Σοκ: 4.340 κρούσματα, 72 νεκροί, 741 διασωληνωμένοι - Αναλυτικά η γεωγραφική κατανομή των νέων κρουσμάτων στην επικράτεια

 

Τα νέα εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου που καταγράφηκαν τις τελευταίες 24 ώρες είναι 4.340, εκ των οποίων 21 εντοπίστηκαν κατόπιν ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του ΕΟΔΥ. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων ανέρχεται σε 260.077 (ημερήσια μεταβολή +1.7%), εκ των οποίων 51.5% άνδρες.

 

Με βάση τα επιβεβαιωμένα κρούσματα των τελευταίων 7 ημερών, 86 θεωρούνται σχετιζόμενα με ταξίδι από το εξωτερικό και 2.267 είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα.

 

Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 είναι 72, ενώ από την έναρξη της επιδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 8.017 θάνατοι. Το 95.6% είχε υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω.

 

Ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι είναι 741 (63.2% άνδρες). Η διάμεση ηλικία τους είναι 68 έτη. To 83.0% έχει

υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω. Από την αρχή της πανδημίας έχουν εξέλθει από τις ΜΕΘ 1.688 ασθενείς.

 

Οι εισαγωγές νέων ασθενών Covid-19 στα νοσοκομεία της επικράτειας είναι 402 (ημερήσια μεταβολή -11.84%).

 

Ο μέσος όρος εισαγωγών του επταημέρου είναι 431 ασθενείς. Η διάμεση ηλικία των κρουσμάτων είναι 44 έτη (εύρος 0.2 έως 105 έτη), ενώ η διάμεση ηλικία των θανόντων είναι 79 έτη (εύρος 0 έως 103 έτη).

 

Δείγματα που έχουν ελεγχθεί: Από την 1η Ιανουαρίου 2020 μέχρι σήμερα, στα εργαστήρια που διενεργούν ελέγχους για τον νέο κορωνοϊό (SARS-CoV-2) και που δηλώνουν συστηματικά το σύνολο των δειγμάτων που ελέγχουν, έχουν συνολικά ελεγχθεί 4.151.736 κλινικά δείγματα ενώ από Μονάδες Υγείας και Κλιμάκια του ΕΟΔΥ που διενεργούν ελέγχους Rapid Ag έχουν ελεγχθεί 2.328.075 δείγματα. O μέσος όρος του επταημέρου είναι 40.186 δειγματοληπτικοί έλεγχοι.

 

To νέο θλιβερό ρεκόρ κρουσμάτων κορωνοϊού και διασωληνωμένων ήρθε λίγες ώρες μετά τον καταιγισμό των δηλώσεων κυβερνητικών στελεχών για άνοιγμα της αγοράς και των δραστηριοτήτων, ενώ την ίδια στιγμή τα νοκοσομεία της χώρας καταρρέουν και η κυβέρνηση δεν λαμβάνει κανένα ουσιαστικό μέτρο αντιμετώπισης της πανδημίας.

 

Αναλυτικά η γεωγραφική κατανομή των νέων κρουσμάτων στην επικράτεια:

  

Τα κρούσματα σήμερα στην Αττική

Στην Αττική σήμερα, 30/03/2021 εντοπίστηκαν 2097 νέα κρούσματα σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ.

Η κατανομή των κρουσμάτων στην Αττική σήμερα είναι εξής:

 

- Ανατολική Αττική 261

 

- Βόρειος Τομέας Αθηνών 277

 

- Δυτική Αττική 149

 

- Δυτικός Τομέας Αθηνών 274

 

- Κεντρικός Τομέας Αθηνών 535

 

- Νήσοι 24

 

- Νότιος Τομέας Αθηνών 227

 

- Πειραιάς 350    

 

 Η κατανομή των νέων κρουσμάτων σήμερα του κορονοϊού στην Ελλάδα (εκτός Αττικής), ανά περιφερειακή ενότητα, είναι η εξής:

 

Θεσσαλονίκη 535

Αιτωλοακαρνανία 13

Άνδρος 1

Αργολίδα 22

Αρκαδία 12

Άρτα 5

Αχαΐα 135

Βοιωτία 56

Γρεβενά 14

Δράμα 14

Έβρος 14

Εύβοια 80

Ευρυτανία 4

Ζάκυνθος 13

Ηλεία 51

Ημαθία 47

Ηράκλειο 92

Θάσος 2

Θεσπρωτία 6

Θήρα 1

Ιθάκη 1

Ιωάννινα 53

Καβάλα 31

Κάλυμνος 7

Καρδίτσα 35

Κάρπαθος 1

Καστοριά 6

Κέρκυρα 15

Κεφαλονιά 10

Κιλκίς 34

Κοζάνη 167

Κορίνθια 51

Κως 15

Λακωνίας 3

Λάρισα 125

Λασίθι 4

Λέσβος 12

Λευκάδα 1

Λήμνος 1

Μαγνήσια 33

Μεσσηνία 18

Μήλος 2

Μύκονος 4

Νάξος 1

Ξάνθη 3

Πάρος 1

Πέλλα 42

Πιερία 17

Πρέβεζα 3

Ρέθυμνο 11

Ροδόπη 11

Ρόδος 18

Σάμος 2

Σέρρες 30

Σποράδες 1

Τρίκαλα 31

Φθιώτιδα 44

Φλώρινα 7

Φωκίδα 3

Χαλκιδική 41

Χανιά 17

Χίος 19

Άγιο Όρος 20

Υπό διερεύνηση 133

      

Σε έναν μαγικό κόσμο τα φάρμακα δεν θα είχαν παρενέργειες

 

Του Ανδρέα Κοσιάρη

 

Γαστρεντερικές διαταραχές. Ναυτία, καύσος, επιγαστρική δυσφορία, έμετοι. Απώλεια αίματος, σιδηροπενική αναιμία. Πρόκληση επιπολής εξελκώσεων ή και γαστρικών ελκών, ενεργοποίηση παλιού γαστροδωδεκαδακτυλικού έλκους, μεγάλες αιμορραγίες, ενίοτε απειλητικές για τη ζωή του αρρώστου. Περιεγχειρητική αιμορραγία, αιματώματα, επίσταξη, αιμορραγίες ουρογεννητικού, αιμορραγίες ούλων. Αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα, εγκεφαλική αιμορραγία. Ηπατοτοξικότητα, παροδική ηπατική δυσλειτουργία, νεφρική δυσλειτουργία και οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Αιμόλυση και αιμολυτική αναιμία. Ζάλη και εμβοές των ώτων, μείωση της ακοής. Σύνδρομο άσθματος, ενίοτε απειλητικό για τη ζωή, αντιδράσεις που επηρεάζουν το δέρμα, την αναπνευστική οδό, την γαστρεντερική οδό και το καρδιαγγειακό σύστημα, περιλαμβανομένων συμπτωμάτων όπως εξάνθημα, κνίδωση, οίδημα, κνησμός, ρινίτιδα, ρινική συμφόρηση, καρδιοαναπνευστική δυσχέρεια, και αναφυλακτικό σοκ.

 

Όλα αυτά είναι παρενέργειες ενός φαρμάκου, και αν τα διαβάζατε έτσι από μόνα τους, θα σας τρόμαζαν, θα σας ανησυχούσαν και θα αρνιόσασταν να το χρησιμοποιήσετε. Θα είχατε δίκιο;

 

Μάλλον όχι. Γιατί το φάρμακο με αυτές τις παρενέργειες είναι η γνωστή σε όλους ασπιρίνη, ή μάλλον η δραστική της ουσία, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ. Εκατομμύρια άνθρωποι κάθε μέρα το χρησιμοποιούν ως αναλγητικό, αντιπυρετικό κι αντιφλεγμονώδες, διότι είναι ένα φτηνό και αποτελεσματικό φάρμακο. Οι συχνές του παρενέργειες είναι ήπιες και οι σοβαρές δεν είναι συχνές ή είναι αποτέλεσμα υπερδοσολογίας ή περιορίζονται σε ανθρώπους με πολύ συγκεκριμένες παθήσεις.

 

 

 

Όλα τα φάρμακα έχουν παρενέργειες — διάολε, οτιδήποτε κι αν βάλετε στον οργανισμό σας έχει παρενέργειες. Ακόμα και το άκρως απαραίτητο για τη ζωή νερό, θα σας προκαλέσει προβλήματα αν το καταναλώσετε σε υπερβολικές δόσεις.

 

Ένα φάρμακο κρίνεται από τη σχέση οφέλους-κινδύνου. Δηλαδή, από το πόσους ανθρώπους και σε τι βαθμό θα βοηθήσει, σε σχέση με το σε πόσους ανθρώπους θα προκαλέσει προβλήματα και τι βαθμού προβλήματα θα είναι αυτά.

 

Θυμάστε την υδροξυχλωροκίνη; Το φάρμακο που είχε προωθηθεί ως πανάκεια κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας, κυρίως από όσους αρνούνταν τη σοβαρότητά της και την ανάγκη για περιορισμό της μετάδοσης του ιού; Εν τέλει η υδροξυχλωροκίνη αποδείχτηκε ότι δεν είναι αποτελεσματική σε μετρίως ή σοβαρά πάσχοντες από CoViD-19, ούτε φαίνεται να είναι αποτελεσματική στην πρόληψη νοσηλείας σε ανθρώπους που έχουν εκτεθεί στον ιό, πάντα σε σχέση με το τι παρενέργειες μπορεί να έχει.

 

 

 

Σημαίνει αυτό ότι το φάρμακο δεν χρησιμοποιείται αλλού; Φυσικά και όχι. Συνεχίζει να χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της ελονοσίας, σε περιοχές όπου η ελονοσία δεν είναι ανθεκτική σε αυτό, και ως θεραπεία για κάποιες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως ο λύκος και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Διότι στις περιπτώσεις αυτών των παθήσεων, η αποτελεσματικότητά του υπερισχύει των αρνητικών επιδράσεων που μπορεί να έχει.

 

Η ίδια σχέση οφέλους-κινδύνου ισχύει και για τα εμβόλια. Στο παρελθόν, εμβόλια για συγκεκριμένες ασθένειες είχαν υψηλή αποτελεσματικότητα και τις εξάλειψαν ή σχεδόν τις εξάλειψαν. Άλλα εμβόλια, όπως για παράδειγμα αυτά για την εποχική γρίπη, έχουν συχνά σχετικά χαμηλή αποτελεσματικότητα, αλλά και πολύ σπάνιες παρενέργειες, οπότε η σχέση οφέλους-κινδύνου συνεχίζει να είναι θετική.

 

Στην περίπτωση των εμβολίων για τον κορονοϊό SARS-CoV-2, η αποτελεσματικότητά τους είναι αποδεδειγμένη και συνεχίζει να αποδεικνύεται, και η ασφάλειά τους είναι επίσης αποδεδειγμένη και συνεχίζει να εξετάζεται.

 

Η Έγκριση Επείγουσας Χρήσης που έλαβαν τα εμβόλια, σημαίνει ότι προσπελάστηκαν χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες και δόθηκε η δυνατότητα να διεξαχθούν οι φάσεις των ερευνών αποτελεσματικότητας και ασφάλειας παράλληλα, αντί για αυστηρά σειριακά — αυτές συμπεριέλαβαν πολλές χιλιάδες ανθρώπων. Τα δεδομένα κρίθηκαν ικανοποιητικά και συνεχίζουν να κρίνονται, παράλληλα με τη χρήση των εμβολίων.

 

Η κρίση για την Έγκριση Επείγουσας Χρήσης δεν έγινε στα κουτουρού ή χωρίς στοιχεία. Κρίθηκε ότι η σοβαρότητα και η επικινδυνότητα της πανδημίας είναι πολύ μεγάλη και οι μελέτες για τα εμβόλια ικανοποιητικές, ώστε να εγκριθούν τα εμβόλια πιο γρήγορα από ό,τι συνηθίζεται.

 

 

 

Φυσικά υπάρχουν πιθανότητες για παρενέργειες, όμως οι συχνές παρενέργειες είναι ήπιες και οι σοβαρές είναι εξαιρετικά σπάνιες.

 

Για δώσουμε ένα μόνο παράδειγμα με δεδομένα ασφαλείας, από τις 14 Δεκεμβρίου 2020 μέχρι τις 22 Μαρτίου 2021, 126 εκατομμύρια δόσεις εμβολίων CoViD-19 έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το αμερικανικό Σύστημα Αναφοράς Οξείων Παρενεργειών Εμβολίων (VAERS) έλαβε σε αυτό το διάστημα 2.216 αναφορές θανάτων σε εμβολιασμένα άτομα, δηλαδή ποσοστό 0,0018%. Από αυτό το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό ανθρώπων που πέθαναν ενώ είχαν εμβολιαστεί, ούτε ένα περιστατικό δεν συνδέεται άμεσα με το εμβόλιο. Αυτό σημαίνει πως οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν από άλλα αίτια, απλά έτυχε να έχουν εμβολιαστεί. Τα εμβόλια δεν προκάλεσαν κανέναν θάνατο.

 

Αντίστοιχα και η ταχύτητα με την οποία δημιουργήθηκαν αυτά τα εμβόλια, δεν είναι αποτέλεσμα προχειρότητας, ή απλά της επιθυμίας των εταιρειών για γρήγορα κέρδη. Κάποια από τα εμβόλια έχουν τη σχετικά νέα τεχνολογία mRNA, που επιτρέπει την πιο γρήγορη ανάπτυξή τους. Η τεχνολογία αυτή μπορεί να χρησιμοποιείται για πρώτη φορά, όμως έχει από πίσω της σχεδόν τρεις δεκαετίες ανάπτυξης και έρευνας, και όπως δείχνουν τα στοιχεία, αυτά τα εμβόλια είναι που έχουν υψηλότερο βαθμό αποτελεσματικότητας.

 

Και τα πιο «παραδοσιακά» εμβόλια, όμως, έχουν από πίσω τους πολλά χρόνια ερευνών και μελέτης πάνω στην οικογένεια των κορονοϊών, στην οποία ανήκει και ο SARS-CoV-2, ο οποίος προκάλεσε την παρούσα πανδημία. Ήταν αυτά τα χρόνια ερευνών, σε συνδυασμό με την αυξημένη ροή χρηματοδότησης από τον δημόσιο τομέα, που επέτρεψαν την ταχεία ανάπτυξή τους.

 

 

 

Η δυσπιστία και η αμφισβήτηση για τις πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες είναι κατανοητή και σε μεγάλο βαθμό λογική. Πρόκειται αναμφίβολα για κερδοσκοπικές εταιρείες, που ως τέτοιες δεν θα έκαναν κάτι αν δεν υπήρχε για αυτές το κίνητρο του κέρδους. Γι’ αυτό και χρειάστηκε η τεράστια ροή χρημάτων από τον δημόσιο τομέα για να παράξουν τα εμβόλια, γι’ αυτό και τα πουλάνε συχνά σε όποιο κράτος δώσει περισσότερα ή κάνουν παζάρια και κόνξες στις (κακές για το δημόσιο) συμφωνίες αγοράς που ήδη υπέγραψαν.

 

Όμως δεν θα συνέφερε τα κέρδη τους να παράξουν ένα προϊόν που σκοτώνει περισσότερους από την ασθένεια που καλείται να αντιμετωπίσει, ένα προϊόν άκρως επικίνδυνο και κακό. Η πώληση ενός τέτοιου προϊόντος θα μείωνε το περιθώριο κερδών: αν όσοι έκαναν το εμβόλιο έπεφταν σαν τις μύγες, θα σταματούσε η χρήση του εντελώς και τα κέρδη που περιμένει η εταιρεία θα γίνονταν καπνός.

 

Ποια είναι λοιπόν η ενδεδειγμένη συμπεριφορά των πολιτών που αντιλαμβάνονται ότι ζουν σε μία κοινωνία μαζί με άλλους ανθρώπους και ταυτόχρονα τάσσονται ενάντια στα κέρδη των φαρμακευτικών;

 

Σίγουρα δεν είναι το να μην κάνουν το εμβόλιο ή και να πείθουν άλλους να μην το κάνουν. Έτσι χτυπάς μόνο την υγεία, τη δική σου και των συνανθρώπων σου, και όχι τα κέρδη — τα κράτη θα αγοράσουν τα εμβόλια έτσι κι αλλιώς, οι εταιρείες θα πληρωθούν είτε το εμβόλιο μπει σε ανθρώπινο μπράτσο, είτε πεταχτεί επειδή δεν χρησιμοποιήθηκε. Και η προπαγάνδα κατά των εμβολίων θα προκαλέσει θανάτους από τον ιό, ειδικά όταν απευθύνεται σε μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους, που είναι αφενός πιο εύπιστοι και αφετέρου πιο πιθανό να ασθενήσουν βαριά με CoViD-19.

 

Αλλά και πέραν της προπαγάνδισης, η προσωπική μας άρνηση να κάνουμε το εμβόλιο σημαίνει ότι θα θέσουμε σε μεγαλύτερο κίνδυνο συνανθρώπους μας που για τους χ, ψ λόγους (πχ. ανοσοκαταστολή) δεν έχουν τη δυνατότητα να το λάβουν.

 

Αντί για τη στείρα άρνηση, θα ήταν πολύ πιο αξιόλογο να απαιτήσουμε να πάψει για παράδειγμα η Ευρωπαϊκή Ένωση να παίζει γεωπολιτικά παιχνίδια με τα εμβόλια, αγνοώντας αντίστοιχης αποτελεσματικότητας εμβόλια που παράγονται σε χώρες με τις οποίες έχει «έχθρα».

 

Ακόμα πιο ριζοσπαστικό θα ήταν να απαιτήσουμε να αποσυνδεθούν τα εμβόλια από τα εταιρικά κέρδη, να απελευθερωθούν οι πατέντες, να δοθεί δημόσια χρηματοδότηση για τη μαζικότερη παρασκευή τους και να βοηθηθούν οι φτωχές χώρες που δεν έχουν δυνατότητα παρασκευής να την αποκτήσουν.

 

Έτσι, και παράλληλα με την απαίτηση για επένδυση και ισχυροποίηση των δημόσιων συστημάτων υγείας και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, θα μπορέσουμε όχι μόνο να αφήσουμε πίσω μας αυτό το εφιαλτικό πανδημικό διάστημα, αλλά και να σιγουρέψουμε ότι στις μελλοντικές πανδημίες δεν θα κρεμόμαστε από τις διαθέσεις των εταιρειών και τα κέρδη των ιδιωτών για την αντιμετώπισή τους.  

πηγή

Νίκος Παππάς: Ερασιτεχνισμοί

 

γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος   

 

Στην «υπόθεση Παππά», για την οποία ΝΔ στήνει, Προανακριτική Επιτροπή  με επιχείρημα ότι… έχει πλειοψηφία, έχει δυο πλευρές που θα σκίαζαν κάθε κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

 

Η μια είναι η ανηθικότητα της εκτρωματικής νομοθεσίας, που θέσπισαν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Ένας υπουργός δεν κρίνεται για ενδεχόμενο ποινικό αδίκημα από την τακτική Δικαιοσύνη, αλλά από τους…πολιτικούς αντιπάλους του.

 

Ήταν ο μηχανισμός με οποίο ισορροπούσαν μεταξύ τους για χρόνια. Δίκαζε η πλειοψηφία. Πότε δάγκωναν και πότε κάλυπταν ο ένας τον άλλον, με βάση την….αριθμητική και τα συμφέροντα.

 

Ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών», έχει μακρά ιστορία. Αλλά η επικαιροποίηση του στις μεταπολιτευτικές συνθήκες, συνιστά πολιτική αθλιότητα.

 

Η δεύτερη πλευρά είναι οι υποτιθέμενες πράξεις του Νίκου Παππα , που θα κρίνουν -, ως εισαγγελίες και ανακριτές- βουλευτές της ΝΔ . Είναι ο απόλυτος ευτελισμός του δημοσίου βίου.

 

Στην αρχή καταλόγιζαν στον Παππά ότι μεσολάβησε σε συναλλαγή του Καλογρίτσα με Λιβανέζικη εταιρία για να αποκτήσει κανάλι ο ΣΥΡΊΖΑ. Μετά το άλλαξαν: ο εργολάβος έδωσε τα τρία εκατομμύρια που τσέπωσε , στον Κ. Βαξεβάνη για να στήσει εφημερίδα.

 

Το σενάριο ανατινάχθηκε από το περιεχόμενο του. Δεν έβγαιναν οι ημερομηνίες και οι Λιβανέζοι κέρδισαν το δικαστήριο για τα λεφτά που «τους έφαγε» - κατά τη διατύπωση τους- σημερινός αρωγός της ΝΔ. Με δικηγόρο βουλευτή του ΚΙΝΑΛ που διώκεται για δωροληψία.

 

Έτσι το στόρι ξανάλλαξε. Ο Παππάς προσπάθησε – αντισυνταγματικά-να «στήσει» διαγωνισμό για να …ανατρέψει το τηλεοπτικό τοπίο. Άλλα αντ άλλων.

 

 

Και οι δυο διαγωνισμοί ήταν κατά γενική παραδοχή αδιάβλητοι. Ποιο «στήσιμο»; Το αντίθετο . Καθώς ο Παππάς έλεγε «όποιος έχει γεμάτο πορτοφόλι παίρνει συχνότητα», μάλλον τη ΝΔ ευνόησε , που είχε «ματσό» φίλους.

 

Ότι παρότρυναν -πράγματι- άνθρωποι της τότε κυβέρνησης τον Καλογρίτσα , να πάρει μέρος στη διεκδίκηση συχνότητας , δεν έχει σχέση με τη διαγωνιστική διαδικασία. Ήταν απλώς στοιχείο άγνοιας και ανοησίας.

 

Η αντισυνταγματικότητα προέκυψε επειδή ο Μητσοτάκης δεν έστελνε, σκοπίμως, εκπρόσωπο της ΝΔ στο ΕΣΡ και η κυβέρνηση ανέθεσε την αρμοδιότητα σε μια γενική γραμματεία, μπροστά στο δίλλημα: η μένουν τα πράγματα ως έχουν, ή προχωρούν με νόμο.

 

Αλλά ο διαγωνισμούς μια χαρά έγινε και δεν είχε Καλογρίτσα. Το ΣτΕ εν συνεχεία ακύρωσε την παράκαμψη του ΕΣΡ, όχι τη διαδικασία.

 

Η γελοιότητα κορυφώνεται με τον ισχυρισμό ότι με ένα φιλικό κανάλι ο ΣΥΡΊΖΑ θα είχε τον έλεγχο της τηλεόρασης..

 

Με τους ιδίους φαιδρούς ισχυρισμούς το κόμμα της αγοράς δεν αναγνώριζε το δικαίωμα του Στ. Ψυχάρη να πουλήσει την επιχείρησή του σε όποιον ήθελε.

 

Αυτοπροσώπως ο Μητσοτάκης …κατάγγειλε στη Βουλή ότι θα …«αλωθεί η ενημέρωση», αν πάρει τις εφημερίδες του ΔΟΛ ο Σαββίδης και πάψουν να τον υποστηρίζουν!

 

Συμπέρασμα . Δεν υπάρχει νόθευση των διαγωνισμών. Υπάρχει όμως νόθευση της προσπάθειας να νομιμοποιηθεί το τηλεοπτικό τοπίο. Αυτή όμως δεν έγινε από τον Παππά, αλλά από το σύστημα Μητσοτάκη- που ήθελε να παραμείνει η τηλεόρασή στα χέρια των χορηγών του.

 

Ο υπουργός του Τσίπρα ήταν απλώς το κορόιδο. Έβλαψε μόνο το κόμμα του και κανέναν άλλον . Αυτό είναι λόγος να τον αποσύρουν από την πρώτη γραμμή. Αλλά είναι δικό τους καπέλο.

 

Ποινική ευθύνη του δεν προκύπτει. Ούτε διαγωνισμούς έστησε, ούτε ήταν σε θέση να το κάνει.

 

Ένας ερασιτέχνης της πολιτικής που έμπλεξε με τους επαγγελματίες της διαπλοκής από τη μια και της ψεύδους επιχειρηματικότας από την άλλη.

 

Ότι τον οδηγούν τώρα από κοινού σε Προανακριτική δεν έχει σχέση με το παρελθόν, αλλά με το, κοντινό, μέλλον. Για την ακρίβεια, με τις εκλογές. 

πηγή

Αξιοπρέπεια

 

Αργά το απόγευμα και ο ήλιος είχε ήδη αρχίσει να αποχαιρετά τη μέρα. Στο παρκάκι είχαν απομείνει πέντε – έξι παιδιά. Λίγο πιο πέρα μια μητέρα προσπαθούσε να ταΐσει το μικρό της κορίτσι, μα εκείνο είχε το νου του στο παιχνίδι. Συνεχώς της «ξέφευγε» και έτρεχε προς τα άλλα παιδιά. Όμορφες εικόνες, γεμάτες ζωή και ελπίδα.

 

Η μητέρα ήθελε να του πει πάρα πολλά, αλλά περίμενε να μεγαλώσει λίγο ακόμη. Είχε μια ακαταμάχητη επιθυμία να μοιραστεί μαζί του πολλές σκέψεις της, όχι για να το «συμβουλέψει» μα για να το φέρει πιο κοντά της, για να γνωριστούν καλύτερα.

 

Οι σκέψεις «δρούσαν» καταιγιστικά. Έπρεπε να επιλέξει ποιες θα κρατήσει και ποιες θα αφήσει. Κατέληξε ότι δύο ήταν τα «θέματα», για τα οποία ήθελε να μιλήσει, πρώτα απ’ όλα: Τα σταυροδρόμια και η αξιοπρέπεια. Ηθελε να του μιλήσει για τα σταυροδρόμια που, τελικά, μας καθορίζουν, για τις άπειρες δικαιολογίες που βρίσκει ο ανθρώπινος νους για να αποφύγει τα δύσκολα μονοπάτια, να του πει ότι αυτό που μετράει είναι η απόφαση.

 

Τα ξανασκέφτηκε όλα αυτά και αναρωτήθηκε εάν είναι μόνο αμπελοφιλοσοφίες. Στη ζωή τα πράγματα κρίνονται στην πράξη, στο χρόνο που συμβαίνουν. Τότε αποφασίζεις, τότε επιλέγεις. Κανείς δεν μπορεί να σε «προετοιμάσει» για τις κρίσιμες ώρες. Τις όποιες κρίσιμες ώρες. Τα πράγματα μπερδεύτηκαν στο μυαλό της. Οι σκέψεις, όμως, δε σταματούσαν. Ηθελε να του μιλήσει για την αξιοπρέπεια. Είχε δει πολλούς ανθρώπους να υπερασπίζονται με σθένος μεγάλες ιδέες. Οι ίδιοι άνθρωποι στη συνέχεια βρέθηκαν απέναντι και πυροβολούσαν το παρελθόν τους, χωρίς ντροπή. Βάφτιζαν εξέλιξη της σκέψης το πέρασμα στην απέναντι όχθη.

 

Είχε δει ανθρώπους που αναθεώρησαν όλη τους την ύπαρξη, προβάλλοντας τις πιο απίθανες δικαιολογίες. Τώρα, προσπαθούν να πείσουν ότι ο «εκσυγχρονισμός» της σκέψης έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση και το ξεπούλημά της. Στέκονται απέναντι, απόλυτοι κριτές, και βγάζουν ανορθολογικά πορίσματα. Αλλάζουν ονόματα σε αυτά που υπερασπίστηκαν. Τα ονομάζουν, πια, δογματισμό και θρησκευτική πίστη σε ξεπεσμένα ιδανικά και στις δημόσιες εμφανίσεις τους ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις με τους κάποτε «απέναντι».

 

Τις σκέψεις της διέκοψε το μικρό κοριτσάκι. Όλη αυτή την ώρα έπαιζε με τα άλλα παιδιά. Είχε κουραστεί και παραπονέθηκε πως πεινάει. Η μητέρα χαμογέλασε και άρχισε να το ταΐζει. Χάζευε την κόρη της και προσπαθούσε να βρει τρόπους και λόγια για να της εξηγήσει τι είναι αξιοπρέπεια. Δεν είχε νόημα να της μιλήσει με αντιπαραδείγματα, αλλά με παραδείγματα. Η κατάκτηση του νοήματος αυτής της λέξης είναι ένας μόνιμος αγώνας για κάθε άνθρωπο.

 

Της ήρθε στο μυαλό ένα όνομα που θα μπορούσε να χωρέσει όλο το μεγαλείο της αξιοπρέπειας σε μεγάλα σταυροδρόμια. Στο γυρισμό για το σπίτι άρχισε να της διηγείται, με τα πιο απλά λόγια, την ιστορία του κομμουνιστή Νίκου Μπελογιάννη…

 

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 17/3/2009 και αναδημοσιεύθηκε στον «Ημεροδρόμο» στις 30 Μαρτίου 2015)

   

 Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Διώρυγα του Σουέζ: Όταν έκανε πάμπλουτο τον Ωνάση (Photos)

 

Η προσάραξη του Ever Given, και το κλείσιμο της Διώρυγας του Σουέζ περίπου μια εβδομάδα παραλίγο να προκαλέσει παγκόσμιο οικονομικό έμφραγμα. Ανάμεσα στους εφοπλιστές όλου του κόσμου που είδαν διαφυγόντα κέρδη και προβλήματα ήταν και πολλοί Έλληνες.

 

Πριν από αρκετά χρόνια ωστόσο ο αποκλεισμός της ίδιας διώρυγας – για άλλο λόγο – αποτέλεσε ευκαιρία μεγάλου πλουτισμού για έναν άλλο έλληνα εφοπλιστή. Και συγκεκριμένα για τον Αριστοτέλη Ωνάση.     

 

Όπως γράφει ο Franky Brady στο βιβλίο «Onassis: An Extravagant Life», και αναδημοσιεύει το site cityportal  ο Έλληνας πλοιοκτήτης είχε παραγγείλει μία σειρά από νέα τάνκερ, στις αρχές της δεκαετίας του 1950.

 

Όμως όταν η συμφωνία του για τη μεταφορά των εξαγωγών πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας κατέρρευσε, τα πλοία αυτά έμειναν άπραγα.

 

Αντιμέτωπος με μια οικονομική καταστροφή, ο Ωνάσης σκέφτηκε να πουλήσει ολόκληρο το στόλο του στην Royal Dutch Shell (τη γνωστή σε όλους μας από τα πρατήρια βενζίνης Shell) αλλά τελικά δεν το έκανε.

 

 

«Τότε, μέσω μίας απίστευτης ιστορικής σύμπτωσης, σχεδόν μέσα σε ένα βράδυ, η τύχη του Ωνάση ξαφνικά γύρισε δραματικά. Ενώ αντιμετώπιζε μία σχεδόν βέβαιη οικονομική καταστροφή, ο Ωνάσης κατάφερε να βγάλει περισσότερα χρήματα σε αυτή τη σύντομη περίοδο από ό,τι είχε βγάλει σε ολόκληρη τη ζωή του. Ο καταλύτης ήταν η Διώρυγα του Σουέζ», γράφει ο Brady στο βιβλίο του.

 

Η Αίγυπτος κρατικοποίησε τη Διώρυγα το 1956 και απαγόρευσε στα ισραηλινά πλοία να περνούν. Τότε το Ισραήλ εισέβαλε στη Χερσόνησο του Σινά και τη Λωρίδα της Γάζας. Η Αίγυπτος απέκλεισε τη Διώρυγα και μπλόκαρε κάθε κίνηση πλοίου για τους επόμενους έξι μήνες.

  

 

Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα τάνκερς έπρεπε πλέον να κάνουν τον περίπλου της Αφρικής.

 

Όμως, ο Ωνάσης βρισκόταν στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή.

 

«Ο Ωνάσης είχε πολλά έξτρα πλοία, χωρίς συμβόλαια, τα οποία μπορούσαν να μισθωθούν για να αντιμετωπιστεί η ζήτηση. Είχε τη δύναμη να χρεώσει ό,τι ναύλους ήθελε», αναφέρει το βιβλίο.

 

 

Την εποχή εκείνη, το κόστος για τη μεταφορά πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία στην Ευρώπη ήταν 4 δολάρια ανά τόνο.

 

«Σύντομα, ο Ωνάσης χρέωνε πάνω από 60 δολάρια, με αποτέλεσμα κάθε ταξίδι που έκανε ένα τάνκερ του να του αποδίδει κέρδος πάνω από 2 εκατ. δολαρίων».

 

Έως την επόμενη χρονιά, υπολογίζεται ότι ο Ωνάσης είχε βγάλει τουλάχιστον 1 δισ. δολάρια σε σημερινά χρήματα. «Ήμουν τυχερός», είχε πει ο Έλληνας μεγιστάνας. 

πηγή

 

   

Στη «σωστή» πλευρά της ιστορίας – Διακόσια χρόνια επιλογών (;) της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Προς τιμήν της φοράδας που αφόδευσε, ενώπιον των εγχώριων επισήμων και των εκλεκτών (τους) καλεσμένων που ήταν «στημένοι» για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την παλιγγενεσία, αξίζει να θυμηθούμε κάποιες στιγμές που χαρακτηρίζουν τη φυσιογνωμία του ελληνικού κράτους και των πολιτικών/οικονομιών ελίτ που το έχουν «σβερκώσει» πριν ακόμη από τη γέννησή του.

 

Το κυρίαρχο αφήγημα (των ελίτ) μιλάει περί του αγώνα που οδήγησε στη δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Το βασικό κενό αυτής της άποψης εντοπίζεται στη λέξη ανεξαρτησία, καθώς είναι πασίγνωστό ότι αγώνας υποθηκεύτηκε εξ αρχής με τα περιβόητα δάνεια της ανεξαρτησίας. Τα λαμόγια εκείνου του καιρού φρόντισαν (εκτός από το να ξεκοκαλίσουν τα δάνεια) να υποθηκεύσουν το μέλλον της χώρας που επρόκειτο να  δημιουργηθεί και του λαού της για πολλές γενεές.

 

Προτεκτοράτο εκ γενετής

Το ελληνικό κράτος, λοιπόν, εμφανίστηκε χρεωμένο και ως προτεκτοράτο στη διεθνή σκηνή. Οι ελίτ του τόπου (από τότε μέχρι και σήμερα) σε οικονομικό επίπεδο πρακτόρευαν κατά κύριο λόγο συμφέροντα ξένων, ενώ σε πολιτικό επίπεδο ήταν ευθέως και άμεσα συνδεδεμένες με τις πρεσβείες που διατηρούσαν οι ισχυροί της εποχής στην Αθήνα. Το Γαλλικό, το Ρωσικό και το αγγλικό κόμμα ήταν τα κόμματα που κυριάρχησαν μετά την επανάσταση, συνδέοντας την πολιτική τους δράση με την εξυπηρέτηση της προστάτιδας δύναμης στην οποία αναφέρονταν.

 

Ετσι, από την αρχή της ύπαρξης του ελληνικού κράτους είναι προφανής (και ιστορικά καταγεγραμμένη) η βαθιά εξάρτηση και η απόλυτη υποτέλεια σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Αυτή η εξάρτηση και υποτέλεια χάραξαν τον δρόμο που ακολούθησε αυτά τα 200 χρόνια.

 

Υποθηκευμένο οικονομικά- πολιτικά, εξ υπαρχής, το ελληνικό κράτος πλήρωσε (πολύ) χρήμα στους τοκογλύφους- προστάτες, που δημιουργούσαν συνθήκες μόνιμου διχασμού στο εσωτερικό της ψωροκώσταινας, και ποτάμια αίματος στα παιχνίδια των μεταξύ τους ανταγωνισμών.

 

Αιώνιες υποθήκες

Έτσι από τις δόξες και τα θεάματα της εποχής των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων  στην Αθήνα του 1896 (ποιος είπε ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται;) η χώρα οδηγήθηκε στο «δυστυχώς πτωχεύσαμε» του Τρικούπη. Κι επειδή όπου φτωχός και η μοίρα του, οι υποθήκες (οικονομικές και πολιτικές) συνεχίστηκαν να εγγράφονται με νέα δάνεια, με νέες συμμετοχές στα γεωπολιτικά παίγνια εκείνων των καιρών.

 

Η Ελλάδα, πράγματι, διπλασιάστηκε με τους βαλκανικούς και των πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά το τίμημα που πλήρωσε εξ αιτίας της συμμετοχής της στο παιχνίδι της διανομής των ιματίων του μεγάλου ασθενούς σουλτάνου, ήταν η εκρίζωση, μετά από χιλιάδες χρόνια παρουσίας, των ελληνικών πληθυσμών από τα μικρασιατικά παράλια.

 

Λίγο νωρίτερα από τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι πολιτικές μαριονέτες που κυβερνούσαν το τόπο, στο πλαίσιο των εξυπηρετήσεων προς τους προστάτες τους, έστειλαν εκστρατευτικό σώμα το οποίο συμμετείχε στον πόλεμο που η Δύση εξαπέλυσε κατά της νεαρής, τότε, Σοβιετικής Ενωσης. Η εν λόγω αθλιότητα, που διέπραξε το πολιτικό σύστημα του ανεξάρτητου (;) ελληνικού κράτους, δεν διέσωσε τον μικρασιατικό ελληνισμό…

 

Στη συνέχεια, για να παραφράσουμε τον Τσώρτσιλ, οι Έλληνες δίδαξαν πώς πρέπει να πολεμούν οι ήρωες γράφοντας χρυσές σελίδες δόξας στον πόλεμο κατά του φασισμού. Οι εξαρτήσεις και η υποτέλεια ως πάγια πια χαρακτηριστικά της ελληνικής πραγματικότητας υποχρέωσαν την τοποθέτηση της Ελλάδας στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας, οδηγώντας στον εμφύλιο, στις πρώτες επί του πεδίου δοκιμές των αμερικανικών ναπάλμ,  στους διωγμούς και στα εκτελεστικά αποσπάσματα αυτούς ακριβώς οι οποίοι ουδέποτε παραδόθηκαν στους ναζί και τους φασίστες. Οι υποτελείς («ιδού ο στρατός σας αρχιστράτηγε Βαν Φλιτ») μαριονέτες, που μεταπολεμικά πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, δημιούργησαν το κράτος τη «δεξιάς» στελεχωμένο από πρώην ταγματασφαλίτες, κουκουλοφόρους και μαυραγορίτες της Κατοχής.

 

Ταγμένοι στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας όλοι αυτοί δεν είχαν πρόβλημα να στείλουν ελληνικό στρατό στη άλλη άκρη της γης, για να πάρουν μέρος σε έναν άλλον εμφύλιο που πότισε με αίμα τη Κορεατική χερσόνησο…

 

Πάντα, ευρισκόμενες στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας, οι πολιτικές/οικονομικές ελίτ του τόπου έδεσαν τη χώρα με το ΝΑΤΟικό σύμπλεγμα που θα την προστάτευε υποτίθεται από τον εκ βορρά κίνδυνο. Το εν λόγω σφιχταγκάλιασμα, ωστόσο, δεν έσωσε το λαό από τη χούντα των συνταγματαρχών και την τραγωδία της Κύπρου…

 

Εντιμότατοι τοκογλύφοι

Παραμένοντας πάντα στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας οι πολιτικές/οικονομικές ελίτ εμβάθυναν τους δεσμούς εξάρτησής τους, ξεπουλώντας και τις τελευταίες πιθανότητες παραγωγικής ανασυγκρότησης με την τοποθέτηση της χώρας στο αμερικανικό «παραμάγαζο» της ΕΕ.

 

Το επιχείρημα της πολιτικής προστασίας που υποτίθεται θα πρόσφερε η ΕΕ έναντι της τουρκική απειλής κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος από την πραγματικότητα. Οι Ευρωπαίοι Εταίροι, μαζί με του Αμερικανούς πάτρωνες, παρακολουθούν ασυγκίνητοι μέχρι και σήμερα την πειρατική τουρκική πολιτική στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

 

Οι ευρισκόμενοι στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας «λάμογες» κυβερνήτες της χώρας και τα εγχώρια επιχειρηματικά παράσιτα, που εξουσιάζουν, θησαύρισαν, ματώνοντας την οικονομία και ζητώντας από το λαό να καταβάλλει το τίμημα της προστασίας με θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα που υλοποιούνταν με ζεστό τραπεζικό δανεισμό και με γνώμονα το ύψος της μίζας.

 

Τα πήλινα πόδια της «ισχυρής Ελλάδας» δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το βάρος των απαιτήσεων των ξένων (και εγχώριων) Tραπεζών στην τελευταία των ελληνικών χρεοκοπιών το 2010. Μια χρεωκοπία της οποία το κόστος εξακολουθεί να καταβάλλει ο λαός στον οποίο μάλιστα έντεχνα (μαζί τα φάγαμε) έχει φορτωθεί και το βάρος της ευθύνης των παρασίτων που κυριάρχησαν επί δεκαετίες στο πολιτικό σκηνικό.

 

Βαστάζοι των τυχοδιωκτών

Ταυτόχρονα, πάντα στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας ευρισκόμενες οι ελίτ συμμετείχαν ως βαστάζοι σε κάθε τυχοδιωκτική αλητεία των προστατών τους. Από τον βομβαρδισμό και τoν διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, μέχρι τις εισβολές στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη διάλυση της Συρίας. Μάλιστα εσχάτως, ως αντάλλαγμα του … φιλελληνισμού του Μακρόν στρατιωτικές ελληνικές δυνάμεις ετοιμάζονται να  συμμετέχουν στο μακρινό Μάλι,  εκεί που η -με αποικιοκρατικές περγαμηνές- γαλλική λεγεώνα των ξένων διδάσκει την ειρηνική επίλυση των διαφορών.

 

Ενδεχομένως, θα πουν κάποιοι, η κατάσταση για τη χώρα θα ήταν χειρότερη ΑΝ οι επιλογές στην εξωτερική πολιτική ήταν διαφορετικές. Ωστόσο, το «αν» αυτό δεν υπάρχει, όχι μόνο γιατί με αν δεν γράφεται η ιστορία, αλλά γιατί ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητο ελληνικό κράτος με μη υποτελείς κυβερνήτες που θα διεκδικούσαν τα λάθη των δικών τους- και όχι των αφεντικών τους- επιλογών.

 

…Κάπως έτσι δεν είναι καθόλου περίεργη η συγκίνηση που αισθάνθηκε η φοράδα περνώντας μπροστά από τη Γιάννα τον Κυριάκο και τους εκλεκτούς παρισταμένους που κορδώνονταν εμπρός από το μνημείο των μυριάδων άγνωστων στρατιωτών που πρόσφεραν το αίμα τους για την πατρίδα. Το ζωντανό, ενδεχομένως να αντιλήφθηκε (ή να άκουσε τα κόκκαλα που έτριζαν)  βαθύτερα την αξία της ύπαρξης της πατρίδας στην ΙΣΤΟΡΙΑ, από κάποια ζώα που βόσκουν ανέμελα τριγύρω, χάρη στο αίμα που άλλοι έχυσαν.  

πηγή    

Επιστολή- καταγγελία προς τον πρωθυπουργό από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Πασχόντων από Συγγενείς Καρδιοπάθειες

 

Αναφερόμενος στο τρέχον εμβολιαστικό πρόγραμμα το οποίο ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Υγείας και τους συναρμόδιους φορείς, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Πασχόντων από Συγγενείς Καρδιοπάθειες, κάνει λόγο για «παντελώς αντιεπιστημονική, ανερμάτιστη, κραυγαλέα άδικη και δυνητικά επικίνδυνη ρύθμιση».

 

Για «παντελώς αντιεπιστημονική, ανερμάτιστη, κραυγαλέα άδικη και δυνητικά επικίνδυνη ρύθμιση» κάνει λόγο ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Πασχόντων από Συγγενείς Καρδιοπάθειες αναφερόμενος, με επιστολή του στον πρωθυπουργό, στο τρέχον εμβολιαστικό πρόγραμμα.

 

Μεταξύ άλλων, ο Σύνδεσμος τονίζει ότι στην κατηγορία των χρονίως πασχόντων με «σοβαρή καρδιακή νόσο», περιλαμβάνονται:

 

Πρόσφατο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (τους τελευταίους τρεις μήνες)

Καρδιακή ανεπάρκεια με κλάσμα εξώθησης <40% μέσω θεραπευτικού πρωτοκόλλου (συμπεριλαμβανόμενων μυοκαρδιοπαθειών, συγγενών καρδιοπαθειών, βαλβιδικής νόσου)

Πνευμονική Υπέρταση

Με βάση τα παραπάνω, οι συντάκτες της επιστολής ζητούν να μάθουν με ποια λογική οι πάσχοντες από «οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (προσοχή : οξύ) μετά από τους τρεις μήνες παύουν αυτομάτως να αποτελούν ομάδα υψηλοτάτου κινδύνου», ενώ επισημαίνουν και ότι «ότι το κλάσμα εξώθησης το οποίο επιβάλλετε ως προϋπόθεση είναι πολύ χαμηλό, συνεπάγεται βαριά καρδιακή ανεπάρκεια και καλύπτει κάποια μειοψηφία των πασχόντων από συγγενείς καρδιοπάθειες, μυοκαρδιοπάθειες και βαλβιδικές νόσους – ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ».

 

Ο Σύνδεσμος καλεί προσωπικά τον κ. Μητσοτάκη «να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων, να επιβεβαιώσετε την αποφασιστικότητα και το κύρος σας και να προστατεύσετε την υγεία και τις ζωές μας».

 

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Συνδέσμου

«ΠΡΟΣ : Αξιότιμο κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, Πρωθυπουργό της Ελλάδας

 

ΚΟΙΝ.: ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ

 

ΘΕΜΑ: ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ – ΕΠΕΙΓΟΝ

 

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

 

Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ ιδρύθηκε το 2005 και εκπροσωπεί θεσμικά και σε πανελλαδικό επίπεδο το σύνολο των πασχόντων από συγγενείς καρδιοπάθειες, καθώς και σε περίπτωση ανηλικότητας των γονέων και κηδεμόνων αυτών. Ο συνολικός αριθμός των πασχόντων από ποικίλες μορφές συγγενούς καρδιοπάθειας ξεπερνά τις 30.000, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αρμοδίων φορέων. Αποτελεί μέλος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία και της αντίστοιχης ευρωπαϊκής οργάνωσης – ομπρέλας, της EUROPEAN CONGENITAL HEART DISEASE GROUPS, ενώ μέσω της ΕΣΑμεΑ. Περιττό να αναφερθεί ότι συνολικά ο αριθμός των πασχόντων από κάποια μορφή καρδιοπάθειας στη χώρα ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς.

 

Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ, αποτελεί νομίμως αναγνωρισμένο από την Πολιτεία φορέα, επισήμως πιστοποιημένο ενώ η παρουσία του κυρίως κατά την τελευταία περίοδο όσον αφορά την προβολή, διεκδίκηση και διασφάλιση παντοιοτρόπως των δικαιωμάτων της ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας που εκπροσωπεί είναι συνεχής, συγκροτημένη και αποτελεσματική. Αποτελούμε σωματείο το οποίο στηρίζεται στις αρχές της συλλογικότητας, του εθελοντισμού και της ανιδιοτελούς και αμισθί προσφοράς. Η δράση μας σε πολλούς τομείς (στο χώρο της Υγείας, της απασχόλησης, της παιδείας, της πρόνοιας κτλ ) είναι γνωστή και πολυσχιδής, εκφραζόμενη εμπράκτως και ουσιαστικώς με πλήθος υπομνημάτων προς τους αρμόδιους πολιτειακούς θεσμούς (Κυβέρνηση, Υπουργεία, δημόσιες υπηρεσίες παντός είδους και φύσεως), με στόχο πάντα την προώθηση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πασχόντων από συγγενείς καρδιοπάθειες, ενώ ελλείψει σχετικής εκπροσώπησης κατά την τρέχουσα περίοδο, προσπαθούμε με κάθε μέσο να προβάλλουμε τα αιτήματα και να επιτύχουμε τελικά τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και των πασχόντων από επίκτητες χρόνιες καρδιοπάθειες ποικίλου βαθμό σοβαρότητας. Στις δράσεις μας ενεργό αρωγό αποτελεί παλαιόθεν η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία της οποίας συγκεκριμένες πρωτοβουλίες αφορούν το χώρο γενικά των καρδιοπαθών ενώ η προσφορά της στο εξαιρετικά ευαίσθητο πεδίο των ΑΜΕΑ και των χρονίως πασχόντων όπως και τα ουσιαστικά αποτελέσματα αυτής σας είναι προφανώς γνωστά.

 

Δυστυχώς, γνωρίζοντας και λαμβάνοντας απολύτως υπόψη την ιδιαιτερότητα αλλά και την κρισιμότητα της συγκυρίας, είμαστε αναγκασμένοι να εκφράσουμε την οδυνηρή έκπληξη και την απογοήτευσή μας, κατόπιν καταγγελιών τις οποίες δεχόμαστε καθημερινά, σε σχέση με το τρέχον εμβολιαστικό πρόγραμμα το οποίο ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Υγείας και τους συναρμόδιους φορείς. Ειδικότερα, για την κατηγορία των χρονίως πασχόντων την οποία εκπροσωπούμε, προβλέπονται στη διαδικασία η οποία ξεκίνησε την παρελθούσα Δευτέρα, 22 τρέχοντος, επί λέξει τα εξής :

 

Σοβαρή καρδιακή νόσος

 

Πρόσφατο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (τους τελευταίους τρεις μήνες)

Καρδιακή ανεπάρκεια με κλάσμα εξώθησης <40% μέσω θεραπευτικού πρωτοκόλλου (συμπεριλαμβανόμενων μυοκαρδιοπαθειών, συγγενών καρδιοπαθειών, βαλβιδικής νόσου)

Πνευμονική Υπέρταση

ΔΥΟ ΚΑΙΡΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ :

 

1. Βάσει ποίας λογικής οι συμπάσχοντές μας οι οποίοι πάσχουν από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (προσοχή : οξύ) μετά από τους τρεις μήνες παύουν αυτομάτως να αποτελούν ομάδα υψηλοτάτου κινδύνου; Υφίσταται επιστημονική τεκμηρίωση; Οι βλάβες οι οποίες προκαλούνται είναι μόνιμες ή προσωρινές, αποκαθιστώμενες με την πάροδο τριμήνου; Ο ασθενής μετά την 91η ημέρα παύει να απειλείται από ιώσεις και εάν ναι, ποιους και κυρίως πόσους αφορά αυτό, εάν όντως ισχύει;

 

2. Είναι γνωστό στους ιατρούς καθώς και στους ασθενείς ότι το κλάσμα εξώθησης το οποίο επιβάλλετε ως προϋπόθεση είναι πολύ χαμηλό, συνεπάγεται βαριά καρδιακή ανεπάρκεια και καλύπτει κάποια μειοψηφία των πασχόντων από συγγενείς καρδιοπάθειες, μυοκαρδιοπάθειες και βαλβιδικές νόσους – ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ. Πρακτικά το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών και των ενηλίκων οι οποίοι πάσχουν από κάποια μορφή συγγενούς καρδιοπάθειας αποκλείεται από την παρούσα εμβολιαστική φάση. Τούτο επεκτείνεται προφανέστατα και στις βαλβιδοπάθειες και μυοκαρδιοπάθειες των ενηλίκων και δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο παιδιά. Με τον τρόπο αυτό ωστόσο ακόμη και νήπια τα οποία πάσχουν από κάποια μορφή σοβαρότατης συγγενούς καρδιοπάθειας, αλλά δεν φέρουν απαραιτήτως το προαναφερθέν σύμπτωμα (κλάσμα εξώθησης >40%) ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ από το εμβολιαστικό πρόγραμμα σε αυτή τη φάση. Όλοι οι προαναφερθέντες, ενώ ανήκουν στην υψηλότερη βαθμίδα κινδύνου από τη συγκεκριμένη ίωση, θα αναμένουν τη β’ φάση ή και τον εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού. Τίθεται το καίριο ερώτημα: σε περίπτωση νόσησης και αρνητικής κατάληξης κάποιων εκ των ανωτέρω, γεγονός εξαιρετικά πιθανό, ποιος θα φέρει την ευθύνη νομικά και κυρίως ηθικά; Τι θα συμβεί σε περίπτωση προσφυγής οικογενειών ανηλίκων ή ενηλίκων καρδιοπαθών στη Δικαιοσύνη; Γνωρίζετε προφανώς ότι η πνευμονική υπέρταση αποτελεί επί σοβαρότατη πάθηση ή σύμπτωμα και είναι αρκετά συχνή και επικίνδυνη ανεξαρτήτως αιτιολογίας. Με ποιο σκεπτικό περιλαμβάνονται και ορθότατα όλοι οι πάσχοντες, χωρίς λαμβάνονται υπόψη ο βαθμός και η αιτιολογία αυτής.

 

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

 

Θεωρούμε άμεσα ότι θα πρέπει να παρέμβετε προσωπικά. Πρόκειται για παντελώς αντιεπιστημονική, ανερμάτιστη, κραυγαλέα άδικη και δυνητικά επικίνδυνη ρύθμιση. Απορούμε πραγματικά με το συντάκτη του κειμένου. Υφίσταται Επιτροπή αντίστοιχη στο ΚΕΣΥ. Ερωτήθηκε και εάν όχι γιατί; Εάν ναι, ποιος υπογράφει τη σχετική εισήγηση και με ποια επιστημονική τεκμηρίωση;

 

Γνωρίζουμε τις δυσκολίες και τις καθυστερήσεις οι οποίες χαρακτηρίζουν το εμβολιαστικό πρόγραμμα. Γνωρίζουμε ότι η χώρα δεν κυβερνάται ούτε από υπερανθρώπους ούτε από ανεύθυνους. Πρόκειται ωστόσο για σοβαρό ολίσθημα το οποίο θα πρέπει να διορθωθεί πάραυτα. Όταν ο χώρος μας βρίσκεται στην κορυφή της επικινδυνότητας, ασχέτως υποκατηγορίας, όπως γνωρίζουν οι πάντες, δεν επιτρέπονται "εκπτώσεις" ή σκοπιμότητες πέραν της προστασίας της ανθρώπινης ζωής.

 

Με σκοπό να είμαστε πρακτικοί και όχι μαξιμαλιστές, ζητούμε επειγόντως:

 

Α. Να περιληφθούν στην α’ φάση εμβολιασμού των ευπαθών ομάδων όλες οι κατηγορίες συγγενών και επίκτητων καρδιοπαθειών, μυοκαρδιοπαθειών κτλ. με πιστοποιημένο ποσοστό αναπηρίας από ΚΕΠΑ ή ΑΣΥΕ τουλάχιστον 50%, το οποίο έχει προσωρινή ή μόνιμη ισχύ.

 

Β. Εάν η πιστοποίηση της αναπηρίας έχει λήξει ή εκκρεμεί η σχετική απόφαση, ή απλά εάν δεν υφίσταται για τον οιονδήποτε λόγο, βεβαίωση δημοσίου νοσοκομείου ή ιδιώτη ιατρού, ενυπόγραφη και με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής, κατά τη διαδικασία η οποία ακολουθείται για την πιστοποίηση της πάθησης από τα ΚΕΠΑ, για την ανάγκη άμεσου εμβολιασμού του ασθενούς.

 

Γ. Συμπερίληψη των εχόντων ποσοστό αναπηρίας καρδιοπαθών κάθε ηλικίας και υποομάδας, ο οποίος δεν πληροί τις καταγραφόμενες ανωτέρω προϋποθέσεις, στην αμέσως επόμενη εμβολιαστική φάση.

 

Γνωρίζουμε τις αντικειμενικές δυσκολίες, γνωρίζουμε ωστόσο ότι είναι το δέον γενέσθαι ακόμη και εάν χρειαστεί να παραταθεί η τρέχουσα φάση των εμβολιασμών εις βάρος λιγότερο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΣ ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Η καθυστερημένη αντίδρασή μας οφείλεται στην ασάφεια της αρχικής διατύπωσης, στη σύγχυση των σχετικών υπηρεσιών και σε αυτήν προβαίνουμε κατόπιν της επιβεβαίωσης τελικά των αρχικών μας φόβων διά της αρνήσεως των εμβολιασμού της μέγιστης πλειοψηφίας των συμπασχόντων μας.

 

Πιστεύοντας ακράδαντα ότι πράττουμε το καθήκον μας ως θεσμικός φορέας, ακόμη και όταν γινόμαστε εξ αντικειμένου και αναποδράστως δυσάρεστοι, αλλά πιστεύοντας και στη δική σας ενσυναίσθηση και ευαισθησία, σας καλούμε να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων, να επιβεβαιώσετε την αποφασιστικότητα και το κύρος σας και να προστατεύσετε την υγεία και τις ζωές μας.

 

Με ειλικρινή εκτίμηση

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΚΩΝ. ΧΟΡΤΗΣ

 

Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ, ΑΝΝΑ ΔΗΜΑΡΑ

 

 Κοινοποίηση:

 

Γραφείο υπουργού Επικρατείας, κ. Γ. Γεραπετρίτη

Γραφείο υπουργού Υγείας Β. Κικίλια,

κ. Μαρία Θεοδωρίδου, πρόεδρο Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών

κ. Π. Αρκουμανέα, πρόεδρο ΕΟΔΥ

Γραφείο γενικού γραμματέα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, κ. Μ. Θεμιστοκλέους

κ. Γκάγκα, Πρόεδρο του ΚΕΣΥ

ΕΣΑΜΕΑ

ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ

Φορείς εκπροσώπησης των καρδιοπαθών».