Η «ασθενής» μνήμη του Μητσοτάκη για τους «Γκοτζαμάνηδες»

Του Γεράσιμου Χολέβα     

Σήμερα, ακριβώς 55 χρόνια από τη μέρα που ο Γρηγόρης Λαμπράκης άφησε την τελευταία του πνοή, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στην εκπομπή «Ακραίως» στο ΣΚΑΪ, αναρωτήθηκε:

«Πείτε μου τώρα το παιδί των 17 ετών που θα ψηφίσει για πρώτη φορά και το ενδιαφέρει πώς θα είναι η Ελλάδα το 2030 εάν το ενδιαφέρει το 1963».

  Γιατί το είπε αυτό ο πρόεδρος της ΝΔ;

Ήθελε να συνεχίσει την πολιτική κοκορομαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αξιοποίησε πολιτικά τη φασιστική και τραμπούκικη επίθεση στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, κάνοντας ακόμα και απίθανους παραλληλισμούς με τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, μέσα από τα δικά του παπαγαλάκια.  Ας μην αναφερθούμε εδώ στη σχέση που μπορεί να έχει αυτό που εκπροσώπησε και εκπροσωπεί μέχρι σήμερα ο βουλευτής της ΕΔΑ, Γρηγόρης Λαμπράκης, με την «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ (των μνημονίων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ραγιαδισμού στις ΗΠΑ), κι ας επιστρέψουμε στον κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αναφέρθηκε γενικά στο παρελθόν, αλλά στην υπόθεση Λαμπράκη, όταν αναρωτιόταν τι ενδιαφέρει έναν 17χρονο τι έγινε το 1963. Και τι κατάφερε;

Να τα βάλει με την ιστορική μνήμη ενός λαού που γνωρίζει καλά τι θυμίζουν τα «τρίκυκλα», που ο πρόεδρος της ΝΔ δυσκολεύτηκε να καταλάβει αμέσως.

 «Έπρεπε να αναζητήσω λίγο στη μνήμη μου» (!), όπως θα δείτε και στο βίντεο παρακάτω.

Ο «πολιτικός κρατούμενος 6 μηνών από τη χούντα» – με την «ασθενή» μνήμη για του «Γκοτζαμάνηδες » – δεν ήθελε αυτή τη φορά αναφορές στην Ιστορία κι εμφάνισε τον εαυτό του ως εκπρόσωπο μιας πολιτικής δύναμης που να πει κάτι συγκεκριμένο για την επόμενη μέρα και

«όχι για το τι έγινε το 63 και τους Γκοτζαμάνηδες και τα τρίκυκλα».

   Υποστήριξε πως το θέμα

«αφορά κάποιους ανθρώπους που έζησαν αυτά τα γεγονότα»,

   για να προσθέσει αμέσως μετά πως πρόκειται για  «εποχές πονεμένες για την ελληνική ιστορία»…

Ο 17χρονος, κύριε Μητσοτάκη, «πολιτικέ κρατούμενε 6 μηνών από τη χούντα», δεν μπορεί να γνωρίζει επιλεκτικά την Ιστορία του τόπου και όποτε τον συμφέρει.

Ο 17χρονος, κύριε Μητσοτάκη, «πολιτικέ κρατούμενε 6 μηνών από τη χούντα», ότι πρέπει να γνωρίζει ότι ο Λαμπράκης, δολοφονήθηκε. Πέντε μέρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, σαν  σήμερα (ξημερώματα της 27ης Μαΐου), στις 22 Μαΐου 1963 ο οδηγός από ένα τρίκυκλο – αυτό που είχε πάνω τους «Γκοτζαμάνηδες» που δυσκολευτήκατε να θυμηθείτε – με σκεπασμένο αριθμό πέφτει πάνω στον Λαμπράκη. Ο Λαμπράκης – μετά από χτύπημα στο κεφάλι – πέφτει στην άσφαλτο και στο σημείο σχηματίζεται λίμνη αίματος ανάμεικτη με εγκεφαλικά υγρά.

Ο 17χρονος, κύριε Μητσοτάκη, «πολιτικέ κρατούμενε 6 μηνών από τη χούντα», που όπως είπατε πιστεύετε για τον εαυτό σας πως έχετε «καλές ιστορικές γνώσεις», θα γνωρίζετε για την τύχη και των φυσικών αυτουργών του εγκλήματος, αλλά και τους πολιτικούς αυτουργούς.  Εάν και πάλι δεν το καταλάβετε αμέσως – όπως με το τρίκυκλο και τους «Γκοτζαμάνηδες» – ρωτήστε κάποιον στην παράταξη σας με καλύτερες ιστορικές γνώσεις.

   

Νέα πολιτική κρίση στην Ιταλία: Ο Τζουσέπε Κόντε παρέδωσε την εντολή

  

Ξέσπασε βαθιά πολιτική κρίση στην Ιταλία και πλέον οι νέες εκλογές είναι πολύ ορατές. Ο Τζουσέπε Κόντε παρέδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Την είδηση επιβεβαίωσε ο γραμματέας του προεδρικού μεγάρου Κυρηνάλιου.

Οι προσπάθειές του, δηλαδή, απέβησαν άκαρπες και είναι πιθανός ο σχηματισμός κυβέρνησης τεχνοκρατών.

Ο Κόντε, ο οποίος παρέδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον ιταλό πρόεδρο Σέρτζιο Ματταρέλλα, έκανε μια σύντομη δήλωση κατά την έξοδό του από το μέγαρο Κυρηνάλιο.

«Ευχαριστώ τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους επικεφαλής της Λέγκα και των Πέντε Αστέρων. Κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια σε κλίμα πλήρους συνεργασίας με τις πολιτικές δυνάμεις που με υπέδειξαν», τόνισε ο Κόντε

«Εάν τίθενται όροι, δεν θα υπάρξει κυβέρνηση», είχε δηλώσει νωρίτερα ο ηγέτης της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι, αφού ο Ιταλός πρόεδρος απέρριψε τον Σαβόνα για υπουργό Οικονομικών όπως μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP).

Σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, η Λέγκα δεν δέχεται το βέτο του ιταλού προέδρου Ματταρέλλα, ενώ τα Πέντε Αστέρια φάνηκαν σχετικά πιο ελαστικά.

Ο γραμματέας της Λέγκα Ματτέο Σαλβίνι δήλωσε ότι «μαζί με τα Πέντε Αστέρια εργάσθηκε μέρα και νύχτα για να γεννηθεί η κυβέρνηση, αλλά υπάρχει μια αρχή που είναι απαράβατη» και ότι «για την Ιταλία αποφασίζουν Ιταλοί, και όχι Γερμανοί, ή άλλες εθνικότητες».

«Όλα αυτά ισχύουν αν υπάρχει Δημοκρατία, αλλά αν έχουμε μια αλυσίδα που δεν μας επιτρέπει να επιλέξουμε έναν υπουργό που δεν αρέσει στο Βερολίνο και στις ισχυρές εξουσίες, σημαίνει ότι είναι ο σωστός υπουργός», πρόσθεσε ο επικεφαλής της Λέγκα.

«Αν υπάρχουν απειλές της Ευρώπης, η κυβέρνηση δεν θα ξεκινήσει. Έχουμε συνοχή ελευθερία και θάρρος», είπε ο Σαλβίνι.

«Αν μπορούμε να δουλέψουμε ελεύθερα, αύριο εγώ θα αρχίσω να δουλεύω στο υπουργείο Εσωτερικών και θα αρχίσουν οι απελάσεις των λαθρομεταναστών. Διαφορετικά, θα πρέπει να ξαναδώσουμε, με εκλογές, τον λόγο στους Ιταλούς», ολοκλήρωσε.

Νωρίτερα είχε γίνει γνωστό πως ο πρόεδρος της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα απέρριψε τον Πάολο Σαβόνα, τον ευρωσκεπτικιστή υποψήφιο που παρουσίασε η ακροδεξιά Λέγκα και το λαϊκιστικό Κίνημα των 5 Αστέρων για την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών.

Ο ηγέτης της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι δήλωσε ότι ο συνασπισμός πρέπει να είναι σε θέση να ορίσει τους υπουργούς που θέλει. Τώρα οι ψηφοφόροι έχουν και πάλι τον λόγο, πρόσθεσε, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters.

Είναι πλέον κάτι παραπάνω από σαφές ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να ναυαγήσει όλη η προσπάθεια σχηματισμού νέας κυβέρνησης και όπως διαρρέεται από το προεδρικό μέγαρο, δεν πρόκειται για βέτο του προέδρου στο πρόσωπο του Σαβόνα, αλλά για ακαμψία των πολιτικών δυνάμεων της Λέγκα και των Πέντε Αστέρων.

Ο Τζεντιλόνι στηρίζει Ματαρέλα

Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι εξέφρασε την υποστήριξή του προς τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα. «Τώρα πρέπει να σώσουμε την μεγάλη μας χώρα», είπε.

Από την πλευρά του ο επικεφαλής του Κινήματος των 5 Αστέρων Λουίτζι Ντι Μάιο δήλωσε ότι η απόρριψη του ευρωσκεπτικιστή κθηγητή Πάολο Σαβόνα για την θέση του υπουργού Οικονομικών είναι «απαράδεκτη».

«Πρόκειται για μία πρωτοφανή σύγκρουση θεσμών», δήλωσε ο Ντι Μάιο μέσω του Facebook. «Ποιος ο λόγος να ψηφίζει κανείς, αν αποφασίζουν οι οίκοι αξιολόγησης;»

thetoc.gr   ΑΠΕ – ΜΠΕ

Το σκάνδαλο του Facebook και ο GDPR δημιουργούν νέες ευκαιρίες για τις εταιρείες

Του Greg Petro

Παρατηρήσατε ότι όλοι οι γίγαντες της τεχνολογίας έχουν ανανεώσει την πολιτική ασφαλείας-απορρήτου και πως αυτά τα updates έχουν σταλεί στους χρήστες μέσω υπολογιστή ή κινητού τηλεφώνου; Αναρωτηθήκατε για ποιον λόγο;

Facebook, GDPR, διαρροή προσωπικών δεδομένων. Θεέ μου! Η νέα εποχή της προστασίας των δεδομένων των καταναλωτών είναι εδώ.

Ενώ η χρήση των δεδομένων έχει οδηγήσει τον κόσμο σε συναρπαστικές και θετικές εξελίξεις όπως η τεχνητή νοημοσύνη (AI), η μηχανική μάθηση, και το ψηφιακό στοχευμένο εμπόριο, με την έλλειψη μιας νομοθεσίας που να προστατεύει τα προσωπικά στοιχεία, ήταν θέμα χρόνου τα πράγματα να σοβαρέψουν.

Χάρη στο σκάνδαλο διαρροής προσωπικών δεδομένων που εμπλέκει το Facebook και την εταιρεία Cambridge Analytica, το ζήτημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων είναι ένα καθοριστικό κεφάλαιο για το 2018 και τα επόμενα χρόνια. Ο Κανονισμός Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ή αλλιώς GDPR, έδωσε πίσω στους χρήστες τον έλεγχο των προσωπικών δεδομένων τους.

Πολλές εταιρείες και επιχειρήσεις του λιανικού εμπορίου, οι οποίες είναι γνωστό ότι συγκεντρώνουν τεράστιο όγκο δεδομένων, είναι μπερδεμένες για το τι πρέπει να κάνουν. Οι περισσότερες από αυτές συνέλεγαν δεδομένα με σκοπό να αναβαθμίσουν την εμπειρία και την εξυπηρέτηση του πελάτη. Και οι καταναλωτές ανταποκρίνονταν στη στρατηγική των εταιρειών, αυξάνοντας τις αγορές τους.

Αλλά η προσοχή στην προστασία των προσωπικών δεδομένων έχει αλλάξει τη συμπεριφορά των χρηστών. Είναι πολλοί εκείνοι που βρίσκονται σε δίλημμα, για το εάν πρέπει να "θυσιάσουν" τα προσωπικά τους δεδομένα για καλύτερες αγορές ή όχι. Αν και όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα προς το παρόν στο Facebook και στον GDPR, οι επιχειρήσεις του λιανικού εμπορίου πρέπει να είναι έτοιμες να ανταποκριθούν στις νέες προσδοκίες των καταναλωτών.

Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Όπως συμβαίνει συνήθως, σε όλες τις προκλήσεις πάντοτε υπάρχουν και ευκαιρίες - όπως η ενδυνάμωση της σχέσης εταιρείας-καταναλωτή.

Στις πρόσφατες επαφές μου με ανθρώπους της αγοράς, αντιλήφθηκα πως η πραγματική πρόκληση για τις επιχειρήσεις είναι πώς θα διαχειριστούν τα δεδομένα των χρηστών με σκοπό να ξαναχτίσουν μια σχέση εμπιστοσύνης με τους αυτούς. Μια σχέση που θα είναι ξεκάθαρη και τίμια.

"Όσο πιο σαφής είναι μια επιχείρηση με τους πελάτες της, βάσει των προσωπικών δεδομένων τους, τόσο πιο αξιόπιστη είναι. Χρησιμοποιήστε τα δεδομένα με έναν τρόπο τέτοιο ώστε να ανταποκρίνεστε στις ανάγκες τους. Δώστε τους πληροφόρηση και εμπειρίες που εκτιμούν", επισημαίνει η Κάρολιν Μαζούρο, επικεφαλής του τμήματος ψηφιακής ανάπτυξης των TGI Friday's.

Ο σκοπός των επιχειρήσεων πρέπει να είναι η καινοτόμα, προηγμένη εμπειρία του πελάτη, η οποία να εγγυάται ταυτόχρονα την προστασία των προσωπικών του δεδομένων.

Χάρη στον GDPR, ρίχνουμε μια ματιά στο μέλλον. Οι λιανέμποροι και οι εταιρείες που διασφαλίζουν ότι χρησιμοποιούν τα δεδομένα των καταναλωτών δεοντολογικά με ασφαλή τρόπο και γνωστοποιούν τη χρήση τους με διαφάνεια, θα ωφεληθούν από τις μεγαλύτερες πωλήσεις και έναν περισσότερο αφοσιωμένο πελάτη.  

Πότε θα καταβληθούν οι συντάξεις Ιουνίου

Ξεκινά τις επόμενες ημέρες η πληρωμή των συντάξεων. Αναλυτικά ανά Ταμείο, οι συντάξεις του Ιουνίου θα καταβληθούν ως εξής:

  

Την Τετάρτη 30 Μαΐου θα πληρωθούν οι συντάξεις του Δημοσίου, του ΙΚΑ, του ΝΑΤ, του ΚΕΑΝ και άλλων Ταμείων του υπουργείου Εργασίας. Την ίδια ημέρα θα πληρωθούν και οι προσωρινές συντάξεις Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας και Πυροσβεστικού Σώματος.

Την Παρασκευή 1η Ιουνίου θα πληρωθούν οι συνταξιούχοι του ΟΑΕΕ και του ΟΓΑ. Τη Δευτέρα 4 Ιουνίου θα καταβληθούν οι επικουρικές συντάξεις από το ΕΤΕΑΕΠ.

Φταίει η… λευκή μεσοαστή Μιμή Ντενίση!

Αφίσα οργάνωσης στοχοποιεί την ηθοποιό ως «λευκή ελληνίδα μεσοαστή» που θέλει να επιβάλει τον ρατσισμό και την αισθητική της στο Πεδίον του Αρεως με τις διαμαρτυρίες της για την κατάσταση του ταλαίπωρου άλσους. Οχι, δεν είναι ανέκδοτο. Είναι ο νόμος της ζούγκλας, με την ανοχή της Πολιτείας

  

γράφει ο Κοσμάς Βίδος

«Το Πεδίο του Αρεως είναι ένα πολυσυλλεκτικό πάρκο στο κέντρο της πόλης. Συγκεντρώνει τους/τις πολυεθνικούς-ες προλετάριους-ες από τις γειτονικές περιοχές και τις συνήθειές τους στο δημόσιο χώρο, είναι σημείο συνάντησης για τακτικούς θιασώτες όπως οι διάφοροι άντρες που παίζουν τάβλι ή χαρτοπαιξίες με στοιχήματα, καθώς και για υποκείμενα όπως οι τρανς, των οποίων η άνευ όρων παρουσία και κυκλοφορία στο δημόσιο χώρο δεν είναι κατά βάση δεδομένη. Ολα αυτά, και άλλα τόσα, συνθέτουν μια δημόσια σκηνή φύσει ασύμβατη με όσα η επιτροπή κατοίκων θα ήθελε για την πάρτη της. Μιλώντας στην απ’ έξω και με κριτήρια αισθητικά και όχι ως κομμάτι της πραγματικής ζωής του πάρκου. Δηλαδή ένα δημόσιο χώρο που να ταιριάζει στους λευκούς έλληνες μεσοαστούς των γύρω γειτονιών και τα γούστα τους, που να σηκώνει την κουράδα του σκύλου τους και τη σέλφι μετά το απογευματινό τρέξιμο».

Η αφίσα που το «Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι αρχιτεκτονικής» έχει τοιχοκολλήσει στα πέριξ του ταλαίπωρου άλσους είναι υπεράνω σχολιασμού και κριτικής. Ας πούμε απλώς πως επιβεβαιώνει την κοινωνική σύγχυση που μας έχει φέρει σε αυτή την τραγική κατάσταση – ή την κοινωνική σύγχυση ως αποτέλεσμα της τραγικής κατάστασης στην οποία μας έχουν φέρει οι πολιτικές που ακολουθούνται εδώ και χρόνια.

Το σουρεαλιστικό κείμενο συμπληρώνεται με φωτογραφία της Μιμής Ντενίση, μιας από τις… λευκές Ελληνίδες μεσοαστές των γύρω γειτονιών, από τη συμμετοχή της σε πρόσφατη διαμαρτυρία των κατοίκων. Η οποία Μιμή Ντενίση, κατά τους συντάκτες του κειμένου περιλαμβάνεται σε «μία χούφτα οργισμένων ηλιθίων που αξιοποιεί τις σχέσεις της, τις μούρες της και μικροπολιτικές πρακτικές επιπέδου facebook για να διαφημίσει τις διαθέσεις της για ένα κομμάτι της μητρόπολης. Και ειδικά για το συγκεκριμένο κομμάτι της μητρόπολης που δικαιωματικά, κι αυτό το λέμε με κάθε σιγουριά, αυτή τη χούφτα οργισμένων ηλιθίων δεν την χωράει».

Οχι, δεν είναι ανέκδοτο! Η αφίσα έχει πράγματι αναρτηθεί, για να καταγγείλει πως «το “πρόβλημα” με το Πεδίο του Αρεως δεν είναι κάτι άλλο πέρα από το συγκαλυμμένο ρατσισμό των ντόπιων μικροαστών και μεσοαστών απέναντι στους πραγματικούς χρήστες του πάρκου και όχι μόνο τους χρήστες ουσιών».

Ηρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα!

Δεν φταίνε όμως αυτά. Είδαν ανοιχτά και μπήκαν, η ζούγκλα είναι ένα χώρος ελεύθερος για όλους. Δεδομένου ότι η Πολιτεία άφησε το πάρκο να γίνει ζούγκλα, τώρα υφιστάμεθα τις συνέπειες, την εφαρμογή του νόμου της ζούγκλας που ευνοεί την επιβίωση του πιο δυνατού, εν προκειμένω του πιο επιθετικού, του πιο τραμπούκου, του πιο βίαιου. Αν και, για να ανατρέξω σε ένα παλαιότερο κείμενο που είχε δημοσιευτεί στο Protagon στις 16 Οκτωβρίου 2009 (το είχε γράψει ο Αλκης Γαλδαδάς), σύμφωνα με τον Φρανς ντε Βάαλ (Frans de Waal), έναν ολλανδό καθηγητή που ασχολείται με την κοινωνική συμπεριφορά των πιθήκων: «Ο πραγματικός νόμος της ζούγκλας μπορεί να μην είναι η επιβίωση του πιο δυνατού αλλά η συμπάθεια όσων κινούνται μέσα σ’ αυτή τη ζούγκλα».

Αυτή η συμπάθεια είναι αδύνατον να αναπτυχθεί σε ένα περιβάλλον διαρκούς υποβάθμισης και παρακμής. Στο περιβάλλον, δηλαδή, που εξακολουθεί να καλλιεργεί η υπεύθυνη για τη διαχείριση του πάρκου Περιφέρεια Αττικής με την απουσία της αλλά και με την άρνησή της να παραδεχτεί το μέγεθος του προβλήματος και να προχωρήσει σε δραστικές λύσεις. Με την αδράνειά της διώχνει τον πολίτη από έναν χώρο που του ανήκει και επιτρέπει την κατάληψή του από τους επαναστάτες του θράσους και της άγνοιας. Και από τους εμπόρους ναρκωτικών που πιο άγριοι και από τα άγρια θηρία, μέσα στη ζούγκλα που τους παρέχουμε (στο κέντρο της Αθήνας), βασιλεύουν και επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους.     

Λόρις Κάριους: Ο χορός του καταραμένου

Η τραγική εμφάνιση του γκολκίπερ της Λίβερπουλ στον τελικό του Champions League αποτυπώνεται στο γεγονός ότι κανένας συμπαίκτης του δεν πήγε να τον παρηγορήσει στο τέλος. Πώς μπορεί να συνέλθει ένας ποδοσφαιριστής μετά από κάτι τέτοιο;

Είναι γνωστό ότι η θέση του τερματοφύλακα είναι καταραμένη. Μπορεί να τα έχεις κάνει όλα τέλεια και ένα λάθος στο τελευταίο λεπτό να οδηγήσει στην ήττα. Δεν είναι η περίπτωση του Λόρις Κάριους, του τερματοφύλακα της Λίβερπουλ. Αυτός δεν είχε κάνει τίποτα τέλειο στον τελικό του Champions League —απλώς η εικόνα του ήταν τραγική, κατά τη διάρκεια του εφιαλτικού για αυτόν αγώνα αλλά ιδίως στο τέλος.

Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την εικόνα ενός τερματοφύλακα να βρίσκεται στο τέλος ολομόναχος και απαρηγόρητος στην περιοχή του, ενώ ο διαιτητής έχει σφυρίξει τη λήξη. Οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν οι πρώτοι που έσπευσαν να τον παρηγορήσουν, έπειτα ακολούθησε ένα μέλος του προπονητικού επιτελείου της Λίβερπουλ. Ως εκεί. Οι συμπαίκτες του τον αγνόησαν.

Μπορεί να σταθεί ένας παίκτης σε μια ομάδα μετά από μια τέτοια εμφάνιση; Και εντάξει, το 1-0 με το λάθος στον Μπενζεμά, διασώθηκε, υπήρξε ισοφάριση. Το 3-1 όμως; Το να χάνεις την μπάλα μέσα από τα χέρια σου ακυρώνει την ίδια τη φύση της δουλειάς του.

Και μπορεί να σταθεί ένας παίκτης σε αποδυτήρια όπου μοιάζει να είναι ανεπιθύμητος; Ακόμα και αν μετά το ματς οι απογοητευμένοι συμπαίκτες του μάζεψαν τις σκέψεις τους και του έδωσαν μια φιλική αγκαλιά, η εικόνα της μοναξιάς του μετά το σφύριγμα της λήξης δείχνει ότι κανείς τους δεν μπόρεσε να βρει μέσα του αυτά τα αντανακλαστικά ομαδικού πνεύματος για να σπεύσει να τον παρηγορήσει.

Υπό αυτήν την έννοια, δεν είναι η θέση του τερματοφύλακα καταραμένη, είναι ο Κάριους καταραμένος…

Ακόμα όμως και αν ο προπονητής του, ο συμπατριώτης του Γιούργκεν Κλοπ, τον στηρίξει δημοσίως, όπως είναι σίγουρο ότι το έκανε στη μεταξύ τους συζήτηση στα αποδυτήρια, ο Κάριους είναι απίθανο να μείνει στο Λίβερπουλ —είναι δε πολύ δύσκολο για μια κορυφαία ομάδα να του προσφέρει δουλειά μετά από αυτό τον εφιαλτικό τελικό όπου όλος ο πλανήτης τον είδε να γελοιοποιείται και να προσφέρει στους αντιπάλους τη νίκη.

Για τη Λίβερπουλ δεν τίθεται θέμα, σημειώνει στο BBC o Μαρκ Λόρενσον, παλιά δόξα του συλλόγου. «Χρειάζεσαι έναν κορυφαίο τερματοφύλακα για να κερδίσεις τρόπαια και αυτός δεν είναι. Εχουν την πολυτέλεια να συνεχίσουν να τον έχουν, ελπίζοντας ότι θα γίνει (κορυφαίος); Οχι. Ο Κάριους φαίνεται να έχει πάντα ένα λάθος επάνω του, και αυτό τους κόστισε τραγικά το βράδυ του Σαββάτου», λέει ο σπουδαίος Σκωτσέζος.

Ο Λόρενσον παρατηρεί ότι ακόμα και αν το λάθος με τον Μπενζεμά ήταν και λίγο θέμα τύχης και απροσεξίας, το δεύτερο λάθος, στο τρίτο γκολ της Ρεάλ ύστερα από το σουτ του Γκάρεθ Μπέιλ, δεν είναι κάτι που μπορεί να συνέλθει από αυτό. Και επιμένει ότι ο Γερμανός δεν είναι καν καλός τερματοφύλακας ακόμα και όταν καταφέρνε να αποκρούσει.

«Δεν είναι μόνο θέμα στοχοπροσήλωσης, είναι και θέμα τεχνικής. Εκεί έχει έλλειμμα» τονίζει ο Λόρενσον και σημειώνει ότι ο Κάριους όταν αποκρούει συνηθίζει να στέλνει την μπάλα όχι πλάι όπως πρέπει αλλά στο ίδιο μέρος απ΄όπου η μπάλα ήρθε, με συνέπεια να προσφέρει στον επιτιθέμενο μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτό συνέβη στην καταπληκτική απόκρουσή του στην προσπάθεια του Κριστιάνο Ρονάλντο όταν όμως έστειλε την μπάλα πίσω στον Μπενζεμά, ο οποίος ευτυχώς για τη Λίβερπουλ ήταν οφσάιντ.

Ο Κάριους μάζεψε όλο του το κουράγιο και πήγε -πάλι μόνος- προς τους οπαδούς της Λίβερπουλ στο στάδιο του Κιέβου να τους ζητήσει κλαίγοντας συγγνώμη. Εκείνοι τον χειροκρότησαν. Αλλωστε το σύνθημα του συλλόγου είναι το «You ‘ll Never Walk Alone». Στην περίπτωσή του όμως, θα γίνει μια εξαίρεση. Κανείς δεν θα μπορεί να τον δει να κάθεται κάτω από τα δοκάρια της ομάδας στην πρεμιέρα της νέας σεζόν τον Αύγουστο…   

protagon.gr

Σπάσε τη “βιτρίνα” του κόσμου, αν θες να αντικρίσεις την αλήθεια του

Σπάσε τη “βιτρίνα” του κόσμου αν θες να αντικρίσεις την αλήθεια του.

Γιατί στην αλήθεια κρύβεται το τέλειο!

Η τέλεια εικόνα δεν έχει να κάνει με καμιά βιτρίνα, με τίποτα στημένο και προσποιητό.

Κάτι που μένει ακλόνητο μες στις δυσκολίες της ζωής, μην κάνεις το λάθος και το περάσεις για τέλειο.

Να ’σαι σίγουρος, δεν έχει καν διαμορφωθεί.

Η ζωή είναι γεμάτη εικόνες, καλές και κακές, ευχάριστες και δυσάρεστες.

Υπάρχουν στιγμές… τις μισές τις πνίγει το γέλιο και τις άλλες μισές τις πνίγει το δάκρυ.

Η τέλεια εικόνα είναι πολλά πράγματα μαζί… και κάποια μέρα όλοι το συνειδητοποιούν και καταλαβαίνουν πως τέλειο είναι το αληθινό, το πέρα για πέρα πραγματικό, όχι το ψεύτικο, όχι το φανταστικό.

Η ζωή είναι καθρέφτης και δείχνει αυτό που είμαστε.

Δείχνει την κάθε μας αντίδραση, το πρόσωπό μας, τη φωνή και τη σιωπή μας.

Το τέλειο είναι το αληθινό και δεν είναι άπιαστο, μπορούμε να το έχουμε όλοι…

Φανερώνεται όταν λειτουργούμε ανθρώπινα, όταν καταπίνουμε τον εγωισμό, όταν δείχνουμε κατανόηση, όταν είμαστε εμείς…

Τι πιο εύκολο… απ’ το να είσαι εσύ…

Γι’ αυτό κάνε τη ζωή σου τέλεια… είναι εφικτό!

Photo: Author/Depositphoto

 enallaktikidrasi.com

Κυβερνητικό και αντιπολιτευτικό επίπεδο

Του  Γιώργου Σταματόπουλου

Κάθε συζήτηση στη Βουλή μεταξύ των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων μάς θυμίζει πόσο χαμηλά βρισκόμαστε ως λαός και ως κρατική πολιτική οντότητα. Αυτοί είμαστε, δεν μπορούμε κάτι παραπάνω, κάποια στιγμή πρέπει να το χωνέψουμε. Κι ας είναι αχώνευτο. Για να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο είναι ανάγκη να εμφανιστεί στο προσκήνιο η κοινωνία, ο λαός.

Αλλά ποια κοινωνία; Ποιος λαός; Αυτές οι έννοιες συναπαρτίζονται από γενναίους και αποφασισμένους, έτοιμους να πολεμήσουν ακόμη και με τα σώματά τους [υπερβολή] για να φανερωθεί το σώμα της χώρας, υγιές και συμπαγές και έτοιμο να ανοιχτεί στον ωκεανό της παγκόσμιας συνύπαρξης.

Το ερώτημα παραμένει: Πώς θα γίνει αυτή η εμφάνιση; Τίνι τρόπω; Ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του απάντηση, εάν βεβαίως είναι διατεθειμένος να συμμετάσχει σε διαδικασίες απάντησης αυτού του ερωτήματος. Με ξεσηκωμό; Με εξέγερση;

Αστεία πράγματα. Κάνοντας κατάληψη στα μέσα επικοινωνίας και κηρύσσοντας απεργία εκ μέρους των ίδιων των μέσων; Με την παραδειγματική εργασία τους μήπως ή μήπως με την άρνηση να εργαστούν υπ’ αυτές τις άθλιες συνθήκες;

Και πώς θα ζήσει η οικογένεια; Πώς θα πάμε διακοπές το καλοκαιράκι; Αυτά είναι σοβαρά ζητήματα και τα γνωρίζει άριστα η αριστερή ή αριστεροδεξιά κυβέρνηση -δεν παίζουν οι κορυφαίοι της με τα τόσο κρίσιμα προβλήματα του πόπολου και του τόπου.

Τα γνωρίζει επίσης η αντιπολίτευση, κυρίως η μείζων η οποία, παραδόξως, δεν έχει πάψει να φωνασκεί άνευ λόγου και ίσως χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι γίνεται περίγελως -ίσως και γελοία. Νέες Δημοκρατίες και Κινήματα Αλλαγής [ο πληθυντικός επ’ ουδενί λόγω είναι απαξιωτικός ή ειρωνικά εξισωτικός] δεν θα έπρεπε να έχουν τόσο θράσος και να επιτίθενται κατ’ αυτόν τον ασεβή και αγενή τρόπο στην τωρινή κυβέρνηση. Οι ίδιοι έχουν δοκιμαστεί και έχουν οβελιστεί από τη λαϊκή προτίμηση. Εχουν τους φανατικούς οπαδούς αλλά δεν ερείδονται στο λαϊκό αίσθημα.

Τώρα, γιατί επιμένουν; Διότι γνωρίζουν ότι όλοι έχουμε κοντή μνήμη και μικρά συμφέροντα, που μπορεί να «δικαιωθούν» κατ’ ελάχιστον με μια πιθανή αλλαγή -μας αρκεί αυτό το ελάχιστο. Είπαμε: αυτοί είμαστε, του ελάχιστου φανατικοί, αφού δεν μπορούμε να είμαστε σοβαροί και συνετοί, άμα τε και εναργείς πολίτες. Τι σημαίνουν όλοι αυτοί οι προσδιορισμοί είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο [δυσαγγέλιο, μάλλον]. Ας πάει στα κομμάτια, ες κόρακα, έλεγαν οι αρχαίοι.

Από την αντιπολίτευση λοιπόν ξεχωρίζει τελευταία, ίσως γιατί μιλάει από θέσεως αμέριμνης ισχύος, ο γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος. Εχει δίκιο όταν λέει ότι η πρώτη φορά Αριστερά τσακίζει τον ελληνικό λαό και ότι κάνει πολύ καλά τη δουλειά της αστικής τάξης. Εχει δίκιο λέμε εμείς· ο ίδιος το πιστεύει; Είναι κι αυτό ακόμη ένα ερώτημα για την ελληνική κοινωνία, για τον πολιτικό διάλογο, για την εποικοδομητική σύγκρουση των ιδεών. Τι λένε οι αναγνώστες του facebook;

Ατάραχοι οδεύουμε οι πλείστοι προς... Πού πάμε αλήθεια; Αυτή η αταραξία... Μήπως θεωρούμε ότι είναι και όπλο μας; Είμαστε ένα κράτος, ο λαός του οποίου ουδέποτε έκανε κάτι ολοκληρωμένα. Ισως αυτό και να μας σώζει· ίσως ζούμε για να ολοκληρώσουμε την αυτογνωσία μας.

Λέγαμε για τη Βουλή -πολύ χαμηλό επίπεδο.

Ανώτατο Δικαστήριο Ισραήλ: «Δικαίωμα» τα πραγματικά πυρά εναντίον των Παλαιστινίων

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου και δεκάδες Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν και από ισραηλινά πυρά.

Ο Ισραηλινός στρατός μπορεί να σκοτώνει «νόμιμα» και «ηθικά» τον Παλαιστινιακό λαό. Αυτό απεφάνθη το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ. «Δεν υπάρχει δικαιοσύνη σε ένα σύστημα κατοχής». Αυτό είχε φωνάξει η Αχέντ Ταμίμι σε δημοσιογράφους όταν το Ισραηλινό στρατοδικείο της επέβαλε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών επειδή χαστούκισε δύο Ισραηλινούς στρατιώτες έξω από το σπίτι της,την ώρα που απειλούσαν την ίδια και την οικογένειας της!

Την Πέμπτη το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ επιβεβαιώνοντας του νόμους της κατοχής,  αναγνώρισε το δικαίωμα του στρατού να χρησιμοποιεί πραγματικά πυρά εναντίον των Παλαιστίνιων που διαδηλώνουν κατά μήκος των συνόρων της χώρας με τη Λωρίδα της Γάζας.

Με την απόφασή του, που εκτείνεται σε 41 σελίδες και δόθηκε στη δημοσιότητα χθες Πέμπτη το βράδυ από το ισραηλινό υπουργείο Δικαιοσύνης, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε ομόφωνα την προσφυγή ισραηλινών και παλαιστινιακών μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίες είχαν ζητήσει στα τέλη Απριλίου να σταματήσει ο ισραηλινός στρατός να χρησιμοποιεί πραγματικά πυρά εναντίον των Παλαιστινίων στη Γάζα.

Η πρόεδρος του Δικαστηρίου Έσθερ Χαγιούτ δέχθηκε την άποψη της ισραηλινής κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία οι διαδηλωτές στη Γάζα δεν είναι ειρηνικοί πολίτες, αλλά παράγοντες μιας «ένοπλης σύγκρουσης» μεταξύ του Ισραήλ και του ισλαμιστικού κινήματος Χαμάς!

Υπενθυμίζουμε ότι οι κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας διαδηλώνουν από τις 30 Μαρτίου κατά μήκος των συνόρων του θύλακα αυτού με το Ισραήλ με αίτημα το δικαίωμα των Παλαιστινίων να επιστρέψουν στη γη από την οποία εκδιώχθηκαν ή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κατά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948.

Τουλάχιστον 119 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από τότε που ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις από τα πυρά των Ισραηλινών στρατιωτών.

Αθώοι λοιπόν οι Ισραηλινοί στρατιώτες που σκοτώνουν παιδιά και ανθρώπους, ένοχη η Ταμίμι για ένα χαστούκι και χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες της που αντιστέκονται!

Η Ταμίμι σε επτά λέξεις είχε πει όλη την αλήθεια: «Δεν υπάρχει δικαιοσύνη σε ένα σύστημα Κατοχής». Ο κατοχικός στρατός και η κυβέρνηση του Ισραήλ, επιβάλλουν τους δικούς νόμους και κανόνες. Κηρύσσουν αθώους τους στρατιώτες τους που δολοφονούν και σακατεύουν τον Παλαιστινιακό λαό και κηρύσσουν «ένοχη» κάθε πράξη αντίστασης. Στην κατοχή δεν υπάρχει δικαιοσύνη… Τους νόμους τους επιβάλεις ο κατακτητής και ο κατακτημένος έχει ως μοναδική διέξοδο την αντίσταση! Αυτό πράττει ο Παλαιστινιακός λαός, αυτό έπραξαν οι λαοί όλου του κόσμου όταν αποφάσισαν να κατακτήσουν την ελευθερία τους.

imerodromos.gr  

Η ελευθερία είναι γραμμένη στο DNA μας

«Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος».

Ζαν-Πολ Σαρτρ

~~~~~~~~~~~~

Είδα ένα πολύ έντονο όνειρο χθες. Βρισκόμουν πάνω σ’ ένα εμπορικό πλοίο που διέσχιζε τον Ατλαντικό. Κάποια στιγμή είπα σε κάποιον άλλο επιβάτη ότι θα ήθελα να βουτήξω στη θάλασσα.

«Δεν γίνεται», μου είπε αυτός, «δεν μπορείς να το κάνεις, είμαστε στη μέση του ωκεανού.»

Δεν του απάντησα. Μόνο ανέβηκα στην κουπαστή και έπεσα.

Ήταν πολύ τρομακτικό. Καθώς έπεφτα τα πάντα σκοτείνιαζαν. Κι όταν βρέθηκα στο νερό ένοιωσα τα χιλιόμετρα βάθους που υπήρχαν από κάτω μου.

Σαν να μπήκα στο google earth είδα τον εαυτό μου από πολύ ψηλά, μια κουκίδα που κολυμπούσε στην καρδιά του σκότους.

Υπήρχαν τεράστια κύματα και κατάλαβα ότι το καράβι δεν μπορούσε να στρίψει τόσο εύκολα για να με περισυλλέξει.

Τρόμος, έτσι όπως το γράφει ο Κόνραντ στη Καρδιά του Σκότους και το προφέρει ο Μάρλον Μπράντο στο Αποκάλυψη, Τώρα! (the horror…)

Έπειτα είδα να βρίσκομαι σ’ ένα νησί και να χαμογελώ που κατάφερα να επιζήσω απ’ αυτό, που τόλμησα να το ζήσω αυτό, τη Βουτιά.

~~{}~~

Συνηθίζεται πολύ τα τελευταία χρόνια να γίνονται αναφορές στην ανελευθερία του ανθρώπου. Πως είμαστε εκ γενετής παγιδευμένοι στις καταστάσεις κι ότι ουσιαστικά τίποτα δεν αποφασίζουμε ελεύθερα.

Όνομα, θρησκεία, γλώσσα-έθνος, οικονομικο-κοινωνική κατάσταση, ακόμα και ο χαρακτήρας, η ζωή μας, όλα είναι προαποφασισμένα για μας. Κι ότι εμείς απλώς εκτελούμε το «πρόγραμμα» που μας φόρτωσαν.

Όμως ο άνθρωπος είναι το μόνο πραγματικά ελεύθερο ον, γιατί η ελευθερία βούλησης είναι απόρροια του γενετικού μας κώδικα, του χαοτικού εγκεφάλου μας και της επίγνωσης της ύπαρξης.

Γεννιόμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι.

~~

Οι Γουότσον και Κρικ ανακάλυψαν το 1953 τη χημική δομή του DNA. Κάθε έμβιο, μαζί και ο άνθρωπος, μπορούσε να αναλυθεί σε μερικά αμινοξέα και μερικούς ασθενείς δεσμούς υδρογόνου.

Τέσσερα «γράμματα», A T C G, μπορούσαν να περιγράψουν τα πάντα για τη ζωή -και την ανθρώπινη φύση. Ήταν τόσο απλό.

Το 1990 ξεκίνησε το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος, προκειμένου να αποκρυπτογραφηθεί πλήρως η γενετική πληροφορία του είδους μας, του Homo Sapiens Sapiens.

Μόλις το ολοκληρώναμε θα είχαμε τη λύση για κάθε πρόβλημα κι ασθένεια. Ήταν τόσο απλό.

Αλλά δεν ήταν. Το πρώτο εύρημα του Προγράμματος που προκάλεσε έκπληξη (αν όχι τρόμο) ήταν το συγκλονιστικό μέγεθος του γονιδιώματος μας.

Χρειαζόμαστε μόνο 90 εκατομμύρια ζευγάρια βάσεων του DNA για να κωδικοποιηθούν οι 100.000 διαφορετικές πρωτεΐνες του ανθρώπινου σώματος. Αυτά θα αρκούσαν για να δημιουργηθεί ένας βιώσιμος άνθρωπος.

Όμως στην πραγματικότητα έχουμε περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια ζευγάρια βάσεων. Που μοιάζει να είναι άχρηστο.

Περισσότερο από το 95% του ανθρώπινου DNA αποτελείται από αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν εσόνια (ή ιντρόνια), τα οποία είναι εκτενή τμήματα επαναλαμβανόμενων αλληλουχιών που δεν κωδικοποιούν καμία πρωτεΐνη.

Όπως το Σύμπαν φαίνεται να αποτελείται κυρίως από Σκοτεινή Ύλη, έτσι κι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος κυρίως από Άχρηστο Υλικό.

Όμως χωρίς τη Σκοτεινή Ύλη δεν θα μπορούσε να υπάρχει Σύμπαν, χωρίς το Άχρηστο Υλικό δεν θα ήμασταν άνθρωποι.

Το 95% της (υποτιθέμενης) πλεονάζουσας πληροφορίας που υπάρχει στα κύτταρα μας είναι εκείνη που κάνει τον καθένα από μας εξαιρετικά διαφορετικό.

Οι δυνατότητες που δίνει αυτό το 95% όταν ενεργοποιηθούν, συχνά τυχαία, κάνουν διαφορετικούς τους ομοζυγωτούς δίδυμους, διαφοροποιούν κάθε άτομο, μπορούν να οδηγήσουν και σε μετάλλαξη του είδους.

Τελικά το DNA μας δεν είναι σαν ένα εγχειρίδιο χρήσης 9 σελίδων, αλλά πιο πολύ σαν ένα μεταμοντέρνο λογοτεχνικό μυθιστόρημα κολοσσιαίων διαστάσεων, που κάθε αναγνώστης το αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο.

~~

Θα έφτανε αυτό για να κατανοήσουμε την μοναδικότητα του ατόμου. Όμως το Δόγμα των Κρικ-Γουάτσον για το γονίδιο που δεν αλλάζει κατέρρευσε.

Όχι μόνο έχουμε «άχρηστες σελίδες» στο βιβλίο μας, αλλά αυτές μπορούν και ν’ αλλάξουν. Τα γονίδια υφίστανται διάσπαση και επανασύνδεση, επιδιόρθωση, μεθυλίωση, και ενίοτε μεταπηδούν σε άλλα χρωμοσώματα. Αυτά τα φαινόμενα αποκαλούνται επιγενετικά, και είναι σαν ο παρατηρητής να επηρεάζει το παρατηρούμενο, ν’ αλλάζουμε την πλοκή του «βιβλίου» μας.

Η ζωή έχει διαλεκτικό χαρακτήρα.

Τα κύτταρα μας, συνδιαλεγόμενα με το περιβάλλον μας, ανατροφοδοτούν το DNA μας, το διαφοροποιούν.

Το ανθρώπινο DNA εξαρτάται από τα… συμφραζόμενα. Το γονιδίωμα μας είναι όμοιο κατά 42% με ενός εντόμου και κατά 98,7% με ενός χιμπαντζή, αλλά εμείς είμαστε εντελώς διαφορετικοί (με κάποιες ομοιότητες) κι απ’ τα δύο.

Η ανθρώπινη φύση μας τροποποιείται διαρκώς απ’ τις συνθήκες και τις επιδράσεις του περιβάλλοντος.

Ώσπου φτάσαμε να έχουμε έναν τεράστιο εγκέφαλο, ώσπου μπορέσαμε να αντιληφθούμε τη μοναδικότητα μας, κι εκεί ξεκίνησε να περιπλέκεται ακόμα περισσότερο η κατάσταση.

~~

Το πιο περίπλοκο δημιούργημα στο γνωστό σύμπαν, ο ανθρώπινος εγκέφαλος, αντιστοιχεί χοντρικά στον ίδιο αριθμό γονιδιών με εκείνο του ποντικού.

Η πολυπλοκότητα του εγκεφάλου δεν εξαρτάται από το μέγεθος του γονιδιώματος (κάποια είδη αμοιβάδας έχουν μεγαλύτερο γονιδίωμα απ’ το ανθρώπινο).

Τι καθορίζει τότε τον ανθρώπινο εγκέφαλο; Θα μπορούσαμε να πούμε τίποτα, αλλά πιο σωστό είναι να πούμε: «Το Χάος».

Ο σπουδαίος Ιάπωνας γενετιστής Μοτόο Κίμουρα απέδειξε ότι η εξέλιξη είναι αλματώδης και τυχαία (χαοτική).

Το 2002 ο Μάικλ Έλογουιτς (Michael Elowitz) έδειξε ότι ο βιολογικός «θόρυβος» (επιστημονικό συνώνυμο του χάους) είναι εγγενής στη γονιδιακή έκφραση.

Ο νευροεπιστήμονας Φρεντ Γκέιτζ ανακάλυψε ότι υπάρχουν «άχρηστα γονίδια» σε ασυνήθιστα μεγάλη ποσότητα στους νευρώνες. Αυτά τα ενοχλητικά τμήματα DNA χώνονται στο 80% των εγκεφαλικών κυττάρων μας, τροποποιώντας το γενετικό τους πρόγραμμα.

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του αυτές οι χαοτικές αλλαγές δημιουργούσαν έναν πληθυσμό από εντελώς μοναδικά μυαλά, αφού κάθε εγκέφαλος αντιδρούσε διαφορετικά κι απρόβλεπτα στις επιρροές του περιβάλλοντος και στα αντιμεταθετά στοιχεία του DNA.

Σύμφωνα με τον Γκέιτζ, όλη αυτή η εγκεφαλική αναρχία λειτουργεί προσαρμοστικά, καθώς επιτρέπει στα γονίδια μας να δημιουργούν απεριόριστη ποικιλία μυαλών.

~~

Κι ακόμα αναφερόμαστε σε εγκεφάλους που δεν παίρνουν αποφάσεις που αλλάζουν τη ζωή τους.

Μέχρι κάποια ηλικία είμαστε το αποτέλεσμα της πολύπλοκης βιολογίας μας και της αλληλεπίδρασης της με τον περίπλοκο εξωτερικό κόσμο. Ένα νήπιο δεν μπορεί να επιλέξει θρησκεία ούτε όνομα. Αλλά δεν υπάρχουν ούτε δύο όμοια νήπια.

Όσο μεγαλώνουμε τόσο επιλέγουμε την ελευθερία μας ή τη σκλαβιά μας.

Μπορεί να έχεις γεννηθεί χριστιανός, να έχεις βαφτιστεί χριστιανός όταν ήσουν ενός έτους. Αλλά τίποτα δεν σε εμποδίζει να γίνεις βουδιστής, σατανιστής ή άθεος όταν μεγαλώσεις.

Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα έργο σε εξέλιξη, όχι μια κατάσταση.

Κάθε μέρα μπορούμε να επιλέξουμε αν θα μείνουμε στο πλοίο ή αν θα βουτήξουμε στον ωκεανό. Κάθε μέρα παίρνουμε (μικρές;) αποφάσεις που αλλάζουν τη ζωή μας, την κοινωνία μας, την ιστορία.

Είμαστε καταδικασμένοι, εφόσον αποκτήσαμε επίγνωση, να αποφασίζουμε τι θα κάνουμε, πόσα τολμάμε να τολμήσουμε.

Όσο πιο δύσκολες βουτιές επιχειρούμε τόσο περισσότερα μπορούμε να κερδίσουμε -ή να χάσουμε.

Όμως αυτό είναι το μεγαλείο και η τραγωδία του ανθρώπου. Ότι η ελευθερία του είναι συνυφασμένη με την υπευθυνότητα.

Για να είσαι ελεύθερος πρέπει να είσαι έτοιμος να υποστείς τις συνέπειες των αποφάσεων σου.

Πόσα τολμάς να κάνεις;  

sanejoker.info