"Η Δαμόκλειος Βόμβα" (Μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για την παγκόσμια Οικονομία)

Ο πλανήτης είναι τυλιγμένος στις φλόγες, ενώ η ασύμμετρη παγκοσμιοποίηση, ειδικά η ασύδοτη ροή των κεφαλαίων, δυσχεραίνει την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς – με την επισιτιστική κρίση, τα πραξικοπήματα και τις μαζικές εξεγέρσεις να είναι προ των πυλών...

Το πρόβλημα της υπερχρέωσης, η κατάσταση στην Ευρωζώνη, τα ομόλογα δημοσίου, οι τράπεζες, οι Η.Π.Α., η Ιαπωνία, οι υπόλοιπες ασιατικές χώρες και η Σιγκαπούρη, η Κίνα και το Χονγκ Κονγκ, η Τουρκία, η Βραζιλία και η Πολωνία, η Ρωσία, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Ν. Αφρική, ο χρυσός, το δολάριο το ευρώ και η Ελλάδα. 

"Ακόμη και οι σκέψεις, κατά κάποιον τρόπο, υπόκεινται στους νόμους της βαρύτητας - με την έννοια ότι μεταφέρονται πολύ πιο εύκολα προς τα κάτω, από το μυαλό δηλαδή προς το χαρτί, παρά προς τα πάνω: από το χαρτί στο μυαλό.

Πριν από όλα υπάρχουν τριών ειδών συγγραφείς: (α) αυτοί που γράφουν για να γράψουν, έχοντας ανάγκη από χρήματα - οπότε αυτός είναι ο βασικός λόγος που γράφουν, με την επ' αμοιβή χειραγώγηση του πλήθους να ανήκει στην ίδια κατηγορία (β)αυτοί που γράφουν για να αποκτήσουν κοινωνική καταξίωση και, τέλος  (γ) αυτοί που γράφουν επειδή έχουν κάτι να πουν. Το ίδιο ισχύει και για όσους μιλούν δημόσια, κυρίως δε για τους πολιτικούς.

Μπορεί κανείς να αναγνωρίσει τους πρώτους από το γεγονός ότι, οι απόψεις τους δεν ισχύουν εξ ολοκλήρου, είναι δυσνόητες, βεβιασμένες και αμφιλεγόμενες, ενώ τα γραπτά τους δεν χαρακτηρίζονται από αναλυτική σκέψη, προτάσεις, σαφήνεια και σιγουριά - επειδή κυρίως δεν έχουν γνώση. Σύντομα αντιλαμβανόμαστε πως τέτοιοι συγγραφείς γράφουν μόνο και μόνο για να γεμίσουν λευκές κόλλες χαρτί - ενώ την ευθύνη για το χαμηλό επίπεδο των κειμένων τους έχουν τα χρήματα, με τα οποία αμείβονται. Εδώ ισχύει η ισπανική παροιμία, σύμφωνα με την οποία «Η τιμή και τα χρήματα δεν χωρούν στο ίδιο πορτοφόλι». 

Είναι σαν τα χρήματα να είναι καταραμένα - αφού όλοι οι συγγραφείς χάνουν το ταλέντο τους, μόλις αρχίσουν να γράφουν έναντι αμοιβής. Σωρεία κακών συγγραφέων ζει από την ανόητη επιθυμία του κοινού να διαβάζει ότι έχει τυπωθεί - κυρίως δε τα κείμενα δημοσιογράφων, όπου στα αγγλικά η λέξη «δημοσιογράφος» σημαίνει «ο άνθρωπος που μοχθεί για το μεροκάματο».

Μόνο εκείνος που γράφει αποκλειστικά για να εκφράσει αυτά που θέλει να πει, χωρίς να έχει την ανάγκη της κοινωνικής καταξίωσης ή των χρημάτων, γράφει πράγματα που αξίζει να γραφτούν. Είναι καλά λοιπόν να αποφεύγουμε να διαβάζουμε ή να ακούμε όλους τους άλλους - επειδή ο χρόνος είναι το πολυτιμότερο αγαθό που διαθέτει ο άνθρωπος" (A.Schopenhauer, με παρεμβάσεις).   

Ανάλυση  

Ουσιαστικά υπάρχουν δύο δυνατότητες καταπολέμησης μίας σοβαρής κρίσης υπερχρέωσης, όπως η σημερινή παγκοσμίως:αφενός μεν ο πληθωρισμός, αφετέρου η διαγραφή (εναλλακτικά το μακροχρόνιο πάγωμα) μέρους των χρεών - τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο τομέα. Παρά το ότι δε η κατάσταση των τραπεζών σήμερα θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνη, ακόμη πιο απειλητική για μία οικονομία είναι η υπερχρέωση των επιχειρήσεων.

Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται σήμερα στην Κίνα - στην οποία, παρά το ότι το δημόσιο έχει σχετικά μικρά χρέη, οι επιχειρήσεις το 2012 (σύμφωνα με μελέτη της Citigroup), οφείλουν ποσά που υπερβαίνουν το 150% του ΑΕΠ της χώρας τους. Η γενναιόδωρη  δανειοδότηση τους από το κράτος, με στόχο την αύξηση των εξαγωγών, κυρίως για την καταπολέμηση της ανεργίας, έχει προκαλέσει μία φούσκα, η οποία απειλεί να εκραγεί - παρασέρνοντας στην καταστροφή τις τράπεζες και, κατ' επέκταση, ολόκληρη την Κίνα, εάν όχι το σύνολο των χωρών του πλανήτη.

Αναζητώντας λοιπόν απεγνωσμένα λύσεις, όσον αφορά τη «δαμόκλειο βόμβα» των χρεών, η οποία κρέμεται απειλητικά επάνω από τον πλανήτη, οι περισσότεροι τάσσονται υπέρ της διαγραφής χρεών - επειδή θεωρείται πιο δίκαια, σχετικά με τον πληθωρισμό. Φυσικά οι επιβαρύνσεις θα έπρεπε να μοιρασθούν σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (ή να διαχειρισθούν όπως στηνανάλυση μας), έτσι ώστε να μην καταρρεύσει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα - ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,απέναντι σε κάθε οφειλέτη, ευρίσκεται πάντοτε ένας πιστωτής ο οποίος, σε περίπτωση διαγραφής, θα έχανε τα χρήματα του.

Ο πιστωτής δε αυτός δεν είναι μόνο κάποιος γνωστός ή άγνωστος πολυεκατομμυριούχος «κεφαλαιοκράτης» ή ένα πάμπλουτο κράτος, όπως νομίζουν οι περισσότεροι - κατηγορώντας μας για υπερβολική «ηθική χρέους». Πολύ συχνά είναι οι τράπεζες, στις οποίες υπάρχουν καταθέσεις ανθρώπων που δύσκολα μπορούν να χαρακτηρισθούν ως πλούσιοι, καθώς επίσης οι ίδιοι οι εργαζόμενοι - οι οποίοι με τις συντάξεις τους, με τις ασφάλειες ζωής τους, με τις αποταμιεύσεις τους κλπ. ανήκουν στην πλευρά των δανειστών, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν.

Το γεγονός αυτό φάνηκε στην Ελλάδα, μετά την εγκληματική διαγραφή χρέους (PSI) - όπου έχασαν τεράστια ποσά οι Έλληνες ομολογιούχοι, τα ασφαλιστικά ταμεία, οι οργανισμοί του δημοσίου, καθώς επίσης οι ελληνικές τράπεζες - την ανακεφαλαιοποίηση των οποίων θα αναλάβουν τελικά οι πολίτες, μεταξύ άλλων μέσω της επιβάρυνσης του δημοσίου χρέους, ενδεχομένως δε με τη «φορολόγηση» των καταθέσεων (δήμευση).

Επομένως, δεν είναι καθόλου εύκολη μία απόφαση διαγραφής, ενώ είναι πολύ δύσκολη στην εφαρμογή της - παρά το ότι υπάρχουν αρκετά ιστορικά προηγούμενα, με κορυφαίο ίσως αυτό της Μεσοποταμίας (όπου οι οφειλές αναγράφονταν σε πήλινους πίνακες, οι οποίοι καταστρέφονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, με την οικονομία να ξεκινάει από την αρχή). Ενδεχομένως δε μία απλούστερη μέθοδος, ειδικά όσον αφορά την Ευρώπη, θα ήταν αυτή που περιγράψαμε στην ανάλυση μας «ΕΚΤ, η λύση των λύσεων» - το πάγωμα μέρους των χρεών δηλαδή, σε συνδυασμό με άλλες ενέργειες (ευρωομόλογα κλπ.).   

Για τους περισσότερους βέβαια, ειδικά όσον αφορά τα δημόσια χρέη, τα οποία επιβαρύνουν νομοτελειακά τους πολίτες (μέσω φόρων, «χαρατσιών» κλπ.), όσο γρηγορότερα αποφασισθεί μία μέθοδος ριζικής αντιμετώπισης του προβλήματος, τόσο πιο φθηνά θα κοστίσει στους φορολογουμένους - αφού η κατάσταση επιδεινώνεται καθημερινά, στις περισσότερες χώρες του πλανήτη (Πίνακας Ι):

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Συνολικά χρέη 2011, δημόσια και ιδιωτικά, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ

Χώρα	Σύνολο	Τράπεζες	Επιχειρήσεις	Νοικοκυριά	Δημόσιο
Ιρλανδία	1.166	689	245	123	109
Μ. Βρετανία	847	547	118	101	81
Ιαπωνία	641	188	143	77	233
Ισπανία	457	111	192	87	67
Γαλλία	449	151	150	61	87
Βέλγιο	435	112	175	53	95
Πορτογαλία	422	61	149	106	106
Ιταλία	377	96	110	50	121
Η.Π.Α.	376	94	90	92	100
Ελλάδα*	333	22	74	71	166
Γερμανία	321	98	80	60	83

Πηγή: MM (IMF)

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Σημείωση: Ο παραπάνω πίνακας, χωρίς τα χρέη των τραπεζών, επιβεβαιώθηκε στις 03.07.13 και από το Spiegel (Πίνακας ΙΙ).

Όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι, η Ελλάδα είναι σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, αφού ακολουθεί τη Γερμανία - ενώ, όσον αφορά τα χρέη των επιχειρήσεων της, ευρίσκεται στην καλύτερη θέση μεταξύ όλων των παραπάνω χωρών (ήταν το 2011, πριν από την εγκληματική διαχείριση της κρίσης, στην οποία μας οδήγησε σκόπιμα το ΔΝΤ). Αντίθετα, μία από τις χειρότερες θέσεις έχει η Ιρλανδία (245%), ακολουθούμενη από την Ισπανία (192%) και το Βέλγιο (175%). 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Χρέη επιχειρήσεων, δημοσίου και νοικοκυριών, με βάση μελέτη Γερμανών (με πράσινο τα νοικοκυριά, με κόκκινο οι επιχειρήσεις και με μπλε τα δημόσια χρέη).

Όλα όσα λέγονται λοιπόν για την πατρίδα μας είναι εντελώς ανυπόστατα, ενώ έχουν έναν και μόνο σκοπό: να διευκολύνουν τη λεηλασία της από τους εισβολείς, με τη συνεργασία ενδοτικών επιχειρηματιών και διεφθαρμένων πολιτικών κομμάτων - συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευομένων.

Ας ελπίσουμε ότι, το γεγονός αυτό θα γίνει έγκαιρα κατανοητό από τους Πολίτες - οι οποίοι είναι συνταγματικά και ηθικά υποχρεωμένοι να προστατεύσουν τη χώρα τους, όπως όλοι οι πρόγονοί τους μέχρι σήμερα.

Κατανοητό οφείλει να γίνει επίσης το ότι, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να συντάσσει ισολογισμό του κράτους (ανάλυση μας),στον οποίο να φαίνονται όχι μόνο αυτά που χρωστάει η Ελλάδα, αλλά και τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου - όπως ακριβώς απαιτείται από όλες τις επιχειρήσεις. Παράλληλα φυσικά να καθιερώσει το διπλογραφικό λογιστικό σύστημα, έτσι ώστε να μην θεωρούνται ανόητα οι απλήρωτες υποχρεώσεις ανύπαρκτες -  πλεονάσματα δηλαδή, έως ότου πληρωθούν.

Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Με κριτήριο την πρόσφατη απόφαση της ΕΚΤ, με την οποία δεν αυξήθηκε το βασικό επιτόκιο αλλά, αντίθετα, ανακοινώθηκε προκαταβολικά η μείωση του, συμπεραίνει κανείς ότι, έχει επιλεχθεί η αντιμετώπιση της υπερχρέωσης με τη βοήθεια του πληθωρισμού – πιθανότατα δε με τη χρηματοοικονομική καταστολή, με τα αρνητικά πραγματικά επιτόκια δηλαδή, σε συνδυασμό με τη «δήμευση» μέρους των καταθέσεων (8%). Η λύση αυτή, όσον αφορά τις χώρες του Βορά, θα ήταν ίσως αποδεκτή - αφού δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μη βιώσιμη για τις οικονομίες τους, ενώ αποφεύγεται η επιβάρυνση τους με τη διαγραφή μέρους των απαιτήσεων τους, απέναντι στις χώρες του Νότου.   

Για τις χώρες όμως του Νότου ο πληθωρισμός, ειδικά εάν ξέφευγε από τον έλεγχο, σε συνδυασμό με την εσωτερική υποτίμηση, θα αποτελούσε μία μάλλον τρομακτική εξέλιξη - αφού, παράλληλα με τη μείωση των ονομαστικών αμοιβών (μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων), θα αντιμετώπιζαν τον περιορισμό και των πραγματικών αμοιβών «σωρευτικά» (μείωση της αγοραστικής αξίας των χρημάτων, αύξηση του κόστους ζωής).

Σήμερα βέβαια, ολόκληρη η Ευρωζώνη απειλείται με ύφεση, η οποία ενδεχομένως θα φτάσει το -2% εντός του έτους. Το συμπέρασμα αυτό στηρίζεται κυρίως στη μείωση των τραπεζικών πιστώσεων, η οποία τοποθετείται στο -4% κατά μέσον όρο – οπότε, επειδή οι ευρωπαϊκές οικονομίες βασίζονται στις πιστώσεις, είναι αδύνατη η ανάπτυξη, όταν παράλληλα περιορίζεται ο δανεισμός (όπως γνωρίζουμε πολύ καλά στην Ελλάδα).

Όσον αφορά τώρα τον περιορισμό των ελλειμμάτων στα εμπορικά ισοζύγια των χωρών του Νότου, γεγονός που χαρακτηρίζεται ως μία θετική εξέλιξη, οφείλει να γνωρίζει κανείς ότι, η μείωση των ελλειμμάτων δεν οφείλεται στην επαναβιομηχανοποίηση τους, σαν αποτέλεσμα νέων επενδύσεων - αλλά στον περιορισμό των εισαγωγών, λόγω κατάρρευσης της εσωτερικής ζήτησης. Όπως λέγεται δε πολύ σωστά, δεν μπορεί κανένας να θεραπευθεί, όταν πεινάει.

Περαιτέρω, η ύφεση θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση των τραπεζών - αφού θα αναγκασθούν να αποσβέσουν μεγαλύτερα ποσά, λόγω αδυναμίας είσπραξης τους (κόκκινα δάνεια). Γνωρίζοντας τώρα ότι, το σύνολο των ισολογισμών του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος είναι της τάξης των 27 τρις €, εάν απαιτηθούν νέες αποσβέσεις ύψους 5-10%, ανάλογα με τη χώρα, οι ζημίες των τραπεζών θα ξεπεράσουν το 1,5 τρις € - γεγονός που σημαίνει πως τα 60 δις € που έχει στη διάθεση του το ESM για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, είναι «σταγόνα στον ωκεανό».

Εκτός αυτού, τα ομόλογα δημοσίου, τα οποία έχουν οι τράπεζες στα βιβλία τους, είναι της τάξης των 3 τρις € - αποτελώντας μία ακόμη βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του συστήματος. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι επενδύσεις σε ομόλογα του δημοσίου δεν μπορούν να θεωρηθούν ιδανικές – κάτι που θα επιδεινώσει σημαντικά τις συνθήκες δανεισμού των κρατών.      

Όσον αφορά τώρα την έξοδο κάποιων χωρών από την Ευρωζώνη, έτσι ώστε να επιλύσουν πληθωριστικά τα προβλήματα τους, μέσω της υποτίμησης των νομισμάτων τους, είναι μάλλον πολύ αργά - τουλάχιστον για εκείνες τις χώρες, οι οποίες έχουν ήδη πληγεί από μία μακροχρόνια ύφεση.

Τα νέα προβλήματα που θα δημιουργούσε η έξοδος τους όπως, για παράδειγμα, η ακόμη μεγαλύτερη πτώση του ΑΕΠ τους, η επιδείνωση της ήδη υψηλής ανεργίας, το κλείσιμο πολύ περισσοτέρων επιχειρήσεων κοκ., δεν θα ήταν πια διαχειρίσημα – αφού οι καινούργιες δυσκολίες θα προστίθεντο στις ήδη υπάρχουσες, δημιουργώντας εκρηκτικές συνθήκες.

Εν τούτοις, δεν μπορεί να το αποκλείσει κανείς, όταν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο - όπου όμως η επιβίωση του ευρώ θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη, εάν όχι απίθανη. Με δεδομένο δε το ότι, το ευρωπαϊκό υπερωκεάνιο πλέει ουσιαστικά ακυβέρνητο, εν μέσω μίας παγκόσμιας καταιγίδας, είναι πολύ δύσκολο να παραμένει κανείς αισιόδοξος.

Δυστυχώς για όλους μας, φαίνεται πως κατευθυνόμαστε με πλήρη ταχύτητα επάνω σε έναν τοίχο, χωρίς να μπορεί κανένας να εγκαταλείψει το φλεγόμενο τραίνο, με το οποίο ταξιδεύουμε - ενώ η ιστορία έχει πολλές φορές αποδείξει ότι, οι νομισματικές ενώσεις έχουν ημερομηνία λήξης. Πάντοτε τελειώνουν δηλαδή, αλλά ποτέ ανώδυνα.

Ολοκληρώνοντας θα λέγαμε πως ο μοναδικός ωφελημένος θα ήταν ίσως η Γερμανία, η οποία προετοιμάζει ήδη σχέδια εξόδου της (κατ' αναλογία με τη Ρωσία μετά την κατάρρευση της ζώνης του ρουβλίου), εάν δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν είναι μία εθνικά κυρίαρχη χώρα, παραμένοντας ουσιαστικά προτεκτοράτο των Η.Π.Α. - κάτι που συμφωνεί με τις απόψεις αρκετών Γερμανών συναδέλφων μας και όχι μόνο (άρθρο μας).  

ΟΙ Η.Π.Α.

Παρά το ότι τα τεράστια δίδυμα ελλείμματα του προϋπολογισμού της υπερδύναμης δεν φαίνεται να έχουν καμία προοπτική μείωσης, ενώ η αγορά ομολόγων του δημοσίου σχεδόν καταρρέει (άρθρο μας), οι αγορές παραδόξως «φοβήθηκαν» ότι, η Fed θα σταματήσει την εκτύπωση νέων χρημάτων - με αποτέλεσμα να περιορίσουν δραστικά τις επενδύσεις τους, αμέσως μετά την πρόσφατη ανακοίνωση του διοικητή της κεντρικής της  τράπεζας.

Εάν όμως προσέξει κανείς τις προϋποθέσεις που τέθηκαν, ειδικά τη μείωση του ποσοστού ανεργίας στο 6,5% θα καταλάβει ότι, η εκτύπωση δεν θα σταματήσει - αφού, με κριτήριο τα σημερινά δεδομένα (αποβιομηχανοποίηση κλπ.), η ανεργία δεν πρόκειται να μειωθεί. Εκτός αυτού, τα ελλείμματα θα συνεχίσουν να αυξάνονται, χωρίς καμία δυνατότητα χρηματοδότησης τους αποκλειστικά και μόνο από τις αγορές - οπότε η κεντρική τράπεζα θα συνεχίσει αναγκαστικά την «εκτύπωση».

Επί πλέον, η αμερικανική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να αναχρηματοδοτήσει το 50% των συνολικών χρεών της (περί τα 7 τρις $), εντός των επομένων τριών ετών - κάτι που είναι αδύνατον να το πετύχει, χωρίς τη βοήθεια της Fed (επομένως, με την εκτύπωση νέων χρημάτων). 

Παρά το ότι δε ο κεντρικός τραπεζίτης των Η.Π.Α. προβλέπει αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης, η πτώση των αποδόσεων (άνοδος των επιτοκίων) εκείνων των αμερικανικών ομολόγων, τα οποία είναι προστατευμένα απέναντι στον πληθωρισμό, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, οι Η.Π.Α. οδεύουν προς την ύφεση - η οποία θα μπορούσε ίσως να αποφευχθεί μόνο εάν τόσο η Ευρώπη, όσο και η Ιαπωνία, παρουσίαζαν σημαντική ανάπτυξη (κάτι που ελάχιστοι πλέον ελπίζουν, ειδικά όσον αφορά την Ευρώπη). 

Η ΙΑΠΩΝΙΑ

Όπως έχουμε πολλές φορές αναφέρει (άρθρο μας), ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον πλανήτη είναι η Ιαπωνία - το συνολικό χρέος της οποίας ξεπερνάει το 600% του ΑΕΠ της (5,98 τρις $ ΑΕΠ), όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι. Εκτός αυτού, οι τράπεζες της έχουν στους Ισολογισμούς τους ομόλογα του ιαπωνικού δημοσίου, τα οποία πλησιάζουν το 900% των ιδίων κεφαλαίων τους - γεγονός που εκτοξεύει το ρίσκο τους στα ύψη.

Περαιτέρω, το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιαπωνίας είναι της τάξης του 10%, ενώ το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει πλέον το 240% του ΑΕΠ της - με αποτέλεσμα το 40% των φορολογικών εσόδων της χώρας να δαπανώνται μόνο για τόκους.Στην περίπτωση δε που το επιτόκιο δανεισμού θα διπλασιαζόταν (είναι κάτω  του 1%, αν και έχει πια ανοδική πορεία), τότε μόνο η πληρωμή των τόκων θα απαιτούσε το 80% των φορολογικών εσόδων.

Εάν σε μία τέτοια κατάσταση η κεντρική τράπεζα συνεχίσει να τυπώνει νέα χρήματα, για να μην χρεοκοπήσει η χώρα, τότε χάνεται ο έλεγχος τόσο της εσωτερικής αγοράς ομολόγων, όσο και του εθνικού νομίσματος. Υπάρχουν δε αρκετοί, οι οποίοι θεωρούν ότι, η Ιαπωνία θα μπορούσε να οδηγηθεί σε μία τέτοια «παγίδα» εντός των επομένων τριών ετών - με αποτέλεσμα την κατάρρευση του γεν, η ισοτιμία του οποίου απέναντι στο δολάριο (περί τα 100 γεν ανά δολάριο σήμερα), θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και τα 200 γεν.

Σε μία τέτοια περίπτωση, επειδή τα κεφάλαια θα εγκατέλειπαν μαζικά τη χώρα, θα έπρεπε να επιβληθούν περιορισμοί στην ελεύθερη διακίνηση τους - οπότε θα ξεκινούσε μία νέα εποχή για την Ιαπωνία, το «πρόσωπο» της οποίας δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει σήμερα. Επειδή δε οι χρηματαγορές προβλέπουν το μέλλον και ενεργούν από πολύ πριν, δεν είναι απίθανο η εποχή αυτή να μην αργήσει τόσο πολύ, όσο ίσως υποθέτουμε.

ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΑΣΙΑΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ     

Εάν τυχόν καταρρεύσει το γεν, κάτι στο οποίο δίνονται πιθανότητες πάνω από 50%, τα νομίσματα των υπολοίπων ασιατικών χωρών θα ακολουθήσουν, όπως συνήθως συμβαίνει, με μία μικρή καθυστέρηση - ενώ στις χώρες που θα υποφέρουν θα συμπεριληφθεί, μεταξύ άλλων, και η Γερμανία, αφού ο κυριότερος βιομηχανικός της τομέας, η παραγωγή αυτοκινήτων, θα έλθει αντιμέτωπος με τιμές, τις οποίες θα είναι αδύνατον να ανταγωνισθεί.

Ουσιαστικά λοιπόν η Ιαπωνία θα «εξάγει» χαμηλές τιμές και μείωση της ανάπτυξης, αποπληθωρισμό δηλαδή, αφενός μεν στη γειτονική της περιοχή, αφετέρου σε ολόκληρο τον πλανήτη - κυρίως δε στη Γερμανία, στη Ν. Κορέα και στην Ταϊβάν, χώρες με τις οποίες υπάρχει μεγάλη συσχέτιση των παραγομένων προϊόντων.

Τα νομίσματα τώρα της Ν. Κορέας και της Ταιβάν πιέζονται ήδη προς τα κάτω, λόγω της επιδείνωσης των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών τους - ενώ θα υποφέρουν επίσης εκείνες οι χώρες, οι οποίες έχουν ισχυρά ισοζύγια, όπως η Ταϊλάνδη, η Μαλαισία και η Σιγκαπούρη.  

Ειδικά όσον αφορά τη Σιγκαπούρη (ΑΕΠ 276,5 δις $), η οποία χαρακτηρίζεται ακόμη από πολύ υγιή οικονομικά μεγέθη, οφείλει κανείς να επισημάνει ότι, το ισοζύγιο της θα υποστεί μία διπλή «επίθεση» - επειδή αφενός μεν ένας μεγάλος αριθμός ασιατικών επιχειρήσεων διακανονίζει από εκεί τις εξαγωγές του (εξάγουν τιμολογώντας με  χαμηλές τιμές στη Σιγκαπούρη και από αυτήν πουλούν τα προϊόντα τους με υψηλότερες τιμές στον υπόλοιπο πλανήτη), αφετέρου φορολογεί και καταθέτει στην ίδια χώρα τα κέρδη του (κάτι ανάλογο με την Κύπρο στο παρελθόν).

Λόγω της προβλεπόμενης ύφεσης όμως, οι εξαγωγές των ασιατικών χωρών που λειτουργούν με ενδιάμεσο σταθμό τη Σιγκαπούρη θα μειωθούν, οπότε θα επηρεασθεί το ισοζύγιο της - γεγονός που ενδεχομένως θα οδηγήσει στην έξοδο τα τεράστια κεφάλαια, τα οποία έχουν «παρκάρει», για λόγους ασφαλείας, στις τράπεζες της.

Ολοκληρώνοντας, σύμφωνα με τους ειδικούς, το δολάριο της Σιγκαπούρης υποτιμάται ήδη - αν και σε πολύ μικρό βαθμό, σχετικά με αυτό που πιθανότατα θα ακολουθήσει.

Η ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ

Μεταξύ των άλλων προβλημάτων, τα οποία έχουμε αναφέρει, ο διατραπεζικός δανεισμός εντός της Κίνας έχει σχεδόν παγώσει - με αποτέλεσμα να απειλείται από μία κρίση τραπεζών, ανάλογη με αυτήν της Ιαπωνίας το 1990.

Αν και, σε αντίθεση με την τότε Ιαπωνία, το νόμισμα της Κίνας «χειραγωγείται» από την κυβέρνηση της, το χρηματοπιστωτικό της σύστημα παρήγαγε εντός των τελευταίων πέντε ετών νέα χρήματα, τα οποία αντιστοιχούν με το συνολικό απόθεμα του τραπεζικού συστήματος των Η.Π.Α. - ένα γιγαντιαίο ποσόν, εάν κατανοήσουμε ότι, το ΑΕΠ της Κίνας είναι κατά πολύ μικρότερο, από αυτό των Η.Π.Α. (8,26 τρις $ έναντι 15,65 τρις $).  

Παρά το ότι τώρα η κυβέρνηση της Κίνας προσπαθεί να εμποδίσει την καταστροφή, την οποία θα προκαλούσε η έκρηξη της τεράστιας «φούσκας» των ακινήτων, οι προοπτικές δεν είναι ευοίωνες - επειδή δεν διαθέτει μία λειτουργική χρηματαγορά. Εκτός αυτού οι πλούσιοι Κινέζοι, μη έχοντας τη δυνατότητα να εξάγουν τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό χωρίς την άδεια του κράτους, καθώς επίσης αποφεύγοντας να τα επενδύσουν πλέον στα τοπικά χρηματιστήρια, λόγω των προβλημάτων των κινεζικών επιχειρήσεων, δεν έχουν άλλη διέξοδο, από την τοποθέτηση τους σε ακίνητα (όλο και περισσότερα από τα οποία παραμένουν άδεια, επειδή η πολυτελής συνήθως κατασκευή τους δεν επιτρέπει την ενοικίαση τους από το φτωχό πληθυσμό της χώρας). 

Με δεδομένη τώρα τη στενότητα ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος, η κυβέρνηση δεν έχει άλλη δυνατότητα, από το να «επιδοτήσει» το χρηματοπιστωτικό σύστημα - κάτι που όμως θα αύξανε ακόμη περισσότερο τη φούσκα ακινήτων, με την περαιτέρω παροχή δανειακών χρημάτων.

Το μεγάλο πρόβλημα βέβαια της Κίνας είναι το γεν - το οποίο έχει ήδη υποτιμηθεί απέναντι στο δολάριο κατά 30%, ενώ οι Κινέζοι έχουν ανατιμήσει το νόμισμα τους κατά 2%. Σαν αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, το κόστος ανά μονάδα παραγωγής στην Κίνα έχει αυξηθεί κατά 80%, εντός των τελευταίων πέντε ετών. Ο συνδυασμός δε της αύξησης των μισθών και της ανατίμησης του γουάν, έχει μειώσει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα των κινεζικών προϊόντων - με τις επιχειρήσεις να αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα κερδοφορίας, οπότε να αναγκάζονται να μεταφέρουν πίσω τις καταθέσεις τους από το Χονγκ Κονγκ, για να χρηματοδοτήσουν τις καθημερινές ανάγκες τους.   

Με τον τρόπο αυτό, το Χονγκ Κονγκ (ΑΕΠ 261,6 δις $), υποφέρει αφενός μεν από την εκροή καταθέσεων προς την Κίνα, αφετέρου από τη σύνδεση του νομίσματος του με το δολάριο - με πιθανότερο ενδεχόμενο την αύξηση των επιτοκίων, η οποία όμως θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στην αγορά ακινήτων του.

Επειδή τώρα το Χονγκ Κονγκ έχει μία οικονομία, η οποία στηρίζεται κυρίως στα ακίνητα, η επιδείνωση των οικονομικών μεγεθών του θα ήταν πολύ μεγάλη - γεγονός που δεν θα άφηνε ανεπηρέαστη τη γειτονική περιοχή του (κυρίως την Ινδία, η οποία έχει τεράστια ελλείμματα, μεγάλο σχετικά δημόσιο χρέος και ένα νόμισμα υπό κατάρρευση – ΑΕΠ 1,95 τρις $).

Από την πλευρά αυτή θα αντιμετώπιζε ένα επί πλέον πρόβλημα η Γερμανία - αφού έχει αναπληρώσει τη μείωση των εξαγωγών της στην Ευρώπη, με την αύξηση τους στην Ασία, η  οποία δεν φαίνεται πλέον να είναι διατηρήσιμη. Έτσι εξηγείται σε κάποιο βαθμό και η αλλαγή της στάσης της απέναντι στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, ιδίως δε στην Ελλάδα.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ, Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΩΝΙΑ

Ως «κοινός παρανομαστής» των τριών αυτών χωρών, οι οποίες δεν είναι βέβαια οι μοναδικές, θεωρείται το ότι, έχουν εισάγει στο παρελθόν πολλά ξένα κεφάλαια - με αποτέλεσμα να έχουν ανατιμηθεί σημαντικά τα νομίσματα τους (ή να μην έχουν υποτιμηθεί, όσο θα έπρεπε). Όταν όμως τα χρήματα, τα οποία εισρέουν σε μία χώρα για να χρηματοδοτήσουν τα δίδυμα ελλείμματα της, εκρέουν, τότε το νόμισμα της «αδυνατίζει» συνεχώς.

Σε πρώτη φάση τώρα, τα συγκεκριμένα κράτη στηρίζουν υποχρεωτικά τα νομίσματα τους, επειδή έχουν σχεδόν στο σύνολο τους πληθωρισμό - οπότε, εάν το νόμισμα τους υποτιμηθεί, ακριβαίνουν οι εισαγωγές, ο πληθωρισμός καλπάζει και οι κοινωνικές αναταραχές είναι αναπόφευκτες.

Η στήριξη των νομισμάτων επιτυγχάνεται εν πρώτοις με τη διάθεση των συναλλαγματικών αποθεμάτων τους - όπου τα κράτη αγοράζουν το δικό τους νόμισμα από τις διεθνείς αγορές. Στη συνέχεια, με την αύξηση των επιτοκίων καταθέσεων, αφού τα συναλλαγματικά τους αποθέματα είναι περιορισμένα. Η αύξηση όμως των βασικών επιτοκίων επιβραδύνει την ανάπτυξη της οικονομίας τους η οποία, αργά ή γρήγορα, οδηγείται στην ύφεση - με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να καταρρέει το νόμισμα, αφού τα ξένα κεφάλαια εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα, φοβούμενα τις επιπτώσεις. 

Για παράδειγμα η Βραζιλία (ΑΕΠ 2,43 τρις $), η οποία κυριολεκτικά λεηλατήθηκε από το ΔΝΤ, προσέλκυσε στο παρελθόν πολλά κεφάλαια από το εξωτερικό, για να χρηματοδοτήσει την οικονομία της - με αποτέλεσμα να ανατιμηθεί το ρεάλ, δημιουργώντας προβλήματα στις εξαγωγές, καθώς επίσης στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της (από πλεονασματικό προηγουμένως με τις Η.Π.Α. έγινε ελλειμματικό).

Στη συνέχεια, για να αυξήσει τις εξαγωγές της, προσπάθησε να υποτιμήσει το νόμισμα της, διατηρώντας χαμηλά τα επιτόκια - με αποτέλεσμα τα χαμηλά επιτόκια να προκαλέσουν μία εσωτερική ανάπτυξη, η οποία χρηματοδοτήθηκε με ξένα κεφάλαια. Η ανάπτυξη όμως αυτή, όπως παρατηρούμε ήδη στην Τουρκία, καθώς επίσης στην Πολωνία (ΑΕΠ 470,4 τρις $) τελειώνει - επειδή ξεκίνησε η αντίστροφη διαδικασία. Ειδικότερα, τα κεφάλαια εγκαταλείπουν τη χώρα, με αποτέλεσμα την αύξηση των επιτοκίων, το «σπάσιμο» της πιστωτικής φούσκας και την ύφεση.

Η εκροή των κεφαλαίων από όλες αυτές τις χώρες θα συνεχισθεί, για όσο χρονικό διάστημα τα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών τους παραμένουν αρνητικά. Επομένως, η εσωτερική ζήτηση θα παραμείνει χαμηλή για όσο χρονικό διάστημα απαιτηθεί, έως ότου οι εξαγωγές υπερβούν τις εισαγωγές - αφού διαφορετικά δεν σταθεροποιείται η ισοτιμία ενός νομίσματος.

Επειδή τώρα είναι πάρα πολλές οι χώρες στον πλανήτη, οι οποίες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, η αύξηση των εξαγωγών δεν είναι καθόλου εύκολο να επιτευχθεί - γεγονός που σημαίνει ότι είμαστε αντιμέτωποι με μία κρίση, η οποία θα διαρκέσει πάρα πολλά χρόνια, εάν δεν βρεθεί κάποιος τρόπος ριζικής και από κοινού καταπολέμησης της (διαγραφή χρεών διεθνώς, πάγωμα κλπ.).    

Η ΡΩΣΙΑ, Ο ΚΑΝΑΔΑΣ, Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΚΑΙ Η Ν. ΑΦΡΙΚΗ

Το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των χωρών είναι η εξάρτηση των οικονομιών τους από την ενέργεια (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), καθώς επίσης από τα εμπορεύματα (μέταλλα, πρώτες ύλες). Μία παρατεταμένη παγκόσμια ύφεση λοιπόν, θα τους δημιουργούσε τεράστια προβλήματα - αφού τόσο οι τιμές των παραπάνω προϊόντων τους, όσο και οι εξαγωγές τους, θα κατέρρεαν (με αποτέλεσμα τη δημιουργία διδύμων ελλειμμάτων, την υποτίμηση των νομισμάτων τους κλπ.).

Εξαίρεση ίσως αποτελεί το πετρέλαιο, η τιμή του οποίου δεν επηρεάζεται μόνο από την ανάπτυξη ή ύφεση, αλλά και από τις προοπτικές πολεμικών συρράξεων (όπως σήμερα στη Συρία) ή έντονων αναταραχών στην περιοχή του κόλπου(Αίγυπτος).

Ήδη η Αυστραλία (ΑΕΠ 1,54 τρις $) αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα, παράλληλα με την αποβιομηχανοποίηση της, η οποία έχει λάβει επικίνδυνες διαστάσεις. Ο Καναδάς (ΑΕΠ 1,77 τρις $) πολύ λιγότερα, όπως και η Ρωσία (ΑΕΠ 2,05 τρις $) – ενώ στη Ν. Αφρική εντείνονται καθημερινά οι κοινωνικές αναταραχές, οι οποίες επιβαρύνουν σημαντικά την οικονομία.      

Εάν βέβαια επιλεχθεί η μαζική εκτύπωση νέων χρημάτων, οπότε ο πληθωρισμός, οι παραπάνω χώρες θα ανήκουν στους κερδισμένους της κρίσης - γεγονός που θα ληφθεί υπ' όψιν από τις Η.Π.Α., τουλάχιστον όσον αφορά τις γεωπολιτικές ισορροπίες στον πλανήτη.  

Ο ΧΡΥΣΟΣ

Η πτώση της τιμής του χρυσού, τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο, ήταν κατά πολλούς το αποτέλεσμα της χειραγώγησης του από τις κεντρικές τράπεζες. Βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε, ο χρυσός είναι ένα νόμισμα προστασίας των χρημάτων μας απέναντι στον πληθωρισμό - στον οποίο υπολογίζαμε ότι θα μας οδηγήσει η μαζική εκτύπωση χρημάτων, εκ μέρους όλων των κεντρικών τραπεζών.

Εν τούτοις, φαίνεται ότι σήμερα απειλούμαστε από μία παγκόσμια ύφεση άνευ προηγουμένου - όπως προκύπτει και από την ανάλυση μας, η οποία προηγήθηκε. Σε περιόδους ύφεσης όμως η τιμή του χρυσού μειώνεται, ενώ αυξάνεται η αξία των χρημάτων - γεγονός που επεξηγεί την πτώση της τιμής του χρυσού καλύτερα (αν και μεταξύ 1.150-1.250 $ θεωρείται αρκετά συμφέρουσα).

Η κατάσταση αυτή φυσικά θα αντιστραφεί απότομα, εάν οι αγορές υποψιασθούν ότι θα επιλεχθεί η λύση του πληθωρισμού, με την τοποθέτηση της ύφεσης στο στόχαστρο - κάτι που δεν πιστεύουν σήμερα ότι θα συμβεί.

Το πιθανότερο βέβαια είναι να αποφασισθεί η ακόμη μεγαλύτερη εκτύπωση νέων χρημάτων - οπότε τόσο οι τιμές των μετοχών (μακροπρόθεσμα, αφού βραχυπρόθεσμα θα πιεσθούν λόγω της πτώσης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, με αιτία την ύφεση), όσο και του χρυσού, θα εκτιναχθούν πιθανότατα στα ύψη.

ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΔΟΛΑΡΙΟ

Η τελευταία κρίση «τρεχουσών συναλλαγών» ήταν η ισπανική - η οποία όμως επιλύθηκε εντός των πλαισίων της Ευρωζώνης, χωρίς να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στο ευρώ (εκροή κεφαλαίων κλπ.). Εάν όμως ακολουθήσει μία επόμενη, στην Ιταλία ή στη Γαλλία, το ευρώ θα αντιμετωπίσει πολύ μεγάλες πιέσεις - αφού θα προκληθεί μία μεγάλη εκροή κεφαλαίων προς τη ζώνη του δολαρίου.  

Όπως υπολογίζεται, σε μία τέτοια περίπτωση τα χρήματα δεν θα τοποθετηθούν σε ομόλογα του γερμανικού δημοσίου - όπως συνέβη στο παρελθόν. Η αιτία είναι το ότι, οι καταθέτες θα συνειδητοποιήσουν πως δεν πρόκειται να αποφύγουν τη δήμευση των χρημάτων τους, κατά το ατυχές παράδειγμα της Κύπρου - πολύ περισσότερο, αφού έχουν ληφθεί ήδη ανάλογες αποφάσεις «στήριξης» των τραπεζών από την Κομισιόν.

Επομένως, θα υπάρξουν μεγάλες εκροές χρημάτων τόσο από την Ευρωζώνη, όσο και από το ευρώ - με πιθανότερη τοποθέτηση τους στον αγγλοσαξονικό τραπεζικό χώρο και στο δολάριο, εάν δεν συμβεί κάτι απρόοπτο στις Η.Π.Α.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Όπως συμπεραίνουμε από την ανάλυση που προηγήθηκε, ο πλανήτης είναι τυλιγμένος στις φλόγες – ενώ η ασύμμετρη παγκοσμιοποίηση, ειδικά η ελεύθερη αλλά και ασύδοτη ροή των κεφαλαίων, δυσχεραίνει σε μεγάλο βαθμό την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς. Εάν δε επιλεγεί τελικά η λύση του πληθωρισμού, τότε η «επισιτιστική κρίση», η ουσιαστική αιτία των αναταραχών στη Β. Αφρική, θα κλιμακωθεί επικίνδυνα – οδηγώντας ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού στην πείνα και στην εξαθλίωση.

Περαιτέρω, με το συναλλαγματικό πόλεμο να ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, καθώς επίσης με τον ενεργειακό, η από κοινού λύση των προβλημάτων, η συνεργασία δηλαδή των μεγαλυτέρων χωρών μεταξύ τους, δεν είναι καθόλου εύκολο να επιτευχθεί.

Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία κοιτάζει προς την Αίγυπτο, φοβούμενη ανάλογες συνθήκες (εξεγέρσεις, πραξικόπημα), ενώ η Κίνα προς τη Βραζιλία – αφού ο εφιάλτης της ανεργίας κινδυνεύει να γίνει «απτή πραγματικότητα», οδηγώντας 1,35 δισεκατομμύρια ανθρώπους στους δρόμους. Παράλληλα, η Ευρωζώνη παρακολουθεί με φόβο τις πολιτικές και λοιπές εξελίξεις στην Ιταλία, κυρίως στη Γαλλία, ενώ οι Η.Π.Α. θεωρούν ως μεγαλύτερη απειλή την ύφεση στην Ευρώπη – κατά δεύτερο λόγο την Ιαπωνία και την Κίνα. 

Στα πλαίσια αυτά δεν μπορεί να μην κατανοούμε ότι, η Ελλάδα έχει συγκριτικά τα μικρότερα προβλήματα στον πλανήτη – εξαιρετικά εύκολα στην επίλυση τους, όσο ανεπαρκής ή ανίκανος και να είναι κανείς.

Εν τούτοις, όταν δεν επιλέγεται η θεραπεία του πληγωμένου αριστερού ποδιού (δημόσιο), αλλά οι καταστροφικές επεμβάσεις στο υγιές δεξί (ιδιωτικός τομέας), παράλληλα με την εγκληματική αύξηση των δηλητηριωδών φαρμάκων (φόροι),ο ασθενής κινδυνεύει να μείνει παράλυτος για όλη του τη ζωή – απλά και μόνο επειδή συνεχίζει να ανέχεται γιατρούς (ΔΝΤ, Γερμανία), οι οποίοι είτε από άγνοια, είτε από κακές προθέσεις, τον οδηγούν κατευθείαν στον άλλο κόσμο.    

Βασίλης Βιλιάρδος  

 http://www.sofokleous10.gr/

Δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Π. Σκουρλέτη σχετικά με την πειρατική εκπομπή σήματος της Ελληνικής Δημόσιας Τηλεόρασης

Η πειρατική εκπομπή σήματος της υποτιθέμενης Ελληνικής Δημόσιας Τηλεόρασης συνιστά κορύφωση της παρανομίας που διαπράττεται εδώ και εβδομάδες εκ μέρους της κυβέρνησης. Η μη συμμόρφωση με την απόφαση του ΣτΕ, η εκπομπή του σήματος «μαϊμού» χωρίς άδεια και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, αποδεικνύουν πως η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την νομιμότητα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της. Απαιτούμε την άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ και την ακύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου με βάση την οποία έκλεισε η ΕΡΤ.

Τα σχέδια της κυβέρνησης για την απαξίωση και τη συρρίκνωση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και τον απόλυτο έλεγχο της ενημέρωσης θα βρουν απέναντί τους το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που αξιώνει σεβασμό στη δημοκρατία και στην πλουραλιστική ενημέρωση.

10/7/13

http://www.syriza.gr/

22α Ιουλίου...

"Τα πρόσωπα των καταργούμενων ειδικοτήτων τίθενται σε διαθεσιμότητα από την 22α Ιουλίου 2013". Με αυτή την τηλεγραφική (ή, καλύτερα, τελεσιγραφική) απόφαση, οδηγούνται στην απόλυση 12.000 δημόσιοι υπάλληλοι: οι εργαζόμενοι στη Δημοτική Αστυνομία, οι φύλακες σχολείων και εκπαιδευτικοί 46 ειδικοτήτων τεχνικής εκπαίδευσης. Χιλιάδες μαθητές δεν θα βρουν τον Σεπτέμβριο τα σχολεία τους ανοιχτά, ενώ εκχωρείται στον ιδιωτικό τομέα μεγάλο μέρος από την τεχνική εκπαίδευση, σε μια περίοδο που η ανεργία αναγκάζει χιλιάδες νέους να αναζητούν κάποια διέξοδο, έστω προοπτικά, μέσω της επαγγελματικής ειδίκευσης.
Πρόκειται για το πρώτο μεγάλο κύμα απολύσεων από το Δημόσιο. Θα ακολουθήσουν ακόμη μεγαλύτερα, που θα επεκταθούν στις τράπεζες, αλλά και σε μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι απολυμένοι πληροφορήθηκαν την είδηση από την τηλεόραση. Όπως ακριβώς είχε συμβεί και με τους εργαζόμενους-απολυμένους στην ΕΡΤ. Ο "ξαφνικός θάνατος" επισυμβαίνει με γενικό διάγγελμα και όχι με προσωπική ειδοποίηση. Η κατάργηση των οργανικών θέσεων (που συμπαρασύρει τους υπαλλήλους σε απόλυση) γίνεται με απόφαση του αρμόδιου υπουργού!
Η κυβέρνηση θέλει να στείλει μήνυμα σκληρότητας και καθιστά σαφές ότι δεν υφίσταται δικαίωμα προσωπικής προσφυγής στη Δικαιοσύνη. Να το βάλουν καλά μέσα στο μυαλό τους ότι "υπεράνω όλων είναι η σωτηρία της πατρίδος"!
Αυτή η διαδικασία των απολύσεων με ανακοινώσεις στα δελτία των 8 θα συνεχιστεί. Μπορεί τώρα να χρησιμοποιείται η νεογλώσσα, που βαφτίζει τις απολύσεις διαθεσιμότητες, συντόμως όμως θα ακούσουμε και την ακριβή περιγραφή τής νέας πραγματικότητας. Η τροϊκανή εξουσία ενσπείρει τον φόβο και ελπίζει στην υποταγή. Θα θερίσει οργή και, μάλιστα, τη στιγμή που δεν θα το περιμένει.
Για να μη δημιουργηθεί παρανόηση σχετικά με τον πραξικοπηματικό χαρακτήρα των τελεσιγραφικών ομαδικών απολύσεων, το πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε χθες στη Βουλή ορίζει ότι οι υπάλληλοι τίθενται σε διαθεσιμότητα από τις 22 Ιουλίου. Στο ημερολόγιο η 23η Ιουλίου παραπέμπει στη Μεταπολίτευση το 1974 και τη Δημοκρατία. Στις 22 Ιουλίου ήταν ακόμη χούντα...
http://www.avgi.gr/

Αρχίζει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Σήμερα το βράδυ αρχίζει τις εργασίες του το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να μετατραπεί σε ενιαίο κόμμα.
Η αυτοδιάλυση των συνιστωσών είναι ένα από τα κεντρικά θέματα του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο αναμένεται κατά τη διάρκεια των εργασιών να τεθούν προς συζήτηση όλα σχεδόν τα θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.
Την εισηγητική ομιλία θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας ενώπιον 3.500 συνέδρων, αφού πρώτα απευθύνουν χαιρετισμό τα κοινοβουλευτικά κόμματα, πλην του ΚΚΕ που μέχρι αργά το βράδυ της Τρίτης δεν είχε απαντήσει στην πρόσκληση και της Χρυσής Αυγής που δεν έχει προσκληθεί.
Το μεσημέρι της Τετάρτης θα συνέλθει το Διαρκές Συνέδριο του Συνασπισμού για να επικυρώσει την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής για την αυτοδιάλυση του κόμματος. Οι συσχετισμοί και στο Διαρκές Συνέδριο θα επιβεβαιώσουν την απόφαση της ΚΕ.
http://www.koutipandoras.gr/

Αυτές είναι ιδέες: με στολή!

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Υπήρξε σχεδόν συγκινητική η προσπάθεια του Σαμαρά να μιλήσει για μάχη ιδεών στην Πολιτική Επιτροπή του κόμματός του. Η μάχη των ιδεών είναι έτσι κι αλλιώς σημαντική, είπε, αλλά είναι δυο φορές πιο σημαντική στον αγώνα μας να χτίσουμε τη Νέα Ελλάδα. Και για να γίνει σαφής στη χάσκουσα βουλή των λόρδων της Ν.Δ. η ιδεολογική του ταυτότητα, έδωσε ορισμένα χειροπιαστά παραδείγματα μαχών ιδεών που κέρδισε.
Μάχη ιδεών πρώτη: "Μέχρι πριν δυο χρόνια δεν τολμούσε κανείς να σπάσει τα άλατα ενός απίστευτου κατεστημένου και να καταργήσει το άσυλο της παρανομίας μέσα στα πανεπιστήμια". Αυτός όμως τα κατάφερε να περάσει στη Βουλή με "συντριπτική πλειοψηφία" η σχετική ρύθμιση.
Μάχη ιδεών δεύτερη: Μέχρι πριν δυο χρόνια κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει για λαθρομετανάστες - εδώ αδίκησε λίγο τους ιδεολόγους του Μιχαλολιάκου, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Σήμερα όμως "σταματήσαμε την εισροή τους, καθαρίζουμε σιγά-σιγά τις γειτονιές που ασφυκτιούσαν και όλα με απόλυτο σεβασμό στην ανθρωπιά και στον Νόμο".
Μάχη ιδεών τρίτη: Μέχρι πριν λίγα χρόνια στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας υπήρχε απόλυτη παράλυση - εδώ αδικεί τον Χρυσοχοΐδη, αλλά ας μην το κάνουμε κι αυτό θέμα. "Σήμερα το αίσθημα ασφάλειας κερδίζει έδαφος μέρα με τη μέρα και η αστυνομία μας έχει τη μία επιτυχία μετά την άλλη".
Θα το προσέξατε ασφαλώς ότι οι ιδέες του Σαμαρά έχουν ένα κοινό παρονομαστή - την αστυνομία. Η αστυνομία να μπαίνει στα πανεπιστήμια, η αστυνομία να βουτάει και να κλείνει σε στρατόπεδα τους μετανάστες, η αστυνομία να διασφαλίζει την τάξη και την ασφάλεια. Η μια επιτυχία μετά την άλλη, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του - και η Νέα Ελλάδα έρχεται.
Μιλάμε δηλαδή όχι για κατιμά, αλλά για ιδέες με στολή και με δικαίωμα οπλοφορίας και οπλοχρησίας. Οι οποίες έρχονται να αντιμετωπίσουν του εχθρούς, που επιτέλους εντόπισε και υποδεικνύει ο ιδεολόγος Σαμαράς: "Όλοι κάναμε λάθη. Και τα μεγαλύτερα λάθη τα έκαναν στους δρόμους και στα πεζοδρόμια εκείνοι που δεν κυβέρνησαν και... επιμένουν στα ίδια λάθη".
Α, όχι μόνο δεν κυβέρνησαν, αλλά και επιμένουν στα ίδια λάθη; Μήπως θέλουν να κυβερνήσουν κιόλας; Τότε ήρθε η ώρα για το βαρύ χέρι και το κλομπ και τα χημικά των ιδεών του Σαμαρά...
http://www.avgi.gr/

Εκπέμπει σήμα η «Ελληνική Δημόσια Τηλεόραση»

Στον αέρα βρίσκεται από νωρίς το πρωί της Τετάρτης η πρώτη κάρτα της «νέας ΕΡΤ», η οποία αναμένεται να εκπέμψει πρόγραμμα τις επόμενες ώρες. Όπως αναφέρεται στην κάρτα, ο νέος φορέας ονομάζεται «Ελληνική Δημόσια Τηλεόραση» (ΕΔΤ) και εμφανίζεται στις συχνότητες της παλιάς ΕΡΤ. Μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει γνωστό το σημείο από το οποίο εκπέμπεται το σήμα της ΕΔΤ. Πάντως, οι εργαζόμενοι παραμένουν στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στη Μεσογείων και συνεχίζουν τις δικές τους εκπομπές.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά τις προηγούμενες ημέρες, ο μεταβατικός φορέας πρόκειται να εκπέμπει «σε πρώτη φάση» σίριαλ, ταινίες, ντοκιμαντέρ και ό,τι διαθέσιμο υπάρχει από το αρχείο της ΕΡΤ. Κάποιες ειδήσεις θα μεταδίδονται σε τιτλάκια στο κάτω μέρος της οθόνης (κρόουλ), χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων.
Σε δηλώσεις του στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου ανέφερε ότι πρόκειται για μεταβατικό πρόγραμμα σε εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ επισήμανε ότι σε ένα τρίμηνο θα έχει αρχίσει κανονικά η εκπομπή του νέου φορέα.

Η πληροφορία ήδη από χθες για τις νέες εκπομπές προκάλεσαν την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ, με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αναφέρει σε ανακοίνωσή του πως «η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός του μαύρου ετοιμάζονται να ολοκληρώσουν το έγκλημα κατά της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και των εργαζομένων της».

«Αδίστακτοι και κυνικοί, όχι μόνο δεν συμμορφώνονται με την απόφαση του ΣτΕ για άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ συνεχίζοντας να παρανομούν, αλλά είναι έτοιμοι να εκπέμψουν από ιδιωτικά στούντιο πράττοντας και άλλη παρανομία. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κατήφορο. Το σήμα της ΕΡΤ εκπέμπει και θα εκπέμπει από τις εγκαταστάσεις και τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Να μην διανοηθούν κάτι διαφορετικό», τονίζεται στην ανακοίνωση.

«Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εκπέμψει σήμα από τις δημόσιες συχνότητες της ΕΡΤ, από ιδιωτικά στούντιο, χωρίς να έχει ανακοινώσει -ως οφείλει από την κείμενη νομοθεσία- ούτε τη συμφωνία με το ιδιωτικό στούντιο, ούτε τους συντελεστές αυτού του 'προγράμματος'», ανέφερε από την πλευρά της η ΔΗΜΑΡ και σημείωσε: «Ερωτούμε: Ποιοι είναι, ποιος τους προσέλαβε, ποιοι και πόσο τους πληρώνουν; Καλούμε την κυβέρνηση να εγκαταλείψει το σχέδιο αυτό, το οποίο, είμαστε δυστυχώς υποχρεωμένοι να το χαρακτηρίσουμε ως διακωμώδηση της απόφασης - διαταγής του Συμβουλίου της Επικρατείας. Καλούμε την κυβέρνηση να έρθει αμέσως σε συνεννόηση με τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ ώστε από τις εγκαταστάσεις της να εκπεμφθεί εκ νέου ραδιοτηλεοπτικό σήμα».

Στο μεταξύ, ολοκληρώθηκε χθες σε πρώτη ανάγνωση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου για τη ΝΕΡΙΤ με τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να το υπερψηφίζουν και τα υπόλοιπα κόμματα να τάσσονται κατά. Θέμα αντισυνταγματικότητας όσον αφορά τη διάταξη για τη μεταβατική περίοδο στο νομοσχέδιο για τη ΝΕΡΙΤ έθεσε ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, επικεφαλής της επιτροπής που είχε επεξεργαστεί το νομοσχέδιο για τη νέα ΕΡΤ επί υπουργίας Ηλία Μόσιαλου.
http://tvxs.gr/

Ζόρια, δράκοι και στο βάθος εκλογές

Ο λύκος, αυτός της γνωστής ιστορίας με το «λύκος στα πρόβατα», θα φτάσει ως το μαντρί αλλά δεν θα μπει μέσα. Θα πάει σε καμιά παραλία και θα επανέλθει τον Σεπτέμβριο. Δεν θα φάει ούτε τα εκτός μάντρας πρόβατα, αφού μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο και δεν είναι καιροί για πειραματισμούς.

Μεταφράζοντας την παραβολή και τους συμβολισμούς, μετά από τον εκφοβισμό περί νέων μέτρων, τα μέτρα τελικώς θα αναβληθούν. Ο Αντώνης Σαμαράς θα πάει ολιγοήμερες διακοπές, ο Βενιζέλος θα ασχοληθεί με τη δημουργία του προσωπικού του τηλεοπτικού καναλιού μέσω συχνότητας που έχει σκανδαλωδώς επιδοτούμενος φίλος του και η κυβέρνηση μπορεί να ευτυχίσει για λίγο.

Η απόφαση του Σαμαρά είναι να μην διαταραχτεί με μέτρα η περίοδος ως τις γερμανικές εκλογές, πράγμα στο οποίο συμφωνεί κυρίως η Μέρκελ. Όλο το καλοκαίρι η ελληνική κυβέρνηση, θα ποτίζεται μαζί με τον προεκλογικό βασιλικό της Καγκελαρίου, η οποία θα εμφανίζει για προεκλογικούς λόγους επιτυχία στο ελληνικό πείραμα.

Ακριβώς μετά τις γερμανικές εκλογές, θα εμφανιστεί ο λύκος ή μάλλον ο δράκος. Η τρόικα θα πιέσει για μέτρα. Θα απειληθεί για μια ακόμη φορά με καταστροφή η Ελλάδα, οι εφημερίδες θα γεμίσουν με ρεπορτάζ για την επικινδυνότητα των στιγμών αλλά κυρίως για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων.

Μπροστά στα νέα μέτρα ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς θα επαναλάβει πως είναι μια αδιέξοδη πολιτική. Το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης θα απελευθερώνει συνεχώς δράκους και ο Σαμαράς θα εμφανίζεται ως αυτός που καλείται να τους σκοτώσει. Υπηρεσίες του Δημοσίου με αμφίβολο ρόλο θα πεταχτούν ως τυράκι για να κερδηθεί η λαοφιλία. Τα πράγματα όμως θα φτάσουν σε αδιέξοδο γιατί τα μέτρα θα εξασφαλίζουν για τον καθένα δυο μέτρα υπό της γης.

Ο ευρωπαϊκός «παράγοντας» θα πιέζει, «ή τώρα ή ποτέ» θα αναφωνεί ο ή η καγκελάριος, και ο Άδωνις θα σταματήσει τις τηλεοπτικές εμφανίσεις συναισθανόμενος την κρίσιμη κατάσταση. Λίγο πριν κόψει το γάλα από τις αγελάδες και ανοίξουν οι ουρανοί (εντολή Σαμαρά πάντα γίνονται όλα τα θεϊκά), θα πάμε για εκλογές. Το επιχείρημα θα είναι πως πρέπει να ανανεώσει την λαική εντολή για να ολοκληρώσει «τις μεταρρυθμίσεις» αλά ΕΡΤ που έχει ανάγκη η κοινωνία. Ο πραγματικός λόγος είναι πως αν ληφθούν μέτρα και μετά οδηγηθούμε για εκλογές, την ΝΔ δεν θα την ψηφίσει ούτε ο Βενιζέλος.

http://www.koutipandoras.gr/

Αλίμονο στους νέους…

Γράφει ο Πιτσιρίκος

Την πρώτη μου χρονιά στο Πανεπιστήμιο, αποφάσισα να βρω μια δουλειά, για να βγάλω χρήματα και να μην επιβαρύνω οικονομικά την οικογένειά μου.

Οι γονείς μου δεν ήθελαν να δουλέψω αλλά εγώ ήθελα.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που δούλευα.

Για μερικά χρόνια, στο τέλος του Δημοτικού και τα πρώτα χρόνια του Γυμνασίου, κρατούσα μερικές ώρες της ημέρας ένα μικρό κατάστημα που είχε ο πατέρας μου, ενώ κάποια καλοκαίρια δούλεψα στην οικοδομή.

Πήγα λοιπόν και δούλεψα σε ένα ξενοδοχείο της Αθήνας. Κουβαλούσα βαλίτσες, ενώ στη βραδινή βάρδια ήμουν και τηλεφωνητής. Για να με προσλάβουν, έγραψα στην αίτηση διάφορα ψέματα και πως γνώριζα άπειρες ξένες γλώσσες -αν και μιλούσα μόνο δυο και τα γαλλικά όχι άψογα-, ενώ χρειάστηκε να παρακαλέσω και τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, λέγοντάς του πως έχω μια μάνα άρρωστη ή κάτι τέτοιο, επειδή ο άνθρωπος μου είπε «πότε θα διαβάζεις για το πανεπιστήμιο και τα γαλλικά;».

Τέλος πάντων, με προσέλαβαν -έναν συμφοιτητή μου με τον οποίον είχαμε γράψει τα ίδια ψέματα στην αίτηση δεν τον πήραν- και εγώ ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος.

Δούλεψα σχεδόν έναν χρόνο στο ξενοδοχείο, έκανα κάτι μπράτσα τεράστια, κάτι κοιλιακούς φέτες, νεμήθηκα μια Γερμανίδα που είχε τα μεγαλύτερα βυζιά που έχουν αγγίξει τα αθώα χέρια μου, και έβγαλα ένα σκασμό λεφτά.

Ο μισθός δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος αλλά από τα tips έβγαζα τα τριπλάσια και βάλε. Ήμουν ο νεότερος εργαζόμενος στο ξενοδοχείο -ο επόμενος νεότερος είχε τα υπερδιπλάσια χρόνια από εμένα- και είχα τρελό σουξέ. Οι Αμερικανοί τουρίστες με λάτρεψαν.

Δούλεψα σχεδόν έναν χρόνο στο ξενοδοχείο, έβγαλα τα λεφτά που ήθελα και σταμάτησα, αν και ο διευθυντής δεν ήθελε να με αφήσει να φύγω.

Αλλά δεν ήταν και για χόρταση· από την κούραση να τα προλάβω όλα, είχα γίνει σκελετός.

Πάντως, από τους φίλους μου ήμουν ο πιο πλούσιος εκείνη την εποχή. Με δικά μου λεφτά, όχι με του μπαμπά μου.

Φυσικά, εκείνο το καλοκαίρι θα μου μείνει αξέχαστο επειδή με έπαιρναν τηλέφωνο όλοι οι φίλοι μου από τα νησιά και εγώ κολυμπούσα κάθε μέρα στον ιδρώτα. Ήμουν 18 χρονών, ε;

Ήξερα πως θα μπορούσα να είμαι κι εγώ μαζί τους αλλά δεν ήθελα. Όχι έτσι.

Αυτό το κείμενο το έγραψα για τους νεαρούς φίλους -πολλοί από αυτούς μου γράφουν- που μπορεί να τα βλέπουν σήμερα όλα μαύρα. Δεν είναι μαύρα. Είναι όλα ζωή. Και ο γιος του Τζον Κένεντι δούλευε στα 15 του παρκαδόρος τα καλοκαίρια, για να μάθει πώς βγαίνουν τα χρήματα. Όταν είσαι νέος, είσαι ανίκητος και αθάνατος. Αλλά δεν το ξέρεις.

(Την ιστορία με το ξενοδοχείο, την έχω γράψει πάρα πολύ σουρεαλιστικά στο παρελθόν: Hotel Memory.)

http://pitsirikos.net/ via http://www.koutipandoras.gr

Οι διορισμοί της τρικομματικής κυβέρνησης στην ΕΡΤ

Οι ίδιοι  άνθρωποι που έκλεισαν την ΕΡΤ καταγγέλλοντας όργιο διαφθοράς, αδιαφάνειας και σπατάλης στους κόλπους της, αποδεικνύεται ότι διόριζαν στη δημόσια τηλεόραση από το παράθυρο μέχρι και την τελευταία στιγμή φίλους και ημετέρους.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», με την αθάνατη μέθοδο του ειδικού συμβούλου και του προσωπικού ειδικών θέσεων, εκλεκτοί της κυβέρνησης αλλά και προσωπικά του κυβερνητικού εκπροσώπου, κ. Σίμου Κεδίκογλου, τοποθετήθηκαν σε υψηλά αμειβόμενα πόστα στην ΕΡΤ, γεγονός που θέτει σε αμφισβήτηση στην πράξη τη μαχητική ρητορική του κυβερνητικού εκπροσώπου υπέρ της πάταξης των σκανδαλωδών ρουσφετολογικών φαινομένων που στιγμάτισαν τη λειτουργία του κρατικού φορέα ενημέρωσης.

Πρόκειται για τις περισσότερες από τις 30 επιλογές προσώπων που πραγματοποιήθηκαν που πραγματοποιήθηκαν σε μια χρονική στιγμή που του βασικό ζητούμενο της  κυβέρνησης ήταν η περιστολή του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου.

Συνολικά 10 ιδιαιτέρες γραμματείς στελέχωσαν τα διευθυντικά γραφεία της ΕΡΤ . Στο πλαίσιο της διακομματικής συνεννόησης αλλά και ποσόστωσης διορίστηκαν σε θέσεις ειδικών συμβούλων και πολιτικά στελέχη της τρικομματικής κυβέρνησης.

Σε θέση ειδικού συμβούλου θεμάτων προγράμματος-ειδικών εκπομπών τοποθετήθηκε ο δημοσιογράφος και υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια Αττικής, Αντώνης Λιάρος.  Οι μικτές του αποδοχές καθορίστηκαν στα 3.500 ευρώ. Την ίδια εποχή προσελήφθη με 3.000 ευρώ τον μήνα ως ειδικός σύμβουλός σε θέματα επικοινωνίας και η πολιτευτής της Ν.Δ. στην Εύβοια, εκλογική περιφέρεια του κ. Κεδίκογλου, κυρία Ματίνα Ρέτσα. Ένας ακόμα πολιτευτής , από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ αυτή τη φορά, τοποθετήθηκε σε θέση ειδικού συμβούλου στην ΕΡΤ. Ο κ. Γιώργος Μπράμος, υποψήφιος στην Α΄Αθήνας, παρείχε συμβουλευτικό ρόλο σε θέματα προγράμματος ψυχαγωγικού πολιτιστικού αντί 3.500 ευρώ τον μήνα.

Αντώνης Λιάρος

Ματίνα Ρέτσα

Γιώργος Μπράμος

Ανθή Σαλαγκούδη

Με τις ίδιες αποδοχές τοποθετήθηκε ως σύμβουλος της Γενικής Διεύθυνσης ΕΡΤ3 ο δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης. Μέχρι τότε ήταν υπεύθυνος του γραφείου τύπου της Διοικούσας Επιτροπής Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας.  Στα 3.500 ευρώ καθορίστηκαν και οι αποδοχές της Ανθής Σαλαγκούδη, κόρη του πρώην υφυπουργού  των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιώργου Σαλαγκούδη 

Ανθή Σαλαγκούδη



http://www.e-reportaz.gr/

Παγωμένες παραμένουν οι επιστροφές

Το ΥΠΟΙΚ επικαλείται τον Μένιππο και το κράτος εξελίσσεται σε κοινό μπαταχτσή...

Πάνω από τρία χρόνια - δηλαδή, σχεδόν από την πρώτη μέρα που ενέσκηψε η κρίση στη χώρα μας και επισήμως - έχουν λαμβάνειν επιστροφές από το δημόσιο επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.

Πρόκειται κυρίως για εξαγωγικές επιχειρήσεις, που τους οφείλεται ΦΠΑ από το 2011 και σε ορισμένες, ακραίες, περιπτώσεις, από το 2010! Στις επανειλημμένες οχλήσεις τους, το υπουργείο Οικονομικών απαντά με τη γνωστή ρήση του Μένιππου: «Ουκ αν λάβεις, παρά του μη έχοντος».

Ωστόσο, αυτός δεν είναι ο μοναδικός λόγος που το κράτος εξελίσσεται σε κοινό ...μπαταχτσή. Ο άλλος λόγος, που κυρίως λειτουργεί αρνητικά στις επιστροφές, έχει να κάνει με την ανάγκη να παρουσιάσει η χώρα μας πλεόνασμα στο τέλος του χρόνου. Και για να γίνει αυτό, επιβάλλεται να σταματήσει τις πληρωμές. Με τη διαφορά ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν τις ξεκίνησε καν. Με τα γνωστά αποτελέσματα στη ρευστότητα της αγοράς, η οποία έχει στερέψει σχεδόν σε απόλυτο βαθμό, εδώ και κάτι μήνες.

Τα αποτεΤλέσματα αυτής της κατάστασης αποτυπώνονται ξεκάθαρα στα λουκέτο των επιχειρήσεων, που αυξάνουν επικίνδυνα το τελευταίο διάστημα.

http://www.forologikanea.gr/

Ακόμα και τα μετρητά που έχουν στη κατοχή τους οι φορολογούμενοι θα καταγράψει το υπουργείο Οικονομικών

Συμβόλαια αγοραπωλησίας ακινήτων, λογαριασμούς κινητής τηλεφωνίας, άδειες ανέγερσης ακινήτων, βιβλιάρια καταθέσεων, τιμολόγια αγοράς κοσμημάτων αλλά και
έγγραφη αναφορά των μετρητών που έχουν στη κατοχή τους οι φορολογούμενοι κατά την ελεγχόμενη περίοδο, θα ζητά από εδώ και πέρα το υπουργείο Οικονομικών.

Αυτό προκύπτει από την εγκύκλιο που απέστειλε ο Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων στις εφορίες προκειμένου να εφαρμόσουν τις διατάξεις για τους ελέγχους made in USA! Τη... κρυάδα θα παίρνουν οι φορολογούμενοι με μια ωραιότατη επιστολή, με την οποία θα καλούνται εντός 10 ημερών να συμπληρώσουν τα ειδικά έντυπα για τα διαθέσιμα περιουσιακά στοιχεία αλλά και τις μεταβολές της περιουσιακής τους κατάστασης στις ελεγχόμενες περιόδους, υπό την απειλή προστίμων που ξεκινάνε από τα 1.000 ευρώ και φτάνουν έως τις 50.000 ευρώ!

Ολη η εγκύκλιος

Θέμα: «Οδηγίες σχετικά με την παροχή στοιχείων από τους φορολογούμενους κατά τον έλεγχο υποθέσεων φυσικών προσώπων»

Με την απόφαση ΔΕΣ Α 1077357 ΕΞ 10.5.2013, όπως δημοσιεύθηκε στα ΦΕΚ.1136/Β710-5-2013 και ΦΕΚ.1199/Β716-5-2013, καθορίστηκε ο τρόπος εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών στη διαδικασία του τακτικού ελέγχου παράλληλα με τις ισχύουσες διατάξεις περί τακτικού ελέγχου του ΚΦΕ. Οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου προκειμένου να προσδιορίσουν το φορολογητέο εισόδημα, αξιοποιούν κάθε στοιχείο ή πληροφορία που διαθέτει η υπηρεσία ή μπορεί να συλλεχθεί για τον φορολογούμενο τον/την σύζυγο ή τα προστατευόμενα μέλη αυτών και το οποίο μπορεί να αφορά κάθε μορφή εσόδων ή δαπανών. Σκοπός είναι να προσδιοριστεί με αντικειμενικό τρόπο το πραγματικό εισόδημα του φορολογούμενου το οποίο είτε έχει αναλωθεί σε αγορές και δαπάνες ή έχει χρησιμοποιηθεί προκειμένου να προσαυξηθεί η περιουσιακή του κατάσταση.

Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρο 66 του ΚΦΕ ο προϊστάμενος της ελεγκτικής υπηρεσίας κατά τον έλεγχο των επιδιδόμενων δηλώσεων δικαιούται: «Να καλεί εγγράφως τον υπόχρεο, ανεξάρτητα αν έχει υποβάλει ή όχι φορολογική δήλωση, να δώσει μέσα σε τακτή και σύντομη προθεσμία, είτε αυτοπροσώπως είτε με εντολοδόχο που ορίζεται με δήλωση του προς την ελεγκτική υπηρεσία, τις αναγκαίες διευκρινίσεις και να προσκομίσει κάθε λογαριασμό και κάθε στοιχείο που είναι χρήσιμο για τον καθορισμό του εισοδήματος».

Οι διατάξεις αυτές έχουν ανάλογη εφαρμογή και κατά τους ελέγχους από το γραφείο, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 67Α του ΚΦΕ.

Επίσης σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγρ. 6 του άρθρου 66 του ΚΦΕ, όσοι αρνούνται ή παραλείπουν αναιτιολογήτως να δώσουν πληροφορίες για την εξακρίβωση του εισοδήματος και να διευκολύνουν το ελεγκτικό έργο του προϊσταμένου της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας, υπόκεινται στο πρόστιμο που ορίζεται από το άρθρο 4 παράγρ.2 του Ν.2523/1997 (όπως προστέθηκε με το άρθρο 26 παρ. 3 του Ν 3943/2011 (ΦΕΚ. Α' 66/31.3.2011): «Στους υπόχρεους που παραβαίνουν τις υποχρεώσεις που ορίζονται από τις διατάξεις των περιπτώσεων α' και β' της παραγράφου 1 του άρθρου 66 του ΚΦΕ, επιβάλλεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών διοικητικό πρόστιμο από χίλια (1.000) έως πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ, ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης και την ενδεχόμενη υποτροπή».

Με τις διατάξεις του άρθρου 9 της απόφασης ΔΕΣ Α 1077357 ΕΞ 10.5.2013 για την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών ελέγχου η ελεγκτική υπηρεσία, με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου, ζητεί από τον φορολογούμενο και ο τελευταίος υποχρεούται να παράσχει όποια στοιχεία κρίνονται από την ελεγκτική υπηρεσία απαραίτητα ως προς την περιουσιακή κατάσταση και τις συνθήκες διαβίωσης του φορολογουμένου, της συζύγου και των προστατευόμενων μελών αυτών κατά τις ελεγχόμενες χρήσεις.

Μετά τα παραπάνω και για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων κατά την άντληση στοιχείων από τους φορολογούμενους (φυσικά πρόσωπα) ορίζονται τα ακόλουθα έντυπα:

α) Διαθέσιμα Περιουσιακά στοιχεία

β) Ερωτηματολόγιο τρόπου διαβίωσης-μεταβολών-υποχρεώσεων

γ) Επιστολή προς το φορολογούμενο

Τα έντυπα αυτά μπορεί να τροποποιούνται/συμπληρώνονται από τον ελεγκτή ανάλογα με τα δεδομένα του φακέλου κάθε υπόθεσης. Θα επιδίδονται στο φορολογούμενο μαζί με την εντολή ελέγχου ή χωριστά, αλλά οπωσδήποτε με τη συνοδεία επιστολής προς το φορολογούμενο, ο τύπος της οποίας επισυνάπτεται στην παρούσα εγκύκλιο. Ο φορολογούμενος συμπληρώνει τα έντυπα και προσκομίζει κάθε αποδεικτικό στοιχείο για την απόδειξη των ισχυρισμών του. Συγκεκριμένα:

α) Το έντυπο Διαθεσίμων Περιουσιακών στοιχείων θα επιδίδεται σε δύο αντίτυπα στο φορολογούμενο. Το ένα θα συμπληρώνεται με τα περιουσιακά στοιχεία που διέθετε κατά την έναρξη της ελεγχόμενης περιόδου και το άλλο με τα περιουσιακά στοιχεία που διέθετε κατά την λήξη της ελεγχόμενης περιόδου.

Παράδειγμα: Αν η ελεγχόμενη περίοδος είναι από 1/1/2003 έως την 31/12/2010 θα συμπληρωθούν τα έντυπα με ημερομηνίες 1/1/2003 και 31/12/2010.

Ειδικά σε περιπτώσεις όπου προκύπτει σημαντική απόκλιση στα περιουσιακά στοιχεία (κάθε μορφής) που αναγράφηκαν στα αντίστοιχα έντυπα έναρξης- λήξης της ελεγχόμενης περιόδου θα επιδίδονται στο φορολογούμενο προς συμπλήρωση έντυπα για τη λήξη κάθε ελεγχόμενης χρήσης.

Αν τα ελεγχόμενα έτη δεν είναι συνεχή θα συμπληρωθούν έντυπα για την έναρξη και τη λήξη κάθε διαχειριστικής περιόδου.

Για την απόδειξη των αναγραφομένων στο έντυπο περιουσιακών στοιχείων ο φορολογούμενος υποχρεούται να προσκομίσει όλα τα σχετικά έγγραφα/ δικαιολογητικά που αποδεικνύουν την ακρίβεια των αναγραφέντων στοιχείων, όπως τίτλους ή συμβόλαια αγοράς ακίνητης περιουσίας, αποδεικτικά έγγραφα ανέγερσης ακινήτων (άδεια οικοδομής, νομιμοποιήσεις, ΕΚΚΟ και λοιπά έγγραφα που μπορούν να υποστηρίξουν τα αναγραφόμενα για την ακίνητη περιουσία), τίτλους ή συμβόλαια ή τιμολόγια αγοράς των κινητών μέσων, τίτλους ή συμβόλαια ή πράξεις απόκτησης συμμετοχών και λοιπών χρεογράφων, βεβαιώσει/πιστοποιητικά ή αντίγραφο βιβλιαρίου καταθέσεων ενημερωμένο με τα διαθέσιμα ποσά κατά την έναρξη ή λήξη της ελεγχόμενης χρήσης και τους δικαιούχους των ποσών αυτών, τίτλους ή συμβόλαια ή τιμολόγια αγοράς των λοιπών επενδυτικών στοιχείων (έργων τέχνης, συλλογών, τιμαλφών και λοιπών στοιχείων αξίας εκάστου 5000 ευρώ και άνω), έγγραφα που να υποστηρίξουν τις τυχόν υπάρχουσες απαιτήσεις έναντι τρίτων (ονόματα, ποσά κ.λπ.).

Στο έντυπο συμπεριλαμβάνεται δήλωση του φορολογουμένου για τα μετρητά που κατείχε σε νομίσματα κάθε μορφής. Σε περίπτωση που δεν συμπληρωθεί, θεωρείται από τον έλεγχο ότι ο/η φορολογούμενος, ο/η σύζυγος του και τα προστατευόμενα μέλη αυτών δεν είχαν στην κατοχή τους μετρητά, κατά την έναρξη ή λήξη της αντίστοιχης ελεγχόμενης περιόδου ή Χρήσης.

β) Το έντυπο ερωτηματολόγιο τρόπου διαβίωσης-μεταβολών- υποχρεώσεων επιδίδεται στο φορολογούμενο σε ένα (1) αντίτυπο, επί του οποίου παρέχει στοιχεία για όλα τα έτη για τα οποία ελέγχεται.

Στο έντυπο αυτό παρέχονται πληροφορίες για τον τρόπο διαβίωσης του φορολογουμένου, του/της συζύγου και των προστατευομένων μελών αυτών, για τις μεταβολές των περιουσιακών τους στοιχείων και για τις υφιστάμενες υποχρεώσεις τους για όλα τα ελεγχόμενα έτη.

γ) Το έντυπο Επιστολή προς το φορολογούμενο συνοδεύει υποχρεωτικά τα δύο προηγούμενα έντυπα, περιέχει την προθεσμία που δίδεται στο φορολογούμενο για συμπλήρωση αυτών και την πράξη κοινοποίησης.





Πηγή: http://www.zoomblog.org/

"ΜΥΡΙΖΕΙ" ΣΚΑΝΔΑΛΟ Πού πήγαν τα χρήματα για τους πυρόπληκτους;

Στην ανάγκη αναζήτησης ευθυνών για το γεγονός ότι έμειναν αναξιοποίητα τα χρήματα του "Ταμείου Μολυβιάτη", φαίνεται να συγκλίνει η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας του Περιβάλλοντος η οποία τις επόμενες ημέρες θα παραδώσει την Έκθεση της στην Ολομέλεια της Βουλής.

Οι διαπιστώσεις της Επιτροπής όπως αυτές θα περιληφθούν στην Έκθεση, θα αναφέρουν πολλές και σημαντικές καθυστερήσεις προκειμένου να δοθούν τα χρήματα στις πυρόπληκτες περιοχές για την ανασυγκρότηση τους, μετά τις μεγάλες πυρκαγιές του 2007 αλλά και χρηματοδότηση, από διάφορους πόρους, περιοχών που δεν είχαν πληγεί από τις φωτιές.

Είναι χαρακτηριστική η επισήμανση που έγινε κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής από την ίδια την πρόεδρο της, βουλευτή της ΝΔ Διονυσία Αυγερινοπούλου, ότι από την έρευνα που προηγήθηκε προέκυψε πως χρήματα "δόθηκαν σε έργα και σε περιοχές, οι οποίες δεν είχαν καταστραφεί από τις πυρκαγιές"!

Επισημάνθηκε ειδικότερα ότι χρήματα κατευθύνθηκαν "στα διάφορα αθλητικά κέντρα και δρόμους που φτιάχτηκαν και τα οποία ποτέ δεν είχαν καταστραφεί από τις πυρκαγιές". Δήλωσε ακόμη ότι "πολλές φορές έγινε κακή τοποθέτηση αυτών των χρημάτων και σίγουρα ήταν αργή η αξιοποίηση τους".

Τι συμβαίνει έξι χρόνια μετά την καταστροφή

Σήμερα, έξι χρόνια μετά, δεν υπάρχουν ώριμα έργα στις περιοχές που επλήγησαν για να απορροφήσουν τους πόρους, σύμφωνα με διαπιστώσεις της Επιτροπής και όπως δεν δίστασε να καταγγείλει η κ. Αυγερινοπούλου "έξι χρόνια μετά οι ανάγκες συνεχίζουν να υπάρχουν. Η ανασυγκρότηση δεν έχει προχωρήσει με τους ρυθμούς που θα έπρεπε και η σημερινή συγκυρία θέτει το κράτος προ των ευθυνών του" καθώς "η δικαιοσύνη και η αναλογικότητα δεν τηρήθηκαν ως τώρα στην κατανομή των κονδυλίων".

Δεκάδες είναι οι φορείς που εκλήθησαν τους προηγούμενους μήνες στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή προστασίας του Περιβάλλοντος για τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007.

Στην Επιτροπή αναγνώσθηκε την Τρίτη η εισήγηση των μελών της Επιτροπής για το ζήτημα των καταστροφικών πυρκαγιών του 2007 και το Ταμείο Μολυβιάτη. Η εισήγηση είχε ανατεθεί από την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή στη βουλευτή Ραχήλ Μακρή η οποία επισήμανε ότι "τα χρήματα ιδιωτών δωρητών, που ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια, συγκεντρώθηκαν στο ελληνικό δημόσιο αλλά διαπιστώθηκαν ιδιαίτερες καθυστερήσεις στην απόδοσή τους στους δικαιούχους πολίτες και οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης".

Στην εισήγηση αναφέρεται ακόμη ότι "το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών ιδρύθηκε το 2007 με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ωστόσο μεταγενέστερα τα χρήματα μεταφέρθηκαν στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και μπλοκαρίστηκαν καθώς είχαν θεωρηθεί ως έσοδα του Κράτους και η Τρόικα αποφάσισε ότι δεν μπορούν να δοθούν" και τελικά "η εισαγωγή των χρημάτων αυτών στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων καθιστά εξαιρετικά δυσχερή την άντληση πόρων".

Θα επισημαίνεται ακόμη ότι "παρουσιάζονται ιδιαίτερες καθυστερήσεις στην απόδοση των χρημάτων σε δικαιούχους".

Κατά τη συζήτησης της έκθεσης, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ευσταθία Γεωργοπούλου-Σαλτάρη ζήτησε να διερευνηθεί που χάθηκε το ποσό του 1.200.000 ευρώ που είχε δοθεί με επιταγή από τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου.

"Το ποσό αυτό ισοδυναμούσε με το ένα τρίτο της εκλογικής επιχορήγησης του ΠΑΣΟΚ αλλά δεν αναφέρεται πουθενά και από κανέναν φορέα και είναι χρέος μας να το ψάξουμε", δήλωσε η βουλευτής. Επισήμανε ακόμη ότι «όταν έκλεισε το Ταμείο Μολυβιάτη είχε 120 εκατομμύρια και ξαφνικά βρέθηκε να υπάρχει υπόλοιπο 92 εκατομμύρια» χωρίς να έχει δοθεί σαφής εξήγηση για το που πήγαν τα 27 εκατομμύρια ευρώ.

"Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι είναι μεγάλο σκάνδαλο η μεταφορά χρημάτων από το Ειδικό Ταμείο Εκτάκτων Αναγκών που έχει ιδρυθεί το 2007, στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Θα πρέπει να δούμε εάν υπάρχουν ευθύνες και να δοθούν ικανοποιητικές απαντήσεις ιδίως σε εκείνους που καλοπροαίρετα κατέθεσαν τον οβολό τους", δήλωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Απόστολος Αλεξόπουλος.

"Πραγματικά υπήρξε η κατάργηση του ειδικού ταμείου και η είσοδος των χρημάτων στον ειδικό λογαριασμό. Ήταν μια πρόκληση. Ασκήσαμε όμως πιέσεις και τελικά δεν ενσωματώθηκαν τα χρήματα του Ταμείου Μολυβιάτη στα γενικά έσοδα του κράτους και διατηρήθηκε ο λογαριασμός", σχολίασε η κ. Αυγερινοπούλου προσθέτοντας ότι "έγινε όντως απόπειρα να δοθούν παρανόμως τα χρήματα αυτά".

"Σκοπιμότητες" πίσω από τη μη άντληση των πόρων, κατήγγειλε η βουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου εκτιμώντας ότι τελικά τα χρήματα θα κατευθυνθούν στην ανάπλαση επιχειρηματικών σχεδίων και όχι για την αποζημίωση των πυρόπληκτων περιοχών.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ανακοίνωση - Καταγγελία της Ριζοσπαστικής Δράσης για την Παλλήνη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Η πλήρως υποταγμένη στις διαταγές της τρόικας μνημονιακή κυβέρνηση συνεχίζει με συνοπτικές διαδικασίες να ξεθεμελιώνει τον Δημόσιο Τομέα και να οδηγεί στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους.

Χωρίς κανένα σχέδιο, χωρίς καμιά συνεννόηση με την ΚΕΔΕ, αγνοώντας της απόψεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποφασίζει και διατάσει, θεωρώντας πετυχημένο το μοντέλο της ΕΡΤ, τον ξαφνικό θάνατο της Δημοτικής Αστυνομίας.

Καταργεί συνταγματικά κατοχυρωμένες αρμοδιότητες, αποδυναμώνει τους Δήμους και ετοιμάζεται να προσθέσει χιλιάδες εργαζόμενους στον τεράστιο σωρό των ανέργων της χώρας μας.

Τα σχέδιά τους δεν σταματάνε εδώ.

Με διαρροές για κινητικότητα 12.500 χιλιάδων υπαλλήλων, για 15.000 απολύσεις, για μείωση του χρόνου διαθεσιμότητας, για κατάργηση της προστασίας των ασφαλιστικών μέτρων, προσπαθούν να σπείρουν το φόβο και τον πανικό για να επιβάλλουν πιο εύκολα τα μέτρα που οδηγούν στην εξαθλίωση την Ελληνική κοινωνία.

Η Ριζοσπαστική Δράση καταδικάζει απερίφραστα τα νέα μέτρα της κυβέρνησης στο σύνολό τους και καλεί όλες τις δημοτικές παρατάξεις του Δήμου να κάνουν το ίδιο.

Καλεί την ΠΕΔΑ και την ΚΕΔΕ να αντιδράσουν τώρα και να πάρουν άμεσα, σήμερα όλα τα αναγκαία μέτρα για να αποτρέψουν την αποδυνάμωση των Δήμων από οικονομικούς πόρους και ανθρώπινο δυναμικό.

Δηλώνει ότι θα σταθεί δίπλα στους εργαζόμενους της Τ.Α. και θα στιρίξει τον αγώνα τους για να μην περάσει κανένα μέτρο που μέσα από κινητικότητες και διαθεσιμότητες θα οδηγεί τελικά σε απολύσεις.

Παλλήνη 07-07-2013 

Ένας στους πέντε Έλληνες «λάδωσε» το Δημόσιο

Ένας στους πέντε Έλληνες πολίτες παραδέχεται πως έχει «λαδώσει» δημόσιο λειτουργό την περασμένη χρονιά, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Βαρόμετρο Διαφθοράς που συνέταξε η Διεθνής Διαφάνεια και δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Ο μέσος όρος διαφθοράς για ολόκληρο τον κόσμο είναι 27%, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στο 22% του βαρόμετρου.

Υπάρχουν χώρες που το «λάδωμα» είναι κάτω του 1%, όπως ήταν για το 2012 η Δανία, η Φινλανδία, η Ιαπωνία και η Αυστραλία.

Στην πεντάδα των πλέον διεφθαρμένων κρατών βρίσκεται η Σιέρα Λεόνε με 84%, ακολουθεί η Λιβερία με 75%, η Υεμένη με 74% και η Κένυα με 70%.

Η Ελλάδα βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις διαφθοράς μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με 22%, ενώ η Κύπρος έχει 19%, η Βουλγαρία 8%, η Ιταλία μόλις 5%, η Πορτογαλία 3% και η Ισπανία 2%.

Η Ελλάδα θεωρείται πιο διεφθαρμένη από την Αργεντινή (13%) και την Αρμενία (18%), από το Ελ Σαλβαδόρ (12%) και το Περού (20%) καθώς και από τη Τζαμάικα (12%) ή τη γειτονική μας ΠΓΔΜ (17%).

Η έρευνα έδειξε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, τα πολιτικά κόμματα θεωρούνται οι περισσότερο διεφθαρμένοι θεσμοί, με 3,8 μονάδες στην κλίμακα του 5, όπου 1 μονάδα σημαίνει «καθόλου διεφθαρμένος» και 5 σημαίνει «εξαιρετικά διεφθαρμένος».

Μόνο το 23% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι οι προσπάθειες των κυβερνήσεων για την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι αποτελεσματικές, ποσοστό χαμηλότερο κατά 32% σε σχέση με την αντίστοιχη έρευνα του 2008.

Ο δεύτερος περισσότερο διεφθαρμένος φορέας σε παγκόσμια κλίμακα θεωρείται η αστυνομία, με 3,7 μονάδες στην κλίμακα του 5, ενώ ακολουθούν τρεις κατηγορίες θεσμών, οι δημόσιοι λειτουργοί, το κοινοβούλιο και η δικαστική εξουσία που ισοβαθμούν με 3,6 μονάδες διαφθοράς.

Για το Παγκόσμιο Βαρόμετρο Διαφθοράς 20013, η Transparency International χρησιμοποίησε δείγμα 114.000 ανθρώπων σε 107 χώρες, θέτοντας ερωτήματα σχετικά με το επίπεδο της διαφθοράς στις χώρες τους και με το ποιους θεσμούς θεωρούν περισσότερο διεφθαρμένους.

http://tvxs.gr/

Περί ρουφιάνων στο δημόσιο βίο

Γράφει ο Χρήστος Ιακώβου

Στη νεοελληνική υπάρχει η λέξη ρουφιάνος, η οποία αποδίδει τις έννοιες του καταδότη, του ραδιούργου, του δολοπλόκου, του συκοφάντη. H σημερινή χρήση της λέξης, με τις πιο πάνω έννοιες, αποτελεί εννοιολογική φθορά σε σχέση με την αρχική της σημασία. Στην ιταλική γλώσσα, από την οποία προέρχεται η λέξη, ruffiano σημαίνει το αδύνατο και ψωριάρικο άλογο (stallone ruffiano), το οποίο βάζουν με τη φοράδα κατά την περίοδο του οίστρου της. Επειδή η φοράδα είναι ζόρικο ζώο και τις πρώτες ημέρες του οίστρου της γίνεται πολύ επιθετική, δαγκώνοντας και κλωτσώντας, με κίνδυνο να τραυματίσει άσχημα το αρσενικό, οι εκτροφείς για να προστατεύσουν τον καθαρόαιμο επιβήτορα βάζουν για λίγες μέρες το ρουφιάνο με τη φοράδα, ο οποίος δεινοπαθεί. Αφού αρχίσει η φοράδα να «μαλακώνει» τότε αποσύρουν τον κακομοίρη το ρουφιάνο και βάζουν τον επιβήτορα για την αναπαραγωγή. Έτσι, η λέξη μεταφορικώς χρησιμοποιείτο για να δηλώσει τον αχυράνθρωπο, τον αναλώσιμο τύπο, ο οποίος ανελάβανε ποταπές αποστολές, με σκοπό να μην εκτεθεί ο πλειστάκις υψηλά ιστάμενος και δειλώς κρυβόμενος εντολέας.
Επί της ουσίας όμως, ελαχίστη διαφορά υπάρχει μεταξύ της αρχικής και της εσχάτης χρήσης. Πρόκειται για άτομα χθαμαλού ήθους, τα οποία, με δήθεν εκσεσημασμένο ενδιαφέρον, δάπτουν πάσαν πληροφορία που μπορεί να πλήξει άλλους και να τους δώσει πλεονεκτήματα έναντι τρίτων. Άτομα, μονίμως εξωνημένα, τα οποία μπορεί να σε παρασύρουν με υποκριτική ευγένεια και ανέντιμη κολακεία σε παραπλανητικές ατραπούς.
Με αυτό τον τρόπο δηλώνουν την ύπαρξή τους στις κοινωνικές συναναστροφές. Η ρουφιανιά αποτελεί προϊόν δυσανεξίας έναντι της απεραντοσύνης του εσωτερικού τους κενού. Ο ρουφιάνος γνωρίζει αυτό το κενό, το οποίο του προκαλεί φόβο και προσπαθεί να το ξεπεράσει παραγεμίζοντας λαίμαργα την ύπαρξή του με κακία. Η ρουφιανιά αποτελεί γι΄ αυτούς το καλύτερο άλλοθι για την τραγωδία του κενού τους.
Για να γίνει κάποιος ρουφιάνος απαραίτητη προϋπόθεση είναι να νιώθει κατώτερος και να μην μπορεί να σταθεί ανάμεσα στους άλλους. Τούς συναντά κανείς σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Η επίδρασή τους όμως στο δημόσιο βίο εξαρτάται από την κοινωνική και πολιτική ισχύ που διαθέτουν.
Σήμερα πολλοί υποτιμούμε το ρόλο που διαδραματίζουν αυτά τα αναλώσιμα ανθρωποειδή καθώς επίσης και την ανεκτίμητη σημασία τους στο δημόσιο βίο λόγω της πολλαπλής χρήσης που δύνανται να έχουν για όσους χρησιμοποιούν τους ρουφιάνους ως χρησίμους ηλιθίους και ως όργανα άσκησης εξουσίας.
Οι ρουφιάνοι διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: η πρώτη είναι η κατηγορία των αναλωσίμων-ρουφιάνων οι οποίοι ρουφιανεύουν εκπληρώνοντας περισσότερο μία ψυχολογική ανάγκη, απόρροια υπαρξιακού προβλήματος. Πρόκειται για εκείνους, οι οποίοι με τις ρουφιανές τους προκαλούν ζημιά σε άλλους, αλλά ταυτοχρόνως μπορεί να μην εξασφαλίζουν κάποιο όφελος ή κάποιο πλεονέκτημα. Οι τύποι αυτοί είναι αναλώσιμοι και αν τυγχάνουν αποδοχής από τους άλλους είναι γιατί χρειάζονται τις υπηρεσίες τους αλλά όχι τους ιδίους, διότι τη ρουφιανιά πολλοί ηγάπησαν, το ρουφιάνο όμως ουδείς.
Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτή των ναρκίσσων-ρουφιάνων, τους οποίους συναντάς παντού, αλλά πάντοτε σε υψηλά δώματα. κομματικά, κρατικά εκκλησιαστικά. Αυτοί είναι πιο επικίνδυνοι από τους πρώτους γιατί ξέρουν να ελίσσονται όπως τα ερπετά και διαθέτουν επίσης κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Πρώτο ευδιάκριτο γνώρισμα η αλαζονεία, γιατί το ηθικό τους ενισχύεται όταν μειώνουν τους άλλους ρουφιανεύοντας. Η αναισχυντία είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό τους γνώρισμα, γιατί δεν ντρέπονται ποτέ για το κακό που κάνουν αφού είτε έτσι είτε αλλιώς αισθάνονται ανώτεροι από τους άλλους. Φθόνος, αφού ο ρουφιάνος φθονεί όλους εκείνους με τους οποίους αυτοσυγκρινόμενος μαζί τους συνειδητοποιεί την κατωτερότητά του και αισθάνεται ότι τον απειλούν, για να θυμηθούμε τη σοφή ρήση του Σόρεν Κίρκεγκαρντ ότι «ο φθόνος είναι στην πραγματικότητα συντετριμμένος θαυμασμός» ή ακόμη κατά το αριστοτελικό, «ο φθόνος είναι η λύπη για τους αναξίως ευτυχούντες». Η δράση τους, όταν αισθάνονται ότι απειλούνται, στηρίζεται πάνω σε ένα τρόπο σκέψης, συντιθέμενο από αυταπάτες, αιθεροβασίες, εσκεμμένες στρεβλώσεις της πραγματικότητας και αυθαίρετους συσχετισμούς γεγονότων, τον οποίο μάλιστα εκλαμβάνουν ως μαγικό.
Ανενδοιάστως ρουφιανοποιούν κατ” εκμετάλλευση άλλους, ευρισκομένους σε ιεραρχικά κατώτερη θέση, εκλαμβάνοντάς τους εξ ορισμού ως σκαλοπάτια ανέλιξης. Όταν ανέλθουν ψηλά στον ουρανό, αφού πρώτα σάρκισαν όποιον η ανασφάλειά τους τον εκλάβει στο δρόμο τους ως απειλή, αισθάνονται μακαρία εσαεί αυτοδικαιωμένοι. Επειδή όμως γνωρίζουν πολύ καλά τις μεθόδους που διεξήθλαν δεν μπορούν να ησυχάσουν και γίνονται ανυπέρβλητα αλαζονικοί, αδίσταχτα θρασείς, μα πάνω απ΄όλα θανάσιμα επικίνδυνοι για να προστατευτούν και να πείθουν για την ηθική τους υπεροχή. Γι” αυτό άλλωστε μονίμως πιστεύουν ότι όλοι οι άλλοι είναι ρουφιάνοι και βλάκες αλλά οι ίδιοι, ποτέ. Τόση βέβαια είναι η συνειδητοποίηση της υπεροχής τους ώστε όταν τους βλέπεις δημοσίως, συνομαδωμένους και τυρβάζοντες περί πολλών, είσαι «τυχερός» αν σου ρίξουν καμιά ματιά ή σου πουν κανένα «καλημέρα». Το να τους πλησιάσεις…δεν το συστήνω. γιατί αναδίδουν τη βρόμα χοιροστασίου. Πόσους υψηλόβαθμους επιπολάζοντες αξιωματούχους δεν είδαμε να σέρνουν πίσω τους ένα βίο δαψιλή ρουφιανιάς, ενώ ταυτοχρόνως να μιλούν για τη μοναδικότητά τους;
Κάποτε συνομιλούσα με ένα υψηλόβαθμο μανδαρίνο, βυθισμένο στη ματαιοδοξία της δόξας και του πλούτου, απ” εκείνους που αποτελεί κοινό μυστικό ότι η ανέλιξη τους ήταν η εξαργύρωση των γραμματίων που εξασφάλισαν μία ζωή προσφέροντας δαψιλώς τις ευγενείς χορηγίες ρουφιανιάς σε ανωτέρους του. Φλυαρώντας ακατάπαυστα για το θεάρεστο έργο το οποίο ανέκαθεν προσέφερε στην πατρίδα, άρχισε να ταυτίζεται αυτάρεσκα με πρόσωπα, εγνωσμένου ήθους, ίνα πληρωθεί στη σκέψη μου το ρηθέν διά της λαϊκής θυμοσοφίας, πολλάκις ειρημένου, «εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ” άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια». Βεβαίως, όλα αυτά τα ρουφιανορεντίκολα του δημοσίου παραπετάσματος δεν θα μπορούσαν να κάνουν βήμα χωρίς την κάλυψη άλλων ρουφιάνων, οι οποίοι τους ρυμούλκησαν δίκην αμοιβαίου συμφέροντος.
Αμφότερες οι κατηγορίες αποτελούν παραλλαγή της κοινής βλακείας. Η ποιοτική διαφορά μεταξύ τους είναι ότι όσοι ανήκουν στη πρώτη δεν το ξέρουν, όσοι ανήκουν στη δεύτερη το ξέρουν και δεν το ομολογούν, καθώς επίσης η πρώτη αποτελεί τον αναβολέα για την κοινωνική και πολιτική ανέλιξη της δεύτερης. Εν πάση περιπτώσει, αμφότερες οι κατηγορίες πιστεύουν ότι επιτελούν θέσφατο κοινωνικό έργο.
Διαθέτουν απύθμενο μίσος για ένα τρόπο ζωής που ανανεώνεται και οξυγονούται μέσα σε πλαίσιο ελεύθερης σκέψης και δράσης. Μισούν το ανεπιτήδευτο, το ανυπόκριτο και το ανεπίπλαστο γιατί τους αποκαλύπτει και τους εκθέτει προς δημοσία θέα.
Πολλές φορές διερωτόμαστε για τα ελλείμματα δημοκρατίας, όμως ελάχιστοι αντιλαμβανόμαστε ότι η δημοκρατία είναι προϊόν πολιτικής κουλτούρας ενός λαού. Όταν ο δημόσιος βίος βυθίζεται στην τύρβη των ρουφιάνων, οι οποίοι καταλαμβάνουν δημόσιες κομβικές θέσεις, ανακυκλώνοντας νοοτροπίες που συντίθενται από αλλεπάλληλες οσφυοκαμψίες, δουλοπρεπείς κολακείες, πισώπλατες μαχαιριές, ανίερες συμμαχίες, μεθοδική χρησιμοθηρία και στημένα σκηνικά μιας κάλπικης κοινωνικότητας, τότε και η δημοκρατία καταντά λέξη κενή περιεχομένου.
Ο Χρήστος Ιακώβου είναι Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών