Δύο χρόνια πριν ένα υπόμνημα βόμβα κατέγραφε τα προβλήματα στο σιδηροδρομικό δίκτυο

 

γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης

 

Ο Χρήστος Κατσιούλης, πρόεδρος της επιτροπής ETCS, ο οποίος παραιτήθηκε το 2022, ένα χρόνο πριν είχε αποστείλει υπόμνημα - βόμβα

Στις 27 Απριλίου 2022 με μια επιστολή – βόμβα, ο Χρήστος Κατσιούλης, πρόεδρος της επιτροπής ETCS, η οποία είναι αρμόδια για τα έργα σηματοδότησης και ασφάλειας στο σιδηροδρομικό δίκτυο, παραιτείται από την ΕΡΓΟΣΕ.

 

Ο λόγος;

 

 

Ο κ. Κατσιούλης χτυπά το καμπανάκι κινδύνου για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου τονίζοντας ότι διαφωνεί με το γεγονός ότι σε «συγκεκριμένο τμήμα του δικτύου, στο οποίο θα γίνεται «κυκλοφορία τρένων με 200 km/h, χωρίς σε αυτό να υπάρχει καμία ένδειξη της κατάστασης της γραμμής, ακόμα και θραύση αυτής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ασφάλεια κυκλοφορίας των τρένων».

 

Αναφέρεται επίσης στη μη τήρηση «του φυσικού αντικειμένου της σύμβασης 717 και του τρόπου υλοποίησης του ETCS στα τμήματα Αχαρνές – Οινόη, Δομοκός – Λάρισα και Λάρισα – Πλατύ, διότι καταργούνται συμβατικά δρομολόγια και συμβατικές ενδείξεις φωτοσημάτων.

 

Το έγγραφο αξίζει να σημειωθεί ότι έχει δημοσιευτεί αποκλειστικά στις 6/3 και από τους reporters united και είναι το παρακάτω:

 

 ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ 16ΣΕΛΙΔΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ 

 

Ακόμη στη «μη τήρηση του φυσικού αντικειμένου της σύμβασης 717 με την αναίτια αποξήλωση των εν λειτουργία (χρηματοδοτούμενων με ευρωπαϊκά κονδύλια) υφιστάμενων συστημάτων αλληλεξάρτησης στους Σ. Σ.Τανάγρα, Ελεώνα, Θήβα, Σφίγγα, Αλίαρτο, Αλαλκομενές, Λιβαδειά, Δαύλεια και την αντικατάστασή τους με ένα σύστημα αλληλεξάρτησης, διότι επιφέρουν τεράστιες καθυστερήσεις στη σύμβαση του ETCS επί γραμμής.

 

Την κακοδιαχείριση της σύμβασης ανάταξης της σηματοδότησης στο τμήμα Δομοκός — Λάρισα και τις τεράστιες καθυστερήσεις που αυτή ακόμα επιφέρει στη σύμβαση του ETCS επί γραμμής.

 

Όλα αυτά έγιναν γνωστά λίγες ώρες μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, και όλοι καταλάβαμε ότι από το 2021 στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, στην ΕΡΓΟΣΕ, στον ΟΣΕ, στην Hellenic Train και σε κάθε άλλο αρμόδιο, γνώριζαν για τα προβλήματα του σιδηροδρομικού δικτύου.

 

Ένα χρόνο πριν κι αφού ο κ. Κατσιούλης… έβλεπε να έρχεται το κακό αλλά κανείς δεν έκανε κάτι γι’ αυτό. Εξ ου και η παραίτησή του.

 

Γνώριζαν δύο χρόνια πριν

Όπως τονίζεται, ωστόσο, γνώστες των προβλημάτων ήταν όλοι τους, δύο χρόνια πριν γίνει το δυστύχημα, με υπόμνημα – βόμβα που είχε αποστείλει ο κ. Κατσιούλης ξανά στην ΕΡΓΟΣΕ.

 

Εκεί ο πρώην πρόεδρος της επιτροπής ETCS, ενημέρωνε για τη σηματοδότηση και τις καθυστερήσεις στη σύμβαση 10005 ETCS. Ενδεχομένως, αν η σύμβαση αυτή είχε ολοκληρωθεί, αν η σηματοδότηση και τα συστήματα ασφαλείας είχαν τοποθετηθεί παντού, τώρα να μη μιλούσε για τουλάχιστον 57 νεκρούς.

 

Το υπόμνημα φέρει ημερομηνία 16 Απριλίου 2021, ένα χρόνο πριν από την επιστολή παραίτησής του.

 

Πρόκειται για αναλυτικό έγγραφο – κόλαφος για τις αναδόχους εταιρείες που το 2014 υπέγραψαν την «μαύρη» σύμβαση 717 για την τηλεδιοίκηση του ελληνικού σιδηροδρόμου. Δηλαδή τις εταιρείες ΤΟΜΗ, εταιρεία που άνηκε κατά 100% στην Ακτωρ, καθώς και στην Alstom.

 

Ένα τεχνικό κατά βάση κείμενο που πολλοί μπορεί να μην καταλάβουν. Ωστόσο, αυτό που μένει είναι ότι ο κ. Κατσιούλης εντοπίζει κενά ασφάλειας στο δίκτυο, σοβαρές καθυστερήσεις στο έργο από τον ανάδοχο, πλημμελής εποπτεία του έργου από την ΕΡΓΟΣΕ, παράνομη αλλαγή του φυσικού αντικειμένου της σύμβασης 717 στο τμήμα Οινόη – Τιθορέα.

 

Στο υπόμνημα γίνεται λόγος επίσης για τη διαχρονική ανοχή των αρμοδίων απέναντι στην ανάδοχο εταιρεία της σύμβασης 717.

 

Καταγγέλλεται υποβάθμιση της σιδηροδρομικής υποδομής του εν λόγω τμήματος ενώ για το Αδενδρο όπου είχε γίνει το δυστύχημα αναφέρεται ότι δύο φωτοσήματα μετακινήθηκαν κατά 6 μέτρα κατά τη φάση αποκατάστασης των ζημιών. «Θα έπρεπε τα 2 φωτοσήματα να επανατοποθετηθούν στις ίδιες ακριβώς θέσεις προς του δυστυχήματος. Η επιτροπή της Σ. 10005 του ETCS ουδέποτε ειδοποιήθηκε για την προγραμματισμένη αλλαγή θέσης εγκατάστασης των φωτοσημάτων… Στο ερώτημα γιατί δεν καθαιρέθηκαν τα υφιστάμενα σκυροδέματα ώστε να κατασκευαστεί νέα βάση φωτοσημάτων στην ίδια θέση, ήταν ότι… δεν το επέτρεπαν οι πολιτικοί μηχανικοί του έργου Σ. 717»

 

Τα προβλήματα

Στην αρχή του υπομνήματος τονίζεται ότι «θεωρώ ως πρόεδρος της σύμβασης 10005 του ETCS, να σας παραθέσω τα θέματα που κωλυσιεργούν τη διεκπεραίωσή της, όπως η αλλαγή του φυσικού αντικειμένου Σ. 717 στο τμήμα Οινόη – Τιθορέα, η μη δυνατότητα διέλευσης τρένων με έξοδο παρακαμπτήριο στους σιδηροδρομικούς σταθμούς του τμήματος ΣΚΑ – Οινόη, η μετακίνηση φωτοσημάτων στο Σ.Σ. Αδένδρου και θέματα ασφάλειας που έθεσε ο ανάδοχος της Σ.717.

 

Ενα σημείο του υπομνήματος πιάνει και τα Τέμπη καθώς αναφέρεται σε θέματα ασφάλειας.

 

Λέει συγκεκριμένα ότι «σε όλη την κύρια σιδηροδρομική διπλή γραμμή υψηλών ταχυτήτων του άξονα Αθήνα – Θεσσαλονίκη (Οινόη-Τιθορέα-Δομοκός-Λάρισα-πΛατύ, μήκους περίπου 400 Km) πλην του τμήματος ΣΚΑ – Οινόη  (μήκους 60 Km) όπου είναι γραμμή χαμηλών ταχυτήτων με παλαιούς μεταλλικούς στρωτήρες και μετρητές αξόνων, και πλην του τμήματος Πλατύ – ΤΧ1 (μήκους 37 Κm), όπου συμβατικά προβλεπόταν η κατάργηση εξοπλισμού, υπάρχει τμηματοποίηση της γραμμής κάθε 1.5 Km έως 2 Κm. H ανίχνευση των συρμών πραγματοποιείται με κυκλώματα γραμμής. Η θραύση σιδηροτροχιάς ανιχνεύεται άμεσα και καθιστά το προηγούμενο κύριο φωτόσημα «κλειστό» (κόκκινο). Με το σύστημα ETCS σε λειτουργία, η διέλευση των τρένων πάνω από τη σπασμένη σιδηροτροχιά καθίσταται αδύνατη».

 

Ο κ. Κατσιούλας εστιάζει στο τμήμα Οινόη – Τιθορέα για το οποίο κάνει λόγο ξεκάθαρα για θέματα ασφάλειας του δικτύου ενώ απορεί για την κατάργηση και αλλαγή του φυσικού αντικειμένου στο τμήμα αυτό και συγκρίνοντάς με το τμήμα Λάρισα – Πλατύ (όπου η κατάσταση των ερμαρίων εξωτερικού χώρου είναι σε παρόμοια κατάσταση όμως εκεί δεν υπήρξε αλλαγή. «Οι λόγοι που δεν το έπραξε ο ανάδοχος θα πρέπει να προβληματίσουν την ΕΡΓΟΣΕ».

 

Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι «μέχρι τη λήξη της 6ης αποκλειστικής προθεσμίας -23/7/2015- ο ανάδοχος δεν είχε εγκεκριμένες μελέτες για το τμήμα Αχαρνές – Οινόη, καθώς δεν είχε υλοποιήσει καμία από τις συμβατικές του υποχρεώσεις για τη σηματοδότηση ορθά… Τα φωτοσήματα είναι καθηλωμένα κόκκινα και αδύνατο να ανοίξουν στο Σ.Σ. Αχαρνών αλλά και στο Σ.Σ. Δεκελείας καθώς και για όλους τους σταθμούς του τμήματος ΣΚΑ-Οινόη…».

 

Οι κεραυνοί κατά του αναδόχου της σύμβασης 717 συνεχίζονται από τον κ. Κατσιούλη ο οποίος γράφει ότι μέχρι τη λήξη της 6ης αποκλειστικής προθεσμίας, εγείρονταν σοβαρότατα θέματα ικανότητας του αναδόχου να μελετήσει και να κατασκευάσει το έργο Σ.717.

 

Μάλιστα λέει για την ΕΡΓΟΣΕ ότι ενώ οι μελέτες ήταν λανθασμένες δεν πίεζε τον ανάδοχο να εκπληρώσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις, με τον έλεγχο και την υπογραφή των μελετών «από τον πάροχο δάνειας εμπειρίας. Ο έλεγχος των μελετών από τον πάροχο δάνειας εμπειρίας έγινε 5 χρόνια μετά, αφού επιβλήθηκε πρόστιμο 2.423.816,72 ευρώ από το υπουργείο Οικονομικών.

 

Καταγγελίες

Από τις καταγγελίες ξεχωρίζουν επίσης τα εξής:

 

·        Ο κ. Κατσιούλης αναφέρει ότι «εκκρεμεί μέχρι σήμερα η επίλυση του ανακύπτοντος ζητήματος ασφαλείας συσκευών τηλεμετρίας TEML32 που έθεσε ο ανάδοχος της Σ.717 με την υπ. 12089/18/26.10.2018 επιστολή του όπου αν ισχύουν τα αναγραφόμενά της, το σύστημα σηματοδότησης επιτρέπει τη σύγκρουση τρένων με ανοικτό φωτόσημα… Το ανακύπτον ζήτημα ασφαλείας δύναται να επιλυθεί μόνον από τις κατασκευάστριες εταιρείες Bombardier και Siemens ή από τον πάροχο δάνειας εμπειρίας. Φήμες που θέλουν προσωπικό της ΕΡΓΟΣΕ να έχει εμπλακεί και επιληφθεί επί του θέματος, έχοντας καταλήξει σε συμπεράσματα, καλό είναι να μην αληθεύουν, διότι στην περίπτωση αυτή εγείρονται σοβαρότατα θέματα εξουσιοδότησης επεμβάσεων σε ασφαλές σύστημα σηματοδότησης και παραβίασης διαδικασίας ανθρώπινης επαφής άνευ γείωσης σε ηλεκτρονική κάρτα…

 

·        Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το τμήμα εκείνο που αφορά στην τμηματοποίηση της γραμμής ώστε να εντοπίζονται ευκολότερα τα προβλήματα με την εγκατάσταση ξεχωριστού ηλεκτρονικού κυκλώματος παρακολούθησης. Κάθε φορά που κόβεται το κύκλωμα αυτό σημαίνει ότι υπάρχει επικίνδυνο σημείο για τα τρένα. Εφόσον είχε εγκατασταθεί και το σύστημα ETCS θα σταματούσε αυτόματα το τρένο σε περίπτωση σοβαρού ζητήματος. Είναι απορίας άξιο πώς η επιβλέπουσα επιτροπή της ΕΡΓΟΣΕ εισηγήθηκε την κατάργηση της τμηματοποίησης».

 

·        Τέλος καταγγέλλεται υποβάθμιση ηλεκτρονικού εξοπλισμού, ενδεχομένως και σκοπίμως. Λέει ο Κατσιούλης ότι καταστράφηκαν 48 ερμάρια εξωτερικού χώρου από τα συνολικά 164 στο τμήμα Οινόπη – Τιθορέα. Κι ενώ θα μπορούσαν να αντικατασταθούν με λιγότερα από 150 χιλιάδες ευρώ αυτά… καταργήθηκαν. «Οι επιβλέποντες τη Σύμβαση 717, παραβλέποντας τα παραπάνω, εισηγήθηκαν την κατάργηση όλων των ερμαρίων και των κυκλωμάτων γραμμής», αναφέρει.

Εκτός ψηφοδελτίων ΠΑΣΟΚ ο Ν. Χαυτούρας – Σε αναστολή καθηκόντων οι γιατροί

 

 Τι υποστηρίζουν οι γιατροί στις καταθέσεις τους

Το θέμα προέκυψε μετά από τη χορήγηση αναρρωτικής τριάντα ημερών προς τον επιθεωρητή του ΟΣΕ Λάρισας, ο οποίος φέρεται να πήγε στο Νοσοκομείο Βόλου με πόνο στη μέση.

 

Ο επιμελητής-γιατρός της Νευροχειρουργκής που υπέγραψε το χαρτί υποστήριξε στην κατάθεσή του υπέγραψε «καλή τη πίστη» την άδεια και έπειτα από εντολή του διευθυντή της κλινικής, Νίκου Χαυτούρα.

 

Σήμερα, πάντως, ήταν η σειρά του διευθυντή να καταθέσει, ο οποίος αρνείται κατηγορηματικά ότι έδωσε εντολή για να χορηγηθεί η αναρρωτική άδεια, υποστηρίζοντας ότι είπε μεν τη γνώμη του, αλλά ο κάθε γιατρός είναι ανεξάρτητος να αποφασίσει και επέμεινε ότι δεν έχει υπογράψει κάποιο χαρτί.

 

Ο επιμελητής, όμως, υποστηρίζει ότι έχει στην διάθεσή του το επίμαχο χαρτί με την υπογραφή του διευθυντή.

 

Λίγη ώρα μετά την κατάθεσή του, σήμερα, ο Νίκος Χαυτούρας προχώρησε σε δήλωση προς τα μέσα υποστηρίζοντας ότι είναι θύμα πολιτικής και συνδικαλιστικής δίωξης.

 

Παραδέχθηκε ότι είπε την άποψή του ιατρικά, όμως δεν έδωσε ούτε υπέγραψε κάποια άδεια. Πρόσθεσε δε ότι ο γιατρός-επιμελητής είναι έμπειρος και μπορούσε να λάβει τις αποφάσεις μόνος του.

 

Η «γαλάζια» σπέκουλα και η έκρηξη από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ.

Χθες, εξάλλου, το θέμα των γιατρών μπήκε και στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης με τον υπουργό Υγείας να αφήνει περίεργες υπόνοιες και να κάνει σπέκουλα με την «πράσινη» υποψηφιότητα του Νίκου Χαυτούρα για να εισπράξει

 

Ο Θάνος Πλεύρης είχε αναφέρει στις δηλώσεις του «εμφανίζεται ένας άνθρωπος που εμπλέκεται με ένα δυστύχημα τρομακτικό, ένα 24ωρο μετά το δυστύχημα, για να εμφανίσει ότι έχει ένα πρόβλημα υγείας, που με βάση το περιστατικό που είχε γίνει, δεν είναι ένα περιστατικό που θα δικαιολογούσε κάποιον να πάρει αναρρωτική. Βρίσκεται ένας διευθυντής ο οποίος δεν είναι να κάνει εκείνη τη στιγμή υπηρεσία στο ιατρείο του και, επειδή γνωρίζει το περιστατικό, γνωματεύει προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν προκύπτει να έχει γίνει καμία διαγνωστική εξέταση που να δικαιολογεί ότι τα ευρήματα έχουν αποτυπωθεί και διαγνωστικά. Οπωσδήποτε μπαίνω σε έναν πειρασμό ότι ο διευθυντής είναι υποψήφιος ενός πολιτικού κόμματος που είναι συνδικαλιστής, ο συγκεκριμένος, που πάει να πάρει την αναρρωτική, άρα αυτά σε κάνουν να ψάξεις περισσότερο την υπόθεση. Και τελικά δίνεται μια αναρρωτική 30 ημερών, ενώ συνήθως οι άδειες αρχικά είναι λίγων ημερών και γίνεται επανεξέταση».

 

Είχε προηγηθεί αντίστοιχη σπέκουλα από τον υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι τον 59χρονο σταθμάρχη στη Λάρισα τον τοποθέτησε στο συγκεκριμένο πόστο συνδικαλιστής στο ΠΑΣΟΚ.

 

Η οργισμένη απάντηση από την Χαριλάου Τρικούπη δεν άργησε να έρθει:

 

Το επιτελικό κράτος έγινε επιτελείο της χυδαιότητας και της Ακροδεξιάς.

 

Άδωνις Γεωργιάδης και Θανάσης Πλεύρης σε διατεταγμένη υπηρεσία, εμμένουν στον δρόμο της διακίνησης σεναρίων, ενώ ο ελληνικός λαός πενθεί.

 

Από την καθυστερημένη συγγνώμη, πέρασαν στην αδιάντροπη αθλιότητα για να ξεπλύνουν τις εγκληματικές τους ευθύνες.

 

Αλήθεια, τι θα πει αυτή η Κυβέρνηση στους γονείς των φοιτητών που έχασαν τη ζωή τους πηγαίνοντας στα πανεπιστήμιά τους;

 

Ότι για όλα φταίει ένα ιατρικό παραπεμπτικό δυο μέρες μετά την τραγωδία;

 

Τι θα πει στους συγγενείς των παιδιών που αγόρασαν το εισιτήριο προς τον θάνατό τους, πιστεύοντας τις διαβεβαιώσεις Καραμανλή για ασφαλή σιδηρόδρομο;

 

Οι ακροδεξιοι προπαγανδιστές δίνουν αγώνα για να σώσουν τις καρέκλες τους αποδεικνύοντας και πάλι ότι είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα για να μείνουν στην εξουσία.

 

Ντροπή, ντροπή, ντροπή! 

πηγή 

Σκληρή ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ με αφορμή τις δηλώσεις Άδωνι-Πλεύρη. - Το επιτελικό κράτος έγινε επιτελείο της χυδαιότητας και της Ακροδεξιάς.!

 

“Το επιτελικό κράτος έγινε επιτελείο της χυδαιότητας και της Ακροδεξιάς. Άδωνις Γεωργιάδης και Θανάσης Πλεύρης σε διατεταγμένη υπηρεσία, εμμένουν στον δρόμο της διακίνησης σεναρίων, ενώ ο ελληνικός λαός πενθεί.” αναφέρει σε σκληρή ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ.

 

Και συνεχίζει: “Από την καθυστερημένη συγγνώμη, πέρασαν στην αδιάντροπη αθλιότητα για να ξεπλύνουν τις εγκληματικές τους ευθύνες. Αλήθεια, τι θα πει αυτή η Κυβέρνηση στους γονείς των φοιτητών που έχασαν τη ζωή τους πηγαίνοντας στα πανεπιστήμιά τους; Ότι για όλα φταίει ένα ιατρικό παραπεμπτικό δυο μέρες μετά την τραγωδία; Τι θα πει στους συγγενείς των παιδιών που αγόρασαν το εισιτήριο προς τον θάνατό τους, πιστεύοντας τις διαβεβαιώσεις Καραμανλή για ασφαλή σιδηρόδρομο; “

 

Κλείνοντας, αναφέρει ότι: “Οι ακροδεξιοι προπαγανδιστές δίνουν αγώνα για να σώσουν τις καρέκλες τους αποδεικνύοντας και πάλι ότι είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα για να μείνουν στην εξουσία. Ντροπή, ντροπή, ντροπή!”

Χειροτέρα από την Cosa Nostra

 

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 το «άνοιγμα των αγορών»  και η «ελεύθερη από κρατικούς ελέγχους χρηματαγορά»  επέβαλλαν την απορρύθμιση του κράτους πρόνοιας και κατ’ επέκταση, στο πλαίσιο των διαρθρωτικών αλλαγών των οικονομιών, εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα δηλαδή κερδοφόρων κρατικών επιχειρήσεων. Όλα αυτά καθώς και η εξαφάνιση κρατικών ελέγχων συντέλεσαν ώστε νόμιμες και παράνομες «επενδύσεις» να αλληλοσυνδεθούν ώστε παράνομα κεφάλαια (λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων trafficking ανθρώπων ,πορνεία κ.α) να ξεπλυθούν, κυρίως μέσω μεγάλων εταιρειών και τραπεζών, και να αποδοθούν καθαρά στα μέσα παραγωγής της οικονομίας, εξασφαλίζοντας στις διάφορες μαφίες, νόμιμα, συσσώρευση κερδών και κεφαλαίων.

 

Πρέπει να γίνει κατανοητό πως τράπεζες, μεγάλες εταιρείες και οργανωμένο έγκλημα, στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας των συμφερόντων,  οικειοποιούνται τις ίδιες μεθόδους ελέγχου των αγορών αποσκοπώντας στον πολλαπλασιασμό των κερδών τους, σκοπός που προϋποθέτει την εμπλοκή της πολιτικής μηχανής. Η επίσημη εξουσία, οι κυβερνήσεις δηλαδή, εκπροσωπούμενες από «πολιτικούς μάνατζερ», επιτρέπουν την οργάνωση των διεφθαρμένων οικονομικών συναλλαγών μα και την εξασφάλιση πολιτικής προστασίας στην επιχειρηματική πελατεία ώστε οι επενδυτικές πράξεις τους να μην  τυποποιούνται ως εγκλήματα.

 

Πολλά εγκλήματα της σύγχρονης ιστορίας πηγάζουν από αποφάσεις της οικονομικής και πολιτικής ελίτ  καθώς οι τελευταίες προσφέρουν στήριξη,  ώθηση  και διοικητικές ρυθμίσεις, εκτός του ποινικού συστήματος. Παράδειγμα: συνεχώς προβάλλονται και υπερτονίζονται  τα καταστρεπτικά αποτελέσματα των μικροεγκλημάτων, π.χ κλοπή καταλύτη, ενώ  αν μια κυβέρνηση δεν είχε εγκαταστήσει ή υποχρεώσει μια ιδιωτική εταιρεία που της ανήκουν οι σιδηρόδρομοι να εγκαταστήσει σύστημα ασφαλείας στις γραμμές των τρένων γιατί το κόστος είναι τεράστιο και ως εκ τούτου προκληθεί θανατηφόρο δυστύχημα, αυτό δεν αφορά σε έγκλημα κατά τη νομική έννοια του όρου. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει ποινικό σύστημα για τις εμφανώς κοινωνικά επιβλαβής λανθάνουσες λειτουργίες του πολιτικού συστήματος ούτε για την αντιμετώπιση εγκληματικών αβλεψιών που έχουν προκληθεί από κυβερνητικές ή εταιρικές ελίτ.

 

Πάντως η σπουδή της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της εταιρείας FS Italiane Group, που ελέγχει μονοπωλιακά τα τρένα αποτυπώνεται πλήρως στον όρο της σύμβασης ο οποίος δεσμεύει ακόμα και μελλοντικές κυβερνήσεις να προικίζει τους Ιταλούς με 750 εκατομμύρια ευρώ για να κάνουν τα σιδηροδρομικά δρομολόγια επί μια 15ετία. Επιπροσθέτως το Δημόσιο με απόφαση Μητσοτάκη θα πληρώσει και 86 εκατομμύρια ευρώ για την μίσθωση  10  υδρογονοκίνητων  και 10 ηλεκτροκίνητων τρένων. Ιδιωτικοποίηση με λεφτά του Δημοσίου δηλαδή!

 

(Σύμβαση εξπρές με τους Ιταλούς για ΤΡΑΙΝΟΣΕ https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/341066_egklima-sti-symbasi-expres-me-toys-italoys-gia-tin-trainose)

 

Καταλαβαίνετε το οικονομικό  μέγεθος της γενναιοδωρίας της κυβέρνησης του Μητσοτάκη;

 

Καταλαβαίνετε τώρα γιατί, μέσα σε ντελίριο ανωτερότητας δήλωνε υπερήφανος για τις ιδιωτικοποιήσεις, ο Κωστής Χατζηδάκης γνωστός και ως Superman  και για τον πακτωλό δημοσίου χρήματος που διοχετεύθηκε σε ιδιωτικούς φιλικά προσκείμενους ομίλους;

 

Καταλαβαίνετε γιατί  ο τέως υπουργός Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής βρισκόταν μπροστά στα δημιουργήματα της φαντασίας του όταν ούρλιαζε από το βήμα της βουλης πως η κυβέρνηση του και ο ίδιος, στα τρένα  «Διασφαλίζει την ασφάλεια»; Η πραγματικότητα τον ξεπέρασε…

 

Από αυτήν την ιδιωτικοποίηση κρατικής εταιρείας με πακτωλό χρημάτων των φορολογουμένων καταλαβαίνουμε πως το πολιτικό σύστημα δε λειτουργεί ως ξεχωριστή και αυτόνομη οντότητα από τα ιδιωτικά συμφέροντα των μεγάλο-επενδυτών. Έτσι κι αλλιώς η ιδιωτικοποίηση με λεφτά του Δημοσίου και οι πιθανές «μίζες» που μοιράζονται, δεν αποτελούν έγκλημα καθώς το έργο του νομοθέτη διαφεντεύεται από τις ανάγκες που αντιστοιχούν στις κυρίαρχες πολιτικοοικονομικές συνθήκες. Αυτά τα οικονομικά εγκλήματα κατά του κοινωνικού συνόλου, με νομική κάλυψη και με την προστασία της εξουσίας  ξεφεύγουν από οποιονδήποτε θεσμικό έλεγχο, προωθώντας μια μακιαβελική ηθική σύμφωνα με την οποία ότι προβλέπεται από τον νομοθέτη ως νόμιμο είναι και ηθικό!                     

 

Ωστόσο αυτή η σπουδή του Κυριάκου Μητσοτάκη, γνωστου και ως Iron Man ή Μωυσής, είναι που μου θύμησε μια ανάλογη υπόθεση στην οποία, κοίτα σύμπτωση, εμπλέκονται πάλι Ιταλοί: Ήταν Μάρτιος 1992 όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη του πρεσβύτερου  προχωρά στην πώληση της ΑΓΕΤ-Ηρακλής (ας έχουμε κατά νου πως  ελληνική τσιμεντοβιομηχανία, αποτέλεσε το μεγαλύτερο εξαγωγέα τσιμέντου των χωρών της ΕΕ και το δεύτερο παγκοσμίως!)στην ιταλική κοινοπραξία Calcestruzzi. Επικεφαλής της ιταλικής εταιρείας ήταν ο Λορέντσο Παντσαβόλτα. Την πώληση δεν την ανέλαβε κάποιος εξειδικευμένος ουδέτερος οίκος αλλά προσωπικά ο πρωθυπουργός Κώστας Μητσοτάκης, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Στέφανος Μάνος και ο δολοφονημένος από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν, Μιχάλης Βρανόπουλος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας!

 

Παρακαλώ την προσοχή σας: Το ήμισυ του τιμήματος των 124 δις δραχμών το κατέβαλε η Εθνική Τράπεζα, στην οποία μεγαλομέτοχος ήταν το ελληνικό δημόσιο, καθώς δανειοδότησε την  κοινοπραξία Calcestruzzi για να αγοράσει  την  ΑΓΕΤ-Ηρακλής στην οποία ήταν μεγαλομέτοχος η Εθνική Τράπεζα και το ελληνικό δημόσιο! (Πώληση της ΑΓΕΤ-Ηρακλής στην κοινοπραξία  Calcestruzzi https://www.kathimerini.gr/k/100yk/1056765/polisi-aget-iraklis-se-calcestruzzi/)

 

Παραλογισμός;

 

Όχι!

 

Θα ήταν όμως αποπροσανατολιστικό να ερμηνεύσει κανείς αυτές τις διαπλεκόμενες σχέσεις, τις υπόγειες διαπραγματεύσεις και την αδιαφάνεια των οικονομικών διαδικασιών ως απλα φαινόμενα ηθικού εκφυλισμού κάποιων προσώπων.

 

Αυτές οι νομιμοποιημένες κομπίνες είναι η βάση του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης και παγκοσμιοποιημένης μορφής του, και  αποτελεί το τελικό προϊόν μιας κοινωνικής κατασκευής και θεμελίωσης μιας αγοράς που προωθεί, με την βοήθεια των πολιτικών διαμορφωτών των νόμων, την συσσώρευση κεφαλαίου σε μια ορισμένη κοινωνική μερίδα.

 

Η ίδια η Calcestruzzi ανήκει στην γκρίζα ζώνη της συμβιωτικής σχέσης μεταξύ οργανωμένου εγκλήματος, νόμιμων επιχειρήσεων και της λανθάνουσας πολιτικής μηχανής: η εταιρεία   αυτή ενεπλάκη σε σκάνδαλο δωροδοκιών πολιτικών σε διάφορες χώρες με σκοπό να αναλαμβάνει δημόσια έργα, ρίχνοντας βαριά σκιά στις διαδικασίες πώλησης της ΑΓΕΤ από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ ο πρόεδρος της Λορέντσο Παντσαβόλτα κατηγορήθηκε ότι έδινε το 2% των εσόδων στην Κόζα Νόστρα!

 

(Ο Παντσαβόλτα, η ΑΓΕΤ και η Μαφία https://www.tovima.gr/2008/11/24/politics/o-pantsabolta-i-aget-kai-i-mafia/)

 

Καθώς όμως εσύ, ο αναγνώστης, συχνά αποτελείς τον σημαντικό και τελικό κριτή έχε κατά νου πως σε αυτόν το κόσμο που περιέγραψα τα πρόσωπα αν και έχουν ρόλο να παίξουν εναντίον του κράτους δικαίου, δε παύουν να είναι πιόνια. Πιόνια που προσδιορίζονται από την επιχειρησιακή κερδοσκοπική απληστία και από την ιδεολογία της οικονομίας της αγοράς. Τα συμφέροντα είναι τεράστια, οπότε, στον ιδεολογικό άξονα των ανθρώπων που τα εκπροσωπούν, κύριο προστατευόμενο αγαθό είναι η αγορά. Γι αυτό δεν υπάρχει καμία ποινική παράβαση, ανάμεσα σε αυτούς που κατέχουν οικονομική ισχύ και στους κατέχοντες πολιτικά αξιώματα,  που να ονοματοθετείται ως διαφορά. Η διαφθορά στην καπιταλιστική νομολογία δεν μπορεί να οριστεί με ακρίβεια.  Ως εκ τούτου ο επενδυτής γίνεται ο αστυνόμος και ο δικαστής της ίδιας του της δράσης!

 

Η  εστίαση  μας είναι ανάγκη να επικεντρωθεί στις συνθήκες των καπιταλιστικών συστημάτων που παρήγαγαν αυτά τα εγκλήματα. Εάν περιοριζόμαστε στην αντιμετώπιση των συνθηκών αυτών με όρους «ρήξης», με την διαφθορά  το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι λύσεις που θα επιτρέψουν στο σύστημα να «αυτο-διορθωθεί» για τις ανάγκες μιας νομιμοφανούς δημόσιας συμπεριφοράς.

 

Όχι…

 

Αυτό το σύστημα πρέπει να ανατραπεί! 

Κώστας Λουλουδάκης (Ιουλιανός)

 

 

Από το 2019 δεν υπάρχει τηλεδιοίκηση στη Λάρισα – Γιατί σταμάτησε, οι εγκληματικές αποφάσεις...!

 

Ο πόνος για τους 57 νεκρούς είναι βαθύς και η οργή ξεχειλίζει. Αν η τηλεδιοίκηση δεν σταματούσε να λειτουργεί στη Λάρισα το δυστύχημα δεν θα είχε γίνει, καταγγέλλουν οι ειδικοί μιλώντας για συστήματα ασφαλείας που τέθηκαν σε αχρηστία και έλλειψη προσωπικού

Την ώρα που η χώρα πενθεί 57 νεκρούς από την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη, πληθαίνουν τα ερωτήματα για τις συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε το δυστύχημα και τις πραγματικές αιτίες που το προκάλεσαν. Τα στόματα ανοίγουν και οι καταγγελίες για έλλειψη έμπειρου και ικανού προσωπικού, καθώς και για «εγκληματικά λάθη» των διοικούντων του ΟΣΕ τα τελευταία χρόνια, αυξάνονται κυρίως από σιδηροδρομικούς, που εξοργίζονται με την επιδερμική αντιμετώπιση «ήταν ένα ανθρώπινο λάθος».

 

Οφείλεται σε σειρά λαθών και επικίνδυνων αποφάσεων ανθρώπων που απαξίωσαν και «σακάτεψαν» τον ελληνικό σιδηρόδρομο, τονίζουν, εστιάζοντας στην έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφάλειας που παλαιότερα λειτουργούσαν, όπως η «σωτήρια» τηλεδιοίκηση.

 

 

Η τηλεδιοίκηση στη Λάρισα σταμάτησε να υπάρχει το 2019, καταγγέλλει   ο Γιώργος Αποστολέρης, πρώην σταθμάρχης Βόλου, με εμπειρία 40 ετών.

 

Ο λόγος για τον οποίο σταμάτησε; «Η τηλεδιοίκηση σταμάτησε πριν τέσσερα χρόνια αφού υπήρχαν δολιοφθορές και έλλειψη προσωπικού» θα πει.

 

«Δολιοφθορές» είναι η κλοπή καλωδίων που σε κανένα ευνομούμενο κράτος δεν θα μπορούσε να αποτελέσει δικαιολογία για να σταματήσει να λειτουργεί ένα καίριας σημασίας σύστημα για την ασφάλεια της μεταφοράς των επιβατών. Θα είχε φροντίσει για την αντικατάστασή τους και ίσως την καλύτερη φύλαξη του δικτύου.

 

 

Οι τελευταίες κινήσεις του σταθμάρχη πριν το δυστύχημα - Οι δύο λέξεις που θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει τα πάντα

Σε ότι αφορά την έλλειψη προσωπικού οι ευθύνες είναι βαρύτερες. Ο ελληνικός σιδηρόδρομος με ευθύνη όλων των τελευταίων κυβερνήσεων «άδειασε» από προσωπικό, ενώ οι έμπειροι και καταρτισμένοι στο αντικείμενο τους εργαζόμενοι έγιναν είδος προς εξαφάνιση.

 

Με επαρκές, εξειδικευμένο προσωπικό και αυστηρή τήρηση του κανονισμού κίνησης δεν συμβαίνουν δυστυχήματα, εξηγούν οι ειδικοί, ακόμη και χωρίς τα προηγμένα συστήματα ασφάλειας, που αν και εφαρμόζονται εδώ και χρόνια στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, στην Ελλάδα από ότι αποδεικνύεται είναι σχεδόν ακατόρθωτο μία σύμβαση να υπογραφεί και να υλοποιηθεί.

 

Αν λειτουργούσε η τηλεδιοίκηση…

«Είναι αυτονόητο», ότι δεν θα συνέβαινε η τραγωδία εάν λειτουργούσε η τηλεδιοίκηση ξεκαθαρίζει ο Γιώργος Αποστολέρης στο in.

 

Μέχρι το 2019 που λειτουργούσε, η τηλεδιοίκηση, «σε κάθε βάρδια υπήρχαν δύο σταθμάρχες και δύο ακόμη στην τηλεδιοίκηση. Τώρα δεν έχουμε κανέναν στην τηλεδιοίκηση και ένα σταθμάρχη σε κάθε βάρδια» εξηγεί ο ίδιος.

 

Η βαρύτητα των λόγων του κ. Αποστολέρη είναι μεγάλη και λόγω πείρας αλλά και γιατί πέρασε για μικρό διάστημα της τεσσαρακονταετούς καριέρας του από τον σταθμό της Λάρισας, τον οποίο χαρακτηρίζει «ιδιαίτερο» σταθμό και από τους δυσκολότερους.

 

«Όταν λειτουργούσε η τηλεδιοίκηση απέτρεπε κάθε λάθος που θα μπορούσε να κάνει ένας σταθμάρχης ή μηχανοδηγός. Το 2004 στον Βόλο υπήρχαν 28 σταθμάρχες και 36 κλειδούχοι, σήμερα δεν υπάρχει κανένας. Σταμάτησε γιατί δεν υπάρχει προσωπικό, όπως και στο γραφείο κινήσεως υπηρετεί ένας σταθμάρχης. Η τηλεδιοίκηση θέλει γύρω στα 11 άτομα. Είναι δύο σε κάθε βάρδια και αν υπολογιστούν τα ρεπό και οι άδειες, χρειάζονται γύρω στα 10-11 άτομα. Φεύγουν συνεχώς σταθμάρχες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει έμπειρο προσωπικό», έχει εξηγήσει ο κ. Αποστολέρης.

 

Ο μοιραίος σταθμάρχης

Ειδικά σε ότι αφορά τον σταθμάρχη που ένα λάθος του στέρησε τη ζωή από 57 ανθρώπους ο κ. Αποστολέρης μιλά για τον «δύστυχο» που θα ζήσει έχοντας στην πλάτη του 57 ζωές κατηγορώντας κυρίως όσους τον επέλεξαν για αυτή τη θέση και τον τοποθέτησαν στην συγκεκριμένη βάρδια σε αυτόν τον ιδιαιτέρως απαιτητικό σταθμό. «Ας μην σταυρώσουμε αυτόν τον άνθρωπο, είναι δεδομένο ότι δεν ήταν εκπαιδευμένος. Δεν γίνεται με 40 ημέρες. Είναι προς τιμήν του ότι κατέγραψε την εντολή. Υπάρχουν εντολές που δεν καταγράφονται λόγω πίεσης χρόνου».

 

«Δυστυχώς σε σαράντα μέρες δεν γίνεσαι σταθμάρχης και, μάλιστα, δεν μπορείς να υπηρετήσεις σε ένα τέτοιο σταθμό με τόσο φόρτο εργασίας. Εξ ανάγκης τοποθετήθηκε εκεί ο συγκεκριμένος σταθμάρχης για να καλυφθεί ένα κουτάκι της υπηρεσίας. Η εμπειρία αποκτάται μέσω εργασίας σε μικρούς σταθμούς και με μεταθέσεις. Σαφέστατα το γνωρίζουν οι προϊστάμενοι», έχει επισημάνει ο κ. Αποστολέρης.

 

Το παράδειγμα του 1983

Προς επίρρωση των όσων αναφέρει, ο κ. Αποστολέρης έχει αναφερθεί και στο περιστατικό του 1983, οπότε στον σταθμό Ξυνιάδος «είχαν πάρει εκτάκτως έναν συνάδελφο για να δουλέψει νύχτα με υπηρεσία ούτε έναν χρόνο και επειδή δεν είχε την εμπειρία έστειλε στον τάφο 11 συναδέλφους».

 

«Για να γίνεις σταθμάρχης πρέπει να έχεις δίπλα σου ανθρώπους με εμπειρία που να μπορούν να σου πουν τι πρέπει να κάνεις. Εγώ με 40 χρόνια δεν έδωσα την εμπειρία μου σε κανέναν γιατί δεν υπήρχε» τονίζει, επιβεβαιώνοντας όσους μιλούν για βίαιη συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων.

 

Αν ζητήσει εισαγγελέας τα βιβλία κυκλοφορίας….

Λάβρος ο κ. Αποστολέρης και για τη διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «αν η Δικαιοσύνη ανοίξει όλα τα βιβλία από όλους τους σταθμούς της Ελλάδος την επόμενη ημέρα πρέπει να κλείσει η υπηρεσία».

 

Όπως εξηγεί ο ίδιος, σε οποιαδήποτε σταθμό μπορεί να γίνει ένα τραγικό λάθος. «Δυστυχώς δεν τηρείται ο κανονισμός. Ο σταθμάρχης είναι ο άνθρωπος που μπορεί να τηρήσει τον κανονισμό, ο οποίος δεν τηρείται» επισημαίνει. «Στο μιλητό δεν γίνεται κυκλοφορία» υπογραμμίζει.

 

«Θα πρέπει να αναλογιστούμε πώς έφτασε ο ελληνικός σιδηρόδρομος να είναι ένα μπακαλοτέφτερο. Είναι τραγικό. Οι διοικήσεις είναι δυστυχώς μπακάληδες, χαμηλώνουν το κόστος. Οι μεγάλες ευθύνες είναι πάνω από τον ΟΣΕ γιατί ο ΟΣΕ είναι χαρτογιακάδες. Οι ευθύνες είναι στα υπουργεία και τις κυβερνήσεις που ξεπούλησαν τον ελληνικό σιδηρόδρομο. Οι επικεφαλής είναι κομματόσκυλα ή πρόσκεινται σε κάποιον συνδικαλιστικό φορέα και τους τοποθετούν. Είναι ανάξιοι άνθρωποι», επισήμανε εξοργισμένος ο κ. Αποστολέρης.

 

Τα ερωτήματα με το πρόγραμμα

Υπό τις συνθήκες που λειτουργεί ο σιδηρόδρομος σήμερα, χωρίς τηλεδιοίκηση και χωρίς ουσιαστικά δικλείδες ασφαλείας, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι άνθρωποι που φτιάχνουν τις βάρδιες των σταθμαρχών έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη. Σε αυτή στέκεται και ο πρώην Διευθυντής ασφαλείας της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Χρήστος Ρετσινάς, θέτοντας εύλογα ερωτήματα για την κατάρτιση του προγράμματος όπως γιατί δεν τοποθετήθηκε νωρίτερα στην απογευματινή βάρδια ο άπειρος σταθμάρχης ή γιατί δεν περίμεναν οι πιο έμπειροι συνάδελφοί του να περάσει και το intercity από τον σταθμό της Λάρισας.

 

Τον σταθμάρχη τον αξιολόγησε η διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τον έκανε σταθμάρχη, εξηγεί. «Το οργανωτικό λάθος του υπεύθυνου που καταρτίζει τις βάρδιες είναι ότι ο άπειρος αντί να είναι σε διπλή βάρδια με κάποιον έμπειρο ήταν μόνος του νύχτα», τονίζει.

 

Το κλειστό Κέντρο Παρακολούθησης Κυκλοφορίας

Ο κ. Ρετσινάς όμως στέκεται και σε μία ακόμη «εκτός λειτουργίας» υπηρεσία που στο παρελθόν λειτουργούσε και συνέβαλε στην ασφάλεια.

 

«Μέχρι το τέλος του 2020 υπήρχε ασφάλεια. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αποφάσισε να φύγει και διαλύθηκε το Κέντρο Παρακολούθησης Κυκλοφορίας Αμαξοστοιχιών. Ήταν λάθος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. ‘Έβαλε ένα δικό της σύστημα που δείχνει μέσω GPS που είναι το θέμα, το οποίο από θέμα ασφαλείας είναι άχρηστο. Δείχνει ότι το τρένο είναι στη Θήβα δεν δείχνει σε ποια γραμμή είναι και ότι έρχεται το άλλο και πρόκειται να συγκρουστούν», είπε χαρακτηριστικά (ΕΡΤ) και σημείωσε πως πλέον τα πάντα είχαν να κάνουν στο τι θα έκανε ο σταθμάρχης και ο μηχανοδηγός.  

πηγή

 

 

«Η κακιά η ώρα»; Οχι

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Τραγωδία. Και το πένθος πάνδημο. Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη είναι μια εθνική τραγωδία που δεν τη χωράει και δεν τη συγχωρεί ο νους και δεν την αντέχει η ψυχή μας. Και υπήρξε επιτέλους μία παραίτηση, του κ. Κώστα Καραμανλή, αρμόδιου υπουργού. Τούτη τη φορά η φόρμουλα μετατόπισης των αυτονόητων ευθυνών στους ποικίλους «εξωγενείς παράγοντες» δεν ήταν εύκολο να χρησιμοποιηθεί. Θα ήταν ύβρις κατά της μνήμης των δεκάδων αδικοσκοτωμένων, ανθρώπων στην άνθησή τους.

 

Ας μην πούμε πως φταίει η «καταραμένη κοιλάδα», όπως ήδη βαφτίστηκε η κοιλάδα των Τεμπών. Καμιά κατάρα στις 4.10.1999, όταν εκεί σκοτώθηκαν εφτά άνθρωποι, νεαρότατοι οι έξι, φίλαθλοι του ΠΑΟΚ που επέστρεφαν από την Αθήνα. Καμιά κατάρα στις 14.4.2003, όταν σκοτώθηκαν 21 μαθητές από το Μακρυχώρι Ημαθίας, που επέστρεφαν από σχολική εκδρομή. Καμιά κατάρα και προχθές, με το σοβαρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα που συνέβη ποτέ στη χώρα. Και συνέβη πότε; Οταν υποτίθεται πως υπάρχουν τεχνολογικά συστήματα ικανά να αποτρέπουν ακόμα και το «ανθρώπινο λάθος». Η «κακιά η ώρα» δεν έρχεται ποτέ μόνη της. Κάθε φορά τής ανοίγουν τον δρόμο εκείνοι ακριβώς που εκ του νόμου έχουν την ευθύνη να την προλάβουν. Η τραγωδία των Τεμπών θα είχε αποφευχθεί, κι ας είχε υπάρξει «ανθρώπινο λάθος», αν στο σιδηροδρομικό δίκτυο δεν ίσχυε το απίστευτο «πάμε κι όπου βγει». Αυτό ειπώθηκε σε εναγώνια συζήτηση του μηχανοδηγού με τον υπεύθυνο εισιτηρίων, στα Παλαιοφάρσαλα, όπως δήλωσε διασωθείς επιβάτης.

 

Συγκλονιστικά είναι και όσα δήλωσε ο πρόεδρος των μηχανοδηγών του ΟΣΕ Κώστας Γενηδούνιας: «Δεν λειτουργεί τίποτα. Γίνονται όλα με ανθρώπινο παράγοντα, χειροκίνητα, σε όλη τη διαδρομή Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Δεν λειτουργούν ούτε οι ενδείξεις ούτε τα φωτοσήματα ούτε ο έλεγχος της κυκλοφορίας. Αν λειτουργούσαν, οι μηχανοδηγοί θα βλέπανε την κόκκινη ένδειξη και τα τρένα θα σταματούσαν». Μετά Χριστόν προφήτης; Ο κ. Γενηδούνιας, και πολλοί άλλοι, καταγγέλλουν πολύ καιρό πως το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι επικίνδυνα απορρυθμισμένο. «Κανονικά», σήμερα ο πρωθυπουργός θα βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη, στο Κέντρο τηλεδιοίκησης-σηματοδότησης του δικτύου της Β. Ελλάδας. Με αφορμή αυτό ο κ. Γενηδούνιας είχε αναρωτηθεί στο φέισμπουκ, προ δυστυχήματος: «Μπορεί κάποιος να μας πει πού είναι και πού λειτουργεί η σηματοδότηση και η τηλεδιοίκηση στη βόρεια Ελλάδα;» Μπορεί άραγε;

Οι εθνικές τραγωδίες δεν προσφέρονται για επικοινωνία και… damage control

 

γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης

 

Η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει επικοινωνιακή διαχείριση. Οπως έκαναν και παλιότερα. Για να αποδείξει το πολιτικό σύστημα ότι έχει παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης

Όταν συνέβη αυτή η απίστευτη τραγωδία στο Μάτι, η τότε κυβέρνηση προσπάθησε να τη διαχειριστεί επικοινωνιακά. Εστησε την περίφημη πλέον νυχτερινή σύσκεψη με τις κάμερες ανοικτές στο κέντρο επιχειρήσεων, έστησε μια συνέντευξη τύπου όπου οι υπουργοί δεν έβλεπαν να έχουν κάνει κανένα λάθος και προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι οι νεκροί ήταν θύματα εμπρησμού.

 

Και λίγες ημέρες μετά έκαναν άλλη μια φιέστα όπου παρουσίασαν τα «Μάτια» όλης της Ελλάδας, τους αυθαίρετους οικισμούς δηλαδή που πρέπει να αντιμετωπιστούν για να μην έχουμε νέα τραγωδία.

  

Σήμερα έχει γραφτεί μια ακόμη μαύρη σελίδα στην σύγχρονη ελληνική ιστορία, με δεκάδες νεκρούς, νέα παιδιά, τα νιάτα και η ελπίδα της πατρίδας μας.

 

Και τι έκανε η κυβέρνηση; Επικοινωνιακή διαχείριση. Ο πρωθυπουργός μίλησε για «τραγικό ανθρώπινο λάθος», διέταξε τη σύσταση «υπερκομματικής» επιτροπής που θα ερευνήσει τα αίτια της τραγωδίας και στη συνέχεια όλη η κυβέρνηση «κρύφτηκε», σιώπησε.

 

 

Α, μην ξεχάσουμε την… παραίτηση του υπουργού Μεταφορών και Υποδομών, Κ. Καραμανλή και μια συγγνώμη από τον Γ. Γεραπετρίτη, διότι τουλάχιστον σ’ αυτό έμαθε η ΝΔ. Μια… στραβή στη βάρδια δεν μπορεί να μη συνοδεύεται από κάποιες παραιτήσεις για να εκτονωθεί η οργή.

 

Κι εδώ η επικοινωνιακή διαχείριση, το λεγόμενον… damage control, η διαχείριση της ζημιάς ώστε να μη σπάσει εντελώς ο καθρέφτης του επιτελικού κράτους. Και να φανούμε και διαφορετικοί από εκείνους που τα έκαναν μπάχαλο στο Μάτι.

 

Ηρθε λοιπόν η… παραίτηση του Θ. Ζηλιασκόπουλου από την Επιτροπή που θα ψάξει τις αιτίες της τραγωδίας στα Τέμπη για να αποδείξει την παντελή διάλυση ακόμη και της όποιας επικοινωνίας προσπάθησε να κάνει η κυβέρνηση.

 

Τα έκανε μούσκεμα το Μαξίμου, απέδειξε ότι όχι μόνο δεν έχει αντανακλαστικά, όχι μόνο οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι για τα μάτια του κόσμου, αλλά κι ότι αδυνατεί να αντιληφθεί το μέγεθος της τραγωδίας και να δράσει με τέτοιο τρόπο ώστε να ο εξοργισμένος κόσμος να καταλάβει ότι αυτή τη φορά το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο.

 

Ότι εν πάση περιπτώσει δεν θα χαθούμε σε μια ακόμη επιτροπή ούτε σε λόγια του αέρα για να μάθουμε ποιοι φταίνε για το έγκλημα στα Τέμπη.

 

Και κυρίως ότι δεν θα στηθεί ένα ακόμη «πλυντήριο» που θα ξεπλύνει τα διαχρονικά εγκλήματα του πολιτικού συστήματος που δεν έχει κάνει τα αυτονόητα εδώ και δεκαετίες προκειμένου να προστατέψει τους πολίτες του.

 

Γνώριζαν στην κυβέρνηση ποιος ήταν ο Ζηλιασκόπουλος όταν τον έβαζαν στη δήθεν υπερκομματική επιτροπή. Και δεν εξετάζουμε αν είναι ικανό στέλεχος ή καλός άνθρωπος. Μπορεί να είναι και τα δύο. Όμως, δεν βάζεις σε μια υποτιθέμενη ανεξάρτητη επιτροπή κάποιον που ήταν διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας των σιδηροδρόμων, άρα μέρος του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί.

 

Αν θες να κάνει η επιτροπή ανεξάρτητη έρευνα δεν επιλέγεις κάποιον που έχει βάλει το λιθαράκι του για να γίνει ο ΟΣΕ η εταιρεία που σήμερα βρίζουμε όλοι.

 

Και στην τελική ανάλυση, δεν χρησιμοποιείς κάποιον που έχει και κομματικά παράσημα. «Χρωματίζεις» την επιτροπή και την υπονομεύεις εξ αρχής.

 

Αρα δύο πράγματα μπορεί να έχουν συμβεί: Είτε στην κυβέρνηση κάνουν τη μια γκάφα πίσω από την άλλη και δεν ξέρουν πραγματικά τι τους γίνεται είτε απλά όλες οι υποσχέσεις για πλήρη διαλεύκανση είναι επικοινωνιακές πομφόλυγες.

 

Όμως, ρε γαμώτο, δεν είναι όλα επικοινωνία. Δεν μπορεί να μπαίνουν οι επικοινωνιολόγοι μπροστά για να διαχειριστούν μια τραγωδία. Δεν είναι ένα απλό σκάνδαλο ο θάνατος τόσων ανθρώπων, είτε στο Μάτι, είτε στη Μάνδρα είτε στα Τέμπη.

 

Απουσιάζει πλήρως η ενσυναίσθηση από το πολιτικό σύστημα, κι αυτό προκαλεί τις κακές αντιδράσεις και την κάκιστη διαχείριση κρίσεων μείζονος σημασίας.

 

Και τελικά το ίδιο το πολιτικό σύστημα, βάζει τα χεράκια του και βγάζει τα ματάκια του, ενισχύοντας αντισυστημικές, ακραίες, αντιδημοκρατικές δυνάμεις.

 

Φτάνει πια, λοιπόν, με τους χειρισμούς για τα μάτια του κόσμου, από όλους. Το ζήτημα είναι να προλαμβάνουμε τις τραγωδίες, να πάψουν να υπάρχουν… στραβές στη βάρδια, να σταματήσουμε όλοι να θρηνούμε τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας, κάθε Ελληνα που χάνεται με τόσο άδικο τρόπο.

 

Είναι η ώρα να φανούν οι πραγματικές προθέσεις των πολιτικών δυνάμεων, ανεξαρτήτου χρώματος ή κομματικής τοποθέτησης. Αν θελήσουν να σκοτωθούν πάνω από τα πτώματα των αδικοχαμένων στα Τέμπη, δεν θα προσφέρουν καμιά πολύτιμη υπηρεσία στον τόπο.

 

Αν όμως, σκύψουν πάνω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, ίσως να υπάρξει ελπίδα, ένα καλύτερο μέλλον.

 

Και για την Ελλάδα και για τη Δημοκρατία.

Αυτόνομος πόλος ο Πολάκης

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Δεν είναι θέσφατα οι παροιμίες. Δεν είναι λόγος θεόπνευστος που, τουλάχιστον για τους πιστούς, ισχύει βρέξει χιονίσει. Η αλήθεια τους εξαρτάται από τον χρόνο αλλά και από το επεισόδιο στο οποίο εφαρμόζονται. Το «κάλλιο αργά παρά ποτέ» λ.χ. δεν ισχύει γενικώς και αορίστως, αλλά σε συσχετισμό με το εκάστοτε περιστατικό. Το κρυολόγημα, και ν’ αργήσεις λίγο να το πάρεις στα σοβαρά, δεν θα σε βάλει σε κίνδυνο. Με τον πόνο στο στήθος, το «αύριο βλέπουμε» δεν είναι σοφό.

 

Πιθανότατα δεν θα συμφωνεί με αυτά τα παραϊατρικά ο κ. Παύλος Πολάκης. Αλλωστε αυτός ξέρει πάντα κάτι περισσότερο από τους πάντες και για τα πάντα. Για τον κορωνοϊό και τα εμβόλια, για τη Δικαιοσύνη και τη δημοσιογραφία, για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τη ρακή, για την Αριστερά, τις ιδέες της, την ιστορία και το μέλλον της. Αν στον ΣΥΡΙΖΑ θυμούνται πόσες φορές χρειάστηκε να απολογηθούν για τις απόψεις και τη δημόσια συμπεριφορά του πρώην υπουργού τους, και επιπλέον πόσες κίτρινες κάρτες τού δόθηκαν άνευ συνεπειών, μάλλον θα συμφωνήσουν ότι το «κάλλιο αργά παρά ποτέ» δεν ισχύει στην περίπτωσή του. Χυδαίος δημοκόπος, ο «σας έχω όλους», ο «μόνος μου και όλοι σας», εκμεταλλεύτηκε τον «τιμητικό» τίτλο «ο αψύς Σφακιανός» που γενναιόδωρα του απένειμε ο κ. Αλέξης Τσίπρας κι έστησε το δικό του μπαϊράκι. Ο Τσε Γκεβάρα του Φέισμπουκ. Ή ο στρατηγός Γκιάπ του Τουίτερ.

 

Σαν αυτόνομος πόλος πολιτεύεται ο κ. Πολάκης. Ενας αυτόνομος Πολάκης. Η άποψή του για την Ανανεωτική Αριστερά, από την οποία κατάγεται ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως όλο και λιγότεροι θυμούνται, δεν θα διαφέρει πολύ από την άποψη του κ. Σωτήρη Κούβελα για τους ποιητές: «λαπάδες». Για έναν «αψύ», Σφακιανό, Μανιάτη, Ξηρομερίτη κτλ., είναι σίγουρα λαπαδοσύνη ο συγκροτημένος και συγκρατημένος λόγος, η θεσμική συμπεριφορά (είτε για τον θεσμό-κόμμα πρόκειται είτε για τον θεσμό-Δικαιοσύνη), η δεύτερη σκέψη (πώς αλλιώς, όταν ήδη η πρώτη είναι πολυτέλεια), η ευγένεια, η αισθητική, η ίδια η αυτοκαλλιέργεια. Η προκήρυξη του κ. Πολάκη, με τους α λα Φαρ Ουέστ προγραμμένους δικαστικούς, τραπεζίτες και δημοσιογράφους, και μάλιστα ελάχιστες ώρες μετά τη διαβεβαίωση του κ. Τσίπρα, στο «Πρώτο Θέμα», πως ο Σφακιανός υποχώρησε, έδειξε πως όταν το εγωπαθές νταηλίκι γίνεται ιδεολογία, επιστροφή δεν υπάρχει. Ο κ. Πολάκης έχει απαντήσει προ πολλού στο ερώτημα αν θα ιδρύσει δικό του κόμμα. Στον ΣΥΡΙΖΑ όμως προτιμούσαν να μην ακούν.

Το κόψιμο Πολάκη από τα ψηφοδέλτια, η ποινή της διαγραφής και η μεταγραφή… στις δημοτικές εκλογές

 

Η χώρα ζει σημερα μια τρομερή τραγωδία απο την σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη.

Οι σκέψεις μας στις οικογένειες που έχασαν τους ανθρώπους τους και σε όσους αγωνιούν για τους δικούς τους που βρίσκονται ανάμεσα στους τραυματίες.

 

Μια συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ απομένει για να σφραγιστεί η αποπομπή από τα ψηφοδέλτια του κόμματος, του Παύλου Πολάκη.

 

Η επιτροπή δεοντολογίας θα αποφασίσει και την ποινή του βουλευτή ως κομματικό μέλος, κατά πάσα πιθανότητα με μια αναστολή για κάποιους μήνες, της ιδιότητας του.

 

Δεν ξέρω τελικά ποιος από τους δυο, ο Τσίπρας ή ο Πολάκης, αναζητούσε την αφορμή για πολιτικό διαζύγιο.

Είναι ευκαιρία του Τσίπρα, όχι μόνο να απαλλαγεί από τον βουλευτή Πολάκη, αλλά και να πάρει ξεκάθαρα απόσταση από τις αντιλήψεις που αυτός εκφράζει.

 

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αποκτήσει πολιτική ηγεμονία και πρωτιά στις εκλογές διευρύνοντας την εκλογική του βάση, το ισοζύγιο που προκύπτει από μια τέτοια απόφαση είναι υπέρ του Τσίπρα.

 

Πολλές φορές ο Πολάκης έριχνε την καρδάρα με το γάλα όποτε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τοποθετήσεις που ενδιέφεραν το κεντρώο ακροατήριο.

 

Τώρα, τι επιπτώσεις θα έχει όλη αυτή η φασαρία για τον ΣΥΡΙΖΑ θα το δούμε στον λογαριασμό της κάλπης. Εδώ πάντως να θυμίσουμε ότι υπήρξαν και πολύ σοβαρότερες απώλειες στο παρελθόν (των δεκάδων στελεχών και βουλευτών που έφυγαν το 2015), οι οποίες τελικά δεν κόστισαν τίποτα.

 

Στην απαράδεκτη ανάρτηση που έκανε ο βουλευτής Χανίων, ο Τσίπρας απάντησε άμεσα και με πρόταση του δεν θα είναι στην επόμενη Βουλή. Τώρα, κάτι αναλύσεις του τύπου ότι θα πάει στον Βαρουφάκη, ή θα φτιάξει κόμμα «μόνιμων αγανακτισμένων» και λοιπά, τα ακούω βερεσέ.

 

Όταν δεν είσαι στη Βουλή, οι παρεμβάσεις σου παίζουν πολύ μικρό ρόλο και χάνονται στην πορεία του χρόνου πάρα πολύ γρήγορα, όσο φασαρία κι αν κάνεις, όσο κι αν εκμεταλλεύονται τις πολιτικές σου μπούρδες οι αντίπαλοι.

Αυτό θα μείνει στο τέλος.

 

Εκτός κι αν ο Πολάκης βάλει για δήμαρχος στα Σφακιά.

πηγή

 

 

Μέρες του μακρινού 1981

 

γράφει ο Παντελής Κυπριανός*

  

 

Αλλαγή ήταν το σύνθημα που ηλέκτριζε την ατμόσφαιρα στις αρχές του 1980 στην Ελλάδα, αντίθετα με τη συντηρητικοποίηση στον αγγλοσαξονικό κόσμο. Η εκλογή Μιτεράν στη Γαλλία, στις 10 Μαΐου 1981, έκανε τον στόχο πιο απτό. Ολα στροφιλίζονταν γύρω από αυτόν τον οραματικό στόχο. Μικρή απόκλιση, δηλωτική της κυριαρχίας του οραματικού στόχου, το ΚΚΕ, που διακήρυσσε την «Πραγματική Αλλαγή» και επεδίωκε το 17% για να μπει στη «δεύτερη κατανομή».

 

Τα κόμματα έτοιμα, περισσότερο το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ. Νέα Δημοκρατία και σχηματισμοί του «κέντρου» αμήχανα ανέμεναν το μοιραίο. Οι ακμάζουσες νεολαίες σε θέση μάχης στα προάστια. Οι μη Αθηναίοι του Παντείου στα νότια προάστια. Κουκάκι, Καλλιθέα, Νέος Κόσμος, Νέα Σμύρνη, οι Ρηγάδες. Ανταμώναμε με τους ΚΝίτες και τους ΠΑΣΟΚονεολαίους, συναγωνιστές και ανταγωνιστές συνάμα. Σπάνια ανταμώναμε και με τους πρώτους ΟΝΝΕΔίτες, αστόπαιδα κατά τεκμήριο, καλά παιδιά τότε, λίγο πριν τους Κένταυρους και τους Ρέιντζερς.

 

Μία βδομάδα πριν από τις εκλογές άρχισε η μαζική μετακίνηση ετεροδημοτών προς επαρχία. Για να ψηφίσουμε –πρώτη μου ψήφος– και να μεταφέρουμε το μήνυμα της πρωτεύουσας. Με λεωφορείο του ΠΑΣΟΚ, 8 ώρες ταξίδι για Ηγουμενίτσα. Αυτονόητα τζάμπα. Θέση 51, για καλή μου τύχη στο 52 ο Θωμάς, ΚΝίτης στην ΑΣΟΕΕ. Οι άλλοι 50 ψηφοφόροι-σταυροφόροι της Αλλαγής. 17% μου έλεγε ο Θωμάς, πανδαιμόνιο οι υπόλοιποι με πράσινες σημαίες, να διαφωνούν στα περισσότερα, να μονιάζουν μόλις βλέπαμε τα μισογεμάτα λεωφορεία της Ν.Δ., να αλαλάζουν στο αντίκρισμα των πολυάριθμων και γεμάτων «πράσινων» λεωφορείων.

Μέρα των εκλογών, σούρουπο. Αναρίθμητα οχήματα κάθε τύπου, με πράσινες σημαίες προς όλες τις κατευθύνσεις με τελικό προορισμό τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και την τότε κεντρική πλατεία. Δίπλα στους χιλιάδες «πράσινους» στην Ηγουμενίτσα, ΚΚΕδες λίγο αμήχανοι, και στην άλλη πλευρά καμιά δεκαριά ΚΚΕεσωτερικάκηδες ακόμη πιο αμήχανοι. Χαρμολύπη. Για την Αλλαγή και το δικό μας αποτέλεσμα. Ούτε ο Λεωνίδας.

 

Ενθουσιασμός και όνειρα. Μέχρι και πρόταση να γίνω αστυνομικός για να «εκδημοκρατίσουμε τα Σώματα Ασφαλείας». Ονειροπόλοι φοιτητές, αυτά μας ηχούσαν παράταιρα, για άλλους ήταν ευκαιρίες ζωής. Με τον χρόνο ο ενθουσιασμός κατακάθισε, κάποια σημαντικά έγιναν, τα όνειρα αμβλύνθηκαν, τα έπνιξε σιγά σιγά ο ρεαλισμός, η σκληρή καθημερινότητα, οι εξωγενείς καταναγκασμοί. Η Μεταπολίτευση κορυφώθηκε περίπου στα 1985, αφήνοντας, όπως κάθε σημαντικό συμβάν, ιδιαίτερα όταν διαρκεί, το στίγμα της.

 

Και νά μας σήμερα. Λίγες οι ομοιότητες. Εν μέρει ευτυχώς. Η Ιστορία, είπε ο Μαρξ, επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Κάποια ασφαλώς έμειναν. Τότε μάθαμε την αμφίπλευρη διεύρυνση. Το επαναλαμβάνουν σήμερα Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., λίγο πιο ανθεκτικό, μοιάζει με την Ενωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ), ανήμπορο να κλείσει την πόρτα εξόδου δεξιά και αριστερά του.

 

Οι διαφορές πολύ περισσότερες. Από τα όνειρα για πλάτεμα της δημοκρατίας και Αλλαγή, είμαστε, χάρη στον «φιλελεύθερο» Κυρ. Μητσοτάκη, στη χειρότερη εκδοχή της Μεταδημοκρατίας. Αστυνομία ακόμη και στα Πανεπιστήμια, εκλογές με τον κηδεμόνα μας, με κοινή λίστα και ηλεκτρονικά – να μην ξεχάσουμε αλήστου μνήμης καθεστώτα. Οσο για τα κόμματα; Η Ν.Δ. του Κυρ. Μητσοτάκη θυμίζει περισσότερο Αγία Οικογένεια με «μαφιόζικες» πρακτικές και λιγότερο αυτήν του πράου Γ. Ράλλη, που δεν ήθελε «ου» αλλά είχε την ατυχία να είναι ο πρωθυπουργός του αιματοκυλίσματος της πορείας του Πολυτεχνείου το 1980. Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ φαντασιώνουν το ΠΑΣΟΚ του 1980 σε βάρος ενίοτε των αξιακών καταβολών του, λησμονώντας ότι η Ιστορία είναι παράγωγο πρωταρχικά των μαζών και της συνάντησης του κόμματος με τα αιτήματα των καιρών και όχι αυτοαναφορικών κλειστών ομάδων. Οσο για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., προσπαθεί να επιβιώσει όντας λίγο από τα κατά καιρούς ΠΑΣΟΚ: του 1970, του 1990, του 2010.

 

Πολλοί αναπολούν νοσταλγικά το 1981. Αλλοι το θεωρούν ρίζα του κακού, των κρίσεων, της ιδεολογικής μας προσκόλλησης στο παρελθόν. Το δεύτερο κακό μετά το Πολυτεχνείο. Δυστυχώς για τους δεύτερους η Ιστορία δεν είναι ένα ποτάμι που συνεχίζει τον ρου της αυτόματα και αέναα. Την Ιστορία τη φτιάχνουν οι άνθρωποι, με συγκεκριμένα οικονομικο-κοινωνικά χαρακτηριστικά και συμφέροντα. Αν αλλάζει προς το καλύτερο ή το χειρότερο, είναι θέμα δικό τους και του περιβάλλοντος στο οποίο δρουν και κινούνται. Η Ιστορία, αντίστροφα, ως βίωμα, εμπειρία και μνήμη βαραίνει στη δράση μας. Μένει να θυμόμαστε, να εμπνεόμαστε από τα καλύτερα, χωρίς να τα θεωρούμε θέσφατα.

 

* Καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών

 

Και αν ο σταθμάρχης ήπιε ένα τσίπουρο παραπάνω;

γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

 

Τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση μετράει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η παρέα του στο Μέγαρο Μαξίμου. Τέσσερα χρόνια μετράει η Νέα Δημοκρατία στην εξουσία, τέσσερα χρόνια είναι υπουργοί.

 

Τέσσερα χρόνια επιτελικό κράτος. Αυτό το πολυδιαφημισμένο επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη. Όχι έναν και δύο μήνες, ούτε έναν χρόνο, αλλά τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Είχαν το απαραίτητο χρονικό διάστημα δηλαδή να κάνουν πράγματα. Όχι να λύσουν όλες τις παθογένειες, ούτε συζήτηση, αλλά να κάνουν πολλά. Και όμως δεν έκαναν τίποτε.

 

Συγγνώμη, αλλά, δεν μπορεί ένα επιτελικό κράτος να εξαρτάται από την απόφαση ενός σταθμάρχη στη Λάρισα. Από το λάθος ενός σταθμάρχη, από την κούρασή του, από την αμέλειά του, από την ασυνειδησία του στο κάτω-κάτω, επειδή πάνω στη βάρδια του ήπιε δύο τσίπουρα ενώ αυτό απαγορεύεται.

Το κράτος είναι εδώ, το απλό κράτος εννοώ, και όχι το επιτελικό που είναι ανύπαρκτο, για να μην εξαρτάται από ένα ανθρώπινο λάθος. Είναι εδώ για να έχει στήσει τον κατάλληλο μηχανισμό ώστε να διορθώνει την κατάσταση όταν προκύπτουν ανθρώπινα λάθη.

 

Δεν είναι λάθος, είναι εγκληματική ευθύνη. Και είναι ευθύνη πρώτα απ' όλα του ίδιου του πρωθυπουργού που ετοίμαζε φιέστα χθες, για τους ελληνικούς σιδηρόδρομους. Που μας είχε στείλει Δελτίο Τύπου από το προηγούμενο βράδυ γράφοντας κατά λέξη τα εξής: «Στις 12:00 ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επισκεφθεί το Κέντρο τηλεδιοίκησης - σηματοδότησης σιδηροδρομικού δικτύου Βορείου Ελλάδος».

 

Κανείς δεν ξέρει πού είναι αυτό το περίφημο «Κέντρο τηλεδιοίκησης - σηματοδότησης σιδηροδρομικού δικτύου Βορείου Ελλάδος» που θα επισκεπτόταν ο πρωθυπουργός ώστε να πουλήσει προεκλογικές φανφάρες! Δεν υπάρχει καν διεύθυνση. Και αν δεν είχε συμβεί το δυστύχημα, τα κανάλια όλη μέρα χθες θα παρουσίαζαν τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Καραμανλή να μας διαφημίζουν το έργο τους στους ασφαλείς ελληνικούς σιδηροδρόμους. Άλλωστε, μόλις πριν από 7 μέρες στη Βουλή, ο κ. Καραμανλής έλεγε «ντροπή σας» σε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που του επισήμανε τα ζητήματα ασφαλείας στα τρένα. «Ντροπή σας» και «να ανακαλέσετε», αυτά κραύγαζε ο υπουργός που χθες προσπάθησε να βάλει τα κλάματα μπροστά στις κάμερες.

 

Και είναι εγκληματική ευθύνη του πρωθυπουργού, που έκανε και χθες διάγγελμα λέγοντας πως συνάντησε κόσμο στη Λάρισα και του είπαν «ποτέ ξανά». Δηλαδή θα είδε γονείς νεκρών παιδιών και αυτοί θα του είπαν «ποτέ ξανά κύριε πρωθυπουργέ»; Μας περνάει για ηλίθιους;

 

Οι άνθρωποι είναι ανίκανοι και επικίνδυνοι. Και ανήθικοι.