Ικαρία, χιονιάς, Λιγνάδης: Τριών κακών πόσα έπονται;

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη από την πρώτη μέρα της θητείας της πορεύεται με το πρόσημο ότι είναι διαφορετική από τις προηγούμενες. Είτε διότι είναι πιο ικανή στην αντιμετώπιση των κρίσεων είτε διότι επιδεικνύει ευαισθησία σε θέματα που αγγίζουν ευαίσθητες χορδές της κοινής γνώμης.

 

Αφήνουμε έξω την αντιμετώπιση της πανδημίας, στο δεύτερο κύμα της οποίας η αποτυχία είναι ολοφάνερη. Και επικεντρωνόμαστε σε τρία γεγονότα του τρέχοντος μήνα, που έχουν πλήξει στον πυρήνα της αυτήν την κυβερνητική-και πρωθυπουργική- αυταρέσκεια. Κατά σειράν:

 

Στις αρχές Φεβρουαρίου είχαμε το περιστατικό στην Ικαρία, με το γεύμα στην ταράτσα του σπιτιού ενός τοπικού βουλευτή της ΝΔ, με συμμετοχή του πρωθυπουργού. Ούτε η απόπειρα να αποκρυβεί ή να υποβαθμιστεί το γεγονός από πολλά μέσα ενημέρωσης, αλλά ούτε και η αμήχανη αντιμετώπισή του-χωρίς ούτε μια συγγνώμη- από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ωφέλησαν τον ίδιο και την κυβέρνηση. Πόσω μάλλον που είχαμε το «δις εξαμαρτείν»(είχε προηγηθεί η ποδηλατάδα στην Πάρνηθα).

Η έντονη κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών, που άφησε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα χιλιάδες πολίτες επί πολλά μερόνυχτα, έδειξε το μέγεθος της αποτυχίας του πολυδιαφημισμένου «επιτελικού» κράτους. Και κατέστησε σαφές ότι είναι άλλο να επιδεικνύεις επιτυχίες σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες και άλλο να ξεγυμνώνεσαι μπροστά σε πιεστικά προβλήματα, που δεν λύνονται από τα πληκτρολόγια ούτε με διαφημιστικές συσκέψεις στα γραφεία της Πολιτικής Προστασίας. Το χειρότερο είναι ότι γι’ αυτήν την αποτυχία ουδείς ανέλαβε οποιαδήποτε ευθύνη. Ολοι οι συναρμόδιοι υπουργοί είναι στις θέσεις τους. Για τιμωρία, φυσικά, ουδείς λόγος.

Η υπόθεση Λιγνάδη, η οποία είναι σε εξέλιξη, ίσως αποτελεί τη χειρότερη μέχρι στιγμής πληγή για την κυβέρνηση, διότι χτυπάει τον πυρήνα των αξιακών αντιλήψεων των συντηρητικών ψηφοφόρων της ΝΔ. Η προσπάθεια αντιπερισπασμού, που έκανε χτες στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης με μεταφορά της ευθύνης στα τρολ του Διαδικτύου, είναι δύσκολο αποδώσει αυτή τη φορά. Διότι ακόμα και ένας φανατικός ψηφοφόρος της ΝΔ θέτει το πιο απλό ερώτημα: «Ποιος διόρισε τον Λιγνάδη;». Το ερώτημα αυτό είναι η δεύτερη μεγάλη αδυναμία στην κυβερνητική επιχειρηματολογία. Επιπλέον, η πεισματική άρνηση του πρωθυπουργού να καταλογίσει την καταφανή πολιτική ευθύνη γι’ αυτόν τον διορισμό, αφαιρεί από τον ίδιο το επιχείρημα της-δήθεν- ευαισθησίας, από την οποία διακατέχεται η δική του κυβέρνηση, σε αντίθεση με την «αναισθησία» των προηγούμενων.

 

Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις περίσσεψαν οι δικαιολογίες για την αποτυχία, αλλά ουδείς ανέλαβε καμιά ευθύνη. Ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ έχουν επιλέξει αυτήν την τακτική, βασιζόμενοι στη δημοσκοπική υπεροχή τους, που τροφοδοτεί την αυταρέσκειά τους. Αλλά αυτά είναι πρόσκαιρα. Το λέει πολύ καλά η ρήση του Άγγλου ποιητή Πέρσι Σέλεϊ: «Τίποτα δεν μαραίνεται πιο γρήγορα από τις δάφνες στις οποίες επαναπαυόμαστε». 

πηγή   

«Επιστροφή» στο 1974 και... στις ΗΠΑ

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Σχεδόν μισόν αιώνα πριν, το 1974, το υδρογραφικό πλοίο «Τσανταρλί» με τη συνοδεία 37 πολεμικών πλοίων του τουρκικού στόλου ξεκίνησε έρευνες στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο.

Σήμερα, 47 χρόνια από τότε, το τουρκικό ωκεανογραφικό «Τσεσμέ» πλέει περίπου στην ίδια περιοχή και ταυτόχρονα πάνω από 80 πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού ετοιμάζονται για την άσκηση «Γαλάζια πατρίδα», η οποία θα εξελιχθεί μέχρι τις 7 Μαρτίου, υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αποφασιστικότητα της Άγκυρας να υποστηρίξει εμπράκτως τις απαιτήσεις της στο Αιγαίο.

 

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι την ίδια στιγμή που η τουρκική ηγεσία κλιμακώνει την ένταση:

● Βρίσκεται, υποτίθεται, σε εξέλιξη η διαδικασία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συνομιλιών.

● Εξελίσσεται στο ΝΑΤΟ η ελληνοτουρκική διαβούλευση υπό αμερικανική εποπτεία στο πλαίσιο του μηχανισμού αποσυμπίεσης τον οποίο αποδέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση.

● Αρχίζει να διαφαίνεται η κατευναστική διάθεση απέναντι στην Τουρκία και της νέας αμερικανικής διοίκησης υπό τον «φιλέλληνα», όπως μας διαβεβαίωναν πριν από τις αμερικανικές εκλογές, Τζο Μπαϊντενόπουλο.

● Χτυπάει «κόκκινο» η αυτοκαταστροφική - αυτοκτονική τάση του ελληνικού πολιτικού συστήματος επ’ αφορμή της υπόθεσης Λιγνάδη, η οποία πυροδότησε (ή συντηρεί) τη δίχως όρια και μέτρο πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο.

Παρακμιακός διχασμός

Η ελληνική κοινωνία σοκαρισμένη από τις αποκαλύψεις του ελληνικού #metoo (και) στον χώρο του θεάματος παρακολουθεί ό,τι «φωτίζεται» από τα Media, τα οποία αφήνουν στο σκοτάδι και στο περιθώριο της ενημέρωσης μείζονες εξελίξεις που έχουν να κάνουν με την υπόσταση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Οι μείζονες τουρκικές κινήσεις άλλωστε στη σκακιέρα του Αιγαίου εκδηλώνονται, όπως και στο παρελθόν, σε στιγμές καταφανούς ανισορροπίας του ελληνικού πολιτικού σκηνικού.

 

 

Πράγματι, οι πρώτες τουρκικές «βόλτες» στο Αιγαίο με το ερευνητικό «Τσανταρλί» και τα 38 πλοία του στόλου πραγματοποιήθηκαν (1973-74) τη στιγμή που «ψυχορραγούσε» το χουντικό καθεστώς στην Αθήνα.

Η επόμενη μείζονος σημασίας τουρκική κίνηση (επισφράγιση της ύπαρξης γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο) πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 1996 με την κρίση των Ιμίων που δρομολογήθηκε τη στιγμή της εξόδου από την πολιτική σκηνή του Ανδρέα Παπανδρέου και την εκκίνηση της εσωκομματικής μάχης για τη διαδοχή του.

Τέλος, ο εκτροχιασμός των τουρκικών προκλήσεων σε όλο το μήκος της ελληνοτουρκικής οριογραμμής, από τον Έβρο μέχρι το Καστελλόριζο και την Κρήτη, εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια και ως συνέπεια της οικονομικής καχεξίας της χώρας εξαιτίας της χρεοκοπίας και των μνημονίων και κατ’ επέκταση της υπονόμευσης των αποτρεπτικών δυνατοτήτων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

 

Δημιουργία τετελεσμένων

Κάπως έτσι το προηγούμενο εξάμηνο η Τουρκία «όργωσε» τις θαλάσσιες περιοχές μεταξύ Ρόδου, Καστελλόριζου, Καρπάθου και Κρήτης, με το «Ορούτς Ρέις» και τον στολίσκο των πολεμικών που το συνόδευε, φτάνοντας μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές των ελληνικών νησιών.

Και σήμερα η Άγκυρα εκτιμά ότι ήρθε η στιγμή να υπενθυμίσει τις αξιώσεις στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο, βγάζοντας «βόλτα» το «Τσεσμέ». Ταυτόχρονα, η τουρκική κυβέρνηση βγάζει και όλον (σχεδόν) τον τουρκικό στόλο από τις 25 Φεβρουαρίου μέχρι τις 7 Μαρτίου.

 

 

Η κλιμάκωση την οποία μεθοδεύει η Άγκυρα θα πρέπει να σημειωθεί ότι συμπίπτει με την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος της κυβέρνησης Μπάιντεν για την κατάσταση στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με πληροφορίες που έρχονται από τις Βρυξέλλες, η νέα αμερικανική διοίκηση έχει διαμηνύσει στους Ευρωπαίους:

1. Ότι επιβάλλεται να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα κατευνασμού της Άγκυρας, προκειμένου η Τουρκία να παραμείνει στη δυτική σφαίρα επιρροής και να συνεχίσει να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της συμμαχίας στην περιοχή.

2. Το κατάλληλο πλαίσιο για την επόπτευση και τη διαχείριση των ελληνοτουρκικών εντάσεων είναι το ΝΑΤΟ, όπου υπάρχουν, προφανώς, υπό αμερικανική στενή παρακολούθηση οι διαδικασίες του μηχανισμού αποσυμπίεσης, μέσα στον οποίο διαχέονται μέχρις εξαφανίσεως τα όρια της ελληνικής κυριαρχίας καθώς και οι δυνατότητες αντίδρασης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων...

 

Και λίγη Ιστορία

 

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η έξαρση των τουρκικών προκλήσεων συμπίπτει με την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, που ήταν η απαρχή της θεμελίωσης του νεοελληνικού κράτους. Η αξιοποίηση συμβολισμών άλλωστε είναι κάτι που συνηθίζει η τουρκική ηγεσία και οι αναφορές του Τούρκου Προέδρου στην Ιστορία είναι συχνές. Όπως για παράδειγμα τις προηγούμενες ημέρες που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας σε κομματικό συνέδριο, υπενθύμισε την «εισβολή» της Ελλάδας στα εδάφη της Ανατολίας πριν από έναν αιώνα.

 

 

«Η επίθεση από ορισμένους στρατούς κάποτε, όπως στο πρώτο τέταρτο του περασμένου αιώνα, αποτελεί απόπειρα εισβολής απευθείας στα εδάφη μας. Ο ενθουσιασμός να μας καταστήσουν αιχμαλώτους τους στην Ανατολία, που άρχισε με την εισβολή στη Σμύρνη, και να μας αφανίσουν – αν είναι δυνατόν –, κατέληξε σε απογοήτευση στα νερά του κόλπου της Σμύρνης» είπε ο Τούρκος Πρόεδρος σε προκλητικό ύφος και πρόσθεσε:

«Το έθνος μας, το οποίο μετέτρεψε τη Συνθήκη των Σεβρών σε κουρελόχαρτο στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, ιδρύοντας την Τουρκική Δημοκρατία ενίσχυσε τη 1.000χρονη παρουσία του στην Ανατολία. Όσοι συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούσαν να εισβάλουν σε αυτήν την ιερή γη με τους στρατούς τους, κατέφυγαν για τον ίδιο σκοπό σε νέες ύπουλες μεθόδους».

 

 

Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, η ελληνική πολιτική τάξη καθώς και η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας δεν φαίνεται να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στα διδάγματα της Ιστορίας, ούτε στα θετικά όπως είναι η επέτειος της παλιγγενεσίας πριν από 200 χρόνια ούτε στα αρνητικά όπως είναι η Μικρασιατική Καταστροφή πριν από 100 χρόνια που συχνά - πυκνά μας υπενθυμίζει ο Ερντογάν.

Ο επετειακός εορτασμός για τα 200 χρόνια ανατέθηκε εξάλλου «εργολαβικά» στη Γιάννα Αγγελοπούλου, ενώ η Μικρασιατική Καταστροφή, αποτέλεσμα του ελληνικού διχασμού στο φόντο των παιχνιδιών των τότε Μεγάλων Δυνάμεων, τείνει να επαναλαμβάνεται στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία με μεγάλη συχνότητα και τραγικά αποτελέσματα…   

πηγή

 

 

 

   

Προφυλακιστέος ο Λιγνάδης, για λόγους πρόληψης τέλεσης νέων αδικημάτων

 

Το δρόμο για τη φυλακή πήρε ο Δημήτρης Λιγνάδης, μετά την απολογία του ενώπιον της 19ης ανακρίτριας της Αθήνας για το αδίκημα του βιασμού κατά συρροή δύο ανηλίκων.

 

Μετά από πολύωρη διαδικασία που ξεκίνησε στις 15.30, όταν ξεκίνησε να απολογείται ο καλλιτέχνης, Ανακρίτρια και Εισαγγελέας εξέφρασαν την άποψη πως ο κατηγορούμενος πρέπει να προφυλακιστεί.

 

Η 19η τακτική ανακρίτρια είχε ταχθεί υπέρ της σύλληψης του Δ.Λιγνάδη, με βάση τα στοιχεία της εισαγγελικής έρευνας ως προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης, τα οποία σε συνδυασμό με τη διάρκεια της δράσης του κρίθηκε ότι τον καθιστούν ύποπτο τέλεσης και νέων αξιόποινων πράξεων.

 

Η απολογία του Δημήτρη Λιγνάδη διήρκεσε περίπου τέσσερις ώρες. Είχε παραδώσει απολογητικό υπόμνημα στην δικαστική λειτουργό με το οποίο, αρνούμενος κάθε πράξη, χαρακτήρισε μυθοπλασίες όσα του καταλογίζονται από τους δύο παθόντες. Με την ολοκλήρωση της απολογίας κατέθεσαν στην ανακρίτρια μάρτυρες που προτάθηκαν από τον κατηγορούμενο προς απόδειξη ισχυρισμών που έχει προβάλει για να αντικρούσει τους δύο καταγγέλλοντες.

 

Πριν ξεκινήσει η απολογία είχε προηγηθεί, στις 12.00, η αυτοπρόσωπη παρουσία του στο Δικαστικό Συμβούλιο, όπου εξετάστηκε η ένσταση ακυρότητας της προδικασίας που είχε υποβάλει διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Αλέξη Κούγια. Η ένσταση απορρίφθηκε από τους δικαστές.

 

Ο κατηγορούμενος κρίθηκε προφυλακιστέος με σύμφωνη γνώμη ανακρίτριας και εισαγγελέα, για λόγους πρόληψης τέλεσης νέων αδικημάτων εκ μέρους του.

 

Υπεράσπιση: Δικογραφία «χωρίς στοιχεία»

 

Αντιδρώντας, ο συνήγορος Αλέξης Κούγιας δήλωσε : «Ήταν μία πολύ δύσκολη διαδικασία. Θα προσφύγουμε κατά της διάταξης της ανακρίτριας για την προσωρινή κράτηση. Είναι μία δικογραφία χωρίς στοιχεία, μία δικογραφία που αν δεν ήταν (ο) Λιγνάδης θα ήταν με συνοπτικές διαδικασίες ελεύθερος».

 

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Μάρτυρες που κλήθηκαν για υπεράσπιση Λιγνάδη αδειάζουν τον Κούγια: «Έχουμε άγνοια, κανείς δεν μας ενημέρωσε»

Δύο άνθρωποι, που παρουσιάστηκαν από τον Αλέξη Κούγια ως «μάρτυρες υπεράσπισης» του Δημητρή Λιγνάδη και κλήθηκαν να καταθέσουν, δηλώνουν άγνοια για την υπόθεση και τονίζουν πως ουδέποτε ενημερώθηκαν ότι θα προταθούν ως μάρτυρες. Πρόκειται για τους Ιωάννη Παναγόπουλο και Αγησίλαο Μικελάτο.

 

Συγκεκριμένα με δήλωσή τους αναφέρουν:

 

 

«Μετά από δηλώσεις του συνηγόρου υπερασπίσεως του κ. Λιγνάδη στα ΜΜΕ, στις οποίες αναφερθήκαμε ως «μάρτυρες υπερασπίσεώς» του, χωρίς ουδέποτε να έχουμε ερωτηθεί ή να έχει ζητηθεί η σύμφωνη γνώμη μας, δηλώνουμε τα παρακάτω:

 

Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.

 

► Άμεσα, θα επικοινωνήσουμε με την κυρία Ανακριτή, ούτως ώστε, εάν κριθεί απαραίτητο από τις Δικαστικές Αρχές, να καταθέσουμε.

 

► Δεν γνωρίζουμε τίποτε σχετικά με την ουσία της υπόθεσης και αγνοούμε τους λόγους, για τους οποίους τα στοιχεία μας ανακοινώθηκαν δημοσίως στον Τύπο από την υπεράσπιση του κ. Λιγνάδη.

 

► Επαναλαμβάνουμε, ότι κανένας δεν ζήτησε (και δεν έλαβε) τη σύμφωνη γνώμη μας, προκειμένου τα ονόματά μας να ανακοινωθούν στα ΜΜΕ ως “μάρτυρες υπερασπίσεως” του κ. Λιγνάδη, γεγονός το οποίο μας μας έχει προκαλέσει σοβαρή προσωπική, επαγγελματική και ψυχολογική βλάβη.

  

► Ο δεύτερος από εμάς, πράγματι ευρίσκετο στην Ιθάκη τον μήνα Αύγουστο του 2015, φιλοξενούμενος της κ. Ελ. Κούρκουλα, όχι όμως κατά την ημερομηνία 8 ή/και 9 Αυγούστου, αλλά από τις 10 Αυγούστου και μετά και παρέμεινε μόνο έως τις 13 ή/και 14 Αυγούστου. Δεν μπορεί, μετά ταύτα, να γνωρίζει οτιδήποτε, για το πριν την 10η Αυγούστου 2015 χρονικό διάστημα.

 

► Ήμαστε, αμφότεροι, αταλάντευτοι στην καταδίκη κάθε είδους σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής βίας, από οποιονδήποτε προς οποιονδήποτε, και παρακαλούμε το όνομά μας να μην χρησιμοποιείται σε καμία υπόθεση τρίτων προσώπων. Ήδη, η επί 2ήμερο διακίνηση των ονομάτων μας στον Τύπο, εξαιτίας της εν αγνοία μας δημοσιοποίησης των στοιχείων μας στα ΜΜΕ από τον συνήγορο του κ. Λιγνάδη, έχει δημιουργήσει προβλήματα και ταλαιπωρία σε εμάς και τους οικείους μας.

 

Με εκτίμηση

 

Ιωάννης Παναγόπουλος

Αγησίλαος Μικελάτος»  

πηγή

  

Θεοχάρης: Όλοι οι Βρετανοί, με εμβόλιο ή όχι, θα μπορούν να έρθουν το καλοκαίρι στην Ελλάδα.!

 

Για όσους θα έχουν εμβολιαστεί και θα διαθέτουν το σχετικό πιστοποιητικό, δε θα απαιτείται περίοδος καραντίνας ούτε αρνητικό τεστ. Τι γίνεται με το πιστοποιητικό εμβολιασμού στην Ευρώπη. Μονομερώς κινούνται οι χώρες.

 

 

«Όλοι οι Βρετανοί, είτε έχουν εμβολιαστεί είτε όχι, θα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν για τις καλοκαιρινές τους διακοπές στην Ελλάδα. Για όσους θα έχουν εμβολιαστεί και θα διαθέτουν το σχετικό πιστοποιητικό, δε θα απαιτείται περίοδος καραντίνας ούτε αρνητικό τεστ COVID-19 πριν από την πτήση», υπογράμμισε ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης, μιλώντας στον μεγαλύτερο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό της Μεγάλης Βρετανίας, στο ITV News.

 

Παράλληλα, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι «τόσο οι εμβολιασμοί, όσο και τα συνεχή rapid tests αλλά και τα PCR Tests, θα σταθούν ικανά να διαφοροποιήσουν αισθητά την κατάσταση σε σχέση με την περσινή χρονιά και να επαναφέρουν την κανονικότητα».

 

Σε σχέση με τη Μεγάλη Βρετανία, ο υπουργός Τουρισμού επεσήμανε ότι «οι επαφές μεταξύ των δύο κυβερνήσεων είναι συνεχείς ώστε να διευθετηθεί το ζήτημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Θεοχάρης πρόσθεσε ότι «η ελληνική κυβέρνηση, από την ημέρα της έναρξης του προγράμματος των εμβολιασμών, επέλεξε να αξιοποιήσει όλα τα ψηφιακά μέσα, ενώ οι πολίτες που έχουν λάβει και τις δύο απαιτούμενες δόσεις του εμβολίου μπορούν ήδη να προχωρήσουν στην έκδοση του σχετικού εντύπου».

 

 

Παράλληλα, εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα αυτοματοποιήσει στον ίδιο βαθμό τη διαδικασία και κατέληξε λέγοντας: «Ανυπομονούμε να προσφέρουμε στους επισκέπτες μια ακόμη καλύτερη και ασφαλέστερη εμπειρία σε σχέση με την περσινή χρονιά».

 

Σημειώνεται πως η χώρα μας έχει ήδη συμφωνήσει με το Ισραήλ για ένα διαβατήριο που θα επιτρέπει τις απρόσκοπτες και άνευ όρων μετακινήσεις των εμβολιασμένων πολιτών μεταξύ των δυο χωρών.

 

Τι γίνεται με το πιστοποιητικό εμβολιασμού

Σημειώνεται εδώ, πως όπως παρατηρεί και η Deutsche Welle, αναφορικά με την εισαγωγή ενός πανευρωπαϊκού πιστοποιητικού εμβολιασμού, οι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνεται ότι συμφωνούν επί της αρχής, ωστόσο ορισμένοι θεωρούν ότι θα πρέπει προηγουμένως να διευθετηθούν το επόμενο διάστημα σημαντικά ζητήματα, που έχουν να κάνουν με τον τρόπο και το χρόνο εφαρμογής του μέτρου, αλλά και την επίλυση ενδεχόμενων νομικών προβλημάτων.

 

Προ ημερών το Συμβούλιο Δεοντολογίας που συμβουλεύει την γερμανική κυβέρνηση σε θέματα ηθικής εκφράστηκε αναφανδόν κατά. Την ίδια ώρα όμως πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ελλείψει ευρωπαϊκού συντονισμού κινούνται αυτόνομα στο μείζον αυτό ζήτημα, δημιουργώντας προφανή τετελεσμένα.

 

Θολό ευρωπαϊκό τοπίο

Την αρχή είχε κάνει η Δανία, καταθέτοντας την περασμένη εβδομάδα σχέδια ενός ψηφιακού διαβατηρίου για να διευκολύνει καταρχάς τις μετακινήσεις επιχειρηματιών αλλά και να καταστήσει κατ' επέκταση δυνατή τη συμμετοχή εμβολιασμένων σε εκδηλώσεις, όπως συναυλίες ή αθλητικούς αγώνες. Εκτιμάται βέβαια ότι χρειάζονται τουλάχιστον 3 με 4 μήνες για την υλοποίηση του ψηφιακού αυτού πιστοποιητικού που θα επιδεικνύεται από τους πολίτες με τη βοήθεια εφαρμογής στο κινητό τηλέφωνο.

 

Στη δημιουργία των απαραίτητων ψηφιακών υποδομών για ένα διαβατήριο εμβολιασμού προσανατολίζεται και η γειτονική Σουηδία, ωστόσο σε στενή συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την ΕΕ.

 

Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η τάση αυτή βρίσκει ήδη πρακτική εφαρμογή. Στην Πολωνία, για παράδειγμα, ισχύουν από τα τέλη Δεκεμβρίου ήδη εξειδικευμένα προνόμια για όσους έχουν εμβολιαστεί. Έτσι δεν χρειάζεται να μπουν στην προβλεπόμενη 10ήμερη καραντίνα όσοι εμβολιασμένοι εισέρχονται στη χώρα. Επίσης, σε ιδιωτικές συναθροίσεις οι εμβολιασμένοι δεν προσμετρώνται στον συνολικό επιτρεπόμενο αριθμό παρευρισκομένων.

 

Η ρουμανική κυβέρνηση απάλλαξε επίσης τους εμβολιασμένους ταξιδιώτες από την υποχρεωτική καραντίνα. Και αυτό ενώ μόλις προ εβδομάδων ο πρόεδρος της χώρας Γιοχάνις είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο «διακρίσεων» σε βάρος μη εμβολιασμένων. Η Εσθονία είναι η τρίτη χώρα που αποκατέστησε την απρόσκοπτη ελευθερία των μετακινήσεων από 1ης Φεβρουαρίου.

 

Κομισιόν: Πρόωρη η συζήτηση

Οι μονομερείς αυτές ενέργειες επιμέρους χωρών φαίνεται να παραβλέπουν την ΕΕ. Μπορεί να υπάρχει επί της αρχής συμφωνία για την ανάγκη ενός κοινού ευρωπαϊκού πιστοποιητικού, τόσο σε γραπτή όσο και σε ηλεκτρονική μορφή. Ο έως τώρα προγραμματισμός όμως περιορίζει τη χρήση του για ιατρικούς σκοπούς. Θα αφορά, για παράδειγμα, την περίπτωση που κάποιος πρέπει να κάνει τη δεύτερη δόση του εμβολίου σε άλλη χώρα. Ή όταν ο εμβολιασμένος απευθυνθεί κατά τη διάρκεια ταξιδιού σε νοσοκομείο άλλης χώρας επειδή νιώθει παρενέργειες και πρέπει να πιστοποιήσει το εμβόλιο που έχει κάνει.

 

Η συζήτηση για τυχόν πλεονεκτήματα για εμβολιασμένους είναι πρόωρη καθώς οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει ακόμη, σχολιάζει η πρόεδρος της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν. Βασικό επιχείρημά της, όπως και των υπολοίπων χωρών που αντιδρούν, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, είναι ότι πολλά ερωτήματα δεν μπορούν να απαντηθούν ακόμη. Με κυριότερο, εάν οι εμβολιασμένοι μπορούν να μεταδώσουν τον ιό. Ιδιαίτερα σύνθετο είναι και το ερώτημα εάν η ανάκτηση των ελευθεριών για εμβολιασμένους ισοδυναμεί με διάκριση σε βάρος εκείνων που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να εμβολιαστούν. Η απάντηση των παραπάνω ερωτημάτων ωστόσο είναι βασική προϋπόθεση για να βρεθεί κοινός ευρωπαϊκός παρονομαστής.  

πηγή 

 

Εμβολιασμοί εκτός σειράς: Ο Κικίλιας τους επιτρέπει ή απλώς έχασε την μπάλα;

 

Μπάχαλο φαίνεται να επικρατεί στο πρόγραμμα των εμβολιασμών. Κάθε τρεις και λίγο αποκαλύπτεται ότι κάποιοι «έξυπνοι» παραβιάζουν βάναυσα την προτεραιότητα για να εμβολιάσουν τους εαυτούς τους και τους φίλους τους.

 

Στην πρώτη φάση, όταν ξεχύθηκαν στα νοσοκομεία κατά δεκάδες διάφοροι κρατικοί και κυβερνητικοί παράγοντες για να εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα τρώγοντας τη σειρά γιατρών και νοσηλευτών και προκαλώντας τη οργή της κοινής γνώμης, ο πρωθυπουργός βγήκε μπροστά για να βάλει τέλος σε αυτό το όργιο αυθαιρεσίας.

 

Όμως όλα δείχνουν ότι τα φαινόμενα αυτά δεν έχουν λάβει τέλος, αφού ακόμη και τώρα ιδιώτες και άλλοι προσπαθούν να επωφεληθούν από τα εμβόλια που «περισσεύουν» από τα ακυρωμένα ραντεβού, παρότι είναι αυστηρά καθορισμένο σε ποιους θα πηγαίνουν τα περισσεύματα.

 

Αλήθεια, το υπουργείο Υγείας και ο υπουργός Βασίλης Κικίλιας έχουν οποιονδήποτε έλεγχο της κατάστασης ή έχουν χάσει εντελώς την μπάλα; Ή μήπως, ακόμη χειρότερα, επιτρέπουν σε διαφόρους να αφήνουν ασθενείς και εργαζομένους τους εκτεθειμένους για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους;

 

Η τελευταία υπόθεση που προκαλεί σάλο είναι αυτή που καταγγέλλεται μέσω της ιστοσελίδας NewsTA και αφορά την ενέργεια στελεχών της διοίκησης Κάρναβου στον Δήμο Καλλιθέας, όπως καταγγέλλεται, να εμβολιαστούν αντί να επιλεγούν εργαζόμενοι. Μάλιστα, όπως σημειώνει το δημοσίευμα, «το περιστατικό αυτό έρχεται λίγα μόνο 24ωρα μετά την πρόσφατη συνεδρίαση του Δ.Σ. της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), όπου αντιπρόεδρος είναι ο ίδιος ο δήμαρχος Καλλιθέας Δημήτρης Κάρναβος».

 

Ακολουθεί το υπόλοιπο κείμενο του δημοσιεύματος:

 

Στη συνεδρίαση αυτή ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Δημήτρης Παπαστεργίου, απείλησε με αναστολή της λειτουργίας κρίσιμων υπηρεσιών των δήμων (ΚΕΠ, δημοτολόγιο, δημοτική αστυνομία κ.ά.) αν δεν εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα και οι εργαζόμενοι αυτών των υπηρεσιών, όπως συμβαίνει με τους αστυνομικούς ή υγειονομικούς.

 

Γι’ αυτό και το σοβαρότατο αυτό ατόπημα, σύμφωνα πάντα με την παρακάτω καταγγελία που δημοσιεύουμε αυτούσια, βαραίνει την ίδια την ηγεσία του κορυφαίου θεσμικού οργάνου της Αυτοδιοίκησης, εξέχων μέλος της οποίας είναι ο κ. Κάρναβος.

 

Και οφείλει να πάρει θέση και όχι να σιωπήσει!

 

Η καταγγελία

 

Συγκεκριμένα στην ανακοίνωση - καταγγελία του, με τίτλο «Προηγούνται οι “Άριστοι” - Εμβολιάζονται οι “Ημέτεροι”, ο Δημοτικός Σύμβουλος της Δημοτικής Παράταξης ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΖΩΗΣ, Γιάννης Εμιρζάς, καταγγέλλει τα εξής:

 

«Ορισμένοι έχουν βαλθεί να μην μας “κατεβάσουν από τα κάγκελα” ποτέ.

 

Ενώ όλη η κοινωνία αγωνιά για την πορεία και την επιτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος περιμένοντας καρτερικά να κάνει το εμβόλιο, ορισμένοι “Άριστοι” εμβολιάστηκαν από την πίσω πόρτα εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες του συστήματος.

 

Ενημερώθηκα από τον ηλεκτρονικό τύπο αλλά και από τα “προσωπικά facebook των ημετέρων” (φρόντισαν και “κατέβηκαν” μετά την κατακραυγή) ότι Αντιδήμαρχοι Καλλιθέας, φίλοι - γνωστοί και υποψήφιοι της Παράταξης Κάρναβου, εμβολιάστηκαν την Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου, από την διάθεση των εμβολίων που αναβλήθηκαν, λόγω κακοκαιρίας.

 

Ενώ το κέντρο Υγείας Καλλιθέας ζήτησε από το Δήμο άτομα για να εμβολιαστούν, κατά κάποιον περίεργο τρόπο επιλέχτηκαν οι “Άριστοι” της Παράταξης Κάρναβου. Δεν επιλέχθηκαν εργαζόμενοι (ως όφειλαν να πράξουν ειδικά για αυτούς που είναι στην πρώτη γραμμή) στην Καθαριότητα, στη Δημοτική Αστυνομία, στο Βοήθεια στο Σπίτι ή από τους Παιδικούς σταθμούς αλλά επιλέχτηκαν Αιρετοί και αρεστοί από το σύστημα της Διοίκησης του Δήμου.

 

Νόμιμο; Ηθικό; Σίγουρα όχι.

 

Πέντε ερωτήματα λοιπόν:

 

1. Ποιος από το Κέντρο Υγείας Καλλιθέας συνεννοήθηκε εκτός πρωτοκόλλου και με ποιον από το Δήμο Καλλιθέας;

 

2. Με ποιον τρόπο ειδοποιήθηκαν οι συγκεκριμένοι στον Δήμο Καλλιθέας;

 

3. Ποιος έδωσε την εντολή για το ποιος έχει προτεραιότητα εμβολιασμού;

 

4. Ήταν προτεραιότητα ο εμβολιασμός των συγκεκριμένων ανθρώπων;

 

5. Ακολουθήθηκαν τα πρωτόκολλα και αν ναι, σε ποια λίστα ήταν καταγεγραμμένοι;

 

Γνωρίζουμε ότι τα εμβόλια έχουν σύντομη διάρκεια ζωής.

 

Μία πρόταση προς τον Δήμο Καλλιθέας.

 

Ο Δήμος Καλλιθέας θα πρέπει να καταρτίσει κατάλογο εργαζομένων, με κριτήρια που θα τους υποδείξει ειδικός, για να εμβολιάζονται από τα αδιάθετα εμβόλια της ημέρας, ώστε να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις.

 

Ας σταματήσουν κάποιοι να δηλητηριάζουν το πολιτικό μας σύστημα με αφελείς ενέργειες. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο». 

πηγή

 

Έφυγε από τη ζωή ο συνδικαλιστής Ανδρέας Κολλάς

 

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών ο Ανδρέας Κολλάς. Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ, η οποία εκφράζει τη θλίψη της. Σύμφωνα με πληροφορίες το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν με βαρύ εγκεφαλικό.

 

Η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ

 

 

"Η ΓΣΕΕ εκφράζει τη θλίψη της για το θάνατο του συνάδελφου Ανδρέα Κολλά, ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ και μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σημαντική συνδικαλιστική συνεισφορά", αναφέρει στην ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ και προσθέτει:

 

"Ο Ανδρέας Κολλάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Πέραμα και από νεαρή ηλικία εντάχθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα. Μέχρι την τελευταία στιγμή υπερασπίστηκε το έργο και την πορεία του στο κίνημα και τον συλλογικό αγώνα για την αποκατάσταση 11.500 απολυμένων οικογενειών της ΕΑΣ, υποστηρίζοντας το δημόσιο και ενιαίο χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών.

 

Η Συνομοσπονδία εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του".

 

Ποιος ήταν ο Ανδρέας Κολλάς

 

Ο Ανδρέας Κολλάς ήταν συνδικαλιστής του ΠΑΣΟΚ. Ο Κολλάς ως πρόεδρος και ο Χρήστος Σταμούλος (έχει αποβιώσει) ως γενικός γραμματέας είχαν πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στα λεωφορεία όταν η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, το 1992, είχε προχωρήσει στην ιδιωτικοποίησή τους.

ΟΙΕΛΕ: Φιμώνουν τους εκπαιδευτικούς στα Αρσάκεια για την «δράση» Λιγνάδη

 

Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ) κατήγγειλε κινήσεις που αποσκοπούν στη φίμωση εκπαιδευτικών των Αρσακείων Σχολείων.

 

Όπως αναφέρει η ΟΙΕΛΕ:

 

«Σε μια απαράδεκτη κίνηση φίμωσης και πειθαναγκασμού των συναδέλφων των Αρσακείων Σχολείων προχώρησε ομάδα ‘’αυθορμήτως ενεργούντων’’, προσκείμενων στην ηγεσία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας εκπαιδευτικών. Εξοργισμένοι συνάδελφοι μας απέστειλαν το κατάπτυστο κείμενο που καλούνται ‘’δημοκρατικά’’ να υπογράψουν (όλοι γνωρίζουμε τι περιμένει τους αντιφρονούντες…). Στο κείμενο αυτό με τον παραπλανητικό τίτλο ‘’Δεν φοβόμαστε’’ χαρακτηρίζονται ως ‘’ψευδολογίες’’ οι συγκλονιστικές μαρτυρίες κακοποίησης θυμάτων της ‘’δράσης’’ Λιγνάδη στα Αρσάκεια Σχολεία. Ο πανικός που διακατέχει κάποιους και ο τρόμος μπροστά στο τσουνάμι των αποκαλύψεων που έρχεται αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το κείμενο διακινήθηκε μέσα στη νύχτα! Τι φοβούνται άραγε τόσο πολύ;».   

πηγή

Όλοι και όλες μαζί πιο πολύ από ποτέ

 

γράφει η Έλλη Πράντζου   

 

Ζούμε σε μία χώρα όπου ένας δικηγόρος βγαίνει δημόσια και μιλάει για επαγγελματίες ομοφυλόφιλους, βιάζει ηθικά δεύτερη φορά θύματα βιασμού κι ονομάζει γραμμή υπεράσπισης έναν καθ’ όλα σεξιστικό, ρατσιστικό και χυδαίο οχετό. Ζούμε σε μία χώρα όπου αυτός ο δικηγόρος αντί να περιοριστεί ως επικίνδυνος θεωρείται και πρακτικά είναι ο πιο γνωστός μεγαλοδικηγόρος εντός των συνόρων της απολαμβάνοντας κατ’ επέκταση όλα τα προνόμια που του παρέχει αυτή η θέση ισχύος. Ζούμε σε μία χώρια όπου όσοι αντέδρασαν σε αυτή τη σειρά αισχρών δηλώσεων δεν ήταν οι πολιτικοί, δεν ήταν ο δικηγορικός σύλλογος -όχι μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο τουλάχιστον- αλλά οι “απλοί” πολίτες κάθε κλάδου μέσω των social media. Ζούμε σε μία χώρα όπου οι ψυχαγωγικές εκπομπές και κάποιες εκπομπές αμφιλεγόμενης αισθητικής έχουν καταλήξει να λειτουργούν σε αυτές τις τόσο σοβαρές υποθέσεις πολύ πιο καίρια απ’ ό,τι τα δελτία ειδήσεων και οι ενημερωτικές εκπομπές.

 

Ας τα πάρουμε, όμως από την αρχή. Μετά από το γενναίο βήμα της Σοφίας Μπεκατώρου βρήκαν τόσα άλλα θύματα το μεγαλειώδες θάρρος να σταθούν απέναντι στο τέρας και στα προσωπικά φαντάσματά τους με σκοπό να τα κατατροπώσουν. Έγιναν έτσι η αφορμή να αφυπνιστούμε όλοι κι όλες και βροντερά να δηλώσουμε πως στεκόμαστε δίπλα σε κάθε κακοποιημένο άτομο ώστε να σπάσουμε τον ασφυκτικό κλοιό της σιωπής που πηγάζει από τον φόβο. Πιαστήκαμε χέρι χέρι και κάθε μέρα με όποιον τρόπο μπορούμε φωνάζουμε πως κανένας δεν είναι πια μόνος/η, πως είμαστε σε αυτό όλοι κι όλες μαζί. Συνειδητοποιήσαμε μάλιστα πολλοί και πολλές από εμάς ότι οι παρενοχλητικές συμπεριφορές που μας είχαν γίνει συνήθεια λόγω συχνότητας και λόγω του ότι δεν έφταναν σε σημείο να γίνουν κακοποίηση, δεν είναι καθόλου “εντάξει” να συμβαίνουν και πως είχαμε δίκιο που ενοχλούμασταν από αυτές. Ας μην μπορούσαμε να αποδείξουμε κάτι ή να επικεντρωθούμε στο τι ακριβώς συνέβαινε τελικά λόγω του πιο έμμεσου τρόπου έκφρασής τους, συνειδητοποιούμε πια ότι δεν είναι “εντάξει”.

 

Φτάσαμε στο σημείο να ξεσκεπαστούν από το τεράστιο αυτό κύμα αλληλεγγύης και θάρρους το οποίο δημιουργήθηκε ακόμη και υποθέσεις παιδοβιασμών που τόσα χρόνια έμεναν στο σκοτάδι επειδή οι θύτες ήταν “υπεράνω πάσης υποψίας” όχι λόγω αποδεδειγμένου ήθους αλλά λόγω των καίριων θέσεων που κατείχαν. Επί δεκαετίες έμεναν κρυφά εγκλήματα επειδή είχαμε μάθει πως όποιος ανήκει στους πλούσιους ή/και διάσημους ή έχει αντίστοιχους φίλους πάντα τη γλιτώνει καταστρέφοντας μάλιστα στο πέρασμά του όποιον τολμήσει να του πάει κόντρα. Είχαμε μάθει επίσης ότι όπως και να ‘χει όποιοι κι αν ήταν οι εμπλεκόμενοι της εκάστοτε κακοποιητικής συμπεριφοράς δε θα ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι θα έσπευδαν να στοχοποιήσουν το ήδη βαριά κακοποιημένο άτομο ξεψαχνίζοντας από το τι φορούσε, τι έκανε στο τάδε μέρος την τάδε ώρα, πού ήταν οι γονείς του να το μαζέψουν, πόσο είχε πιει, πόσο αντιστάθηκε μέχρι και το γιατί άργησε να μιλήσει.

 

Καταφέραμε, όμως, επιτέλους, που λες, να κάνουμε το πρώτο ρημάδι βήμα και να αντιμετωπίσουμε όλα τα παραπάνω εξαιτίας κάποιων ανθρώπων οι οποίοι μας έδειξαν τον δρόμο κάνοντας τεράστια προσωπική υπέρβαση. Και τώρα, που βρισκόμαστε σε αυτό το τόσο μεγαλειώδες, ιστορικό θα έλεγα, σημείο μετάβασης της κοινωνίας μας προς το καλύτερο ένας μεγαλοδικηγόρος από αυτούς τους πασίγνωστους κι ισχυρούς βγαίνει δημοσίως και δηλώνει χωρίς ίχνος ντροπής όλα όσα ακούσαμε ή διαβάσαμε και που ούτε θέλω ούτε μπορώ να επαναλάβω. Επιχειρώντας έτσι ουσιαστικά να δώσει μια κλοτσιά στην υπεράνθρωπη προσπάθεια τόσων κακοποιημένων ανθρώπων να υψώσουν το ανάστημά τους και να δώσουν ένα τέλος στη θηριωδία.

 

Η τακτική του δε με ενδιαφέρει. Η χυδαιότητά του δε θα με ενδιέφερε αν μας έβρισκε όλους κι όλες στην κυριολεξία απέναντί του μα κυρίως αν έβρισκε απέναντί του όσους θα μπορούσαν πρακτικά να τον περιορίσουν. Αυτό που με τρομάζει, όμως, είναι πως η δικαιοσύνη πέραν του ότι δε λειτουργεί πάντα με τρόπο επιβεβαιωτικό του ονόματός της χρειάζεται αδιάσειστες πρακτικές αποδείξεις για να μπορέσει να εφαρμόσει όσα όλοι κατά τα άλλα γνωρίζουμε ήδη.

 

Θα ήταν δυο φορές έγκλημα αυτή τη στιγμή αν ο Κούγιας κατάφερνε να ξελασπώσει τον πελάτη του με επαίσχυντους δικολαβίστικους χειρισμούς τραβώντας δέκα βήματα πίσω όλων μας τις προσπάθειες για δικαίωση κάθε θύματος εκεί έξω. Θα ήταν δυο φορές έγκλημα η απαξίωση αυτής της προσπάθειας αλλά ακόμη πιο πολύ η απαξίωση όσων ήδη τόλμησαν να σπάσουν τη σιωπή τους. Θα ήταν διπλός βιασμός, τεράστιο πισωγύρισμα και πλήγμα στην εμπιστοσύνη όσων θυμάτων ακόμη δεν έχουν βρει το κουράγιο να μιλήσουν που έτσι θα καταδικάζονταν ξανά αιώνιο καθεστώς φόβου.

 

Ας αποδείξουμε ότι γίνεται να μη νικάει πάντα ο θεωρούμενος ως “ισχυρός”. Όσοι λένε πως είναι η κατάλληλη στιγμή να ανοίξουν πλέον όλα τα στόματα που έχουν στοιχεία εναντίον του Λιγνάδη γι’ αυτό ακριβώς το λένε. Εξακολουθούμε να είμαστε όλοι κι όλες μαζί, εξακολουθούμε να στηρίζουμε κάθε κακοποιημένο άτομο, εξακολουθούμε να παλεύουμε ενώνοντας τις φωνές μας. Όχι παρά τον κάθε Κούγια. Αλλά εξαιτίας του ακόμη πιο δυνατά, ακόμη πιο αποφασιστικά. Σε αυτή την υπόθεση μεταξύ άλλων μιλάμε για παιδιά. Παιδιά. Και κάποιοι πρέπει να δικαιώσουν όσα ήδη κακοποιήθηκαν αλλά και να προστατεύσουν τα υπόλοιπα από “μεγαλοδικηγόρους” σαν τον Κούγια και “γνωστούς σκηνοθέτες-ηθοποιούς” σαν τον Λιγνάδη. Αυτοί ο κάποιοι δε θα είναι πάντα κάποιοι άλλοι, τώρα πρέπει να είμαστε όλοι εμείς. Μαζί. 

πηγή

Η δασκάλα που συγκλόνισε με το μάθημα ζωής

 

γράφει  ο  Απόστολος Λυκεσάς

 

Η Κων. Ριτσάτου αγκάλιασε, για να προστατεύσει, τον φοιτητή που χτυπούσαν οι αστυνομικοί. «Αυτές οι σκηνές δεν έπρεπε να έχουν συμβεί. Ηταν φριχτές, εφιαλτικές οι στιγμές», λέει στην «Εφ.Συν.»

 

Οι καθηγητές που οραματίζονται, που θέλουν να έχουν καρφιτσωμένους στην καρδιά τους οι φοιτητές όλου του κόσμου αποτυπώθηκαν σε μια εικόνα, όταν προχθές κατά την έφοδο των ΜΑΤ στον χώρο της Πρυτανείας η καθηγήτρια Κωνσταντίνα Ριτσάτου αγκάλιασε για να προστατέψει τον μισόγυμνο φοιτητή που οι αστυνομικοί έσερναν στα τσιμέντα. Και οι φοιτητές της, σημερινοί και παλιότεροι, αλλά και όσοι δεν τη γνώρισαν σε κάποιο αμφιθέατρο, της αντιγύρισαν τη συμπαράσταση με τον συγκλονιστικό χαιρετισμό: «Γεια σου ρε δασκάλα, γεια σου καπετάνισσα. Οh captain! My captain!».

 

Στον Μυστικό Κύκλο των Χαμένων... Καθηγητών η κ. Ριτσάτου, καθηγήτρια Ιστορίας του Θεάτρου, με απέχθεια στη δημοσιότητα, τους κάθε είδους βεντετισμούς, κλήθηκε τώρα να διαχειριστεί και την αμηχανία της μπροστά σε μηνύματα όπως αυτό του Τμήματός της: «Κυρία Ριτσάτου, σας ευχαριστούμε για το σημερινό μάθημα...».

 

«Μου δίνουν χαρά οι παλιοί μου και οι σημερινοί φοιτητές που μου τηλεφωνούν ή μου γράφουν, χαίρομαι μόνο γιατί όλο τούτο λειτουργεί ως παράδειγμα» λέει στην «Εφ.Συν.», σημειώνοντας πως «με συγκινούν όλοι τους, τούτη η ανάδραση είναι αφορμή και για αναστοχασμό, για όσα είπαμε, για όσα θέλουμε να πούμε ο ένας στον άλλον, είναι μάθημα, το μάθημα και οι στόχοι του, να μην κατεβάζουμε ποτέ και για κανένα λόγο τον πήχη, και να διδάσκουμε επιπλέον, όσο μπορούμε, με το ήθος μας. Υπογραμμίζω μόνο, μακάρι να μην είχαμε ζήσει όσα έγιναν προχθές, να μη χρειαζόταν να μπω κι εγώ στο “κάδρο”, να μην είχα τούτη τη δημοσιότητα, διότι με ξεπερνά, διότι ο βεντετισμός κάνει κακό και στο θέατρο, πόσο μάλιστα στους ανθρώπους του Πανεπιστημίου».

 

Πώς βρέθηκε εκεί; «Πήγαμε με τον άνδρα μου (τον καθηγητή του Πολυτεχνείου Χρίστο Ταξιλτάρη) στην Πρυτανεία γιατί μάθαμε ότι μπήκανε τα ΜΑΤ, μας κάλεσαν τα παιδιά για βοήθεια, δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε. Πήγαμε για να περιφρουρήσουμε τον χώρο μας και αυτό που είδαμε ήταν σοκαριστικό. Ξέρετε, κατάγομαι από την ταπεινή αλλά περήφανη Κρήτη κι όταν πάτησα πρώτη φορά μέσα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για να διδάξω ως καθηγήτρια ήμουν βαθιά συγκινημένη και χαρούμενη, ένιωθα ότι πετάω κυριολεκτικά, γιατί βρισκόμουν μέσα σε τούτο τον χώρο τον γεμάτο ιστορία και ζωή. Χθες, όμως, άρχισαν να τρέχουν τα μάτια μου, έκλαιγα, όχι από τα δακρυγόνα, αλλά γιατί είδα τον στρατό των ένστολων που είχαν γεμίσει τον χώρο και δεν αναγνώριζα καθόλου το σπίτι μας, δεν αναγνώριζα τα κτίρια, τα γρασίδια...».

 

Και τι σκέφτεται μία μέρα μετά; «Λέω πρώτα ότι ευτυχώς ο φοιτητής δεν χτυπήθηκε σοβαρά και, δεύτερο, αυτές οι σκηνές δεν έπρεπε να είχαν συμβεί, δεν έπρεπε με τίποτα ένας φοιτητής να είναι στο χώμα, να τον χτυπούν και να πρέπει να σπεύσει μια καθηγήτρια να τον προστατεύσει. Ηταν φριχτές, ήταν εφιαλτικές οι στιγμές. Οι πρυτάνεις δυστυχώς δεν έκαναν τη δουλειά τους, δεν προστάτεψαν το σπίτι τους. Δεν θέλουμε να γεμίζουμε πόνο και οργή όταν μπαίνουμε στο σπίτι μας, στο Πανεπιστήμιο. Θέλουμε να μοιράζουμε τα πνευματικά αγαθά, να προωθούμε την έρευνα και τη σκέψη, οπότε θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην έχουμε τα Πανεπιστήμιά μας σε αυτή τη μορφή που θέλουν να επιβάλουν, γι’ αυτό και είμαστε δίπλα στους φοιτητές μας που τους έχουμε χάσει έναν και πλέον χρόνο τώρα λόγω της πανδημίας. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην έχουμε το Πανεπιστήμιο σε τούτη την κατάσταση, θα αγωνιστούμε για να καταργηθεί αυτός ο νόμος, να μην εφαρμοστεί ποτέ». 

πηγή

Πώς τα παιδιά ωφελούνται από τη βαρεμάρα, σύμφωνα με τους επιστήμονες

 

Από βιβλία, τέχνη, αθλήματα, ασκήσεις και τηλεόραση, πολλοί γονείς κάνουν τα πάντα για να διασκεδάσουν και να μορφώσουν τα παιδιά τους, ακόμα και το καλοκαίρι. Αλλά τι θα συνέβαινε αν τα παιδιά αφήνονταν να βαρεθούν κάποιες φορές; Πώς θα επηρέαζε αυτό την ανάπτυξή τους;

 

Τα παιδιά πρέπει να αφήνονται ελεύθερα να βαρεθούν, ώστε να αναπτύξουν την έμφυτη ικανότητα να είναι δημιουργικά, αναφέρουν οι ειδικοί. Η Dr Teresa Belton είπε στο BBC ότι οι πολιτισμικές προσδοκίες πως τα παιδιά πρέπει συνεχώς να είναι δραστήρια μπορεί να παρεμποδίσει την ανάπτυξη της φαντασίας τους.

 

Η ερευνήτρια του Πανεπιστημίου East Anglia της Αγγλίας πήρε συνεντεύξεις από έναν αριθμό συγγραφέων, καλλιτεχνών και επιστημόνων στα πλαίσια ερευνών της για τις επιδράσεις της βαρεμάρας. Η Dr. Belton ανέφερε για μία εκ των περιπτώσεων, μία συγγραφέα, η οποία μεγάλωσε σε ένα χωριό με ελάχιστους περισπασμούς: «Η έλλειψη δραστηριοτήτων την έκανε να μιλά με ανθρώπους με τους οποίους δεν θα αλληλεπιδρούσε σε άλλη περίπτωση και δεν θα ξεκινούσε δραστηριότητες που δεν θα σκεφτόταν καν πριν».

 

«Η βαρεμάρα συχνά συσχετίζεται με μοναξιά και η Syal (η συγγραφέας) περνούσε ώρες χαζεύοντας από το παράθυρό της το δάσος και τα χωράφια, παρακολουθώντας τον καιρό και τις εποχές να αλλάζουν. Αλλά το σημαντικότερο είναι πως η βαρεμάρα της την έκανε να γράψει. Κρατούσε ημερολόγιο από μικρή ηλικία, το οποίο γέμιζε με παρατηρήσεις, μικρές ιστορίες, ποιήματα και διατριβές. Και είναι εκείνες οι δραστηριότητες που αργότερα την έκαναν συγγραφέα».

 

Τα αθλήματα, η μουσική και άλλες προγραμματισμένες δραστηριότητες μπορούν ασφαλώς να ωφελήσουν την σωματική, γνωστική, πολιτισμική και κοινωνική ανάπτυξη ενός παιδιού. Αλλά τα παιδιά χρειάζονται επίσης χρόνο με τον εαυτό τους – να απομακρυνθούν από τον βομβαρδισμό πληροφοριών του εξωτερικού κόσμου, να ονειροπολήσουν, να δημιουργήσουν δικές τους σκέψεις και να εξερευνήσουν προσωπικά ενδιαφέρονται και ταλέντα.

 

 

Δεν χρειάζεται να έχουμε ένα συγκεκριμένο δημιουργικό ταλέντο ή κλίση για να ωφεληθούμε από τη βαρεμάρα. Απλά και μόνο το να αφήνουμε το νου να περιπλανιέται που και που είναι σημαντικό, όπως φαίνεται, για την ψυχική υγεία και λειτουργικότητα όλων.

 

Μια έρευνα έχει μάλιστα δείξει ότι, αν αφοσιωνόμαστε σε κάποια μη απαιτητική, χαλαρή δραστηριότητα, ο περιπλανώμενος νους είναι πιθανότερο να δημιουργήσει φανταστικές ιδέες και λύσεις σε προβλήματα. Οπότε είναι καλό για τα παιδιά να αφήνονται ελεύθερα πού και πού να βαριούνται και να μην τους δίνεται απευθείας μια δραστηριότητα.

 

Πηγές: https://www.bbc.com/news/education-21895704?fbclid=IwAR1Se6aZps2kEdV_tTZAu3xv89nsQjWXHNP1gcNbSlRTEAQDZK5qSB37O-A 

 https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0956797612446024