Η κυβέρνηση έχασε το στοίχημα του εμβολιασμού

 

γράφει ο Γιάννης Αλμπάνης

 

Οι χτεσινές ανακοινώσεις του Βασίλη Κικίλια συνιστούν έμμεση ομολογία της αποτυχίας της κυβερνητικής εκστρατείας για τον εμβολιασμό. Μην έχοντας καταφέρει να πείσει τους πολίτες, η κυβέρνηση ενεργοποιεί μια δέσμη αποκλεισμών και απαγορεύσεων για τους ανεμβολίαστους.

 

Η αποτυχία

Η εμβολιαστική εκστρατεία της κυβέρνησης απέτυχε από όποια σκοπιά και αν την εξετάσει κανείς. Συγκεκριμένα:

 

-Δεν έχει επιτευχθεί αυτός καθαυτός ο στόχος της συλλογικής ανοσίας. Μάλιστα, μπαίνουμε στο φθινόπωρο σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι πέρσι. Χτες σημειώθηκε νέο ρεκόρ με 4.608 κρούσματα όταν στις 24 Αυγούστου 2020 είχαν καταγραφεί μόλις 170. Μια νέα έξαρση του κορωνοϊού μοιάζει προ των πυλών.

 

- Δεν έχει επιτευχθεί ο στόχος που είχε θέσει η ίδια η κυβέρνηση. Στις αρχές Γενάρη ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης δήλωνε ότι στόχος της κυβέρνησης ήταν «μέσα στο καλοκαίρι να επιτευχθεί το 70%, ώστε να πετύχουμε την ανοσία». Ο δε πρωθυπουργός δήλωνε τον Φλεβάρη ότι «διανύουμε το τελευταίο μίλι πριν την ελευθερία από την πανδημία».

 

-Δεν έχει επιτευχθεί καν το αποτέλεσμα που έχουν πετύχει οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο την Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ό,τι αφορά τόσο το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων επί του γενικού πληθυσμού (54% η Ελλάδα έναντι 56% του μέσου όρου της ΕΕ) όσο και εκείνων που έχουν λάβει τη μία μόνο δόση (57% έναντι 64%).

 

Ειδικά η υστέρηση της Ελλάδας έναντι των υπολοίπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναδεικνύει το μέγεθος της κυβερνητικής αποτυχίας.

 

Οι λογικές αντιφάσεις

Η κυβέρνηση δεν έπεισε τους πολίτες γιατί:

 

-Έχασε την αξιοπιστία της λόγω των συνεχών παλινωδιών και αντιφάσεών της.

 

-Δεν αντέκρουσε με συγκεκριμένα επιχειρήματα και στοχευμένη καμπάνια τους ισχυρισμούς όσων έχουν αμφιβολίες για τον εμβολιασμό.

 

-Καλλιέργησε τον εφησυχασμό, προαναγγέλλοντας το τέλος της πανδημίας και ισχυριζόμενη επί μήνες ότι η εμβολιαστική εκστρατεία πάει καλά. Οι εξελίξεις την διέψευσαν.

 

Τώρα το κυβερνητικό επιτελείο θεωρεί ότι με τους αποκλεισμούς και τις τιμωρίες μπορεί να καλύψει το εμβολιαστικό κενό. Είναι προφανείς οι λογικές αντιφάσεις των νέων κυβερνητικών μέτρων. Την ώρα που οι ανεμβολίαστοι αποκλείονται από τα γήπεδα και τα εστιατόρια, στις εκκλησίες δεν χρειάζεται καν να επιδεικνύουν αρνητικό τεστ για να μπουν. Την ώρα που οι ανεμβολίαστοι καθηγητές και ηθοποιοί υποχρεώνονται σε δύο τεστ την εβδομάδα, οι ανεμβολίαστοι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί υποχρεώνονται να κάνουν μόνο ένα. Οι αντιφάσεις αυτές πλήττουν εκ νέου την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη των πολιτών στις κυβερνητικές και υγειονομικές Αρχές, καθώς και στο εμβολιαστικό πρόγραμμα.

 

Μετακύλιση ευθυνών

Είναι εξίσου προφανές ότι με μέσω της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών επιχειρείται να μετακυληθεί η ευθύνη ενός ενδεχόμενου 4ου κύματος στους ίδιους τους πολίτες. Κατά το κυβερνητικό αφήγημα, η νέα έξαρση της πανδημίας δεν οφείλεται ούτε στην αποτυχία της εκστρατείας για τον εμβολιασμό ούτε στη μη τήρηση των μέτρων στις τουριστικές περιοχές, αλλά στην ανεύθυνη συμπεριφορά «ορισμένων». Η μετακύλιση των ευθυνών σε συγκεκριμένες ομάδες πολιτών και η ενεργοποίηση του «κοινωνικού αυτοματισμού» είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να βγαίνει από τη δύσκολη θέση η Εξουσία. Ωστόσο, όταν οι «ορισμένοι ανεύθυνοι» είναι σχεδόν η μισή κοινωνία, η μετακύλιση των ευθυνών μπορεί να απειλήσει την κοινωνική συνοχή και να βλάψει τη συλλογική αντιμετώπιση της πανδημίας, για την οποία είναι απαραίτητη η αλληλεγγύη.

 

Αβέβαιο αποτέλεσμα

Επιπλέον, τίποτα δεν εγγυάται ότι τα μέτρα της υποχρεωτικότητας θα έχουν την επιθυμητή επίδραση στο εμβολιαστικό πρόγραμμα. Οι Ηλίας Κονδύλης αναπληρωτής καθηγητής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας - Πολιτικής Υγείας στην Ιατρικό Τμήμα Α.Π.Θ. και Αλέξης Μπένος, καθηγητής Υγιεινής, Κοινωνικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην Ιατρική του ΑΠΘ γράφουν σχετικά με την υποχρεωτικότητα:

 

«Παρά την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των εμβολίων εναντίον της COVID-19 o Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), ακολουθώντας άλλωστε την πάγια θέση του υπέρ των πολιτικών ενίσχυσης της ζήτησης των εμβολίων έναντι των πολιτικών υποχρεωτικής επιβολής τους, δεν συστήνει για τη νόσο COVID-19 τον υποχρεωτικό/καταναγκαστικό εμβολιασμό, προκρίνοντας λύσεις ενθάρρυνσης του εμβολιασμού μέσω καλύτερης ενημέρωσης και διευκόλυνσης του εμβολιασμού μέσω καλύτερης διαθεσιμότητας και προσβασιμότητας στα σχετικά εμβόλια. […]

 

Η αρχή της αναλογικότητας (proportionality) που επικαλείται ο ΠΟΥ προβλέπει ότι στη δημόσια Υγεία τα μέτρα ελέγχου της πανδημίας υλοποιούνται δια της πειθούς, αποφεύγοντας δηλαδή καταναγκαστικές παρεμβάσεις που μπορεί να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του πληθυσμού στην Πολιτεία και να υπονομεύσουν τελικά ακόμη και την εμπιστοσύνη στο ίδιο το εμβολιαστικό πρόγραμμα.»

 

Το εμβόλιο

Το εμβόλιο αποτελεί απαραίτητο μέσο αντιμετώπισης της πανδημίας. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εμβολιασμένοι έχουν αυξημένη προστασία απέναντι στη σοβαρή ασθένεια COVID. Γι’αυτό πρέπει να εμβολιαστούν όσοι μέχρι τώρα έχουν σταθεί επιφυλακτικοί, προκειμένου να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και τη δημόσια Υγεία συνολικά. Ο εμβολιασμός όμως είναι ένα κατεξοχήν στοίχημα πειθούς. Ένα στοίχημα που για κερδηθεί χρειάζεται αξιοπιστία, ειλικρίνεια και συνέπεια. Αυτό το στοίχημα η κυβέρνηση το έχασε. Τις συνέπειες θα τις πληρώσουμε όλοι μας.

Γαλάζια στελέχη επικρίνουν το κράτος για τις φωτιές

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

 «Κληθήκαμε να σβήσουμε μια φωτιά μόνοι μας… τα λιγοστά επίγεια μέσα είχαν εντολή μη κατάσβεσης», δήλωσε ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Φ. Σπανός. «…Αυτοί οι άνθρωποι έλεγαν ότι έχουν εντολή να μην μπαίνουν μέσα σε δασικούς δρόμους παρά να παραμένουν στην άσφαλτο», ανέφερε ο Γ. Τσαπουρνιώτης, δήμαρχος Μαντουδίου-Λίμνης-Αγ. Άννας. «Ο λόγος που καήκαμε είναι η ανεπάρκεια, η αναξιοσύνη, η έλλειψη σχεδιασμού από το κεντρικό κράτος», είπε ο Δήμαρχος Ιστιαίας Γιάννης Κοντζιάς.

 

 Το «κεντρικό κράτος» κατηγορεί ο «γαλάζιος» Περιφερειάρχης. Αλλά ποιος είναι το κεντρικό κράτος; Μόνο η κυβέρνηση, το Μαξίμου, οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς κι ο κρατικός μηχανισμός; Οι Περιφέρειες δεν είναι; Αλλά ακόμα κι αν δεν είναι, ο κύριος Περιφερειάρχης και οι Δήμαρχοι όφειλαν να προλάβουν, να διεκδικήσουν, να ζητήσουν μέτρα, να κατέβουν στους δρόμους, να προλάβουν την καταστροφή. Και η καταστροφή δεν συντελείται μόνο με τις φωτιές, αλλά και με την αποψίλωση ολόκληρων περιοχών για να μπουν ανεμογεννήτριες. Αντιπυρικές ζώνες δεν υπάρχουν, αλλά ανοίγουν μεγάλοι δρόμοι για να περνούν τα τεράστια μηχανήματα ως τις κορφές. Παντού, όπου κι αν ταξιδέψεις, όπου κι αν κοιτάξεις, το βλέμμα σου «κόβεται φέτες» από τις ανεμογεννήτριες.

 

Ασφαλώς, η κεντρική ευθύνη είναι της κυβέρνησης, είναι όμως και όλου του πολιτικού συστήματος που επιμένει στην «κομματική» συγκρότηση του κράτους. Στον καιρό της κλιματικής κρίσης είναι γελοίο να αποδίδονται οι ευθύνες στον «Τσουβάλα» και στον «Κολοκούρη». Το θέμα είναι αυτοί που δημιουργούν την κλιματική κρίση, καθώς και εκείνοι που νομίζουν ότι ελέγχουν τον κρατικό μηχανισμό τοποθετώντας τους δικούς τους «Κολοκούρηδες»! Υπάρχει ανεπάρκεια γιατί τα στελέχη επιλέγονται και ανέρχονται στην ιεραρχία με βασικό κριτήριο όχι την ικανότητα και την αξία τους αλλά την «πίστη στο κόμμα». Στις ανώτατες θέσεις της ιεραρχίας του κρατικού μηχανισμού τοποθετούνται συνήθως οι «πιστοί» και όχι οι ικανοί, γιατί κριτήριο είναι το «πολιτικό χρώμα» κι όχι η αξία.

 

Δυστυχώς, η εξουσία και οι ναρκισσιστές που την κατέχουν, δεν έχουν ανάγκη από άξια στη δουλειά τους στελέχη. Ανθρώπους που θα τους κολακεύουν και θα τρέφουν από το πρωί ως το βράδυ τον ναρκισσισμό τους θέλουν. Γι’ αυτό από ένα σημείο κι ύστερα, οι κυβερνήτες χάνουν την επαφή τους με την κοινωνία, χάνουν τη γείωσή τους με την πραγματικότητα, και ως πραγματικότητα εκλαμβάνουν αυτή που τους μεταφέρει ο περίγυρός τους. Από εδώ προκύπτουν τόσο η ευήθεια και οι λανθασμένες απαντήσεις στα κοινωνικά αιτήματα όσο και τα εγκλήματα…      

 

Σαβιάνο: Τράπεζες και μαφία δολοφονούν δημοσιογράφους

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Ένας δημοσιογράφος δολοφονείται τον Ιούλιο στο Άμστερνταμ. Μόλις είχε βγει από ένα τηλεοπτικό στούντιο. Ήταν μάρτυρας σε μια δίκη της μαφίας. Ένας άλλος δημοσιογράφος, επίσης αστυνομικός συντάκτης, δολοφονείται τον Απρίλιο στον Άλιμο. Επέστρεφε στο σπίτι μετά το τέλος της τηλεοπτικής εκπομπής στην οποία εργαζόταν. Ήταν κι αυτός μάρτυρας στη δίκη ανθρώπων της νύχτας. Πρόκειται για τον Peter de Vries  και τον Γιώργο Καραϊβάζ.

 

Ο δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο, o συγγραφέας του Gomorra,  σε άρθρο του αποκαλύπτει ότι η δολοφονία του Peter de Vries έχει σχέση με τη διαπλοκή της μαφίας (της «Mocro Maffia»)  με το χρηματοπιστωτικό και οικονομικό σύστημα της Ολλανδίας. Η λέξη "mocro" χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει κάποιον που είναι Μαροκινός. Η λέξη "mocro" δεν είχε ποτέ αρνητικό φορτίο, αλλά στις μέρες μας ακούγεται σχεδόν καθημερινά στις ειδήσεις και συνδέεται με τη μαφία. Είναι πλέον ένας συλλογικός όρος ενός κλάδου οργανωμένου εγκλήματος και είναι συνυφασμένος με φοβερή βία.

 

Ο Peter de Vries, ήταν ένας Ολλανδός ερευνητής δημοσιογράφος με μεγάλη γνώση και εμπειρία του αστυνομικού και δικαστικού ρεπορτάζ, και δολοφονήθηκε στις 6 Ιουλίου σε κεντρικό δρόμο του Άμστερνταμ, μόλις βγήκε από στούντιο τηλεόρασης. Η δολοφονία του έχει αναλογίες με αυτή του Γιώργου Καραϊβάζ τον Απρίλιο στον Άλιμο. Ο Ρομπέρτο Σαβιάνο σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην ολλανδική εφημερίδα "NRC" αποδίδει τη δολοφονία στη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού και οικονομικού συστήματος της Ολλανδίας που λειτουργεί σαν φορολογικός παράδεισος ξεπλύματος μαύρου χρήματος. 

 

«…ναι, το ξέρω, δεν είστε τυπικά στη λίστα των φορολογικών παραδείσων, αλλά στην πραγματικότητα είστε.», γράφει, αναφερόμενος στην Ολλανδία ο Σαβιάνο.

Και συνεχίζει: «Έχετε προσελκύσει πολλές εταιρείες: Fiat, Ferrari, μιλώντας για ιταλικές εταιρείες. Τον όμιλο Mediaset, τα υποκαταστήματα του eBay, τα κεντρικά γραφεία της Google, είκοσι έξι εταιρείες Nike. Υπάρχει η Ingka, η εταιρεία χαρτοφυλακίου που διαχειρίζεται τα Ikea, το Netflix. Όλα αυτά, θα πείτε, είναι απολύτως νόμιμα. Είναι απολύτως νόμιμο και σας έφερε πολύ άμεσο πλούτο… Βασικά: επιτρέπετε σε όλες αυτές τις εταιρείες να αποφύγουν το φορολογικό σύστημα των χωρών τους, τους παρέχετε εδαφική βοήθεια και ζητάτε ένα μικρό ποσοστό ως αντάλλαγμα.».

 

Στη συνέχεια ο Σαβιάνο αναφέρει ότι οι έμποροι ναρκωτικών έχουν τη δυνατότητα να ξεπλύνουν μαύρο χρήμα στην Ολλανδία, όπως σε κανένα άλλο μέρος της Ευρώπης, και γι’ αυτό είναι έτοιμοι να σκοτώσουν έναν δημοσιογράφο στο κέντρο του Άμστερνταμ. Το ολλανδικό χρηματοπιστωτικό σύστημα επέτρεψε σε εγκληματικές ομάδες να νομιμοποιούν έσοδα από παράνομες δραστηριότητες. «Και όποιος αντιτίθεται στην επιχείρηση αυτή πρέπει να εξαλειφθεί.», σημειώνει ο Σαβιάνο. Αυτό συνέβη με τη δολοφονία του Peter de Vries. Αλλά και με τη δολοφονία του Γ. Καραϊβάζ -λέμε εμείς- που σε ανύποπτο χρόνο έγραφε: «…Μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιογραφικά μεγαλοστελέχη, εκκλησία, αστυνομία, δικαιοσύνη, κακοποιοί. Περιπεπλεγμένοι σ’ ένα κύκλο δυναστείας και καταδυνάστευσης των αφελών ρομαντικών οδοιπόρων -κατά παράφραση του Ρουσσώ- που εν πολλοίς συγκροτούν το μεγάλο κοινωνικό στρώμα. Ένας κύκλος που όλοι γνωρίζουν όλους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κυκλοφορία και το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος.» (10-12-2020). Τα ίδια δηλαδή που γράφει και ο Ρομπέρτο Σαβιάνο.

 

Και υπογραμμίζει ο Ιταλός ερευνητής: «…το βρώμικο χρήμα τρέχει στις ίδιες πλατφόρμες, χωρίς κανόνες, με το χρήμα του σύγχρονου καπιταλισμού. Όποιος διέταξε τον θάνατο του Peter de Vries ξέρει ότι όποιος αγγίζει τα χρήματά του θα αγγίξει τα χρήματα όλων…».  Γιατί τα βρώμικα και τα νόμιμα χρήματα είναι αδύνατο να διαχωριστούν. Γιατί είναι αδύνατο να εντοπιστεί η προέλευσή τους.

 

Κι εδώ εμπλέκεται η μαφία. «Το «Mocro Maffia» είναι η πιο σημαντική οργάνωση της μαφίας στις Κάτω Χώρες, ισχυρή τόσο στο Βέλγιο όσο και στην Ολλανδία… Ένας από τους λόγους για τους οποίους πιθανότατα δολοφονήθηκε ο γενναίος δημοσιογράφος Peter de Vries είναι επειδή ήταν μάρτυρας στη δίκη Marengo…», γράφει ο Ρομπέρτο Σαβιάνο. «Η Mocro Maffia έχει μετατραπεί από μια εγκληματική οργάνωση του δρόμου σε μια χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών, επειδή η Ολλανδία είναι ένας παράδεισος για τα χρήματα ναρκωτικών… Είναι το ολλανδικό σύστημα που έχει κάνει τη "Mocro Maffia" τόσο ισχυρή… Όταν μιλάμε για το "Mocro Maffia" μιλάμε για έναν οργανισμό που κατάφερε να πλησιάσει και να διαφθείρει τον πρόεδρο του Σουρινάμ, Ντέσι Μπουτέρσε. Μιλάμε για μια οργάνωση που κατάφερε να συνενωθεί με τις φυλές του Μαυροβουνίου, τις ισχυρές σερβικές οργανώσεις που είχαν πάντα παρουσία στην Ολλανδία. Μιλάμε για μια οργάνωση που έχει ήδη σκοτώσει έναν δημοσιογράφο, τον Martin Cook. […] Η Ολλανδία πλουτίζει από τα χρήματα που αφαιρούνται από άλλα έθνη: «γίνατε οικονομικοί πειρατές και… πάντα μαζεύατε τα χρήματα των ναρκωτικών (και όχι μόνο) που έρχονται κατευθείαν στις τράπεζές σας.», γράφει ο Σαβιάνο.

«Το όπλο στο κεφάλι του (Peter de Vries )το έβαλε ολόκληρο το ολλανδικό σύστημα το οποίο είναι πλέον ένα εγκληματικό σύστημα το οποίο πολεμούσε ο Peter de Vries…».

 

 https://www.corriere.it/esteri/21_agosto_02/roberto-saviano-olanda-paradiso-narcos-f0668978-f2f8-11eb-9e5d-11e1603bb92c.shtml  

Μια τέτοια βραδιά

 

γράφει ο  Κώστας Καναβούρης  

 

Είναι γύρω στις τρεις το βράδυ. Περασμένη πανσέληνος. Ακόμα μιά περασμένη πανσέληνος. Κάτω στον γιαλό του Καρά Ορμάν ή Περιγιάλι όπως το λένε τώρα βλακωδώς, λες και θα αλλάξει γεύση η αρμύρα της εφηβείας σου και θα γίνουν πιο ελληνικά εκείνα τα κορίτσια, κάτω στο Καρά Ορμάν, λοιπόν, η θάλασσα έχει ρίξει για τα καλά τις πρυμάτσες της στην αμμουδιά. Σχεδόν βλέπω την αγκυρά της ξαπλωμένη απαλά στον βυθό σαν κοιμισμένη γοργόνα που ονειρεύεται και οι φυσαλίδες από το όνειρό της ανεβαίνουν μέχρι την επιφάνεια του νερού κι όλο ανεβαίνουν και χάνονται στο ολόγιομο σκοτάδι. Αυτή η νύχτα λέω, δεν θα φύγει ποτέ. Θα κοιμηθεί χίλια χρόνια μέχρι να γεννηθεί ο αγαθός του παραμυθιού που θα φυτέψει πάνω στο ακύμαντο νερό το θαλλασινό τριφύλι. Τότε μονάχα αυτή η θάλασσα που βλέπω στις τρείς το βράδυ από το μπαλκόνι του πατρικού μου σπιτιού, θα ξυπνήσει και χωρίς να το καταλάβει κανένας θα σαλπάρει για κάποιο «αλλού» που κανένα στόμα δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα. Και θα φύγει γιατί θα έχει ερωτευτεί ένα μεγάλο κύμα που το ονειρεύτηκε χίλια χρόνια και μονάχα αυτή ξέρει πού μένει μαζί με όλα του τα δελφίνια, μαζί με όλα του τα κοχύλια, μαζί με όλες του τις μικρές γοργόνες που έχουν για παιχνίδι τους τα δάκρυα των παιδιών: παίρνουν τα δάκρυα, ιδίως τα αναίτια, τους βάζουν μια ουρά από πολύχρωμα κοράλια και τα κάνουν χαρταετούς που ανεβαίνουν ψηλά μέχρι την πανσέληνο αφήνοντας πίσω τους μια εξαίσια μουσική από γαλήνια σιωπή και κοράλια. Τα παιδιά την ακούνε μέσα στον ύπνο τους, καθώς κοιμούνται μέσα στον ύπνο της θάλασσας και τότε χαμογελούν χωρίς να το ξέρουν. Το ξέρουν όμως οι μικρές γοργόνες γιατί αυτό είναι το παιχνίδι τους: να κάνουν τα παιδιά να χαμογελούν χωρίς να το ξέρουν και να στάζει αστέρια ο χαρταετός των δακρύων τους μια τέτοια νύχτα όπου νομίζεις ότι τίποτα δέν γίνεται κι ότι αυτό που ακούγεται είναι μονάχα η νοσταλγία.

 

Δεν είναι έτσι. Αλλιώς η θάλασσα δεν θα ήταν τόσο ήσυχη και η ώρα τόσο περασμένη και τόσο παλιά σαν το παληό εκκρεμές στο μέσα μέρος του πατρικού και του μητρικού χρόνου που νομίζεις ότι πέρασε για πάντα, επειδή απλώς χάλασε και δεν χτυπάει πια τις ώρες και ο πατέρας δεν ανεβαίνει στην καρέκλα κάθε βράδυ στις δέκα για να το κουρντίσει και η μητέρα που τώρα πια κοιμάται κι αυτή μέσα στον ύπνο της, εκεί στον τόπο του μεγάλου κύματος, δεν σου διηγείται την αχνή ιστορία μιας πατρίδας χτισμένης από σύννεφα και πιασμένης από τον σπάγγο όλων των χαρταετών που κόπηκαν, μιας πατρίδας που μετρούσε τα χίλια χρόνια της κοιμισμένης θάλασας με το χαλασμένο εκρεμμές του σπιτιού σου κι όλοι νόμιζαν ότι τα χίλια χρόνια δεν θα περνούσαν ποτέ. Φαίνεται ότι δεν ήταν αλήθεια. Το μεγάλο εκκρεμές ποτέ δεν σταμάτησε να πηγαίνει πέρα δώθε έτσι που μια τέτοια νύχτα να βλέπεις την θάλασσα κάτω στον γιαλό του Καρά Ορμάν και να μην ξέρεις αν την βλέπεις ή αν την ονειρεύεσαι. Μια στον κόσμο τον εδώ, μια στον κόσμο του μεγάλου κύματος. Πού είναι; Πού είσαι; Κι αν πέρασαν χίλια χρόνια μέσα σε μια στιγμή;

 

Άκου! Το μεγάλο εκρεμμές δουλεύει ξανά, σημαίνοντας ώρες  καινούργιες. Εδώ ή εκεί; Κανένα στόμα δεν το ’βρε και δεν το ’πε ακόμα. Θα χρειαστούν λοιπόν πολλά χρόνια ακόμα ώσπου να φύγει μια νύχτα σαν κι αυτή από τους δείκτες του σταματημένου ρολογιού. Καληνύχτα. Θα χρειαστούν πολλά χρόνια ώσπου οι μικρές γοργόνες να παρηγορήσουν όλα τα δακρυσμένα παιδιά.

Κυβερνητικά μέτρα αποκλεισμού των ανεμβολίαστων και δώρο τα τεστ στους ιδιώτες

 

«Απαγορευτικά» και κοινωνικό αυτοματισμό αντί πειθούς και σωστής ενημέρωσης επιλέγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη - Όλα τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Υγείας

 

Τα μέτρα αποκλεισμού και την πληρωμή rapid test από την τσέπη τους επιλέγει η κυβέρνηση για τους ανεμβολίαστους, όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις που έκανε ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας.

 

Η κυβέρνηση αντί της πειθούς αποφάσισε να λειτουργήσει με «απαγορευτικά» και με τιμωρητικά μέτρα, σε μια περίοδο έξαρσης του κορωνοϊού, με τον κίνδυνο να υπάρχουν αντίστροφα αποτελέσματα. Επιπλέον, δίνει δώρο στις ιδιωτικές δομές το κόστος των τεστ που θα πληρώνουν οι ανεμβολιαστοι.

 

 

Με τον τρόπο που κινείται η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτό που φαίνεται να καταφέρνει είναι η ένταση του κοινωνικού αυτοματισμού, για να μην αποκαλύπτονται οι τεράστιες ευθύνες της στη διαχείριση της πανδημίας, στην μη ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας και στο εμβολιαστικό πρόγραμμα.

 

Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας είναι τα εξής:

 

Από την 1η Σεπτεμβρίου αναστέλλεται η εργασία για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία που δεν έχουν εμβολιαστεί ή δεν έχουν πιστοποιητικό νόσησης των τελευταίων 6 μηνών. Ο εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός και για ιδιώτες γιατρούς και φαρμακοποιούς, οι οποίοι θα έχουν κυρώσεις αν δεν εμβολιαστούν.

 

Από τις 13 Σεπτεμβρίου, οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να κάνουν ένα εργαστηριακό τεστ στον ιδιωτικό τομέα κάθε εβδομάδα με κόστος 10 ευρώ που θα καλύπτεται από τους ίδιους.

 

 

Επίσης, από τις 13 Σεπτεμβρίου είναι πλέον υποχρεωτικά τα δύο rapid test την εβδομάδα για ανεμβολίαστους εκπαιδευτικούς.

 

Τα self test για τους μαθητές θα διατίθενται δωρεάν και θα πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά στην πλατφόρμα self-testing.gov.gr. Για τους φοιτητές απαιτούνται 2 εργαστηριακά rapid tests αντιγόνου την εβδομάδα, που πραγματοποιούνται αποκλειστικά σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, με δαπάνη του φοιτητή, 10 ευρώ/τεστ.

 

Εκτός από τους εκπαιδευτικούς και οι ακαδημαϊκοί, οι εργαζόμενοι σε τουρισμό, εστίαση, τηλεοπτικές, κινηματογραφικές, θεατρικές, μουσικές και χορευτικές παραγωγές, που δεν έχουν κάνει το εμβόλιο, θα υποχρεούνται να προσκομίζουν στην εργασία τους δύο αρνητικά τεστ την εβδομάδα, τα οποία θα έχουν πληρώσει οι ίδιοι.

 

Όσοι ταξιδεύουν με οποιοδήποτε μέσο μέσα στη χώρα θα πρέπει να προσκομίζουν αρνητικό rapid test που έχει γίνει τουλάχιστον 48 ώρες πριν από τη μετακίνηση τους, ενώ δεν θα μπορούν να προσέρχονται σε δημόσιες δομές για να πραγματοποιούν δωρεάν τεστ Covid πριν ταξιδέψουν.

 

 

Σε κλειστούς χώρους εστίασης (καφέ, μπαρ, εστιατόρια, ταβέρνες, κλαμπ, κέντρα διασκέδασης ), θα μπορούν να μπαίνουν μόνο εμβολιασμένοι και νοσήσαντες (έως 6 μήνες από τη διάγνωση). Θα γίνεται έλεγχος βεβαίωσης εμβολιασμού ή νόσησης και έλεγχος ταυτοπροσωπίας στην είσοδο της επιχείρησης με την εφαρμογή covid free app.

 

Σε όλους τους υπόλοιπους κλειστούς χώρους εργασίας ο εργοδότης, βάσει νόμου, έχει δικαίωμα να γνωρίζει ποιοι από τους εργαζόμενους του έχουν εμβολιαστεί.

 

Στους κλειστούς και ανοιχτούς χώρους γηπέδων θα επιτρέπεται η είσοδος μόνο σε εμβολιασμένους και νοσήσαντες (έως 6 μήνες από τη νόσηση).

 

Σε κλειστούς χώρους θεάτρων, σινεμά, μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, θα επιτρέπεται η είσοδος σε εμβολιασμένους, νοσήσαντες (έως 6 μήνες από τη διάγνωση) και ανεμβολίαστους που έχουν πραγματοποιήσει εργαστηριακό rapid test αντιγόνου έως 48 ώρες πριν.

 

 

Στα κλειστά γυμναστήρια θα μπορούν να μπαίνουν εμβολιασμένοι, νοσήσαντες (έως 6 μήνες από τη διάγνωση) και ανεμβολίαστοι που έχουν πραγματοποιήσει εργαστηριακό rapid test αντιγόνου έως 48 ώρες πριν. Και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να γίνεται έλεγχος βεβαίωσης εμβολιασμού, νόσησης, αρνητικού τεστ και έλεγχος ταυτοπροσωπίας στην είσοδο της επιχείρησης με την εφαρμογή covid free app.

 

Τέλος, η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους εξωτερικούς χώρους όπου υπάρχει συνάθροιση, αλλά και σε όλους τους εσωτερικούς χώρους.

 

πηγή

 

 

      

FDA: «Δεν είστε άλογα. Σταματήστε να παίρνετε ιβερμεκτίνη»

 

Με ένα tweet σε απλή αλλά έντονη γλώσσα αντέδρασε η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration – FDA) στην επιλογή πολλών Αμερικανών να αγοράσουν και να χρησιμοποιήσουν το φάρμακο ιβερμεκτίνη ως πρόληψη για την CoViD-19, ακολουθώντας κελεύσματα της ακροδεξιάς στις ΗΠΑ.

 

«Δεν είστε άλογο. Δεν είστε αγελάδα. Ειλικρινά, παιδιά. Σταματήστε το» ήταν το λιτό μήνυμα της FDA, παραπέμποντας σε σχετική ανάρτηση της Υπηρεσίας. Ο λόγος είναι πως αρκετοί Αμερικανοί φαίνεται ότι αγοράζουν και χρησιμοποιούν σκευάσματα που περιέχουν την αντιπαρασιτική ουσία, προοριζόμενα για χρήση σε ζώα όπως οι αγελάδες, τα άλογα και τα πρόβατα. Όπως είναι φυσικό, η μορφή και η δοσολογία αυτών των κτηνιατρικών φαρμάκων δεν είναι κατάλληλη για ανθρώπινη κατανάλωση και μπορεί να προβεί τοξική για τον ανθρώπινο οργανισμό.  

You are not a horse. You are not a cow. Seriously, y'all. Stop it. https://t.co/TWb75xYEY4

— U.S. FDA (@US_FDA) August 21, 2021

Η ιβερμεκτίνη είναι διαθέσιμη και σε σκευάσματα για χρήση από ανθρώπους, κυρίως για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων παρασίτων. Η κτηνιατρική μορφή όμως είναι πιο εύκολα προσβάσιμη, ειδικά στις αγροτοκτηνοτροφικές περιοχές του αμερικανικού Νότου.

 

Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας της Πολιτείας του Μισισιπή την περασμένη Παρασκευή, το 70% των αυξημένων πρόσφατων κλήσεων στο Κέντρο Δηλητηριάσεων της πολιτείας ήταν σχετιζόμενο με τη χρήση κτηνιατρικής ιβερμεκτίνης. Ευτυχώς η πλειοψηφία των παθόντων δεν είχε παρά ήπια συμπτώματα, με μόνο έναν να παραπέμπεται για περαιτέρω ιατρική φροντίδα.

 

Όμως παρά τα όσα μπορεί να προωθούν διάφοροι και στην Ελλάδα, ακόμα και τα σκευάσματα ιβερμεκτίνης για ανθρώπινη χρήση δεν προτείνονται αυτή τη στιγμή από κανέναν οργανισμό υγείας για χρήση ενάντια στην CoViD-19. Κι αυτό διότι δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα καμία ευρεία μελέτη για το αν η ουσία έχει θετική επίδραση σε νοσούντες ή στην πρόληψη νόσησης.

 

Tουλάχιστον μία τέτοια έρευνα διεξάγεται αυτό το διάστημα, από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με 5.000 εθελοντές και αναμένεται να δώσει σαφή στοιχεία υπέρ ή κατά της χρήσης της ιβερμεκτίνης. Οι μέχρι στιγμής δημοσιευμένες έρευνες για την ουσία είναι είτε πολύ μικρές, είτε μειωμένης αξιοπιστίας για να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα.

 

Πρόσφατη ανάλυση του δικτύου ερευνητών Cochrane έλαβε υπόψη της 14 δημοσιευμένες έρευνες για την ιβερμεκτίνη που πληρούσαν ορισμένα ελάχιστα κριτήρια αξιοπιστίας, με το συμπέρασμα να είναι «αβέβαιο» για τα τρία ζητούμενα: α) αν η ιβερμεκτίνη έχει επίδραση στην πορεία νοσούντων εντός νοσοκομείου, β) αν έχει επίδραση χρησιμοποιούμενη σε ασθενείς εκτός νοσοκομείου, γ) αν έχει προφυλακτική δράση στη μόλυνση με SARS-CoV-2.

 

H ιβερμεκτίνη προωθείται έντονα από τους ίδιους κύκλους που προωθήθηκαν και άλλες ουσίες όπως η χλωροκίνη και η κολχικίνη. Τυγχάνει να είναι οι ίδιοι κύκλοι που αμφισβητούν άνευ στοιχείων τη δράση και την ασφάλεια των εμβολίων κατά της CoViD-19, συχνά με το ψευδές επιχείρημα πως «δεν έχει δοκιμαστεί». Ταυτόχρονα βέβαια προωθούν αυτές τις ουσίες που, ενώ έχουν αποδεδειγμένη δράση για άλλα ζητήματα, είτε δεν έχουν δοκιμαστεί κατά της CoViD-19 είτε όταν δοκιμάστηκαν δεν είχαν σημαντική επίδραση.

 

Η πλειοψηφία αυτών των κύκλων σχετίζεται επίσης με το κίνημα των αντιεμβολιαστών και την Τραμπική ακροδεξιά στις ΗΠΑ, αλλά και τα σύμμαχα «πλοκάμια» της στον υπόλοιπο κόσμο. Παίζοντας αυτό το ακροδεξιό παιχνίδι, συμμετέχουν στην προώθησή της ιβερμεκτίνης και Έλληνες καθηγητές με εκλογικές βλέψεις ή πολιτευτές με έφεση στο «ψάρεμα» ακροδεξιών ψήφων.

 

πηγή

 

Reuters: Ο διευθυντής της CIA συναντήθηκε μυστικά με τον ηγέτη των Ταλιμπάν

 

O διευθυντής της CIA, Ουίλιαμ Μπερνς, κατ’ εντολή του προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, είχε τη Δευτέρα μυστική συνάντηση με τον ηγέτη των Ταλιμπάν, Αμπντούλ Γκανί Μπαραντάρ, με αντικείμενο, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, την προσπάθεια εκκένωσης πολιτών από το διεθνές αεροδρόμιο της Καμπούλ και την προθεσμία που εκπνέει στις 31 Αυγούστου.

 

Αυτό αποκάλυψε το πρακτορείο Reuters κάνοντας λόγο για ραγδαίες εξελίξεις στο μέτωπο του Αφγανιστάν,

 

 

Οι Ταλιμπάν έχουν ξεκαθαρίσει ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από το Αφγανιστάν μέχρι τις 31 Αυγούστου, όπως προβλέπεται από τη σχετική συμφωνία. Ωστόσο, ο Τζο Μπάιντεν, μπροστά στις σκηνές χάους στο αεροδρόμιο της Καμπούλ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο παραμονής κάποιων χιλιάδων στρατιωτών μετά το πέρας του Αυγούστου, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή έξοδος από τη χώρα.

 

Αν και η CIA αρνήθηκε να σχολιάσει το δημοσίευμα, εκτιμάται ότι η συνάντηση Μπερνς-Μπαραντάρ πραγματοποιήθηκε ώστε λυθεί το ζήτημα αυτό, αλλά και να σταματήσουν οι Ταλιμπάν να παρεμποδίζουν ακόμα και Αμερικανούς πολίτες να φθάσουν στο αεροδρόμιο της Καμπούλ. 

πηγή

 

Στο 100% η πληρότητα των ΜΕΘ σε ΠΑΓΝΗ και νοσοκομείο Χανίων

 

Σε υψηλά επίπεδα παραμένει ο αριθμός των νοσηλευομένων ασθενών με κορονοϊο στα νοσοκομεία της Κρήτης, όπου σύμφωνα με τα στοιχεία της Δευτέρας, στα νοσοκομεία του νησιού νοσηλεύονται συνολικά 236 ασθενείς, εκ των οποίων οι 202 νοσηλεύονται σε κλινικές covid και οι 34 σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, οι 29 διασωληνωμένοι. Στο 100% της πληρότητας βρίσκονται οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στο ΠΑΓΝΗ και στο νοσοκομείο Χανίων.

Αναλυτικά:

 

Στο ΠΑΓΝΗ νοσηλεύονται 61 ασθενείς, οι 45 στην κλινική covid και οι 16 στη ΜΕΘ, οι 13 διασωληνωμένοι

Στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο νοσηλεύονται 44 ασθενείς, οι 37 στην κλινική covid και οι 7 στη ΜΕΘ, οι 5 διασωληνωμένοι

Στο Νοσοκομείο Χανίων νοσηλεύονται 75 ασθενείς, οι 68 στην κλινική covid και 7 στην ΜΕΘ, όλοι διασωληνωμένοι

Στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου νοσηλεύονται 33 ασθενείς, οι 30  στην κλινική covid και 3 στην ΜΕΘ, όλοι διασωληνωμένοι

Στο Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου νοσηλεύονται 8 ασθενείς στη κλινική covid κι ένας στη ΜΕΘ διασωληνωμένος

Στο Νοσοκομείο Ιεράπετρας νοσηλεύονται 2 ασθενείς στην κλινική Covid

Στο Νοσοκομείο Νεαπόλεως νοσηλεύονται 11 ασθενείς στην κλινική Covid

Στο Νοσοκομείο Σητείας νοσηλεύονται 2 ασθενείς στην κλινική Covid

Ανοδική πορεία ακολουθεί η εξάπλωση της πανδημίας με εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα της Κυριακής να είναι 1.948, παρά τα λιγότερα τεστ που διενεργούνται το Σαββατοκύριακο. Κατά τα ίδια χθεσινά στοιχεία, οι θάνατοι ασθενών με COVID-19 είναι 33, ενώ η πίεση στις ΜΕΘ ολοένα και αυξάνεται με τον αριθμό των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι να είναι 318. 

 πηγή : thepressproject.gr

Το αποκαλόκαιρο ως συμπέρασμα της ομορφιάς...

 

γράφει ο Κώστας Καναβούρης  

 

Αποκαλόκαιρο. Τι όμορφη λέξη. Τι όμορφη βαθιά ομορφιά των ημερών που λες και περνούν βραδύτερα από το συνηθισμένο για να μπορέσουν να σε παρηγορήσουν, καθώς ο ήλιος μοιάζει να καθυστερεί τη δύση του. Αυτός ο γλυκύτατος ήλιος των ημερών που μοιάζει καμωμένος από θωπεία και γλυκό του κουταλιού. Κι ας λείψανε τα χέρια που το έφτιαχναν και που όσο κι αν ακούγεται περίεργο δεν  έφτιαχναν γλυκό, αλλά το άλας της γης. Έτσι, για να νοστιμίσει η γλυκύτητα, δηλαδή η ανθρωπιά της ύπαρξης.

 

Γιατί αυτό είναι το συμπέρασμα του κάθε καλοκαιριού: η ομορφιά της ύπαρξης. Η ομορφιά του να υπάρχεις. Να Είσαι. Να δημιουργείς δηλαδή το Εδώ. Αυτό το μικρό αλωνάκι της αιωνιότητας που φεύγει και χάνεται όπως ένα ποίημα που δεν γράφτηκε ποτέ, αλλ’ όμως αιωρείται στο εγγύτατο αχανές κι εσύ θα ξυπνήσεις κάποιο επόμενο πρωί και το ποίημα θα έχει γραφτεί. Άλλοτε με λέξεις, άλλοτε όχι. Και ύστερα το αποκαλόκαιρο θα προχωρά σαν ένα συμπερασμένο καλοκαίρι με όση γλυκύτατη αλμύρα χρειάζεται για να επουλωθούν οι πληγές της ομορφιάς, αφού, πάντοτε η ομορφιά είναι και μια πληγή, μια συνείδηση πόνου θέλω να πω, που δίνει νόημα στον εξανθρωπισμό του κόσμου. Και κυρίως είναι ο πόνος του άλλου σώματος επειδή φεύγει και χάνεται μέσα σε ένα απίστευτα δαιδαλώδες «για πάντα». Αυτό το άλλο σώμα που δύει μέσα στην ομορφιά του αποκαλόκαιρου. Αυτό το συμπέρασμα του βασικού οικτιρμού: ότι στ’ αλήθεια δικό σου τίποτα δεν υπάρχει, γιατί δεν χρειάζεται να υπάρχει.

 

Γιατί στ’ αλήθεια δικό σου είναι μονάχα το «άλλο», εκείνο που σε κάνει να Είσαι. Και να βλέπεις τον ήλιο του αποκαλόκαιρου να δύει, έναν ήλιο καμωμένο από άπειρους άλλους ήλιους που δύουν μέσα στα δικά σου μάτια. Δημιουργώντας ένα γαλήνιο τοπίο απαντοχής στον πόνο του υπάρχειν, δηλαδή ένα περιθώριο ώστε να μπορεί να αναβλύσει αυτή η ταλαιπωρημένη, καθημαγμένη, χιλιοσταυρωμένη αιωνιότητα. Αυτή η στριφνή γεροντοκόρη αδελφή της καθημερινής μας λύπης, καθώς κοιτάμε μια δύση, καθώς συμπεραίνουμε ένα καλοκαίρι, καθώς διώχνουμε ένα εξανθηματικό έντομο αφηρημένα, χωρίς να συνειδητοποιούμε πως εκείνη τη στιγμή διώχνουμε ένα ποίημα. Έτσι όπως συμβαίνουν οι έσω τραγωδίες στην μοιρασιά του κόσμου: ανεπαισθήτως.

 

Όταν, δηλαδή, το «ύστερα» είναι μακρινό και απροσδιόριστο. Μόνο που το «ύστερα» είναι ακριβώς το αντίθετο, έχει ήδη υπάρξει. Αυτό διδάσκει το αποκαλόκαιρο. Αυτό το γλυκύτατο – επιμένω – φως καθοδικής λυχνίας που φωτίζει με χρόνο το λυκόφως της Απώλειας, ταυτοχρόνως με το λυκαυγές μιας αγωνίας που ακόμα δεν έχει κάνει τα πρώτα της βήματα. Στο ασταθές έδαφος μιας νύχτας που καραδοκεί, που πάντοτε καραδοκεί για να αρπάξει τα βρέφη των ονείρων, τα βρέφη των απελεύθερων συσσωματώσεων, τα βρέφη της κάθε μανιασμένης τυφλότητας στην πορεία της προς την όραση και να τα κάνει εκτύφλωση φωτός, χαρά της τυφλωμένης όρασης, χαρά ενός «τίποτα» που δεν δύει ποτέ. Γιατί στην αυτοκρατορία του «τίποτα» ο ήλιος δεν δύει ποτέ. Και δεν δύει, ακριβώς επειδή δεν έχει υπάρξει ποτέ. Άρα η αυτοκρατορία δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν ξένοι τόποι, δεν υπάρχουν ξένοι άνθρωποι.

 

Υπάρχει μονάχα το καλοκαίρι. Υπάρχει μονάχα το συμπέρασμα. Είμαστε εδώ. Γιατί έχουμε δύσει πολλές φορές. Γιατί είναι αποκαλόκαιρο. Και θα δύσουμε ακόμα μια φορά. Για πάντα. Όσες φορές χρειαστεί για πάντα.         

Το Αφγανιστάν και οι πρόσφυγες δεν είναι παίγνιο για εσωτερική κατανάλωση…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Στις 14.55 το μεσημέρι της Παρασκευής η ΕΡΤ έβγαλε «έκτακτο δελτίο» ειδήσεων, δηλαδή πέντε λεπτά πριν από το κανονικό του (κάθε) μεσημεριού. Περίμενα να δω και να ακούσω κάτι από την πυρκαγιά που κατακαίει τη Δυτική Αττική ή κάτι που ανταποκρίνεται στην έννοια της λέξης «έκτακτος». Τζίφος. Το γεγονός που θεωρήθηκε άξιο να προβληθεί ως τέτοιο ήταν οι δηλώσεις δύο υπουργών, που επισκέφθηκαν «εκτάκτως» τον Εβρο.

 

 

Ο ένας υπουργός( Χρυσοχοίδης) δήλωσε ότι μετέφεραν «εντολή του πρωθυπουργού» προς τα τοπικά στελέχη του Στρατού και της Αστυνομίας για «την υπεράσπιση των συνόρων μας», τα οποία «θα παραμείνουν ασφαλή και απαραβίαστα».

 

Κούνησα το κεφάλι μου μπας και(νόμιζα ότι) δεν άκουσα καλά και περίμενα την έναρξη του κανονικού δελτίου. Αλλά-φευ- έτσι το είπε ο ένας υπουργός και κάτι παρόμοιο ο άλλος. Και δεν χρειάστηκε ν’ αναρωτηθώ αν επρόκειτο για μια προπαγανδιστική επίσκεψη, που αποσκοπούσε να μεταφέρει λίγο την ατζέντα από το μαύρο των πυρκαγιών στο(εικαζόμενο) νέο προσφυγικό κύμα και το τείχος που έχει υψωθεί εκεί.

 

Όμως, χρειαζόταν «εντολή του πρωθυπουργού» για να διατρανωθεί η «απόφαση για υπεράσπισή των συνόρων»; Αν δεν έδινε τέτοια εντολή ο Μητσοτάκης οι τοπικοί επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων και στον Αστυνομικών Αρχών υπήρχε περίπτωση να τα άφηναν ανυπεράσπιστα; Και χρειαζόταν να πάνε επιτόπου «εκτάκτως» ο Παναγιωτόπουλος και ο Χρυσοχοίδης για να το διατρανώσουν;

 

Φαίνεται ότι χρειαζόταν. Όχι για να αποκτήσουν (πρόσθετη)αυτοπεποίθηση οι ακρίτες και εθνική υπερηφάνεια όλοι οι Ελληνες ότι «τα σύνορα είναι ασφαλή και απαραβίαστα». Αλλά για να στραφεί έστω για λίγο αλλού η ατζέντα της επικαιρότητας, που μονοπωλείται από τις πυρκαγιές και την, δυστυχώς μη υποχωρούσα, πανδημία του κορονοϊού. Δεν πιστεύω ότι η «έκτακτη» επίσκεψη ήταν «ιδέα» του πανταχόθεν βαλλόμενου υπουργού της Δημόσιας Τάξης, για τον οποίο εικάζεται ότι υπάρχει «δυσαρέσκεια» του μεγάρου Μαξίμου»( ναι , δυσαρεστούνται και τα..μέγαρα, κατά την ευφάνταστη δημοσιογραφική γραφή). Ο Μητσοτάκης, αν και όταν αποφασίσει να καταλογίσει ευθύνες σε πρόσωπα(«τυχόν ευθύνες» τις έχει ονομάσει ο ίδιος), δεν πρόκειται να «τιμωρήσει τον Χρυσοχοίδη, διότι αποτελεί- τρόπον τινά «στρατηγική επιλογή» του από τον «κεντροαριστερό» χώρο.

 

Όμως, αυτό είναι άλλο θέμα και το αναφέρουμε παρεμπιπτόντως. Η κυβέρνηση ζορίζεται-είναι ολοφάνερο- από τις καταστροφικές πυρκαγιές, που έχουν καταστρέψει σπίτια και περιουσίες. Και θα ζοριστεί περισσότερο το φθινόπωρο και τον χειμώνα, αν η ανεξέλεγκτη, κατά τα φαινόμενα, πανδημία γονατίσει τα νοσοκομεία μας. Χρειάζεται, λοιπόν, «αντιπερισπασμούς» και το Αφγανιστάν προσφέρεται.

 

Ηδη έπιασαν δουλειά οι Μπογδάνοι, που ζήτησαν από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «να τους πάρει στο σπίτι του» (τους πρόσφυγες), Ο κοινοτικός αξιωματούχος είχε πει το αυτονόητο, δηλαδή ότι οι πιθανοί πρόσφυγες από την πολύπαθη χώρα να διαμοιρασθούν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

 

Αν η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει τη «γραμμή Μπογδάνου», υπάρχουν τα κοινοτικά όργανα. Αλλωστε, όπως διαφάνηκε από την τηλεφωνική συνομιλία Μητσοτάκη-Ερντογάν(αν είναι ακριβή όσα διοχέτευσε η κυβέρνηση), η Τουρκία δεν προτίθεται να δεχθεί πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, επομένως δεν θα αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα η Ελλάδα.

 

Συμπέρασμα: Αν οι κυβερνώντες πάνε να σκεπάσουν τα σοβαρά εσωτερικά προβλήματα με το εικαζόμενο προσφυγικό πρόβλημα από το Αφγανιστάν, γι’ αυτό και έστειλαν «εκτάκτως» τους δύο υπουργούς στον Εβρο, δεν κάνουν κάτι πρωτότυπο. Αντιπερισπασμός ή χειραγώγηση λέγεται. Το έχει πει εδώ και ενάμιση αιώνα ο Βίκτορ Ουγκό: «Οι υπουργοί λένε ό,τι θέλουμε να λένε, ώστε να κάνουμε ό,τι θέλουνε να κάνουμε»…       

Ντράπηκε και η ντροπή κύριε Πατούλη…

 

γράφει ο Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος  

 

Το πολιτικό φαινόμενο Πατούλη έχει τη δική του life style αισθητική και τους δικούς του επικοινωνιακούς κανόνες. Η ανάγκη της αυτοπροβολής και της διατήρηση στην επιφάνεια τους ονόματος και της παρουσίας δεν έχει ούτε κανόνες, ούτε όρια…

 

Ο εκλεκτός της κυβέρνησης, Περιφερειάρχης Αττικής κ. Πατούλης πιστός σε αυτό το μοτίβο δεν έχασε την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τη διανομή φαγητού στους ανθρώπους που δοκιμάζονται από τις πυρκαγιές και στους πυροσβέστες για να στήσει μια ακόμα επικοινωνιακή φιέστα.

 

 

 

 

Σύμφωνα με τις καταγγελίες κατοίκων του Δήμου Μάνδρας – Ειδυλλίας, ο Περιφερειάρχης τοποθέτησε μέσα στις μερίδες του φαγητού το παραπάνω εικονιζόμενο μήνυμα. Πάντα με υπογραφή στο τέλος. Με ονοματεπώνυμο για να θυμόμαστε. Να …θυμόμαστε πως ο κ. Πατούλης, μέλος του «επιτελικού κράτους» Μητσοτάκη, μοίρασε συσσίτιο στους πυρόπληκτους μιας περιοχής που …έκαψε η πολιτική που υπηρετεί ο ίδιος και αφήνουν «γυμνούς» τους μηχανισμούς πυρόσβεσης και πυροπροστασίας.

 

Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον κ. Πατούλη. Τη δουλειά του την έκανε… Μοίρασε δηλώσεις συμπαράστασης. Εξέφρασε την «συμπόνια» του. Βρήκε και την ευκαιρία για να πουλήσει …φούμαρα ανασυγκρότησης προς τους πυρόπληκτους.

 

Όλα σε ένα. Μ’ ένα χαρτάκι δίπλα σε μια μερίδα φαγητό. Η τσίπα μάλλον είναι άγνωστη λέξη στα στελέχη του επιτελικού κράτους. Το επόμενο διάστημα φυσικά οι κυβερνώντες μαζί με τα στελέχη τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όπως τον κ. Πατούλη θα συνεχίζουν να στηρίζουν μια πολιτική που διαχρονικά έχουν οδηγήσει σε αποκαΐδια και καταστροφές…  Όπως αυτή που ετοιμάζει να βάλει ιδιώτες μέσα στα καμένα, η οποία φέρει και την έγκριση του Περιφερειάρχη Αττικής.  

 

 

Ντράπηκε και η ντροπή κύριε Πατούλη…     

Σήματα καπνού

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του νέου κυβερνητικού εκπροσώπου, που εισήγαγε το δόγμα «Υψηλός Πήχυς», τα αδικαιολόγητα δεν δικαιολογούνται. Το σήμα του καπνού που καλύπτει μεγάλα τμήματα της χώρας επί εβδομάδες είναι ευκρινές: «Αποτυχία». Πλήρης και δραματική. Στην πρόληψη, την καταστολή, τον σχεδιασμό, τον συντονισμό. Και στην ανάληψη ευθύνης, τη μόνη ικανή να διορθώσει έγκαιρα τα λάθη. Το σόφισμα «τώρα είναι η ώρα της μάχης» έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον και από πολλούς. Δεν πείθει ούτε καν όποιον το αναπαράγει από αμηχανία, οκνηρία, δειλία, υποκρισία κι ό,τι άλλο.

 

Στα ελληνικά είναι γραμμένα τα επίμονα σήματα καπνού στον ουρανό της Αττικής, της Εύβοιας, της Ηλείας, της Λακωνίας, κι όπου αλλού η πυρκαγιά έσβησε όταν δεν είχε πια τίποτε άλλο να την ταΐσει. Οχι σε κάποια άγνωστή μας ινδιάνικη γλώσσα. Στα νέα ελληνικά. Ούτε καν στα αρχαία των φρυκτωριών, οπότε θα τα αποκρυπτογραφούσε μόνο ο κ. Γεωργιάδης και θα ’πρεπε έπειτα να τα μεταφράσει στον πρωθυπουργό και τους υπουργούς. Α, και σ’ εκείνους τους δημοσιογραφούντες που σε μία μόνο διάλεκτο αριστεύουν: της εξουσίας· της πρώτης, όχι της τέταρτης. Και οι οποίοι προπονούνται σκληρά στο άθλημα της κολακείας, μήπως μπουν στην επόμενη φουρνιά μετακλητών, γιατί όχι και βουλευτών.

 

Υπάρχει φυσικά κάποιο εγγενές πρόβλημα. Για να διαβάσεις τα σήματα καπνού πρέπει να τα δεις. Πρέπει λοιπόν ν’ ανοίξεις τα παράθυρά σου όλα. Ωστε και λίγος αληθινός κόσμος να μπει μέσα, κόσμος εγκαυματίας, και να στρέψεις το βλέμμα σου στον ουρανό, αποσπασμένο επιτέλους από το ηδονικό σου κάτοπτρο. Να μυρίσεις και να γευτείς τη στάχτη. Να μυρίσεις και να νιώσεις την αποτυχία. Αν τη μυρίσεις, περιττεύει να διαβάσεις τα σήματα στον άρρωστα γκρίζο ουρανό.

 

Στην κυβέρνηση όμως φαίνονται όλοι ικανοποιημένοι με τις αντιπυρικές επιδόσεις τους. Και ενθουσιασμένοι με το υψηλοπηχικό δόγμα του νέου εκπροσώπου τους. Βλέπουν όσα θέλουν να δουν, ακούν όσα θέλουν ν’ ακούσουν, διαβάζουν ό,τι βολικό. Δεν συνειδητοποιούν καν ότι οι περισσότερες καταγγελίες για την ολιγωρία και τις καταστροφικά ασχεδίαστες παρεμβάσεις τους προέρχονται από τον δικό τους χώρο. Από δικούς τους ψηφοφόρους, που δηλώνουν εμβρόντητοι από το μέγεθος της αποτυχίας. Και δικούς τους αυτοδιοικητικούς. Δεν εννοώ βέβαια τον κ. Πατούλη. Αυτός είναι μονίμως στην πόζα κενής έπαρσης που τον απαθανάτισε ζωγράφος τις, ώστε το σανταμικό κάδρο του να κοσμήσει το γραφείο του αντιπεριφερειάρχη κ. Κόκκαλη.

 

   

Και με τα σχολεία τι θα γίνει, κυρία;

 

Την σχετική συζήτηση θα ξεκινήσει η Νίκη Κεραμέως -υποθέτουμε- τις ερχόμενες εβδομάδες. Θα είναι όμως (για μια ακόμη φορά) αργά.

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Σε τρείς εβδομάδες και κάτι μέρες θα ξεκινήσει η νέα ακαδημαϊκή χρονιά. Αν αναρωτιέστε «πώς θα ανοίξουν τα σχολεία με τόσες χιλιάδες κρούσματα» (που λογικά θα αναρωτιέστε) κανείς δεν μπορεί να το απαντήσει. Όπως φαίνεται για την κυβέρνηση και την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, είναι πολύ νωρίς για να γίνονται στην δημόσια σφαίρα τέτοιες συζητήσεις. Όταν όμως βρισκόμαστε σε μία ακόμη σχολική «σεζόν» με συνθήκες Covid 19, μάλλον είναι πολύ αργά.

 

 

Πρακτικά το μόνο που γνωρίζουμε είναι το περιεχόμενο μίας ανακοίνωσης του υπουργείου Παιδείας που εκδόθηκε στις 11 Αυγούστου. Σύμφωνα με αυτή τα σχολεία θα ανοίξουν στις 13 Σεπτεμβρίου. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να προσέρχονται η με βεβαίωση εμβολιασμού ή με εργαστηριακό τεστ δυο φορές την εβδομάδα. Οι μαθητές με βεβαίωση εμβολιασμού η αυτοδιαγνωστικό τέστ δυο φορές την εβδομάδα. Ολα τα υπόλοιπα «θα ανακοινωθούν λεπτομερώς πλησιέστερα στην ημερομηνία έναρξης του σχολικού και ακαδημαϊκού έτους, λαμβανομένων υπόψιν πάντοτε των συστάσεων της Επιτροπής των Ειδικών». Με απλά λόγια …δεν ξέρουμε τίποτε.

 

Ακόμη χειρότερα όμως δεν ξέρουμε τίποτε περισσότερο από όσα ξέραμε πέρσι τέτοια εποχή. Τότε που σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα, οι γονείς, οι μαθητές, τα κόμματα της αντιπολίτευσης και γενικώς οι πάντες τόνιζαν ότι η χρονιά πρέπει να ξεκινήσει με προγραμματισμό ανάλογο της οξύτητας του προβλήματος της πανδημίας. Δηλαδή μέτρα που θα διασφαλίσουν λιγότερα παιδιά μέσα στις τάξεις, αυξημένο προσωπικό καθαριότητας, σχεδιασμός καθαριότητας ανάλογος με τις ανάγκες προστασίας από τον Covid 19, ελέγχους του ΕΟΔΥ με τέστ συστηματικούς και στοχευμένους, ιχνηλάτηση των κρουσμάτων. Τίποτε από αυτά – όπως θυμάστε- δεν έγινε.

 

Αντίθετα περσι στα τέλη Αυγούστου η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως «έπαιζε» αριθμητικά παιχνιδάκια με τους μέσους όρους των παιδιών ανά τάξη. Ο Γκίκας Μαγιορκίνης, πάλι με κάτι απίθανα σχεδιαγράμματα μας εξηγούσε πως μια συγκεκριμένη ροή του αέρα σε μια αίθουσα διδασκαλίας με 27 παιδιά διασφαλίζει ότι δεν θα έχουμε σημαντική μετάδοση της νόσου.

 

Έναν χρόνο αργότερα γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι συνθήκες με τις οποίες άνοιξαν τα σχολεία συνέβαλαν στην διάδοση του Covid 19. Απόδειξη το ότι …έκλεισαν με κυβερνητική απόφαση και έμειναν κλειστά για τους περισσότερους μήνες της σχολικής χρονιάς. Στο πλαίσιο ενός από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια lockdown σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Με βάση αυτό είναι εύλογο να υποθέσει κανείς ότι με την μετάλλαξη «Δέλτα» να είναι η κυρίαρχη εκδοχή του Covid 19, εάν τα σχολεία ανοίξουν υπό τις ίδιες συνθήκες, έχουν σοβαρές πιθανότητες να είναι από τις κυριότερες εστίες μετάδοσης. Κανείς δεν αμφισβητεί το ότι η δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία, πρέπει να είναι για πολλούς λόγους το ζητούμενο. Όμως με την κατάλληλη προετοιμασία και υποδομή.

 

Το αν και το πώς θα ανοίξουν τα σχολεία, θεωρητικά, θα το εισηγηθεί η «επιτροπή των ειδικών» και η κυβέρνηση θα αποφασίσει. Μόνο που πρέπει να είναι κανείς …ρομαντικά φιλοκυβερνητικός, για να πιστεύει ακόμη ότι τηρείται μια τέτοια επιστημονικού και τεχνοκρατικού χαρακτήρα διαδικασία.

 

Ιδίως για τα ζητήματα της παιδείας. Εκεί δηλαδή που η κυβέρνηση έχει δείξει με σαφήνεια το πώς λειτουργεί: Με στομφώδεις ανακοινώσεις για μια σχολική χρονιά που θα συνεχιστεί απρόσκοπτα οι οποίες «παίρνονται πίσω» μερικές εβδομάδες αργότερα όταν το επιβάλλουν οι καταστάσεις. Επίσης ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι πρόκειται για μία κυβέρνηση που δεν κρύβει την συμπάθεια της για τον ιδιωτικό τομέα της Παιδείας. Αυτόν δηλαδή που έχει πρόδηλο συμφέρον να ξεκινήσει κανονικά η σχολική χρονιά (με ότι προβλέπεται για τις συμφωνίες διδάκτρων) και μετά …βλέπουμε.

 

Η δικαιολογία της κυβέρνησης για το ότι δεν έχει ανακοινώσει τους όρους με τους οποίους θα ανοίξουν τα σχολεία θα είναι προφανώς πως περιμένει τα νεότερα επιδημιολογικά δεδομένα. Όπως και πέρσι. Ήδη όμως από την Άνοιξη γνωρίζαμε ότι η πανδημία δεν επρόκειτο να εκλείψει το φετινό Φθινόπωρο. Κανείς επίσης δεν θεωρούσε ότι τα ποσοστα εμβολιασμού των μαθητών θα ξεπεράσουν τα μονοψήφια ποσοστά στα οποία κινούνται σήμερα. Άρα ειναι σαφές πως ήταν απαραίτητος ένας πολύμηνος -κατά κύριο λόγο θερινός- σχεδιασμός για το άνοιγμα των σχολειών. Αυτό δηλαδή που ήδη έχουν κάνει άλλες χώρες στην Ευρώπη.

 

Όπως όλα δείχνουν, εδώ δεν έχει γίνει, ούτε και φέτος, η ανάλογη διαδικασία. Εκτός πια αν πιστεύει κανείς ότι οι κυβερνώντες δούλεψαν διακριτικά, σιωπηρά, μέσα στο κατακαλόκαιρο και μας ετοιμάζουν μια ευχάριστη έκπληξη…