Το δικαίωμα στην τεμπελιά…

 

Η χαρά της εκτός δουλειάς ζωής.

 

γράφει ο Γιάννης Παντελάκης 

 

 

Δεν είναι απαραίτητο να βιώσουμε χρυσούς αιώνες για να ανακαλύψουμε πάλι τη χαρά της εκτός δουλειάς ζωής, αυτό μας λένε οι Γάλλοι… Εικονογράφηση: bianka/ LIFO

 

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ τους Γάλλους; Γιατί κατεβαίνουν μαζικά στους δρόμους στις μεγαλύτερες και πιο άγριες διαδηλώσεις των τελευταίων, πολλών χρόνων που έχουν σημειωθεί στη χώρα; Γιατί αρνούνται πεισματικά να δεχτούν να ανέβουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 χρόνια; Δεν βλέπουν πως όλες οι ευρωπαϊκές ‒και όχι μόνο‒ χώρες έχουν υιοθετήσει ήδη τα 65 και 67 χρόνια ως όρια συνταξιοδότησης;

 

Στη Γερμανία είναι ήδη 65 και προβλέπεται να ανέβουν στα 67 ως το 2029, στην Ισπανία συμβαίνει το ίδιο, στην Ελλάδα, στην Πολωνία, στην Ιταλία, σχεδόν παντού τα όρια έχουν αυξηθεί και η προοπτική είναι ότι σύντομα θα βγαίνουν στη σύνταξη στα 67 ‒ οι Γάλλοι γιατί αντιδρούν τόσο οργισμένα; Ο ΟΟΣΑ τα έχει προβλέψει όλα αυτά εδώ και χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση τα έχει αποδεχτεί με μεγάλη ικανοποίηση, μήπως οι Γάλλοι κατεβαίνουν στους δρόμους γιατί είναι οι τεμπέληδες της Ευρώπης;

 

Προφανώς, δεν συμβαίνει το τελευταίο. Μερικές εβδομάδες πριν, η Sandrine Rousseau, βουλευτής των Πράσινων, οικονομολόγος και επικεφαλής στη Γαλλία του κινήματος ΜeΤoo, σε μια δημόσια συζήτηση για το συνταξιοδοτικό επικαλέστηκε μια φράση σημαντική για τους Γάλλους ‒ και μάλλον όχι μόνο γι’ αυτούς, αν και πρόκειται κυρίως για μια γαλλική συζήτηση. Έχει τρεις λέξεις αυτή η φράση: «Δικαίωμα στην τεμπελιά». Η ιστορία της φράσης, και ενός υποστρώματος κουλτούρας που έχει δημιουργηθεί ξεκινά πολλά χρόνια πριν.

 

Ο κόσμος σε κάθε γωνιά του πλανήτη εργάζεται ολοένα και περισσότερο σε βάρος του ελεύθερου χρόνου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και συνεπάγεται πολλά.

Ήταν το 1880 όταν ένας εξαιρετικά ανήσυχος τύπος (επαναστάτης, μαρξιστής, δημοσιογράφος, συγγραφέας, ακτιβιστής) με το όνομα Πολ Λαφάργκ δημοσίευε ένα μικρό μανιφέστο που κυκλοφόρησε με αυτόν ακριβώς τον τίτλο Δικαίωμα στην τεμπελιά.

 

Το μανιφέστο σήκωσε πολλή σκόνη. Παρότι πέρασε σχεδόν ενάμισης αιώνας, το μανιφέστο, που έγινε ένα μικρό βιβλίο, δεν έχασε ποτέ την επικαιρότητά του. Έγινε αντικείμενο άπειρων συζητήσεων ιδιαίτερα στο εσωτερικό της αριστεράς, πολιτικών ζυμώσεων, αγώνων, συγκρούσεων για ένα θέμα που σε ελεύθερη απόδοση ονομάζεται «το δικαίωμα του ελεύθερου χρόνου». Ο Λαφάργκ ουσιαστικά οραματιζόταν την εποχή που «θα εργαζόμαστε το πολύ τρεις ώρες την ημέρα» και θα απολαμβάνουμε τις υπόλοιπες, οπότε θα ζούσαμε πραγματικά.

 

Το μανιφέστο προκάλεσε μεγάλη αμηχανία την εποχή εκείνη, και πολλές συγκρούσεις ανάμεσα στους μαρξιστές. ο Λένιν θαύμαζε τον Λαφάργκ, αλλά ο ίδιος ο Κάρολος Μαρξ, που εκνευρίστηκε με το μικρό μανιφέστο, δεν κατάφερε να αποτρέψει τον γάμο της κόρης του Λόρας με τον Λαφάργκ (υπάρχει ένα εξαιρετικό βιβλίο για το ζεύγος Λαφάργκ - Λόρα με τίτλο Λώρα, η τελευταία των Μαρξ της Ζέφης Κόλια, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο).

 

Ο Λαφάργκ έδινε έμφαση σε κάτι που έχουμε ξεχάσει, στη θέση που έχει η εργασία στη ζωή μας. Η εργασία έγινε αυτοσκοπός μετά από μερικά διαλείμματα χάρη σε κάποιες κατακτήσεις, οι συνθήκες εργασίας επιδεινώθηκαν, ο κόσμος σε κάθε γωνιά του πλανήτη εργάζεται ολοένα και περισσότερο σε βάρος του ελεύθερου χρόνου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και συνεπάγεται πολλά.

 

Από τις πρώτες λέξεις του βιβλίου του ο Λαφάργκ περιέγραφε κάτι που ηχεί εξαιρετικά επίκαιρο στην εποχή μας: «Μια παράξενη τρέλα κατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών όπου κυριαρχεί ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Αυτή η τρέλα σέρνει στο κατόπι της ατομικές και οικογενειακές δυστυχίες οι οποίες βασανίζουν εδώ και αιώνες τη δύστυχη ανθρωπότητα. Αυτή η τρέλα είναι η αγάπη για τη δουλειά, το θνησιμαίο πάθος για τη δουλειά που φτάνει ως την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του. Αντί να αντιδράσουν σ’ αυτόν τον διανοητικό παραλογισμό, οι ιερείς, οι οικονομολόγοι και οι ηθικολόγοι καθαγίασαν την εργασία». Και οι πολιτικοί, θα προσθέταμε εμείς.

 

Είχε όμως και ένα καλό παράδειγμα να παραθέσει απέναντι σε αυτήν τη λογική της απόλυτης ορθότητας και εμμονής στην εργασία, ένα πρότυπο, που ήταν πολύ ελληνικό: «Οι Έλληνες της χρυσής εποχής δεν ένιωθαν, κι αυτοί επίσης, παρά μόνο περιφρόνηση για τη δουλειά: αποκλειστικά και μόνο οι σκλάβοι επιτρεπόταν να δουλεύουν: ο ελεύθερος άνθρωπος δεν γνώριζε παρά μόνο τις σωματικές ασκήσεις και τα παιχνίδια του νου.

 

Ήταν, επίσης, η εποχή όπου περπατούσε και ανέπνεε κανείς ανάμεσα σ’ έναν λαό από Αριστοτέληδες, από Φειδίες, από Αριστοφάνηδες ‒ ήταν η εποχή που μια χούφτα γενναίων συνέτριβε στον Μαραθώνα τις ορδές της Ασίας, αυτές που σε λίγο καιρό ο Αλέξανδρος θα καθυπέτασσε.

 

Οι φιλόσοφοι της αρχαιότητας δίδασκαν την περιφρόνηση για τη δουλειά, αυτόν τον ατιμωτικό υποβιβασμό του ελεύθερου ανθρώπου ‒ οι ποιητές υμνούσαν την τεμπελιά, αυτό το δώρο των Θεών». Αν εξαιρέσουμε τη μη αναγκαιότητα των σκλάβων, δεν είναι απαραίτητο να βιώσουμε χρυσούς αιώνες για να ανακαλύψουμε πάλι τη χαρά της εκτός δουλειάς ζωής, αυτό μας λένε οι Γάλλοι…

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Τρόφιμα-Στέγη: «Απλώνει» η φτώχεια ενώ έρχονται και νέες αυξήσεις

 

Με «σπασμένα φρένα» θα συνεχίσουν να «τρέχουν» οι τιμές των τροφίμων και όλων των ειδών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση επιστρατεύει όλο τον προπαγανδιστικό της «οίστρο» για να παρουσιάσει ως τάχα απάντηση τα «καλάθια καπαμά», τα οποία όχι μόνο δεν βουλώνουν τις τεράστιες τρύπες στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς αλλά επιπλέον – σύμφωνα και με τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΕ – θα «κοπούν μαχαίρι» το προσεχές διάστημα.

 

Χαρακτηριστική για τη νέα άνοδο των τιμών που επίκειται είναι η δήλωση του υπουργού Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρα, ότι μέσα στο 2023«δεν θα δούμε μείωση των τιμών, ούτε σταθεροποίηση, αυτό που θα δούμε είναι να αυξάνονται οι τιμές με μειωμένο ρυθμό».

 

Δηλαδή, αυξήσεις πάνω στις ήδη τεράστιες αυξήσεις, αλλά με …μειωμένους ρυθμούς. Κι αυτό ενώ μέσα σε έναν χρόνο οι αυξήσεις στο κρέας έχουν ξεπεράσει το 20%, στα γαλακτοκομικά και στα αυγά το 25%, στο ψωμί 17% και πάει λέγοντας. Και ενώ μόνο μέσα στον Γενάρη οι ανατιμήσεις έφτασαν το 7%.

 

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι ότι οι σουπερμαρκετάδες είδαν τους τζίρους τους να εκτοξεύονται στα 652 εκατ. ευρώ μόνο τον Γενάρη, αύξηση 42 εκατ. ευρώ σε σχέση με πέρυσι και μάλιστα παρά τη μείωση του όγκου των πωλήσεων, λόγω του ότι ο λαός κόβει ακόμα και από στοιχειώδεις ανάγκες.

 

Παρά ταύτα, «απτόητη» η κυβέρνηση, διά του υπουργού Ανάπτυξης, όχι μόνο ανακοίνωσε χτες ένα ακόμα «καλάθι καπαμά» για το πασχαλινό τραπέζι και το «καλάθι του νονού» (που θα εγκαινιαστεί στις 29/3), αλλά και έσπευσε να επαναλάβει τις αστειότητες περί «αναχώματος στην ακρίβεια», ξεκαθαρίζοντας ότι στην κυβέρνηση δεν έχουν καμία πρόθεση να μειώσουν τους αντιλαϊκούς φόρους που φορτώνονται στη λαϊκή κατανάλωση, αφού «η μείωση του ΦΠΑ, που παραμένει το ζητούμενο για την αντιπολίτευση, δεν φέρνει μείωση του πληθωρισμού». Προς… απόδειξη, μάλιστα, ο υπουργός επικαλέστηκε και «ανεξάρτητη έρευνα» του ΕΚΠΑ και του Πανεπιστημίου Philips της Κύπρου, η οποία αφορά το πρώτο διάστημα του μέτρου και υποτίθεται ότι δείχνει πως οι τιμές στα εμπορεύματα του καλαθιού αυξάνονται μεν αλλά …με μικρότερο ρυθμό.

 

Την ίδια ώρα, έρευνα της Ενωσης Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας της ΓΣΕΕ που δημοσιεύτηκε χτες αποτυπώνει ότι οι καταναλωτές μείωσαν την αγορά τροφίμων και τα λοιπά βασικά είδη πρώτης ανάγκης (55,6% και 65,10% αντίστοιχα), κόβοντας από άλλες βασικές ανάγκες, όπως η μετακίνηση, η αναψυχή (6 στους 10 αδυνατούν να κάνουν ακόμα και μία βδομάδα διακοπές τον χρόνο, ενώ 3 στους 10 δηλώνουν ότι δεν έχουν κάνει διακοπές εδώ και χρόνια!) αλλά και η θέρμανση (86,8% δηλώνουν ότι την περιόρισαν σε σημαντικό βαθμό). Σε ό,τι αφορά δε το «καλάθι», πάνω από το 70% δηλώνουν ότι δεν συμβάλλει καθόλου στη μείωση των τιμών, ενώ το 80% δηλώνουν ότι δεν το αξιοποιούν.

 

Με «σπασμένα φρένα» οι τιμές στη λαϊκή στέγη

Με «σπασμένα φρένα» «τρέχουν» την ίδια ώρα και οι τιμές στη λαϊκή στέγη, όπως αποτυπώνουν και τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας που παρουσιάστηκαν χτες και σύμφωνα με τα οποία το 2022 οι τιμές των διαμερισμάτων αυξήθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 11,1%, έναντι αύξησης 7,6% το 2021.

 

Ειδικότερα, με βάση τα στοιχεία εκτιμάται ότι το δ’ τρίμηνο του 2022 οι τιμές των διαμερισμάτων (σε ονομαστικούς όρους) ήταν κατά μέσο όρο αυξημένες κατά 12,2% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021.

 

Σε ό,τι αφορά την εικόνα ανά γεωγραφική περιοχή, η αύξηση των τιμών των διαμερισμάτων το δ’ τρίμηνο του 2022 ήταν 15,2% στην Αθήνα, 14,5% στη Θεσσαλονίκη, 10,3% στις άλλες μεγάλες πόλεις και 6,3% στις λοιπές περιοχές της χώρας συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021. Επιπλέον, για το σύνολο του 2022 η αύξηση των τιμών στις ίδιες περιοχές σε σχέση με το 2021 ήταν 13,0%, 11,8%, 10% και 7,4% αντίστοιχα.

 

Τα στοιχεία αποτυπώνουν παράλληλα τις «ευκαιρίες» που βλέπει το κεφάλαιο στην πανάκριβη για τον λαό στέγη, αφού οι άμεσες ξένες επενδύσεις σε ακίνητα, σύμφωνα με τα στοιχεία που καταγράφει η Τράπεζα της Ελλάδας, το 2022 αυξήθηκαν κατά 68% σε σχέση του 2021.

 

Συνολικά διαμορφώθηκαν σε 1,975 δισ. ευρώ, έναντι 1,176 δισ. έναν χρόνο πριν και 875 εκατ. το 2020. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσό άμεσων ξένων επενδύσεων σε ακίνητα που έχει σημειωθεί στην Ελλάδα ιστορικά, με το δεύτερο μεγαλύτερο να είναι αυτό του 2019 (1,450 δισ.).

 

 πηγή

 

ΑΑΔΕ: Τι αλλάζει στη δήλωση ακινήτων Ε9

 

Επικαιροποιείται το περιεχόμενο της δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9). Πότε προβλέπεται νέος κωδικός.

 

Επικαιροποιείται το περιεχόμενο της δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9), σύμφωνα με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, Γιώργου Πιτσιλή.

 

Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται νέος κωδικός για μελλοντικά ή μη αποπερατωμένα κτίσματα ανεγειρόμενης οικοδομής, που μεταβιβάζονται από κατασκευαστή.

 

 

Μέσω του νέου κωδικού, οι φορολογούμενοι μπορούν να δηλώνουν την πραγματική κατάσταση των κτισμάτων αυτών την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους και να υπόκεινται στον αντίστοιχο, μειωμένο, ΕΝΦΙΑ, σε σχέση με τα αποπερατωμένα κτίσματα.

 

Ο εν λόγω κωδικός ισχύει για δηλώσεις έτους 2023 και μετά. Οι φορολογούμενοι, που έχουν εμπράγματα δικαιώματα σε μη αποπερατωμένα ή μελλοντικά κτίσματα κατά την ημερομηνία αυτή, μπορούν να υποβάλουν τροποποιητική δήλωση Ε9 μέχρι τις 12.4.2023, ώστε η αξία των κτισμάτων αυτών να υπολογισθεί ορθά για τον ΕΝΦΙΑ του 2023.

 

Ακόμη, για τη διευκόλυνση των φορολογουμένων, που αποκτούν την πλήρη κυριότητα ακινήτων λόγω συνένωσης της ψιλής κυριότητας με την επικαρπία, για δηλώσεις Ε9, που υποβάλλονται από τη δημοσίευση της Απόφασης και μετά, γίνεται υποχρεωτική η συμπλήρωση του ΑΦΜ του επικαρπωτή για την αναγραφή δικαιωμάτων ψιλής κυριότητας.

 

Σημειώνεται ότι για την αναβάθμιση της εφαρμογής του Ε9, σύμφωνα με τα παραπάνω, η εφαρμογή θα παραμείνει κλειστή την 24.3.2023 για τις ώρες 00:00 έως και 12:00.

 πηγή

 

Η πρόταση Ανδρουλάκη και η οργή Μητσοτάκη

 

γράφει ο Δημήτρης Κουκλουμπέρης

  

Το στοιχείο που κάνει τη ΝΔ να αντιδρά οργισμένα, παρά το γεγονός ότι διεκδικεί την αυτοδυναμία και άρα διαθέτει άλλο πολιτικό σχέδιο από εκείνο του Ανδρουλάκη, είναι η έντονη ανησυχία μπροστά στο ολοένα και πιο ορατό ενδεχόμενο ο κ. Μητσοτάκης να μην είναι εκ νέου πρωθυπουργός, μετά τις εκλογές.

Καταρχάς να παραδεχτούμε ότι η πρόταση Ανδρουλάκη, επικοινωνιακά έχει ήδη πετύχει τον σκοπό της. Έχει προκαλέσει αίσθηση και επί σχεδόν τέσσερις ημέρες όλη η πολιτική συζήτηση περιστρέφεται γύρω από αυτή.

 

Ως προς την πολιτική της ουσία: Τι έχει πει ο Ανδρουλάκης: Ότι ο πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας θα είναι πολιτικό πρόσωπο, αλλά εφόσον χρειαστεί η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και επιπροσθέτως, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν μειωμένη δύναμη, τότε αυτός που θα ηγηθεί (αν προκύψει προγραμματική σύγκλιση), δεν θα είναι ο κ. Μητσοτάκης ή ο κ. Τσίπρας. Έχει σημασία να υπογραμμιστεί εδώ ότι, όπως καταγράφεται για καιρό στις δημοσκοπήσεις, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν πτώση στα ποσοστά τους, περίπου 30%, ενώ οι πολίτες δηλώνουν στην πλειονότητά τους ότι δε θεωρούν ικανούς να τους λύσουν τα προβλήματα ούτε τον κ. Μητσοτάκη ούτε τον κ. Τσίπρα.

 

Ποιο είναι όμως εκείνο το στοιχείο που κάνει τη ΝΔ να αντιδρά, παρά το γεγονός ότι διεκδικεί την αυτοδυναμία και άρα διαθέτει άλλο πολιτικό σχέδιο από εκείνο που βάζει στο τραπέζι ο κ. Ανδρουλάκης; Η αντίδραση είναι οργισμένη εξαιτίας της έντονης ανησυχίας μπροστά στο ολοένα και πιο ορατό ενδεχόμενο ο κ. Μητσοτάκης να μην είναι εκ νέου πρωθυπουργός, μετά τις εκλογές. Θα ήταν πολιτικά αφελές το ΠΑΣΟΚ να δεσμευτεί προκαταβολικά ότι θα κάνει τον κ. Μητσοτάκη πρωθυπουργό, σε περίπτωση συνεργασίας. Θα έλεγε κανείς, μήπως να μην διεξαχθούν και εκλογές για να μη χάσει την καρέκλα του ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος μάλιστα έχει δηλώσει εντελώς αντιθεσμικά ότι θα «κάψει» την απλή αναλογική και θα καταθέσει την εντολή; Άραγε οι υπουργοί και τα στελέχη του Μαξίμου το σκέφτονται αυτό όταν καταλογίζουν στον κ. Ανδρουλάκη «θεσμική ασέβεια» ή δεν τους αφήνει η αλαζονεία που τους διακατέχει;

 

 

Ακούστηκε επίσης το επιχείρημα για τον «άγνωστο Χ πρωθυπουργό». Ωστόσο, «άγνωστος Χ» στις εκλογές είναι οι συσχετισμοί, είναι το αποτέλεσμα, είναι τα πάντα. Το κοντέρ ξεκινά από το μηδέν. Οι πολίτες ψηφίζουν και με βάση τη βούλησή τους συγκροτείται κυβέρνηση, ενώ οι πρόεδροι των κομμάτων είναι και εν δυνάμει πρωθυπουργοί. Σε σχέση δε με το Σύνταγμα, όντως αναφέρει ότι στην αυτοδυναμία πρωθυπουργός είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος, όμως στις κυβερνήσεις υπάρχουν οι διερευνητικές εντολές... Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο αυτό το μοντέλο, δεν παύει παρ' όλα αυτά να συναντάται σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, τώρα ή στο παρελθόν. Μερικά παραδείγματα είναι η Σουηδία, το Βέλγιο, η Λετονία και η γειτονική Ιταλία.

 

Και τέλος, πέρα από τα παραπάνω, υπάρχει κι ένα ακόμη αγκάθι που καθιστά σχεδόν απαγορευτική τη μετεκλογική σύμπραξη Ανδρουλάκη-Μητσοτάκη και αυτό είναι φυσικά οι υποκλοπές. Η πληγή παραμένει ανοιχτή και δεν αφορά μόνο τις προσωπικές σχέσεις των δύο πολιτικών. Είναι ένα θεσμικό τραύμα που δεν επουλώνεται και όφειλαν να λαμβάνουν υπόψη τα γαλάζια στελέχη πριν κατηγορήσουν τον πολιτικό τους αντίπαλο για «αντιδημοκρατική πρόταση». Αλλά είπαμε, ο καθεστωτισμός τους θολώνει κάθε νηφάλια προσέγγιση και αγγίζει τα όρια του θράσους.

 

Deutsche Bank η νέα Credit Suisse; «Βουτιά» 11% στις μετοχές – «Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας», λέει ο Σολτς

 

«Η Deutsche Bank είναι μια πολύ κερδοφόρα τράπεζα και δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για το μέλλον της», δήλωσε ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, λίγες ώρες μετά τη «βουτιά» που καταγράφηκε στη μετοχή της Deutsche Bank.

 

Σύμφωνα με τον Σολτς, η Deutsche Bank «έχει εκτενώς εκσυγχρονίσει το επενδυτικό της μοντέλο» και είναι μια τράπεζα που δεν εκπέμπει κανέναν λόγο ανησυχίας.

 

Υπενθυμίζεται ότι ο γερμανικός κολοσσός Deutsche Bank κατέγραψε πτώση για τρίτη ημέρα, σημειώνοντας βουτιά άνω του 11% μετά την αλματώδη αύξηση στο κόστος ασφάλισης των ομολόγων του έναντι του κινδύνου αθέτησης πληρωμών. Το γεγονός αυτό έχει αυξήσει την «αγωνία» του συστήματος για το τι μέλλει γενέσθαι στο τραπεζικό σύστημα ειδικά με τις εξελίξεις στην Credit Suisse.

 

Η πτώση έρχεται σαν επακόλουθο του βιαστικού γάμου της Credit Suisse με την UBS την Κυριακή και την έρευνα του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ για την εξαγορά και τις πιθανές συναλλαγές με Ρώσους ολιγάρχες.

 

Οι μετοχές του έχουν χάσει το ένα πέμπτο της αξίας τους από τις αρχές του μήνα και τα CDS του (ασφάλιστρα έναντι κινδύνου αθέτησης πληρωμών) σημείωσαν χθες τη μεγαλύτερη ημερήσια αύξηση που έχουν καταγράψει ποτέ, σύμφωνα με στοιχεία της Refinitiv.

 

Την ίδια ώρα, οι μετοχές στις διεθνείς αγορές δέχονταν πιέσεις ενώ η στροφή των επενδυτών στα λεγόμενα ασφαλή καταφύγια προσέφερε στήριξη στα κρατικά ομόλογα.

 

Από την πλευρά της, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Κριστίν Λαγκάρντ διαβεβαίωσε και πάλι σήμερα για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης στους ηγέτες της ΕΕ που συνεδρίασαν στις Βρυξέλλες, την ώρα που οι φόβοι για μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση προκαλούν σήμερα πτώση στις αγορές.

 

«Ο τραπεζικός τομέας της ευρωζώνης είναι ανθεκτικός επειδή διαθέτει σταθερές θέσεις σε όρους κεφαλαίου και ρευστότητας», δήλωσε η Λαγκάρντ απευθυνόμενη στους ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με ευρωπαίο αξιωματούχο.

 

Η γερμανική τράπεζα έχει αποθεματικά κεφαλαίου που υπερβαίνουν κατά πολύ τις ρυθμιστικές απαιτήσεις και σημείωσε 10 συνεχόμενα τρίμηνα κερδών. Πέρυσι, είχε κέρδη 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ (6,1 δισεκατομμύρια δολάρια) μετά τους φόρους.

 

πηγή με πληροφορίες από Reuters και ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Ιλιγγος με την αύξηση των επιτοκίων - "Πλήρωνα δόση δανείου 1.088 ευρώ και πήγε στα 1.500 ευρώ".! (video)

 

Δραματική επιβάρυνση για εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες προκαλούν οι συνεχόμενες αυξήσεις των επιτοκίων, καθώς βλέπουν τις μηνιαίες δόσεις αποπληρωμής του δανείου τους προς τις τράπεζες να εκτοξεύονται.

 

Ενδεικτικά είναι όσα κατήγγειλε μιλώντας στο Mega δανειολήπτης, ο οποίος είχε λάβει στεγαστικό δάνειο 265.00 ευρώ το 2014 και είχε ξεκινήσει με δόση 1.088 ευρώ σταθερή για τρία χρόνια, πριν το επιτόκιο μετατραπεί σε κυμαινόμενο.

 

 

Όπως ανέφερε ο ίδιος, μετά την αύξηση των επιτοκίων του Δεκεμβρίου έχει υποστεί επιβάρυνση που ξεπερνάει αρκετά το 30%, χωρίς ακόμη να έχει τροποποιηθεί η μηνιαία δόση από την τελευταία αύξηση επιτοκίων του ευρώ από την ΕΚΤ.

Ειδικότερα, μετά την προηγούμενη αύξηση επιτοκίων του Δεκεμβρίου, η δόση που καλείται να καταβάλλει είναι σχεδόν 1.500 ευρώ. Μάλιστα, μετά την νέα αύξηση των επιτοκίων η μηνιαία επιβάρυνση μπορεί να πλησιάσει και το 50%.

«Η αρχική δόση ήταν ήδη μεγάλη, παρά ταύτα κατάφερνα να ανταπεξέλθω, τώρα είναι αδύνατον» είπε ο δανειολήπτης.

 

Οι τράπεζες, όπως προκύπτει από τα όσα είπε, αντί να προτείνουν λύσεις διευκόλυνσης των δανειοληπτών, επί της ουσίας επιχειρούν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη του.

 

«Επικοινώνησα μαζί τους και τηλεφωνικά μου πρότειναν να μου αυξήσουν τη δόση για 7 χρόνια με επιτόκιο σταθερό για τρία χρόνια αρχικά στα 1.200 και μετά να γίνει επαναδιαπραγμάτευση», όπως περιέγραψε.

 

Όπως σημείωσε ο ίδιος αλλά και εξειδικευμένη δικηγόρος που βρισκόταν στο πάνελ κάτι τέτοιο θα σήμαινε στην πραγματικότητα πως παίρνει νέο δάνειο.

 

«Έχω πληρώσει 100.000 ευρώ μέχρι στιγμής και θα ήταν σα να μην έχω πληρώσει τίποτα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο δανειολήπτης.

 

Όπως αποκάλυψε μάλιστα, ο ίδιος επιχείρησε να πληρώσει τους προηγούμενους μήνες την δόση των 1088 ευρώ, όμως η τράπεζα αρνήθηκε να την δεχτεί.

 

Όπως σημείωσε από τη μεριά της η δικηγόρος-διαμεσολαβήτρια, Νανά Παπαδογεωργάκη, κάτι τέτοιο είναι αρκετά επικίνδυνο για τον δανειολήπτη, καθώς η τράπεζα έχει την δυνατότητα να τον χαρακτηρίσει «μη συνεργάσιμο» και να ξεκινήσει διαδικασίες πλειστηριασμών.

  πηγή

Ο “εγώ δεν φταίω” πρωθυπουργός ζητάει από επιβάτη του τρένου να “βάλει πλάτη”! Το πολιτικό θράσος σε συσκευασία πλυντηρίου...

 

γράφει η Δήμητρα Μυρίλλα

Το παρακάτω ερώτημα το απηύθυνε μία νέα κοπέλα στον πρωθυπουργό μέσω του Στ. Θεοδωράκη και απαντήθηκε στη χθεσινή συνέντευξη που πήρε ο δεύτερος από τον πρώτο σε μία κακόγουστη και αντιαισθητική σκηνοθεσία μιας ανέμπνευστης και άθλιας ταινίας αυτοκρατορικού ιδεασμού και δουλοπρεπούς κομπασμού.

 

Ευδοκία Τσαγκλή, σύμβουλος επικοινωνίας, ήταν στο τρένο: «Αν ήμουν κόρη σας κ. Πρωθυπουργέ και μετά από αυτό που έπαθα, σας έλεγα πως φοβάμαι και θέλω να αλλάξω χώρα, τι θα με συμβουλεύατε;».

 

Κυρ. Μητσοτάκης: “Καταρχάς είδα την εκπομπή την οποία κάνατε κ. Θεοδωράκη και είδα αυτά τα οποία είπε δημόσια η Ευδοκία, με πολύ θάρρος, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά. Θα έλεγα στην Ευδοκία η οποία έχει ηλικία -απ’ ό,τι κατάλαβα λίγο μεγαλύτερη από τη μεγαλύτερη μου κόρη- ότι έχει κάθε λόγο να είναι θυμωμένη, να φοβάται, να ανησυχεί. Δε γίνεται σήμερα ένα νέο παιδί να μπαίνει στο τρένο και να αισθάνεται ότι μπορεί να του συμβεί κάτι τόσο τραγικό. Θα της έλεγα όμως ότι πρέπει τελικά να επιμείνει. Να βάλει και αυτή πλάτη για να αλλάξει αυτή η χώρα.”

 

Δηλαδή, ο σταθμάρχης φταίει κυρίως αυτός, οι εργαζόμενοι φταίνε πάρα πολύ, οι προηγούμενες κυβερνήσεις φταίνε πολύ, οι διορισμένες διοικήσεις αρκετά, η κυβέρνηση λίγο, ο ιδιώτης ούτε που μπαίνει στο κάδρο των υπεύθυνων και ο πολυχρονεμένος πρωθυπουργός δεν φταίει καθόλου!

 

Αλλά, η κοπέλα που είδε το χάρο με τα μάτια της… να βάλει πλάτη! Θράσος άνευ ορίων!

 

Κι εδώ έρχεται η απάντηση του τρίτου ανθρώπου, εκείνου που θρηνεί, εκείνου που πενθεί και που είναι εξ’ ορισμού ικανός να αντιληφθεί το μέγεθος της απάθειας και της αναισθησίας.

 

Απαντάει, λοιπόν, σε οργισμένη ανάρτησή του στο Twitter ο αδελφός του 34χρονου Βάιου Βλάχου, ενός από τους 57 νεκρούς του σιδηροδρομικού δυστυχήματος: “«Αντί να φορτώσει την κατάσταση στις πλάτες του, σηκώνει τις πλάτες του, χορεύει πάνω στις πλάτες των θυμάτων και ζητά από τα θύματα να βάλουν πλάτη. Ελπίζω ότι η κοινωνία θα του γυρίσει την πλάτη και θα τον βάλει με την πλάτη στον τοίχο, όσες πλάτες και να έχει”.

 

 

 

 

Συμπέρασμα πρώτο: Υποδείξεις  κάνει κάποιος όταν απλώς το τρένο καθυστερεί, όχι όταν “έχει στην πλάτη του” 57 (αναγνωρισμένους) νεκρούς. Διότι σε αυτή την περίπτωση παίρνεις την πλάτη σου  και τις πλάτες που σε ακολουθούν και φεύγεις. 

 

Συμπέρασμα δεύτερο: Το πλαίσιο που είχε συμφωνηθεί για την εκπομπή “Ωραίο μου πλυντήριο” που παίχτηκε χθες ήταν α) ο πρωθυπουργός να εμφανιστεί ως απόλυτος μεσσίας και ο “ποτέ δεν φταίει” αυτοκράτορας και β) να μη θιγεί κατά κανέναν τρόπο η δολοφονική πολιτική της ιδιωτικοποίησης  και της ελεύθερης αγορά.

 

Συμπέρασμα τρίτο: Ο μόνος τρόπος  να βάλει “πλάτη” η κοπέλα “για να αλλάξει η χώρα”, όπως την προέτρεψε ο… πολυχρονεμένος, είναι να γυρίσει την πλάτη σε αυτούς, στις πολιτικές τους, στα αφεντικά που στηρίζουν, στο θράσος τους και την γουρουνίσια απάθειά τους.

 

Ακρίβεια: «Κομμένα» για τους περισσότερους κρέας, θέρμανση, καθημερινό μαγείρεμα - Ούτε λόγος για διακοπές..!

 

Απολύτως ενδεικτική αναφορικά με την κατάσταση που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά με φόντο την έκρηξη της ακρίβεια, είναι πρόσφατη έρευνα της ΓΣΕΕ.

 

Μάλιστα, στην έρευνα καταγράφεται και η αρνητική άποψη των πολιτών για την πολιτική της κυβέρνησης στο ζήτημα,  με 8 στους 10 να λένε ότι δεν αγοράζουν από το «καλάθι του νοικοκυριού», ενώ οι 7 στους 10 θεωρούν ότι δεν συμβάλει στη μείωση των ειδών πρώτης ανάγκης που χρειάζεται το νοικοκυριό τους.

 

 

Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτώμενων (91,5%) δηλώνει πως επιθυμεί να αγοράζει προϊόντα απευθείας από τους παραγωγούς χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων.

 

Παράλληλα, οι πολίτες θέτουν ως πρωταρχική ανάγκη την κάλυψη του κόστους τροφίμων (73,2%), με την κάλυψη του κόστους ιατρικής περίθαλψης (59,8%), της θέρμανσης (54,3%) και του ενοικίου (53,9%) να ακολουθούν. Ελέω κόστους, οι καταναλωτές χαρακτήρισαν «καθόλου / μέτρια σημαντικές» παραμέτρους όπως η ψυχαγωγία (77,4%), η ένδυση (76,1%) και η η προσωπική φροντίδα (70,2%).

 

Επιπλέον σημαντικά στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνα της Ένωσης Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας της ΓΣΕΕ είναι τα εξής:

 

Σε ότι αφορά τη θέρμανση, το 86,8% των καταναλωτών μείωσε το ποσοστό θέρμανσης της κατοικίας τους, ενώ πάνω από το 80% επιλέγει να φορά περισσότερα ρούχα, από το να ανάψει τα καλοριφέρ για να αποφύγει το κόστος. Παράλληλα, το 91,3% χαμηλώνει ή κλείνει τη θέρμανση τις νυχτερινές ώρες.

Όσον αφορά τη διατροφή, 7 στους 10 πολίτες σημειώνουν ότι επιλέγουν την αγορά τροφίμων βάσει προσφορών και τιμών. Το 41,3% δηλώνει ότι μπορεί να καταναλώνει κρέας μόλις μία φορά την εβδομάδα. Το 52,3% καταναλώνει ψάρι στο ίδιο χρονικό διάστημα και το 55,9% πουλερικά.

Σε ότι έχει να κάνει με τη χρήση νερού, το 73,5% των πολιτών προτιμά το γρήγορο ντους, ενώ το 40% μείωσε τις φορές που κάνει μπάνιο.

Αναφορικά με το μαγείρεμα, το 74,4% δηλώνει ότι αποφεύγει τη χρήση του φούρνου, ενώ το 75% έχει αποφεύγει το καθημερινό μαγείρεμα.

Όσον αφορά τα έξοδα για αναψυχή, περίπου το 60% των καταναλωτών αδυνατεί να απολαύσει έστω και μία εβδομάδα διακοπών. Το 56,2% απέχει από δραστηριότητες αναψυχής τουλάχιστον εδώ και μία τριετία, ενώ 3 στους 10 έχουν να πάνε διακοπές πολλά χρόνια. Το 27,8% μπόρεσε να κάνει διακοπές για μία εβδομάδα σε διάστημα μικρότερο των τριών ετών.

Αναφορικά με την καθαριότητα, το 73,7% έχει μειώσει τις φορές που σιδερώνει τα ρούχα, ενώ το 79,4% επιλέγει το πλύσιμο πιάτων στο χέρι για την αποφυγή χρήσης πλυντηρίου. Παράλληλα, το 94,6% των καταναλωτών προτιμά την απλώστρα από το στεγνωτήριο.

Σε ό,τι έχει να κάνει με εργασίες συντήρησης, σχεδόν 6 στους 10 πολίτες (59,9%) δηλώνει ότι η τελευταία φορά που προχώρησε σε εργασίες συντήρησης της κατοικίας ήταν τα τελευταία τρία ή πέντε χρόνια. Μόλις το 4,8% προχωρά σε τακτικές εργασίες συντήρησης.  

πηγή

Στην «τηλεδιοίκηση» του Μητσοτάκη «φταίμε όλοι»!

 

Με μια ντουζίνα «αν», με πλήθος αίολων υποσχέσεων, με εξοργιστικά ψέματα κι, εν κατακλείδι, με ένα «φταίμε όλοι», ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, επιχείρησε να συγκαλύψει τις τεράστιες πολιτικές και ταξικές ευθύνες της κυβέρνησης του, για το σιδηροδρομικό έγκλημα στα Τέμπη.

 

Στην συνέντευξη στον Σταύρο Θεοδωράκη, ο Κ. Μητσοτάκης ξεκίνησε να μοιράζει αρχικά ατομικές ευθύνες (από τον σταθμάρχη μέχρι τους υπαλλήλους του ΟΣΕ), με …«πιασάρικες ατάκες» του τύπου «δεν είναι η Ελλάδα του μπλάνκο».

 

Δεν δίστασε να κατηγορεί ξεδιάντροπα και ψευδώς (αφού οι εργαζόμενοι το είχαν πράξει επανειλημμένως) όλους όσους δήθεν δεν τον ενημέρωσαν νωρίς για την κατάσταση των σιδηροδρόμων ισχυριζόμενος ότι «μια χαρά τα καμπανάκια τα βαρέσαν, εκ των υστέρων όλοι»…

 

Δεν είχε κανένα πρόβλημα να ψεύδεται ασύστολα, βαφτίζοντας τηλεδιοίκηση έναν τοπικό πίνακα σταθμάρχη που βλέπει μόνο την είσοδο και την έξοδο του σταθμού, σε μία προσπάθεια να αντιστρέψει την πραγματικότητα. Και στο τέλος να καταφεύγει στη βολικό και «χυδαίο» καταφύγιο του «όλοι φταίμε» (με πυξίδα το «όλοι μαζί τα φάγαμε»), για να συγκαλύψει τον πραγματικό ένοχο της τραγωδίας, δηλαδή την ταξική πολιτική  που οδήγησε στην απελευθέρωσης των σιδηροδρόμων, στην «αποψίλωση» των υπηρεσιών από προσωπικό, στην απουσία σύγχρονων τεχνολογικών μέσων και τελικά στην παρακμή και την εγκατάλειψη που «γέννησε» και το έγκλημα των Τεμπών.

 

Ο Κ. Μητσοτάκης ανερυθρίαστα επανέλαβε τα ψέματα της κυβέρνησης σχετικά με την ύπαρξη τηλεδιοίκησης στη Λάρισα, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να ισχυριστεί ότι «ο σταθμάρχης έβλεπε ότι το τρένο ήταν στη λάθος γραμμή άσχετα αν δεν το είδε εκείνη τη στιγμή»! «Είναι απολύτως βέβαιο κ. Θεοδωράκη ότι τοτοπικό -το τονίζω- σύστημα τηλεδιοίκησης λειτουργούσε στη Λάρισα από τον Νοέμβριο του ‘22. Αυτό δεν επιδέχεται καμίας αμφιβολίας και θέλω να το τονίσω και θέλω να διαψεύσω κατηγορηματικά όποιον ισχυρίζεται κάτι διαφορετικό. Υπήρχε η τοπική τηλεδιοίκηση», ισχυρίστηκε ο Κ. Μητσοτάκης.

 

Ωστόσο αμέσως μετά μας φλόμωσε στα «αν» (χωρίς φυσικά ίχνος κριτικής στις κυβερνητικές παλινωδίες) και είπε: «Προφανώς και έγιναν μια σειρά από ανθρώπινα λάθη, αλλά εάν τα πράγματα στα τρένα ήταν διαφορετικά, αν ενδεχομένως είχαμε διαφορετική εκπαίδευση, εάν είχαμε φροντίσει να ολοκληρώσουμε την περιβόητη σύμβαση 717, είναι πολύ πιθανό το το δυστύχημα αυτό να μην είχε συμβεί. Άρα, πρέπει να ψάξουμε σε δύο διαφορετικά πεδία ερευνών».

 

Βέβαια ταυτόχρονα μας μίλησε για «παθογένειες ετών» και «διαχρονικές αμαρτίες» χωρίς φυσικά να καταδικάσει τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος βασικών υποδομών της χώρας. Και έσπευσε να επικαλεστεί την «καραμέλα» της ατομικής ευθύνης και μάλιστα με το ύφος ανθρώπου που δεν έχει κυβερνήσει αυτό τον τόπο, για να μας ενημερώσει ότι αυτό που τον «ενόχλησε πιο πολύ από όλα» και τον εξόργισε «είναι αυτή η κουλτούρα του “ωχαδερφισμού”, του “μπλάνκο”, της αδιαφορίας για κάτι το οποίο όλοι το βλέπαμε».

 

Και ακόμα πιο προκλητικά συμπλήρωσε: «Όλοι μας λένε τώρα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έκανε. Αλλά κανείς τότε δεν είπε: «”Ρε παιδιά γιατί τον βάζουμε αυτόν σε αυτήν την βάρδια;”. Αυτά θα τα βρει η Δικαιοσύνη. Δεν είναι η Ελλάδα, η Ελλάδα του “μπλάνκο”. Όλα τα παραπάνω τα ξεστόμισε, ο κ. Μητσοτάκης που επί 20 χρόνια έχει διατελέσει βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός αυτής της χώρας!

 

Μάλιστα έφτασε στο σημείο να καταδικάσει την «κομματοκρατία»! Να εμφανίσει ότι τα διοικητικά στελέχη που ο ίδιος είχε τοποθετήσει δεν προέρχονταν από τον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ για να μας αναλύσει στο τέλος ότι πρέπει να έρθουν ικανά «golden boys» να διοικήσουν, χωρίς να κατηγορούμε την κυβέρνηση για τους μεγάλους μισθούς που θα τους δώσει.

 

Ο Κ. Μητσοτάκης πήγε να μπερδέψει, σκόπιμα, τις «συμπεριφορές» εργαζομένων, οι οποίοι προειδοποιούσαν μέχρι την τελευταία στιγμή για το έγκλημα που έρχεται, με τα στελέχη, που διοικούσαν και προέρχονταν (και από τη δική του παράταξη) και προσυπέγραψαν περικοπές, ξεπουλήματα, εφαρμόζοντας ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο και στους σιδηροδρόμους που οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών.

 

Εξάλλου για το μέλλον των σιδηροδρόμων φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να αμφισβητήσει τη σύμβαση του ξεπουλήματος των τρένων στην Hellenic Train, προασπίζοντας τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, στέλνοντας στο λαό το νέο λογαριασμό για εκσυγχρονισμό του δικτύου (που τα λαϊκά στρώματα τον πλήρωσαν ήδη «χρυσάφι» για έργα που δεν έγιναν ποτέ) αφού το κράτος παραμένει «ιδιοκτήτης της δημόσιας υποδομής» όπως είπε, αλλά με τα κέρδη από τα ακριβά εισιτήρια να συνεχίζουν να πηγαίνουν στα ταμεία της ιδιωτικής εταιρείας…

 

Και στο βάθος απολύσεις…

 

Παράλληλα ο πρωθυπουργός απείλησε τους δημοσίους υπαλλήλους μα απολύσεις. Επέμεινε και πάλι στην αξιολόγηση με στόχο τις απολύσεις που είχε θεσμοθετήσει το 2014, καθώς έβαζε με το ζόρι στον «κουβά» των απολύσεων, το 15% των δημοσίων υπαλλήλων που αξιολογούνταν,  -ήτοι περίπου 30.000 με 40.000. Κι αυτό γιατί με το ανθρωποφαγικό πλαίσιο αξιολόγησης του κ. Μητσοτάκη, το 25% των υπαλλήλων επρόκειτο να βαθμολογηθεί υποχρεωτικά με βαθμούς 9-10, το 60% με βαθμούς 7-8 και το υπόλοιπο 15% θα έπαιρνε «κάτω από τη βάση» δηλαδή 1-6. «Θέλω να σας θυμίσω ότι το 2013 τοποθετήθηκα σε μία εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Πάλεψα και αγωνίστηκα για την έννοια της αξιολόγησης στο Δημόσιο. Χιλιάδες, χιλιάδες κάθε μέρα έξω από το υπουργείο», είπε χαρακτηριστικά στην συνέντευξη του και πρόσθεσε: «Τότε είχα τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης απέναντι μου. Τώρα το αίτημα δεν είναι ένα αίτημα: «Θέλουμε αξιολόγηση» – «Δε θέλουμε αξιολόγηση». Αυτοί που δε θέλουν αξιολόγηση είναι λίγοι. Τώρα το ερώτημα είναι πώς θα την κάνουμε με τρόπο, ο οποίος να είναι δίκαιος, ουσιαστικός και γρήγορος».

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη …αξιοποιώντας κυνικά την τραγωδία των Τμεπών θα επιχειρήσει η «κουλτούρα των απολύσεων» μέσω της αξιολόγησης, να περάσει σε όλο το Δημόσιο τομέα. Υπενθυμίζεται ότι σήμερα, με βάση τον δημοσιουπαλληλικό κώδικα, η απόλυση δημοσίου υπαλλήλου μπορεί να γίνει μετά από δύο συνεχείς ετήσιες αρνητικές αξιολογήσεις.

 

Υ.Γ: Ο κ. Μητσοτάκης μας ενημέρωσε μέσω της τηλεοπτικής συνέντευξη του ότι θα κάνει εκλογές τον Μάιο αλλά δεν έδωσε ημερομηνία…  

πηγή