Daily Telegraph: Όλι Ρεν παραιτήσου για τα εγκλήματα στην Ελλάδα!

Την παραίτηση του ευρωπαίου επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν, με αφορμή τις δηλώσεις περί «πλήρους λάθους» του ΔΝΤ στην πρόσφατη εκτίμησή του για τις παθογένειες του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας ζητεί, σε άρθρο το οποίο φιλοξενεί ο ηλεκτρονικός Telegraph, ο οικονομικός συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας, Άμπροουζ Έβανς – Πρίτσαρντ.

Ο κ. Πρίτσαρντ χαρακτηρίζει τον κ. Ρεν «αξιοπρεπή άνθρωπο, ο οποίος ανέλαβε ένα αδύνατο στην εκπλήρωσή του καθήκον, αναλαμβάνοντας την ευθύνη χωρίς αντίστοιχη εξουσία».

Παρά το γεγονός ότι ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έκανε για πρώτη φορά το βήμα της αναφοράς σε πιθανή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, σύμφωνα με τον κ. Πρίτσαρντ, ο Όλι Ρεν είναι ο τυπικά υπεύθυνος, καθώς «η Τρόικα είναι δικό του τέκνο».

«Εάν ήταν υπουργός Οικονομικών ενός δημοκρατικού κράτους, θα είχε σίγουρα παραιτηθεί μετά από το μέγεθος της κατεδάφισης την οποία επέφεραν τα πεπραγμένα της θητείας του», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο.

«Η Τρόικα είχε δηλώσει αρχικά ότι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 2,6% το 2010, πριν επιστρέψει σε ανάπτυξη 1,1% το 2011 και 2,1% το 2012. Στην πραγματικότητα, το ελληνικό ΑΕΠ παρέμεινε σε μια διαρκή ελεύθερη πτώση.

Συρρικνώθηκε κατά 7,1% το 2011 και κατά 6,4% το 2012. Κοινώς, η Τρόικα έπεσε έξω κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες σε ό,τι αφορά την εξέλιξη του ελληνικού ΑΕΠ. Η συνολική του συρρίκνωση θα φθάσει το 25%, κάτι που σίγουρα ισοδυναμεί με οικονομική κρίση τύπου δεκαετίας του ‘30», υπογραμμίζει ο βρετανός συντάκτης.

Ο βρετανός δημοσιογράφος τονίζει ότι μια παραίτηση του φιλανδού επιτρόπου θα «αποκάθαιρε τον αέρα» και θα άνοιγε το δρόμο για πλήρη αλλαγή πολιτικής η οποία θα επέτρεπε μια πορεία ανάκαμψης για την Ευρωζώνη.

Ο Α.Ε. Πρίτσαρντ σημειώνει ότι μολονότι έχει γίνει κατανοητό και στην ίδια την ευρωπαϊκή επιτροπή ότι το ύψος των φορολογικών δεικτών μετά από μια πανευρωπαϊκή οικονομική κρίση κάνει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά στην οικονομία, κανείς δεν έχει τη διάθεση να αλλάξει γραμμή πλεύσης.

Σε περίπτωση μη παραίτησης του επιτρόπου, ο οικονομικός συντάκτης κάνει λόγο για συνέχιση του «Τρόμου Ρεν» (λογοπαίγνιο στα αγγλικά με τη «Βασιλεία του Τρόμου») και πρόσθεση 100.000 ανέργων κάθε μήνα στις λίστες των κρατών της Ευρωζώνης.

Η ανεργία των νέων, η οποία έχει αγγίξει το 58,3%, σημειώνει ο κ. Πρίτσαρντ, αποτελεί γλαφυρή αποτύπωση του λάθους ΕΕ – ΔΝΤ στην περίπτωση της Ελλάδας.

Συμπληρώνει δε ότι το «mea culpa» του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα σημαίνει ανοικτή παραδοχή ότι η Τρόικα θυσίασε την Ελλάδα για να σώσει το ευρώ.

Ο συντάκτης του Telegraph κατηγορεί την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την άρνησή της να παίξει το ρόλο του τελευταίου καταφυγίου ως δανειστής, θεωρώντας ότι με τη συγκεκριμένη στάση διακύβευσε την ευστάθεια του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος.

«Σαν τους Σπαρτιάτες, τους Θηβαίους, τους Θεσπιείς στις Θερμοπύλες, οι Έλληνες θυσιάστηκαν για να αγοράσουν χρόνο για τη συμμαχία της Ευρωζώνης. Στη συνέχεια, αντί για εύσημα, κακολογήθηκαν για τις ηρωικές τους προσπάθειες από ανενημέρωτους και ιδιοτελείς ολλανδούς, φιλανδούς, αυστριακούς και γερμανούς πολιτικούς. Πρόκειται για ένα άθλιο επεισόδιο» καταλήγει ο κ. Πρίτσαρντ

http://tvxs.gr/

‘Υφεση 5,6% στην Ελλάδα που υποτίθεται ότι “ανακάμπτει”

Σε ύφεση της τάξης του 5,6% βρέθηκε το α΄ τρίμηνο εφέτος η ελληνική οικονομία, με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται (σε τρέχουσες τιμές) στα 41,888 δισ. ευρώ ή χαμηλότερα και από το α΄ τρίμηνο 2005 (44,206 δισ. ευρώ).

Η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), που δημοσιοποίησε τα προσωρινά στοιχεία για την πορεία του ΑΕΠ, αναθεώρησε επί τα χείρω τις αρχικές εκτιμήσεις για ύφεση 5,3% το α΄ τρίμηνο, καθώς, προέκυψαν νέα στοιχεία, που δεν ήταν διαθέσιμα κατά την πρώτη εκτίμηση. Τα στοιχεία αυτά, είναι είτε μηνιαία (όπως στοιχεία Μαρτίου εισαγωγών και εξαγωγών), είτε τριμηνιαία (όπως δείκτες κύκλου εργασιών των κλάδων των υπηρεσιών και στοιχεία της έρευνας εργατικού δυναμικού).

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, κύριοι λόγοι για την πτώση του ΑΕΠ κατά 5,6% είναι η περαιτέρω μεγάλη μείωση της κατανάλωσης και των επενδύσεων.

Ειδικότερα, η καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 8,7% και η συνολική καταναλωτική δαπάνη (συμπεριλαμβανομένης της Γενικής Κυβέρνησης) παρουσίασε μείωση 8,3%. Ενώ, οι επενδύσεις των επιχειρήσεων (ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου) μειώθηκαν κατά 11,4%.

Στον αντίποδα, η μείωση κατά 22,9% στο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, αντιστάθμισε εν μέρει την πτώση του ΑΕΠ. Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών εμφάνισαν μείωση 2,6% (οι εξαγωγές αγαθών αυξήθηκαν 4,9% και οι εξαγωγές υπηρεσιών μειώθηκαν 12,4%).

Ενώ, μείωση 7,8% παρουσίασαν οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (οι εισαγωγές αγαθών μειώθηκαν 5,3% και οι εισαγωγές υπηρεσιών 17,8%).

Με ενδιαφέρον αναμένεται η πορεία του ΑΕΠ τόσο για το τρέχον έτος, όσο και για το 2014, με δεδομένη τη διχογνωμία στις προβλέψεις από τη μια πλευρά του υπουργείου Οικονομικών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και από την άλλη του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ.

Το υπουργείο και η Κομισιόν, εκτιμούν ότι εφέτος το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 4,2% συνολικά, για να περάσει σε θετικό πρόσημο (+0,6%) το επόμενο έτος, Αντίθετα, το ΔΝΤ προβλέπει ύφεση 4,9% εφέτος και συνέχιση της ύφεσης και το 2014, με μείωση του ΑΕΠ κατά 1,4%. Στο ίδιο μήκος κύματος με το ΔΝΤ κινείται και ο ΟΟΣΑ, που προβλέπει ύφεση της τάξης του 1,2% το 2014.

(Πηγή: ΑΠΕ)

http://ecoleft.gr/

Πολιτικές και πολιτικάντικες κινήσεις που σκοτώνουν την ελπίδα

Συνέντευξη του Γιάννη Βαρουφάκη, καθηγητή Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη Mail και τον Θάνο Σιαφάκα

Το ΔΝΤ ομολογεί ευθέως και ευθαρσώς ότι έκανε λάθος με τη λιτότητα. Όμως, γιατί έρχεται σήμερα αυτή η δήλωση και σε τι αποσκοπεί, από τη στιγμή που ακόμα υιοθετείται η ίδια πολιτική;

Ο λόγος έχει να κάνει με το ότι το ΔΝΤ αντιμετωπίζει μεγάλες πιέσεις στο εσωτερικό του από τις ασιατικές χώρες, οι οποίες αποτελούν όλο και περισσότερο τους βασικούς χρηματοδότες του. Πρόκειται για χώρες που έχουν υποστεί τέτοια λιτότητα, όπως η Μαλαισία, η Ινδονησία, η Νότια Κορέα, και γνωρίζουν πολύ καλά ότι τέτοιες πολιτικές είναι αποτυχημένες. Το ΔΝΤ, από την αρχή, δεν είχε στόχο να επιβάλλει αυτή την πολιτική σε χώρες όπως η Ελλάδα, αέναα. Υποχώρησε μπροστά στη βούληση της κυρίας Μέρκελ, μόνο και μόνο για να μπει ξανά στο παιχνίδι ύστερα από λίγα χρόνια πλήρους απαξίωσης, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στο ΔΝΤ να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Αποφάσισε να το κάνει ελπίζοντας ότι μέσα σε μερικούς μήνες θα μπορούσε να συνετίσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, να βρει εναλλακτικές αυτής της σκληρής πολιτικής, η οποία τελικά είναι καταστροφική, τόσο για αυτούς που την επέβαλαν όσο και για αυτούς που τη βιώνουν. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη. Η Γερμανία, οι Βρυξέλλες και η Φρανκφούρτη δεν θέλουν να βάλουν νερό στο κρασί τους, όσον αφορά αυτήν την πολιτική. Ενόψει της γερμανικής υπονόμευσης της τραπεζικής ενοποίησης, την οποία το ΔΝΤ θεωρεί κάτι παραπάνω από απαραίτητη και αναγκαία, για να ξεπεραστεί η κρίση, το ΔΝΤ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την περίπτωση της Ελλάδας για να διαχωρίσει τη θέση του.

Είπε, δηλαδή, mea culpa, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα.

Mea culpa. Βέβαια, ταυτόχρονα είναι και δικό του σφάλμα. Είναι σαν να λέει ότι εγώ παραδέχομαι το λάθος μου, όμως η Ευρώπη συνεχίζει με τον ίδιο ρυθμό.

Άραγε, πώς ακούγονται τα περί συμπόρευσης Γαλλίας και Γερμανίας, για την αντιμετώπιση της ανεργίας, ιδιαίτερα στο επίπεδο των νέων. Πρόκειται για ειλικρινείς προθέσεις ή όλα αυτά γίνονται ενόψει των γερμανικών εκλογών, αλλά και ενόψει των Ευροεκλογών το 2014;

Είναι μια φαρσοκωμωδία. Ας κοιτάξουν για τι πολιτικές μιλάνε, για ενίσχυση της απασχόλησης των νέων. Δεν αντέχει αυτή η προσπάθειά τους την κριτική και το φως της λογικής. Οπότε, πρόκειται για καθαρά «πολιτικάντικες» κινήσεις, οι οποίες στερούνται σοβαρότητας.

Πώς είναι δυνατόν οι πολιτικοί ηγέτες που εφήρμοσαν αυτή την πολιτική λιτότητας να εφαρμόσουν πολιτικές που, ουσιαστικά, θα ενισχύσουν το στοιχείο της απασχόλησης;

Δεν έχουν πει καν ότι θα σταματήσουν να εφαρμόζουν τη λιτότητα. Άλλο τι λέει το ΔΝΤ και άλλο τι λέει η Γερμανία. Η Γερμανία παραμένει σταθερή στο δόγμα, μάλιστα έβαλαν κάποιον εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απορρίψει αυτά που είπε το ΔΝΤ. Αυτό το ερώτημα θα είχε σημασία αν η Γερμανία είχε πει: «Ωραία, και εμείς ξέρουμε ότι κάναμε λάθος. Πάμε τώρα για άλλες πολιτικές».  Οπότε θα έστεκε το ερώτημα: «Μα καλά, αυτοί που επέβαλαν τη λιτότητα, τώρα θα επιβάλλουν άλλη πολιτική»; Όμως, αυτό δεν έγινε, και μάλιστα δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν με την ίδια πολιτική.

Άρα, πού οδεύει το success story, στην Ελλάδα;

Πρόκειται για προπαγάνδα, που προσπαθεί να εξαγοράσει χρόνο για την κυβέρνηση, ενόψει της πλήρους απογοήτευσης του ελληνικού λαού, για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Είναι μια όχι απλά υπεραισιόδοξη, αλλά μια κάλυψη για τις ενέργειες πολιτικών που σκοτώνουν την ελπίδα.

Άρα, οδεύουμε σε μια διαρκή φτώχεια, από τη στιγμή που δεν μπορούμε να βγούμε από το ευρώ και δεν υπάρχει ανάπτυξη;

Στην κοσοβοποίηση.

Μπορείτε να κάνετε μια πρόβλεψη για το ΑΕΠ και για την ανεργία το 2016;

Με αυτούς τους ρυθμούς, αν δεν αλλάξει τίποτα, πιστεύω ότι θα υπάρξει σταθεροποίηση του ΑΕΠ, γύρω στα 173-174 δισ. ευρώ. Θα καθηλωθεί εκεί, ανάλογα με τις εισροές που θα υπάρξουν. Ανάπτυξη, όμως, υπό αυτές τις συνθήκες, ιδίως μέσα  σε αυτό το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επαναδομείται στη βάση της κλεπτοκρατίας, με τη δήθεν ανακεφαλαιοποίηση που γίνεται, δεν πρόκειται να υπάρξει. Συνεπώς, η ανεργία θα αυξηθεί σε πολύ υψηλά επίπεδα, για πάρα πολύ καιρό. Το μόνο που θα την ρίχνει είναι η μετανάστευση.

Ελέχθη για τις τράπεζες ότι 50 δις. θα «ανακουφίσουν» το δημόσιο χρέος!

Αυτό δεν θα γίνει. Όποιος το λέει αυτό προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, για να δικαιολογηθεί το γεγονός ότι, αυτή τη στιγμή, 50 δισ. φορτώνονται στους ώμους του φορολογούμενου. Μακάρι να γινόταν η μεταφορά των 50 δισ., από φυσικό χρέος στο IMF. Δεν θα γίνει. Οι Γερμανοί το έχουν δηλώσει ευθαρσώς και σήμερα και χτες και προχτές. Μόνο στην Ελλάδα αναπαράγεται μια τέτοια ανοησία.

Άρα βλέπετε μια κοινωνική έκρηξη στο προσκήνιο;

Όχι αναγκαστικά. Κάποιος μπορεί να βρίσκεται σε βαθιά κατάθλιψη, και να παραμένει σιωπηλός.

http://thehellenicmail.gr via http://thehellenicmail.gr

To ΔΝΤ και οι κωλοτούμπες του Σαμαρά για το PSI

“ Ας θυμηθούμε τι έλεγε ο Αντώνης Σαμαράς πριν και αφότου έγινε πρωθυπουργός ”

Το “λάθος” που παραδέχτηκε το ΔΝΤ σχετικά με την ελληνική κρίση, εκθέτει ανεπανόρθωτα την τρικομματική κυβέρνηση των Μερκελιστών και τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.

Παρά το γεγονός ότι το ΔΝΤ και η Κομισιόν διαφωνούν για τις ευθύνες, η αλήθεια είναι ότι ο μεγαλύτεροι υπεύθυνοι για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας είναι όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις και κυρίως η κυβέρνηση Σαμαρά.

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μιλάει σήμερα για success story, αλλά κανείς δεν τον πιστεύει. Το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, το IIF και τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ τον διαψεύδουν. Ας θυμηθούμε λοιπόν ότι ο Αντώνης Σαμαράς αποθέωνε το… λάθος του ΔΝΤ. Ας δούμε τι έλεγε πριν και αφότου έγινε πρωθυπουργός για το περίφημο PSI.

Δείτε το παρακάτω βίντεο και τα συμπεράσματα εναπόκεινται στην κρίση του καθενός.

Πηγή : periodista

Όταν έκλαψε ο Παπακωνσταντίνου

Του Κώστα Βαξεβάνη
Η πολιτική γίνεται πιο ενδιαφέρουσα όταν κλαίει ένας πρώην υπουργός. Όχι γιατί κλαίει, αλλά γιατί φτάνει σε ένα σημείο να πει αλήθειες που μέχρι τότε δεν συνήθιζε. Έκλαψε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Και δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που χαίρονται βλέποντας τους άλλους να κλαίνε. Ούτε τον λυπήθηκα. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει ευθύνη όχι μόνο για την λίστα Λαγκάρντ, αλλά για όσα περνά η Ελλάδα. Από πρόθεση ή από άγνοια, με σχέδιο ή παρασυρμένος από αυτούς που του έδειχναν το δρόμο της δικής μας καταστροφής παρέχοντας ταυτόχρονα εγγυήσεις για το πολιτικό του μέλλον, είναι από αυτούς που έχουν ευθύνη.

Έσυρε την Ελλάδα στον άγονο δρόμο της λιτότητας, έβαλε πλάτη στους κερδοσκόπους, νομοθέτησε για το σύστημα της διαφθοράς, παρείχε νομιμοποίηση σε επιχειρηματίες που ήταν παράνομοι. Μέσα σε όλα αυτά, (και το ερώτημα είναι αν για όλα αυτά), είχε πρώτο τραπέζι πίστα στο μιντιακό σύστημα που τον εμφάνιζε ως αποφασιστικό τσάρο της Οικονομίας, όταν για τους αντιπάλους του στις Οικονομικές αναλύσεις ,δεν ήταν παρά ένας κολεγιόπαις που δεν ήξερε τι του γίνεται.

Ο Παπακωνσταντίνου βούρκωσε στο βήμα της Βουλής, προφανώς αντιλαμβανόμενος τι συμβαίνει, αλλά δεν απάντησε γιατί έκρυψε τη λίστα Λαγκάρντ. Γιατί καταχώνιασε ένα Δημόσιο έγγραφο που πήρε επίσημα, δημιουργώντας ένα ολόκληρο σενάριο ανεπίσημης παράδοσης. Ωστόσο ο πρώην Υπουργός, έκανε αυτό που κάνουν οι μικροί μαθητές που πιάνονται στα πράσα. Αναφώνησε το γνωστό και παιδικό «γιατί να τιμωρηθώ μόνο εγώ».

Απαίτησε λοιπόν δικαίως την τιμωρία του Βενιζέλου, ο οποίος όχι μόνο έκανε όσα ο ίδιος, αλλά τώρα βρίσκεται και στη θέση του κατηγόρου του. Ο Παπακωνσταντίνου είπε αλήθειες μιλώντας για τον Βενιζέλο και είχε πραγματικά ενδιαφέρον η ομιλία του στη Βουλή με όλα αυτά τα “γιατί” που έθεσε για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν είπε την αλήθεια που καταλαβαίνουν όλοι. Πως όλοι μαζί, με πανθομολογημένη απόφαση ή με σιωπηλή αποδοχή, προστάτευαν το σύστημα που είναι το σύστημά τους. Της διαπλοκής και της διαφθοράς. Πως ακόμα και αν δεν συναντήθηκαν σε ένα τραπέζι για να συμφωνήσουν, ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε για να φτιάξουν το σενάριο προστασίας των δικών τους ανθρώπων, υπακούοντας στο ένστικτο της πολιτικής τους επιβίωσης και όχι της ηθικής ανάγκης ή της πολιτικής εντιμότητας.

Το ένα χέρι, αυτό του Παπακωνσταντίνου, ένιβε το άλλο, του Βενιζέλου και τα δυο το αποκρουστικό πρόσωπο της διαφθοράς και των μιντιαρχών. Ο Παπακωνσταντίνου είχε την ατυχία να είναι άπειρος, ματαιόδοξος και υπερφίαλος πατώντας στην εικόνα που του διαμόρφωναν οι μιντιάρχες και την οποία μπορούσαν να αναιρέσουν ανά πάσα στιγμή. Αυτό και έκαναν, προς όφελος του αγαπημένου τους παιδιού, του οποίου είχε μεγαλύτερη σημασία η διάσωση και η σχέση. Του Βενιζέλου.

Όλα αυτά που συμβαίνουν, δεν θα είχαν συμβεί αν το HOT DOC, δεν δημοσίευε τη λίστα Λαγκάρντ, με την επιμονή μάλιστα πως πρόκειται για επίσημα έγγραφα που παρέδωσαν οι γαλλικές αρχές στις ελληνικές. Η λίστα θα ήταν ένα ανεπίσημο έγγραφο με «τίποτα σοβαρό μόνο μερικούς Εβραίους» κατά τον Βενιζέλο, ο Παπακωσταντίνου ένας σωτήρας με αυταπάρνηση και ο Βενιζέλος ένα αθώο περιστέρι που κάποιοι από εμμονή χτυπάνε. Η δημοσιοποίηση της λίστας, έδειξε το βαθμό της υποκρισίας τους, αποκάλυψε το μέγεθος του σκανδάλου και της διαπλοκής, ο Παπακωσταντίνου είναι ακόμη και για το ΠΑΣΟΚ υπόδικος και από την εικόνα της αθώας περιστεράς, το μόνο πιστοποιημένο είναι οι κουτσουλιές .

Η λίστα Λαγκάρντ, η προκλητική συγκάλυψη από την επιτροπή, η προσπάθεια να καλυφθεί ένας βασικός πρωταγωνιστής αυτής της συγκάλυψης ο Βενιζέλος, για να μην πέσει η κυβέρνηση, δεν είναι απλά δεδομένα και περιστατικά. Είναι καταστάσεις που διαμορφώνουν την κρίση του κόσμου και τον βάζουν απέναντι στην αλήθεια. Πιστεύω πως η υπόθεση λίστα Λαγκάρντ με ό,τι εξελίξεις θα υπάρξουν στο μέλλον, θα είναι καθοριστικής σημασίας για το πώς θα διαμορφωθούν τα πράγματα στο μέλλον.

http://www.koutipandoras.gr/

Δώσε θάρρος στον κεφαλαιοκράτη, να σου ανέβει στο κρεβάτι

Ανανδρανιστάκης Γ.

Στην ίδια έκθεση που παραδέχονται ότι καταδίκασαν έναν λαό στην ανέχεια, για να προλάβουν οι τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ομόλογα, στην ίδια αυτή έκθεση, με το ίδιο μελάνι, ζητούν να δοθεί η χαριστική βολή. Απαιτεί το ΔΝΤ να αυξηθούν οι τιμές σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες πρώτης ανάγκης και τούτο δεν είναι οικονομικός δογματισμός, δεν είναι καν διαστροφή, είναι επίδειξη πολιτικής δύναμης.

Τι είναι αυτό που δίνει σε κάποιον το θράσος να ζητάει από έναν λαό να ανεχθεί την εξόντωσή του; Διότι περί εξόντωσης πρόκειται. Αν περάσουν όσα ζητάει το ΔΝΤ, αν αυξηθεί από 11% έως 12,5% ο ΦΠΑ στα τρόφιμα, τα φάρμακα, το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αν συμβούν αυτά σε μια χώρα όπου το 40% του πληθυσμού είναι φτωχό ή απειλείται άμεσα από τη φτώχεια, ε τότε αδέρφια, θα θρηνήσουμε θύματα. Κυριολεκτικώς.

Επαναλαμβάνω: Πού βρίσκουν το θράσος να μας ζητούν να αποδεχτούμε την εξόντωσή μας; Καταρχάς τους το δίνουν οι κυβερνήτες μας, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης, που το μόνο που βρήκαν να πουν για τις αποκαλύψεις του ΔΝΤ ήταν ότι αυτά αφορούσαν το πρώτο Μνημόνιο και ότι εμείς τα διορθώνουμε από μόνοι μας τα λάθη, γι' αυτό και βλέπουμε φως στο βάθος του τούνελ. Εγώ πάντως στο βάθος του τούνελ δεν βλέπω κανένα φως, βλέπω μόνο τον Φώτη να κρατάει τα Μνημόνια με την ευλάβεια που κρατούσε ο Μωυσής τις πλάκες με τις δέκα εντολές.

Τους το καλλιεργούν το θράσος οι κυβερνήτες μας, τους το καλλιεργούμε όμως και εμείς, που έχουμε χωθεί στους καναπέδες μας και δεν ξεκολλάμε ούτε με λοστό. Ο συλλογισμός τους είναι απλός: Αυτοί που ανέχθηκαν τις αλλεπάλληλες μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, τα χαράτσια της ΔΕΗ, το ξεπούλημα του νερού και του ρεύματος, αυτοί οι ίδιοι θα δεχθούν και τις νέες αυξήσεις. Θα τους πιέσουμε, θα τους πατήσουμε, θα τους φτάσουμε στα όριά τους, να δούμε αν το πειραματόζωο θα αντέξει μέχρι το τέλος.

Κατόπιν τούτων, οι εκδοχές είναι δύο: Το πειραματόζωο ή θα τους δαγκώσει ή θα ψοφήσει.  

Πηγή: Εφημερίδα Αυγή

Έωλες διαβεβαιώσεις Βρούτση, υπό κατάρρευση ταμεία και συντάξεις

• Πετρόπουλος Α.

"Δεν θα υπάρξουν άλλες περικοπές στις συντάξεις", υποστήριξε χθες ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης στην αντιπροσωπεία των οργανώσεων συνταξιούχων που τον συνάντησαν στο πλαίσιο της πανελλαδικής κινητοποίησής τους για αποκατάσταση των συντάξεών τους και στήριξη της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, της υγείας και της πρόνοιας.

• Το 72% των συνταξιούχων του ΙΚΑ με συντάξεις από 350 έως 800 ευρώ

Την ίδια ώρα όμως που ο υπουργός δεσμευόταν για την απρόσκοπτη καταβολή των συντάξεων, αλλά και πως τα προβλήματα που προέκυψαν με το ΑΜΚΑ και το ΑΦΜ στην καταβολή συντάξεων θα εξαλειφθούν με την υλοποίηση του προγράμματος «Ήλιος», το οποίο θα παρουσιαστεί σήμερα, η οικονομική κατάσταση των μεγαλύτερων ασφαλιστικών ταμείων εμφανίζεται ολοένα και πιο εκρηκτική, λόγω της τεράστιας αύξησης της ανεργίας, της μείωσης των μισθών και της ανεξέλεγκτης αύξησης της μαύρης εργασίας.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά, το ΙΚΑ για το πρώτο 4μηνο του 2013 έχει ήδη λάβει το 46% της ετήσιας επιχορήγησης. Και αυτό παρά τη μεγάλη μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών που ακολούθησε τις (πέντε) διαδοχικές περικοπές των συντάξεων που έχει υποστεί την τελευταία (μνημονιακή) τριετία η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Για να "βγάλουν τη χρονιά", τα μεγαλύτερα ταμεία (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ) θα χρειαστούν επιπλέον ενίσχυση, η οποία όμως θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών, χωρίς να αποκλείεται κάτι τέτοιο να οδηγήσει σε νέες μειώσεις!

Τη δραματική μείωση που έχουν υποστεί οι συντάξεις τα τελευταία χρόνια αναδεικνύουν τα στοιχεία των Ασφαλιστικών Ταμείων και του υπουργείου Εργασίας. Σύμφωνα με αυτά, περίπου 850.000 (ή το 72%) συνταξιούχοι του ΙΚΑ διαβιούν με συντάξεις (κύρια και επικουρική) που κυμαίνονται μεταξύ 350 και 800 ευρώ. Οι λεγόμενες μεσαίες και ακόμα περισσότερο οι υψηλές συντάξεις είναι υπό εξαφάνιση, καθώς: περίπου 125.000 λαμβάνουν συντάξεις μεταξύ 800 και 1.000 ευρώ, 140.000 από 1.000 έως 1.400 ευρώ, 58.000 από 1.400 ευρώ έως 2.000 και μόλις 2.100 λαμβάνουν συντάξεις πάνω από 2.000 ευρώ.

Να σημειωθεί ότι στη χθεσινή συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας παραβρέθηκαν οι Χρ. Μπουρδούκης, αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων (ΠΟΠΣ), Δ. Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ ΕΤΑΜ, Μ. Ραλλάκης, γραμματέας της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ ΕΤΑΜ, Χρ. Γκαγκατσά, εκπρόσωπος υπαλλήλων Ταμείου Αγροτικής Τράπεζας, Π. Βασιλόπουλος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων ΟΣΕ κ.ά.

Πηγή : Εφημερίδα Αυγή

Σκάσε και πλήρωνε

Του Θανάση Καρτερού

Το ΔΝΤ μετανιώνει, αν και με όχι πολύ μεγάλο ζήλο, για το πρόγραμμα σωτηρίας που χαντάκωσε την Ελλάδα. Η Κομισιόν όμως δεν μετανιώνει και δηλώνει ότι διαφωνεί, και μάλισταθεμελιωδώς, με όποιον μετανιώνει. Και ο Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας επίσης δεν μετανιώνει για τίποτε - όλα όσα κάναμε στην Ελλάδα καλώς καμωμένα, δηλώνει αυτός.

Το ΔΝΤ πάντως μετριάζει τη μετάνοιά του, γιατί όπως λέει, με όσα έκαναν στην Ελλάδα έδωσαν χρόνο στην Ευρώπη να προετοιμαστεί για όσα έρχονταν. Η Κομισιόν πάλι λέει περίπου τα ίδια - αν κάναμε κούρεμα το 2010, όπως διατείνεται το ΔΝΤ, θα πάθαινε ζημιά η Ευρώπη. Ενώ με όσα κάναμε τη ζημιά την έπαθε κυρίως η Ελλάδα - αυτό εννοεί. Και για να συμπληρωθεί αυτή η ωραία ατμόσφαιρα, ο εκπρόσωπος της Λαγκάρντ έσπευσε να μειώσει ακόμα περισσότερο τον ζήλο της αυτοκριτικής μετά την αγριάδα της Κομισιόν.

Καλά και ενδιαφέροντα όλα αυτά και ακόμα καλύτερη η προσπάθεια να διερευνηθούν τα κίνητρα της μετάνοιας και της μη μετάνοιας και οι αντιθέσεις μετανοούντων και μη - υπάρχει πάπλωμα και σ' αυτόν τον καυγά. Τελικώς όμως αυτό που έχει σημασία είναι ότι, μεταξύ μετανοίας και μη μετανοίας, όλοι τους ομονοούν σε ένα ζήτημα: Η Ελλάδα τα πάει καλά με το πρόγραμμα προσαρμογής που της φορέσαμε και πρέπει να το συνεχίσει με μεγαλύτερο ζήλο.

Αυτό είπε η Λαγκάρντ, αυτό επαναλαμβάνουν οι εκπρόσωποι της Κομισιόν, αυτό εξηγεί σε κάθε ευκαιρία και ο Ντράγκι. Και επίσης, λάθος -ξελάθος, μετάνοια- ξεμετάνοια, αυτό λέει και ο δικός μας Σαμαράς. Ο οποίος καθόλου δεν δείχνει να μετανοεί για το γεγονός ότι μετάνιωσε που κάποτε επέκρινε τα Μνημόνια και την πολιτική που αυτά επιβάλλουν. Είναι μάλιστα τόσο αμετανόητος για τη μετάνοια, ώστε μας πληροφόρησε από τη Φινλανδία ότι από το Grexit περνάμε τώρα στο Greecovery - και γαμώ τις λέξεις δηλαδή.

Τούτων δοθέντων συνεχίζουμε στον ίδιο λάθος δρόμο, που δεν είναι και εντελώς λάθος, αλλά είναι λάθος να μην αναγνωρίζουμε ότι είναι και λίγο λάθος - για να μη μιλήσουμε για τα μεγάλα λάθη που κάναμε εμείς ως λαός και ως άνθρωποι, στα οποία συμφωνούν όλοι συν ο Πάγκαλος. Το ηθικό δίδαγμα; Αυτά που λες εγώ τ' ακούω βερεσέ - σκάσε και πλήρωνε...

Πηγή : Εφημερίδα Αυγή

Ν. Κοτζιάς: «Δεν υπάρχει Αριστερά χωρίς πολιτική συμμαχιών»

«Στην Ελλάδα δεν μπορούν να γίνουν μεγάλες αλλαγές χωρίς έναν ΣΥΡΙΖΑ, που να ξεπεράσει όμως τις παιδικές του ασθένειες» τονίζει σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Κοτζιάς, καθηγητής Πολιτικών Θεωριών των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου με τίτλο «Ελλάδα αποικία χρέους - Ευρωπαϊκή αυτοκρατορία και γερμανική πρωτοκαθεδρία».

 «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταλάβει ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει μόνο με το ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς τον πλούτο των άλλων δυνάμεων» τονίζει ο καθηγητής Κοτζιάς και προσθέτει: «Δεν υπάρχει Αριστερά χωρίς πολιτική συμμαχιών. Η Αριστερά πρέπει να ηγεμονεύει. Δεν μπορεί όμως να ηγεμονεύσει αν δεν έχει πολιτική συμμαχιών, αν δεν είναι φορέας ενός νέου πολιτισμού, αν δεν παίρνει τα πιο σύγχρονα επιτεύγματα να τα εκλαϊκεύσει, να στηρίξει την πλατύτερη μόρφωση του λαού».

 Σύμφωνα με τον καθηγητή Νίκο Κοτζιά «η Ελλάδα είναι μία χώρα αυξανόμενης εξάρτησης και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται παραπέμπουν στην αποικιοκρατία. Δεν είναι όμως μια αποικιοκρατία με την μπότα, αλλά μια αποικία της εποχής της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή με το χρέος». Eκτιμά δε ότι «θα υπάρξουν πολιτικές αποφάσεις για τη μείωση του χρέους», πιθανότατα μετά τις γερμανικές εκλογές. «Τα πράγματα πάνε τόσο άσχημα που θα υποχρεωθούν πάλι να παραβιάσουν τους κανόνες τους ή να πάρουν άλλα μέτρα, όπως επιμήκυνση, μείωση επιτοκίου ?κάποιο πακέτο που θα μειώνει τις απαιτήσεις από την Ελλάδα, αφού πήραν ότι ήθελαν» σημειώνει.

http://www.amna.gr

Λίγη Ζωή ακόμη..

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι βγαίνουν λιγότερο. Δεν έγιναν ξαφνικά σπιτόγατοι, ούτε ανακάλυψαν χόμπι που τους κρατούν στο σπίτι. Σύμφωνοι, τα χρήματα μειώνονται, ακόμη χειρότερα αν είσαι άνεργος. Αυτό που τους κρατά όμως μέσα είναι καθαρά η πεσμένη τους ψυχολογία. 

Ακόμη κι αυτοί που έχουν την διάθεση να διασκεδάσουν το κάνουν σχεδόν ενοχικά. Δεν ξέρω αν είναι λόγω ότι νιώθουν άσχημα που μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι και όχι ο διπλανός τους. Ή απλά αυτομαστιγώνονται, γιατί η διασκέδαση θεωρείται πολυτέλεια και οι νεοφιλελεύθερες πόρνες τους έπεισαν ότι δεν δικαιούνται να αισθάνονται χαρά ή ευχαρίστηση.

Η αλλοτρίωση μέσω της εργασίας έρχεται ότι ηλικία κι αν έχεις. Μπορεί να δουλεύεις καταπιεστικά οχτάωρα ή εξουθενωτικά δεκάωρα (και βάλε) και πάλι να μην μπορείς να ζήσεις. Όχι να επιβιώσεις, να ζήσεις. Αν και ο Βαρβιτσιώτης το είπε ξεκάθαρα: “Αν δεν έχεις να πληρώσεις, πουλάς το σπίτι“. Άρα, ότι βγάζεις θα πρέπει να το δίνεις σ’ αυτούς, σε φόρους, σε χαράτσια, στα κέρατα τα δίφορα.

Είναι πολυτέλεια να θες να ζήσεις ρε! Είναι δυνατόν να θες να πας θέατρο, σε συναυλία, μια εκδρομή,  να αγοράσεις ένα βιβλίο, έναν δίσκο ή καινούρια ρούχα; Δεν τα δικαιούσαι. Ακόμα και αυτές τις μικρές -καταναλωτικές- προτιμήσεις, που δίνουν πρόσκαιρη ευχαρίστηση, είναι απαγορευμένα για σένα. Κι αν οι καπιταλιστές θα σε ευλογούσαν να τα αγοράσεις πριν, τώρα έγιναν τόσο αλαζόνες και επιθετικοί, που θέλουν απλά τα-λεφτά-σου. Χωρίς μεσάζοντες.

Η νεοφιλελεύθερη γλώσσα, όλα αυτά που μας χάριζαν μικρή απόλαυση στην ζωή μας, τα βάφτισε αμαρτίες. Λειτουργεί με όρους λατρείας. Υπέφερε επίγεια και θα ανταμειφθείς στην…άλλη ζωή. Μάλιστα θεωρούμε ως  φυσιολογικό να δουλεύουμε απλά για να τους τα δίνουμε νταβατζιλίκι. Γίνεται συνήθεια  να δουλεύεις ως στρατιωτάκι που πληρώνει, για να του παρέχεται άδεια να κινείται μέσα στο σύστημα, απλά για να υπάρχει.

Πλέον, από το να κάνεις παιδιά ως το να μορφωθείς, όλα υπολογίζονται ως έξοδα, που μάλιστα πολλές φορές, θεωρούνται αχρείαστα και σε βγάζουν από τον έναν και μοναδικό στόχο που πρέπει να έχεις: Την επιβίωση. Κάποιοι πιστεύουν ακόμη τα ψέματα της συγκυβέρνησης, άλλοι ελπίζουν “πως τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα“. Λίγοι έχουν κατανοήσει πραγματικά πως η ζωή μας πλέον εξαρτάται από το πόσο γρήγορα θα ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση, αλλά και όλες όσες μας θέλουν σκλάβους του ΔΝΤ. Μήπως και επανέλθει η διάθεση και το δικαίωμα για τις μικρές χαρές.

 

Γίνε και εσύ εφοπλιστής...Μπορείς!!!!

Βιομήχανοι, μεγαλογιατροί, δικηγόροι, καλλιτέχνες και πολιτικοί «το παίζουν» εφοπλιστές για να ξεφύγουν από το ΣΔΟΕ

Με ευθύνη της κυβέρνησης μετά το ρουσφέτι στους εφοπλιστές, επιτήδειοι παριστάνουν και αυτοί τους πλοιοκτήτες για να φοροδιαφεύγουν και να ζουν μία χλιδάτη ζωή. Την ώρα που οι περισσότεροι Ελληνες δοκιμάζονται από την άγρια λιτότητα που πλήττει τη χώρα αυτοί που έκλεβαν το κράτος συνεχίζουν την ίδια πρακτική ανενόχλητοι, αφού η κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών δεν δείχνουν καμία διάθεση να τους εντοπίσουν και να τους τιμωρήσουν παραδειγματικά.

Οι επιτήδειοι επειδή είδαν πως οι παλιότερες μέθοδοι δεν περνούν πλέον αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το ρουσφέτι του υπουργείο Οικονομικών στους εφοπλιστές και παίρνουν το περίφημο ροζ χαρτάκι εισαγωγής ναυτιλιακού συναλλάγματος με το οποίο εξασφαλίζουν φορολογική ασυλία και αντί να πληρώνουν στην Εφορία 45% πλήρωναν μόνο 5%, ενώ την ίδια ώρα κάνουν βόλτες με τα πολυτελή κότερα τους έχοντας εξασφαλίσει απαλλαγή από δασμούς και ΦΠΑ στην αγορά των σκαφών τους.

Βιομήχανοι, γιατροί, δικηγόροι, καλλιτέχνες και πολιτικοί είναι να παριστάνουν στα χαρτιά τους εφοπλιστές όπως αναφέρει το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ. Τώρα το ΣΔΟΕ και αφού έχουν χαθεί για ακόμα μία φορά τόσα χρήματα για τα κρατικά Ταμεία, υποστηρίζει πως αναζητά πόρτα – πόρτα αυτές τις εταιρείες με τους μαϊμού εφοπλιστές, ενώ σύμφωνα με το δημοσίευμα έχουν στοχοποιήσει πάνω από 500 «ναυτιλιακούς πράκτορες» και «ναυλομεσίτες»

Οι έρευνες αφορούν

• 188 άτομα που έχουν έδρα στην Κόστα
• 27 στην Κύμη
• 30 στην Βόρεια Ελλάδα

Σύμφωνα με αυτά, σχεδόν μια στις 2 ναυτιλιακές που είχαν ιδρυθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ήταν μαϊμού.

Το περιοδικό αναφέρει και δύο παραδείγματα με γνωστό βιομήχανο ζύμης ο οποίος εμφάνιζε έσοδα από ναυτιλιακό συνάλλαγμα εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και όταν του ζητήθηκαν τα δικαιολογητικά διέγραψε το σκάφος του από την κατηγορία των ενοικιαζόμενων και το πούλησε!

Το άλλο είναι ακόμα πιο γελοίο! Στην Κέρκυρα, βρέθηκαν 2 πλοιοκτήτες που η μόνη τους επαγγελματική δραστηριότητα ήταν να ναυλώνει ένας το σκάφος της εταιρείας του άλλου! Σα να πήγαινε δηλαδή ο ένας τον άλλο βόλτα!

Πηγή: iefimerida.gr 

Tρία βήματα που ενισχύουν τον μεταβολισμό -Λιγότερα κιλά, περισσότερη υγεία

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι δεν έχουν καλό μεταβολισμό και γι' αυτό παχαίνουν. Πρόκειται για μύθο. Ο μεταβολισμός δεν είναι κάτι σταθερό και μπορεί να ενισχύεται ή να επιβραδύνεται ανάλογα με τον τρόπο ζωής που επιλέγει ο καθένας.
Τρία απλά βήματα για την ενίσχυση του μεταβολισμού:
1. Ασκήσεις με βάρη: Οι ασκήσεις με βάρη τονώνουν τους μύες μας και αυτό σημαίνει ότι όσους περισσότερους μύες έχετε τόσο πιο πολλές θερμίδες θα καίτε.
Μην μπερδεύεστε όμως, δεν πρόκειται να πάρετε όγκο κάνοντας ασκήσεις με βάρη, διότι οι γυναικείες ασκήσεις χρειάζονται πολύ λίγο βάρος το οποίο δεν πρόκειται να σας κάνει ογκώδεις.
Κάντε πρώτα ασκήσεις με βάρη και μετά αερόβια γυμναστική: Έρευνες έχουν δείξει πως όσοι κάνουν ασκήσεις με βάρη πριν την αερόβια γυμναστική τους, καίνε περισσότερο λίπος από αυτούς που δεν έκαναν ανάλογες ασκήσεις.
2. Βάλτε τα μπαχαρικά και τα καυτερά φαγητά στη διατροφή σας: Εάν σας αρέσουν τα καυτερά βρήκατε έναν ακόμα τρόπο για να ενισχύσετε το μεταβολισμό σας. Για παράδειγμα, η καυτερή μουστάρδα μπορεί να ενισχύσει τον μεταβολισμό σας μέχρι και 20%.
3. Να πίνετε πολύ νερό: Έρευνες έχουν δείξει πως αυτοί που πίνουν γύρω στα 10-12 ποτήρια νερό την ημέρα, κάνουν περισσότερες καύσεις από αυτούς που πίνουν γύρω λιγότερα από 8 ποτήρια νερό την ημέρα. Πηγή myworld.gr via http://www.iefimerida.gr

 

Το Μανιφέστο των Λαών

Οι άμεσες κοινές προτεραιότητές μας για μια δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική και φεμινιστική Ευρώπη

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ,

ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!

Η Ευρώπη στέκεται στην άκρη του γκρεμού, αντικρίζοντας την άβυσσο. Οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν τους λαούς της Ευρώπης στη φτώχεια, περιορίζουν τη δημοκρατία, και κατεδαφίζουν τα κοινωνικά δικαιώματα. Οι διευρυνόμενες ανισότητες βάζουν σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή. Η καταστροφή του περιβάλλοντος χειροτερεύει, ενώ ανθρωπιστικές κρίσεις ρημάζουν τις χώρες που πλήττονται πιο έντονα.

Η ευρωπαϊκή ολιγαρχία χρησιμοποιεί όλο και πιο αυταρχικές μεθόδους για να στηρίξει ένα αποτυχημένο νεοφιλελεύθερο σύστημα, παρόλη τη διάχυτη αντίσταση και διαμαρτυρία. Η δημοκρατία και η ειρήνη βρίσκονται υπό απειλή. Οι διακρίσεις με βάση τη θρησκευτική μισαλλοδοξία, το ρατσισμό, την ομοφοβία, το σεξισμό και τον εθνικισμό αναπτύσσονται και η κρίση βαθαίνει καθημερινά. Η ίδια η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται σήμερα σε κίνδυνο, ενώ οι τρέχουσες πολιτικές αδυνατίζουν την αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών.

Η πιο επείγουσα προτεραιότητά μας, είναι οικοδομήσουμε την Ευρωπη στη βάση της ισότητας, της αλληλεγγύης και της αυθεντικής δημοκρατίας. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι κυβερνήσεις εξυπηρετούν τώρα τα συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών αγορών, χωρίς σεβασμό στη λαϊκή κυριαρχία. Πρέπει να τεθούν υπό δημοκρατικό έλεγχο, ακριβώς όπως το δημόσιο συμφέρον πρέπει να κυριαρχήσει και να αντιμετωπιστούν οι οικολογικές και κοινωνικές ανάγκες. Βασίζουμε τις διεκδικήσεις μας για μια δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική και φεμινιστική Ευρώπη σε αυτές τις αρχές, σε αλληλεγγύη με τους λαούς του κόσμου.

Ι) Να τελειώνουμε με τη σκλαβιά του χρέους

Το δημόσιο χρέος προέρχεται από οικονομικές και πολιτικές επιλογές που βρίσκονται ακόμη στην ατζέντα των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Δεκαετίες αντιδραστικών φορολογικών πολιτικών έχουν συνειδητά οδηγήσει στον υπερβολικό πλουτισμό μιας μικρής μειοψηφίας, ενώ τα δημόσια έσοδα έχουν μειωθεί και δημόσιοι οργανισμοί χρησιμοποίησαν το δημόσιο χρήμα για να σώσουν χρεοκοπημένες τράπεζες. Οι πολιτικές λιτότητας έχουν εξαντλήσει το είσοδημα των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων, επιδεινώνοντας την ύφεση. Η κερδοσκοπία με τα κρατικά ομόλογα είναι συνήθης για τις ιδιωτικές τράπεζες, ενώ η δημόσια χρηματοδότηση στιγματίστηκε από τη διαφθορά και τη διαπλοκή μεταξύ των εκλεγμένων εκπροσώπων και των ιδιωτικών συμφερόντων.

Επιπλέον, σε πολλές χώρες το ιδιωτικό χρέος, σε αντίθεση με το κρατικό, οφείλεται στο δανεισμό των νοικοκυριών, που προωθήθηκε επιθετικά από τον χρηματοπιστωτικό τομέα και τις κυβερνήσεις, προκειμένου να αντισταθμιστεί η στασιμότητα των πραγματικών μισθών την ώρα που ανέβαιναν οι τιμές.

Τα μέτρα που πάρθηκαν από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις κυβερνήσεις είναι σχεδιασμένα για να αναγκάσουν τους λαούς να πληρώσουν αυτό το χρέος. Και όμως, σε μεγάλο βαθμό αυτό το χρέος μπορεί να θεωρείται παράνομο, αφού έχει συσσωρευθεί σε βάρος του κοινού καλού. Είναι ξεκάθαρο ότι πολλές χώρες δεν θα είναι ποτέ σε θέση να ξεπληρώσουν το χρέος τους.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι πάνω από την εξυπηρέτηση του χρέους και οι ανθρώπινες ανάγκες πάνω από τα κέρδη! Επειγόντως απαιτούμε πανευρωπαϊκά μέτρα που θα ελευθερώσουν τους λαούς από την πίεση των χρηματοπιστωτικών αγορών και τις πολιτικές λιτότητας. Πρέπει να αλλάξουν οι δημοσιονομικές, φορολογικές και νομισματικές πολιτικές ώστε να εξουδετερωθεί η παγίδα του χρέους.

Τα κοινά και επείγοντα αιτήματά μας:

1. Άμεση ακύρωση των μνημονίων που έχουν επιβληθεί από την τρόικα στις υπερχρεωμένες χώρες. Επίσης, επιλεκτική ακύρωση μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους, χωρίς να πληγούν τα συμφέροντα των μικρών ομολογιούχων, καταθετών και συνταξιούχων. Οι τράπεζες και ο χρηματοπιστωτικός τομέας πρέπει να αναλάβουν το δικό τους μερίδιο απωλειών. Τα ποσά που πρέπει να ακυρωθούν πρέπει να καθοριστούν δημοκρατικά. Σε αυτό το πλαίσιο, ο λογιστικός έλεγχος του χρέους από οργανώσεις πολιτών μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο.
2. Να ανασταλούν οι αποπληρωμές μέχρι οι πληθυσμοί να προστατεύονται από τη φτώχεια και την ανεργία που χειροτερεύουν, μέχρι να διασφαλιστούν η οικονομική ανάπτυξη και η οικολογική μετάβαση, μέχρι να ενισχυθούν οι δημόσιες υπηρεσίες, τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα.
3. Πρέπει να θεσπιστεί ένας εφάπαξ φόρος πλούτου για το πλουσιότερο τμήμα του πληθυσμού.
4. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα –και άλλα δημόσια ευρωπαϊκά τραπεζικά ιδρύματα– πρέπει να υποχρεούνται να δανείζουν απευθείας σε κράτη με χαμηλό επιτόκιο και υπό δημοκρατικό έλεγχο, χωρίς τους όρους που επιβάλλονται από νεοφιλελεύθερα προγράμματα «μεταρρυθμίσεων».

ΙΙ) Προς μια οικολογική και κοινωνική Ευρώπη: ανατροπή της λιτότητας!

Σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα στα νότια και ανατολικά άκρα της, έχουν επιβληθεί σκληρές πολιτικές λιτότητας, δήθεν για την αποπληρωμή και τη μείωση του χρέους. Ολόκληροι πληθυσμοί είναι υπερχρεωμένοι, οι δημόσιες δαπάνες περικόπτονται δραματικά σε ουσιώδεις τομείς, ενώ υποβαθμίζονται πολύτιμες επενδύσεις στους τομείς της έρευνας και της βιομηχανικής δραστηριότητας που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε μια κοινωνική και οικολογική μετάβαση.

Αυτές οι πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τις κυβερνήσεις δημιουργούν ένα καθοδικό σπιράλ, συμβάλλουν στα ελλείμματα, τα χρέη, την ανεργία και τη φτώχεια, εντείνοντας παράλληλα την οικολογική κρίση και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Στο μεταξύ, μια μικρή μειοψηφία συνεχίζει να πλουτίζει.

Σήμερα, περισσότερο από το μισό του ευρωπαϊκού πλούτου ανήκει στο 10% του πληθυσμού. Οι κυρίαρχες πολιτικές είναι συνειδητά σχεδιασμένες για τη διατήρηση των ανισοτήτων αυτών, καθώς και του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, το οποίο καταστρέφει τον πλανήτη και υπονομεύει τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Διεκδικούμε την πλήρη αντιστροφή αυτών των πολιτικών, ένα διαφορετικό κοινωνικό μοντέλο που θα διασφαλίζει την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, τη δίκαιη κατανομή του πλούτου, την οικολογική βιωσιμότητα και την προστασία των κοινών αγαθών.

Τα κοινά και επείγοντα αιτήματά μας:

1. Ανατροπή της λιτότητας τώρα: Οδηγεί την Ευρώπη βαθύτερα στην ύφεση. Ακύρωση ή άσκηση βέτο στις συνθήκες και τους κανονισμούς που τη στηρίζουν, όπως το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας, το Πακέτο Έξη Μέτρων (Six Pack), το Πακέτο Δύο Μέτρων (Two Pack) ή το Σύμφωνο για την Ανταγωνιστικότητα που βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση. Οι εμπορικές ανισορροπίες μέσα στη Νομισματική Ένωση πρέπει να μειωθούν με τη ρύθμιση της πολιτικής των πλεονασματικών χωρών και όχι με την επιβολή λιτότητας στις ελλειμματικές χώρες. Η δημοσιονομική πολιτική θα πρέπει να παραμείνει μια δημοκρατική επιλογή.
2. Διασφάλιση της φορολογικής δικαιοσύνης με ένα δίκαιο, σταθερό και προοδευτικό σύστημα φορολόγησης των εισοδημάτων, του πλούτου και των κερδών των επιχειρήσεων, με κατώτερα ποσοστά που θα τηρούνται αποτελεσματικά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Να παγώσει η αύξηση των φόρων κατανάλωσης (ΦΠΑ κ.λπ.) και να μειωθούν δραστικά στα βασικά αγαθά. Να καταργηθούν οι «φορολογικοί παράδεισοι» και να ενισχυθούν τα μέτρα κατά της φορολογικής απάτης, της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής
3. Να αναπτυχθούν δημόσια ευρωπαϊκής κλίμακας επενδυτικά προγράμματα με κοινωνικό έλεγχο, για την κοινωνική και οικολογική μετάβαση. Η μετάβαση αυτή πρέπει να βασίζεται σε μια βιομηχανική και αγροτική πολιτική που αντιμετωπίζει την οικολογική κρίση, καθώς και την ανάγκη να δημιουργηθούν εκατομμύρια ποιοτικές θέσεις εργασίας σε οικολογικά βιώσιμες και κοινωνικά χρήσιμες δραστηριότητες με βάση το δημόσιο συμφέρον. Σε αυτό το πλαίσιο κύριο ρόλο έχουν οι δημόσιες επενδύσεις για την εκπαίδευση, την ενεργειακή μετάβαση, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τη διατροφική κυριαρχία. Παράλληλα, απαιτείται η μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών και των κοινωνικά και οικολογικά βλαβερών δαπανών. Οι προϋπολογισμοί της ΕΕ και των εθνικών κρατών θα πρέπει να αναπροσανατολιστούν προς αυτή την κατεύθυνση.
4. Ενίσχυση και ανάπτυξη των κοινωνικών και οικολογικών αγαθών, επαναπροσδιορισμός και επέκταση των δημόσιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων της υγείας, της επιστημονικής έρευνας, της εκπαίδευσης, της φροντίδας των μικρών παιδιών, των μεταφορών και της ενέργειας, του νερού, της πληροφορίας και του πολιτισμού, της κατοικίας με ευθύνη του δημοσίου κ.λπ. Να σταματήσει κάθε ιδιωτικοποίηση αυτών των υπηρεσιών και να κατοχυρωθεί η δημόσια ή συνεργατική ιδιοκτησία τους, καθώς και η δημοκρατική διεύθυνσή τους.

ΙΙΙ) Δικαιώματα για όλους και όλες: όχι στη φτώχεια και την επισφάλεια!

Οι πολιτικές λιτότητας αποτελούν επίθεση στα οικονομικά και κοινωνικά μας δικαιώματα και διαλύουν την κοινωνική προστασία. Οδηγούν σε πτώση του βιοτικού επιπέδου και σε ορισμένες χώρες προκαλούν μαζικές κρίσεις επιβίωσης. Οι συνέπειες είναι μαζική ανεργία, καθώς και σοβαρή υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας. Με τη σειρά τους, οδηγούν σε απαράδεκτες αυξήσεις της φτώχειας. Σήμερα, 120 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ είναι φτωχοί.

Στο σημερινό πλαίσιο της κρίσης, αυτά τα μέτρα προχωρούν ακόμα περισσότερο. Επιτίθενται στα εργασιακά δικαιώματα και στο ρόλο των συνδικάτων, στον οποίο περιλαμβάνεται η ικανότητα των εργαζομένων να οργανώνονται και να διαπραγματεύονται συλλογικά. Επιβάλλουν την ανταγωνιστικότητα ως αρχή για να διασπούν τους λαούς, αυξάνουν τα κέρδη, μειώνουν τους μισθούς και εμπορευματοποιούν τη φύση και τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Ταυτόχρονα, οι συνθήκες του ελευθέρου εμπορίου εντείνουν το κοινωνικό, οικολογικό και δημοσιονομικό ντάμπινγκ.

Πλήττονται περισσότερο αυτοί που ζουν σε συνθήκες επισφάλειας, όπως εργάτες και άνεργοι, ανάπηροι και χαμηλοσυνταξιούχοι. Μεταξύ αυτών, οι γυναίκες, οι νέοι και οι μετανάστες είναι στην πρώτη γραμμή. Οι γυναίκες ιδιαίτερα πλήττονται από τις επιθέσεις στα εργασιακά δικαιώματα, ενώ επίσης υποχρεώνονται να αναπληρώνουν την κατεδάφιση των δημόσιων υπηρεσιών με απλήρωτη εργασία φροντίδας. Οι μετανάστες στερούνται βασικών δικαιωμάτων, ενώ μια ολόκληρη γενιά νέων στην Ευρώπη υφίσταται πρωτοφανή ανεργία και κοινωνικό μαρασμό.

Απαιτούμε κάθε άνθρωπος να έχει ουσιαστικά δημοκρατικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Τα κοινά και επείγοντα αιτήματά μας:

1. Επαναφορά του δικαιώματος της συλλογικής διαπραγμάτευσης και κατοχύρωση της συλλογικής δράσης. Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων που απειλούνται από τα πακέτα λιτότητας. Εγγύηση της δημοκρατίας στο χώρο εργασίας, ως θεμελιώδους εργασιακού δικαιώματα. Σεβασμός στα κριτήρια της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Χάρτας, που πρέπει να εφαρμόζονται σε όλους τους εργαζόμενους και εργαζόμενες, περιλαμβανομένων των μεταναστών. Να σταματήσει η επισφαλής εργασία.
2. Να τερματιστεί το κοινωνικό και μισθολογικό ντάμπινγκ στην Ευρώπη και τον κόσμο. Να δημιουργηθεί κοινό έδαφος για τις συλλογικές εγγυήσεις στην Ευρώπη, που να διασφαλίζει υψηλού επιπέδου συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και οικονομικά δικαιώματα, περιλαμβανομένων αυτών που περιλαμβάνουν οι διεθνείς συμφωνίες.
3. Αύξηση των μισθών, θέσπιση ενός επαρκούς ελάχιστου μισθού για κάθε εργαζόμενο, που θα καθορίζεται από το νόμο ή δεσμευτική συλλογική σύμβαση σε κάθε χώρα, και ελάχιστου εισοδήματος που να εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση. Μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μείωση των μισθών και εξασφάλιση δίκαιης κατανομής της απλήρωτης εργασίας-φροντίδας. Προώθηση της ποιοτικής και αειφόρου απασχόλησης για όλους και όλες με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Να μειωθεί δραστικά η διαφοροποίηση μισθών στην ίδια επιχείρηση.
4. Να προστατεύεται το δικαίωμα στην αξιοπρεπή στέγαση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και γενικά για όλους τους ανθρώπους. Να διασφαλιστεί η αποτελεσματική πρόσβαση στην προληπτική ιατρική φροντίδα και στην ποιοτική ιατρική περίθαλψη για όλους και όλες.
5. Επιβολή ισότητας στους μισθούς, τις συντάξεις και την εξέλιξη της σταδιοδρομίας των γυναικών και των ανδρών, απαγόρευση των διακρίσεων στο χώρο εργασίας λόγω φύλου, εθνοτικής καταγωγής, εθνικότητας ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Να υπάρχει δραστική αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών.
6. Να ενισχυθεί η κοινωνική και πολιτική ένταξη των μεταναστών και μεταναστριών. Να σταματήσει η πολιτική της εγκληματοποίησης τωνμεταναστών και των προσφύγων. Να διασφαλιστούν ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες και παροχή ασύλου στους πτόσφυγες, να κλείσουν τα στρατόπεδα κράτησης και να καταργηθεί η Frontex.

IV) Για μια δημοκρατική οικονομία: οι τράπεζες να τεθούν στην υπηρεσία του δημόσιου συμφέροντος

Η κατάρρευση του ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος το 2008 δεν ήταν ένα ατύχημα, αλλά, αντίθετα, άμεση συνέπεια της χρηματοδότησης που εξυπηρετεί αποκλειστικά τους μετόχους και τους κερδοσκόπους σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι κυβερνήσεις έχουν επιτρέψει και ενθαρρύνει αυτό το σύστημα με το να συναινούν σε κάθε απαίτηση της χρηματιστικής βιομηχανίας. Πολλά δημόσια ή συνεταιριστικά πιστωτικά ιδρύματα, που παλιότερα χρηματοδοτούσαν χρήσιμες περιφερειακές δραστηριότητες, έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Στο μεταξύ, η απουσία ρυθμίσεων έχει επιτρέψει σε εγκληματικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο να ξεπλένουν χρήμα και να επενδύουν ελεύθερα τα τεράστια κέρδη τους.

Οι κυβερνήσεις ανταποκρίθηκαν στην κρίση εισφέροντας δισεκατομμύρια ευρώ για διασώσεις τραπεζών σε βάρος των φορολογούμενων και ενίσχυσαν τη χρηματιστική βιομηχανία χωρίς όρους, εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο την ασυδοσία των ιδιωτικών τραπεζών ακόμη περισσότερο.

Για να σταματήσει η τραπεζική βιομηχανία να απειλεί το δημόσιο συμφέρον, την κοινωνία και το περιβάλλον, πρέπει να περικοπεί η ισχύς των χρηματιστικών ιδρυμάτων μέσω της αυστηρής ρύθμισης και του δημόσιου και δημοκρατικού ελέγχου των τραπεζών.

Τα κοινά και επείγοντα αιτήματά μας:

1. Να αναθεωρηθούν οι δυσανάλογες χρηματοδοτήσεις στις ιδιωτικές τράπεζες και να ασκηθεί δημόσιος έλεγχος στις πτωχεύσεις τραπεζών, ώστε να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνία. Οι μερισματούχοι των χρεοκοπημένων τραπεζών, καθώς και οι πιστωτές πρέπει να αναλάβουν το μερίδιό τους στις απώλειες. Οι τράπεζες που διασώζονται πρέπει να κοινωνικοποιούνται.
2. Επιβολή ισχυρών και εκτελεστών ρυθμίσεων στις τράπεζες και άλλα χρηματιστικά ιδρύματα. Να επιβληθεί πλήρης διαχωρισμός των εμπορικών και επενδυτικών τραπεζών. Να απαγορευτούν οι «φορολογικοί παράδεισοι» και οι «άτυπες» οικονομικές δραστηριότητες. Να καταργηθούν οι κανόνες μυστικότητας των τραπεζών. Να φορολογηθούν οι τραπεζικές συναλλαγές και να αποκατασταθεί ο έλεγχος στις εισροές και εκροές κεφαλαίων. Να διαχωριστούν οι τράπεζες που είναι «πολύ μεγάλες για να αποτύχουν».
3. Να επιβληθεί δημοκρατική επιτήρηση των τραπεζών και των χρηματιστικών ιδρυμάτων. Να κατευθύνεται η πίστη προς δραστηριότητες δημιουργίας θέσεων εργασίας που ενθαρρύνουν την κοινωνική και οικολογική ανάπτυξη. Να δοθούν προτεραιότητα και κίνητρα για κοινωφελή πιστωτικά συστήματα που θα είναι δημόσιας και συλλογικής ιδιοκτησίας.

Να ξεσηκωθούμε για τη δημοκρατία!

Οι τρέχουσες εξελίξεις στην Ευρώπη αποτελούν κατηγορηματική άρνηση της δημοκρατίας. Όχι μόνο φιμώνεται η δημοκρατική αντιπαράθεση, αλλά αυξάνεται η καταστολή ενάντια στα κοινωνικά κινήματα και ενθαρρύνονται οι διαιρέσεις μεταξύ του λαού και μεταξύ των χωρών. Το προβλέψιμο αποτέλεσμα είναι η άνοδος ρατσιστικών, ακροδεξιών ή φασιστικών κινημάτων, καθώς η απογοήτευση μέρους των λαϊκών στρωμάτων κατευθύνεται ενάντια στους μετανάστες, τις μειοψηφίες ή άλλους ευρωπαϊκούς λαούς. Ο καλύτερος τρόπος για να αναχαιτιστούν αυτά τα αντιδραστικά κινήματα είναι μαζικοί και συντονισμένοι αγώνες για να τερματιστεί η λιτότητα.

Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν: Ευθύνη μας είναι να αλλάξουμε το συσχετισμό δύναμης ώστε να τις εφαρμόσουμε και να οικοδομήσουμε γνήσια πολιτική, κοινωνική και οικονομική δημοκρατία στην Ευρώπη.

• Γιατί αρνούμαστε να μας κυβερνά μια αυτοδιορισμένη ευρωπαϊκή ολιγαρχία.
• Γιατί αρνούμαστε την εκμετάλλευση του λαού και της φύσης στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.
• Γιατί αρνούμαστε το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε πολεμικές συγκρούσεις και μιλιταριστικές επεμβάσεις.
• Γιατί αρνούμαστε την εκμετάλλευση και την καταπίεση των γυναικών και αγωνιζόμαστε για τη ρήξη με το πατριαρχικό σύστημα.
• Γιατί θέλουμε αληθινή δημοκρατία, αληθινή συμμετοχή και λαϊκή κυριαρχία.
• Γιατί θέλουμε μια κοινωνία που δίνει προτεραιότητα στις οικολογικές και κοινωνικές ανάγκες.
• Οικοδομούμε ένα ενωμένο κίνημα για μια δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική και φεμινιστική Ευρώπη!
• Υποστηρίζουμε και ενισχύουμε αμοιβαία τους αγώνες!
• Υποσχόμαστε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αγωνιστούμε μαζί για να κάνουμε πραγματικότητα τις διεκδικήσεις μας, μέσα από δράσεις ανά χώρα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο!

H Εναλλακτική Σύνοδος στην Αθήνα στις 7 και 8 Ιουνίου 2013 θα είναι ένα αποφασιστικό βήμα προς αυτή την κατέυθυνση.

Το Μανιφέστο των Λαών θα παρουσιαστεί σε πανηγυρική εκδήλωση στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ, στις 7 Ιουνίου, στις 6 μ.μ.