Των Μάριου Χριστοδούλου, Κώστα Τσάβαλου
Στη σφαίρα των ψευδαισθήσεων κινείται η κυβέρνηση σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα της οικονομίας, όπως είναι η έξοδος στις αγορές, η βιωσιμότητα του πλεονάσματος, η επιστροφή στην ανάπτυξη και η πάταξη της φοροδιαφυγής, σύμφωνα με τους οικονομολόγους της Βουλής. Γι’ αυτό συστήνουν προσεκτικές κινήσεις στα συγκεκριμένα μέτωπα, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος για αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα, με απρόβλεπτες συνέπειες στην εύθραυστη δημοσιονομική προσαρμογή που επιτεύχθηκε με τις μεγάλες θυσίες των Ελλήνων φορολογουμένων.
Οι εμπειρογνώμονες του Γραφείου Προϋπολογισμού εκτιμούν ότι η Αθήνα θα πληρώσει τσουχτερά επιτόκια αν βγει φέτος στις κεφαλαιαγορές, ενώ μια τέτοια κίνηση θα επιβαρύνει το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος.
«Καμπανάκι» χτυπούν και για το πρωτογενές πλεόνασμα εκφράζοντας τον προβληματισμό τους, όχι μόνο για το πώς θα μοιραστεί το 70% του περσινού, αλλά και το πώς θα μπορέσει να διατηρηθεί και να φτάσει τα 3 δισ. ευρώ το 2014.
Μεγάλο ζητούμενο παραμένει και η ανάπτυξη της οικονομίας. Οπως αναφέρει η έκθεση, «δεν μπορεί να επέλθει ουσιαστική ανάπτυξη όσο η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να είναι παγιδευμένη σε ένα ξεπερασμένο παραγωγικό πρότυπο». Για τους υπέρογκους φόρους που έχουν επιβληθεί τα χρόνια του Μνημονίου, στο κείμενο τονίζεται ότι «η επιπλέον επιβάρυνση με νέους φόρους των ήδη φορολογούμενων πολιτών δεν βοηθά στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την είσπραξη εσόδων».
Και ενώ τονίζονται αυτά για τους φόρους και την «καθίζηση» που έχουν υποστεί τα εισοδήματα των εργαζομένων, αίσθηση προκαλεί η πρότασή τους για αύξηση των έμμεσων φόρων προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες στο ασφαλιστικό σύστημα.
Μείζον πρόβλημα θεωρούν οι οικονομολόγοι της Βουλής τις μεταρρυθμίσεις, τις οποίες χαρακτηρίζουν ελλιπείς και αποσπασματικές, ενώ νούμερο ένα «αγκάθι» σε πολιτικό πεδίο θεωρούν την έλλειψη της πολιτικής συνοχής. Οι «4 ψευδαισθήσεις» για τις οποίες προειδοποιούν οι οικονομολόγοι είναι:
1) Εξοδος στις αγορές: Το γραφείο χτυπά «καμπανάκι» για την άμεση επιδίωξη της κυβέρνησης να βγει στις αγορές, τονίζοντας ότι μια τέτοια κίνηση θα επιβαρύνει τη δημοσιονομική προσαρμογή τα επόμενα χρόνια. Και αυτό γιατί «τα επιτόκια θα είναι πολύ υψηλότερα από εκείνα που θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθεροποίησης».
2) Ανάπτυξη: Ο στόχος για ανάπτυξη 0,6% φέτος ύστερα από έξι χρόνια ύφεσης φαντάζει έωλος για τους τεχνοκράτες της Βουλής. «Θεωρούμε ότι δεν μπορεί να επέλθει ουσιαστική ανάπτυξη στην ελληνική οικονομία όσο αυτή εξακολουθεί να είναι παγιδευμένη σε ένα ξεπερασμένο παραγωγικό πρότυπο», αναφέρει η έκθεση.
3) Πρωτογενές πλεόνασμα: Υπερ-φιλόδοξος κρίνεται ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3 δισ. ευρώ το 2014 από περίπου 1 δισ. ευρώ το 2013. Αυτό διότι έχει εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, ενώ έχει αυξηθεί η «δεξαμενή» των ληξιπρόθεσμων χρεών (63 δισ. ευρώ).
4) Φοροδιαφυγή: «Η επιπλέον επιβάρυνση με νέους φόρους των ήδη φορολογούμενων πολιτών δεν βοηθά στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την είσπραξη εσόδων. Απεναντίας αυξάνει το κίνητρο της φοροδιαφυγής και μειώνει τα φορολογικά έσοδα».
Αλλα, εξίσου σημαντικά, σημεία της έκθεσης είναι:
•Για την ισορροπία του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων απαιτείται αύξηση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων από εισφορές και αύξηση των εσόδων από έμμεσους φόρους.
•Η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους μπορεί να γίνει με περαιτέρω μείωση των επιτοκίων και με νέα επιμήκυνση των ληξιπρόθεσμων χρεολυσίων.
•Οι μεταρρυθμίσεις του Μνημονίου δεν περπατούν… Αυτές είναι ελλιπείς, περιστασιακές και αποσπασματικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τιμές στα προϊόντα, που δεν έχουν πέσει επαρκώς… Επισημαίνεται ότι πολλές από τις μεταρρυθμίσεις γίνονται χωρίς σαφή κριτήρια ως προς την κατανομή των βαρών.
•Η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την τρόικα για τη δόση των 4,9 δισ. ευρώ κρατά ήδη 6 μήνες!
•Εντείνεται η πολιτική αβεβαιότητα εξαιτίας της πολιτικής πόλωσης και της εξασθένησης της κοινωνικής συνοχής. Απαιτείται πολιτική συναίνεση για τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας.
•Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που φαίνεται να έχει χάσει το 23%(!) του ΑΕΠ της στην κρίση, με αποτέλεσμα «οι φτωχοί να γίνουν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι».
•Εκτός από την ανάγκη για «διόρθωση των κοινωνικών αδικιών», ένα μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος θα πρέπει να κατευθυνθεί στο κομμάτι των επενδύσεων.
http://www.efsyn.gr/