Ο Κούγιας διαχωρίζει την υπεράσπιση του Μπούκουρα από τους βουλευτές της Χ.Α.

Ρήγμα επήλθε στις σχέσεις του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Στάθη Μπούκουρα με τους υπόλοιπους κατηγορούμενους βουλευτές του κόμματος όπως συμπεραίνεται από την ανακοίνωση που εξέδωσε ο συνήγορος του Αλέξης Κούγιας.

Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου που εξέδωσε το δικηγορικό γραφείο του Αλέξη Κούγια και αναφορικά με την υπεράσπιση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Στάθη Μπούκουρα, ο Αλέξης Κούγιας αναφέρει:

«Μας ζητήθηκε από τον βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου Ευστάθιο Μπούκουρα, ν’ αναλάβουμε την υπεράσπιση του. Το δικηγορικό μας γραφείο πριν αναλάβει την υπεράσπιση του, του έκανε γνωστό, ότι ο μόνος φόβος τον οποίο έχουμε, είναι να μην τύχει η ποινική αυτή υπόθεση, πολιτικής εκμετάλλευσης από τον οιοδήποτε.

Στον κ. Μπούκουρα καταστήσαμε γνωστό από την πρώτη στιγμή ότι το δικηγορικό μας γραφείο σέβεται απόλυτα την Ελληνική Δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της, καθώς επίσης ότι εκτιμούμε τις δύο εφέτες – ανακριτές κ.κ. Ιωάννα Κλάπα –Χριστοδουλέα και Μαρία Δημητροπούλου – Ανδρεάδου και τους δύο Εισαγγελείς κ.κ Ισίδωρο Ντογιάκο και Χρήστο Παπαγεωργίου.

Καταστήσαμε σαφές στον κ. Μπούκουρα ότι από την στιγμή που θα αναλάβουμε την υπεράσπιση του, μόνο το δικηγορικό μας γραφείο θα προβαίνει σε αναφορές και ανακοινώσεις που θα αφορούν την υπόθεση και την υπεράσπιση του και δεν θα επιτρέπουμε σε οιονδήποτε άλλο να κάνει ανακοινώσεις και αναφορές που αφορούν τον εντολέα μας.

Ο κ. Μπούκουρας απεδέχθη ανεπιφύλακτα αυτές τις προϋποθέσεις για να αναλάβουμε την υπεράσπιση του και έτσι τόσο εγώ, όσο και οι συνεργάτες του δικηγορικού μου γραφείου, μελετούμε μια ογκωδέστατη δικογραφία χιλιάδων σελίδων εκ των οποίων μόνο 18 σελίδες, αφορούν τον κ. Μπούκουρα.

Κατόπιν των ως άνω δηλώνουμε ότι τον κ. Μπούκουρα δεν εκφράζουν οι προσωπικές απόψεις άλλων βουλευτών του κινήματος, ούτε οι χαρακτηρισμοί που αφορούν τις δύο εφέτες ανακριτές και την Ελληνική Δικαιοσύνη.

Εγώ προσωπικά επί 39 χρόνια και οι συνεργάτες του δικηγορικού μας γραφείου, σεβόμαστε απόλυτα την Ελληνική Δικαιοσύνη και ανεξαρτήτως του τι σκοπούς έχουν οι διάφοροι πολιτικοί φορείς που εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση, είμαστε βέβαιοι ότι στο τέλος, θα επικρατήσει το δίκαιο και η νομιμότητα».

http://www.e-reportaz.gr/

Εφοπλιστής πίσω από τον «εκατομμυριούχο» της Σκιάθου

Πολλοί θα αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν  ένας ιδιοκτήτης ενοικιαζόμενων δωματίων να βρίσκεται στη λίστα των 52.000 προσώπων που ενέβασαν στο εξωτερικό εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, εν μέσω οικονομικής κρίσης!

Η εκπομπή Reportaz αποκάλυψε σε προηγούμενη εκπομπή συγκλονιστικά στοιχεία για μια υπό διερεύνηση υπόθεση του ΣΔΟΕ η οποία φαίνεται ότι ακουμπά παρατραπεζικό κύκλωμα το οποίο χρησιμοποιώντας φορολογικά στοιχεία ανυποψίαστων πολιτών φρόντισε να κρύψει τους πραγματικούς αποστολείς εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στο εξωτερικό, την περίοδο 2009-2011.

Στη διαβόητη λίστα των 52.000 προσώπων που φαίνεται πως ενέβασαν τεράστια χρηματικά ποσά στο εξωτερικό, βρίσκεται και το όνομα του κ. Σταύρου Φραγκούλα από τη Σκιάθο, ο οποίος εμφανίζεται να «μετέφερε» στο μακρινό Χόνγκ Κονγκ το αστρονομικό ποσό των 8.500.000 δολαρίων. 

Το χρονικό της υπόθεσης

Ο κ. Σταύρος Φραγκούλας, ενημερώθηκε από δημοσιογράφο της εφημερίδας το ΒΗΜΑ, πως το όνομα του βρίσκεται σε αυτή τη διαβόητη λίστα και κλήθηκε τον Δεκέμβρη του 2012 από τον Γεν. Διευθυντή Φορολογικών Ελέγχων και Είσπραξης Δημοσίων εσόδων του ΥΠΟΙΚ να δικαιολογήσει το αστρονομικό ποσό των 8.5 εκατομμυρίων δολαρίων , ποσό που οι λίστες του υπουργείου τον εμφανίζουν να ενέβασε στην τράπεζα HSBC στο μακρινό Χονγκ Κονγκ.

Ο «ανύπαρκτος εκατομμυριούχος», κ. Φραγκούλας στην αγωγή των 400.000 ευρώ που κατέθεσε σε βάρος της Alpha Bank που απορρόφησε την Εμπορική, αναφέρει πως ουδέποτε ενέβασε χρηματικά ποσά σε τράπεζες του εξωτερικού, καθώς όπως και ο ίδιος αναφέρει είναι άτομο περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων.

Στις 19 σελίδες της αγωγής ο κ. Φραγκούλας «ξετυλίγει» το κουβάρι της υπόθεσης που συζητήθηκε ακόμη και στη Βουλή από τον υπουργό Οικονομικών και Αντιπρόεδρο της Βουλής τότε, Ευάγγελο Βενιζέλο, με αφορμή το θέμα του αφορολόγητου ορίου.

Η ζωή του άλλαξε, αφού πέρα από την οργή που του προκάλεσε η ανωτέρω κατάσταση, διασύρθηκε και συκοφαντήθηκε στη τοπική κοινωνία της Σκιάθου, καθώς δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ήταν ο μεσάζων για τη μεταφορά των 8.500.000 δολαρίων που πιθανόν να ανήκαν σε κάποιον πλούσιο επιχειρηματία.

Ο ίδιος στην αγωγή του δηλώνει πως δεν ενέβασε ποτέ στο εξωτερικό το εν λόγω ποσό και καταγγέλλει πως το ποσό μεταφέρθηκε με γραμμάτιο της Εμπορικής από την εταιρία «Karina Prop – Sailing Shipmanagement INC» που εδρεύει στην Κηφισιά, προς τον Holman Fenwick Willan σε λογαριασμό που διατηρούσε ο ανωτέρω στην Τράπεζα Hong Kong Shangai Banking Corpo. Τελικά αποδείχτηκε ότι παραλήπτης του εμβάσματος είναι  δικηγορικό γραφείο.

Το ΣΔΟΕ ζήτησε από την τράπεζα τα ακριβή στοιχεία της συγκεκριμένης εταιρείας η Εμπορική τράπεζα δεν έδωσε καμία απάντηση…

Στην αγωγή του κ. Φραγκούλα αναφέρεται επίσης πως τα στοιχεία της εταιρίας «Karina Prop – Sailing Shipmanagement INC» αλλά και το ΑΦΜ της ήταν εικονικά και πως ουδεμία σχέση έχουν με τη συγκεκριμένη επιχείρηση!

Πίσω δε από το έμβασμα φέρεται να βρίσκεται εφοπλιστής ο οποίος υπήρξε και συνιδιοκτήτης μεγάλης αλυσίδας Σούπερ Μάρκετ! Τα ερωτήματα πλέον που τίθενται χρίζουν άμεσων απαντήσεων. Κύκλοι του ΣΔΟΕ χαρακτηρίζουν βέβαιη την ανάμιξη τραπεζικών στελεχών στην υπόθεση. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τράπεζες και δη η Εμπορική μετέφεραν τα χρήματα στους λογαριασμούς των ανυποψίαστων θυμάτων και στη συνέχεια τα ενέβασαν στο εξωτερικό.Αμείλικτα ερωτήματα προκύπτουν και για τον εποπτικό ρόλο της ΤτΕ, ενώ ανατριχιαστικές είναι οι πληροφορίες που φέρουν τον αριθμό ανάλογων περιπτώσεων να έχουν φτάσει τις 40!

Στην αγωγή του ο κ. Φραγκούλας χαρακτήρισε απαράδεκτη και αξιόποινη την πράξη που ακολούθησαν οι υπάλληλοι του ΥΠΟΙΚ να συντάξουν αναφορά με ψευδή στοιχεία αφού τον κατέστησαν βασικό ύποπτο, με σκοπό να του προκαλέσουν ζημία άνω των 120.000 ευρώ με ωφέλεια δική τους και του ηθικού αυτουργού, κατηγορώντας τους πως διέπραξαν εις βάρος του το αδίκημα της διανοητικής παρ’ υπαλλήλου πλαστογραφίας αλλά και αυτό τηςσυκοφαντικής δυσφήμισης και ζητώντας για αποζημίωση το ποσό των 400.000 ευρώ.

Δείτε την αγωγή

ΑΧΕΠΑ: Σε κίνδυνο οροθετικοί λόγω έλλειψης φαρμάκων

Χωρίς αντιρετροϊκά φάρμακα βρίσκεται το πανεπιστημιακό νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» της Θεσσαλονίκης, εκθέτοντας τη ζωή εκατοντάδων οροθετικών της Βόρειας Ελλάδος σε θανάσιμο κίνδυνο. Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος Θετική Φωνή,

«Πέντε ημέρες μετά την 1η Δεκέμβρη, την Παγκόσμια Ημέρα για  το HIV/AIDS και τα μηνύματα συμπαράστασης από την Πολιτεία και τους επίσημους φορείς, το Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, ανακοινώνει την  έλλειψη αντιρετροϊκών φαρμάκων, εκθέτοντας τη ζωή εκατοντάδων οροθετικών της Βόρειας Ελλάδος σε θανάσιμο κίνδυνο.

Είναι γνωστό ότι και το έχουμε  πει πολλές φορές: Οι οροθετικοί δεν έχουν περιθώρια ζωής χωρίς την αντιρετροϊκή θεραπεία.  Ο οροθετικός που στερείται την αντιρετροϊκή αγωγή, ενώ την έχει ανάγκη, νοσεί και μπορεί να αποτελέσει μέγιστο οικονομικό κόστος στο Εθνικό Σύστημα Υγείας όσο και κοινωνικό κόστος με την εξάπλωση της επιδημίας.  Ζητάμε την απρόσκοπτη πρόσβαση στα φάρμακα για όλους όσους τα χρειάζονται τώρα.»

http://www.e-reportaz.gr/

Οι ξένοι απαιτούν ιδιωτικά ΑΕΙ και δίδακτρα παντού!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Δεν μας αρέσει καθόλου το γεγονός ότι η αδιαλλαξία της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου και η φαινομενικά ανεξήγητη επιμονή της να απολύσει εκατοντάδες διοικητικούς υπαλλήλους του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και εκατοντάδες επίσης υπαλλήλους του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, παραλύοντας τις διοικητικές υπηρεσίες των δύο κατά τεκμήριο κορυφαίων τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας, έχουν ήδη οδηγήσει στην αδυναμία λειτουργίας τους. Ανησυχούμε πάρα πολύ για τους στόχους της κυβέρνησης, επειδή γνωρίζουμε ότι οι ξένοι επικυρίαρχοι θεωρούν ευνοϊκές τις συνθήκες για τη βίαιη επιβολή της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων και πολυτεχνείων - και όχι μόνο! Απαιτούν την κατάργηση της τριτοβάθμιας δωρεάν παιδείας μέσω της επιβολής διδάκτρων σε όλους ανεξαιρέτως τους φοιτητές - ακόμη δηλαδή και σε εκείνα τα υποβαθμισμένα ΑΕΙ που θα παραμείνουν δημόσια, αφού επιτευχθεί ο μείζων στόχος της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων!

Δεν πρόκειται για κάποια «καχυποψία» ή «αβάσιμη υποψία» προς τους δανειστές και πολιτικοοικονομικούς δυνάστες της πατρίδας μας. Τα λένε και τα γράφουν «φόρα παρτίδα» οι ίδιοι - και μάλιστα όχι κάποιο όργανο του σκληρού πυρήνα των δανειστών, το ΔΝΤ ή η ΕΕ, αλλά μέχρι και ο τυπικά «ουδέτερος» ΟΟΣΑ. Σε παράρτημα της έκθεσής του για την Ελλάδα, που βγήκε πριν από λίγες μέρες, τον Νοέμβριο, τόσο η ουσία της απαίτησής του όσο και η γλώσσα στην οποία τη διατυπώνει είναι ωμή και κυνική, προκαλεί σοκ: «Προχωρήστε στην αναθεώρηση του Συντάγματος για να: Πρώτον, επιτραπούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και δεύτερον, εισαχθούν δίδακτρα για τους προπτυχιακούς φοιτητές σε μέτριο επίπεδο, παρέχοντας φοιτητικά δάνεια»! Είναι απύθμενο το πολιτικό θράσος τους! Μια χούφτα τεχνοκράτες τολμούν να απευθύνονται στην προστακτική σε μια χώρα (!) και τη διατάζουν να αναθεωρήσει το Σύνταγμά της για να υλοποιήσει αυτό που τους γουστάρει! Απαιτούν να καταργηθεί η δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση για τους Ελληνες και όποιος θέλει να σπουδάσει και δεν έχει λεφτά, να παίρνει δάνεια φοιτητικά ώστε να είναι περασμένος γύρω από τον λαιμό του ο χαλκάς των δανείων από τα δεκαοχτώ του χρόνια!

Το δικαίωμα στη μόρφωση μετατρέπεται σε οικονομικό εξανδραποδισμό των φοιτητών από τα ύστερα εφηβικά τους χρόνια! Μια διαταγή του ΟΟΣΑ, τρεις όλες κι όλες αράδες, και η ζωή των Ελλήνων επιστημόνων ανατρέπεται εκ βάθρων. Το μέλλον των νέων γίνεται ζοφερό. Ξαναγυρίζουμε στη δεκαετία του 1950, όπου όποιος δεν είχε λεφτά ήταν αδύνατον να σπουδάσει, αν ταυτόχρονα δεν έκανε και κάποια βιοποριστική δουλειά.

Μόνο που τότε, όπως βλέπουμε και στις ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες εκείνης της εποχής, υπήρχαν τουλάχιστον χαμαλοδουλειές να κάνει ένας νέος, τώρα δεν υπάρχουν ούτε αυτές. Ετσι πάντως βλέπουν το μέλλον της νέας γενιάς των Ελλήνων αυτά τα άθλια υποκείμενα του ΟΟΣΑ. Μιλήσαμε προηγουμένως και για το «απύθμενο πολιτικό θράσος τους», αναφερόμενοι και στο προκλητικό ύφος τους. Ανατρέξαμε στην έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα του έτους 2009, πριν δηλαδή μπει η Ελλάδα σε μνημονιακό καθεστώς από τον Γιώργο Παπανδρέου και εξευτελιστεί εντελώς το διεθνές κύρος της, πριν γίνει του κλώτσου και του μπάτσου από όλη την υφήλιο. Η πρόταση που κάνει ο ΟΟΣΑ για τα ΑΕΙ είναι απολύτως ίδια - ιδιωτικά πανεπιστήμια, δίδακτρα, φοιτητικά δάνεια. Προσέξτε όμως την αβυσσαλέα διαφορά των δύο εκθέσεων για την ίδια πρόταση στο ύφος, στη γλώσσα. Το 2009 οι χρυσοκάνθαροι του ΟΟΣΑ προσπαθούσαν να πείσουν και επιχειρηματολογούσαν.

Το 2013 θεωρούν ότι πλέον μπορούν να διατάζουν! «Η ποιότητα θα μπορούσε να βελτιωθεί επαυξάνοντας τον ανταγωνισμό στον τομέα της ανώτερης εκπαίδευσης μέσω μιας αναθεώρησης του Συντάγματος ώστε να επιτραπούν ιδιωτικά πανεπιστήμια... Η εισαγωγή μέτριων διδάκτρων για προπτυχιακούς φοιτητές θα ήταν ένα πρώτο βήμα προς την αύξηση και τη διαφοροποίηση της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων καθώς και για τη δημιουργία μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας. Αυτή η μεταρρύθμιση θα απαιτούσε επίσης τροποποίηση του Συντάγματος.

Μια τέτοια αλλαγή θα ήταν αναγκαίο να συνοδευθεί από ένα σχέδιο δανείων συναρτώμενων με το εισόδημα, ως ένα μέσο χαλάρωσης των περιορισμών ρευστότητας που θα αντιμετωπίσουν οι λιγότερο εύποροι φοιτητές», αναφέρει επί λέξει η έκθεση του 2009. Η ουσία των μέτρων που προτείνει αποπνέει την ίδια βαθιά περιφρόνηση προς τους νέους Ελληνες που θέλουν να σπουδάσουν. Μόνο που τότε έδειχναν σχεδόν να ντρέπονται γι' αυτά που προτείνουν και προσπαθούσαν να κρυφτούν πίσω από τις λέξεις. Τώρα, θεωρούν ότι μπορούν ανενδοίαστα να μας διατάζουν: «Προχωρήστε στην αναθεώρηση του Συντάγματος»!

ΣΔΟΕ: Κόρη τέως προέδρου ΠΑΕ πλούτισε από τα «στημένα» - Αγρότης στη Σπάρτη με 12,5 εκατ. ευρώ

Εικονικά τιμολόγια σε Ημαθία και Σέρρες και η κόρη τέως προέδρου ποδοσφαιρικής ομάδας που αύξησε την περιουσία της κατά 1 εκατ.ευρώ

Εικονικά τιμολόγια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, μη έκδοση αποδείξεων και αδικαιολόγητη αύξηση περιουσιών ανακάλυψαν τα λαγωνικά του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, στο πλαίσιο των ελέγχων και ερευνών για την πάταξη του Οικονομικού Εγκλήματος.

 

Συνολικά εντοπίστηκαν αρκετές δεκάδες περιπτώσεις καραμπινάτης φοροδιαφυγής, οι οποίες έχουν σταλεί στον αρμόδιο Οικονομικό Εισαγγελέα, στις αρμόδιες ΔΟΥ και στα τελωνεία.

 

Ενδεικτικά παρατίθενται μερικές από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

 

- 23 επιχειρήσεις στην Θεσσαλονίκη, έλαβαν εικονικά τιμολόγια ύψους 15.157.000 ευρώ, από αθλητικά σωματεία.

 

- Στην περιοχή Αττικής διαπιστώθηκε ότι, 21 επιχειρήσεις έλαβαν εικονικά τιμολόγια ύψους  9.850.000 ευρώ, με αποτέλεσμα να μην αποδώσουν  ΦΠΑ  ύψους  2.265.000 ευρώ  και 31 επιχειρήσεις εξέδωσαν εικονικά τιμολόγια ύψους 64.269.000 ευρώ,  με αποτέλεσμα να μην αποδοθεί ΦΠΑ από τους λήπτες ύψους 14.782.000 ευρώ.

 

- Υπάλληλος του ΥΠΕΘΑ, σύμφωνα με την έρευνα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, προσαύξησε την περιουσία του κατά 250.000 ευρώ.

 

- Συγγενικό πρόσωπο σχετιζόμενου με την έρευνα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, προσαύξησε την περιουσία του κατά 230.000 ευρώ.

 

- Κόρη τέως Προέδρου ποδοσφαιρικής ομάδας, κατά την έρευνα των παράνομων στοιχημάτων- στημένων αγώνων, προσαύξησε την περιουσία της κατά 1.000.000 ευρώ.

 

- Ιατρός πλαστικός χειρουργός στο Κολωνάκι, δεν εξέδωσε αποδείξεις παροχής υπηρεσιών ύψους 1.356.000 ευρώ προς τους ασθενείς του.

 

- Ιατρός μαιευτήρας-γυναικολόγος στο Μαρούσι, δεν εξέδωσε αποδείξεις παροχής υπηρεσιών ύψους 595.000 ευρώ.

 

- Αγρότης στην περιοχή της Σπάρτης, προσαύξησε την περιουσία του κατά 12.558.000 ευρώ, όπως έδειξε ο έλεγχος των τραπεζικών καταθέσεών του.

 

- Επιχείρηση εμπορίας αγροτικών προϊόντων εξέδωσε εικονικά φορολογικά στοιχεία ύψους 3.660.000 ευρώ και επίσης αγροτική επιχείρηση έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία ύψους 830.000 ευρώ, όπως διαπίστωσε το ΣΔΟΕ Π.Δ. Πελοποννήσου σε ελέγχους επιδοτήσεων.

 

- Μονάδα Βιομηχανικής παραγωγής στην Ημαθία, έλαβε εικονικά τιμολόγια ύψους 1.050.000 ευρώ, προκειμένου να υπερτιμολογήσει επιδοτούμενο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού ύψους 4.830.000 ευρώ. Ζητείται η επιστροφή της επιδότησης από το Υπουργείο Ανάπτυξης.

 

- Επιχείρηση καθαρισμού στις Σέρρες, σύμφωνα με πόρισμα του ΣΔΟΕ Π.Δ. Κεντρικής Μακεδονίας, έλαβε εικονικά τιμολόγια ύψους 2.111.731 ευρώ, προκειμένου να μην αποδοθεί Φ.Π.Α. ύψους 398.215 ευρώ.

 

- Στην Νέα Καρβάλη της Καβάλας επιχείρηση πετρελαιοειδών, νόθευε το πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης με καμμένα ορυκτέλαια σε ποσοστό 46%. Μέχρι την αποκάλυψη της υπόθεσης από το ΣΔΟΕ Δυτ. Μακεδονίας, είχαν διατεθεί στην αγορά  650.795 λίτρα καμμένων ορυκτελαίων ως πετρέλαιο κίνησης , τόσο με οικονομικές συνέπειες για το Δημόσιο όσο και περιβαλλοντολογικές συνέπειες.

 

- Το ΣΔΟΕ Π.Δ. Στερεάς Ελλάδας επέβαλε πρόστιμα 2.921.000 ευρώ σε 11 αγρότες της περιοχής Θηβών, γιατί έλαβαν και εξέδωσαν πλαστά και εικονικά τιμολόγια τα οποία σχετίζονται με αγροτικές επιδοτήσεις.

Ο Τσίπρας και η λίστα των 100

Η συμπερίληψη του αρχηγού του Σύριζα στη λίστα των 100 στοχαστών του κόσμου για το έτος 2013, και ειδικότερα στην ομάδα των "αμφισβητιών", ήταν σαφώς μια μεγάλη έκπληξη, η οποία αν μη τι άλλο δείχνει ότι η Ελλάδα και τα όσα θλιβερά λαμβάνουν χώρα στο τομάρι της καταλαμβάνουν δεσπόζουσα θέση στον παγκόσμιο δημόσιο χώρο. Αυτό είναι το ένα. Το άλλο είναι, ότι από το σύνολο Ελλάδα, αυτό που επιλέγεται και αναδεικνύεται ως το πλέον σημαντικό είναι η προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα και όχι κάποιου άλλου. Του Σαμαρά, φερ' ειπείν, που δεν προφταίνει να μαζεύει εγκώμια από Βερολίνο και Βρυξέλλες.

Η λίστα του Foreign Policy συντάσσεται με αμιγώς πολιτικά κριτήρια, με τα πρόσωπα να αντιπροσωπεύουν τα σημεία ενδιαφέροντος και τις προτεραιότητες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Σ' αυτό το πλαίσιο η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα θα λέγαμε ότι δείχνει όχι κατ΄ανάγκη τις προτιμήσεις του αμερικανικού παράγοντα, (αν και αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει), αλλά τις προσδοκίες του για το πώς θα εξελιχθούν τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα. Δείχνει δηλαδή το μέλλον, όπως το προεικάζουν οι διάφοροι διακεκριμένοι μάντεις των ΗΠΑ.  

Εδώ, όμως θα τολμούσα να κάνω και μια δεύτερη ανάγνωση, που τη θεωρώ εξ ίσου σημαντική. Ο Τσίπρας κατατάσσεται στην ομάδα των Challengers, δηλαδή των αμφισβητιών. Αμφισβητίας όμως τίνων; Θα μπορούσε να εκληφθεί ως αμφισβητίας του σαθρού και αφόρητα παρακμιακού πολιτικού συστήματος της Ελλάδας, αλλά θα μπορούσε να εκληφθεί και ως αμφισβητίας της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ και ιδιαιτέρως της γερμανικής. Αν λάβουμε υπ' όψιν την ανοιχτή και ηχηρή αμφισβήτηση της ακολουθούμενης γερμανικής τακτικής τόσο στο εσωτερικό της, ειδικά στον τρόπο που συσσωρεύει τα εμπορικά της πλεονάσματα, όσο και στον τρόπο που ηγεμονεύει στην Ευρωζώνη, όπως φάνηκε εσχάτως κι από την έκθεση του υπουργείου οικονομικών των ΗΠΑ, τότε η δεύτερη αυτή ανάγνωση αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα. Κάτι που ενισχύεται και από την συμπερίληψη στην ίδια ομάδα των Challengers και του άκρως ευρωσκεπτικιστή Νigel Farage. 

Η προώθηση λοιπόν σ' αυτή την περίοπτη θέση  προσώπων που έρχονται σε απ' ευθείας αντίθεση και σύγκρουση με το γερμανικό ευρωπαϊκό σχέδιο, δεν θα μπορούσε να είναι εντελώς τυχαία. Και σίγουρα, μια τέτοια επιλογή, δεν θα ευχαριστούσε την κ. Μέρκελ, που μπορεί να την εκλάμβανε και σαν μια απ' ευθείας πρόκληση του αμερικανικού παράγοντα. 

  

Μοιραία,  οδηγείται κανείς συνειρμικά και σε κάποιον άλλον Global Thinker, η άνοδος του οποίου στους 100 είχε ανακινήσει τις ίδιες ελπίδες, για να διαψευστούν όμως πολύ γρήγορα με τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Φυσικά το τέλος του ενός δεν προδικάζει και το τέλος του άλλου, κάτι που θα συνέβαινε μόνο στον συμπαντικό κόσμο του Κοέλιο, τον κόσμο των αλλοπρόσαλλων αιτιοτήτων. Ο ΓΑΠ, περισσότερο Αμερικανός στην κουλτούρα και τον τρόπο ζωής, είχε τα εχέγγυα για να προωθήσει τις παραμελημένες ελληνο-αμερικανικές σχέσεις. Με τον Τσίπρα δεν είναι το ίδιο. Θα έλεγα, ότι εδώ η στόχευση είναι περισσότερο προς τη Γερμανία και λιγότερο προς την Ελλάδα, στέλνοντας μέσω του Τσίπρα έναν ιδιαίτερο, προειδοποιητικό χαιρετισμό προς την κ. Μέρκελ.

http://e-cynical.blogspot.gr/

δεν ήμουν

Θα σε πετύχω τυχαία στο δρόμο. Καλησπέρα, τί κάνεις; Όλα καλά; Σκατά, τα ίδια, αντέχουμε. Θα περπατήσουμε μαζί 

 Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις. Δεν ήμουν φτιαγμένος να έρθω εδώ, να περπατήσω αυτούς τους δρόμους, να κοιτάξω αυτά τα πρόσωπα, να ζήσω αυτές τις μέρες. Δεν ήμουν φτιαγμένος να φοβάμαι μέσα στο τρένο, να απελπίζομαι στις κεντρικές λεωφόρους, να ελίσσομαι ανάμεσα στα πτώματα, να αποφεύγω τα απλωμένα χέρια, να παρατηρώ τα παραιτημένα πόδια. Δεν ήμουν φτιαγμένος να ζήσω αυτά τα χρόνια, αυτές τις ουρές, αυτά τις αγωνίες, αυτές τις φτώχειες. Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις και θα σκέφτεσαι τις φωτογραφίες κάποιων διακοπών, τότε που ήμαστε όλοι είκοσι και τίποτα δεν μπορούσε να πάει στραβά. Τίποτα δεν έμπαινε ανάμεσα στον εαυτό και την επιθυμία. Θα πεις. Ήμουν φτιαγμένος για εκείνη την μακρινή παραλία με την παράταιρη καντίνα, τις παγωμένες μπύρες και την πίτα κάτω απ’ το αρμυρίκι. Για αυτοσχέδιες συναυλίες, μυστήριες γυναίκες, σπιτικά ποτά, αγέραστα καφενεία και νυχτερινές μπάρες. Ήμουν φτιαγμένος για πρωινές βόλτες και σακούλες γεμάτες βιβλία. Για βραδινά μπάνια και κοφτές ντρίπλες. Οι ώμοι μου ήταν φτιαγμένοι για ένα σακίδιο που θα ξυπνούσε στη μία μεριά του κόσμου και θα κοιμόταν στην άλλη. Τα δάχτυλά μου ήταν φτιαγμένα για να γράφω εξυπνακίστικες ιστορίες και εντυπώσεις από απερίγραπτα τοπία. Το στόμα μου ήταν φτιαγμένο για να γελάει με φριχτά ανέκδοτα και να πίνει (άλλο) ένα τελευταίο κονιάκ και να φιλάει εξωτικούς λαιμούς, ξαπλωμένα χέρια και σεντονένια πόδια. Ήμουν φτιαγμένος να γνωρίσω τη δυστυχία του κόσμου ως μυθιστόρημα, κακιά ανάμνηση, μελαγχολική ταινία και δυσπρόφερτο πετίσιον. Τώρα κάνω βόλτες σε έρημους δρόμους πνιγμένους απ’ τα εκατοντάδες ενοικιάζεται. Γράμματα στοιβάζονται σε εισόδους, ζητιάνοι και πρεζάκια στοιβάζονται σε πεζοδρόμια, άνεργοι στοιβάζονται σε βιογραφικά, μετανάστες στοιβάζονται σε στρατόπεδα. Δεν ήμαστε φτιαγμένοι για να βαδίζουμε ατρόμητοι καταπάνω σε όλα τα ζόρια – λογαριασμοί, απολύσεις, ερημιές, μπάτσοι, φασίστες, βιβλιάρια υγείας. Εμείς υπολογίζαμε ότι θα κλαίγαμε μόνο από έρωτα και εθιμοτυπικά, σε μεγάλες αθλητικές νίκες και επετείους. Άντε πότε πότε κι ένας θάνατος. Εμείς υπολογίζαμε ότι θα διαβάζαμε τους θεωρητικούς για λόγους κουλτούρας και ότι θα τα βάζαμε με την υπερκατανάλωση, την αλλοτρίωση και άλλες έννοιες απ’ τις εκθέσεις ιδεών. Δεν περιμέναμε ότι πρέπει να βγάλουμε φωτιά απ’ τις λέξεις, ότι πρέπει να περπατήσουμε ξανά μαζί σε χαμένες απεργίες, ότι πρέπει να ηττηθούμε όπως οι άλλοι, αυτοί που κάποτε θαυμάζαμε. Δεν περιμέναμε ότι η ζωή θα μας ζητήσει το λόγο. Και τώρα, μείναμε να περπατάμε ανάμεσα στα λυσσασμένα για αίμα θύματα. Ο χαλασμός παντού γύρω. Ίσως κάναμε λάθος, ίσως ήμαστε αφελείς, ίσως συνοψίσαμε το όνειρο σε ότι χωρούσε στην αγοραστική μας δύναμη. Δεν ήμαστε φτιαγμένοι για αυτό, θα σου πω. Ύστερα, θα κοιτάξουμε τριγύρω, τους δρόμους που περπατήσαμε. Την Καραγιώργη Σερβίας, την Αιόλου, την Αθηνάς απ’ την Ομόνοια ως την Πλάκα. Περιφερόμενοι μετανάστες, μικρομάγαζα, βιοτεχνίες, παπατζήδες, διάσημα εμπορικά καταστήματα, ξεχασμένες κόκκινες σημαίες, πρεζάκια στην Κλαυθμώνος, στένσιλ “welcome to the dark side”, δυο τρία μπαράκια που κάποτε παραήπιες, το τμήμα στην κάθετη της Κολολοτρώνη – περνάς και φτύνεις πάντα – , η πλατεία Συντάγματος γεμάτη κόσμο μπερδεμένο, μαλόξ στα μάτια στην Πανεπιστημίου, Δεκέμβριος 2008 καθισμένος στην άσφαλτο – δίπλα σου περνάει ένας και στο πλακάτ η Κούνεβα, την άλλη την πιάνουν ξαφνικά τα κλάματα – βόλτες στη Σωκράτους να δεις με τα ίδια σου τα μάτια, οι μαύρες σου μαυρίζουν την ψυχή, ένοχος γιατί μόλις βγήκες από το πάλαι ποτέ «σόουλ», πεταχτά φιλιά, μια γριά με αίματα και μάσκα σε κάποια διαδήλωση, το μεταξουργείο καθημερινή πρωί, μια ρακή στο Γιλμάζ στα Εξάρχεια, το παρκάκι απέναντι καθώς φτιαχνόταν, τα σουβλάκια των Κούρδων στην Κάνιγγος, ένας Πακιστανός που σου λέει ευχαριστώ σαν τρελός για ένα δίευρω. Κοιτάξαμε την πόλη μας, τους δρόμους που περπατήσαμε. Θα γυρίσεις με ένα θυμό, όλο χαμόγελο, και το τσιγάρο στο στόμα και θα μου πεις, μη φοβάσαι ρε. Από δω και πέρα, δεν είμαστε φτιαγμένοι για να μας παγώνει ο φόβος. Από δω και πέρα είμαστε φτιαγμένοι για να ζήσουμε. 
http://left.gr/

ΟΠΑΠ: Ονειρεμένα κέρδη για Emma Delta - Ψωμιάδη, υπερκαλύφθηκαν ήδη τα 2/3 του κόστους ξεπουλήματός του

400… τζάκποτ μέσα σε δύο μήνες κέρδισε η κοινοπραξία που αγόρασε τον ΟΠΑΠ, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι η πώληση του αποτελεί εκπαιδευτικό μοντέλο:

Είναι η μοναδική νόμιμη επένδυση που παρουσιάζει απόδοση παρόμοια με αυτή των …παράνομων!

Θα πρέπει πραγματικά ο πωλητής να εξηγήσει με ποιό ακριβώς σκεπτικό πήρε αυτή την απόφαση. Και άλλα πολλά…

Κατοχύρωσε το καλύτερο… know how για αποκρατικοποιήσεις η ελληνική κυβέρνηση στην περίπτωση πώλησης του ΟΠΑΠ. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι οι μέτοχοι της Emma Delta καταγράφουν ήδη, σε λιγότερο από 2 μήνες, κέρδη 455,8 εκατ. ευρώ από την επένδυσή τους, των – συνολικά – 652 εκατ. ευρώ!

Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θριαμβολογούσε για την επιτυχή πώληση του ΟΠΑΠ και για τα μεγάλα οφέλη που θα προέκυπταν για τον Έλληνα φορολογούμενο. Δείτε, όμως, ποια είναι η πραγματικότητα και κατά πόσον έχει μπερδέψει τα πραγματικά συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών με άλλα συμφέροντα, με τα οποία δείχνει ότι συμπλέει πλέον φανερά η παρούσα κυβέρνηση.

Η πώληση του 33% του ΟΠΑΠ, η οποία έγινε στις 11 Οκτωβρίου εφέτος, στην τιμή των 5,9086 ευρώ, έναντι  τιμήματος622 εκατ. ευρώ – και επιπλέον 30 εκατ., τα οποία οφείλονται ακόμα στο ελληνικό δημόσιο – αποφέρει ήδη τρελά κέρδη στο αγοραστικό σχήμα του Οργανισμού.
Η μετοχή του ΟΠΑΠ έκλεισε εχτές στα 10,24 ευρώ, γεγονός που σημαίνει ότι ο Έλληνας φορολογούμενος, σε λιγότερο από 2 μήνες, έχασε 455,8 εκατ. ευρώ, όσο δηλαδή ακριβώς είναι η υπεραξία που προκύπτει από την τιμή αγοράς και την τρέχουσα τιμή της μετοχής.
Το γεγονός αυτό αποτελεί, από μόνο του, τρανταχτή απόδειξη κάκιστης διαχείρισης, σε σχέση με την πώληση περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού λαού, από την οποία πρέπει να εξαχθούν και τα ανάλογα συμπεράσματα.
Και αυτό γιατί το κέρδος των 455,8 εκατ. ευρώ που καταγράφει ήδη το σχήμα της Emma Delta αποτελεί, ειδικά για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα της χώρας, κολοσσιαίο και προκλητικό νούμερο. Πολύ περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι οι αγοραστές, τα 400 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 64,3% του συνολικού τιμήματος, το δανείστηκαν!
Πληροφορίες από το http://www.sportandbusiness.gr/index.php/athlitikibiomixania/item/23382-opap-i-siopi-einai-xrysos-455-8-ekat-evro

 http://olympia.gr/

Παγκόσμια ημέρα υποκρισίας

Κάθε που ακούω για"παγκόσμια ημέρα..."ανατριχιάζω.
Νιώθω σαν τηλεθεατής του"Πάμε Πακέτο": μπαίνω στην ψυχἠ ενός άλλου που αντιμετωπίζει πρόβλημα, δακρύζω και συμπάσχω, ώσπου τη συγκινησιακή μου φόρτιση διακόπτουν οι διαφημίσεις.Σηκώνομαι στο μεταξύ, πάω στο μπάνιο, συμμαζεύω και κάνα σκουπιδάκι στο χωλ και μετά πάω να φέρω τα ποπ-κορν, τα οποία θα συνοδεύσουν τη συγκινησιακή μου φόρτιση, μόλις τελειώσουν οι διαφημίσεις. 
Κι αν καμιά φορά αργήσουν να τελειώσουν οι διιαφημίσεις, τότε ατενίζοντας την οθόνη μου, μονολογώ:
"Άντε πού είστε; Θα ξεκινήσετε καμιά φορά ή ν'αρχίσω μόνος μου το κλάμα;"

Κάπως έτσι είναι και οι παγκόσμιες μέρες.
Συγκίνηση που καλύπτει τον άχρηστο χρόνο μεταξύ των διαφημίσεων.
Ή απ΄τα διεθνή ως τα αθλητικά.
Προβληματισμός λίγων δευτερολέπτων και επιδερμική ταύτιση με "τα κακόμοιρα τα θύματα".

"Παγκόσμια μέρα κατά του AIDS", σου λέει, είναι σήμερα.
Προχτές θα 'τανε παγκόσμια ημέρα κατά των ατυχημάτων από Fiat Punto, παραπροχθές παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού αυνανισμού, ανθυποπροχθέςπαγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του μαλάκα και αντίπροχθες παγκόσμια ημέρα μνήμης για τα κουνούπια που σκοτώσαμε με την χαρακτηριστική κίνηση "παλαμάκια" (η μνήμη των κουνουπιών που πήγαν από ταμπλέτα γιορτάζεται άλλη παγκόσμια ημέρα)

Παγκόσμια ημέρα κατά της πνευμονίας, σου λέει...
Λες και οι υπόλοιπες ημέρες είναι υπέρ της πνευμονίας!
Με τι ασχολούμαστε ρε!

 

Και φυσικά δεν ξεχνάμε ποτέ και την "ώρα της γης".
Άααλλη παγκόσμια ημέρα από κει!
Εκατομμύρια κόσμος σβήνει τα φώτα του σπιτιού του για μια ώρα το χρόνο, για να στείλει προειδοποιητικό μήνυμα -προφανώς στους εξωγήινους που είναι οι μόνοι που βλέπουν το θέαμα- να μην ξαναμολύνουν τη Γη, γιατί αλλιώς...θα τους δείξουν αυτοί!
Βέβαια καλού-κακού, οι ακτιβιστές προηγουμένως έχουν φορτίσει τις μπαταρίες του κινητού και του λάπτοπ για να περνάει η ώρα μέχρι να ξανανάψουν τα φώτα...

Γι'αυτό προτείνω τη θέσπιση της "Παγκόσμιας ημέρας υποκρισίας", για να μπορώ να συμμετάσχω κι εγώ μετά χαράς.

ΥΓ.:  Κάθε χρόνο σαν και σήμερα, παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS, μας μοίραζαν έξω απ'το πανεπιστήμιο δείγμα δωρεάν προφυλακτικών. Το κουτάκι είχε μέσα μόνο ένα.
Μάταια προσπαθούσα να εξηγήσω στην κούκλα που τα μοίραζε πως εμένα δε μου φτάνει ένα για να βγάλω τη βραδιά!
Αλλά αντί να 'ρθει μαζί μου... να διαπιστώσει αν λέω αλήθεια, μου 'δωσε παραπάνω κουτιά η καριόλα!!!

Το νανούρισμα της κρίσης

Κοιμήσου, αγγελούδι μου. Θα βρω και θα σου πω λεξούλες, λογάκια τρυφερά, για να σε πάρει ο ύπνος. Ξέρεις, όταν ήμουν πιο μικρός, πριν γίνω ο μπαμπάς σου, δεν έβρισκα καθόλου ενδιαφέρον στα νανουρίσματα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που με πιάνανε τα γέλια, τα θεωρούσα λιγάκι ξενέρωτα όλα αυτά. Ναι, είναι εκείνη η φάση που περνάει κάθε άνθρωπος στη ζωή του, τότε που τα αμφισβητείς όλα, καθώς μυθοποιείς κι απομυθοποιείς τους πάντες και τα πάντα μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα. Είναι τότε που αφήνεις πίσω σου μια και καλή τη μωρουδιακή σου κατάσταση, καθώς εισβάλλεις στην κοινωνία μέσα για πρώτη φορά και θες να φωνάξεις, να σκληρύνεις, να επαναστατήσεις για έναν κόσμο καλύτερο, έναν κόσμο που πιστεύεις ακράδαντα ότι θα τον αλλάξεις εσύ μαζί με τους φίλους σου. Ναι, είναι τότε που αν πιάσεις τον εαυτό σου να μωρουδίζει, να του ξεφεύγουν μερικά χαϊδεμένα λόγια, νιώθεις ενοχές, λες μέσα σου ότι δεν γίνεται, πρέπει να πάψεις να μιλάς έτσι, πάει, μεγάλωσες πια, τέρμα οι αγκαλίτσες με τη μανούλα και τον πατερούλη, τέρμα τα κλάματα για να πετυχαίνεις τα κάθε λογής χατίρια, τέρμα η πιπίλα της αγνότητάς σου που αρνείσαι πεισματικά να σταματήσεις να τη μασουλάς, κοτζάμ άντρας. Τι κι αν λες συνέχεια για τότε που την πέταξες μπροστά στους γονείς σου για να κάνεις επίδειξη δύναμης, να υπερηφανευτείς ότι τα κατάφερες κι απεξαρτήθηκες από την πρώτη μεγάλη εξάρτηση της ζωής σου. Αφού κρύβεις απ’ όλους ότι εκείνη τη νύχτα μυξόκλαιγες κάτω από τα σκεπάσματα γιατί, παρά τη γενναία σου πράξη, σε ξενυχτούσε η έλλειψη που ένιωθες στο στόμα. Ησυχία, είπαμε! Πιπίλες, νανουρίσματα, παιδικότητα. Κοιμήσου.

Ναι, ματάκια μου, κοιμήσου, όσο εγώ μονολογώ και λέω όλα αυτά που ευτυχώς εσύ ακόμα δεν καταλαβαίνεις. Τώρα που το καλοσκέφτομαι, ίσως εκείνη η επίπονη, σχεδόν τραυματική διαδικασία ωρίμανσης να ήταν ο βασικός λόγος που δεν ήθελα για μεγάλο χρονικό διάστημα ούτε να ακούω για νανουρίσματα, παιδικά τραγουδάκια και μωρουδίλες. Είναι σαν να επιδιώκεις διαρκώς να απομακρύνεσαι από το σημείο όπου βρίσκεται η πληγή σου, από εκεί που νιώθεις ότι πονάς κάθε φορά που πλησιάζεις, χωρίς καν να το συνειδητοποιείς ότι αντιδράς έτσι, σχεδόν αντανακλαστικά. Είναι όπως όταν μιλάς για εικόνες, τοπία και βουνά σε κάποιον που έχει χάσει την όρασή του, σε έναν που δεν πρόκειται να περπατήσει ξανά να περιγράφεις βόλτες και χορούς και ιδρωμένα πέλματα από τα κυνηγητά. Θα δεις και θα διαβάσεις σε αμέτρητες περιγραφές, σε στίχους, σε βιβλία και σε αναλύσεις ότι με έναν παρόμοιο ψυχολογικό μηχανισμό ο καθένας μας πενθεί μονίμως για τη χαμένη παιδικότητά του, λες και κάποια στιγμή ξεριζώνεται οριστικά ένα κομμάτι από τον εαυτό του. Ακόμα και όταν αυτή η παιδικότητα επανέρχεται συχνά-πυκνά σε ανύποπτες στιγμές, ποτέ δεν θα ακούσεις να τη λένε πλέον έτσι, τη βαφτίζουν αλλιώτικα, τη λένε “ανωριμότητα”, “παλιμπαιδισμό” και με τόσα άλλα ονόματα ή και αργότερα, όταν σε πετύχουν να παρασύρεσαι ψάχνοντάς την, σε γελοιοποιούν και σου λένε ότι κάνεις σα μωρό παιδί. Λες και δεν μπορούμε πια να διανοηθούμε ότι υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα το παιδί εκείνο μέσα μας να διασώθηκε, να ξέφυγε μέσα από τα σκουπίδια της μαμάς, από εκεί που βρίσκεται πεταμένη και η αγαπημένη μας, πολύχρωμη πιπίλα.

Κοιμήσου, εσύ παιδάκι μου. Υπάρχει βέβαια και η άλλη φάση, δηλαδή να μη βιώσεις απλά το θάνατο της παιδικότητάς σου, αλλά να αναγκαστείς να σκοτώσεις εσύ ο ίδιος το παιδί που κρύβεις μέσα σου και που σε ταλαιπωρεί κάθε φορά που αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις με τις οποίες γέμισε ένα κρύο απόγευμα η άγουρη ζωή σου. Είναι τότε που, για παράδειγμα, δεν έχεις γονείς πια να σε νταντέψουν και να σου δείξουν το δρόμο το σωστό, τότε που όλα απότομα πέφτουν πάνω στις πλάτες και τους ώμους σου και πρέπει να βγεις στο πεζοδρόμιο από τόσο δα πιτσιρικάς, να μάθεις το πώς βγαίνει το μεροκάματο, να ψηθείς, όπως αρέσκονται οι Έλληνες να λένε, λες και είσαι κανένα κομμάτι από κοτόπουλο που πρέπει να ψηθεί πρώτα και ύστερα να φαγωθεί. Τότε που δεν έχεις κανέναν να σου δώσει χαρτζιλίκι και αναγκάζεσαι να παρατήσεις μέχρι και το σχολείο για να τρέχεις στις καφετέριες και να σερβίρεις ώσπου να βράσει η σπονδυλική σου στήλη από τους πολλούς δίσκους και τα ελάχιστα μπουρμπουάρ. Τότε που πρέπει μόνος σου να μάθεις να αυτοπροστατεύεσαι και να προσέχεις μη σε πάρει από κάτω και πέσεις χαμηλά και παρασυρθείς σε ουσίες και ψευδαισθήσεις ότι τάχα όλοι κατά βάθος είμαστε σκοτωμένα παιδιά μικρά, τι είμαστε μωρέ, τίποτα δεν είμαστε, και καταπίνεις τζούρες για να ξεχαστείς και φτιάχνεις καπνούς με το μυαλό και το στόμα, νομίζοντας πως βλέπεις μπροστά σου τη φιγούρα της μάνας σου, τη μανούλα σου που έχασες από τη φτώχεια και που τώρα λείπει και ρίχνεις αναθέματα για την ώρα και τη στιγμή που σε γέννησε και σ’ έφερε σ’ έναν κόσμο που μοιάζει με τραμπάλα την ώρα που κανονικά εσύ έπρεπε να κάνεις τραμπάλα στην παιδική σου τη χαρά.

Σώπα, σώπα. Κι έρχεται μια στιγμή που λες σώπα και ότι δεν μπορείς να το πιστέψεις. Θα γίνω πατέρας εγώ; Μα πως; Εγώ ακόμα είμαι μικρό παιδί. Αλλά, ναι, ξέχασα, με συγχωρείς, τα είπαμε αυτά, τα ξεκαθαρίσαμε, εκείνο το παιδί τελείωσε, πέθανε, σκοτώθηκε, όπως θες πες το, στο διάολο πήγε εκείνο το παιδί. Γονιός λοιπόν, χωρίς να το προγραμματίσεις, όπως σχεδόν όλα όσα συνέβησαν στη ζωή σου, απρογραμμάτιστα, να γίνονται τότε που δεν τα περιμένεις και εκείνα που τα περιμένεις να μη γίνονται ποτέ. Πάνω στην ορμή του έρωτός μου, στην έξαψη της έλξης, αφέθηκα, χωρίς να σκεφτώ να πάρω προφυλάξεις από το μέλλον μου κι αποκοιμήθηκα σε ύπνο γλυκό. Κι όταν ξύπνησα, έμαθα ότι έφερα στο φως μια ζωή που τώρα θέλει να νιώσει όλα εκείνα που ένιωθα κι εγώ, τις παραδεισένιες αγκαλιές, τα φιλιά στα απαλά τα μάγουλα και το ζεστό λαιμό, τα μικρά τα δαχτυλάκια που ενστικτωδώς σφίγγουν δυνατά τον μεγάλο, ενήλικό σου δείκτη, σαν να θέλουν με αυτόν τον τρόπο να σου πουν να μην τα αφήσεις ποτέ, να είσαι εκεί από την αρχή και για πάντα, μπαμπά, γιατί σε αυτό το στάδιο ο άνθρωπος νιώθει την επιθανάτια αγωνία, αισθάνεται τον αέρα ως το κενό ενός ατέλειωτου γκρεμού και έχει την αγωνία της διαρκούς πτώσης και σε περιμένει να τον πάρεις αγκαλιά χιλιάδες φορές και να έχει τη γαλήνη ότι τον σώζεις χιλιάδες φορές, μπαμπά, τι θα πει ότι νιώθεις ανέτοιμος, ότι δεν ξέρεις αν μπορείς να προσφέρεις στο παιδί σου όσα χρειάζεται, ότι ξέχασες ακόμα και τα λόγια από τα νανουρίσματα και ότι λες τα ίδια και τα ίδια στιχάκια και ότι δεν μπορείς να βρεις τρόπους για να το κάνεις να σταματήσει να κλαίει. Τι θα πει ότι νιώθεις γονιός για κλάματα.

Νάνι του να κοιμηθεί και καλά να σηκωθεί. Και προσπαθείς να μην πέσεις αλλά να σηκωθείς και να σταθείς στα πόδια σου, ειδικά σε τούτη τη χώρα της ατέλειωτης κρίσης. Είχες την εντύπωση ότι αυτός ο τόπος είχε αναπτυχθεί αρκετά, είχε μεγαλώσει, ότι είχε μείνει μακριά από τις παιδικές του τις ασθένειες. Ότι είχε τελειώσει με την παιδικότητά του, ότι είχε ωριμάσει και σου παρείχε ασφάλεια, όπως ο κάθε πατέρας θα έκανε στη θέση του πατέρα σου. Ότι δεν θα υπήρχε περίπτωση ποτέ να ζουν παιδιά σκελετωμένα εδώ, βρέφη ημιλιπόθυμα, ότι μόνο στον κινηματογράφο θα βλέπαμε γονείς να πουλάνε τα σπλάχνα τους γιατί δεν μπορούν να τα μεγαλώσουν στη σύγχρονη, ανεπτυγμένη Ελλάδα, ότι αν σου τύχει και γίνεις γονέας σε μικρή ηλικία, γονέας junior, δεν έχεις κανέναν να σε στηρίξει αλλά μόνο τα πόδια και τα χέρια σου τα ίδια. Κι εξοργίζεσαι, νιώθεις να χάνεις τον αυτοέλεγχό σου, τις στιγμές εκείνες που σε κατακλύζουν όλες αυτές οι σκέψεις και λες ότι φεύγει η ζωή μαζί με το μωρό που δεν ξέρεις ακόμα αν κρατάς σωστά στην αγκαλιά σου, αναρωτιέσαι σε τι έφταιξες και τώρα ντρέπεσαι και λυπάσαι κάθε φορά που περνάς έξω από τα παιχνιδομάγαζα και σφίγγεσαι γιατί δεν μπορείς να πάρεις δωράκια στο παιδί σου, σου λένε ότι η αγάπη κοστίζει, ότι η αγάπη εξαρτάται από πολλούς αστάθμητους παράγοντες, ότι αγάπη δεν μπορεί να παρέχει ο καθένας, ότι με την αγάπη δεν γεμίζει το στομάχι. Κι είναι κι αυτό το νανούρισμα που πρέπει κάποια στιγμή να μάθεις να το λες σωστά. Φτιάξε ένα δικό σου στην τελική. Με αισιοδοξία. Για ένα καλύτερο μέλλον. Για τη χώρα σου. Για το παιδί σου. Σώπα, καρδούλα μου. Νάνι, νάνι.

Η ανάπτυξη φτάνει.

http://kakoskeimena.net/

Κορέα γίναμε

Του Κώστα Βαξεβάνη

«Οι Έλληνες έχουν μεγάλο ποσοστό ιδιοκατοίκησης». Η διαπίστωση αυτή αντιμετωπίζεται σχεδόν ως ποινικό αδίκημα από την τρόικα, τη Μέρκελ και δειλά δειλά από τους κυβερνητικούς εταίρους.  Είναι οξύμωρο, οι θιασώτες της ελεύθερης αγοράς να αντιμετωπίζουν τον ακρογωνιαίο λίθο της, την ιδιοκτησία, με την οπτική μελετητών του Κιμ Ιλ Σούγκ και του κορεατικού πολίτ μπιρό.

Το να κατηγορεί όμως η Μέρκελ τους Έλληνες για το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης,  είναι σαν να κατηγορεί ο Σαμαράς του Γερμανούς για τη συνήθειά τους, να  καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ξυνολάχανου.  Δεν υπονοώ πως θα τολμήσει ποτέ ο έλληνας πρωθυπουργός να ασκήσει κριτική στις διατροφικές συνήθειες των Γερμανών, αλλά πως απλώς μιλάμε για δύο συνήθειες που έχουν την εξήγησή τους.

Το ιδιόκτητο σπίτι στην Ελλάδα, δεν είναι μόνο περιουσιακό στοιχείο, αλλά αξία και ασφάλεια. Η έκφραση «ένα κεραμίδι να βάλω από κάτω το κεφάλι μου» εκφράζει την ιστορική σχέση του Έλληνα με το σπίτι αλλά και την αγωνία του. Η ιδιοκτησία αναπτύχθηκε στην Ελλάδα, στον αντίποδα της ανασφάλειας και της έλλειψης κοινωνικού κράτους. Υπήρξε η μόνη σταθερά.

Το ελληνικό κράτος από τη δημιουργία του, ούτε εξασφάλισε, ούτε εγγυήθηκε ποτέ την κοινωνική πρόνοια, τις κοινωνικές παροχές, αλλά κυρίως τη σταθερότητα. Πάρτε δύο απλά παραδείγματα «σταθερότητας». Το εισαγωγικό  σύστημα για τα Πανεπιστήμια και το σύστημα φορολόγησης. Ποιός ξέρει τι ισχύει και ως πότε θα ισχύει. Ακόμη χειρότερα, αν δικαιολογημένα θα ισχύει. Απέναντι στην  αστάθεια του κράτους, διατηρήθηκε ο πυρήνας της οικογένειας και η σταθερότητα του σπιτιού καταφυγίου.

Η ιδιοκατοίκηση αυξήθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια, όταν οι τράπεζες πρόσφεραν αρκετές φορές χωρίς εγγυήσεις, δάνεια κατοικίας, ανάμεσα σε όλα τα άλλα προσφοροδάνεια που έδιναν με τον ίδιο τρόπο. Η αποκοτιά και το ρίσκο αυτό των τραπεζών, το οποίο δεν είναι άγνωστο στην ελεύθερη αγορά, σήμερα βαφτίζεται μονομερώς ως «οι τζαμπατζήδες που δεν πληρώνουν». Όταν ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και αργότερα πρωθυπουργός-παρένθεση Λουκάς Παπαδήμος, καλούσε με συνεντεύξεις του την κυβέρνηση να δώσει δάνεια παντού, πρέπει να υποθέσουμε δύο πράγματα. Ή δεν είχε ιδέα από Οικονομία και μάλιστα ελεύθερη, ή ήταν πιόνι κάποιου σχεδιασμού.

Η κυβέρνηση, θέλει σήμερα να κατασχέσει τα σπίτια των «τζαμπατζήδων», τα οποία οι τράπεζες έχουν πληρωθεί είτε με την καταβολή κεφαλαίου και τόκων  πολλαπλάσιων από την αξία του δανείου, είτε με την ανακεφαλαιοποίηση.

Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, χρησιμοποιώντας συνεχώς ως επιχείρημα την αστάθεια και την κατάρρευση των τραπεζών, προτιμά να σκοτώσει την πραγματική Οικονομία και τους πολίτες της, βαφτίζοντάς τους πρώτα τζαμπατζήδες, παρά να αγγίξει τις τράπεζες.

Τα τρία τελευταία χρόνια, έχουν γίνει πάνω από 15 ρυθμίσεις που αφορούν την ιδιοκτησία. Φόροι, χαράτσια, ξανά φόροι με άλλες ονομασίες. Όλες οι ρυθμίσεις κάνουν δυσβάσταχτη και ασύμφορη την ιδιοκτησία και την κυβέρνηση όλο και πιο κυνική. Ο Βορίδης πρόσφατα πρότεινε σε πολίτη να νοικιάσει το σπίτι του για να πληρώσει τους φόρους. Φόρους που πρακτικά αποτελούν την επαναγορά του σπιτιού που έχεις ήδη αγοράσει. Αλλά για κάποιο λόγο οι Βορίδηδες και οι Αδώνηδες οι οποίοι τριγυρνούν σε «εκδηλώσεις» της ιδιωτικής πρωτοβουλίας δεν αναγνωρίζουν καμιά ιδιωτική πρωτοβουλία ή μεροκάματο ή ιδρώτα που σε έκανε να αγοράσεις ένα σπίτι.

Η απαίτηση της τρόικας να βγουν τα σπίτια των ελλήνων στο σφυρί, δημιουργεί πέρα από πολιτικά προβλήματα και νομικά και οικονομικά. Οι τράπεζες δεν θα έχουν τι να κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες πλειστηριασμένα σπίτια. Έτσι πωλούν τα δάνεια σε ξένα funds. Αυτό όμως δημιουργεί νομικά προβλήματα αφού δεν έχει συναινέσει ο δανειολήπτης.  Με όλο αυτό το κουβάρι που δημιουργείται, η κυβέρνηση ελπίζει πως τελικώς θα καταφέρει να πλέξει ένα πουλόβερ κατά τα γούστα της Μέρκελ, η οποία απαιτεί οι Έλληνες να μην έχουν ιδιοκτησία όπως δεν έχουν οι Γερμανοί.

Οι πλειστηριασμοί σπιτιών, είναι πιθανό να γίνουν το κύκνειο άσμα της κυβέρνησης. Αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθούν να μεταφέρουν το θέμα για μετά τις εκλογές του Μαΐου. Τα θύματα δεν είναι όπως εμφανίζεται, οι φτωχοί και τζαμπατζήδες, αλλά όσοι έχουν ιδιοκτησία την οποία δεν μπορούν να διατηρήσουν, επειδή η κυβέρνηση επιδεικνύει τον άκρατο κρατισμό των φόρων. Πολλοί απ αυτούς είναι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της ΝΔ. Ίσως τελικώς ο Σαμαράς μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που έκανε την Ελλάδα Κορέα. Αν και στον Βενιζέλο ταιριάζει περισσότερο ο χαρακτηρισμός «Κιμ Ιλ Σουγκ»… 

http://www.koutipandoras.gr/

Οι αναθυμιάσεις της δικαιοσύνης

Η ελληνική "δικαιοσύνη" άσκησε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία εξ αμελείας στη μητέρα της 13χρονης στη Θεσσαλονίκη, που έχασε τη ζωή της από τις αναθυμιάσεις του μαγκαλιού που είχε ανάψει η μητέρα για να ζεσταθούν. Η "σοφή" ελληνική δικαιοσύνη δίνει στη μητέρα τη δυνατότητα να αποφύγει τη δίωξη σε βάρος της, με τον όρο να εγκαταλείψει τη χώρα σε 30 μέρες.

Ο εισαγγελέας που απήγγειλε την κατηγορία δεν σκέφτηκε ότι το μαγκάλι χρησιμοποιήθηκε εξ ανάγκης επειδή είχε κοπεί το ρεύμα στο σπίτι. Ο εισαγγελέας που απήγγειλε την κατηγορία δεν σκέφτηκε ότι η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα κατ' εντολήν της κυβέρνησης. Ο εισαγγελέας που απήγγειλε την κατηγορία δεν ήθελε να ενοχλήσει την κυβέρνηση επιβάλλοντας το Δίκαιο. Χθες άλλωστε ο υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε ότι οι μισθολογικές απαιτήσεις των δικαστικών είναι δίκαιες...

(Κατά τη διάρκεια της θητείας μου στα αντιτορπιλικά του ένδοξου ΠΝ, εκτελούσα καθήκοντα δικαστικού, αν και δεν ήμουν νομικός. Ο λόγος που μου ανέθεταν αυτά τα καθήκοντα ήταν ότι ήμουν ο μοναδικός πτυχιούχος και στα δύο πλοία που υπηρέτησα. Θυμάμαι μια υπόθεση που χειρίστηκα και ερχόταν από το παρελθόν. Σε ένα ελληνικό πολεμικό πλοίο, κατά τη διάρκεια πρόσδεσης σε ιταλικό λιμάνι, κόπηκε ένας κάβος και έκοψε το πόδι ενός μονίμου υπαξιωματικού, που βρισκόταν στο πίσω κατάστρωμα όπως επιβαλλόταν. Ο κάβος κόπηκε γιατί ήταν φθαρμένος. Για το ατύχημα κατηγορήθηκε ο αξιωματικός που ήταν παρών στο ίδιο σημείο. Η δικογραφία έφτασε σε μένα γιατί ο συγκεκριμένος αξιωματικός υπηρετούσε πλέον στο ίδιο αντιτορπιλικό με μένα. Έκανα την προανάκριση, πήρα καταθέσεις από τους εμπλακέντες, αλλά και από άλλους ανώτερους αξιωματικούς. Στο "δια ταύτα" της δικογραφίας που υπέβαλα στο δικαστικό του Αρχηγείου του Στόλου, πρότεινα την αθώωση του παρόντος αξιωματικού στο συμβάν, με το σκεπτικό ότι με βάση Μόνιμη Διαταγή του Αρχηγού του ΓΕΝ, υπεύθυνος για την αντικατάσταση του υλικού ήταν ο ο ίδιος ο αρχηγός του ΓΕΝ. Και αφού η Διαταγή ήταν σε ισχύ, μόνον ο Αρχηγός μπορούσε να την αλλάξει, πρότεινα την ενοχή του Αρχηγού του ΓΕΝ. Μετά τη μελέτη της δικογραφίας από τον δικαστικό του Στόλου, η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο).

Από τις αναθυμιάσεις της δικαιοσύνης μυρίζει όλη η χώρα.

http://swell-swell.blogspot.gr/

Ρουμπάτης προς Βενιζέλο: “Καλή τύχη με τις όποιες δικαστικές σας υποθέσεις στο μέλλον”

Σφοδρή επίθεση στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ έκανε ο γνωστός δημοσιογράφος και πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Ρουμπάτης. Αφορμή στάθηκε τα όσα είπε ο κ. Βενιζέλος στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και τα υπονοούμενα που άφησε σε βάρος του κ. Ρουμπάτη.

“Προχθές σε έναν τηλεοπτικό σταθμο ένας παλιος δημοσιογράφος ο οποίος αναγκάστηκε να αποσυρθει λόγω της υπόθεσης Κοσκωτα είπε ότι ο κ. Βενιζέλος πήγε να το παιξει σκληρά με την τρόικα και κατέστρεψε τη χώρα”. Την ίδια ώρα διάφορα blog άρχισαν να διαρρέουν το όνομα του κ. Ρουμπάτη και να τον φωτογραφίζουν για τα όσα είπε ο κ. Βενιζέλος.

Ο κ. Ρουμπάτης έδωσε τη δική του απάντηση. Μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ αρχικά σχολίασε ότι “είναι άβολο ένας δημοσιογράφος να γίνεται αντικείμενο του ρεπορτάζ και όχι να κάνει το ρεπορτάζ” και στη συνέχεια υπογράμμισε ότι η κίνηση αυτή του κ. Βενιζέλου “φανερώνει την πολιτική του αμηχανία με μια χαμηλού επιπέδου προσωπική επίθεση”.

Ο κ. Ρουμπάτης αναφέρθηκε στην επίμαχη περίοδο Κοσκωτά. Όταν, όπως αποκάλυψε ο ίδιος γινόταν μια προσπάθεια την περίοδο του κ. Μητσοτάκη με εκβιαστικό τρόπο να πάει να καταθέσει εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν το έκανε όμως ποτέ. Και μάλιστα δικάστηκε και αθωώθηκε δύο φορές.

“Ο κ. Βενιζέλος είναι συνταγματολογος και έχει σημασια οτι χρησιμοποιεί υπονοούμενο να με σπιλώσει”, είπε ο κ. Ρουμπάτης και συμπλήρωσε ότι είναι “λυπηρό για τον κ. Βενιζέλο. Βρίσκεται σε μια ψυχολογική κατάσταση που δεν ξέρω τι είναι. Να ξέρει ότι όποιος πετάει λάσπη αυτή επιστρέφει. Του εύχομαι και οι όποιες υποθέσεις του με τη Δικαιοσύνη στο μέλλον την ίδια τύχη και έκβαση με τις δικές μου”.

Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι δεν φοβάται και δεν θα σταματήσει να ασκεί κριτική. “Αν ο κ. Βενιζέλος πιστεύει ότι θα με τρομάξει και ότι δεν θα ασκώ κριτικη είναι γελασμένος”, συμπλήρωσε.

Εκδηλώσεις μνήμης για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο

Πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Για το λόγο αυτό, έχουν προγραμματιστεί εκδηλώσεις μνήμης σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις.

Στις 11 το πρωί θα πραγματοποιηθεί μαθητικό συλλαλητήριο στα Προπύλαια, ενώ θα ακολουθήσει πορεία στη Βουλή, και στις 6 το απόγευμα έχει προγραμματιστεί στα Προπύλαια συγκέντρωση μνήμης και πορεία.

Ήδη από τις 10 το πρωί θα κλείσουν, με εντολή της ΕΛΑΣ, τρεις σταθμοί του μετρό (Σύνταγμα, Πανεπιστήμιο, Ευαγγελισμός), ενώ αλλαγές θα υπάρξουν και σε δρομολόγια λεωφορειακών γραμμών.

Παράλληλα, στη Θεσσαλονίκη στις 11 το πρωί θα συγκεντρωθούν στην Καμάρα μαθητές, ενώ στις 6 το απόγευμα, επίσης στην Καμάρα, έχει προγραμματιστεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας και πορεία, με τη συμμετοχή φοιτητικών συλλόγων, οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και αντιεξουσιαστές.

http://www.koutipandoras.gr/