Του Γιάννη Γρετσίστα*
Ξεκίνησε ελεύθερος επαγγελματίας, αυτοαπασχολούμενος. Η γνωριμία του με τον δήμαρχο και αυτού με τον υπουργό που επόπτευε τα ολυμπιακά έργα, το έφερε να γίνει επιχειρηματίας και μάλιστα, από τη μια στιγμή στην άλλη, βρέθηκε με 600 καθαρίστριες προσωπικό! Η αλλαγή αυτή στη ζωή του συνοδεύτηκε με ένα νέο αυτοκίνητο, μια Πόρσε Καγιέν, που τότε το 2003 δεν είχε... βρομίσει ο τόπος από δαύτες. Οι δουλειές παραπήγαιναν καλά και πριν τελειώσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, πήρε κι ένα σκάφος και σε λίγο μία κατακόκκινη Φεράρι και μετά ένα πιο μεγάλο σκάφος. Έκανε ένα έγκλημα, που δεν το πλήρωσε ποτέ, αλλά πήρε την κάτω βόλτα. Σήμερα δεν απασχολεί ούτε μία καθαρίστρια, του απομείνανε 20 άτομα προσωπικό φόρεσε φόρμα κι έγινε αρχιεργάτης - αρχιεπόπτης και ό,τι είχε καταφέρει να σώσει, το 'βγαλε στην Κύπρο, πριν την κρίση κι εδώ χρωστάει σ' όλο τον κόσμο.
Κάπως έτσι γράφτηκε μια σύγχρονη ιστορία με μοντέρνους χρυσοθήρες, που βρήκαν χρυσάφι στα... σκουπίδια!
Μια νέα τάξη επιχειρηματιών, ξεπήδησαν από το πουθενά, σφιχταγκαλιασμένοι με το δοβλέτι, σαν τον κισσό. Πώς φτιάχτηκαν και γιγαντώθηκαν οι χθεσινοί ανύπαρκτοι - σημερινοί κολοσσοί και βρέθηκαν με προσωπικό που ξεπερνούσε ακόμη και τα 2.000 άτομα, αφού οι διαγωνισμοί χτυπιόντουσαν στο κόστος;
Πόσες καθαρίστριες να χρειάζονται για να καθαριστούν 1.000 τ.μ.; Κι αν τα δηλώσουμε 2.000 τ.μ.; Κι αν βάλουμε και τις «ρεπατζούδες» που τις ξεχάσαμε (!) στον διαγωνισμό, συν 30%; Να βάλουμε και τις καθαρίστριες να δηλώνουν ότι πήραν μηνιάτικο 900 ευρώ, ενώ πήραν 600 ευρώ; Μα και τι να τις κάνουμε τόσες καθαρίστριες; Να πατάει η μία στο... φαράσι της άλλης; Ποιος θα ψάξει να τις βρει, αν βάλουμε μόνο τις μισές; Αν τις βρει, τι να κερδίσει για τον κόπο του; Κι αν μας πιάσουνε; Μήπως να στήσουμε κι έναν αχυράνθρωπο, ένα υπεργολάβο, σαν αλεξικέραυνο, μια εταιρεία με γραφείο σε μια χαμοκέλα να στέλνουμε και κάποιον να παίρνει τα εξώδικα και τους λογαριασμούς;
Πολύ το χρυσάφι στα σκουπίδια κι όσο πιο πολύ η «βρωμιά» τόσο πιο μεγάλο το ρίσκο και η ανταμοιβή του!
Αν οι καθαρίστριες - φαντάσματα, π.χ. πρέπει να δηλωθούν στο ΙΚΑ, για να πληρώσει αυτός που αναθέτει το δημόσιο έργο, τότε περισσεύουν τα ένσημα πλήρους απασχόλησης για να δηλώνονται καθαρίστριες στο έργο που δεν πάτησαν το πόδι τους και να απασχολούνται πραγματικά σε άλλο ιδιωτικό έργο, με τις καθαρίστριες ασφαλισμένες και την εισφορά εργοδότη κι εργαζόμενου κέρδος καθαρό - πεντακάθαρο σαν το νεράκι της πηγής, με χρέωση του δημόσιου φορέα και τον λογαριασμό στον φορολογούμενο...
Μπλέξιμο στα δικαστήρια, σπάνια να υπάρξει, αφού χωρίς στοιχεία ακόμη και οι δικαστές που θέλουν να βρουν την άκρη, πελαγοδρομούν, αλλού καταλήγει ο ένας τη μία μέρα και αλλού ο άλλος με ολόιδια στοιχεία και δικόγραφα «καρμπόν», που δίκασε την άλλη μέρα.
Ακόμη κι αν «περάσει το παλαμάρι από την τρύπα της βελόνας», πάλι το πλαίσιο της ατιμωρησίας να 'ναι καλά.
Πρόσφατα μερικές καθαρίστριες που απολύθηκαν ομαδικά προσβάλανε την απόλυσή τους, γιατί -συν τοις άλλοις- δεν τους δόθηκε η σωστή αποζημίωση, τους δόθηκε τουλάχιστον 30%-35% περίπου μικρότερη, με βάση τις λειψές αποδοχές τους. Το δικαστήριο τις δικαίωσε και διέταξε να τις πάρουν πάλι στη δουλειά, έκανε έφεση ο εργοδότης και πάλι δικαιώθηκαν οι καθαρίστριες και λοιπόν τι έγινε;
Τις πήρε στη δουλειά;
- Όχι;
Έκανε άλλο δικαστήριο;
- Όχι;
Έκανε κάτι η επιθεώρηση εργασίας;
- Έκανε... τρεις μήνες ν' αποφασίσει!
Τα λεφτά που τους χρωστάει, τα 'δωσε;
- Όχι;
Μπορεί;
- Με τον νόμο όχι, αλλά άμα έχεις καλούς φίλους, ούτε κατασχέσεις σε πιάνουν, ούτε καταγγελίες.
Τα ένσημα τα 'βαλε;
- Όχι!
Το ΙΚΑ τι λέει;
- Βρείτε τα...
Ο ΟΑΕΔ έχει λαμβάνειν;
- Ναι από τον εργοδότη.
Και τι κάνει;
- Ακόμη ψάχνεται η νομική του υπηρεσία...
Μα τίποτα δεν τους σταματάει;
- Σχεδόν!
Τελικά η εργολαβία ωφελεί το δημόσιο συμφέρον;
Αυτόν που την παίρνει τον ωφελεί οπωσδήποτε.

* Ο Γιάννης Γρετσίστας είναι δικηγόρος - εργατολόγος