Πέντε μικρές αλήθειες, ένα μεγάλο ψέμα Του Γιάννη Βαρουφάκη

του Γιάννη Βαρουφάκη

23η Φεβρουαρίου 2014

Ακούγοντας τους ηγέτες μας, στην ΕΕ και στην Αθήνα, να μιλούν για την ελληνική οικονομία, είναι εύκολο να παρασυρθεί κανείς (ιδίως αν δεν ζει στην Ελλάδα) στην πλάνη ότι έχει επέλθει η σταθεροποίηση και, όπου να ’ναι, έρχεται η πολυπόθητη ανάκαμψη. Κάθε μεγάλο ψέμα στηρίζεται, όπως έλεγε και ο πρώτος διδάξας, ο Γιόζεφ Γκέμπελς, σε πολλές μικρές αλήθειες. Σε μυθεύματα τα οποία όμως στον πυρήνα τους κρύβουν πραγματικά στοιχεία. Πέντε από αυτά τα μυθεύματα, τα οποία θεμελιώνουν το Μέγα Ψέμα των Ημερών, βασίζονται στα εξής σωστά στοιχεία:

(1) Η Ελλάδα έπαψε να αγοράζει από το εξωτερικό αγαθά και υπηρεσίες μεγαλύτερης αξίας από εκείνη των αγαθών και υπηρεσιών που πουλάει στο εξωτερικό (δηλαδή, η χώρα μετέτρεψε το έλλειμμα που είχε στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε πλεόνασμα).

(2) Όπου να ’ναι, το κράτος θα γίνει κι αυτό πλεονασματικό, δαπανώντας λιγότερα από τα φορολογικά του έσοδα, αν εξαιρέσουμε τις αποπληρωμές των δανείων του (δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα).

(3) Κάποια στιγμή «θα βγούμε στις αγορές» (δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο θα αρχίσει να δανείζεται και πάλι από τους ιδιώτες κι όχι πλέον αποκλειστικά από την τρόικα).

(4) Αν και θα υπάρξουν νέα τροϊκανά δάνεια, θα είναι πολύ μικρά σε σχέση με τα προηγούμενα.

(5) Η ευρωπαϊκή τραπεζική ενοποίηση φαίνεται να συμφωνείται, ίσως και επί ελληνικής προεδρίας.

Ας δούμε τώρα πως το καθένα από τα πιο πάνω πέντε δεδομένα (τα οποία δεν αμφισβητώ) στοιχειοθετούν το αντίθετο συμπέρασμα εκείνου που προσπαθούν να περάσουν Βρυξέλλες-Φραγκφούρτη-Βερολίνο-Αθήνα. Για την ακρίβεια, πρόκειται για πέντε δεδομένα που συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα βυθίζεται ακόμα πιο πολύ στο τέλμα της κρίσης. Ας τα πάρουμε ένα-ένα:

1. Πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες.

Πρωτόγνωρη επιτυχία ή επισφράγιση της ολοκληρωτικής κατάρρευσης;Αν το πλεόνασμα αυτό προερχόταν από αύξηση των εξαγωγών, που να αντανακλά έναν νέο δυναμισμό, επενδύσεις, προσλήψεις κλπ., θα ήταν θεόπεμπτο. Η πραγματικότητα όμως άλλα μαρτυρά. Το πλεόνασμα αυτό προέκυψε για έναν βασικά λόγο: Μείωση των εισαγωγών κατά 12%, από τα ήδη πολύ χαμηλά επίπεδα του 2012. Όσο για τις εξαγωγές, είναι στάσιμες σε σχέση με πέρσι και χαμηλότερες από το 2011!

Θα μου πείτε: Καλό δεν είναι να μειώνονται οι εισαγωγές; Καλό είναι να στρέφεται ο καταναλωτής από εισαγόμενα σε εγχώρια προϊόντα. Δεν συνέβη όμως αυτό. Απλώς ο καταναλωτής δεν καταναλώνει λόγω ανέχειας. Με απλά λόγια, το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αντανακλά την κατάρρευση της οικονομίας. Μόνο ανόητοι γιορτάζουν και χαίρονται με αυτό το δεδομένο, έτσι όπως προέκυψε.

Για να εμπεδώσουμε καλύτερα ότι πρόκειται για κάκιστο μαντάτο, αξίζει να σας θυμίσω ποια ήταν η τελευταία χρονιά που η Ελλάδα κατέγραψε πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών: Το 1943. Ουδέν σχόλιο περαιτέρω...

2. Το πρωτογενές πλεόνασμα οδηγεί τη χώρα στη σταθεροποίηση.

Βασικοί κανόνες οικονομικής καταδεικνύουν πως μια οικονομία που τελεί υπό ύφεση και στην οποία η τραπεζική πίστη έχει εξαφανιστεί απαιτεί από το κράτος να έχει πρωτογενές έλλειμμα, ώστε ο δημόσιος τομέας να υποστηρίζει τον ιδιωτικό με δημόσιες επενδύσεις, ωσότου ο τελευταίος ανακάμψει. Με το να ξεζουμίζει το κράτος τον ιδιωτικό τομέα (αυτό σημαίνει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα) εν μέσω κρίσης, ενισχύει την ύφεση.

Θα μου πείτε (πολύ σωστά): Δεδομένου όμως ότι το κράτος δεν έχει πρόσβαση σε πόρους (λόγω της συμμετοχής στην ευρωζώνη), δεν θα πρέπει να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του; Έτσι είναι. Δεν έχει επιλογή η κυβέρνηση των Αθηνών, αντιμέτωπη με μια αδυσώπητη τρόικα, από το να τον ισοσκελίσει και να προσπαθήσει να παράξει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Για ποιο λόγο όμως, δεδομένου ότι από αυτό το πλεόνασμα είναι αδύνατο να αποπληρώσει τα δάνειά του;

Ο λόγος που έχει σημασία να παραχθεί το πρωτογενές πλεόνασμα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, είναι για να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό χαρτί σε μια σκληρή κόντρα με την τρόικα – με την Αθήνα να στέλνει την τρόικα σπίτι της ωσότου αρχίσει η ουσιαστική διαπραγμάτευση για το βαθύ κούρεμα του χρέους και την αλλαγή του καθεστώτος που διέπουν τις τράπεζες. Όμως αυτό καθαυτό το πρωτογενές πλεόνασμα σε μια φθίνουσα οικονομία όχι μόνο δεν σταθεροποιεί την οικονομία, αλλά την στέλνει με μεγαλύτερη ταχύτητα προς τον βυθό.

3. Η έξοδος στις αγορές θα είναι επιτυχία και θα σηματοδοτήσει την ανάκαμψη.

Όσο το δημόσιο είναι πτωχευμένο, δεν πρέπει να δανειστεί ούτε μια δεκάρα! Από κανέναν! Η κυβέρνηση πρέπει να χρησιμοποιήσει το πρωτογενές πλεόνασμα ώστε να αντισταθεί σε κάθε πίεση για νέο δανεισμό ωσότου το δημόσιο χρέος καταστεί βιώσιμο – κάτι που απαιτεί κάποια μορφή βαθιού κουρέματος.

Η έξοδος στις αγορές σημαίνει νέο δανεισμό. Αν αυτό γίνει πριν το κούρεμα του χρέους και την άρση των υφεσιακών πολιτικών, ο νέος δανεισμός από τις αγορές θα πρέπει να σημάνει εθνικό πένθος – αντί για τυμπανοκρουσίες και γιορτές.

4. Το επόμενο μνημόνιο θα προβλέπει πολύ μικρό νέο δανεισμό, κάτι που επιβεβαιώνει ότι βρισκόμαστε στον δρόμο τον καλό.

Σε καμία περίπτωση. Το γερμανικό σχέδιο για το επόμενο μνημόνιο (το οποίο θα ονομάσουν, για λόγους μάρκετινγκ, κάπως αλλιώς) είναι να χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα από ιδιώτες (από τις αγορές ομολόγων) υπό την εγγύηση-απειλή της ΕΚΤ προς τους ιδιώτες ότι, αν τα επιτόκια ξεπεράσουν ένα συγκεκριμένο όριο (περί το 4% με 5%), η ΕΚΤ θα παρέμβει. Κάτι τέτοιο θα συνεχίσει το καταστροφικό έργο των πρώτων δύο μνημονίων.

Όπως έγραφα στο (3) πιο πάνω, δεν έχει σημασία από ποιον δανειζόμαστε (αγορές ή τρόικα), ούτε με πόσο επιτόκιο, εφόσον το χρέος μας παραμένει μη βιώσιμο, η οικονομία υφεσιακή και η τραπεζική πίστη ανύπαρκτη. Σκεφτείτε το διαφορετικά: Αν τα δανεικά του μνημονίου 2, τα 160 δισ. ευρώ, τα είχαμε δανειστεί από ιδιώτες (με τη διαμεσολάβηση της ΕΚΤ), θα είχε καμία διαφορά; Καμία απολύτως.

Αυτό που μετρά είναι η βιωσιμότητα του προγράμματος. Δυστυχώς, αν δεν διαπραγματευτούμε υπό την απειλή της μη συμμόρφωσης, το μνημόνιο 3 θα είναι το ίδιο παράλογο με τα μνημόνια 1 & 2. Κι ας χρηματοδοτηθεί από τις αγορές (υπό την υψηλή επίβλεψη της ΕΚΤ).

5. Η συμφωνία της τραπεζικής ευρωπαϊκής ενοποίησης θα σημάνει το τέλος του κινδύνου για τις καταθέσεις και θα θωρακίσει τις τράπεζες.

Το αντίθετο. Μια σωστή και πραγματική τραπεζική ενοποίηση θα ήταν ό,τι καλύτερο. Θα έκοβε τον ομφάλιο λώρο της αλληλεξάρτησης πτωχευμένων κρατών της ευρωζώνης και πτωχευμένων τραπεζών που λειτουργούν στην επικράτειά τους. Δυστυχώς, η λεγόμενη τραπεζική ενοποίηση που συμφώνησαν οι ηγέτες μας επιτυγχάνει ακριβώς το αντίθετο: Ενισχύει την εξάρτηση των πτωχευμένων τραπεζών από το πτωχευμένο κράτος. Ουσιαστικά πρόκειται για περαιτέρω εθνικοποίηση των τραπεζικών συστημάτων υπό κοινούς κανόνες για το τι θα γίνει σε περίπτωση τραπεζικών καταρρεύσεων.

Πιο συγκεκριμένα, έστω ότι (όπως αυτή την εβδομάδα στην Ελλάδα με τις ανακοινώσεις της Blackrock για Εθνική και Eurobank) οι ελεγκτές της ΕΚΤ βρίσκουν πως μια τράπεζα στην Ελλάδα έχει νέα μαύρη τρύπα, π.χ. 10 δισ. ευρώ. Τι προβλέπει το σύμφωνο της δήθεν τραπεζικής ευρωπαϊκής ενοποίησης; Εν πολλοίς, προβλέπει εφαρμογή του κυπριακού μοντέλου: Το ελληνικό δημόσιο θα κληθεί να καλύψει τη μαύρη τρύπα.

Αν δεν έχει (που δεν θα έχει), θα πρέπει να συνεισφέρει περί τα 2 δισ. στην εν λόγω τράπεζα (αφού τα δανειστεί από την Ευρώπη) και, κατόπιν, τα υπόλοιπα 18 δισ. θα βρεθούν από τον αφανισμό των μικρομετόχων της τράπεζας και, κατόπιν, το κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100 χιλιάδων. Πιστεύεις, αγαπητέ αναγνώστη, ότι πρόκειται για μια συμφωνία που βοηθά στο ξεπέρασμα της τραπεζικής κρίσης της χώρας; Μια συμφωνία που ο κ. Στουρνάρας πρέπει να υπερψηφίσει στο πλαίσιο της ΕΕ; Ή είναι μια συμφωνία-κόλαφος που θα βαθύνει την κρίση και την ανασφάλεια των καταθετών της περιφέρειας;

http://www.koutipandoras.gr/

Το κρυφό σχέδιο του ΔΝΤ: Ομαδικές απολύσεις και 36μηνα συμβόλαια χωρίς αποζημιώσεις.

Σχέδιο για αλλαγές στα όρια των απολύσεων με δούρειο ίππο τις ομαδικές, για τις οποίες δεν θα απαιτείται η έγκριση του εκάστοτε υπουργού Εργασίας, κρύβεται πίσω από τις πιέσεις της τρόικας και κυρίως πίσω από την επιμονή που δείχνει η πλευρά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να κλείσει "εδώ και τώρα" το επίμαχο ζήτημα με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Στο τραπέζι των συζητήσεων και σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων έχουν...

ανοίξει εκ νέου το θέμα των αλλαγών στον κατώτατο μισθό, αλλά και της εκπροσώπησης των εργαζομένων στην κήρυξη των απεργιών, ενώ στην εργασιακή ατζέντα έρχεται να προστεθεί και μια νομοθετική ρύθμιση που ανοίγει την πόρτα για απασχόληση με συμβόλαια αντί συμβάσεων εργασίας χωρίς κανέναν περιορισμό.

Με όπλο τις ομαδικές απολύσεις, η τρόικα και κυρίως το ΔΝΤ επιδιώκουν να φέρουν στη διαπραγμάτευση το σύνολο σχεδόν της εργασιακής ατζέντας που είναι σε εκκρεμότητα.

Πηγή:  news247.gr

Η Κριμαία ανήκει στη Ρωσία.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα η υπόθεση της Κριμαίας. Επέστρεψε στη Ρωσία. Το γεγονός ότι αυτό θέλουν τα περίπου δύο εκατομμύρια κάτοικοί της κατά συντριπτική πλειοψηφία, επέτρεψε να είναι εντελώς αναίμακτη η χωρίς τυμπανοκρουσίες επέμβαση του ρωσικού στρατού. Διασφαλίστηκαν έτσι το ειρηνικό πέρασμα της εξουσίας στα χέρια της ρωσικής πλειοψηφίας και το ξεκαθάρισμα...

των κέντρων εξουσίας της Κριμαίας από τους εκπροσώπους της ουκρανικής κυβέρνησης.

Το δημοψήφισμα που θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή, 16 Μαρτίου, θα επισφραγίσει την επιστροφή της Κριμαίας στη Ρωσία ύστερα από σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα που βρέθηκε στην ανεξάρτητη Ουκρανία, από το 1991, εξαιτίας μιας ανόητης εσωτερικής διοικητικής πράξης του Χρουστσόφ το 1954, στο πλαίσιο της Ενιαίας Σοβιετικής Ενωσης.

Το πραξικόπημα στο Κίεβο από ακροδεξιές και φιλοναζιστικές συμμορίες με την ανοιχτή υποστήριξη των Αμερικανών και των Γερμανών κατέλυσε κάθε έννοια νομιμότητας στην Ουκρανία. Ετσι, δεν έμενε άλλη επιλογή στον Πούτιν παρά να παραβιάσει και αυτός τη διεθνή νομιμότητα.

Αναμφίβολα παράνομη η χωρίς αντίσταση ανάπτυξη ρωσικών στρατευμάτων στο έδαφος της Κριμαίας. Παραβιάζει θεμελιώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου. Θα ήταν όμως πολιτικός εγκληματίας κατά της Ρωσίας ο Πούτιν αν παρέδιδε σε μερικές χιλιάδες ακροδεξιούς συμμορίτες που κατέλαβαν ανοιχτά πραξικοπηματικά την εξουσία στο Κίεβο... δέκα σχεδόν εκατομμύρια Ρώσους που ζουν στην Ουκρανία! Χώρια που θα παρέδιδε στους φιλοναζιστές πραξικοπηματίες τον ναύσταθμο του επιτελείου του ρωσικού πολεμικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας και κατ' επέκταση της Μεσογείου! Κανένας ηγέτης άξιος της θέσης του δεν υπήρχε περίπτωση να δράσει διαφορετικά.

Αιμοσταγείς δολοφόνοι είναι οι νέοι ηγέτες του Κιέβου. Συγκλονίστηκε όλη η Ευρώπη όταν δημοσιοποιήθηκε η υποκλαπείσα τηλεφωνική επικοινωνία του Εσθονού υπουργού Εξωτερικών με την υπεύθυνη της διπλωματίας της ΕΕ Κάθριν Αστον. Ανατρίχιασε ο κόσμος όταν ο γερμανόφιλος Εσθονός υπουργός ομολόγησε ότι οι ελεύθεροι σκοπευτές που δολοφόνησαν εν ψυχρώ πάνω από πενήντα ακροδεξιούς διαδηλωτές στην κεντρική πλατεία του Κιέβου δεν ήταν άνθρωποι του παράνομα ανατραπέντος προέδρου της Ουκρανίας Γιανουκόβιτς, αλλά των... ακροδεξιών πραξικοπηματιών που σκότωσαν αδίστακτα τους ομοϊδεάτες τους για να αρπάξουν την εξουσία!

Προκαλεί σοκ η διαπίστωση του Εσθονού υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος σημειωτέον επιβεβαίωσε προς τιμήν του την αυθεντικότητα και τη γνησιότητα της συνομιλίας. «Αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι πίσω από τους ελεύθερους σκοπευτές δεν βρισκόταν ο Γιανουκόβιτς, αλλά κάποιος από τον νέο (κυβερνητικό) συνασπισμό!» λέει επί λέξει. «Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός πως η νέα κυβέρνηση δεν θέλει να ερευνήσει τι ακριβώς έγινε. Ετσι προκαλείται ακόμη μεγαλύτερη υποψία ότι πίσω από τους ελεύθερους σκοπευτές κρύβεται κάποιος από τη νέα κυβέρνηση!» προσθέτει.

Οι ΗΠΑ στηρίζουν αυτούς τους εγκληματίες στην Ουκρανία! Ζητούν για χάρη αυτών των ακροδεξιών αποβρασμάτων να επιβληθούν κυρώσεις στη Ρωσία επειδή δεν άφησε δέκα εκατομμύρια Ρώσους στα νύχια τους! Αρκεί στους Αμερικανούς ότι έβαλαν ένα τυφλό όργανό τους πρωθυπουργό της Ουκρανίας. Μάθημα για όσους έχουν αυταπάτες για την πολιτική των ΗΠΑ.

Πηγή:  ethnos.gr

Διάλυση της Ευρωζώνης προτείνει το ΔΝΤ.!

Από την αρχή αυτής της κρίσης, ήδη από τις αρχές του 2010, πολλοί που αντιληφθήκαμε αμέσως που θα οδηγήσουν τα πράγματα υποστηρίξαμε ότι η ΕΕ έχει μπροστά της δύο δρόμους. Είτε θα γίνει κανονική ομοσπονδία, είτε θα πρέπει να διαλύσει την Ευρωζώνη και να επανέλθει η προτέρα  κατάσταση της ΕΕ. Δηλαδή μια οικονομική ένωση ανεξάρτητων και κυρίαρχων κρατών με τα δικά τους νομίσματα.

Όσοι λοιπόν υποστηρίζαμε ότι η ΕΕ πρέπει να επιλέξει αναγκαστικά μεταξύ...

αυτών των δύο δρόμων, κατηγορηθήκαμε από τους μνημονιακούς, οι οποίοι κάνουν πλύση εγκεφάλου ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι η υπάρχουσα Ευρωζώνη. Φυσικά, ποτέ η Ευρώπη με τις τόσες εθνικές διαφορές, που έχει αλληλοσφαχτεί σε δύο παγκόσμιους πολέμους, με μια εθνικιστική Γερμανία στην καρδιά της και στην οποία ο Βορράς μισεί το Νότο, δεν θα μπορέσει να γίνει ομοσπονδία. Αυτό φυσικά το γνωρίζουν πολύ καλά και οι μνημονιακοί, γι' αυτό και τους βολεύει η υπάρχουσα κατάσταση εκμετάλλευσης του λαού. Όμως έρχεται τώρα το ίδιο το ΔΝΤ και λέει δημόσια ακριβώς τα ίδια.

«Η Ευρωζώνη βρίσκεται στα μαύρα της τα χάλια». Έτσι αρχίζει πολυσέλιδο αφιέρωμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το μέλλον της Ευρωζώνης, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι: O πρώτος είναι να μετεξελιχθεί η Ευρωζώνη γρήγορα σε ομοσπονδιακό κράτος με νόμισμα το ευρώ και ο δεύτερος είναι να παραμείνει η Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά χωρίς το ευρώ, δηλαδή να διαλυθεί η Ευρωζώνη.

Γιατί όμως, διατηρείται ακόμα η καταστροφική Ευρωζώνη, αφού οι πάντες γνωρίζουν την αλήθεια; Απλά γιατί μέσω της Ευρωζώνης οι άπληστες Ευρωπαϊκές ελίτ (με ηγέτιδα την Γερμανική ελίτ) εξουσιάζουν τους λαούς της Ευρώπης και πλουτίζουν από την εξαθλίωση των ευρωπαϊκών λαών.

Θέλουμε τη ζωή μας πίσω.

Ολόκληρη η χώρα μας έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο στρατόπεδο καταπίεσης, φορολογικής τρομοκρατίας, οικονομικής εξαθλίωσης και αφαίρεσης περιουσιών που αποκτήθηκαν με κόπους και δάκρυα. Οι κοινωνικές ομάδες σπρώχνονται από το σύστημα, σε έναν εξοντωτικό αγώνα αλληλοεξουδετέρωσης και απεχθούς κοινωνικού αυτοματισμού. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ έχουν μετατραπεί σε ένα τεράστιο πλυντήριο συνειδήσεων. Οι πολίτες ταπεινώνονται, μειώνονται κοινωνικά και παραμερίζονται.

Η κοινωνική αδικία θεριεύει. Οι ισχυροί γίνονται ισχυρότεροι και οι νικημένοι σπρώχνονται...

στην απόγνωση και στην αυτοκτονία. Φωτεινά επιστημονικά πνεύματα παραγκωνίζονται και οι προτάσεις τους δεν εισακούονται από κανέναν. Περνούν πλουσιοπάροχα μόνο οι υποτακτικοί κρατικοδίαιτοι πνευματικοί «ταγοί» με πολλαπλές θέσεις ο καθένας. Η ανασφάλεια βασιλεύει. Οι εργαζόμενοι εξαθλιώνονται. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικροεπιχειρηματίες στοχοποιούνται ως φοροκλέφτες, για να προκληθεί κοινωνικός κανιβαλισμός εναντίον τους. Επιστήμονες σπρώχνονται στο περιθώριο και στη φτώχεια και όσοι μπορούν φεύγουν στο εξωτερικό. Εκπληκτικά ταλέντα παραγκωνίζονται. Απολυμένοι από τις δουλειές τους εγκαταλείπονται. Μικρομεσαίοι επιχειρηματίες πτωχεύουν και παρασύρουν στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Δημόσιοι υπάλληλοι θα περάσουν από τις κομματικές κρησάρες και τα κομματικά ρουσφέτια σωτηρίας της εργασίας τους. Άνθρωποι μπαίνουν στις ουρές για σισίτια. 

Με διαδοχικά σοκ καλλιεργείται η αίσθηση της κοινωνικής κατωτερότητας και της κοινωνικής ανημποριάς. Καλλιεργείται η κοινωνική ισοπέδωση, η ανίκανη κοινωνία του καναπέ. Είναι λοιπόν ή όχι αυτό ένα τεράστιο στρατόπεδο καταπίεσης, εξαναγκασμού και τρομοκρατίας;

Μας αφήνουν μόνο δύο ελευθερίες που μας δίνουν την ψευδαίσθηση της «δημοκρατίας». Την ελευθερία να επιλέγουμε κανάλια στην τηλεόραση και την ελευθερία να επιλέγουμε έναν από τους προτεινόμενους από το σύστημα διοικητές του στρατοπέδου. Φυσικά ελευθερία να αποφασίσουμε εμείς οι πολίτες για κάτι με λαϊκή πρωτοβουλία ούτε λόγος. Τη δυνατότητα να αποφασίσουμε με κάποιο δημοψήφισμα για τις συνθήκες του στρατοπέδου ή να βγούμε από αυτό, δεν το συζητάμε. Ακόμα και το ΠΔ για την ενεργοποίηση των τοπικών δημοψηφισμάτων που προβλέπει το σχέδιο «Καλλικράτης» δεν εκδίδεται από τον ΠτΔ. Οι ίδιοι οι πνευματικοί «ταγοί» του στρατοπέδου εξαπολύουν μέσα από τα ΜΜΕ του καθεστώτος την κατηγορία ότι ο λαός είναι ανίκανος να κρίνει ποιο είναι το καλό του.

Η μόνη λύση που μας μένει, πέρα από τα καθεστωτικά «ποτάμια» και τις συστημικές «ελιές», είναι η ανάπτυξη από τη βάση, ενός γνήσιου πολιτικού κινήματος απαλλαγής το οποίο θα καλέσει την κοινωνία σε ένα πολιτικό αγώνα ανατροπής του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος (που μας έφερε στο σημερινό κατάντημα) και εγκαθίδρυσης πραγματικής δημοκρατίας στη χώρα μας, από την ίδια την κοινωνία. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να απαλλαγούμε από τους ντόπιους και εξωτερικούς δυνάστες - νταβατζήδες, παίρνοντας τη χώρα και τη ζωή μας πίσω. Αργά ή γρήγορα, αναγκαστικά αυτό θα γίνει. Μακάρι να γίνει το ταχύτερο, πριν τα χάσουμε όλα. Όταν αρχίσουν να μας πετούν έξω από τα σπίτια μας θα είναι ήδη πολύ αργά.

Πέτρος Χασάπης

Ιδού ο νόμος που νομιμοποιεί την παρανομία

Καθυστερημένα μεν, αλλά συμπαθάτε μας, το διαβάσαμε μόλις προχθές. Στον φαινομενικά «αθώο» νόμο 4183/2013, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Α’ 186, 11/9/2013, Κύρωση της Σύμβασης Παραχώρησης του αποκλειστικού δικαιώματος παραγωγής, λειτουργίας, κυκλοφορίας, προβολής και διαχείρισης των Κρατικών Λαχείων και άλλες διατάξεις) όλα φαίνονται όμορφα και αγγελικά ψηφισμένα από τους εθνοσωτήρες της Βουλής.

ΟΜΩΣ,  όποιος έχει υπομονή και διαβάζοντας φτάσει στις «άλλες διατάξεις», τότε θα κυριευθεί από πανικό, αηδία αλλά και αγανάκτηση.

Ειδικώτερα, στο άρθρο 8 προβλέπεται ότι : «3. Συμβάσεις ανάθεσης δημόσιων έργων και υπηρεσιών, που συνάπτονται συνεπεία διεθνούς ανοικτού διαγωνισμού  και αφορούν τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, θεωρούνται ότι συνάπτονται νόμιμα ακόμη και όταν ο έλεγχος νομιμότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποβαίνει αρνητικός: α) για τηνυπέρβαση του ύψους του προϋπολογισθέντος
τιμήματος και αοριστία της σύμβασης, εφόσον οι εργασίες που θα παρασχεθούν και με τις οποίες θα υλοποιηθεί το έργο σύμφωνα με τις διαγωνιστικές προδιαγραφές δεν υπερβαίνουν σε αξία το προϋπολογισθέν τίμημα, β) για μη παράθεση συγκριτικών στοιχείων που βεβαιώνουν το συμφέρον της προσφοράς του αναδόχου και γ) για μη ταύτιση του σχεδίου της σύμβασης, που περιλαμβανόταν στην προκήρυξη, με το υποβληθέν για έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο, εφόσον κατά την αιτιολογημένη γνώμη της αναθέτουσας αρχής, δεν επέρχεται βλάβη για το δημόσιο συμφέρον. Η παρούσα διάταξη είναι ειδική και κατισχύει κάθε αντίθετης. Ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και εφαρμόζεται και σε σχέδια συμβάσεων που έχουν ελεγχθεί από το 2012, έως και τη δημοσίευσή της.»

Με λίγα λόγια ψήφισαν έναν νόμο που προβλέπει ότι ακόμα και αν το Ελεγκτικό Συνέδριο κρίνει ότι υπάρχουν παρανομίες  στις συμβάσεις τηςναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, εμείς στην συγκυβέρνηση, για να καλύψουμε τις λαμογιές και τις απάτες που έχουν γίνει από το 2012, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ότι είναι όλα νόμιμα και καλώς καμωμένα.

Ποιοι κρύβονται πίσω από τις συμβάσεις των υποβρυχίων και της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας είναι γνωστό τοις πάσι.

Μένει να δούμε τώρα εάν οι Έλληνες ψηφοφόροι θα ψηφίσουν ξανά τους απατεώνες, αλλά και εκείνους που ψήφισαν τον νόμο για να τους απαλλάξουν από τις ευθύνες τους και να τους βγάλουν λάδι.

Και το κερασάκι στην τούρτα βρίσκεται στο άρθρο εννέα όπου προβλέπεται ότι η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από την ψήφισή του, και όχι από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ενώ στο ακριβώς προηγούμενο άρθρο αναφέρεται ότι "ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως"

Τέτοια βιασύνη, τέτοια ασχετοσύνη, τέτοια τσαπατσουλιά, τέτοια πρεμούρα, τέτοιο χάλι, τέτοια ξεφτίλα…

Παύλος Καμ.

http://filotimia.blogspot.gr/

Ο επιθανάτιος πολιτικός ρόγχος του ΠΑΣΟΚ

Το Κόμμα δεν μπορούν να το σώσουν ούτε οι «μαφιόζικοι πολιτικοί εκβιασμοί», ούτε οι μεταμορφώσεις τύπου «Ελιάς»- απλώς έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο

Του

Δ. Νικολακόπουλου

Ο ωμός εκβιασμός του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Βενιζέλου προς τον πρώην πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου, μετά την άρνηση του τελευταίου να παρευρεθεί στη συνδιάσκεψη για την «Ελιά» με το σκεπτικό ότι οδηγεί στην «αυτοκατάργηση» του Κόμματος δεν αντανακλά μόνον τις προσωπική πολιτική «βεντέτα» των δύο αντρών, αλλά αποκαλύπτει και μία ωμή πραγματικότητα: Ότι η κυβερνητική πλειοψηφία στηρίζεται πλέον σε μία κλωστή που είναι αμφίβολο αν θα αντέξει και δεν θα σπάσει ακόμη και ως τις ευρωεκλογές.

«Είναι προς το συμφέρον το δικό σου και των πεπραγμένων των κυβερνήσεών σου να πάει καλά αυτή η κυβέρνηση», φέρεται να είπε προς τον κ. Παπανδρέου ο κ. Βενιζέλος, επιχειρώντας να τον καταστήσει πολιτικό όμηρο στις επιλογές της νυν ηγεσία του Κόμματος, ανασύροντας – για μία ακόμη φορά-, το χαρτί των πεπραγμένων της κυβέρνησης του πρώην Πρωθυπουργού.

Η  ενέργεια αυτή, που παραπέμπει σε «μαφιόζικη τακτική» και αποτελεί κτύπημα «κάτω από τη ζώνη», δεν εκφράζει, τη θέληση της νυν ηγεσίας του Κόμματος να αποκαταστήσει την «ιστορική αλήθεια» γύρω από τις ευθύνες των πολιτικών προσώπων που έσυραν τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη βύθισαν στο ζόφο του Μνημονίου. Είναι σαφής ομολογία πολιτικής σύγχυσης του νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος σαν τον ναυαγό που έχει εξαντληθεί και βλέπει το αναπόφευκτο τέλος του, θέλει να συμπαρασύρει στο βυθό ακόμα και όσους προστρέχουν για να τον βοηθήσουν να επιπλεύσει.

Στην περίπτωσή μας, βεβαίως, ο κ. Παπανδρέου απ΄ ό,τι φαίνεται δεν είναι καμία διάθεση να  τείνει χείρα βοηθείας στον κ. Βενιζέλο, αλλά περιορίζεται στο ρόλο του ψυχρού θεατή, αν και πολύ θα ήθελε να τον σπρώξει να πάει πιο γρήγορα στον πάτο. Ο κίνδυνος, όμως, ο κ. Βενιζέλος να συμπαρασύρει στην κατρακύλα του και τον «συνεταίρο» του κ. Αντώνη Σαμαρά είναι εμφανής. Για να μιλήσουμε, όμως, με πολιτικούς όρους:

Πρώτον, οι ευρωεκλογές αναμένεται να αναδείξουν πρώτο κόμμα το ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που επιβεβαιώνεται από όλες σχεδόν – ακόμη και τις «μαγειρεμένες» -, δημοσκοπήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μ΄ άλλα λόγια, σέρνεται εκών άκων να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, κάτι που θα πρέπει, εκτός των άλλων,  να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους στην Κουμουνδούρου.

Η κυβερνητική προπαγάνδα περί «πρωτογενούς πλεονάσματος», «αναπτυξιακής τροχιάς της χώρας», «τέλος των μνημονίων», δεν βρίσκει, αλλά ούτε και μπορεί να βρει έδαφος σε μία κοινωνία που οδηγήθηκε στο «μνημονιακό μεσαίωνα», βυθίσθηκε σε μία άνευ προηγουμένου – με εξαίρεση τη Κατοχή-, ανθρωπιστική κρίση, κατέστη υποτελής σε ξένα μονοπωλιακά συμφέροντα, υπέστη  καταρράκωση των δημοκρατικών θεσμών και δικαιωμάτων και, το κυριότερο, σβήνει μέσα στην ανυποληψία και τον εξευτελισμό.

Η «χείρα βοηθείας» την οποία επιζητεί ο κ. Σαμαράς από την Άνγκελα Μέρκελ, από την οποία προσπαθεί να αποσπάσει μία δήλωση «αναγνώρισης των επιτευγμάτων  του ελληνικού λαού στο πρόγραμμα προσαρμογής» και «γρήγορης εξόδου από τα μνημόνια», η οποία μάλιστα, σύμφωνα με το σενάριο του Μαξίμου, θα επισφραγιστεί και με την μία νέα επίσκεψή της στην Ελλάδα τις παραμονές των ευρωεκλογών, μοιάζουν με τις χάντρες που μοίραζαν οι Ισπανοί κατακτητές στους ιθαγενείς ή και οι Αμερικάνοι επικυρίαρχοι στους λαούς της Ευρώπης μετά τον πόλεμο. Δεν πρόκειται, ως εκ τούτου, να αντιστρέψουν το πολιτικό κλίμα και να δώσουν «πόντους» στους κυβερνητικούς συνεταίρους. Η ΝΔ,  μ΄ άλλα λόγια, την επομένη των ευρωεκλογών, θα είναι δεύτερο κόμμα και, επιπλέον, θα έχει χάσει τη δεδηλωμένη, κάτι που καθιστά επισφαλή την περαιτέρω παραμονή της στην κυβερνητική εξουσία.

Δεύτερον, η απώλεια της δεδηλωμένης θα καταστεί ακόμη πιο εμφανής στην περίπτωση κατά την οποία ο ένας από τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον θα μειώσει δραματικά την εκλογική του δύναμη σε σύγκριση με τις προηγούμενες εθνικές εκλογές, αλλά δεν κατορθώσει να εκλέγει ούτε έναν ευρωβουλευτή, αφού απαιτείται ποσοστό πάνω από 4%.

Οι διαρροές των ψηφοφόρων του Κόμματος ακόμη και προς το νεότευκτο Ποτάμι του κ. Σταύρου Θεοδωράκη, όπως καταδεικνύουν τουλάχιστον οι δημοσκοπήσεις, είναι μεγάλες, γεγονός που καταδεικνύει ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελεί πλέον κόμμα προς εξαφάνιση- μία διαδικασία που δεν μπορεί να αντιστραφεί με μεταμφιέσεις τύπου «Ελιάς». Η διεύρυνση των διαλυτικών τάσεων στο εσωτερικό του Κόμματος που ακόμη και σήμερα είναι έντονες, εκτιμάται ότι θα προσλάβουν μορφή χιονοστιβάδας, απειλώντας ευθέως, εκτός των άλλων, και την κυβερνητική συνοχή,

Τρίτον, το ότι το  κόμμα του κ. Σταύρου Θεοδωράκη «διεμβολίζει» δημοσκοπικά το ΠΑΣΟΚ, δεν σημαίνει ότι μπορεί να αναδειχτεί αυτόματα και σε ρυθμιστή της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα, κάτι στο οποίο προσδοκούν και επενδύουν τα εκδοτικά συγκροτήματα τα οποία του παρέχουν αφειδώς στήριξη, μήπως και κατορθώσουν να  εκφράσουν πολιτικά το λεγόμενο «μεσαίο χώρο».

Η προσέγγιση αυτή δεν είναι μόνον βλακώδης, σε μία εποχή κατά την οποία το μνημόνιο έχει συντρίψει το «μεσαίο κοινωνικό χώρο», αλλά και ανιστόρητη. Ο κατακερματισμός της πολιτικής ζωής ή η «ιταλοποίηση» του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας, παρά τους ευσεβείς πόθους και τις ομολογουμένως φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν στα μεταπολιτευτικά χρόνια, δεν απέδωσαν καρπούς. Ούτε και σήμερα αποδίδουν, όπως έδειξε το πείραμα των «58», που ξεκίνησε ως ένα πολιτικό μόρφωμα που δεν πατάει σε «κοινωνική βάση».

Συμπέρασμα: Ο δικομματισμός στην Ελλάδα, λόγω της λειτουργίας του κράτους, της κοινωνικοοικονομικής διάρθρωσης της χώρας,  αλλά και των εκλογικών συστημάτων, είναι πολύ ισχυρός. Κάποτε το ΠΑΣΟΚ, όταν η Αριστερά ήταν προδομένη, αιμορραγούσα από τις ανοικτές πληγές του εμφυλίου και κατακερματισμένη, κατόρθωσε να αναδειχθεί στον έναν πόλο. Σήμερα έχει μετατοπιστεί στο περιθώριο της ιστορίας, από το οποίο δεν μπορεί να ανασυρθεί, παρά τους εκβιασμούς και τις κραυγές του κ. Βενιζέλου, που απλώς επιβεβαιώνουν το «κύκνειο πολιτικό άσμα» του. Μόνον που δεν είναι «κύκνειο άσμα» στην περίπτωση του Βενιζέλου, γιατί ο κύκνος, παρότι πεθαίνει συνεχίζει να τραγουδάει όμορφα, σε αντίθεση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που δεν βγάζει παρά επιθανάτιες πολιτικές κραυγές.

http://www.hitandrun.gr/

Στο κίνημα «δεν πληρώνω» ο Σαμαράς: Απλήρωτοι λογαριασμοί στην Κεφαλονιά

Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος

Ας ξεκινήσουμε από το πιο απλό, πριν μακρηγορήσουμε στη συνέχεια. Απορία. Πραγματική απορία. Ποιος φεύγει από το σπίτι του για επαγγελματικό ταξίδι, αποστολή, όπως θέλετε πείτε το, και δεν έχει κανονίσει τα λεφτά που θα πάρει μαζί του και τουλάχιστον τα βασικά περί διαμονής εκεί που θα πάει; Ποιος βγαίνει από το σπίτι του, πιστεύοντας ότι μπορεί να φεσώνει όλο τον κόσμο; Σκέφτομαι κάποιον πανίσχυρο μονάρχη. Έναν βασιλιά ίσως; Αυτοκράτορα; Έναν θεό επί της γης. Που του οφείλουμε το «ευχαριστώ» για την ίδια μας την ύπαρξη; Ε, μαζί μ’ αυτούς κι ο Αντώνης Σαμαράς. Ο ένας και μοναδικός αυτοκράτορας επί της ελληνικής γης!

Θυμάστε αμέσως μετά το σεισμό της Κεφαλονιάς, πώς τα μίντια μας παρουσίασαν ως χολιγουντιανή παραγωγή την προσπάθεια του πρωθυπουργού να βρεθεί κοντά στους πληγέντες; Θυμάστε που ο πρωθυπουργός ανέλαβε προσωπικά τη βοήθεια προς τους σεισμόπληκτους; Θυμάστε που με «εντολή Σαμαρά» μαζεύτηκε στην Κεφαλονιά το μισό υπουργικό συμβούλιο; Ε, τελικά απλώς πήραν το αεροπλάνο και πήγαν στην Κεφαλονιά…

Ο βασικός σκοπός της αποστολής, να γίνουν τα απαραίτητα για τη δημοφιλία του πρωθυπουργού ρεπορτάζ, επετεύχθη. Όμως τα νεοφιλελεύθερα τζιμάνια της κουστωδίας ξέχασαν μια λεπτομέρεια: δεν πλήρωσαν το ξενοδοχείο που διέμεινε η αποστολή. Γιατί; Γιατί έτσι! Γιατί οι αυτοκράτορες δεν πληρώνουν. Γιατί οι αυτοκράτορες δεν χρειάζεται καν να δώσουν λογαριασμό γιατί δεν πληρώνουν. Οι τύποι απλώς δεν πλήρωσαν.

Όμως, ο ξενοδόχος είχε άλλη άποψη. Δεν σκέφτηκε την τιμή που του ‘κανε ολόκληρος πρωθυπουργός με την αυλή του να διαμείνει στο ξενοδοχείο του. Και πήγε στο Δήμο να ζητήσει τα χρήματά του. Το τσίμπησαν το θέμα και οι άλλοι αχάριστοι, από το Δημοτικό Συμβούλιο, που κι αυτοί δεν σκέφτηκαν ότι ήταν τιμή για τον τόπο τους να αλλάξει το πρόγραμμά του κοτζάμ πρωθυπουργός μόνο και μόνο για να τους τιμήσει με την παρουσία του, και έβαλαν ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ήταν τέτοιες οι αντιδράσεις, που ο Σ. Κεδίκογλου αναγκάστηκε να διαψεύσει τα πάντα και να πει, φυσικά, ότι επρόκειτο να πληρώσει το κράτος. Αλλά δεν πλήρωσε. Ούτε είπε πότε θα πληρώσει. Απλώς δεν πλήρωσε. Δεν πληρώνουν είπαμε οι αυτοκράτορες. Όπως δεν πληρώνουν ούτε κι οι νταβατζήδες.

Δεν γνωρίζω τι θα γίνει σε αυτόν τον έρμο τόπο, δεν γνωρίζω πόσα μνημόνια θα έρθουν ακόμη, αλλά όσο το κράτος είναι ο μεγαλύτερος παράνομος, προκοπή δεν μπορεί να υπάρξει. Η ιστορία της Κεφαλονιάς είναι εξόχως διδακτική. Με τον ίδιο τρόπο, σε μια σαφώς μεγαλύτερη κλίμακα, επιτυγχάνει το ελληνικό κράτος πρωτογενές πλεόνασμα, για να επαίρεται ο Στουρνάρας. Χωρίς να εξοφλεί τις υποχρεώσεις του. Γιατί απλώς μπορεί να το κάνει.

Ένα κράτος που, διά στόματος της κυβέρνησης, από τη μία μας λέει ότι όλοι οι πολίτες είμαστε διεφθαρμένοι και περίπου ότι φταίει το… DNA μας για τα κακά που μας έχουν βρει, κι από την άλλη διαπράττει ένα σωρό παρανομίες. Ένα κράτος-μπαταχτσής, που αργεί για χρόνια να δώσει εφάπαξ και συντάξεις, που καθυστερεί να πληρώσει τους ασφαλισμένους του, που δεν καταβάλλει ή καθυστερεί τον ΦΠΑ στους επαγγελματίες, που δεν συμψηφίζει χρέη, που δεν πληρώνει τόκους υπερημερίας, που επιβάλλει αναδρομικά φόρους και χαράτσια, που μας τα παίρνει ακόμη κι από τους προσωπικούς μας λογαριασμούς …

Γι’ αυτό μερικές φορές είναι να απορείς με τη συνθηματολογία της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντί τους. Διότι την ώρα που ο πολίτης βλέπει πως το κράτος, που υποτίθεται ότι σκοπό έχει να προασπίσει τα συμφέροντα και την περιουσία του, μέσω της διακυβέρνησης του Σαμαρά και των συν αυτώ, έχει μετατραπεί σε πραγματικό εχθρό για την επιβίωσή του, δεν θέλει να ακούει τον Τσίπρα να λέει ότι «δεν είμαστε οι μπαταχτσήδες της Ευρώπης». Θέλει να τον ακούσει να λέει ότι δεν θα είμαστε μπαταχτσήδες πρωτίστως με τους πολίτες μας. Ότι θα δημιουργήσουμε ένα κράτος που δεν θα παρανομεί. Ότι θα σταματήσουμε το νταβατζιλίκι της Αυτοκρατορίας τους. Ότι δεν θα έχουμε πια νταβατζήδες σε αυτή τη χώρα. Την ίδια στιγμή ο Σαμαράς και η κυβέρνηση του συνεχίζει και ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία.

Επιστολή σοκ των απλήρωτων του ΠΑΣΟΚ στον Σουλτς

Αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, δηλαδή την πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεων που δικαιούνται, είναι οι απλήρωτοι εδώ και μήνες εργαζόμενοι του ΠΑΣΟΚ. 

Αντιδρώντας στις προκλητικές προτάσεις της διοίκησης του κόμματος για εξόφλησή τους με το 20% των οφειλούεμνων, αποστέλουν ενημερωτική επιστολή στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στις ευρωεκλογές Μάρτιν Σουλτς με την οποία καταγγέλλουν τις πρακτικές της ηγεσίας απέναντί τους.

Αφορμή για την επιστολή αυτή στάθηκε η νέα πρόκληση της διοίκησης του ΠΑΣΟΚ, καθώς διαπιστώθηκε ότι το κόμμα έκοψε τα ένσημα σε όσους έχουν κάνει επίσχεση εργασίας, ενέργεια που οι απλήρωτοι θεωρούν εκβιαστική και παράνομη. Το κόμμα απέστειλε στο ΙΚΑ τις καταστάσεις ΑΠΔ για την αναγγελία των ενσήμων χωρίς όμως τα ονόματά τους. Ήδη ήρθαν σε επαφή με τον ΟΑΕΔ, όπου πληροφορήθηκαν πως πρόκειται για παράνομη ενέργεια του εργοδότη και γι΄ αυτό μεθοδεύουν ήδη τη νομική τους αντίδραση. 

Οι απλήρωτοι αν και αρχικά είχαν αποφασίσει να κάνουν δυναμική παρουσία στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας όπου θα μιλήσει ο Μάρτιν Σούλτς, αποφάσισαν, σαν κίνηση καλής θέλησης, να μην το πράξουν. Η επιστολή θα σταλεί στο γραφείο του Μάρτιν Σουλτς τη Δευτέρα, όπως και στα μέλη των οργάνων ΠΑΣΟΚ. Η επιστολή έχει ως εξής:

Ανοιχτή Επιστολή στον Μάρτιν Σουλτς
των απλήρωτων εργαζομένων και πρώην εργαζομένων του ΠΑΣΟΚ

Κύριε πρόεδρε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Σύντροφε Μάρτιν,

Κατ΄ αρχήν σου ευχόμαστε καλή επιτυχία στην διεκδίκηση της προεδρίας της Κομισιόν με το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και προσδοκούμε ότι η κοινωνική Ευρώπη θα γίνει και πάλι προϋπόθεση και όχι συνέπεια της ευρωπαϊκής προοπτικής. 

Σύντροφε Μάρτιν, όλοι εμείς οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στο ΠΑΣΟΚ και οι συνάδελφοί μας που έφυγαν και δικαιώθηκαν δικαστικά, αλλά εξακολουθούν να μην έχουν πληρωθεί ούτε τα δεδουλευμένα, ούτε την αποζημίωσή τους, βρεθήκαμε στο ΠΑΣΟΚ και πολλοί από μας αναλώσαμε τη ζωή μας δουλεύοντας για το κόμμα, γιατί πιστεύαμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη. Άλλη Ευρώπη δεν υπάρχει. Γι΄ αυτό και αποφασίσαμε να σε ενημερώσουμε για τα εξής:

1. Όπως μάλλον θα γνωρίζεις, το ΠΑΣΟΚ είναι ένα χρεωκοπημένο κόμμα με χρέη 120-125 εκατ. ευρώ, εξ αιτίας της αλόγιστης διαχείρισής του από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πέτυχε με διάταξη που πέρασε στη Βουλή, να μετατρέψει σε ακατάσχετες τις κρατικές ενισχύσεις προς το κόμμα. Παρ΄ όλα αυτά, εμείς μένουμε απλήρωτοι. Το κόμμα λειτουργεί, κάποιοι κάνουν μεγάλα πολιτικά δείπνα, ταξίδια και άλλα έξοδα. Υπάρχουν ροές χρήματος. 

2. Η διοίκηση του ΠΑΣΟΚ μας εμπαίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο και μας προτείνει να πληρώσει το 20% των συνολικών οφειλών της, αν υπογράψουμε ότι δεν έχουμε άλλες απαιτήσεις. Αυτό είναι παράνομο, γιατί το 20% δεν καλύπτει ούτε τα δεδουλευμένα. 

3. Τώρα, πληροφορούμαστε ότι το κόμμα δεν καλύπτει τα ένσημά μας προς τον ασφαλιστικό μας φορέα ΙΚΑ για όσους από εμάς κάναμε επίσχεση εργασίας.
Θεωρούμε, σύντροφε πρόεδρε, ότι το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα οφείλει να τα γνωρίζει αυτά, όχι επειδή κάποιοι νομικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι τα χρέη του ΠΑΣΟΚ μπορεί να καταλήξουν στον επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας των Ευρωσοσιαλιστών, αλλά για λόγους αρχών. 

Θεωρούμε ότι ένα σοσιαλιστικό κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συμπεριφέρεται έτσι στους εργαζόμενους, πόσο μάλλον στους δικούς του.

koutipandoras

 

Όταν ψηφίζει η τηλεόραση!

Στο 6,4% το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη σύμφωνα με δημοσκόπηση της Alco για το News It.
Στο 6,4 και μάλιστα την στιγμή που ο άνθρωπος, ο κ. Θεοδωράκης, δεν έχει μιλήσει ακόμα.
Απλά σε μια συνέντευξη τύπου ανακοίνωσε την…δημιουργία του νέου κόμματος και παρουσίασε μάλιστα και το λογότυπο.

Τους αγαπάμε λοιπόν οι Έλληνες τους τηλεαστέρες και δεν θέλουμε να τους πικραίνουμε.
Τηλε-βιβλιοπώλης ο Άδωνης, τον κάναμε και Υπουργό, ο κ. Λιάτσος, ο κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος και αυτός Υπουργός, η οικογένεια Καψή, ο κ. Ρουσόπουλος, ο κ. Κεδίκογλου, ο κ. Ψυχάρης (όχι τόσο τηλεοπτικός αλλά με βαθιές ρίζες), και τόσοι άλλοι.

Έτσι λοιπόν όποιος τολμά να κατέβει από το ύψος του μαγικού κουτιού και να συναντά την καθημερινότητά μας είμαστε πρόθυμοι να τον επιβραβεύσουμε.

Γιατί δηλαδή χωρίς λόγο ο κ. Θεοδωράκης (και αναφέρομαι στον κ. Θεοδωράκη γιατί είναι το πρόσωπο των ημερών) χωρίς λόγο λοιπόν με κρατούσε σε αγωνία μια ολάκερη εβδομάδα με το ερώτημα να πλανάται:
«Θα τολμήσει ο κ. Θεοδωράκης και το MEGA, να αγνοήσουν εισαγγελική εντολή και να φέρουν στις οθόνες μας, στα σπίτια μας μέσα, την αλήθεια για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι;»
Φυσική συνέπεια λοιπόν η γέννηση του νέου πολιτικού φορέα.

Η τηλεόραση μας αγαπάει.
Αν δεν δούμε κάτι σε αυτήν δεν υπάρχει.
Ότι μας δείχνει είναι αληθινό.

Μας βοηθάει να επιλέγουμε ανάμεσα στο α’ ή το β’ προϊόν.
Μας έμαθε να προσπερνάμε την βία, την φτώχεια, τον αυταρχισμό.
Μπορεί μάλιστα να ζούμε και μέσω αυτής.
Η μαγεία του εικονικού της κόσμου να γίνεται η πραγματικότητά μας.
Νοιώθουμε χαρούμενοι ακολουθώντας τις προτροπές της.
Γινόμαστε τμήμα ενός μεγάλου συνόλου, μιας μεγάλης παρέας.
Μας δείχνει και μας καθοδηγεί από την επιλογή της περισσότερο άνετης σερβιέτας, από το πόσο οικολόγοι και φίλοι με την Γή είμαστε, μέχρι και την ανάδειξη του καταλληλότερου Πρωθυπουργού.
Επιλέγει και προτείνει για εμάς.
Άλλωστε το δείχνει και η θέση της.
Την βάλαμε στο σαλόνι μας στην κουζίνα, στην κρεβατοκάμαρα μας.
Το είχε πει και η προγιαγιά μου:
«Θα έρθει ο καιρός που το κάθε σπίτι θα έχει από πάνω ένα κέρατο για να μας λέει τι να κάνουμε.» 


 
Head Waiter - toufekia sto skotadi

 

Στα 100 τρισ. ευρώ το παγκόσμιο χρέος

Τα χρέη του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα σε παγκόσμιο επίπεδο έφθασαν τα 100 τρισεκατομμύρια δολάρια περί τα μέσα του 2013, κυρίως λόγω των μεγάλων εκδόσεων ομολόγων από κράτη και επιχειρήσεις εν μέσω της οικονομικής κρίσης, όπως ανακοίνωσε η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ).

Το 2007, το παγκόσμιο χρέος ανερχόταν σε 70 τρισεκατομμύρια δολάρια, ανέφερε η οργάνωση-ομπρέλα 60 κεντρικών τραπεζών σε μια ανακοίνωσή της που δόθηκε στη δημοσιότητα στη Βασιλεία της Ελβετίας.

Το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης προήλθε από κυβερνητικά προγράμματα για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και τη διάσωση τραπεζών, επισήμανε η ΤΔΔ.

Οι κυβερνήσεις έχουν συνολικά χρέη 43 τρισεκατομμυρίων, ένα ποσό αυξημένο κατά 80% σε σύγκριση με τα μέσα του 2007.

Η ΤΔΔ σημείωσε ότι τα χρεόγραφα τείνουν όλο και περισσότερο να διακρατούνται από επενδυτές στις χώρες όπου εκδίδονται.

Αυτό «καταδεικνύει ότι η διαδικασία της διεθνούς χρηματοοικονομικής ολοκλήρωσης μπορεί εν μέρει να αντιστράφηκε από την εκδήλωση της κρίσης», ανέφεραν οι ειδικοί της Τράπεζας.

Ο χρηματοπιστωτικός τομέας έχει γίνει παράλληλα λιγότερο παγκοσμιοποιημένος, σύμφωνα με την έκθεσή τους.

Οι τράπεζες εμφανίζονται όλο και πιο διστακτικές να δανείζουν πέραν των συνόρων και ο όγκος των διακρατικών χορηγήσεων μειώθηκε εκ νέου το τρίτο τρίμηνο του 2013.

Ο διατραπεζικός δανεισμός επίσης υποχώρησε, με την Ευρώπη να εμφανίζει την πιο σαφή πτωτική τάση, επισήμανε η ΤΔΔ.

Το κίνημα αντίστασης πρωταγωνιστής των εξελίξεων

"...σε βασανισμένα στήθη χωρικών
βλέπω να δυναμώνει η πνοή
που θα σας σαρώσει"
(Κάθαρσις, Κ. Καρυωτάκης)

Εφαρμόζοντας τις μνημονιακές πολιτικές οι τελευταίες κυβερνήσεις στη χώρα, εμπνεύστηκαν μαζί κι ένα φρασεολόγιο τόσο ανιαρά επαναλαμβανόμενο που προδίδει και την πνευματική ένδεια των υποστηρικτών του. 

Μια απ' αυτές είναι η περίφημη φράση για τις "θυσίες" του ελληνικού λαού, η οποία πέραν των προπαγανδιστικών στόχων που εξυπηρετεί, κρύβει κι έναν ξεδιάντροπο κυνισμό για να καλύψει όσα αυθαίρετα και εξαναγκαστικά μας επιβλήθηκαν ανατρέποντας και καταστρέφοντας χιλιάδες ζωές. Χρησιμοποιούν λοιπόν τη λέξη θυσία, που σημαίνει τη θεληματική στέρηση για κάποιο σημαντικό σκοπό, για να κρύψουν τη δημοκρατική εκτροπή για την εφαρμογή μιας ακραίας αντιλαϊκής πολιτικής. Όπως τότε που άναυδοι ακούσαμε πρώτη φορά τον όρο "παράπλευρες απώλειες" για τη δολοφονία άμαχου πληθυσμού από τις νατοϊκές δυνάμεις στον πόλεμο της Σερβίας!

Οι "θυσίες" μας λοιπόν για τις οποίες κατά καιρούς πέφτει και κανένα κροκοδείλιο δάκρυ, ή μας επιβραβεύουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, "θα μας βγάλουν από το τούνελ" όπως επαναλαμβάνει συχνά-πυκνά ο κ. Σαμαράς. Κι ας μην έχει φως αυτό το τούνελ... ίσως λόγω χαρατσιού... 

Μόνο που σ' αυτό, χωρίς να το εννοεί, θα επαληθευτεί, γιατί ο βιασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που βαφτίστηκε θυσία, οδήγησε σε ποικίλες μορφές αντίστασης, όπως αυτές εκφράζονται μέσα από χιλιάδες πλέον συλλογικότητες ως φυσική συνέχεια του κινήματος των πλατειών. Σ' αυτές τις συλλογικότητες, πυρήνες αντίστασης παντού στη χώρα, θρέφεται, δυναμώνει και μορφοποιείται η ελπίδα της ανατροπής και αλλαγής. 

Άλλοτε ως αλληλεγγύη, άλλοτε ως εκστρατεία ενημέρωσης, ως διαμαρτυρία, αλλά και με άλλους πρωτοποριακούς τρόπους- που απαντούν σε μιαν ακόμη προσφιλή μνημονιακή λέξη "το μονόδρομο"- αντιτάσσοντας νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης και οικονομίας. 

Αν η κρίση "θα μας κάνει καλύτερους " δεν είναι γιατί- και πάλι κατά το λεξιλόγιο των μνημονιακών- "θα θεραπεύσει τον καταναλωτισμό μας", " θα μας μάθει να ζούμε με λίγα.. . " - και γιατί όχι και με σκουπίδια - ή θα μας δείξει "τι εστί βερίκοκο"... 

Είναι γιατί έχει δημιουργήσει μια νέα συλλογική συνείδηση ενισχύοντας τη χειραφετητική δράση, την αγωνιστικότητα και τον ανθρωπισμό. Είναι γιατί μας έβγαλε στο δρόμο και μίκρυνε την απόσταση του πολίτη από την εξουσία. 

Οι μέθοδοι του διαίρει και βασίλευε, της ενοχοποίησης, της συκοφάντησης, της ποινικοποίησης των αγώνων, του εκφοβισμού και της βίαιης καταστολής φαίνεται να ακυρώνονται μπροστά στις προσπάθειες των πολιτών για ενότητα. 

Πολύ περισσότερο οι πολίτες που δραστηριοποιούνται, αφουγκράζονται και βλέπουν έναν κόσμο ν' αλλάζει, έναν κόσμο που ξυπνά από το σοκ των "διαρθρωτικών αλλαγών", οι οποίες αποδιάρθρωσαν την κοινωνία και τη ζωή του, και αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. 

Γιατί αυτό αποτελεί μονόδρομο για τη σωτηρία μας, η ανασυγκρότηση της κοινωνίας από τη βάση της, διεκδικώντας τη θεσμική δυνατότητα να παίρνει αποφάσεις και να εκφράζει τη βούλησή της, να ανακαλεί και να ελέγχει χωρίς πλέον τις λογικές της ανάθεσης που οδηγούν στην αποστασιοποίηση και αδιαφορία των πολιτών και από την άλλη στην αυθαιρεσία και στον αυταρχισμό αυτών που διοικούν. 

Σ' αυτή την πορεία προς τη συλλογική συνείδηση απορρίπτεται και το μοντέλο του πολιτευτή-σωτήρα με την κενή ρητορεία και τις διασυνδέσεις, που περιμένει "ατσαλάκωτος " στη βιτρίνα την ώρα των εκλογών... που νιώθει άβολα ανάμεσα στη σκόνη ενός πλήθους που διαδηλώνει την αγωνία του, προτιμά τα μικρά ελεγχόμενα ακροατήρια, τις προσκλήσεις, τις κάμερες, τα παγερά χαμόγελα, τα ανεστίαστα βλέμματα και φυσικά τις έτοιμες παρωχημένες συνταγές. 

Χιλιάδες άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης. Χιλιάδες με οργανωμένο ή μη τρόπο αντιστέκονται. Συνείδηση έγινε η αλληλεγγύη, συνείδηση και η αναγκαιότητα των συλλογικών αγώνων, βασικά συστατικά για την ανατροπή και αλλαγή. 

Κι αυτό πλέον είναι ποτάμι που όχι μόνο δε θα γυρίσει πίσω αλλά θα σαρώσει ό τι σάπιο ό τι εμμένει να εγκλωβίζει στη μιζέρια, στην αδράνεια, την απογοήτευση, στο φόβο και το συντηρητισμό. Απ' αυτό το ποτάμι που ρέει για την ανατροπή και ελπίδα θα επιλεγούν και οι άνθρωποι που θα ηγηθούν σ' αυτόν τον αγώνα με τρόπο ανοιχτό και δημοκρατικό. 

Στις εκλογές για την αυτοδιοίκηση και στις ευρωεκλογές που και μεταξύ τους σχετίζονται και με τη συνέχιση της πολιτικής βαρβαρότητας στη χώρα, κρίνεται η απάντηση του κόσμου στο ερώτημα τι Δήμο θέλουμε και τι Ευρώπη θέλουμε. Και εφόσον η απάντηση αφορά την αποδοχή ή απόρριψη της πολιτικής της άγριας λιτότητας, τον αντιφασιστικό αγώνα, την κοινωνική αλληλεγγύη και τη δημοκρατία σημαίνει ότι εκφραστές αυτής της πολιτικής δεν μπορεί παρά να είναι άνθρωποι ενεργοί που συμμετείχαν και στήριξαν τους κοινωνικούς αγώνες, ικανοί να συγκρουστούν, να υπερασπιστούν και να διεκδικήσουν τα βασικά κοινωνικά αγαθά, να παλέψουν για τη διεύρυνση της δημοκρατίας και τη λαική συμμετοχή. 

Το διακύβευμα όλων των εκλογικών αναμετρήσεων πλέον είναι η επιβίωση της χώρας και του καθενός ατομικά. Τόσο σοβαρό που επιβάλει την αναθεώρηση των μέχρι πρότινος κριτηρίων επιλογής αλλά και των μεθόδων προσέγγισης και του κόσμου και των προβλημάτων. 

Κι ας προσπαθούν να ανασυντάξουν τους παλαιούς στρατούς νοσταλγώντας τις παλιές "καλές μέρες " ή και να δημιουργήσουν νέους, οι νάνοι της πολιτικής... 
"Έβγαζαν μεγάλη σκιά όσο ο ήλιος έδυε"... 

Στο φως που ανατέλλει θα αποκαλυφθεί το πραγματικό τους ανάστημα... και ο κόσμος που αντιστέκεται, θα γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων.

Της Μαριάνθης Τουτουντζίδου 

 

MEGA «ψαλίδι» στη δήλωση Δούρου για δημοσκοπήσεις

Στο «MEGA» φαίνεται πως λατρεύουν την αποσπασματική παράθεση των απόψεων όσων κινούνται εκτός μνημονιακής γραμμής. Θύμα αυτής της τακτικής έπεσε και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, η οποία έκανε μια δήλωση στον δημοσιογράφο του MEGAλου καναλιού Δημήτρη Τάκη για τις δημοσκοπήσεις, η οποία πετσοκόπηκε.

Διαβάστε την πλήρη δήλωση Δούρου:

«Δημοσκοπήσεις γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται. Εκείνο όμως που μετράει τελικά είναι η ψήφος των πολιτών στις 18 Μαΐου. Από κει και πέρα θεωρώ ότι είναι εξόχως παρακινδυνευμένο να βγαίνουν συμπεράσματα περί της δυναμικής ή μη του ΣΥΡΙΖΑ. Ή να δίνονται αφ υψηλού συμβουλές προς συνυποψήφιους. Γιατί και οι δύο συμπεριφορές απλά εκθέτουν τους εκφραστές τους. Και δεν συμβάλλουν στον δημόσιο διάλογο. Ή στην επίλυση των προβλημάτων που έχουν δημιουργήσει ακριβώς οι μνημονιακές πολιτικές που υποστηρίζουν οι εκφραστές τέτοιων απόψεων».

http://www.koutipandoras.gr/

Πνίγονται σε… ξεροπόταμο! Tου Γ. Δελαστίκ

Τραγελαφική έχει καταντήσει η κατάσταση στη Ν∆ και στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς βέβαια αυτό να σηµαίνει ότι τα δύο κόµµατα δεν είναι άκρως επικίνδυνα για τον ελληνικό λαό.
Είναι αδίστακτα στην προσπάθειά τους να διασωθούν και δεν ορρωδούν προ ουδενός πολιτικού εγκλήµατος προκειµένου να επιβιώσουν πολιτικά οι ηγέτες τους, οι οποίοι αυτή τη στιγµή δείχνουν πολιτικά «ξεγραµµένοι» – και µάλιστα σε λιγότερο από τρεις µήνες! Η δικαιολογηµένη ανησυχία για το µέχρι πού µπορούν να φτάσουν δεν αναιρεί από την άλλη πλευρά την αυτογελοιοποίηση των ηγετών τους, οι οποίοι δεν έχουν πλέον συναίσθηση πόσο… σούργελα έχουν γίνει.

Ο Σαµαράς ετοιµάζεται στις 25 Μαρτίου να υψώσει το λάβαρο της… αντίστασης στο ∆ΝΤ! Προσοχή, µόνο στο ∆ΝΤ, όχι στη Γερµανία που µας έχει επιβάλει το άθλιο µνηµονιακό καθεστώς, και την ΕΕ µέσω της οποίας το υλοποιεί. Έχοντας µάθει ο πρωθυπουργός ότι ούτε η Ουάσινγκτον θέλει πλέον να χρηµατοδοτεί µέσω ∆ΝΤ την περαιτέρω εδραίωση της γερµανικής ηγεµονίας στην Ευρώπη ούτε το Βερολίνο θεωρεί πια αναγκαίο το κάλυµµα του ∆ΝΤ, επειδή οι λαοί της Ευρώπης έχουν υποταχθεί δουλικά στο Τέταρτο Ράιχ, ετοιµάζεται ο Σαµαράς να… βγει στο αντάρτικο του αποχωρούντος ∆ΝΤ! Γι’ αυτό το λόγο τελευταία όλοι οι «γερµανοτσολιάδες» της κυβέρνησης Σαµαρά-Βενιζέλου κάνουν επικριτικές νύξεις κατά του ∆ΝΤ, προετοιµάζοντας το έδαφος της… αντιστασιακής έκρηξης του ηφαιστείου που κρύβουν µέσα τους!

Μπορεί ο Καρνάβαλος της Πάτρας να πέρασε, ο πολιτικός Καρνάβαλος όµως του Σαµαρά και του Βενιζέλου θα αρχίσει την παρέλασή του από τον επόµενο µήνα και θα τραβήξει επί δύο µήνες ολόκληρους µέχρι τις ευρωεκλογές! Ζωσµένοι µε αντι∆ΝΤ φισεκλίκια, ελπίζουν ο Σαµαράς και ο Βενιζέλος µήπως σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και πετύχει η µεν Ν∆ να ξεπεράσει το καχεκτικό όριο του 20% (βοηθούσης φυσικά και της απαγόρευσης συµµετοχής της Χρυσής Αυγής τις ευρωεκλογές) το δε ΠΑΣΟΚ ένα µονοψήφιο µεν ποσοστό αλλά πιο κοντά στο 9% παρά στο 5%.
Αν το καταφέρουν, θα επιβιώσει η κυβέρνηση. Αλλά κι αν η Ν∆ ξεπεράσει το 20%, καθόλου πιθανό δεν φαίνεται πλέον ότι το ΠΑΣΟΚ θα µπορέσει να υπερβεί το 5%-6%. Μόνο του το ΠΑΣΟΚ είναι ζήτηµα αν πιάνει πια το 5%, αλλά ο… «ανθρωποφάγος» Βενιζέλος καταβροχθίζει µε απίστευτη βουλιµία κάθε «κεντροαριστερό» –τρόπος του λέγειν– σύµµαχο που εµφανίζεται στον ορίζοντα, διότι τον θεωρεί δυνάµει ανταγωνιστή του. Εµείς πολύ χαρήκαµε που ο Βενιζέλος διέλυσε τους 58 µέσω σταυρού στους υποψηφίους των ευρωψηφοδελτίων και σίγουρα αυτός χάρηκε πολύ περισσότερο που απαλλάχτηκε από ένα ολόκληρο τσούρµο «ακρίδων της εξουσίας» και ησύχασε το κεφάλι του. Υπάρχει βέβαια µια «ασήµαντη» λεπτοµέρεια: τρώγοντας τους 58, ο Βενιζέλος µείωσε ακόµη περισσότερο το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ! Όχι βέβαια κατά… 15% (!) που έγραφαν οι καραγκιόζηδες της δηµοσιογραφίας, οι οποίοι πατρονάριζαν τους 58…«συνταξιούχους µαγαζάτορες», όπως προσφυώς τους αποκάλεσε το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Θ. Μωραΐτης, αλλά έστω κατά 0,55. Είναι να χάνει µισό τοις εκατό το ΠΑΣΟΚ στα χάλια που βρίσκεται σήµερα; Χαζά χαζά αυτό το µισό τοις εκατό µπορεί να του δώσει ή να του αφαιρέσει τον µοναδικό ευρωβουλευτή που φιλοδοξεί να κερδίσει! Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να είχε βγάλει οκτώ ευρωβουλευτές στις προηγούµενες ευρωεκλογές, αλλά σήµερα γι’ αυτή τη θέση του ενός και µοναδικού ευρωβουλευτή που θα βγάλει σφάζονται παλικάρια και κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά – λέµε τώρα!

∆εν το ’χει η µοίρα του όµως του Βενιζέλου να ησυχάσει. Πάνω που πήγε να χωνέψει τους «58 συνταξιούχους µαγαζάτορες», να σου και εµφανίζεται το… ξεροπόταµο! Ένα ακόµη τεχνητό µνηµονιακό κατασκεύασµα στο χώρο της Κεντροαριστεράς, για να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ που όλοι εκτιµούν ότι έχει φάει τα ψωµιά του κι έτσι πολύ σύντοµα θα φάµε τα πολιτικά του κόλλυβα! Πίσω από το τηλεοπτικά φιλικό πρόσωπο του Σταύρου Θεοδωράκη, τον οποίο προόριζαν για επικεφαλής των 58, αλλά την τελευταία στιγµή δεν τον έστειλαν εκεί γιατί είδαν πως η… σταύρωση των υποψηφίων στο ευρωψηφοδέλτιο τους διέλυσε εν ριπή οφθαλµού, υπάρχει στο Ποτάµι ένα απερίγραπτα αποκρουστικό πρόσωπο. Ένας κραγµένος άνθρωπος των Γερµανών, µια αηδιαστική «καθηγήτρια των ΜΑΤ», ένα γερµανόδουλο γεροντικό σκύβαλο που απεχθάνεται ο κάθε Έλληνας και πάει λέγοντας. Μιλάµε για ένα εµετικό µνηµονιακό συνονθύλευµα που απευθύνεται σε πολιτικά ηλίθιους τηλεθεατές και απολίτικους νέους – σαν αυτούς που έχουν αποµείνει να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ ή ∆ΗΜΑΡ. Ούτε ένα αριστερό ψηφοφόρο δεν µπορεί να προσελκύσει αυτό το αηδιαστικό µνηµονιακό κατασκεύασµα των «γερµανοτσολιάδων»!

Αντιθέτως, προσπαθεί να δώσει κάλυµµα στις πιο αντιδραστικές πολιτικές δυνάµεις της σηµερινής Ελλάδας.Υπάρχουν φυσικά οι υποστηρικτές των δυνάµεων αυτών και δεν είναι λίγοι οι ψηφοφόροι τους. Είµαστε όµως βέβαιοι ότι δεν είναι το αποκρουστικό Ποτάµι το κόµµα που θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ ως το κόµµα που θα συσπειρώσει τους «µνηµονιακούς ραγιάδες» της Κεντροαριστεράς. Το ψυχορράγηµα και ο επιθανάτιος ρόγχος του ΠΑΣΟΚ σίγουρα αποσταθεροποιούν το πολιτικό σκηνικό που γνωρίζουµε από τη µεταπολίτευση, αλλά το κόµµα που θα πάρει τη θέση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει ακόµη γίνει γνωστό ποιο θα είναι.

prin.gr

Νέο σκάνδαλο «α λα ΜΚΟ»- Εταιρείες «βιτρίνες» θησαύριζαν με δεκάδες εκατ. ευρώ από προγράμματα πληροφορικής

Νέο σκάνδαλο ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ «α λα ΜΚΟ» με διασπάθιση ευρωπαϊκών κονδυλίων ετοιμάζεται να αποκαλύψει η Οικονομική Αστυνομία. Ηδη οι αρμόδιες υπηρεσίας της ΕΛ.ΑΣ. έχουν λάβει περισσότερες από 50 καταθέσεις και έχουν συγκεντρώσει εκατοντάδες έγγραφα από ευρωπαϊκές υπηρεσίες για παράνομες ενέργειες κρατικών υπαλλήλων και ιδιωτών, οι οποίοι σχετίζονται με υφαρπαγή χρημάτων από ερευνητικά προγράμματα-κυρίως στον τομέα της πληροφορικής- που εμφανίζεται να εκτελούνταν σε συνεργασία πανεπιστημιακών φορέων και ιδιωτών. Οι επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ. έχουν εντοπίσει ήδη την εμπλοκή στελεχών από δύο ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, το ένα εντός και το άλλος εκτός Αθηνών, αλλά και πολλών εταιρειών «βιτρίνα», οι οποίες, όπως οι ΜΚΟ, έπαιρναν τεράστια ποσά για προγράμματα πληροφορικής και άλλα ερευνητικά προγράμματα που ήταν άνευ περιεχομένου και προοπτικής εκτέλεσης.

Είχαν απλώσει τα πλοκάμια τους στο εξωτερικό

Οπως αναφέρει το «Βήμα της Κυριακής», οι ελληνικές εταιρείες μάλιστα με την αμφιλεγόμενη δράση εμφανίζεται να έχουν «διασυνδέσεις» με άλλες εταιρείες στο εξωτερικό, στη Βρετανία, στην Κύπρο και αλλού, οι οποίες επίσης συμμετέχουν στο ίδιο δίκτυο απάτης.

Υπολογίζεται ότι τις επόμενες εβδομάδες θα ασκηθούν διώξεις κατά σειράς εμπλεκομένων από το υπουργείο Παιδείας και με τους ιδιώτες συνεργάτες τους.

Η κομπίνα από την Ιταλία

Οπως ανέφερε στέλεχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς το «Βήμα», «στο πλαίσιο του 7ου Προγράμματος Πλαισίου είχαν δοθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση περίπου 7 δισ. ευρώ για την ανάπτυξη πολλών ερευνητικών προγραμμάτων που αφορούσαν τις online επαφές για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ γιατρών που προχωρούν σε επεμβάσεις, τα κλειστά συστήματα ανταλλαγής πληροφοριών, τα προγράμματα virtual reality κ.ά. Στην Ιταλία ανακαλύψαμε ωστόσο την πρώτη σχετική απάτη με τουλάχιστον 20 τέτοιου είδους προγράμματα στα οποία καταβλήθηκαν το λιγότερο 60 εκατ. ευρώ. Αυτά, όπως διαπιστώσαμε, ήταν εικονικά από εταιρείες-σφραγίδες που έλαβαν χρήματα χωρίς να κάνουν τίποτα. Από τα ευρήματα της Ιταλίας αναπτύξαμε την έρευνα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου βρήκαμε νέα πρόσωπα και διασυνδέσεις. Αμέσως, η OLAF έστειλε σχετική αναφορά και στις ελληνικές διωκτικές αρχές προκειμένου να ερευνήσουν την υπόθεση».

Σύμφωνα με το «Βήμα της Κυριακής», από την άλλη πλευρά, υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ. μιλάει για «εξαιρετικά σημαντική υπόθεση, αφού και σε αυτή την περίπτωση παρουσιάζονται ύποπτοι δεσμοί ιδιωτών με κρατικούς παράγοντες -κυρίως από το υπουργείο Παιδείας- οι οποίοι εγκρίνουν τη ροή των ευρωπαϊκών κονδυλίων πληρώνοντας ανύπαρκτο ή θολό έργο. Και ασφαλώς αυτό δεν είναι θέμα αμέλειας αλλά σκοπιμότητας, όπως ακριβώς αναδείχθηκε και με τη δίωξη των υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών που ενέκριναν την εκροή χρημάτων για τις οργανώσεις με ανύπαρκτο έργο.».

Πηγή:http://www.iefimerida.gr/ 

O Κουφοντίνας, ο ΔΟΛ και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι»

Η εφημερίδα το Βήμα παραδέχθηκε σήμερα ότι ζήτησε και πήρε συνέντευξη από τον Δ.Κουφοντίνα την οποία όμως τελικά αποφάσισε να μην δημοσιεύσει χαρακτηρίζοντάς την «ανεπαρκή, αρκούντως προπαγανδιστική και μη δημοσιεύσιμη».

Το βασικό επιχείρημα που έδωσε η εφημερίδα είναι ότι ο συνεντευξιαζόμενος δεν απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις της εφημερίδας.

Προφανώς από την υπόθεση προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα.

Συμπεριλαμβάνεται ο Ψυχάρης στους«χρήσιμους ηλίθιους», την κατηγορία δηλαδή που είχε εξαπολύσει ο Γ.Πρετεντέρης, εναντίον της Εφημερίδας των Συντακτών, λέγοντας ότι δίνει φωνή σε εγκληματίες δημοσιεύοντας τις συνεντεύξεις τους;

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ο Ψυχάρης δεν είναι χρήσιμος ηλίθιος αφού τελικά δεν τη δημοσίευσε. Από τη στιγμή που τη ζήτησε όμως είχε πρόθεση να τη δημοσιεύσει (εκτός αν τη ζήτησε για την προσωπική του συλλογή) απλώς δεν τον ικανοποίησαν οι απαντήσεις.

Να σημειωθεί ότι η εφημερίδα δεν επικαλείται καν την ανάγκη προστασίας της δημόσιας τάξης ή της εθνικής ασφάλειας. Απλώς χαρακτηρίζει προπαγανδιστικές τις απαντήσεις – διαφωνεί δηλαδή ιδεολογικά με το περιεχόμενό τους.

Το δεύτερο σημείο που αξίζει προσοχής: Εμείς γνωρίζαμε ότι όταν ένας συνεντευξιαζόμενος δεν απαντά στις ερωτήσεις σου αρχικά επιμένεις όσες φορές χρειαστεί και αν δεν απαντήσει επισημαίνεις ότι απέφυγε να απαντήσει.

Αν μάθαμε κάτι από το BBC είναι ότι ένας σωστός δημοσιογράφος μπορεί, αν έχει το θάρρος, να είναι πάντα  κερδισμένος απέναντι σε συνεντευξιαζόμενους που αρνούνται να απαντήσουν στις ερωτήσεις του. Και το παρακάτω βίντεο, το οποίο συνήθιζαν να μας δείχνουν στα σεμινάρια του BBC το αποδεικνύει.

Θέλουν δηλαδή να πιστέψουμε στο Βήμα ότι έχουν πάρει απαντήσεις σε όλες τις συνεντεύξεις που έκαναν από την ίδρυση του ΔΟΛ;

Θέλουν να μας πουν ότι αν έπαιρναν στο παρελθόν μια συνέντευξη από τον Οσάμα μπιν Λάντεν και δεν απαντούσε σε κάποια ερώτησή τους θα την πέταγαν στα σκουπίδια;

Ο συγκεκριμένος εκδοτικός όμιλος μας έχει συνηθίσει στη δημιουργία ανύπαρκτων ειδήσεων (όπως η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού, που δεν έγινε ποτέ) ενώ στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί και για στημένες συνεντεύξεις (η Ντέλα Ρουφογάλη, σύζυγος του αρχηγού της ΚΥΠ στα χρόνια της χούντας, είχε καταγγείλει ότι ο Γιώργος Τράγκας είχε παρουσιάσει συνέντευξή της στην εφημερίδα Τα Νέα, την οποία η ίδια δεν έδωσε ποτέ).

Η άρνηση δημοσίευσης μιας συνέντευξης, όμως, για ένα από τα πιο καυτά θέματα της επικαιρότητας συνιστά αλλαγή ιστορικού παραδείγματος στην ιστορία της δημοσιογραφίας. Η σε αυτό που κάποιοι επιμένουν να αποκαλούν δημοσιογραφία.

Ά.Χ

http://info-war.gr/