Η αγροτική γη στα χέρια της ολιγαρχίας

Του Τάσου Σαραντή

Τεράστιες εκτάσεις γης στην Ευρώπη πέφτουν στα χέρια μεγάλων εταιρειών, κερδοσκόπων και κρατικών επενδυτικών ταμείων που προέρχονται από την Κίνα μέχρι τη Μέση Ανατολή, όπως ακριβώς συμβαίνει και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η συγκέντρωση γης σε λίγα χέρια απομακρύνει τους απλούς ανθρώπους από την κτηνοτροφία και τη γεωργία.

Η «αρπαγή» της γης υποστηρίζεται ενεργά από μια τεράστια εισροή δημόσιων πόρων σε μια εποχή που όλες οι υπόλοιπες δημόσιες χρηματοδοτήσεις περικόπτονται μαζικά. Ενώ η ολοένα και αυξανόμενη συγκέντρωση γης δεν αποτελεί νέο φαινόμενο, επιταχύνθηκε κατά τις τελευταίες δεκαετίες ιδιαίτερα στην Ανατολική Ευρώπη ανοίγοντας τον δρόμο σε ένα νέο πεδίο ξένων και εγχώριων παραγόντων να βγουν στην ευρωπαϊκή σκηνή, πολλοί από τους οποίους είναι συνδεδεμένοι με παγκόσμιες αλυσίδες βασικών προϊόντων.

Σύμφωνα με έρευνα του Transnational Institute, η ιδιοκτησία της γης στην Ευρώπη έχει καταστεί εξαιρετικά άνιση σε ορισμένες χώρες, με αναλογίες παρόμοιες με αυτές στη Βραζιλία, την Κολομβία και τις Φιλιππίνες, χώρες διαβόητες για την άνιση κατανομή της γης και του χερσαίου πλούτου. Στις ΗΠΑ υπάρχουν περίπου 12 εκατομμύρια γεωργικές εκμεταλλεύσεις, οι μεγαλύτερες από αυτές (100 στρέμματα και άνω) αντιπροσωπεύουν μόνο το 3% του συνολικού αριθμού των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, ελέγχοντας το 50% του συνόλου της καλλιεργήσιμης γης.

Αυτή η συγκέντρωση γης ξεκίνησε πριν από δεκαετίες, αλλά τελευταία έχει επιταχυνθεί. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, 1.246.000 ιδιοκτησίες γης που υπήρχαν κατά την περίοδο 1966-1967 συρρικνώθηκαν σε μόλις 299.100 μέχρι το 2010. Η δε έκταση που καλύπτεται από γεωργικές εκμεταλλεύσεις -έκταση μικρότερη των 2 εκταρίων- μειώθηκε από 123.670 εκτάρια το 1990 σε μόλις 20.110 εκτάρια το 2007, ενώ οι μεγαλύτερες των 50 εκταρίων επεκτάθηκαν από 9,2 εκατομμύρια εκτάρια το 1990 σε 12,6 εκατομμύρια το 2007.

Στην Ανατολική Ευρώπη η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας γης συντελέστηκε ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου. Κατά τα πρώτα έξι χρόνια, η πλειονότητα των μικρών αγροτών δεν δικαιούνταν καν να υποβάλουν αίτηση για τις κοινοτικές γεωργικές επιδοτήσεις την ώρα που μια νέα ελίτ κερδοσκόπων-επενδυτών κατάφερε να αποκτήσει τεράστιες εκτάσεις γης.

Στην Ουκρανία, μόλις 10 ιδιοκτήτες γης ελέγχουν σήμερα 2,8 εκατ. εκτάρια και μόνο ένας γαιοκτήμονας ελέγχει περισσότερα από 500.000 εκτάρια. Κινεζικές εταιρείες έχουν «εισβάλει» στη Βουλγαρία προχωρώντας σε μεγάλης κλίμακας παραγωγή καλαμποκιού, ενώ εταιρείες της Μέσης Ανατολής είναι πλέον σημαντικοί παραγωγοί σπόρων στη Ρουμανία.

Αλλά και στην Ιταλία, 33.000 αγροκτήματα καλύπτουν πλέον 11 εκατ. εκτάρια, ενώ στη Γαλλία, περισσότερα από 60.000 εκτάρια γεωργικής γης χάνονται κάθε χρόνο για να δώσουν χώρο σε σούπερ μάρκετ, σε δρόμους και σε έργα που συνδέονται με την αστική ανάπτυξη γενικότερα.

«Πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου δυναμική συγκέντρωσης της γης και έρπουσας αρπαγής γης που έχει επιδεινώσει την υφιστάμενη κατάσταση, όπου πολλοί νέοι άνθρωποι θέλουν να παραμείνουν ή να ασχοληθούν με τη γεωργία, αλλά δεν μπορούν να διατηρήσουν τις εκτάσεις που κληρονόμησαν ούτε να αποκτήσουν πρόσβαση στη γη» αναφέρει ένα μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν ότι η «αρπαγή γης» τροφοδοτήθηκε από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), που διανέμει το ένα τρίτο του συνόλου των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων προς τους αγρότες κάθε χρόνο, η πλειονότητα των οποίων καταλήγει στους μεγάλους γαιοκτήμονες. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, το 2011, το 0,29% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων είχε πρόσβαση στο 18% του συνόλου των κινήτρων της ΚΑΠ, και μόλις 0,0001 από αυτές (δηλαδή 150 μονάδες) έλαβαν το 6% του συνόλου των επιδοτήσεων. Στην Ισπανία, το 2009, το 75% των επιδοτήσεων κατευθύνθηκε προς το 16% των μεγαλύτερων αγροτών. Στην Ουγγαρία το 2009, το 8,6% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων έλαβε το 72% του συνόλου των γεωργικών επιδοτήσεων.

«Τα τρία πιο πιεστικά ζητήματα για τη γη στην Ευρώπη σήμερα είναι η συγκέντρωση γης, η αρπαγή της και η αδυναμία των νέων να διατηρήσουν ή να αποκτήσουν πρόσβαση στη γη για να εισέλθουν στην αειφόρο γεωργία, μια κατάσταση παρόμοια με αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική και στην Ασία» αναφέρεται στην έκθεση. «Η γη πρέπει να αντιμετωπιστεί και πάλι ως δημόσιο αγαθό. Πρέπει να μειώσουμε την εμπορευματοποίησή της και αντ’ αυτής να προωθηθεί η δημόσια διαχείριση αυτού του κοινού αγαθού από το οποίο εξαρτιόμαστε όλοι» επισημαίνεται.

http://www.efsyn.gr/

Οι Μινωϊτες ήταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι (Ηχητικό)

Ο πρώτος μεγάλος πολιτισμός της Ευρώπης ήταν ο Μινωικός. Αυτό που γνωρίζαμε ως αρχαιολογικό "ευαγγέλιο" αποδεικνύεται πλέον και από τη γενετική, που βάζει τέλος στις συζητήσεις για την καταγωγή των αρχαίων Κρητικών, τελεσιδικώντας ότι όχι απλά ήταν Ευρωπαίοι, αλλά οι απόγονοί τους ζουν ακόμη ανάμεσά μας!

Το όλο επιστημονικό επίτευγμα φέρει τη σφραγίδα ενός κορυφαίου επιστήμονα στον τομέα του παγκοσμίως, του καθηγητή Ιατρικής και Γενετικής και διευθυντή του Ιατρικού Κέντρου Markey Molecular στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, του δρ Γεωργίου Σταματογιαννόπουλου, που κατάγεται από τη Μάνη.

Η είδηση από χθες βράδυ, ώρα Ελλάδας, με το που επισημοποιήθηκε κάνει το γύρο του κόσμου σε όλα τα κορυφαία ειδησεογραφικά και επιστημονικά δίκτυα. Η συγκλονιστική αυτή είδηση είναι καρπός μιας μεγάλης επιστημονικής έρευνας με άρωμα Κρήτης, αφού συμμετέχει σε αυτήν ο καθηγητής Ιατροδικαστικής κ. Μανόλης Μιχαλοδημητράκης, βασίστηκε σε ευρήματα όπως οι μινωικοί σκελετοί στο Οροπέδιο Λασιθίου, που βρήκε και διέσωσε ο αείμνηστος αρχαιολόγος Νίκος Παπαδάκης (άλλοτε διευθυντής της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Αγίου Νικολάου), αλλά και στην πολύτιμη συνδρομή αρχαιολόγων του σήμερα, όπως ο Αντώνης Βασιλάκης.

Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

Ούτε ο Έβανς δεν το είχε φανταστεί

Μιλώντας χθες βράδυ, ώρα Ελλάδας, στη "Νέα Κρήτη" από το Σιάτλ όπου διαμένει, λίγη ώρα μετά την επίσημη δημοσιοποίηση της μελέτης της ομάδας του στο περιοδικό "Nature", με την είδηση να επικεντρώνει ήδη το ενδιαφέρον ενημερωτικών κολοσσών, όπως το CNN, το BBC και το CNBC, σημείωσε χαρακτηριστικά ο κορυφαίος Έλληνας γενετιστής στον κόσμο Γ. Σταματογιαννόπουλος: «Η επιστημονική μας αποκάλυψη, που λόγω της μεθόδου μιτοχονδριακού DNA έχει απόλυτα τεκμηριωμένα ντοκουμέντα ανάλυσης μη αμφισβητήσιμα, αποδεικνύει ότι ακόμη και ο μεγάλος σκαπανέας της Κνωσού, ο Άρθουρ Έβανς, όταν, συνεχίζοντας τις πρώτες ανασκαφές του Καλοκαιρινού, έφερνε στην επιφάνεια το κορυφαίο αυτό ανάκτορο, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τελικά αυτός ο όμορφος και προηγμένος πληθυσμός πριν 4.500 χρόνια, με τον ανώτερο πληθυσμό σε γνώση, πολιτισμό και τεχνολογία, τελικά ήταν αυτόχθονας πληθυσμός και όχι "μετανάστες" άλλου πολιτισμού από την Αίγυπτο ή τη Λιβύη...».

Παγκόσμιο ενδιαφέρον

Η είδηση κάνει το γύρο του κόσμου μέσω του διάσημου επιστημονικού περιοδικού "Νature", το οποίο δημοσιεύει τα αποτελέσματα της έρευνας με τίτλο "Ευρωπαϊκός ο πληθυσμός στην Κρήτη της Μινωικής Εποχής του Χαλκού". Οι αναλύσεις σε οστά Μινωιτών δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία ότι οι αρχαίοι κάτοικοι του νησιού μας ήταν απόγονοι νεολιθικών ευρωπαϊκών πληθυσμών, οι οποίοι μάλιστα - και αυτό είναι το δεύτερο εντυπωσιακό εύρημα της επιστημονικής μελέτης - βρίσκονται σε αδιατάρακτη συνέχεια στους σημερινούς πληθυσμούς της Δυτικής Ευρώπης και κυρίως και με τους κατοίκους της περιοχής του Οροπεδίου Λασιθίου, άρα με την πλειοψηφία των σημερινών κατοίκων της Κρήτης!

Η είδηση αυτή αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον μετά τα νέα αρχαιολογικά στοιχεία που έχουν έρθει στο φως και δείχνουν ότι η Κρήτη, σε αντίθεση με τα όσα πιστεύονταν έως πρότινος, είχε κατοικηθεί και στην Παλαιολιθική Εποχή, όπως έχουν αποδείξει διάφορες έρευνες και κυρίως εκείνη της καθηγήτριας Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Κατερίνας Κόπακα στην ακριτική Γαύδο.

Η ανάλυση

Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Ελλάδα ανέλυσαν σκελετικά υπολείμματα Μινωιτών από αρχαιολογικές θέσεις της κεντρικής και νότιας Κρήτης με τη μέθοδο του μιτοχονδριακού DNA, μίας μεθόδου πολύ πιο εξειδικευμένης από τη μέθοδο του κυτταρικού DNA, αποδεικνύοντας ότι οι κάτοικοι του νησιού μας την εποχή της μεγάλης ακμής, εκείνης του Χαλκού, πριν από 5.000 χρόνια περίπου, προήλθαν από πληθυσμούς που ζούσαν στο νησί 9.000 χρόνια πριν και έχουν συγκλονιστική γενετική ομοιότητα με τους σημερινούς Ευρωπαίους.

Αυτό, σύμφωνα με τον κ. Σταματογιαννόπουλο, δε σημαίνει απλά ότι οι αρχαίοι Κρήτες ήταν Ευρωπαίοι, αλλά και το ότι τα ίδια φύλα μετανάστευσαν και σε μέρη της Γηραιάς Ηπείρου.

Μινωίτες και σημερινοί Κρητικοί

Στον πίνακα αυτό φαίνεται η εξαιρετικά κοντινή σχέση των Μινωιτών με τους σύγχρονους Κρητικούς. Βλέπετε ότι οι κάτοικοι του Οροπεδίου Λασιθίου είναι σχεδόν... ίδιοι με τους Μινωίτες, ενώ γενικά μεγάλες είναι οι ομοιότητες και με τους υπόλοιπους ελληνικούς πληθυσμούς.

ΕΡΕΥΝΕΣ

Στα δόντια το "κλειδί"

Ο Γ. Σταματογιαννόπουλος, σε μια εξόχως αποκαλυπτική συνέντευξη στην εφημερίδα μας, για την καταγωγή των προγόνων των σύγχρονων Κρητών και τη μεταξύ τους συνέχεια, σε ευθεία γραμμή με τους πρώτους πληθυσμούς πάνω στην Κρήτη, αδιάλειπτα εδώ και 9.000 χρόνια, την οποία αύριο θα παρουσιάσουμε εκτενώς, είπε στη "Νέα Κρήτη" για το "κλειδί" των ερευνών: «Δουλέψαμε με τη μέθοδο του μιτοχονδριακού DNA, δίνοντας την απόδειξη στην πίστη μέχρι χθες ορισμένων Ελλήνων αρχαιολόγων για δεκαετίες τώρα, ότι οι Μινωίτες ήταν αυτόχθονες και όχι από την Αίγυπτο καταγόμενοι, όπως νόμιζε ο Έβανς. Αυτό είναι το επίτευγμά μας σήμερα, ότι το αποδείξαμε πως είναι έτσι ακριβώς. Πήραμε από μινωικούς σκελετούς, που ο αείμνηστος αρχαιολόγος Νίκος Παπαδάκης εντόπισε σε σπήλαιο στο Οροπέδιο Λασιθίου - από 69 τέτοιους σκελετούς μάς ήταν χρήσιμοι μόνο οι 37, και βρέθηκαν όλοι στο σπήλαιο του Αγίου Χαράλαμπου στο Οροπέδιο - τα δόντια τους. Στα δόντια, παρότι έχουν περάσει τόσες χιλιάδες χρόνια, ένα τμήμα DNA διατηρείται. Βγάλαμε το μιτοχονδριακό DNA, το οποίο σε αντίθεση με το πυρηνικό, που είναι όλα τα γονίδιά μας, είναι μόνο στο ωάριο της γυναίκας και μεταδίδεται από μάνα σε παιδιά και από κόρες στα παιδιά τους, αυτό καλείται και μητρική κληρονομικότητα. Πήγαμε έτσι 4.000 χρόνια πίσω περίπου, στο 2500 π.Χ., μελετώντας τα δόντια, και βρήκαμε ότι οι Μινωίτες αυτοί δεν είχαν καμία σχέση με Αιγύπτιους, Λίβυους ή άλλους από την Αφρική. Αντίθετα είχαν ταύτιση με κατοίκους της Νοτίου Ευρώπης, της Βορειοδυτικής Ευρώπης, και πηγαίνοντας άλλα 5.000 χρόνια πίσω, με το νεολιθικό τύπο, που ξεκινώντας από τα βάθη της Μεσοποταμίας έφτασε Καππαδοκία, Μικρά Ασία, και από εκεί ένας κλάδος του κινήθηκε προς την Ευρώπη, βόρεια, και ένας άλλος, περνώντας από τα νησιά, κατέληξε στην Κρήτη. Αυτό όμως φτάνει μέχρι σήμερα με το μιτοχονδριακό DNA να ταυτίζεται απόλυτα με τους σημερινούς κατοίκους του Οροπεδίου Λασιθίου».

Οι κοινές γραμμές προέλευσης

Χάρτης γεωγραφικής πυκνότητας των γραμμών κοινού μιτοχονδριακού DNA. Το μπλε ράστερ αντιπροσωπεύει το ποσοστό κοινών γραμμών προέλευσης, με τα υψηλότερα ποσοστά να αντιπροσωπεύονται με μπλε και τα χαμηλότερα ποσοστά με λευκό. Οι κόκκινες κουκκίδες υποδηλώνουν την προέλευση καθενός εκ των 71 σύγχρονων και των 11 αρχαίων πληθυσμών που περιλήφθηκαν στην ανάλυση. Στον πίνακα βλέπουμε τις κοινές γραμμές προέλευσης των Μινωιτών και 71 άλλων πληθυσμιακών ομάδων.

Η ΜΕΘΟΔΟΣ

37 οστά στο μικροσκόπιο

Χρησιμοποιώντας αυστηρά επιστημονικά τεκμήρια, οι επιστήμονες έβαλαν στο μικροσκόπιο τα οστά 37 Μινωιτών, που επελέγησαν ανάμεσα σε εκείνα που βρέθηκαν σε καλή κατάσταση διατήρησης στο Οροπέδιο Λασιθίου, και εξέτασαν τα δείγματα σε δύο εργαστήρια με δύο διαφορετικές μεθόδους. Τα αποτελέσματα απέκλεισαν την καταγωγή από τη βόρεια Αφρική, που είχε εκφραστεί ως θεωρία με αφορμή τις σχέσεις μεταξύ του Μινωικού και του Αιγυπτιακού πολιτισμού. Αντίθετα, απέδειξαν στενή σχέση με τους νεολιθικούς και σύγχρονους ευρωπαϊκούς λαούς, κάτι που ερμηνεύεται ως το αποτέλεσμα της μετανάστευσης νομάδων 9.000 χρόνια πριν στη Γηραιά Ήπειρο και από εκεί στην Κρήτη.

Σύμφωνα δε με τους επιστήμονες, ο Μινωικός Πολιτισμός πιθανότατα αναπτύχθηκε από αυτόχθονες Κρητικούς πληθυσμούς κατά την Εποχή του Χαλκού.

Το επιστημονικό τέλος στα σενάρια

Με τον τρόπο αυτό μπαίνει ένα τέλος στη μακραίωνη συζήτηση που ξεκίνησε ο ανασκαφέας της Κνωσού και θεμελιωτής της μινωικής αρχαιολογίας, Σερ Άρθουρ Έβανς, για την καταγωγή των αρχαίων κατοίκων της Κρήτης.

Σύμφωνα με το Βρετανό αρχαιολόγο, τις μεγαλύτερες πιθανότητες συγκέντρωνε η βόρεια Αφρική, κάτι που εξηγούνταν από την ομοιότητα μεταξύ των δύο πολιτισμών, της προϊστορικής Αιγύπτου και της Κρήτης. Άλλοι στο διάβα των δεκαετιών πρότειναν τη "λύση" στην περίπλοκη αυτή "εξίσωση" της κυκλαδικής, βαλκανικής, ανατολικής ακόμα και μεσανατολικής καταγωγής. Όμως τα δείγματα από τους προανακτορικούς θολωτούς τάφους της Οδηγήτριας στη Μεσαρά, ηλικίας 4.400-3.700 χρόνων πριν από σήμερα, σε συνδυασμό με τους μινωικούς σκελετούς στο Οροπέδιο Λασιθίου, "μίλησαν" με διαφορετικό τρόπο, λύνοντας το μυστήριο.

Σύμφωνα με την ευρέως αποδεκτή θεωρία, οι νεολιθικοί ευρωπαϊκοί πληθυσμοί προέκυψαν από νομάδες της Ανατολίας και του εύφορου ημισέληνου της Μέσης Ανατολής, που έφτασαν στη Γηραιά πριν από 9.000 χρόνια περίπου. Αυτοί οι πρώτοι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί έφτασαν και την Κρήτη, όπου αναπτύχθηκαν ως αυτόχθονες, θεμελιώνοντας το Μινωικό Πολιτισμό, τον πρώτο που μεγαλούργησε στην ήπειρό μας. Έχει επίσης υποτεθεί ότι, εκτός από τη γεωργία, οι πρώτοι αυτοί πληθυσμοί έφεραν μαζί τους και την ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, κλάδος της οποίας είναι και η γλώσσα που μιλούσαν οι Μινωίτες.

"NATURE"

Η επίσημη ανακοίνωση

Με αφορμή τη δημοσίευση της μελέτης στο παγκοσμίου κύρους ιατρικό περιοδικό "Nature", είναι εντυπωσιακό και πως τόσο το ίδιο το περιοδικό, όσο και το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον (που διεκδικεί την πατρότητα της έρευνας, αφού ο κ. Σταματογιαννόπουλος είναι καθηγητής του) προβάλλουν την είδηση. Σε μια σπάνια για τα δεδομένα του "Νature" κίνηση, το περιοδικό με δελτίο Τύπου διαφημίζει το άρθρο-μελέτη για τους Μινωίτες και την Κρήτη με τον εμφατικό τίτλο "Οι Μινωίτες ήταν Ευρωπαίοι και γενετικά παρόμοιοι με τους σημερινούς Κρητικούς"!

Η κοινή ανακοίνωσή τους προς τα μέσα ενημέρωσης, που ήδη κάνει το γύρο του κόσμου, αναφέρει: «Ο πρώτος σημαντικός ευρωπαϊκός πολιτισμός αναπτύχθηκε στην Κρήτη πριν από περίπου 5.000 χρόνια. Ο πολιτισμός αυτός της αρχαίας Κρήτης ονομάστηκε "Μινωικός" για πρώτη φορά στις αρχές του 20ού αιώνα, από το Βρετανό αρχαιολόγο Άρθουρ Έβανς, ως αναφορά στο μυθικό βασιλιά Μίνωα. Βασισμένος στις φαινομενικές ομοιότητες ανάμεσα στα αρχαιολογικά ευρήματα της Μινωικής Περιόδου και αυτά της Αιγύπτου και της Λιβύης, ο Σερ Άρθουρ Έβανς πρότεινε ότι οι ιδρυτές του Μινωικού Πολιτισμού ήταν μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική.

Στη συνέχεια άλλοι αρχαιολόγοι υποστήριξαν ότι οι Μινωίτες μπορεί να μετανάστευσαν στην Κρήτη από άλλες περιοχές, όπως η Μέση Ανατολή, η Τουρκία και τα Βαλκάνια. Τώρα, ομάδα ερευνητών από την Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής χρησιμοποίησε ανάλυση μιτοχονδριακού DNA από μινωικούς σκελετούς, προκειμένου να προσδιορίσει την καταγωγή αυτών των αρχαίων προγόνων μας. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση "Nature Communications", στο τεύχος που κυκλοφόρησε στις 14 Μαΐου.

Η ομάδα των ερευνητών καταλήγει ότι ο Μινωικός Πολιτισμός αναπτύχθηκε από αυτόχθονες κατοίκους της Κρήτης κατά την Εποχή του Χαλκού, οι οποίοι ήταν απόγονοι των πρώτων ανθρώπων που αποίκισαν το νησί, 9.000 χρόνια περίπου πριν από σήμερα».

Το δείγμα

«Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν δείγματα από σκελετούς 37 ατόμων που βρέθηκαν σε μια σπηλιά στο Οροπέδιο του Λασιθίου, στην Κρήτη. Μιτοχονδριακό DNA από τα δείγματα αυτά συγκρίθηκε με αλληλουχίες από άλλους 135 σύγχρονους και αρχαίους ανθρώπινους πληθυσμούς. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι το μιτοχονδριακό DNA των Μινωιτών δεν έχει ομοιότητες με τους Αιγύπτιους, Λίβυους και άλλους αφρικανικούς πληθυσμούς. Αντίθετα, οι Μινωίτες έχουν μεγάλη γενετική ομοιότητα με τους σύγχρονους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς. Μάλιστα, η ανάλυση έδειξε υψηλό ποσοστό συγγένειας των Μινωιτών με το σύγχρονο πληθυσμό της Κρήτης, αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα».

DNA

Η σημασία της ανάλυσης

«Τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν τη σημασία της ανάλυσης του DNA ως εργαλείου για την κατανόηση της ιστορίας και της προ-ιστορίας των Ελλήνων», ανέφερε ο καθηγητής Ιατρικής και Επιστημών Γονιδιώματος του Πανεπιστημίου Washington κ. Γεώργιος Σταματογιαννόπουλος, που ήταν ο συντονιστής της έρευνας.

Η μετανάστευση

«Πριν από περίπου 9.000 χρόνια, υπήρξε εκτεταμένη μετανάστευση ανθρώπων της Νεολιθικής Εποχής από περιοχές της Ανατολίας, που αντιστοιχούν σήμερα σε μέρη της Μεσοποταμίας, της Μικράς Ασίας στη σημερινή Τουρκία, και της Μέσης Ανατολής. Τότε έφτασαν στην Κρήτη και οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού. Η ανάλυση μιτοχονδριακού DNA που πραγματοποιήσαμε και η σύγκριση με άλλους πληθυσμούς δείχνουν ότι οι Μινωίτες έχουν την ισχυρότερη γενετική συσχέτιση με πληθυσμούς της Νεολιθικής Εποχής, καθώς και με αρχαίους αλλά και σύγχρονους Ευρωπαίους, και ιδιαίτερα με τον πληθυσμό της Κρήτης.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, ο μινωικός πληθυσμός αναπτύχθηκε πριν από 5.000 χρόνια στην Κρήτη από προγόνους που κατοικούσαν στο νησί ήδη και είχαν φτάσει εκεί 4.000 χρόνια νωρίτερα... Οι γενετικές αναλύσεις παίζουν έναν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στην πρόβλεψη και την προστασία της υγείας του ανθρώπου. Η μελέτη μας υπογραμμίζει το γεγονός ότι η ανάλυση του DNA μπορεί να μας βοηθήσει όχι μόνο να έχουμε ένα πιο υγιές μέλλον, αλλά να κατανοήσουμε και την ιστορία μας.

Παρόμοιες έρευνες θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε τις γενετικές σχέσεις μεταξύ Μινωιτών και Μυκηναίων, και μεταξύ των ελληνικών φυλών της Κλασσικής Ελλάδας».

Η μελέτη αυτή κατέστη δυνατή χάρη στη δραματική πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στις τεχνολογίες ανάλυσης αρχαίων γονιδιωμάτων, καθώς και στις νέες αλγοριθμικές τεχνικές που επιτρέπουν τη στατιστική επεξεργασία δεκάδων χιλιάδων γενετικών αλληλουχιών με μεγάλη ταχύτητα.

Οι ερευνητές

Οι υπεύθυνοι για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων, κ. Περιστέρα Πάσχου, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, και κ. Πέτρος Δρινέας, καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Rensselaer στις ΗΠΑ, συμπληρώνουν: «Συγκρίναμε τις γενετικές αλληλουχίες των Μινωιτών με περισσότερα από 14.000 άτομα, κάτι που θα ήταν υπολογιστικά εξαιρετικά χρονοβόρο πριν από μόλις λίγα χρόνια. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι, σύμφωνα με τις στατιστικές μας αναλύσεις, η γενετική πληροφορία που περιέχεται στο μιτοχονδριακό DNA των Μινωιτών και έχει μεταβιβαστεί από τις μητέρες στα παιδιά από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, είναι ακόμη εμφανής στους σύγχρονους κατοίκους του Οροπεδίου του Λασιθίου».

Οι Κρητικοί

Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη μελέτη είχε ο κ. Μανόλης Μιχαλοδημητράκης, καθηγητής Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ο οποίος συντόνισε την αναγνώριση και συλλογή των αρχαίων οστών που χρησιμοποιήθηκαν για την εξαγωγή του DNA.

Μεγάλη ήταν η συμβολή του εκλιπόντος αρχαιολόγου Νίκου Παπαδάκη, ο οποίος ως διευθυντής της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Αγίου Νικολάου υπήρξε θερμός υποστηρικτής της μελέτης. Ο αρχαιολόγος δρ. Βασιλάκης και η ανθρωπολόγος δρ. McGeorge παρείχαν τα οστά που αποτέλεσαν το αντικείμενο της έρευνας».

Μητρική καταγωγή

Τα μιτοχόνδρια είναι οργανίδια των ευκαρυωτικών κυττάρων και αποτελούν το βασικό σημείο παραγωγής ενέργειας στο κύτταρο. Περιέχουν το δικό τους DNA, το οποίο είναι διαφορετικό από το DNA των χρωμοσωμάτων που βρίσκεται μέσα στον πυρήνα του κυττάρου. Τα μιτοχόνδρια της μητέρας βρίσκονται μέσα στα ωάριά της και μεταβιβάζονται στα παιδιά της. Τα σπερματοζωάρια δεν περιέχουν μιτοχόνδρια. Έτσι όλα τα μιτοχόνδρια που έχει ο καθένας από εμάς έχουν κληρονομηθεί από τη μητέρα μας.

Η ανάλυση του μιτοχονδριακού DNA είναι ένα εργαλείο για τη μελέτη της μητρικής καταγωγής ενός ατόμου.

Ρεπορτάζ: Γιώργος Σαχίνης, Σταύρος Μουντουφάρης

http://www.neakriti.gr/

Η ευθύνη του ξενοδόχου

Κέζα Λώρη

Η υπόθεση, για όσους τυχόν δεν άκουσαν: εικοσάχρονος κλόουν ξενοδοχείου χτύπησε με μαχαίρι δωδεκάχρονο πελάτη. 

Δεν θα ασχοληθούμε με τον συγκεκριμένο εικοσάχρονο ολλανδό ανιματέρ που θα εξεταστεί από τη δικαιοσύνη, πιθανώς και από ιατρούς. Θα ασχοληθούμε με εκείνον που τον προσέλαβε, εκείνον που τον επέλεξε και του ανέθεσε καθήκοντα ψυχαγωγίας παιδιών. 

Δεν θα γενικεύσουμε, να πούμε δηλαδή ότι πίσω από κάθε ευκαιριακά εργαζόμενο κρύβεται ένας πιθανός μαχαιροβγάλτης. Ετυχε το κακό αλλά δεν τυχαίνει κάθε μέρα. Μπορούμε όμως να αναρωτηθούμε αν η πολιτεία επιτρέπει την απασχόληση ακατάλληλων ανθρώπων σε τομέα που θεωρεί την βαριά βιομηχανία της. Ποιο είναι λοιπόν το προσωπικό που στηρίζει τον ελληνικό τουρισμό;

Η κυρία Ολγα Κεφαλογιάννη δεν έχει θίξει δημόσια το ζήτημα. Προσώρας ασχολείται με την προσέλκυση τουριστών και κάνει υποθετική καταμέτρηση της μελλοντικής είσπραξης. Επιπλέον  επικεντρώνεται στην βελτίωση της εικόνας: η Ελλάδα δεν είναι μόνο ούζο. Καλά μέχρι εδώ και ας ευχηθούμε ότι θα τα καταφέρει. Θα έρθουν εφέτος περισσότεροι, ισχυρίζεται. Ποιος όμως θα υποδεχτεί τους περισσότερους και με ποιους όρους;

Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό είναι άσχετοι με τον τουρισμό. Δεν το έχουν σπουδάσει. «Και γιατί να το σπουδάσουν;» θα απαντήσει ο επιχειρηματίας που θέλει με τις κρατήσεις ενός διμήνου να συντηρεί την επιχείρηση όλο το χρόνο. Ο ντόπιος ξενοδόχος δεν θέλει εξειδικευμένο προσωπικό γιατί όσο πιο υψηλός είναι ο βαθμός εξειδίκευσης, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι απαιτήσεις. 

Ο ντόπιος ξενοδόχος δεν θα παραδεχτεί ότι ένας δασκαλεμένος γκρουμ,  κάποιος που παρακολούθησε έστω ένα σεμινάριο, θα καταστήσει πιο ευχάριστη την διαμονή του πελάτη. Ισχύει για όλους τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με τον τουρίστα ακόμη κι αν η επαφή είναι βουβή. 

Οι ξενοδόχοι προτιμούν το τσάμπα, δηλαδή τους δούλους. Αυτό το ξέρει η κυρία Κεφαλογιάννη, οφείλει να το ξέρει καθώς κατατίθενται σχετικές ερωτήσεις στο Κοινοβούλιο. Εχουν κατατεθεί ερωτήσεις και στους προκατόχους της αλλά τα προβλήματα διαιωνίζονται. 

Μαθαίνουμε πολλά για το ξενοδοχειακό προσωπικό από ερώτηση που κατέθεσαν προ τριετίας βουλευτές του ΚΚΕ (Aγγελος Τζέκης, Γιάννης Ζιώγας, Σοφία Καλαντίδου). Ελεγαν λοιπόν ότι στη Χαλκιδική προσλαμβάνονται νεαρά παιδιά από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που υποτίθεται ότι κάνουν πρακτική άσκηση και αμείβονται με «εξευτελιστικά χαμηλούς μισθούς». 

Καθώς η λέξη «εξευτελιστικά» από μόνης της δεν λέει τίποτε, αντιγράφουμε: «τούς πληρώνουν λιγότερο από ένα ευρώ την ώρα, για να δουλεύουν 10 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα δίχως ασφαλιστικά, επαγγελματικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα». Σημείωση: στα «νεαρά παιδιά» συμπεριλαμβάνονται ανήλικα.  

Πριν λίγους μήνες κατέθεσε ερώτηση και η ΔΗΜΑΡ (Θωμάς Ψύρρας). Εκεί λοιπόν γίνεται αναφορά στην ποσόστωση. Επιτρέπεται να απασχολούν τα ξενοδοχεία μαθητευόμενους αρκεί να μην υπερβαίνουν το 17% του συνολικού προσωπικού ή τα 40 άτομα. Όλα αυτά καταστρατηγούνται και οι ξενοδόχοι εισάγουν «ευκαιριακούς οικονομικούς μετανάστες». Τους βρίσκουν μέσα από «εταιρείες προσωρινής απασχόλησης». 

Αντιγράφουμε από τη ερώτηση στο κοινοβούλιο: «Οι μισθοί καθορίζονται μεταξύ επιχείρησης και μεσολαβητή και φυσικά υπολείπονται σημαντικά του θεσμοθετημένου κατώτατου μισθού, με μέσο όρο που κυμαίνεται στα 300-400 ευρώ το μήνα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων πρόκειται για ανασφάλιστη εργασία».

Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό είναι τυχάρπαστοι. Ετυχε ο ένας να επιτεθεί στο παιδάκι στην Κρήτη. Το παιδάκι ήταν από την Ρωσία και τώρα οι παρατηρητές αναρωτιούνται αν η είδηση θα λειτουργήσει αρνητικά στους συμπατριώτες του θύματος. Πρόκειται όμως μεμονωμένο περιστατικό που δύσκολα ανακόπτει μια θετική πορεία στον ελληνικό τουρισμό. Τουναντίον το σέρβις από ανειδίκευτους, μίζερους εργαζόμενους κάνει κακό μακροπρόθεσμα. http://beta.avgi.gr/

Επιλεκτική «ευαισθησία»... στην εποχή των Τυράννων

Του Δημήτρη Κάπελλα*

Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση χωρίς δεύτερη σκέψη χρησιμοποιεί το μέτρο της επίταξης. Επιλέγει τη λογική της καταστολής και της τρομοκράτησης καταργώντας ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία, μετατρέποντάς την και ουσιαστικά σε «ιδιώνυμο αδίκημα».

Φυσικά το έργο αυτό ανέλαβαν εργολαβικά για ακόμη μια φορά να το προπαγανδίσουν οι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι των μεγαλοκαναλαρχών της διαπλοκής. Στόχος τους πάντα ίδιος: η συκοφάντηση και ο διασυρμός όσων ακόμη αντιστέκονται.

Η δικαιολόγηση της επίταξης, αυτή τη φορά κατά των καθηγητών, έχει τον εύπεπτο, διανθισμένο με μπόλικη ευαισθησία τίτλο «για την αδικαιολόγητη αναστάτωση των οικογενειών».

Η κυβέρνηση ξεχειλίζει για ακόμη μια φορά από ευαισθησία για το κοινωνικό σύνολο!

Όπως στην απεργία των ΜΜΜ η κυβέρνηση ευαισθητοποιήθηκε για την ταλαιπωρία των πολιτών στις μετακινήσεις. Όπως και στην απεργία των ναυτεργατών, των ΟΤΑ, των υπαλλήλων της ΔΕΗ και πάει λέγοντας!

Η κυβερνητική ευαισθησία προφανώς αρχίζει και τελειώνει στις πανελλαδικές εξετάσεις, γιατί αν αυτή η ευαισθησία είχε συνέχεια, δεν θα πετσόκοβε τις δαπάνες για τη δημόσια Παιδεία, που θα φτάσουν να είναι μόλις το 2,23 % του ΑΕΠ, ποσοστό χαμηλότερο και από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, όπως επίσης και θα έδινε λύσεις σε μια σειρά από καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική οικογένεια στο θέμα σπουδών των παιδιών!

Αλήθεια, ξέρουν αυτοί οι κύριοι της κυβέρνησης ότι μετά από 3 μνημονικά χρόνια τσακίσματος των μισθών και συντάξεων, μιας άνευ προηγουμένου φορομπηχτικής πολιτικής - απανωτών χαρατσιών και με τον μισό σχεδόν ενεργό πληθυσμό της χώρας στην ανεργία, οι ελληνικές οικογένειες δεν μπορούν πλέον να σπουδάσουν τα παιδιά τους;

Πού ήταν η ευαισθησία της όταν παιδιά φτωχών οικογενειών λιποθυμούσαν στα σχολεία από την ασιτία;

Πού ήταν η ευαισθησία της όταν οι γονείς αναγκάζονταν να δίνουν χρήματα για πετρέλαιο στα σχολεία των παιδιών τους;

Πού ήταν η ευαισθησία της όταν πετσόκοβε κατά 60% τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, με αποτέλεσμα καθηγητές και δάσκαλοι να μην μπορούν να έχουν ούτε τα βασικά αναλώσιμα για τη διδασκαλία;

Τέλος, πού ήταν η ευαισθησία της όταν σήκωναν με «περηφάνια» το χέρι ψηφίζοντας τα Μνημόνια της ντροπής, που καταδικάζουν τη νέα γενιά που τάχα υπερασπίζονται σε μισθούς κάτω από 420 ευρώ, με ατομικές συμβάσεις εργασίας σε ένα εφιαλτικό μέλλον;

Ας πάμε τώρα στα ζητήματα των εκπαιδευτικών. Αλήθεια, τι είδους ευαισθησία είναι αυτή που επιβάλλει σε χιλιάδες συνανθρώπους μας να εκτοπίζονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα; Τι είδους ευαισθησία είναι αυτή που επιβάλλει απολύσεις; Που επιβάλλει μισθούς των 582 ευρώ στον νέο εκπαιδευτικό; Τι είδους ευαισθησία είναι αυτή που επιβάλλει τη σταύρωση των εκπαιδευτικών και τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης;

Όταν η δημόσια παιδεία κατεδαφίζεται, δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μόνο ο δρόμος της ρήξης και του αγώνα! Ας ζυγίσουμε λοιπόν το διακύβευμα αυτού του αγώνα!!

Στη σκληρή εποχή των Μνημονίων και της επέλασης του νεοφιλελευθερισμού που καταδικάζει ανθρωπινές ζωές, διαλύει κοινωνικές δομές και καταπατάει δημοκρατικά δικαιώματα και αξιοπρέπεια θάβοντας την ελπίδα, ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι αγώνας όλων μας! Είναι ο δικός μας αγώνας!

Ας μετρήσουμε λοιπόν τώρα το μπόι μας, ένας-ένας και όλοι μαζί, απέναντι σε όσους συνεχίζουν μας καταστρέφουν.

*Ο Δ. Καπέλλας είναι συνδικαλιστής στη ΔΕΗ και υποψήφιος βουλευτής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ

http://beta.avgi.gr/

Η αβάσταχτη αθωότητα του Mega

Του Γ. Ανανδρανιστάκη

Η Δικαιοσύνη θριάμβευσε! Το ΕΣΡ, με ψήφους πέντε υπέρ και δύο κατά, έκρινε το Mega αθώο για τη μετάδοση του παραποιημένου βίντεο που έδειχνε τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Διαμαντόπουλο να κάνει δηλώσεις που δεν έκανε ποτέ. «Ήταν ανακοίνωση της κυβέρνησης και το κανάλι όφειλε να τη μεταδώσει», απεφάνθη ο ισόβιος πρόεδρος Ι. Λασκαρίδης. Δεν ήταν κυβερνητική ανακοίνωση, ήταν βίντεο που έστειλε στα κανάλια η Ν.Δ. και γι' αυτό ακριβώς το λόγο, επειδή ήταν αντικείμενο κομματικού ανταγωνισμού, το Mega θα έπρεπε να το διπλο-τριπλοτσεκάρει. Αν δηλαδή κάποιο άλλο κόμμα στείλει βίντεο που δείχνει ότι ο Κεδίκογλου ήταν συμπαρουσιαστής της Κορομηλά στο «Μπράβο Ρούλα!», το Mega θα το παίξει χωρίς να εξετάσει αν ο Κεδίκογλου ήταν όντως συμπαρουσιαστής στο «Μπράβο Ρούλα!»;

Το Mega καταχάρηκε με την αθώωσή του και έσπευσε να μεταδώσει την είδηση στο κεντρικό δελτίο. «Δικαιωθήκαμε», αναφώνησε περιχαρής η κ. Τρέμη, το οποίον σημαίνει ότι θα συνεχίσουν ακάθεκτοι την ίδια τακτική, θα μεταδίδουν δηλαδή όποια ρουφιανοείδηση τους στέλνει η κυβέρνηση, χωρίς να τους νοιάζει αν θίγονται άνθρωποι και υπολήψεις. Δεν χρειάζεται να βάζετε τον Μουρούτη σε κόπο, μπορείτε τα βίντεο να τα φτιάχνετε μόνοι σας, για να μοιάζουν με τα τούρκικα που παίζετε νυχθημερόν. Το σπικάζ να το αναθέσετε στον Καψή, που είναι και καλλιεπής.

Χίλια μπράβο, λοιπόν, στο ΕΣΡ. Στο ΕΣΡ που απαγορεύει τη μετάδοση εικόνων ανθρωπιστικής καταστροφής, για να μην αμαυρώνεται το πρεστίζ της χώρας και να μην κάμπτεται το φρόνημα του λαού, που ρίχνει εξοντωτικά πρόστιμα στις σατιρικές εκπομπές, στην «Ελληνοφρένεια», στον Λαζόπουλο, στο «Ράδιο Αρβύλα», που στέκεται με το αυτί κολλημένο στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, μπας και κανένας δημοσιογράφος πει κακιά κουβέντα για τον Σαμαρά ή την Μέρκελ. «Τρέξτε, τρέξτε, κάποιος είπε τη λέξη που αρχίζει από μ! Τι είπε, μαλάκας; Όχι, μυρμηγκοφάγος».

Με αυτά και μ' αυτά, ο ανεξάρτητος οργανισμός Freedom House που προωθεί τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα υποβίβασε την Ελλάδα στις χώρες με «εν μέρει Ελευθερία του Τύπου». «H Ελλάδα», αναφέρεται στην έκθεση του FH, «έπεσε σε καθεστώς εν μέρει ελευθερίας, εξαιτίας ενός όλο και πιο εχθρικού πολιτικού, οικονομικού και νομικού περιβάλλοντος για τον Τύπο, της αύξησης του εκφοβισμού και των επιθέσεων σε δημοσιογράφους, του κλεισίματος ή των περικοπών σε πολλά μέσα ενημέρωσης ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και μιας συνακόλουθης μείωσης στην πολυφωνία και την ολοκληρωμένη και ακριβή ενημέρωση για την πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας».

Για να επιβάλεις σε μια κοινωνία το αδιανόητο, δεν αρκούν οι επιστρατεύσεις, πρέπει να έχεις μαζί σου και τα ΜΜΕ. Κι όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας.

http://beta.avgi.gr

Χωρίς φως στο τούνελ

Η κυβέρνηση αποφάσισε να επιταχύνει την πώληση της ΔΕΗ. Μέχρι τώρα προγραμμάτιζε μόνον την περαιτέρω επέκταση της ιδιωτικής παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Τώρα προχωρά στην ιδιωτικοποίηση και του δικτύου.

Πρόκειται για την εκποίηση της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας, που επί 50 χρόνια δημιουργήθηκε με δημόσιους πόρους. Ήταν το έμβλημα της μεταπολεμικής αναπτυξιακής προσπάθειας. Η περιουσία της εταιρείας είναι ανυπολόγιστης αξίας. Το δίκτυο, εκατομμύρια χιλιόμετρα καλωδίων, εκατοντάδες χιλιάδες κολόνες, χιλιάδες υποσταθμοί, έχει ενσωματώσει τεράστιες υπεραξίες δύο ολόκληρων γενεών.

Δίπλα στη συμβολική σημασία της ΔΕΗ ως παραγωγού δημόσιου αγαθού υπάρχει η καθοριστική συμβολή της στην ανάπτυξη, η οποία, ιδιαιτέρως στην παρούσα συγκυρία επανέρχεται ως αναγκαία και επείγουσα. Το κόστος της ενέργειας αποδεικνύεται σήμερα ο βασικός ανασταλτικός παράγων για την αναθέρμανση της βιομηχανίας. Φαντάζεται κανείς σε ποια επίπεδα θα εξακοντιστούν τα τιμολόγια όταν η ΔΕΗ, αλλά και η ΔΕΠΑ, περιέλθουν στη δικαιοδοσία των νέων αφεντικών. Χωρίς τη δημόσια ΔΕΗ η χώρα για απροσδιόριστο χρόνο θα βυθιστεί στο τούνελ της ύφεσης. Οι αμυδρές αναλαμπές "ανάκαμψης" με ανεργία θα επιβεβαιώνουν το σκοτάδι.

Ο κυβερνητικός δογματισμός είναι αυτονόητος για τη Ν.Δ., που έχει μετατρέψει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, και ιδιαιτέρως των δικτύων, σε δογματική - στρατηγική προτεραιότητα. Ωστόσο, παρά την επιχειρούμενη πλύση εγκεφάλου, η κοινωνία δεν πείθεται από το σωτηριολογικό κήρυγμα περί των ιδιωτικοποιήσεων. Σε προχθεσινή δημοσκόπηση (της Marc για το κανάλι Alpha) καταγράφεται ισχυρή αντίσταση της κοινής γνώμης, που είναι μοιρασμένη. Οι οπαδοί της Ν.Δ. και της ΔΗΜ.ΑΡ. κατά πλειοψηφία είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων. Σε αντίθεση με τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και των ΑΝ.ΕΛΛ, οι οποίοι απορρίπτουν το ξεπούλημα. Αλλά και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ δείχνουν να μην προσχωρούν στη σαγήνη των αποκρατικοποιήσεων.

Η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι η εκποίηση των δικτύων (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και ιδιαιτέρως του νερού) οδηγεί σε αναπτυξιακό μοντέλο τριτοκοσμικής αναφοράς. Ο Σαμαράς βιάζεται να πουλήσει τις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις στην ενέργεια, ώστε η κυβέρνηση της Αριστεράς να στερηθεί στοιχειωδών μοχλών δημόσιας παρέμβασης για την ανάπτυξη. Είναι άραγε τυχαίο ότι αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε μυστική αποστολή στην Αθήνα, προσκεκλημένο της κυβέρνησης, υψηλόβαθμο κλιμάκιο της Παγκόσμιας Τράπεζας για να παράσχει "τεχνογνωσία" σχετικά με την κοινωνική προστασία και ασφάλιση;

Η ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας έχει παρενέργειες και στα εργασιακά. Οι επιχειρήσεις αυτές μεταπολεμικά υπήρξαν η ραχοκοκαλιά του συνδικαλιστικού κινήματος και με αγώνες, αλλά συχνά και μέσω πελατειακών σχέσεων, είχαν εξασφαλίσει ένα επίπεδο αμοιβών και κοινωνικών δικαιωμάτων που λειτουργούσε ως οδηγός και για τον ιδιωτικό τομέα. Τώρα γκρεμίζονται όλα...

http://beta.avgi.gr

Το θαύμα της ανεργίας

 Νάντια Κατσαρού 

Όταν, πριν από καμιά διετία, έχασα τη δουλειά μου, νόμισα πως έχασα και τη ζωή. Εγώ εκτός παραγωγής; Εγώ; Η μηχανή; Που ποτέ δεν αρκέστηκα στο πενθήμερο και το οκτάωρο; Εγώ που έτρεχα σε κάθε παραγγελιά του αφεντικού, εκτός ωραρίου εννοείται, για να μην αμφισβητηθεί η ικανότητα και η υπευθυνότητά μου; Εγώ που τον έκανα να έχει επιπλέον απαιτήσεις, όπως για παράδειγμα, όταν κλείνω το μαγαζί, να κάνω κονσομασιόν… συγνώμη, μάρκετινγκ ήθελα να πω;

Είχα μπει σ’ αυτή τη διαδικασία γιατί έτσι επέβαλλαν οι καιροί. Είχαμε γίνει, χωρίς να το καταλάβουμε, θύματα και συγχρόνως υποστηρικτές του καπιταλισμού. Αυτό το σύστημα θα είχε σβήσει αν δεν υπήρχαμε εμείς κι αυτό το πάθος με το οποίο το στηρίζαμε. Τα αφεντικά μας δε θα ζούσαν σε έπαυλη και δε θα κινούνταν με πανάκριβα αυτοκίνητα αν δεν τους βοηθούσαμε.

Θεωρώντας πως δεν τον βοηθώ αρκετά, αφού ασχολιόμουν και με το γράψιμο, η θρασυτάτη, με απέλυσε. Πέρα από το ότι εύχομαι να τον απολύσουν οι υπόλοιποι υπάλληλοί του που τρέμουν μη χάσουν τη δουλειά τους, κι αυτόν και όλους του σιναφιού του, έχω ξεπεράσει το πρώτο σοκ και προσαρμόστηκα στα νέα δεδομένα. Και δηλώνω ευθαρσώς πως, παρά το ότι έχασα σε ταξίδια και επαφή με την τέχνη, παρά το ότι δεν μπορώ να αγοράσω ένα καινούργιο ρούχο -έτσι για το καλό, όπως έλεγα παλιά, με κάθε αγορά που δεν ήταν ζωτικής σημασίας- η ανεργία μού έκανε καλό.

Μου έδωσε χρόνο. Διάβασα, έγραψα, ήρθα σε επαφή με κόσμο, δημιούργησα και ανέπτυξα σχέσεις, μαγείρεψα, περπάτησα τα πρωινά στην Πλάκα, στην Ακρόπολη, στην παραλία, σκαρφάλωσα στα Αναφιώτικα και είδα τον κόσμο από ψηλά, κινήθηκα στην αγορά, πήγα για μπάνιο, διατήρησα σε καλή κατάσταση τα νεύρα μου, αφού καμιά πελάτισσα δε μου τα έσπασε και, επιπλέον, κανένας δε με πίεσε, κανένας δε με άγχωσε, κανείς δε με κάλεσε σε αναφορά.

Έμαθα να κάνω πράγματα μόνη μου. Είχα το χρόνο και τη δυνατότητα να εφαρμόσω οικολογικές μεθόδους στη ζωή μου. Αντικατέστησα τα τοξικά απορρυπαντικά, φάρμακα και καλλυντικά με άλλα, παραγωγής μου. Απολαμβάνω το σπίτι μου, την κουζίνα μου, τον κήπο μου. Κάθομαι χαλαρά στον υπολογιστή μου και δουλεύω, έχοντας το μυαλό μου σ’ αυτό που κάνω και όχι σ’ αυτό που περιμένει το αφεντικό από μένα. Ασχολούμαι μόνο με ό,τι μου αρέσει. Άμα έχουμε όλοι τη δυνατότητα να ασχοληθούμε με ό,τι μας αρέσει, ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος.

Μου λείπει το χρήμα. Γιατί, καλό είναι, πέρα από το να κάνουμε αυτό που μας αρέσει, να έχουμε κι αυτό που μας αρέσει. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να γίνουμε πολλοί. Δεν εννοώ να γίνουμε πολλοί οι άνεργοι. Είμαστε ήδη πολλοί. Εννοώ να γίνουμε πολλοί αυτοί που θα αποφασίσουμε να απολαύσουμε τη ζωή μας, δουλεύοντας για εμάς. Αυτοί που θα προσπαθήσουμε να νιώσουμε πόσο ωραία είναι η ζωή μακριά από τα κάτεργα. Αυτοί που θα πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Που θα μαζευτούμε και θα αλληλοϋποστηριχτούμε. Για τις δικές μας ζωές και για τις δικές μας τσέπες. Και όχι για να ξεχειλίζουν οι τσέπες των άλλων από το φόβο μήπως αδειάσει η δική μας. Γιατί, αν συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με αυτούς τους όρους, η τσέπη μας δε θα γεμίσει ποτέ ικανοποιητικά. Η ζωή μας όμως θα έχει αδειάσει. Για να ταιριάζει με το κεφάλι.

http://www.pinkfroyd.gr/

Εθισμένοι και εγκαταλελειμμένοι

Γράφει ο Ισσάκ Σούσης* 

"Ε, λοιπόν, είμαι ένας από αυτούς τους νέους και σας λέω ότι καθόλου δε με εκφράζει ο λαϊκιστικός μιζεραμπιλισμός σας, διότι σε αυτόν ακριβώς οφείλεται η σημερινή μας κατάσταση. Η δική μου γενιά πιστεύει και αισιοδοξεί διότι απλούστατα δεν αναζητά κάπου άλλου να ρίξει την ευθύνη. Πιστεύει στην ατομική διάκριση και προσπάθεια. Στην αξία του ταλέντου και της εργασίας. Εσείς είστε οι εθισμένοι στον ετεροκαθορισμό".
Ετσι τελειώνει το σχόλιό του νεαρός αναγνώστης κάτω από ακόμα ένα άρθρο που εκφράζει «παρωχημένες» μεταπολιτευτικές ιδέες για το μεταναστευτικό και για τον ρατσισμό, για τις δηλώσεις Δημουλά, για ανάγκη κοινωνικής συσπείρωσης και αντιστάσεις απέναντι στο νεοφιλελεύθερο μονότερμα.

Ξεπερνάς το ξάφνιασμα του για το πόσο οι επιδιώξεις μιας εποχής γυρνάνε στο διαμετρικά αντίθετό τους στην επόμενη, άντε στη μεθεπόμενη για να "θαυμάσεις" το πώς κάτω από κάθε πιθανή συγκυρία και κάθε συνδυασμό που θα μπορούσε ιστορικά να εμφανιστεί, το χάσμα παραμένει αμετάβλητο ανάμεσα στις γενιές, όσο και η διαπλοκή στα κυκλώματα και ο αμοιβαίος έλεγχος στους ομοϊδεάτες. Να προσθέσω ότι δεν συμφωνώ με τις απόψεις αυτού του νέου, αλλά παρ' όλα αυτά τον καταλαβαίνω. Να πω ότι είμαι αμετάπτωτα αντιμνημονιακός και σταθερά κλυδωνιζόμενος για το πού πέφτει το μπαλάκι με το δίκιο κάθε φορά στην καταιγιστική ροή και αμφίβολη κατάληξη του θρίλερ «Ανθρώπινα δικαιώματα».

Αυτό όμως που με βρήκε απόλυτα σύμφωνο όμως με την οπτική του νεαρού σχολιαστή ήταν αυτή η φοβερή και εντελώς στο κέντρο του κοινωνιολογικού μας προβλήματος -to the pontium, που λέμε- παρατήρησή του: "Όλοι εσείς οι εθισμένοι στον ετεροκαθορισμό". Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή ξαφνικά μέσα σε ένα σχόλιο γεμάτο εσφαλμένες ιδέες για τα περιθώρια προσωπικής ανέλιξης -στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς- αυτό το "εθισμένοι στον ετεροκαθορισμό"; Πόσο μου καρφώθηκε και πόσο ευχάριστα και, επιτέλους, σε σωστά ελληνικά με πρόσβαλε.
Δεν έχει καταλάβει ο άπελπις νέος ότι όλα ξεκινάνε και σε αυτή τη χώρα από το θεαθήναι και τις περισσότερες φορές τελειώνουν σε αυτό, ότι ενώ κανείς δεν ξέρει αν θα λογοδοτήσει ποτέ στον Θεό -καλό θα ήταν αυτό, σαν έκπληξη σε bachelor πάρτι- ή στη συνείδησή του («Τώρα τέτοια θα λέμε, τώρα τέτοια θα λέμε πως πετάν τα πουλιά», αλλά παρ΄ όλα αυτά, τα λέμε) οι άλλοι δεν πρόκειται να τον αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Όχι, δηλαδή, ας κοιτάξει πρώτα γύρω του, να δει πόσα χλωρά κλαριά βλέπει και ας έρθει μετά να ξανασχολιάσει αναλόγως.

Εδώ, καλέ μου, λυσσάμε για το χειροκρότημα και τη διάκριση αυτών που κυρίως δε χωνεύουμε, εσύ γιατί το βλέπεις τόσο στραβά; Όσους χωνέψαμε, τους χωνέψαμε. Τι να κάνουμε τώρα, μια ζωή να τους μηρυκάζουμε; Bγαίνεις στην ελεύθερη οικονομία, μικρό μου ασπρομάλλικο, ξεκινάς από το μηδέν, που σημαίνει έρμαιο της πρώτης λογίστριας που θα ξελογιάσεις και μου λες τέτοια, αγόρι μου; Αχ.

Πόσο δίκιο έχεις; Πόσο! Μας ρήμαξε την ελληνική οικογένεια αυτό το για την "καλοσύνη των ξένων", αυτή η ανιδιοτέλειά μας, η ελληνική παράδοση φιλοξενίας μας. Να ταΐζουμε τους μετανάστες και στα παιδιά μας να μη δίνουμε. Τα παρκάραμε τα άμοιρα, κοψοχρονιά, στου Μωραΐτη, στη Λεόντειο και στο Κολέγιο και μετά σε όποιο Ιδιωτικό μετά τα Σίδερα Χαλανδρίου τα παίρνει ακόμα, κι όταν έχουν εξαντλήσει τον Τειρεσία και τον Κάλχα ανηλίκων και τα αφήνουμε να κάνουν ό,τι εμάς -αισχρά- μας είχαν καταπιέσει οι αείπτυστοι δικοί μας να μην κάνουμε. Τα αφήνουμε να γίνουν χορτοφάγοι, να κάνουν μπάφους και να δανείζονται την πρώτη τους Κατερίνα Γώγου από την κουλτουριάρα διεμφυλική τους συμμαθήτρια που πάντως καλύτερα τη διεμφυλική από την αιμορροφιλική και πάλι, γιατί η διεμφυλική όσο και να κόψει τις φλέβες της κάποτε θα στραγγίξει. Τα αφήνουμε να διαβάζουν Νίκο Δήμου στα δεκαπέντε, σε μια τόσο ευαίσθητη για τη διαμόρφωση του αναρχισμού τους ηλικία. Τα αφήνουμε, τα αφήνουμε, αλλά ας το κρατήσω σε αυτά τα πλαίσια, γιατί αγχώθηκα. Δεν τους μάθαμε τα βασικά: τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει η μούρη που πουλάς, όχι δεν τους το μάθαμε αυτό το βασικό, που έπρεπε. Το μάθανε μόνα τους, αλληλοδιδακτικά, σαν το κρυφό σχολειό κάτι.

Αυτοκαθορισμένος σαν τον Οιδίποδα επί Μacdonald’s, λοιπόν, ο νεαρός σχολιαστής, στα πλαίσια της διαφοροποιημένης γενιάς του όπως πολύ σοβαρά δηλώνει - τόσο αντικειμενικά αυτοκαθορισμένος σου λέω. Παπαγαλίζει το τελευταίο κείμενο κάποιου γκουρού και Γκάντι της αναίμακτης ελεύθερης αγοράς - το κοκορέτσι και το σπληνάντερο θα το ανακαλύψει και αυτό πάντα μόνος του μαζί με τη γενιά του, λίγο αργότερα.

Δείξε μου σε ποιους την πέφτεις να σου πω ποιος είσαι. Ισχύει για κάθε αυτοκαθορισμένο που ξεχωρίζει για την κολόνια του, Culture κατά προτίμηση, φτιαγμένη από τον ιδρώτα του τριτοκοσμικού εργάτη, που με όλες τις διώξεις και τις αντιξοότητες φτιάχνεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε πώς να γίνει δυτικότερος του δυτικού, έχοντας χυθεί με όλες του τις υπερφυσικές, για έναν αστό οιηματία δυνάμεις σε αυτό το ιδανικό μικροϊδιοκτησίας και κατανάλωσης.

Παρακάμπτοντας εν τέλει απώλειες συνοδοιπόρων, αθλιότητες, αδικίες, τη μήνιν και τη μεταστροφή Θεών και Δαιμόνων της Δυτικής μας μυθολογίας για την πρόοδο, αλλά και τις σειρήνες του Ανθρωπισμού. Ένας τριτοκοσμικός Οδυσσέας που αποφάσισε ότι στο νησί της Κίρκης εγκαθίστασαι ακριβώς για να μεταμορφωθείς και δεν υπάρχει περιθώριο νοσταλγίας για εξαθλιωμένες, ανθρωποδιωκτικές Ιθάκες. Αυτό πάλι, πώς να το ανακοινώσεις στους ανυποχώρητους για πολιτικά ορθές διατυπώσεις μεταναστολόγους; Θα σχολίαζα σε αυτή την περίπτωση, με μελαγχολικό κυνισμό, «ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος», αλλά τι έχω να ακούσω ο εθισμένος στον ετεροκαθορισμό, δεν λέγεται.

*Ο Ισαάκ Σούσης είναι στιχουργός.

http://www.protagon.gr/

Σαβουάρ βιβρ για εφοριακούς

Νικολέττα Μουτούση

Εγχειρίδιο ορθής συμπεριφοράς προς τους πολίτες κυκλοφόρησε χθες το υπουργείο Οικονομικών

 

Το φακελάκι αποτελεί άγνωστη λέξη. Οι πολίτες αντιμετωπίζονται με ευγένεια και σε καμία περίπτωση δεν ανεβοκατεβαίνουν όλους τους ορόφους για να εξυπηρετηθούν. Δεν δίνεται προτεραιότητα σε υποθέσεις έπειτα από έξωθεν ή οίκοθεν παρέμβαση. Το οποιοδήποτε λάθος που θίγει δικαιώματα κάποιου πολίτη διορθώνεται αμέσως, ενώ η συνέπεια στις απαντήσεις έναντι αιτημάτων πολιτών - γραπτώς, τηλεφωνικώς ή αυτοπροσώπως - αποτελεί αδιαπραγμάτευτη αρχή.

 

Το σαβουάρ βιβρ των υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών δεν επιτρέπει εξάλλου να υπάρξει παρέκκλιση σε ανάρμοστες συμπεριφορές. Ή τουλάχιστον αυτό ευαγγελίζεται ο Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας που κυκλοφόρησε χθες η Ομάδα Καταπολέμησης Διαφθοράς του υπουργείου και περιγράφει τις θεμελιώδεις αρχές που αποτελούν «τη βασική πυξίδα για κάθε ενέργεια» των υπαλλήλων.

«Μόνο όταν οι υπάλληλοι μιας υπηρεσίας επιλέξουν να συνεργαστούν μεταξύ τους για να κάνουν πραγματικότητα τις διατάξεις του παρόντος Κώδικα, με την καθημερινή εφαρμογή των αρχών του, θα αναδειχθεί η πραγματική του αξία» αναφέρεται χαρακτηριστικά και προστίθεται: «Κατ' αυτόν τον τρόπο, το υπουργείο Οικονομικών θα καταστεί μια υπηρεσία σύγχρονη και λειτουργική».

Στην ειδυλλιακή εκδοχή λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών, ο υπάλληλος χαρακτηρίζεται από υψηλή ευσυνειδησία και σεβασμό για την αξιοπρέπεια των συναδέλφων του και των πολιτών. Σύμφωνα με την έκθεση ιδεών, που αποτελεί ο Κώδικας, είναι επίσης απόλυτα συνεπής στο ωράριό του και εργάζεται και πέραν αυτού σε έκτακτες ανάγκες, ενώ θέτει τις ηθικές αρχές πάνω από το ατομικό κέρδος ή συμφέρον.

Ακόμη και περιπτώσεις υπαλλήλων που χρέωναν το Δημόσιο, καλώντας ροζ γραμμές ή έμπαιναν σε αντίστοιχες ιστοσελίδες, θα εξαλειφθούν. «Η υλική ιδιοκτησία, όπως τα τηλέφωνα, οι υπολογιστές, η πρόσβαση στο Διαδίκτυο, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και τα φωτοαντιγραφικά μηχανήματα, μπορεί να χρησιμοποιείται περιστασιακά για μη επαγγελματικούς σκοπούς, αλλά μόνο εάν μια τέτοια χρήση είναι λογική και περιορισμένης διάρκειας και δεν εμποδίζει την εργασία» αναφέρει ένας από τους κανόνες.

Οι σωστοί υπάλληλοι καλούνται μάλιστα να νουθετούν τους επιρρεπείς σε λάθος συμπεριφορές ή αξιόποινες πράξεις συναδέλφους τους. «Σε περίπτωση που ο υπάλληλος αντιλαμβάνεται ότι ένας συνάδελφος είναι έτοιμος να προβεί σε μια ενέργεια, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τον παρόντα Κώδικα, οφείλει να τον βοηθήσει να καταλάβει ότι αυτό που πρόκειται να κάνει δεν επιτρέπεται και ότι πρόκειται για λάθος που θα μπορούσε να στοιχίσει ακριβά και στον ίδιο και στην υπηρεσία» επισημαίνεται.

http://www.tanea.gr/

Επιστολή... blogger προς κ. Άννα Παναγιωταρέα

Αγαπητή Δρ. Παναγιωταρέα.

Σας απευθύνομαι ως μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας που είστε, και συγκεκριμένα σαν Αναπληρώτρια Kαθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μία θέση που συνεπάγεται δηλαδή την μονιμότητα.

Kαι παίρνω αφορμή επειδή σας βλέπω συχνά-πυκνά καλεσμένη στην εκπομπή του κ. Γιάννη Πρετεντέρη για τα θέματα της παιδείας.H επιλογή του κ. Πρετεντέρη να σας καλεί είναι εξαιρετική.Αναρωτιέμαι πότε θα την εκμεταλλευτεί κάποιος επιτέλους, καθώς η παρουσία σας σε τέτοιες συζητήσεις Δρ. Παναγιωταρέα είναι η πλέον κατάλληλη για να αποκαλυφθεί η παθογένεια του Eλληνικού Δημόσιου Πανεπιστήμιου, και το χάλι στο οποίο έχει περιέλθει.

Bλέπετε Δρ. Παναγιωταρέα, το Eλληνικό πανεπιστήμιο πάσχει πρώτα από όλα όχι γιατί οι φοιτητές κάνουν καταλήψεις. Πάσχει γιατί δε μπορούν να σεβαστούν ένα πανεπιστήμιο όπου κάποια σαν και εσάς, χωρίς σημαντικά ακαδημαϊκά προσόντα, χωρίς ερευνητικό έργο, χωρίς διεκπεραίωση τον βασικών υποχρεώσεων που έχετε απέναντι στο πανεπιστήμιο, κατέχει μόνιμη θέση καθηγητού σε αυτό.

Θα αναρωτιέστε με ποιο δικαίωμα σας απευθύνω τον λόγο...H απάντηση Δρ. Παναγιωταρέα είναι ότι πρώτα από όλα με τους φόρους μου πληρώνω τους τρεις μισθούς σας - τον πρώτο στο δημόσιο πανεπιστήμιο, τον δεύτερο στην δημόσια τηλεόραση , την E Ρ T , τον τρίτο στο Δημοτικό Ραδιόφωνο της Αθήνας. (T ον τέταρτο μισθό σας τον πληρώνει το Ίδρυμα Ωνάση).

Kαι επιπλέον όπως εσείς διατηρείτε το δικαίωμα να κρίνετε τους φοιτητές εγώ ως πολίτης έχω το δικαίωμα να κρίνω εσάς.

Tην αφορμή μου την δίνει η προκλητική και θρασύτατη παρουσία σας στα τηλεοπτικά πάνελς ως τιμητού της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η παιδεία στη χώρα μας, όταν εσείς είστε το χαρακτηριστικότερο αίτιο.

Kαι εξηγώ:

Eπισκέφθηκα τον διαδικτυακό τόπου του πανεπιστημιακού τμήματος στο οποίο διδάσκετε και μόνη εσείς από όλους τους διδάσκοντες  δεν αναφέρετε ούτε το αντικείμενο του διδακτορικού σας, ούτε τις δημοσιεύσεις σας, ούτε την έρευνα την οποία πραγματοποιείτε;

Γιατί Δρ. Παναγιωταρέα;

Eίναι μυστικά;

Γιατί η ακαδημαϊκή κοινότητα να μη γνωρίζει την σημαντική συνεισφορά σας στην επιστήμη την οποία απαιτεί η καθηγητική καρέκλα που καταλάβατε

Πείτε μας λοιπόν κυρία Παναγιωταρέα, ποια είναι η ερευνητική δουλειά με την οποία ασχολείστε στην παρούσα φάση;

 Σε ποια έγκυρα περιοδικά του εξωτερικού έχουν δημοσιευθεί εργασίες σας; Για να μην μπερδευτείτε, δεν εννοώ τα άρθρα σας στις εφημερίδες. Δεν εννοώ το μυθιστόρημα μας και το βιβλίο συνέντευξη ενός πολιτικού προσώπου.E ννοώ αυτά τα επιστημονικά περιοδικά (refereed scientific journals) στα οποία η δημοσίευση περνάει από κρίση από μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, (το λεγόμενο peer review system) και βάσει των οποίων η διεθνής ακαδημαϊκή κοινότητα κρίνει τα μέλη της.

 Ποιες από τις εργασίες αυτές υπάρχουν στο "Citation Index", τον κατάλογο εκείνο που παρουσιάζει εργασίες άλλων επιστημόνων που αναφέρονται στο δικό σας επιστημονικό έργο;

 Πόσες διδακτορικές εργασίες έχετε επιβλέψει από τότε που γίνατε καθηγήτρια και που βρίσκονται οι διδακτορικοί φοιτητές σας σήμερα;

 Mε βάση ποιο επιστημονικό έργο εκλεγήκατε στην βαθμίδα του μόνιμου καθηγητή στο δημόσιο πανεπιστήμιο; ποιο είναι το θέμα του διδακτορικού σας και που το εκπονήσατε; Που δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα του; Πώς προχώρησε την επιστήμη;

 Δρ. Παναγιωταρέα, όταν βγαίνετε στην τηλεόραση οι τηλεθεατές δεν είναι όλοι ανόητοι όπως εσείς πιστεύετε. Mερικοί από αυτούς έχουν αποκτήσει και διδακτορικό, έχουν διδάξει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, και γνωρίζουν τη σκληρή, επίμονη, ανελέητη διαδικασία που χρειάζεται για να ανέβει κάποιος τις καθηγητικές βαθμίδες.

 Απαιτείται κουραστική και χρονοβόρα έρευνα, δημοσίευσή της σε έγκριτα περιοδικά, παρουσίασή της σε συνέδρια, επίβλεψη διδακτορικών εργασιών και ερευνητικού έργου, διδασκαλία σε μεταπτυχιακό επίπεδο και προπτυχιακό επίπεδο (δηλαδή προετοιμασία παραδόσεων, διορθώσεις εργασιών, βαθμολόγηση εξετάσεων κλπ). Ακόμα και για καθηγητές πανεπιστημίου που έχουν αποκτήσει τα διδακτορικά τους από πανεπιστήμια τα οποία βρίσκονται στη διεθνή κατάταξη πολύ υψηλότερα από ότι αυτό στο οποίο έχετε σπουδάσει εσείς, δηλαδή για επιστήμονες με τεράστιο ταλέντο και μεγάλες επιστημονικές επιδόσεις, οι απαιτήσεις της καθηγητικής καρέκλας απαιτούν όλο το χρόνο τους, όλη την ενέργειά τους, για πάρα πολλά χρόνια.

 Eσείς όμως ζείτε στην Αθήνα, εργάζεστε σε τρεις (τουλάχιστον) διαφορετικές δουλειές εκτός του πανεπιστημίου, γράψατε ένα μυθιστόρημα, και ταυτόχρονα προσπαθείτε να μας πείσετε ότι εκπληρώνετε τις υποχρεώσεις σας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο που βρίσκεται σε μία άλλη πόλη από εκείνη που βρίσκεται ο τόπος κατοικίας σας και της κύριας εργασίας σας, στη Θεσσαλονίκη.

 Kαι αυτό που με εκπλήσσει Δρ. Παναγιωταρέα, αυτό που με θυμώνει ως πολίτη και ως μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι ότι όχι μόνο δεν κρύβεστε, αλλά επειδή έχετε το θράσος να βγαίνετε στις τηλεοράσεις και να παριστάνετε την αγανακτισμένη με την κατάντια του Eλληνικού πανεπιστημίου, στην οποία πρώτη από όλους συνεισφέρετε εσείς.

 Tο διαδίκτυο είναι ένα νέο μέσο διαλόγου και μετάδοσης πληροφορίας. Αν σας αδίκησα περιμένω την απάντησή σας την οποία θα δημοσιεύσω χωρίς περικοπές αυτούσια στο blog μου, demasamere. blogspot. com όπου βρίσκεται και η επιστολή μου προς εσάς.

Mε τιμή,

DMR

Πηγή : Crystalia

Φοροτρομοκρατία

Τους παίρνουμε στα σοβαρά διότι η κατάστασή μας είναι σοβαρή. Για την κυβέρνηση λέω. Βεβαίως, σοβαρή -με την κλινική έννοια- έκανε την κατάστασή μας η θανατηφόρος γελοιότης αυτών που μας κυβερνούν, αυτών που μας κυβέρνησαν. Ομως αυτό πλέον «είναι ιστορία» - όχι με την έννοια που αποδίδουν στη φράση, όταν τη χρησιμοποιούν, οι Αμερικανοί, την έννοια της λήθης, αλλά με την αντίθετη: ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Κατά τα άλλα, πρόκειται για έναν συρφετό κλόουν. Τώρα θέλουν να φορολογήσουν τους αγρούς. Αγρούς άγονους, γόνιμους, μικρούς, μεγάλους, ποτιστικούς, ξερικούς, καλλιεργημένους, ακαλλιέργητους, πεδινούς, ορεινούς, απ’ τον αγρόν του Κεραμέως έως τον αγρόν που αγοράζει για όλα αυτή η κυβέρνηση, θέλει να φορολογήσει - δεν ξέρει πόσο, 10 ευρώ; 30 ευρώ; 50 ευρώ; ξέρει όμως πώς! με το... στρέμμα! Θα έβγαζε
πολύ περισσότερα αν φορολογούσε με το στρέμμα τη μαλακία που τη δέρνει.

Μόνον κλόουν θα προσπαθούσαν να αντιγράψουν το αμερικανικό φορολογικό σύστημα με τέτοιον μπουρδουκλωμένο τρόπο, σε τέτοια ιμιτασιόν εκδοχή και με τέτοια σφαγιαστικά αποτελέσματα.
Αν προσπαθήσουν να πραγματώσουν όσα λένε, οι εφορίες θα γίνουν μαλλιά κουβάρια, οι πολίτες θα φορολογούνται δυο και τρεις φορές για την ίδια φορολογητέα -ενίοτε ήδη φορολογημένη- ύλη, θα γίνει της πιο μουρλής απ’ όσον ήδη γίνεται σήμερα. Οι άνθρωποι είναι γελοίοι!

Ομως έντρομοι γελοίοι. Διότι δρουν με το σπαθί του Δαμοκλή (την Τρόικα) πάνω απ’ το κεφάλι τους και τα ’χουν χάσει, όπως τα παραζαλισμένα ποντίκια στα εργαστήρια. Και τον δικό τους τρόμο
προσπαθούν να εμφυτεύσουν ως φορολογικό τρόμο μέσα στα κεφάλια μας. Πρόκειται για θεοστυγή συνδυασμό: από τη μια αρπακτικά, από την άλλη ηλίθιοι! Που πάνε να μετατρέψουν την επικράτεια, με συγχωρείτε, το προτεκτοράτο σε ένα καφκικό φρενοκομείο φορολογικού τρόμου. Φοροδοτικής παραφροσύνης. Πρόκειται για μια συμμορία ληστών διανθισμένη με μια-δυο μόρες ηλίθιων. Εχουν πέσει επάνω μας και μας παίρνουν μισθούς, σπίτια, χωράφια, ζωή και μέλλον σε ένα όργιο ανθρωποφαγίας χωρίς τελειωμό.

 Μας φέρονται με το θράσος σμπίρων, χούλιγκανς και Ταγμάτων Εφόδου! Ο,τι του σκάει του απίθανου κ. Στουρνάρα ή του υποσπιθαμιαίου κ. Θεοχάρη γίνεται νόμος του κράτους.
Τον οποίον πρέπει να τηρεί ο κάθε Μήτσος της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης «Η Ελλάς». Να πεινάει με τον νόμο, να κρυώνει με τον νόμο, να τρελαίνεται με τον νόμο, να πεθαίνει με τον νόμο. Dura lex sed lex, έλεγαν οι Λατίνοι, σκληρός νόμος, αλλά νόμος - πρέπει να τηρείται. Σύμφωνοι! Δεν έλεγαν όμως redicula lex sed lex, δεν έλεγαν γελοίος νόμος, αλλά νόμος - σκληροί ήταν οι άνθρωποι, δεν ήταν σαλτιμπάγκοι. Τον σκληρό νόμο τον εφαρμόζεις, ώσπου, αν μπορέσεις, να τον αλλάξεις. Αυτό συμβαίνει στις δημοκρατίες. Στις τυραννίδες τον γελοίο νόμο δεν τον εφαρμόζεις, του διαφεύγεις. Ωσπου να μπορέσεις να ανατρέψεις όχι τον γελοίο νόμο μόνον, αλλά την τυραννίδα στο σύνολό της.

Ο κ. Στουρνάρας (μεγεθυντικό του στούρνος) φαίνεται να πιστεύει ότι το αμερικανικό φορολογικό σύστημα είναι κάτι σαν τον δικαστή Χραπ δυτικώς του Ρίο Πέκος. Οστις πρώτα πυροβολούσε όσους κρέμαγε κι ύστερα τους ρωτούσε τι πρόστιμο γουστάρουν να τους βάλει.
Ορδή. Εσμός. Συρφετός κλόουν. Και τους παίρνουμε στα σοβαρά. Ο κ. Σαμαράς υπόσχεται να μειώσει τον ΦΠΑ στην εστίαση, αλλά τον αδειάζει ο κ. Στουρνάρας - ποιος απ’ τους δυο είναι ο Πρωθυπουργός; Μην κουράζεσθε! είναι ο κ. Θεοχάρης, όστις προσπαθεί να μειώσει την εστίαση γενικώς.


Πόσο σοβαρή είναι μία κυβέρνηση που έλεγε ότι το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ είναι προσωρινό, για να το μονιμοποιήσει επ’ αόριστον με (τι άλλο;) νόμο του κράτους. Δεν πρόκειται παρά για αρπακτικά και γελοίους που υπηρετούν αρπακτικά και γελοίους. Οπως τον κ. Τράα! Οστις συνταξιοδοτείται στα 56 του, έχοντας φέρει τις συντάξεις για τους απανταχού υπηκόους των κλόουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση στα 67! Δεν ξέρω πότε θα σοβαρευτούμε και θα πάψουμε να ανεχόμαστε τους σμπίρους των φοροφυγάδων να το παίζουν φορομπήχτες κατά των φορολογουμένων...

Tags: ΣΤΑΘΗΣ, ΣΚΙΤΣΟ

email: stathis@enikos.gr via  http://www.enikos.gr

Πλήγμα για τα έσοδα η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση

Σκληρό χτύπημα τόσο στα έσοδα του δημοσίου όσο και στην αγορά έχει φέρει η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση, όπως επιβεβαιώνουν τα πλέον επίσημα χείλη.

Τα αποκαλυπτικά στοιχεία παρουσίασε στην επιτροπή της Βουλής, για την εκτέλεση του προϋπολογισμού το πρώτο τρίμηνο του 2013,ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, για το 2012 – 2015 υπήρχε η πρόβλεψη ότι η μετάβαση του ΦΠΑ από το 13% σε 23% θα απέφερε έσοδα 1 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Στη συνέχεια η απόδοση περιορίστηκε στα 800 εκατ. ευρώ, αλλά τελικά τον πρώτο χρόνο απέφερε 160 εκατ. ευρώ.

«Τα ετήσια έσοδα ήταν υποπολλαπλάσια από αυτά που αρχικά προβλέφθηκαν, εν τω μεταξύ πολλά καταστήματα έκλεισαν και φαίνεται να ενισχύθηκε και η φοροδιαφυγή», τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός και πρόσθεσε: «Τέθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στην διαπραγμάτευση και με τεκμηριωμένα στοιχεία το θέμα της μείωση του ΦΠΑ στο 13%, ζητήθηκε από τους επικεφαλής της Τρόικας να συνεργαστούν με τις υπηρεσίες μας και τον Ιούνιο να αποφασιστεί η δέουσα πολιτική»

Για τον ειδικό φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης, ο κ.Σταϊκούρας ανέφερε ότι το μέτρο ήταν από το 2011 μνημονιακή υποχρέωση της χώρας και αν δεν λαμβάνονταν τότε, θα έπρεπε να καλυφθεί το κενό με ισοδύναμα επώδυνα μέτρα.

Επεσήμανε, πάντως, ότι η κυβέρνηση, επανεξετάζει τη μείωση στον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης ώστε να ενισχυθούν τα χαμηλότερα στρώματα.

«Επιδίωξη είναι να αυξηθεί η κατανάλωση, να μην δημιουργηθεί κίνητρο για νόθευση κίνησης και θέρμανσης, να μην δημιουργηθεί δημοσιονομικό κενό, που θα πρέπει να καλυφθεί με ισοδύναμα μέτρα και να αξιολογηθεί το θέμα του επιδόματος. Πρόκειται για μια δύσκολη εξίσωση στην οποία θα μπορούσε να απαντήσει η λελογισμένη μείωση του φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης», κατέληξε ο κ. Σταϊκούρας.
http://www.forologikanea.gr/