Η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Δεν ξέρω αν περισσότερο με οργίζουν οι υπερασπιστές αυτής της αρρώστιας που επικρατεί εκεί έξω, ή ακόμα χειρότερα εκείνοι που νομίζουν ότι μέσα στον χαμό, ακόμα κι αν πέφτουν βόμβες δίπλα τους, δεν πρόκειται να πάθουν τίποτα αλλά θα συνεχίσουν να πηγαίνουν στο Γκάζι, να μαζεύουν συλλεκτικά αντικείμενα ως νέου τύπου μικροαστοί και να είναι καλεσμένοι σε πάρτι. 

Δεν υπάρχει πιο θλιβερή ύπαρξη από τον “αδιάφορο”. Οι αδιάφοροι δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Πιστεύουν πως τα τεκταινόμενα δεν τους αφορούν, μένουν κλεισμένοι στον μικρόκοσμό τους, κι αν τα πράγματα ζορίσουν κλαψουρίζουν ή βρίζουν “αυτούς που μας έφεραν ως εδώ”. Βέβαια οι ίδιοι δεν επέλεξαν ποτέ πλευρά, “καταδικάζουν την βία απ’ όπου κι αν προέρχεται” (την βία του κράτους;) και ενίοτε ανάβουν κανένα ρεσώ για καμιά σπασμένη βιτρίνα στην Ερμού. Ωστόσο τους χαλάνε την αισθητική, τα συνθήματα στους τοίχους.

Οι αδιάφοροι δεν είναι αθώοι κι ας το παίζουν τέτοιοι. Πρέπει να λογοδοτήσουν κι αυτοί για το τι έκαναν. Τι έλεγαν όταν συμπολίτες τους έμεναν άνεργοι; Έπιναν το κοκτέιλ τους αμέριμνοι ενώ παραδίπλα μαχαιρώνονταν μετανάστες; Τι δεν έκαναν την στιγμή που έπρεπε; Ποια ήταν η αντίδρασή τους μπροστά στον εκφασισμό της κοινωνίας;

Αυτοί απλά σφύριζαν αδιάφορα, επιμένοντας να πιστεύουν σε μια εικονική πραγματικότητα που κινείται μεταξύ γκαλερί, προχωρημένου bar δήθεν παρακμιακού στην πλατεία Ειρήνης και κειμένων “θετικής ενέργειας” στην Lifo. Η απάθειά τους διαμορφώνει μια “νεκρή ζώνη” που συνήθως ευνοούνται συντηρητικά και αυταρχικά στοιχεία.

Οι “αδιάφοροι” θέλουν και καλά ψύχραιμες γνώμες και υπεύθυνες στάσεις, ακόμα κι αν τους απειλούν την ζωή. Προτιμούν τον ρόλο του θύματος ή του οσιομάρτυρα, παρά να κουράσουν το μυαλουδάκι τους ή να κουνήσουν τον κώλο τους.

Τους δήθεν ψύχραιμους, που αποτελούν τους σιωπηλούς φύλακες του καθεστώτος, πρέπει κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος ή να τους αναγκάσει να πάρουν θέση, ή να καταλάβουν πως όσο το χνώτο τους βρωμάει τυρίλα και το παίζουν Ευρωπαίοι πιστεύοντας εμμονικά πως τίποτα κακό δεν θα συμβεί στους ίδιους, ότι θα βρεθούν στην μέση και συνήθως το τέλος τους δεν είναι καλό.

http://strangejournal.wordpress.com/

Πάνω από 1 εκατ. πολίτες σε διακανονισμό με τη ΔΕΗ

Πάνω από 1 εκατ. πολίτες έχουν ενταχθεί σε προγράμματα διακανονισμού με τη ΔΕΗ, εξαιτίας αδυναμίας να πληρώσουν έγκαιρα λογαριασμούς τους. Η αλματώδης αύξηση των αιτημάτων οδηγεί τη ΔΕΗ στη δημιουργία τηλεφωνικής γραμμής για μη έχοντες

Όπως γνωστοποιήθηκε, η ΔΕΗ παρέχει πλέον τη δυνατότητα ένταξης σε πρόγραμμα διακανονισμού και τηλεφωνικά, στο πενταψήφιο 11770, όπου οι μη έχοντες μπορούν να καλούν τις εργάσιμες ημέρες και ώρες.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν, περισσότεροι από ένα εκατ. καταναλωτές έχουν ενταχθεί μέχρι στιγμής στα προγράμματα διακανονισμού οφειλών που εφαρμόζει η επιχείρηση, με άτοκες δόσεις και όρους που εξαρτώνται από το βαθμό συνέπειας.

Βαθμίδες φτώχειας

Για την εφαρμογή του προγράμματος μάλιστα, η ΔΕΗ προχώρησε στην κατηγοριοποίηση των πολιτών σε έξι βαθμίδες, ανάλογα με το ιστορικό τους:

- Συνεπείς χωρίς διακανονισμούς.

- Συνεπείς σε πληρωμές και διακανονισμούς.

- Περισσότερες από μια ενσωματώσεις (απλήρωτοι λογαριασμοί) σε επόμενο λογαριασμό ή και μια αθέτηση διακανονισμού.

- Πολλαπλή αθέτηση διακανονισμών.

- Παραβίαση μετρητή μετά από αποκοπή λόγω χρέους και Επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις μετρητή μετά από αποκοπή ή και ρευματοκλοπή.

Επιπλέον η ΔΕΗ έθεσε σε εφαρμογή στις αρχές του 2013 ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τους ευάλωτους καταναλωτές. Έτσι, η εικόνα για τους διακανονισμούς διαμορφώνεται ως εξής:

-Για τους ευάλωτους καταναλωτές που ανήκουν στις κατηγορίες «συνέπειας»* 1, 2 και 3 η κάθε άτοκη δόση δεν ξεπερνά το 25% του συνόλου ενός διμηνιαίου λογαριασμού χωρίς το τέλος ακινήτων. Για παράδειγμα, ένας ευάλωτος καταναλωτής που ανήκει στην κατηγορία συνέπειας 1, 2 ή 3 και έχει συνολική οφειλή Euro 2.000 και μέσο διμηνιαίο λογαριασμό Euro 200 (χωρίς ΕΕΤΗΔΕ) θα μπορεί να το αποπληρώσει σε 40 μηνιαίες άτοκες δόσεις των Euro 50.

-Οι ευάλωτοι καταναλωτές που ανήκουν στις κατηγορίες «συνέπειας» 4 & 5 πλέον δικαιούνται διακανονισμό με προκαταβολή 10% συν 6 άτοκες Διμηνιαίες δόσεις ή 20% προκαταβολή συν 4 άτοκες διμηνιαίες δόσεις αντίστοιχα.

-Στην κατηγορία «συνέπειας» 6 οι οφειλέτες θα πρέπει να καταβάλουν το 100% της οφειλής ή να προχωρήσουν σε διακανονισμό μετά από την καταβολή εγγυήσεων.

-Δεν γίνεται διακοπή ρεύματος λόγω χρέους στους ευάλωτους πελάτες όχι μόνο τους επτά μήνες που προβλέπει ο νέος Κώδικας Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας (Νοέμβριο με Μάρτιο και Ιούλιο με Αύγουστο ), αλλά καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Πάνω από 400.000 στο Κοινωνικό Τιμολόγιο

Τέλος, για τους καταναλωτές που δεν πληρούν τα κριτήρια ένταξης στο Μητρώο Ευάλωτων Πελατών η ΔΕΗ προσφέρει διακανονισμό έως 12 μηνιαίων δόσεων, πάντα σε συνάρτηση με το ιστορικό συνέπειας του πελάτη. Υπενθυμίζεται ότι στο Μητρώο των Ευάλωτων Πελατών (περιλαμβάνονται και όσοι εντάσσονται στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο) εντάσσονται οικιακοί πελάτες και μόνο για την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της κύριας κατοικίας τους, εφόσον είναι άτομα χαμηλού εισοδήματος, τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, μακροχρόνια άνεργοι, άτομα με αναπηρία, άτομα που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης και υπερήλικες, με βάση συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια και όρια τετραμηνιαίας κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για κάθε κατηγορία. Μέχρι στιγμής στο ΚΟΤ έχουν ενταχθεί περισσότεροι από 400.000 καταναλωτές.

http://www.thepressproject.gr/

Σώπασε κυρά Δέσποινα, τα έχει χάσει ο Νότης

Διχασμένος παρουσιάζεται ο καλλιτεχνικός κόσμος της χώρας, με αφορμή την Χρυσή Αυγή. Ο Νότης Σφακιανάκης τάχθηκε υπέρ της Χρυσής Αυγής, με αποτέλεσμα να αντιδράσει η Δέσποινα Βανδή και να την στηρίξει ο συνάδελφός της Πέτρος Τατσόπουλος.

Ο Νότης Σφακιανάκης πήρε το γνωστό του ύφος «μαγκιά, κλανιά κι εξάτμιση» -που είχε πέραση πριν από μερικά χρόνια σε διάφορους καθυστερημένους- και είπε ό,τι μαλακία του κατέβηκε στο κεφάλι.

Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση της Δέσποινας Βανδή πως οι γονείς της ήταν μετανάστες, σε αντίθεση με τους γονείς του Νότη Σφακιανάκη που είναι αριστοκράτες από το Κέμπριτζ.

Πάντως, άργησε η Δέσποινα Βανδή να θυμηθεί πως οι γονείς της ήταν μετανάστες, αφού, όσο υπήρχαν ζώα που την άκουγαν, μας το έπαιζε πριγκίπισσα.

Η Δέσποινα Βανδή ακύρωσε τις εμφανίσεις της με τον Νότη Σφακιανάκη σε νυχτερινό κέντρο της οδού Πειραιώς, και θα εμφανιστεί μόνη της στο Αντάρτικο Λημέρι στην Πλάκα, για να καλύψει το κενό που άφησε ο χαμός του Πάνου Τζαβέλλα.

Παράλληλα, η Δέσποινα Βανδή θα ηγηθεί του αντιφασιστικού αγώνα, αν και δεν ταιριάζει με την γκαρνταρόμπα της.

Ο Νότης Σφακιανάκης θα εμφανιστεί μόνος του στο Δαφνί, αφού οι δηλώσεις του υπέρ της Χρυσής Αυγής συσπείρωσαν τους φασίστες θαυμαστές του αλλά, κυρίως, τους ανεγκέφαλους που νομίζουν πως, επειδή ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα έπρεπε να είναι εδώ και χρόνια στη φυλακή -αν και οι ίδιοι τον ψήφιζαν-, αυτοί θα πρέπει να υποστηρίζουν τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής.

Οι δηλώσεις του Νότη Σφακιανάκη και της Δέσποινας Βανδή κρίνονται πολύ επιτυχημένες, αφού τους έβγαλαν από την αφάνεια και έδωσαν νέα ώθηση στις καριέρες τους που πάνε κάπως κατά διαόλου.

Αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως λούμπεν τραγουδιστές και τραγουδιάρες που επί 20 χρόνια δεν ήθελαν να τους ρωτάνε οι δημοσιογράφοι για «τα πολιτικά» και έλεγαν πως «εμάς δεν μας ενδιαφέρει καθόλου η πολιτική και δεν ξέρουμε από αυτά τα πράγματα» -ειρωνεύονταν μάλιστα όσους τους ρωτούσαν-, ξαφνικά νιώθουν την ανάγκη να σπάσουν την σιωπή τους και να πάρουν θέση υπέρ ή κατά της Χρυσής Αυγής αλλά και για άλλα θέματα.

Τα πράγματα είναι απλά: όσο απολιτίκ ήταν να μην έχεις άποψη για την πολιτική ζωή της χώρας τα χρόνια που τα δάνεια και οι λαμογιές έπεφταν βροχή, τόσο απολιτίκ είναι και το να εκφράζεσαι πολιτικά σήμερα που το κάνουν όλοι.

(Μια παρατήρηση: Τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, οι ίδιοι τραγουδιστές, οι ίδιοι ηθοποιοί, οι ίδιοι τηλεπαρουσιαστές, οι ίδιοι δημοσιογράφοι, οι ίδιοι πολιτικοί, οι ίδιοι όλοι. Οι Έλληνες θέλουν να αλλάξουν όλα, χωρίς να αλλάξει κανείς και τίποτα. Θέλουν καλύτερες μέρες με Σαμαρά, Βενιζέλο, Νότη και Δέσποινα. Ε, δεν γίνεται.)

 http://pitsirikos.net/

Όργιο σπατάλης στο δημόσιο!

Η οικονομική κρίση δε φαίνεται να έβαλε φρένο στη διαφθορά και στις απίστευτες σπατάλες στο Δημόσιο! Η ετήσια έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου φέρνει στο φως σειρά παρανομιών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της κρατικής μηχανής με κακοδιαχείριση, μαύρες τρύπες και διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.

Το ανώτατο δημοσιονομικό δικαστήριο κατάφερε το 2011 να αποτρέψει παράνομες δαπάνες ύψους 134,6 εκατ. ευρώ, που στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερες, αφού οι περισσότερες επαναλαμβάνονται περιοδικά όπως π.χ παράνομη μισθοδοσία, επιδόματα, συντάξεις κλπ. Παράλληλα το Ελεγκτικό Συνέδριο «μπλόκαρε» πολλές ασύμφορες για το κράτος έως «ύποπτες» συμβάσεις για προμήθειες, έργα, παροχή υπηρεσιών κλπ., παράνομες μισθοδοσίες, προσλήψεις, αμοιβές κ.ά.

Στην 500σέλιδη έκθεση για το 2011 που θα παραδώσει σε λίγες εβδομάδες στη Βουλή ο πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ι. Καραβοκύρης, αναφέρονται μεταξύ άλλων παρανομίες ή υπερβολικές δαπάνες που εντόπισε και «έκοψε» το ΕΣ.

Χαρακτηριστικά αναφέρονται τα εξής:

- Εκατοντάδες προμήθειες νοσοκομείων (υγειονομικού υλικού, φαρμάκων, βηματοδοτών, αντιδραστηρίων κλπ.) με απευθείας αναθέσεις, με την επίκληση επείγοντος χαρακτήρα, σε τιμές συχνά πολύ υψηλότερες από εκείνες του Παρατηρητηρίου τιμών με συνέπεια την επιβάρυνση του κράτους με πολλά εκατ. ευρώ.

- Η αγορά από δημοτική επιχείρηση ύδρευσης – αποχέτευσης στην κεντρική Ελλάδα εισιτηρίων διαρκείας για ποδοσφαιρικούς αγώνες έναντι 5.700 ευρώ και αντίστοιχη δαπάνη για προμήθεια φωτογραφιών θεατρικών παραστάσεων.

- Οι προμήθειες καυσίμων από ΟΤΑ (με κατάτμηση και απευθείας αναθέσεις) με υπερβάσεις ανωτάτων ορίων αποστάσεων ενώ εντοπίστηκαν και δύο οχήματα όπου δεν λειτουργούσε ο χιλιομετρητής και ήταν αδύνατος ο προληπτικός έλεγχος.

- Δαπάνες περίπου 20.000 ευρώ σε ΟΤΑ στη Β. Ελλάδα, προμήθεια 700 φυτών, 100 γλαστρών, χριστουγεννιάτικη εκδήλωση, γεύμα, ενοικίαση ΙΧ. Αντίστοιχες εκδηλώσεις και δαπάνες σε δήμους της Αττικής και για σίτιση αστέγων το Πάσχα και τα Χριστούγεννα με ειδικές συμβάσεις-προμήθειες, μολονότι υπήρχαν ήδη σχετικές συμφωνίες σε ισχύ.

- Δαπάνη ΑΕΙ στη Β. Ελλάδα ύψους 17.000 ευρώ για προμήθεια 1.000 υπηρεσιακών τηλεφωνικών καταλόγων – λευκωμάτων – ημερολογίων που δεν εξυπηρετεί λειτουργικές ανάγκες και δεν δικαιολογείται σε τόσο μεγάλη ποσότητα.
- Αντίστοιχη επίσης δαπάνη για ενοικίαση αιθουσών, δωματίων ξενοδοχείων και παράθεση γεύματος στο πλαίσιο συνεδρίου.

- Για έργο αποκατάστασης οδοστρωμάτων στη Β. Ελλάδα που συμβατικά προβλεπόταν να ολοκληρωθεί σε 5 μήνες, πιστοποιήθηκε μέσα σε 5 μέρες από την υπογραφή της σύμβασης η εκτέλεσή του!

Το ΕΣ «έκοψε» ως μη νόμιμες ή υπερβολικές δαπάνες για:

- Έξοδα κηδείας δημοτικού συμβούλου ύψους 6.690€ χαρακτηρίζοντας δυσανάλογη τη δαπάνη, αφού για υπουργούς το ανώτατο όριο είναι 3.000€ και κατ” εξαίρεση για κηδεία Προέδρου Δημοκρατίας και πρωθυπουργού 6.400€.

- Καθαρισμό σχαρών νεκροταφείου και φρεατίων με κατάτμηση ποσού 43.000€, για να κάνει ο ΟΤΑ απευθείας ανάθεση.

- Ανάθεση έναντι 20.000€ από ΟΤΑ της ενημέρωσης υγιεινής και ιατρικής πρόληψης για μαθητές, σχετικά με την παιδική παχυσαρκία, σε εταιρείες παροχής συμβουλών σε θέματα χρηματοοικονομικά, φοροτεχνικά, που δεν διέθετε τα εχέγγυα επιστημονικής γνώσης και εξειδίκευσης.

- Προβολή κοινωνικών μηνυμάτων από γραφείο δημάρχου στη Β.Α. Ελλάδα, που καλούσε δημότες να ψηφίσουν στις επικείμενες δημοτικές εκλογές (6.300€).

- «Φουσκωμένες» απομαγνητοφωνήσεις πρακτικών (15.000€) από σύντομες συνεδριάσεις.

- Γιορτές από ΟΤΑ, γεύματα, προμήθεια έντυπου υλικού (22.000) για την επέτειο άλωσης της Τριπολιτσάς, αλλά και βιντεοσκόπηση εκδηλώσεων για 28η Οκτωβρίου και διαφημιστικά σποτ (5.500).

- Αποζημιώσεις δημοτικών συμβούλων για συμμετοχή σε συνεδριάσεις που απείχαν μισή ώρα μεταξύ τους και έξοδα κίνησης σε τοπικούς συμβούλους για συμμετοχή σε συνεδριάσεις χωρίς να έχουν παραστεί επί 5 μήνες.

- Καταβολή σε χρήμα των ποσοτήτων γάλακτος που πρέπει να δίνεται στους εργαζόμενους καθημερινά, με καταστρατήγηση των λόγων προστασίας της υγείας και υποκατάστασής της με μορφή οικονομικής ενίσχυσης.

- Επίδομα ειδικής απασχόλησης σε υπάλληλο δήμου με 4ετή εκπαιδευτική άδεια για διδακτορική διατριβή και επίδομα αλλοδαπής (17.700) σε υπάλληλο ΕΟΤ ενώ εργαζόταν και ως ανταποκρίτρια της ΕΡΤ.

-Τμήμα δικηγορικής αμοιβής (α” δόση 110.000) ύψους 1,3 εκατ. από ΕΣΔΚΝΑ που κρίθηκε άκυρη γιατί δεν υποβλήθηκε σε προσυμβατικό έλεγχο στο ΕΣ.

- Εξοδα της ΕΕΤΤ (Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείου) για χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις και δώρα (27.000), κατασκηνώσεις – αθλητικές δραστηριότητες παιδιών (36.800) μολονότι ήταν μειωμένες κατά 51% σε σχέση με προηγούμενες χρονιές. Δαπάνη 335.000 για εκδηλώσεις σε 4 πόλεις στο πλαίσιο εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας τηλεπικοινωνιών και κοινωνίας της πληροφορίας, που κρίθηκε ότι ξεπερνά κάθε εύλογο μέτρο στην κρίσιμη οικονομική περίοδο.

- Αμοιβή 5.500€ σε καλλιτέχνη-μαέστρο για εκδήλωση στο Βυζαντινό Μουσείο που κρίθηκε υπερβολική στην οικονομική συγκυρία.

- Εξόφληση λογαριασμών πολλών χιλιάδων ευρώ σε διάφορους ΟΤΑ, δημοτικές επιχειρήσεις κλπ. για έξοδα κινητής τηλεφωνίας που υπερβαίνουν το «προσήκον μέτρο».

- Έξοδα 10.300 για αποκατάσταση ζημιάς σε ΙΧ υπαλλήλου που τράκαρε, καθώς με εντολή διευθυντή πήγε να αγοράσει φάρμακο για μαθητή.

- Ανεπίκαιρο πρόγραμμα δράσης ΟΤΑ καθώς είχε λήξει η σχολική χρονιά και μη νόμιμη σύμβαση 1,3 εκατ. € στη Β. Ελλάδα για πρόγραμμα καταπολέμησης κουνουπιών με μόνο αντισυμβαλλόμενο επιχείρηση ΟΤΑ κατά παράβαση αρχών χρηστής διοίκησης.

πηγή: Έθνος

ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ...

Του ΣΤΑΘΗ
Φέτος το «κοριτσάκι με τα σπίρτα» θα πάψει για λίγες μέρες να ’ναι χάρτινο, θα βγει από τις εικονογραφήσεις των παιδικών μας βιβλίων, θα σεργιανίσει στους δρόμους της χώρας και θα επισκεφθεί τα σπίτια των ανθρώπων. Δεν είναι η πρώτη χρονιά που το κοριτσάκι με τα σπίρτα βγαίνει από το παραμύθι του κι έρχεται στην πραγματικότητα, αλλά πλέον αυτή η πραγματικότητα υπερβαίνει σε κρύο, πείνα καιφτώχεια την εποχή που το κοριτσάκι με τα σπίρτα κρύωνε και πεινούσε (για να ζεστάνει την καρδιά των σκληρών απ’ τους ανθρώπους, των αχόρταγων για σιδερένια νομίσματα και πέτρινα γεύματα)...
 Ετος Κυρίου ημών του Σωτήρος 2013, δεν θυμάμαι πια 
πόσο από κτίσεως Κόσμου, και το κοριτσάκι με τα σπίρτα έχει να επισκεφθεί 350.000 σπίτια όπου ζουν κοριτσάκια κι αγοράκια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Χιλιάδες σχολεία όπου τα παιδάκια κάνουν μάθημαυποσιτισμένα.
Μόνον οι παιδικές ζωγραφιές που αναρτούν οι δάσκαλοι στους τοίχους των αιθουσών στα δημοτικά σχολεία εξακολουθούν να είναι χαρούμενες σ’ αυτήν τη χώρα. Τις κοιτάζουν σκυθρωποί και θλιμμένοι οι Ηρωες της Επανάστασης του 1821, κι αυτοί απ’ τις προσωπογραφίες τους στους ίδιους τοίχους αναρτημένες, και παρηγοριά δεν βρίσκουν...
Παράξενο πια το τοπίο μιας χώρας που ανακυκλώνει την παρακμή της, άνεργη, ξεσπιτωμένη, καταχρεωμένη. Αιχμάλωτη. Σε ζοφερούς δρόμους, το κοριτσάκι με τα σπίρτα πλανάται ανάμεσα σε πολίτες, γυναίκες και άνδρες, που περιμένουν τον ξαφνικό θάνατο τηςαπόλυσης, της κατάσχεσης, της έξωσης, του πλειστηριασμού.
Ενας αρχαίος χορός από φιγούρες που απλώς περπατούν και περιμένουν τη σειρά τους στον αποδεκατισμό.
Μια επικράτεια COSCO απλώνεται παντού! Ενοικιαζόμενοι άνθρωποι για δουλειές του ποδαριού, mini jobs με ατομικές συμβάσεις μιας ημέρας, χωρίς καθόλου συμβάσεις, χωρίς ανάκαρο, απλήρωτοι, παραλοϊσμένοι...
Ακροδεξιά παγωνιά σαρώνει την Ευρώπη...
 Παράδοξο, στις αρχές του 21ου αιώνα να έχουν επιστρέψει οι ημέρες στα καταγώγια των παλιών λιμανιών με το ταγκισμένο λίπος και το ξινισμένο κρασί, παραδομένες στον Ντίκενς να ξαναγράψει την ιστορία τους. Ή μήπως στον Κάφκα;
 Απ’ τις ντουντούκες πάνω στις στέγες των δημοσίων κτιρίων μεταδίδονται τα Εγκώμια της Μέρκελ στον κ. Σαμαρά ανάμεσα σε στρατιωτικά εμβατήρια και εξαγγελίες νέων φόρων, συντριπτικών φόρων, καθώς και άγριων περικοπών που σπαράζουν την υγεία, τα νοσοκομεία, τα φάρμακα των ασθενούντων, τα πανεπιστήμια και τα ασφαλιστικά ταμεία.
 Το μόνον που διαταράσσει το πένθιμο παζλ της πόλης είναι μιακωμική πομπή βουλευτών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που αναβοσβήνουν σαν γλομπάκια σε πανηγύρι και πορεύονται εν πομπήνα καταθέσουν στη Βουλή τον νέο Προϋπολογισμό!
 Ωσαννά, Ψεύτη Προϋπολογισμέ!
 Ωσαννά, Ψεύτη Προϋπολογισμέ, μισθούς να τους κόβεις, μέρες να μας δίνεις! Αδουν και ψάλλουν οι βουλευτές που φέρνουν λιτανεία τονΨεύτη Προϋπολογισμό στη Βουλή για να τον τρίψουν στα μούτρατου Συντάγματος, άδουν και ψάλλουν σε ρυθμό ίτε παίδες Ελλήνων τον παιάνα της υποτέλειας - κάτι σαν σε τσάμικο που το χορεύουν ζόμπι.
 Το κοριτσάκι με τα σπίρτα δακρύζει - μη, παιδί μου! Τα δάκρυα και τα άλλα όργανα των παιδιών είναι περιζήτητα στις αγορές. Με το δάκρυ μπορεί κανείς να καμουφλάρει το φτύσιμο. Σε ταπεινώνει, βουλευτή μου, η Κομισιόν για τον ψεύτη προϋπολογισμό που έφτιαξες, σε φτύνει για το ποιόν σου κι εσύ φροντίζεις το φτύσιμο να σε πετύχει στο μάτι, για να φανεί σαν δάκρυ.
 Οντως, καλέ μου πολιτευτάκια! δεν φταις εσύ για την ψήφο σου! εσύ άλλα της λες να κάνει κι αυτή τρίτο Μνημόνιο για τους Ελληνες ετοιμάζει - τι φταις εσύ; Τι φταις που άρχισαν Ελληνες εργάτες να πηγαίνουν για μεροκάματα στην Αλβανία; Εσύ απλώς έχεις οργανώσει την παλιανθρωπιά σου σε πολιτική - τι φταις εσύ, που το κοριτσάκι με τα σπίρτα έρχεται κι επανέρχεται σαν φάντασμα, καθώς περνούν οι δεκαετίες και στοιχειώνουν οι χαμένες ζωές τωνανθρώπων;
 Ερχονται οι γιορτές, καλό θα ήταν να απαγορευθούν οιαυτοκτονίες διότι θα αμαυρώσουν την εικόνα της χώρας στοεξωτερικό...
 Στα σπίτια που δεν έχουν ηλεκτρικό, στα σπίτια της ανεργίας και της φτώχειας, στην επικράτεια του τρόμου των τόκων, των φόρων και των χρεών, πού να πρωτοπρολάβει να φτάσει το κοριτσάκι με τα σπίρτα, οι χριστουγεννιάτικες ιστορίες, ο Παπαδιαμάντης απ’ τη Σκιάθο κι ο Χριστούλης μέσα στις φασκιές του; πού να πρωτοπρολάβουν ναφθάσουν, να παρηγορήσουν, να εμψυχώσουν;
 Αυτό πάνω απ’ την πόλη δεν είναι το Χριστουγεννιάτικο Αστέρι, είναι τροχιοδεικτικό για τον επόμενο στόχο...
http://www.enikos.gr/

«Βοήθεια! Η κυβέρνηση με κρατά σε ομηρία!»

Από μικροί μάθαμε να καταπίνουμε σιωπηρά την αδικία που μας κάνουν. Είναι μια «κακή συνήθεια», όπως είχε γράψει και ο Μπ. Μπρεχτ, περιγράφοντας τη σκηνή όπου ένας περαστικός είδε ένα μικρό παιδί να κλαίει και το ρώτησε τι συμβαίνει. Όταν εκείνο του αποκρίθηκε ότι ένα άλλο αγόρι του έκλεψε το ένα από τα δύο γρόσια που είχε για να πάει στον κινηματογράφο, εκείνος το ρώτησε αν φώναξε βοήθεια. Το παιδί απάντησε ότι φώναξε κι άρχισε να κλαίει περισσότερο. Κι όταν το ρώτησε αν μπορούσε να φωνάξει πιο δυνατά και το παιδί είπε όχι, ο περαστικός του είπε «τότε δώσε μου και τ’ άλλο». Και πήρε το τελευταίο γρόσι από το χέρι του παιδιού και συνέχισε ξένοιαστος το δρόμο του. Της Ιώς Φλώρου
       

Έτσι και σήμερα. Αισθανόμαστε την αδικία που υπάρχει, μα δεν αντιδρούμε. Παρακολουθούμε τη ζωή μας σα να είναι ταινία κι εμείς είμαστε απλοί θεατές. Πόσες αποφάσεις έχουν παρθεί για εσένα, χωρίς εσένα; Τον τελευταίο καιρό εγώ νιώθω ότι κάποιος άλλος σχεδιάζει τη ζωή μου, ένα σχέδιο που δε μοιάζει με αυτό που εγώ φανταζόμουν. Εγώ φανταζόμουν Πανεπιστήμιο με εργαζόμενους (έτσι δε λειτουργούν  τα Πανεπιστήμια;), ένα Πανεπιστήμιο δημόσιο, για όλους, όπου δε θα χρειαστεί να πληρώσω(!) για να πάρω πτυχίο. Ένα Πανεπιστήμιο που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς θα με στηρίζει υλικά, με σίτιση, στέγαση και μεταφορά. Αντ’ αυτού, η πραγματικότητα είναι άλλη.

Σκηνή 1η: Συζητήσεις παντού, με τους φίλους μου, με τους γνωστούς μου. Όλοι με ρωτάνε αυτό το αδιάφορο, εκνευριστικό ερώτημα: «Μα τι θα γίνει επιτέλους; Θα ανοίξει το Πανεπιστήμιό σας;». Όλοι έμαθαν να μιλούν αδιάφορα, αγνοώντας το τι πραγματικά σημαίνει να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια τώρα. Όλοι έμαθαν να βγαίνουν στα κανάλια με το προσωπείο του «αγανακτισμένου», του «ανένταχτου φοιτητή» και να λένε ό,τι διψά να ακούσει το αυτί του πνιγμένου στα συμφέροντα μεγαλοδημοσιογράφου. Να φωνάζουν για το άνοιγμα των σχολών, σα να είναι κάτι εφικτό, σα να μην ξέρουν τι συνεπάγεται αυτό. Σα να μη γνωρίζουν ότι πίσω από το «αθώο» αυτό αίτημα βρίσκονται 1.349 διαθεσιμότητες ανθρώπων που τόσα χρόνια λειτουργούσαν το Πανεπιστήμιο.

Σκηνή 2η: Χθες παρέλαβα αυτοπροσώπως το χαρτί που παραπέμπει τη μητέρα μου, η οποία τυχαίνει να είναι διοικητικός του ΕΚΠΑ, σε πειθαρχικό συμβούλιο επειδή δεν απογράφηκε. Καλούν τη μητέρα μου να συμμορφωθεί και να απολογηθεί επειδή δε θέλει να χάσει τη δουλειά της, επειδή στη ζωή της δεν έμαθε να σκύβει το κεφάλι  – ή να καταπίνει την αδικία – και γι’ αυτό το λόγο δεν απογράφηκε. Οικογένεια με έναν εργαζόμενο λοιπόν. Ευτυχώς το σχέδιο που είχαν από τα χρόνια της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ πάει κατ’ευχήν. Οικογένεια με έναν εργαζόμενο. Κατεστραμμένο Πανεπιστήμιο. 70% ανεργία στη νεολαία. Ζήτω η ανάπτυξη.
       
Ναι, είμαι κι εγώ πρωτοετής. Ναι, θέλω κι εγώ να σπουδάσω. Αλλά να, είναι που το Πανεπιστήμιο που θέλουν να φτιάξουν δε με γοητεύει καθόλου. Η εικόνα του Πανεπιστημίου που εγώ έχω ονειρευτεί είναι πολύ μακρινή από την επικρατούσα. Σχεδόν τρία χρόνια μακρινή, από τότε που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου. Από τότε που ξεκίνησε η λυσσαλέα επίθεση στην δημόσια παιδεία και τη νεολαία. Και ακολούθησαν κι άλλα μετά: Νόμος Αρβανιτόπουλου, σχέδιο «Αθηνά». Μαθήτρια τότε εγώ, καταλάβαινα τις συνέπειες αυτού του σχεδίου και στο δικό μου το σχολείο. Όπως τότε λοιπόν, έτσι και τώρα, η κυβέρνηση, οι «από πάνω», βάλθηκαν να καταστρέψουν το Πανεπιστήμιο των ονείρων μας κι εμάς τους ίδιους. Η λεγόμενη «διαθεσιμότητα» των διοικητικών μας υπαλλήλων σημαίνει ότι εγώ, σαν φοιτήτρια , δε θα έχω κανέναν άνθρωπο στη γραμματεία της σχολής μου για να απευθυνθώ, κανέναν άνθρωπο για να με βοηθήσει στη βιβλιοθήκη, κανέναν για να περάσει τους βαθμούς μου και να πάρω το πτυχίο μου. Θα φοιτώ σε ένα Πανεπιστήμιο-φάντασμα, που θα υπολειτουργεί και θα αναγκάζομαι να πληρώνω δίδακτρα για να τελειώσω τη σχολή μου. Με λίγα λόγια, καληνύχτα δημόσιο δωρεάν Πανεπιστήμιο.

Σκηνή 3η: Παρακολουθώ όλους αυτούς που μ’ εκπροσωπούν στα κανάλια με περισσό θράσος, φορώντας μάσκες – γιατί εγώ την αναγνώρισα τη ΔΑΠίτισσα της σχολής μου – να επικαλούνται τους φοιτητές που παραμένουν στην Αθήνα και νοικιάζουν διαμερίσματα περιμένοντας να ανοίξουν οι σχολές. Έτσι απροκάλυπτα εκμεταλλεύονται το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συμφοιτητές μου, για να δημιουργήσουν επίπλαστους εχθρούς μέσα στην κοινωνία: Διοικητικοί vs φοιτητές και γονείς. Άλλωστε, έτσι δε γινόταν πάντα για να περάσει η κυβέρνηση ένα μέτρο; Οδηγοί μετρό vs επιβάτες, καθηγητές vs μαθητές που δίνουν πανελλήνιες κτλ. Παρ’όλα αυτά, κατανοώ το πρόβλημα των παιδιών που νοικιάζουν στην Αθήνα για να σπουδάσουν. Κανείς δεν έχει λεφτά που να του περισσεύουν στην εποχή μας. Εκεί μας έχουν καταντήσει, να μη μπορούν οι γονείς μας να διαθέσουν λεφτά για να πάμε να σπουδάσουμε. Αλλά ο αγώνας των διοικητικών είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το Πανεπιστήμιο που εμείς φανταζόμαστε και θέλουμε. Ο αγώνας για την παιδεία που εγώ και όλοι οι φοιτητές αξίζουμε να έχουμε. Γιατί διαβάζαμε πυρετωδώς δύο χρόνια για να μπούμε σε δύο από τα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου και όχι στα συντρίμμια που άφησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Το εξάμηνο το έχουμε ήδη χάσει, εξαιτίας της κυβέρνησης, η οποία δεν απέσυρε έγκαιρα το μέτρο των διαθεσιμοτήτων. Να μην αφήσουμε να εξαφανίσουν και το Πανεπιστήμιό μας.
  
Σκηνή 4η/φινάλε: Όλοι μας αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες που έχει σήμερα το ελληνικό Πανεπιστήμιο, θα εθελοτυφλούσαμε αν δεν το κάναμε. Ξέρω ότι έχουμε δρόμο μπροστά μας και μεγάλα περιθώρια για βελτίωση. Όμως, το ότι παραμένει ζωντανό μέχρι σήμερα το Πανεπιστήμιό μας το οφείλουμε σ’εκείνους τους ανθρώπους, που αν και όχι αρκετοί, παρείχαν την στοιχειώδη υποστήριξη. Το “success story” της κυβέρνησης όμως, θέλει απολύσεις. Για αυτήν είμαστε απλές λεζάντες στα δελτία των 8 που εξυπηρετούν στην αποδοχή των απολύσεων αυτών από την υπόλοιπη κοινωνία. Κάποτε ήμασταν «μαθητές σε ομηρία από τους καθηγητές που θέλουν να κάνουν απεργία εν μέσω Πανελλαδικών» και τώρα είμαστε «φοιτητές σε ομηρία από τους διοικητικούς που θέλουν να κάνουν απεργία εν μέσω εξαμήνου». Το έργο όμως γράφεται ακόμα. Ήρθε η ώρα από θεατές να γίνουμε πρωταγωνιστές και να αλλάξουμε το σενάριο. Ήρθε η ώρα να τους ανατρέψουμε.

* Η Ιώ Φλώρου είναι πρωτοετής φοιτήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ

barikat.gr

Συνελήφθη ο Βλάσης Σταθοκωστόπουλος!

Ο επιχειρηματίας Βλάσης Σταθοκωστόπουλος συνελήφθη από την Αστυνομία για φοροδιαφυγή!

Οπως αναφέρει η το δελτίο Τύπου της Αστυνομίας:

“Συνελήφθη σήμερα (22-11-2013) το πρωί, στη Γλυφάδα, από την Υπηρεσία Οικονομικής Αστυνομίας & Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, 65χρονος ημεδαπός, διαχειριστής εταιρείας που δραστηριοποιείται στο χώρο της εστίασης και διασκέδασης, σε βάρος του οποίου σχηματίστηκε δικογραφία για φοροδιαφυγή, η οποία όπως προέκυψε πραγματοποιούνταν με τη μέθοδο της «κλωνοποίησης– αντιγραφής αποδείξεων».

Ειδικότερα, στο πλαίσιο διερεύνησης της υπόθεσης, κλιμάκιο αστυνομικών πραγματοποίησε επιτόπιο έλεγχο στους χώρους της εταιρείας, στα νότια προάστια, όπου εντοπίστηκε μηχανισμός, ο οποίος όπως διαπιστώθηκε είχε τη δυνατότητα να επανεκδίδει αποδείξεις, που είχαν ήδη εκδοθεί στο παρελθόν.

Για τη λειτουργία του παράνομου μηχανισμού χρησιμοποιείτο ηλεκτρονικός υπολογιστής, με κατάλληλο λογισμικό υποστήριξης και δυνατότητες επικοινωνίας με τον κεντρικό μηχανισμό έκδοσης αποδείξεων. Μέσω της διασύνδεσης αυτής υπήρχε η δυνατότητα επανέκδοσης παραστατικών «κλώνων» .

Από τον έλεγχο που διενεργήθηκε στα ηλεκτρονικά αρχεία που δημιουργούνται από το λογισμικό υποστήριξης του μηχανισμού, για την διαχειριστική χρήση του 2012, προέκυψε ότι υπήρχε μεγάλος αριθμός αποδείξεων με κοινό αύξοντα αριθμό (Α/Α) και διαφορετική Συμβολοσειρά Σήμανσης. Διαπιστώθηκε ακόμα, ότι οι επανεκδοθείσες αποδείξεις δεν καταχωρούνταν στα βιβλία της επιχείρησης.

Κατά τη διαδικασία του ελέγχου, εντοπίστηκαν συνολικά (13.671) επανεκδόσεις αποδείξεων, συνολικής καθαρής αξίας (79.793,30) ευρώ και αναλογούντα Φ.Π.Α. (18.352,60) ευρώ. Από τις διασταυρώσεις των στοιχείων, προέκυψε ότι σκοπός της επανέκδοσης των αποδείξεων, ήταν η μη έκδοση των προβλεπόμενων από το νόμο αντίστοιχων αποδείξεων, με αποτέλεσμα την απόκρυψη των συναλλαγών, την υποβολή ανακριβών φορολογικών δηλώσεων και την μη απόδοση των φόρων που αναλογούν.

Ο συλληφθείς, με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του, οδηγήθηκε στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών. Παράλληλα, θα ενημερωθεί και η αρμόδια Δ.Ο.Υ. για την εφαρμογή της διοικητικής διαδικασίας και την επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων”.

http://ysterografa.gr/

Εξαπλασιάστηκαν τα «κόκκινα» δάνεια σε πέντε χρόνια!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Ενας ακόμη μύθος με εξόφθαλμη πολιτική σκοπιμότητα κυκλοφορεί τα τρία τελευταία μνημονιακά χρόνια με στόχο να καλλιεργήσει αισθήματα ενοχής στους Ελληνες, ώστε να αποδεχθούν με μικρότερες αντιστάσεις την ολέθρια κυβερνητική πολιτική. Το προπαγανδιστικό αυτό παραμύθι ισχυρίζεται ότι οι Ελληνες ήταν δήθεν ανέκαθεν ασυνεπείς στις δανειακές τους υποχρεώσεις, ότι είναι κακοπληρωτές που δανείζονταν με άφρονα τρόπο. Πρόκειται για ασύστολο ψέμα!

Πριν να υπαχθεί η Ελλάδα στο επονείδιστο καθεστώς του Μνημονίου που ρήμαξε κυριολεκτικά την οικονομία, τον λαό και τη χώρα μας, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι οι συμπατριώτες μας εξυπηρετούσαν τα δάνειά τους με... θρησκευτική ευλάβεια σε εξωφρενικό ποσοστό! Eνα δάνειο χαρακτηρίζεται μη εξυπηρετούμενο («κόκκινο» δάνειο όπως συνηθίσαμε να το ακούμε και να το λέμε εσχάτως) όταν η καθυστέρηση πληρωμής των δανειακών δόσεων υπερβαίνει τους τρεις μήνες. Το 2007, λοιπόν το ποσοστό του συνόλου των «κόκκινων» δανείων (επιχειρηματικά, στεγαστικά, καταναλωτικά) ανερχόταν στο κυριολεκτικά ασήμαντο ποσοστό του... 4,5% (!) του συνόλου του ποσού που χρωστούσαν στις τράπεζες οι επιχειρηματίες και οι ιδιώτες. Το 2008, τελευταία χρονιά πριν από την κρίση για τη χώρα μας, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε μηδαμινό βαθμό - έγινε μόλις 5%.

Ακόμη και το 2009, όταν με τη γνωστή καθυστέρηση η κρίση αρχίζει να χτυπάει και την Ελλάδα, το ποσοστό των «κόκκινων» δανείων αυξάνεται μεν, αλλά όχι και σε βαθμό να προκαλεί πανικό: ανεβαίνει στο 7,7% του συνόλου. Μόλις όμως η χώρα μπαίνει σε καθεστώς Μνημονίου τον Μάιο του 2010, αρχίζει σταδιακά ο καλπασμός και σύντομα η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο: τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυξάνονται στο 10,5% το 2010, εκτινάσσονται στο 16% του συνόλου το 2011 και απογειώνονται στο 25,4% το 2012. Νέο άλμα στο 27,8% σημειώνεται κατά τους μόλις τρεις πρώτους μήνες του 2013, που είναι και το τελευταίο τρίμηνο για το οποίο έχουμε στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Ειλικρινά απευχόμαστε αυτή η καταβαράθρωση να μη συνεχίστηκε όλο το 2013 με ρυθμό 2,5% αύξηση των «κόκκινων» δανείων ανά τρίμηνο, αλλά αν κρίνουμε από αυτά που λένε επιχειρηματίες, παράγοντες της αγοράς και τραπεζίτες σε ιδιωτικές συζητήσεις, πολύ φοβόμαστε ότι η ευχή μας θα παραμείνει ανεκπλήρωτη. Τα στοιχεία θα τα δούμε, όταν τα βγάλει η Τράπεζα της Ελλάδος. Η ουσία όμως είναι ότι από 5% του συνόλου που ήταν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στις 31 Δεκεμβρίου του 2008, μέσα στην τετραετία 2009-2012 υπερπενταπλασιάστηκαν και εκτοξεύτηκαν στο 25,4%, και θα είμαστε τραγικά «ευτυχείς», αν στο τέλος του 2013 έχουν μόνο... εξαπλασιαστεί και έχουν παραμείνει στο 30%! Γράφημα του χθεσινού «Εθνους» αποτύπωσε την κατάσταση που υπήρχε στον δανεισμό επιχειρήσεων και ιδιωτών στις 31 Μαρτίου του 2013. Συνολικά χρωστούσαν 225,8 δισεκατομμύρια ευρώ.

Από αυτά τα 123 δισ. τα χρωστούσαν οι επιχειρήσεις, πάνω από τα μισά δηλαδή, και τα υπόλοιπα 102,8 δισ. ευρώ τα χρωστούσαν οι ιδιώτες. Από τα 123 δισ. που έχουν δανειστεί οι επιχειρήσεις, τα 34 δισ. ευρώ έχουν ήδη καταστεί μη εξυπηρετούμενα δάνεια - πάνω δηλαδή από το ένα τέταρτο, το 27,5% για την ακρίβεια.

Χάριν συγκρίσεως να αναφέρουμε ότι στις 31 Δεκεμβρίου του 2008 το ποσοστό των επιχειρηματικών «κόκκινων» δανείων ήταν μόνο 4,3%, έχει δηλαδή ήδη σχεδόν επταπλασιαστεί. Αυτό σηματοδοτεί κυοφορούμενο όλεθρο για την ελληνική οικονομία. Από τα 73,5 δισ. ευρώ του συνόλου των στεγαστικών δανείων, τα 16,8 δισεκατομμύρια έχουν γίνει ήδη «κόκκινα», ποσοστό 22,9%. Εκεί όμως που γίνεται το «έλα να δεις» είναι στα 29,3 δισεκατομμύρια των καταναλωτικών δανείων - πιστωτικές κάρτες, διακοποδάνεια, εορτοδάνεια και όλα τα παρεμφερή δάνεια που με ιδιαίτερη επιμονή προωθούσαν οι τράπεζες προ πενταετίας και πλέον.

Το... 42,4% (!) των καταναλωτικών δανείων -δηλαδή τα 12,3 από τα 29,3 δισεκατομμύρια- δεν εξυπηρετείται πλέον. Συνολικά, σε όλες τις κατηγορίες δανείων μαζί, στις 31 Μαρτίου 2013 δεν εξυπηρετείτο το 27,8% του συνολικού ποσού των δανείων που έχουν χορηγήσει οι τράπεζες σε επιχειρήσεις και ιδιώτες, οδηγώντας σε δυσχερή θέση και το τραπεζικό σύστημα. Ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι τα δάνεια που έχουν χορηγήσει οι τράπεζες υπερβαίνουν κατά... 60 δισεκατομμύρια ευρώ τις καταθέσεις ιδιωτών και επιχειρήσεων σε αυτές, οι οποίες έχουν πλέον συρρικνωθεί γύρω στα 160 δισ. ευρώ από 237 δισ. που ήταν τον Δεκέμβριο του 2009.

http://www.ethnos.gr/

Τοκογλύφε, ζήσε το «μύθο» σου στην Ελλάδα!

Το 1932, όταν η Ελλάδα κήρυξε και επισήμως «χρεοστάσιο» (σ.σ. χρεοκοπία, δηλαδή...) τα πράγματα είχαν φτάσει σε ένα σημείο που το 43% του προϋπολογισμού πήγαινε σε τόκους και χρεολύσια. Αυτό ήταν και το καθοριστικό στοιχείο για την κήρυξη του «χρεοστασίου». Με τους τόκους και τα χρεολύσια να έχουν φτάσει τότε σε δυσθεώρητα ύψη, η χώρα ήταν αδύνατον πλέον να αντεπεξέλθει σε ένα τέτοιο αβάσταχτο φορτίο. Η χρεοκοπία ήταν, πλέον, γεγονός. Μια χρεοκοπία που η πλουτοκρατία φρόντισε, φυσικά, τα βάρη της να τα φορτωθεί ο καθημαγμένος λαός. Και το φρόντισε διά των κομμάτων της, του Κόμματος των Φιλελευθέρων και του Λαϊκού Κόμματος. Τα οποία λίγο αργότερα έφεραν στην εξουσία τον Μεταξά...
Από το όχι και τόσο... μακρινό 1932 ας έρθουμε στο τώρα. Ας έρθουμε στο 2014: Με τον προϋπολογισμό για το 2014 που κατατέθηκε χτες στη Βουλή (και θα δούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια), το ποσοστό των ετήσιων συνολικών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού που προορίζεται να πάει την ερχόμενη χρονιά στους τοκογλύφους ανέρχεται στο 64%!!! Επαναλαμβάνουμε: Το 64% των συνολικών δαπανών του προϋπολογισμού για το 2014 πηγαίνει σε τόκους και χρεολύσια!

Στον πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού (σελίδα 89) καταγράφονται οι κωδικοί «Δαπανών Εξυπηρέτησης Δημόσιας Πίστης», δηλαδή οι τόκοι και τα χρεολύσια που καλείται να πληρώσει το ελληνικό κράτος μέσα στο 2014. Το ποσό ανέρχεται αθροιστικά στα 74,2 δισ. ευρώ! Μόνο για τα χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δανεισμού (κωδικοί 14 – 15) το ποσό αγγίζει τα 65 δισ. ευρώ!

Τα στοιχεία (όπως φαίνεται και στο σχετικό πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού, σελίδα 89) είναι αμείλικτα και παραδεδεγμένα, τόσο από τους συντάκτες του προϋπολογισμού, όσο και από τα κόμματα της συγκυβέρνησης του «μαύρου μετώπου» που θα τον καταστήσουν νόμο του κράτους. Τι προκύπτει: Σύμφωνα με τα - δικά τους - στοιχεία, στα τέσσερα χρόνια εφαρμογής της πολιτικής της «σωτηρίας» το αποτέλεσμα είναι η Ελλάδα να γυρίζει σε καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες που επικρατούσαν προπολεμικά!Στο πλαίσιο, δηλαδή, αυτής της πολιτικής – με την απροσδιόριστη μάλιστα διάρκεια – κατά το έτος του κυβερνητικού «success story», το 2014, η Ελλάδα επιστρέφει σε καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες που είχαν ως αποτέλεσμα να επέλθει στη χώρα η χρεοκοπία του 1932!

Πιο συγκεκριμένα:

• Κατέθεσαν έναν τακτικό προϋπολογισμό στον οποίο ομολογείται ότι από τα περίπου 116,524 δισ. ευρώ που θα είναι οι συνολικές δαπάνες για το 2014, τα 74,199 δισ. ευρώ (ποσοστό 64% !!!) θα πάνε στους τοκογλύφους! Να, επομένως, γιατί «δεν υπάρχουν» λεφτά για μισθούς, συντάξεις, για Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια.
• Κατέθεσαν έναν προϋπολογισμό που προβλέπει ότι ενώ το σύνολο των εσόδων του κράτους θα είναι 54,695 δισ. ευρώ (εισηγητική έκθεση, πίνακας 3.5, Έσοδα Κρατικού Προϋπολογισμού, σελ. 81), οι τοκογλύφοι έχουν καπαρώσει 74,199 δισ. ευρώ, δηλαδή ένα ποσό μεγαλύτερο κατά... 136% από όλα τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού! Να, επομένως, γιατί συνεχίζεται εσαεί ο φαύλος κύκλος των νέων δανείων, με τους νέους τόκους, με τα νέα χρεολύσια, που θα φέρουν νέα δάνεια, νέους τόκους κ.ο.κ.
• Κατέθεσαν έναν προϋπολογισμό που προβλέπει ένα ΑΕΠ, δηλαδή συνολικό πλούτο που θα παραχθεί στη χώρα, της τάξης των 183 δισ. ευρώ που από αυτά πάνω από το 40% πηγαίνει σε τόκους και χρεολύσια!

Ιδού λοιπόν τι κρύβεται πίσω από τις θεωρίες περί «πλεονασμάτων». Να γιατί τα «λεονάσματα», όπως και τα ελλείμματα, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα για το λαό: Φτώχεια, πείνα και δυστυχία. Ιδού γιατί ο ελληνικός λαός θα συνεχίσει να ζει με ανύπαρκτους μισθούς και λεηλατημένες συντάξεις, με χαράτσια, με φόρους και χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Να γιατί το μόνο «success story» που του επιφυλάσσουν είναι η ανεργία και η καταστροφή. Να γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για το λαό: Γιατί ό,τι παράγεται (τώρα και στο μέλλον!) σε αυτόν τον τόπο «θα πρέπει» να πηγαίνει σε εγχώριους και ξένους «δανειστές»! Σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους. Στις τράπεζες και στους εντός και εκτός Ελλάδας «τζογαδόρους» που «παίζουν» με το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Αυτή είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και αυτή είναι η αποστολή που έχει αναλάβει. Η αποστολή της δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από εκείνο που στη γλώσσα τους, χρόνια τώρα, το έχουν βαφτίσει «ελεγχόμενη χρεοκοπία». Στο πλαίσιο αυτής της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» κατέθεσαν έναν ακόμα προϋπολογισμό που οδηγεί τον ελληνικό λαό πέρα κι από τη χρεοκοπία! Πέρα κι από την πτώχευση! Μας οδηγούν στον αφανισμό! Στο πλαίσιο αυτής της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» (σ.σ.: «ελεγχόμενη» μόνο για τους κεφαλαιοκράτες), όπου ο μισός και πλέον προϋπολογισμός πηγαίνει σε τοκογλύφους, κερδοσκόπους, δανειστές και κάθε λογής «σωτήρες», ο ελληνικός λαός οδηγείται σε καταστάσεις πιο οδυνηρές κι από εκείνες του 1932!

mpog@enikos.gr

Το σπιτάκι σου, το φτωχοκαλυβάκι σου ... δεν ήταν τελικά δικό σου.

Όπως έλεγε ο Χάξλεϋ , η ουσία είναι να κατορθώσει κάποιος να μην είναι μέρος αυτού του κόσμου αλλά να ζει μέσα σ΄αυτό το κόσμο. Ένας καλός παρατηρητής δηλαδή που δεν χρειάζεται να πάει σε κάποιο ερημωμένο βουνό για να πει πως δεν συμμετέχει σ΄αυτό που δεν τον εκπροσωπεί. 

Μπορείς να είσαι εδώ, να συναναστρέφεσαι, να μιλάς, να δουλεύεις, να διασκεδάζεις, να κάνεις οικογένεια, να προχωράς δίπλα σε όλους, αλλά αυτό δεν σε υποχρεώνει να τους μοιάζεις. Να τους αντιγράφεις. Να χρειάζεσαι την αποδοχή τους. Το πρώτο βήμα στην ελευθερία ίσως είναι να μπορεί κάποιος να σπάσει τις μέγιστες εμμονές του ανθρώπου, αναλαμβάνοντας προσωπικά την ευθύνη να ζήσει πέρα από αυτές. Στα άγνωστα μονοπάτια που είναι κρυμμένα στα ντουλάπια της ανθρώπινης ιστορίας. Εκείνα τα ντουλάπια που κρατιούνται κλειστά, όχι γιατί τα φυλάει κάποιο φοβερό τέρας, αλλά γιατί οι άνθρωποι εκπαιδεύτηκαν να μην ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ να τα ανοίξουν.

Τι φοβάται αλήθεια το μέγα πλήθος; Ποια είναι τα κλειδιά από τις χειροπέδες του; Ποιές είναι τελικά οι χειροπέδες;

Ένα κεραμίδι να βάλει από κάτω το κεφάλι του και μια ανακοίνωση στη γειτονιά πως το κατάφερε κι είναι νοικοκύρης, κι άλλοι θα τον αποδεχτούν σαν άξιο μέλος της κοινωνίας. Οι επεκτάσεις του ελλειμματικού εγώ σε τούβλα, σίδερα και σάρκα . Ανάγκη αποδοχής από τους υπόλοιπους.
Οι νοικοκυραίοι δεν δημιουργούνται από κάποια αφηρημένη φιλοδοξία, δημιουργούνται από τη μέγιστη ανάγκη του ανθρώπου. Εκείνη που καλύπτει την μεγάλη του ανασφάλεια. Την ανάγκη να είναι κάποιος αποδεκτός από το κοινωνικό σύνολο. Να μην μείνει παρείσακτος. Μόνος.
Ο άνθρωπος δεν βγήκε ποτέ από εκείνη τη κατάσταση φόβου, όταν ήταν μόνος, ανίδεος, απροστάτευτος, φτυμένος από θεούς και δαίμονες, ένα πιθηκάκι, τρομαγμένο και άοπλο σ’ ένα κατασκότεινο σπήλαιο. Μόνος απέναντι στα πραγματικά θηρία που γρύλιζαν μπροστά του κι εκείνα που έβγαιναν από μέσα του.

Αυτός ο φόβος της ερημιάς, δεν έχει σβήσει ποτέ. Η κοινωνία είναι ένα δώρο που του εξασφαλίζει κόσμο, φωνές, φώτα, θόρυβο, φωλίτσες ασφαλείς η μία κοντά στην άλλη, οι συνήθειες είναι όπλα, η υποταγή σε κανόνες είναι η τάξη που αμπαρώνει τις πόρτες στους φόβους, οι γείτονες είναι η εικόνα στο καθρέφτη. Ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν την ιδέα να κοιτάξουν επιτέλους το αληθινό τους πρόσωπο στο καθρέφτη. Ο καθρέφτης τους είναι οι άλλοι, κι οι άλλοι καθρεφτίζονται σ΄αυτούς. Οι φωλίτσες η επιβεβαίωση της νοικοκυρεμένης τάξης. Ανήκω στη γειτονιά με το ΔΙΚΟ ΜΟΥ σπίτι. Και νοιώθω περήφανος ανάμεσα στους υπόλοιπους περήφανους νοικοκύρηδες που τα κατάφεραν. Ο άστεγος στο παγκάκι της πλατείας είναι η σημαδούρα για το που βρίσκονται οι ύφαλοι στην γαλήνια πορεία του καραβιού. Όταν βγεις από το μαντρί σε τρώει ο λύκος. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο πράγμα που πρέπει να θυμούνται... τα πρόβατα.

Πολλοί προσβάλλονται γιατί τώρα τελευταία, έχει γίνει της μόδας να αυτοαποκαλούμαστε πρόβατα που τα σφάζουν. Το ζήτημα είναι πως τα μαντριά έχουν δείξει πλέον το θλιβερό τους πρόσωπο, κι όλη η λατρεμένη ασφάλεια για τη προστασία που παρείχαν από τους λύκους, έχει γκρεμιστεί μπροστά στη βαρβαρότητα των τσοπάνηδων.
Μα γιατί προσβάλλονται; Σπίτι μου σπιτάκι μου ήταν το σύνθημα που μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Λες και τίποτα δεν θα μπορούσε να αγγίξει κάποιον αν είχε φτιάξει το σπίτι του. Λες κι η βρώμα που απλωνόταν απέξω δεν θα έφτανε σιγά σιγά και στις «φωλίτσες». Φωλίτσες που κράταγαν απέξω ότι δεν γουστάραμε και βάζαμε μέσα ότι γουστάραμε. Ελάχιστοι πρωθυπουργοί των μικρών οικιακών κυβερνήσεων. Κι όλο αυτό το πλήθος νόμιζε πως όντως το σπιτάκι ήταν δικό του. Γιατί πίστεψε εκείνους που μοίραζαν λεφτά και υποσχέσεις.

Κι εδώ έρχεται η άλλη ανθρώπινη εμμονή που περισσότερο από όλες ξέρει να εκμεταλλεύεται η κάθε εξουσία. Η ανάγκη του ανθρώπου να ακούει αυτά που σκέφτεται ο ίδιος από το στόμα κάποιου και να νοιώθει ικανοποίηση πως το μήνυμα ελήφθη, και να προσκολλάται σ΄εκείνον που θα του τα πει, χωρίς να ενδιαφέρεται για το ποιος είναι αυτό που τα προφέρει, αρκεί που φουμάρει το ίδιο τσιγάρο.

Οι πολιτικοί που τόσο πολύ βρίζουν οι αγανακτισμένοι πολίτες σήμερα, είναι τα ίδια τα γκόλεμ που έπλασε με λάσπη από επιθυμίες, εμμονές, φοβίες, μικρότητες, μωροδοξίες, αλαζονείες κι ασυγκράτητη απληστία η κοινωνία που τώρα θέλει να τους λυντσάρει. Οι πολιτικοί δεν είναι τίποτα άλλο από τα φερέφωνα των σκέψεων εκείνων που τους ψηφίζουν. Ο άνθρωπος επιλέγει να προσκολληθεί όχι σε μια σκληρή και ζόρικη αλήθεια αλλά σε ένα κολακευτικό ψέμα που του χαϊδεύει τ΄αυτιά...

Γιατί ψήφισαν τον «λεφτά υπάρχουν»; Γιατί λεφτά ήθελαν..
Γιατί ψήφισαν τον «το χρηματιστήριο θα φτάσει δέκα χιλιάδες μονάδες»; Γιατί τζογάρανε..
Τι άλλο ήταν οι εκλεγμένοι άρχοντες εκτός από εκφραστές των ανθρώπων που ήθελαν την ΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ, ΤΗ ΦΩΛΙΤΣΑ ΤΟΥΣ; 

Κοιτάζω τους ανθρώπους που είναι 40, 50 60 και βάλε κι αναρωτιέμαι αν παριστάνουν τους βλάκες ή όντως έχουν αποβλακωθεί εντελώς. Αναρωτιέμαι όταν ακούω διάφορες οργισμένες συζητήσεις, όταν βλέπω να κολλάνε το αυτί στα ραδιόφωνα και τα μάτια στο χαζοκούτι για να ..ενημερωθούν και μετά εκπλήσσονται συνέχεια, εκπλήσσονται γι΄αυτά που έχουν γίνει..

Αναρωτιέμαι πόσο θράσος θέλει για να δουλεύουμε ο ένας τον άλλον έτσι χωρίς καμιά ενοχή. Σε ένα κράτος που μέχρι πριν 3 χρόνια το 80% των ψηφοφόρων χοροπήδαγε σαν κουρδισμένο αρκουδάκι σε πλατείες με μπλε και πράσινα σημαιάκια, υμνώντας τους Καίσαρες του δικομματισμού που κατασπάραξαν τη πατρίδα μέχρι το μεδούλι με όποια πιθανή αθλιότητα και απάτη μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους, τώρα αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι λένε πως δεν ήξεραν. Το λένε και το πιστεύουν. Δεν υπάρχει το θάρρος να βγει ένας, και να πει ναι ρε γαμώτο ήξερα τι ήταν, το έβλεπα αλλά με βόλευε και τους ψήφιζα γιατί έτρωγα καλά. Απλά πράγματα. Το ήξερα αλλά τη πάτησα.

Να ομολογήσει αυτή η κοινωνία πως ήταν τόσο ρηχή που έδωσε τη συγκατάθεσή της να γίνει το ταξίδι της μεταπολιτευτικής Ελλάδας μέσα σ’ένα σάπιο καρυδότσουφλο που πήγαινε όπου το φύσαγε ο άνεμος. Χωρίς ουσία, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ηθική, χωρίς αρχές. Ο,τι νά’ναι. Ο,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο....

Αναζήτηση εύκολης ευχαρίστησης όχι ευτυχίας που χρειάζεται να κοπιάσεις πνευματικά, για να την φτάσεις, αυτό ήταν το ζητούμενο. Αναζήτηση εύκολου και γρήγορου κέρδους για να εκπληρώσει τα βίτσια που την ευχαριστούσαν αυτό ζητούσε η κοινωνία, όχι πράγματα που θα ωφελούσαν και θα έδιναν ένα άλλο επίπεδο μεγαλείου στις ζωές των ανθρώπων. Θεούς που μπορούν να δωροδοκηθούν, να παίρνουν μίζες και να κάνουν στα γρήγορα ένα θαύμα ζητούσε η κοινωνία. Κι αυτούς τους θεούς έλαβε.

Και τώρα τη στιγμή της αποκαθήλωσης αυτών των ειδώλων, καίγεται το σύμπαν. Στο ξύπνημα, όπου όλα γκρεμίζονται, η φωλίτσα θα πάει μαζί με τα υπόλοιπα. Γιατί τα σπιτάκια ήταν τελικά οι θέσεις στο μαντρί. Οι λύκοι μπορεί να μην μπορούσαν να μπουν μέσα, αλλά οι τσοπάνηδες ήταν οι μόνοι που όριζαν τις τύχες απ’ότα πρόβατα. Κι η καραμέλα που έχαψαν εύκολα τα κοπάδια; Τους έλεγαν αυτά που ήθελαν να ακούσουν, τα έκαναν να νοιώθουν πως είναι πρωταγωνιστές στο έργο. Μόνο που τώρα στο φινάλε βλέπουν τι έλεγε το σενάριο. Σφαγείο. Τροφή. Παϊδάκια στη σχάρα των δαιμόνων που η ίδια η κοινωνία επικαλέστηκε, πουλώντας τη ψυχή της για μια προσωρινή ευχαρίστηση που ήταν τρύπια...

ΠΗΓΗ:
Συνήθης Ύποπτος

 

Τα επτά δεδομένα και το δυσοίωνο μέλλον για τη χώρα μας

Δεδομένο πρώτο: Στο Eurogroup στις 9 Δεκεμβρίου η Ελλάδα δεν θα πάρει το πράσινο φως για την δόση.

Δεδομένο δεύτερο: Οι δανειστές μας είναι αποφασισμένοι να δώσουν ένα ηχηρό χαστούκι στην Ελλάδα και να συνεχίσουν με τις ίδιες εξευτελιστικές ταπεινώσεις να μεταχειρίζονται την χώρα μας.

Δεδομένο τρίτο: Οι Ευρωπαίοι θα επιχειρήσουν να "παγώσουν" την χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος μέχρι τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Κοινώς θα πουν στην Ελλάδα "βγάλτα πέρα μόνη σου" καλώντας την να συντηρηθεί με τα χρήματα που έχει από τα έσοδα στον προϋπολογισμό της.

Δεδομένο τέταρτο: Η Γερμανία δεν φοβάται μήπως η Ελλάδα δεν μπορεί κάποια στιγμή- εξαιτίας αυτής της χρηματοδοτικής ασφυξίας- δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της. Έστω κι ένα τοκοχρεολύσιο αρνηθεί να αποπληρώσει, θα κινηθούν αυτομάτως οι διαδικασίες κατάσχεσης δημόσιας περιουσίας!

Δεδομένο πέμπτο: Οι Ευρωπαίοι θα μεταθέσουν για το απώτερο μέλλον την περίπτωση ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους. Σε τόσο απώτατο μέλλον ώστε το ΔΝΤ- πουεπιζητεί άμεσα αποφάσεις για το θέμα- να αναγκαστεί σε αποχώρηση από το ελληνικό πρόγραμμα.

Δεδομένο έκτο: Αν συμβεί αυτό, τότε η τύχη της Ελλάδας θα κρέμεται από τα χέρια της Μέρκελ και του Ολλανδού Ντάισεμπλουμ, και κοινώς δεν θα έχουμε άλλον δρόμο να εξελιχθούμε σε απολύτως πειθήνια όργανα των γραφειοκρατών των Βρυξελλών.

Δεδομένο έβδομο: Όλα αυτά θα συμπέσουν με τις διεργασίες για την δημιουργία μίας ευρωζώνης δύο ταχυτήτων, των πλούσιων και φτωχών, όπου- μαντέψτε- η Ελλάδα θα ανήκει στην δεύτερη κατηγορία.

Με άλλα λόγια έχουν βάλει σκοπό να μας μετατρέψουν σε μία χώρα εξαθλιωμένη, που θα βρίσκεται για τουλάχιστον μισό αιώνα σε κατάσταση εθνικής ομηρίας αντιμετωπίζοντας μας ως τους "παρακατιανούς" της Ευρώπης.

Μας αξίζει τέτοιο μέλλον;

Πηγή:  RAMNOUSIA 

Υπηρέτης δύο συστημάτων

Σε κινητικότητα το πολιτικό σύστημα αναζητεί λύσεις χωρίς εκλογές.

Δύσκολα θα διασωθεί ο Αντ. Σαμαράς από την αναμενόμενη κατάρρευση του σαθρού οικοδομήματος. 

«Πρώτα βγαίνει η ψυχή βγαίνει και μετά το χούι», λέει ο λαός μας. Έτσι και τα χθεσινά Νέα παρουσιάζουν ένα ζευγάρι γυαλιά του σκί [αναφορά στη δήλωση Βίζερ] όπου στο ένα γυαλί βρίσκονται Σαμαράς και Βενιζέλος και στο άλλο ο Τσίπρας με τον Τόμσεν σε μιαν προσπάθεια ταύτισης του ΣυΡιζΑ με την τρόικα! Αμηχανία και γελοιότητα. Είχε προηγηθεί ανάλογο πρωτοσέλιδο σκίτσο, το προηγούμενο Σάββατο.
Δεν πείθουν κανένα. Οι διαπλεκόμενοι στέρεψαν από επιχειρήματα και τους έμεινε η λάσπη. Οι πολίτες πριν χρόνια έκαψαν τα Νέα και την Αθηναϊκή διαμαρτυρόμενοι για την πολιτική κωλοτούμπα που έκαναν εν μια νυχτί. Και δεν ξεχνούν ότι εγκατέλειψαν την Ένωση Κέντρου του Γ. Παπανδρέου για να στηρίξουν τον Γεώργιο Αθανασιάδη – Νόβα.


Η ευφορία των 153 «όχι» στην πρόταση μομφής του ΣυΡιζΑ, από την οποία «η κυβέρνηση βγήκε πολύ περισσότερο ενισχυμένη» και βαδίζει προς τις εκλογές του 2016, όπως δήλωσε ο Αντ. Σαμαράς, μετά την ψηφοφορία, κράτησε μόλις τρεις ημέρες. Ο «θρίαμβος» αποτελεί παρελθόν και ήδη βιώνουμε την επιχείρηση διάσωσης της παρούσας Βουλής –όχι της κυβέρνησης ή του πρωθυπουργού, αυτοί είναι αναλώσιμοι και φαίνεται ότι έφτασε η ώρα της ανακύκλωσή τους. Παράγοντες, εντός και εκτός της συγκυβέρνησης, ψάχνουν το διάδοχο σχήμα που δεν θα έχει τον Αντ. Σαμαρά ως πρωθυπουργό. Το οικοδόμημα, όμως, είναι σαθρό. Και το οποιοδήποτε ατύχημα, που γίνεται όλο και πιο πιθανό, μπορεί να οδηγήσει και σε εκλογές.
Είναι παραπάνω από εμφανές ότι αυτό το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε αδυναμία να υλοποιήσει τα υπεσχημένα σε τρόικα, Α. Μέρκελ και «λοιπές νεοφιλελεύθερες δυνάμεις».

Τέμνονται τα συμφέροντα

Μια τέτοια, υπό κατάρρευση, κυβέρνηση δεν είναι χρήσιμη. Ούτε σε ευρωπαίους, ούτε στο «νέο» εσωτερικό σύστημα που προσπαθεί να στηθεί στα πόδια του από χρεοκοπημένους εκδότες και τραπεζίτες και επιχειρηματίες αδιαφανούς προελεύσεως. Η πορεία των «μεταρρυθμίσεων» έχει φτάσει στα όριά της, σε μια ουσιαστική καμπή, και, πλέον, δεν ταυτίζονται πλήρως τα συμφέροντα των δύο συστημάτων –ευρωπαϊκό και εγχώριο- που καθόριζαν τη στάση του Αντ. Σαμαρά και της κυβέρνησής του.

Οι παράλληλες γραμμές συμφερόντων αρχίζουν να τέμνονται, το αποτέλεσμα αυτής της τομής παρακολουθούμε σήμερα. Από τη μια η τρόικα που φαίνεται να μη την ενδιαφέρει και τόσο αν καταρρεύσει σήμερα η κυβέρνηση –αντίθετα είχε παρέμβει απαγορευτικά στο Μαξίμου όταν καλοέβλεπε εκλογές τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο. Και πιέζει για την υλοποίηση των μέτρων των μνημονίων. Από την άλλη βρίσκονται όσοι εκφράζουν το «εγχώριο κατεστημένο» -που δεν είναι απαραίτητα μόνο η Ντ. Μπακογιάννη-, που έχοντας κατανοήσει το πρόβλημα, φέρνουν προτάσεις διεξόδου ή πιέζουν για συγκριμένες αποφάσεις. Τα δύο αυτά συστήματα φαίνεται να «αυτονομούνται», να λειτουργούν σε περιπτώσεις ακόμα και ανταγωνιστικά, ενίοτε και να συγκρούονται. Πάντα, βέβαια, θα υπάρχουν ταυτίσεις σε πρόσωπα και σκοπούς μεταξύ εγχώριας και εξωχώριας διαπλοκής.

Επικοινωνιακό παζάρι

«Η δουλειά δεν έγινε ακόμα», ήταν η χαρακτηριστική δήλωση του προέδρου του Eurogroup, Γερούν Ντεϊσελμπλούμ, που δεν άφησε κανένα περιθώριο ελπίδας [;] στον Γ. Στουρνάρα. Και ζήτησε να «υπάρξουν αποτελέσματα επειγόντως» σε τέσσερα σημεία:

1. Στα προαπαιτούμενα για την δόση του 1 δισ. ευρώ που εκκρεμεί από το καλοκαίρι. Δηλαδή την διάλυση των αμυντικών βιομηχανιών, τη διαθεσιμότητα [απόλυση] 12.500 δημοσίων υπαλλήλων, τη ρύθμιση των οφειλών σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ για να ξεπουληθούν «καθαρές».
2. Κάλυψη του δημοσιονομικού κενού του 2014 αλλά και του 2015.
3. Προώθηση «μεταρρυθμίσεων».
4. Επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων.

Ωστόσο, ούτε η τρόικα, ούτε η Ελλάδα επείγονται να συμφωνήσουν –υπάρχει μεγάλο χρονικό περιθώριο για [επικοινωνιακό;] παζάρι. Το επόμενο διάστημα οι οικονομικές υποχρεώσεις της χώρας δεν προβλέπουν μεγάλα ποσά -μπορούν να καλυφθούν με έντοκα γραμμάτια. Τα 1,85 δισ. ευρώ [σε ομόλογα] που «οφείλουμε» στις 11 Ιανουαρίου τα διακρατούν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και κεντρικές τράπεζες κρατών της ευρωζώνης –και γι’ αυτό το ποσό μπορεί να υπάρξει λύση με μετακύλιση, κ.λπ. Ο κύριος, όμως, λόγος των καθυστερήσεων είναι ότι η τρόικα, όπως και όλη η υπόλοιπη Ευρώπη, περιμένει τη συγκρότηση κυβέρνησης στο Βερολίνο για να διευθετηθούν οι εκκρεμότητες.

Το «σημείο θραύσης»

Η νέα κυβέρνηση της Α. Μέρκελ θα έχει να αντιμετωπίσει και μια ετερόκλητη «συμμαχία». Η Ευρώπη υποφέρει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε [Eurogroup, 13.11.13] να «τραβήξει το αυτί» του Βερολίνου ζητώντας αυξήσεις μισθών στο εσωτερικό της Γερμανίας, αλλά και ως ατμομηχανή της ευρωζώνης να της ζητήσει να τρέχει με ανεκτές ταχύτητες από τα περισσότερα μέλη της ευρωζώνης. Στην ίδια γραμμή η Κρ. Λαγκάρντ [έθεσε θέμα εμπορικών πλεονασμάτων και μισθών], ο Μπ. Ομπάμα [ζήτησε να αναθεωρήσει η Γερμανία την οικονομική της πολιτική που στηρίζεται κυρίως στο εξαγωγικό μοντέλο] και ο Εν. Λέτα [όχι άλλη λιτότητα αλλά ανάπτυξη]. Οι Ζ. Μπαρόζο και Όλι Ρεν, από την πλευρά τους, ανακοίνωσαν την έναρξη αξιολόγησης προκειμένου να διαπιστωθεί αν τα μεγάλα πλεονάσματα της Γερμανίας αποτελούν απειλεί για τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Και ναι, ο Αντ. Σαμαράς δεν έθεσε κανένα θέμα…

Η πίεση, βέβαια, της τρόικας θα συνεχιστεί, ιδιαίτερα όταν η κυβέρνηση εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ως ο καλός μαθητής. Ωστόσο, όπως αποκάλυψε ο Δ. Μητρόπουλος [Νέα, 14.11.13], «η τρόικα δεν θα περνούσε το “σημείο θραύσης” στη διαπραγμάτευση. Αυτή ήταν η διαβεβαίωση που είχε η κυβέρνηση και μάλιστα δια στόματος Πολ Τόμσεν»! Αποκάλυψη που αποδεικνύει τις μυστικές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι προκειμένου, με επικοινωνιακά παιχνίδια [η κυβέρνηση που αντιστέκεται, κ.λπ.], να περνούν στην κοινωνία τα μέτρα.

Το «σημείο θραύσης», όμως, μπορεί να είναι διαφορετικό για κάθε σώμα αλλά εξαρτάται, πάντα, από την αντοχή του υλικού στο οποίο εφαρμόζεται η πίεση. Και η αντοχή της συγκυβέρνησης έχει αλλάξει, έχει μειωθεί, καθώς η σχέση μεταξύ κυβέρνησης και βουλευτών έχει μετατραπεί σε ασταθή ισορροπία με αποτέλεσμα να απειλείται με θραύση ολόκληρο το οικοδόμημα. Ούτε η κοινωνία υπόκειται στη λογική ότι αφού το 2012 ανέχθηκε μέτρα ύψους 14 δισ. ευρώ μπορεί και φέτος να υπομείνει άλλα 3,9 δισ. ευρώ χωρίς καμιά αντίδραση. Τα όποια μέτρα λειτουργούν προσθετικά και συνήθως οι τεχνοκράτες οικονομολόγοι δεν γνωρίζουν… φυσική! Και αυτό είναι το πρόβλημα: Ουδείς μπορεί να προβλέπει επακριβώς έως που αντέχει, πότε θα επέλθει η θραύση, πότε θα σπάσει το σχοινί και θα καταρρεύσει η συγκυβέρνηση.

Κάτι κινείται

Το Μαξίμου, τις τελευταίες ημέρες, επιδόθηκε σε μια προσπάθεια κατευνασμού των βουλευτών. Οι πλειστηριασμοί στα ακίνητα, όπως και η φορολογία τους, δεν θα περάσουν αναίμακτα. Το γνωρίζουν και προσπαθούν να διευρύνουν την βάση της κυβέρνησης στη Βουλή: με επανενσωμάτωση της ΔημΑρ [ακόμα και με διάσπασή της], προσέλκυση δύο - τριών βουλευτών από τους ΑνΕλ [ο Π. Χαϊκάλης, που προέρχεται από την Πολιτική Άνοιξη, το διέψευσε, όπως και ο Τ. Κουίκ], επιστροφή βουλευτών της ΝΔ που έχουν ανεξαρτητοποιηθεί. Παράλληλα, το οικονομικό επιτελείο επιχειρεί αλλαγές προκειμένου να λειανθούν οι αντιδράσεις των βουλευτών που, εκτός των άλλων, έχουν χωριστεί και σε δύο στρατόπεδα: αυτών της περιφέρειας που υποστηρίζουν τους αγρότες, κ.λπ. και αυτών των αστικών κέντρων –η Φ. Πιπιλή, μάλιστα, κάλεσε τον πρωθυπουργό «να ακούσει την κραυγή αγωνίας ότι αν χάσεις τη μεσαία τάξη, τα χάνεις όλα». Όλοι αυτοί δεν κατανοούν το βασικό: είναι αδύνατον να εισπράττονται 2,9 δισ. ευρώ κάθε χρόνο από το φόρο στα ακίνητα, όπως έχει δεσμευθεί απέναντι στην τρόικα η συγκυβέρνηση.

Η πρόταση, λοιπόν, της Ντ. Μπακογιάννη [«Η κυβέρνηση χρειάζεται μεγαλύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αυτό μπορεί να γίνει καλώντας τον κ. Κουβέλη για συμμετοχή στην κυβέρνηση της ΔημΑρ και για προγραμματική συμφωνία η οποία θα μπορούσε να μας οδηγήσει για την επόμενη διετία», με την διευκρίνιση πως πρωθυπουργός παραμένει ο Αντ. Σαμαράς] επανέφερε στο προσκήνιο τη ΔημΑρ, ως βάση στήριξης της συγκυβέρνησης. Η στάση της ηγεσίας της ΔημΑρ, που αντιμετωπίζει επιφυλακτικά την πρόταση, αποτρέπει, προς το παρόν [;], την διάσπαση, ανεξάρτητα από τα μεγάλα προβλήματα που έχει. Όλες οι πλευρές φαίνεται να κατανοούν ότι σε τυχόν διάσπαση θα οδηγηθούν στην εξαφάνιση.

«Έχουμε όλοι ένα στόχο, η ΔημΑρ να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις, να πάει μπροστά και να πάει ενωμένη», δήλωσε [Βήμα FM, 15.11.13] ο Β. Οικονόμου που επιθυμεί σφόδρα την επανάκαμψη στην κυβέρνηση. Αντίθετα ο Δ. Χατζησωκράτης εμφανίστηκε επιφυλακτικός –«δεδομένης της ακολουθούμενης πολιτικής αλλά και των μεθόδων που αυτή η πολιτική υλοποιείται το βρίσκω απίθανο»-, τονίζοντας ωστόσο ότι «η ΔημΑρ δεν προκρίνει εκλογές, δεν θέλει εκλογές». Άφησε, βέβαια, ανοιχτό παραθυράκι λέγοντας πως χρειάζονται «αλλαγές πολιτικής».

***

Η κυβέρνηση ελπίζει να φτάσει έως την 1η Ιανουαρίου, που ξεκινά η ελληνική προεδρεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευελπιστεί ότι οι ευρωπαίοι θα «τακτοποιήσουν» τις οικονομικές εκκρεμότητες προς όφελος της Ελλάδας ή θα τις μετακυλήσουν για αργότερα προκειμένου να υπάρξει ηρεμία το διάστημα της προεδρίας. Σε κάθε περίπτωση, ισχυρίζεται το Μαξίμου, θα έχουμε κερδίσει χρόνο. Το παράδειγμα, όμως της Δανίας [εκλογές στη διάρκεια της προεδρίας της] αλλά και η κινητικότητα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν επιτρέπουν και μεγάλη αισιοδοξία. Ίδωμεν.

Π. Μπόφινγκερ: Λάθος τα πρόσθετα μέτρα περικοπών

Μέτρα ύψους 3 δισ. ευρώ προτείνει η κυβέρνηση για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού για το 2014. Τα μέτρα έχουν να κάνουν με ασφαλιστικά ταμεία, μείωση δαπανών σε ΔΕΚΟ, κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων –συγχωνεύσεις τις ονομάζουν…-, και αυστηρή εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου. Φυσικά υπάρχουν και τα μέτρα που έχουν ήδη υπογραφεί και θα αρχίσει άμεσα η υλοποίησή τους: απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μειώσεις μισθών και συντάξεων, διάλυση αμυντικής βιομηχανίας, κ.λπ. Σήμερα στις 10 το πρωί θα υπάρξει και η σχετική συνάντηση Γ. Στουρνάρα – τρόικας με την κυβέρνηση να υπόσχεται άμεση υλοποίηση των «ανοιχτών» θεμάτων, ενώ το απόγευμα κλιμάκιο της τρόικα θα συναντηθεί με τον υπουργό Εργασίας, Γ. Βρούτση, με θέμα τα ασφαλιστικά ταμεία.

Το πρόγραμμα, πάντως, για άλλη μια φορά, ομολογείται ότι δεν βγαίνει παρόλο που «είμαστε οι πιο συνεπείς στον Νότο», όπως σημειώνει ο οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ [Νέα, 14.11.13]. Ο Π. Μπόφινγκερ αμφισβητεί την πολιτική της λιτότητας που έχει επιβάλλει η Γερμανία τονίζοντας ότι «το παράδειγμα της Ελλάδας αποκαλύπτει πόσο λανθασμένο είναι το μοντέλο της μειώσεις των δημοσίων δαπανών». Και ο γερμανός «σοφός» τονίζει ότι «είναι παντελώς λανθασμένα τα πρόσθετα μέτρα περικοπών».

Την ίδια ώρα η εφημερίδα Sόddeutsche Zeitung χαρακτηρίζει δύσκολη την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές μέχρι το 2015 προεξοφλώντας νέο μνημόνιο μέχρι το 2015 -«δεν φαίνεται στον ορίζοντα το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το μνημόνιο που έχει σχεδιαστεί μέχρι το 2015».

** Στις 22 Νοεμβρίου ο Αντ. Σαμαράς θα συναντηθεί με τη Γερμανίδα Καγκελάριο Α. Μέρκελ στο Βερολίνο.

Θό­δω­ρος Μι­χό­που­λος για την εφημερίδα "Η Εποχή"

 

Σκοτώστε όσους ζητούν δεδουλευμένα. Όπως η κυβέρνηση... του Άρη Χατζηστεφάνου

Η τραγικότητα της είδησης της δολοφονίας του 28χρονου, που ζήτησε τα δεδουλευμένα της φίλης του, φαίνεται να καλύπτει μια τρομακτική ομοιότητα των μπράβων της νύχτας με την κυβερνητική πολιτική, για την οποία πολύ λίγα μέσα ενημέρωσης θέλουν να μιλήσουν.

Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη την τραγική κατάληξη του περιστατικού και ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε ότι στη θέση του 28χρονου και της φίλης του βρίσκεται ένας κλάδος εργαζομένων ή συνταξιούχων που διαμαρτύρεται για τις περικοπές μισθών, τα χαράτσια, την άρνηση πληρωμής υπερωριών και γενικότερα την καταλήστευση των δεδουλευμένων του.

Ο εργοδότης, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, απαντά σχεδόν πάντα στέλνοντας τους «μπράβους» του (στη δεύτερη περίπτωση τα ΜΑΤ) για να ξυλοκοπήσουν όσους ζητούν τα χρήματά τους.

Και στις δυο περιπτώσεις η διεκδίκηση των δεδουλευμένων μπορεί να χαρακτηριστεί παράνομη με μια στενή ερμηνεία του νόμου – στην πρώτη περίπτωση γιατί ο 28χρονος κινήθηκε εξωδικαστικά, στη δεύτερη γιατί οι όλες οι δυναμικές εργατικές κινητοποιήσεις κρίνονται παράνομες και καταχρηστικές από την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη της χώρας.

Παρόλα αυτά, τα μέσα ενημέρωσης που στηρίζουν την κυβέρνηση θα μεταδώσουν την πρώτη είδηση καταδικάζοντας τη βία του εργοδότη (γιατί το θέμα πουλάει και δεν έχει εκ πρώτης όψεως μεγάλο πολιτικό κόστος) ενώ στη δεύτερη θα καταδικάσουν τη «βία» των εργαζομένων.

Θα τεκμηριώσουν, μάλιστα, αυτή τους την στάση με το γνωστό επιχείρημα ότι το κράτος διαθέτει το μονοπώλιο στη νόμιμη χρήση βίας ενώ ο ιδιότης εργοδότης όχι.

Πόσο πραγματικά διαφέρει όμως η νοοτροπία ενός νονού της νύχτας με την κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (και των κατά καιρούς δεξιών παρατρεχάμενων Καρατζαφέρη, Κουβέλη κλπ);

Θεωρητικά η απάντηση είναι ότι διαφέρουν πολύ γιατί μια κυβέρνηση μπορεί να μεριμνά για το συνολικό συμφέρον της κοινωνίας δυσαρεστώντας ορισμένα τμήματά της και γιατί πράγματι διαθέτει το μονοπώλιο στην άσκηση νόμιμης βίας.

Πρακτικά όμως όλοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση μεριμνά μόνο για τα συμφέροντα συγκεκριμένων τραπεζών και οικονομικών παραγόντων και πως η δράση της δεν έχει την παραμικρή νομιμοποίηση αφού στην πλειονότητά τους οι οικονομικές αποφάσεις της λαμβάνονται κατά παράβαση του Συντάγματος και χωρίς την έγκριση του κοινοβουλίου – αλλά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.

Οι δράστες της στυγερής δολοφονίας θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη γιατί το έγκλημά τους είναι άμεσα ορατό. Οι πρωθυπουργοί του μνημονίου όμως, που ευθύνονται για δεκάδες χιλιάδες θανάτους θα μείνουν ατιμώρητοι.

Εκτός εάν…

 info-war.gr