Το σκάνδαλο των υποκλοπών
φαίνεται ότι είναι το σημείο καμπής, που μπορεί να αλλάξει σχεδιασμούς και να
ανατρέψει εκλογικές και μετεκλογικές "βεβαιότητες". Τα τρία στοιχεία
που φανερώνουν ότι επικρατεί ανησυχία στο ευρύτερο σύστημα εξουσίας.
γράφει ο Γιώργος Καρελιάς
Η υπόθεση των παρακολουθήσεων
επιβεβαίωσε κάτι που ισχύει διαχρονικά στην πολιτική: Ένα απρόβλεπτο γεγονός,
τυχαίο ή μη, μπορεί να αλλάξει άρδην τα δεδομένα. Να τα αλλάξει τόσο που ένα
σύστημα εξουσίας, το οποίο φάνταζε παντοδύναμο και άτρωτο, να εκδηλώνει
φαινόμενα μεγάλης ανησυχίας ή και πανικού για όσα ενδέχεται να ακολουθήσουν.
Η κυβέρνηση της ΝΔ πέρασε την
τρίτη επέτειο της εκλογική της νίκης (7η Ιουλίου) «μες στην καλή χαρά». Ακόμα
και η ενεργειακή κρίση και η γενικότερη ακρίβεια δεν έδειχναν ικανές να
κλονίσουν την κυριαρχία της. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός, βασιζόμενος και σ’ αυτήν
την «βεβαιότητα» της κυριαρχίας, άλλαξε την αρχική απόφασή του για εκλογές το
φθινόπωρο και τις «μετέθεσε» προς το τέλος της τετραετίας.
Όλα αυτά μέχρι την ημέρα (26
Ιουλίου) που ο Νίκος Ανδρουλάκης κατέθεσε στον Άρειο Πάγο μηνυτήρια αναφορά για
παρακολούθηση του κινητού του τηλεφώνου. Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε. Η κυβέρνηση
προσπάθησε να τον κλείσει. Δύο υπουργοί (Γεραπετρίτης, Πιερρακάκης) και ο
διοικητής της ΕΥΠ (Κοντολέων) είπαν ψέματα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας
της Βουλής, δηλαδή ότι η ΕΥΠ δεν παρακολουθούσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Όταν, όμως, η παρακολούθηση
επιβεβαιώθηκε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποχρεώθηκε να το παραδεχθεί δηλώνοντας
«άγνοια» και καρατομώντας Δημητριάδη και Κοντολέοντα, όλα άλλαξαν. Ο ίδιος
βρέθηκε, για πρώτη φορά, σε θέση άμυνας απέναντι στις επιθέσεις του κόμματος
(ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) που μέχρι τότε σχεδίαζε να το έχει κυβερνητικό συνεταίρο μετά τις
εκλογές. Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ήδη πνέει τα λοίσθια.
Το σκάνδαλο των υποκλοπών
φαίνεται ότι είναι το σημείο καμπής, που μπορεί να αλλάξει σχεδιασμούς και να
ανατρέψει εκλογικές και μετεκλογικές «βεβαιότητες». Αυτό φαίνεται από τρία
στοιχεία:
Πρώτον, η κυβέρνηση κάνει το παν
για να το υποβαθμίσει και εντέλει να το «θάψει». Και αυτό το επιχειρεί μέσω των
διαδικασιών της Βουλής, όπου έχει πλειοψηφία. Ήδη η κυβερνητική πλειοψηφία
όρισε πρώτα τη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών και μετά τη συνεδρίαση της
Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, στην οποία τα «ύποπτα» πρόσωπα θα κληθούν (αν
το επιτρέψει πάλι η πλειοψηφία) να εξηγήσουν γιατί παρακολουθούσαν τον κ.
Ανδρουλάκη. Κάτι που προκάλεσε νέα σφοδρή αντίδραση του ΠΑΣΟΚ.
Δεύτερον, από την εξίσου σφοδρή
αντίδραση προσώπων που δεν μπορούν να κατηγορηθούν για συμπόρευση με τον
ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι οι-και έγκριτοι νομικοί - Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Νίκος
Αλιβιζάτος. Και
Τρίτον, από την αμήχανη έως
ηττοπαθή αντίδραση μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων που εξακολουθούν να
στηρίζουν τον πρωθυπουργό. Ορισμένοι επιλέγουν να επικρίνουν ή και να
«νουθετούν» τον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος επιμένει σε υψηλούς τόνους για τις
ευθύνες του πρωθυπουργού. Άλλοι υποστηρικτές του κ. Μητσοτάκη διαπιστώνουν ότι
η μεγάλη πλειονότητα των υπουργών αποφεύγει να μιλήσει υποστηρικτικά για την
υπόθεση των υποκλοπών και προειδοποιούν ότι, αν η ΝΔ ηττηθεί στις εκλογές,
αυτός που θα πληρώσει πρωτίστως την ήττα θα είναι ο πρωθυπουργός. Υπάρχει και
μια μερίδα υποστηρικτών του που βάζει στο στόχαστρο τον κ. Βενιζέλο και τον κ.
Αλιβιζάτο, προφανέστατα επειδή με τις παρεμβάσεις τους πλήττουν τον κ.
Μητσοτάκη και αδυνατίζουν κι άλλο το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Είναι τόσο μεγάλη η
ανησυχία στο ευρύτερο σύστημα εξουσίας που ορισμένοι επιλέγουν να τα βάζουν και
με ξένα μέσα ενημέρωσης, τα οποία ασχολούνται με τις υποκλοπές στην Ελλάδα, με
χαρακτηριστικότερο τελευταίο παράδειγμα άρθρο γνώμης στους Τάιμς της Νέας
Υόρκης.
Όλα αυτά φανερώνουν τη μεγάλη
ανησυχία που επικρατεί στο ευρύτερο σύστημα εξουσίας, κυβερνητικό και μιντιακό.
Ανησυχία που θα γίνει πανικός αν η υπόθεση των παρακολουθήσεων δεν ελεγχθεί,
όπως ήδη επιχειρείται και στην πορεία αποκαλυφθούν και άλλα στοιχεία. Ήδη
διακινούνται έντονες φήμες ότι ο κ. Ανδρουλάκης δεν ήταν ο μόνος πολιτικός, που
έπεσε θύμα της ΕΥΠ.
Η άσκηση εξουσίας είναι
συνυφασμένη με την κατάχρησή της και εντέλει με τη διαφθορά. Αλλά αυτό που
συμβαίνει με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα κατορθώματα της ΕΥΠ της ίσως το
εξηγεί καλύτερα αυτή η ρήση του Αμερικανού συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ: «Η εξουσία
δεν διαφθείρει. Ο φόβος διαφθείρει. Ο φόβος απώλειας της εξουσίας»…