Γιατί η Ρωσία δεν απάντησε στην επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία

Παρά την εχθρική ρητορεία της και τις απειλές για αντίποινα, η Ρωσία τελικά απέφυγε τις συγκρούσεις στο έδαφος της Συρίας.

Μετά από μια εβδομάδα ρητορικής κλιμάκωσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας - ένα μεγάλο μέρος της οποίας διεξήχθη στο Twitter - οι πυραυλικές επιθέσεις στη Συρία τελικά πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο. Οι αμερικανικές, βρετανικές και γαλλικές δυνάμεις ξεκίνησαν επιθέσεις σε τρεις περιοχές που φέρεται ότι συνδέονται με την παραγωγή χημικών όπλων κοντά στη Δαμασκό, καθώς και στην επαρχία Χομς.

Σύμφωνα και με το Al jazeera, παρά το πάθος με το οποίο ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε τη στρατιωτική επιχείρηση, εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι ήταν λιγότερο από μετριοπαθής. Αφήνοντας κατά μέρος τις αντιφατικές αναφορές για τον αριθμό των πυραύλων που έπληξαν τους επιδιωκόμενους στόχους τους, δεν προκάλεσαν στρατιωτικές απώλειες και δεν προκάλεσαν σοβαρές ζημίες στη στρατιωτική υποδομή της Συρίας. Σε σύγκριση με την πρόσφατη ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στη βάση T-4, το αποτέλεσμα της επίθεσης της 14ης Απριλίου φαίνεται μάλλον ασήμαντο.

Με αυτή την έννοια, η επίθεση των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας δεν ήταν διαφορετική από τη πυραυλική επίθεση τον Απρίλιο του 2017, όταν  τα αμερικανικά αντιτορπιλικά που βρίσκονταν στην Ανατολική Μεσόγειο, εκτόξευσαν πυραύλους Τόμαχοκ εναντίον της αεροπορικής βάσης Σαϊράτ, στην κεντρική επαρχία Χομς. Σε διάγγελμά του από την έπαυλή του στη Φλόριντα, ο Αμερικανός πρόεδρος δικαιολόγησε τότε την απόφασή του ως επιβεβλημένη απάντηση στην πολύνεκρη επίθεση της περασμένης Τρίτης με χημικά αέρια στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ, για την οποία ενοχοποίησε την κυβέρνηση Ασαντ.

Η διαφορά φέτος είναι ότι η Ουάσινγκτον κατηγόρησε όχι μόνο το συριακό καθεστώς για τη χημική επίθεση αλλά και τον προστάτη του, τη Μόσχα. Αυτό έφερε την κατάσταση σε υψηλότερο βαθμό έντασης, αυξάνοντας τις εικασίες για μια άμεση σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Η άμεση αντιπαράθεση προφανώς έχει τουλάχιστον για την ώρα αποφευχθεί ενώ όλη η επιχείρηση δεν φάνηκε να είναι παρά μια «παράσταση».

Ικανοποιημένος ο Άσαντ

Αυτοί που φαίνεται πως ωφελήθηκαν περισσότερο είναι το συριακό καθεστώς και οι σύμμαχοί του. Δεν υπήρξε καμία αλλαγή στην εξισορρόπηση εξουσίας στο έδαφος της Συρίας ως αποτέλεσμα της επίθεσης ενώ το συριακό καθεστώς δεν υπέστη απώλειες σε κανένα επίπεδο.

Λίγες ώρες μετά την επίθεση μάλιστα, ο Μπασάρ Αλ Άσαντ κοινοποίησε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ένα βίντεο που φέρεται να φτάνει θριαμβευτικά στο χώρο εργασίας του στη Δαμασκό, ενώ τα τοπικά και ξένα μέσα ενημέρωσης έδειξαν σκηνές με Σύριους να γιορτάζουν στους δρόμους.

Για τον Άσαντ, είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία στρατηγική για την επίλυση της συριακής διαμάχης και δεν είναι καν σε θέση να χρησιμοποιήσουν έναν αποτελεσματικό μηχανισμό για να αποκλείσουν τη χρήση χημικών όπλων.

Η Ρωσία κατανοεί

Πέρυσι, η ρωσική ηγεσία είδε την επίθεση στο αεροδρόμιο Σαϊράτ ως την λιγότερο επιζήμια λύση για τα εγχώρια προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Τραμπ.

Και φέτος, η Μόσχα κατάλαβε ότι η επίθεση στη Συρία δεν είναι στην πραγματικότητα τιμωρία για την υποτιθέμενη χρήση χημικών όπλων στη Ντούμα και σίγουρα όχι μια προσπάθεια να επηρεαστεί το αποτέλεσμα της συριακής σύγκρουσης. Ήταν απλώς μια επίδειξη δύναμης.

Επιπλέον, το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον άργησε να αναλάβει την «υποσχόμενη» στρατιωτική δράση έγινε αντιληπτό στη Μόσχα ως εκδήλωση αδυναμίας και αναποφασιστικότητας, κι έτσι προσέφερε μόνο αυτοπεποίθηση στη ρωσική ηγεσία. Ως αποτέλεσμα, η Μόσχα προέβη ως ένα ορισμένο βαθμό σε εχθρική ρητορική για να συντονιστεί με την Ουάσινγκτον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα  ότι δεν σημειώθηκαν ζημιές στην πλευρά της.

Οι διαβουλεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών φαίνεται να έχουν πραγματοποιηθεί την εβδομάδα πριν από την επίθεση των ΗΠΑ κι αυτό αντανακλάται στην παρουσία αντιπροσωπείας του κυβερνώντος κόμματος της Ρωσίας με επικεφαλής τον γενικό γραμματέα του, Αντρέι Τούρτσακ, στη Δαμασκό, την ημέρα που πραγματοποιήθηκε η επίθεση.

Τελικά, αυτή η «επίσημη» επίθεση κατά της Συρίας ήταν η βέλτιστη λύση και για τις δύο χώρες, ώστε να μειώσουν την ένταση γύρω από την κατάσταση με τα χημικά όπλα στη Ντούμα. Η Μόσχα διατήρησε το status quo στη Συρία και η Ουάσιγκτον εκπλήρωσε επίσημα την υπόσχεσή της κάνοντας μια «αρχή».

Η ρωσική «μπλόφα» και οι ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις

Θα καταρριφθούν οποιοιδήποτε αμερικανικοί πύραυλοι ριφθούν στη Συρία και στο στόχαστρο θα μπουν επίσης τα σημεία προέλευσής τους.

Αυτά αναφέρανε σε δηλώσεις τους ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και ο αρχηγός του ρωσικού γενικού επιτελείου, Βαλέρι Γκερασίμοφ.

Οι απειλητικές δηλώσεις εκατέρωθεν έγιναν πριν από την πραγματοποίηση της επίθεσης στη Συρία.

Από τη στιγμή που η αμερικανική κυβέρνηση εξέταζε έστω υποθετικά το σενάριο της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, η Μόσχα δεν είχε άλλη επιλογή από το να μπλοφάρει για «σκληρά αντίποινα».

Όπως και πέρυσι, τίποτα δεν συνέβη πραγματικά μετά την επίθεση και το επιχείρημα ήταν ότι δεν έγινε καμία απαντητική ενέργεια επειδή δεν υπήρχε απειλή για τις ρωσικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Μια διαφορετική αντίδραση από τη Μόσχα θα ήταν απερίσκεπτη, αφού παρά τη «συναισθηματική» ρητορική, η ρωσική ηγεσία προσπαθεί να μην διασχίσει τη γραμμή και να προκαλέσει μια σύγκρουση. Εξάλλου για την ώρα δεν χρειάστηκε.

Μια άμεση αντιπαράθεση με έναν στρατιωτικά ανώτερο συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα σήμαινε μια πλήρη ήττα για τη Ρωσία στη Συρία, ενώ θα μπορούσε να προκαλέσει μια παγκόσμια ένοπλη σύγκρουση.

Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Ρωσία δεν απάντησε και στις επανειλημμένες ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Συρία. Τους τελευταίους έξι μήνες, το Ισραήλ έχει στοχεύσει σταθερά στις υποδομές και τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Συρίας.

Τον Σεπτέμβριο, ισραηλινά πολεμικά αεροπλάνα έπληξαν μια στρατιωτική βάση στην επαρχία Χάμα, ένα μήνα αργότερα μια αντιαεροπορική βάση κοντά στη Δαμασκό και τον Δεκέμβριο αποθήκες όπλων κοντά στην πρωτεύουσα. Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, η ισραηλινή πολεμική αεροπορία έπληξε διάφορες στρατιωτικές θέσεις της Συρίας και του Ιράν στη Συρία. Πρόσφατα, στις 9 Απριλίου, το Ισραήλ βομβάρδισε την αεροπορική βάση T-4 στην επαρχία Χομς, σκοτώνοντας αρκετούς ιρανούς στρατιωτικούς. Ταυτόχρονα, σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων των S-300, των S-400, δεν χτύπησαν τα επιτιθέμενα ισραηλινά πολεμικά αεροπλάνα.

Έτσι, σαφώς η Ρωσία επέλεξε μια στρατηγική μιλώντας σκληρά, φροντίζοντας παράλληλα να μην διακινδυνεύσει επί τόπου σύγκρουση.

Βέβαια, παρά την έλλειψη προφανής κλιμάκωσης στο έδαφος, οι ρητορικές εντάσεις δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Υπάρχει ένας βαθμός απρόβλεπτης συμπεριφοράς των φορέων και στις δύο πλευρές τους τελευταίους μήνες, καθώς και η αυξανόμενη αδιαφορία για τους διεθνώς αποδεκτούς κανόνες και διαδικασίες. Αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί επικίνδυνο στο μέλλον, καθώς ελαχιστοποιεί το χώρο για διαπραγματεύσεις και διπλωματικούς διακανονισμούς.

http://tvxs.gr

Αυξάνονται οι πιθανότητες να αποδράσει το Φθινόπωρο

Του Γιάννη Σιδέρη

Παραφράζοντας τον ποιητή, θα λέγαμε ότι η εποχή του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τελειώσει με πάταγο. Με έναν ανεπαίσθητο λυγμό τη βραδιά των εκλογών, καθώς η ήττα θα φανεί ως λογική, φυσική και αυτονόητη κατάληξη στην πορεία της φθοράς της.

Το ΔΝΤ κατέβασε τον πήχη της ανάπτυξης για το 2018 στο 2% από το 2,6% που ήταν η πρόβλεψή του το Φθινόπωρο και 2,3% που είναι η πρόβλεψη της ελληνικής κυβέρνησης.

Η πρόβλεψη ενισχύει την πιθανότητα να έρθει η μείωση του αφορολόγητου περί τα 3.000 ευρώ από το 2019 μαζί με την μείωση των συντάξεων, και αφυδατώνει τις κυβερνητικές ελπίδες για εφαρμογή αντιμέτρων (και ο Τσακαλώτος που απειλούσε ότι θα παραιτηθεί εάν το αφορολόγητο κατέβαινε κάτω από 9.100 είναι ακόμη υπουργός). Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αναμένεται να είναι αρνητικό κατά 0,8% το 2018.

Η τελική συμφωνία για το Eurogroup της 21ης Ιουνίου φαίνεται να οδεύει προς το αντίστοιχο της 12ης Ιουλίου, καθώς τα 88 προαπαιτούμενα για την 4η αξιολόγηση (που και αυτή θα ήταν «εύκολη») βρίσκονται στον αέρα.

Τα υψηλά πλεονάσματα (που είναι «πλεονάσματα δυστυχίας, τραγωδίας ακόμη και αίματος», όπως έλεγε ο κ. Τσίπρας για τα πλεονάσματα Σαμαρά) θα συνεχίσουν να είναι αβάσταχτα υψηλά και να αφαιμάσσουν την οικονομία.

Ήδη ο Νίκος Φίλης, που και επικρίνει αλλά και ψηφίζει, πιάνοντας ίσως πόρτα για την «επόμενη μέρα, έστειλε μήνυμα ότι με 3,5% πλεονάσματα το 2018 προφανώς είναι πολύ δύσκολα», επισημαίνοντας ότι σε αυτή την κρίσιμη φάση «πρέπει να βγούμε από την παραδοχή ότι καλώς πηγαίνουμε». Εκτίμησε ότι η απόκλιση μεγαλώνει ανάμεσα στην ελληνική και την ευρωπαϊκή οικονομία (καλώς ήλθε στο κλαμπ) και «δυστυχώς» όπως είπε «έχουμε σήμερα τον φτωχό εργαζόμενο. Είναι ένα νέο φαινόμενο αυτό για την Ελλάδα (με Αριστερά αυτό;).

Το αναπτυξιακό σχέδιο παραμένει κλειδωμένο ως επτασφράγιστο μυστικό από τον ελληνικό λαό, αλλά ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Ολαφ Σόλτς μετά την συνάντησή του με τον κ. Τσακαλώτο, δήλωσε στη FAZ ότι «Η Ελλάδα έχει διανύσει μακρύ δρόμο» και παρότρυνε την Αθήνα να καταθέσει ένα «αξιόπιστο πρόγραμμα, το οποίο να καταδεικνύει αναπτυξιακές προοπτικές» (καθώς αυτό που έχει παρουσιάσει η Ελλάδα προσομοιάζει στην έκθεση ιδεών του αλήστου μνήμης προγράμματος Θεσσαλονίκης).

Η «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια καθίσταται μαγική εικόνα αλλά ο πρωθυπουργός εθισμένος στην παραμόρφωση της πραγματικότητας και τη μεγαλοστομία, επέμενε και χθες από τη Ρόδο ότι «οδεύουμε σε καθαρή έξοδο» και ότι «η Οικονομία ξαναπατάει στα πόδια της»!

Πιο ποιητικός στο Καστελόριζο παρομοίασε την έξοδο «καθαρή όπως ο καθαρός ουρανός του Καστελόριζου», ενώ «τώρα που πραγματικά βρισκόμαστε σε πιο ήρεμα νερά, σε αληθινό και ασφαλές απάγκιο αυτή τη φορά, όχι ψεύτικο, μπορούμε να σχεδιάσουμε το νέο ταξίδι με πυξίδα τις ανάγκες και τα όνειρα αυτού του τόπου και κυρίως των νέων ανθρώπων» (οι οποίοι νέοι του τα έψαλαν γιατί καθηγητές ανέλαβαν καθήκοντα το Νοέμβριο ή και τον Ιανουάριο). Ο πρωθυπουργός όμως ξαφνιάστηκε γιατί «είχε την αίσθηση» ότι σε όλη την Ελλάδα είχαν καλυφθεί πάρα πολύ γρήγορα οι χρόνοι πλήρωσης των κενών στις βασικές ειδικότητες!

Στην επιστροφή του από το Καστελόριζο στη Ρόδο ως γνωστόν τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη ζήτησαν από τον πιλότου του ελικοπτέρου «να εγκαταλείψει τον τουρκικό εναέριο χώρο»! Προφανώς ο «φίλος» Ταγίπ δεν θα γνώριζε τίποτα, αλλιώς… δεν θα το επέτρεπε.

Και αυτό είναι μία επί πλέον παράμετρος των κυβερνητικών προβλημάτων, που δεν γνωρίζει πως να χειριστεί, καθώς είναι έξω από το «γνωσιολογικό» της πεδίο, όπως και η Οικονομία και το Σκοπιανό (με την αμετροέπεια που επιδεικνύουν εκ νέου οι κυβερνήτες του γειτονικού κράτους).

Η κυβέρνηση δεν είναι προσανατολισμένη από την κουλτούρα της να λύνει προβλήματα. Μεγάλωσε στα κομματικά γραφεία γνωρίζοντας μόνο να καταγγέλλει: τον καπιταλισμό, την κοινωνική αδικία, τον «εθνικισμό», τον «ρατσισμό», την άδικη μοιρασιά του πλούτου.

Ήρθε η στιγμή που όλα γύρισαν εναντίον της καθώς έπρεπε να αντιμετωπίσει αυτά που θεωρούσε: ως εθνικισμό (του το υπενθύμισαν χθες τα τουρκικά μαχητικά), ως ρατσισμό (γέμισαν τα νησιά από μετανάστες εκτός από πρόσφυγες) και την δίκαιη μοιρασιά του πλούτου (ο οποίος για να μοιραστεί πρέπει πρώτα να παραχθεί, αλλά η κυβέρνηση δεν ξέρει «πως»).

Ενόψει των αδιεξόδων που αυξάνονται ραγδαίως, οι πιθανότητες να αποδράσει το Φθινόπωρο για να διασώσει ο,τι μπορεί, αυξάνονται και αυτές με παρομοίως ραγδαία ταχύτητα.

Γερμανικός Τύπος: «Υψηλός ο κίνδυνος για θερμή διένεξη στο Αιγαίο»

Ο γερμανικός Τύπος αναφέρεται στη νέα ένταση μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με αφορμή το περιστατικό με την ελληνική σημαία στη βραχονησίδα Μικρός Ανθρωποφάγος στην περιοχή των Φούρνων. Σε ανταπόκριση που δημοσιεύεται σε πολλές γερμανικές εφημερίδες (μεταξύ άλλων στις Hannoversche Neue Presse, Kieler Nachrichten και Dresdner Neueste Nachrichten) επισημαίνεται ότι «η Ελλάδα και η Τουρκία ερίζουν για νησιά του Αιγαίου».

Οι δύο χώρες «βρίσκονται σε τροχιά αντιπαράθεσης. Αμφότερες εγείρουν αξιώσεις για βραχονησίδες στο Αιγαίο. Αυτές θέλουν εν ανάγκη να τις επιβάλουν στρατιωτικά. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ένας από τους δύο νατοϊκούς εταίρους θα μπορούσε να υποχωρήσει», γράφει το δημοσίευμα, σχολιάζοντας ότι «ο ψυχρός πόλεμος στην περιοχή των Φούρνων θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε θερμή διένεξη».

Ο γερμανός ανταποκριτής παίρνει αφορμή από την παρούσα κατάσταση στο Αιγαίο για να υπενθυμίσει την κρίση των Ιμίων το 1996, η οποία, όπως αναφέρει, «είχε ξεκινήσει με μια παρόμοια αντιπαράθεση για σημαίες». Το δημοσίευμα παρατηρεί ότι «τώρα σκληραίνουν τα μέτωπα. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στη βαθμιαία επιθετικότερη εξωτερική πολιτική του τούρκου προέδρου Ερντογάν. Και η Αθήνα ακολουθεί τροχιά αντιπαράθεσης», επισημαίνει ο αρθρογράφος, αναφερόμενος στη σκληρή ρητορική του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου».

 Deutsche Welle           

Ο όρος «Βλάχος» και μια ιστορική αναδρομή

Του Δημήτρη Γ. Τσούτσα         

Το πρόσωπο της ημέρας είναι σήμερα στα social media ο Πέτρος Κωστόπουλος, οποίος κατά δήλωσή του μας… «ξεβλάχεψε» με τα περιοδικά του.

Δοθείσας αφορμής, ας διευκρινίσουμε λοιπόν τον όρο «Βλάχος» με τα λόγια του ρωμανιστή - βαλκανιολόγου Δρ. Αχιλλέα Λαζάρου.

Η πιο κοινή ερμηνεία είναι αυτή του κτηνοτρόφου, του ορεσίβιου βοσκού και του χωριάτη. Υπάρχει βεβαίως και αυτή η έννοια. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση, προφέροντας τη λέξη "Βλάχος", εννοούμε τον Λατινόφωνο, τον υπήκοο του Ρωμαϊκού κράτους που χρησιμοποίησε τη Λατινική γλώσσα, και συγκεκριμένα τον δίγλωσσο Έλληνα της Θεσσαλίας, Ηπείρου, Μακεδονίας και διασποράς που στα νεοελληνικά έχει επικρατήσει σαν Βλάχος (Αρωμούνος,) ενώ ο ίδιος στα Βλάχικα αυτοαποκαλείται Αρμάνος. Τηρουμένων των αναλογιών οι Βλάχοι της Ελλάδας είναι σαν τους Ουαλούς των Βρετανικών νησιών και σαν τους Βαλλόνους του Βελγίου (ντόπιοι που εκλατινίσθηκαν δηλαδή).

Οι πιο πιθανές ρίζες της λέξης Βλάχος είναι οι παρακάτω:

1. Από την παλαιοσλαβική λέξη ¨vlah¨ που σημαίνει ξένος, αλλοεθνής, όχι Σέρβος αλλά λατινόφωνος.

2. Από την Γερμανική λέξη ¨Walechen¨ που επίσης σημαίνει ξένος, μη Γερμανός αλλά λατινόφωνος.

3. Από τον αιγυπτιακό όρο "φελάχ"(=αγρότης), αυτόν δηλαδή που ασχολείται με γεωργικές εργασίες.

4. Από την λέξη ¨Volcae¨, μία κέλτικη φυλή η οποία συνόρευε με τα γερμανικά φύλλα, και με αυτό το όνομα οι Γερμανοί αποκαλούσαν οποιονδήποτε λατινόφωνο.

5. Από την συνένωση των λέξεων valles (βάλε=κοιλάδα) και aqua (άκουα=νερό) δείγμα της ενασχόλησης των βλάχων με την κτηνοτροφία και την φροντίδα των ζώων. Σαν ποιμενικός λαός δηλαδή τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνούσαν φροντίζοντας τα ζώα τους κοντά στο (απαραίτητο) νερό.

6. Προέλευση από την αρχαιο-ελληνική λέξη ¨Βληχή¨: Μία πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή είναι ότι η λέξη Βλάχος είναι ίσως εξέλιξη της αρχαιοελληνικής λέξης ¨βληχή¨ παράγωγη του ρήματος Βληχάομαι-βληχωμαι (με περισπωμένη) που θα πει βελάζω. Από το ουσιαστικό ¨βληχή¨ (δωρικά ¨βλαχά¨) της δωρικής διαλέκτου ίσως προήλθε η λέξη βλάχα. Φυσικά ο άνθρωπος δε βελάζει, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ο κτηνοτρόφος Βλήχος ή Βλάχος μιμείται το βέλασμα του προβάτου, και με αυτό τον τρόπο το καλεί όταν χάσει ένα από το κοπάδι.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο όρος υπήρχε πολύ πριν την αττική διάλεκτο, και μάλιστα υπήρχε αυτούσιος στους αρχαίους συγγραφείς μας. Οπότε κάθε αναγνώστης μπορεί να διαπιστώσει ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την επακριβή λέξη 2.000 – 2.500 χρόνια πριν, και να αναρωτηθεί μήπως Βλάχοι προβατοτρόφοι πήγαν από την Νότια Ελλάδα προς τον Βορρά και πήραν μαζί τους τον όρο. Γιατί η πιθανότητα να ήρθε ακριβώς η ίδια λέξη από αλλού είναι μάλλον αρκετά δύσκολο να συνέβη.

Η εκλατίνιση των κατακτηθέντων λαών κατά την εξάπλωση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας είναι ιστορικά αποδεδειγμένη, και πιστεύω ότι αποτελεί το σημείο κλειδί στην ιστορία των Βλάχων.

Οι πρώτοι στο χώρο των Βαλκανίων που εκλατινίζονται συναντώνται στην σημερινή Βόρεια Ήπειρο. Είναι η πρώτη φορά που ο Ελληνισμός της Αδριατικής δέχεται την πίεση των Ιλλυριών (ο λαός που ζούσε πάνω από τον Γεννούσο ποταμό – περίπου στην σημερινή Βόρεια Αλβανία-), και πρώτοι οι Κερκυραίοι (γύρω στο 229 π.Χ.), ζητούν την βοήθεια των Ρωμαίων. Οι Ρωμαίοι έρχονται για βοήθεια αλλά έχουν προβλήματα με τους Καρχηδόνιους και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους Ιλλυριούς, οπότε ζητούν την βοήθεια των Ελλήνων της σημερινής Βόρειας Ηπείρου καθώς και των Ελληνικών πόλεων που βρίσκονται κατά μήκος των Αδριατικών ακτών, αλλά για να γίνει η στρατιωτική συνεννόηση, επιβάλλεται να χρησιμοποιούν την Λατινική γλώσσα, η οποία έκτοτε έγινε απαραίτητο εργαλείο διοικητικών επικοινωνιών και δημοσίων σχέσεων.

Συμπερασματικά μετά και την κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους το 167 π.Χ., ο εκεί Ελληνισμός χρησιμοποιείται σε δημόσιες θέσεις καθώς και για την φρούρηση των συνόρων από βορειότερους εισβολείς, και έτσι επέρχεται κατά νησίδες και ζώνες μία σταδιακή διγλωσσία στον Βορειοελλαδικό χώρο που επιβιώνει διαμέσου των αιώνων σε αυτό που εμείς σήμερα λέμε «Βλάχοι». Η τακτική των Ρωμαίων άλλωστε σε όλες τις χώρες που κατακτούσαν, ήταν να συγκροτούν πρώτα στρατό και μετά δημόσιες υπηρεσίες. Μα και για το ένα και για το άλλο, χρησιμοποιούσαν -πολύ έξυπνα- μόνο ντόπιους, πλαισιωμένους από υψηλόβαθμους Ρωμαίους. Σε εποχές και μέρη όμως με υψηλό φρόνημα αντίστασης, οι Ρωμαίοι συγκροτούσαν και ένοπλα τμήματα με σκοπό αφ’ ενός την διατήρηση της τάξης στην περιοχή, αφ ‘ετέρου δε την διατήρηση της ελεύθερης επικοινωνίας στους δρόμους και προπαντός στις διαβάσεις των βουνών όπου και τα πιο ανυπότακτα στοιχεία. Αυτές οι στρατιωτικές ομάδες συγκροτούνταν από ντόπιους άντρες -οι οποίοι σαν αντάλλαγμα έπαιρναν κάποια χωράφια- και οι οποίοι αποκαλούνταν ¨armati¨ (αρμάτι), όρο που οι Βλαχόφωνοι στο πέρασμα των αιώνων έκαναν ¨αρμάτουλου¨ και ¨αρματόλι¨, τα οποία αργότερα ελληνοποιήθηκαν στα ¨αρματολός¨ και ¨αρματολοί¨. Είναι εξακριβωμένο ότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν ντόπιους Έλληνες ως φρουρούς, γιατί ούτε περίσσευμα δυνάμεων είχαν, ούτε την πρόκληση ή ενόχληση του ντόπιου πληθυσμού ήθελαν.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να παραθέσω την άποψη του Μιχαήλ Χρυσοχόου ο οποίος ήταν αξιωματικός και χαρτογράφος του στρατού, και ο οποίος με την ιδιότητα του χαρτογράφου μελέτησε την μορφολογία της οροσειράς της Πίνδου, και τα παλιά τοπωνύμια και τις παραδόσεις των χωριών. Επίσης του είχε κάνει εντύπωση πως όλες οι εγκαταστάσεις των Βλάχων ήταν στην Πίνδο και στον Βαρνούντα. Το συμπέρασμα και αυτού ήταν ότι η πρώτη διαμόρφωση του λαού των Βλάχων προήλθε από τις οροφυλακές τις οποίες εγκατέστησαν οι Ρωμαίοι. Παρατηρεί ότι η οροσειρά της Πίνδου χωρίζει την Μακεδονία και την Θεσσαλία προς τα ανατολικά, και την Ιλλυρία και την Ήπειρο προς τα δυτικά. Η Πίνδος δηλαδή ήταν ένας κεντρικός κόμβος και μπορούσε κανείς να ελέγξει άνετα κάθε κίνηση από το ανατολικό στο δυτικό τμήμα και αντίστροφα. Η οροσειρά αυτή είναι παράλληλη προς την ανατολική ακτή του Αδριατικού πελάγους και αποτελεί μία «αμυντική γραμμή πρώτης τάξεως», την σημασία της οποίας είχαν αντιληφθεί οι Ρωμαίοι γι αυτό και θέλησαν να γίνουν οι κυρίαρχοί της.

Με τον τρόπο που περιέγραψα η γλώσσα των Ρωμαίων (η γλώσσα των λεγεωνάριων) εξαπλώθηκε από την Ουαλία και την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι και τα Βαλκάνια και την Αίγυπτο. Όσοι εκλατινίστηκαν την εποχή αυτή δέχτηκαν τους επόμενους αιώνες επιδρομές από νέους κατακτητές (Σλάβους, Γερμανούς, Άραβες), στις γλώσσες τους εισήχθησαν νέες λέξεις και έτσι τελικά φτάσαμε στη διαμόρφωση των σύγχρονων γλωσσών όπως η ιταλική, γαλλική, ισπανική, πορτογαλική, ελβετική, ρουμανική, αρωμανική. Η εκλατίνιση των πληθυσμών της Βαλκανικής κράτησε από το 167 π.Χ. μέχρι και το 397 μ.Χ. δηλ. μέχρι την εποχή του διαχωρισμού του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους από το Δυτικό, τα δε λατινικά παρέμειναν η πρώτη επίσημη γλώσσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας μέχρι και την εποχή του Ηρακλείου.

Έτσι πιστεύεται ότι διαμορφώθηκε δηλαδή η βλάχικη γλώσσα, η οποία γεννήθηκε στην ραχοκοκαλιά της Πίνδου, για να καταλήξει σαν μία δεύτερη φτωχότερη γλώσσα η οποία χρησιμοποιούνταν μόνο ενδο-οικογενειακώς, ενώ η πλουσιότατη Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούνταν στις έξω συναλλαγές καθώς επίσης και στα συγγράμματα.

Ο πρώτος μεγάλος Νεοέλληνας ιστορικός Κων. Κούμας (που ήταν Βλάχος από την Λάρισα) γράφει στον 12ο τόμο των «Ιστοριών των ανθρώπινων πράξεων» τα εξής: «Η Ιλλυρία απεκαταστάθη Ρωμαϊκή επαρχία το 219 προ Χριστού. Η Μακεδονία και η Ήπειρος το 167, μετ’ ολίγον η Ελλάς. Εξ (6) περίπου εκατονταετηρίδας, εως ου ήρχισε να πίπτη η δύναμις της Ρώμης, όλη η σήμερον ονομαζόμενη Ευρωπαϊκή Τουρκία (εννοεί την Βαλκανική και την Ρουμανία) έγεμεν από στρατεύματα Ρωμαϊκά, επάρχους και άρχοντας Ρωμαίους. Αποτέλεσμα ταύτης της μακροχρονίου επιμιξίας ήτο, ότι Μακεδόνες, Θετταλοί, Έλληνες έμαθαν την γλώσσα των νικητών, και πολλοί έχασαν τη δική των…Οι κάτοικοι χωρίων και κοιλάδων ανέμιξαν τας εγχωρίους γλώσσας των με την ρωμαϊκήν και ούτω κατασκεύασαν ανάμικτον τι παραμόρφωμα, σωζόμενον εισέτι εις πολλά μέρη της Μακεδονίας, Ηπείρου Θετταλίας και Ελλάδος. Όλοι ούτοι οι λαοί ονομάζονται με κοινόν όνομα Βλάχοι.» Και συνεχίζει ο Κούμας: «εν γένει οι Βλάχοι συμπεριφέρονται αδελφικώς με τους Γραικούς ως Γραικοί και δεν δείχνουν ούτε εκείνοι ούτε ούτοι καμμίαν εθνική διαφοράν προς αλλήλους, καθώς και τω όντι είναι αμφότεροι οι λαοί μιας πατρίδος τέκνα». Το κείμενο αυτό γράφηκε το 1832, όταν τα εθνικιστικά πάθη στην Βαλκανική χερσόνησο ήταν άγνωστα, και συνεπώς δεν υπηρετούν καμιάς μορφής προπαγάνδα.

Κατά την Τουρκοκρατία οι Βλάχοι εμφανίζονται ως ένας άρτια συγκροτημένος πληθυσμός. Είναι υπό την προστασία της Βαλιντέ σουλτάνας (δηλαδή της μητέρας του Σουλτάνου), γεγονός που τους εξασφαλίζει σχετική ανεξαρτησία με καταβολή ασήμαντου σχετικά φόρου. Φτιάχνουν τα περίφημα τσελιγκάτα (πρωτοπόροι αυτόνομοι κτηνοτροφικοί συνεταιρισμοί), τα αρματολίκια, τους βρίσκουμε κτηνοτρόφους, αγωγιάτες, βιοτέχνες, τεχνίτες κι εμπόρους. Κατά τον 16ο - 17ο αι. μ.Χ. οργανώνονται αρκετές βλάχικες κοινότητες οι οποίες και ακμάζουν πάρα πολύ (Μέτσοβο, Καλλαρύτες, Ζαγόρι). Από όλες αυτές ιδιαίτερη σημασία έχει η πόλη της Μοσχόπολης (ή Βοσκόπολης), κοντά στη σημερινή Κορυτσά, όπου ιδρύεται και το πρώτο ελληνικό τυπογραφείο γύρω στα 1730, ιδρύεται η Νέα Ακαδημία του Πλάτωνα, και λειτουργεί τυπογραφείο όπου τυπώνονται τα πρώτα ελληνικά βιβλία. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αδελφοί Ορλώφ εκεί πηγαίνουν για να ξεσηκώσουν τους υπόδουλους Έλληνες και όχι στην ανύπαρκτη τότε τούρκικη Αθήνα. Ο πληθυσμός της Μοσχόπολης τότε έφθανε τις 60.000 ψυχές, είχε 22 ορθόδοξες εκκλησίες, και ήταν σημείο αναφοράς σε όλη την Βαλκανική.

Επίσης σημαντικές είναι οι κοινότητες της Βουδαπέστης και της Βιέννης οι οποίες αποτέλεσαν ελληνικά κέντρα και φυτώρια της ελληνικής παιδείας. Κατά τον 18ο αι. μ.Χ. με την ανάπτυξη του εμπορίου πολλοί Βλάχοι μεταναστεύουν στις Ρωσία, Ουγγαρία, Αυστρία, Σερβία και φυσικά στις παραδουνάβιες ηγεμονίες (Βλαχία, Μολδαβία, οι οποίες το 1859 ενώνονται για να φτιάξουν τη σύγχρονη Ρουμανία), οι οποίες την εποχή εκείνη είναι ημιαυτόνομες περιοχές.

Εκεί οι Βλάχοι αποτελούν την αστική τάξη μαζί με τους Φαναριώτες (επιφανείς Έλληνες από το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης που αποτελούν την άρχουσα τάξη).

Στις παραδουνάβιες ηγεμονίες γλώσσα της διοίκησης, των κοινωνικών σχέσεων, της αστικής τάξης και γενικότερα γλώσσα της διαβαλκανικής συνεννοήσεως είναι η ελληνική. Η δε προσφορά της ελληνορθόδοξης παιδείας στη διαμόρφωση του εκεί πληθυσμού είναι τόσο σημαντική (με σχολεία, Έλληνες λόγιους, ελληνικά βιβλία) ώστε ουσιαστικά την εποχή εκείνη δεν γίνονταν διάκριση ανάμεσα σε ντόπιους Μολδαβούς και Έλληνες.

Η άνθηση αυτή των Βλάχικων κοινοτήτων διακόπτεται με τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και τη δημιουργία των εθνικών κρατών που βρίσκει τους Βλάχους διασκορπισμένους σε όλη την βαλκανική. Όπως είναι γνωστό, η διάχυση των πληθυσμών σε όλη τη Βαλκανική χερσόνησο είχε τέτοια έκταση, ώστε στάθηκε αδύνατο να συμπεριλάβουν τα νέα κράτη μόνο ομοεθνείς πληθυσμούς, με τα γνωστά αποτελέσματα των ατέλειωτων πολέμων και τις ανταλλαγές πληθυσμών που ζούμε μέχρι και σήμερα.

Οι Βλάχοι από τη μεριά τους δεν προσπάθησαν να δημιουργήσουν το δικό τους εθνικό κράτος και αυτό πιστεύω ότι αποδεικνύει το ότι ποτέ δεν ένιωσαν ότι ήταν μία ξεχωριστή εθνότητα. Αντίθετα οι επιφανείς Βλάχικες οικογένειες υποστήριξαν με κάθε τρόπο τα ελληνικά συμφέροντα. Τελικά η χάραξη των συνόρων διαμοιράζει τους Βλάχους σε 4 διαφορετικά κράτη, στην Ελλάδα, στην Αλβανία, στη Σερβία και στη Ρουμανία.

Συμπερασματικά, κοιτώντας την πολυκύμαντη ιστορία των Βαλκανίων, την ονομαζόμενη και "πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης", το μόνο σίγουρο που μπορούμε να πούμε, είναι ότι εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι Βλάχοι είναι κάτοικοι της Βαλκανικής, ανήκαν στη Βυζαντινή και μετέπειτα Οθωμανική αυτοκρατορία, ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, μιλούσαν ένα λατινικό ιδίωμα αλλά ανέκαθεν είχαν ελληνική συνείδηση, εκκλησιάζονταν και μορφώνονταν στα Ελληνικά.

 vlahoi.net       

Η Βουλή στέλνει πίσω στη Δικαιοσύνη την υπόθεση Novartis..

Χρειάστηκε μια μαραθώνια συνεδρίαση που κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, δέκα κάλπες, αντεγκλήσεις και ιδιαίτερο θόρυβο για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» -σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης, Δημήτρης Παπαγγελόπουλου- για να δημιουργηθεί η Προανακριτική Επιτροπή για τη Novartis και μόλις λίγες συνεδριάσεις της, για να αποφασίσει την αναρμοδιότητά της να προχωρήσει σε διώξεις, επιλέγοντας τελικά να επαναδιαβιβάσει τη δικογραφία στη Δικαιοσύνη.

Την διαπίστωση αυτή, έκανε μάλιστα η κυβερνητική πλειοψηφία, η οποία είχε μείνει μόνη της στην Επιτροπή, έπειτα από την αποχώρηση σύσσωμης της αντιπολίτευσης, όταν έγινε καθαρό, πως τα μέλη της Επιτροπής από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, δεν είχαν τη διάθεση να προχωρήσουν σε κλήση των προστατευόμενων μαρτύρων στην Επιτροπή.

Στην σημερινή συνεδρίαση της ειδικής επιτροπής, οι δύο εισηγητές κ.κ. Νίκος Παρασκευόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ) και Γιώργος Λαζαρίδης (ΑΝΕΛ) παρουσίασαν τις εισηγήσεις τους. Ακολούθησε συζήτηση και τελικά, λαμβάνοντας υπόψη τις δύο εισηγήσεις που συγκλίνουν, τα μέλη της Ειδικής Επιτροπής αποφάνθηκαν ότι η Βουλή δεν έχει την αρμοδιότητα να διώξει πράξεις της δωροληψίας-δωροδοκίας και πράξεις νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές πράξεις που φέρονται ότι τελέστηκαν από τα δέκα πολιτικά πρόσωπα στην υπόθεση Novartis. Ως εκ τούτου η πλειοψηφία της Επιτροπής αναγνωρίζει την αρμοδιότητα της τακτικής δικαιοσύνης.

Η κρίση αυτή των μελών της πλειοψηφίας θα είναι ενσωματωμένη, αναλυτικά και τεκμηριωμένα, κατά τη δήλωση του προέδρου της Επιτροπής Θοδωρή Δρίτσα, στο πόρισμα που θα ακολουθήσει και το οποίο, σύμφωνα με όσα προβλέπει ο Κανονισμός, θα κατατεθεί για συζήτηση και έγκριση στην Ολομέλεια.

Η Ειδική Επιτροπή θα συνεδριάσει την επομένη Τρίτη 24 Απριλίου με θέμα ημερήσιας διάταξης την έγκριση του τελικού πορίσματος. Όπως συνέβη και με τις προηγούμενες συνεδριάσεις έτσι και για την επικείμενη συνεδρίαση θα απευθυνθεί πρόσκληση σε όλα τα μέλη της Επιτροπής να προσέλθουν και η πρόσκληση θα περιλαμβάνει ειδική αναφορά με την οποία θα καλούνται τα κόμματα, μέχρι την ερχόμενη Τρίτη, να έχουν παραδώσει στη Γραμματεία τις πορισματικές τους θέσεις. Στόχος είναι την ερχόμενη Τρίτη η Ειδική Επιτροπή να ολοκληρώσει τις εργασίες της με την έγκριση του πορίσματος. Πάντως δεδομένου ότι Επιτροπή έχει προθεσμία να παραδώσει το πόρισμά της ως τις 27 Απριλίου, δεν αποκλείεται και μια ακόμη συνεδρίαση μέχρι την εκπνοή της προθεσμίας.     

insider.gr

Βάση δεδομένων πρώην μυστικών πρακτόρων αλιεύει φωτογραφίες χρηστών του Facebook

Ενώ το ζήτημα της διαρροής των στοιχείων εκατομμυρίων χρηστών του Facebook προς τη βρετανική εταιρεία Cambridge Analytica έχει φέρει στο φως της δημοσιότητας ορισμένες «σκοτεινές» πτυχές του κόσμου των κοινωνικών δικτύων, ένα νέο σκάνδαλο απειλεί να αμαυρώσει περαιτέρω το προφίλ του Μαρκ Ζούκερμπεργκ και του αμερικανικού κολοσσού που διεθύνει.

Συγκεκριμένα, η εταιρεία Face-Int, η οποία δημιουργήθηκε από τέως εργαζόμενους σε μυστικές υπηρεσίες, συγκεντρώνει από το 2013 φωτογραφίες και βίντεο από το Facebook, το YouTube και άλλες ιστοσελίδες, τα οποία ακολούθως επεξεργάζεται με την τεχνολογία Face Recognition και στη συνέχεια τα αποθηκεύει σε μία βάση δεδομένων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Κάνοντας χρήση φωτογραφιών ή βίντεο που έχουν αλιευθεί από το διαδίκτυο, το Σύστημα Αναγνώρισης Προσώπου (Face Recognition) μετράει τις αποστάσεις ανάμεσα σε 80 περίπου «κομβικά» σημεία του προσώπου, δημιουργώντας ένα «αποτύπωμα» του τελευταίου, απολύτως μοναδικό στον καθένα, το οποίο έπειτα αναγνωρίζεται εύκολα μέσω μίας αλγοριθμικής εφαρμογής από κάμερες ασφαλείας κ.λπ. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του Συστήματος Αναγνώρισης Προσώπου και της σχετικής βάσης δεδομένων, το λογισμικό αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ταυτοποίηση υπόπτων για τρομοκρατία.

Εντούτοις, ακτιβιστές υπέρ των προσωπικών ελευθεριών και της ιδιωτικότητας, καθώς και ειδικοί επιστήμονες, επισημαίνουν ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος τα στοιχεία αυτά να χρησιμοποιηθούν για τη δίωξη και τη φίμωση πολιτικών αντιπάλων και την παρακολούθηση εργαζομένων. Επιπλέον, το περιθώριο λάθους, αν και μικρό, είναι υπαρκτό και είναι πιθανό να οδηγήσει στη δίωξη και καταδίκη απόλυτα αθώων ανθρώπων.

Η Face-Int έχει τροφοδοτήσει στο παρελθόν την αμερικανική κυβέρνηση και τις υπηρεσίες ασφαλείας της, μεταξύ των οποίων και την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (NSA), με διάφορες τεχνολογίες αιχμής στον τομέα της παρακολούθησης και των μυστικών υπηρεσιών.

dikaiologitika.gr

Σταματήστε το πολιτικό freak show!

Τα κανάλια και οι υπεύθυνοί τους οφείλουν να καταλάβουν: η συμβολή τους στην αναπαραγωγή του πολιτικού χουλιγκανισμού είναι μεγάλη. Και επειδή η εποχή κρύβει κινδύνους, καλά θα κάνουν να υιοθετήσουν μία άλλη στάση

  

γράφει ο Αγγελος Κωβαίος

Οσο οδεύουμε προς εκλογές, όλα τα πολιτικά τέρατα θα βγουν στο σεργιάνι και θα ξεπουλάνε την πραμάτεια τους όσο όσο.

Εθνικιστές, αριστεριστές, ναζιστές, ακροδεξιοί, γραφικοί και άλλοι διάφοροι θα τα δώσουν όλα. Είτε έχοντας συναίσθηση του τι κάνουν και τι λένε είτε όχι, είτε απλώς ακολουθώντας εντολές, είτε απευθυνόμενοι σε μάζες αμφιβόλου αντίληψης ή διάθεσης να αντιληφθούν σε ποια κατάσταση βρίσκεται η χώρα, από τι απειλείται και πώς μπορεί να τη γλιτώσει.

Τα φαινόμενα έχουν ήδη αρχίσει να εκδηλώνονται. Ηδη εδώ και μερικές εβδομάδες, με τρόπο μαγικό και υπόγειο, τα τηλεοπτικά παράθυρα και οι ραδιοφωνικές συχνότητες έχουν αναδείξει νέους πολιτικούς αστέρες, τους οποίους πιθανόν (σε μία αθώα εκδοχή…) δεν γνώριζαν ούτε οι ψηφοφόροι τους.

Με θεματολογία ποδοσφαιρική και έκφραση όλων των συμπλεγμάτων της νεότερης Ελλάδας, μέλη του Κοινοβουλίου έχουν ανοίξει διάλογο με το κοινό τους, με χουλιγκανικούς όρους, μη διστάζοντας μάλιστα να λιβανίζουν συγκεκριμένο επιχειρηματία και να λένε τις γνωστές γραφικότητες – «να καεί η πο@@@να» η Βουλή» ήταν μία τελευταία παρέμβαση ενός βουλευτή από τη Θεσσαλονίκη ενώπιον ομάδας οπαδών. Επειδή δεν πήρε πρωτάθλημα η ομάδα τους.

Ετσι αναδεικνύονται σε μία περίοδο κρίσης μορφές όπως αυτές που απασχολούν τη δημοσιότητα τις τελευταίες εβδομάδες. Οπως ο μέχρι πρότινος άγνωστος βουλευτής της Ενωσης Κεντρώων, ο οποίος είναι μία αρκετά ενδιαφέρουσα περίπτωση και ως προς το εξής: έχει υιοθετήσει το στιλ και την επικοινωνιακή αντίληψη του πρώιμου Βασίλη Λεβέντη, των ημερών του Καναλιού 67.

Ομως υπάρχει κάτι άλλο, πολύ σοβαρότερο: γιατί πρέπει τα τηλεοπτικά κανάλια και τα ραδιόφωνα να διαθέτουν χρόνο στον εν λόγω βουλευτή; Για να απολογηθεί; Για να εξηγήσει όσα υποστηρίζει; Για να αναπαραχθούν οι διάφορες ανοησίες από τα κοινωνικά δίκτυα και από κάποια δήθεν media; Για να αστειεύονται μεταξύ τους οι τηλεπαρουσιαστές αφότου έχει αποχωρήσει από το παράθυρο ο πολιτικός χούλιγκαν;

Ο κύκλος της κρίσης, η οποία σύντομα θα γίνει και πολιτική έτσι όπως πάνε τα πράγματα, είναι μία αυτοτροφοδοτούμενη και αλληλοτροφοδοτούμενη διαδικασία. Και ο ρόλος των Μέσων σε αυτήν ήταν και είναι καθοριστικός.

Αν δεν σταματήσουν τα κανάλια, ιδιωτικά και δημόσια, να λειτουργούν ως πολιτικά freak shows, καλό θα είναι να προετοιμαστούν όλοι για πολύ σκληρές εικόνες, όπως τους αρέσει να λένε…     

Ο πατριωτισμός και οι ψευτομαγκιές…

Οι παλικαρισμοί, με όποιο πρόσχημα, απαγορεύονται. O σμηναγός Μπαλταδώρος υπεράσπιζε την πατρίδα, ακολουθώντας κανόνες και εντολές. Δεν έκανε του κεφαλιού του

Του Γιώργου Καρελιά

Μάθημα πρώτο (θεωρητικό): Τι είναι πατριωτισμός; Πατριωτισμός είναι να υπερασπίζεσαι την πατρίδα σου, όταν αυτή απειλείται ή κινδυνεύει. Πατριωτισμός δεν είναι να κάνεις ψευτομαγκιές.

Μάθημα δεύτερο (πιο πρακτικό): Πατριωτισμός είναι οι αναχαιτίσεις, που κάνουν οι πιλότοι με κίνδυνο της ζωής τους και με εντολές των αρμοδίων ανωτέρων τους. Πατριωτισμός δεν είναι να παίζεις με σκάφη και σημαιάκια, για να κάνεις φιγούρα στο Facebook. Αυτό είναι -στην πιο αθώα εκδοχή- επιπολαιότητα και βλακεία.

Μάθημα τρίτο (με ονόματα): Τον πατριωτισμό ενσάρκωνε ο σμηναγός Μπαλταδώρος, που έχασε τη ζωή του (έστω από λάθος χειρισμό, αλλά) επιστρέφοντας στη βάση του από αναχαίτιση, εξ ορισμού επικίνδυνη δραστηριότητα. Ο σμηναγός δεν έκανε του κεφαλιού του, είχε εντολές των ανωτέρων του. Πατρωτισμός δεν είναι αυτό που έκαναν αυτόκλητοι οι τρεις νεαροί από του Φούρνους, επειδή έτσι τους ήρθε «πάνω στον καφέ», για να «τιμήσουν» τον σμηναγό.

Αφήνουμε κατά μέρος όλες τις άλλες εκδοχές (πολιτικά κίνητρα κτλ), τις οποίες διαψεύδει ο ένας εξ αυτών (εδώ). Και παίρνουμε την πιο απλή -και αθώα- εκδοχή, αυτήν που οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι ισχύει. Εδώ, όμως, τίθεται ένα άλλο μεγάλο θέμα. Ο «παλικαρισμός» των τριών νεαρών δεν έγινε νύχτα και εν κρυπτώ. Οπως είπε δημοσιογράφος από την Σάμο το πρωί στον ΣΚΑΪ, έφυγαν με ταρατατζούμ από το λιμάνι. Ολοι το ήξεραν. Και δεν βρέθηκε ένας, πιο νουνεχής και υπεύθυνος (ο δήμαρχος, ο τοπικός πρόεδρος, κάποιος από το Λιμενικό ή την Αστυνομία), να τους πει: «Παιδιά, πριν το κάνετε, να ρωτήσουμε κάποιον πιο υπεύθυνο; Μήπως είναι επικίνδυνο;». Ουδείς. Ο επιπόλαιος πατριωτισμός επιβλήθηκε.

Υπενθυμίζουμε ότι και τα Ιμια κάπως έτσι ξεκίνησαν. Σύμφωνα με την πιο αθώα εκδοχή, Ελληνες πατριώτες της εποχής έστησαν μια σημαία, Τούρκοι δημοσιογράφοι την κατέβασαν, κάποιοι δικοί μας την ανέβασαν ξανά και ακολούθησαν όσα ακολούθησαν. Μπορεί η Τουρκία να επιδίωκε από χρόνια το «γκριζάρισμα» νησιών του Αιγαίου, που δεν αναφέρονται ρητά ως ελληνικά στη Συνθήκη της Λωζάνης, αλλά η αφορμή δόθηκε τότε, με την στιγμιαία εκδήλωση της πατριωτικής βλακείας.

Προλαβαίνω την, δήθεν αθώα, ένσταση: «Μα, δεν μπορεί κάθε Ελληνας πολίτης να ανεβάζει την ελληνική σημαία οπουδήποτε σε ελληνικό έδαφος;». Η απάντηση είναι απλή, όση απλότητα εμπεριέχει η λογική: όταν καθημερινά γίνεται της κακομοίρας στο Αιγαίο, όταν είναι αυτονόητο ότι οι απέναντι εκμεταλλεύονται κάθε αφορμή για τους δικούς τους σκοπούς, τότε δεν δικαιούται κανένας να τους δίνει τέτοια αφορμή. Υπάρχουν αρμοδιότεροι, από τον πρώτο τυχόντα, για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής.

Οι «παλικαρισμοί», άλλως ψευτομαγκιές, απαγορεύονται. Κανένα πρόσχημα δεν μπορεί να τις δικαιολογήσει. Η επίκληση της «απόδοσης τιμής» στον νεκρό σμηναγό είναι απαράδεκτη επιπολαιότητα. Ο σμηναγός Μπαλταδώρος υπεράσπιζε την πατρίδα ακολουθώντας κανόνες και εντολές ανωτέρων του. Δεν έκανε του κεφαλιού του. Ηταν πατριώτης με υπευθυνότητα, γιατί είχε διδαχθεί ότι άλλο ο πατριωτισμός και άλλο επιπολαιότητα και ανοησία. Το εμπόριο της εθνικοφροσύνης μας έχει στοιχίσει ακριβά. Και αυτό το εμπόριο έχει ξεκινήσει πολύ πιο πριν δυστυχώς από πιο υπεύθυνα πρόσωπα, τα οποία γίνονται αντικείμενο μίμησης. Καιρός να σταματήσουν.

Οπως είχε πει ο Δημόκριτος, «για τους ανόητους δάσκαλος δεν είναι η λογική, αλλά η συμφορά». Κάποιοι έχουν ευθύνη να αποτρέπουν τις ανοησίες, προλαβαίνοντας τα χειρότερα.     

«Εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι στιχάκι…»

Σαν σήμερα, στις 17 Απριλίου 2011, έφυγε από τη ζωή  ο Νίκος Παπάζογλου, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεότερης γενιάς (μετά τους Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Ξαρχάκο, κ.ά) του ελληνικού τραγουδιού.

Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1948. Ξεκίνησε τη μουσική του σταδιοδρομία την περίοδο 1965- 1970, συμετέχοντας σε συγκροτήματα ποπ μουσικής, όπως το συγκρότημα των Olympians. Μετά από μια περιπλάνηση στη Γερμανία και την Ιταλία, επιστρέφει στην Ελλάδα το 1976 και το 1977 παίρνει μέρος στην παράσταση «Αχαρνής, ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια» του Διονύση Σαββόπουλου.

Την ίδια περίοδο δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη, με προσωπική εργασία και μεράκι, το στούντιο «Αγροτικόν», που έγινε κυψέλη δημιουργίας μιας ολόκληρης μουσικής γενιάς και ταυτοχρόνως σημείο αναφοράς ενός μουσικού ρεύματος στην ελληνική μουσική, που καταγράφηκε σαν «Σχολή της Θεσσαλονίκης».

Το 1979 ηχογραφείται στο «Αγροτικόν» η «Εκδίκηση της Γυφτιάς» σε μουσική του Νίκου Ξυδάκη και στίχους του Μανώλη Ρασούλη με βασικό ερμηνευτή τον Παπάζογλου. Ένας δίσκος που έμελλε να αλλάξει το ρου του ελληνικού τραγουδιού και να κάνει γνωστό στο ευρύτερο κοινό τον Παπάζογλου.

Το 1983 κυκλοφορεί ο πρώτος προσωπικός του δίσκος, το «Χαράτσι», με πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία, όπου ο Παπάζογλου συστήνεται και σας συνθέτης. Το «Χαράτσι» ήταν το διαβατήριο του για το μεγάλο ταξίδι που ακολούθησε και τον καθιέρωσε ως έναν από τους πιο αγαπητούς δημιουργούς της νέας γενιάς.

Ακολούθησαν πολλοί ακόμα δίσκοι, ενώ ο Παπάζογλου κέρδιζε την εκτίμηση και την αγάπη του κόσμου μέσα από μια σειρά συναυλιών, ορισμένες εκ των οποίων χαρακτηρίζονται ιστορικές, με κύριο γνώρισμα τους τη μέθεξη κοινού και καλλιτέχνη σε ένα μουσικό πανηγύρι.

Στον Παπάζογλου οφείλουμε εν πολλοίς τον ξεχωριστό ήχο που προέκυψε από το συγκερασμό του ήχου της ροκ μουσικής με το ρεμπέτικο και το λαϊκό μας τραγούδι. Ένας συγκερασμός που στην περίπτωση του Παπάζογλου έχει τα γνωρίσματα της γνώσης αλλά και του σεβασμού των «ετερόκλητων» μουσικών στοιχείων. Ο λυγμός, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της φωνής του, έγινε η γέφυρα για να συναντηθούν αυτά τα δύο είδη σε μια εξόχως ενδιαφέρουσα σύνθεση.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

(1987) Η εκδίκηση της γυφτιάς

(1979) Τα δήθεν

(1984) Χαράτσι

(1986) Μέσω Νεφών

(1990) Σύνεργα

(1991) Επιτόπιος ηχογράφησις στο θέατρο του Λυκαβηττού

(1995) Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα

(2005) Μάισσα Σελήνη

(2008) ανθολογία

(2009) Ήμουν κι εγώ εκεί   

imerodromos.gr

«Ξεκλείδωτοι» οι κωδικοί του πλαστικού χρήματος για τις φορολογικές δηλώσεις του 2018

Παράθυρο για την κάλυψη του αφορολογήτου ορίου χωρίς να υπάρχει το απαιτούμενο όριο αποδείξεων με πλαστικό χρήμα υπό τον κίνδυνο του ελέγχου ανοίγει η απόφαση για τη συμπλήρωση των φετινών φορολογικών δηλώσεων.

Το βασικό έντυπο Ε1 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης φέρνοντας πιο κοντά την έναρξη υποβολής φορολογικών δηλώσεων και στη σχετική απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων Γ. Πιτσιλή δίνονται αναλυτικές οδηγίες για τη συμπλήρωσή τους. Φτάνοντας στον πίνακα 7 της φετινής δήλωσης όπου οι φορολογούμενοι έρχονται αντιμέτωποι με τους κωδικούς 049-050 όπου αναγράφονται οι δαπάνες για την κάλυψη του αφορολογήτου από μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες, αναφέρεται ότι «οι παραπάνω κωδικοί δεν προσυμπληρώνονται από τη Φορολογική Διοίκηση, αλλά οι ίδιοι οι φορολογούμενοι υπολογίζουν το σύνολο και το αναγράφουν.

Προς διευκόλυνση του υπολογισμού αυτού, η Φορολογική Διοίκηση αναρτά την ηλεκτρονική πληροφόρηση που έχει στη διάθεσή της και οι φορολογούμενοι έχοντας οι ίδιοι το βάρος της απόδειξης, αναγράφουν αυτά που πληρούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις».

Πρακτικά, όσοι φορολογούμενοι απειλούνται με πρόσθετο φόρο εξαιτίας μειωμένων δαπανών με πλαστικό χρήμα ενδεχομένως να μπουν στον πειρασμό να δηλώσουν «παραπανίσιες» αποδείξεις όπως συνέβαινε στο παρελθόν με τις χάρτινες. Το ρίσκο είναι μεγάλο. Αν εντοπιστούν σε έλεγχο είναι βέβαιο ότι θα το πληρώσουν ακριβά…

Από την απόφαση Πιτσιλή προκύπτει ακόμα ότι και φέτος οι σύζυγοι θα υποβάλλουν υποχρεωτικά από κοινού της φορολογικές τους δηλώσεις (όσοι έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης μπορούν να υποβάλλουν ξεχωριστά δήλωση) ενώ δεν αλλάζει τίποτα στα κλασικά χρονοδιαγράμματα πληρωμής του φόρου εισοδήματος σε τρεις διμηνιαίες δόσεις. Στην απόφαση ορίζεται ο τρόπος δήλωσης των εισοδημάτων από βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων τύπου airbnb σε ειδικό κωδικό στο έντυπο Ε2.

Το πλαστικό χρήμα

Σύμφωνα με την απόφαση στους κωδικούς 049-050 «Δαπάνη αγοράς αγαθών και παροχής υπηρεσιών», αναγράφονται τα χρηματικά ποσά που καταβλήθηκαν για τη διατήρηση της μείωσης φόρου σύμφωνα με το άρθρο 16 του ν.4172/2013.

Ο φορολογούμενος απαιτείται να έχει πραγματοποιήσει τις δαπάνες αυτές στην ημεδαπή ή σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ε.Ο.Χ. και να τις έχει εξοφλήσει με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, όπως ενδεικτικά κάρτες και μέσα πληρωμής με κάρτες (χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες, προπληρωμένες κάρτες -prepaid cards), μέσω λογαριασμού πληρωμών Παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών (μεταφορά πίστωσης, εντολές άμεσης χρέωσης, πάγιες εντολές, τραπεζικές ή ταχυδρομικές επιταγές), μέσω ηλεκτρονικής τραπεζικής (e- banking), ηλεκτρονικού πορτοφολιού (e-wallet κλπ.), το ελάχιστο ποσό των οποίων προσδιορίζεται ως ποσοστό του φορολογητέου εισοδήματός του, σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:

Οι κωδικοί δεν προσυμπληρώνονται από τη Φορολογική Διοίκηση, αλλά οι ίδιοι οι φορολογούμενοι υπολογίζουν το σύνολο και το αναγράφουν. Προς διευκόλυνση του υπολογισμού αυτού, η Φορολογική Διοίκηση αναρτά την ηλεκτρονική πληροφόρηση που έχει στη διάθεσή της και οι φορολογούμενοι έχοντας οι ίδιοι το βάρος της απόδειξης, αναγράφουν αυτά που πληρούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις. Δαπάνες οι οποίες έχουν μεν εξοφληθεί με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής αλλά δεν περιλαμβάνονται στην αναρτώμενη πληροφόρηση, συμπεριλαμβάνονται εφόσον πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις και αποδεικνύονται από τον φορολογούμενο με κάθε πρόσφορο μέσο.

Σε περίπτωση που κάποια από τα δικαιολογητικά που αφορούν δαπάνες διατήρησης μείωσης φόρου, έχουν κατατεθεί στον εργοδότη του φορολογούμενου ή στο ασφαλιστικό ταμείο/ ασφαλιστική εταιρία που είναι ασφαλισμένος, προκειμένου να αποζημιωθεί για την πραγματοποίηση αυτών των δαπανών, λαμβάνεται υπόψη μόνο το τυχόν μέρος της δαπάνης που επιβαρύνθηκε ο ίδιος ο φορολογούμενος.

Ενδεικτικά παραδείγματα τέτοιων δαπανών αποτελούν οι φαρμακευτικές, οι δαπάνες για την αγορά ορθοπεδικών ειδών (νάρθηκες, κηδεμόνες, υποδήματα κλπ.), αναλώσιμων νοσηλευτικών υλικών, αναπηρικών βοηθητικών οργάνων (πατερίτσες, αναπηρικά αμαξίδια, στρώματα κατάκλισης κλπ.), ειδικών μηχανημάτων (νεφελοποιητές, συσκευές αναρρόφησης, φιάλες οξυγόνου κλπ.), οι δαπάνες για έξοδα μετακίνησης και διαμονής των ασφαλισμένων, οι δαπάνες για νοσήλια, οι δαπάνες για βρεφονηπιακούς σταθμούς κλπ., όταν δεν καλύπτονται στο σύνολό τους από εργοδότες, ασφαλιστικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες δύναται να χρησιμοποιηθούν από τους φορολογουμένους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν αποτελούν δαπάνες που εκπίπτουν με βάση άλλη φορολογική διάταξη.

Προκειμένου να ληφθούν αυτά τα ποσά υπόψη, απαιτείται βεβαίωση του εργοδότη ή του ασφαλιστικού ταμείου ή της ασφαλιστικής εταιρίας από την οποία να προκύπτουν τα ακόλουθα:

α) Τα στοιχεία του προσώπου για το οποίο καταβλήθηκε η δαπάνη,

β) Ο τρόπος εξόφλησης και το συνολικό ποσό της δαπάνης, για το οποίο υποβλήθηκαν δικαιολογητικά,

γ) Ο αριθμός και η ημερομηνία της απόδειξης παροχής υπηρεσιών ή της απόδειξης λιανικής πώλησης στην οποία αναγράφεται το ποσό της δαπάνης,

δ) Το ποσό της δαπάνης που καλύφθηκε από τον εργοδότη ή το ασφαλιστικό ταμείο ή την ασφαλιστική επιχείρηση και

ε) Το υπόλοιπο ποσό της δαπάνης με το οποίο επιβαρύνεται ο φορολογούμενος.

Στην περίπτωση που η βεβαίωση εκδοθεί κατά το επόμενο έτος από το έτος που κατεβλήθησαν οι δαπάνες, είτε υποβάλλεται τροποποιητική δήλωση βάσει του άρθρου 19 του ν.4174/2013 για το έτος που κατεβλήθησαν, είτε δηλώνονται για να εκπέσουν στο έτος χορήγησης της βεβαίωσης.

Οι κωδικοί 051-052 καταργούνται λόγω του ότι με την κατάργηση του άρθρου 18 του ν.4172/2013, από 1.1.2017 και στο εξής οι ιατρικές δαπάνες δεν μειώνουν τον φόρο (ΠΟΛ. 1112/2017 εγκύκλιος) αλλά οι εν λόγω δαπάνες δηλώνονται μαζί με τις λοιπές δαπάνες του φορολογούμενου στους κωδικούς 049-050 (ΠΟΛ. 1100/2017 Απόφαση της Υφυπουργού Οικονομικών).

*Αναλυτικά, το νέο Έντυπο Ε1, το νέο Έντυπο Ε2 και οι οδηγίες για τη συμπλήρωση της φορολογικής δήλωσης, δημοσιεύονται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".

Έλενα Λάσκαρη