο κέντρο» και κυρίως, όπως προαναφέρθηκε, εκτοπίζει ασθενέστερα στρώματα, γηγενών και μεταναστών.

Το 30% των κατοίκων

Οι πυκνότητες των μεταναστών δεν έχουν μεταβληθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια – οι νεοαφιχθέντες δεν ξεπέρασαν όσους έφυγαν κατά τη διάρκεια της κρίσης. Οι μετανάστες αποτελούν περίπου το 30% των κατοίκων στις περιοχές των υψηλότερων συγκεντρώσεων μεταναστών (Πατησίων, Αχαρνών, 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα), ενώ συνολικά στον Δήμο Αθηναίων αγγίζουν το 20%, εξηγεί ο κ. Κανδύλης. Ενα τμήμα τους θα δεχθεί ισχυρές πιέσεις από την επέκταση της βραχυχρόνιας μίσθωσης.

«Οι μετανάστες στην Ελλάδα δεν συγκρότησαν ποτέ γκέτο – μια περιοχή η οποία κατοικείται σχεδόν αποκλειστικά από μια εθνοτική ομάδα. Οι συγκεντρώσεις τους στην πρωτεύουσα, ακόμη κι όταν είναι πυκνές –όπως στον άξονα της Αχαρνών–, χαρακτηρίζονται από μια πολυχρωμία ανθρώπων και συνυπάρχουν με γηγενή νοικοκυριά, τα οποία πλειοψηφούν. Τα προβλήματα καχυποψίας και ρατσισμού που έχουν καταγραφεί τα προηγούμενα χρόνια δεν οφείλονται στην ύπαρξη γκέτο αλλά στη συγκατοίκηση», λέει ο κ. Κανδύλης και συνεχίζει. «Παρ’ όλα αυτά η συνολική εικόνα είναι μια εικόνα ένταξης, όχι γκετοποίησης. Σε γκέτο θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα κέντρα φιλοξενίας τύπου στρατοπέδου, όπως στον Ελαιώνα, στο Σχιστό, στον Σκαραμαγκά. Προτιμότερη είναι η πολιτική ενοικίασης διαμερισμάτων, που τους εντάσσει στην κανονική ζωή της πόλης». Θα πληγεί από την Airbnb;

Σηκώνουν «τείχη» οι δημοφιλείς προορισμοί του κόσμου

Πριν από δύο μήνες το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης απαγόρευσε τη χρήση βίλας στη Χαλκιδική για βραχυχρόνια μίσθωση, καθώς ήταν ενάντια στον κανονισμό λειτουργίας συγκροτήματος τεσσάρων κατοικιών. Διαχειρίστρια πολυκατοικίας στην οδό Χέυδεν κατέθεσε αγωγή κατά ιδιοκτήτη διαμερίσματος που μισθωνόταν βραχυχρόνια, επικαλούμενη τον κανονισμό της πολυκατοικίας. Ενώ σε αρκετές περιοχές των Αθηνών, όπως και σε νησιά και τουριστικούς προορισμούς όπου οι κάτοικοι υφίστανται εξώσεις λόγω Airbnb, έχουν αναπτυχθεί πρωτοβουλίες κατοίκων που δίνουν μάχη υπέρ της μακροχρόνιας στέγασης και κατά της μετατροπής της γειτονιάς τους σε τουριστικό θέρετρο ή θεματικό πάρκο. Στην Αθήνα, Ελληνες και ξένοι επενδυτές από Μέση και Απω Ανατολή, Ρωσία κ.ά., αλλά και ξενοδοχειακοί όμιλοι αγοράζουν και εκμεταλλεύονται μαζικά διαμερίσματα ή και ολόκληρες πολυκατοικίες – το 58% των ακινήτων που εκμισθώνονται μέσω Airbnb διατίθεται από επαγγελματίες.

Σε πολλές πόλεις του εξωτερικού, από το 2016 ακόμη, έχουν αρχίσει να επιβάλλονται απαγορεύσεις και περιορισμοί, π.χ. στον αριθμό των ακινήτων που μπορούν να διατεθούν στην πλατφόρμα ή στον αριθμό ημερών που αυτά μπορούν να εκμισθωθούν (σχετικούς περιορισμούς μελετά και η ελληνική κυβέρνηση).

Πέρυσι, η Πάλμα ντε Μαγιόρκα, πρωτεύουσα των Βαλεαρίδων, απαγόρευσε παντελώς τις βραχυχρόνιες μισθώσεις κατοικιών ή συγκροτημάτων διαμερισμάτων (εξαιρέθηκαν μονοκατοικίες εκτός περιοχών κατοικίας) για να προστατεύσει τη στέγαση των κατοίκων της, πολλοί από τους οποίους αναγκάζονταν να ζουν σε τροχόσπιτα και σκηνές το καλοκαίρι.

Παράλληλα επέβαλε υψηλότατο πρόστιμο στην υπηρεσία διαμοιρασμού διότι διαφήμιζε μη καταγεγραμμένα ακίνητα. Στη Βαρκελώνη μόνο συγκεκριμένος αριθμός ακινήτων, δηλωμένων στο Μητρώο Τουρισμού της Καταλωνίας, μπορούν να διατεθούν στην πλατφόρμα, δεν εκδίδονται πλέον νέες άδειες, οι έλεγχοι είναι αυστηρότατοι και τα πρόστιμα βαριά σε ιδιοκτήτες και πλατφόρμα. Στη Μαδρίτη «κόβονται» πολλά ακίνητα που διετίθεντο μέσω Airbnb και Homeaway, καθώς επιβάλλεται η ύπαρξη ξεχωριστής κύριας εισόδου στην περίπτωση που η εκμίσθωση ξεπερνά τις 90 ημέρες τον χρόνο. Σε Μάλαγα, Σεβίλλη, Βαλένθια εξετάζονται παρόμοια περιοριστικά μέτρα.

Αυστηρότατοι έλεγχοι

Στο Ρέικιαβικ τα σπίτια μπορούν να διατεθούν μόνο 90 ημέρες τον χρόνο και διενεργούνται αυστηρότατοι έλεγχοι ως προς το αν είναι δηλωμένα στην τουριστική υπηρεσία και πληρούν τους όρους υγιεινής και ασφάλειας. Στο Αμστερνταμ έχει απαγορευθεί πλήρως η βραχυχρόνια μίσθωση σε τρεις περιοχές και έχει περιοριστεί στις υπόλοιπες ο μέγιστος αριθμός ημερών εκμίσθωσης από 60 σε 30 τον χρόνο, ώστε «να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις του υπερ-τουρισμού στην κοινωνική συνοχή και την τοπική οικονομία». Στο Παρίσι, τη μεγαλύτερη αγορά Airbnb στον κόσμο, απαιτείται αριθμός εγγραφής της κατοικίας στο σχετικό μητρώο και απαγορεύεται η εκμίσθωσή της για περισσότερες από 120 μέρες τον χρόνο. Στο Βερολίνο, όπου από τον Μάιο του 2016 είχε πρακτικά απαγορευτεί η βραχυχρόνια μίσθωση, πέρυσι επιτράπηκε για έως και 90 ημέρες τον χρόνο. Στη Γλασκώβη απαγορεύτηκε η εκμίσθωση διαμερισμάτων που βρίσκονται σε συγκροτήματα κατοικιών με κοινή είσοδο, επιτρέπεται μόνο η εκμίσθωση δωματίου σε διαμέρισμα. Αντίστοιχο μέτρο μελετάται στο Εδιμβούργο.

Οι Αρχές της Νέας Υόρκης, που απαγορεύουν μισθώσεις για περίοδο μικρότερη των 30 ημερών εκτός και αν την οικία μοιράζεται με τους τουρίστες και ένας μόνιμος κάτοικος, απαίτησαν από πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης να καταθέτουν στις Αρχές μηνιαίες εκθέσεις με τα δεδομένα των πελατών τους. Ως επιχείρημα προέβαλαν την ανάγκη να περιοριστούν όσοι εκμισθώνουν άδεια διαμερίσματα το μέτρο, είπαν, θεσπίστηκε για να στηριχθούν τα λιγότερο εύπορα νοικοκυριά. Ωστόσο μηνύθηκαν από την Airbnb και έχασαν τη δίκη.    

Εξοργιστική ανακοίνωση Περιφερειακής Διευθύντριας γνωστής αλυσίδας S/M προς εργαζόμενους: Να χαμογελάτε που έχετε δουλειά!

Μία ανακοίνωση που παραπέμπει ξεκάθαρα σε εργασιακό μεσαίωνα έκανε την εμφάνισή της σε κατάστημα γνωστής αλυσίδας σούπερ μάρκετ από την περιφερειακή διευθύντρια καταστήματος.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η εργοδοσία με τη συγκεκριμένη ανακοίνωση, ζητά από τους εργαζόμενους να χαμογελούν γιατί... και μόνο που έχουν δουλειά αυτό είναι αρκετό!

Όμως η ανακοίνωση της διεύθυνσης δεν μένει εκεί καθώς, συνεχίζει

με έναν θρασύτατο τρόπο να απευθύνεται στους εργαζόμενους σαν να είναι ιδιοκτησία της αναφέροντας πως είναι... τυχεροί που πληρώνονται στην ώρα τους - ακόμα κι αν παίρνουν 300 ευρώ- και υπονοεί πως θα πρέπει να είναι ευγνώμονες για αυτό. Χαρακτηριστικά γράφει: «Επειδή πληρωνόσαστε στην ώρα σας (για αυτούς που θα πουν ότι παίρνουν 300 euro θυμίζω ότι το 300 σε σχέση με το μηδέν είναι 300% περισσότερο)».

Παράλληλα σημειώνει ανάμεσα στους λόγους για τους οποίους οι εργαζόμενοι οφείλουν να χαμογελούν, πως «οι πελάτες του καταστήματος σας πληρώνουν, και πρέπει να τους ευχαριστείτε για αυτό με ένα χαμόγελο».

Την ίδια ώρα δεν διστάζει να απειλεί τους εργαζόμενους με έναν... «μυστικό επισκέπτη» ο οποίος αναμένεται να τους αξιολογήσει.

Το documentonews.gr επικοινώνησε με την εταιρεία, η οποία επιβεβαίωσε το γεγονός, το οποίο στη συνέχεια και καταδίκασε, κάνοντας λόγο για «ατυχές περιστατικό» και το απέδωσε ξεκάθαρα σε πρωτοβουλία της συγκεκριμένης υπαλλήλου, αφού όπως σημείωσε «τέτοιες κινήσεις δεν συνάδουν με τη φιλοσοφία της εταιρείας».

Η εταιρεία επιβεβαίωσε και στο ethnos.gr την αυθεντικότητα του σημειώματος, ωστόσο κάνουν λόγο για μεμονωμένο περιστατικό το οποίο δεν συνάδει με τη φιλοσοφία της, την κουλτούρα και τρόπο λειτουργίας της αλυσίδας και των 10.700 εργαζομένων της εταιρείας. «Οι άνθρωποί μας», όπως τονίστηκε, «ήταν από την πρώτη μέρα της λειτουργίας μας μέχρι και σήμερα - και μετά τη συγχώνευση με τη Βερόπουλος - ό,τι πιο πολύτιμο είχαμε και θα έχουμε. Όλα όσα έχουμε καταφέρει ανήκουν σε όλους μας και τους ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό».

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Περιφερειακής Διευθύντριας:

«Καλησπέρα σας,

Σε συνέχεια της επικοινωνίας του διευθυντή της εταιρείας μας, θα σας αναφέρω κάποιους λόγους για να χαμογελάτε για όσους δυσκολεύονται να το κάνουν.

➤ Επειδή έχετε δουλειά

➤ Επειδή πληρωνόσαστε στην ώρα σας (για αυτούς που θα πουν ότι παίρνουν 300 euro θυμίζω ότι το 300 σε σχέση με το μηδέν είναι 300% περισσότερο).

➤ Επειδή εργάζεστε σε μία εταιρεία που σέβεται και ακούει τα προβλήματά σας.

➤ Επειδή η εταιρεία επένδυσε χρήματα για να συνεχίζετε να εργάζεστε.

➤ Επειδή πληρώνεστε για αυτό

➤ Επειδή οι πελάτες του καταστήματος σας πληρώνουν, και πρέπει να τους ευχαριστείτε για αυτό με ένα χαμόγελο.

➤ Γιατί θα έχουμε τόσο καλές προσφορές που πρέπει να τις διαφημίζουμε.

Ανυπομονώ να δω την ανταπόκρισή σας στα αποτελέσματα του μυστικού επισκέπτη που θα γίνει μέσα στον μήνα.

Ευχαριστώ

Περιφερειακή Διευθύντρια Λειτουργίας Καταστημάτων My Market

Γενική Διεύθυνση Λειτουργίας Καταστημάτων»

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ καταγγέλλει ότι διευθυντικά στελέχη που υιοθετούν τέτοιες συμπεριφορές εμφανίστηκαν ως εργαζόμενοι στις διαδικασίες της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, επιδιώκοντας να μεθοδεύσουν αποτελέσματα υπέρ της εργοδοσίας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:

«To άθλιο κείμενο που αφορά τους συναδέλφους των My Market και είδε το φως της δημοσιότητας σήμερα, προκαλεί δικαίως την αγανάκτηση και την οργή συνολικά των εργαζομένων που γνωρίζουν καλά στο πετσί τους, τι σημαίνει κακοπληρωμένη εργασία, απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες, εντατικοποίηση.

Το γεγονός πως τα στελέχη της συγκεκριμένης Διεύθυνσης της επιχείρησης όπως και άλλων Διευθυντών μαζί με το διευθυντικό μηχανισμό και τα golden boys άλλων super market και επιχειρήσεων, εμφανίζονται ως ψηφίσαντα μέλη σε σωματεία-μηχανισμούς της εργοδοσίας μέσα στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, αποτελεί το πιο τρανταχτό παράδειγμα για την προσπάθεια που κάνει η εργοδοσία να παρέμβει με φυσική παρουσία στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα.

Η συγκεκριμένη Διευθύντρια που δίνει αυτές τις «φιλεργατικές» συμβουλές ψήφισε στο σωματείο-μηχανισμό των super market πριν 2 χρόνια, για το οποίο υπήρχαν εκατοντάδες καταγγελίες εργαζομένων για διευθυντικές πιέσεις και απειλές για κυρώσεις ώστε να συμμετάσχουν στις «εκλογές» του. Αντίστοιχα η υπεύθυνη της συγκεκριμένης Διεύθυνσης πανελλαδικά εμφανίζεται να ψηφίζει στο επιχειρησιακό σωματείο της επιχείρησης.

Όλος αυτός ο μηχανισμός (άνω των 400 διευθυντικών στελεχών) εμφανίζεται να εκπροσωπεί εργαζόμενους, να ψηφίζει για αυτούς τάχα για τα συμφέροντα τους, να εκλέγεται και να στηρίζει την πλειοψηφία της ΟΙΥΕ (ομάδα Βασιλόπουλου-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ).

Αύριο η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ, η ίδια που πριν δέκα μέρες έφερε μπράβους και νονούς της νύχτας για να προστατεύσει την εργοδοτική παρέμβαση, θα επιχειρήσει για μια ακόμα φορά να νομιμοποιήσει τους εργοδότες μέσα στα σωματεία, προσπαθώντας να κάνει ένα συνέδριο-express, με αποκλεισμούς και χωρίς εργαζόμενους, να εκλέξει εφορευτική επιτροπή για να καθορίσει τους συσχετισμούς!

Συνέδριο των εργοδοτών να κάνουν στον ΣΕΒ, τον ΣΕΛΠΕ και στους εφοπλιστές! Στα εργατικά σωματεία κουμάντο θα κάνουν οι εργάτες!

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ!».  

Η Έλενα Ακρίτα απαντά στο like της Μαρέβας Μητσοτάκη για την υπόθεση Γεωργιάδη

Στην σύζυγο του προέδρου της ΝΔ Μαρέβα Μητσοτάκη, απαντάει η δημοσιογράφος Ελενα Ακρίτα σχετικά με το like σε ανάρτηση του Αντύπα Καρίπογλου για την υπόθεση Γεωργιάδη (δείτε ΕΔΩ). Η Ακρίτα σχολιάζει και την εναντίον της επίθεση με αφορμή την υπόθεση του πρώην βουλευτή της ΝΔ ο οποίος καταδικάστηκε για ασέλγεια κατά ανηλίκου άνω των 15 ετών έναντι αμοιβής κατ΄ εξακολούθηση και κατά συρροή. Aναλυτικά η ανάρτηση της Ακρίτα στο fb:

Κυρία Μαρέβα Μητσοτάκη, να το δούμε λίγο αυτό με την σύνταξη από τον πατέρα μου; Διότι προφανώς ο Καίσαρ δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τη γυναίκα του και μόνη σας δεν.

ΔΙκαίωμά σας να κάνετε λάικ σε δικηγόρο που υποστηρίζει γραπτώς ότι "ο (Νίκος) Γεωργιάδης δεν κατηγορείται για τίποτα παραπάνω απ' αυτό που κάνει ένας 60χρονος που χώνει χρήμα σε μια 17χρονη για να την έχει γλάστρα στα κωλάδικα και να την πηδάει". (Προφανώς επικροτείτε και το λεξιλόγιό του, δικαίωμα σας και αυτό.)

Κι όταν επ’ αυτού τοποθετούμαι σε κείμενό μου στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ με τίτλο “Λευτεριά στον Νίκο Γεωργιάδη”, ο ίδιος με νέα του ανάρτηση, μού επιτίθεται χυδαία:

“Μαθαίνω ότι και η κ. Έλενα Ακρίτα σχολίασε το νομικό μου κείμενο, αλλά δεν φαίνεται να κατάλαβε πολλά. Για να της το εξηγήσω με τρόπο που θα το καταλάβει, της λέω ότι το αδίκημα για το οποίο συζητάμε είναι το 351Α 1γ του ΠΚ, που τιμωρεί άμα πληρώνεις για να γαμήσεις. Είναι το ακριβώς αντίθετο από το να μένεις άγαμη για να εισπράττεις.”

Ποσώς με αφορά κυρία Μητσοτάκη το γεγονός ότι υιοθετείτε παρόμοιες απόψεις περί τράφικινγκ ανηλίκων. Είπαμε, δικαίωμά σας. Όπως θέλετε θα αντιδράσετε, κι ό,τι θέλετε θα λαϊκάρετε - καθένας άλλωστε με το αξιακό του σύστημα και τις ηθικές αρχές του. 

Όμως υπάρχει και ένα θέμα που με αφορά προσωπικά. Και κάνατε κι εδώ λάικ - εσείς ΚΑΙ με την ιδιότητα του σύζυγου του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Το δεύτερο σκέλος της ανάρτησης ο συγγραφέας της αναφερεται στην νομιμη σύνταξη που έλαβα μετά τον θάνατο του πατέρα μου Λουκή Ακρίτα.

Και αναφέρει επί λέξει:

“Το αδίκημα (Γεωργιάδη) για το οποίο συζητάμε είναι το 351Α 1γ του ΠΚ, που τιμωρεί άμα πληρώνεις για να γαμήσεις. Είναι το ακριβώς αντίθετο από το να μένεις άγαμη για να εισπράττεις”.

Να σάς ενημερώσω αρμοδίως φίλτατη γυναίκα του Καίσαρος, πώς η χρυσαυγίτικη εφημεριδα ‘Στόχος’ (απ’ όπου προφανώς αντλεί την πληροφόρηση του ο δικηγόρος) μού ζήτησε - μετά από δικό μου έξώδικο - γραπτώς συγγνώμη για το άθλιο και συκοφαντικό δημοσίευμα. Να ενημερώσω επίσης πως η συνταξη αυτή διακόπηκε στα επτά χρόνια της δικτατορίας και το 1974 την επανέφερε ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής. Τς τς τς τα γνωρίζει αυτά ο σύζυγος σας, δεν σάς είπε τίποτα για να σας προστατεύσει;

Πιο κάτω, αναρτώ προς πληροφόρησιν σας την δημόσια συγγνώμη του Στόχου - εν αναμονή πάντα της δικής σας δημόσιας συγγνώμης.

Υ.Γ. 1 Α, εγώ η ‘άγαμη’ έχω κάνει τρεις γάμους στη ζωή μου πείτε χαιρετίσματα στον φίλο σας. Αλλά βέβαια πού να το ξέρει ο άνθρωπος δεν το ανέφεραν αυτό τα έντυπα της επιλογής του.

Υ.Γ. 2 Μπείτε στον κόπο να διαβάσετε το πρώτο σχόλιο αυτής της ανάρτησης. #νέαδημοκρατία #μαριασπυρακη #νικοσγεωργιάδης #τραφικινγκανηλικων

Τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης

Κρίσιμο παραμένει το θέμα της ταυτοποίησης, προστασίας και υποστήριξης των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων στην Ελλάδα, μετά από τις πρόσφατες αρνητικές εξελίξεις που αφορούν στη διακοπή προγραμμάτων υποστήριξής τους, την αποχώρηση των ΜΚΟ που ασχολούνταν με την ταυτοποίηση τους από τα λεγόμενα Hot Spots, το κλείσιμο ξενώνων, αλλά και τις τεράστιες καθυστερήσεις στη διαδικασία ασύλου, οικογενειακής επανένωσης και μετεγκατάστασης. Πολλά από τα παιδιά αυτά μένουν στην ουσία απροστάτευτα -συχνά λάθος καταγεγραμμένα- και καταλήγουν ακόμα και άστεγα στους δρόμους των ελληνικών πόλεων, εκτεθειμένα σε μεγάλους κινδύνους, κυρίως σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Η Ελλάδα αποτελούσε πάντα χώρα transit για τους πρόσφυγες –συμπεριλαμβανομένων και των ασυνόδευτων ανηλίκων. Μέχρι να υπογραφεί η Κοινή Δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας οι περισσότεροι δεν δήλωναν την πραγματική τους ηλικία, προσπαθώντας να αποφύγουν την εκτεταμένη κράτηση που αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια τα παιδιά αυτά λόγω έλλειψης ξενώνων, την λεγόμενη «προστατευτική κράτηση». Μετά το σταδιακό κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου (από το Νοέμβριο 2015 έως τον Μάρτιο του 2016) άρχισαν να επανεμφανίζονται στα επίσημα στατιστικά στοιχεία άλλα και στους ξενώνες ολοένα και περισσότεροι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες. Σήμερα υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα βρίσκονται 2.300 ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες. Εγκλωβισμένοι εντός ελληνικών συνόρων, ελπίζουν ότι, εάν δηλώσουν την πραγματική τους ηλικία, θα λάβουν την αναγκαία στήριξη αλλά και την προστασία που αναζητούν, ξεκινώντας με τη στέγαση σε κατάλληλα διαμορφωμένους για την ηλικία τους ξενώνες.

Ελάχιστες βελτιώσεις

Ελάχιστες όμως είναι συνολικά οι βελτιώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια όσον αφορά την ταυτοποίηση, προστασία και υποστήριξη ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων. Μεταξύ άλλων, τριπλασιάστηκαν μεν οι θέσεις σε ξενώνες από τον Μάρτιο του 2016.  Ωστόσο οι δομές φιλοξενίας διαθέτουν συνολικά μόλις 1.223 θέσεις, με τα μισά περίπου παιδιά να μένουν εκτός, ενώ πέραν αυτού κινδυνεύει να καταρρεύσει και ότι είχε στηθεί με πολύ κόπο, λόγω των πολύ μεγάλων καθυστερήσεων στις διαδικασίες ταυτοποίησης και ασύλου και το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι ξενώνες κλείνουν και προγράμματα που στοχεύουν στη στήριξή τους ολοκληρώνονται χωρίς παράταση.

Συγκεκριμένα, αναμένεται να κλείσουν συνολικά πέντε ξενώνες για ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες. Αρχές Ιουλίου ήδη 1.218 ασυνόδευτοι ανήλικοι βρίσκονταν σε λίστα αναμονής για μια θέση, ενώ 217 από αυτούς βρίσκονται σε καθεστώς κράτησης στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) και άλλοι 94 σε αστυνομικά τμήματα και προαναχωρησιακά κέντρα κράτησης. Ανθρωπιστικές οργανώσεις εξέφρασαν σε μία κοινή δήλωσή τους έντονες ανησυχίες.

«Ωρολογιακή βόμβα»

Σε επικοινωνία με την Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο, έμπειροι εργαζόμενοι στο πεδίο, χαρακτηρίζουν την κατάσταση σαν «ωρολογιακή βόμβα», καθώς τα παιδιά αυτά εγκλωβίζονται σε μια αδιέξοδη κατάσταση. Αρκετά είναι πλέον τα παιδιά εκείνα τα οποία οι ίδιοι οι γονείς αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω στην Ελλάδα (λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων ώστε να ταξιδέψει όλη η οικογένεια μαζί), προκειμένου να συνεχίσουν μόνοι το επικίνδυνο ταξίδι με διακινητές προς την Κεντρική ή Βόρεια Ευρώπη και να τα «τραβήξουν» με το πρόγραμμα οικογενειακής επανένωσης μόλις οι ίδιοι αιτηθούν άσυλο στη χώρα εκείνη.

Εκατοντάδες ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες βρίσκονται σε αναμονή εδώ και μήνες λόγω των καθυστερήσεων στις διαδικασίες στο πρόγραμμα οικογενειακής επανένωσης ή μετεγκατάστασης αλλά και συγκεκριμένα λόγω της πρόσφατης πολιτικής που εφαρμόζει η Γερμανία, χώρα στην οποία έχει ζητήσει να μεταφερθεί η πλειοψηφία των ασυνόδευτων ανήλικων. Από τον Απρίλιο του 2017 η γερμανική κυβέρνηση έχει μειώσει των αριθμό ατόμων που μπορούν να ταξιδέψουν για λόγους οικογενειακής επανένωσης σε 70 ανά μήνα. Και αυτό, ενώ εκτιμάται πως ο αριθμός των αιτούντων στην Ελλάδα, των οποίων το αίτημα οικογενειακής επανένωσης έχει εγκριθεί από τις γερμανικές αρχές, έχει ήδη ξεπεράσει τους 2.400.

Σε κίνδυνο η ψυχική υγεία

Όπως αναφέρει η Ίριδα Πανδίρη, υπεύθυνη των 7 δομών φιλοξενίας ασυνόδευτων της ΑΡΣΙΣ, λόγω αυτών των καθυστερήσεων η ψυχική υγεία των παιδιών βρίσκεται σε κίνδυνο και έχουν αρχίσει να εμφανίζονται σοβαρά ψυχιατρικά περιστατικά αλλά και απόπειρες αυτοκτονίας. «Το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η πολύμηνη αναμονή παιδιών που έχουν ήδη λάβει την απόφαση και θα μπορούσαν να έχουν επανενωθεί με τις οικογένειες τους στο εξωτερικό, δυσχεραίνει και την απελευθέρωση κενών θέσεων για να φιλοξενηθούν τα άλλα παιδιά που βρίσκονται σε αναμονή ή σε κράτηση», τονίζει.  Υπάρχει επίσης ο φόβος ότι λόγω της αλλαγής της χρηματοδότησης και των κτιριακών προϋποθέσεων που μπαίνουν για πρώτη φορά, θα υπάρξει μείωση των ήδη ανεπαρκών θέσεων φιλοξενίας στους ξενώνες και αν συμβεί αυτό η κράτηση ασυνόδευτων ανήλικων θα ξεπεράσει πάλι το εξάμηνο, όπως συνέβαινε τα έτη2013 και 2014, με δραματικές συνέπειες για την ψυχική υγεία αυτών των παιδιών.

Κράτηση σε εξευτελιστικές συνθήκες

Ήδη αρκετοί ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες βρίσκονται σε ακατάλληλη στέγαση σε κέντρα προσωρινής φιλοξενίας μαζί με ενήλικες ή ακόμα και άστεγοι, ενώ αυξημένος είναι ο αριθμός και των παιδιών που βρίσκονται για μήνες σε κράτηση υπό εξευτελιστικές και ακατάλληλες για τη σωματική και ψυχική υγεία τους συνθήκες. Μάλιστα στο Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών (ΠΡΟΚΕΚΑ) στην Αμυγδαλέζα,  όπως διαπιστώθηκε από πρόσφατη επίσκεψη της ΑΡΣΙΣ, σε πολλούς από τους ασυνόδευτους ανήλικους, το «τεστ ανηλικότητας» έγινε με πρωτοβουλία αναρμόδιου φορέα, ήτοι από την ελληνική αστυνομία, έξω από κάθε νομικό πλαίσιο, εγγύηση και διαδικασία, όπως τονίζει η οργάνωση.

Είναι άγνωστος ο αριθμός των παιδιών που βρίσκονται στην Ελλάδα και δεν έχουν σχεδόν καμία στήριξη προκειμένου να αποδείξουν την πραγματική τους ηλικία. Με την αποχώρηση ΜΚΟ που κάλυπταν αυτή την ανάγκη από τα ΚΥΤ, οι δυσκολίες προς αυτήν την κατεύθυνση εκτιμάται ότι έχουν αυξηθεί. Επίσης δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα ένα λειτουργικό σύστημα επιτροπείας, που να τους συνοδεύει, να τους υποστηρίζει και να τους προστατεύει στις διαδικασίες ταυτοποίησης, ασύλου, οικογενειακής επανένωσης ή μετεγκατάστασης, παρά το γεγονός ότι υπάρχει εδώ και χρόνια αυτή η ανάγκη.

Μοναδικός στόχος η επιβίωση

Στην χειρότερη περίπτωση και λόγω έλλειψης  γρήγορων και επαρκών διαδικασιών νόμιμης μετεγκατάστασης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα ασυνόδευτα ανήλικα καταλήγουν απροστάτευτα ως θύματα βίας και εκμετάλλευσης στους δρόμους ελληνικών πόλεων ή ακόμα και σε κυκλώματα διακίνησης. «Πολλά από τα παιδιά αυτά βρίσκονται στο όριο της κατάρρευσης. Ο κύριος λόγος που καταλήγουν στο δρόμο είναι ότι νιώθουν εγκλωβισμένα χωρίς διέξοδο, ακόμα και μέσα στις δομές. Το φαινόμενο αυτό άρχισε να γίνεται πιο έντονο από τον Μάρτιο του 2016, μετά την κοινή δήλωση Ε.Ε-Τουρκίας γιατί ουσιαστικά η μόνη διέξοδος είναι εκείνη που τους «πουλούν» οι διακινητές. Τα παιδιά αυτά προσπαθούν να μείνουν στην αφάνεια, να μείνουν αόρατα με την ελπίδα να βρουν έναν παράνομο τρόπο να φύγουν.  Από τις αρχές του χρόνου η κατάσταση είναι πλέον τόσο δύσκολη που δεν καταλήγουν στην παρανομία προκειμένου να βγάλουν χρήματα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους, αλλά για να μπορέσουν να επιβιώσουν», τονίζει ο Τάσος Σμετόπουλος  από την ομάδα κοινωνικής εργασίας δρόμου Steps.  

http://artinews.gr

Η φυσική ιδιότητα του πολίτη

«Παραλλαγή της Guernica σε σχέση με τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράκ», 2003, λάδι σε καμβά (λεπτομέρεια). Εργο του Δημοσθένη Σκουλάκη, τα 50 χρόνια δημιουργίας του οποίου τιμά το Μουσείο Μπενάκη με μία αναδρομική έκθεση από όλο το φάσμα της δουλειάς του. Διάρκεια: 28 Φεβρουαρίου έως 5 Μαΐου.

Του Παντελή Μπουκάλα

  

Πάνε δυο-τρία χρόνια τώρα που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο ή, τέλος πάντων, σε μια περίοδο όπου το αίτημα για άμεση διενέργεια πρόωρων εκλογών υποβάλλεται καθημερινά, και όχι μόνο από ένα κόμμα, με επιμονή καταπονητική και για τους ίδιους τους (απ)αιτούντες. Τώρα πάντως άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα η 26η Μαΐου, με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές στο μενού της, οπότε οι πεινασμένοι για κάλπη –ή για εξουσία– θα ικανοποιηθούν έστω και μερικώς. Οσο για τους πεινασμένους για στοιχειώδη επιχειρήματα και κάποια λείψανα ορθού λόγου, καθώς και για ανταλλαγή απόψεων και όχι ευφυολογημάτων, με την πείνα τους θα μείνουν. Η Εποχή της Ατάκας, στο καθεστώς της οποίας ζούμε, δεν θα λήξει γρήγορα. Μάρτυρας και ο οικουμενικός θρίαμβος του τουίτερ, που για πολλούς λειτουργεί σαν ελαχιστοποιητής σκέψης, όχι λέξεων.

Παγίως, πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση, οι «Δυσκολίες πολιτευόμενου», το ποίημα του Τ. Σ. Ελιοτ στη μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη, έρχεται αυτόματα στη μνήμη μου, απρόσκλητο, περίπου σαν ξόρκι: «Φώναξε φώναξε τι να φωνάξω; / Εκείνο που πρέπει να γίνει πρώτα είναι να σχηματιστούν οι επιτροπές: / Τα γνωμοδοτικά συμβούλια, διαρκείς επιτροπές, ειδικές επιτροπές και υποεπιτροπές. [...] Ω μάνα / Τι να φωνάξω; / Απαιτούμεν μίαν επιτροπήν, μίαν αντιπροσωπευτικήν επιτροπήν, μίαν επιτροπήν ελέγχου / ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ! ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ! ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ!». Γνώριμες λέξεις και καταστάσεις. Γνώριμα αισθήματα και συνθήματα. Σαν να περνάει δίπλα τους ο χρόνος, δίχως να τα φθείρει, αλλά και δίχως να τα δικαιώνει.

Συνήθως το ποίημα του Ελιοτ φέρνει και κάποια μέλη της παρέας του μαζί, άλλες λογοτεχνικές προσεγγίσεις της πολιτικής δηλαδή ή του πολιτικαντισμού. Οταν αποφασίζει να αφήσει ήσυχο τον Κ. Π. Καβάφη, κομίζει, για παράδειγμα, το διήγημα του Κωστή Παλαμά «Ενας ψηφοφόρος», του 1887. Ενας ψαράς ψηφοφόρος, σε ταπεινή παραλιακή πόλη, ίσως το Μεσολόγγι, που για πρώτη φορά στη ζωή του παίρνει την απόφαση να αλλαξοπιστήσει τη στιγμή της κάλπης, οργισμένος με τα παιχνίδια του τοπικού κομματάρχη. Προσχωρεί λοιπόν στους «εκλεχτικούς»: έτσι «είχανε βαφτίσει με σαρκαστικήν ευφημία όσους πουλούσανε την ψήφο τους». Και πουλάει την ψήφο του στο κόμμα του πλούσιου υποψήφιου Χρύση, για «εβδομήντα ψωροδραχμές». Την τελευταία όμως στιγμή αρνείται τη δωροδοκία και, «για την υπόληψή του», ψηφίζει ό,τι τού ορίζει η καρδιά του, όχι το στομάχι του. Ας τον θυμηθούμε τον άσημο ψαρά, τώρα που θα αρχίσει και επίσημα η αλιευτική περίοδος (αλλά και η κυνηγετική) και θα πλημμυρίσει η αγορά από δολώματα και απόχες.

Στην παρέα του Ελιοτ και του Παλαμά κι ένας ανώνυμος επιγραμματοποιός, από αυτούς που έχουν εμπλουτίσει το σώμα της Παλατινής Ανθολογίας με αδέσποτα ποιήματα, χωρίς ιδιοκτήτη, περίπου σαν λαϊκά θυμόσοφα δημιουργήματα. Σε ένα από αυτά, λογοπαικτικά σκωπτικό, του ενδέκατου βιβλίου της Ανθολογίας, η χλεύη στρέφεται εναντίον κάποιου Αγαθίνου, βουλευτή ή συγκλητικού, άγνωστο, που, διεφθαρμένος ο ίδιος και διαφθείροντας τους κατάλληλους ανθρώπους, κατάφερε να εξαγοράσει το αξίωμά του, να γίνει μέγας και τρανός αυτός ο δουλοπρεπής και υποτακτικός: «Β ο υ λ ε ύ ι ς, Αγαθίνε· το βήτα δε τούτ’ επρίω νυν, / ειπέ, πόσης τιμής; Δέλτα γαρ ην πρότερον». Μεταφράζω: «Εγινες, Αγαθίνε, βουλευτής· σε ποια τιμή, για πες μου, / τ’ αγόρασες το βήτα; Δέλτα ήταν πριν». Και αφού περάσαμε στην αρχαία γλώσσα και γραμματεία, δεν θα μπορούσε να λείπει από τη συντροφιά η προσωπογραφία του δημοκόλακα, έτσι όπως τη σχηματίζει ο Ευριπίδης σε μία από τις τελευταίες τραγωδίες του, «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», γραμμένη στην Πέλλα, στο παλάτι του Αρχέλαου, που φιλοξένησε τον αυτοεξόριστο τραγωδό μέχρι τον θάνατό του, δραματικό κατά την παράδοση. Ο Μενέλαος, οργισμένος από την αλλαγή στάσης του αρχιστράτηγου Αγαμέμνονα, που πια δεν θέλει (ενδεχομένως θεατρικά) να σφαγιάσει την κόρη του την Ιφιγένεια, για να φυσήξει ούριος ο άνεμος, εικονογραφεί τον αδελφό του με τον χρωστήρα του ειρωνικού θυμού, χωρίς πάντως να είναι ο ίδιος κανένας άδολος ευπατρίδης – άλλωστε ο Ευριπίδης τον στόλισε όπως του άξιζε, όποτε καταπιάστηκε μαζί του. Μεταφράζω τους σχετικούς στίχους:

«Θυμάσαι πόσο ταπεινά φερόσουν, όταν μανιασμένα προσπαθούσες / να αναλάβεις την εκστρατεία στο Ιλιο, στρατάρχης των Δαναών, / και υποκρινόσουν ότι τάχα δεν σε νοιάζει, / κι ας σου είχε φάει το μυαλό η φιλοδοξία; / Χάριζες τη χειραψία σου σε όλους. / Κι είχες την πόρτα σου μέρα-νύχτα ανοιχτή για τους πολίτες. / Τους πάντες χαιρετούσες. Ακόμα κι αν δεν το ’θελαν. / Δημαγωγούσες. Για να εξαγοράσεις το αξίωμα που ορεγόσουν, / που κι άλλοι το διεκδικούσαν. / Μα μόλις πήρες την εξουσία, άλλαξες πάραυτα τους τρόπους σου. / Με τους φίλους, δεν ήσουν φίλος πια. / Κλειδώθηκες. Χάθηκες. Κανένας δεν μπορούσε να σε συναντήσει. / Ο τίμιος άνθρωπος με τις μεγάλες βλέψεις, / ανάρμοστο είναι τους τρόπους του ν’ αλλάζει, / όταν αποκτά αξιώματα. [...]  Μυριάδες βέβαια, το ξέρεις, / έπαθαν με την πολιτική ό,τι κι η αφεντιά σου. / Τρώνε τα λυσσακά τους για ν’ αποκτήσουν εξουσία, / μα στο τέλος αποσύρονται κακήν κακώς. / Είτε από ασύνετη κρίση των πολιτών / είτε επειδή δεν στάθηκαν ικανοί να προστατέψουν /της πατρίδας τα συμφέροντα».

Γνώριμα καμώματα. Ανίκητα στον χρόνο, και μάλιστα διαρκώς επιδεινούμενα, μια και η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται μόνο σαν τραγωδία, αλλά και σαν γελοιογραφία. Πολιτευόμενοι πάντως –και μάλιστα με τις πολλές δυσκολίες μας–, είμαστε όλοι, όχι μόνο όσοι «κατεβαίνουν στον λαό» ζητώντας την ψήφο του. Το λέει άλλωστε και το κοινό μας όνομα, πολίτης, παράγωγο του ρήματος πολιτεύω/πολιτεύομαι, το οποίο, πλούσιο ευθύς εξαρχής εννοιολογικά, έχει εκτός των άλλων τις εξής δύο αλληλένδετες σημασίες (αντιγράφω από το Λεξικό Δημητράκου): «Ζω ως πολίτης ή ελεύθερος, διαβιώ, ζω εν ελευθέρα πολιτεία». Και: «Μετέχω της πολιτικής ζωής του τόπου, αναμειγνύομαι εις τα πολιτικά πράγματα, εις την πολιτικήν». Αυτονόητη στη δημοκρατική αρχαιοελληνική αντίληψη η ταύτιση του πολίτη με τον ελεύθερο άνθρωπο. Οπως αυτονόητο ήταν, τουλάχιστον για τον Αριστοτέλη, στα «Πολιτικά» του, ότι η ιδιότητα του πολίτη είναι φυσική, γιατί την κοινωνία, τη συμμετοχή σε ένα ευρύτερο σώμα, το συνανήκειν όπως μάθαμε να λέμε, μόνο οι θεοί και τα θηρία δεν την έχουν ανάγκη. Θεοί δεν είμαστε, θηρία –λύκοι μονιάδες ή ό,τι άλλο μισάνθρωπο– μπορούμε εύκολα να γίνουμε.

Καθημερινά πολιτευόμαστε όλοι μας. Με όσα λέμε κι όσα αποσιωπούμε. Με όσα επιμένουμε να ελπίζουμε και με τις συσσωρευμένες διαψεύσεις μας, εναντίον των οποίων ωστόσο είναι υποχρεωτικό να κηρύσσουμε πόλεμο. Με το μισό χαμόγελο, κι αυτό σπάνιο, και με τις γκρίνιες μας, που αν τις αφήσουμε να καταντήσουν βαυκαλιστικό τροπάρι, απλώς θα μας στερήσουν τη φυσική μας ιδιότητα, του πολίτη, και θα δούμε έτσι την ελευθερία μας να μειώνεται. Γιατί ουδείς είναι πρόθυμος να μας  χαρίσει ό,τι δεν διεκδικούμε.

Σε 12μηνη φυλάκιση καταδικάστηκε η βουλευτής της ΝΔ Φωτεινή Αραμπατζή

Για μη καταβολή δεδουλευμένων καταδικάστηκε η γαλάζια βουλευτής Σερρών Φωτεινή Αραμπατζή    

"Βαριά" ήταν η ετυμηγορία της δικαιοσύνης για τη βουλευτή Σερρών της Νέας Δημοκρατίας Φωτεινή Αραμπατζή, αφού καταδικάστηκε σε φυλάκιση 12 μηνών.

Η κατηγορία την οποία αντιμετώπιζε ήταν η μη καταβολή δεδουλευμένων σε δύο από τους υπαλλήλους της στον τηλεοπτικό σταθμό ΔΙΚΤΥΟ στον οποίο ήταν ιδιοκτήτρια και διεθύντρια.   

ΤHESTIVAL.GR     

Ο θάνατος της γιαγιάς Κίκαινας

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Την είδα τελευταία φορά το περασμένο καλοκαίρι στο χωριό, όπου την έφερναν τα παιδιά της και περνούσε δυο-τρεις μήνες. Με υποδέχτηκε στην ωραία αυλή του σπιτιού. Είχε μόλις κλείσει τα εκατόν πέντε (105!) της χρόνια σε τούτον τον πλανήτη. «Μπορεί και να μη σε αναγνωρίσει» με είχε προειδοποιήσει ο γιος της. Τι λες! Μου έσφιγγε τον καρπό με τα δυο αδύναμα χεράκια της και με βομβάρδιζε με ερωτήσεις: για τα παιδιά, για το χωριό, για τη δουλειά, γιατί δεν πάω πιο συχνά να τη δω και άλλα, εξαιρετικής διαύγειας. Της άρεσε να την πειράζω και ανταποκρινόταν. «Καλά, ακόμη ζεις;» αστειεύτηκα, κάπως μακάβρια, αλλά δεν την ένοιαζε κι έτσι μου απάντησε: «Δεν θα πεθάνω ποτέ»!

Τα προηγούμενα καλοκαίρια βέβαια μου έλεγε με κάποια πίκρα: «Κουράστηκα να ζω, παιδάκι μου. Πάει. Με ξέχασε ο Θεός». Ετσι όμως και την κυρίευε καμιά μικρή ζαλάδα, φώναζε πανικόβλητη τον γιο της να τρέξει και να φέρει τα φάρμακά της. Την αγαπούσε όλο το χωριό και σχεδόν όλοι την επισκέπτονταν τα καλοκαίρια, κυρίως οι νεότερες γενιές. Πρόλαβε, παιδούλα, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, έζησε τις τρεις δικτατορίες, βίωσε τους Βαλκανικούς Πολέμους, την Κατοχή και τα κυνήγια αργότερα των ανιψιών της [στο σπίτι της έβρισκαν καταφύγιο] από τους χίτες και όλα αυτά - δεν χρειάζεται αναμόχλευση παθών.

Εζησε λύπες αλλά και μεγάλες χαρές αργότερα με τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά της.

Ολοι ρωτούσαν τι κάνει η γιαγιά Κίκαινα και όσο πέρναγαν τα χρόνια και ξεπέρασε τα εκατό, όλο και φούντωνε το ενδιαφέρον, όχι μόνο από περιέργεια αλλά και από αγάπη. Είναι αλήθεια ότι «χόρτασε» την αγάπη του κόσμου και απόλαυσε τη λατρεία των εγγονιών από τα τρία παιδιά της. Είχε χάσει τον σύντροφό της [τον παππού Κίκο -εξού Κίκαινα!] εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια. Στα νεανικά μου χρόνια συνήθιζε να με μαλώνει [τρυφερά] για μικρές παρεκκλίσεις τις οποίες δεν συμμεριζόταν [μακριά μαλλιά, ξενύχτια και τα συμπαρομαρτούντα]. Παρ' όλα αυτά μου επιφύλασσε ιδιαίτερη μεταχείριση όταν τους επισκεπτόμουν μετά από μακρά διαστήματα απουσίας. Στο κατώ(γ)ι του σπιτιού είχαν το κασόνι όπου φύλασσαν το στάρι. Εκεί ο παππούς έκρυβε πάντα ένα μπουκάλι ουίσκι, που ήταν δυσεύρετο τότε -και άγνωστο στους πολλούς. Μόλις ανέβαινα λοιπόν στο σπίτι, έκανε ένα μόνο νεύμα στη γιαγιά κι εκείνη ήξερε. Κατέβαινε και επέστρεφε με το μπουκάλι το ουίσκι· γελάγανε τα μουστάκια του παππού. «Αυτό είναι μόνο για το παιδί» της υπενθύμιζε συνέχεια, αλλά εκείνη ήξερε καλύτερα.

Χρόνια τώρα περιμέναμε την είδηση του θανάτου της. Οταν χθες είδα την κλήση του θείου μου, κατάλαβα ότι το τέλος ήλθε. Οσο και αν είσαι προετοιμασμένος να ακούσεις το δυσάρεστο, ξαφνικά μουδιάζεις, ξαφνιάζεσαι όταν σε πληροφορούν γι’ αυτό. Θα ενταφιαστεί αύριο πρωί στον τόπο όπου γεννήθηκε και έζησε. Θα είμαστε όλοι εκεί. Καλό της «ταξίδι».  

Τα φορτώσαμε στον κόκορα

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Βαριόμουν χθες σαν τύψη συνειδήσεως. Είχα περάσει κι ένα τριήμερο δημιουργικής οκνηρίας. «Τα φορτώσαμε στον κόκορα», σκέφτηκα. Κι εκεί, άστραψε φως: Τι εννοούμε όταν λέμε «τα φορτώσαμε στον κόκορα». Θυμήθηκα όσα μπόρεσα, είδα και στο Ιντερνετ πάμπολλα, όσα αφορούν κοκόρια: δεισιδαιμονίες, προλήψεις, συμβολισμοί, παραβολές, παροιμίες, κόκορες κρασάτοι, κοκκινιστοί, με χοντρό μακαρόνι.

Επαθα πλάκα. Ο κόκορας, μαζί με τον γάιδαρο, είναι πρωταγωνιστής της λαογραφίας, μέγας αποδιοπομπαίος και εξορκιστής· μεγαλύτερος κι από τον τράγο. Αν στον τράγο φορτώνεις μία αμαρτία (του ανθρώπου, ο τράγος αυτοπροσώπως ουδεμία ευθύνη φέρει, πλην της υποταγής του στον άνθρωπο), στον κόκορα φορτώνεις όλες τις άλλες, ακόμα και όσες πιθανόν θα διαπραχθούν στο μέλλον.

Η φράση, επομένως, «τα φόρτωσε στον κόκορα» δεν αφορά μόνο τον κακό μαθητή π.χ., άλλως και στουρνάρι, κούτσουρο, ξύλο απελέκητο, τούβλο και άλλα οικοδομικά υλικά, αφορά τους πάντες για τα πάντα, υπό την έννοια της αδιαφορίας, της ανευθυνότητας, της ασυνέπειας, του ζαμανφουτισμού, του ωχαδερφισμού και του «άσε μωρ’ αδερφάκι, που θα βγάλω εγώ το φίδι απ’ την τρύπα», με μότο: «Ε, δεν χάθηκε κι ο κόσμος!».

Πιο σοβαρά, το πιθανότερο, η αχθοφορία του κόκορα, το χαμαλίκι, είναι κατάλοιπο πράξης (τελετουργία) εξιλασμού. Τη συναντάμε από τους Ιουδαίους, οι οποίοι στην Ημέρα Εξιλασμού, το Γιομ Κιπούρ, στριφογυρίζουν γύρω από το κεφάλι τους έναν κόκορα, για να του φορτώσουν ό,τι είχαν οι ίδιοι στο κεφάλι. Κάτι ανάλογο, μου είπαν, κάνουν (μέρες σαν αυτές, της Αποκριάς, αν δεν κάνω λάθος) και οι Κοζανίτες, που χορεύουν ανεμίζοντας στο ένα χέρι κόκορα και στο άλλο (πιο προσεκτικά!) το ποτήρι με το κρασί. Μια άλλη εκδοχή είναι τα στοιχήματα στις κοκορομαχίες, όπου οι παίκτες φόρτωναν στον κόκορα και τα ρέστα τους…

«Προοδευτικός πόλος»…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο πρωθυπουργός απηύθυνε «πλατύ κάλεσμα» στις δυνάμεις που, όπως είπε, «αυτοπροσδιορίζονται στον χώρο τον προοδευτικό», για την συγκρότηση «μετώπου» απέναντι στις «νεοφιλελεύθερες επιλογές» και στην «άνοδο της ακροδεξιάς» ενόψει των ευρωεκλογών.

    Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία τι εννοεί ο κ.Τσίπρας σαν «προοδευτικό μέτωπο» – ή κατ΄ άλλη εκδοχή «προοδευτικός πόλος» – όταν ρωτήθηκε για την ανταπόκριση που περιμένει από την κυρία Φώφη Γεννηματά (και τον κ.Σταύρο Θεοδωράκη,  που την επομένη απέρριψαν την πρόσκληση), απάντησε: «Η πρόταση είναι ειλικρινής, απευθύνεται σε όλους όσοι αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο (…)».

    Το θέμα εδώ δεν είναι μόνο η αναγωγή του «είσαι ό,τι δηλώσεις» σε πολιτικά αποδεκτό κριτήριο. Είναι το τι καταγράφεται σαν «προοδευτικό» στην πρωθυπουργική προεκλογική τακτική.

    Ο κ.Τσίπρας, λοιπόν, μετά τις προσλήψεις πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ στο υπουργικό του συμβούλιο, στρέφεται γενικώς στο ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα για να βρει το «προοδευτικό» και το «αντινεοφιλελεύθερο».

    Σε ένα κόμμα, δηλαδή, που ψήφισε και τα τρία (αντινεοφιλελεύθερα;) Μνημόνια, που συγκυβέρνησε με την ΝΔ, που μέχρι χτες – κατά την ορολογία του ΣΥΡΙΖΑ – εκπροσωπούσε το «παλιό» της «διαπλοκής» και της «διαφθοράς», με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα «τελείωνε»…

    Με τούτα τα δεδομένα, η πρόσκληση Τσίπρα συνιστά μια πολύ ισχυρή απόδειξη για το είδος της «προοδευτικότητας» που αποπνέουν οι προεκλογικοί «πόλοι» στους οποίους προσβλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ.

    Όχι μόνο σε ό,τι αφορά στον «αντινεοφιλελεύθερο», μα και στον άλλον, τον «αντι-ακροδεξιό» τους χαρακτήρα.

    Επ’ αυτού, άλλωστε, τόσο  η συμπόρευση επί 4 χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ με τον κ.Καμμένο, όσο και η συμβολή του ΠΑΣΟΚ στην μετατροπή του ΛΑΟΣ (με τους Βορίδη, Γεωργιάδη τότε) σε «οικουμενικό» συγκυβερνήτη, είναι «έργα» που μιλούν, επίσης, από μόνα τους.

Πηγή: Εφημερίδα Real News 3/3/2019