Με το πιστόλι στον κρόταφο – Ελληνοτουρκικός διάλογος για το σύνολο των τουρκικών απαιτήσεων

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

Τι είναι άραγε αυτό που έπεισε την ελληνική κυβέρνηση να συμφωνήσει να προσέλθει στο τραπέζι ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου; Αναζητώντας την απάντηση κατ’ αρχήν σ’ αυτό το ερώτημα αντιλαμβάνεται κάποιος και το πλαίσιο, καθώς και την ατζέντα αυτού του διαλόγου. Σε κάθε περίπτωση μάλιστα, γίνονται ολοφάνερες και οι συνέπειές του, ανεξάρτητα από το πότε και πού θα καταλήξει αυτός ο διάλογος.

Αν θέλουμε να δούμε τα πράματα όπως είναι, αυτό που οδηγεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη στο τραπέζι των ελληνοτουρκικών συνομιλιών είναι η αδυναμία ή η έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις που διαθέτει η χώρα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Η κυβέρνηση βρέθηκε απέναντι σε ένα δίλημμα και απάντησε. Το δίλημμα έχει τεθεί από την άνοιξη του 2012, όταν δημοσιεύτηκε στην τουρκική εφημερίδα της κυβέρνησης η «οικοπεδοποίηση» της θαλάσσιας περιοχής νότια του Καστελλόριζου και η παραχώρησή της για έρευνα και εκμετάλλευση στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου.

Το δίλημμα, λοιπόν, διατυπώθηκε από τότε ως εξής: Τι θα πράξει η όποια ελληνική κυβέρνηση αν τουρκικό ερευνητικό πλοίο με τη συνοδεία του τουρκικού στόλου επιχειρήσει στην περιοχή; Η απάντηση που έδωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι «διάλογος».

Πάρε – δώσε

Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός ο διάλογος προσφέρθηκε από το Βερολίνο ως σανίδα σωτηρίας ή οδός διαφυγής από ένα θερμό επεισόδιο, καθώς η Μέρκελ έχει αναλάβει τις σχετικές παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, οι οποίες συνοψίζονται ως εξής:

● Ο Ερντογάν υποσχέθηκε ότι δεν θα επιχειρήσει στην ελληνική (μη ανακηρυγμένη) ΑΟΖ.

● Ο Μητσοτάκης υποσχέθηκε να προσέλθει σε συνομιλίες.

Η «συμφωνία» αποκλιμάκωσης της έντασης των προηγούμενων ημερών, η οποία έστρωσε και το τραπέζι των επικείμενων ελληνοτουρκικών συνομιλιών, καθότι έγινε με γερμανική διαμεσολάβηση, δημιουργεί ένα πρώτο, αναπάντητο, προς το παρόν, ερώτημα, που έχει να κάνει με το είδος του διαλόγου:

● Πρόκειται για την επανάληψη των διμερών ελληνοτουρκικών συνομιλιών για θέματα υψηλής πολιτικής, ο οποίος έχει ήδη ολοκληρώσει 60 κύκλους;

● Ή μήπως έχει συμφωνηθεί μια νέα διαδικασία, η οποία θα εξελιχθεί υπό την εποπτεία ενός «αμερόληπτου» τρίτου, δηλαδή της Γερμανίας εν προκειμένω;

Σε μια τέτοια περίπτωση είναι προφανές ότι οι… αμερόληπτοι Γερμανοί αποκτούν λαβή περαιτέρω πίεσης για την επιδίωξη δικών τους γενικότερων διευθετήσεων με την Τουρκία, τον καλύτερο πελάτη της πολεμικής τους βιομηχανίας και πρώτο εμπορικό τους εταίρο. Είναι, έχουμε την εντύπωση, προφανές ποιον θα πιέσουν οι… αμερόληπτοι.

Ελληνικό «δόγμα»

Ας δούμε, λοιπόν, το αντικείμενο των ελληνοτουρκικών συνομιλιών, όπως αυτό έχει προσδιοριστεί με το πέρασμα των δεκαετιών αφενός από την ενεργητική (επιθετική) τουρκική στάση και αφετέρου από τη μακάρια ελληνική ακινησία στο όνομα του κατευνασμού του νευρικού γείτονα, την οποία ακολούθησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Σύμφωνα με την ελληνική θέση το μόνο αντικείμενο ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας των δύο χωρών στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου, με τελικό κριτή, εφόσον οι δύο πλευρές δεν καταλήξουν σε συμφωνία, ένα αρμόδιο διεθνές δικαστήριο. Η Ελλάδα, θα πρέπει να σημειωθεί, έχει αποδεχτεί τη γενική δικαιοδοσία του δικαστηρίου της Χάγης και έχει επικυρώσει τη συμφωνία για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Από την πλευρά της η Τουρκία έχει αποφύγει να δεσμευτεί με αυτούς τους γενικούς κανόνες ειρηνικής επίλυσης των διαφορών και δεν έχει υπογράψει τη συμφωνία για το Δίκαιο της Θάλασσας.  Είναι, επομένως, προφανής η τουρκική επιλογή για μια πολιτική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών στη βάση του διαμορφωμένου συσχετισμού δύναμης, που κατά την άποψή της την ευνοεί. Με πιο απλά λόγια, η Τουρκία αισθάνεται ισχυρότερη και ως εκ τούτου απαιτεί ρυθμίσεις οι οποίες εξυπηρετούν τα συμφέροντά της, τα οποία (θεωρεί ότι) μπορεί να υποστηρίξει και να πετύχει με άλλα μέσα…

Τα θέλουν όλα

Με αυτόν τον τρόπο το τραπέζι ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου έχει ήδη καταληφθεί από… τουρκικά «πιάτα». Ας τα δούμε επιγραμματικά:

1. Η Ελλάδα εξαναγκάζεται να συνομιλήσει για θαλάσσιες ζώνες, την ίδια στιγμή που ισχύει το τουρκικό casus belli στην περίπτωση που ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια

2. Η Ελλάδα προσέρχεται σε συνομιλίες για τα ελληνοτουρκικά θαλάσσια όρια λίγο μετά την ανακοίνωση του τουρκολιβυκού συμφώνου, με το οποίο σε τελική ανάλυση η Άγκυρα διακηρύττει ότι τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένων των Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης, δεν έχουν κανένα δικαίωμα πέραν των 6 μιλίων.

3. Η Ελλάδα εμφανίζεται διατεθειμένη να συζητήσει την τουρκική θέση, διατυπωμένη από την εποχή των Ιμίων (1996), για την κυριαρχία επί βράχων, νησίδων και βραχονησίδων.

4. Η Ελλάδα καλείται, στις επικείμενες συνομιλίες, να «αποδείξει» την κυριαρχία της επί όλων σχεδόν των νησιών τα οποία βρίσκονται κοντά στις τουρκικές ακτές, καθώς, σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς, έχει παραβιάσει τις συνθήκες με τις οποίες της αποδόθηκαν από τη στιγμή που τα στρατιωτικοποίησε.

Μαζί με αυτά, σ’ ένα τραπέζι ελληνοτουρκικού διαλόγου θεωρείται σίγουρο ότι θα υποστηριχθεί από τουρκικής πλευράς το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και (γιατί όχι;) αυτοδιάθεσης των ελληνικών μουσουλμανικών πληθυσμών στη Θράκη αλλά και στα Δωδεκάνησα.

Το εγχώριο επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι υπέρ του διαλόγου και το οποίο προβάλλεται έντονα τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση, είναι κενό περιεχομένου από τη στιγμή που ο διάλογος είναι ήδη υπονομευμένος από τις τουρκικές απαιτήσεις η οποίες μάλιστα υποστηρίζονται από την επίδειξη στρατιωτικής δύναμης και την απειλή χρήσης αυτής της δύναμης ακόμη και στην περίπτωση που η Ελλάδα ασκήσει νόμιμο δικαίωμα.

Η (όποια) ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να καθίσει ισότιμα σε ένα τραπέζι ελληνοτουρκικού διαλόγου από τη στιγμή που θα διακήρυττε τα αυτονόητα: 12 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα και συντεταγμένες ΑΟΖ με πλήρη επήρεια των ελληνικών νησιών. Ύστερα η συζήτηση θα μπορούσε να αρχίσει σε ισότιμη βάση…

Για κάτι τέτοιο όμως απαιτούνταν επεξεργασμένη στρατηγική αποτροπής και όχι αυτή των ζεϊμπέκικων, του κατευνασμού και του ατλαντισμού που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες.  Τώρα ο διάλογος θα γίνει με το πιστόλι στον κρόταφο…  

Οι Πέντε πληγές: δεν είναι συμβιβασμός, είναι υποχώρηση - Ανάλυση της συμφωνίας για την ΑΟΖ με Αίγυπτο

Του Νίκου Κοτζιά

Η Αίγυπτος είναι μια φίλη και σύμμαχος χώρα. Έχουμε κοινή ΑΟΖ και καλά είναι να την προσδιορίσουμε, οριοθετήσουμε και ανακηρύξουμε. Πολλά χρόνια διαπραγματευόμαστε μαζί της, καλή τη πίστη. Διότι και εκείνη είναι μια χώρα που πιστεύει και εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, αναγνωρίζει ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και άλλες θαλάσσιες ζώνες.

Σε κάθε διαπραγμάτευση, που γίνεται με την κοινή αποδοχή του διεθνούς δικαίου, εμφανίζονται διαφωνίες για τις προβλέψεις εφαρμογής του. Το νόημα της διαπραγμάτευσης είναι να βρεθεί ένα πακέτο έντιμου συμβιβασμού, όπου η κάθε πλευρά θα «κερδίζει» μέρος των αντικειμένων διαφωνίας. Στη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου για την ΑΟΖ έχουμε το καταπληκτικό φαινόμενο ότι ως προς τα υπό διαπραγμάτευση θέματα, εξετάζοντας τους χάρτες, η Ελλάδα αποδέχτηκε το σύνολο των αιγυπτιακών αιτιάσεων και αιτημάτων και δεν πήρε τίποτα από τα υπό διαπραγμάτευση θέματα. Ουσιαστικά, όπως έκανε και με την ΑΟΖ με την Ιταλία, έδωσε στην άλλη πλευρά ότι ζητούσε και δεν πήρε τίποτα στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης.

Στις πολύχρονες διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο είχαν προκύψει 5 σοβαρά ζητήματα που επειδή δεν είχε βρεθεί ακόμα συμβιβασμός, δεν έγινε δυνατό να υπογραφεί μια συμφωνία. Επειδή μερικοί με ρωτούν και «γιατί δεν την κλείσατε εσείς» η απάντηση είναι πολύ απλή: διότι τέτοιες συμφωνίες δεν κλείνονται άρον-άρον με υποχώρηση σε όλη τη γραμμή. Αλλιώς δεν χρειάζεται διπλωματία. Δηλώνεις ότι δεν ζητάς τίποτα, ότι θα παραχωρήσεις ότι σου ζητηθεί και η συμφωνία είναι έτοιμη. Τέτοιες συμφωνίες εγώ δεν έκανα ποτέ και δεν θα υπέγραφα ποτέ. Ασφαλώς σε μια διαπραγμάτευση πακέτο δεν θα τα έπαιρνε κανείς όλα. Σωστό. Αλλά δεν θα έπαιρνε και η άλλη μεριά όλα, ως συνέβη.

Η Αίγυπτος με την Κύπρο έχει συμφωνήσει σε ΑΟΖ με την εφαρμογή της αρχής της μέσης γραμμής. Με την Ελλάδα, «παραδόξως», δεν ήθελε να κάνει ανάλογη συμφωνία. Ήθελε να εφαρμοστεί και η αρχή της αναλογικότητας (των ακτών, δηλαδή, των σημείων βάσης). Η αρχή αυτή επιδιώκεται, σε ορισμένα σημεία, από την Τουρκία. Η συμφωνία της ΑΟΖ με την Αίγυπτο δεν χωρίζει την μεταξύ μας ΑΟΖ σε δύο ίσα τμήματα, αλλά δίνει σε αυτήν 55% και σε μας 45%. Άρα δεν εφαρμόστηκε «σκέτη» η αρχή της μέσης γραμμής.

Δεύτερο, η συμφωνία με την Αίγυπτο δεν είναι τμηματική μόνο προς Ανατολάς, όπως εκείνη πάντα ζητούσε, αλλά στη συμφωνίας και ως προς τα δυτικά. Δεν φτάνει μέχρι τα σύνορα Αιγύπτου και Λιβύης. Αυτό σημαίνει ότι είναι κουτσουρεμένη προς τα δυτικά χωρίς να υπάρχει το επιχείρημα ότι δεν θέλει «η Αίγυπτος εντάσεις με Τουρκία». Αυτό το κουτσούρεμα έγινε και στην ΑΟΖ με την Ιταλία. Η τελευταία δεν έφτασε μέχρι το νότο, εκεί που νοητά ξεκινά η ΑΟΖ της Λιβύης προκειμένου να μην της αφήσει περιθώρια να πράξει και άλλες παρανομίες.

Τρίτο και πολύ σημαντικό, στα νότια του νομού Λασιθίου ανήκει συστάδα νησιών και βραχονησίδων. Τρία από αυτά, Τρόχιλος, Στρογγυλό και Κουφονήσι, έχουν μεγάλη σημασία ως σημεία βάσης καθορισμού της ΑΟΖ με την Αίγυπτο (το ίδιο ισχύει για το Γαϊδουρονήσι ή, αλλιώς, Χρυσή) . Το μεγαλύτερο από αυτά, το Κουφονήσι, έχει δική του οικονομική ζωή. Με μεγάλο, κόπο, χάρη και στη βοήθεια του «Πράττω» Ιεράπετρας, συνέλεξα όλα τα αποδεικτικά στοιχεία. Φωτογραφίες, διαφημιστικά φυλλάδια από την επιχείρηση επί του νησιού, φυλλάδια των πλεούμενων που μεταφέραν τους τουρίστες στο Κουφονήσι κοκ. Δηλαδή, είχαμε αποδείξεις ότι το νησί διέθετε αυτοτελή οικονομική ζωή και άρα είχε όλα τα δικαιώματα των νησιών όπως προβλέπει το Δίκαιο της Θαλάσσης. Όπως διαβάζω τους χάρτες που δημοσιεύτηκαν, δεν αποδόθηκε επήρεια σε αυτή τη συστάδα νησιών, ούτε καν στο Κουφονήσι. Μετά τον περιορισμό των διαπόντιων νησιών πάνω από Κέρκυρα σε επήρεια 70% και στις Στροφάδες (δύο νησιά στη διαγώνιο ανάμεσα σε Πελοπόννησο και Ζάκυνθο) στο 32%, τώρα η Κυβέρνηση συμφώνησε για το Κουφονήσι στο 0%. Όποιος δεν καταλαβαίνει τι επιπτώσεις έχει αυτό για νησιά που στην πλάτη τους δεν έχουν ελληνική ακτογραμμή αλλά εκείνη τρίτης χώρας, είναι το λιγότερο ανόητος και το περισσότερο επικίνδυνος. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι στον χάρτη, από το σημείο Ε προς D, η ΑΟΖ κινείται σε αντίστροφη φορά από εκείνη της γεωγραφίας!

Τέταρτο, τα μεγάλα ελληνικά νησιά, όπως η Κάρπαθος και η Κάσος, ακόμα και η Ρόδος έχουν περιορισμένη επήρεια. Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για μια υποχώρηση άνευ αρχών και στοιχειώδη διαπραγμάτευση.

Πέμπτο, εξίσου σημαντικό και προβληματικό με τα δύο προηγούμενα. Προς ανατολάς, η χάραξη της ΑΟΖ γίνεται μέχρι τον 28ο μεσημβρινό. Τέμνει δε στη μέση την Ρόδο (άλλο κατόρθωμα και αυτό). Όταν μας το προτείναν αυτό οι Αιγύπτιοι το απορρίψαμε χωρίς καμία δεύτερη κουβέντα. Θα πει η κυβέρνηση ότι αφού κατέληξε σε μια τμηματική οριοθέτηση, τι πειράζει που δεν συμπεριλαμβάνει και ολόκληρη τη Ρόδο; Η απάντηση είναι απλή: (α) Η Τουρκία πάντα αμφισβητούσε ότι υπάρχουν ελληνικά δικαιώματα από τον 28ο μεσημβρινό μέχρι τον 32ο. Κατά συνέπεια η Ελλάδα ντε φάκτο αποδέχεται ότι πρόκειται για αμφισβητούμενη περιοχή, με την δική της υπογραφή. (β) Ακριβώς δίπλα εκεί που τελειώνει η χαραχθείσα γραμμή ξεκινά η χάραξη της ΑΟΖ που έχει προτείνει η Τουρκία στην Αίγυπτο. Με αυτό τον τρόπο, λοιπόν, η Αίγυπτο δεν χάνει η ίδια σπιθαμή ΑΟΖ. Απώλειες έχει μόνο η Ελλάδα και σημαντικές. Δεν υπάρχει προηγούμενο τέτοιας υπονόμευσης της θέσης των ελληνικών νησιών στην Ανατολική Μεσόγειο.

Συμπέρασμα: σε όλα τα υπό διαπραγμάτευση θέματα η Ελλάδα έκανε υποχωρήσεις. Παραχώρησε δικαιώματα σε τρίτους. Όπως και με την Ιταλία δεν πήρε τίποτα από τα «αμφισβητούμενα», ενώ τα έδωσε όλα. Η συμφωνία που έκανε, όπως και με την Ιταλία αποδυναμώνει κάθε μελλοντική διαπραγματευτική της θέση, τόσο με την Αλβανία, όσο και πολύ περισσότερο με την Τουρκία.

Η συμφωνία δεν είναι ένας καλός συμβιβασμός με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Μακάρι να ήταν. Στην πραγματικότητα υποχωρήσεις έκανε μόνο η μία πλευρά σε βάρος των μακρόχρονων συμφερόντων και δικαιωμάτων της. Οι μονομερείς υποχωρήσεις δεν συνιστούν συμβιβασμό. Διότι σε κανένα σημείο η Αίγυπτος δεν έκανε πίσω από τις θέσεις που πρόβαλε εδώ και χρόνια στις διαπραγματεύσεις. Αντίθετα, η Ελλάδα έκανε πίσω απ’ όλες τις διαπραγματευτικές της θέσεις. Δυστυχώς.

ΥΓ.1 Διαβάζω σοβαρούς ανθρώπους που δέχονται, όπως λένε τους συμβιβασμούς, καλά κάνουν. Απλά να μας πουν και σε μας σε πιο σημείο της συμφωνίας έγιναν συμβιβασμοί. Που ακριβώς έκανε η Αίγυπτος πίσω, όπως έκανε η Ελλάδα.

ΥΓ.2 Είναι καταπληκτικό πώς οι ψευδομακεδονομάχοι προκειμένου να καλύψουν τις υποχωρήσεις της δεξιάς τους, ανακάλυψαν την λέξη συμβιβασμό.

ΥΓ.3 Παιδιά, άλλο συμβιβασμός και άλλο υποχώρηση. Τουλάχιστον αυτό πρέπει να το μάθετε.

ΥΓ.4 Η συμφωνία αυτή, είναι ως η Ελλάδα, που σήμερα έχει 6 μίλια αιγιαλίτιδα ζώνη σε όλα τα νησιά της, να παραιτηθεί από το δικαίωμα επέκτασης σε όλα τα σημεία, και, ταυτόχρονα, να πανηγυρίζει ότι τα «βρήκε» με την Τουρκία. Αλλά αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση, αλλά παράδοση. Σημειώνω δε, ότι υπήρξε ελληνική κυβέρνηση έτοιμη να υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία σε αυτή τη βάση. 

από το f/b του Νίκου Κοτζιά

5000 λιγότεροι εργαζόμενοι στην Υγεία μέσα σε ένα χρόνο!

Δραματική μείωση του προσωπικού που υπηρετεί στον τομέα της δημόσιας υγείας τον τελευταίο χρόνο εμφανίζουν τα στοιχεία που δημοσιοποιεί το υπ. Εσωτερικών μέσω του μητρώου ανθρώπινου δυναμικού.Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί, τον Μάιο του 2020 υπηρετούσαν στις μονάδες υγείας 95.352 μόνιμοι και έκτακτοι εργαζόμενοι ενώ τον αντίστοιχο μήνα το 2019 ο αριθμός των υπηρετούντων ήταν 100.420 εργαζόμενοι.

Η μείωση του προσωπικού στις μονάδες υγείας όπως προκύπτει από τα στοιχεία αυτά είναι 5058 εργαζόμενοι και σε ποσοστό φτάνει στο 5%.

Η μείωση αφορά τόσο τον αριθμό των μονίμων υπαλλήλων, από 79.254 τον 5ο του 2019 σε 77.356 τον αντίστοιχο μήνα του 2020 (μείωση κατά 1898 υπαλλήλους), όσο και το έκτακτο προσωπικό, από 21.166 σε 17.996, δηλαδή μείωση κατά 3.170 εργαζόμενους.

Όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού όταν οι μονάδες υγείας έχουν αναλάβει ένα τεράστιο βάρος αντιμετώπισης αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης.

Τα στοιχεία που η ίδια η κυβέρνηση δημοσιοποιεί καταρρίπτουν το κυβερνητικό αφήγημα και τους πανηγυρισμούς της πολιτικής ηγεσίας του υπ. Υγείας για σημαντική ενίσχυση των μονάδων υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Το υγειονομικό κίνημα πρέπει τώρα να αναδείξει αυτή την δεινή εικόνα και να διεκδικήσει την πλήρη στελέχωση των μονάδων υγείας. Να απαιτήσει την κατάργηση της ελαστικής εργασίας, την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που υπηρετεί στις μονάδων υγείας, και την κάλυψη όλων των αναγκών με μόνιμο προσωπικό.

ygeionomikoi

Αυτός είναι ο νομπελίστας κ. Πισσαρίδης...

Νόμπελ και ανεργία

- Οκτωβρίου 12, 2010  

Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι κοιμούνται κάθε βράδυ χωρίς να έχουν φάει. Ένα εκατομμύριο Έλληνες θα είναι άνεργοι το 2011. Ένα εκατομμύριο ευρώ είναι το χρηματικό ποσό του βραβείου Νόμπελ οικονομίας. 

Τόσα θα λάβουν οι δύο Αμερικανοί Ντάιμοντ και Μόρτενσεν καθώς και ο Βρετανο-Κύπριος Χριστόφορος Πισσαρίδης για τη μελέτη τους σχετικά με την αγορά εργασίας και το φοβερό συμπέρασμα ότι όσο μεγαλύτερα είναι τα επιδόματα εργασίας, τόσο μεγαλώνει η ανεργία και επιμηκύνεται η διάρκεια αναζήτησης εργασίας. Αυτή είναι απάντησή τους στο ερώτημα «γιατί υπάρχουν τόσοι άνθρωποι χωρίς εργασία, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν πολυάριθμες προσφορές εργασίας;». 

Οι τρεις νομπελίστες φαίνεται ότι ζουν σ’ έναν φανταστικό κόσμο, όπου η προσφορά εργασίας είναι μεγάλη, αλλά η ανεργία οφείλεται στο γεγονός ότι είναι μεγάλα τα επιδόματα κι έτσι οι κακομαθημένοι εργαζόμενοι προτιμούν να είναι άνεργοι παρά να εργάζονται. 

Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μειωθεί η ανεργία με τη δραστική μείωση των σχετικών επιδομάτων! Αυτό άκουσε η ελληνική κυβέρνηση και προχώρησε τάχιστα στον περιορισμό του αριθμού όσων δικαιούνται επίδομα ανεργίας! Για να αποδειχθεί ότι το κεφάλαιο έχει ακόμα περιθώρια συσσώρευσης κέρδους, όχι από τη φύση(πλουτοπαραγωγικές πηγές) αλλά από τους εργαζόμενους(ανθρώπινοι πόροι). Διαψεύδεται συνεπώς η άποψη ότι δεν μπορεί μία επιχείρηση να συσσωρεύει κέρδη χωρίς όρια και παράλληλα οι κοινωνικοοικονομικές ανισότητες -η ανεργία και η φτώχεια- να έχουν καταστεί εκρηκτικές. 

Ήδη, σήμερα, οι ανισότητες αυξάνονται αλλά καμία κοινωνική έκρηξη δεν συμβαίνει. Επιβεβαιώνεται έτσι πολιτικά η νεο-φιλελεύθερη συνταγή σύμφωνα με την οποία οι κανόνες και τα όρια του κέρδους δεν υφίστανται...

Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου

Πηγή: gpapaso.blogspot.com/2010/10/blog-post_12.html

Παρέμβαση Ν. Κοτζιά για τη συμφωνία με την Αίγυπτο: Ανοίγει παραπέρα την όρεξη της Τουρκίας

Παρέμβαση και παράλληλα σφοδρή κριτική στην κυβέρνηση για το θέμα της ΑΟΖ με την Αίγυπτο κάνει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς.

Με αναρτήσεις του στο facebook ο Νίκος Κοτζιάς αναφέρει τα εξής:

1η ανάρτηση

Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς ! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.

«Το χειρότερο που θα κάνει η κυβέρνηση, είναι στο όνομα των παραχωρήσεων σε Τουρκία, να υποχωρήσει σε απαιτήσεις τρίτων στο νότο, όπως ήδη έκανε με Ιταλία-ΑΟΖ στο Ιόνιο. Αντί να επεκτείνει την ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη στην ΝΑ Κρήτη, που είναι μονομερές δικαίωμα μας, ώστε να κοπεί στη μέση και αυτόματα ακυρωθεί, χωρίς παραχωρήσεις, ΑΟΖ Τουρκίας- Λιβύης, δέχεται συμφωνία με ευνουχισμένο τα δικαιώματα μας»

2η ανάρτηση

«Λένε,"τι να κάνουμε, εδώ που φτάσαμε". Δεν φτάσαμε, μας έφτασε η κυβέρνηση. Και στη συμφωνία με Ιταλία και με Αίγυπτο, πήραν τη διαπραγμάτευση εκεί που σταμάτησε, άρνηση σε αυθαίρετες απαιτήσεις άλλης πλευράς, και τις αποδέχτηκαν όλες. Ενώ η λύση ήταν επέκταση Αιγιαλίτιδας Κρήτης»

3η ανάρτηση

«Όταν υποχωρεί κανείς χωρίς αρχές απέναντι σε χώρες με τις οποίες έχει καλές σχέσεις, δεν λύνει προβλήματα, αλλά ανοίγει παραπέρα την όρεξη της Τουρκίας. Και τι να περιμένει κανείς μετά από όσα βλέπουμε ότι θα κάνει κυβέρνηση της ΝΔ απέναντι στις τουρκικές πιέσεις, όταν υποχωρεί χωρίς πιέσεις;

ΥΓ. Ας καταλάβει ΝΔ, προβλήματα δεν λύνονται με ύβρεις από τα τρολ της»

 πηγή

  

Έκλεισε η συμφωνία για την ΑΟΖ Ελλάδας - Αιγύπτου

Στο Κάιρο ο Ν. Δένδιας για τις υπογραφές ♦ Είχαν προηγηθεί ολονύχτιες διαπραγματεύσεις ♦ Τι αναφέρουν διπλωματικές πηγές για τη σημασίας της συμφωνίας.

Συμφωνία για τη μερική οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου επιτεύχθηκε στο Κάιρο όπου μετέβη εσπευσμένα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας.

Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη, σε συνέχεια της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας με την υπογραφή οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών και ΑΟΖ, επειδή βάζει δύσκολα σε Τουρκία και Λιβύη, καθώς επί της ουσίας ακυρώνει το παράνομο μνημόνιο που έχουν υπογράψει εδώ και μήνες οι δύο χώρες.

 

Άτυπος χάρτης της συμφωνίας. Με μπλε χρώμα, η γραμμή οριοθέτησης της ΑΟΖ Ελλάδας - Αιγύπτου. 

Υπενθυμίζεται πως οι διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών (Ελλάδας και Αιγύπτου) είχαν ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό.

Τι αναφέρουν διπλωματικές πηγές

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, η συμφωνία αυτή εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική διευθέτησης διμερών εκκρεμοτήτων, οικοδόμησης συμμαχιών με τρίτους με τρόπο που προωθεί τα εθνικά συμφέροντα, στη βάση του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου.

Όπως αναφέρουν, είναι μια ισορροπημένη συμφωνία, απολύτως σύμφωνη με το δίκαιο της θάλασσας όπως έχει εφαρμοσθεί σε πρακτική και σε νομολογία. Τονίζουν πως επιβεβαιώνεται πανηγυρικά η πάγια θέση της Ελλάδας ότι τα νησιά έχουν κυριαρχικά δικαιώματα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, ενώ κατοχυρώνεται η επήρεια των ελληνικών νησιών σε θαλάσσιες ζώνες.

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές, στις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία, βασικά κριτήρια αποτέλεσαν οι πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας και κυρίως το δικαίωμα των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες.

«Το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση είναι πως η Ελλάδα δεν κάνει παράνομες συμφωνίες, ούτε εξαναγκάζει άλλες χώρες σε λεόντειες συμφωνίες. Διαπραγματεύεται και προβαίνει σε οριοθετήσεις με βάση το δίκαιο της θάλασσας και η ορθότητα της πολιτικής μας έναντι παράνομων ενεργειών, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο, αποδεικνύεται από το ότι το Κάιρο οριοθέτησε με την Ελλάδα, παρά τις μάταιες προσπάθειες της Τουρκίας να πλειοδοτήσει προσφέροντας στην Αίγυπτο μεγαλύτερη ΑΟΖ», υπογραμμίζουν επίσης και προσθέτουν τα εξής: 

Η χώρα μας αυξάνει σημαντικά το κυριαρχικό της αποτύπωμα και κατοχυρώνει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και τη δικαιοδοσία της.

Η χώρα υλοποιεί μια στρατηγική εθνικής ολοκλήρωσης κατοχυρώνοντας τον απόλυτο σεβασμό του διεθνούς δικαίου και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών στην ανατολική Μεσόγειο. 

Η χώρα δημιουργεί στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου ένα κεκτημένο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Δρέπει τους καρπούς (στην πράξη και όχι στα λόγια) μιας πολιτικής αρχών που στηρίζεται στη συνεργασία και το Διεθνές Δίκαιο.

Είναι μία συμφωνία μεταξύ χωρών που δεν αμφισβητούν η μία τα δικαιώματα της άλλης, δεν εκβιάζουν, δεν απειλούν.

Όσο για το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, τονίζουν πως η συμφωνία επιβεβαιώνει την ακυρότητά του:

Η συμφωνία είναι μια αποτελεσματική ενέργεια που ενταφιάζει  το τουρκολιβυκό σύμφωνο.

Η συμφωνία συνομολογήθηκε με το Κάιρο μετά από 13 γύρους διαπραγματεύσεων και 15 χρόνια μετά την έναρξη τους καθώς και 8 μήνες μετά τη συμφωνία Άγκυρας - Τρίπολης.

Πλέον, πέραν της έμπρακτης επιβεβαίωσης της ακυρότητας του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, κατοχυρώνουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας, σε συμφωνία με μια γειτονική χώρα. Ενισχύεται ακόμη περισσότερο η διπλωματική μας θέση, αναδεικνύοντας με απόλυτη σαφήνεια ότι οι τουρκικές αξιώσεις είναι απολύτως παράνομες και ανεδαφικές.

Η Λιβύη πλέον βρίσκεται μεταξύ δύο απολύτως νόμιμων οριοθετήσεων (Ελλάδα-Ιταλία και Ελλάδα-Αίγυπτος). Η κυβέρνηση της Λιβύης δεν έχει καμμία απολύτως νόμιμη βάση να απορρίπτει την συζήτηση με την Ελλάδα για να ολοκληρωθεί με νόμιμο τρόπο  η οριοθετηση μεταξύ μας ΑΟΖ στην περιοχή νοτίως της Κρήτης. Η οριοθέτηση αυτή είναι η μόνη νόμιμη και εξυπηρετεί το συμφέρον αμφοτέρων των χωρών μας. 

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές, επιβεβαιώθηκε ότι η τήρηση του δικαίου της θάλασσας αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών των χωρών στην περιοχή. Σημειώνεται επίσης πως:   

Αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η παράνομη απόπειρα της Τουρκίας να οριοθετήσει ΑΟΖ απευθείας με την Αίγυπτο παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών σε θαλάσσιες ζώνες. 

   

Η παρούσα οριοθέτηση είναι τμηματική, δηλαδή αποτελεί τμήμα συνολικής μεταγενέστερης οριοθέτησης μεταξύ των δύο χωρών. 

Τέλος, αναφέρεται πως εμβαθύνθηκαν και ενισχύθηκαν έτι περαιτέρω οι σχέσεις με τη μεγαλύτερη αραβική χώρα του κόσμου, την Αίγυπτο. 

πηγή

  

153 νέα κρούσματα Κορονοιού στην Ελλάδα – Κανένας νέος θάνατος

Σήμερα ανακοινώνουμε 153 νέα κρούσματα του νέου ιού στη χώρα, εκ των οποίων τα 11 εντοπίστηκαν κατόπιν ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων είναι 5123, εκ των οποίων το 54.6% αφορά άνδρες.

1370 (26.7%) θεωρούνται σχετιζόμενα με ταξίδι από το εξωτερικό και 2551 (49.8%) είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα.

14 συμπολίτες μας νοσηλεύονται διασωληνωμένοι. Η διάμεση ηλικία τους είναι 70 ετών. 3 (21.4%) είναι γυναίκες και οι υπόλοιποι άνδρες. To 64.3% έχει υποκείμενο νόσημα ή είναι ηλικιωμένοι 70 ετών και άνω. 129 ασθενείς έχουν εξέλθει από τις ΜΕΘ.

Τέλος, δεν έχει καταγραφεί κανένας νέος θάνατος ενώ έχουμε 210 θανάτους συνολικά στη χώρα. 67 (31.9%) γυναίκες και οι υπόλοιποι άνδρες. Η διάμεση ηλικία των θανόντων συμπολιτών μας ήταν τα 76 έτη και το 95.7% είχε κάποιο υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω. 

πηγή

Συναγερμός στη Μύκονο: Κλείνει γνωστό beach bar μετά από θετικό κρούσμα

Κλειστό θα παραμείνει γνωστό beach bar στη Μύκονο μετά από κρούσμα κορωνοϊού που εντοπίστηκε στο προσωπικό και συγκεκριμένα σε υπάλληλο γραφείου που εργάζεται σε εσωτερικό χώρο του καταστήματος.

Μάλιστα σε ανακοίνωσή του, το μαγαζί ενημέρωσε για την διεξαγωγή μοριακών τεστ και στους υπόλοιπους εργαζομένους. Συγκεκριμένα, πρόκειται για το «Alemagou» που βρίσκεται στην περιοχή της Φτελιάς.

Η ιχνηλάτηση έχει ήδη ξεκινήσει και ο εντοπισμός των ατόμων που ήρθαν σε επαφή με το κρούσμα βρίσκεται σε εξέλιξη. Η ασθενής μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας και νοσηλεύεται στα ειδικά διαμορφωμένα ISOBOX.

Σύμφωνα με την ανάρτηση που έκαναν στο Instagram, οι υπεύθυνοι της επιχείρησης, ανέφεραν:

«Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι μετά από τεστ που έκανε υπάλληλος του γραφείου μας, βρέθηκε θετικός στον Covid-19. Ύστερα από αυτό και για λόγους ασφάλειας προχωράμε σε μοριακό τεστ Covid-19 στο σύνολο του προσωπικού και σε απολύμανση όλων των χώρων του καταστήματος. Όπως είναι αυτονόητο, κρίναμε ότι το κατάστημα πρέπει να παραμείνει κλειστό μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτοελέγχου και να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα μετάδοσης του ιού».

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως ήδη έχουν υποβληθεί σε τεστ 80 άτομα από το σύνολο του προσωπικού και αναμένεται τα κρούσματα να είναι πολύ περισσότερα από ένα.

Υπενθυμίζεται ότι ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς, είχε βάλει λουκέτο δύο μηνών στο συγκεκριμένο beach bar λόγω μη τήρησης των μέτρων, καθώς φωτογραφίες και βίντεο που έρχονταν στη δημοσιότητα έδειχναν μεγάλο συνωστισμό των θαμώνων.

Ωστόσο, με τροπολογία που είχε περάσει στη Βουλή λίγες ημέρες αργότερα, το μαγαζί άνοιξε και πάλι. 

πηγή

Η Καθημερινή προτείνει στην κυβέρνηση νέα καμπάνια...

 ...ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΓΙΑ «ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ»

Στα σόσιαλ και στα Μέσα το λένε και το γράφουν στ' αστεία: με άλλα είκοσι εκατομμύρια στα ΜΜΕ θα τον νικήσουμε τον κορωνοϊο. Σήμερα η, έτσι και αλλιώς σοβαρή, Καθημερινή, το λέει στα σοβαρά. Χρειάζεται «πρώτα απ όλα, μία καμπάνια που θα στοχεύει στους νέους, προκειμένου να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης και να αλλάξουν συμπεριφορά», αναφέρει. Η πρόταση, βέβαια, δεν κάνει λόγο για χρηματοδοτούμενη καμπάνια, αλλά πώς αλλιώς μπορεί να γίνει; Αν εννοεί μόνο με τις δωρεάν νουθεσίες από

 πολιτικούς, υγειονομικούς, δημοσιογράφους κ.λπ., ήδη γίνονται με έμφαση και δεν αποδίδουν. Άλλωστε, αν έχεις απέναντί σου μασίφ εγωισμούς, που δεν βλέπουν τίποτε άλλο πέρα από την προσωπική τους ικανοποίηση, ούτε μια νέα πανάκριβη καμπάνια θα αλλάξει το τοπίο. Ορισμένα παιδιά έτσι έμαθαν, έτσι βλέπουν τον κόσμο και έτσι θα λειτουργούν όσες καμπάνιες και… καμπάνες και αν ηχήσουν.

Η πρόταση της Καθημερνής γίνεται από το πρωτοσέλιδο άρθρο της στο πλαίσιο της κριτικής για τα μέτρα κατά του κορωνοϊού και για τον κρατικό μηχανισμό ο «οποίος εμφανώς έχει ολιγωρήσει» στον τομέα του ελέγχου των πλοίων. Το άρθρο επισημαίνει την ανάγκη πρωτοβουλιών «από την κυβέρνηση πριν είναι αργά». Το σύντομο κείμενο της «Κ» ακλουθεί:

«Ο κίνδυνος περαιτέρω εξάπλωσης του κορωνοϊού είναι υπαρκτός. Χρειάζονται πρωτοβουλίες από την πλευρά της κυβέρνησης πριν είναι αργά. Πρώτα απ' όλα, μία καμπάνια που θα στοχεύει στους νέους, προκειμένου να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης και να αλλάξουν συμπεριφορά. Ταυτόχρονα απαιτούνται συνεχείς έλεγχοι στα κλαμπ σε τουριστικούς προορισμούς, που ίσως θα πρέπει κάποια στιγμή απλώς να κλείσουν. Αυστηροί έλεγχοι και μέτρα χρειάζονται και στην ακτοπλοΐα. Η διαφορά ανάμεσα στις συνθήκες που επικρατούν στα αεροδρόμια και στις συνθήκες σε λιμάνια και πλοία είναι τεράστια. Ο κρατικός μηχανισμός έχει σαφώς ολιγωρήσει σε αυτόν τον τομέα».

Στην πρόταση της Καθημερινής δεν αναφέρονται και άλλοι χώροι συνωστισμού, πέρα από κλαμπ και πλοία, που είναι το ίδιο επικίνδυνοι, αλλά τους αγνοεί, τους προσπερνά. Φανταζόμαστε όχι επειδή το κύριο άρθρο της είναι λίγων λέξεων και δεν χωράνε περισσότερες επισημάνσεις...   

πηγή       

Αντίο Μεγάλε Περίπατε

  Τί τραβάει και η δόλια η Αθήνα ρε φίλε…   

     

του Χρήστου Ξανθάκη

Το πρώτο πράγμα που έχω να πω είναι ότι Μεγάλος Περίπατος δίχως Ατενίστας είναι αυγό χωρίς αλάτι!

Ε ναι παιδιά, αλήθειες να λέμε και να μην κρυβόμαστε πίσω απ΄ το δάχτυλό μας. Αν υπάρχει μια ομάδα, ένας οργανισμός, ένα μόρφωμα τέλος πάντων που κράτησε όρθιο το κλεινόν άστυ όλα αυτά τα μαύρα χρόνια τα μνημονιακά, δεν ήταν ούτε οι Ρουβίκωνες ούτε οι Ουρσουλίνες. Οι Ατενίστας ήταν, με τις επιλεγμένες παρεμβάσεις τους, με την οραματική τους στόχευση, με την παρηγορητική τους φιλοσοφία. Ένα τετραγωνικό γκαζόν εδώ σαπέρα, ένα ζιπουνάκι για τα δεντράκια εκεί σαδώθε, λίγο χαλίκι, μερικά λουλουδάκια, μισό τσουβάλι χώμα και να πως αλλάζει όψη η πρωτεύουσα. Και γίνεται ένας μικρός Παράδεισος, που έλεγε η αλήστου μνήμης καφετέρια στα ριζά του Ζωγράφου!

Αλλά πού μυαλό, ρε φίλε. Όλα στο τσάτρα και στο πάτρα γίνονται σε αυτόν τον τόπο, έτσι ακριβώς μας προέκυψε και το παραμυθάκι του Μεγάλου Περιπάτου. Που τον βαφτίσανε μάλιστα και μέγιστη τουριστοπαγίδα, την εποχή ακριβώς που δεν πατάει ούτε ένας τουρίστας στην Αθήνα και κλαίνε οι ερμπιενμπίδες, ποτάμι το δάκρυ, κοντεύουν να πλημμυρίσουν ως και τα Φάληρα. Αχ, ούτε μια αντιδημαρχία εξωστρέφειας δεν μπορεί να σε σώσει τέτοιες στιγμές από το φιάσκο. Την καταστροφή, τη συμφορά, που την προβλέπαμε όλοι εμείς οι κόπανοι, τα γίδια, τα γκιράπια του αστικού ιστού. Τα κορόιδα τριανταέξι ιντσών γουάιντ σκριν, που αγωνίζονταν να καταλάβουν τι συνέβη στο κέντρο και πως στο διάολο θα καταφέρουν επιτέλους να φτάσουν στον προορισμό τους…

Διότι αυτό ήταν που λησμονήθηκε μέσα στο γενικό ταρατατζούμ και στις μελέτες (χα, χα, χα στις μελέτες!) των ειδικών από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ότι στο λεκανοπέδιο της Αττικής συγκεντρώνεται ο μισός πληθυσμός της χώρας ολόκληρης και ότι δεν φτάνουν η Αττική Οδός και το Μετρό και τα Λεωφορεία για να πάει όλος αυτός ο κόσμος από το τάδε στο δείνα σημείο. Μερικές φορές, μερικές φορές λέω, χρειάζεται να μπει στο τουτού και να σωφάρει. Κι αντί να τον διευκολύνουμε, αντί να του κάνουμε τη ζωή και την πορεία πιο χαλαρές, ερχόμαστε και του λέμε ότι απαιτείται ποδηλατόδρομος στην Πανεπιστημίου, να έρχεται ο ποδηλάτης από την άλλη άκρη του κόσμου να κάνει ορθοπεταλιές τίγκα στη μπουρούχα!

Άσε που οι κύριοι κύριοι (να βάλω άλλο ένα κύριοι;) επιστήμονες δεν κατανόησαν καν ότι τα κάνανε μπάχαλα και πηγαίνανε στις συνεδριάσεις της σχετικής επιτροπής του Δήμου με προτάσεις να κλείσει εντελώς το κέντρο για τα αυτοκίνητα, αφού πια είχε χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Και γιατί όχι δηλαδή; Ποιο είναι, ποιο να ‘ναι το πρόβλημα το δικό τους; Το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο δεν είναι τα χείλη της Μόνικα Μπελούτσι, είναι τα σχέδια επί χάρτου σε κάθε δυνατή ευκαιρία. Κάθεσαι στο γραφείο, ξύνεται ο γάτος ξύνεσαι κι εσύ, κατεβάζεις ιδέες, τις πουλάς στους πρόθυμους, εντ οφ στόρι. Κι άσε τους γιωταχήδες να καίνε βυτία ολόκληρα από βενζίνα στα μποτιλιαρίσματα…

Αλλά είχαμε μείνει στους Ατενίστας. Μόνο η δική τους η παρέμβαση έλειψε για να ξεσπάσει η τέλεια καταιγίδα στην Πανεπιστημίου. Ίσως να θέλανε παρκέ αντί για άσφαλτο, ίσως να θέλανε ιμάντες μεταφοράς (© Ισαάκ Ασίμωφ) αντί για πεζοδρόμια, ίσως να θέλανε κασκολάκια για τις σχάρες της αποχέτευσης. Ακόμη κι αυτοί ωστόσο, τέτοια κωμωδία δύσκολα θα μπορούσαν να τη σκεφτούν. Όπου καταλήξαμε απ’ τον Μεγάλο Περίπατο στον Μεγάλο Περίγελο, μετά βαΐων και  κλάδων. Και σε χρόνο dt, που λέγαμε ως ταλαίπωροι φοιτητές Φυσικού στην δόλια την καφετέρια του Ζωγράφου!

- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost