Εσείς τι λέτε, είναι ωραίος ο Κούλης;

Μια μανία (η απαλλαγή του απ’ το παρωνύμιο «Κούλης») και μια ψύχωση (η επιθυμία του για μια δημόσια εικόνα με στοιχεία ηγετικής λάμψης και ωραιότητας... «τύπου Τσίπρα») στοιχειώνουν τον πρόεδρο της Ν.Δ.

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Το ωραίο δεν είναι παρά η υπόσχεση της ευτυχίας, αποφαίνεται ο Σταντάλ. Όμως, τι είναι το ωραίο; Είναι ωραίος, ας πούμε, ο τραγουδιστής Αργυρός; Η δεκαεξάχρονη ανιψιά μου τον βλέπει σαν θεό! Θα ήταν ευτυχισμένη αν, απλώς, τον έβλεπε από κοντά να τραγουδάει «Λιώμα θα ’μαι λιώμα / Μα θα σκέφτομαι εσένα ακόμα / Το πρωί σε κώμα / θα γυρεύω το δικό σου στόμα»...

Απ’ αυτήν την άποψη, ο Σταντάλ έχει δίκιο, το ωραίο δεν είναι παρά η υπόσχεση της ευτυχίας: ένας πίνακας του Άντυ Γουώρχολ, ένα κόσμημα του Καρτιέ, ο Ντάνος του Survivor, ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση (χθες), η Ν.Δ. στην... εξουσία (σήμερα), ένα ζευγάρι γόβες Louboutin, μια βίλλα στην Εκάλη, ο Ολυμπιακός Πειραιώς, ο Μάρλον Μπράντο (κάποτε), ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (τώρα), η... γυναίκα του γείτονα, μια Φεράρι, ένα πλυντήριο πιάτων, ο Γιάννης Αντετοκούμπο, μια θέση στο Δημόσιο, η Μόνικα Μπελούτσι (κάποτε), η Σκάρλετ Γιόχανσον (τώρα), ο Αλέξης Τσίπρας (χθες), ο Κυριάκος Μητσοτάκης (σήμερα), δεν είναι παρά υποσχέσεις ευτυχίας για εκείνους που βλέπουν «ωραία» αυτά τα υποκείμενα ή τα αντικείμενα...

Πολλοί βρίσκουν ωραία, έως και... φεγγαρόφωτη, την υπουργό της Ν.Δ. Δόμνα Μιχαηλίδου - άλλοι την τοποθετούν στο επίπεδο της γραφικής θρησκόληπτης κ. Ελένης Λουκά. Αλλά είναι ωραία η κ. Μιχαηλίδου; Και είναι ωραίο το πολιτικό τοπίο της χώρας μετά την αλλαγή κυβερνώντος κόμματος, κυβέρνησης, πρωθυπουργού;

Λοιπόν, τι λέτε, είναι ωραίος ο... Κούλης; Μη γελάτε, κυρίες μου, κύριοι, αφήστε κατά μέρος τα αμήχανα χαμόγελα∙ ναι, είμαι ένας σοβαρός, υποτίθεται, δημοσιογράφος, και πάντως όχι ένας απ’ αυτούς τους γιαλαντζί σημερινούς, τους μισθοφόρους πληκτρολογίων τεχνητής νοημοσύνης - αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Και ναι, παρά το εγνωσμένο του δεοντολογικού ύφους και ήθους μου, αποκαλώ τον «Κούλη» Κούλη!.. Με το αυτοκόλλητο κοινωνικό παρατσούκλι του δηλαδή, και ας είναι πια πρωθυπουργός.

Είναι; Προσωπικά αμφιβάλλω, όσο και ο ίδιος υποθέτω∙ αφού, σύμφωνα με πληροφορίες προερχόμενες από πρόσωπα του... μετακλητού δημοσιογραφικού περιβάλλοντός του, «το γεγονός ότι ενάμιση μήνα μετά την ορκωμοσία του, το διεθνοποιημένο πια παρατσούκλι ‘Κούλης’ (‘le petit “Koulis” est appelé au pouvoir’) τον ακολουθεί ακατάπαυστα και ως πρωθυπουργό τον στοιχειώνει...»

Εξηγούμαι... Πέρα από τα δεξιά μερεμέτια επικοινωνιακού χαρακτήρα σε βασικές φιλολαϊκές ρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Τσίπρα καθώς και τα copy paste... ιδιοκτησιακού χαρακτήρα σε άλλες, πέρα από τις απολυταρχικές παρεμβάσεις στα δημόσια ΜΜΕ και τις επείγουσες ρουσφετολογικές, υπέρ βιομηχάνων και μιντιαρχών φίλων και χορηγών, παρανομοθετικές διευθετήσεις, ο πρόεδρος της κυβέρνησης της Ν.Δ. τα δίνει όλα για να ξεφορτωθεί το παρατσούκλι του: «Η απαλλαγή του από το ταπεινωτικό παρωνύμιο Κούλης παραμένει πρώτο θέμα στην πολιτική ατζέντα του Κυριάκου», με ενημερώνουν οι πηγές μου...

Και με διαβεβαιώνουν πως ό,τι είδαμε, ό,τι ακούσαμε, ό,τι διαβάσαμε για Κυριάκο Μητσοτάκη τις πρώτες 50 μέρες της πρωθυπουργίας του (* γαλάζιο πουκάμισο χωρίς γραβάτα, τα μανίκια σηκωμένα, τα χέρια τεταμένα καθοδηγητικά προς τις χαμηλοβλεπούσες, μπρος στη σοφία του αρχηγού, ενάρετες υπουργίνες * ανέμελες ημίγυμνες πόζες σε λαϊκές πλαζ * αξύριστη θλίψη πίσω από γυαλιά - καθρέφτες με φόντο τα αποκαΐδια της Εύβοιας, κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ....) δεν είναι παρά επί μέρους στοιχεία μιας υπερπαραγωγής του επικοινωνιακού επιτελείου του (ενός πραγματικού στρατού μισθοφόρων δημοσιογράφων, συμβούλων επικοινωνίας και μιντιακών εξαπτέρυγων), με στόχο την άμεση απαλλαγή του πρωθυπουργικού προφίλ του από το μειωτικό παρωνύμιο «Κούλης»: «Ο πρόεδρος επιθυμεί να αποκτήσει, το συντομότερο δυνατόν ένα επικοινωνιακό, έστω, αμπαλάζ, ηγετικής λάμψης και ωραιότητας εφάμιλλης αυτής του Τσίπρα», καταλήγει ένας απ’ τους συνομιλητές μου...

Αν θέλετε τη γνώμη μου, η επιθυμία του Κούλη να απαλλαγεί από το παρατσούκλι του και να αποκτήσει ένα... περιτύλιγμα «ηγετικής λάμψης και ωραιότητας εφάμιλλης αυτής του Τσίπρα» δεν είναι παρά μια ψύχωση που «περιγράφει» τον φορέα της να συμπεριφέρεται περισσότερο σαν «Κούλης» («le petit ‘Koulis’ est appelé au pouvoir») παρά σαν πρωθυπουργός, που υποτίθεται πως έγινε: να παραμένει εγκλωβισμένος στο παρατσούκλι του, για πάντα Κούλης!

ΥΓ.: Παρατσούκλι, σύμφωνα με τον Νίκο Σαραντάκο (sarantakos.wordpress.com), «λέμε το πρόσθετο όνομα που δίνεται σε κάποιον, συνήθως (αλλά όχι πάντοτε) σκωπτικό ή ειρωνικό, από τον κοινωνικό του περίγυρο: το χωριό, το σχολείο, τον επαγγελματικό χώρο, την πιάτσα. Και εκφράζει μιαν ιδιότητα του παρονομαζόμενου, σωματική, πνευματική ή ηθική, ή κάποιο χαρακτηριστικό του...

   

Σπούδασε κι εσύ στο ΙΕΚ Δημοσιογραφίας «Το Μαξίμου»...

"Σπούδασε κι εσύ στο ΙΕΚ Δημοσιογραφίας «Το Μαξίμου» και μάθε από τους καλύτερους πως η δημοσιογραφία είναι ένα υπέροχο επάγγελμα γεμάτο συγκινήσεις αρκεί να ξέρεις πότε να το εγκαταλείψεις για χάρη ενός πολιτικού" έγραψε στο facebook, ο δημοσιογράφος Πέτρος Κατσάκος με αφορμή και τους τελευταίους διορισμούς του Ιάσωνα Πιπίνη και της Μαρίας Χουκλη σε θέση συμβούλων του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη

Συγκεκριμένα ο Πέτρος Κατσάκος έγραψε στο fb:

"Ακολουθεί πολιτική διαφήμιση:

- Και ο Δημήτρης Τσιόδρας;

- Και ο Γιώργος Ευθυμίου;

- Και ο Αργύρης Παπαστάθης;

- Και η Μαρία Χούκλη;

- Και ο Ιάσων Πιπίνης;

- Και ο Γιάννης Βλαστάρης;

- Και ο Δημήτρης Μητρόπουλος;

- Και που είσαι ακόμα...

Σπούδασε κι εσύ στο ΙΕΚ Δημοσιογραφίας «Το Μαξίμου» και μάθε από τους καλύτερους πως η δημοσιογραφία είναι ένα υπέροχο επάγγελμα γεμάτο συγκινήσεις αρκεί να ξέρεις πότε να το εγκαταλείψεις για χάρη ενός πολιτικού."

πηγή

Να πάει από κει που ’ρθε!

Γράφει η Νόρα Ράλλη

Σιχαίνομαι τον Αύγουστο. Τον σιχαίνομαι από τα βάθη της αλυσίδας του DNA μου.

Κατ' αρχάς, δεν μ' αρέσει τ' όνομα. Προς τιμήν, λέει, του Ρωμαίου αυτοκράτορα και τρίχες κατσαρές. Δεύτερον, δεν αντέχω που μου τρέχουν όλοι, μαζί με τις τρίχες τους, όχι μόνο στα ελληνικά «θέρετρα» αλλά και στα πάσης φύσεως «εναλλακτικά» στέκια και δεν βρίσκεις να απλώσεις πετσέτα σε άμμο ούτε για δείγμα. Αλλά και να βρεις αυτούς τους πέντε κόκκους άμμου που περισσεύουν (αν), είναι τίγκα στο πλαστικό: πλαστικά ποτήρια του καφέ, πλαστικά καλαμάκια, πλαστικά μπουκάλια αντηλιακού, πλαστικά μπουκαλάκια νερού ξανά και παντού και ολούθε! Και γύρω σου, πλαστικοί άνθρωποι: από τσάντες μέχρι νύχια, στήθη, μυαλά και συνειδήσεις... Εχω καταργήσει τις αυγουστιάτικες διακοπές εδώ και χρόνια. Και όταν αναγκάζομαι να πάω, ξέρω πολύ καλά ότι μαζί με τον υδράργυρο, κόκκινο θα χτυπήσει και η μισανθρωπία μου. Είμαι που είμαι, έρχομαι κι απογίνομαι.

Αλλά και στην Αθήνα είναι τρισχειρότερα. Πέντε νοματαίοι μένουν πίσω να φυλάν τα τείχη και οι πέντε θα κάνουν ό,τι μπορούν για να σου χαλάσουν τη μέρα. Μουσική στη διαπασών (γιατί η γειτονιά άδειασε και δεν ενοχλούν), φωνές στη διαπασών (γιατί η γειτονιά άδειασε και τέτοιος αχαΐρευτος είναι που και φέτος την άφησε να ψήνεται στην πρωτεύουσα. Αλλά καλά τα 'λεγε η μάνα της – δεν θα δει προκοπή με δαύτον! Που τυφλώθηκε και τον πήρε κι έφαγε τα νιάτα της, κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά, που είχαν να το λένε πόσο τυχερός θα 'ταν όποιος την έπαιρνε), τσιρίδες στον θεό (γιατί, καλά, αυτή δεν τη σκέφτεται, τα παιδιά του όμως; Πού θα ξεσπάσει και η δόλια μάνα;).

Ασε τους δρόμους. Λες και το 'χουνε μαράζι, καημό, απωθημένο, πώς το λένε, και με το που βγουν σε αθηναϊκό δρόμο τον Αύγουστο δεν πρόκειται να τηρήσουν ούτε έναν κανόνα. Τι από Στοπ θα περάσουν, τι από κόκκινα φανάρια, τι ανάποδα σε δρομάκια (γιατί άδειασαν γειτονιές και δρόμοι και ποιος νοιάζεται;). Ασε οι πεζοί! Πετάγονται μπροστά σου χωρίς έλεος. Ειδικά αν τύχει και είσαι στο τιμόνι εκείνη τη μαύρη ώρα που πάει να δύσει ο ήλιος και τον έχεις κόντρα απέναντι και δεν βλέπεις τίποτα και πάει ο άλλος να διασχίσει κεντρικό δρόμο (εννοείται εκτός διάβασης) και τον βλέπεις τελευταία στιγμή. Να πω κι άλλα;

Γι' αυτό σου λέω. Ο Αύγουστος δεν παλεύεται. Κι εγώ να την παλέψω τον Αύγουστο δεν! Ειδικά φέτος, που 'χουμε και τον Κυριάκο γενικό δερβέναγα, έφτασα στο αμήν. Τι ανεμοστρόβιλοι στη Χαλκιδική, τι σεισμοί ολούθε, τι ένα τσούρμο τουριστομάνι να περιμένει πότε θα ξυπνήσει η κυβέρνηση να στείλει καράβι να τους πάρει (μόνο 15 μέρες τής πήρε για να συσκευθεί άνευ πρωθυπουργού, καθώς διακόπευε). Και φυσικά, παντού μα παντού όργανα. Οχι μπάντες και κανταδόροι. Οργανα της τάξεως (για να το πω και κόσμια). Αδεια η Αθήνα, Δεκαπενταύγουστο δεν έβλεπες μήτε Κινέζο, αλλά τα όργανα, όργανα. Σε κάθε στροφή, έπεφτες πάνω τους. Σκουπίδι και όργανο – απ' αυτά, πια, τιγκάραμε αυγουστιάτικο.

Οσο για τις φωτιές, τι να πω... Εχει καταντήσει αηδία το ζήτημα. Στην Ελλάδα ανήχθη σε εθνικό σπορ. Ασε και το άλλο που άκουγα συνεχώς φέτος: «Προτεραιότητά μας οι ανθρώπινες ζωές!». Τι ακριβώς σημαίνει αυτό, μήτε έχω καταλάβει. Λες και η ζωή δεν είναι μία και ίδια για όλους και όλα. Λες και θα δει ο πυροσβέστης άνθρωπο να κινδυνεύει και θα πει «όχι, θα σώσω το δέντρο πρώτα». Μας κοροϊδεύουν μου φαίνεται, και ως εδώ έχω έρθει!

Στα εξωτερικά είναι ακόμη χειρότερα. Κατακαίγεται ο Αμαζόνιος (ελάχιστα Μέσα το έθιξαν) και ο Μπολσονάρο είπε πως τις φωτιές τις έβαλαν οι ΜΚΟ επειδή σταμάτησε να τις χρηματοδοτεί. Καλό κουμάσι και δαύτος. Μες στα αποκαΐδια, απειλεί κιόλας ότι θα βάλει λουκέτο και στο υπουργείο Περιβάλλοντος.

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ήρθε και το τελειωτικό χτύπημα: οι εκδρομείς επέστρεψαν και πρέπει και να τους παρηγορήσουμε από πάνω!  

Τύπος και υπογραμμός

Γράφει ο Περικλής Κοροβέσης

Οι τυχεροί σήμερα δουλεύουν 8ωρο. Οι λιγότερο τυχεροί 10ωρο. Και οι ακόμα λιγότερο τυχεροί 14ωρο. Και οι άτυχοι καθόλου. Τώρα, ποιος είναι τυχερός και ποιος άτυχος είναι ένα δύσκολο ερώτημα. Ειδικά αν θέσουμε το πρόβλημα από τη σκοπιά των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της ελευθερίας του.

Γιατί ακόμα και αυτό το 8ωρο -που είναι θέμα χρόνου να εξαφανιστεί νομίμως- δεν είναι ποτέ καθαρό. Πρέπει να υπολογίσουμε και τον χρόνο μετάβασης και επιστροφής από τη δουλειά. Υπάρχουν ακόμα οι υποχρεωτικές υπερωρίες, είτε πληρώνονται είτε δεν πληρώνονται, που μειώνουν τον ελεύθερο χρόνο. Ο Σενέκας είχε πει πως η μόνη περιουσία που έχουμε είναι ο χρόνος μας. Δηλαδή τι χρόνο διαθέτουμε για να ζήσουμε τη ζωή μας, που είναι πεπερασμένη. Και σε αυτό το πέρασμα, κανονικά, πρέπει να ζήσουμε μια αιωνιότητα.

Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο στον πλανήτη μας που για να ζήσει πρέπει να δουλέψει. Στην άγρια φύση όλα είναι δωρεάν: τροφή, κατοικία, μετακίνηση, διασκέδαση, χωρίς διάκριση καθημερινής ζωής και διακοπών. Και εφοδιασμένα με καθοριστικά ένστικτα, αν δεν έχουν το κατάλληλο περιβάλλον, εξαφανίζονται. (Εκατοντάδες χιλιάδες είδη της χλωρίδας και της πανίδας έχουν εξαφανιστεί από κεφαλαιοκρατικά αίτια.)

Ο άνθρωπος προσαρμόζεται. Κατά κανόνα κάνει μια δουλειά που δεν του αρέσει και τον καταπιέζει, για να έχει, έστω και κατά προσέγγιση, αυτά που τα ζώα έχουν δωρεάν. Από αυτή τη δουλειά, θεωρητικά, ξεφεύγουν μόνο οι άνεργοι που έχουν όλο το εικοσιτετράωρο στη διάθεσή τους.

Πρακτικά όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Ολος αυτός ο ελεύθερος χρόνος ξοδεύεται στην αναζήτηση μιας δουλειάς, αν βέβαια ο άνεργος έχει ακόμα την ψυχική δύναμη να το κάνει. Η ανεργία και η αβεβαιότητα για δουλειά -σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες- ισοδυναμούν με την κούραση που έχει κάποιος που δεν έχει κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ.

Αυτό καταλήγει σε κατάθλιψη και απελπισία που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονία. Οι πιο δυναμικοί μπορούν να βρουν διέξοδο στα επαγγέλματα της παραβατικότητας, που δεν γνωρίζουν ανεργία, ή στην καλύτερη περίπτωση να πολιτικοποιηθούν και να ενταχθούν ή να δημιουργήσουν κινήματα.

Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι ψηφίζουν. Πού όμως να βρουν τον χρόνο να πληροφορηθούν και να καταλάβουν το γιατί της κατάστασής τους και τι αντιπροσωπεύει το κόμμα που διάλεξαν; Το μόνο μέσον που έχουν είναι η τηλεόραση και για τους ταξιτζήδες το ραδιόφωνο (συνήθως Real FM). Αν δούμε το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εμπορικών τηλεοπτικών σταθμών, θα πέσουμε σε εφοπλιστές που επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους και στον ημερήσιο Τύπο.

Και με τη διαμεσολάβηση δημοσιογράφων καριέρας, που κατά κανόνα κορυφή της καριέρας τους θεωρούν μια κυβερνητική θέση, περνάει το αφήγημα πως τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των επενδυτών ταυτίζονται με τα συμφέροντα των φτωχών. Ή πως πια δεν υπάρχει διάκριση Αριστεράς και Δεξιάς. Να είμαστε ρεαλιστές. Το συμφέρον μας πρώτα.

Αποτέλεσμα; Η Ν.Δ., το κόμμα των εφοπλιστών και βιομηχάνων, με την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, στην κυβέρνηση για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ποιο είναι το αντίδοτο; Ανεξάρτητα ΜΜΕ που να μπορέσουν να ξεφύγουν από το περιθώριο και να γίνουν μαζικά. Μια τέτοια περίπτωση ήταν η γαλλική «Le Soir», που μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατέκτησε την πρώτη θέση εκτοπίζοντας μεγαθήρια.

Η ιστορία της είναι συναρπαστική. Στο τέλος του 1936, τότε που στην εξουσία ήταν το Λαϊκό Μέτωπο, το ΚΚΓ θέλει μια ανοιχτή-λαϊκή εφημερίδα, που να μην είναι κομματική -τον ρόλο αυτόν τον είχε η «L’ Humanite»- και να συγκεντρώσει όλη την προοδευτική διανόηση που δεν ήταν ενταγμένη στο κόμμα. Ο Λουί Αραγκόν δέχεται τη θέση του διευθυντή, με τον όρο πως θα έμπαινε και ένας συνδιευθυντής που δεν θα ήταν μέλος του κόμματος.

Και βρέθηκε ο Ζαν Ρισάρ Μπλος, εξέχουσα προσωπικότητα της ευρύτερης Αριστεράς. Ανάμεσα στους συνεργάτες ο Πολ Νιζάν, ο Λουί Γκιγιού, ο Ζαν Κοκτό, ο Ζορζ Σαντούλ, ο Ζαν Ρενουάρ, ο Αντρέ Μαλρό και η Ελσα Τριολέ με αντικείμενο τη μόδα. Γραμμή της εφημερίδας ήταν να αναδείξει τα κοινωνικά προβλήματα και να υπερασπιστεί τα επιτεύγματα του Λαϊκού Μετώπου (40ωρο την εβδομάδα, πληρωμένη άδεια, γενικευμένη κοινωνική ασφάλεια κ.λπ.) που ήταν ο στόχος της Δεξιάς (αυτής που αργότερα συνεργάστηκε με τους ναζί και συγκρότησε την κυβέρνηση του Πετέν). Υποστήριξε τις 10.000 απεργίες (από αυτές οι 8.000 ήταν καταλήψεις).

Πριν από την απαγόρευσή της το 1939, είχε γίνει ανταγωνιστική της «Paris-Soir», που ήταν πρώτη σε κυκλοφορία. Δεν υπήρχε καμία προπαγάνδα για το κόμμα και το βάρος είχε πέσει στα κοινωνικά προβλήματα, που τα αναδείκνυε με μεγάλα ρεπορτάζ, στον αντιφασισμό και στις τέχνες και τα γράμματα που είχαν εξέχουσα θέση. Στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής οι πιο πολλοί συντάκτες, ανάμεσά τους και ο Αραγκόν, βρήκαν στέγη στο παράνομο περιοδικό «Les Lettres Francaises».

Το 1953 η εφημερίδα κλείνει. Πώς αυτό; Κυριάρχησε η σκληρή κομματική γραμμή των καθαρόαιμων σταλινικών και έγινε προπαγανδιστικό όργανο του κόμματος. Και από πρώτη εφημερίδα που ήταν το 1945, κατέληξε τελευταία σε κυκλοφορία και πια δεν ήταν βιώσιμη.

Η σημερινή κρίση του Τύπου, που δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, οφείλεται στην αναξιοπιστία του και στο ιδιοκτησιακό του καθεστώς που είναι μεγιστάνες. Οποια εφημερίδα αξιοποιεί το καλύτερο δυναμικό μιας χώρας και δεν έχει τίποτα περιττό, επιζεί. Ανθρωποι που ψάχνονται υπάρχουν και μπορούν και συντηρούν έντυπα που παρέχουν γνώση, πέρα από την επιφάνεια.

Τρία ξεχωριστά χωριά στα Χανιά - Για να γνωρίσετε την αυθεντική πλευρά του νομού

Η Κρήτη είναι γεμάτη επίγειους παραδείσους –από ονειρικές παραλίες και τοπία στη φύση, μέχρι γραφικά χωριά με αυθεντικό χαρακτήρα, ό,τι κι αν αναζητήσετε εδώ θα το βρείτε.

Το ίδιο ισχύει και για το νομό Χανίων,  όπου εντοπίζονται κάποιες από τις πιο φημισμένες και πολυφωτογραφημένες ακτές του νησιού. Εκτός από αυτές, ωστόσο, τις εντυπώσεις στο νομό «κλέβουν» και τρία χωριά, που αν τα επισκεφτεί κανείς θα βιώσει μια πραγματικά αυθεντική, κρητική εμπειρία ζωής.

Λουτρό

Το Λουτρό, το παραθαλάσσιο χωριουδάκι στο νότιο τμήμα του νομού, 71 χλμ. από το κέντρο των Χανίων, αποτελεί φημισμένο παραθεριστικό θέρετρο, κυρίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Μπορεί να έχει ένα δρόμο όλο κι όλο, «σπαρμένο» με ταβερνάκια, cafes και ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά, μόλις το αντικρίσετε, δεν θα αναζητήσετε τίποτα παραπάνω.

Τα πάλλευκα σπιτάκια του (θυμίζουν πολύ κυκλαδίτικο τοπίο) «αγκαλιάζουν» το μικρό λιμανάκι, δημιουργώντας μια γραφική εικόνα που θα χαραχτεί στη μνήμη σας. Τα αξιοθέατά του είναι το κτίριο όπου στεγάστηκε το κυβερνείο κατά την Επανάσταση του 1821, τα ερείπια της αρχαίας Αράδαινας με την εκκλησία του Αρχάγγελου Μιχαήλ, καθώς και αυτά της Ανώπολης.

Αν έχετε ως βάση σας το Λουτρό, μπορείτε να εξερευνήσετε το φαράγγι της Σαμαριάς και της Αράδαινας ή να ανεβείτε στην Ανώπολη και να απολαύσετε τη μαγευτική θέα στο Λιβυκό πέλαγος. Από εδώ, επίσης, αναχωρούν καραβάκια που θα σας μεταφέρουν στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, το μικρό νησί της Γαύδου. Στο Λουτρό θα φτάσετε μετά από 20 λεπτά με καραβάκια που αναχωρούν από τα Σφακιά.

Μηλιά

Εναλλακτικές διακοπές με πρωταγωνιστή την ηρεμία και την χαλάρωση μακριά από όλους και απ’ όλα, λοιπόν, μπορεί να απολαύσει κανείς και σε ένα χωριουδάκι στην Κρήτη, που κατάφερε να ξεχωρίσει στις προτάσεις της εφημερίδας.

Ο λόγος για την Μηλιά, έναν αναπαλαιωμένο οικισμό το δυτικό τμήμα του νομού Χανίων, σε απόσταση 54 χλμ. από το κέντρο της πόλης. Σε υψόμετρο 500 μ. σε μια τοποθεσία μέσα στη φύση της επαρχίας Κισσάμου, είναι χτισμένη σε πλαγιά βουνού και περιβάλλεται από ένα τοπίο μοναδικού φυσικού κάλλους και διασχίζεται από ένα μικρό ρυάκι.

Τα σπιτάκια του χωριού είναι χτισμένα με πέτρα και ξύλο, πάνω στα ερείπια παλιότερων αγροτικών κατοικιών που χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα, και διακοσμημένα με παλιά έπιπλα.

Η διαμονή στη Μηλιά μυεί τον επισκέπτη στη φιλοσοφία του αγροτουρισμού, καθώς εδώ συμμετέχει στις εργασίες του αγροκτήματος καθ’ όλη τη διάρκεια της διαμονής του. Οι ανάγκες σε νερό καλύπτονται από ντόπιες πηγές και το ρεύμα παράγεται από ηλιακή ενέργεια.

Σφακιά

Το γραφικό ψαροχώρι και νοτιότερο λιμάνι του νομού βρίσκεται σε απόσταση 75 χλμ. από το κέντρο της πόλης των Χανίων, στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού. Στο Δήμο Σφακίων ανήκει το μεγαλύτερο μέρος του όγκου των Λευκών Ορέων (ή Μαδάρες), το φαράγγι της Σαμαριάς, της Αράδαινας, του Κλάδου κ.ά.

Για την ονομασία τους επικρατούν 3 θεωρίες. Η μία λέει ότι προέρχεται από τη λέξη «σφαξ», που σημαίνει χώρα των φαραγγιών, η δεύτερη ότι η περιοχή έχει πάρει το όνομά της από τις πικροδάφνες, οι οποίες ονομάζονται «σφάκες» στην Κρήτη, ενώ η τρίτη υποστηρίζει ότι το χωριό ονομαζόταν αρχικά Σφηκιά και με το πέρασμα του χρόνου μετατράπηκε σε Σφακιά.

Στο χωριό θα κάνετε μία βόλτα στο ρομαντικό και νοσταλγικό παρελθόν θαυμάζοντας τα μονόροφα και διώροφα αρχοντικά, τις χρωματιστές αυλές και τα πλακόστρωτα καλντερίμια. Όσοι επιθυμείτε ήρεμες διακοπές, χωρίς ξενύχτια και κραιπάλες, βρίσκεστε στο σωστό μέρος, καθώς εδώ υπάρχουν ταβερνάκια και cafes για χαλαρές, πλην όμως αυθεντικές στιγμές.

Για τις βουτιές σας μπορείτε να επιλέξετε την παραλία του οικισμού, εκείνη στη δυτική έξοδο της Χώρας Σφακίων ή του Ίλιγγα, σε απόσταση περίπου 1 χλμ. από το χωριό. Επίσης, η περιοχή αποτελεί ορμητήριο για την εξερεύνηση του ευρύτερου Δήμου Σφακίων, όπου υπάρχουν περιοχές που ενδείκνυνται για καταδύσεις, ψάρεμα, πεζοπορία και ορειβασία. 

πηγή

     

Γάλλος Δημοσιογράφος ρώτησε τον Μητσοτάκη για την ακροδεξιά φράξια της ΝΔ – Δείτε πως αντέδρασε

Γάλλος Δημοσιογράφος ρώτησε (οι Ελληνες δημοσιογράφοι πληρώνονται για να μην ρωτάνε τέτοια πράγματα) τον Μητσοτάκη για την ακροδεξιά φράξια της ΝΔ

Δείτε πως αντέδρασε

Δημοσιογράφος: Έχετε τους ακροδεξιούς του ΛΑΟΣ στην κυβέρνησή σας

Μητσοτάκης: Ε και; Εμείς είμαστε κόμμα του κέντρου.!!

Παρατηρήστε πως παθαίνει το ελαφρύ εγκεφαλικό μόλις ακούει την ερώτηση     

πηγή

Στο… μικροσκόπιο το ηλεκτρονικό τσιγάρο για εμφάνιση ανεξήγητης πνευμονολογικής ασθένειας

Ένας ενήλικος στο Ιλινόις των ΗΠΑ υπέκυψε σε μια σοβαρή πνευμονολογική ασθένεια, η οποία προκλήθηκε από το ηλεκτρονικό τσιγάρο, όπως ανακοίνωσαν χθες Παρασκευή οι αμερικανικές αρχές.

Η υγειονομική υπηρεσία του Ιλινόις ανακοίνωσε ότι ο ή η ασθενής, το όνομα του οποίου δεν έχει αποκαλυφθεί, ήταν μεταξύ 17 και 38 ετών. Ο θάνατος αυτός καταγράφεται την ώρα που οι ΗΠΑ είναι αντιμέτωπες με την έξαρση μιας ανεξήγητης πνευμονολογικής ασθένειας, την οποία οι αρχές συνδέουν με το ηλεκτρονικό τσιγάρο.

«Χθες (Πέμπτη) ενημερωθήκαμε για τον θάνατο ενός ενήλικα ο οποίος είχε διακομιστεί στο νοσοκομείο για μια σοβαρή, ανεξήγητη πνευμονολογική πάθηση, αφού χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικό τσιγάρο», δήλωσε η επικεφαλής της υγειονομικής υπηρεσίας του Ιλινόις Ενγκόζι Εζίκε.

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) ανακοίνωσε χθες ότι έχει καταγράψει από τα τέλη Ιουνίου 193 κρούσματα μιας σοβαρής πνευμονολογικής πάθησης σε 22 από τις 50 αμερικανικές πολιτείες, η οποία συνδέεται με το ηλεκτρονικό τσιγάρο.

Πρόκειται για σημαντική αύξηση σε μόλις δύο ημέρες, αφού την Τετάρτη το CDC είχε επισημάνει ότι υπάρχουν 153 κρούσματα σε 16 πολιτείες.

Τα συμπτώματα που εμφανίζουν οι ασθενείς περιλαμβάνουν αδυναμία, δύσπνοια, βήχα και σε κάποιες περιπτώσεις εμετούς και διάρροιες.

Η αιτία της ασθένειας δεν έχει εντοπιστεί, αλλά όλοι οι ασθενείς είχαν χρησιμοποιήσει πρόσφατα ηλεκτρονικό τσιγάρο για να εισπνεύσουν νικοτίνη και σε κάποιες περιπτώσεις κάνναβη.

«Η σοβαρότητα της ασθένειας από την οποία πάσχουν οι άνθρωποι είναι ανησυχητική. Όλος ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα και το άτμισμα μπορεί να είναι επικίνδυνα», τόνισε η Εζίκε.

Η σύνδεση με τα ηλεκτρονικά τσιγάρα δεν έχει αποδειχθεί ακόμη, προειδοποίησε ωστόσο η Ιλεάνα Αρίας, υπεύθυνη μολυσματικών ασθενειών στο CDC. Αν και οι υποθέσεις μοιάζουν να είναι ίδιες, «δεν γνωρίζουμε αν έχουν την ίδια αιτία ή αν πρόκειται για διαφορετικές ασθένειες που παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα», πρόσθεσε.

Από την πλευρά του ο επικεφαλής του CDC Ρόμπερτ Ρέντφιλντ δήλωσε: «Με λύπη ενημερωθήκαμε για τον πρώτο θάνατο που συνδέεται με την επιδημία μιας σοβαρής πνευμονολογικής ασθένεια μεταξύ των χρηστών του ηλεκτρονικού τσιγάρου».

«Ο τραγικός θάνατος στο Ιλινόις ενισχύει τους σοβαρούς κινδύνους που συνδέονται με τα προϊόντα του ηλεκτρονικού τσιγάρου», πρόσθεσε.

«Το άτμισμα εκθέτει τους χρήστες σε διάφορες ουσίες για τις οποίες δεν διαθέτουμε επαρκείς πληροφορίες για τις βλαπτικές επιπτώσεις που ενδέχεται να έχουν», επεσήμανε ο Ρέντφιλντ, εξηγώντας ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο δεν είναι ασφαλές για τα παιδιά, τους νέους, τις έγκυες ή ακόμη και για τους ενήλικες που δεν χρησιμοποιούν προϊόντα καπνού.    

πηγή

«Με το νόμο» ηλεκτρονικό φακέλωμα εργαζομένων και έλεγχος με κάμερες!

Η κυβέρνηση, σε νομοσχέδιο των υπουργείων Οικονομικών και Δικαιοσύνης, θεσμοθετεί τον «μεγάλο αδελφό»

Το ηλεκτρονικό φακέλωμα των εργαζομένων που …κατακεραύνωνε πριν μερικές μέρες ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, αναφορικά με την αιτιολόγηση των απολύσεων, θεσμοθετείται με κατεπείγον νομοσχέδιο για τα προσωπικά δεδομένα που ψηφίζεται την ερχόμενη Δευτέρα. Στο ίδιο νομοθέτημα προβλέπεται χωρίς περιορισμούς η χρήση κάμερας για την παρακολούθηση της αποδοτικότητας των εργαζομένων.

Στις 18 Αυγούστου ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, υπερασπιζόμενος την τροπολογία που είχε φέρει στις 8 Αυγούστου για την κατάργηση της υποχρεωτικής αιτιολογίας της απόλυσης καθώς και την υπογραφή της εφαρμοστικής απόφασης είχε δηλώσει ότι  «με βάση τον ‘βάσιμο λόγο’ απόλυσης, που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ παραμονή των εκλογών, έφερε ταυτόχρονα το πρωτοφανές ηλεκτρονικό φακέλωμα των εργαζομένων. Στο πληροφοριακό σύστημα “ΕΡΓΑΝΗ” καταχωρούνταν οι λόγοι που ο εργοδότης θεωρούσε ότι ήταν εκείνοι που έπρεπε να απολυθεί ο εργαζόμενος. Αύριο, καταργείται το ηλεκτρονικό φακέλωμα των εργαζομένων».

Μόλις 5 μέρες αργότερα με διάταξη που προωθείται στο κατεπείγον νομοσχέδιο για τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που κατατέθηκε την Πέμπτη 22/8 το βράδυ στην Βουλή (ΕΔΩ) τα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων μπορούν να τύχουν επεξεργασίας προκειμένου οι εργαζόμενοι να …απολυθούν. Το νομοσχέδιο υπογράφουν ο υπουργός Οικονομίας Χρήστος Σταϊκούρας και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας. Συζητήθηκε σήμερα στην αρμόδια διαρκή επιτροπή της Βουλής (θα το υπερψηφίσουν ΝΔ και ΚΙΝΑΛ) και προβλέπεται να ψηφιστεί την Δευτέρα στην ολομέλεια του κοινοβουλίου.

Συγκεκριμένα στο άρθρο 27 του νομοσχεδίου ορίζεται με σαφήνεια ότι μπορεί να γίνει χρήση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ακόμη και για την καταγγελία μιας σύμβασης, δηλαδή με απλά λόγια για την απόλυση ενός εργαζομένου.

Επίσης απελευθερώνεται το (ούτως η άλλως προβληματικό) καθεστώς της χρήσης καμερών προκειμένου να παρακολουθούνται εργαζόμενοι στους χώρους εργασίας. 

Αυτή είναι η αλλαγή που γίνεται στην ισχύουσα νομοθεσία για την χρήση κάμερας σε χώρους εργασίας. Σύμφωνα με την νέα διάταξη που προωθείται τα δεδομένα που συλλέγονται σε χώρους εργασίας από βιντεοσκόπηση «δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν ως αποκλειστικά κριτήρια για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς και της αποδοτικότητας των εργαζομένων». Με άλλα λόγια δηλαδή ..μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο της αποδοτικότητας αρκεί να συνυπάρχουν με άλλα ελεγκτικά μέσα!

Αυτά την ίδια στιγμή που για τον ζήτημα των καμερών στους χώρους εργασίας υπάρχουν αποφάσεις από την αρμόδια Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Ενδεικτική είναι η απόφαση 20/2017 τους αρχής μετά από προσφυγή εργαζόμενης, που μετά από παρακολούθηση μέσω κάμερας δέχθηκε ποινή υποχρεωτικής άδειας άνευ αποδοχών.

Στην απόφαση της Αρχής μεταξύ άλλων τονίζεται: « Σύµφωνα µε το άρθρο 7 της υπ’ αριθµ. 1/2011 Οδηγίας, το σύστηµα βιντεοεπιτήρησης δεν θα πρέπει να χρησιµοποιείται για την επιτήρηση των εργαζοµένων εντός των χώρων εργασίας, εκτός από ειδικές εξαιρετικές περιπτώσεις όπου αυτό δικαιολογείται από τη φύση και τις συνθήκες εργασίας και είναι απαραίτητο για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζοµένων ή την προστασία κρίσιµων χώρων εργασίας (π.χ. στρατιωτικά εργοστάσια, τράπεζες, εγκαταστάσεις υψηλού κινδύνου). Για παράδειγµα, σε έναν τυπικό χώρο γραφείων επιχείρησης, η βιντεοεπιτήρηση πρέπει να περιορίζεται σε χώρους εισόδου και εξόδου, χωρίς να επιτηρούνται συγκεκριµένες αίθουσες γραφείων ή διάδροµοι». Επίσης σημειώνεται πως  «εξαίρεση µπορεί να αποτελούν συγκεκριµένοι χώροι, όπως ταµεία ή χώροι µε χρηµατοκιβώτια, ηλεκτροµηχανολογικό εξοπλισµό κλπ., υπό τον όρο ότι οι κάµερες εστιάζουν στο αγαθό που προστατεύουν κι όχι στους χώρους των εργαζοµένων. Επίσης, σε ειδικούς χώρους, όπως χώρους µε ηλεκτροµηχανολογικές εγκαταστάσεις ουπεύθυνος βάρδιας ή ο υπεύθυνος ασφαλείας µπορεί να παρακολουθεί σε πραγµατικό χρόνο τους χειριστές µηχανηµάτων υψηλής επικινδυνότητας, µε σκοπό να επέµβει άµεσα αν συµβεί κάποιο περιστατικό ασφαλείας». 

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

    

Ο Αμαζόνιος φλέγεται - Οι ευθύνες και οι αντιδράσεις του φασίστα προέδρου της Βραζιλίας, Ζαΐχ Μπολσονάρου

Ξαφνικά στις τρεις το απόγευμα ο ήλιος σα να βασίλεψε πάνω από το Σάο Πάολο. Μπορεί η μεγαλούπολη στα νοτιοανατολικά της Βραζιλίας να απέχει 3.000 χλμ από την Αμαζονία, όμως την περασμένη Δευτέρα ένιωσε τα αποτελέσματα της ανεύθυνης και δόλιας πολιτικής απέναντι στα δάση και τη ζούγκλα της χώρας.

Ο κακός καιρός και οι πυρκαγιές, που καίνε επί μέρες απέραντες εκτάσεις, έχουν απλωθεί στις πολιτείες του Άκρε, της Ροντόνια, του Μάτο Γκρόσο και του Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ—φθάνοντας έως την τριπλή μεθόριο της Βραζιλίας, με τη Βολιβία και την Παραγουάη—ήταν οι κύριοι λόγοι για το νέφος τέφρας που απλώθηκε πάνω από το Σάο Πάολο.

Οι καπνοί από την Αμαζονία και τη φωτιά από τον άλλο δασικό πνεύμονα του Παντανάλ, μεταφέρθηκαν από τους ανέμους νοτιοανατολικά, συμβάλλοντας σύμφωνα με τον μετεωρολόγο Μαρσέλου Πινιέιρου, του ινστιτούτου Cimatempo, στη «φυσική καταστροφή, με τον ουρανό να σκοτεινιάζει περισσότερο από το κανονικό».

Η Βραζιλία βιώνει το μεγαλύτερο κύμα πυρκαγιών της τελευταίας 5ετίας, σύμφωνα με το ίδρυμα της διαστημικής υπηρεσίας της χώρας ΙΝΡΕ, που ανήκει στο υπουργείο Επιστημών και Τεχνολογίας. Το ΙΝΡΕ έχει καταγράψει 71.497 πυρκαγιές από την 1η Ιανουαρίου έως τις 18 Αυγούστου, αριθμός κατά 82% αυξημένος από την ίδια περίοδο κατά το περασμένο έτος, στην οποία είχαν καταγραφεί 39.194 πυρκαγιές. Το τελευταίο μεγάλο κύμα πύρινης καταστροφής είχε καταγραφεί το 2016 με 66.622 φωτιές.

Μολονότι ακόμη δεν έχει αποσαφηνισθεί με ποιόν τρόπο οι πυρκαγιές έχουν προκαλέσει τα νέφη, οι ειδικοί από πολλών ημερών είχαν ειδοποιήσει για τη δημιουργία του φαινομένου και τη μετατόπισή του νοτιότερα. Δεν ήταν μόνο η εταιρεία διαστήματος ΙΝΡΕ, αλλά και η αμερικανική NASA, που με τους δορυφόρους τους εντόπισαν μεγάλες συγκεντρώσεις CO2 πάνω από τα κρατίδια Άκρε, Ροντόνια, Μάτο Γκρόσο και Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ.

Η δοροφορική εικόνα που αποτυπώνει τους καπνούς από τις φωτιές στον Αμαζόνιο – EPA/NASA EARTH OBSERVATORY

 

Οι ειδικοί τονίζουν πως αιτία για τις πυρκαγιές είναι η ξηρασία-σε πολλές περιοχές δεν έχει βρέξει για πάνω από τρεις μήνες-αλλά σε μεγάλο βαθμό και οι μεγαλοϊδιοκτήτες γης και οι διάφοροι καταπατητές, οι οποίοι προκαλούν πυρκαγιές για να πληθύνουν τα εδάφη τους. Μάλιστα, η εφημερίδα Folha de S. Paulo αποκαλύπτει πως οι καλλιεργητές του κρατιδίου Παρά κήρυξαν τη 10η Αυγούστου «Ημέρα της Φωτιάς». Μέσα στις επόμενες ώρες, το ΙΝΡΕ είχε καταγράψει μία σειρά από πυρκαγιές στην περιοχή ατή. Από την πλευρά του το κρατίδιο Άκρε κήρυξε κατάσταση περιβαλλοντικού συναγερμού εξαιτίας του μεγάλου αριθμού πυρκαγιών που έχουν εκδηλωθεί.

Για πολλές εβδομάδες η περιοχή αυτή έχει βρεθεί στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος. Ο ακροδεξιός πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐχ Μπολσονάρου έχει επικρίνει τα στοιχεία της ΙΝΡΕ, τα οποία τεκμαίρουν μία αύξηση της αποψίλωσης των δασών της Αμαζονίας κατά τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του. Ο Μπολσονάρου αμφισβήτησε τα στοιχεία αυτά σε συνάντησή του με δημοσιογράφους. Ο πρόεδρος της ΙΝΡΕ δημοσίως αμφισβήτησε τις κατηγορίες του προέδρου και κατέληξε να απολυθεί αμέσως μετά.

Ο ακροδεξιός πρόεδρος, ήδη από την προεκλογική του εκστρατεία το 2018 είχε ταχθεί υπέρ της χαλάρωσης των ελέγχων για να αποφευχθεί η αποψίλωση των δασών. Αφαίρεσε αρμοδιότητες από το Ινστιτούτο Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων της Βραζιλίας και επέτρεψε τις εξορύξεις στις προστατευμένες περιοχές των ιθαγενών φυλών. Επίσης συγκρούσθηκε ανοικτά με τη Γερμανία και τη Νορβηγία, που από το 2008 στηρίζουν οικονομικά το Ταμείο για την Αμαζονία, το οποίο χρηματοδοτεί τα σχέδια για την προστασία της ζούγκλας και των δασών της Βραζιλίας. Το αποτέλεσμα ήταν οι δύο χώρες αυτές να παγώσουν τις χρηματοδοτήσεις για την προστασία του παγκόσμιου αυτού δασικού πνεύμονα.

Μπολσονάρου: Φωτιές για να πλήξουν την εικόνα της κυβέρνησης…

Την ώρα που ο Αμαζόνιος συνεχίζει να φλέγεται, ο ακροδεξιός πρόεδρος της Βραζιλίας, Ζαΐχ Μπολσονάρου, κατηγορεί τις μη κυβερνητικές οργανώσεις ότι βάζουν φωτιές στο τροπικό δάσος προκειμένου να πλήξουν την εικόνα της κυβέρνησής του, αφού τους έκοψε τη χρηματοδότηση.

Περιβαλλοντολόγοι και ειδικοί για το κλίμα απέρριψαν τον ισχυρισμό Μπολσονάρου ως «στάχτη στα μάτια» με στόχο να αποκρύψει το γεγονός ότι έχει καταργήσει πολλά μέτρα προστασίας του μεγαλύτερου τροπικού δάσους παγκοσμίως. «Όλα δείχνουν» ότι ΜΚΟ πηγαίνουν στον Αμαζόνιο «για να βάλουν φωτιές» στο δάσος, δήλωσε ο Μπολσονάρου κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας live συνομιλίας μέσω Facebook που έχει με τους πολίτες. Όταν ρωτήθηκε αν διαθέτει στοιχεία για να στηρίξει τον ισχυρισμό του, ο Βραζιλιάνος πρόεδρος απάντησε ότι «δεν διαθέτω κάποιο γραπτό σχέδιο» και πρόσθεσε «έτσι γίνεται». Εξήγησε μάλιστα ότι πιθανό κίνητρο των ΜΚΟ είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Βραζιλίας περιόρισε τη χρηματοδότησή τους. «Υπάρχει έγκλημα», επεσήμανε ο Μπολσονάρου. «Λείπουν χρήματα από αυτούς τους ανθρώπους». Ωστόσο, οι ισχυρισμοί αυτοί του προέδρου εξόργισαν τους περιβαλλοντολόγους που ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για τη στάση του απέναντι στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, ζωτικής σημασίας ανάχωμα στην κλιματική αλλαγή.

«Είναι μια αρρωστημένη δήλωση, μια λυπηρή δήλωση», δήλωσε ο Μάρσιο Αστρίνι της Greenpeace Βραζιλίας. «Η αυξημένη αποψίλωση και οι πυρκαγιές είναι αποτέλεσμα της αντιπεριβαλλοντικής πολίτικης του». Ο Μπολσονάρου, που αμφισβητεί την κλιματική αλλαγή, επιθυμεί να ανοίξει περισσότερο τον Αμαζόνιο στη γεωργία και τις εξορύξεις και έχει απαντήσει στις χώρες που έχουν εκφράσει ανησυχίες για την αυξανόμενη αποψίλωση του τροπικού δάσους να «κοιτάνε τη δουλειά τους». Ο γερουσιαστής Νίλτο Τάτο, επικεφαλής της περιβαλλοντικής επιτροπής της κάτω Βουλής, δήλωσε ότι η «εκπληκτική» επίθεση του Μπολσονάρου εναντίον των ΜΚΟ έχει στόχο να «ρίξει στάχτη στα μάτια» προκειμένου να αποκρύψει το γεγονός ότι η κυβέρνησή του καταργεί 30 χρόνια νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος. Ο Βραζιλιάνος πρόεδρος επεσήμανε χθες Τετάρτη ότι η κυβέρνησή του εργάζεται για να τεθούν υπό έλεγχο οι πυρκαγιές που μαίνονται στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, οι οποίες έχουν φτάσει φέτος σε αριθμό ρεκόρ.Το κέντρο διαστημικής έρευνας της Βραζιλίας (INPE) έχει καταγράψει μέχρι στιγμής το 2019, 72.843 πυρκαγιές.

Όταν ρωτήθηκε για την επέκταση των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών, ο Μπολσονάρου απέρριψε τις επικρίσεις, λέγοντας ότι αυτή την περίοδο του έτους οι αγρότες βάζουν φωτιά για να καθαρίσουν τα χωράφια. «Με αποκαλούσαν λοχαγό αλυσοπρίονο. Τώρα είμαι ο Νέρωνας που βάζει φωτιά στον Αμαζόνιο», σχολίασε. Ο περιβαλλοντολόγος Κάρλος Νόμπρε εξήγησε ότι οι αγρότες που επιθυμούν να καθαρίσουν περιοχές προκειμένου να τις μετατρέψουν σε βοσκοτόπια περιμένουν την περίοδο της ξηρασίας για να βάλουν φωτιές. Απέδωσε μάλιστα τη μεγάλη αύξηση των πυρκαγιών της φετινής χρονιάς στην παράνομη αποψίλωση, καθώς οι μετεωρολογικές συνθήκες στη Βραζιλία δεν ήταν ασυνήθιστα ξηρές. «Οι ΜΚΟ που εργάζονται στον Αμαζόνιο δεν χρησιμοποιούν φωτιές στη γεωργία. Αντίθετα, ενθαρρύνουν τις γεωργικές κοινότητες να αποφεύγουν τις φωτιές», επεσήμανε ο Νόμπρε, ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο. Εξάλλου, ο Μπολσονάρου επιτέθηκε χθες και στη Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή, εξηγώντας ότι αν ήταν τόσο καλή, οι ΗΠΑ θα είναι παραμείνει σε αυτή. Αλλά πρόσθεσε ότι προς το παρόν η Βραζιλία δεν θα αποχωρήσει από τη συμφωνία. Νωρίτερα τον Αύγουστο, η Νορβηγία και η Γερμανία ανέστειλαν τη χρηματοδότηση έργων που έχουν στόχο τον περιορισμό της αποψίλωσης στη Βραζιλία, αφού ανησύχησαν από την αυξανόμενη αποψίλωση υπό την κυβέρνηση Μπολσονάρου.

Πηγή: cnn.gr (φωτογραφίες: EΡΑ / ROGERIO FLORENTINO / AΠΕ – ΜΠΕ)

«Αυτή η περιβαλλοντική ψύχωση σας εμποδίζει να δράσετε»!

Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐχ Μπολσονάρου καταφέρθηκε σήμερα εναντίον του Τύπου, τον οποίο κατηγορεί ότι στρέβλωσε τις δηλώσεις του περί ευθύνης των μη κυβερνητικών οργανώσεων στις φωτιές στο δάσος του Αμαζονίου, επαναλαμβάνοντας, εντούτοις, ότι «οι ισχυρότερες υποψίες προέρχονται» από τις ΜΚΟ.

«Ουδέποτε κατηγόρησα τις ΜΚΟ για τις φωτιές στον Αμαζόνιο. Είναι απίστευτα όσα γράφονται στις εφημερίδες» είπε σε δημοσιογράφους στη Μπραζίλια. «Ο βραζιλιάνικος Τύπος περνά τον καιρό του επινοώντας ιστορίες, όμως το να με κατηγορούν ότι είμαι (ένας) Νέρωνας που βάζει φωτιές είναι ανεύθυνο, είναι σαν να κάνουν εκστρατεία εναντίον της Βραζιλίας» υποστήριξε. «Υπάρχουν πάντα δασικές πυρκαγιές και θα υπάρχουν πάντα. Δυστυχώς, αυτό συνέβη στην Αμαζονία».

Ο ακροδεξιός πρόεδρος εξήγησε ότι θα μπορούσε επίσης να κατηγορήσει για αυτούς τους «εμπρησμούς (…) τους αυτόχθονες, τους Αρειανούς… ή τους μεγάλους γαιοκτήμονες». «Όλος ο κόσμος μπορεί να θεωρηθεί ύποπτος. Όμως, οι ισχυρότερες υποψίες προέρχονται από τις ΜΚΟ» σημείωσε. Σύμφωνα με το ινστιτούτο INPE, 75.336 δασικές πυρκαγιές έχουν καταγραφεί στη Βραζιλία, πολλές εκ των οποίων στο δάσος του Αμαζονίου, από τον Ιανουάριο έως τις 21 Αυγούστου, ήτοι 84% περισσότερες σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι.

Χθες, ο Ζαΐχ Μπολσονάρου υπαινίχθηκε πως οι μη κυβερνητικές οργανώσεις προάσπισης του περιβάλλοντος θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει αυτές τις πυρκαγιές. «Οι ΜΚΟ χάνουν χρήματα που προέρχονται από τη Νορβηγία και τη Γερμανία. Δεν έχουν πλέον δουλειές, προσπαθούν να με ανατρέψουν» υποστήριξε σήμερα, αναφερόμενος στην αναστολή από αυτές τις δύο χώρες, των επιδοτήσεών τους στο Ταμείο για τον Αμαζόνιο, που δημιουργήθηκε για την προστασία του «πνεύμονα του πλανήτη».

«Τα χρήματα στα ταμεία των ΜΚΟ δεν χρησιμεύουν ούτε στη μάχη κατά των πυρκαγιών ούτε στο να ξαναφυτευτούν δέντρα» σημείωσε ο Βραζιλιάνος πρόεδρος. «Εάν ολόκληρος ο κόσμος αρχίσει να υψώνει εμπορικούς φραγμούς (εναντίον της Βραζιλίας), οι αγροτικές συναλλαγές μας θα καταγράψουν πτώση, η οικονομία θα κατρακυλήσει (…) και η ζωή σας, εσάς των εκδοτών, των ιδιοκτητών τηλεοπτικών δικτύων θα είναι πιο περίπλοκη» προειδοποίησε. «Αυτή η περιβαλλοντική ψύχωση σας εμποδίζει να δράσετε» κι «εγώ θέλω να σώσω τη Βραζιλία». 

πηγή

Προσφυγικό: Τελικά δεν έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Με μια νέα δήλωσή του ο Αν. Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κουμουτσάκος μας πληροφόρησε ότι πίσω από την αύξηση των μεταναστευτικών ροών βρίσκονται γεωπολιτικοί λόγοι!

Συγκεκριμένα μιλώντας στο Σκάι, ο κ. Κουμουτσάκος, αρμόδιος για τη μεταναστευτική πολιτική, ανέφερε πως οι λόγοι για την έξαρση των προσφυγικών ροών προς την Ελλάδα, δηλαδή προς την Ευρώπη «δεν περιορίζονται στις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες. Έχουν σαφή γεωπολιτικά χαρακτηριστικά». Αρκεί να παρατηρήσει κανείς τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης στις σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, για να αντιληφθεί τα παραπάνω, σημείωσε και πρόσθεσε: «σε όλες τις διεθνείς επαφές και συναντήσεις μου, έχω τονίσει ότι το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι κοινή πρόκληση που απαιτεί κοινές προσπάθειες και κοινές λύσεις. Η αντιμετώπισή της ξεπερνά τις δυνατότητες της Ελλάδας, όπως άλλωστε και της κάθε χώρας ξεχωριστά».

Ξαφνικά, λοιπόν, στον πιο επίσημο τόνο ο αρμόδιος Υπουργός κατέρριψε όλη την εθνικολαϊκίστικη ρητορική της Νέας Δημοκρατίας ότι για τις μεταναστευτικές ροές και την κρίση υπεύθυνη ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που τους προσκαλούσε να έρθουν, οι «αλληλέγγυοι που τους καλομεταχειρίζονταν», οι ΜΚΟ και η «αδιαφανής διαχείριση των κονδυλίων».

Ήταν ισχυρισμοί που χάιδευαν τα αυτιά ρατσιστών και ακροδεξιών, στους οποίους προσέβλεπε εκλογικά η ΝΔ. Μόλις όμως κλήθηκε να κυβερνήσει η ΝΔ αντιστρέφει τα πάντα και ακολουθεί κατά γράμμα την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως συνέβη εμφατικά με το Μακεδονικό, την οικονομία και τους περισσότερους τομείς. Η στροφή ήταν αναμενόμενη, γιατί διαφορετικά η ΝΔ δεν θα μπορεί να κυβερνήσει αντιπολιτευόμενη τον εαυτό της και όσα ψευδή ισχυρίστηκε ως αντιπολίτευση.

Παρά τις  λαϊκίστικες εξαγγελίες Βρούτση με την κατάργηση της απόδοσης ΑΜΚΑ σε μετανάστες, τις επικίνδυνες αναφορές Κικίλια περί άρνησης πρόσβασης στη Δημόσια Υγεία για τους αλλοδαπούς ή τις πρωτοφανείς διαπιστώσεις Χρυσοχοΐδη ότι τα πάντα στους καταυλισμούς της Λέσβου κυλούν σχεδόν ειδυλλιακά, είναι τελικά η ίδια η πραγματικότητα που διαψεύδει τη ΝΔ. Η αύξηση των ροών είναι σε οριακό επίπεδο, όπως και οι συνθήκες στους καταυλισμούς πρώτης γραμμής, ενώ έρχονται πολύ δυσκολότερες μέρες. Το αλαλούμ με την απόδοση ΦΠΑ στους μετανάστες και η κατάρρευση του συστήματος στις Εφορίες, δείχνει ότι σύντομα η κατάσταση δεν θα είναι διαχειρίσιμη.

Μάλιστα, την ίδια ώρα ο Κ. Μητσοτάκης μιλώντας κατά την επίσημη επίσκεψή του στον Πρόεδρο Μακρόν, από τα Ηλύσια Πεδία, ανέφερε ότι απαιτείται «αλληλεγγύη»και μια κοινή διαχείριση της ΕΕ στο μεταναστευτικό για την δίκαιη κατανομή των βαρών και την φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ χωρίς να επιβαρύνονται μονομερώς οι χώρες που υποδέχονται τις προσφυγικές ροές. Ήταν σαν να μιλούσε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ανέδειξε το προσφυγικό ως ευρωπαϊκό ζήτημα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κουνούσε απλώς τα χείλη του. Γιατί ενώ πριν λιγο καιρό η ΝΔ κουνούσε το δάχτυλο,σήμερα ακολουθεί την πολιτική, τις θέσεις αλλά ακόμη και τις ίδιες δηλώσεις με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για το μεταναστευτικό.

Τα Fake News δεν μπορούν να καλύψουν τα πάντα. Καλωσήρθε στην πραγματικότητα. 

Πηγή

  

Ένας πολύτιμος Έλληνας

Του Παντελή Μπουκάλα

Είχα πολλά χρόνια να πάω σε γήπεδο. Και μπάσκετ στην Καλογρέζα είχα να δω από τους Ολυμπιακούς. Ατελέστατο το τηλεοπτικό υποκατάστατο, ιδίως αν δεν είσαι εις διπλούν συνδρομητής, πλην υποχρεωτικό. Δεν αντέχεται εύκολα το γηπεδικό ρυπαρό λουτρό στον φωνακλάδικο σεξισμό, στον ελληναράδικο ρατσισμό και στην εκμισθωμένη «πολιτικοποίηση» των συνθημάτων υπέρ επιχειρηματικών συμφερόντων.

Την Κυριακή, στο παιχνίδι της Εθνικής με τη σερβική, είχε βέβαια βροντερά «ούουου», όταν οι «αδερφοί» πλην αντίπαλοι Σέρβοι σούταραν τις βολές τους, δεν είχε όμως σεξιστικούς κρωγμούς και ρατσιστικές υλακές. Τα απαγόρευε η ίδια η σύνθεση του πολυπληθούς κοινού: παιδομάνι, και των δύο φύλων, κάμποσα πεντάχρονα, πολλές γυναίκες, και αρκετοί προχωρημένης ηλικίας που ίσως δεν είχαν ξαναπάει σε γήπεδο, κι είπαν να το γιορτάσουν. Με καλή αιτία. Η Εθνική έχει μια από τις καλύτερες συνθέσεις της στη μετά τον Γκάλη και τον Γιαννάκη εποχή και το κλίμα στις τάξεις της, όπως όλοι δηλώνουν, είναι άριστο.

Επιπλέον έχει στους κόλπους της –και κάρφο στον οφθαλμό των φανερών και κρυφών χρυσαυγιτοφρόνων– τον πολυτιμότερο παίκτη του ΝΒΑ και, ίσως, τον πολυτιμότερο για την Ελλάδα Ελληνα αυτών των χρόνων. Τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Που το επώνυμό του το ’χουν μάθει μια χαρά και τα πιτσιρίκια ακόμα, φοράνε - δεν φοράνε τη φανέλα με το 34, της Εθνικής ή του «Ελαφιακού» στο μακρινό Μιλγουόκι. Και μόνο κάποιος κομματικός αντιπρόεδρος, και υπουργός-καμικάζι πλέον, δυσκολεύεται να το αποστηθίσει, παρότι τυγχάνει και διδάσκαλος της ρητορικής. Πού θα πάει, αν χρειαστεί να δώσει σαν καθ’ ύλην αρμόδιος κάνα βραβείο αναπτύξεως στον Γιάννη, για τη συμβολή του στην ανάπτυξη του μπάσκετ ή, το πιο σπουδαίο, στην ανάπτυξη αντιρατσιστικών φρονημάτων στις ευαίσθητες τρυφερές ηλικίες, θα μάθει ότι δεν τον λένε «Ακενοτούμπο», όπως τον αποκαλούσε, τάχα για να τον χλευάσει από τη σκοπιά της ελληνικής γλώσσας και της θείας αρμονίας της.

Την Κυριακή οι Σέρβοι νίκησαν. Στην παράταση, όπου οδήγησε το παιχνίδι ένα από τα πέντε τρίποντα του Θανάση Αντετοκούνμπο. Το χαρήκαμε όλοι αυτό το τρίποντο, σαν να μας έδινε μετάλλιο στο Παγκόσμιο. Γιατί η χολερική μικρόνοια έχει επιλέξει τον Θανάση, σαν κρίκο πιο αδύναμο από τον Γιάννη, για να χυδαιολογεί εναντίον του. Τάχα «παίζει με βύσμα» ο «άμπαλος». Ο ρατσισμούλης είναι πάντα ικανός σε τρίπλες δολιότητας. Για να τον ταπώσουμε πρέπει να  μην ξεχνάμε και να μην ξεχνιόμαστε.