Σε βέβαιο θάνατο οδηγείται ο Σακκάς – διαβάστε την ιατρική διάγνωση

Σε βέβαιο θάνατο οδηγείται ο Κωνσταντίνος Σακκάς ο οποίος διανύει την 31 ημέρα απεργίας πείνας σύμφωνα με την διάγνωση που εξέδωσε η παθολόγος που τον εξέτασε χθες στο Γενικό Κρατικό της Νικαίας όπου νοσηλεύεται. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η παθολόγος “είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι η συνέχιση της αποχής του από το φαγητό θα οδηγήσει σε βέβαιο θάνατο”

Διαβάστε όλη την διάγνωση που εξέδωσε η παθολόγος που εξέτασε τον Κωνσταντίνο Σακκά

http://www.koutipandoras.gr/

Εικονική Σαμαρικότητα

Οι άνθρωποι ποτέ δεν λένε τόσα ψέματα, όσα μετά το κυνήγι, στη διάρκεια του πολέμου και πριν τις εκλογές.

(Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός καγκελάριος)

Εμείς μάλλον βρισκόμαστε κάπου ανάμεσα και στα τρία.

Τον περασμένο Απρίλιο, το ζευγάρι των σωτήριων δυνάμεων του τόπου, ο Αντώνης της καρδιάς μας και ο Βαγγέλης του εντέρου μας, έκοβαν κορδέλες στο Ζευγολατιό χειροκροτούμενοι από δανεικούς εργάτες.

Τον Μάιο το τρίο Στούτζες της κυβέρνησης “μείωνε” τον ΦΠΑ, συζήταγε για ένα νομοσχέδιο κατά του ρατσισμού που ποτέ δεν ήθελε, και πούλαγε τρελίτσα στους Κινέζους με το περίφημο πλέον σε όλο τον πλανήτη, Success Story.

Τον Ιούνιο “δεν έκλεινε την ΕΡΤ” ρίχνοντας μαύρο στις οθόνες όλων των Ελλήνων και μη, ενώ Βαγγέλας και Αντωνάκης πούλαγαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες στον Κουβέλη, την ώρα που τα είχαν βρει με τη μισή ΔΗΜΑΡ.

Εδώ και μήνες εξελίσσεται μία προανακριτική για να φανεί πως ερευνήθηκε η λίστα Λαγκάρντ, και παρά τα όσα αποκαλύπτονται για τις πομπές Βενιζέλου, ο πρόεδρος και οι μουτζαχεντίν της πρώην τρικομματικής, που συνεχίζει να κυβερνά ως δικομματική με τσόντα από τον υπο διάλυση τρίτο, ετοιμάζονται να τη ρίξουν στο βαθύ πηγάδι της Ιστορίας που ξέρουν μόνο οι ίδιοι να γράφουν.

Προχτές ο πρωθυπουργός της ακροδεξιάς κυβέρνησης, που κυβερνά με την ατζέντα της ναζιστικής ελάσσονος αντιπολίτευσης, υποδέχθηκε τον, Έλληνα (όπως θα έπρεπε), Γιάννη Αντετοκούμπο, που πρόσφατα εξασφάλισε την ελληνική ιθαγένεια, με τον νόμο που ο Σαμαράς επιθυμεί να καταργήσει.

Τις τελευταίες ημέρες, καθημερινά κι από ένας διαφορετικός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας παρέχει άσυλο στην αρρώστια της Χρυσής Αυγής, η οποία, ως γνωστόν, δεν είναι ναζιστική. Απλά θεωρεί τον Χίτλερ μέγα ηγέτη και μορφή που δεν έχει κριθεί ακόμα από την Ιστορία.

Κάθε μέρα κι ένα πυροτέχνημα. Κάθε πυροτέχνημα κι ένα ψέμα. Κι έτσι κυλάει η ζωή στο βασίλειο του Ελλαδιστάν. Εκεί που δεν πίπτει αλήθεια, αλλά σαρώνει το παραμύθι.

Στο ημερολόγιο ενός ανέργου ο Δημήτρης, 48 χρ., καταθέτει με ποιον ακριβώς τρόπο δεν υπάρχει ούτε μία από τις 4.400 θέσεις εργασίας για μάζεμα φράουλας στη Μανωλάδα για Έλληνες. Την ώρα που τα δημοσιεύματα κρεμάνε στα ματαλάκια για ακόμα μία φορά, πάνω από ενάμιση εκατομμύριο ανέργους, που δεν πάνε να κάνουν “τις βρώμικες δουλειές”.

Την ίδια ώρα, οι τσιφλικάδες στη Μανωλάδα, και στην κάθε Μανωλάδα, συμπληρώνουν το έργο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όσοι μετανάστες δεν στοιβάζονται στα περιβόητα “κέντρα φιλοξενίας”, όπου άμα είναι τυχεροί γλιτώνουν από τις απόπειρες αυτοκτονίας, τις απεργίες πείνας που αναγκάζονται να κάνουν και τις αιματηρές συμπλοκές, βρίσκονται βορά στα χέρια των δουλεμπόρων, που απολαμβάνουν τον αλληθωρισμό της ελληνικής κοινωνίας ανενόχλητοι.

Παράλληλα, ένας άνθρωπος βρίσκεται στη φυλακή εδώ και 31 μήνες, χωρίς δίκη, χωρίς να εκτίει κάποια ποινή, όντας υπόδικος. Ένας άνδρας, πληρώνει με τη ζωή του τις ιδέες του, χωρίς να έχει καταδικαστεί για κάτι, και αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει το μόνο του όπλο, το κορμί, όντας σε απεργία πείνας εδώ και 31 ημέρες. Ζητάει μόνο δίκαιη δίκη, υπερήφανος για τα πιστεύω του, και σ’ αυτό η κυβέρνηση αρκείτε να τον κατηγορήσει για αναρχία.

Όχι δεν είμαστε τρελοί. Όχι, δεν έχουμε όλοι κατάθλιψη, ούτε ελλιπή επαφή με την πραγματικότητα. Όχι δεν έχει έρθει το τέλος του κόσμου, κι εμείς δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε κάπου ανάμεσα στους τίτλους. Το δικό τους τέλος έχει έρθει. Κι αυτό δεν θα το αποφύγουν με όσα ψέματα κι αν πουν. Όσες αλήθειες κι αν παραχαράξουν.

http://rebeliskos.wordpress.com via http://tvxs.gr/

Τα παιδιά και η μαμά Ελλάς

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Στο νηπιοτροφείο Καλλιθέας, το οποίο φιλοξενεί δεκάδες παιδιά-θύματα της κρίσης, οι εργαζόμενοι που τα φροντίζουν είναι έξι μήνες απλήρωτοι. Πράγμα που συγκίνησε ακόμα και το ΜEGA κι έκανε την Όλγα Τρέμη σχεδόν να κλάψει.

Ο Σπύρος Βεληνιάτης, προπονητής του Γιάννη Αντετοκούνμπο, δηλώνει σε ένα ρεπορτάζ για το νεαρό μπασκετμπολίστα και την οδύσσεια που πέρασε ως μικροπωλητής στα φανάρια -συχνά δεν είχε να φάει: Έχεις μπροστά σου τον Μότσαρτ και δεν έχει φαγητό. Τι του δίνεις; Αυτό είναι το δίλημμα. Η απάντηση δεν είναι πάντως βιολί. Η απάντηση είναι φαγητό.

Τα παραδείγματα τα ανασύραμε από την επιφάνεια της επικαιρότητας. Μιλάμε όμως για πανδημία βαρβαρότητας εις βάρος χιλιάδων και χιλιάδων παιδιών. Το δράμα μας πολιορκεί από παντού τόσο στενά ώστε σχεδόν να το έχουμε συνηθίσει: Παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα, παιδιά που ζητιανεύουν, παιδιά που δεν βρίσκουν μια θέση σε παιδικό σταθμό, παιδιά που τραυματίζονται στην πιο νεαρή ηλικία από την απόγνωση της οικογένειας, παιδιά που παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς.

Και κοντά σ” αυτό παιδιά που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε λάθος χώρα, ή να έχουν λάθος χρώμα δέρματος, και που αισθάνονται παντού -στα φανάρια, στον παιδικό σταθμό, στο νοσοκομείο, στη γειτονιά- τη μαύρη σκιά εκείνων που τα κυνηγούν και θέλουν να τα πετάξουν στον Καιάδα,. Έξω οι ξένοι από τα σχολεία, από τους παιδικούς σταθμούς, από τα νοσοκομεία, από την Ελλάδα. Επειδή, όπως εξηγεί ο Μιχαλολιάκος και πράττουν ο Παναγιώταρος μαζί με τον Δένδια, το διαχωρισμό τον κάνει και προφανώς τον θέλει ο Θεός!

Και φαγητό και βιολί δικαιούνται όμως όλα τα παιδιά σε όλες τις λεγόμενες πολιτισμένες κοινωνίες. Και μια χώρα που δεν μπορεί να προσφέρει ούτε το ένα ούτε το άλλο στα παιδιάς της και τα παραδίνει στον Κρόνο, είναι μι χώρα όχι απλώς άρρωστη. Είναι μια χώρα που πεθαίνει κάτω από τους προβολείς της τηλεόρασης -και οι νεκροθάφτες της με τις μαύρες μπλούζες έχουν αναλάβει την εξόδιο ακολουθία.

Φταίει το μνημόνιο θα μας πουν -αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια. Γιατί θα μπορούσαν, εύκολα ή δύσκολα αλλά πάντως θα μπορούσαν, να εξασφαλίσουν τα λεφτά που χρειάζονται για να επιβιώσουν τα παιδιά, να μορφώνονται, να μη θάβονται σε ομαδικούς τάφους τα ταλέντα τους, να λειτουργούν οι παιδικοί σταθμοί, να έχουν θέρμανση τα σχολεία, να πληρώνονται οι δάσκαλοι και οι βρεφοκόμοι, να μην είναι η ιθαγένεια ανταμοιβή για τα καρφώματα αλλά αυτονόητο δικαίωμα. Και είναι θέμα απόφασης και όχι χρημάτων να κόψουν το χέρι εκείνων που τολμούν να το σηκώνουν πάνω από παιδικά κεφαλάκια.

Θα μπορούσαν, αλλά δεν το κάνουν. Γιατί δεν τους νοιάζει, δεν τους αγγίζει, δεν τους συγκινεί, το δράμα των παιδιών. Είναι Μαρίες Αντουανέτες της εξουσίας, που η σχέση τους με την πραγματικότητα της κοινωνίας έχει διαρραγεί από καιρό. Εξ ου και μιλάνε με αριθμούς και αραδιάζουν ιστορίες επιτυχίας και απολαμβάνουν τα νεύματα της Μέρκελ, ενώ κάτω από τα πόδια τους εκτυλίσσονται εκατομμύρια δράματα -με δράμα των δραμάτων αυτό που συμβαίνει με τα παιδιά. Η μαμά Ελλάς δεν δίνει δεκάρα για τα παιδιά της.

Λέγεται και είναι σωστό ότι μια χώρα που κακοποιεί τα παιδιά της δολοφονεί το ίδιο της το μέλλον. Σωστά. Δηλητηριάζει και το παρόν της όμως, σκοτώνει ό, τι ζωντανό ενώνει τους ανθρώπους σε κοινωνία και τους διαχωρίζει από τη ζούγκλα.
Κι αν εμείς δεν είμαστε ακόμα ζούγκλα, αυτό οφείλεται σε κείνες και κείνους που αισθάνονται την αλληλεγγύη ως όρο επιβίωσης και των παιδιών και της κοινωνίας και της ίδιας τους της ανθρωπιάς. Υπάρχουν άνθρωποι ακόμα δηλαδή. Ευτυχώς…

http://www.koutipandoras.gr/

Πώς θα βγούμε από τον φαύλο κύκλο

Απλές αλήθειες υπενθύμισε ο Αλέξης Τσίπρας χθες, στη μεγάλη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Πάτρα, και ανέλαβε σαφείς δεσμεύσεις. Στα χρόνια του Μνημονίου, όχι μόνον η κοινωνία υφίσταται τις καταστροφικές επιπτώσεις της ακραίας λιτότητας, αλλά και η χώρα έχει βυθιστεί σε έναν φαύλο κύκλο υπερδανεισμού, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να εκτοξεύεται και να μην είναι βιώσιμο...

Ο υπερδανεισμός έχει ταξικές όψεις. Τα χρήματα δεν κατευθύνονται για την ικανοποίηση ζωτικών κοινωνικών αναγκών, αλλά για την αποπληρωμή των δανειστών. Από τα 219 δισ. ευρώ που δανειστήκαμε τα χρόνια του Μνημονίου, μόνον τα 7,8 δισ. ευρώ αξιοποιήθηκαν για τις ανάγκες του προϋπολογισμού.

Με αυτή τη σύνθεση του χρέους είναι αδύνατη οποιαδήποτε ανάπτυξη. Γι' αυτό χρειάζεται επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με πυλώνες τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και το "πάγωμα" των τόκων τουλάχιστον για τη διανυόμενη τετραετία. Υπολογίζεται ότι την περίοδο 2013-2016 πρόκειται να καταβληθούν 25 δισ. ευρώ για τόκους. Εάν τα χρήματα αυτά αξιοποιηθούν για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, τότε η χώρα μπορεί να ελπίζει στη σταδιακή ανόρθωσή της. Ο Αλ. Τσίπρας επαναλαμβάνει, δηλαδή, την ανάγκη να θεσπιστεί "ρήτρα ανάπτυξης" για την αποπληρωμή όσου χρέους απομείνει μετά το κούρεμα.

Κι αν δεν συμφωνήσουν σε μια τέτοια διαπραγμάτευση οι πιστωτές, δηλαδή οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις; Είναι προφανές ότι η διαπραγμάτευση δεν θα λήξει αμέσως. Θα υπάρξει μεταβατικό διάστημα κάποιων μηνών. Σ' αυτό το διάστημα, πολύ περισσότερο αν απειληθεί διακοπή της χρηματοδότησης της οικονομίας, είναι ηθικό και πολιτικά αποτελεσματικό η κυβέρνηση της Αριστεράς να μην ξεπληρώσει το χρέος, αλλά να βάλει προτεραιότητα την ικανοποίηση των συλλογικών κοινωνικών αναγκών. Δεν πρόκειται για επιλογή μονομερούς παύσης πληρωμών, αλλά για στοιχειώδη απάντηση στο ενδεχόμενο η τρόικα να διακόψει τη χρηματοδότηση για να εκβιάσει τη χώρα.

Αυτή είναι η αλήθεια και αυτή τη δέσμευση αναλαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η χώρα να βγει από τον φαύλο κύκλο υπερχρέωσης - χρέους και να ανοίξει χαραμάδα στην ανάπτυξη.

Η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος, ούτε η κυβέρνηση της Αριστεράς θα είναι κυβέρνηση Αναστασιάδη. Σε μια ασταθή ευρωπαϊκή πραγματικότητα, όταν η ύφεση χτυπάει ακόμη και τη Γαλλία, οι Ευρωπαίοι εταίροι θα σταθμίσουν με περισσότερη λογική τους συστημικούς κινδύνους που μπορεί να προκαλέσει ο τσαμπουκάς τους απέναντι στην Ελλάδα. Επίσης η ανάδειξη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα θα αποτελέσει μήνυμα και θα κινητοποιήσει την αλληλεγγύη εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών, αρχής γενομένης από τον ευρωπαϊκό Νότο.

Αντί, λοιπόν, το Διευθυντήριο της Ευρωζώνης να σκέφτεται πώς να οδηγήσει τη χώρα σε "ξαφνικό θάνατο", ας γνωρίζει ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα εννοεί όσα λέει για διαπραγμάτευση με κόκκινες γραμμές. Και θα επιδιώξει να διασφαλίσει την ενεργό λαϊκή συμμετοχή, προκειμένου το εσωτερικό μέτωπο να αποδειχθεί ισχυρότερο των πιθανών διεθνών εκβιασμών. Το προσκλητήριο χθες του Αλέξη Τσίπρα για τη δημοκρατική αφύπνιση της κοινωνίας και τη συμπόρευση των κοινωνικών δυνάμεων κατά του Μνημονίου αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα.

http://www.avgi.gr/

Φτωχοί και οργανωμένοι

Όταν δεν ξέρεις τι θα κάνεις με τον λογαριασμό της ΔΕΗ γιατί δεν έχεις να τον πληρώσεις και γιατί είναι ο δεύτερος απλήρωτος λογαριασμός, τότε οι σκέψεις σου τρέχουν να βρούνε αχτίδες φωτός στο σκοτάδι του μυαλού σου. Οι σκέψεις του ανθρώπου όταν μπαίνει στο σπίτι του και δεν έχει ρεύμα είναι σκέψεις ανθρώπου που έχει υποστεί χτύπημα στην αξιοπρέπειά του. Είναι αλλιώς να σου έχουν κόψει το ρεύμα γιατί αμέλησες να πληρώσεις τον λογαριασμό και αλλιώς όταν δεν είσαι σε θέση να τον πληρώσεις. Είναι αλλιώς αν τα λεφτά τα έφαγες στον τζόγο ή ικανοποιώντας κάποιο άλλο πάθος κι αλλιώς αν είσαι φτωχός.

Φτωχός είναι ο χαμηλόμισθος, ο άνεργος -η γυναίκα ακόμα περισσότερο- και οι συνταξιούχοι. Ο φτωχός πάντα χρωστάει: γι' αυτόν φτώχεια σημαίνει να μην προλαβαίνει να καλύψει τις ανάγκες του, να μην φτάνει τα βήματα των άλλων. Είναι αποκλεισμένος. Στέκι του είναι ο δρόμος, η πλατεία, το περπάτημα.

Ο άνθρωπος που δεν έχει λεφτά γιατί του τα τρώει το κράτος ή ο εργοδότης του είναι φτωχός και ζει μέσα στο άγχος και την εύπλαστη ηθική του. Κάθε δευτερόλεπτο τα αισθήματά του παγώνουν και οι σκέψεις του κυκλώνουν το μοναδικό του σκοπό: να τα βγάλει πέρα. Μηδενική προοπτική, μαυρίλα, απογοήτευση, ωστόσο οι δεξιότητες καλλιεργούνται, το πολυμήχανο μυαλό ψάχνει και συνεργάζεται εύκολα - αρκεί να του επιτραπεί.

Οι φτωχοί έχουν τις αντιφάσεις τους και γι' αυτόν τον λόγο αποτελούν πάντα την πρώτη και σταθερότερη ύλη στις εξεγέρσεις και στις επαναστάσεις. Τον Δεκέμβρη του 2008, όπως και στις πλατείες του 2011, οι φτωχοί αποτέλεσαν τον βασικό πυρήνα γύρω από τον οποίο συσπειρώθηκαν όλα τα διαμαρτυρόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Δεν κατάφερε, φυσικά, ο πυρήνας αυτός να επηρεάσει αρκετά το υπόλοιπο κομμάτι της κοινωνίας. Αυτός ο κόσμος δεν οργανώνεται όπως οργανώνεται το μικροαστικό προλεταριάτο που έχει την οικονομική δυνατότητα να νοικιάζει χώρους, να μισθώνει υπαλλήλους και να οργανώνει συνέδρια. Δεν μπορεί να μοιράσει σε προκηρύξεις τις ιδέες του.

Αυτός ο κόσμος ψάχνει ευκαιρίες, είναι έτοιμος να εκτεθεί, είναι παντού. Στηρίζει την κοινωνική ομάδα που οργανωμένα διαμαρτύρεται και της δίνει το εύφλεκτο εκείνο υλικό που συγκολλάει τα πάντα και γίνεται πλήθος που εξεγείρεται. Οι φτωχοί λειτουργούν στο πλήθος, όχι στην οργανωμένη εργατική τάξη. Μια μεγάλη μερίδα των σημερινών φτωχών είναι επιστήμονες και η εξοικείωσή τους με την τεχνολογία τούς δίνει τη δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους και να αναζητούν λύσεις, βοηθώντας την ίδια στιγμή και ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Τα ένστικτα διεγερμένα, τα μάτια διεισδυτικά, ερευνητικά. Οι άνθρωποι γίνονται αγρίμια δίχως υπομονή, δίχως σιγουριά. Το πρόσκαιρο και ευτελές διαμορφώνει ηθική και αισθητική. Πώς αυτός ο κόσμος να ενταχθεί σε οργανώσεις που κατά βάση έχουν διαφορετική ηθική και αισθητική από τη δική του, αφού ο ίδιος έχει διαμορφώσει μια νοοτροπία αντι-κοινωνική στα δικά μας μάτια; Δεν είναι δυνατόν να προσδοκά η Αριστερά τη μαζική οργάνωση των φτωχών στον μηχανισμό της, με αυτόματη αποδοχή των αξιών και της ηθικής της και με όρους ιδεολογικούς και προγραμματικούς. Πώς να συναγωνιστεί ο φτωχός με τον έμμισθο που έχει ως εργοδότη του το κόμμα ή με το φοιτηταριάτο, που είναι μια τελείως άλλη συνθήκη; Σε κάθε περίπτωση: ο φτωχός δύσκολα εμπιστεύεται κάθε άνθρωπο που δεν είναι σαν αυτόν.

Αυτό που επιβάλλεται να κάνουμε ως οργανωμένη Αριστερά είναι αφενός να απαντήσουμε σε όλες τις ανιστόρητες θέσεις που υιοθετεί άκριτα ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας και αφετέρου να παραχωρήσουμε στους φτωχούς τις υποδομές μας και να τις μετασχηματίσουμε σε δικούς τους χώρους δράσης. Μπορεί να μην μας δώσουν τις αναλύσεις της οικονομικής κρίσης, όμως θα μας δώσουν εμπειρίες ζωής για την επιβίωση.

Δεν χρειάζονται δασκάλους οι φτωχοί άνθρωποι, αλλά συντρόφους που θα τους εμπιστευτούν, ώστε μαζί να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές που θα προκαλέσει αυτή η ένωση, η οποία επιζητεί την ανατροπή της κατάστασης στο ατομικό, το κοινωνικό αλλά και στο πολιτικό κομμάτι. Γι' αυτόν τον λόγο οι φτωχοί άνθρωποι επιλέγουν την Αριστερά και δεν φοβούνται να κυβερνήσει.

http://www.avgi.gr/

Η ομερτά και η Αριστερά

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Με πόση άνεση αποδέχθηκε το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ την υπουργοποίηση του ακροδεξιού Άδωνι Γεωργιάδη και μάλιστα στον κρίσιμο τομέα της Υγείας. Σε αντίθεση με τον έτερο Καππαδόκη, τον έρμο τον Μάκη τον Βορίδη, που έφαγε πόρτα βαριά σαν την εξώπορτα της βίλας του Σαμαρά στην Κηφισιά και έπνιξε τον πόνο του στο παρελθόν του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Γεωργιάδης έγινε ασμένως αποδεκτός από το ΠΑΣΟΚ, διότι ως μέλος της προκαταρκτικής επιτροπής για την Λίστα Λαγκάρντ έδωσε αγώνα για να σωθεί ο πρόεδρός του. Για να το πούμε λαϊστί, ο Άδωνις έσωσε τον Βάγγο από την ψειρού και έλαβε τα δέοντα.

Δεν ανταμείφθηκε μόνο ο Άδωνις από το ΠΑΣΟΚ, ανταμείφθηκε και ολάκαιρη η ΝΔ, που σώθηκε ως εκ θαύματος, χάρη στην αιφνίδια μεταστροφή του Βενιζέλου και την παραμονή του στην κυβέρνηση, όταν αποχώρησε ο Κουβέλης. Για να είμεθα ακριβείς, ούτε θαύμα υπήρξε ούτε αιφνιδιασμός, ο Βενιζέλος οφείλει στη ΝΔ την απαλλαγή του από την υπόθεση Λαγκάρντ, παρόλο που οι ποινικές ευθύνες του ήταν καταφανείς. Κατέρρευσαν όλα τα υπερασπιστικά του επιχειρήματα και κυρίως ο ισχυρισμός ότι ως υπουργός Οικονομικών δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη Λίστα, διότι ήταν προϊόν υποκλοπής.

Ο ισχυρισμός απεδείχθη ψευδέστατος, η Λίστα, όπως μάθαμε από την προανακριτική διαδικασία, δόθηκε επισήμως από την Γαλλία στην Ελλάδα, παρόλα αυτά ο Βενιζέλος απαλλάχθηκε πανηγυρικώς από τη ΝΔ και την ΔΗΜ.ΑΡ. Όχι μόνο απαλλάχθηκε, ανταμείφθηκε κιόλας, δεν του καταλογίστηκε ούτε καν η πολιτική ευθύνη που την αποδεχόταν μέχρι και ο ίδιος, προήχθη εν μια νυκτί σε Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και σε Υπουργό Εξωτερικών. Μας εκπροσωπεί στο εξωτερικό ο άνθρωπος που κάλυπτε τους φοροφυγάδες της Ελβετίας.

Η υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ είναι η απόδειξη των δεσμών αίματος, αίματος δικού μας, όχι δικού τους, που συνδέουν τη ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ. Οι αιώνιοι αντίπαλοι, οι αέναοι μαχητές των αντίθετων ιδεολογιών, κρατάνε ο ένας το άλλον από τους αναπαραγωγικούς αδένες, δηλαδή από τις λίστες των φοροφυγάδων, τις μίζες των εξοπλισμών, τις ολυμπιάδες, τις πολιτιστικές ολυμπιάδες, τα βατοπέδια, τα δομημένα ομόλογα, τους κουμπάρους και τους μπατζανάκηδες. Σαν τους μαφιόζους που μισούν ο ένας τον άλλον, αλλά μόλις συναντηθούν αγκαλιάζονται και φιλιούνται, γιατί ξέρουν ότι αγκαλιασμένοι δίνουν μικρότερο στόχο και έτσι μπορεί να παρατείνουν το προσδόκιμο της επιβίωσής τους. Κρατάνε ο ένας τον άλλον και τους δύο μαζί τους κρατάνε οι ξένοι, οι πρεσβείες που παρακολουθούσαν τηλέφωνα μέσω πολυεθνικών στο τρίγωνο της Μαβίλη, οι Γερμανοί που τους δωροδοκούσαν μέσω των δικών τους πολυεθνικών. Do you remember Siemens;

Μαζί με την κατάργηση των μνημονίων, μαζί με την αποκατάσταση της δημοκρατίας, η Αριστερά, αν και όταν γίνει κυβέρνηση, οφείλει να αποκαταστήσει και την πολιτική δικαιοσύνη. Χωρίς ρεβανσισμούς, χωρίς εξτρεμισμούς, με τους δικούς τους νόμους και κανόνες, πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δεν μπορεί αυτοί που έκλεψαν, που κατέστρεψαν, που πλαστογράφησαν να παραμείνουν ατιμώρητοι και να μοστράρουν απαστράπτοντες την ξετσιπωσιά τους στις κάμερες της διαπλοκής. Πρέπει οι υποθέσεις που έκλεισε η ομερτά να ξανανοίξουν πάραυτα.

http://www.avgi.gr/

Tι λένε οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ: Κακέκτυπο το νέο νομοσχέδιο για τη ΝΕΡΙΤ!

 Αντίθετοι με το νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση για τη δημιουργία της ΝΕΡΙΤ δηλώνουν οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ και κάνουν λόγο για κακέκτυπο.

«Την ώρα που ο αρμόδιος υφυπουργός Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, δηλώνει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ο διάλογος με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, η κυβέρνηση καταθέτει στη Βουλή, με την υπογραφή επτά υπουργών το σχέδιο νόμου για τη «Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση». Από τη λίστα των υπογραφών λείπει, όμως, η υπογραφή του πλέον υπεύθυνου για τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, Παντελή Καψή», αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ.

Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά «η κυβέρνηση ανασύρει το νομοσχέδιο Αλιβιζάτου, που είχε κατατεθεί στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 2012, για να καλύψει την εκτροπή που προκάλεσε η πραξικοπηματική και σοκαριστική διακοπή λειτουργίας της ΕΡΤ. Το «μαύρο» που παραμένει στις συχνότητες της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης δεν διασκεδάζεται με εντυπώσεις θεσμικών παρεμβάσεων. Κακέκτυπα λύσεων δεν απαντούν στη διεθνή κατακραυγή και τις ασφυκτικές πιέσεις της κοινωνίας».

Ενώ σημειώνουν πως «μοναδικό νέο στοιχείο της νομοθετικής πρωτοβουλίας είναι «η έκθεση αξιολόγησης συνεπειών ρυθμίσεων», στην οποία αιτιολογούνται…οι αμαρτίες της ΕΡΤ: «Με την προτεινόμενη ρύθμιση εξυγιαίνεται ένα από τα πιο σπάταλα ΝΠΙΔ του Δημοσίου Τομέα, με αποτέλεσμα οι ευεργετικές συνέπειες να είναι μεγάλες και απροσδιόριστες ακόμα». Ούτε λέξη ασφαλώς για τη νέα «μαύρη τρύπα» τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ που προκάλεσε στον κρατικό προϋπολογισμό το «λουκέτο» στην ΕΡΤ».
http://www.eirinika.gr/

Εφορία: Έλλειμμα ελέγχων σε μεγάλο πλούτο - μεγάλες επιχειρήσεις

Σε αδυναμία ο φοροελεγκτικός και φοροεισπρακτικός μηχανισμός. Ένας στους πέντε ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρηματίες δεν υποβάλει περιοδική δήλωση ΦΠΑ.

Την ώρα που ένας στους πέντε ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρηματίες «ξεχνά» να υποβάλει περιοδική δήλωση ΦΠΑ και να αποδώσει στο Δημόσιο το φόρο, ο φοροελεγκτικός και φοροεισπρακτικός μηχανισμός εξακολουθεί να εμφανίζει αδυναμίες με ορατό τον κίνδυνο να μην επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί με το Μνημόνιο ως προς τον αριθμό των φορολογικών ελέγχων και την είσπραξη των φόρων και προστίμων.

 

Όπως αναφέρει η Ημερησία, τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν ότι στο πρώτο πεντάμηνο του έτους οι έλεγχοι που έχουν διενεργηθεί σε μεγάλες επιχειρήσεις και φορολογούμενους μεγάλου πλούτου υπολείπονται των στόχων που έχουν τεθεί.

 

Ειδικότερα σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου:

 

Ένας στους πέντε ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρηματίες υπό το βάρος της κρίσης και της έλλειψης ρευστότητας δεν υποβάλει εμπρόθεσμα περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ. Ειδικά στο πρώτο πεντάμηνο έπρεπε να υποβληθούν συνολικά 2.462.125 δηλώσεις ΦΠΑ. Όμως, τελικά υποβλήθηκαν εμπρόθεσμα 1.931.456 δηλώσεις. Δηλαδή οι 530.669 προτίμησαν να απέχουν της διαδικασίας. Ακολούθησαν «ραβασάκια», email και τηλέφωνα από τους εφοριακούς και πείστηκαν τελικά να υποβάλουν δήλωση οι... 34.108. Παράλληλα, στο ίδιο διάστημα ολοκληρώθηκαν 6.396 έλεγχοι για την απόδοση του ΦΠΑ και βεβαιώθηκαν φόροι και πρόστιμα ύψους 130,76 εκατ. ευρώ ευρώ με τις εισπράξεις να ανέρχονται σε 41,26 εκατ. ευρώ.

 

Το πρώτο πεντάμηνο ολοκληρώθηκαν 115 τακτικοί έλεγχοι και 231 προσωρινοί σε μεγάλες επιχειρήσεις. Σύμφωνα με το Μνημόνιο στο πρώτο εξάμηνο του έτους θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί 176 τακτικοί έλεγχοι και 260 προσωρινοί έλεγχοι. Από τους τακτικούς ελέγχους βεβαιώθηκαν φόροι και πρόστιμα ύψους 104,1 εκατ. ευρώ αλλά εισπράχθηκαν μόλις 27,9 εκατ. ευρώ, ποσοστό 26,8% όταν ο στόχος του μνημονίου για το πρώτο εξάμηνο του έτους προβλέπει την είσπραξη του 65% των φόρων και προστίμων. Από τους προσωρινούς ελέγχους βεβαιώθηκαν φόροι και πρόστιμα 64,9 εκατ. ευρώ αλλά εισπράχθηκαν 13,9% δηλαδή το 21,4% ενώ το Μνημόνιο προβλέπει την είσπραξη του 45% για το πρώτο εξάμηνο του έτους.

 

Παράλληλα ολοκληρώθηκαν 211 έλεγχοι σε αυτοαπασχολούμενους και φορολογούμενους μεγάλου πλούτου. Από τους ελέγχους αυτούς βεβαιώθηκαν φόροι και πρόστιμα ύψους 15,5 εκατ. ευρώ και στα δημόσια ταμεία εισέρρευσαν μόλις 5,8 εκατ. ευρώ.

 

 http://www.forologikanea.gr/

Ποιοί σχεδιάζουν να μας κάνουν Αίγυπτο; Του Στέλιου Κούλογλου

 Αντιγράφω από το χθεσινό ρεπορτάζ του tvxs.gr: «Τον πομπό αναλογικού σήματος που είχαν στήσει οι τεχνικοί της ΕΡΤ στον πύργο του ΟΤΕ στα Γεράνεια Όρη κατέβασε πριν από λίγο η Αστυνομία, χωρίς να επιδείξει κάποιο νομικό έγγραφο ή να συνοδεύεται από εισαγγελέα. Eμφανίστηκε στις εγκαταστάσεις του ΟΤΕ μια ομάδα αστυνομικών μαζί με δυο πολίτες που δεν αναγνωρίστηκαν από κανέναν. Aνέβηκαν στον έκτο και στον έβδομο όροφο. έσπασαν τις πόρτες και έθεσαν τα μηχανήματα εκτός λειτουργίας». Η ακροδεξιά ομάδα, που ελέω Βενιζέλου κυβερνά την χώρα, παραβιάζει ανοιχτά τους δημοκρατικούς κανόνες και έχει αποθεώσει την ανομία. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος να επιβάλλει την πολιτική της.

  Έχω αναφερθεί ξανά από τη στήλη αυτή στις βασικές αιτίες της ανομίας. Το παγκόσμιο ρεκόρ της πολυνομίας που κατέχει η Ελλάδα, αφού αυτοί που καταρτίζουν ή ψηφίζουν τους νόμους, αντί να τους σέβονται, τους αλλάζουν σαν να είναι πουκάμισα. Οι πολεοδομικές παραβιάσεις τις οποίες το πολιτικό σύστημα ανέχεται ή και εκ των υστέρων νομιμοποιεί για ψηφοθηρικούς λόγους. Οι διάφοροι νόμοι περί (μη) ευθύνης υπουργών, που δίνουν το σύνθημα της γενικευμένης ατιμωρησίας και της ανοχής της διαφθοράς. Η μη συμμόρφωση προς τους διεθνείς κανόνες (αντιρατσιστικό π.χ.) και οι εκατοντάδες καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας, τις οποίες οι διάφοροι υπουργοί αγνοούν (άλλωστε, δεν πληρώνουν αυτοί τα πρόστιμα).
  Μέρα με τη μέρα τα συμπτώματα της ανομίας γίνονται πιο ορατά. Όλο και περισσότεροι παραβιάζουν τους κώδικες οδικής κυκλοφορίας: μοτοσικλέτες που διασχίζουν πεζοδρόμια, αυτοκίνητα που πηγαίνουν ανάποδα ή παρκάρουν όπου βρουν, για να μη μιλήσει κανείς για την παραβίαση του κόκκινου, σαν να έχει πέσει επιδημία αχρωματοψίας. Συχνά κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα της λεγόμενης Δημοτικής Αστυνομίας του κ. Καμίνη ή των υφισταμένων του κ. Δένδια, με τους τελευταίους να συνιστούν από μόνοι τους πηγές ανομίας: το Σαββατοκύριακο στην Πάτρα, στα επεισόδια με τη Χρυσή Αυγή, οι αστυνομικοί συνελάμβαναν εκ του ασφαλούς (γιατί φοβήθηκαν να πλησιάσουν στον χώρο των συμπλοκών) πιτσιρικάδες με ποδήλατα, πέντε - έξι τετράγωνα πιο πέρα. Πώς δεν έχουμε γίνει ακόμα Αίγυπτος, όπου ο καθένας περνάει όποτε του καπνίσει, είναι απορίας άξιο. Ή μπορεί απλώς να είναι θέμα χρόνου.
  Το ενδιαφέρον είναι ότι οι κυβερνώντες, αλλά και κάτι διανοούμενοι της κακιάς ώρας, υποτίθεται προοδευτικοί, αποδίδουν το πρόβλημα της ανομίας στην Αριστερά, ξεκινώντας από κάποια περιθωριακά περιστατικά ανομίας στα πανεπιστήμια. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν κάποια τρελαμένα στα ΑΕΙ, τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, έχουν πάρει θάρρος επειδή οι πανεπιστημιακές Αρχές είναι κότες και δεν εφαρμόζουν τους κανονισμούς και τον νόμο, αλλά για τη γενικευμένη ανομία άλλοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι: αυτοί που θα έπρεπε να δίνουν το καλό παράδειγμα σε όλη την κοινωνία.
  Το λουκέτο στην ΕΡΤ είναι ένα από τα πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα. Υποτίθεται ότι οι πολίτες μιας χώρας πρέπει να σέβονται τον ύψιστο νόμο, το Σύνταγμα, τους κανόνες του οποίου πρέπει, πάνω απ' όλα, να τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια η εκάστοτε κυβέρνηση. Όμως, η ίδια η πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία καταργήθηκε η ΕΡΤ είναι παράνομη και αντισυνταγματική. Τις ημέρες της κρίσης εξηγήθηκε πολλές φορές ότι το Σύνταγμα προβλέπει σαφώς πως τέτοιες πράξεις εκδίδονται μόνο για να αντιμετωπιστούν καταστάσεις επείγουσες και απρόβλεπτης ανάγκης. Και όμως, από την αρχή της χρονιάς η κυβέρνηση εκδίδει συνεχώς τέτοιες πράξεις, δι' ασήμαντον αφορμήν. Όταν ο άλλος βλέπει την κυβέρνηση να παραβιάζει ξεδιάντροπα το Σύνταγμα, ποια ηθική αρχή ή κανόνας θα τον εμποδίσει να περνάει με κόκκινο;
  Στην περίπτωση της ΕΡΤ, η πλήρης ασέβεια απέναντι στους νόμους δεν περιορίζεται στο Σύνταγμα. Στην πραγματικότητα, επειδή δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, δεν γνώριζαν οι καημένοι ότι ακόμα και μικρή ατομική επιχείρηση να κλείσεις σου παίρνει έναν χρόνο, όχι όπως πήρε ένα βράδυ στον κ. Κεδίκογλου και τον κ. Στουρνάρα, που παριστάνει και τον υπουργό Οικονομικών. Δεν πήραν υπόψη τους ότι μια Ανώνυμη Εταιρεία όπως η ΕΡΤ είχε διεθνείς συμφωνίες και επομένως νομικές υποχρεώσεις, πελάτες με ανάλογες δοσοληψίες και, φυσικά, εργαζομένους, η μαζική απόλυση των οποίων παραβιάζει επίσης τη νομοθεσία. Οι άνθρωποι έκλεισαν μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα, χωρίς καν να έχουν συμβουλευτεί νομικό!

Τα ίδια ισχύουν για τη σύσταση νέου φορέα που εξήγγειλαν και τον οποίο λένε τώρα ότι θα βάλουν σε λειτουργία μέσα σε 15 μέρες! Σύμφωνα, όμως, με το Σύνταγμα, ο φορέας αυτός πρέπει να εγκριθεί από το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, αφού προηγουμένως συσταθεί με νόμο, ο οποίος πρέπει να ρυθμίζει τον αριθμό των καναλιών και ραδιοφωνικών σταθμών, να προσδιορίζει το ιδρυτικό κεφάλαιο της νέας εταιρείας σε ακίνητη περιουσία, εγκαταστάσεις, μηχανήματα, αρχεία και δεν συμμαζεύεται! Ύστερα λένε ότι θα προσλάβουν - πάλι μέσα σε 15 μέρες! - 2.000 συμβασιούχους. Αλλά με βάση ποια νομοθεσία και με τι κριτήρια; Και γιατί να γίνουν 3 κανάλια και όχι ένα ή 5, ή να προσλάβουν 2.000 και όχι 1.500 ή 2.500; Τι είναι το κανάλι και οι εργαζόμενοι; Όπως πας στον χασάπη, του λες να σου βάλει ενάμισι κιλό κιμά και σε ρωτάει «να τα κάνω δύο»;

Κάθε μέρα παραβιάζουν και την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που διέταξε να σταματήσει το μαύρο στις οθόνες και να επανέλθει το σήμα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Όταν σε μια χώρα παραβιάζονται συστηματικά οι νόμοι και το Σύνταγμα, θα έρθει κάποιος και θα τους καταργήσει. Πριν ο Χίτλερ καταλάβει την εξουσία, η δημοκρατία της Βαϊμάρης είχε υπονομευθεί από τις συνεχείς πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, όπως ακριβώς γίνεται στην Ελλάδα από πέρυσι το καλοκαίρι. Στην κυβέρνηση γνωρίζουν πολύ καλά ότι το οικονομικό πρόγραμμα που εφαρμόζουν έχει πλήρως αποτύχει και ότι τα νέα επαχθή μέτρα που πρέπει να πάρουν το φθινόπωρο μπορούν να επιβληθούν μόνο με την παραβίαση των νόμων και την χρήση ωμής βίας. Το χθεσινό δίλημμα του ανεκδιήγητου Στουρνάρα «Μνημόνιο ή τανκς όπως στην Αίγυπτο» είναι πλαστό: τα Μνημόνια οδηγούν αναγκαστικά στη βία, το χάος και ίσως τα τανκς.
http://tvxs.gr/

Η «Κοινωνική» ΕΡΤ που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα.

         Του Περικλή Βασιλόπουλου

Όλοι μιλούν για το «μαύρο» στο σήμα της ΕΡΤ και η συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έδειξε ότι η νομική «εξαφάνιση» της ΕΡΤ από την κυβέρνηση συνεχίζει να προκαλεί πανευρωπαϊκή έκπληξη και σοκ. Σχεδόν όλοι όμως ξεχνούν ότι η ΕΡΤ ήταν κάτι πολύ περισσότερο από το τόσο γνώριμο σήμα - ένα από τα ισχυρότερα brandnames (λογότυπα) στη χώρα - στις οθόνες μας. Υπήρχε και υπάρχει και η «κοινωνική ΕΡΤ» που δέχτηκε καίριο πλήγμα και κινδυνεύει να χαθεί για πάντα.

Μια σύντομη καταγραφή αξίζει τον κόπο. 350 κοινωνικά μηνύματα το χρόνο για εκδηλώσεις φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και οργανώσεων ΜΚΟ της Κοινωνίας Πολιτών πολλαπλασιασμένα επί 30 φορές μετάδοσης το καθένα, 300 χορηγίες επικοινωνίας σε πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη την επικράτεια εκτός από τις τοπικές πρωτοβουλίες σε πάνω από 30 πόλεις της περιφέρειας, 3 πανελλήνιοι μαθητικοί διαγωνισμοί ταινιών μικρού μήκους σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και το Φεστιβάλ Δράμας και Ολυμπίας με συμμετοχή 600 σχολικών ομάδων με 5.000 μαθητές. Η πρωτοβουλία «Η ΕΡΤ πάει Σχολείο» έδεσε το περιεχόμενο σχολικών εγχειριδίων με οπτικοακουστικό υλικό από το -μοναδικό- Αρχείο της ΕΡΤ. Το πρόγραμμα ξενάγησης μαθητών στο Ραδιομέγαρο φιλοξένησε 3.500 μαθητές τον χρόνο, 60 εκδηλώσεις των Μουσικών Συνόλων εντός και εκτός ΕΡΤ αλλά και επικοινωνιακή υποστήριξη κρίσιμων κοινωνικών πρωτοβουλιών (πανελλήνια καμπάνια Αιμοδοσίας, Προώθηση καμπάνιας για τη Μεταμόσχευση Οργάνων, υποστήριξη ΜΚΟ για τα παιδιά). Οι παραπάνω δράσεις της «κοινωνικής ΕΡΤ» είναι μερικές νησίδες μόνο από το πολυεπίπεδο σύνολο αυτού που στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες ονομάζεται «Κοινωνική Υπευθυνότητα εταιρειών και οργανισμών» (Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη).
  Διερωτώμαι εάν οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού που του πρότειναν να μιλήσει για «Αμαρτωλή ΕΡΤ» συμπεριλαμβάνουν και αυτές τις δράσεις στον ορισμό της «Αμαρτίας». Υποθέτω πως όχι. Για τον απλούστατο λόγο ότι και αυτή η κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, μαζί με τις Διοικήσεις που αυτές διόρισαν δεν έδειξαν το παραμικρό ενδιαφέρον για αυτή την «κοινωνική ΕΡΤ». Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η θέση του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης, η παρέμβαση στις ειδήσεις και οι διάφοροι διορισμοί. Ως υπεύθυνος της Ομάδας Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης στην ΕΡΤ - που λειτουργούσε ανελλιπώς κάθε Τρίτη 1-2 μμ. στην Αγία Παρασκευή από το 2006 - γνωρίζω από πρώτο χέρι του λόγου το αληθές. Πιο χαρακτηριστικός ήταν ένας Διευθύνων Σύμβουλος -και όχι μάλιστα ο πιο αδιάφορος- που μου έδειξε ένα πρόχειρο χαρτί με τις 25 προτεραιότητες λέγοντας «περίμενε πρώτα να ενημερωθώ για τις 25 πρώτες και βλέπουμε». Όταν του εξήγησα ότι όλες οι ευρωπαϊκές Δημόσιες Ραδιοτηλεοράσεις με πρώτο το BBC και την France Television αναπτύσσουν πολύπλευρα σχέδια κοινωνικής υπευθυνότητας σε 5 άξονες (Κοινωνία, Περιβάλλον, έννοια του ενεργού πολίτη, δημιουργική επιχειρηματικότητα, εργαζόμενοι) και ότι και η ΕΡΤ θα έπρεπε να συνεχίσει τις κοινωνικές της δράσεις σε ένα ανώτερο επίπεδο οργανωτικής πλαισίωσης εξαιτίας της Κρίσης (δείτε το προτεινόμενο πρόγραμμα στο τέλος του άρθρου) και άρα θα έπρεπε να ενεργοποιήσει επειγόντως με εσωτερικές εγκυκλίους τις προτεινόμενες δράσεις, μου είπε: «να κλείσουμε ραντεβού να το δούμε». Βεβαίως.
Το ραντεβού δεν ήλθε ποτέ παρόλα τα 32 ηλεκτρονικά μηνύματα υπενθύμισης και συμπληρωματικών προτάσεων που «αναπαύονται» στον υπολογιστή του Κέντρου Επικοινωνίας και Ενημέρωσης Πολιτών της ΕΡΤ στην Κατεχάκη η οποία φυλάσσεται ακόμη από αστυνομικές δυνάμεις. Ένας επόμενος Διευθύνων Σύμβουλος ήταν πιο ευέλικτος. «Είναι πολύ σημαντικό αυτό που κάνετε» είπε. «Προσπαθείτε να πακετάρετε και να πολλαπλασιάσετε τις δράσεις που κάνει ήδη η ΕΡΤ μέσα από ένα ενοποιητικό σύνθημα υπό τύπο επικοινωνιακής εκστρατείας». «Ακριβώς» του απάντησα με μια αυθόρμητη ελπίδα και «μάλιστα σχεδόν χωρίς κόστος. Εσείς απλά ως Διευθύνων Σύμβουλος βγάζετε μια εσωτερική εγκύκλιο, το συζητάτε στο ΔΣ και όλα τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η Ομάδα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της εταιρείας». «Να το δούμε, συντόμως» ήταν πάλι η απάντηση. Ματαίως προσπάθησα να τον πείσω, να το δούμε ΤΩΡΑ, ΤΟΤΕ, ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ. Ματαίως του ανέφερα ότι ένας ιδιωτικός σταθμός – ο ΣΚΑΙ - ανέπτυσσε δράσεις που κανονικά θα έπρεπε να κάνει η ΕΡΤ, γιατί αυτή είναι ακριβώς η δουλειά της να λειτουργεί ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ αναπτύσσοντας επικοινωνιακές εκστρατείες Πανελλήνιας εμβέλειας για την κοινωνική αλληλεγγύη, την Δημιουργική Ελλάδα, το Περιβάλλον. Το ότι η ΕΡΤ είχε πρώτη το 2007-2009 ειδική τηλεοπτική εκπομπή «ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΑΖΙ» (ΕΤ-1, κάθε Πέμπτη) που πρόβαλλε τέτοιες εκστρατείες, το ότι πρέπει να πολλαπλασιάσουμε το κοινωνικό ΜΕΡΙΣΜΑ που δίνουμε πίσω στην κοινωνία ως δικαιολόγηση του ανταποδοτικού τέλους των 300 εκ. ευρώ. Τίποτα. Πολύ ευγενικά η απάντηση ήταν «Θα το δούμε». Ο άνθρωπος έφυγε, παραιτήθηκε, δεν το είδαμε ποτέ. Τέσσερις Διευθύνοντες Σύμβουλοι και Πρόεδροι ΔΣ πέρασαν από το 2009 και μάλλιασε η γλώσσα μου «φτου και από την αρχή» κάθε φορά να τους εξηγώ την σημασία της κοινωνικής ΕΡΤ και της κοινωνικής υπευθυνότητας που έχει γίνει εκτός των άλλων και υποχρέωση για τις μεγάλες εταιρείες σύμφωνα και με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Γιατί να έχουν πλέον σημασία αυτά τα στιγμιότυπα; Έχουν μεγάλη σημασία αν θέλουμε να καταλάβουμε ως κοινωνία τι ήταν πραγματικά η ΕΡΤ και πώς μπορούμε πραγματικά να την βελτιώσουμε ΟΧΙ μέσα από την καταστροφή της αλλά μέσα από την ριζική μεταρρύθμιση της. Πώς θα φτιάξουμε μια πραγματικά νέα, παραγωγική και δημιουργική Δημόσια Ραδιοτηλεόραση που παράγει Δημόσια Αξία (Public Value). Τα συμπεράσματα που εγώ βγάζω από την 18χρονη εμπειρία μου στην ΕΡΤ ως δημοσιογράφος της ραδιοτηλεόρασης, ως Υπεύθυνος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και ως προϊστάμενος του ΚΕΕΠ/ Europe Direct- Ευρωπαϊκού Κέντρου Πληροφόρησης της ΕΡΤ είναι τα παρακάτω:
1. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν έχουν ΠΟΤΕ διοικηθεί ΚΑΝΟΝΙΚΑ από ένα αποτελεσματικό, ανεξάρτητο μάνατζμεντ (Διοίκηση Επιχείρησης) με υψηλό βαθμό επαγγελματικότητας. Όπου –τυχαία- συνέβη αυτό πχ στις ενδιάμεσες βαθμίδες τα αποτελέσματα ήταν αμέσως θετικά.
2. Παρόλα αυτά η ΕΡΤ δε ήταν μόνο ή κυρίως οι κομματικά διορισμένες Διοικήσεις της. Υπήρχε μια πάγια λειτουργία της ΕΡΤ ως αυτοτελούς οργανισμού που παρήγαγε σχετικά αξιοπρεπείς ειδήσεις, μερικές πολύ καλές ή αρκετά καλές ενημερωτικές εκπομπές και κυρίως ήταν παγιωμένη η «Κοινωνική ΕΡΤ». Ειδικά σ’ αυτό το τελευταίο παρότι όπως προανέφερα ενώ οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι μετά το 2009 έδειξαν σχετική αδιαφορία στην πράξη λειτούργησαν αυτοτελώς Διοικήσεις και Τμήματα της εταιρείας (Δημόσιες Σχέσεις, Χορηγίες, ΕΤ3, ΕΡΑ, Διεθνείς Συμπαραγωγές) που σε συνεργασία με την Ομάδα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της ΕΡΤ κατόρθωσαν «οριζόντια» να συνεχίσουν το μεγάλο κοινωνικό έργο της ΕΡΤ.
3. Αν λειτουργούσε στοιχειωδώς καλά -και όχι ως κομματικό εργαλείο- η Κεντρική Διοίκηση της ΕΡΤ, θα μπορούσε να είχε παραχθεί ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ ΕΡΓΟ και στην ραδιοτηλεοπτική παραγωγή και κυρίως στην κοινωνική υπευθυνότητα της ΕΡΤ. Οι λεπτομερείς προτάσεις που ακολουθούν με τίτλο «Πρόταση για ένα Διευρυμένο Πρόγραμμα ΕΚΕ της ΕΡΤ για Έξοδο από την Κρίση» αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Το γενικό συμπέρασμα φαντάζει απλό. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις τουλάχιστον της τελευταίας δεκαετίας δεν έκαναν τίποτα για να αξιοποιήσουν το τεράστιο δυναμικό της ΕΡΤ, ανέστειλαν συνεχώς την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση και στο τέλος σπασμωδικά προσπάθησαν να την διαλύσουν ρίχνοντας το κρίμα συλλήβδην στους εργαζομένους χωρίς ένα ελάχιστο ίχνος κριτικής αποτίμησης και ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ του παραγόμενου έργου. Είναι ακριβώς η αναπαραγωγή της πρόσφατης ιστορίας της χώρας που έφτασε αδικαιολόγητα στο χείλος του γκρεμού. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι ο διάλογος για το νέο φορέα δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης θα συμπεριλάβει τουλάχιστον μια σωστή αποτίμηση του παρελθόντος και θα αξιοποιήσει επεκτείνοντας την «Κοινωνική ΕΡΤ».
Πρόταση για ένα Διευρυμένο Πρόγραμμα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της ΕΡΤ για την Έξοδο από την Κρίση (Προτάσεις Επιτροπής ΕΚΕ στον Δ/ντα Σύμβουλο της ΕΡΤ – Φεβρουάριος 2010)
Άξονες:

1. «Η ΕΡΤ προωθεί την Κοινωνική Αλληλεγγύη μαζί με τους πολίτες»

 

1. Πανελλήνια Εκστρατεία συλλογής τροφίμων, ρούχων και φαρμάκων για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού σε συνεργασία με κοινωνικές / ανθρωπιστικές ΜΚΟ και τους Δήμους.
2. Πρότυπη δημιουργία Κοινωνικών Παντοπωλείων σε εγκαταστάσεις της εταιρείας (Σταυρός, Λιοσίων, Περαία) σε συνεργασία όμορους Δήμους.
3. Συνεργασία με τους Δήμους Αθηνών – Θεσσαλονίκης για το θέμα των αστέγων.
4. Επιτελικός συντονισμός όλων των δράσεων των περιφερειακών Ρ/Σ ΕΡΤ στο πλαίσιο της πανελλήνιας καμπάνιας.

 

2. Εκκίνηση και συντονισμός από την ΕΡΤ ενός πανεθνικού ραδιοτηλεοπτικού και Διαδικτυακού Διαλόγου με θέμα «Ελλάδα - Ευρώπη 2020: Ποια Ελλάδα θέλουμε;»

3. Πανεθνική Εκστρατεία με τίτλο «Η ΕΡΤ στηρίζει την Ελλάδα που Δημιουργεί και Παράγει». Διοργάνωση και συντονισμός ενός «Πανελληνίου Διαγωνισμού για την Καινοτομία στην Επιχειρηματικότητα και στην Κοινωνία» σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, ερευνητικά ιδρύματα και κοινωνικούς φορείς. Προώθηση και ανάδειξη των «Νησίδων Ποιότητας» σε συνεργασία με έγκυρες ΜΚΟ.

4. Τριπλός Πανελλήνιος Διαγωνισμός Μαθητικού Βίντεο με τίτλο «Ένας Πλανήτης, μία ευκαιρία» με συμμετοχή σχολείων από όλη την Ελλάδα.

5. Πανελλήνια Εκστρατεία «Φυτεύω ένα δέντρο, Προστατεύω το Περιβάλλον». Πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας και πόρων της ΕΡΤ με ετήσια μείωση 2% ανά έτος.

6. Σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού η ΕΡΤ θα μπορούσε να συντονίσει και να συνδέσει επικοινωνιακά μεμονωμένες πρωτοβουλίες καλλιτεχνικής έκφρασης των νέων δημιουργών σε μια «Εβδομάδα νέων καλλιτεχνών στις πόλεις».

 

Οι προτάσεις αυτές είχαν κατατεθεί στο γραφείο του Δ/ντος Συμβούλου ήδη από τον Φεβρουάριο του 2010. Από τότε πέρασαν από την ΕΡΤ τέσσερις Δ/ντες Σύμβουλοι και Πρόεδροι ΔΣ. Παρόλες τις επανειλημμένες υπενθυμίσεις και την γενικόλογη αποδοχή κανένας Διευθύνων Σύμβουλος – με μικρές εξαιρέσεις - δεν ενεργοποίησε πρακτικά αυτό το φιλόδοξο αλλά πρωτοποριακό πρόγραμμα ως επίσημη πολιτική της ΕΡΤ. Σημαντικά τμήματά του υλοποιήθηκαν «οριζοντίως» και πρωτοβουλιακά από την Επιτροπή ΕΚΕ και άλλες επιμέρους Διευθύνσεις (π.χ. Δημόσιες Σχέσεις και Χορηγίες, ΕΤ3, ΕΡΑ- περιφερειακοί σταθμοί, Δ/νση Διεθνών Συμπαραγωγών). Η κοινωνική συνεισφορά της ΕΡΤ ακόμη και χωρίς αυτό το Επιτελικό Πρόγραμμα ΕΚΕ ήταν όλο αυτό το διάστημα πολύ μεγάλη.
Περικλής Βασιλόπουλος Υπεύθυνος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ΕΡΤ/ Συντονιστής ΚΕΕΠ/ Europe Direct ΕΡΤ
Αντιπρόεδρος Ένωσης Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
http://tvxs.gr/

Το άλμα του ΣΥΡΙΖΑ

Του Νίκου Κιάου

Σε λίγες μέρες γίνεται το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικoύ Κοινωνικού Μετώπου. Από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, πρόκειται για σταθμό στη σύγχρονη ιστορία του τόπου. Αφορά και τους φίλους (οπαδούς, μέλη, συμμάχους κ.λπ.) και τους αντιπάλους (εχθρούς, ανταγωνιστές κ.λπ.).

Πρόκειται για την εξέλιξη, μετεξέλιξη, ωρίμανση, μετατροπή (όπως θέλει ας το αισθάνεται κανείς) ενός πολιτικού σχήματος που με τις περσινές εκλογές (Μάιος και κυρίως Ιούνιος) «αποδείχθηκε το πιο πετυχημένο εκλογικό σχήμα της Αριστεράς», κατά την εκτίμηση του Αλ. Τσίπρα. Την ίδια εκτίμηση, είτε φανερά είτε σιωπηρά, παραδέχονται επίσης φίλοι και αντίπαλοι.

Τώρα, συμπληρώνει ο Αλ. Τσίπρας, «οι στόχοι μας και οι ελπίδες των πολιτών μάς υποχρεώνουν να γίνουμε κάτι παραπάνω. Ενα κόμμα ενιαίο και ριζοσπαστικό και κυρίως να γίνουμε ο κορμός για αναγκαία κυβέρνηση για τη σωτηρία του τόπου». Την ίδια ώρα ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού, Ν. Κωνσταντόπουλος, προσθέτει: «Να αναδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε εμπνευστή, οργανωτή και εκφραστή αυτού του νέου κινήματος συλλογικής αναδημιουργίας».

Στόχοι μεγαλεπήβολοι, μπορεί να σκεφτεί κανείς. Ανέφικτοι όμως;

Σήμερα η εκλογική επιρροή του, όπως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, είναι λίγο πάνω από το σχεδόν 27% του περσινού Ιουνίου, μετά από ταλαντεύσεις, με δημοσκοπικά κέρδη και ζημίες εν τω μεταξύ. Και με συνεχή πόλεμο από τις αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις, από τα δεξιά και από τα αριστερά, ενώ πέρσι είχε πριν από τις εκλογές ενταθεί η εκστρατεία εκφοβισμού από το εξωτερικό και το εσωτερικό με βασικό οργανωτή τα ελληνικά ΜΜΕ. Ο πόλεμος κι η εκστρατεία μπορεί κάπως να λειάνθηκαν, δεν έπαψαν όμως και μπορούν ανέτως να χαρακτηριστούν πρωτοφανείς, ακόμα και στο μέγεθος του αντικομμουνισμού που δεχόταν η ΕΔΑ το 1958, το 1961 και μετά, ώς το 1967.

Βρισκόμαστε μπροστά στο άλμα που επιχειρεί για να γίνει ενιαίο κόμμα. Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο. Τηρουμένων των αναλογιών, η ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά), που ιδρύθηκε το 1951, μόλις δύο χρόνια μετά την ήττα στον Εμφύλιο, με το ΚΚΕ εκτός νόμου, ως συνασπισμός κομμάτων, έγινε ενιαίο κόμμα το 1956. Τότε συνεργάστηκε εκλογικά με τα κεντρώα κόμματα και το 1958 έγινε αξιωματική αντιπολίτευση με 24,4% και 78 βουλευτές, ενώ το ΚΚΕ συνέχισε ώς τη διάσπαση του ’68 να επεμβαίνει απ’ έξω και να παρεμβαίνει.

Στο εκλογικό άλμα του ’58 εκδηλώθηκε τρανταχτά η αντίδραση της Δεξιάς, με ενεργοποίηση των ακροδεξιών, παρακρατικών μηχανισμών (Γιοσμάδες, Καρφίτσα, ΕΚΟΦ κ.λπ.), με το Παλάτι, με τους Αμερικανούς και αργότερα προστέθηκε το Κέντρο με τον διμέτωπο αγώνα του.

Αν θελήσουμε να βρούμε αναλογίες σήμερα θα σταθούμε στα πατριδοκαπηλικά της Ν.Δ., στα σχετικά με τη Χρυσή Αυγή, στη στάση του κεντροαριστερού (κυρίως ΠΑΣΟΚ) χώρου, στην πολεμική του ΚΚΕ, στους εταίρους Μέρκελ κ.λπ.

Ωστόσο, τόσο τότε, πριν από 50 χρόνια, το 1963 με τη δολοφονία Λαμπράκη (αποκορύφωμα του αντικομμουνιστικού πολέμου μετά το ‘58) και την αρχή της πτώσης της Δεξιάς, οπότε αναπτύσσεται το κίνημα αμφισβήτησης, καταγγελίας, αλλαγής, με κύριο σύνθημα «δημοκρατία», όσο και τώρα το καίριο ζήτημα είναι η «δημοκρατία».

Σήμερα μπορεί να εκφράζεται περισσότερο ως αίτημα, απαίτηση, να μην εκδηλώνεται ως κίνημα. Δεσπόζει όμως στην πολιτική σκηνή το εμφυλιοπολεμικό παραλήρημα της Δεξιάς, με τον τρόπο διακυβέρνησης (πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, παραγκωνισμός της Βουλής, κατάλυση κοινωνικών και εργασιακών κατακτήσεων, απαξίωση λειτουργίας θεσμών, δικτατορικές επεμβάσεις τύπου ΕΡΤ ως προάγγελος της κατάλυσης στον δημόσιο τομέα κ.λπ.), με την καταπάτηση στοιχείων των δικαιωμάτων του ανθρώπου, με το φακέλωμα πολιτών διαμαρτυρομένων, με τα βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα ξένων και ημεδαπών, με, με, με…

Σήμερα, για να επανέλθουμε στο θέμα μας, αξιολογώντας τις λέξεις, μπορούμε να σταθούμε «στον κορμό μιας αναγκαίας κυβέρνησης για τη σωτηρία του τόπου», όπως προσδιορίζει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ο Αλ. Τσίπρας. Το «αναγκαία» δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην «αριστερή». Ισως δεν το λέει αλλά δεν φαίνεται να είναι εφικτή «αριστερή κυβέρνηση», δηλαδή δεν μπορεί αυτή η κυβέρνηση να συγκεντρώσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οπως είναι σήμερα τα πράγματα, πέρα από το εφικτό, το επιθυμητό, προέχει ο φραγμός στην πολιτική του Μνημονίου, στην αντιδημοκρατική διακυβέρνηση. Αυτό συσπειρώνει δυνάμεις, μπορεί να τις συσπειρώσει, με τις διαφορές τους, αλλά με κοινό στόχο αυτόν της δημοκρατίας. Μαζί και των μεταρρυθμίσεων σαν εργαλείο. Δεν μπορούν να φοβίζουν σήμερα, εν έτει 2013, λέξεις όπως η μεταρρύθμιση, η «ρεφόρμα» και να χαρακτηρίζονται «ρεφορμιστές» οι εκφραστές της πολιτικής αυτής, που αποβλέπει στην ανατροπή, στην αναδόμηση και ανανέωση της πολιτικής ζωής, στην παρέμβαση στο σύστημα και στις βαθιές αλλαγές. Ετσι, δεν έχουν νόημα, είναι πολυτέλεια ή φληναφήματα εκφράσεις και κόντρες για «αριστερή σοσιαλδημοκρατία» ή όχι και τι είναι αυτή. Η δυναμική για την αλλαγή δεν μπορεί να συγχωρέσει «καζουικισμούς», λεπτομέρειες και υπεραπλουστεύσεις. Η δυναμική είναι για τη συγκρότηση του κινήματος και για τη δημοκρατική απαίτηση της διακυβέρνησης. Χρειάζεται όμως ο χώρος, το κόμμα, οργανώσεις, χρειάζεται και καθαρό πολιτικό λόγο, με νέα πνοή, με προοπτική, με πρόγραμμα, χωρίς βερμπαλισμούς και χωρίς την ανάγκη να δίνει «εξηγήσεις». Οι «πεπονόφλουδες» υπάρχουν, δυστυχώς και μπορούν να τις αποφεύγουν.

Πριν από 50 χρόνια, ξέσπασε και φούντωσε το Κίνημα των Λαμπράκηδων. Πρώτα έγινε η Δημοκρατική Κίνηση Νέων Γρηγόρης Λαμπράκης, μετά με τη Νεολαία της ΕΔΑ έγινε η Νεολαία Λαμπράκη και έμεινε στην Ιστορία το κίνημα για την πολιτική, την κοινωνική, την πολιτιστική δράση, που ήταν το φόβητρο της ακροδεξιάς αντίδρασης.

Δεν έγινε χωρίς εσωτερικές εντάσεις και τριγμούς. Ομως δικαιώθηκε ιστορικά.

http://www.efsyn.gr/

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!

Χρόνο προσπαθεί να κερδίσει για ακόμη μία φορά η κυβέρνηση (των 2 εταίρων πλέον) καθώς ξαναβρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο απέναντι στις επιδιώξεις των δανειστών μας

Της Αλίκης Μάτση

Να περάσει το καλοκαίρι κι από Σεπτέμβρη βλέπουμε. Σ’ αυτό το στοίχημα καλείται πλέον να ανταποκριθεί η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, μετά την εμπλοκή που φαίνεται να παρουσιάζεται με την τρόικα σε δύο κυρίως θέματα: αυτό της κινητικότητας 15.000 δημοσίων υπαλλήλων, για το οποίο η κυβέρνηση έχει παρουσιαστεί εντελώς ανέτοιμη, και βεβαίως της μεγάλης τρύπας στα ασφαλιστικά ταμεία.

Σχετικά με τη σημερινή συνάντηση του νέου υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκου Μητσοτάκη με τους εκπροσώπους των δανειστών από το περιβάλλον του λέγεται πως το θέμα της κινητικότητας θα λυθεί «είτε έτσι είτε αλλιώς». Και εννοούν με αυτό ότι είτε ο κ. Μητσοτάκης θα καταφέρει να πάρει την παράταση που επιθυμεί έως ουσιαστικά το τέλος Σεπτεμβρίου, είτε η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί στη λήψη οριζόντιων μέτρων. Κοινώς, η αξιοκρατία και η αξιολόγηση που ευαγγελίζεται ο νέος υπουργός θα αποτελέσουν κενό γράμμα.

Σπεύδουν πάντως να αποδώσουν ευθύνες και στα άλλα υπουργεία για τα οποία λένε ότι, με εξαίρεση αυτό του Παιδείας, «δεν είχαν κάνει καμία απολύτως προετοιμασία».

Ο πρωθυπουργός

Και τελικώς αν σήμερα δεν δοθεί παράταση, μεταθέτουν την ευθύνη στον ίδιο τον πρωθυπουργό ο οποίος και θα αποφασίσει τελικά αν οι «περικοπές», άλλως πως διαθεσιμότητα και απολύσεις, θα γίνουν με οριζόντιο τρόπο, καθιστώντας σαφές ότι αυτό αντίκειται στις προθέσεις του κ. Μητσοτάκη. «Αρχηγού όμως παρόντος…» προσθέτουν με νόημα.

Με δεδομένο δε ότι η τρόικα, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, δεν φαίνεται να έχει πειστεί ότι οι απολύσεις των περίπου 2.600 υπαλλήλων της ΕΡΤ καλύπτουν το προαπαιτούμενο των 2.000 απολύσεων για τις οποίες είχε δεσμευτεί η κυβέρνηση έως το τέλος Ιουνίου, το θέμα περιπλέκεται καθώς την ερχόμενη Δευτέρα στο Εurogroup θα αποφασιστεί ή όχι η εκταμίευση των 8,1 δισ. ευρώ της τρέχουσας δόσης.

Ο πανικός της κυβέρνησης, ότι η συμφωνία στην Αθήνα, που αποτελεί προαπαιτούμενο, δεν πρόκειται να κλείσει, καταδεικνύεται και από τις διαρροές του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος ότι «δεν ήρθε και η συντέλεια του κόσμου. Γι’ αυτούς τους δύο μήνες η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην έκδοση ομολόγων και θα βγει το καλοκαίρι».

Αν σ’ αυτά προστεθεί και η διάψευση των προσδοκιών του Μαξίμου για υποσχέσεις από τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ για χαλάρωση της λιτότητας, γίνεται αντιληπτό γιατί η κυβέρνηση θα σπεύσει έως την Κυριακή να καταθέσει στη Βουλή το νέο πολυνομοσχέδιο – μικρό μνημόνιο, το οποίο για άλλη μία φορά θα κληθούν να ψηφίσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.

Τις ελληνικές προσδοκίες προσγείωσε και ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε, ο οποίος απέκλεισε και πάλι το ενδεχόμενο διαγραφής του ελληνικού χρέους, μετά τη χθεσινή συνάντηση που είχε με τον Ευάγγ. Βενιζέλο στην Αθήνα, ενώ σήμερα θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά.

Επικοινωνιακό παιχνίδι

Υπάρχει πάντως και η εκτίμηση, ακόμη και στους κυβερνητικούς κύκλους, ότι το γνωστό επικοινωνιακό παιχνίδι του τεχνητού πανικού που παίζεται κάθε φορά με την έλευση στην Αθήνα των εταίρων, παίζεται και τώρα. Ιδιαιτέρως μάλιστα σε μια συγκυρία όπου οι δηλώσεις Πολύδωρα – Βορίδη έχουν διαταράξει εκ προοιμίου την κυβερνητική συνοχή, ενώ αρκετά μέλη των κοινοβουλευτικών ομάδων τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ. θα δυσκολευτούν να παράσχουν άλλη μία ψήφο «ανοχής» και μάλιστα χωρίς συζήτηση, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.

* «Εχουμε χάσει το μέτρημα για το πόσες φορές έχει επαναληφθεί το ίδιο μνημονιακό σίριαλ, που επανέρχεται ύστερα από ένα μικρό διαφημιστικό διάλειμμα με επενδύσεις και ανάπτυξη α λα Σαμαρά» σχολίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, που καταλόγισε στην κυβέρνηση ότι προχωρά σε «εκβιασμούς περί μνημονιακού μονόδρομου λιτότητας, χωρίς κανέναν δισταγμό και κανένα ίχνος ντροπής».

http://www.blogger.com/

Η ΕΡΤ μπορεί να ρίξει τη χούντα

Χθες συμμετείχα στην ανοιχτή συζήτηση που έγινε στο προαύλιο της ΕΡΤ, με θέμα την συνέχιση και την κλιμάκωση του αγώνα των εργαζομένων και των αλληλέγγυων εκεί και έκανα τις προτάσεις μου, τις οποίες καταθέτω και από δω, έτσι για να υπάρχουν και γραμμένες.

Πριν από αυτές μια διαπίστωση. Ενώ οι πολίτες που στέκονται αλληλέγγυοι στο εγχείρημα της ΕΡΤ θεωρούν ότι αυτή τη στιγμή η δημόσια τηλεόραση βρίσκεται υπό κατάληψη, οι ίδιοι οι έργαζόμενοι, σύμφωνα και με την διευκρίνιση της Αγλαϊας Κυρίτση δεν μιλούν περί κατάληψης και δεν νιώθουν ως καταληψίες αλλά ως μη απολυμένοι που συνεχίζουν απλά΄την εργασία τους και την περιφρούρηση των μηχανημάτων. Αυτή η διαφορά οπτικής είναι η γενεσιουργός αιτία του οποιουδήποτε εκφυλισμού του κινήματος και επιβάλλεται να αρθεί σήμερα. Σε οποιοδήποτε κράτος της υφηλίου, αν η δημόσια τηλεόραση ήταν στα χέρια των πολιτών επί ένα σχεδόν μήνα και λειτουργούσε ελεύθερη, δίχως την κρατική χειραγώγηση, η κυβέρνηση δεν θα είχε σταθεί, πόσω μάλλον ο αγώνας των πολιτών δεν θα είχε εκφυλιστεί αλλά θα φούντωνε με ρυθμούς πυρκαγιάς σε πευκοδάσος υπό θυελλώδεις ανέμους. Εδώ, με μια ΕΡΤ επί ένα μήνα να παίζει, το ότι το Κίνημα ξεφουσκώνει αντί να έχει ρίξει την κυβέρνηση, σημαίνει ότι κάτι πάει λάθος. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την διαφορά της οπτικής, από το ότι οι εργαζόμενοι λειτουργούν ακόμα ως να διαφυλάττουν τους εαυτούς και τις θέσεις τους, και ενδεχομένως την νέα τους σύμβαση στον νέο ραδιοτηλεοπτικό φορέα που θα δημιουργηθεί.

Η ΕΡΤ από σήμερα οφείλει να λειτουργήσει ως δημόσια τηλεόραση υπό κατάληψη. Είναι πλέον ελεύθερη, ανεξάρτητη, δεν χειραγωγείται από την κυβέρνηση. Είναι το βασικό όπλο των πολιτών για να ρίξουν το φασιστικό καθεστώς, την τυρρανία. Στο Πολυτεχνείο είχαν έναν αυτοσχέδιο ραδιοφωνικό σταθμό μικρής εμβέλειας και ρίξανε την χούντα, ενώ εδώ, εμείς διαθέτουμε μια πανελλήνιας εμβέλειας σύγχρονη τηλεόραση μαζί με τους ειξιδεικευμένους εργαζομένους της και δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να απελευθερωθούμε. Απεναντίας, εκφυλίζεται μέρα με τη μέρα ο αγώνας μας.. Κι αυτό το βλέπει ο κυβέρνηση και περιμένει την πτώση του κάστρου δίχως να εκτεθεί στέλνοντας τα ματ της.

Η ΕΡΤ οφείλει από σήμερα να λειτουργεί υπό την διεύθυνση ενός συντονιστικού πολιτών και εργαζομένων, ανθρώπων της Τέχνης και του Πολιτισμού. Να δώσει βήμα στους εκπροσώπους όλων των Κινημάτων που σε κάθε γειτονιά και σε κάθε πόλη και χωριό αντιστέκονται ενάντια στα τρία βασικά μέτωπα από τα οποία μας βάλλουν. Στην εξαθλίωση των πολιτών, την άνοδο του ρατσιμού και την εκποίηση των φυσικών πόρων και της δημόσιας περιουσίας μας.

Η ΕΡΤ οφείλει να δείξει και να βάλει μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι αλλά να στείλει και στο εξωτερικό την ελληνική κοινωνία που βράζει, που αντιστέκεται από το Αποπηγάδι της Κρήτης μέχρι την Χαλκιδική και την Θράκη, σε όλο το μήκος και το πλάτος της ελληνικής επικράτειας.

Η ΕΡΤ οφείλει να γίνει μια τηλεόραση πραγματικής λαϊκής βάσης και ενημέρωσης και να φωτίζει την επικαιρότητα και την καθημερινότητα από την μεριά των πραγματικών ιδιοκτητών της, διότι είναι δημόσια και όχι κρατική, διότι είναι στα χέρια των πλιτών και όχι υπό κρατικό έλεγχο και χειραγώγηση.

Η ΕΡΤ οφείλει και μπορεί από σήμερα να καταρρίψει αυτή την αθλιότητα, την οποίαν δυστυχώς πιπιλούν ως καραμέλα και τα κόμματα της Αριστεράς και η οποία λέει ότι οι Έλληνες δεν αντιδρούν, οι Έλληνες κάθονται απαθείς στους καναπέδες και βλέπουν. Αυτή είναι η χείριστη και η πλέον επικίνδυνη φασιστική προπαγάνδα. Η Ελλάδα είναι γεμάτη Κινήματα και Συλλογηκότητες που δίνουν μάχες και μάλιστα κερδοφόρες καθημερινά. Και η ΕΡΤ οφειλει από σήμερα να πρβάλει αυτές τις μάχες και αυτούς τους κοινωνικούς μαχητές. Οι οποίοι κοινωνικοί μαχητές θα γίνουν από αύριο οι ανταποκριτές της ΕΡΤ, της δημόσιας, της δικής μας τηλεόρασης ο καθένας από την γειτονιά, την πόλη το χωριό του

Η ΕΡΤ οφείλει και μπορεί να γίνει ο μοχλός και ο συντονιστής των χιλιάδων καθημερινών μαχομένων πολιτών της Ελλάδας. της ελληνικής αντίστασης.

Η ΕΡΤ μπορεί με στοιχειώδη συντονισμό και αλλαγή οπτικής να ρίξει την χούντα.

http://yiannismakridakis.gr/