Tης Αννιτας Λουδαρου Χαμηλός ο ήλιος του Δεκέμβρη. Ψάχνω στο ραδιόφωνο μουσικές ,σταματημένη
στο φανάρι της Αλεξάνδρας. Γλυστερή και σιωπηλή η κουρασμένη Αθήνα. Στην
πραγματικότητα δεν ψάχνω μουσική, ελπίδα ψάχνω. Ελπίδα σε μια διατύπωση
σαφή αλλά και ευρεία . Να πατάει στον ορατό κόσμο , ν΄ανοίγεται σε
τούτη την ζωή που ζούμε , αλλά να κρατά ανοιχτή και την δυνατότητα για
όλα αυτά που δεν βλέπουμε ακόμα...
. Αυτή την ελπίδα είχα ανάγκη για να βγάλω την μέρα, να βγάλω τον καιρό. Πίστη στην ίδια την ζωή. Αυτό είχε ανάγκη ο κάθε πόρος του δέρματος μου.
. Αυτή την ελπίδα είχα ανάγκη για να βγάλω την μέρα, να βγάλω τον καιρό. Πίστη στην ίδια την ζωή. Αυτό είχε ανάγκη ο κάθε πόρος του δέρματος μου.