Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

ΕΛΛΑΔΑ Α.Ε.

Περιφέρουμε το πλεόνασμα συμφοράς μας πεφήφανοι στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Οταν η συμφορά συμφέρει, λογαριάζε την για πόρνη όπως έλεγε κι ο Ελύτης. Θα μεγαλώσει κι άλλο αυτό το πλεόνασμα. Γιατί είναι εύκολο να κόβεις με το μαχαίρι κρέας. Είναι εύκολο να βάζεις στο κρεβάτι του Προκρούστη ανθρώπινες ζωές και να κόβεις ότι περισσεύει. Κι αυτό το περίσευμα να το παρουσιάζεις σαν αποταμίευση. Ο καθένας μπορεί να κόψει κάτι και να μαζέψει στην άκρη πλεονάσματα. Εχεις π.χ. πεντακόσια ευρώ, και πρέπει να περάσεις ένα μήνα. Δεν τρως, δεν κυκλοφορείς, κάθεσαι ακίνητος σε μια καρέκλα χωρίς να κάνεις τίποτα. Αν επιζήσεις μέχρι το τέλος του μήνα και δεν έχεις ψοφίσει, καλείς τους φίλους και τους ανακοινώνεις περήφανα. Εχω στην άκρη πεντακόσια ευρώ. Τα κατάφερα. 

Φανταστείτε πόσο πιο εύκολο είναι αυτό να το κάνεις στις πλάτες κάποιου άλλου. Π.χ. το παιδί σου. Να χρειάζεται αυτά τα χρήματα το παιδί σου για να επιβιώσει γιατί εσύ έχεις λεφτά για πάρτη σου όσα θέλεις. Τρως, πίνεις, ψωνίζεις, διασκεδάζεις τη βγάζεις καθαρή και άνετα όπως γουστάρεις κι αφήνεις το παιδί σου να λιμοκτονεί. Και στο τέλος του μήνα χορτασμένος, κεφάτος, παίρνεις ένα κουμπαρά και βάζεις τις σάρκες του παιδιού σου σ΄ενα κουμπαρά παριστάνοντας τον οικονομολόγο. Σκέψου να έχεις δέκα εκατομμύρια παιδιά, τι πεντακοσάρικα θα μαζέψεις, ενώ εσένα δεν θα σου λείπει τίποτα. Απλό δεν είναι?

Το ερώτημα όμως είναι τι θα γίνει αν αυτό το πεντακοσάρικο δεν είναι για το κουμπαρά αλλά για κάποιον μπράβο που είχες δανειστεί λεφτά για να παίξεις στο καζίνο. Οσο έχεις παιδιά να τους κόβεις κρέας και να μαζεύεις τα δανεικά κανένα πρόβλημα. Αλλά όταν οι σάρκες τελειώσουν και το χρέος δεν έχει εξοφληθεί στη συμμορία τι θα γίνει? Το σκας κι αφήνεις το σπίτι να το ρημάξουν. Δεν νομίζω πως υπάρχει άλλη λύση. Να μπουν να πάρουν ότι βρεθεί μπροστά τους...

Δεν ανησυχούμε λοιπόν ακόμα. Υπάρχουν ακόμα κομποδέματα, σπίτια, το κατιτις που λέμε, υπάρχει ακόμα κρέας να κοπεί. Οσο υπάρχει θα παριστάνουμε το κράτος που συμορφώνεται και μπαίνει στο καλό δρόμο. Θα παριστάνουμε πως είμαστε συνεπείς και καλοί μαθητές. Το πρόβλημα είναι πως οι δανειστές πεινάνε. Πεινάνε πολύ. Είναι βουλιμικοί, εθισμένοι στον ένα και μοναδικό θεό. Το κέρδος. 

Δεν υπάρχει πολλά να πει κανείς πια, σ΄αυτό το αλισβερίσι. Δεν είναι η Ελλάδα. Είναι η ΕΛΛΑΔΑ Α.Ε. Η θυγατρική μιας πολυεθνικής. Γνωρίζετε πως λειτουργούν οι πολυεθνικές και οι θυγατρικές τους? Γνωρίζετε τι έχει αξία και τι όχι σ΄ενα συμβούλιο μετόχων σε μια πολυεθνική? Τι ρόλο παίζει το διοικητικό συμβούλιο, οι μάνατζερ, οι εργαζόμενοι? Τι είναι τα marketing plan και πως εξαρτάται η επιβίωση των στελεχών από το πιάσιμο τους ή τη χασούρα? Αν τα γνωρίζετε αυτά, ξέρετε ακριβώς τι συμβαίνει στην ΑΕ Ελλάδα. Μάνατζερ είναι που πρέπει να πιάσουν τα πλάνα. Να παρουσιάσουν κέρδος στη καλύτερη των περιπτώσεων ή στη χειρότερη ένα περιορισμένο χάσιμο που τους δίνει μια ευκαιρία ακόμα να ξαναπροσπαθήσουν να βελτιώσουν τις πωλήσεις μέχρι την επόμενη παρουσίαση.

Σ΄αυτό τον αγώνα γίνονται περικοπές αν χρειαστεί σε προσωπικό, σε δαπάνες, σε προνόμια.  Εχετε δει πολλές πολυεθνικές να ενδιαφέρονται αν ο τάδε υπάλληλος ζει στο σπίτι ένα προσωπικό γολγοθά, αν κάποιος άλλος είναι άρρωστος, αν ένας τρίτος είναι ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος. Πόσο γελοίο ακούγεται... ένας μάνατζερ που τρέχει για να πιάσει το πλανο που έχει παρουσιάσει, να ασχοληθεί αν η τάδε υπάλληλος έχει ένα άρρωστο παιδί, αν κάποιος έχασσε το πατέρα του, αν ο άλλος χάνει το σπίτι του γιατί χρωστάει στη τράπεζα, ή αν δεν του φτάνουν τα λεφτά να μεγαλώσει το παιδί του, να αγοράσει τα φάρμακά του ή να ζήσει αξιοπρεπως. 

Οχι μόνο δεν ενδιαφέρεται αλλά είναι ΑΝΤΙΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ σε μια πολυεθνική να υπάρχουν άτομα προβληματικά. Που να αποσπάται η προσοχή τους από τα ζητούμενα της εταιρείας γιατί έχουν... προβλήματα. Γυναίκες με παιδιά είναι πρόβλημα, υπάλληλοι που αρρωσταίνουν είναι πρόβλημα, υπάλληλοι που δεν έχουν μια οικονομική άνεση είναι πρόβλημα. Είναι εν δυνάμει αντιπαραγωγικοί γιατί κάπου αλλού θα είναι το μυαλό τους και δεν θα μπορούν να εργάζονται ασταμάτητα και απρόσκοπτα για να αυγατίσει τα κέρδη της η συμμορία των μετόχων. 

Οσοι ακόμα μιλούν για την Ελλάδα όπως μίλαγαν οι παππούδες είναι μακριά νυχτωμένοι.  Η Ελλάδα δεν κινείται πλέον με ανθρώπινο δυναμικό αλλά με οθόνες που κατεβάζουν αριθμούς, παρουσιάσεις, στατιστικές, έρευνες αγοράς, πωλήσεις. Δεν υπάρχει πατρίδα αλλά επιχείρηση και θα επιβιώσουν οι συνεπείς υπάλληλοι. Εκείνοι που έχουν την άνεση να εργάζονται απρόσκοπτα για να πιάσουν τους στόχους του διοικητικού συμβουλίου και των πελατών που εξυπηρετεί. 

Και οι πελάτες δεν είμαστε εμείς. Εμείς είμαστε το προϊόν. Με κομμένα όλα τα περιττά (αξιοπρεπής μισθός, εργασιακά δικαιώματα, κατοικία, αποθέματα στην άκρη, καταθέσεις) μετατρεπόμαστε σε μια μάζα χεριών που αξίζουν δυο τρία κατοστάρικα ο καθένας και που θα τα προσφέρουμε αυτά τα χέρια, θέλοντας και μη για να κινηθούν τα γρανάζια, το υπόγειο του κτιρίου, να πέφτει λίπασμα για να εξοπλίζονται με καλύτερα σαλόνια, κουρτίνες, φωτιστικά τα πάνω πατώματα. 

Ενδιάμεσα πατώματα τέλος. Κλείνουν για ανακαίνιση μέχρι νεωτέρας. Για να μην καίνει και περιττό ρεύμα. Να μην υπάρχει περιττή μέση κατάσταση. Είναι η απλοποιημένη ανακατανομή του πλούτου. Ενα προς εκατό. Ενας τρώει κι εκατό τον ταϊζουν. Αντε και πέντε έξι να βαράνε τους εκατό σε περίπτωση που κουραστούν να σκάβουν. 

Θα αναρωτηθεί κανείς εύλοκα. Καλά κι αυτοί οι εκατό τι κάνουν? Μπορεί έτσι εύκολα ο ένας με τους πέντε έξι παρατρεχάμενους να τους κάνει καλά? Αμε.. μπορεί και παραμπορεί. Οσο αυτοί οι εκατό θα νομίζουν πως υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ θα σκάβουν. Θα σκάβουν ασταμάτητα μέχρι να το βρουν. 

Δεν νομίζω πως έχει πλεον αξία να τα γράφουμε όλα αυτά. Δεν υπάρχει λόγος. Το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς. Είναι χάσιμο χρόνου και μας αποσπά από τους στόχους. Αλήθεια ποιους στόχους? Κοιτάζω γύρω μου κι ο στόχος είναι ένας. Πως να τη βγάλει ο καθένας καθαρή με οποιοδήποτε τρόπο σ΄αυτή την εθνική συμφορά. Πως να επιβιώσουμε. Ο στόχος των κυβερνώντων είναι να ικανοποιούν τους δανειστές. Ο στόχος της πλειοψηφίας πλέον,  είναι πως να βρει λεφτά να βγάλει τη μέρα ή αν ανήκει στους τυχερούς πως να διαφυλάξει τα τελευταία κομποδέματα που έχουν μείνει.

Ο στόχος όλων είναι να κερδίσουμε χρόνο. Ενα μηνα ακόμα. Ενα χρόνο. Μια πενταετία. Αντε στο πλέον αισιόδοξο σενάριο μια δεκαετία. Χρεωμένοι όλοι κάπου, και η Ελλάδα στο σύνολό της ζητάμε από τους μπράβους που περιφέρονται και τσεκάρουν τις εισπράξεις λίγο χρόνο ακόμα να μαζέψουμε τα δανεικά. Να μην μας σπάσουν το μαγαζί. Να μην μας τουμπανιάσουν στο κλωτσομπουνίδι. Την αλλη εβδομάδα αφεντικό θα έχω μαζέψει το ποσό που χρωστάω. Λίγο χρόνο ακόμα.

Είκονα σύμβολο πλεον της κατάντιας ένα μεγάλο σουπερ μάρκετ το σάβατο. Κάθισα απέξω και χάζευα το θέαμα... Τρελλαμένοι μέσα γέμιζαν καρότσια με απίστευτες αηδίες, με ότι έβρισκαν μπροστά τους λες και θα τους τα πάρει κανείς. Κι απέξω σειρά από ζητιάνους παλιούς και φρέσκους που παρακάλαγαν για ένα κουτί γάλα, για ένα ψωμί. Αισθάνθηκα μέσα μου ένα μεγαλείο. Λέω τι λες ρε π@ύστη, που βρίσκομαι σε μια τυχαία συνοικία της Αθήνας ή στην wall street? 

Ακόμα να συνέλθω από τη συγκίνηση. Αντε γεια. 







http://synithisypoptos.gr/

Τατσοπουλειάδα

Η παράσταση συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις. Η επιτυχία οφείλεται στη λογοδιάρροια του πρωταγωνιστή και την ατολμία του υπόλοιπου θιάσου. Οι φήμες ότι οι παραστάσεις θα τελειώσουν σύντομα, διαψεύστηκαν από τον Τσίπρα.

Παρ' όλα αυτά, κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Γιατί το εμπόριο ναρκωτικών στην Ελλάδα, παραμένει ανεξέλεγκτο.









Έρχονται μεγάλες μειώσεις στα εφάπαξ

Μεγάλες μειώσεις έρχονται στα εφάπαξ του Δημοσίου, σύμφωνα με τα όσα επεξεργάζεται το υπουργείο Εργασίας και η Εθνική Αναλογιστική Αρχή. Οι αλλαγές αναμένεται να βασιστούν σε τρία εναλλακτικά σενάρια, ούτως ώστε τα νέα ποσά να κινούνται κατά μέσο όρο από 17.000 έως 19.000 ευρώ.
Το εφάπαξ, θα υπολογίζεται από το 2014 ως εξής: Έσοδα από εισφορές συν περιουσία μείον κόστος αποχωρήσεων και σε κάθε περίπτωση εάν το κόστος των αποχωρήσεων είναι μεγαλύτερο από τα έσοδα, θα γίνεται αυτόματη μείωση ώστε να μην υπάρχουν ελλείμματα στα Ταμεία Πρόνοιας.
Πιο απλά το εφάπαξ θα προσαρμόζεται στα εκάστοτε δεδομένα, ανάλογα με τα έσοδα. Για παράδειγμα, εάν τα έσοδα του 2014 είναι 400 εκατ. ευρώ και του 2015 πέσουν στα 300 εκατ. ευρώ τότε θα είναι διαφορετικά και τα εφάπαξ που θα δοθούν σε όσους έχουν υποβάλει αίτηση μέσα στα έτη αυτά, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι που έχουν τα ίδια έτη υπηρεσίας και έχουν πληρώσει τις ίδιες εισφορές να καταλήγουν με διαφορετικά εφάπαξ ανάλογα με την χρονιά που πληρώνονται.


Κύμα απολύσεων για επίτευξη των στόχων

Τις 15.000 θα φτάσει ο αριθμός των απολύσεων που προβλέπονται από το μνημόνιο, σύμφωνα με δημοσιεύματα του κυριακάτικου Τύπου, και το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης «τρέχει» για την επίτευξη του στόχου.

Ειδικότερα το σχέδιο προβλέπει4.000 απολύσεις έως το τέλος του 2013 και 11.000 έως το τέλος του 2014. Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτείται κατάργηση φορέων, συγχώνευση κάποιων άλλων και δραστική περικοπή προσωπικού στους περισσότερους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, χωρίς αυτοί να καταργηθούν ή να συγχωνευθούν.
 
Η ίδια πηγή αναφέρει ότι ήδη το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει καταθέσει ένα σχέδιο περικοπής προσωπικού προς όλα τα υπουργεία, προτείνοντας την περικοπή του προσωπικού σε ορισμένους φορείς σε ποσοστό που θα φθάνει ως το 10%.
 

Υπουργείο Υποδομών και Δικτύων: Δώδεκα ανώνυμες εταιρείες με συνολικά συνολικά 12.708 υπαλλήλους. Πρώτη είναι η ΟΣΕ ΑΕ οδικές συγκοινωνίες, και οι Σταθερές Συγκοινωνίες ΑΕ και ο ΟΣΕ.
Υπουργείο Οικονομικών: Μείωση προσωπικού σε ΕΑΒ, ΕΛΒΟ, Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου, Ανώνυμη Εταιρεία Διώρυγας Κορίνθου και Ελληνικές Αλυκές ΑΕ.
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης: Γίνεται λόγος για πλεονάζον προσωπικό σε 7 ανώνυμες εταιρείες, μεταξύ αυτών και σημαντικότερες η ΜΟΔ ΑΕ και ο Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας.
Υπουργείο Περιβάλλοντος: Ζητείται περικοπή προσωπικού στο Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση ΑΕ, στο Εθνικό Κέντρο Βιώσιμης και Αειφόρου Ανάπτυξης και στον ΛΑΓΗΕ.
 
Στο τομέα των συγκοινωνιών, σύμφωνα με το «Έθνος της Κυριακής», μέχρι το 2014 η κυβέρνηση φέρεται να σχεδιάζει την απομάκρυνση 1.200 υπαλλήλων(10% των εργαζομένων στους οργανισμούς συγκοινωνιών του υπ. Μεταφορών) μέσω της μείωσης δομών στους οργανισμούς του υπουργείου Μεταφορών στο πλαίσιο των 11.000 απολύσεων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες οι περισσότερες απολύσεις σχεδιάζονται στη ΣΤΑΣΥ ΑΕ (Τραμ, Ηλεκτρικός, Μετρό) που απασχολούνται 2.480 υπάλληλοι και στον ΟΣΕ ΑΕ (Λεωφορεία και Τρόλεϊ), που έχει περίπου 6.500 εργαζόμενους.
 
Ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, μιλώντας στο Mega, επιβεβαίωσε πως θα υπάρξουν απολύσεις υπαλλήλων και συγχωνεύσεις/καταργήσεις οργανισμών που υπάγονται στο υπουργείο. Όπως είπε το υπουργείο «έχει την ατυχία να έχει πάρα πολλές ΔΕΚΟ που χρηματοδοτούνται από το κράτος». «Έχουν στηθεί πάρα πολλοί οργανισμοί που κάνουν παράλληλα πράγματα», δήλωσε και συμπλήρωσε έχει ξεκινήσει εδώ και μία εβδομάδα αξιολόγηση των δομών, των αναγκών και του προσωπικού, ώστε «να φύγουν αυτοί που δεν είναι αναγκαίοι». Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ανέφερε πως «δεν θα χάσουν τη δουλειά τους υπάλληλοι που κάνουν χρήσιμη δουλειά». «Δεν μπορεί να απολυθεί ένας οδηγός που κινεί κάθε μέρα το λεωφορείο», τόνισε.
 


Θα πρέπει να αποφύγουμε να αγγίξουμε οργανισμούς που παρέχουν καθημερινό έργο, όπως είναι οι συγκοινωνίες ώστε να μην υπάρξουν προβλήματα στην εξυπηρέτηση των πολιτών», συνέχισε και εξήγησε πως η «δεξαμενή» των προς αποχώρηση υπαλλήλων είναι στους κατασκευαστικούς οργανισμούς που «εκ των πραγμάτων πρέπει να συγχωνευθούν». Ειδικότερα, αναφέρθηκε στην ΕΡΓΟΣΕ, το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ), την Αττικό Μετρό, την Εγνατία Οδό, οι οποίες «πρέπει να συγχωνευθούν και έχουν προσωπικό που χρειάζεται επαναξιολόγηση». Όσον αφορά τα περί «ξαφνικού θανάτου» του ΤΕΟ έκανε λόγο για «ανεύθυνη συζήτηση», συμπληρώνοντας πως εδώ και δύο μήνες είχε ανακοινώσει ότι μπαίνει σε φάση εκκαθάρισης, καθώς δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Παράλληλα το «Έθνος της Κυριακής» αναφέρει πως η κυβέρνηση σχεδιάζει να καταργήσει δεκαπέντε οργανισμούς στους οποίους απασχολούνται συνολικά περίπου 150 εργαζόμενοι. Ειδικότερα πρόκειται για τους οργανισμούς:
  • Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων (ΙΑΑ),
  • Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ),
  • Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης
  • Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης
  • Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας (ΑΕΜΥ)
  • Ινστιτούτο Αιγαίου και Δικαίου της Θάλασσας
  • Εθνικό Ίδρυμα Μελετών Θ. Κολοκοτρώνης «Ο Γέρος του Μοριά»
  • Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου
  • Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
  • Ινστιτούτο Συνταγματικών Ερευνών
  • Μητροπολιτικός Φορέας Ανάπλασης και Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Αττικής
  • Κεντρική Αγορά Πατρών
  • Διεθνής Ακαδημία Ελευθερίας
  • Μουσείο Επιστήμης και Τεχνολογίας
  • Κεφάλαιο Επιχειρηματικών Συμμετοχών Υψηλής Τεχνολογίας ΑΕ
  • http://tvxs.gr/

Νέα μνημόνια σε τιμή ευκαιρίας

Βοήθεια σε τιμή ευκαιρίας συζητά να προσφέρει σε υπερχεωμένα κράτη-μέλη η Ε.Ε. στο μέλλον. Μελετά τη χορήγηση χαμηλότοκων δανείων ζητώντας ως αντάλλαγμα λιτότητα και «μεταρρυθμίσεις»
Τα μνημόνια νέας γενιάς θα προβλέπουν την εφαρμογή συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων, όπως αναφέρει η πρόταση που αναμένεται να συζητηθεί στις Βρυξέλλες την ερχόμενη Τετάρτη, ενόψει της Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου.
Η συζήτηση βασίζεται σε ιδέα της Κομισιόν και αναμένεται να γίνει βάσει εγγράφου εννέα σελίδων που έχει προετοιμάσει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, το οποίο περιήλθε στην κατοχή του πρακτορείου Reuters.

Μηχανισμός δανείων έναντι μεταρρυθμίσεων

Πάντως, ακόμα και η δημιουργία ενός μηχανισμού «δανείων έναντι μεταρρυθμίσεων» βρίσκει αντίθετη τη Γερμανία -και όχι μόνο. Ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ εμφανίστηκε αρνητικός στην ιδέα, σε συνέντευξή του στην γαλλική εφημερίδα Les Echos.
«Αυτές οι προτάσεις μοιάζουν λίγο με εκείνες για τα ευρωομόλογα, κατά την άποψή μου. Δεν τάσσομαι υπέρ, διότι θα εξάλειφαν κάθε κίνητρο για την τήρηση υγιών δημοσιονομικών πολιτικών» είπε ο Ντάισελμπλουμ.
«Αν μια χώρα δεν είναι πεισμένη πως είναι προς το συμφέρον της να μεταρρυθμιστεί και να εκσυγχρονιστεί, δεν μπορούμε να της δώσουμε κίνητρο απ' έξω» πρόσθεσε.
«Μόνο οι διαφορές των επιτοκίων που ορίζονται στις αγορές βάσει των πολιτικών που εφαρμόζονται μπορούν να δίνουν τα σωστά μηνύματα. Ας μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη», υποστήριξε ακόμη ο πρόεδρος του Eurogroup.

Αποκλείονται οι μνημονιακοί

Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα δάνεια αυτού του είδους δεν θα προσφέρονται σε κράτη τα οποία βρίσκονται σε προγράμματα χρηματοοικονομικής στήριξης.
Ένας αξιωματούχος με γνώση του εγγράφου ανέφερε ότι μία χώρα όπως είναι η Ιρλανδία -η οποία ετοιμάζεται να βγει από το πρόγραμμά της- θα μπορούσε να ζητήσει ένα τέτοιο δάνειο και αν εγκρινόταν να επωφεληθεί από τα χαμηλά επιτόκια.
Για να διασφαλίζεται ότι μια κυβέρνηση θα εκπληρώνει τους όρους του δανείου, αυτό θα αποπληρώνεται σε δόσεις και τα χρεολύσια θα καταβάλλονται μόνο μετά το τέλος της συμφωνημένης περιόδου εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων.
Αν οι όροι παραβιάζονται η Ευρωζώνη θα μπορεί να αναστέλλει τις εκταμιεύσεις ή ακόμη να απαιτεί να της επιστραφεί το σύνολο του καταβληθέντος ποσού.

Νομικά δεσμευτικά σχέδια

Για να μπορούν να λάβουν τέτοια δάνεια οι χώρες μέλη-θα πρέπει να θεσπίζουν νομικά δεσμευτικά σχέδια μεταρρυθμίσεων, τα οποία θα πρέπει να εγκρίνονται κατόπιν και από τους εταίρους τους στην Ευρωζώνη.
Η εκπλήρωση των προϋποθέσεων των χορηγήσεων αυτών θα θεωρείται σημαντικότερη από άλλες μακροοικονομικές υποχρεώσεις όπως εκείνες που απορρέουν από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Αξιωματούχοι της Ευρωζώνης επισήμαναν ότι η έλλειψη σαφήνειας για τον τρόπο χρηματοδότησης των δανείων είναι η σημαντικότερη αδυναμία της πρότασης και πρόσθεσαν ότι οι συζητήσεις για αυτό το σχέδιο μπορούν να προχωρήσουν μόνο αν ξεκαθαρίσει το θέμα αυτό.




Εμπιστοσύνη στο Χάος

Τα τελευταία χρόνια λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα αλλά και σε όλον τον δυτικό κόσμο των καταναλωτών αλλαγή πορείας της αρχέγονης μεγαλειώδους διαρκούς επανάστασης των ανθρώπων.

Του Γιάννη Μακριδάκη

Η χρηματοοικονομική κρίση και η λιτότητα που προέκυψε απ’ αυτήν, ο περιορισμός του κυκλοφορούντος χρήματος και της κατανάλωσης, ο άκρατος καπιταλιστικός κυνισμός, εκτός από φαινόμενα κανιβαλισμού στις κοινωνίες έφεραν και φαινόμενα «επανανθρωπισμού» των καταναλωτικών ατόμων, οδήγησαν δηλαδή μεγάλο ποσοστό μελών της ανθρωπότητας να επαναξιολογήσει τη ζωή, τις ιδέες, τις αξίες, τις ευτέλειες και να στραφεί σε μιαν άλλη καθημερινότητα, πιο συνειδητή σε κάθε της έκφανση.

Τα άλλαξαν όλα οι άνθρωποι αυτοί, από τις πιο μικρές κινήσεις τους, το άναμμα μιας λάμπας π.χ, κινήσεις οι οποίες κάποτε ήσαν αυτόματες και απερίσκεπτες, κατανάλωναν όμως ολοένα και περισσότερη ενέργεια, ολοένα και περισσότερους φυσικούς πόρους ενός πλανήτη που δεν είναι άπειρος, οδηγούσαν στον αφανισμό τόπους και πλάσματα για να παραχθεί αυτή η ενέργεια, μέχρι τις πιο σημαντικές κινήσεις και δράσεις τους, την αλληλεγγύη μεταξύ τους και την αλλαγή πλεύσης στη ζωή, την αλλαγή φιλοσοφίας, την απομυθοποίηση καταρχήν του χρηματοοικονομικού συστήματος μέσα στο οποίο ήσαν οι ζωές τους αποκλειστικά ενταγμένες, δίχως να μπορούν οι ίδιοι ούτε να διανοηθούν πως υπάρχει ζωή έξω από αυτό, την καταπολέμηση του φόβου της απένταξης από αυτό, οικειοθελούς ή βίαιης, κατόπιν τον σαφή ορισμό και συνειδητοποίησή τους ως απλά υποσύνολα του αυθύπαρκτου οικοσυστήματος και τίποτε παραπάνω, κατ’ επέκτασιν τον πλήρη διαχωρισμό του εαυτού τους ως προς τις υποστάσεις του, το άτομο του συστήματος και τον άνθρωπο του οικοσυστήματος και, τέλος, τη στροφή προς μιαν άλλη ζωή που σέβεται τη ζωή, τη δική του και όλων των άλλων όντων συνεπακόλουθα.

Η διαρκής λοιπόν επανάσταση που είναι σε εξέλιξη απαρχής της ανθρωπότητας, και πρόσφατα διήλθε από σημείο καμπής εισερχόμενη στη νέα της ρότα και ενσωματώνοντας κάθε στιγμή ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, εντάσσεται στο χαοτικό πλαίσιο των δυνάμεων και των δυναμικών το οποίο δημιούργησε και επί χιλιάδες χρόνια κρατάει σε ισορροπία το οικοσύστημα, το οποίο βέβαια δεν είναι άλλο από αυτό που δημιούργησε και ευνόησε και τον καπιταλισμό τον ίδιο κάποτε, η ακρότητα και ο κυνισμός του οποίου οδήγησαν στην οικονομική κρίση και εντέλει εδώ, στην αλλαγή πορείας της διαρκούς επανάστασης των ανθρώπων επί της γης.

Σήμερα λοιπόν, όσο οι παραδοσιακοί καπιταλιστές και οπαδοί τού ολοένα και πιο φιλελεύθερου και πιο άκρατου καταναλωτισμού επιμένουν να προσπαθούν, σπρωγμένοι από το ίδιο δημιουργικό Χάος κι αυτοί βέβαια προς την παλαιά κατεύθυνση της αλαζονείας, δηλαδή προς τη συνέχιση της προσπάθειας επιβολής των ανθρώπινων βουλιμικών σχεδίων στον πλανήτη με στόχο την ολική εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση των ανθρώπινων και φυσικών του πόρων, την πλήρη απομύζηση του οικοσυστήματος στον βωμό της κατανάλωσης και της κυκλοφορίας του χρήματος, τόσο από την άλλη μεριά αναπτύσσονται ολοένα και πιο δυναμικά κινήματα ανθρώπων οι οποίοι αποκτούν ολιστική θεώρηση των πάντων, αμφισβητούν και αποδομούν το απόλυτο επί πολλά χρόνια αυτό καθεστώς, που φαντάζει πλέον ως βασιλιάς γυμνός στα μάτια τους, το απαρνούνται, δεν δέχονται να γίνονται ή να παραμένουν συμμέτοχοι στις ανήθικες και ασεβείς απέναντι στη ζωή πρακτικές του και γίνονται οι ίδιοι ζωή αποδυναμώνοντάς το.

Τα βασικό δεδομένο αυτής της αέναης μάχης των χαοτικών δυνάμεων και δυναμικών που συνθέτουν και εξισορροπούν τα πάντα γύρω μας, και των οποίων είμαστε ο καθένας από μας αμελητέα συνιστώσα, είναι ότι κάθε πλάσμα ζει απολύτως υποταγμένο στους Νόμους του οικοσυστήματος, γεγονός που από τη μία καθιστά αυτομάτως μάταιη και ουτοπική κάθε προσπάθεια αυτονόμησης του ανθρώπου μέσω ενός άλλου υποσυστήματος και κάθε προσπάθεια επιβολής των νόμων και των ρυθμών του στο οικοσύστημα που τον γέννησε και τον ορίζει, από την άλλη, όπως φαίνεται πολύ καθαρά, οι οπαδοί τέτοιων μονομερών ενεργειών και επίδοξοι κατακτητές και εκμεταλλευτές των πάντων δεν διαθέτουν ούτε τη διαίσθηση για να το νιώσουν άμεσα αυτό, ούτε όμως την ευφυΐα για να το αντιληφθούν έστω και διαμεσολαβημένα, κάνοντας έστω μονάχα απλούς συνδυασμούς γνώσεων βασικής παιδείας, τις οποίες έλαβαν από το σύστημά τους το ίδιο.

Γι’ αυτό έχουν όλοι το ίδιο τέλος. Φτάνουν στο τέρμα της καριέρας τους, όπως ονομάζουν τη ζωή, ανικανοποίητοι διότι δεν πρόλαβαν δήθεν να φέρουν εις πέρας τα σχέδιά τους, και γι’ αυτό πεθαίνουν έκπληκτοι, έντρομοι, διότι ποτέ δεν αντιλήφθηκαν ότι ζούσαν και ότι πρόκειται σύντομα να μη ζουν. Όσοι όμως ωρίμασαν κατά τη διάρκεια της ζωής τους, όσοι μπήκαν για οποιονδήποτε λόγο, σπρωγμένοι από το Χάος το δημιουργικό βεβαίως κι αυτοί, σε διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης, ήρθε μια στιγμή που βρέθηκαν να αλλάζουν στάση και να αυτομολούν από τον στρατό των καταναλωτών που κατατρώγει καθημερινά τον πλανήτη, αλλάζοντας πεδίο, κατευθυνόμενοι προς τη ζωή. Διότι ωρίμανση σημαίνει αποδοχή των ζωτικών κανόνων που μας διέπουν, των απαράβατων και απαραβίαστων νόμων του δημιουργικού Χάους, του οποίου και μόνον είμαστε έμβια δημιουργήματα, παράδοση σε Αυτό και απόλυτη εμπιστοσύνη στις φυσικές δυνάμεις και τις δυναμικές Του, αφού είναι πλέον εμφανές και αποδεδειγμένο επί χιλιετίες ότι αφενός είναι ματαιοπονία η οποιαδήποτε αμφισβήτησή τους, αφετέρου λειτουργούν προς την εξισορρόπηση των πάντων, και όχι προς την διάλυσή τους.

Έχοντας εμπιστοσύνη στο Χάος το δημιουργικό λοιπόν, συνειδητοποιώντας ότι η ανθρωπότητα είναι ενιαία από τις απαρχές της μέχρι το άπειρο, αναγνωρίζοντας τη μικρότητα του Είναι μας αλλά ταυτόχρονα και τον χαοτικό αντίλαλο που έχει κάθε μας κίνηση στο οικοσύστημα που μας ορίζει, το μόνο μας Χρέος είναι να ζούμε τις στιγμές μας «με σεβασμό στη ζωή απ’ όπου κι αν προέρχεται».

Αυτή είναι η αλλαγή πορείας της διαρκούς επανάστασης των ανθρώπων επί της γης, εκεί οδηγείται η ανθρωπότητα μετά από τον καπιταλισμό και τη χυδαία ιδεολογία και πρακτική της κατανάλωσης των πάντων. Όσοι το προείδαν, το ένιωσαν, το είδαν, το αντιλήφθηκαν, το ακολούθησαν ήδη, τώρα ρίχνουν σπόρους για το μέλλον. Όσοι παραμένουν προσκολλημένοι στις παλαιές τακτικές της αλαζονείας τους ή στη βολή τους την άπραγη, θα γίνουν πολύ σύντομα λίπασμα για τα νέα φυντάνια και δυστυχώς δεν θα είναι οργανικό αλλά χημικό λίπασμα, οπότε ας το πάρουν απόφαση να κινηθούν όσο είναι ακόμη καιρός και να απομαγαριστούν, για να μη δηλητηριάσουν τα τέκνα τους.








To νόμιμο, το ηθικό και η Αριστερά

Αφορμή για τα σύντομα αυτά σχόλια, αποτελούν όσα διαμείβονται τις τελευταίες ημέρες σχετικά με το «ζήτημα» του σ. Π. Τατσόπουλου, αλλά και η βιωματική μου εμπειρία από την πρόσφατη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας


Του Χρήστου Μαντά

Ας ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι το «ζήτημα» του σ. Τατσόπουλου (που δεν είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εγώ  τον αντιμετωπίζω ως σύντροφο, όπως φαντάζομαι πολλές και πολλοί) δεν είναι κατά τη γνώμη μου οι  απόψεις του πάνω σε θέματα  π.χ. των συμμαχιών ή και σε άλλα ζητήματα, γενικότερου χαρακτήρα. Δεν είναι ούτε και ο τρόπος που εκφράζει τις απόψεις του και το πώς επιλέγει να τις δημοσιοποιήσει. Θα έλεγα μάλιστα ότι κινείται στα όρια της αριστερής «νομιμότητας», έτσι όπως τουλάχιστον έχει καθιερωθεί στην δικιά μας αριστερά, και εν πολλοίς, και στο καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ωστόσο ότι οι αναζητήσεις και οι αγωνίες όλων μας σε πολλά θέματα που αφορούν την πυκνή ιστορικά περίοδο που ζούμε είναι θεμιτές και οφείλουμε να τις μοιραζόμαστε αρχικά μέσα σε ένα πλαίσιο συντροφικής ανταλλαγής απόψεων, π.χ. στα πλαίσια της Κ.Ο. Βεβαίως αυτό χρειάζεται πολύ κόπο και πολύ προσπάθεια για να αισθανθούμε όλες και όλοι την απαραίτητη εμπιστοσύνη σε αυτή τη διαδικασία και να μην γλιστράμε στην ευκολία είτε των συζητήσεων καθ’ ομάδας με αυτούς κυρίως που μας αποδέχονται και τους εμπιστευόμαστε είτε με την τοποθέτησή μας στις διάφορες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια να ακολουθούμε τη γραμμή της τάσης μας στις πιο «θεσμικές» συζητήσεις.

Αλλά ό, τι κινείται στα όρια της «αριστερής νομιμότητας», δηλαδή κατοχυρώνεται και στις καταστατικές διαδικασίες ή είναι καθιερωμένο στη δικιά μας αριστερά, είναι άραγε και ηθικό; Ηθικό με την έννοια της στάσης ζωής, της συνέπειας σε έναν σκληρό αγώνα, με την έννοια του σεβασμού στις διαδικασίες αλλά και στους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτές εντός της Αριστεράς. Μάλλον δεν αισθάνθηκα ότι ήταν ηθική η στάση του σ. Π. Τατσόπουλου απέναντί μου -και μιλάω αυστηρά προσωπικά-, όταν εκτός των άλλων (π.χ. δεν άκουσε τις ομιλίες πολλών σ. που αναφέρθηκαν στο «ζήτημά» του αφού ήδη είχε αποχωρήσει) στις αμέσως επόμενες ώρες πλήθος συνεντεύξεων του σ. Π. Τατσόπουλου κατέκλυσαν τις συχνότητες, ώστε το πανελλήνιο να ενημερωθεί επαρκώς και επανειλημμένα. Να ενημεωθεί, όχι βεβαίως για την ώριμη κατά τη γνώμη μου συζήτηση στο πλαίσιο της Κ.Ο. για τις  προτάσεις και τις πρωτοβουλίες βελτίωσης της κοινοβουλευτικής δουλειάς, αλλά μάλλον για άλλα πράγματα, που περιστρέφονται γύρω από τις απόψεις του σ. Π. Τατσόπουλου. Τις απόψεις καθόλου δεν τις υποτιμώ. Αλλά μάλλον επιλέγησαν ως «πιπεράτο» θέμα από τα κανάλια και τις συχνότητες πανελλήνιας εμβέλειας.

Για να είμαι ξεκάθαρος, απάντηση σε τέτοιες στάσεις δεν αποτελούν κείμενα, και μάλιστα από θεσμικούς παράγοντες, όπως αυτά του σ. Μουλόπουλου, που μάλλον αναπαράγουν ένα ήθος και ένα ύφος που δεν ταιριάζει στα αριστερά έντυπα.

Έχουν σημασία όλα αυτά, όλη αυτή η συζήτηση όταν εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν και αναζητούν εναγώνια μια αξιόπιστη λύση; Νομίζω ότι έχουν σημασία, στο βαθμό που συνομολογούμε ότι το ηθικό πλεονέκτημα, δηλαδή η στάση ζωής σε βασικές αξίες της αριστεράς και όχι μόνο, αποτελούν θεμέλιους λίθους της οικοδόμησης κάθε εναλλακτικού και χειραφετητικού εγχειρήματος.

Ο κόσμος της Αριστεράς έχει πληγωθεί στην ιστορική  διαδρομή της  ουκ ολίγες φορές. Η ιστορία έχει παίξει δύσκολα παιχνίδια στα θέματα που διαπραγματευόμαστε, και είναι ίσως  υπερβολή να αναζητούμε αναλογίες με άλλες εποχές ή να χαρακτηρίζουμε συμπεριφορές με όρους του παρελθόντος. Όμως, αν ζούμε σε ιστορικές στιγμές, αν γράφουμε ιστορία, δεν μας χρειάζονται μάχες χαρακωμάτων μεταξύ μας, και μάλιστα σε ξένα γήπεδα. Περισσότερη αλληλεγγύη και συλλογικότητα μας χρειάζονται. Μεγαλύτερη επιμονή στο άνοιγμα στην κοινωνία. Μεγαλύτερη εμβάθυνση στις προγραμματικές μας θέσεις. Μεγαλύτερη έμφαση στη στάση μας στα διαχρονικά, αλλά και στα καθημερινά. Και να θυμόμαστε πως, ό,τι είναι νόμιμο, δεν είναι και ηθικό, ιδιαίτερα όσον αφορά την Αριστερά.

Ο Χρήστος Μαντάς είναι βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ








Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Παραίτηση Βενιζέλου από ΠΑΣΟΚ??

Ραγδαίες εξελίξεις μετά την επιβεβαιωμένη δημοσκοπική καθίζηση του ΠΑΣΟΚ
«Ο Βαγγέλης δεν μπορεί να αντέξει την ιδέα ότι το ΠΑΣΟΚ, κάτω από την ηγεσία του, θα πάρει εξευτελιστικά ποσοστά στις ευρωεκλογές και θα κινδυνεύσει να μην εκλέξει ευρωβουλευτή». Η φράση αυτή αποδίδεται από την εφημερίδα NEWSBOMB σε στενό συνεργάτη του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, που έχει αντιληφθεί εδώ και καιρό την κακή διάθεση του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο αισιοδοξίας, παρά τις «ενέσεις», που γίνονται από συγκεκριμένα κέντρα για να διατηρηθεί η κυβερνητική σταθερότητα.
Η τάση δείχνει περαιτέρω αποσυσπείρωση του ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να επιταχυνθεί το επόμενο διάστημα με δεδομένη και την επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών.
Τον υπονομεύουν ΓΑΠ-Σημίτης
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της NEWSBOMB, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος είναι απογοητευμένος από τις εξελίξεις. Διαπιστώνει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ελπίδες ανάκαμψης και ότι ο ίδιος υπονομεύεται τόσο από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου και στελέχη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ όσο και από τον κ. Κώστα Σημίτη.
Έχει επίσης διαπιστώσει ότι ηγείται μιας κοινοβουλευτικής ομάδας, της οποίας το 1/3 κινείται αυτόνομα χωρίς να τον υπολογίζει. Υπάρχουν βουλευτές που έχουν προσωπικές στρατηγικές και δεν είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν κυβερνητικές επιλογές, που έχουν συμφωνηθεί από τους κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλο.
Βλέπει επίσης ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας τον έχει στοχοποιήσει για την υπόθεση των υποβρυχίων και ότι ο Σύριζα είναι αποφασισμένος να «σηκώσει» το θέμα όλο το προσεχές χρονικό διάστημα.
Την οριστικοποίηση των αποφάσεων του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, επιτάχυνε η άρνηση του κ. Φώτη Κουβέλη να ανταποκριθεί στο κάλεσμα συνεργασίας που του απηύθυνε.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της NEWSBOMBο κ. Βενιζέλος δεν είναι διατεθειμένος να υποστεί έναν πολιτικό εξευτελισμό οδηγώντας το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές. Γνωρίζει ότι σε μία τέτοια περίπτωση, θα φορτωθεί, εξ ολοκλήρου,τις ευθύνες για την εκλογική συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ και την εξαφάνισή του από τον πολιτικό χάρτη, κάτι που δεν το επιθυμεί σε καμία περίπτωση.
Πώς προετοιμάζει την «ηρωϊκή έξοδο»
Στις αρχές του 2014, εφόσον δεν υπάρξει κάποιο θαύμα που να συνιστά θεαματική βελτίωση των πολιτικών συνθηκών αλλά και της εικόνας του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος σκοπεύει, σύμφωνα με τη NEWSBOMB, να προχωρήσει σε μία θεαματική κίνηση. Αυτό εκτιμούν οι δικοί του συνεργάτες στη Χαριλάου Τρικούπη, μιλώντας με δημοσιογράφους.
Λένε ότι θα υποβάλλει την παραίτησή του από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ανοίγοντας τη διαδικασία για τη δημιουργία ενός ιδρυτικού συνεδρίου για τη δημιουργία μίας νέας μεγάλης κεντροαριστερής παράταξης. Θα καταστήσει μάλιστα σαφές ότι ο ίδιος δεν πρόκειται να είναι υποψήφιος για την ηγεσία αυτής της νέας παράταξης.
Με τον τρόπο αυτό θεωρεί ότι θα αναγνωριστεί η προσφορά του από το σύνολο της Κεντροαριστεράς και θα του πιστωθεί πολιτική γενναιότητα και ανιδιοτέλεια.
Δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα, αν η κίνηση αυτή του κ. Βενιζέλου θα σημαίνει και την αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ αλλά όπως όλα δείχνουν αυτό είναι το λιγότερο που απασχολεί, τώρα, τον κ. Βενιζέλο.
Η υστεροφημία του, η ρεαλιστική ανάλυση της πραγματικότητας αλλά και ο απεγκλωβισμός του από μία καταστροφική και αδιέξοδη πορεία, ήταν τα κριτήρια με τα οποία ο κ. Βενιζέλος πήρε τις αποφάσεις του. Και φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποχωρεί από την πολιτική. Κάθε άλλο. Θα είναι ενεργός πολιτικά, επιλέγοντας ο ίδιος το ρόλο που του ταιριάζει.
Εκτιμά ότι μετά από αυτή την εξέλιξη θα είναι απελευθερωμένος πολιτικά, θα μπορεί να αποτελέσει γέφυρα και συνδετικό κρίκο των αστικών δυνάμεων της χώρας που θα σταθούν απέναντι στο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
πηγή: εφημερίδα NEWSBOMB







Συντηρούν την κρίση για να μας έχουν στα γόνατα

Η κρίση και η συνεπαγόμενη κατάσταση ανάγκης(διαρκής εξαίρεση) με το νομιμοποιητικό επιχείρημα της ασφάλειας (σ.σ. στην Ελλάδα γίνεται συνεχώς επίκληση της αποφυγής της χρεοκοπίας) είναι ο νέος τρόπος διακυβέρνησης είπε, μεταξύ άλλων, ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν στο αμφιθέατρο του «Αθήνα 9,84»(16.11.2013). Ο στόχος είναι, πλέον, τα αποτελέσματα και όχι τα αίτια. Αφήνουμε τις απεργιακές κινητοποιήσεις(διοικητικοί υπάλληλοι ΑΕΙ, λιμενεργάτες, εργαζόμενοι στα Μ.Μ.Μ) να εξελιχθούν και μετά τους επιστρατεύουμε, ακυρώνοντας ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία. Σύμφωνα με τον Αγκάμπεν η βασική ιδέα είναι: «θα αφήσουμε να συμβούν καταστροφές, αναταραχές, ή και θα βοηθήσουμε να συμβούν, επειδή αυτό θα μας επιτρέψει να παρέμβουμε και να τις διακυβερνήσουμε προς την ορθή κατεύθυνση». Υπ’ αυτή τη φυσιοκρατική οπτική, ο βουλευτής της ΝΔ Ταμήλος είχε δίκιο για τη χρησιμότητα της δράσης των νεοναζιστών της ΧΑ. Αλλά και η δράση των τρομοκρατών είναι υπ’ αυτή την έννοια χρήσιμη. «Οι κυβερνήσεις, σήμερα, λέει ο Αγκάμπεν, δεν αποσκοπούν στη διατήρηση της τάξης αλλά στη διαχείριση της αταξίας. Και η αταξία πάντοτε υπάρχει: η κρίση, οι ταραχές, τα συμβάντα, η κατάσταση ανάγκης … όλα αυτά τα επικαλούνται ανά πάσα στιγμή. Αλλά το ζητούμενο είναι να παρέμβουν εκ των υστέρων». Οι συνθήκες «έκτακτης ανάγκης» επιτρέπουν τα πάντα, από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου μέχρι τις αναδρομικές περικοπές των συντάξεων. Ναι, σήμερα, έχουμε μία δημοκρατία υπό περιορισμό. Η υπόθεση, φερ’ ειπείν, της λίστας Λαγκάρντ και η απόδοση δικαιοσύνης προσκρούει στην «έκτακτη ανάγκη». Στην ανάγκη, δηλαδή, μη αποσταθεροποίησης της τρικομματικής πριν και δικομματικής τώρα κυβέρνησης, καθώς υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης της οικονομίας της χώρας(η οποία καταρρέει διαρκώς). Από το Μάιο του 2010 η Ελλάδα ζει σε κατάσταση εξαίρεσης, στο όνομα της οποίας η κρατική εξουσία μπορεί να δρα σε καθεστώς ατιμωρησίας καθώς οι κανονικοί νομικοί περιορισμοί και οι προστασίες των «κάτω» δεν ισχύουν πλέον. Ο νόμος, ακόμη και η εθνική κυριαρχία υποχωρούν μπροστά στο εμφανιζόμενο ως μεγαλύτερο διακύβευμα, που είναι η σωτηρία της χώρας. Μόνο που η Ελλάδα δεν σώζεται ούτε ως οικονομία ούτε ως έθνος. Αυτή η αντίφαση είναι αποτέλεσμα της εξάρτησης της Ελλάδας, η οποία διαφεύγει της προσοχής του Τζόρτζιο Αγκάμπεν. Η κρίση και η κατάσταση εξαίρεσης δεν αφορά μόνο στον εσωτερικό μηχανισμό διακυβέρνησης της Ελλάδας αλλά και στον τρόπο της εξάρτησής της. Με άλλα λόγια, ολόκληρη η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση κυβερνάται σε περιβάλλον «διαρκούς εξαίρεσης», καθώς η Μέρκελ δεν ενδιαφέρεται για τη «βραχυπρόθεσμη νομισματική πολιτική» αλλά για το μεγάλο, μακροπρόθεσμο σχέδιο που είναι μία Ευρώπη υπό γερμανική ηγεσία. Υπ’ αυτή την οπτική το Βερολίνο δεν επιδιώκει την επίλυση της κρίσης, αλλά για τη διατήρησή της. Έτσι, μέσω του δημοσιονομικού ελέγχου, που προβάλλεται ως αναγκαίος μονόδρομος, καθίσταται δυνατή η «επέμβαση στα εσωτερικά των κρατών-μελών της ΕΕ, προπάντων στη νότια και στην ανατολική Ευρώπη»(Neue Zurcher Zeityng am Sonntag 27/11/2011). Ήδη στη χώρα μας το θέμα του «δημοσιονομικού κενού» είναι στην ημερήσια διάταξη. Γι’ αυτό απορρίπτεται η έκδοση ευρωομολόγων, που θα λειτουργούσε αποφασιστικά στη ριζική αντιμετώπιση της κρίσης, και όχι γιατί «δεν υπάρχει πολιτική βούληση», όπως υποστηρίζει η Κριστίν Λαγκάρντ. Το συμπέρασμα, συνεπώς, είναι ότι το σύστημα Μέρκελ επιδιώκει τη διαρκή κρίση στην ευρωζώνη για να επιβάλλει τον έλεγχό της στην Ευρώπη χωρίς την προβολή ιδεολογικών προταγμάτων που θα αναμόχλευαν το παρελθόν και θα αποκάλυπταν το μέγεθος του σχεδίου για ένα Δ΄ Ράιχ. Κι αν κάποιος νομίζει ότι αυτά είναι δικές μας συνομωσιολογικές εικασίες, «Το σχέδιο θα έρθει ‘’σαν τον κλέφτη τη νύχτα’’», σημειώνει η καθηγήτρια Γκέρτρουντ Χέλερ (στο βιβλίο της για την Α. Μέρκελ, που φέρει τον τίτλο «Η Νονά»)! Και η Χέλερ δεν είναι τυχαία, ήταν πρώην φίλη της γερμανίδας καγκελαρίου, στέλεχος διαφόρων χρηματοπιστωτικών ομίλων και της Deutsche Bank. Άρα, η κρίση είναι ο νέος τρόπος για να κρατούν τα έθνη και τους λαούς στα γόνατα.









http://gpapaso.blogspot.gr/


Οι λίστες της θανάσιμης αναμονής του ΕΣΥ.....

Λίστες αναμονής ακόμα και ενός έτους για θεραπεία καρκινοπαθών, ράντζα και ασθενείς που περιμένουν με αγωνία να εξεταστούν έστω και μετά από μήνες σε δημόσιο νοσοκομείο, είναι το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες στο ΕΣΥ, σε όλη τη χώρα, ειδικά μετά το κλείσιμο 8 νοσοκομείων της Αθήνας, με απόφαση Άδωνι Γεωργιάδη.
Οι λίστες αναμονής για τα τακτικά περιστατικά δημιουργούν εικόνα «ασφυξίας» ακόμα και στα περιφερειακά νοσοκομεία της χώρας, όπου παλαιότερα η πληρότητα κυμαινόταν σε ποσοστά γύρω στο 50%.
Η οικονομική κρίση που στρέφει όλο και περισσότερους πολίτες στα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα, τα οποία, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στη ζήτηση και οι ελλείψεις προσωπικού, έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι λίστες αναμονής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κενά σε γιατρούς είναι 5.000 και στο νοσηλευτικό προσωπικό ο αριθμός φθάνει τις 20.000.
Τα προβλήματα όμως που δημιουργούνται από τις λίστες αναμονής για τους ασθενείς είναι ανυπολόγιστα, καθώς κανείς δεν καταγράφει τις επιπτώσεις στην υγεία που μπορεί να έχει η καθυστέρηση της ιατρικής εξέτασης.
ag-sabbas2
Μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις λίστας αναμονής που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ασθενών είναι:
Νοσοκομείο «Αγ. Σάββας»:
 Ένας καρκινοπαθής που πρέπει να εξεταστεί από παθολόγο στο νοσοκομείο «Αγ. Σάββας» θα πρέπει να περιμένει 3 μήνες, ενώ στην Κλινική Μαστού το ραντεβού που δίνουν τώρα στις γυναίκες για εξέταση είναι μετά από 3,5 μήνες.
Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Γ. Γεννηματάς:
Οι κλινικές με τη μεγαλύτερη ζήτηση, όπως η Νευρολογική και η Οφθαλμολογική Κλινική κλείνουν ραντεβού για τακτικά περιστατικά μετά από 5 και 4 μήνες αντίστοιχα. Αλλά και στις υπόλοιπες κλινικές η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, καθώς τα ραντεβού κλείνονται μετά από 2 μήνες.
Δύο μήνες είναι ο χρόνος αναμονής για εξέταση στο Αλλεργιολογικό Τμήμα του «Λαϊκού», ενώ ξεπερνά τον ενάμιση μήνα η αναμονή στο Ωτορινολαρυγγολογικό του νοσοκομείου «Ερυθρός Σταυρός».
Στον Ευαγγελισμό, τη μεγαλύτερη λίστα αναμονής που φτάνει μέχρι και τους 6 μήνες εμφανίζει η Αιματολογική κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών, λόγω έλλειψης προσωπικού, αλλά και επειδή η Μονάδα διαθέτει μόνο 9 κρεβάτια νοσηλείας.
Ανάλογα είναι τα προβλήματα και στα παιδιατρικά νοσοκομεία εξαιτίας των σοβαρών ελλείψεων σε αναλώσιμο υλικό. Πάνω από 30 παιδιά βρίσκονται στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Στον Ευαγγελισμό επίσης, η λίστα αναμονής στα Τμήματα Πυρηνικής Ιατρικής και Ακτινοθεραπείας, η λίστα φτάνει τους 2 μήνες.
ΜΕΘ
Σε λίστα αναμονής για κρεβάτι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μπαίνουν καθημερινά 40 ασθενείς στο λεκανοπέδιο Αττικής, σύμφωνα με στοιχεία της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΕΙΝΑΠ). Λόγω έλλειψης προσωπικού, παραμένουν κλειστά, 200 έτοιμα εξοπλισμένα κρεβάτια ΜΕΘ.
Σύμφωνα με την ΕΙΝΑΠ, σε κάθε κρεβάτι ΜΕΘ νοσηλεύονται περίπου 28 ασθενείς το χρόνο και τα 200 «κλειστά» κρεβάτια στερούν πολύτιμες υπηρεσίες για τη διατήρηση στη ζωή σε 5.600 ασθενείς.
nosokomeio-xanion
Βενιζέλειο Νοσοκομείο
Στη μοναδική Χειρουργική Κλινική του νοσοκομείου κλείνουν πλέον ραντεβού, στην καλύτερη περίπτωση,  για τον Σεπτέμβριο του 2014 και στη λίστα αναμονής περιμένουν 600-700 άτομα. Αν όμως πρόκειται για επέμβαση στο θυρεοειδή, σε αυτές τις περιπτώσεις η λίστα αναμονής φτάνει μέχρι και τον ένα χρόνο!
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Ν. Ηρακλείου Γιώργο Κωστάκη, στο νοσοκομείο γινόντουσαν 2.500-2.700 περιστατικά το χρόνο στις 3 χειρουργικές κλινικές. Σήμερα, λόγω έλλειψης προσωπικού λειτουργεί μόνο μία χειρουργική κλινική και τα χειρουργεία είναι 800-900 το χρόνο.
Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου
Τα ραντεβού για θεραπείες ιωδίου σε ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς, κλείνονται σήμερα για τον Οκτώβριο του 2014.
Επίσης, ο χρόνος αναμονής για ραντεβού με καθηγητή Ογκολογίας στο τακτικό ιατρείο είναι περίπου 3,5 μήνες και με επιμελητή Ογκολογίας περίπου 1 μήνας.
Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας
Δώδεκα μήνες πρέπει να περιμένουν οι ασθενείς για μία θέση στο χειρουργείο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λάρισας. Η λίστα αναμονής για τα τακτικά χειρουργικά περιστατικά φτάνει τον 1 χρόνο, λόγω της έλλειψης  ικανού αριθμούς αναισθησιολόγων.
Νοσοκομείο Πύργου
Τεράστιες είναι οι λίστες αναμονής για εξετάσεις στο νοσοκομείο του Πύργου. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ραντεβού  στο Καρδιολογικό Τμήμα κλείνονται για τον Μάρτιο του 2014 και οι ασθενείς ελπίζουν να ακυρωθεί κάποιο άλλο ραντεβού για να μπορέσουν να δουν τον καρδιολόγο  λίγο νωρίτερα.
Οι μεγάλες λίστες αναμονής για εξετάσεις οφείλονται στην έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού σε καίρια τμήματα του νοσοκομείου, όπως καρδιολογικό, βιοχημικό κ. λπ.
hxnlxfhejg4c43381798003
Νοσοκομεία Πάτρας
Ραντεβού το Πάσχα δίνουν για τα περισσότερα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων της Πάτρας.
Συγκεκριμένα, οι λίστες αναμονής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, στο νοσοκομείο «Άγ. Ανδρέας» αλλά και στο Νοσημάτων Θώρακος και το Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων, φτάνουν μέχρι τον Απρίλιο του 2014.
Οι μεγαλύτερες λίστες αναμονής ασθενών υπάρχουν στα εξής ιατρεία: Καρδιολογικό, Αγγειοχειρουργικό, Γαστρεντερολογικό, Παιδοκαρδιολογικό, Οφθαλμολογικό και Νευρολογικό.
Σε ότι αφορά τα χειρουργικά περιστατικά, η λίστα αναμονής στα νοσοκομεία της Πάτρας είναι περίπου 3-4 μήνες, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου, όσο και στο Νοσοκομείο Αγ. Ανδρέας έχουν αναπτυχθεί πλέον ράντζα.
Στο Τμήμα Ιωδίου (θεραπεία ασθενών με καρκίνο του θυρεοειδούς)  του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ρίου, ο χρόνος αναμονής για θεραπεία κυμαίνεται από 4 έως 5 μήνες.
Σημειώνεται ότι τα νοσοκομεία της Πάτρας εξυπηρετούν σε καθημερινή βάση τα δεκάδες περιστατικά που διακομίζονται από τα επαρχιακά νοσοκομεία.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται από τις λίστες αναμονής, συζητήθηκαν στη Βουλή, μετά από ερώτηση του βουλευτή της ΔΗΜΑΡ κ. Σπύρου Λυκούδη. Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης παραδέχθηκε το πρόβλημα, χωρίς όμως να δεσμευθεί για τη σύντομη επίλυσή του.





Πηγή: onmed.gr

Μας έκοψαν πίτσες, μπύρες και πολιτική

Του Δημήτρη Κυριακόπουλου
Οι πιο πολλές αντρικές παρέες μαζεύονται σε σπίτια, παραγγέλνουν πίτσες και μπύρες για το ματς που αρχίζει σε λίγο, και μέχρι να τελειώσει η βραδιά τους δεν δίνουν καμία σημασία στα τηλέφωνα.
Εμείς πάλι είμαστε μια διαφορετική παρέα, μπορεί να μαζευτούμε με αφορμή μια πρόταση μομφής, τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, για μια πολιτική εκπομπή με ενδιαφέρον πάνελ ή χωρίς λόγο έτσι απλά για να κάνουμε ένα δικό μας debate. Οι φωνές μας ακούγονται σε όλη την πολυκατοικία συχνά πυκνά, λες και βλέπουμε ματς που είναι στο ημίχρονο 3-4. Σχεδόν κάθε δέκα λεπτά βάζουμε στοίχημα για κάτι που είμαστε σίγουροι και αναγκαστικά ψάχνουμε στοιχεία στο διαδίκτυο για να βρούμε ποιος θα πληρώσει τελικά τις πίτσες.
Ένας και καλά πρώην ΝΔ που δηλώνει ότι ψήφισε Μάνο αλλά 18 μήνες μετά κανείς δεν τον πιστεύει, ένας πρώην ΠΑΣΟΚ και σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, ένας πρώην Συνασπισμός και νυν ΔΗΜΑΡ και εγώ, φανατικός οπαδός της άποψης ότι ο τόπος χρειάζεται έναν ολοκαίνουργιο τρίτο πόλο. Όλοι απλοί ψηφοφόροι και κανένας μας μέλος πουθενά!
Περνούσε ωραία αυτή η παρέα, μπορεί ένα email του ΝΔ για μια επιτυχία της κυβέρνησης να προκαλούσε αλλεπάλληλα μηνύματα του ΣΥΡΙΖΑ με τρομερά βρισίδια σε όλους, για την περίπτωση που θα τολμούσαμε να συμφωνήσουμε με τον δούλο της τρόικας, που δεν μπορώ να σας μεταφέρω και πυροσβεστικές επεμβάσεις του ΔΗΜΑΡ ο οποίος πάντα τα άκουγε και από τους τρεις στο τέλος. Εμένα μου άρεσε να κρατώ τον ρόλο του αποστασιοποιημένου που περιμένει τη δική του αλλαγή και πάντα προσπαθούσαν να προσεταιρίσουν όλοι τους. 
Θα ξεχάσω μια μέρα που με πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ για να με συγχαρεί για ένα άρθρο που είχα γράψει κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και μου μιλούσε είκοσι λεπτά ενώ ο ΝΔ μου έστελνε μηνύματα του τύπου «Κλείσε το τηλέφωνο με τον μαλάκα να σε πάρω να σε βρίσω, το βράδυ θα κεράσεις εσύ» ή τη βραδιά που ο Πουλικάκος στην Ανατροπή την είπε τόσο ωραία στον Βορίδη και τον Πρετεντέρη που κάναμε όπως τότε που έβαλε το goal ο Χαριστέας;
Ο ΝΔ το βράδυ της πρότασης μομφής ξενέρωσε με την καφενειακού τύπου ομιλία Σαμαρά, ο ΣΥΡΙΖΑ με την μπερδεμένη και νωθρή στάση του Τσίπρα όσο για τον ΔΗΜΑΡ δεν θέλει να γκρινιάζει από σεβασμό στον κύριο Φώτη.
Καθώς ο ΝΔ κουνούσε το δάχτυλο στον ΣΥΡΙΖΑ και ειρωνεύονταν για την αντιμνημονιακή ψήφο της πρώην Υφυπουργού και ο ΔΗΜΑΡ καμάρωνε για την έξοδό του από την κυβέρνηση, έκανα μία ερώτηση.
"Ήθελα να ήξερα, αν έπεφταν τι θα ψηφίζαμε;".
Κοιταχτήκαμε βουβοί, κανένας δεν απάντησε, μαζέψαμε τα κουτιά από τις πίτσες και τις μπύρες χαιρετηθήκαμε και φύγαμε.
Από τότε δεν καταφέραμε να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί όσο και αν προσπάθησα, ο ΝΔ άφησε τη θέση στην εταιρία και τελικά ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση που τόσα χρόνια αρνιόνταν, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να πει το "ναι" στη Μαρία για να μείνουν μαζί και ο ΔΗΜΑΡ τελικά δέχθηκε να πάει στο νέο γραφείο της εταιρίας στο Λονδίνο, τον άλλο μήνα.
Η δική μου παρέα είπε τα μεγάλα "ναι", έκανε τις μεγάλες υποχωρήσεις για να προχωρήσει τη ζωή της. Δεν ξέρω αν και οι δικοί σου φίλοι έχουν ξενερώσει τόσο με τα κοινά; Αν γύρισαν την πλάτη στα δημόσια και ασχολήθηκαν αποκλειστικά με τα ιδιωτικά, δεν ξέρω καν πόσοι νέοι άνθρωποι κάθε μέρα συνειδητοποιούν την απουσία οραματιστών πολιτικών. Αυτό που ξέρω είναι ότι εκείνο το βράδυ συμφωνήσαμε βουβά ότι δεν υπάρχει τίποτα για να ψηφίσουμε, ότι για εμάς που δεν είμαστε σε κόμματα γραμμένοι, που πριν ψηφίσουμε κάθε φορά διαβάζουμε προγράμματα, θέσεις, πολιτικές και βιογραφικά εκείνη η πουτάνα η στιγμή στο παραβάν δεν είναι εύκολη.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Θ. Πετράκος: Καταδικάζει η ΝΔ τους τζαμπατζήδες από όπου και αν προέρχονται;

«Η προκλητικότητα με την οποία συμπεριφέρεται η ηγεσία της Ν.Δ. προς τη ΔΕΗ αλλά και προς το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει όρια», αναφέρει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θανάσης Πετράκος, σχολιάζοντας τα όσα αναφέρονται στο Hot Doc για απλήρωτους λογαριασμούς και χαράτσια της ΝΔ προς τη ΔΕΗ.
Η δήλωση του Θανάση Πετράκου: Η αποκάλυψη του περιοδικού HOT DOC, για τα χρέη της Ν.Δ. προς τη ΔΕΗ και προς το ΥΠΟΙΚ (για το χαράτσι), αφήνει έκθετη τη Ν.Δ. αλλά και τον πρόεδρό της και πρωθυπουργό κ. Σαμαρά.

Το θέμα αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις διότι η Ν.Δ. κατ' επανάληψη επέδειξε προκλητική ασυνέπεια και παραβίασε όλες τις χαριστικές ρυθμίσεις που της έκανε η διοίκηση της ΔΕΗ, για να εξοφλήσει το χρέος της, κατά παράβαση και του κώδικα προμήθειας και των διατάξεων για τους διακανονισμούς.

Επιπλέον είναι ιδιαίτερα προκλητικό να χρωστάει όπως αναφέρει το περιοδικό ακόμη και δόσεις του Εκτάκτου Ειδικού Τέλους Ακινήτων γνωστό ως «χαράτσι».

Όταν τα αποτελέσματα της μνημονιακής πολιτικής της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ έχουν οδηγήσει σε φτωχοποίηση την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.

Όταν πάνω από 350.000 οικογένειες στερούνται το κοινωνικό αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας.

Όταν κατάσχονται πρώτες κατοικίες για πολύ μικρότερες οφειλές και η κυβέρνηση καταγγέλλει ως «απανταχού τζαμπατζήδες» τους φτωχοποιημένους πολίτες, και επικαλείται τη νομιμότητα ως προς τις υποχρεώσεις τους.

Είναι αδιανόητο η Ν.Δ. να επικαλείται την οικονομική κρίση ως δικαιολογία για να αποφύγει την καταβολή των υποχρεώσεών της. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι διαχρονικοί τζαμπατζήδες αντιμετωπίζοντας τις Δημόσιες επιχειρήσεις ως κομματικά φέουδα.

Η προκλητικότητα με την οποία συμπεριφέρεται η ηγεσία της Ν.Δ. προς τη ΔΕΗ αλλά και προς το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει όρια.

Η τρόικα «καίει» την Αθήνα για το 2004!

Μαύρη τρύπα τουλάχιστον 16 δισεκατομμυρίων ευρώ κατέγραψε η τρόικα από τις υπερβάσεις στις δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μετά την αναθεώρηση του ελλείμματος για το διάσημα 2001-2006 που πραγματοποιήθηκε πριν επτά χρόνια. Μάλιστα, οι δανειστές ζητούν να καλυφθεί το συγκεκριμένο ποσό είτε από την οργανωτική επιτροπή της Γιάννας Αγγελοπούλου, είτε από τα δημόσια ταμεία, όπως αναφέρει δημοσίευμα στα «Παραπολιτικά».
Αν και ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Αλογοσκούφης, είχε αποστείλει στοιχεία που ανέφεραν πως οι δαπάνες του Δημοσίου και της οργανωτικής επιτροπής ήταν τελικά μικρότερες κατά 500 εκατ. ευρώ από την αρχική πρόβλεψη των 8,95 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα στοιχεία που ήρθαν αργότερα στη δημοσιότητα έδειξαν διαφορετικά πράγματα. Διαπιστώθηκε επί παραδείγματι πως μόνο για τα καύσιμα των μελών της ολυμπιακής επιτροπής δόθηκαν 5 εκατ. ευρώ, πως η αμοιβή του συμβούλου ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν 1,3 εκατ. ευρώ το μήνα ή πως το ποσό για την ανακατασκευή του ΟΑΚΑ από τα 3,9 εκατ. ευρώ εκτοξεύτηκε στα 398,9 εκατ. ευρώ (υπέρβαση κατά 12.771%) ή αυτό του Καυτανζογλείου από 1,1 εκατ. ευρώ σε 66,8 εκατ. ευρώ (υπέρβαση κατά 6.073%)




Τόμσεν: Η Ελλάδα θα χρειαστεί και άλλα μέτρα το 2014 – 2016

«Η Ελλάδα θα χρειαστεί επιπλέον μέτρα για τη διετία 2014 – 2016» σημειώνει σε συνέντευξή του στην Καθημερινή της Κυριακής ο επικεφαλής της τρόικας, Πολ Τόμσεν, κάνοντας λόγο για «στοχευμένα και όχι οριζόντια μέτρα για να μην πληγούν οι πιο αδύναμες ομάδες του πληθυσμού».
«Η Ελλάδα έχει σημειώσει τεράστια πρόοδο προς την αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας. Αυτή τη χρονιά αναμένουμε ότι θα υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα, κάτι που αποτελεί σημαντικό ορόσημο. Σύμφωνα με όλες τις διεθνείς συγκρίσεις, η δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδας είναι άνευ προηγουμένου… Θα χρειασθούν περαιτέρω μέτρα κατά την περίοδο 2014 – 2016. Αλλά αυτή η ανάγκη για άλλα μέτρα είναι αρκετά μικρή σε σχέση με το παρελθόν. Κατανοούμε ότι τα νέα δημοσιονομικά μέτρα είναι πολύ δύσκολα, πολιτικά και κοινωνικά. Και συμφωνούμε με την κυβέρνηση ότι πρέπει να αποφευχθούν οριζόντια μέτρα, και αντίθετα τα μέτρα να επικεντρωθούν σε τομείς όπου παραμένουν σπατάλες ή υπερβολικές δαπάνες, και να είναι προσεκτικά στοχευμένα, ώστε να προστατεύονται οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο κ. Τόμσεν επιμένει στις απολύσεις στον δημόσιο τομέα λέγοντας «μου προκαλεί έκπληξη ότι σε μια χώρα με 60% περίπου ανεργία στους νέους, και με συχνά κακές δημόσιες υπηρεσίες, το πολιτικό σύστημα είναι τόσο απρόθυμο να αποδεχθεί ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν αποδίδουν μπορούν να αντικατασταθούν από νέους, μορφωμένους ανθρώπους που αγωνιούν να τους δοθεί μια ευκαιρία. Λοιπόν, ναι, νομίζω ότι η ευελιξία στην εφαρμογή υποχρεωτικών απολύσεων όταν αυτό είναι αναγκαίο, αποτελεί μια κρίσιμη πτυχή του προγράμματος. Από άποψη όχι μόνο οικονομική, αλλά και κοινωνικής δικαιοσύνης».
Ακόμη επιμένει στην απελευθέρωση των συλλογικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Αναφέρεται διεξοδικά στην αναγκαιότητα άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών υπογραμμίζοντας ότι πολλοί έχοντες εκμεταλλεύονται την υπάρχουσα νομοθεσία για να μην αποπληρώνουν τα δάνεια που έχουν λάβει, και παράλληλα καλεί την κυβέρνηση να θεσπίσει μέτρα στήριξης όσων πραγματικά αδυνατούν να πληρώσουν. «Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο για την σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος να τερματισθεί η απαγόρευση των πλειστηριασμών, αλλά ταυτόχρονα χρειάζεται να τεθεί σε ισχύ ένα σύστημα που να προστατεύει αυτούς που χρωστούν και τους αδύναμους. Αυτή είναι πολιτικά και τεχνικά μια από τις πιο δύσκολες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στο πλαίσιο της τρέχουσας αξιολόγησης του προγράμματος».
Τέλος, ο επικεφαλής της τρόικας απευθύνει έκκληση στην ευρωζώνη να τιμήσει τη δέσμευσή της σε ό,τι αφορά την απομείωση του ελληνικού χρέους: «Υφίσταται ένα πλαίσιο που συμφωνήθηκε πέρυσι με το Eurogroup για να μειωθεί το χρέος της Ελλάδας, με την πρώτη δόση στα μέσα του 2014, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην σωστή κατεύθυνση με το οικονομικό πρόγραμμα. Αναμένουμε το Eurogroup να επαναβεβαιώσει αυτό το πλαίσιο».

Σαμαράς - Μέρκελ: Η συνάντηση επέτυχε, τα κεφάλια μέσα, του Θ. Καρτερού

Ότι η Ελλάδα ζει μια τραγωδία το ξέρουμε. Αυτό δεν σημαίνει  βέβαια ότι το ξέρουν και ο Ντάιεσλμπλουμ, ο Σόιμπλε, ή η Μέρκελ, που προτιμούν να μας περιγράφουν ως ιθαγενείς οι οποίοι περνούν μια δύσκολη φάση, αλλά είναι πρόθυμοι για νέες  θυσίες. 
Ότι η ελληνική τραγωδία συμπληρώνεται κάθε τόσο με τη  φάρσα μιας συνάντησης κορυφής του Αντώνη Σαμαρά με κάποιον από τους εμπνευστές και οργανωτές του δράματος επίσης το ξέρουμε. Ακόμα και οι πιο απρόθυμοι να ενσκήψουν στα μυστικά αυτών των συναντήσεων και πρόθυμοι να τις αντιμετωπίσουν με μούντζες έχουν υποχρεωθεί να μάθουν το μάθημά τους από το ντόρο που τις συνοδεύει και τις φωτογραφίες που τις κοσμούν. 
Κορυφαίες μεταξύ των συναντήσεων αυτών είναι οι συναντήσεις του Σαμαρά με τη Μέρκελ. Κατά τις οποίες  διαδραματίζονται πάντα τα εξής και με την εξής σειρά:
Πρώτον η ομάδα προπαγάνδας του Σαμαρά τυμπανίζει και διατυμπανίζει τη σημασία της συνάντησης για το μέλλον της χώρας και για τη διαπραγμάτευση με την τρόικα η οποία (υποτίθεται ότι) βρίσκεται σε σημείο κρίσιμο. 
Δεύτερον η ομάδα καρπαζιάς της Μέρκελ διανέμει προκαταβολικώς το προϊόν της, διαπράττοντας την ίδια και την ίδια διαρροή -να μην έχουν οι Έλληνες αυταπάτες ότι η Καγκελάριος θα τους χαρίσει οτιδήποτε εκτός από χάντρες εάν και εφόσον δεν συνεχίσουν τις θυσίες.Τρίτον, ενισχυτικώς της καγκελαρίου καρπαζιάς βγαίνουν ο Σόιμπλε, ή κάποιος Ευρωπαίος αξιωματούχος για να μας επεξεργαστούν καταλλήλως -μην περιμένετε τίποτε, αν δεν δώσετε τα πάντα. 
Τέταρτον, κατά τη συνάντηση συζητούνται με αξιοθαύμαστη επιμονή πάντα τα ίδια πράγματα -αν πιστέψουμε όσα λέγονται επισήμως μετά από αυτή. Έχουν γίνει θυσίες, αλλά πρέπει να γίνουν κι άλλες, το ελληνικό πρόγραμμα πάει καλά, η ελληνική κυβέρνηση επίσης, αλλά θα πρέπει να επιμείνει επίσης, και η Γερμανία θα βοηθήσει επίσης όπως βοήθησε ως τώρα, αρκεί να βοηθήσουμε κι εμείς τον εαυτό μας. Επίσης. 
Πέμπτον ακολουθεί η καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου κατά την οποία η Μέρκελ μας χαμογελάει ευγενικά, μας συγχαίρει διακριτικά και μας ζητάει γερμανικά να κρατήσουμε τα κεφάλια μέσα για να μπορέσουμε κάποτε να βγούμε έξω -στις αγορές και στην ανάπτυξη. Ενώ παραλλήλως ευλογεί τον Σαμαρά, την κυβέρνηση και την πολιτική του και μας προτείνει ευγενικά, διακριτικά και γερμανικά να τους εμπιστευτούμε. Πράγμα που επίσης ζητάει ο Σαμαράς, ο οποίος όμως δεν αρκείται στο αίτημα να τον εμπιστευτούμε εμείς, αλλά κάθε φορά ευγενικά, διακριτικά και κάπως γερμανικά κι αυτός ζητά να τον εμπιστευτεί και η κυρία Μέρκελ.
Έκτον ακολουθούν οι φωτογραφίες και η καθιερωμένη προσπάθεια της μεν ομάδας προπαγάνδας του Σαμαρά να αποδείξει ότι αυτό ήταν, επιτέλους μας εμπιστεύονται οι βλοσυροί επικυρίαρχοι, της δε ομάδας καρπαζιάς της Μέρκελ να δείξει ότι μας εμπιστεύονται βεβαίως, αλλά μόνο αν κάνουμε όσα μας λένε -όσα συμφωνήσαμε είναι η επίσημη διατύπωση. 
Και εμπιστεύονται περισσότερο από μας κι από τον Σαμαρά κι από τον Βενιζέλο ακόμα την τρόικα. Όπερ, έδει, δείξαι. Το γενικό συμπέρασμα που επιβεβαιώνεται κάθε φορά και επιβεβαιώθηκε και στην τελευταία συνάντηση: Η ελληνική κυβέρνηση μιλά στην υποτακτική. Η γερμανική κυβέρνηση και οι δανειστές στην προστακτική. Η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει τον εαυτό της. Η γερμανική κυβέρνηση στηρίζει την ελληνική. 
Και οι δυο όμως στηρίζουν την τρόικα. 
Επιγραμματικά: Η συνάντηση επέτυχε. Τα κεφάλια μέσα. 

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *