Ήρωες και καθάρματα σχοινοβατούν ριψοκίνδυνα στις εσχατιές του χρόνου

του Μάκη Γεφυρόπουλου

Ο Αϊνστάιν δυστυχώς πέθανε, όπως και οι Χόκινγκ, Αριστοτέλης, η Υπατία, αλλά και ο Μαρξ.

Το ίδιο έπραξε και ο Χίτλερ και μαζί του οι Πολ Ποτ, Τζιμ Τζόουνς, η Φρειδερίκη και φυσικά ο Αλέξανδρος.

Ένδοξοι ήρωες, κοινοί θνητοί και καθάρματα περιωπής διασταυρώνουν τις τύχες τους καθημερινά, στο κοινό εκείνο κομβικό σημείο όπου ο θάνατος επικρατεί πανηγυρικά της ζωής, χωρίς να ενδιαφερθεί πρώτα να αναζητήσει περαιτέρω τις διαφορές ανάμεσα στο καλό και το διαβολικό.

Τα νεκροταφεία είναι γεμάτα με μίση, έρωτες και ανεκπλήρωτα όνειρα. Τα πεδία των μαχών έχουν διαποτιστεί με ωκεανούς αίματος που εκρέουν από τα κατακρεουργημένα σωθικά των σφαγιασμένων «νεκροζώντανων», οι οποίοι  συνεχίζουν ακόμα και μετά τον θάνατό τους να πολεμούν με λύσσα για το μάταιο των φθονερών φιλοδοξιών τους.

Ο θάνατος υπερβαίνει τις επίγειες διαμάχες και ξεφεύγει από το πεδίο της ανθρώπινης επιρροής. Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε ξανά και ξανά, ερχόμενοι αντιμέτωποι με τις παθογένειες της εφήμερης ύπαρξής μας, όπως επίσης και με τα καπριτσιόζικα ξίφη του αδάμαστου χρόνου.

Γινόμαστε επιστήμονες, καλλιτέχνες και επαναστάτες, την ίδια στιγμή που δίπλα μας απογυμνώνουν τα πυρηνικά όπλα τους, οι αιμοσταγείς επίδοξοι επικυρίαρχοι της πλάσης και οι ανθρωποκτόνοι του κοινού ποινικού συρφετού.

Επιθυμούμε διακαώς να αφήσουμε το στίγμα μας, μα εκείνο χάνεται στους στροβίλους της αιωνιότητας, όπως ένας μικρός και ασήμαντος κόκκος άμμου.

Πίσω μένουν μονάχα οι αγαθοεργίες και τα βδελύγματα, με τους πιο «τυχερούς» ανάμεσά μας να διαιωνίζονται στη συλλογική μνήμη -και ανάλογα βέβαια με το μέγεθος των πράξεων μας-, για λίγο περισσότερο καιρό, εκπληρώνοντας έτσι άδοξα την επιθυμία μας για αθανασία, μιας και εμείς δε θα βρισκόμαστε κάπου εκεί κοντά για να καμαρώσουμε τα όποια κατορθώματα αφήσουμε για κληρονομιά στις επόμενες γενιές.

Είμαστε λοιπόν όλοι ίσοι απέναντι στον χάρο, αλλά διαφέρουμε ωστόσο θεμελιωδώς στον τρόπο με τον οποίο αναπνέουμε τη ζωή. Παρά τις δυσκολίες, πάντα θα έχουμε την επιλογή για το πώς θα σταθούμε απέναντι στο ρεύμα των κακουχιών που επιβουλεύεται μοχθηρά να καταπνίξει την ανθρωπιά μας.

Ναι, ο θάνατος είναι αδυσώπητος και όπως ο ωρολογιακός χρόνος, δε νικιέται. Αντίθετα, η τέχνη της ζωής μπορεί να κατακτηθεί, αρκεί να έχουμε ανοιχτό νου και ελεύθερη καρδιά.

Η «αθανασία» τελικά αποτελείται από πολλά μικρά νήματα αγάπης που συνδέονται αλληλέγγυα με τις θαρραλέες πράξεις της καθημερινότητας, συνθέτοντας έτσι από κοινού το μεγαλείο της ανθρώπινης διαδρομής.

Η ευτυχία κρύβεται ανάμεσα στα συντρίμμια της φρικιαστικής πραγματικότητας και αναδύεται μονάχα ύστερα από τις επίπονες προσπάθειες όλων εκείνων που δε διστάζουν να θυσιάσουν τη ζωή τους για μία και μοναδική στιγμή ευδαιμονίας που θα έρθει και θα καθησυχάσει το βασανισμένο τους πνεύμα από τα δεινά του.

Γιατί αυτό που μετράει στο τέλος, ακόμη και όταν όλοι οι κοσμικοί δείχτες των ρολογιών πάψουν να γυρίζουν αργά και βασανιστικά, επιτρέποντας επιτέλους στην αιώνια σιγαλιά να κατακλύσει τα πέρατα του σύμπαντος με τον θλιμμένο και θρηνητικό αχό της, είναι η καλοσύνη εκείνων των «φαντασμάτων» που τόλμησαν να ζήσουν με το γέλιο ζωγραφισμένο στα άλλοτε ζωηρά τους χείλη.

Εκείνων που αψηφώντας σθεναρά τις θνησιγενείς συμβάσεις της εύθραυστης μοίρας τους, κατευθύνουν έμπρακτα με το παράδειγμά τους τις επόμενες γενιές θνητών, στην προσπάθειά που αυτές καταβάλουν για να αλλάξουν προς το καλύτερο την οδυνηρή εμπειρία μίας κολασμένης πραγματικότητας που καθηλώνει τις συνειδήσεις με την αμετροέπεια της εξουσίας του τρόμου.

      

Πόλεμος Μαρινάκη στη διαπλοκή

Γράφει η Άντα Ψαρρά

Σηκώθηκε ακόμα και η τρίχα της γάτας των Ιμαλαΐων του Σταύρου Ψυχάρη διαβάζοντας το χθεσινό κύριο άρθρο της Ναυαρχίδας Μαρινάκη.

Σε έναν αχταρμά ασθενικής -είναι η αλήθεια- μνήμης για την ένδοξη εφημερίδα «που δημιουργήθηκε από μία πρωτοβουλία ισχυρών αστικοφιλελεύθερων προσωπικοτήτων», το «Βήμα», σύμφωνα με τον τωρινό αρθρογράφο «ήταν ένας φάρος ικανός να μεταλαμπαδεύσει στη χώρα τις αναλλοίωτες και ανεκπλήρωτες όπως αποδεικνύεται στις μέρες μας αρχές και αξίες του αστικοδημοκρατικού εκσυγχρονισμού».

Το κύριο άρθρο συνεχίζει, αναφέροντας τις αρχές και τις αξίες που υπηρέτησε η εφημερίδα «που βρήκε απέναντί της βασιλείς, πρωθυπουργούς, δικτάτορες, κινηματίες, και λοιπούς υστερόβουλους δυνάστες, οικονομικούς και άλλους οι οποίοι δεν άντεχαν ακριβώς τις αρχές και τον έλεγχό του».

Τώρα, βέβαια, αν στη μεγάλη ιστορία της εφημερίδας λειάνθηκαν συχνά οι αντιθέσεις με βασιλείς, πρωθυπουργούς, δικτάτορες και κινηματίες λίγοι το θυμούνται, μια και όσοι έκαιγαν κατά καιρούς τα φύλλα της εφημερίδας έχουν πλέον γεράσει, ενώ μόνο σε αρχεία βρίσκονται τα έγκυρα άρθρα Ελλήνων και ξένων αναλυτών για το πώς οι ιστορικοί ιδιοκτήτες του «Βήματος» ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις στην Ελλάδα.

Φαίνεται δε και από τη συνέχεια του κύριου άρθρου, που υπερασπίζεται τον νέο ιδιοκτήτη του από τους σκευωρούς και τους διαπλεκόμενους, ότι το χούι για το ανεβοκατέβασμα κυβερνήσεων δεν το έχει χάσει η ιστορική αυτή εφημερίδα. Ολο το υπόλοιπο μακροσκελές κύριο άρθρο είναι γραμμένο πρωτίστως εναντίον της κυβέρνησης, αλλά δευτερευόντως και εναντίον όλων των γνωστών επιχειρηματιών (πλην Αλαφούζου και Βαρδινογιάννη) που σε αντίθεση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη είναι περίπου ενεργούμενα του ΣΥΡΙΖΑ!

Ακόμα και τον «αυτοδημιούργητο» επί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ Λαυρεντιάδη, με τις μεγάλες απάτες και τις ισχυρές πολιτικές και ιερές σχέσεις, χρεώνει στον ΣΥΡΙΖΑ ο αρθρογράφος. Σπεύδει μάλιστα να παρουσιάσει τους εργαζόμενους του συγκροτήματος ενωμένους ως μία γροθιά απέναντι σε όσους σταλινικούς προπαγανδιστές θέλησαν λυσσαλέα να τους εξαγοράσουν και να τους ποδηγετήσουν και στη συνέχεια «μετέφεραν την πίεση στον εκδότη μας».

Κι αν κανείς αναρωτηθεί εδώ προς τι όλο αυτό το μακροσκελές ηρωικό άρθρο, ειδικά όταν είναι γνωστή από ιδρύσεως του «Βήματος» η αλλεργία του σε κάθε τι αριστερό, το ζουμί βρίσκεται στο τέλος!

Ολο το άρθρο είναι τελικά γραμμένο μετά την πικρή γεύση που άφησε η αποχώρηση του Πέτρου Κόκκαλη από τον συνδυασμό του υποψήφιου δημάρχου Γιάννη Μώραλη. Τα φιλομαρινακικά ΜΜΕ, που πανηγύριζαν το 2014 όχι μόνο για τον γιο αλλά ακόμα και για τον ίδιο τον Σωκράτη Κόκκαλη, σπεύδοντας μάλιστα να προαναγγείλουν τότε και τη δική του προσχώρηση στον «Πειραιά Νικητή», σήμερα είδαν διαπλοκή και προδοσία.

Κι όλα αυτά επειδή απλά αποχώρησε ο Π. Κόκκαλης από τον συνδυασμό Μώραλη - Μαρινάκη. Πού να ανακοινώσει, όπως αναμένεται, και τη συμμετοχή του στις ευρωεκλογές.

      

"Όταν πεθάνω, να με θάψετε με την σημαία του Παναθηναϊκού".!

Πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, συνιδρυτής της ΒΙΑΝΕΞ, ο οποίος νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «Υγεία», μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Στο ανακοινωθέν του νοσοκομείου αναφέρεται: Σήμερα Τρίτη 19 Μαρτίου 2019 κατέληξε στο ΥΓΕΙΑ ο Αθανάσιος Γιαννακόπουλος μετά από μακρά νοσηλεία στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Είχε υποστεί βαρύ θρομβωτικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο από το οποίο, παρά την έγκαιρη και επιτυχή θρομβεκτομή, δεν μπόρεσε να συνέλθει.

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν ο δεύτερος από τα αδέλφια που, με μπροστάρη τον πατριάρχη της οικογένειας, Παύλο, δημιουργήσαν τη μεγαλύτερη ελληνική φαρμακοβιομηχανία, τη ΒΙΑΝΕΞ. Μαζί μοιράστηκαν και την αγάπη για τον Παναθηναϊκό.

Μεγάλη του αγάπη ο αθλητισμός. Διετέλεσε πρόεδρος του Παναθηναϊκού σε μπάσκετ, βόλεϊ και ερασιτέχνη, ενώ ήταν και για αρκετά χρόνια σύμβουλος της ΕΠΟ. Από το 1992 μέχρι το 2012 υπήρξε συνιδιοκτήτης της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού μαζί με τον αδερφό του, Παύλο. Ανέλαβε την προεδρία των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού από το 1999 έως το 2009. Επίσης, υπήρξε πρόεδρος του επαγγελματικού τμήματος βόλεϊ ανδρών του Παναθηναϊκού την περίοδο 2008-09.

Οι απώλειες των αδελφών του, πρώτα της αδελφής του Βασιλικής, μετά του μικρότερου από τα αδέλφια, του Κώστα, και πιο πρόσφατα του Παύλου, τον κατέβαλαν. «Είμαι στενοχωρημένος γιατί η ζωή κι η μοίρα τα έφερε έτσι που τα δυο μου αδέλφια έφυγαν μέσα σε 40 μέρες και οι δυο» είχε πει στο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος», τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο ΟΑΚΑ.

 

Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος τον Σεπτέμβριο του 2015, στην γιορτή "Honouring Our Legacy" κάποια στιγμή πήρε το μικρόφωνο και είπε : "Θέλω να κάνω μία παράκληση: Όταν πεθάνω, να με θάψετε με την σημαία του Παναθηναϊκού"   

zoornalistas.com

Φάλαινα πέθανε από "γαστρικό σοκ" - Είχε στο στομάχι της 40 κιλά πλαστικές σακούλες.!

Mια νεαρή φάλαινα, η οποία ξεβράστηκε στις ακτές των Φιλιππίνων, πέθανε από "γαστρικό σοκ" καθώς βρέθηκαν μέσα στο στομάχι της περισσότερα από 40 κιλά από πλαστικές σακούλες.

Υδροβιολόγοι και εθελοντές από το Μουσείο D’ Bone Collector στο νησί Μιντανάο της χώρας, οι οποίοι πραγματοποίησαν νεκροτομή στη φάλαινα, δήλωσαν σοκαρισμένοι από τα ευρήματά τους. Μέσα στο στομάχι της φάλαινας που ξεβράστηκε το Σάββατο βρέθηκαν περισσότερες από 80 πλαστικές σακούλες, ανάμεσά τους και «16 σακούλες από ρύζι, 4 σακούλες από μπανάνες και αρκετές σακούλες για ψώνια».

«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ποσότητα πλαστικού που έχει βρεθεί σε φάλαινα. Είναι αηδιαστικό. Πρέπει να ληφθούν μέτρα κατά όσων συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τους ωεκανούς ως μεγάλες χωματερές», αναφέρουν σε ανάρτησή τους στο Facebook.

Η χρήση πλαστικών μιας χρήσης είναι ανεξέλεγκτη στη νοτιοανατολική Ασία. Μια έκθεση του 2017 της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Προστασίας αναφέρει ότι η Κίνα, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ ρίχνουν στον ωκεανό περισσότερα πλαστικά σε σχέση με ό,τι όλος ο υπόλοιπος κόσμος μαζί.

Ο υδροβιολόγος Ντάρελ Μπλάτσλεϊ, ο οποίος είναι συνιδιοκτήτης του μουσείου, δήλωσε ότι κατά την δεκαετία που εξετάζει νεκρές φάλαινες και δελφίνια, διαπιστώθηκε ότι 57 από αυτά είχαν πεθάνει λόγω της συγκέντρωσης σκουπιδιών και πλαστικών στα στομάχια τους.

Τον περασμένο Ιούνιο μια φάλαινα στην Ταϊλάνδη πέθανε αφού είχε καταπιεί περισσότερες από 80 πλαστικές σακούλες βάρους συνολικά περίπου 8 κιλών.

enallaktikos.gr

Ο Γιάννης Λοβέρδος μπέρδεψε τον Σερζ Λατούς με τον Σωτήρη Καλυβάτση

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Αυτή τη φορά, ο γνωστός Γιάννης Λοβέρδος που ανά τρεις-τέσσερις μέρες ανεβάζει fake news, ξεπέρασε και τον... εαυτό του

Δεν ήμουν σίγουρος το ομολογώ, έστω και αν έψαξα το συγκεκριμένο λογαριασμό του Γιάννη Λοβέρδου στο Facebook σε βάθος χρόνου και είδα ότι είναι πραγματικός!  Εχει και 75 χιλιάδες ακόλουθους άλλωστε.

Αλλά από την άλλη, λες, δεν μπορεί να κάνει τέτοιο τραγικό λάθος. Ακόμα και αν είναι ο γνωστός Γιάννης Λοβέρδος που ανά τρεις-τέσσερις μέρες ανεβάζει fake news. Φαίνεται λοιπόν ότι εδώ ξεπέρασε ακόμα και τον εαυτό του.

Και μας λέει πως «ο Γάλλος οικονομολόγος Σερζ Λατούς, που θαυμάζουν ο Τσίπρας και οι σύντροφοι του» είναι ο Σωτήρης Καλυβάτσης από τους ΑΜΑΝ (το παλιό Ράδιο Αρβύλα).

 

Η σχετική ανάρτηση στο Facebook 

  

Διαβάστε τι γράφει: «Αυτός είναι ο γάλλος οικονομολόγος Σερζ Λατούς, που θαυμάζουν ο Τσίπρας και οι σύντροφοι του; Που τους εμπνέει τον όρο «ολιγαρκής (λιτή) αφθονία» και υποστηρίζει την..."απο ανάπτυξη"! Τι ζούμε, φίλοι; Δεν μπορεί να είναι πραγματικά όλα αυτά. Μάλλον βιώνουμε κάποιον συλλογικό, ψυχεδελικό εφιάλτη...».

Αναρωτιέμαι, δεν είδε το γελοίο του πράγματος; Τι έκανε αλήθεια; Εβαλε στο Google το λήμμα «Σερζ Λατούς» και του έβγαλε τον Καλυβάτση ντυμένο τρελό επιστήμονα και αυτός δεν κατάλαβε τίποτε;

Είναι και υποψήφιος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Θα τον ψηφίσουν κάποιοι, έτσι;

Στα δικαστήρια οι συνταξιούχοι και για την προσωπική διαφορά

Μια νέα «βιομηχανία» αιτήσεων και δικαστικών προσφυγών, από εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους, προκαλεί η καθυστέρηση του υπουργείου Εργασίας στην έκδοση των προβλεπόμενων ενημερωτικών σημειωμάτων, στα οποία θα αποτυπώνεται ποιο είναι το νέο, μετά τον επανυπολογισμό, ποσό σύνταξης που λαμβάνουν από 1ης Ιανουαρίου 2019, ποια είναι η προσωπική τους διαφορά και πώς προκύπτει το ποσό που καταβάλλεται. Μάλιστα, παρότι η διάταξη που προβλέπει την περικοπή των συντάξεων έως και 18% –στις περιπτώσεις που υπάρχει, μετά τον επανυπολογισμό, προσωπική διαφορά– έχει καταργηθεί και δεν εφαρμόζεται, στους κόλπους των συνταξιούχων είναι διάχυτη η ανησυχία ότι η μη δημοσιοποίηση των στοιχείων «κρύβει προθέσεις μείωσης των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων». Η σύγχυση και η ανασφάλεια που επικρατούν, μάλιστα, καθιστούν τους συνταξιούχους εύκολα θύματα διάφορων επιτήδειων που έναντι αμοιβής οδηγούν τους συνταξιούχους σε μια νέα διαδικασία υποβολής μαζικών αιτήσεων στον ΕΦΚΑ, διεκδικώντας ενημέρωση. Η απάντηση δε που λαμβάνουν από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Ταμείου είναι ότι δεν θα εκδοθούν ενημερωτικά με τα ποσά του επανυπολογισμού «μέχρι νεωτέρας»...

Αγνοια επικρατεί ακόμη και για τον τρόπο που προκύπτουν οι αυξήσεις στις συντάξεις των περίπου 620.000 συνταξιούχων που ο επανυπολογισμός έβγαλε ότι η νέα τους σύνταξη πρέπει να είναι υψηλότερη από αυτή που εισπράττουν σήμερα. Αυτοί λαμβάνουν την αύξηση που δικαιούνται σε 5 ετήσιες δόσεις, δηλαδή από το 2019 μέχρι και το 2023. Πολλοί είναι οι συνταξιούχοι που θεωρούν ότι ενώ δικαιούνταν αύξηση δεν έλαβαν ή έλαβαν μικρότερο ποσό, καθώς τους κόπηκε το οικογενειακό επίδομα κατά τη διαδικασία του επανυπολογισμού. Συγκεκριμένα, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, ο νόμος 4472/2017 όριζε ότι τα οικογενειακά επιδόματα στις συντάξεις που επανυπολογίζονται παύουν να καταβάλλονται μετά τις 31/12/2018 στις παλιές συντάξεις. Η διάταξη αυτή καταργήθηκε, με τη «διάσωση των συντάξεων». Εξακολουθεί όμως και ισχύει εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας (αντίστοιχη εγκύκλιος του ΕΦΚΑ δεν έχει εκδοθεί) που ορίζει ότι «στις περιπτώσεις που στον συνταξιούχο καταβάλλεται οικογενειακό επίδομα, οι φορείς κύριας ασφάλισης θα υπολογίζουν την προσωπική διαφορά λαμβάνοντας υπόψη την καταβολή του οικογενειακού επιδόματος».

Ετσι, εκτιμάται ότι είναι χιλιάδες οι συνταξιούχοι που λαμβάνουν μικρότερη αύξηση λόγω της κατάργησης των οικογενειακών επιδομάτων. Βέβαια, η πραγματική κατάσταση θα φανεί με την έκδοση των ενημερωτικών σημειωμάτων που ήδη έπρεπε να έχουν αναρτηθεί στη σχετική ιστοσελίδα του ΕΦΚΑ.

Ο Σύλλογος Συνταξιούχων Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας Ελλάδος προσέφυγε ήδη στον Συνήγορο του Πολίτη ζητώντας την παρέμβασή του προς το υπουργείο Εργασίας και τον ΕΦΚΑ, ώστε να δημοσιοποιηθούν οι νέες αποφάσεις - πράξεις συνταξιοδότησης, η ανάλυση των ποσών της σύνταξης μετά τον επανυπολογισμό και το μηνιαίο ενημερωτικό σημείωμα, τα οποία δεν εκδίδονται πλέον από την 1η/1/2019 και μετά.

Να σημειωθεί ότι με τα άρθρα 14 και 33 του νόμου Κατρούγκαλου (ν. 4387/2016), όπως αυτά τροποποιήθηκαν με το άρθρο 1 ν. 4583/2018, προβλέφθηκε ο επανυπολογισμός των συντάξεων όλων των «παλαιών» συνταξιούχων, δηλαδή αυτών που είχαν υποβάλει αιτήσεις συνταξιοδότησης πριν από τις 13/5/2016.

Τα αποτελέσματα του επανυπολογισμού, σύμφωνα με τις ίδιες ρυθμίσεις, εφαρμόζονται από 1ης/1/2019 και αν το καταβαλλόμενο μέχρι 31/12/2018 ποσό είναι μεγαλύτερο εκείνου που προκύπτει από τον επανυπολογισμό, το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο, ως προσωπική διαφορά, συμψηφιζόμενο κατ’ έτος με τις προσδοκώμενες από 1/1/2023 αυξήσεις των συντάξεων. Αν δε το καταβαλλόμενο είναι μικρότερο αυτού που προκύπτει από τον επανυπολογισμό, τότε αυτό προσαυξάνεται από 1ης/1/2019 κατά 1/5 της διαφοράς σταδιακά και ισόποσα εντός 5 ετών.

Σύμφωνα λοιπόν με τις ρυθμίσεις αυτές, τα ποσά συντάξεων που καταβάλλονται στους συνταξιούχους από τον Ιανουάριο (για την ακρίβεια από το τέλος Δεκεμβρίου 2018 που καταβλήθηκαν οι συντάξεις Ιανουαρίου) είναι αυτά που προκύπτουν μετά τον επανυπολογισμό.

Οπως, όμως, αναφέρουν οι συνταξιούχοι στην επιστολή τους προς τον Συνήγορο του Πολίτη, δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουν λάβει από τον ΕΦΚΑ ούτε νέα απόφαση - πράξη συνταξιοδότησης στην οποία να περιλαμβάνεται ανάλυση του ποσού σύνταξης του καθενός, όπως αυτό προκύπτει από τον επανυπολογισμό, ούτε ενημερωτικό σημείωμα στο οποίο να αποτυπώνεται ποιο είναι το νέο, μετά τον επανυπολογισμό, ποσό σύνταξης, ποια είναι η προσωπική διαφορά και πώς εν πάση περιπτώσει προκύπτει το ποσό που τους καταβάλλεται.

«Οπως είναι γνωστό, αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση της πολιτείας, του αρμόδιου υπουργείου, του ασφαλιστικού μας φορέα ΕΦΚΑ, να μας ενημερώνει εγγράφως για οποιαδήποτε αλλαγή επηρεάζει το ποσό σύνταξης που μας καταβάλλεται, πολλώ δε μάλλον όταν έχουμε νέα ποσά συντάξεων που προκύπτουν έπειτα από νέο υπολογισμό της σύνταξης», αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Και ζητούν, με βάση τον θεσμικό του ρόλο, να παρέμβει ο Συνήγορος για το μείζον αυτό θέμα, το οποίο αφορά περισσότερο από δύο εκατομμύρια συνταξιούχους, ώστε να υπάρξει η απαραίτητη για όλους γραπτή ενημέρωση αναφορικά με τις συνταξιοδοτικές παροχές που σήμερα λαμβάνουν και που πρόκειται και μελλοντικά να λαμβάνουν.

kathimerini.gr

Μια (…αδιάκοπη) αλητεία

Τα όσα συνέβησαν μέσα κι έξω από το Ολυμπιακό Στάδιο κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός μπορεί να προκαλούν οργή και αηδία, αλλά καμία έκπληξη. Για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι η «εξυγίανση» του ελληνικού ποδοσφαίρου (και όχι μόνο) πάει χέρι – χέρι με τον «εξυγιαντικό» χαρακτήρα των κάθε λογής «εξυγιαντών» του.

Πέντε λεπτά μετά την έναρξη του παιχνιδιού οπαδοί του Παναθηναϊκού εισέβαλαν στο γήπεδο και επιτέθηκαν στον πάγκο του Ολυμπιακού. Ταυτόχρονα «κύριοι» που φαίνονται στο βίντεο να διαθέτουν επίσημες διαπιστεύσεις εισόδου στον αγωνιστικό χώρο άρχισαν να επιδεικνύουν τις πυγμαχικές τους ικανότητες… Καταγγελίες μιλούν ακόμα και για μαχαίρια που βγήκαν από τους «καλούς» αυτούς …φιλάθλους!

Μετά το γκολ του Ολυμπιακού ξεκίνησε νέος γύρος επεισοδίων. Μια δράκα χουλιγκάνων ξεκίνησαν, εκτός γηπέδου, το δικό τους παιχνίδι «κλέφτες και αστυνόμοι» με τα ΜΑΤ, που έκαναν χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου – λάμψης. Τα χημικά «έπνιξαν» το γήπεδο και τους φιλάθλους που δεν συμμετείχαν στα επεισόδια. Το παιχνίδι διακόπηκε οριστικά από το Γερμανό διαιτητή.

Οι «ομορφιές» αυτές  δεν είναι παρά το αποκορύφωμα γεγονότων όπως η εισβολή αλητών σε αγώνα πόλο γυναικών (!) στο Παπαστράτειο, οι επιθέσεις ακόμα κι εναντίον γυναικών από συμμορίες άλλων οργανωμένων αλητών στο Περιστέρι (για να αναφερθούμε μόνο στα πρόσφατα), αλλά και περιστατικών που αφορούν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και στο μπάσκετ.

Άλλωστε δύο ώρες πριν το σημερινό ντέρμπι ποδοσφαίρου ένα άλλο παιχνίδι δεν ξεκίνησε ποτέ: Το μπασκετικό (αυτή τη φορά) παιχνίδι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Επίσης «ομορφιές» κι εκεί με χαρακτηριστικά τα όσα συνέβησαν μέσα στην εβδομάδα, κατά τη διάρκεια της συνάντησης των παραγόντων των δύο ομάδων, όπου (παρόντος του γγ Αθλητισμού Γ. Βασιλειάδη…) κατά άλλους «φτύστηκαν», κατά άλλους «δάρθηκαν» και κατά άλλους  και «φτύστηκαν» και «δάρθηκαν» μεταξύ τους…

Κατά τα λοιπά η ηλιθιότητα ορισμένων να παίρνουν το μέρος των «ντοπαρισμένων» χουλιγκάνων ή των ευυπόληπτων παραγόντων της α ή της β ομάδας, συνεχίζεται. Το ίδιο συνεχίζεται και η επιδοτούμενη – από το ίδιο το σύστημα που ελέγχει το ποδόσφαιρο – αλητεία. Πρόκειται για “επιδότηση” που, δεκαετίες τώρα, δεν έχει γνωρίσει καμία διακοπή…     

imerodromos.gr

Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν «ακόμη» σε ψευδοεπιστήμες;

Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες για τον κόσμο γύρω μας, νέες έρευνες, νέα αποτελέσματα, νέες ανακαλύψεις. Όλα αυτά δεν αφορούν μόνο τα μακρινά αστέρια, τα μυστηριώδη σωματίδια του...

Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες για τον κόσμο γύρω μας, νέες έρευνες, νέα αποτελέσματα, νέες ανακαλύψεις. Όλα αυτά δεν αφορούν μόνο τα μακρινά αστέρια, τα μυστηριώδη σωματίδια του μικρόκοσμου, γεγονότα σε περασμένες εποχές. Αφορούν την καθημερινότητά μας, τι τρώμε, τι φοράμε, πώς συμπεριφερόμαστε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Μάλιστα, η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτά που αφορούν την καθημερινότητά μας και σε αυτά που δεν την αγγίζουν καθόλου γίνεται συνεχώς και πιο δυσδιάκριτη και θα μπορούσε να πει κανείς, χωρίς υπερβολή, ότι, στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο της διάχυτης πληροφορίας, οτιδήποτε συμβαίνει οπουδήποτε επιδρά με κάποιον τρόπο στη ζωή μας. Μέσα σε αυτό όμως το πλαίσιο, ένα μεγάλο μέρος της επικαιρότητας καταλαμβάνεται από ψευδείς ειδήσεις, θεωρίες συνωμοσίας και ψευδοεπιστημονικές τοποθετήσεις.

Χωρίς αμφιβολία, οι τρεις αυτές κατηγορίες, που θα μπορούσε κανείς να κατατάξει στον τομέα της παραπληροφόρησης, έχουν διαφορές, ως προς την αφετηρία, το κοινό στο οποίο απευθύνονται και τις επιπτώσεις τους. Έχουν όμως και πολλά κοινά σημεία. Ο ίδιος ο χαρακτηρισμός τους παραπέμπει σε -ή είναι συνδεδεμένος με- κάτι που απέχει από την αλήθεια, οριζόμενη ως αυτό στο οποίο η πλειονότητα (ή τουλάχιστον μια μεγάλη ομάδα ειδικών) πιστεύει. Γιατί όμως κανείς να πιστεύει σε κάτι που είναι ψευδές; Ίσως δεν γνωρίζει ότι ισχύει κάτι τέτοιο, ίσως πρόκειται για μια «αλήθεια» που βρίσκεται πιο κοντά στις ανάγκες του και τις πρότερα διαμορφωμένες πεποιθήσεις του. Εδώ θα ασχοληθούμε κυρίως με το θέμα της ψευδοεπιστήμης, όμως το μεγαλύτερο μέρος της περιγραφής αφορά ομοίως τις θεωρίες συνωμοσίας και τις ψευδείς ειδήσεις.

Τι είναι ψευδοεπιστήμη;

Αν και μοιάζει διαισθητικά ξεκάθαρο σε τι αναφερόμαστε με τον όρο ψευδοεπιστήμη, ωστόσο ένας απολύτως σαφής ορισμός δεν είναι εύκολο να δοθεί. Σύμφωνα με τη Wikipedia, οι ψευδοεπιστήμες περιλαμβάνουν μια σειρά από (επιστημονικοφανείς) ισχυρισμούς, πεποιθήσεις και πρακτικές, οι οποίες θεωρούνται (από κάποιους) πως είναι επιστημονικές και πραγματικές, ωστόσο έρχονται σε αντίθεση με την επιστημονική μέθοδο. Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι συχνά αντιφατικοί, υπερβολικοί, μη διαψεύσιμοι και στηρίζονται εν πολλοίς στην προδιάθεση επιβεβαίωσης (confirmation bias), δηλαδή την τάση του ανθρώπου να επιβεβαιώνει τις πρότερες αντιλήψεις του. Από την περιγραφή αυτή προκύπτουν μια σειρά από ερωτήματα, όπως ποια είναι η επιστημονική μέθοδος, τι σημαίνει «μη διαψεύσιμος», ποιοι διακατέχονται από την προδιάθεση της επιβεβαίωσης κ.λπ.

Συνεχίζοντας κανείς την αναζήτηση, μπορεί να βρει μια λίστα από καταγεγραμμένες ψευδοεπιστημονικές απόψεις όπως η αστρολογία, ο δημιουργισμός, το κίνημα ενάντια στα εμβόλια, η άρνηση της κλιματικής αλλαγής, η θεωρία της επίπεδης Γης κ.ά. Φυσικά, οι φορείς αυτών των απόψεων δεν αποδέχονται τον χαρακτηρισμό που τους αποδίδεται. Επιπλέον, εκτός από κινήματα ή πρακτικές, τα οποία μπορούν να οριστούν λιγότερο ή περισσότερο ξεκάθαρα, ως ψευδοεπιστημονικές μπορούν να οριστούν έρευνες που παρουσιάζονται καθημερινά στην επικαιρότητα σχετικά με την υγεία, τη διατροφή, την Ψυχολογία και μπορεί να σχετίζονται με συναφή προϊόντα. Επομένως, γίνεται αντιληπτό ότι η ψευδοεπιστήμη δεν σχετίζεται απλώς με μια εναλλακτική θεώρηση του κόσμου ή μια ποικιλία διαφορετικών απόψεων, αλλά πολύ συχνά έχει οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις. Για παράδειγμα, συμπληρώματα διατροφής και σκευάσματα που αντιμετωπίζουν διαφόρων ειδών καταστάσεις έχουν εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως, ενώ φορείς ψευδοεπιστημονικών πεποιθήσεων έχουν τεράστια προβολή στον Τύπο και επιρροή στην κοινή γνώμη. Πολλές φορές μάλιστα, αυτές οι πεποιθήσεις εκφράζονται και από επιστήμονες. Επομένως, το θέμα της διάκρισης μεταξύ επιστήμης/ψευδοεπιστήμης δεν αποτελεί απλώς ακαδημαϊκό, αλλά ευρύτερο κοινωνικό θέμα.

Πώς διαχωρίζεται η επιστήμη από την ψευδοεπιστήμη;

Η συζήτηση στη δημόσια σφαίρα σχετικά με την ψευδοεπιστήμη φαίνεται να μονοπωλείται από τους φορείς αυτών των απόψεων και τους επιστήμονες. Οι τελευταίοι συνήθως επικαλούνται είτε την αυθεντία της επιστήμης τους ή πραγματικά εξετάζουν με τη βοήθεια της επιστημονικής μεθόδου τους ψευδοεπιστημονικούς ισχυρισμούς και τους απορρίπτουν. Αν όμως θέλουμε να είμαστε ακριβείς, τα όρια μεταξύ επιστήμης και ψευδοεπιστήμης δεν αποτελούν αντικείμενο μελέτης της επιστήμης, αλλά της Φιλοσοφίας της Επιστήμης.

Σε αυτό το πλαίσιο πολλοί φιλόσοφοι της επιστήμης έχουν προσπαθήσει να δώσουν απαντήσεις. Μάλιστα, ο ορισμός που παρατέθηκε παραπάνω βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα συμπεράσματα του φιλοσόφου της Επιστήμης Karl Popper. Ο Popper, μελετώντας τις μεθόδους που χρησιμοποιούν επιστήμονες σε διάφορα πεδία διατύπωσε την άποψη ότι μια πρόταση, για να είναι επιστημονική, θα πρέπει να είναι διαψεύσιμη, θα πρέπει δηλαδή να υπάρχει κάποιο πείραμα ή παρατήρηση τα οποία μπορούν να τη διαψεύσουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε (και αποτελεί) η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Η Γενική Σχετικότητα κάνει προβλέψεις για φαινόμενα του Σύμπαντος και η εγκυρότητά της επιβεβαιώνεται μέχρι στιγμής, αλλά μπορεί να υπάρξει κάποια παρατήρηση στο μέλλον η οποία να τη διαψεύσει. Είναι λοιπόν μια διαψεύσιμη θεωρία και επομένως έγκυρη επιστημονικά. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει ωστόσο με τις θεωρίες συνωμοσίας και την ψευδοεπιστήμη, καθώς οι φορείς αυτών των απόψεων προσαρμόζουν τα γεγονότα ώστε να επιβεβαιώνονται εκ των υστέρων, ενώ δεν υπάρχει (ή δεν προτείνεται) τρόπος να ελεγχθούν με νέες παρατηρήσεις. Σημαντική διάκριση για τον Popper μεταξύ επιστήμης και ψευδοεπιστήμης είναι ότι η πρώτη προσπαθεί να απορρίψει θεωρίες, ενώ η δεύτερη να επιβεβαιώσει. Αν μια θεωρία δεν μπορεί να ελεγχθεί ως προς την εγκυρότητά της, τότε δεν είναι επιστημονική. Θα έλεγε κανείς ότι οι απόψεις του Popper έχουν κυριαρχήσει σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των επιστημόνων ως προς το τι συνιστά ψευδοεπιστήμη.

Αξίζει βέβαια να αναφέρουμε ότι σε αυτό το θέμα έχουν υπάρξει και άλλες απόψεις. Για παράδειγμα, για τον Feyerabend δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος να θεωρεί κανείς την επιστήμη πιο έγκυρη από την αστρολογία ή τη χειρομαντεία, καθώς η καθεμιά έχει τα δικά της εργαλεία και μεθόδους. Μια ενδιαφέρουσα όμως τοποθέτηση που αντιτίθεται των απόψεων του Feyerabend έχει κάνει ο John Wilkins, ιστορικός και φιλόσοφος της Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης. Διάφορα επιστημονικά πεδία και θεωρίες έχουν «χτίσει» γύρω τους έναν όγκο γνώσης και έχουν αναπτύξει μεθοδολογίες τόσο στις Φυσικές όσο και στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες. Μάλιστα, όλα αυτά τα πεδία έχουν δείξει τη δυναμική παραγωγής νέας γνώσης από πολύ νωρίς στην ιστορία τους. Αντιθέτως, η αστρολογία υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια χωρίς να έχει συμβεί κάτι τέτοιο κι αν αποδεχτούμε την εγκυρότητά της, χρειάζεται να απορρίψουμε τις γνώσεις που έχουμε συσσωρεύσει εδώ και αιώνες στη Φυσική. Ένα τέτοιο επιχείρημα μπορεί φυσικά να επικαλεστεί κανείς και για τη θεωρία της επίπεδης Γης και τον δημιουργισμό.

Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν «ακόμη» σε ψευδοεπιστήμες;

Το ερώτημα αυτό είναι από τα πιο ενδιαφέροντα, καθώς μας δίνει τη δυνατότητα να αναδείξουμε πτυχές τόσο της ανθρώπινης φύσης όσο και της ίδιας της επιστήμης. Σε ό,τι αφορά την τελευταία, η έκπληξη που συχνά συνοδεύει αυτό το ερώτημα («ακόμη») υποδηλώνει τις πεποιθήσεις μας για την έννοια της προόδου στην επιστήμη. Υπονοείται δηλαδή ότι με την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο που έχουμε επιτύχει τα τελευταία χρόνια θα έπρεπε να έχουν ήδη εξαλειφθεί όχι μόνο οι ψευδοεπιστήμες αλλά και κάθε άλλου είδους πεποίθηση εκτός επιστήμης. Φυσικά, μια τέτοια πεποίθηση είναι όχι μόνο αναληθής αλλά και επικίνδυνη. Είναι ίσως εκτός των σκοπών του παρόντος κειμένου να αναλυθούν οι λόγοι για τους οποίους ισχύει κάτι τέτοιο, ωστόσο το κατά πόσο η επιστήμη προοδεύει και κατά πόσο είναι από μόνη της αρκετή για να καλύψει τις ανθρώπινες ανάγκες είναι άλλο ένα θέμα υπό μελέτη.

Τόσο οι ψευδοεπιστήμες όσο και τα σενάρια συνωμοσίας μας προσφέρουν μια εύκολη απάντηση σε ερωτήματα που μας απασχολούν. Μας απαλλάσσουν από την ευθύνη να αναζητήσουμε απαντήσεις σε ερωτήματα που απαιτούν πολλή μελέτη και μόχθο. Πολλοί από εμάς μπορεί να μην έχουμε τη δυνατότητα είτε να αναζητήσουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε είτε να σκεφτούμε εντατικά και δομημένα ώστε να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα. Ταυτόχρονα όμως, μας φαίνεται προτιμότερο να υιοθετούμε κάποιες απόψεις για τον κόσμο από το να μην έχουμε καμία.

Από την άλλη, μια σειρά από έρευνες δείχνουν ότι το μορφωτικό επίπεδο και η πρόσβαση σε απεριόριστο όγκο πληροφορίας (μέσω του Διαδικτύου) δεν είναι ικανά να εξαλείψουν το φαινόμενο των ψευδοεπιστημών. Η προδιάθεση επιβεβαίωσης υποδηλώνει την τάση που έχουμε να αξιολογούμε ως σημαντικότερα τα γεγονότα που επιβεβαιώνουν τις απόψεις που έχουμε ήδη διαμορφώσει. Αυτή η τάση δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των ανθρώπων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Μάλιστα, ένας άνθρωπος με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο είναι περισσότερο ικανός να στηρίξει τις ήδη διαμορφωμένες, αλλά πιθανόν λάθος, απόψεις του ακριβώς λόγω της καλύτερης μόρφωσής του. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται μάλιστα πολλοί επιστήμονες που προβάλλουν συστηματικά ψευδοεπιστημονικές απόψεις, είτε επικαλούμενοι το κύρος τους ή/και χρησιμοποιώντας επιστημονικοφανή επιχειρήματα και αναφορές σε αμφίβολες πηγές.

Αν όλοι οι άνθρωποι είμαστε δέσμιοι των περιορισμών που αναφέρθηκαν, πώς είναι δυνατόν ένας επιστήμονας να είναι αντικειμενικός, χωρίς προκαταλήψεις; Είναι σαφές ότι δεν γεννιούνται άνθρωποι με ανοσία στις ψευδοεπιστημονικές απόψεις. Ο μόνος τρόπος, σύμφωνα με τον Popper, είναι να θέτουμε τις αντιλήψεις μας υπό το πρίσμα της διαψευσιοκρατίας. Δεδομένου ότι δεν είναι εφικτό να παρατηρούμε τον κόσμο χωρίς πρότερες αντιλήψεις, οφείλουμε να αναζητούμε τα στοιχεία που μπορούν να διαψεύσουν τις απόψεις μας και όχι να αρκούμαστε σε αυτά που απλώς τις επιβεβαιώνουν.

Την ίδια δουλειά κάνει και ένας επιστήμονας. Όπως πολύ εύστοχα το θέτει η φιλόσοφος Mary Midgley, ο επιστήμονας δεν είναι ένας άνθρωπος ουδέτερος, χωρίς πεποιθήσεις. Αντιθέτως, εκφράζει και αποδέχεται ανοιχτά τις προκαταλήψεις και πεποιθήσεις του και τις υποβάλλει και αυτές στη βάσανο της επιστημονικής μεθόδου. Αυτό που έχει σημασία, όπως πίστευε και ο Popper, είναι, ακολουθώντας την επιστημονική μέθοδο, να είμαστε πρόθυμοι να απορρίψουμε τις θεωρίες (απόψεις) μας.

Γιάννης Κοντογιάννης

      

Ολισθήματα

γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Από τους λίγους που φαίνεται να διαθέτουν μυαλό στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Νίκος Φίλης [ανταλλάσσουμε χαιρετισμούς εκ του μακρόθεν -σπάνια διά χειραψίας], παρότι μπορεί να διαφωνείς μαζί του σε πολλά ζητήματα. Ο άνθρωπος έχει λόγο, υπερασπίζεται, έστω και άστοχα μερικές φορές, ό,τι πιστεύει, είναι συγκροτημένος και δεν αερολογεί όπως οι πλείστοι της κυβέρνησης.

Αυτά όμως δεν αρκούν για να σώσουν τα ολισθήματα των ομοϊδεατών (;) του -και ας περιοριστούμε εδώ στα λεκτικά τέτοια. Βεβαίως και θυμάται τα θύματα από βόμβες μολότοφ· πώς είναι δυνατόν να ξεχαστεί κάτι τόσο ανατριχιαστικό για τη δημοκρατία; Θυμάται και γνωρίζει και ως πολίτης και ως πολιτικός, εν αντιθέσει με τον επί τριάντα [και] χρόνια θητεύσαντα στη δημοσιογραφία «συνάδελφό» του, η αμνησία του οποίου εκθέτει τον ίδιο, το κόμμα του αλλά και τη δημοσιογραφία. Εάν δεν θυμάται τους νεκρούς της Marfin, αυτό σημαίνει είτε ότι δεν έκανε καλά τη δουλειά του όλες αυτές τις δεκαετίες είτε ότι το έχει πραγματικά απωθήσει στο χάος του ασυνειδήτου του -το τελευταίο με τη σειρά του καταδεικνύει ότι η «επαναστατικότητα» εξακολουθεί να τον συγκλονίζει· τι άλλο να σκεφτεί κανείς...

Και αυτά συμβαίνουν, δυστυχώς πολλαπλασιαστικά, στο ένα «στρατόπεδο». Στο άλλο «κυριαρχεί» η αγωγή του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά κατά των εκπαιδευτικών γιατί εθίγη, λέει, η τιμή του, η υπόληψή του, «κάτι» τέλος πάντων που υπερβαίνει τους κοινούς θνητούς. Η ιστορία είναι γνωστή.

Ο κανακάρης του πρωθυπουργού συνελήφθη από την εποπτεύουσα καθηγήτριά του να αντιγράφει σε σχολικό διαγωνισμό· η επαγγελματική της ηθική την ωθεί στο να μονογράψει το γραπτό του υιού. Λίγες μέρες μετά η καθηγήτρια απολύεται -όχι παίζουμε. Εμ, δεν παίζουμε με την εξουσία, δεν μπορούμε να παίξουμε εμείς οι κοινοί θνητοί. Οι συνάδελφοί της την υπερασπίστηκαν -εύγε τους!- και ο «θηριώδης» πολιτικός ανήρ τούς σέρνει στα δικαστήρια. Τέτοια η πολιτική αγωγή του. Τι να πούμε κι εμείς οι νεοέλληνες, που ψάχνουμε να βρούμε κάποια αξία να ακουμπήσουμε, να παραδειγματιστούμε;

Τι συνάγεται από τα δύο ελάχιστα παραδείγματα των δύο κυριοτέρων, σήμερα, πολιτικών αντίπαλων «στρατοπέδων»; Πρώτον, ότι το καθήκον είναι λέξη κενή, άνευ βάρους και ήθους, δεύτερον, ότι η πλειονότητα των πολιτικών θεωρεί εαυτούς υπέρ τον μέσο όρο, τι λέω, υπέρ πάντα όρο [θεσμούς και νόμους], ότι μπορούν να εκστομίζουν όποια κοτσάνα επιθυμούν ή τους κατεβάζει η γκλάβα χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Οτι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τις διακρίσεις στην ελληνική κοινωνία, αυτοί που κρώζουν για ισότητα και δικαιοσύνη -τους καημένους.

Τα παραδείγματα είναι βέβαια πολλά αλλά δεν έχει νόημα να ασχολείται περαιτέρω κανείς -έτσι κι αλλιώς χάνει τον καιρό του, μια και οι περί ων ο λόγος έχουν μία σοβαρή υπερηφάνεια στα ώτα τους, άσε που αδιαφορούν παγερά για το τι λέει ή σκέφτεται η πλέμπα. Κάπως έτσι, από ολίσθημα σε ολίσθημα φτάσαμε ώς εδώ.

Έρχονται το 2020 οι νέες ταυτότητες υψίστης ασφαλείας - Πόσο θα κοστίζουν στον πολίτη

Προκηρύσσεται τις προσεχείς μέρες ο διαγωνισμός για την ανάθεση του έργου, ο οποίος αναμένεται να ολοκληρωθεί το επόμενο εξάμηνο. Αναλυτικά οι "ζώνες" ασφαλείας της νέας ταυτότητας.

Στην τελική ευθεία βρίσκεται η νέα ελληνική ταυτότητα, σε μέγεθος πιστωτικής κάρτας με βιομετρικά στοιχεία. O μειοδοτικός διαγωνισμός ανάθεσης του έργου, με την απόρρητη διαδικασία, προκηρύσσεται τις επόμενες ημέρες και αναμένεται να ολοκληρωθεί το επόμενο εξάμηνο, σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο.

Προοπτική κόστους για τον Έλληνα πολίτη είναι κάτω από 7 ευρώ συν τα έξοδα των φωτογραφιών. Τσιπ με φωτογραφίες, δακτυλικό αποτύπωμα, ομάδα αίματος προαιρετικά και ό,τι άλλο απόρρητο θα εμπεριέχεται στη νέα ταυτότητα.

Η δέσμευση του μέγιστου ποσού που προϋπολογίζεται για το έργο για την επόμενη 15ετία ανέρχεται περίπου στα 500.000.000 ευρώ, δηλαδή 30.000.000 ευρώ το χρόνο, προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία.

Ποσά που αναμένεται να μειωθούν σημαντικά από τις προσφορές των εταιρειών, οι οποίες εκτιμάται ότι θα είναι πάνω από 10 και ενδεχομένως θα επιχειρήσουν να πάρουν το έργο δίνοντας τη φθηνότερη προσφορά.

Η εταιρεία ή η κοινοπραξία που θα είναι η «απόλυτα φθηνότερη» θα κερδίσει το έργο.

Φυσικά θα πρέπει να πληροί τις απαιτούμενες προδιαγραφές, να έχει αναλάβει αντίστοιχο έργο σε χώρα της ΕΕ και να έχει τυπώσει αριθμό τεμαχίων που αντιστοιχεί στους περίπου 10 εκατ. κατοίκους της Ελλάδας.

 

Οι νέες ταυτότητες  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

Οι "ζώνες" ασφαλείας

Οι ψηφιακές προδιαγραφές ασφαλείας χωρίζονται σε επτά ζώνες:

Εμπρόσθια όψη

Ζώνη 1: Αριθμός Ταυτότητας (card number).

Ζώνη 2: Φύλο / Sex (Άρρεν/ Θήλυ Male/Female), Επώνυμο, Όνομα, Ημερομηνία Γέννησης, Ιθαγένεια,

Ζώνη 3: Ημερομηνίας Λήξης, Αριθμός Πρόσβασης Κάρτας, Αρχή Έκδοσης.

Ζώνη 4: Υπογραφή Κατόχου.

Ζώνη 5: Φωτογραφία

Οπίσθια όψη

Ζώνη 6: Όνομα Πατέρα, Όνομα Μητέρας, Τόπος Γέννησης, Ημερομηνία Έκδοσης, Ομάδα Αίματος, Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ), ψηφιακό δακτυλικό αποτύπωμα

Ζώνη 7: Ζώνη Μηχανικής Ανάγνωσης (Machine Readable Zone-MRZ).

Φυσικά, στη νέα ταυτότητα έχουν τοποθετηθεί ο θυρεός της Ελληνικής Δημοκρατίας, το όνομα της χώρας (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ / HELLENIC REPUBLIC), ο τύπος εγγράφου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ / IDENTITY CARD), το σήμα ICAO (Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας), το ενσωματωμένο RFID chip.

Στο ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης περιέχονται: φωτογραφία, στοιχεία κατόχου, ύψος (μετά τη συμπλήρωση του 24ου έτους), στοιχεία που απαιτούνται για υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, δήμος εγγραφής, αριθμός δημοτολογίου, τόπος έκδοσης δελτίου. Ο τύπος του δελτίου ταυτότητας, όπως περιγράφεται στην ΚΥΑ, είναι μορφότυπο σύμφωνα με τις συστάσεις του ICAO (Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας).

news247.gr

Κόμμα εξουσίας ή γκρουπούσκουλο;

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με «λογική» εγκλωβισμένη στο 3%-4% κάνουν ό,τι μπορούνγια να προκαλούν το θυμό πολιτών.

Του Γιώργου  Καρελιά

Μέχρι που ξέσπασε η κρίση, το 2009, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα που βολόδερνε κάπου ανάμεσα στο 3% και στο 4%. Έκτοτε η άνοδός του ήταν ραγδαία. Το 2012 έγινε αξιωματική αντιπολίτευση με 27% και το 2015 κυβέρνηση με 36%.

Η κυβερνητική του θητεία είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά κατάφερε να αποφύγει αυτό που εξαρχής υπολόγιζαν οι πολιτικοί αντίπαλοί του, δηλαδή να γίνει (αριστερή) παρένθεση. Συμπλήρωσε ήδη μια πλήρη τετραετία.

Στη φάση που βρίσκεται τώρα προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει όσα (θεωρεί ότι) πέτυχε η κυβέρνησή του:

1.Το τέλος της εποχής των Μνημονίων και τις, δειλές έστω, εξόδους στις αγορές, που διαψεύδουν την καταστροφολογία της αντιπολίτευσης(μέχρι πρότινος ο κ. Μητσοτάκης διαλαλούσε ότι η χώρα δεν μπορεί να δανειστεί) και οδηγούν προς μια μορφή κανονικότητας.

2. Την αποτροπή του επώδυνου μέτρου της περικοπής των συντάξεων, στο οποίο είχε, επίσης, επενδύσει η αντιπολίτευση.

3.Την αποκατάσταση κάποιας(μερικής, στοιχειώδους) ομαλότητας στα εργασιακά με την αύξηση του κατώτατου μισθού, αν και ακόμα είμαστε μακριά από τη θεραπεία των πληγών που έχει ανοίξει η κρίση στα εργασιακά δικαιώματα.

4.Την επίλυση του χρονίζοντος Μακεδονικού, που ήταν το μοναδικό μεγάλο θέμα το οποίο συσπείρωσε δυνάμεις και πέραν του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το «Όχι» της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής προκάλεσε εκεί αναταράξεις.

5. Την απόπειρα να «ανοιχτεί» ο ΣΥΡΙΖΑ προς τις δυνάμεις του Κέντρου, της Κεντροαριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας, του χώρου που παραδοσιακά εξέφραζε το ΠΑΣΟΚ.

Κι ενώ γίνονται όλες αυτές οι προσπάθειες, αρκούν μια-δυο κλωτσιές για να χυθεί, κατά την γνωστή λαϊκή έκφραση, η καρδάρα με το γάλα. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με «λογική» εγκλωβισμένη στο 3%-4% ή άλλα που βλέπουν τον εαυτό τους κάτι σαν …Ρομπέν του Facebook κάνουν ό,τι μπορούν για να προκαλούν το θυμό πολιτών, οι οποίοι καθόλου δεν θέλουν να πυκνώσουν τις τάξεις του-κατά ΣΥΡΙΖΑ- «παλαιού πολιτικού συστήματος». Όμως, αυτοί οι πολίτες δεν ανέχονται να ακούν παραδοξολογίες (επιεικέστατος χαρακτηρισμός…) του τύπου «κανείς δεν σκοτώθηκε από μολότοφ». Ούτε να παρακολουθούν τον Πολάκη τη μια να αντιδικεί δικαστικά με πεθαμένους και την άλλη να διοχετεύει … ηρωϊκούς τηλεφωνικούς διαλόγους με τον Στουρνάρα, αλλά να βάζει την ουρά στα σκέλια όταν καταλαβαίνει(ή του λένε) ότι η πολιτική μπουνταλοσύνη μπορεί να γίνει επικίνδυνη.

Είναι άλλο να θες να πεις ότι όποιος συλληφθεί με μια μολότοφ δεν είναι κακούργος για να κινδυνεύει με 20 χρόνια φυλακή και άλλο να λες κάτι που αμέσως θα ερμηνευθεί ως δικαιολόγηση εγκλημάτων σαν κι αυτά που διαπράχθηκαν στην MARFIN. Και όταν είσαι υπουργός δεν μπορείς να αφήνεις ούτε καν την υπόνοια ότι μετέρχεσαι απεχθείς μεθόδους πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως είναι η καταγραφή συνομιλιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον κόμμα εξουσίας. Κι αν θέλει να παραμείνει τέτοιο , η ηγεσία του δεν μπορεί να επιτρέπει σε στελέχη του να μιλάνε και να συμπεριφέρονται σαν να ανήκουν σε γκρουπούσκουλο.

Τα «μαζεύει» ο ΣΚΑΪ μετά το εξώδικο Τουλουπάκη

"Από την έρευνα του ΣΚΑΪ είναι σαφές πως η ίδια η εισαγγελέας δεν εμπλέκεται σε φοροδιαφυγή". Aυτό αναφέρεται σε κείμενο στο skai.gr μετά και το εξώδικο της εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη προς τον τηλεοπτικό σταθμό και τον δημοσιογράφο Τάσο Τέλλογλου. Η εισαγγελέας με το εξώδικο ζητά «άμεση επανόρθωση» του «απολύτως αναληθούς και άκρως συκοφαντικού» ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού σχετικά με την οικία της και το ακριβές φορολογικό καθεστώς απόκτησης του ακινήτου.

Ο ΣΚΑΪ μετά το εξώδικο τα "μαζεύει" αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «είναι σαφές πως η ίδια η εισαγγελέας δεν εμπλέκεται σε φοροδιαφυγή, καθώς δεν απέκρυψε οποιαδήποτε υποχρέωση».

Επιμένει όμως ότι «από τους ελέγχους των εφοριακών προκύπτει πως οι πωλητές του διαμερίσματος οπωσδήποτε δεν κατέβαλαν φόρους, ενώ παράλληλα φαίνεται πως λειτουργούσαν ως φυσικά πρόσωπα κι όχι ως νομικό πρόσωπο που έχει στόχο το κέρδος, όπως θα όφειλαν κανονικά».  

Οταν η «λευκή φυλή» δείχνει το τυφλό της μίσος

Διαλεκτή Αγγελή, Αντα Ψαρρά

Ο δράστης της αιματηρής επίθεσης στην πόλη Κράισττσερτς της Νέας Ζηλανδίας αντιγράφει στο μανιφέστο κάθε παρόμοια πράξη δολοφονικής βίας της «λευκής φυλής» και δηλώνει ένθερμος υποστηρικτής των κατά συρροή «άριων» δολοφόνων. Κοινό χαρακτηριστικό όλων, οι νεοναζιστικές, ακροδεξιές, εθνικιστικές και ρατσιστικές απόψεις τους. Αυτή τη φορά, οδηγός, η ισλαμοφοβία!

♦️ Τζον Καζίνσκι: Ο Αμερικανός λευκός ακροδεξιός ρατσιστής Τζον Καζίνσκι, γνωστός ως Unabomber, δολοφόνησε συνολικά τρεις ανθρώπους και ακρωτηρίασε 23 μεταξύ 1978 και 1995. Στο «μανιφέστο» του ξεδίπλωνε μια αχαλίνωτη επίθεση κατά της αμερικανικής Αριστεράς και των οπαδών της: «Οι αριστεροί έχουν την τάση να μισούν οτιδήποτε αποπνέει την εικόνα του ισχυρού, του καλού και του επιτυχημένου. Μισούν την Αμερική, μισούν το δυτικό πολιτισμό, μισούν τους λευκούς άνδρες, μισούν τη λογική. Μισούν την Αμερική και τη Δύση, επειδή είναι ισχυρές και επιτυχημένες. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους “ναζί που πιστεύουν την αλήθεια” (true-believing nazis), που θεωρούνται δυνάμει “Πραγματικοί Πιστοί” (True Believers)».

♦️ Φραντς Φουκς: Ο Αυστριακός μιμητής των επιστολών-βομβών του Καζίνσκι μέχρι τη σύλληψή του, το 1993, μαζί με τους άγνωστους συνεργάτες του δολοφόνησε τέσσερις και ακρωτηρίασε 15 «εχθρούς του έθνους». Τα θύματα του «εθνικά υπερήφανου» και «άριου» Αυστριακού τρομοκράτη είχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκφραστεί δημόσια υπέρ των μεταναστών, των μειονοτήτων και κατά του ρατσισμού, της Ακροδεξιάς και του νεοναζιστικού (αλλά νόμιμου και ισχυρού) Φιλελεύθερου Κόμματος της Αυστρίας του Γκέοργκ Χάιντερ.

♦️ Αντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ: Ο Νορβηγός ναζιστής εξαπέλυσε διπλή επίθεση, το 2011, που κόστισε τη ζωή σε 77 ανθρώπους. Αρχικά πυροδότησε μια βόμβα 950 κιλών στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας, το Οσλο κοντά στην έδρα της κυβέρνησης, σκοτώνοντας οκτώ ανθρώπους, ενώ στη συνέχεια πήγε στην κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος και, ανοίγοντας πυρ, σκότωσε 71 στην πλειονότητά τους εφήβους. Ο Μπρέιβικ καταδικάστηκε σε 21 χρόνια φυλάκιση. Εφτασε στο σημείο να χαιρετίσει ναζιστικά ενώπιον των δικαστών, δεσμευόμενος να «πολεμήσει για τον ναζισμό ώς τον θάνατό του».

♦️ Λούκα Τράνι: Πυροβόλησε εναντίον Αφρικανών μεταναστών, το 2018, σε καφετέρια στην πόλη Ματσεράτα της κεντρικής Ιταλίας, τραυματίζοντας έξι άτομα. Λίγο πριν από τη σύλληψή του, ο Τράνι τυλίχθηκε με μια ιταλική σημαία και χαιρέτισε φασιστικά. Ηταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την ακροδεξιά, ξενοφοβική Λέγκα του Βορρά.

♦️ Ντίλαν Ρουφ: Τον Ιούνιο του 2015, εκτέλεσε εν ψυχρώ εννέα μέλη της Εκκλησίας Αφροαμερικανών Μεθοδιστών στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ. Ο Ντίλαν έμεινε μαζί με τα θύματα επί μία ώρα, κατά τη διάρκεια της οποίας μελετούσαν τη Βίβλο, πριν σηκωθεί από τη θέση του και αρχίσει να πυροβολεί όσο οι υπόλοιποι προσεύχονταν. Δήλωσε ότι σκοπός του ήταν να προκαλέσει «φυλετικό πόλεμο».

♦️ Αντόν Λούντιν Πέτερσον: Ο 19χρονος Σουηδός, το 2015, εισέβαλε οπλισμένος με σπαθί σε σχολείο κοντά στην πόλη Γκέτεμποργκ και σκότωσε έναν δάσκαλο και έναν μαθητή, ενώ τραυμάτισε άλλους δύο, προτού ο ίδιος χτυπηθεί βαριά από τα πυρά των αστυνομικών. «Ο δράστης επέλεξε με προσοχή τα θύματά του, ώστε να έχουν σκούρο δέρμα, ενώ δεν ενόχλησε αυτούς που είχαν ανοιχτόχρωμο δέρμα», δήλωσε ο αξιωματικός της αστυνομίας, ενώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο δολοφόνος δήλωνε γοητευμένος με τη ναζιστική Γερμανία, τον Χίτλερ και το ακροδεξιό Κόμμα Σουηδών Δημοκρατών, εκφράζοντας το μίσος του κατά των μουσουλμάνων.

♦️ Ντάρεν Οσπμπορν: Το 2017, ο 48χρονος Οσμπορν ξεκίνησε από την Ουαλία με ένα νοικιασμένο φορτηγό και οδήγησε μέχρι το κέντρο του Λονδίνου. Αρχικά σχεδίαζε να επιτεθεί σε μια διαδήλωση που πραγματοποιούνταν υπέρ του παλαιστινιακού λαού, αλλά επειδή δεν είχε πρόσβαση, καθώς οι δρόμοι ήταν κλειστοί, αναζήτησε χωρίς επιτυχία ένα τζαμί. Τελικά, παρέσυρε με το φορτηγό μια ομάδα μουσουλμάνων κοντά στο τέμενος της περιοχής, σκοτώνοντας έναν και και τραυματίζοντας δώδεκα. Σε χειρόγραφο σημείωμα, ο Οσμπορν χαρακτήριζε τους μουσουλμάνους «βιαστές», «άγριους» και «αιμομίκτες», ενώ εξέφραζε την αποδοκιμασία του για τον μουσουλμάνο δήμαρχο του Λονδίνου.

♦️ Αλεξάντρ Μπισονέτ: Δολοφόνησε έξι και τραυμάτισε 19, εισβάλλοντας σε ισλαμικό τέμενος του Κεμπέκ, στον Καναδά, και άνοιξε πυρ κατά των πιστών το 2017.

♦️ Ελβετός (τα στοιχεία του δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα) άφησε πίσω του έναν νεκρό και τρεις τραυματίες έπειτα από ένοπλη επίθεση στο Ισλαμικό Κέντρο, στη Ζυρίχη το 2016.

♦️ Ντέιβιντ Σομπόλι: Το 2016, στο Μόναχο της Γερμανίας τραυμάτισε 36 άτομα και σκότωσε δέκα και αυτοκτόνησε. Η επίθεση θεωρήθηκε ότι είχε πολιτικό κίνητρο, λόγω των ακροδεξιών απόψεων του δράστη, γεγονός που πιθανόν εξηγεί και την ημερομηνία της επίθεσης, η οποία συμπίπτει με αυτήν του Μπρέιβικ στη Νορβηγία, πέντε χρόνια πριν, το 2011.

♦️ Oργάνωση NSU: Τα μέλη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης δολοφόνησαν στη Γερμανία 8 Τούρκους, έναν Ελληνα και μία αστυνομικό.

...και η λίστα δεν τελειώνει εδώ.