Παρασκευή 28 Αυγούστου 2020

Σκηνικό πολέμου στην ανατολική Μεσόγειο


Το ενδεχόμενο μιας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης είναι πιθανότερο από ποτέ




Όσο η αναζήτηση μιας διπλωματικής λύσης στα προβλήματα που έχουν εμφανιστεί στο τραπέζι στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο μοιάζει από δύσκολη ώς ανέφικτη, καλό είναι να μην λησμονούμε ότι «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα».

Παρά τα όσα έχει επιβάλει ως θέσφατα μια κυρίαρχη πολιτική αντίληψη, ότι δηλαδή στην Ευρώπη – έστω στις παρυφές της – δεν γίνονται πια πόλεμοι, ότι οι μεγάλοι δεν θα επιτρέψουν την έκρηξη, ότι η Ελλάδα έχει ισχυρούς συμμάχους και εταίρους, η πραγματικότητα είναι ότι το ενδεχόμενο μιας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης είναι πιθανότερο από ποτέ.

Εκτός αν η ελληνική κυβέρνηση αναλάβει το πολιτικό κόστος μιας τεράστιας αναδίπλωσης από πάγιες θέσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία τελικά θα οδηγήσει σε παραχωρήσεις ανάλογες με αυτές που θα ήταν αναγκασμένη να κάνει ύστερα από μια στρατιωτική ήττα.

Προς το παρόν Αθήνα και Άγκυρα, σ’ ό,τι αφορά την ανατολική Μεσόγειο, έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους στο διπλωματικό τραπέζι.

Το αδιέξοδο

Η Τουρκία με το τουρκολιβυκό σύμφωνο για την ΑΟΖ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν αναγνωρίζει πλήρη δικαιώματα σε ελληνικά νησιά, όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος, η Κάσος και η Κρήτη. Με τις κυλιόμενες Navtex και τις έρευνες με το «Oruc Reis» με τη συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων, η Άγκυρα διακηρύττει προς κάθε κατεύθυνση ότι η εν λόγω περιοχή βρίσκεται εντός της δικαιοδοσίας της.

Από την άλλη πλευρά η Αθήνα, με τη συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, όπως αυτή αποτυπώθηκε αφήνοντας εκτός το τμήμα της επήρειας Ρόδου και Καστελλόριζου, δείχνει ένα παράθυρο προς διαπραγμάτευση κυριαρχικών ελληνικών δικαιωμάτων. Κάτι που ωστόσο δεν φαίνεται προς το παρόν να συγκινεί την Άγκυρα…

Επί του πεδίου, τώρα, η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής:

● Η Τουρκία συνεχίζει να δεσμεύει την περιοχή και να πραγματοποιεί έρευνες απειλώντας ότι θα τις επεκτείνει και νότια της Κρήτης αξιοποιώντας τις προβλέψεις του τουρκολιβυκού συμφώνου.
● Η Ελλάδα συγκεντρώνει δυνάμεις οι οποίες επιτηρούν και απειλούν να παρέμβουν (πότε άραγε;).
● Και οι δυο χώρες με ρηματικές διακοινώσεις και επιστολές στον ΟΗΕ καταγράφουν λεπτομερώς τις θέσεις τους.

Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να ποντάρει πολλά στην υποστήριξη που θεωρεί ότι λαμβάνει από ισχυρούς συμμάχους και εταίρους οι οποίοι καταδικάζουν τις τουρκικές πράξεις. Ωστόσο, μέχρι και αυτήν τη στιγμή, οι αμερικανικές και οι ευρωπαϊκές αντιδράσεις δεν έχουν μετουσιωθεί σε κάποιο κόστος για την Άγκυρα, η οποία συνεχίζει να κινείται με την αυτοπεποίθηση μιας περιφερειακής υπερδύναμης.

Οι δηλώσεις του υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας Μ. Τσαβούσογλου την περασμένη Τρίτη, μετά τη συνάντησή του με τον «διαμεσολαβητή» υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Χάικο Μάας, ήταν χαρακτηριστικές, αφού απείλησε ξεκάθαρα την Ελλάδα ότι οι τουρκικές δυνάμεις αυτή τη φορά θα χτυπήσουν αν τα ελληνικά πλοία επιχειρήσουν να εμποδίσουν τις έρευνες που έχουν προγραμματιστεί.

Οι παίκτες

Κοιτάζοντας τους παίκτες σ’ αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι, μπορεί κάποιος να διακρίνει:

1. Τους Αμερικανούς, οι οποίοι καταδικάζουν τις τουρκικές κινήσεις, συγκεντρώνουν δυνάμεις στην περιοχή, αλλά προς το παρόν δεν ανακατεύονται στις διπλωματικές διεργασίες αναζήτησης διεξόδου.

2. Τους Γάλλους, οι οποίοι επίσης επιδεικνύουν δυνάμεις στην ανατολική Μεσόγειο και καταδικάζουν τις τουρκικές επιλογές, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέσει να παίξουν, όπως και οι Αμερικανοί, κάποιον ρόλο διαμεσολαβώντας μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.

3. Τους Γερμανούς, οι οποίοι, και ως προεδρεύοντες στην Ε.Ε., έχουν τη δυνατότητα να συνομιλούν και με Αθήνα και με Άγκυρα (κάτι που αυτήν την περίοδο δεν είναι σε θέση να κάνουν ούτε η Ουάσιγκτον ούτε το Παρίσι, καθώς οι σχέσεις τους με την Τουρκία είναι αποσταθεροποιημένες) προωθώντας σενάρια διπλωματικών διευθετήσεων.

Στην Αθήνα, στην κυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση, πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι η αμερικανική και γαλλική υποστήριξη, την οποία κατά κάποιον τρόπο λαμβάνει η Ελλάδα έναντι των τουρκικών προκλήσεων, είναι ικανή συνθήκη για να αποτρέψει περαιτέρω τουρκικές κινήσεις. Η άποψη αυτή, ωστόσο, χωλαίνει καθώς δεν λαμβάνει υπόψη ότι:

● Η Τουρκία θεωρεί / εκτιμά πως είναι σε θέση να επιβάλει τις θέσεις της διά της ισχύος που διαθέτει αγνοώντας τις αμερικανογαλλικές δηλώσεις δυσαρέσκειας ή υποστήριξης προς τις ελληνικές θέσεις.
● Οι ΗΠΑ και η Γαλλία, όπως συνηθίζουν και έχει αποδειχτεί σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να επιθυμούν να περιορίσουν τον τουρκικό ρόλο, αλλά αυτό θα το πράξουν αξιοποιώντας το ελληνικό ανάχωμα, το οποίο και θα υποστεί τις συνέπειες μιας σύγκρουσης.

Με άλλα, απλούστερα λόγια, η Τουρκία παζαρεύει με τους μεγάλους, κάποιοι από τους οποίους, όπως οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι, χρησιμοποιούν ως πιόνι την Ελλάδα. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η (όποια) ελληνική κυβέρνηση κληθεί να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα και ζωτικά συμφέροντα της χώρας, θα πρέπει να έχει κατά νου ότι αυτό θα πρέπει να το κάνει με τις δυνάμεις που διαθέτει η χώρα και μόνο…

Από την άλλη πλευρά, αυτήν της διπλωματικής διεξόδου, είναι φανερό ότι η γερμανική πρωτοβουλία, που επιδιώκει την εκκίνηση ενός διμερούς ελληνοτουρκικού διαλόγου, μπορεί να εμφανίζεται ως η μόνη ειρηνική διέξοδος, ωστόσο κινείται προς την κατεύθυνση των θέσεων της Άγκυρας.

Πάγια τουρκική θέση είναι ένας εφ’ όλης της ύλης ελληνοτουρκικός διάλογος, ο οποίος θα καταλήξει σε πολιτικές διευθετήσεις στη βάση του τρέχοντος συσχετισμού δύναμης, ο οποίος είναι υπέρ της Τουρκίας.

Μ’ αυτόν τον τρόπο η Άγκυρα, αλλά εμμέσως και το Βερολίνο, καλούν την ελληνική κυβέρνηση είτε να αντιμετωπίσει στρατιωτικά την Τουρκία είτε να προσέλθει στο τραπέζι για να «συζητήσει» θέματα κυριαρχίας στο Αιγαίο (νησιά με αδιευκρίνιστη κυριαρχία στο Αιγαίο), θέματα κυριαρχικών δικαιωμάτων (νησιά χωρίς δικαιώματα σε ΑΟΖ) και ζητήματα αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάννης (καθεστώς της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης).

Έχουμε την εντύπωση ότι μόνο ύστερα από στρατιωτική ήττα θα μπορούσε κάποια ελληνική κυβέρνηση να προσέλθει σε μια τέτοια συζήτηση…


Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020

Μαζί με την ελληνοτουρκική κρίση έρχονται και οι… νέοι εξοπλισμοί



Τηρείται η «παράδοση» που θέλει να ετοιμάζονται νέα εξοπλιστικά προγράμματα, που φυσικά θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, μετά από κάθε διένεξη στο Αιγαίο. Οι σαφείς αναφορές στην συζήτηση στην Βουλή και ο «περίεργος» ρόλος εφοπλιστών
    
Η παράδοση που θέλει κάθε ελληνοτουρκική κρίση να διαδέχεται ένα «μπαράζ» συζητήσεων για νέους εξοπλισμούς και φυσικά την διάθεση των ανάλογων κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα τηρηθεί και στην τρέχουσα συγκυρία. Παρότι η κρίση που προκλήθηκε από τις «βόλτες» του Oruc Reis δεν δείχνει να αποκλιμακώνεται (παρόλο που όλα δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε διμερή διάλογο με γερμανική επιδιαιτησία) ήδη οι τοποθετήσεις περί νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων έχουν εμφανιστεί.

Αυτή την φορά μάλιστα με μία …ιδιαιτερότητα: Είναι απόλυτα συνδεδεμένες με την «αναγκαιότητα» των φιλελεύθερων πολιτικών των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ διαφαίνεται και μία τάση να έχουν «ειδικό ρόλο» σε αυτή την υπόθεση τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου και κυρίως το εφοπλιστικό. Στοιχείο που μπορεί να εξηγηθεί από τις προνομιακές σχέσεις που φαίνεται να διαθέτουν «εφοπλιστικά τζάκια» της χώρας και επιχειρηματίες της ναυτιλίας με συγκεκριμένα διεθνή κέντρα της παγκόσμιας αμυντικής βιομηχανίας, σχέσεις που εν πολλοίς καθορίζονται από τις «στρατηγικές συμμαχίες» που έχουν με πολυεθνικές των αντίστοιχων χωρών, ιδίως αυτών που έχουν πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα στα κοιτάσματα της Ν.Α  Μεσογείου. Αυτά ενώ είναι ήδη γνωστές συζητήσεις που υπάρχουν με συγκεκριμένες χώρες, όπως για παράδειγμα με την Γαλλία, για την αγορά φρεγατών.

Οι συζητήσεις

Το ότι συντομότατα θα τεθεί θέμα εξοπλισμών κατέστη σαφές και από τη συζήτηση που έγινε σε επίπεδο αρχηγών την προηγούμενη Τετάρτη στην Βουλή.

Πρώτος έκανε την σχετική αναφορά ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης που συνέδεσε μάλιστα την πολιτική των εξοπλισμών με την ιδιωτικοποίηση φορέων της αμυντικής βιομηχανίας όπου έχει προνομιακή σχέση το δημόσιο. Όπως είπε ο πρωθυπουργός «προχωράμε με γρήγορες κινήσεις και σε συμπράξεις και με ιδιωτικοποιήσεις εκεί που χρειάζεται, για να μπορέσουμε να ενισχύσουμε συνολικά και την εγχώρια Αμυντική μας Βιομηχανία και ναι, όπου χρειάζεται να κάνουμε τις στοχευμένες εκείνες επενδύσεις που δυστυχώς η γεωπολιτική μας θέση επιβάλλει».

Πολύ πιο συγκεκριμένος όμως έγινε στην συνέχεια ο Αθανάσιος Δαβάκης, δηλαδή ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής, άρα και ο καθ’ ύλην αρμόδιος. Όπως τόνισε «είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε εδώ και τώρα και μέσα στον υπάρχοντα, όπως αντιλαμβάνεστε, δημοσιονομικό σχεδιασμό στην ολοκλήρωση ορισμένων στοχευμένων και πολύ κρίσιμων εξοπλιστικών προγραμμάτων, που αφορούν στην επιχειρησιακή ετοιμότητα και στη μαχητική ισχύ ορισμένων οπλικών συστημάτων που αποτελούν κρισιμότατους πυλώνες της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας, όπως συγκεκριμένα τα υποβρύχια αναερόβιας πρόωσης του Πολεμικού μας Ναυτικού. Σε αυτόν τον τομέα πρέπει να πούμε ότι έχουν γίνει ήδη σημαντικά βήματα εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όπως η ψήφιση για παράδειγμα της εν συνεχεία υποστήριξης των αεροσκαφών «Mirage». Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας πρέπει να συνεχίσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Παράλληλα πρέπει από τώρα να προετοιμαστούμε επιμελώς για το μέλλον. Οι εξελίξεις στο διεθνές μας περιβάλλον, στην τεχνολογία και στα οικονομικά δεδομένα της χώρας μας τρέχουν. Πρέπει, λοιπόν, από τώρα να δούμε προσεκτικά την επόμενη μέρα σε αυτό που όπως είπα και προηγουμένως μας δίνει το δικαίωμα να προβάλουμε ισχύ, δηλαδή την εθνική μας άμυνα, δηλαδή τις Ένοπλες Δυνάμεις».

Στις δηλώσεις αυτές μπορεί να προστεθεί και η αναφορά του βουλευτή Δημήτρη Καϊρίδη, που φέρεται να έχει προνομιακή θέση στην εκπροσώπηση της κυβέρνησης για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Αυτός ανέφερε πως «η αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεών μας δεν μπορεί να αποτελεί μόνο μια ρητορική επίκληση. Για να έχει ουσία, πρέπει συγκεκριμένα όλες οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στην αναγκαιότητά της να καθορίσουν πώς και από πού θα εξοικονομηθούν οι απαραίτητοι πόροι». Κάλεσε δηλαδή σε ευρεία συναίνεση το πολιτικό σύστημα.

Μια… περίεργη πρόταση

Στα αξιοπρόσεκτα όμως μπορεί να προστεθεί και μία πρόταση βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας  που κατέθεσε σε ανύποπτο χρόνο, πριν από 3 ημέρες, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας  Νίκος Μανωλάκος. Σύμφωνα με αυτή την πρόταση αυτή την περίοδο υφίσταται θέμα στρατιωτικών ισορροπίων στο Αιγαίο. Ο βουλευτής τονίζει πως «για να μπορέσουμε να πετύχουμε την αποτροπή,  πρέπει να  έχουμε τη δυνατότητα της στρατηγικής κρούσης ή του ισοδυνάμου αποτελέσματος. Για να γίνει αυτό, απαιτείται, κατά προτεραιότητα των λοιπών κλάδων,  ο εκσυγχρονισμός του Πολεμικού Ναυτικού με πλοία, τα οποία να συνδυάζουν ταυτόχρονα επιχειρησιακές δυνατότητες, πολέμου επιφανείας, αεράμυνας περιοχής, ανθυποβρυχιακού πολέμου, διοίκησης και ελέγχου του πεδίου της μάχης ψηφιακά και εκτόξευσης κατευθυνόμενων βλημάτων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς».

Προχωρά μάλιστα το σκεπτικό του λέγοντας πως «η  πρόταση, που μπορεί να δώσει τη λύση, είναι  να  συσταθεί  Ειδικό Ταμείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο θα λειτουργεί ως  τραπεζικός λογαριασμός, υπό τον έλεγχο επιτροπής προσωπικοτήτων, με εισροές ποσών  από το κράτος, μέσω ειδικής ρύθμισης  και από εισφορές ιδιωτών, με καθορισμό κάθε φορά, του προς αγορά οπλικού συστήματος».

Με απλά λόγια ο βουλευτής Νίκος Μανωλάκος περιγράφει ουσιαστικά συγκεκριμένες εξοπλιστικές προμήθειες σε πολύ προσδιορισμένο είδος πλοίων που θυμίζει …σύγχρονες φρεγάτες. Παράλληλα προτείνει την συγκρότηση μίας επιτροπής που θα μοιάζει λίγο με αυτή για τα 200 χρόνια από το 1821. Πλην όμως όπως δηλώνει ότι σε αυτή θα εμπλέκονται ιδιώτες που θα συνεισφέρουν και με «καθορισμό του προς αγορά οπλικού συστήματος».

 Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή είναι απλά …μια ιδέα ενός βουλευτή. Μόνο που ο συγκεκριμένος βουλευτής δεν είναι τυχαίος. Αντιθέτως είναι αντιστράτηγος εν αποστρατεία και πολύ καλός γνώστης των αμυντικών θεμάτων και συσχετισμός μια και ο ίδιος υπογράφει την ανακοίνωσή του ως Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ (Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων). Επίσης ο εν λόγω βουλευτής είναι βουλευτής στην Α’ Περιφέρεια του Πειραιά με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει αν το συνδυάσει κανείς με το γεγονός πως οι εξοπλιστικές δαπάνες αποτελούν αντικείμενο εξαιρετικά μεγάλων προϋπολογισμών κι ως εκ τούτου μόνο ένας κλάδος έχει την δυνατότητα και την άνεση να εμπλακεί σε μία τέτοια υπόθεση: Ο εφοπλιστικός. Άλλωστε ήδη επ’ αυτού έχουμε σαφή δείγματα από εφοπλιστές που έχουν εμπλακεί σε δωρεές προς το Πολεμικό Ναυτικό. Κινήσεις που παρουσιάζονται ως εθελοντική συνεισφορά, ερμηνεύονται όμως και ως πρόθεση διαμόρφωσης μιας «ειδικής σχέσης» που μπορεί να λειτουργήσει στο (άμεσο) μέλλον μεσολαβητικά σε ζητήματα μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του εφοπλιστή Παναγιώτη Λασκαρίδη που στις αρχές Ιουλίου πραγματοποίησε δωρεά προς το Πολεμικό Ναυτικό το πλοίο γενικής υποστήριξης «ΗΡΑΚΛΗΣ» και η σχετική τελετή ονοματοδοσίας έγινε στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Παρών ήταν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος αλλά και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος. Ο τελευταίος μάλιστα απευθύνθηκε στον εφοπλιστή Λασκαρίδη με την εξής προσφώνηση:

«Αξιότιμε κύριε Λασκαρίδη, Οι εθνικές σας ευεργεσίες προς το Πολεμικό μας Ναυτικό και το ενδιαφέρον σας για την αμυντική θωράκιση της Χώρας, καταμαρτυρούν άνδρα με ψυχικό μεγαλείο, γενναιοδωρία αλλά και πλήρη συναίσθηση του ιερού Χρέους προς την Πατρίδα, μονολεκτικά άνδρα Ευπατρίδη»…





Eλενα Ακρίτα: Ο Νίκος Κοτζιάς σήμερα δικαιώνεται



Ουδείς προφήτης στον τόπο του. Ο Νίκος Κοτζιάς σήμερα δικαιώνεται. Τα είπε όλα και τα είπε πριν από όλους. Προσπάθησαν να τον ακυρώσουν, να τον απαξιώσουν, να τον χλευάσουν. Τίποτα δεν κατάφεραν, ούτε ο Καμμένος, ούτε η ΝΔ, ούτε κανείς. Όσο κι αν αγωνίστηκαν να τον ‘μικρύνουν’, ορθό παρέμεινε το ανάστημα του, ορθός παρέμεινε ο λόγος του.

Τα σέβη μας.

 Eλενα Ακρίτα (fb)







Μετρήσεις ακριβείας




Με περιπολίες αστυνομίας και στρατού, με ηλεκτροοπτικούς αισθητήρες, ραδιοεντοπιστές, ντρόουν κ.λπ., όχι μόνο αποτρέπονται οι «λαθροεισβολείς» αλλά μετριούνται και μέχρις ενός. Από τις 28.2 έως και τις 3.8.2020, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, «απετράπη η παράνομη είσοδος στην περιοχή του Εβρου συνολικά 61.508 ατόμων»..

Πόσοι από αυτούς ενδέχεται να είχαν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση ασύλου, δεν το είπε ο κ. Ν. Παναγιωτόπουλος. Δεν ρωτήθηκε άλλωστε. Τέτοιες ερωτήσεις, τέτοια ζητήματα ηθικής τάξεως, απασχολούν αποκλειστικά την Επίδαυρο και τις παραστάσεις της. Τις παρακολουθούμε με θεατρικώς τεταμένη προσοχή, κάνουμε και μια δήλωση στο τέλος, «μα τι σπουδαίους προγόνους έχουμε!», και συνεχίζουμε τις πνευματικές μας διακοπές. Ατάραχοι. Δίχως να μετακινηθεί γραμμούλα η συνείδησή μας.

Aλήθεια, ποιοι θεωρούνται «αποτραπέντες από τις ημέτερες δυνάμεις»; Μόνον όσοι μένουν άγαλμα στο πρώτο άγριο «αλτ!», οπότε είναι ευχερώς αριθμήσιμοι, ή και όσοι απομακρύνονται δρομαίοι, οπότε χρειάζεται να ελεγχθεί ενδελεχώς το βίντεο, ώστε να καταμετρηθούν επακριβώς; Και τα κουτσούβελα; Μετριούνται σαν «άτομα»; Ή μήπως είναι ανθελληνικό να αποκαλούνται κουτσούβελα αυτές οι εκ γενετής κινητές βόμβες κατά του δυτικού πολιτισμού;

Στα 61.508 άτομα δεν συμπεριλαμβάνονται σίγουρα οι εφτά μετανάστες που σκοτώθηκαν στις 5 Αυγούστου στην Εγνατία, κοντά στην Αλεξανδρούπολη, ούτε οι πέντε τραυματίες. Αυτοί κάποια στιγμή μπήκαν στην Ελλάδα αλλά, παρά τα πρώτα χαμόγελα, το ριζικό τους είχε γραφτεί. Αν είναι ριζικό η ανάγκη να στοιβαχτούν δώδεκα άτομα σ’ ένα γιωταχί που τρέχει ιλιγγιωδώς. Οι δημοσιογραφικές αναφορές πάντως στο πολύνεκρο τροχαίο εξαντλήθηκαν την πρώτη ημέρα. «Εντάξει μωρέ. Θέλουν και μνημόσυνο οι παράνομοι;».

Ανήκουν άραγε κάποιοι από τους 61.508 στους βιαίως επαναπροωθηθέντες; Αγνωστο. Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες πάντως ανακοίνωσε πως «εξακολουθεί να είναι βαθιά ανήσυχη εξαιτίας του αυξανόμενου αριθμού αξιόπιστων αναφορών που καταδεικνύουν ότι άντρες, γυναίκες και παιδιά μπορεί να έχουν επιστραφεί άτυπα στην Τουρκία αμέσως μετά την άφιξή τους σε ελληνικό έδαφος ή σε ελληνικά χωρικά ύδατα τους τελευταίους μήνες. Η Υπατη Αρμοστεία υπογραμμίζει την έκκλησή της προς την Ελλάδα να απέχει από τέτοιου είδους πρακτικές και να διερευνήσει με σοβαρότητα τις αναφορές αυτές». Με σοβαρότητα, τι άλλο, η Ελλάδα απαντά επισήμως πως όλα αυτά είναι φέικ νιους. Τι άλλο.

Ηλίας Μόσιαλος : Δεν αρκεί μια μάσκα...





Ποιες προϋποθέσεις θέτει ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο LSE, Ηλίας Μόσιαλος, για το άνοιγμα των σχολείων ● Προτείνει να χρησιμοποιηθούν και άλλοι χώροι προκειμένου να μειωθούν οι μαθητές ανά τάξη, όπως βιβλιοθήκες, ξενοδοχεία, πολιτιστικά κέντρα, αίθουσες δημοτικών συμβουλίων, αθλητικά κέντρα κ.ά.

Mικρότερο αριθμό μαθητών ανά τάξη, χρήση και άλλων υπαρχόντων χώρων ακόμα και εκτός σχολείων, συχνά δειγματοληπτικά τεστ για άμεση ιχνηλάτηση, εκ περιτροπής διδασκαλία, πιθανή αναδιοργάνωση των προγραμμάτων διδασκαλίας και άνοιγμα των σχολείων τουλάχιστον δυο εβδομάδες μετά την επιστροφή των μαθητών από τις διακοπές, προτείνει σε χθεσινή ανάρτησή του ο Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο LSE.
 
EUROKINISSI / ΤΑΚΗΣ ΣΑΓΙΑΣ 
Οι καίριες συστάσεις του εκπροσώπου της Ελλάδας στους διεθνείς οργανισμούς για την πανδημία αποτελούν ξεκάθαρο μήνυμα προς την κυβέρνηση πως ο υφιστάμενος «σχεδιασμός» του υπουργείου Παιδείας στην καλύτερη περίπτωση δεν επαρκεί.

Μήνυμα προς την κυβέρνηση πως ο υφιστάμενος «σχεδιασμός» για τα σχολεία δεν επαρκεί

Μικρότερος αριθμός μαθητών συνεπάγεται αναπόφευκτα πρόσληψη εκπαιδευτικών και δασκάλων, καθώς όπως αναφέρει ο ίδιος «προφανώς, θα χρειαστεί και ενίσχυση του εκπαιδευτικού προσωπικού, προσλήψεις αναπληρωτών καθηγητών και ανακλήσεις αποσπάσεων. [...] Οι υποδομές σε πολλά ελληνικά σχολεία είναι ανεπαρκείς και δεν έχουν καμία σχέση με τα πρότυπα των περισσότερων χωρών της δυτικής Ευρώπης».


Επιπλέον γίνεται σαφές πως θεωρείται επικίνδυνο να ανοίξουν τα σχολεία στην Ελλάδα στις 7 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία που ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί, καθώς μεγάλο μέρος των παιδιών ακόμα δεν έχουν επιστρέψει από τις καλοκαιρινές διακοπές. Επίσης συχνά δειγματοληπτικά τεστ ιχνηλάτησης συνεπάγονται φυσικά και αύξηση της επάρκειας και της διενέργειας τεστ.

Σημειώνεται ωστόσο πως ο καθηγητής Μόσιαλος σταθμίζοντας το ρίσκο τοποθετείται υπέρ του ανοίγματος των σχολείων υπό προϋποθέσεις, καθώς «ο κίνδυνος είναι ελάχιστος για τα παιδιά κάτω των 10 ετών και πολύ μικρός άνω των 10 ετών. Tα παιδιά, αν κολλήσουν τη νόσο, νοσούν με ήπια συμπτώματα ή είναι ασυμπτωματικά. Αυτό, διευκρινίζω, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κίνδυνος, ο κίνδυνος όμως είναι πολύ μικρότερος σε σχέση με τις άλλες ηλικιακές ομάδες».

O ίδιος υποστηρίζει πως «είναι υπαρκτός και πιο μεγάλος ο κίνδυνος αν οι μαθητές ανήκουν σε οικογένειες που ζουν μαζί με παππούδες και γιαγιάδες, σε μικρούς χώρους. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εξεταστεί η εξ αποστάσεως διδασκαλία όχι ως εναλλακτικό σχέδιο ή plan B, αλλά ως παράλληλη εκπαιδευτική επιλογή για παιδιά με υποκείμενα νοσήματα ή υποκείμενα νοσήματα στην οικογένεια».

Επιπτώσεις
Επιπλέον ο ίδιος θεωρεί πολύ σοβαρότερες τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις εάν δεν ανοίξουν τα σχολεία, υποστηρίζοντας πως «ο κίνδυνος των επιπτώσεων της απώλειας της κοινωνικοποίησης με συνομηλίκους στις μικρές ηλικίες είναι δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με τον κίνδυνο της απώλειας διδασκαλίας.

Η δεύτερη μπορεί να αναπληρωθεί με άλλες μεθόδους διδασκαλίας που υπερβαίνουν την κλασική μεθοδολογία του ελληνικού σχολείου· μεθόδους που απαιτούν σοβαρό προγραμματισμό». Είναι σαφές πως ο Ηλ. Μόσιαλος, έχοντας στραμμένο το βλέμμα του και στη διεθνή κοινότητα, θεωρεί πως αυτός ο προγραμματισμός δεν υπάρχει στη χώρα μας, τόσο τώρα όσο και πριν από την πανδημία.

Στην Ιταλία τα σχολεία θα ανοίξουν στις 14 Σεπτεμβρίου στις περισσότερες περιοχές, ενώ θα υπάρξουν περιφέρειες που θα ανοίξουν σε διαφορετικές ημερομηνίες. Εχει ήδη προβλεφθεί διανομή 11 εκατ. μασκών την ημέρα σε μαθητές, διδάσκοντες και διοικητικούς, αναζητούνται μεγαλύτερες αίθουσες (με χρησιμοποίηση 3.000 άδειων σχολικών κτιρίων), ενώ παράλληλα μειώνεται ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη και έχουν εξαγγελθεί 50.000 προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών και άλλου προσωπικού.

Στην Ισπανία, μόνο στην περιοχή της Μαδρίτης θα υπάρξουν προσλήψεις επιπλέον 600 εκπαιδευτικών ενώ άλλες περιφέρειες της χώρας δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές άνω των 14 ετών να επιλέγουν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση ή να πηγαίνουν στο σχολείο το απόγευμα. Από την άλλη πλευρά, η Νότια Κορέα κλείνει εκ νέου τα σχολεία και επιστρέφει στην εξ αποστάσεως μάθηση μέχρι τουλάχιστον τις 11 Σεπτεμβρίου καθώς μόνο στη Σεούλ 193 μαθητές και δάσκαλοι βρέθηκαν θετικοί τις τελευταίες δυο εβδομάδες.

Στον αντίποδα της επεξεργασίας πολλαπλών εναλλακτικών σχεδίων σε διεθνές επίπεδο, η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως σε χθεσινές δηλώσεις της (ΕΡΤ) επέμεινε στο θέμα της χρήσης μάσκας, εστιάζοντας σε κατασταλτικά μέτρα: «Δεν νοείται να είναι κανείς στο σχολείο χωρίς μάσκα. Οι μαθητές που δεν θα φορούν μάσκα δεν θα συμμετέχουν στο μάθημα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Σε περίπτωση άρνησης ή προτροπής από γονείς για μη χρήση μάσκας θα ακολουθηθούν όλα τα παιδαγωγικά μέτρα που προβλέπονται» ανέφερε, εννοώντας την αποβολή των μαθητών.

«Ας σταματήσει επιτέλους η κυβέρνηση και η αρμόδια υπουργός να αντιλαμβάνονται τη σχολική ζωή με όρους “τιμωρίας, νηστείας και προσευχής”» σχολιάζει η ΕΠΕΚΕ Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντας επικίνδυνη την απόφαση της κυβέρνησης να «στοιβάξει 1 εκατομμύριο μαθητές σε πολυμελή τμήματα λίγων τετραγωνικών».

Ο καθηγητής Μόσιαλος επιμένει πως οι προϋποθέσεις για το άνοιγμα των σχολείων υπερβαίνουν τη χρήση της μάσκας και απαιτούνται περισσότερες παρεμβάσεις και προτείνει να χρησιμοποιηθούν και άλλοι χώροι προκειμένου να μειωθούν οι μαθητές ανά τάξη, όπως βιβλιοθήκες, ξενοδοχεία, πολιτιστικά κέντρα, αίθουσες δημοτικών συμβουλίων, αθλητικά κέντρα κ.ά.










Κώστας Ζαφειρόπουλος


Αιγιαλίτιδα ζώνη στο Ιόνιο: Η μισή ΝΔ χαρακτήριζε λάθος τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη

Τι θύμισε ο Α. Τσίπρας στον Κ. Μητσοτάκη



  

Δίχως τέλος οι παλινωδίες της ΝΔ και σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυβέρνηση και είχε προαναγγείλει την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδας από τα 6 στα 12 μίλια, η ΝΔ είχε κατακλύσει τα ΜΜΕ με άρθρα στελεχών και όχι μόνο, που δήλωναν ότι είναι λάθος η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο, κίνηση στην οποία ως κυβέρνηση προχωρεί σήμερα.

Ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις στελεχών της ΝΔ που τότε, και ενώ το κόμμα τους βρισκόταν στην αξιωματική αντιπολίτευση έβαλλαν κατά της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης και τώρα πανηγυρίζουν για την επέκταση της αιγιλιάτιδας ζώνης στο Ιόνιο.

Σήμερα κατά την ομιλία του στη Βουλή ο Κυρ. Μητσοτάκης προανήγγειλε την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδας από τα 6 στα 12 μίλια, όμως ξέχασε να πει για τις δηλώσεις του τότε τομεάρχη Εξωτερικών της ΝΔ Γιώργου Κουμουτσάκου, που κατηγορούσε τον Νίκο Κοτζιά για «έλλειψη σοβαρότητας και συναίσθησης ευθύνης» με αφορμή την προαναγγελία εκ μέρους του πρωην υπουργού Εξωτερικών για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδας από τα 6 στα 12 μίλια.

Αυτά που θέλει να ξεχνάει, ή να κρύβει κάτω από το χαλί κατά την προσφιλή του τακτική ο Κ. Μητσοτάκης, του τα θύμισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλ. Τσίπρας.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ του υπενθύμισε σήμερα κατά την ομιλία του στη Βουλή, για την κύρωση των συμφωνιών ΑΟΖ με Αίγυπτο και Ιταλία, πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην κυβέρνηση, χαρακτήριζε πρωτοφανή επιπολαιότητα την προαναγγελία επέκτασης μόνο στο Ιόνιο, καθώς, όπως είχε πει αυτό δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία να λέει ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί πλήρως στο Αιγαίο και έτσι καλούσε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να μην το κάνει.

Ο Γ. Κουμουτσάκος ισχυριζόταν τότε ότι μια "τέτοια ενέργεια τμηματικής επέκτασης θα υπέσκαπτε «τις θεμελιώδεις θέσεις της εξωτερικής μας πολιτικής» και θα «έδινε τη δυνατότητα στην Τουρκία να επιμείνει ότι το Αιγαίο δεν μπορεί να εφαρμοστεί πλήρως το Δίκαιο της Θάλασσας διότι είναι ειδική περίπτωση».  



Επιπολαιότητα εξαιρετικά βλαπτική για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας χαρακτήριζε τις αποσπασματικές επιμηκύνσεις της αιγιαλίτιδας ζώνης η Ντόρα Μπακογιάννη, όταν η ΝΔ ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση. Όπως τόνιζε, οι αποσπασματικές επιμηκύνσεις της αιγιαλίτιδας ζώνης δίνουν περαιτέρω επιχειρήματα στην τουρκική πλευρά να μιλά για ιδιαιτερότητα του Αιγαίου.   























Εντεκα οι νεκροί από το γηροκομείο στο Ασβεστοχώρι.!


Νέο αρνητικό ρεκόρ σήμερα με  293 νέα κρούσματα και 6 θανάτους


Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), μετά τα χαμηλά νούμερα των 168 κρουσμάτων της Τρίτης και των 170 της Δευτέρας ανακοίνωσε σήμερα τον υψηλότερο αριθμό νέων ημερήσιων κρουσμάτων

Ειδικότερα, σήμερα Τετάρτη, αναφέρθηκαν συνολικά 293 νέα κρούσματα. Τα 261 είναι εγχώρια και τα 32 εισαγόμενα. Οι περιφέρειες Αττικής και Θεσσαλονίκης κρατούν τα σκήπτρα με 103 και 54 αντίστοιχα. Ενώ από 9 κρούσματα καταγράφηκαν στις περιφέρειες Ημαθίας, Κοζάνης και Χαλκιδικής.

Διασωληνωμενοι στις ΜΕΘ των νοσοκομείων αναφοράς παραμένουν 34 συμπολίτες μας (54,8% είναι άτομα 65 ετών και άνω) ενώ καταγράφηκαν σήμερα και 35 νέες εισαγωγές για νοσηλεία λόγω επιβεβαιωμένης νόσου COVID-19. 























πηγή    

Ιστορική απόφαση από τους Μπακς.!



Η ομάδα του Γιάννη Αντετοκούνμπο έλαβε την απόφαση να μην κατέβει στο Game 5 της σειράς με τους Μάτζικ διαμαρτυρόμενη για την αστυνομική βία στις ΗΠΑ και το περιστατικό με τον πυροβολισμό του 29χρονου Τζέικομπ Μπλέικ από την αστυνομία στο Ουισκόνσιν.

Με μια ιστορική απόφαση στα χρονικά των ομαδικών σπορ, οι Μπακς αποφάσισαν να μην κατέβουν στο πέμπτο παιχνίδι των playoffs με αντίπλαο τους Μάτζικ ως ένδειξη διαμαρτυρίας στα περιστατικά αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ που έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας.

Η ομάδα του Μιλγούοκι, με αφορμή το νέο περιστατικό με τον πυροβολισμό του 29χρονου Τζέικομπ Μπλέικ από την αστυνομία στο Ουισκόνσιν, δεν βγήκε καν για την καθιερωμένη προθέρμανση ενόψει της σημερινής (26/08) αναμέτρησης και έστειλε ηχηρό μήνυμα σε όλον τον πλανήτη.

Την πρόθεση να μποϊκοτάρουν τα playoffs του NBA εξέφρασαν αρχικά οι Ράπτορς και οι Σέλτικς που είναι το ζευγάρι του ημιτελικού της Ανατολής. 

















Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

Δεν είναι ο κορωνοϊός ηλίθιε, είναι το έλλειμμα ενημέρωσης!


Όταν η δημοσιογραφία ανοίγει το δρόμο στις θεωρίες συνωμοσίας



Σας το είχα ξαναγράψει πριν από κάτι εβδομάδες, που είχα πάει Πλαταμώνα για διακοπές (λέμε τώρα…) και πλατσανούσα στη θάλασσα και ήταν δίπλα μου κάτι γριές και το βιονικό αυτί του ρεπόρτερ Ξανθάκη, κατέγραψε την κουβέντα τους.

Ότι δηλαδή λέγανε η μία στην άλλη «αχ τι καλά και γλυτώσαμε απ’ τον κορωνοϊό και τον νικήσαμε μια χαρίτσα», τέτοια τέλος πάντων εύοσμα και εδώδιμα, με τη μία από τις θείτσες να το μοστράρει το σπουδαίο το επιχείρημα:

«Ε βέβαια, εδώ δεν είδαμε ούτε ένα φέρετρο. Στην Ιταλία είδατε τι έγινε; Γεμάτος φέρετρα ο τόπος!»

Κρατείστε το αυτό ως σημείωση, θα μας χρειαστεί στη συνέχεια του αναγνώσματος.

Και πάμε στην κουμπάρα μου τη Γωγώ, η οποία αυτές τις μέρες διακοπεύει (λέμε τώρα…) στη γενέτειρά της, την Πάτρα. Όπου μένει στο πατρικό της, στη συνοικία Ψαροφάι, εργατική γειτονιά, φτωχαδάκια και μικροαστοί, αλλά όχι λουμπενάρες. Κι αυτό κρατείστε το έχει μια σημασία.

Μιλάμε με την κουμπάρα στο τηλέφωνο, «τι κάνει η μάνα σου;», «τι κάνει η δικιά σου;», «πώς πάς με τη δουλειά;», «τι γίνεται στα Εξάρχεια τώρα που λείπω;», τα γνωστά. Λέμε, λέμε, λέμε, κάποια στιγμή γυρνάει η Γωγώ και σπρεχάρει:



«Ρε Χρήστο, έχω τρομάξει από το πόσος κόσμος στη γειτονιά έρχεται και μου λέει ότι δεν υπάρχει κορωνοϊός. Ότι είναι κατασκεύασμα και μεγάλο παραμύθι και μας το πουλάνε με δόλιους σκοπούς και θέλουν το κακό μας. Και πώς να υπάρχει κορωνοϊός, αφού ούτε ένας γνωστός μας, ούτε ένας δικός μας άνθρωπος δεν έχει αρρωστήσει, κανένας δεν ξέρουμε που να έπαθε το κακό…»

Το κλείνω το τηλέφωνο με τη Γωγώ και αρχίζω να προβληματίζομαι. Γιατί δεν συμβαίνουν μόνο στο Ψαροφάι στην Πάτρα όσα μου περιγράφει, συμβαίνουν και στα Τρίκαλα, συμβαίνουν και στη Σαλονίκη, και στην Αθήνα συμβαίνουν και θα ήθελα κάποια στιγμή να σας δείξω πόσοι και πόσες με ρωτάνε «πες μας ρεπόρτερ, εσύ που είσαι μέσα στα πράματα, είναι ή δεν είναι μούφα ο ιός, υπάρχει ή δεν υπάρχει, μας λένε ή δεν λένε ψέματα, τι συμβαίνει, τίποτα δεν ξέρουμε»!

Και δεν ψάχνονται πλάσματα ψωνισμένα και ψεκασμένα, ψάχνονται άνθρωποι κανονικοί με δουλειές, με οικογένειες, με παρελθόν και μέλλον, με σκοτούρες ένα σωρό στην κεφάλα τους, σαν εμένα και σαν εσένα αγαπητέ αναγνώστη και αγαπητή αναγνώστρια. Η μισή Ελλάδα ψάχνεται και αν ψάχνεται η μισή Ελλάδα, τότε δεν είναι μεμονωμένο το φαινόμενο, δεν αφορά σε πέντε-δέκα εκκεντρικούς. Είναι μια ιστορία κάτι παραπάνω από μαζική, με πρωταγωνιστή το έλλειμμα ενημέρωσης…

Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ. Στην προσπάθεια μας να πουλήσουμε ατόφιο και ολοσούμπητο το αφήγημα «νικήσαμε τον κορωνοϊό», χάσαμε ως κλάδος δημοσιογραφικός και την τελευταία ρανίδα εγκυρότητας. Σε δυο μήνες μέσα εκπέσαμε από το ζενίθ στο ναδίρ και δεν μας πιστεύει πλέον κανένας και καμιά. Οπότε, ό,τι πληροφορίες και να καταθέσουμε πλέον για τα εμβόλια, τις μάσκες, για τις θεραπείες, για τον ιό τον ίδιο και την επικινδυνότητά του, ακούγονται στ’ αυτιά των Ελλήνων και των Ελληνίδων ως ινφομέρσιαλ. Και μάλιστα ως ινφομέρσιαλ της κακιάς ώρας, που δεν μπορεί επ’ ουδενί να συναγωνιστεί τις εξαιρετικά θελκτικές θεωρίες των απανταχού συνωμοσιολόγων.

Ε ναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Αν είναι ο άλλος να διαλέξει ανάμεσα σε δύο μούφες, θα διαλέξει τη μούφα που του αφήνει και κάποιο περιθώριο ελπίδας και κάποιο περιθώριο ελευθερίας και κάποιο περιθώριο αμφισβήτησης. Και θα γυρίσει την πλάτη στους δημοσιογράφους, που τη μία σερβίρουν γιουβέτσι, την άλλη κοκορέτσι και την τρίτη στουπέτσι, αλλά απαιτούν από τον κόσμο να τους πιστεύει κάθε φορά το ίδιο και να καταπίνει αμάσητες τις ρητορείες τους.

- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr  

Να επιστρέψουν στα θρανία και οι «ξεσκολισμένοι»




Για τα παιδιά, τίποτε πιο πολύτιμο από το σχολείο τους. Και όχι μόνο για τη Γραμματική, την Ιστορία ή τα Μαθηματικά. Εκεί, με τις φιλίες και τις κόντρες τους, γίνονται ανθρωπάκια κι έπειτα πολίτες. Εκεί αποσπώνται αναγκαστικά από τη γονική υπερπροστασία, δάσκαλο κακό, και αντιλαμβάνονται πως η ζωή βρίσκεται έξω από το κινητό και το λάπτοπ· δάσκαλος σαγηνευτικός ο «γυάλινος κόσμος», πλην παραπλανητικός.

Τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν. Αυτονόητο. Υπό την προϋπόθεση ότι θα ικανοποιηθεί ένα δεύτερο αυτονόητο: η προστασία της υγείας των εκπαιδευόμενων, των εκπαιδευτικών και κάθε εμπλεκομένου. Με τάξεις των 25 μαθητών, το υγειονομικό πρωτόκολλο θα τηρείται όσο και στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου απαγορεύεται η γειτνίαση καθήμενων επιβατών αλλά ο όρθιος συνωστισμός κρίνεται ακίνδυνος από ειδήμονες, που (ας ενδώσουμε στον λαϊκισμό) ίσως έχουν να μπουν στο μετρό από τα εγκαίνιά του.

Η έναρξη της χρονιάς δεν είναι αυτοσκοπός. Ούτε, προς Θεού, επιτρέπεται να αποφασιστεί «για να κινηθεί η οικονομία», όπως λένε με αγοραίο κυνισμό ημεδαποί και αλλοδαποί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, που για τα δικά τους παιδιά έχουν πιθανόν εξασφαλίσει την άνεση ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων. Και αυτό λαϊκιστικό ακούγεται, καταγγελτέα εντούτοις η κατάφωρη πραγματικότητα.



Στα θρανία, πάντως, οφείλουμε να επιστρέψουμε και όλοι όσοι νιώθουμε ή δηλώνουμε από ετών ξεσκολισμένοι, διδάχοι πια: πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, γονείς, οι δημοσιολογούντες, οι πυροβολητές των κοινωνικών δικτύων. Στόχος, η επανεκπαίδευση στην αλφαβήτα της συνεννόησης έστω για τα στοιχειώδη, λ.χ. για τη χρησιμότητα της μάσκας, που μόνο η συνωμοσιο-
λαγνική παράνοια την αμφισβητεί.

Ιδιαίτερα όσοι ασκούν την εξουσία οφείλουν να παρακολουθήσουν ορισμένα υποχρεωτικά μαθήματα. Το πρώτο αποσκοπεί στο να τους πείσει, επιτέλους, ότι οφείλουν να υποτάσσουν τις πελατειακές αγωνίες τους στον επιστημονικό λόγο· καθημερινά προστίθενται αποκαλύψεις που βεβαιώνουν ότι κρίσιμες αποφάσεις θεμελιώνονται στην πολικάντικη υπουργική πανεπιστημοσύνη, όχι στην τεκμηριωμένη γνώμη των ειδικών. Το δεύτερο μάθημα επιδιώκει να υπενθυμίσει στους κυβερνώντες ότι κυβερνούν, ότι δηλαδή δουλειά τους δεν είναι να αντιπολιτεύονται την αντιπολίτευση, και μάλιστα με ατακαδόρικη ψευτοειρωνεία. Το τρίτο μάθημα αφορά την εξοικείωσή τους με την οργάνωση, τη μέθοδο, τη συνέπεια. Προς το παρόν, όμως, φαίνεται πως είναι πανεπιστημιακού επιπέδου για τους μισούς υπουργούς, καίτοι «ξεσκολισμένους».



Παράλυτος από τη μέση και κάτω ο αφροαμερικανός που πυροβολήθηκε πισώπλατα από την αστυνομία



Ο Τζέικομπ Μπλέικ, ο μαύρος που πυροβόλησαν αστυνομικοί πισώπλατα στην Κινόσα του Ουισκόνσιν, έχει παραλύσει εξαιτίας των τραυμάτων από τη μέση και κάτω, δηλώνει ο πατέρας του.

Η Κινόσα έγινε το τελευταίο σημείο αναταραχών στις Η.Π.Α, μετά τη δημοσίευση του βίντεο που εμφανίζει ξεκάθαρα την αστυνομία να πυροβολεί από πίσω τον Blake, την ώρα που εκείνος έσκυβε στο αυτοκίνητό του, όπου βρίσκονταν μέσα τα τρία του παιδιά. Ο 29χρονος παραμένει στο νοσοκομείο.

Ο πατέρας του Μπλέικ αναφέρει επίσης ότι ο γιος του είχε οκτώ τρύπες στο σώμα του από τους πυροβολισμούς και είναι ακόμη άγνωστο αν η παράλυση θα είναι μόνιμη.

“Για ποιον λόγο έριξαν όλους αυτούς τους πυροβολισμούς;”, αναρωτήθηκε ο πατέρας του Μπλέικ. “Για ποιον λόγο το έκαναν αυτό μπροστά στα εγγόνια μου;”     
























Για την αποφυγή συνωστισμού....ο Δήμαρχος ξερίζωσε 90 αρμυρίκια στο λιμανάκι στο Μαρμάρι της Εύβοιας


Περίπου 90 αρμυρίκια στο λιμανάκι στο Μαρμάρι της Εύβοιας ξερίζωσε ο δήμαρχος μετατρέποντας την περιοχή σε κρανίου τόπο (πηγή: 3pointmagazine.gr). Η δικαιολογία; H αποφυγή συνωστισμού κάτω από τις σκιές των δέντρων εν μέσω πανδημίας. Κάπως έτσι ολοκληρώνεται με επιτυχία η απόλυτη μπετοποίηση που βαφτίστηκε ανάπλαση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κοπή των δέντρων προηγήθηκε και ο δήμος ύστερα από δεκάδες παράπονα επικαλέστηκε τον συνωστισμό. Βρήκε και έναν απρόσμενο σύμμαχο, τη Νίκη Τζαβέλλα της Ν.Δ., η οποία έγραψε στο twitter για τον δήμαρχο: «Πολύ καλά έκανε! Οταν περάσει ο κίνδυνος, θα αναστηθούν ξανά τα αρμυρίκια. Τα θύματα του κορονοϊού δεν ανασταίνονται»...












Κ.ΖΑΦ.    

O Α. Γεωργιάδης έσβησε πρόστιμο 100.000 ευρώ σε ασφαλιστική εταιρεία.!



Με μία αναιτιολόγητη απόφαση και χωρίς να ζητήσει τη γνώμη της υπηρεσίας του ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης έσβησε πρόστιμο 100.000 ευρώ που είχε επιβληθεί σε γκρουπ ασφαλιστικής εταιρείας. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί ύστερα από καταγγελία ασφαλισμένης και αφορούσε αδικαιολόγητη αύξηση ασφαλίστρων.

Σύμφωνα με έγγραφο που έφερε στο φως η Αυγή, ο υπουργός Ανάπτυξης στις 28 Ιουλίου 2020 αποδέχθηκε την ιεραρχική προσφυγή της ασφαλιστικής εταιρείας και με απόφασή του αποφάσισε «την ακύρωση της απόφασης επιβολής προστίμου» ύψους 100.000 ευρώ, που είχε επιβάλει η Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή του υπουργείου Ανάπτυξης. Δηλαδή, ο Άδωνις Γεωργιάδης ακύρωσε την απόφαση της υπηρεσίας του υπουργείου του, χωρίς να δικαιολογεί την απόφαση του, αλλά και χωρίς να ζητήσει από την Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή να εξηγήσει την απόφασή της.

Για να στηρίξει μάλιστα την απόφαση του, να χαρίσει πρόστιμο ύψους 100.000 ευρώ στο γκρουπ της ασφαλιστικής εταιρείας, ο υπουργός Ανάπτυξης βασίζεται μόνο στους ισχυρισμούς της εταιρείας, αφού στα έγγραφα που επικαλείται υπάρχουν μόνο:

Η απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Προστασίας Καταναλωτή για την επιβολή προστίμου
Η ιεραρχική προσφυγή της εταιρείας.
Το προγενέστερο υπόμνημα που είχε υποβάλει η ασφαλιστική εταιρεία όταν έγινε η καταγγελία εις βάρος της.
Το υπόμνημα αυτό είχε καταρριφθεί από τη Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή, αλλά ο υπουργός το υιοθετεί ακυρώνοντας την υπηρεσία του υπουργείου του.
Υπογραμμίζεται ακόμη ότι δεν φαίνεται να ζητήθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή η αποστολή υπομνήματος με τις δικές της απαντήσεις έναντι όσων ισχυρίζεται η εταιρεία.
Σημειώνεται επίσης πως στην απόφαση της η υπηρεσία του υπουργείου ανέφερε ότι λαμβάνει υπόψη «την ανάγκη προστασίας του καταναλωτικού κοινού», κρίνοντας καταχρηστική την αύξηση των ασφαλίστρων. Τόνιζε δε, ότι «η εταιρεία είναι υποχρεωμένη να επιλέξει τους όρους και τα κριτήρια εκείνα τα οποία αποτυπώνουν ενεργώς, σαφώς και με πλήρη διαφάνεια τον μηχανισμό εκείνο βάσει του οποίου προκύπτει η αναπροσαρμογή, προκειμένου ο ασφαλισμένος να είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των προτέρων το ύψος της αναπροσαρμογής». Επιπλέον σημείωνε ότι «η εταιρεία είναι υποχρεωμένη να καθορίσει τον τρόπο και το μέτρο της αναπροσαρμογής με κριτήρια σαφή και διαφανή, το οποίο δυστυχώς δεν πράττει».

Ωστόσο, ο υπουργός ακυρώνει την κρατική απόφαση που προστατεύει τον καταναλωτή, χωρίς να εξηγεί γιατί θεωρεί ότι έχει δίκιο η ασφαλιστική εταιρεία και όχι η Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή του υπουργείου Ανάπτυξης που επέβαλε το πρόστιμο.

Η υπόθεση ξεκίνησε στις 12 Μαρτίου 2018, όταν ασφαλισμένη κατήγγειλε στη Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή αδικαιολόγητη αύξηση των ασφαλίστρων της κατά 11% (από τα 597,42 ευρώ στα 664,35 ευρώ). Πρόκειται για συμβόλαιο ισόβιο και όχι ετήσιο ανανεούμενο.

Η καταγγελία πήρε αμέσως αριθμό πρωτοκόλλου, αλλά χρειάστηκε να περάσει ενάμισι έτος για να εξεταστεί. Έτσι στις 23 Σεπτεμβρίου 2019 κλήθηκε η εταιρεία να εκθέσει τις απόψεις της, κάτι που έγινε μέσω υπομνήματος στις 28 Νοεμβρίου 2019. Στις 20 Μαΐου 2020 η Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή κατέθεσε πολυσέλιδη εισήγηση και στις 21 Μαΐου η Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή έλαβε την απόφαση για επιβολή προστίμου.

Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, η υπηρεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, σε αντίθεση με τον υπουργό, που αποφάσισε μόνος του και χωρίς να συμβουλευθεί κανένα όργανο, ζήτησε και τη γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία εστάλη τον Φεβρουάριο του 2020, και μετά έλαβε την απόφαση.

Στη συνέχεια η ασφαλιστική εταιρεία κατέθεσε στις 30 Ιουνίου 2020 ιεραρχική προσφυγή και μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα (στις 28 Ιουλίου) ο υπουργός Άδ. Γεωργιάδης δικαίωσε την ασφαλιστική εταιρεία και όχι τον ασφαλισμένο σε αυτή.














   

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *