Δικαίωμα προσάρτησης μέρους της Δ. 'Οχθης αναγνωρίζουν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ

Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να προσαρτήσει «ένα τμήμα» της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, δήλωσε το Σάββατο ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Ισραήλ, δηλώσεις που είναι πιθανό, όπως σημειώνει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, να ενισχύσουν την εναντίωση των Παλαιστινίων σε ένα ειρηνευτικό σχέδιο της Ουάσινγκτον το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αποκαλύψει ακόμη.

Οι Παλαιστίνιοι απέρριψαν το εν λόγω ειρηνευτικό σχέδιο προτού καν μάθουν γι΄ αυτό καθώς η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει χάσει την αξιοπιστία της στα μάτια τους λόγω των εχθρικών και κατά βάθος φιλο-ισραηλινών, όπως λένε, μέτρων που έλαβε για την υπόθεσή τους, όπως η μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ τον Μάιο του 2018.

«Υπό ορισμένες περιστάσεις (...) νομίζω πως το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να διατηρήσει ένα τμήμα, αλλά όχι ολόκληρη τη Δυτική Όχθη», μια παλαιστινιακή περιοχή την οποία κατέχει το Ισραήλ 50 χρόνια και πλέον, δήλωσε ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Ισραήλ Ντέιβιντ Φρίντμαν, σε συνέντευξη που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα New York Times.

Μέχρι τώρα δεν έχει οριστεί καμία ημερομηνία για την ανακοίνωση του ειρηνευτικού σχεδίου, όμως δεν αναμένεται να ανταποκριθεί στις κυριότερες διεκδικήσεις των Παλαιστινίων, όπως η εγκαθίδρυση ενός κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους.

«Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο κόσμος είναι ένα αδύναμο παλαιστινιακό κράτος ανάμεσα στο Ισραήλ και στην Ιορδανία», δήλωσε ο Φρίντμαν και πρόσθεσε: «Βασιζόμαστε στο ότι το καλό σχέδιο την κατάλληλη στιγμή θα λάβει τη σωστή αντίδραση».

Υποστηρίζοντας με ζέση τους εβραϊκούς οικισμούς, ο Φρίντμαν δήλωσε επίσης πως το αμερικανικό ειρηνευτικό σχέδιο έχει σκοπό να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των Παλαιστινίων, χωρίς όμως να προσφέρει μια «μόνιμη επίλυση της σύγκρουσης».

Ο πρεσβευτής διευκρίνισε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεργαστούν στενά με την Ιορδανία, όπου ένα μεγάλο τμήμα πληθυσμού του παλαιστινιακής καταγωγής πληθυσμού θεωρεί πως το αμερικανικό σχέδιο ευνοεί σε μεγάλο βαθμό το Ισραήλ.

Ο εποικισμός από το Ισραήλ της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης και της προσαρτημένης Ανατολικής Ιερουσαλήμ, που είναι παράνομος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, συνεχίζεται υπό όλες τις ισραηλινές κυβερνήσεις από το 1967 και μετά.

Περισσότεροι από 600.000 Ισραηλινοί έποικοι συνυπάρχουν, συχνά με συγκρούσεις, με σχεδόν τρία εκατομμύρια Παλαιστινίους.

Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε υποσχεθεί, σε περίπτωση επανεκλογής του, να προσαρτήσει ισραηλινούς οικισμούς της Δυτικής Όχθης. 

πηγή

     

Απόλυση όλων των συμβασιούχων του Δημοσίου, ανακοίνωσε ο Χατζηδάκης

Εντονες αντιδράσεις προκάλεσε η δήλωση του αντιπροέδρου της ΝΔ Κωστή Χατζηδάκη για απόλυση όλων των συμβασιούχων του Δημοσίου, όταν θα γίνει κυβέρνηση η ΝΔ.

Ειδικότερα ο αντιπρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μιλώντας στο ραδιόφωνο 24/7, δήλωσε πως «για τους συμβασιούχους θα ισχύσει ό,τι προβλέπει το Σύνταγμα που δεν επιτρέπει τις συνεχείς ανανεώσεις συμβάσεων. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προσλάβει κομματικά ρουσφέτια και περιμένει όλους αυτούς να τους μονιμοποιήσουμε αυτό δεν θα γίνει».

Συνεχίζοντας πρόσθεσε πως «το δίλημμα των επόμενων εκλογών είναι αν θέλουμε να συνεχίσουμε τη σημερινή πορεία που θα είναι στην καλύτερη περίπτωση μια πορεία τσούκου τσούκου ή θέλουμε μια επενδυτική επανάσταση που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα».

Η εργατολόγος Μαρία Τσίπρα, μιλώντας στο ίδιο ραδιόφωνο, σχολίασε πως η θέση του Κωστή Χατζηδάκη και της ΝΔ αποτελεί έναν «ξαφνικό θάνατο» για τους συμβασιούχους, υπογραμμίζοντας πως ο αριθμός τους είναι λίγο μικρότερος από 200.000. Όπως σημείωσε οι συμβασιούχοι απασχολούνται κυρίως, με συμβάσεις από δίμηνες μέχρι πενταετείς, στο ΥΠΠΟ, στα ασφαλιστικά ταμεία, σε δήμους ως καθαρίστριες και σχολικοί φύλακες, ως αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και ως πυροσβέστες.

Η κ. Τσίπρα τόνισε πως αυτό το ιδιαίτερο, ιδιώνυμο καθεστώς ομηρείας παραβιάζει το Σύνταγμα, καθώς οι περισσότεροι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες ανάγκες και αναφέρθηκε στις πολλές δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί και τους δικαιώνουν. Ανέφερε μάλιστα σκωπτικά πως η κυβέρνηση θα πρέπει «να στείλει λουλούδια στον αντιπρόεδρο της ΝΔ Κωστή Χατζηδάκη για αυτή του τη δήλωση».

Κυβερνητικές πηγές τόνισαν πως «ο επίδοξος ολετήρας της ΝΔ φαίνεται πως δεν αρκείται στην καταστροφή της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης με την πρόταση για ασφαλιστικό Πινοσέτ προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων». «Σήμερα ο αντιπρόεδρός της ΝΔ, Κωστής Χατζηδάκης, ομολόγησε μεταξύ άλλων πως η ΝΔ θα απολύσει όλους τους συμβασιούχους του Δημοσίου. Θέλει η ΝΔ να κρυφτεί και η μανία της δεν την αφήνει», υπογράμμισαν.   

Πηγή

Λ. Γρηγοράκος: Το ΚΙΝΑΛ θα παρέχει συναίνεση στη Ν.Δ. (βίντεο).!

Ο Λεωνίδας Γρηγοράκος προεξόφλησε τη νίκη της Ν.Δ, αποκάλυψε ότι το ΚΙΝΑΛ θα τις παρέχει στήριξη, ενώ επίσης ανέφερε ότι στόχος είναι η «στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, να μην μπορεί να παρέμβει στις εξελίξεις».

Στην «επόμενη κυβέρνηση που θα είναι η Ν.Δ.» θα δίνει την συναίνεση του το ΚΙΝΑΛ,για να μην μπορεί (ο ΣΥΡΙΖΑ) να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις, για να έρθουμε στην κανονικότητα» επανέλαβε πολλές φορές ο κ. Γρηγοράκος εννοώντας ότι θα υπάρχει η στήριξη για να μην μπορεί ποτέ ξανά να αλλάξει τίποτα ο ΣΥΡΙΖΑ, να μην αντιδρά ο κόσμος και να μπορούν να εφαρμόσουν με άνεση την μνημονιακή πολιτική που ετοιμάζουν να επαναφέρουν (για αυτό οι πρώτες και όπως φαίνεται απ’ όσα λέει η Ν.Δ. και οι μόνες προσλήψεις θα είναι αστυνομικοί). 

πηγή

Οι «Συριζαίοι» που «συνωμότησαν» για τους Ποινικούς Κώδικες

Γράφει η Αντα Ψαρρά

Δεδομένου ότι ο θόρυβος για τη δήθεν αθρόα αποφυλάκιση εγκληματιών, για τη σκόπιμη απαλλαγή όσων κριθούν υπεύθυνοι για την τραγωδία στο Μάτι και για τη δήθεν απαλλαγή των καταχραστών λόγω του νέου σύγχρονου Ποινικού Κώδικα συνεχίζονται, κατά κύριο λόγο από το συγκρότημα του Φαλήρου και των άλλων φιλικών προς τη Ν.Δ. Μέσων, καλό είναι να θυμίσουμε στους πολίτες και σε όσους θεωρούν ότι οι δύο Κώδικες συντάχτηκαν από… Συριζαίους ποιοι εργάστηκαν για τη σύνταξή τους.

1. Για τη σύνταξη του Ποινικού Κώδικα: Πρόεδρος ο Χριστόφορος Αργυρόπουλος, δικηγόρος, πρώην επίτιμος Πρόεδρος Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων. Η κυρία Έλλη Συμεωνίδου-Καστανίδου, Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο Στέφανος Παύλου, καθηγητής Νομικής Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Ο Γεώργιος Δημήτραινας, καθηγητής της Νομικής Σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο Ηλίας Αναγνωστόπουλος, καθηγητής Νομικής Αθηνών. Ο Δημοσθένης Στίγγας, Πρόεδρος Πρωτοδικών, Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες. Ο Σ. Μανταγκιοζίδης, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου. Ο Π. Καζής, δικηγόρος. Ο Η. Τζανακάκης, δικαστικός λειτουργός του Αρείου Πάγου.

2. Για τη σύνταξη του κώδικα Ποινικής Δικονομίας: Ομοίως, στην Επιτροπή Σχεδίου και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας τα μέλη της Επιτροπής –παρίστανται φαντάζομαι- είναι: Ο Πρόεδρος, κ. Θεοχάρης Δαλακούρας. Ο κ. Παναγιώτης Μπρακουμάτσος, Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Ο κ. Αθανάσιος Ζαχαριάδης, Επίκουρος Καθηγητής Νομικής ΑΠΘ. Ο κ. Ιωάννης Γενίδης, Καθηγητής Νομικής ΕΚΠΑ, Ελληνική Εταιρεία Ποινικού Δικαίου. Ο κ. Ευάγγελος Χασαλιάς, Εισαγγελέας Εφετών. Ο κ. Χαράλαμπος Σεβαστίδης, Πρόεδρος Πρωτοδικών. Ο κ. Αριστομένης Ζανετής, Επίκουρος Καθηγητής ΕΚΠΑ, Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων. Ο κ. Βασίλειος Δημακόπουλος, Δικηγόρος, εκπρόσωπος Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας. Ο κ. Νικόλαος Νικολάου, Αντιεισαγγελέας Εφετών και ο κ. Δημήτριος Συμεωνίδης, Επίκουρος Καθηγητής Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Αφού λοιπόν ο κάθε πολίτης κρίνει τώρα το κατά πόσον είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι καθηγητές, οι νομικοί και οι δικαστικοί, που δούλεψαν τρία χρόνια συνεχίζοντας και σεβόμενοι το έργο των δύο νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, συνωμότησαν για να ανοίξουν οι φυλακές και να μείνουν ατιμώρητα τα εγκλήματα, τότε θα αντιληφθεί εύκολα την κάθε λογής μαύρη προπαγάνδα.

Θα αντιληφθεί επίσης πολύ εύκολα γιατί μέχρι τις ευρωεκλογές κανένας βουλευτής της Ν.Δ. και κανένα Μέσο σε όλη τη διάρκεια της ανοιχτής διαβούλευσης δεν είχαν εκφράσει ούτε ανάλογες απόψεις ούτε ανάλογα εκφοβιστικά ρεπορτάζ.

Όσο δε για τη... σύμπραξη κυβέρνησης, Β. Βενιζέλου και Ποταμιού, που συμφώνησαν να τεθούν μετά την ψήφιση τους άμεσα οι Κώδικες σε εφαρμογή, εδώ είναι που ούτε οι ίδιοι οι πολέμιοί τους δεν καταφέρνουν να αρθρώσουν λέξη.

Τόσο απλά και τόσο νόμιμα και τόσο ξεκάθαρα πετάχτηκε ο ηλικίας 70 ετών Ποινικός Κώδικας, μήπως τελικά πάρει και η Ελλάδα μια μυρωδιά από ένα σύγχρονο ευρωπαϊκού επιπέδου δίκαιο. Μήπως και η δικαιοσύνη επιτέλους καταφέρει να επιτελεί το έργο της ευκολότερα και γρηγορότερα χωρίς να χάνεται στο κυκεώνα των χιλιάδων Νόμων.

Μήπως τέλος αναλογιστούν όλοι ότι άλλο είναι ο σωφρονισμός και η επιείκεια με στόχο τη συμμόρφωση και την επανένταξη και άλλο η πάση θυσία εξόντωση του κάθε ποινικού παραβάτη.

Η ομιλία του υπουργού Δικαιοσύνης στη Βουλή μετά και τις δύο τροποποιήσεις για το βιασμό και τα βασανιστήρια κωδικοποιεί τις αλλαγές και για τον λόγο αυτό δημοσιεύουμε αποσπάσματά της, ώστε να μπορεί ο καθένας να κατανοήσει τι αλλάζει και όχι τι του λένε ότι αλλάζει όσοι καθόλου τυχαία τον βομβαρδίζουν με σκόπιμες υπερβολές και τον γεμίζουν τρόμο.

Η ομιλία του υπουργού Δικαιοσύνης

Για τους νέους Ποινικούς Κώδικες

Σε αυτήν την ιστορική συγκυρία, έχει σημασία ότι αυτή η Κοινοβουλευτική Ομάδα, αυτή η Κυβέρνηση, αυτή η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή που πράγματι έχει αυτό το τεκμήριο σε σχέση με την επιστημονική της κατάρτιση, κατάφερε να κάνει αυτό που δεν γινόταν όλες αυτές τις δεκαετίες. Έχουμε, λοιπόν, σήμερα την τιμή να εισηγούμαστε τα σχέδια δυο βασικών Κωδίκων της ποινικής μας νομοθεσίας, του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Τόσο ο Ποινικός Κώδικας όσο και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας τέθηκαν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1951 και έχουν συμπληρώσει πια εβδομήντα έτη ζωής.

Η βάση κάθε προσπάθειας θεμελίωσης ενός ποινικού συστήματος σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία είναι η θεώρηση του Ποινικού Δικαίου ως μέτρου προστασίας των έννομων αγαθών, αλλά ταυτόχρονα ως μέτρου της ελευθερίας των πολιτών.

Βασικές νέες ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να σταχυολογηθούν από το προτεινόμενο κείμενο του νέου Ποινικού Κώδικα είναι στο γενικό μέρος τα εξής:

-Ρυθμίζεται ότι ο επιεικέστερος νόμος ισχύει σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν προκύπτει αυτός από συγκεκριμένη διάταξη, χωρίς να απαιτείται να είναι συνολικά και επιεικέστερος ο νόμος που την προβλέπει.

-Διευρύνεται η έννοια των οικείων, ώστε να περιλαμβάνονται πλέον και τα μέλη της λεγόμενης κοινωνικής οικογένειας, όχι μόνο δηλαδή αυτής που προέρχεται από τον γάμο.

-Αναγνωρίζεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ο δικαστής μπορεί να επιβάλλει μειωμένη ποινή στο έγκλημα που τελείται διά παραλείψεως. Καταργούνται τα πταίσματα που τόσο ταλαιπωρούσαν τους πολίτες χωρίς να προσφέρουν στο αντεγκληματικό έργο και οι οικείες συμπεριφορές, πλέον, θα καταλαμβάνονται μόνο από τις προβλέψεις για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων.

-Στο επίπεδο των ποινικών κυρώσεων, η κυρία αλλαγή συνίσταται σε μία ισορροπημένη συνολική αναδιάρθρωση ποινών με μείωση των απειλούμενων πλαισίων ποινής που έρχεται είτε ευθέως, είτε με τη μετατροπή των κακουργημάτων σε πλημμελήματα με εξαιρέσεις και ταυτόχρονα με προβλέψεις έκτισης ακόμη και των πλημμεληματικών ποινών.

-Προστίθεται ως κύρια ποινή η παροχή κοινωφελούς εργασίας προς αποφυγή των συνεπειών αποκοινωνικοποίησης που επέρχονται με τον εγκλεισμό. Μειώνεται το ανώτερο όριο του πλαισίου ποινής καθείρξεως, προσεγγίζοντας τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Η χρηματική ποινή επιβάλλεται με ιδιαίτερη εκτίμηση της οικονομικής δυνατότητας του καταδικαζομένου και της οικογένειάς του και εκτίεται με καταβολή σε δόσεις.

-Εκσυγχρονίζεται ο θεσμός της αναστολής εκτέλεσης της ποινής που προβλέπεται πια για ποινές έως τρία έτη, ενώ καταργείται η μετατροπή της ποινής σε χρηματική. Περιορίζονται και εκσυγχρονίζονται οι παρεπόμενες ποινές.

-Στην επιμέτρηση της ποινής και στις ελαφρυντικές περιστάσεις επέρχονται σημαντικές βελτιώσεις, αφού προστίθενται και άλλα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ο δικαστής για να επιβάλει την τελική ποινή.

-Ενισχύεται ο θεσμός της δήμευσης, αφού προβλέπεται ότι αν δεν βρεθεί το αντικείμενο προς δήμευση, μπορεί να επιβληθεί δήμευση σε άλλα περιουσιακά στοιχεία του δράστη ή αυτή να αντικατασταθεί από χρηματική ποινή, ενώ προβλέπεται και η δήμευση της περιουσίας τρίτου, στον οποίο μεταβιβάστηκε το προς δήμευση αντικείμενο με σκοπό να αποφευχθεί η δήμευση του στα χέρια του δράστη.

-Καταργούνται μία σειρά από εγκλήματα που δεν περιέχουν πραγματικό άδικο, όπως λόγου χάρη η κακόβουλη βλασφημία, ή που περιγράφουν συμπεριφορές με χαμηλή απαξία που μπορεί να αντιμετωπιστούν με άλλα μέσα, όπως οι διοικητικές κυρώσεις.

-Καταργούνται οι διατάξεις και ολόκληρα κεφάλαια, όπως για τα εγκλήματα για τη στρατιωτική υπηρεσία, με κριτήριο ότι δεν συναντώνται αντίστοιχα σε κανένα σύγχρονο ευρωπαϊκό Κώδικα.

-Υπάρχουν οι ρυθμίσεις για τα εγκλήματα του κοινού κινδύνου, όπως ο εμπρησμός σε δάση. Προβλέπονται επιβαρυντικές περιπτώσεις με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον δέκα ετών όταν αυτά έχουν οδηγήσει σε θάνατο ή ακόμη και ισόβιας κάθειρξης όταν έχουν προκαλέσει περισσότερους θανάτους.

-Ενοποιούνται τα άρθρα για τα εγκλήματα εμπορίας ανθρώπων και της σωματεμπορίας, αφού κοινά προσβαλλόμενο αγαθό είναι η ελευθερία.

-Σε σχέση με τα οικονομικά εγκλήματα, επελέγη μία δομική αλλαγή, η αντιστοίχιση της δημόσιας περιουσίας του Δημοσίου με ό,τι ισχύει για αυτήν σε άλλους κλάδους του δικαίου και η προστασία της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου ως τέτοιας.

-Προστέθηκαν ειδικές προβλέψεις διαμόρφωσης κακουργημάτων για τις πράξεις του καταργούμενου ν. 1608/1950, του περίφημου νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου με ειδική πρόβλεψη για μεγαλύτερο χρόνο παραγραφής.

Είναι εύκολο να ειπωθεί κι ήταν προφανώς ένας από τους λόγους που υπήρξαν φόβοι και από προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, κάτι που όλοι συμφωνούσαμε ότι ο νόμος περί καταχραστών του Δημοσίου έπρεπε να καταργηθεί και έπρεπε να δημιουργηθεί ή να θεσπιστεί ένα καινούργιο σύστημα, ένα καινούργιο νομικό πλαίσιο που να αντιμετωπίζει τα θέματα της περιουσίας του Δημοσίου, της διάκρισης της ιδιωτικής περιουσίας με την ιδιωτική περιουσία, που μπορούσε να «χτυπήσει» τις εκκρεμείς υποθέσεις, μάλιστα σε ένα πλαίσιο ποινικού λαϊκισμού που μπορούσε να δημιουργήσει τον οποιοδήποτε πολιτικό ειλικρινή ή μη ειλικρινή διάλογο.

Αυτό ξεπεράστηκε με αυτήν την νομοθετική πρωτοβουλία αυτής της Κυβέρνησης και δεν θα επιτρέψετε και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να δημιουργήσει κανέναν όρο διαστρεβλωτικό απέναντι στις καινούργιες ρυθμίσεις, οι οποίες είναι και σαφείς και -κατά τη γνώμη μου- επαρκείς για να καλύψουν τα συγκεκριμένα ποινικά φαινόμενα.

Στο πεδίο της διαφθοράς, όπως η δωροληψία και η δωροδοκία, οι αντίστοιχες πράξεις προσέγγισαν τα επίπεδα ποινών που υπάρχουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ διατηρήθηκαν και πολλές περιπτώσεις με κριτήριο το αν η πράξη αντίκειται στα καθήκοντα ή αν τελείται κατ’ επάγγελμα ως κακουργήματα. Τονίζεται ότι το έγκλημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, αυτό που λέγεται αλλιώς «ξέπλυμα», προϋποθέτει με την ύπαρξη βασικού εγκλήματος από το οποίο προέρχονται παράνομα έσοδα, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε ποινή ακόμη κι αν αυτό έχει παραγραφεί.

Η δωροδοκία πολιτικών προσώπων στα άρθρα 159 και 159Α, και δικαστών στο άρθρο 237, διαπλάσσεται ως κακούργημα σε αμφότερες τις μορφές, ενεργητική και παθητική δωροληψία υπαλλήλου, τιμωρείται ως κακούργημα όταν ο δωροδοκούμενος παραβαίνει τα καθήκοντά του και ως πλημμέλημα όταν αυτός δωροδοκείται για να προβεί σε νόμιμες ενέργειες.

Απασχόλησε πάρα πολύ την κοινή γνώμη το θέμα της διάταξης του 336 σχετικά με τον βιασμό, καθώς δημιουργήθηκε ένα κοινωνικό αίτημα, μια εσφαλμένη, κατά τη γνώμη μου, συζήτηση όσον αφορά τους τίτλους που ακούσαμε σήμερα σχετικά με το ότι ο βιασμός γίνεται πλημμέλημα. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η παρουσία της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής εδώ σήμερα, που πραγματικά νομίζω ότι είναι και ιστορική και τιμητική, επέτρεψε τη συζήτηση ακόμη και στην Αίθουσα αυτή αυτού του συγκεκριμένου ζητήματος το οποίο δημιουργήθηκε. Έτσι, με τη σύμφωνη γνώμη της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής η νέα διάταξη, θα έχει ως εξής: Στην παράγραφο 5: «Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 1, επιχειρεί γενετήσια πράξη χωρίς τη συναίνεση του παθόντος, τιμωρείται με κάθειρξη ως δέκα έτη». Παρακαλώ να χαιρετίσουμε πραγματικά το γεγονός ότι η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή με τη σταθερή της άποψη μπόρεσε ακόμα και την τελευταία στιγμή να αφουγκραστεί αυτό που συνέβαινε, προκειμένου να δώσει μια λύση.

Στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το μεγάλο στοίχημα ήταν η καθημερινότητα του πολίτη, το αίσθημα ασφάλειας που μπορεί να έχει ο πολίτης μέσα στην ποινική διαδικασία, η ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης, αλλά και η ταχύτητα -όχι η προχειρότητα- προκειμένου ο πολίτης να αισθάνεται πράγματι την ασφάλεια που χρειάζεται μέσα στην ποινική δίκη και το αίσθημα ότι μπορεί να δικαιωθεί μέσα στην ποινική δίκη. Πότε; Μετά από οκτώ χρόνια μιας οικονομικής λαίλαπας. Αυτή η οικονομική λαίλαπα έτεινε σχεδόν να καταστρέψει τη σχέση εμπιστοσύνης του πολίτη τόσο προς τη Δικαιοσύνη όσο και προς την πολιτική. Είναι η κατάλληλη χρονική συγκυρία, μετά από όλα αυτά τα χρόνια εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών που ξέρουμε ότι επέδρασαν και στην απονομή του ποινικού δικαίου και στις διατάξεις. Σε αυτό, λοιπόν, το μεγάλο στοίχημα για μία νέα δίκη νομίζω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να δούμε τους εναλλακτικούς τρόπους, την ποινική διαταγή, την αποχή από την ποινική δίωξη, την ποινική συνδιαλλαγή και την ποινική διαπραγμάτευση.

Σε αυτόν τον νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ενδυναμώνεται ο ρόλος του εισαγγελέα.

-Απαλείφεται η δυνατότητα του Υπουργού Δικαιοσύνης να παραγγέλλει προκαταρκτική εξέταση και σωστά.

-Αναδιαρθρώθηκε η καθ’ ύλην αρμοδιότητα των δικαστηρίων και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.

-Προβλέφθηκε αυξημένη αποζημίωση ως και υπερδιπλασιασμού για τους αδίκως κρατηθέντες και απλουστεύθηκε η σχετική διαδικασία.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τα δύο σχέδια Ποινικών Κωδικών, επελέγη να εισαχθούν προς ψήφιση ενόψει του γεγονότος ότι παρά τις ενδεχόμενες διαφοροποιήσεις ή διαφωνίες ως προς επιμέρους σημεία τους, στο σημαντικότερο βαθμό επιτυγχάνουν να συγκεράσουν τους στόχους του εκσυγχρονισμού της ποινικής μας νομοθεσίας και της προσέγγισής της και πάλι μετά από πολλές δεκαετίες παρέκβασης από τα αρχικά τους πρότυπα στο συμβαίνον στην Ευρώπη. Τα κείμενα αυτά είναι κατεξοχήν καρποί της φιλελεύθερης αντίληψης στο Ποινικό Δίκαιο. Καταφέρνουν να συνδυάσουν τα σύγχρονα αιτήματα για επιτάχυνση των διαδικασιών ενός κόσμου που τρέχει με πολύ μεγάλες ταχύτητες και της διαφύλαξης των δικαιωμάτων των πολιτών απέναντι στην ποινική εξουσία. Επελέγη, λοιπόν, αποβλέποντας στον στρατηγικό στόχο της εισαγωγής μιας σύγχρονης και ταυτόχρονα ανθρωπιστικής και δικαιοκρατικής νομοθεσίας, η υποβολή τους προς ψήφιση ως Κωδίκων από το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Αριστεράς αφουγκράζεται σταθερά τα κινήματα και τις ανάγκες των φυλακισμένων και των ανθρώπων που τίθενται στο περιθώριο από τους μηχανισμούς της ποινικής εξουσίας, αλλά ταυτόχρονα –και αυτή είναι μια σχέση αμφίδρομη, η οποία δεν θα πρέπει να παρεξηγείται και να διαστρεβλώνεται από κανέναν- αφουγκράζεται την ανάγκη για ασφάλεια του πολίτη, αφού είναι γνωστό ότι οι δικαιοκρατικές εγγυήσεις έχουν τεθεί για όλους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που λοιδορήθηκε όλο αυτό το διάστημα ως αποσυνάγωγος της θεσμικής αντίληψης και των μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών, είναι εν τέλει εκείνος που αναλαμβάνει το βάρος να κάνει τομές με υψηλό κοινωνικό ενδιαφέρον και βάθος χωρίς να λογαριάζει το πολιτικό κόστος ή να κρύβεται από τα προβλήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που λοιδορείται με κάθε ευκαιρία για απαξίωση της δικαιοσύνης, προσπαθεί να αναλάβει εκείνες τις τομές που θα βγάλουν τη δικαιοσύνη από το τέλμα της στασιμότητας και του ατέρμονου χρόνου απονομής της που την έβαλαν οι πρακτικές τόσων χρόνων.

Η Κυβέρνηση αυτή είναι που παρ’ ότι καταγγέλλεται κάθε λίγο ως κυβέρνηση των λαϊκιστών, προσπαθεί να δώσει με αυτό το νομοθέτημα ισχυρό πλήγμα στις λογικές του ποινικού λαϊκισμού.

Αναφορικά με αυτά για τα οποία κατηγορήθηκε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τα θέματα της δικαιοσύνης και τον τρόπο που η Κοινοβουλευτική Ομάδα ανταποκρίθηκε ως προς τα αιτήματα της δικαιοσύνης και τα διαδικαστικά ζητήματα που προέκυπταν από την εισαγωγή στο Κοινοβούλιο των ποινικών δικογραφιών κυρίως σε σχέση με εμπλοκές πολιτικών προσώπων, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ τήρησε και την κοινοβουλευτική τάξη και το Σύνταγμα. Για όλα αυτά που ακούστηκαν και όλα αυτά που γράφτηκαν σε σχέση μ’ αυτή τη συμπεριφορά, η τελευταία καθαρή απάντηση προς το παρόν είναι ο συγκεκριμένος νέος Ποινικός Κώδικας και ο νέος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας.

Είναι σημαντική η κατάργηση του ν. 1608/1950. Για όσους διαδίδουν τις τελευταίες μέρες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στη Βουλή γιατί διευθετεί ζητήματα που έχουν να κάνουν με δική του ευθύνη για τη διακυβέρνησή του, θα ήθελα να θυμίσω την αιτιολογική έκθεση του δρακόντειου και τόσο αναποτελεσματικού ν.1608/1950 που είναι ένα καλό παράδειγμα για το ότι η δεξιά παράταξη στην Ελλάδα διαχρονικά πολιτευόταν μέσω των «fake news» και της προπαγάνδας, αφού εκεί προτάσσεται η πάταξη της διαφθοράς λόγω ενός σκανδάλου λαθρεμπορίας χρυσού που χρεώθηκε στους κομμουνιστοσυμμορίτες.

Η απάντηση είναι, βέβαια, το κύρος των προσώπων της επιτροπής, η γνωστή στην κοινωνία ανεξαρτησία τους απέναντι σε κάθε κόμμα, η διάρκεια των εργασιών τους που είναι ανώτερη των δέκα ετών, η διαβούλευση από την οποία αναδείχθηκε κλίμα συναίνεσης. Υπήρξε κλίμα συναίνεσης μέχρι προχθές, όπου τα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του Κινήματος Αλλαγής αποφάσισαν να αλλάξουν τη στάση τους –με συγκεκριμένες βέβαια εξαιρέσεις, καθώς είδαμε μία κορυφαία εξαίρεση σήμερα από τον κ. Βαγγέλη Βενιζέλο- και να αποστασιοποιηθούν, προκειμένου να μπορέσουν να αποκτήσουν όποια μετέπειτα σχέση θα ήθελαν –εννοώ και σε επίπεδο επικοινωνίας, γιατί ξέρετε ότι είναι πολύ σημαντική η επικοινωνία στην εποχή που ζούμε- ως προς τους Κώδικες αυτούς.

Αυτό είναι που μας στέρησε ένα κλίμα συναίνεσης ως προς τα τεχνικά ζητήματα που θα μπορούσαν να απασχολήσουν τους δύο αυτούς Κώδικες. Συνεπώς, πιστοί στην κατάθεση του νομοθετήματος που προβλέπει την έναρξη ισχύος την 1η Ιουλίου και στο γεγονός ότι είναι καλό να αποφευχθούν πολύ μεγάλα διαστήματα μεταξύ του χρόνου ψήφισης και του χρόνου έναρξης και προκειμένου να μη διαταραχθούν δίκες οι οποίες μπορούν να διαρκέσουν όλο αυτό το μεσοδιάστημα, ακόμη και των τεσσάρων μηνών, προκρίθηκε η 1η Ιουλίου. Είναι η ημερομηνία έναρξης των Θερινών Τμημάτων. Για το πρακτικό του πράγματος καταλαβαίνουμε όλοι ότι τα δικαστήριά μας είναι κλειστά. Θα υπάρχει εν όψει και των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου ο αναγκαίος χρόνος προκειμένου όλοι οι εμπλεκόμενοι στις ποινικές δίκες να λάβουν –επιτρέψτε μου τον όρο- τα μέτρα τους. Έτσι, νομίζω ότι δημιουργείται ένας ασφαλής διάδρομος σε σχέση με τον τρόπο υλοποίησης και εφαρμογής αυτών των δύο Κωδίκων.

Αμέσως, λοιπόν, μετά την κατάθεσή τους βρήκαν μια πρόφαση για να απέχουν από τη διαδικασία αυτή. Ο λόγος είναι σαφής. Δεν θέλουν να δεχθούν το πολιτικό κόστος των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στο πεδίο της αντεγκληματικής τους πολιτικής και δεν θα μπορούσαν να αντιπαρατεθούν.

Προσπαθούσαμε να σκεφτούμε με τα μέλη της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής πώς θα ήταν αυτή η μέρα, πώς θα μπορούσε να είναι μια μέρα ψήφισης των νέων Ποινικών Κωδίκων. Η απάντηση είναι ότι κάπως έτσι θα ήταν με παρόντες αυτούς που θα είχαν την τόλμη να το κάνουν, με απόντες αυτούς που δεν τόλμησαν όλα τα χρόνια που προηγήθηκαν να κάνουν όλα τα σχέδια Ποινικών Κωδίκων που παρέμειναν στα υπουργικά συρτάρια εδώ και χρόνια. Κάπως έτσι θα ήταν. Με την παρουσία σας νιώσατε και εσείς -και απευθύνομαι στα μέλη της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής- αυτό που σας έλειπε στην εικόνα των εργασιών σας. Είναι αυτή εδώ η επίπονη διαδικασία εντός του Κοινοβουλίου, αυτή η απόλυτη δημοκρατική διαδικασία, το δημοκρατικό αίτημα, όπως σας αποτυπώθηκε ακόμη και την τελευταία στιγμή, προκειμένου και εσείς να δείτε, να αφουγκραστείτε και να πάρετε ακόμη και την τελευταία στιγμή συγκεκριμένες αποφάσεις. Αυτή ήταν μία εμπειρία, όσο καιρό στέκεστε έξω από αυτό και συζητάτε για τη λεγόμενη βούληση του νομοθέτη ή βλέπετε κάποια λάθη τα οποία δεν καταλαβαίνετε πώς έχουν προκύψει στη νομοθέτηση. Κάπως έτσι είναι και κάπως έτσι λύνονται. Αυτό όμως, αυτή η διαδικασία που έγινε σήμερα, είναι αυτή που επέτρεψε τελικά να προχωρήσουμε σε αυτή τη μεταρρύθμιση.

Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, στο ερώτημα που έθεσα, να είναι διαφορετικά. Η Αριστερά πάντα γράφει ιστορία επειδή δεν έχει ιδιοτέλεια και δεν έχει κανένα ειδικό σκοπό να γράψει την ιστορία, γι’ αυτό και τη γράφει.

   

Στης ΣΕΚΑΠ «την ποδιά σφάζονται παλικάρια» και σβήνονται πρόστιμα

 Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

«Εμείς οι Πόντιοι σε τέτοιες περιπτώσεις λέμε, δεν θα πω πολλά λόγια αλλά τα λίγα δεν είναι αρκετά. Εάν είστε κατά των επενδύσεων, τότε να στραφείτε στον Καρλ Μαρξ και όχι σε μας. (…) Με καλέσατε να μιλήσω για το επενδυτικό κλίμα και ως επενδυτής μίλησα για τα προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα και που πρέπει να επιλυθούν αμέσως. Πρέπει να παρακαλάτε τους επενδυτές να έρθουν»! Τάδε έφη Ιβάν Σαββίδης. Το απόσπασμα είναι από την τοποθέτηση του ομογενή επιχειρηματία στην Επιτροπή Ελληνισμού της Διασπορά, στις 12 Απριλίου 2016 και έγινε εντός του ελληνικού κοινοβουλίου με ακροατήριο υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτές.

Περίπου τρία χρόνια μετά η ρήση Σαββίδη «πρέπει να παρακαλάτε τους επενδυτές» φαίνεται ότι έχει αποτυπωθεί πλήρως στο «DNA» της κυβέρνησης Τσίπρα. Παρασκευή 7 Ιουνίου 2019. Τελευταία μέρα πριν η Βουλή κλείσει ενόψει των εκλογών. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φέρνει την τελευταία κοινοβουλευτική …«ρύθμιση». Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αργά το απόγευμα καταθέτει μια «φωτογραφική» τροπολογία (δείτε την τροπολογία ΕΔΩ) που αφορούσε το μεγάλο πρόστιμο που είχε επιβληθεί στη ΣΕΚΑΠ… Μια τροπολογία που έρχεται να επιβάλει με σκανδαλώδη τρόπο την παραγραφή προστίμων που αφορούσαν την καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ, την οποία αγόρασε το 2013 ο Ιβάν Σαββίδης και στη συνέχεια πούλησε με μονοπωλιακό όμιλο της Ιαπωνίας.

Τα πρόστιμα αφορούσαν βεβαιωμένες παραβάσεις του 2008. Εκείνη την περίοδο η ΣΕΚΑΠ είναι συνεταιριστική. Το πρόστιμο με τις προσαυξήσεις  αφορούσε σε ένα πλοίο που προσάραξε στην Εύβοια γεμάτο τσιγάρα. Το φορτίο του πουλήθηκε σε μια υπεράκτια εταιρεία ζημιώνοντας με πολλά εκατομμύρια το δημόσιο. Ωστόσο ο τελικός καταλογισμός έγινε μερικά χρόνια αργότερα και αφού η επιχείρηση είχε ήδη πωληθεί στον Ιβάν Σαββίδη. Μάλιστα πριν αγοράσει την ΣΕΚΑΠ ο Σαββίδης – σύμφωνα με δημοσιεύματα και ρεπορτάζ της εποχής –  η κυβέρνηση Σαμαρά είχε υποσχεθεί να του σβήσει τα πρόστιμα. Όμως δεν πρόλαβε γιατί στην εξουσία ήρθε η …«πρώτη φορά Αριστερά». Η πλευρά Σαββίδη στην συνέχεια υποστήριζε ότι δεν γνώριζε για το πρόστιμο και αμφισβητούσε την υποχρέωση να το πληρώσει…

Η κυβέρνηση Τσίπρα όμως έδειξε συνέπεια. Σε αυτά τα πέντε χρόνια στην εξουσία έκανε τα πάντα για να μην επιβληθεί το πρόστιμο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κλείνοντας το νομοθετικό έργο της – που ισχυρίζεται ότι είναι υπέρ των πολλών – έκανε ένα δώρο στους λίγους εξυπηρετώντας τα συμφέροντα συγκεκριμένων ολιγαρχών. Ο Τσακαλώτος  – που λίγη ώρα νωρίτερα παραδίδοντας μαθήματα …αριστεροφροσύνης ισχυριζόταν ότι «αν κερδίσει η ΝΔ, θα είναι άλλο ένα τεράστιο λάθος του ΚΚΕ» – χάριζε εκατομμύρια στους κεφαλαιοκράτες τα οποία στερούσε από τα κρατικά ταμεία.

Όταν τα «άπλυτα βγαίνουν στη φόρα»

Η κυβέρνηση Τσίπρα με την συγκεκριμένη τροπολογία ήρθε να ολοκληρώσει το έργο που είχε αφήσει στη «μέση» το 2017.  Παρασκευή 28 Απριλίου 2017. Στο νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με μια (ν)τροπολογία της «νύχτας» η κυβέρνηση Τσίπρα επιχειρούσε να σβήσει πρόστιμα της ΣΕΚΑΠ ύψους 38 εκατομμυρίων ευρώ(!) που πλέον είχε περάσει στα χέρια του Σαββίδη.

Όμως, οι κυβερνώντες τότε είχαν κάνει πάνω στην πρεμούρα της ένα …λάθος. Η διατύπωσή της τροπολογία ήταν τέτοια που δεν περιλάμβανε αναδρομική ισχύ, ενώ την ίδια στιγμή, επειδή αφορά την αστική ευθύνη, δεν καλύπτεται από τη γενική ρύθμιση του Ποινικού Δικαίου που προβλέπει ότι επικρατεί μεταγενέστερος νόμος, εφόσον είναι ευνοϊκότερος. Ο Κ. Μητσοτάκης για αντιπολιτευτικούς σκοπούς και σε μια περίοδο που διαπίστωνε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχίσει να …προσεγγίζει τον επιχειρηματία αντιδρά έντονα στη Βουλή. Αναγκάζει τον Τσίπρα να ψελλίσει την επωνυμία ΣΕΚΑΠ ομολογώντας ότι κάνει «εξυπηρέτηση» στον επιχειρηματία.

Όμως στην συνεδρίαση παρίσταται και ο Π. Καμμένος. «Συγκυβερνήτης» τότε του Τσίπρα. Ο Καμμένος προερχόμενος από το γαλάζιο στρατόπεδο ξέρει πρόσωπα και πράγματα και τα κάνει ευρέως γνωστά: «Εκπλήσσομαι από τη θέση της ΝΔ. Είναι μικρός ο κόσμος. Θα του έλεγα (σ.σ του Μητσοτάκη) να ρωτήσει τους βουλευτές ΝΔ που εκλιπαρούσαν τον Ιβάν Σαββίδη το 2013 να πάρει τη ΣΕΚΑΠ. Ρωτήστε τον κ. Κεδίκογλου που εκλιπαρούσε να πάρει ο Σαββίδης τη ΣΕΚΑΠ. Γιατί δεν ρωτάτε βουλευτές της ΝΔ από τη Μακεδονία που εκλιπαρούσαν τον Σαββίδη. Τότε η ΝΔ είχε υποσχεθεί όχι μόνο διαγραφή παλιών προστίμων αλλά και ότι τα μηχανήματα που είχαν μπλοκάρει στα τελωνεία θα απελευθερώνονταν χωρίς πρόστιμα. Εσείς φιλάγατε τις κατουρημένες ποδιές του Σαββίδη»…

Τα «άπλυτα όλων βγήκαν στη φορά». Η αντιπαράθεση που ξεκίνησε για λόγους επικοινωνιακούς έβγαλε και κάποιες «ειδήσεις». Όμως στην αστική δημοκρατία δεν υπάρχουν …αδιέξοδα. Ακολούθησε η κοινοβουλευτική διαδικασία και η πλειοψηφία «μίλησε»…

Η τροπολογία ψηφίστηκε και έγινε μέρος του νόμου 4469/2017. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Σε περίπτωση πώλησης κατόπιν διαγωνισμού του συνόλου ή μέρους των μετοχών ή του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων ή τμημάτων αυτών ή κλάδων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου και πιστωτικών ιδρυμάτων στο μετοχικό κεφάλαιο των οποίων συμμετέχει με οποιοδήποτε ποσοστό το Δημόσιο, καθώς και ανωνύμων εταιρειών που είναι συνδεδεμένες με τα ως άνω νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και πιστωτικά ιδρύματα, η οποία πώληση διενεργείται στο πλαίσιο αποκρατικοποίησης, εξυγίανσης ή ειδικής εκκαθάρισης αυτών, για την καταβολή προστίμων, πολλαπλών τελών, δασμών και λοιπών επιβαρύνσεων, που επιβάλλονται και καταλογίζονται σε βάρος των κυρίως υπαιτίων της παράβασης, δεν κηρύσσονται αλληλέγγυα συνυπεύθυνα αστικά τα ως άνω νομικά πρόσωπα υπό την προϋπόθεση ότι έως την ημερομηνία μεταβίβασης των μετοχών ή περιουσιακών στοιχείων δεν είχαν κοινοποιηθεί καταλογιστικές πράξεις και η συγκεκριμένη εκκρεμότητα δεν είχε γνωστοποιηθεί στους ενδιαφερόμενους επενδυτές κατά το κρίσιμο στάδιο της διενέργειας του σχετικού διαγωνισμού για τη μεταβίβαση αυτών των περιουσιακών στοιχείων».

Το λάθος της αναδρομικότητας που …διορθώθηκε

Η δουλειά όμως τότε έμεινε στη μέση και επειδή την συγκεκριμένη περίοδο όπως προείπαμε είχε ξεσπάσει σάλος εντός και εκτός Βουλή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν επιχείρησε να τη …«διορθώσει». Η ρύθμιση όμως είχε γίνει νόμος. Απλά πλέον οι κυβερνώντες περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να την ξανασερβίρουν «καλογραμμένη». Και επέλεξαν την τελευταία μέρα πριν το κλείσιμο της Βουλής! Προφανώς για να θυμούνται οι ολιγάρχες ότι πραγματικά δούλεψαν για αυτούς όλα τα προηγούμενα χρόνια. Για να κλείσουν το έργο τους όπως το ξεκίνησαν. Δεμένοι στο άρμα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των αφεντικών, την ίδια ώρα που πουλούσαν «φούμαρα» στο πόπολο περί …«κοινωνικής δικαιοσύνης».

Έτσι ο Τσακαλώτος «παρέα» με την αναπληρώτρια υπουργό του, κ. Παπανάτσιου κατέθεσαν το νέο «βελτιωμένο κείμενο» βάσει του οποίου δίνεται η αναδρομική ισχύ εφόσον η διαγραφή προστίμων αφορά πλέον και υποθέσεις για τις οποίες υπάρχουν καταλογισμοί ή βρίσκονται ενώπιον των δικαστηρίων!!! Με την κίνηση αυτή ξεπερνούν και «εμπόδιο» της απόφασης του διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής, όπου το Δεκέμβριο του 2017 έκρινε ότι η ΣΕΚΑΠ πρέπει να πληρώσει το πρόστιμο των 38 εκατ. ευρώ!

Παράλληλα η τροπολογία της κυβέρνησης προβλέπει ακόμα ότι αν επιβληθούν πρόστιμα για τις παλιές παραβάσεις μετά τη μεταβίβαση των μετοχών και αφορούν στην αστική συνυπευθυνότητα διαγράφονται. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίστηκαν και οι Ιάπωνες, αφού την άνοιξη του 2018 πούλησε την εταιρεία Donskoy Tabak στην εταιρεία Japan Tobacco έναντι 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων και μαζί μεταβιβάστηκε και η ΣΕΚΑΠ. Μετά την μεταβίβαση της ΣΕΚΑΠ στους Ιάπωνες το πρόστιμο πέρασε σε αυτούς, αλλά προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ υποταγμένος στη λογική Σαββίδη «πρέπει να παρακαλάτε τους επενδυτές» φρόντισε να κάνει το δικό του «δώρο».

Με τη νέα προσθήκη λοιπόν στην προηγούμενη ρύθμιση, όλα πήραν το δρόμο τους και το πρόστιμο θα διαγραφεί οριστικά αφού προβλέπει:

«Στις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων εδαφίων, καταλογιστικές πράξεις που εκδόθηκαν μετά την ημερομηνία μεταβίβασης των μετοχών ή περιουσιακών στοιχείων και αφορούν προγενέστερες της μεταβίβασης περιόδους, δεν εκτελούνται και ανακαλούνται υποχρεωτικά κατά το μέρος που αφορούν το νομικό πρόσωπο ως αστικώς συνυπεύθυνο, του οποίου οι οφειλές από πρόστιμα, πολλαπλά τέλη, δασμούς και λοιπές επιβαρύνσεις, που προέρχονται αποκλειστικά από ανωτέρω καταλογιστικές πράξεις, διαγράφονται. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου υποβάλλεται αίτηση στην αρχή που εξέδωσε τις καταλογιστικές πράξεις (…) Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου καταλαμβάνει και δικαστικά εκκρεμείς υποθέσεις».

Όταν οι χαριστικές ρυθμίσεις και τα «δώρα» έχουν ονοματεπώνυμο

Η κυβέρνηση Τσίπρα έκανε ένα δώρο 38 εκατομμυρίων στη ΣΕΚΑΠ. Προάσπισε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα και απέδειξε για πολλοστή φορά ότι είναι άξιος συνεχιστής όλων των προηγούμενων «γαλαζοπράσινων» κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων που ευνόησαν σε βάρος του λαού και των δημόσιων ταμείων το μεγάλο κεφάλαιο.

Εξάλλου τον επιχειρηματία Σαββίδη φρόντισαν οι κυβερνήσεις αυτού του τόπου από την έλευση στην Ελλάδα και μετά να τον «στηρίξουν» ποικιλοτρόπως. Συγκεκριμένα:

— Το 2013 με παρέμβαση των Βενιζέλου, Στουρνάρα αλλά και βουλευτών της Βόρειας Ελλάδας σχεδόν χαρίζεται το «Μακεδονία Παλλάς» στο «ομογενή» Ολιγάρχη και περνά στην ιδιοκτησία του αντί ευτελούς τιμήματος για τα επόμενα 40 χρόνια!

— Στις αρχές του 2013 η συγκυβέρνηση βγάζει στο σφυρί την ΣΕΚΑΠ. Τον Μάρτιο του 2013, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, συναντά δυο φορές τον Σαββίδη και σχεδόν τον εκλιπαρεί να πάρει τη ΣΕΚΑΠ. Ο Σαββίδης, ζητά ένα μήνα διορία, στέλνει επιστολή στο υπουργείο Οικονομικών, με την οποία ζητά πλήρη οικονομικά στοιχεία και τελικά συμμετέχει και «κερδίζει» το διαγωνισμό. Ο Σαμαράς ως μπόνους σβήνει όλα τα χρέη της ΣΕΚΑΠ ύψους άνω των 60 εκατ. ευρώ που έχουν δημιουργήσει οι διορισμένες διοικήσεις από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και η καπνοβιομηχανία περνά στον Σαββίδη με μόλις με 15 εκατομμύρια ευρώ.

— Τον Μάιο του 2015 με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου σβήνονται τα περισσότερα από 33 εκατομμύρια ευρώ χρέη του ΠΑΟΚ σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, ο Σαββίδης πληρώνει μόλις 10,8 εκατ. ευρώ και η ΠΑΕ είναι «καθαρή».

— Τον Μάρτιο του 2018 η κυβέρνηση Τσίπρα με ρύθμιση απαλλάσσει από την καταβολή ΕΝΦΙΑ(!!!) την κοινοπραξία που απέκτησε το 67% του λιμανιού της Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ). Τα κτίρια του λιμανιού και οι εγκαταστάσεις που μεταβιβάζοντα στο νέο ιδιοκτησιακό σχήμα απαλλάσσεται κατά 20% από την πληρωμή ΕΝΦΙΑ ή άλλου φόρου ή ακόμη και σχετικού τέλους! Στην κοινοπραξία, συμμετέχουν η Γερμανική Deutsche Invest Equity Partners GmbH (47% ), η Belterra Investments (20% ) συμφερόντων Σαββίδη και η Terminal Link του γαλλικού ομίλου CMA-CGM, που ελέγχει το 33% του σχήματος.

Αυτά είναι μερικά από τα «δώρα» των κυβερνήσεων στον Ιβάν Σαββίδη. «Δώρα» που αποτελούν μέρους του πυρήνα της πολιτικής που δίνει βορρά τη δημόσια περιουσία στους κεφαλαιοκράτες διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ένα προκλητικό, φιλομονοπωλιακό νομοθετικό καθεστώς για την διασφάλιση των κερδών τους…       

UNICEF: Περισσότερα από 23εκ αγόρια έχουν παντρευτεί πριν γίνουν 15 ετών

“Μπορούμε και πρέπει να τερματίσουμε αυτή την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, δηλώνει η επικεφαλής της UNICEF, Henrietta Fore.

Σύμφωνα με την έρευνα αναφορικά με τους παιδικούς γάμους, που πραγματοποιείται παγκοσμίως από την UNICEF, εκτιμάται ότι 115εκ άνδρες σε όλο τον κόσμο παντρεύτηκαν όταν ήταν ακόμα παιδιά, ενώ 23εκ πριν καν γίνουν 15 ετών.

“Ο γάμος στερεί την παιδική ηλικία”, δηλώνει η εκτελεστική διευθύντρια της UNICEF, Henrietta Fore, συμπληρώνοντας πως “Τα νεαρά αυτά αγόρια αναγκάζονται να αναλάβουν τις ευθύνες ενός ενήλικα, γεγονός για το οποίο ενδεχομένως δεν είναι έτοιμοι”.

Η έρευνα επίσης διαπιστώνει πως οι γάμοι αυτοί τελούνται κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, τη Νότια Ασία, την Ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, 28% των ανδρών στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία παντρεύτηκαν ως παιδιά, κατατάσσοντάς την χώρα πρώτη, ενώ ακολουθούν με 19% η Νικαράγουα και με 13% η Μαδαγασκάρη.

“Ο πρώιμος γάμος φέρνει πρώιμη πατρότητα, ανάγκη για φροντίδα της οικογένειας και συνεπακόλουθα διακοπή της όποιας εκπαίδευσης και ελαχιστοποίηση των ευκαιριών απασχόλησης”, ανέφερε η επικεφαλής της UNICEF.

Σε αντίθεση με τα νεαρά αγόρια, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, το πρόβλημα στα κορίτσια παραμένει πολύ μεγαλύτερο, με 1 στις 5 νέες γυναίκες ηλικίας 20 έως 24 ετών να έχουν παντρευτεί πριν τα 18α γενέθλιά τους, με την αναλογία στους νεαρούς άντρες να είναι 1 στους 30. Τα παιδιά που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο προέρχονται από τα φτωχότερα νοικοκυριά, ζουν κυρίως σε αγροτικές περιοχές και έχουν ελάχιστη ή μηδενική εκπαίδευση.

“Φτάνοντας στην 30ή επέτειο από την υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο γάμος των αγοριών και των κοριτσιών ενώ εξακολουθούν να είναι παιδιά αντιβαίνει στα δικαιώματα που κατοχυρώνονται με την Σύμβαση”, υπενθύμισε η κ. Fore .

     

πηγή

Κυρίαρχος ή κυριαρχούμενος λαός;

Του Περικλή Κοροβέση

Σε όλα τα δημοκρατικά Συντάγματα του κόσμου, εδώ και περίπου δυόμισι αιώνες, αναγράφεται ρητά: «Ολες οι εξουσίες εκπηγάζουν από τον λαό». Και αυτό έχει περάσει στην τρέχουσα ρητορική των κομμάτων που μιλούν πάντα για τον «κυρίαρχο λαό». Αν πάρουμε σοβαρά αυτήν τη διατύπωση και την ερμηνεύσουμε σωστά, τότε αυτό σημαίνει ξεκάθαρα: τι καπιταλισμός, τι τράπεζες, τι υπουργεία, στρατός ή αστυνομία και πράσινα άλογα, όλα αυτά έχουν καμιά σημασία μπροστά στον πανίσχυρο και παντοδύναμο λαό;

Απλώς είναι υπηρεσίες του κυρίαρχου λαού που τις χρησιμοποιεί για την ευημερία του. Η εξουσία όμως είναι σαν την περιουσία. Ουδέποτε παραχωρείται οικειοθελώς. Δεν έχουμε δει ποτέ κανέναν τραπεζίτη να μοιράζει τις μετοχές του σαν τα φέιγ βολάν ενός Κνίτη. Ούτε βέβαια κάποιο δικτάτορα να μοιράζει υπουργεία σε πολιτικούς, όπως κάνει ο παπάς της ενορίας μου με τις μερίδες του συσσιτίου προς τους απόρους.

Και ενώ αυτός είναι ο κανόνας, πώς εξηγείται ο κυρίαρχος λαός να αρνείται την «εξουσία-περιουσία» του και να μην πηγαίνει να ψηφίσει; Πανελλαδικά, στον β' γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, το 55% δεν πήγε να ψηφίσει. Δηλαδή ο ένας στους δύο έμεινε σπίτι του. Στην Αθήνα μόνο οι τρεις στους δέκα εξάσκησαν την εξουσία τους. Σε άλλους δήμους της χώρας η συμμετοχή ήταν ακόμα μικρότερη. Στις ευρωεκλογές η αποχή ήταν 41,5%.

Τα τελευταία εφτά χρόνια η αποχή έγινε το μεγαλύτερο κόμμα με τα ποσοστά να κυμαίνονται από 34 έως 55%. Αλλά αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει τα κόμματα. Αντίθετα, τα χαροποιεί. Με το μαγικό ραβδί της προπαγάνδας μια μικρή μειοψηφία μετατρέπεται σε πλειοψηφία. Και πρακτικά αυτό σημαίνει: αν έχουμε αποχή 50% και ένα κόμμα πάρει 40% -που αυτό θα σημαίνει εκλογικό θρίαμβο- στην ουσία έχει πάρει 20%. Δηλαδή θα κυβερνήσει μια μειοψηφία που τη θέλουν δύο και οι οχτώ την έχουν απορρίψει. Λειτουργεί εδώ η αρχή της πλειοψηφίας;

Στη ζωή δεν μετράνε μόνο αυτά που κάναμε, αλλά και αυτά που δεν κάναμε. Ιδίως στην πολιτική

Και εδώ μπορούμε να θέσουμε περισσότερα ερωτήματα. Ο καπιταλισμός, που είναι δικός μας, γιατί μας αφήνει άνεργους; Οι τράπεζές μας γιατί μας παίρνουν τα σπίτια; Το κράτος γιατί μας αποδεκατίζει στους φόρους;

Και η αστυνομία, που είναι για να μας προστατεύει, γιατί μετατρέπει τους δρόμους μας σε θαλάμους αερίων; Και αν είναι έτσι, σε τι είμαστε κυρίαρχος λαός; Μήπως, αντικειμενικά και στην πράξη, η μόνη εξουσία που έχουμε είναι να εκλέγουμε ολιγάρχες, που αυτονομούνται και στρέφονται εναντίον μας; Εχουν άδικο αυτοί που λένε πως οι πολιτικοί όλοι τους είναι ίδιοι και όποιος και να είναι επάνω, για μας δεν αλλάζει τίποτα; Μήπως αυτό το πολιτικό σύστημα δεν μας αφορά; Μήπως η ψήφος μου δεν παίζει κανένα ρόλο για μένα;

Ή ακόμα ψηφίζοντας μην τυχόν και δίνω δημοκρατικό άλλοθι στους ολιγάρχες; Προσωπικά είμαι κατά της αποχής. Αλλά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να μας απασχολήσει όλους. Και το θεωρώ ιδιαίτερα σοβαρό. Οι μετέχοντες στην αποχή αντιστρατεύονται ένα πολιτικό σύστημα με την αδράνεια. Η αποχή δεν προτείνει κάτι. Και όταν κάποιος είναι αδρανής, περιμένει και προσεύχεται για κάποιον μεσσία. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον νεοφασισμό, που κοντεύει να γίνει κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα στην Ευρώπη και δημιουργεί συνειρμούς με τον κλασικό φασισμό του Μεσοπολέμου.

Οι ευρωεκλογές, οι εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές θεωρητικά έχουν τρεις διαφορετικούς στόχους. Στην Ελλάδα, και όχι μόνο, γίνονται μονοδιάστατες και αφορούν την επιδοκιμασία ή την αποδοκιμασία του κυβερνώντος κόμματος. Αλλά ακόμα και σε περίπτωση αποδοκιμασίας η κυβέρνηση δεν πέφτει και έχει τη δυνατότητα να εξαντλήσει τη θητεία της.

Οπως στην περίπτωση Μακρόν στη Γαλλία. Αλλά αυτές οι εκλογές είναι ένα «εμπράγματο γκάλοπ» που δεν μπορεί να διαψευστεί. Και το κάθε κόμμα πρέπει να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα. Και κυρίως αυτό αφορά τους ηττημένους. Τι έχει καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτήν τη δοκιμασία;

Απολύτως τίποτα. Θυμίζει τη γνωστή παροιμία: «Τον τρελό τον φτύναν και έλεγε πως έβρεχε». Και μπορεί ό,τι είχε πριν ως πλεονέκτημα, έναν χαρισματικό αρχηγό, να γίνει μπούμερανγκ. Απλούστατα γιατί κανείς πια δεν τον πιστεύει. Ο λόγος του Τσίπρα δεν πείθει. Ούτε γοητεύει πια, γιατί έχει διαψευστεί στην πράξη. Και ο αυτο-έπαινος και ο αυτο-εγκωμιασμός των λίγων θετικών πραγμάτων, που όντως έχουν γίνει, γίνεται επίδειξη κομπασμού και αλαζονείας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ως προεκλογική καμπάνια μια σκληρή αυτοκριτική, να εξηγήσει γιατί άλλα έλεγε και άλλα έπραξε, όχι βέβαια για να κερδίσει τις εκλογές, αυτές είναι χαμένες, αλλά για να μειώσει την ψαλίδα. Αν αυτό βέβαια είναι κατορθωτό.

Και να κλείσουμε με μια γεροντική σοφία. «Ο μαθητής ρωτάει τον σοφό γέροντά του: Γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι στην Κόλαση; –Γιατί μπορούσε να κάνει δέκα καλοσύνες. Και έκανε εννιά. Και έτσι πέθανε ένας άνθρωπος. Και ο μαθητής ξαναρωτάει: Γιατί εκείνος ο άνθρωπος είναι στον Παράδεισο; –Γιατί μπορούσε να κάνει δέκα φόνους και έκανε εννιά. Και έτσι έσωσε έναν άνθρωπο».

Στη ζωή δεν μετράνε μόνο αυτά που κάναμε, αλλά και αυτά που δεν κάναμε. Ιδίως στην πολιτική.    

Κρήτη: Νταής κούρεψε τη γυναίκα του για ένα μήνυμα,!

  

Ένα ακόμη περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας καταγράφηκε στην Κρήτη, όπου άνδρας βρήκε ένα μήνυμα με ερωτικό περιεχόμενο στο κινητό της γυναίκας του και την κούρεψε.

Το περιστατικό σημειώθηκε στα Μάλια της Κρήτης όπου ζει το ζευγάρι μαζί με τα ανήλικα παιδιά του, όταν ο έφτασε ένα μήνυμα με ερωτικό περιεχόμενο στη σύζυγο από τον εργοδότη της.

Η 39χρονη υποστηρίζει ότι ενώ κοιμόταν για μεσημέρι, ο σύζυγος της ανέβηκε πάνω της και πριν προλάβει να αντιδράσει της έκοψε με το μαχαίρι το μεγαλύτερο μέρος των μαλλιών της.

Η γυναίκα άρχισε να ουρλιάζει, μαζεύτηκαν οι γείτονες και ο 44χρονος εξαφανίστηκε για να παραδοθεί στο Αστυνομικό Τμήμα στα Μάλια της Κρήτης περίπου δύο ώρες μετά.

Όπως αναφέρει το cretalive.gr ο 44χρονος καταδικάστηκε από το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου Κρήτης σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών. Ο ίδιος αποδέχθηκε την πράξη του, υποστηρίζει όμως ότι «θόλωσε» όταν βρήκε το ύποπτο μήνυμα.  

πηγή

Εργοδότες δεν επέτρεψαν σε μαθητές του Εσπερινού ΓΕΛ Χανίων να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις

Σε μία απίστευτη καταγγελία προχώρησε η διευθύντρια του Εσπερινού ΓΕΛ Χανίων κ. Ευαγγελία Σαρρή.

Όπως αναφέρει, οι μαθητές του Εσπερινού ΓΕΛ αν και προετοιμάστηκαν όλη τη χρονιά υπό αντίξοες συνθήκες για να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές, στην πλειοψηφία τους δεν έδωσαν εξετάσεις γιατί οι εργοδότες τους δεν τους επέτρεψαν να αλλάξουν βάρδια για να να μπορούν να δώσουν!

Διαβάστε ολόκληρη την καταγγελία:

“Οι μαθητές του Εσπερινού ΓΕΛ. Χανίων κάτω από αντίξοες συνθήκες προσπάθησαν όλη τη χρονιά να προετοιμαστούν για τις Πανελλαδικές.

Μετά την δουλειά αν και κουρασμένοι παρακολούθησαν τα μαθήματα ενισχυτικής που έκαναν οι συνάδελφοι. Όμως σήμερα μόνο δύο συμμετείχαν στις εξετάσεις.

Δυστυχώς στους υπόλοιπους οι εργοδότες τους δεν τους επέτρεψαν να αλλάξουν βάρδια για να μπορέσουν να δώσουν.

Προσοχή, αλλαγή βάρδιας όχι άδεια. Να επισημάνω ότι την ίδια αρνητική στάση είχαν και οι συνάδελφοί τους.

Μόνο ντροπή και οργή γι αυτή την κατάσταση”

Πηγή 

Στην κορυφή και στην άβυσσο

Του Παντελή  Μπουκάλα

Στον Ειρηνικό, στο βαθύτερο σημείο του πλανήτη, έντεκα χιλιάδες μέτρα υπό τη θάλασσα, στην Τάφρο των Μαριανών, ο Τεξανός δύτης Βίκτορ Βεσκόβο απάντησε άθελά του στο ερώτημα του Καρυωτάκη: «Θα βρούμε τουλάχιστον τον βυθό της αβύσσου;». Οχι, δεν συνάντησε την εξωγήινη Σφαίρα της φαντασίας του Στίβεν Κινγκ. Ούτε παλάτια του Νηρέα, λείψανα της Ατλαντίδας ή παράξενα όντα που έχουν εκεί την πύλη τους ανάμεσα στην Ανω Γη και στην Κοίλη Γη των ευφαντάστων μιας ψευτοεπιστήμης με πολλούς οπαδούς και στην Ελλάδα.

Συνάντησε βέβαια πλάσματα του βυθού, που με την αντοχή τους σε ακραίες συνθήκες δίνουν δίκιο στους αστροβιολόγους που επιμένουν ότι την «εξωγήινη» ζωή πρέπει να την αναζητήσουμε στον πλανήτη μας· σε μέρη όπου κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Συνάντησε, όμως, και κάτι που πρέπει να μας πείσει ότι οι χειρότεροι εχθροί της Γης δεν είναι τίποτε αστροκαταβροχθιστές εξωγήινοι, που μετάνιωσαν επειδή μας έσπειραν μια φορά κι έναν καιρό, ή σκοτεινοί ενδογήινοι, αλλά εμείς οι γήινοι. Συνάντησε μια πλαστική σακούλα κι ένα πλαστικό περιτύλιγμα για συσκευασίες γλυκών. Αρχές Μαΐου αυτά. Και προχθές η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος τιμήθηκε με κάπως παράδοξο τρόπο από την είδηση ότι Απρίλη και Μάη είκοσι Νεπαλέζοι ορειβάτες της φυλής των Σέρπα μάζεψαν έντεκα τόνους σκουπίδια στο μέρος που θα υπέθετε κανείς πως είναι το καθαρότερο της οικουμένης: το όρος Εβερεστ των 8.850 μέτρων. Τέντες κομματιασμένες από τον αέρα, άδειες φιάλες οξυγόνου, σκοινιά, σπασμένες σκάλες, κονσέρβες και βέβαια πλαστικές συσκευασίες κάθε μεγέθους και είδους. Απομεινάρια όλα αυτά της προσπάθειας χιλιάδων αναρριχητών, τα περασμένα χρόνια, να ανέβουν στην κορυφή του κόσμου.

Θα έλεγε κανείς πως είναι φυσικό να μη νοιάζονται για τα σκουπίδια τους άνθρωποι που δοκιμάζονται σε απίστευτα αντίξοες συνθήκες και θερμαίνονται από την έλξη της κορυφής και μόνο. Ισως. Μόνο που ανάμεσα στα λείψανα της αναρριχητικής αγωνίας ήταν και τέσσερις άνθρωποι, τέσσερις νεκροί άνθρωποι, που τους ανέσυραν κι αυτούς οι Σέρπα. Κάποιες φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν προ ημερών έδειχναν μια τεράστια αλυσίδα ορειβατών που ανηφόριζαν στα Ιμαλάια και δίπλα τους, στο ένα μέτρο, ένας νεκρός. Δεν τον έβλεπαν. Δεν τους αφορούσε. Δεν ήταν κώλυμα γι’ αυτούς η άψυχη ύπαρξή του. Αλλά αν είναι να δοκιμάζουμε τα όριά μας, τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, αποδεχόμενοι σαν φυσική την παγωμένη ανθρωπιά, ίσως κάτι μετράμε λάθος.