Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Δικογραφία Μιχελάκη: «Έστελνε με φαξ τις ερωτήσεις στον Πάλλη από το γραφείο του»



Ενώ ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης και η κυβέρνηση, συνεχίζουν να σιωπούν για τη δικογραφία του χρηματισμού του υπουργού από τον προφυλακισμένο επιχειρηματία Αναστάσιο Πάλλη, που αποκάλυψε το HOT DOC, γίνονται γνωστά και νέα στοιχεία της δικογραφίας, η οποία «έχασε το δρόμο προς τη Βουλή».
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στη δικογραφία υπάρχουν και άλλα αποδεικτικά στοιχεία που ενοχοποιούν τον Γιάννη Μιχελάκη για χρηματισμό, πέρα από τα χειρόγραφα του επιχειρηματία και τις καταθέσεις μαρτύρων.
Στο υλικό που κατασχέθηκε στο σπίτι και το γραφείο του Πάλλη από τους εισαγγελείς, βρέθηκε επίσης η επίμαχη ερώτηση που κατέθεσε ο Μιχελάκης ως Βουλευτής στη Βουλή με περιεχόμενο κατά του Βίκτωρα Ρέστη, πρώην συνεργάτη και στη συνέχεια αντιπάλου του Πάλλη. Είναι η ερώτηση για την οποία ο νυν υπουργός φέρεται να χρηματίστηκε. Το κείμενο της ερώτησης που υπάρχει στα κατασχεμένα, έχει σταλεί από το γραφείο του Μιχελάκη στη ΝΔ, όταν αυτός ήταν εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος. Το κείμενο που ήταν στη διάθεση του Πάλλη, δείχνει καθαρά δηλαδή πως εστάλη στον επιχειρηματία από τη ΝΔ, αφού αποτυπώνει πάνω του τον αριθμό του φαξ των γραφείων του κόμματος.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, το εύρημα αυτό πιστοποιεί όχι μόνο την στενή σχέση Μιχελάκη-Πάλλη, αλλά επιβεβαιώνει πως υπήρξε χρηματισμός για τη συγκεκριμένη ερώτηση στη Βουλή όπως άλλωστε ο ίδιος ο Πάλλης γράφει στα χειρόγραφά του. Το φαξ στάλθηκε από τα γραφεία της ΝΔ στον Πάλλη, ως πιστοποίηση των υπηρεσιών που προσφέρθηκαν, είναι η εκτίμηση της δικογραφίας.
Ως σήμερα, Άρειος Πάγος και Υπουργείο Δικαιοσύνης, δεν έχουν απαντήσει παρά το θόρυβο, για το πότε είχαν στη διάθεσή τους την καυτή δικογραφία, η οποία παρότι έχει περάσει διάστημα 4 μηνών δεν έχει φτάσει στη Βουλή για συζήτηση της άρσης ασυλίας του Μιχελάκη
Ο ίδιος ο υπουργός, δεν έχει τοποθετητεί επίσημα για το διπλό σκάνδαλο που τον αφορά. Αντιθέτως, πληροφορίες τον θέλουν να επικοινωνεί με δημοσιογράφους για να εξασφαλίσει τη μη δημοσίευση των αποκαλύψεων του HOT DOC. Στις συζητήσεις του αυτές ο υπουργός, εκθέτει στους συνομιλητές του στοιχεία της δικογραφίας τα οποία κατ αυτόν δεν αποδεικνύουν την ενοχή του. Το ερώτημα λοιπόν είναι, πώς γνωρίζει ο κύριος Μιχελάκης στοιχεία της δικογραφίας, αφού δεν έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον του ώστε να λάβει γνώση του κατηγορητηρίου και του αποδεικτικού υλικού; Οπότε ή ο κύριος Μιχελάκης λέει ψέματα στους δημοσιογράφους ή γνωρίζει δικογραφία παρανόμως από κάποιον που τον ενημερώνει αντί να την προωθήσει στη Βουλή.


http://www.koutipandoras.gr/

Ε ε ε έρχεται... ο "Ζορό" της πολιτικής

Όταν συντάσσεις ένα δημοσιογραφικό κείμενο γνωρίζεις πως στο τέλος θα πρέπει σίγουρα να μπεί ο τίτλος, ο υπότιτλος και φυσικά ο υπέρτιτλος, που καλύπτει τα πάντα. Μάλλον, κάπως έτσι θα σκέφτηκε και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, όταν αποφάσιζε να βάλει τον εαυτό του, όχι απλά μαζί με τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή, αλλά πάνω και από εκείνον ακόμα! Πιθανότατα, ο "Ζορό" της πολιτικής και της συμπρωτεύουσας θεωρεί τον εαυτό του υπέρεθνάρχη, αλλιώς δεν εξηγείται το πως σκέφτηκε και τελικά παρουσίασε το νέο του κόμμα με τον ίδιο δίπλα από την "μαρκίζα" και τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή κάτω από την ΠΑΤΡΙ.Δ.Α (Πατριωτικό Δίκτυο Αφύπνισης) και φυσικά κάτω από τον υπέρτατο, τον μοναδικό, τον ανεπανάληπτο Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Μάλιστα, η κωμωδία είχε και συνέχεια, καθώς, ο πρώην νομάρχης Θεσσαλονίκης, υποστήριξε ότι ο λόγος που επέλεξε αυτά τα δύο καρέ, ήταν γιατί θεωρεί εαυτόν συνεχιστή της Ευρώπης, όπως την οραματίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.   
Στο μεταξύ, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, στην ομιλία του, με αφορμή την παρουσίαση του κόμματος για τις ευρωεκλογές του Μαΐου, έβαλε για λίγο στην άκρη τον "Εθνάρχη" και θυμήθηκε κάτι από τα χρόνια της επανάστασης, καθώς ως άλλος εθνικός ήρωας (άλλωστε η ποικιλία ποτέ δεν χάλασε κανέναν, άσε που στο τέλος δεν μένει και τίποτα για να θυμάσαι), ανέφερε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος στο πλήθος: "ελεύθερος γεννήθηκα, ελεύθερος και θα πεθάνω", θυμίζοντας έτσι και κάτι από Αθανάσιο Διάκο...
Αφού, ευχηθούμε καλή επιτυχία στο νέο του εγχείρημα θα θέσουμε και ένα ερώτημα: Για γέλια ή για κλάματα; Ή μήπως και για τα δυο; 
Ο έρωτας του υπέρτατου με το...σκαμνί
Πέρα από το αστείο του θέματος πάντως, αξίζει να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης δεν φημίζεται μόνο για τη κωμική στάση που κρατά και εφαρμόζει στη ζωή του, είτε στην πολιτική είτε στην προσωπική του πορεία. Ο πρώην νομάρχης της Θεσσαλονίκης είναι αρκετά γνωστός και στις δικαστικές αίθουσες της χώρας. Θα λέγαμε πως από ότι έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, ο ίδιος, διατηρεί μια σχέση πάθους και εξάρτησης με το σκαμνί της δικαιοσύνης, καθώς παρόλο που επί χρόνια το απέφευγε τελικά μάζεψε στο τέλος όλες τις ποινές μαζί. Συγκεκριμένα, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση ενός χρόνου, με τριετή αναστολή για παράβαση καθήκοντος.
Εμπλέκεται σε δύο ποινικές υποθέσεις, η διερεύνηση των οποίων βρίσκεται σε εξέλιξη: Η μία αφορά τις «ύποπτες» προσλήψεις συγκεκριμένων ατόμων για εκτέλεση συγκεκριμένου έργου, τα οποία όμως δεν απασχολήθηκαν στα έργα αυτά, και η άλλη στην κατάτμηση των δημοσίων έργων σε μικρότερα, προϋπολογισμού κάτω των 45.000 ευρώ, ώστε να μπορούν να γίνονται απευθείας αναθέσεις, και όχι ανοιχτοί διαγωνισμοί.
Ο ίδιος άνθρωπος, ο μεγάλος αυτός ηγέτης και πατριώτης, ιδρυτής του νέου κόμματος που ζητά ξανά την ψήφο των εκατομμυρίων θαυμαστών του στην Ελλάδα για να τους εκπροσωπήσει και να σαρώσει στην Ευρώπη, έχει κάτσει στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, ως Περιφερειάρχης, αναφορικά με τις καθυστερήσεις στη λήψη μέτρων για τη διάσωση της λίμνης Κορώνειας, καθώς ο κ. Ψωμιάδης φέρεται να καθυστερούσε να επιβάλλει πρόστιμα σε βάρος βιομηχανιών παρά τις εισηγήσεις των επιθεωρητών Περιβάλλοντος.
Επιπλέον, σας θυμίζουμε ότι ο τέως περιφερειάρχης έχει καταδικαστεί από το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης με τις αποφάσεις 943-944/2011, σε φυλάκιση 12 μηνών με τριετή αναστολή για παράβαση καθήκοντος. Η παράβαση καθήκοντος ανάγεται στο ότι καθ' υπέρβαση της διακριτικής ευχέρειας της εξουσίας μείωσε σε 5.000 ευρώ πρόστιμο των 89.000 ευρώ, το οποίο είχε επιβληθεί σε βάρος πρατηριούχου υγρών καυσίμων, ο οποίος φέρεται να νόθευε καύσιμα, με αποτέλεσμα να ωφελείται ο πρατηριούχος και να ζημιώνεται η Νομαρχία. 


http://www.koutipandoras.gr/

Νωρίτερα φέτος το Πάσχα

Μέχρι αργά χθες τη νύχτα άνθρωποι απ’ όλες τις γωνιές της Ελλάδας κατέφθαναν με ό,τι μέσο είχαν στη διάθεσή τους, για να πανηγυρίσουν την έξοδο στις αγορές. Ούτε στις πρώτες συγκεντρώσεις κατά του Μνημονίου τέτοια προσέλευση κόσμου. Ούτε το ’44 με την απελευθέρωση. Χιλιάδες άγνωστοι μεταξύ μας αγκαλιαζόμασταν και φιλιόμασταν κλαίγοντας από χαρά, ενώ το λαϊκό παραλήρημα που δεν έλεγε να κοπάσει είχε πλημμυρίσει το κέντρο της πρωτεύουσας.

Κάποια στιγμή ένας τρελός ντυμένος στα κουρέλια άρχισε ξαφνικά να ουρλιάζει ότι η έξοδος στις αγορές είναι απάτη. Το πλήθος τα ‘χασε, σάστισε, και μια αναπάντεχη κι ένοχη σιωπή απλώθηκε απότομα στην ατμόσφαιρα. Ο τρελός αναθάρρησε και νομίζοντας πως του δίνουν σημασία άρχισε να ξελαρυγγιάζεται, λέγοντας ότι το ομόλογο εκδίδεται με το Αγγλικό δίκαιο που σημαίνει ότι ουσιαστικά είναι ενυπόθηκο με δημόσια περιουσία και ότι άρα δεν πρόκειται για έξοδο στις αγορές.

Ένας αφιονισμένος από την ευφορία, αν και κατεστραμμένος από την Εφορία, του φώναξε: «Θα το πληρώσουμε, μωρέ! Πώς κάνεις έτσι;» Και το πλήθος που δεν είχε καμιά διάθεση να του χαλάσουν τη φιέστα άρχισε να ζητωκραυγάζει.

Ο τρελός συνέχισε να ωρύεται, λέγοντας ότι η χώρα βαρύνεται έτσι με ακόμα μεγαλύτερα χρέη∙ ότι όχι μόνο εξακολουθεί να υφίσταται το Μνημόνιο, αλλά ετοιμάζεται κι άλλο∙ ότι η κυβέρνηση παρουσίασε ως έξοδο στις αγορές την ανάγκη για δανεικά, για τα οποία καιγόταν επειδή δεν έλαβε κανονικά την τελευταία δόση, οπότε δεν θα μπορούσε αλλιώς να πληρώσει τις υποχρεώσεις της το Μάιο∙ ότι ακόμα και αυτήν την κουτσουρεμένη δόση που έλαβε δεν την έλαβε τελικά καν, αλλά εκκρεμούν ακόμα χιλιάδες απολύσεις πριν εκταμιευθεί∙ ότι όλα αυτά τα κάνει η κυβέρνηση για προεκλογικούς λόγους και άρα χρεώνονται τα παιδιά μας με αυτό το ομόλογο την προεκλογική της εκστρατεία∙ ότι οι δανειστές μας δένουν ακόμα περισσότερο και ότι με την έκδοση ενός τέτοιου ομολόγου το κούρεμα πάει περίπατο, γιατί χωρίς μια τέτοια διαβεβαίωση, ότι δηλαδή δεν θα υπάρξει νέο κούρεμα, μόνο ένας τρελός θα έπαιρνε ένα ομόλογο του Στουρνάρα. Αλλά σε αυτό το σημείο, στο σημείο που ο τρελός άρχισε να κατηγορεί τους άλλους για τρελούς, εκεί πια η υπομονή του κόσμου εξαντλήθηκε, και άρχισαν όλοι να τον καταριούνται και να του ζητούν να βγάλει το σκασμό. Έγινε πανζουρλισμός, επικράτησε πανδαιμόνιο.

Με τούτα και μ’ εκείνα ξημερωθήκαμε. Παρασυρμένοι από το εορταστικό κλίμα θα μέναμε κι άλλο, αλλά, ευτυχώς, εκείνη τη στιγμή ακούστηκε μια εκκωφαντική έκρηξη, τόσο δυνατή σαν να σκάει ένα πολύ δυνατό πυροτέχνημα, πασχαλιάτικο βεγγαλικό που πυροδοτήθηκε βαθιά μέσα στο λαβύρινθο του αυτιού σου. Και μας έσπασε τα τύμπανα. Τρομάξαμε τόσο πολύ που η πρωτοφανής αυτή συγκέντρωση διαλύθηκε αμέσως. Σκορπίσαμε όλοι μονομιάς μες την απογοήτευση.

Και τώρα; Πότε άραγε θα μας δοθεί η ευκαιρία να βγούμε στους δρόμους για να πανηγυρίσουμε ξανά; Ουδέν κακόν αμιγές καλού όμως. Τουλάχιστον με την έκρηξη μας λύθηκε η απορία γιατί, παρά τα ανέλπιστα νέα και το τέλος των θυσιών, εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε ακόμα μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όπως η σημερινή που πραγματικά έφτυσε αίμα όλα αυτά τα μαύρα χρόνια ώσπου να μας φέρει την Ανάσταση μιαν ώρα αρχύτερα.

Υ.Γ. Ακόμα και ο Ιησούς μετά τη Σταύρωση και την Ανάσταση μας άφησε να αποφασίσουμε μόνοι μας για τα ρέστα…


by Sotos


 

Βγαίνουμε στις αγορές ξυπόλητοι κυρ Στέφανε…

Μα καλά, για σταθείτε, μέχρι τώρα δεν μας κατηγορούσαν πως τρώγαμε παραπάνω από όσα βγάζαμε; Δεν μας έλεγαν πως παράγουμε λιγότερα από τους άλλους ευρωπαίους, πως δουλεύουμε λιγότερο και τεμπελιάζουμε περισσότερο, πως έχουμε το μεγαλύτερο δείκτη ιδιοκατοίκησης;


Του Κωνσταντίνου Γκαντάτσιου 

Ξύπνησα με κέφι. Βγαίνουμε στις αγορές, είπα... μην πείτε μέσα σας κάποιοι πως βγαίνουμε στις αγορές εσπευσμένα για να καλυφθεί το σκάνδαλο Μπαλτάκου, ούτε για να καλύψουμε το σκάνδαλο κάποιου Τάκη που κανείς δεν τον γνώριζε και φύτρωνε μόνος του εκεί που δεν τον έσπερναν. Όχι, δεν είναι αντιπερισπασμός… Ο Τάκης όπως αποφάνθηκαν όλοι ήταν άγνωστος σε όλους στην κυβέρνηση, ξεκάθαρα πράγματα. Πίσω μας αφήνουμε την συμπεριφορά του υιού Μπαλτάκου που έδρασε στην βουλή λες και ήταν στο τσιφλίκι του πατέρα του (ποιος ξέρει), αδιαφορούμε για το χαμένο Μπόινγκ που αναζητούσαν εναγωνίως τα κανάλια παραμονές του πολυνομοσχεδίου και ερχόμαστε στο δια ταύτα.

Για να μην μεμψιμοιρούμε η αλήθεια είναι πως επιτέλους βγαίνουμε στις αγορές με την ψυχή στο στόμα βγάζοντας άλλο έναν χειμώνα χωρίς θέρμανση και αφανίζοντας τα τελευταία ορφανά δέντρα παραβολών και ποταμών (Σταύρο συγνώμη αλλά έχω την ΔΕΗ απλήρωτη),

Όλα τα έχει το success story Σαμαρά, χιλιάδες απολύσεις, περικοπές μισθών και επιδομάτων, καταπάτηση δημόσιων αγαθών και ξεπούλημα περιουσίας.

Μα καλά, για σταθείτε, μέχρι τώρα δεν μας κατηγορούσαν πως τρώγαμε παραπάνω από όσα βγάζαμε; Δεν μας έλεγαν πως παράγουμε λιγότερα από τους άλλους ευρωπαίους, πως δουλεύουμε λιγότερο και τεμπελιάζουμε περισσότερο, πως έχουμε το μεγαλύτερο δείκτη ιδιοκατοίκησης; Πάνω που είχαμε πειστεί (όχι όλοι) πως δεν χρειαζόμαστε κι άλλα δανεικά, εκεί που ξεκοιλιαζόμασταν για το ποια ομάδα και πόσο μερίδιο θα πάρει από το πρωτογενές πλεόνασμα, ξαφνικά λέει βγαίνουμε στις αγορές έχοντας στην πλάτη μας τόσα και τόσα εσωτερικά με 170% χρέος και 30% ανεργία με την πραγματική να αγγίζει το 35%, και τρία εκατομμύρια Έλληνες στα όρια της φτώχειας.

Οι ανασφάλιστοι πεθαίνουν αβοήθητοι, αλλά εμείς βγαίνουμε στις αγορές, είδαμε ασθενείς να μεταφέρονται λόγω έλλειψης οδηγού ασθενοφόρου στο πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτου, αλλά εμείς πρέπει να πανηγυρίσουμε ακόμη και με την ανεργία στο φουλ, με μικρομεσαίους επιχειρηματίες σε κατάσταση παροξυσμού, με δεκάδες χιλιάδες ανεμβολίαστα παιδιά, με οικογένειες να καταπίνουν άγχος.

Την πόρτα των κοινωνικών ιατρείων διαβαίνουν καθημερινά όλο και περισσότεροι, τα κοινωνικά παντοπωλεία και τα γεύματα σε εμπερίστατους συμπολίτες μας αυξάνονται. Εμείς όμως πρέπει όλα αυτά να τα χωνέψουμε, να αλληθωρίσουμε, να κάνουμε πως ελπίζουμε για να πάρουμε τα εύσημα των Ευρωπαίων. Κανείς δεν δανείζει τζάμπα, ο δανειστής ενδιαφέρεται να πάρει τα λεφτά του πίσω και μάλιστα με τόκο. Στα ψιλά γράμματα ο κάθε Άδωνης δεν θα σου πει πως ξαναδανειζόμαστε με επιτόκιο 5,5%, το ακριβότερο της ευρωπαϊκής ένωσης, την ώρα που η Γερμανία δανείζεται με λιγότερο από 0.2% .Θα αρκεστεί να σου κολλήσει την ταμπέλα του Συριζαίου. Σε έναν ένα υποτιθέμενο διάλογο θα έλεγε πως πετύχαμε πλεόνασμα, διώξαμε τον Μπαλτάκο, κλείσαμε την Χ. Αυγή στα μπουντρούμια, και εσείς έρχεστε τώρα και ζητάτε μεροκάματα, φθηνά φάρμακα, φρέσκο γάλα, ψωμί ζεστό, προστασία περιβαλλοντικών όρων σε περιοχές επενδύσεων, θέσεις εργασίας, θα αράδιαζε και μερικές ψευτοσυγκρίσεις με χώρες του βορρά και σε λίγο θα έπρεπε να πούμε και ευχαριστώ που μας έβγαλαν την αλυσίδα από τον λαιμό και μας την πέρασαν στα πόδια.

Τώρα φαίνονται να αγωνιούν για την ανεργία για να εξαγοράσουν ψήφους, να αμβλύνουν συνειδήσεις, να θολώσουν τα νερά διοχετεύοντας την αγανάκτηση σε στα νερά τους και φυσικά όλα με νόμιμα καρυκεύματα και έχοντας λίγο από το «αλάτι» της δημοκρατίας.

Αν καταλάβατε καλά δανειζόμαστε πάλι, βγήκαμε στην γύρα για δανεικά, όχι όμως και αγύριστα (τα συγκεκριμένα ομόλογα υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο), η διαφορά είναι πως αυτήν την φορά πρέπει να πανηγυρίσουμε επειδή δανειστήκαμε ξανά ή επειδή ζητιανεύουμε δανεικά με επαχθείς όρους. Τον στόχο της κίνησης αυτής τον καταλαβαίνουμε όλοι, η κυβέρνηση με την πολιτική της απέτυχε, η ύφεση είναι τεράστια και οι πολίτες βλέπουν όλο και πιο έντονα το χάσμα μεταξύ κυβερνητικών υποσχέσεων και καθημερινότητας.

Βγαίνουμε λοιπόν κυρ Στέφανε...όπως έλεγε και η Βουγιουκλάκη που κρυφομιλούσε στο τηλέφωνο χαρούμενη που προσλήφθηκε σε εργασία, «βάλε και ένα κιλό μακαρόνια για να τα μαγειρέψουμε με κιμά όπως πέρσι τα Χριστούγεννα, βάλε και δυο κουτιά μαρμελάδες (γιατί είδαμε το φώς στο τούνελ), και 150γρ ζαμπόν, και σοκολατίτσες για τα παιδιά, (γιατί έρχεται η ανάπτυξη)» .

Βάλε τρία μπουκάλια κρασί και έξι μπουκάλια μπύρα, όχι για να γιορτάσουμε αλλά για να μην έρθει η στιγμή που θα ακούσουμε μια μέρα από τα χείλη των παιδιών μας αυτό που είπε ο Τζ.Όργουελ, πως :
«ένας λαός που εκλέγει διεφθαρμένους, κλέφτες, προδότες και απατεώνες δεν είναι θύμα αλλά συνένοχος» 
ένας λαός που εκλέγει διεφθαρμένους, κλέφτες, προδότες και απατεώνες δεν είναι θύμα αλλά συνένοχο
Και εμείς ρε παιδιά όχι μόνο τους εκλέξαμε αλλά και τους ανεχθήκαμε τόσα χρόνια τώρα….

Βάλε λοιπόν κυρ Στέφανε πάλι γυμνοί και ξυπόλητοι βγαίνουμε στις αγορές…



 CretaLive.gr 

Απλήρωτοι εργαζόμενοι δίχως κανένα εργασιακό δικαίωμα

Γράφει ο Βαγγέλης Τριάντης
«Και οι τρεις πρώτοι μήνες του 2014 παρουσιάζουν, ύστερα από πολλά χρόνια, συνεχόμενα θετικά ισοζύγια προσλήψεων και απολύσεων», δήλωσε πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Γιάννης Βρούτσης και συμπλήρωσε ότι το αποτελέσματα υποδηλώνει «μια διαφαινόμενη τάση ανάκαμψης της αγοράς εργασίας». Και μπορεί όντως ο κ. Βρούτσης να έχει δίκιο.
Η ανεργία να δείχνει μία τάση μείωσης και μεγάλο ρόλο σε αυτό να παίζουν και τα διάφορα προγράμματα που έχει εξαγγείλει το υπουργείο. Ωστόσο η μείωση είναι πλασματική, καθώς σε πολλές περιπτώσεις, όπως αποκαλύπτει το e-reportaz, οι ωφελούμενοι άνεργοι όχι μόνο εργάζονται με μισθούς πείνας αλλά και δίχως κανένα εργασιακό δικαίωμα.
Εδώ και περίπου ένα χρόνο το υπουργείο Εργασίας έχει εξαγγείλει διάφορα προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας. Πρόκειται για τα γνωστά «voucher», ή αλλιώς «επιταγές εισόδου για την είσοδο στην αγορά εργασίας». Τα προγράμματα αυτά χρηματοδοτούνται από το ΕΠ «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» με πόρους της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σκοπός είναι να καταφέρουν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας άνεργοι που λόγω της οικονομικής κρίσης αδυνατούν να βρουν δουλειά. Τα προγράμματα βγαίνουν μέσω ΟΑΕΔ, ωστόσο την υλοποίησή τους έχουν αναλάβει Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ).
Τα τελευταία έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια τους τελευταίους μήνες από άκρη σε άκρη σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σύμφωνα με καταγγελίες ωφελουμένων ή ανέργων που επιχείρησαν να υποβάλλουν αιτήσεις για τα προγράμματα αυτά, ορισμένα ΚΕΚ, πολύ πριν το υπουργείο Εργασίας ανακοινώσει επίσημα τα προγράμματα αυτά, τηλεφωνούν σε διάφορους ανέργους. Εκεί τους ενημερώνουν για τα προγράμματα αυτά και τους καλούν να παρουσιαστούν στα γραφεία τους και να δώσουν κάποια προσωπικά στοιχεία. Το που βρίσκουν τα προσωπικά τηλέφωνα των ανέργων είναι κάτι που παραμένει άγνωστο και προκαλεί μεγάλη εντύπωση, καθώς αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Εκτός και αν λαμβάνουν τα στοιχεία μέσω ΟΑΕΔ, που και πάλι εγείρεται μείζον θέμα.
Δουλεύουν και παραμένουν απλήρωτοι
Συνήθως τα προγράμματα απευθύνονται σε νέους ηλικίας από 18 έως 29 ετών και περιλαμβάνουν δύο σκέλη. Αρχικά, ο ωφελούμενος παρακολουθεί ένα πρόγραμμα θεωρητικής κατάρτισης 80 ωρών. Στη συνέχεια κάνει πρακτική άσκηση σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, η οποία δεν υπερβαίνει τους πέντε μήνες. Η αμοιβή τους δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ μηνιαίως, ενώ παρέχεται και στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ωστόσο, όπως καταγγέλλουν στο e-reportaz.gr, ωφελούμενοι που πίστεψαν τις εξαγγελίες του υπουργείου Εργασίας, παρά το γεγονός ότι δούλεψαν κανονικά, ακόμη και σήμερα παραμένουν απλήρωτοι. Ανώνυμες μαρτυρίες ωφελουμένων που έχουν αναρτηθεί στο vforvoucherades.blogspot.gr, αφήνουν έκθετη την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.
«Εγώ ξεκίνησα το πρόγραμμα αρχές Οκτώβρη. Γνώριζα από την αρχή ότι τα χρήματα θα μπουν σε 2 δόσεις. Το θεωρητικό επίδομα το πληρώθηκα 30 Δεκέμβρη. Σχετικά γρήγορα σε σχέση με τους άλλους, ανήκω στους τυχερούς», λέει ο Α.
Η Κ. αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ξεκίνησα την ωφέλεια μου τέλος Γενάρη σε ένα site. Γενικά οι συνθήκες εργασίας είναι καλές. Με τα ΚΕΚ φυσικά δεν υπάρχει καμία συνεννόηση. Όταν τελειώσαμε τη θεωρητική κατάρτιση τους ρώτησα αν είναι συνεπής στις πληρωμές τους και γέλασαν!!! Μου είπαν, όταν ξεκινήσεις τη πρακτική μη παίρνεις κάθε μέρα τηλέφωνο να ρωτάς πότε θα μπουν τα λεφτά. Το πότε θα πληρωθούμε βέβαια, δεν το γνωρίζουν».
«Εγώ ξεκίνησα την ωφέλεια μου στη Vodafone. Εγώ και άλλοι 10 Voucherades. Μετά τη πρακτική με κράτησαν με 4μηνη σύμβαση 6ωρο. Βέβαια δούλευα 12ωρα και 13ωρα και πληρωνόμουν υπερωρίες σε κουπόνια Σκλαβενίτη, Πλαίσιο, Hondos κ.α. Καινούρια πατέντα αυτή! Γενικά το κλίμα δεν ήταν και ό,τι καλύτερο για τους Voucherades. Από τα 10 άτομα κράτησε μόνο 2-3 άτομα. Τα χρήματα τα πήρα μετά από 4 μήνες», αναφέρει ο Γ.
«Εγώ είμαι σε Κοινωφελή πρόγραμμα. Υπέγραψα αναγγελία πρόσληψης αρχικά και μετά πρόσληψη το οποίο φυσικά δεν αναφέρει περαιτέρω εργασιακά δικαιώματα μόνο ονοματεπώνυμο και την εταιρία δεν είναι δηλαδή κάποια σύμβαση εργασίας. Τα χρήματα τα παίρνουμε σε 3 δόσεις, η πρώτη 40% του χρηματικού ποσού, η δεύτερη 50% και η τρίτη 10%. Η τελευταία δόση άργησε 5 ολόκληρους μήνες.
Εμείς στα κοινωφελή δεν έχουμε κανένα δικαίωμα ως εργαζόμενοι, δε δικαιούμαστε καμία άδεια, δε μπορούμε ούτε να αρρωστήσουμε καθώς δε δικαιούμαστε αναρρωτική».
Σε ότι αφορά τις καθυστερήσεις στην πληρωμή οι απόψεις διίστανται. Το υπουργείο Εργασίας κατηγορεί τα ΚΕΚ, και τα τελευταία το υπουργείο Εργασίας. Σε κάθε περίπτωση όμως μεγάλοι χαμένοι είναι οι άνεργοι που ενώ καλούνται να δουλέψουν σε συνθήκες εργασίας δίχως κανέναν εργασιακό δικαίωμα, βλέπουν ακόμη και η πληρωμή τους να γίνεται με προβλήματα.
Ο ρόλος των ΚΕΚ
Αυτό που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι ο ρόλος που έχουν αναλάβει τα ΚΕΚ. Σε προγράμματα που βγάζει το υπουργείο Εργασίας και για τα οποία κανονικά θα μπορούσε ο κάθε εργαζόμενος να καταθέτει μία αίτηση στα γραφεία του ΟΑΕΔ και να μην χρειάζεται να απευθυνθεί σε κάποιο ΚΕΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με καταγγελίες ωφελουμένων, αυτό γίνεται επειδή το κάθε ΚΕΚ επιδοτείται με 1.100 ευρώ από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ για κάθε εργαζόμενο.
«Είμαστε οι νέοι-ες, έως 29 ετών, «ωφελούμενοι» της επιταγής -voucher-«εισόδου στην αγορά εργασίας» από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Είμαστε οι νέοι-ες που δεν δουλεύουμε, αλλά “μαθητεύουμε”. Εμείς, που παράγουμε έργο, αλλά δεν είμαστε εργαζόμενοι, εμείς, που περιμένουμε μήνες να πληρωθούμε, εμείς που είμαστε εκτεθειμένοι απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, καθώς δε συμπεριλαμβανόμαστε σε κανένα νόμο, εμείς που φορολογούμαστε κανονικά, χωρίς να έχουμε ένσημα.
Είμαστε οι αόρατοι-ωφελούμενοι στις θέσεις των απολυμένων ιδιωτικών υπαλλήλων στις επιχειρήσεις. Είμαστε οι εργαζόμενοι στα κοινωφελή (5μηνα) προγράμματα που καλύπτουν τις θέσεις των υπό διωγμό δημοσίων υπαλλήλων, ανεξαρτήτως πτυχίου ή προϋπηρεσίας. Είμαστε παντού, σε κάθε νοσοκομείο, δήμο, εργοστάσιο ή εταιρία.
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι όταν τα ΚΕΚ παρέλαβαν τη σκυτάλη. Στα ΚΕΚ, πιστοποιημένα από τις «αδιάβλητες» κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, έχει ανατεθεί να μας διακινήσουν στην αγορά, λαμβάνοντας 1.100 ευρώ για τον καθένα από εμάς ως μερίδιο μεσάζοντα-δουλεμπόρου από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Εκμεταλλευόμενα την ανάγκη μας για δουλειά και μισθό, μας προωθούν σ” επιχειρήσεις όχι όμως σε συναφή πεδία και τομείς που να πληρούν τα κριτήρια των ωφελουμένων, αλλά όπου βόλευε για να μη χαθεί το πρόγραμμα και τα λεφτά!», τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι ωφελούμενοι των προγραμμάτων.

http://www.e-reportaz.gr/

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Αναστασία Χρηστίδη - Υποψήφια Δημοτικός Σύμβουλος Παλλήνης με τον Συνδυασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

Έχω γεννηθεί στην Λαμία Φθιώτιδας το 1961. Έζησα στην Άμφισσα Φωκίδας έως το 1974. Τελείωσα το Λύκειο στην Αθήνα και στη συνέχεια σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά.

Στον Γέρακα (Γαργηττός) κατοικώ από το 1996 με την οικογένεια μου.
Εργάζομαι  ανελλιπώς από το 1986 στον ιδιωτικό τομέα σε μεγάλες Πολυεθνικές  Εταιρείες.

Οι αριστερές  καταβολές μου από την αντιστασιακή δράση των γονιών μου στην κατοχή, με οδήγησαν να ασχοληθώ στα φοιτητικά μου χρόνια, με τα πολιτικά δρώμενα από την πλευρά της Αριστεράς.
Η σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση με ωθεί  να συμμετέχω στον αγώνα για έναν διαφορετικό Δήμο.
Η Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο επιδιώκει  να εξυψώσει το ατομικό σε συλλογικό,
το τοπικό σε εθνικό, το Ελληνικό σε Ευρωπαϊκό.
http://pa-pallini.blogspot.gr/

Στις αγορές αδελφές μου, στις αγορές

Με λαμπρές ετοιμασίες πρόκειται η χώρα να υποδεχτεί τα χαρμόσυνα μαντάτα της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Σημαιοστολισμοί, κόκκινα χαλιά, καλοντυμένοι άστεγοι και χαμογελαστοί άνεργοι θα συμπληρώσουν το εορταστικό κλίμα που θα κορυφωθεί με την προεκλογική στήριξη της Μέρκελ στον Σαμαρά, την Παρασκευή. 
Τι σημαίνει θα βγούμε στις αγορές; Ότι θα μπορούμε να δανειστούμε με -και καλά- ευνοικότερους όρους. Τι μεγάλη επιτυχία! Η χώρα θα πάρει κι άλλα δάνεια, δηλαδή θα ακολουθήσει την πρακτική που μας οδήγησε στην χρεοκοπία και τα μνημόνια. Μια είδηση που σε άλλες εποχές θα ήταν λόγος να κλονιστεί η κυβέρνηση, σήμερα χρησιμοποιείται από τα media και το Μαξίμου, ως προμετωπίδα του “success story”.
Πανηγυρίζουν που θα δανειστούμε, που με χρέος στο 180% του ΑΕΠ οι “αγορές” μας δίνουν δάνειο. Δηλαδή δεν το χωρά ο κοινός νους, πως οι ίδιες αγορές με λιγότερο χρέος σταμάτησαν να μας δανείζουν πριν 2-3 χρόνια. Τι άλλαξε τώρα; Κι αφού έχουμε “πρωτογενές πλεόνασμα” γιατί χρειαζόμαστε δανεικά; Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, άρα προς το επικοινωνιακό πανηγυράκι;
Απλά οι γύπες των αγορών έχουν εξασφαλίσει τα κέρδη τους απομυζώντας την Ελλάδα. Το κάθε νέο δάνειο πηγαίνει στην αποπληρωμή των παλαιότερων και σε καμία περίπτωση για μισθούς και συντάξεις. Ο Σαμαράς έχει δώσει εγγυήσεις για το ότι οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν με κρατικά χρήματα κι έτσι οι “αγορές” τον βοήθησαν να στήσει την “έξοδο στις αγορές”, ώστε να καρπωθεί μια ανύπαρκτη επιτυχία.
Πάλι θα ετοιμαστεί ένα όργιο κερδοσκοπίας. Μην ξεχνάμε πως η κυβέρνηση χάρισε στις τράπεζες 7 δισ. τον προηγούμενο χρόνο για να καλύψουν δήθεν το κενό τους. Συν τα χρήματα των φορολογούμενων που χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίησή τους (σχεδόν 25 δισ).
Όλο το παιχνίδι είναι να περάσει το χρέος στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων, ώστε τα κράτη που συμμετέχουν στον μηχανισμό διάσωσης να μην δεσμεύονται από αυτό. Η Ελλάδα θυμίζει την πουτάνα γραία που αναζητά νέο χαρτζιλίκι, αλλά βγαίνει στην πιάτσα με τους πιο αδίστακτους εκμεταλλευτές. Φαντάζεστε σε περιόδους πρότερης “ευημερίας”  να υπήρχε έστω κι ένας να θριαμβολογούσε για την αποδοχή των τοκογλύφων να μας δανείσουν; Δηλαδή να συνεχίσουμε τον δρόμο προς μια νέα χρεοκοπία;


http://unfucker.wordpress.com/


Το μεροκάματο ενός μεγαλοδημοσιογράφου

Οι δημοσιογράφοι που γίνονται γνωστοί στην Ελλάδα μέσω της τηλεόρασης, αυτοί που υποτίθεται ότι φροντίζουν για την αντικειμενική ενημέρωση, έχουν αρχίσει την “εκπαίδευσή” τους σε μέσα ολιγαρχών και κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και μιλώντας για λογαριασμό της κυρίαρχης ιδεολογίας, φροντίζουν να κατασκευάζουν την κοινή γνώμη και να προετοιμάζουν το έδαφος για την πλήρη χειραγώγηση του εκλογικού σώματος.
Πάρα πολλοί δημοσιογράφοι που έκαναν καριέρα σε καθεστωτικά ΜΜΕ,ήρθαν σε πλήρους εναγκαλισμούς με την εξουσία, κάτι που αποδεικνύει πως είτε δεν ήταν ποτέ ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι, είτε εύκολα ξεπουλήθηκαν προς αυτούς που υποτίθεται ελέγχουν μέσω της δημοσιογραφικής έρευνας.
Η Μαρία Σπυράκη του MEGA φαίνεται πως μετά από τηλεφώνημα του Σαμαρά, θα πάρει μέρος στις επερχόμενες ευρωεκλογές ως υποψήφια της Ν.Δ., όντας μια από τις πολλές που ακολούθησαν αυτή την διαδρομή, αναβάθμισης στην κλίμακα του συστήματος.
Μερικοί από αυτούς που άφησαν το πόστο σε κανάλι για να μεταπηδήσουν στην πολιτική ήταν: ο Αιμίλιος Λιάτσος (MEGA-ΠΑΣΟΚ), o Παντελής Καψής (To BHMA-Ν.Δ), ο Αργύρης Ντινόπουλος( ΑΝΤ1-Ν.Δ), ο Πάνος  Παναγιωτόπουλος (ΑΝΤΙ-Ν.Δ), ο Χρήστος Κώνστας (ALTER-ΤΑΙΠΕΔ), η Άννα Καραμανλή (ΕΡΤ-Ν.Δ), ο Αντώνης Λιάρος (MEGA-ΠΑΣΟΚ), η Χρύσα Αράπογλου (ΕΡΤ-ΠΑΣΟΚ), η Εύα Καιλή (MEGA-ΠΑΣΟΚ), ο Γιάννης Μιχελάκης (ΑΝΤ1-Ν.Δ), η Φωτεινή Πιπιλή (MEGA-Ν.Δ) και ο Σίμος Κεδίκογλου (ΕΡΤ-Ν.Δ). Αυτοί είναι οι πιο γνωστοί στην λίστα της ντροπής.
Όλοι τους υποστηρικτές των σκληρών πολιτικών λιτότητας, του μακελέματος των εργασιακών δικαιωμάτων, φερέφωνα των ισχυρών και μεγάλοι προπαγανδιστές, ξεφτιλίζοντας το ίδιο το δημοσιογραφικό λειτούργημα, που στην Ελλάδα φαίνεται ως προθάλαμος για να μπεις στα σαλόνια. Η αληθινή δημοσιογραφία δεν χαϊδεύει, ούτε ερωτοτροπεί με την εξουσία, μάχεται για την αλήθεια και το κοινό καλό, διέπεται από κώδικες δεοντολογίας και μεταφέρει όσο πιο αντικειμενικά γίνεται την υποκειμενικότητά της. Δεν στρατεύεται υπέρ των ισχυρών.
Είναι γνωστή η διαπλοκή μεταξύ ΜΜΕ και κομματικού συστήματος. Οι εκκολαπτόμενοι πολιτευτές μέσα από τα δελτία ειδήσεων, αποδεικνύονται πιο φανατισμένοι και πρόθυμοι για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών και του κάθε κόμματος, μιας που για χρόνια έμαθαν να υποκλίνονται στα σαλόνια μεγαλοεργολάβων και εφοπλιστών. Μάλιστα η εικόνα που υιοθετούν είναι τόσο κομματική, που ξεχνάς ότι πριν υπήρξαν και δημοσιογράφοι. Επίσης τίθενται εν αμφιβόλω οι προθέσεις τους πριν πολιτευτούν, καθώς και οι υπόγειοι σκοποί που εξυπηρετούσαν μέσα από τα media που εργάζονταν.
Σαφώς αυτή η συνομοταξία δεν εκφράζει το σύνολο των δημοσιογράφων. Υπάρχουν και δημοσιογράφοι αξιοπρεπείς, που δίνουν μάχες, που μάχονται την λογοκρισία και παλεύουν να διατηρήσουν την αλήθεια στην ενημέρωση. Άνθρωποι που μπορεί να κινδυνεύσουν, που δεν πλουτίζουν και δεν έχουν προσβάσεις σε υψηλές θέσεις. Κι αυτούς όμως τους παίρνει η μπάλα στο ισοπεδωτικό σύνθημα “αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι”, καθώς εξουσία και ΜΜΕ στην Ελλάδα, είναι τόσο σφιχταγκαλιασμένοι που υπονομεύουν την δημοκρατία. Και φυσικά καθώς όλες οι κυβερνήσεις χαρίζουν τις συχνότητες και χρέη στους ιδιοκτήτες των καναλιών, αυτοί φροντίζουν να εξαργυρώνουν το “γραμμάτιο”, όχι μόνο με την επίσημη προπαγάνδα, αλλά και με την εκτροφή στρατευμένων διαμορφωτών ειδήσεων που θολώνουν την ενημέρωση και την ίδια την αξιοπιστία της πολιτικής.

Στις αγορές, πτωχευμένοι!

Του Γιάννη Βαρουφάκη
Το σχέδιο του Βερολίνου για την Ελλάδα των επόμενων ετών έχει πλέον παγιωθεί. Τι περιέχει; Ας ξεκινήσουμε από το τι δεν περιέχει.

1. Δεν περιέχει το κούρεμα, το οποίο θα μπορούσε να βγάλει το ελληνικό κράτος από την διαχρονική κατάσταση χρεοκοπίας (κοινώς την αδυναμία να εξυπηρετεί τα χρέη του μακροπρόθεσμα, ακόμα και μετά από μια γενναία επιμήκυνση μετά μείωσης του επιτοκίου κατά μισή με μία μονάδα).
2. Δεν περιέχει καμία πρόβλεψη για κοινό, ευρωζωνικό χρέος (π.χ. ευρωομόλογα).
3. Δεν περιέχει νέο επίσημο δάνειο, το οποίο να καλύπτει τις μελλοντικές δανειακές ανάγκες του κράτους, πέραν το πολύ 20 δισ. ευρώ που στόχο θα έχουν να καλύψουν τις «αστοχίες» του Μνημονίου 2.
4. Δεν περιέχει κάποια σημαντική επενδυτική ενίσχυση, πέραν των ΕΣΠΑ.
5. Δεν περιέχει κάτι στον τραπεζικό τομέα, που να καθιστά το ελληνικό τραπεζικό σύστημα βιώσιμο ή να αφαιρεί μέρος των 50 δισ. ευρώ που χρεώθηκε το ελληνικό δημόσιο υπέρ των τραπεζών από το εθνικό χρέος.

Υπό αυτούς τους ασφυκτικούς περιορισμούς, το ερώτημα τίθεται: πώς σκέφτονται να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι είναι παντελώς αδύνατον να χρηματοδοτείται ιδίαις δυνάμεις το ελληνικό κράτος τα επόμενα χρόνια; Πιστεύουν, πραγματικά, ότι θα μπορεί η ελληνική οικονομία να παράγει πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 4%, από το οποίο να κάνει τις αποπληρωμές σε ΕΚΤ/ιδιώτες (που δεν δέχονται επιμηκύνσεις και τα τοιαύτα) και ΔΝΤ (που δεν δέχεται μείωση επιτοκίου);  Πιστεύουν πως, ακόμα και να είναι δυνατόν αυτό, θα μπορέσει να σταθεί όρθια μια κυβέρνηση (όποια και να είναι αυτή) που θα «ξεζουμίζει» ένα τέτοιο μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, την ώρα που η ελληνική κοινωνία θα παραπαίει, χωρίς τραπεζική πίστη, χωρίς εγχώρια ζήτηση, χωρίς επενδύσεις, χωρίς πρόνοια;
Όχι, δεν το πιστεύουν στο Βερολίνο αυτό. Και τότε ποιο το πλάνο τους; Η βασική τους ιδέα είναι να βρουν τρόπο να μας εξασφαλίσουν νέα δάνεια, με επιτόκια περί το 4%, χωρίς να χρειαστεί να τα περάσουν από την Ομοσπονδιακή Βουλή τους ως νέο πακέτο διάσωσης -ως νέα δάνεια τα οποία στηρίζει ο γερμανός φορολογούμενος. Όπως το Μνημόνιο 2 ήρθε για να καλύψει μη βιώσιμα χρέη του Μνημονίου 1, έτσι και το νέο Δανειακό Πακέτο, το Μνημόνιο 3 (το οποίο, για λόγους μάρκετιγκ, θα το αποκαλέσουν κάπως αλλιώς) θα ρίξει πολλά δισ. ευρώ στο ελληνικό δημόσιο για να συγκαλύψει την μη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου μετά το πέρας του Μνημονίου 2. Η διαφορά αυτού του Μνημονίου 3 από το Μνημόνιο 2 θα είναι, σύμφωνα με τα γερμανικά πλάνα, μία: ενώ το Μνημόνιο 2 χρηματοδοτήθηκε από τα κράτη-μέλη μέσω του ESM, το Μνημόνιο 3 θα χρηματοδοτεί, ως επί το πλείστον, από τις ...αγορές.
Πώς, όμως, θα γίνει αυτό όταν οι αγορές γνωρίζουν πως (παρά την όποια επιμήκυνση) τα χρέη του ελληνικού δημοσίου δεν μπορούν να αναχρηματοδοτηθούν αλλά, αντίθετα, παραμένουν πάνω από τα κεφάλια μας ως μια μόνιμη τοξική ομίχλη; Γιατί να είναι διατεθειμένοι οι ιδιώτες (που δεν είναι βεβαίως κορόιδα για να πιστεύουν τα περί Greek-covery) να δανείσουν ένα κράτος με (κοινά αποδεκτό) μη βιώσιμο χρέος, χωρίς να ζητούν δυσθεώρητα επιτόκια; Η απάντηση της κυβέρνησης συνασπισμού του Βερολίνου είναι:  μέσω της επίκλησης του προγράμματος ΟΜΤ της ΕΚΤ!
Η ιδέα είναι απλή: αντί να αντλεί το ελληνικό δημόσιο νέα ποσά από τον ESM για να αποπληρώνει ΕΚΤ, ΕΕ, ΔΝΤ και ιδιώτες, θα αντλεί από τις αγορές οι οποίες θα του δανείζουν με επιτόκια πολύ κάτω του αγοραίου επιπέδου (στο 4% το υπολογίζουν οι του γερμανικού υπουργείου οικονομικών) επειδή η ΕΚΤ εγγυάται (ή καλύτερα απειλεί) πως αν τα επιτόκια αυτά ανέβουν πάνω από κάποιο επίπεδο, θα παρέμβει αγοράζοντας όσα ελληνικά ομόλογα χρειάζεται για να ρίξει τα επιτόκια στο αρχικό επίπεδο. Επιπλέον, αν κάποια στιγμή, η ΕΚΤ βάλει μυαλό και λάβει σοβαρά υπ’ όψη της την απειλή του αρνητικού πληθωρισμού σε ολόκληρη την ευρωζώνη, ίσως η ΕΚΤ να αρχίσει να αγοράζει ομόλογα όλων των κρατών-μελών (ως ποσοστό του ΑΕΠ της κάθε χώρας). Έτσι, παρά το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο όχι μόνο θα παραμένει πτωχευμένο αλλά θα γίνεται όλο και πιο πτωχευμένο (με κάθε νέο ομόλογο που εκδίδει), θα καταφέρνει να δανείζεται στις αγορές, με επιτόκια που φαίνονται «βατά».
Βέβαια, για να «περπατήσει» ένα τέτοιο πλάνο, το κράτος μας πρέπει πρώτα να ...βγει στις αγορές. Βασικός όρος για την ενεργοποίηση του ΟΜΤ για μια χώρα της Ευρωζώνης είναι να θεωρείται ότι έχει «πλήρη πρόσβαση στις αγορές» και πως τελεί υπό δημοσιονομική επιτήρηση. Εδώ έγκειται η αφοσίωση των αρχών, τόσο σε Φραγκφούρτη-Βερολίνο-Βρυξέλλες, όσο και στην Αθήνα, στην προπαγάνδα περί λήξης της Κρίσης, Greek success story κλπ. Μπορεί οι επενδύσεις να μειώνονται κι άλλο, οι θέσεις εργασίας να φθίνουν συστηματικά, η βιομηχανική παραγωγή να συρρικνώθηκε ξανά, η τραπεζική πίστη (που υποσχέθηκαν μετά την παρωδία της ανακεφαλαιοποίησης) να κατρακυλά στον θλιβερό της μόνιμο κατήφορο, όμως οι ηγέτες μας ...γιορτάζουν καθημερινώς την λήξη της Κρίσης. Δεν λένε απλά ψέματα. Λένε αυτά που νομίζουν ότι συνάδουν με την δημιουργία ενός τεχνητού κλίματος στις αγορές ομολόγων, που θα επιτρέψει κάποιες εκδόσεις ομολόγων να πωληθούν (με την σιωπηλή βοήθεια της ΕΚΤ) ώστε, κατόπιν, να μπει σε εφαρμογή το Μνημόνιο 3, που θα χρηματοδοτείται, υπό την απειλή της ΕΚΤ, από τους ...ιδιώτες.
Περιληπτικά, ο άξονας του γερμανικού σχεδίου για την Ελλάδα είναι ένας: η συνέχιση της στρατηγικής των προηγούμενων τεσσάρων ετών, δηλαδή η καθυστέρηση της παραδοχής ότι η Ελλάδα αδυνατεί να επιβιώσει εντός των «κανόνων» που το Βερολίνο θεωρεί «απαράβατους». Για να μην χρειαστεί να παραδεχθούν την αλήθεια, προετοιμάζουν ένα νέο «παράδοξο» Μνημόνιο, όπου το μεγάλο ποσοστό των νέων δανείων θα έρχεται από τις αγορές σε ένα πτωχευμένο δημόσιο, ελέω της σιωπηλής παρέμβασης της ΕΚΤ. Αυτό λοιπόν που προτείνεται στον ελληνικό λαό, αντί για ένα βιώσιμο σχέδιο για την επόμενη δεκαετία, είναι το να συναινέσει στην έξοδό του στις αγορές όσο το κράτος του είναι πτωχευμένο, και με προοπτική να βουλιάζει όλο και πιο πολύ στον βούρκο της μακροπρόθεσμης πτώχευσης αλλά, βέβαια, παραμένοντας στις αγορές. Θεωρώ εθνική ανοησία την συναίνεσή μας σε αυτό το πλάνο.
 
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Οι άνεργοι εκτός κάδρου

Είμαι άνεργος 3 χρόνια. Συμμετέχω τακτικά σε όλες τις απεργίες, σε όλες τις διαδηλώσεις σε όλες τις κινητοποιήσεις. Εκτός όλων των άλλων, έχω και μπόλικο χρόνο για να το κάνω...


Φυσικά το ίδιο θα κάνω και σήμερα.

Ωστόσο, θέλω να ομολογήσω ότι εδώ και αρκετόν καιρό, μετά το κίνημα των πλατειών, νιώθω στις συγκεντρώσεις και στις πορείες αρκετή μοναξιά.

Ο ένας λόγος είναι ότι δεν βλέπω πολλούς ανέργους να συμμετέχουν, γενικώς που με απογοητεύει. Αν κατέβαιναν οι άνεργοι στις πορείες το πρόβλημα θα είχε λυθεί προ πολλού. Ή, εν πάση περιπτώσει, θα είχε πέσει η κυβέρνηση και θα είχαμε κάνει το πρώτο βήμα. 

Αλλά υπάρχει άλλος ένας λόγος που νιώθω μοναξιά στα συλλαλητήρια, ιδίως σ' αυτά που συνδυάζονται με απεργίες. Νιώθω ότι τα αιτήματα, οι λόγοι, τα συνθήματα, τα πανώ σαν να μη με αφορούν, σαν οι άνεργοι να είναι έξω από το οπτικό πεδίο των οργανωτών και των συγκεντρωμένων. Μισθοί, συντάξεις, εφάπαξ, φοροαπαλλαγές, διατήρηση θέσεων εργασίας. Ο άνεργος δεν υπάρχει στο κάδρο.

Λες και δεν είμαστε μέρος της εργατικής τάξης, λες και δεν είμαστε θύματα των μνημονίων, λες και μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση όταν υπάρχουν 1.500.000 εκατομμύρια άνεργοι, οι περισσότεροι άποροι και ανασφάλιστοι. Αυτό τώρα μπορεί και να απαντάει στην πρώτη αιτία της μοναξιάς που νιώθω κάθε φορά που κατεβαίνω σε συγκεντρώσεις.

Κι επειδή δεν μου αρέσει να μένω στην γκρίνια, η πρόταση που έχω να κάνω είναι να μπει πρώτο αίτημα σε κάθε αγώνα το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους, η πλήρης ασφαλιστική κάλυψη για όλους, η δωρεάν μετακίνηση των ανέργων με όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, καθώς και μια κάρτα πολιτισμού και ψυχαγωγίας που να μας επιτρέπει να διασκεδάζουμε πού και πού, να παίρνουμε δωρεάν κάποια βιβλία, να μπορούμε να πάμε δυο βδομάδες κάπου διακοπές με την οικογένειά μας.

Όχι ότι όλ' αυτά θα έλυναν το πρόβλημά μας, όσο δεν δρομολογείται μια γνήσια πορεία ανάπτυξης και δεν ανοίγουν πραγματικές θέσεις εργασίας το πρόβλημά μας θα παραμένει άλυτο κι εμείς άπραγοι και περιθωριοποιημένοι. Αλλά μ' αυτά που προτείνω θα νιώθουμε τουλάχιστον άνθρωποι, πολίτες, και ίσως έτσι να ξεκινήσει και η διαδικασία τόνωσης της οικονομίας.

Ας το σκεφτούν.
Παναγιώτης Λ.

imerologioanergou.gr

Στις αγορές με εντολή Σαμαρά και υπόδειξη Βενιζέλου! Του Πιτσιρίκου

Με εντυπωσιακό τρόπο θα επιστρέψει η Ελλάδα στις αγορές για να πάρει δάνειο όπως αυτά που ευθύνονται για την χρεοκοπία της. Με εντολή Σαμαρά –και υπόδειξη Βενιζέλου-, η χώρα θα σημαιοστολιστεί από άκρη σε άκρη, ενώ όλοι –ακόμα κι αυτοί που δεν έχουν να φάνε- θα πρέπει να βάλουν τα καλά τους και να είναι χαμογελαστοί επειδή θα πάρει η χώρα κι άλλα δανεικά.
Όπως δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς, το κλίμα για την χώρα μας στο εξωτερικό είναι τόσο καλό που μάλλον δεν θα χρειαστεί να βγει η Ελλάδα στις αγορές• θα έρθουν οι αγορές εδώ.
Οι αγορές θα έρθουν επίσκεψη στην Ελλάδα και θα μας φέρουν δώρο το δάνειο –που θα το χρωστάμε μετά κι αυτό-, οπότε πρέπει να είμαστε όλοι περιποιημένοι.
Να πλυθείτε παντού. Να κάνετε και μπιντέ.
Αλλά, για μισό λεπτό:
Ο υπέρογκος δανεισμός δεν οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία; Οπότε, γιατί η χώρα παίρνει κι άλλο δάνειο;
Όταν η Ελλάδα είχε χρέος 120%, οι αγορές της έκοψαν τα δάνεια. Τώρα που το χρέος είναι πάνω από 170%, γιατί της δίνουν δάνεια;
Αφού οι πάντες παραδέχονται πως το χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο, πώς θα δανειστεί η χώρα με «ευνοϊκούς όρους»;
Θα μπορούσε η Ελλάδα να βγει να δανειστεί αν δεν ήταν πια «δεμένη» από παντού για τα επόμενα 40 χρόνια;
Αφού, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση Σαμαρά, το Μνημόνιο πέτυχε και η χώρα έχει πρωτογενές πλεόνασμα, γιατί η χώρα βγαίνει να δανειστεί ξανά;
Γιατί κάποτε τα ψέματα τελειώνουν. Κι αυτό το «κάποτε» είναι τώρα.
(Θυμάστε εσείς να πανηγυρίζει κανείς όταν η Ελλάδα έπαιρνε δάνεια το 1997 ή το 2005; Ούτε στις ειδήσεις δεν το έλεγαν)
 http://pitsirikos.net/

Στουρνάρα, δώστα όλα. Του Στέλιου Κούλογλου

Έχει συμβεί μια ακόμη φορά, στη πρόσφατη ιστορία της χώρας. Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, όταν για τον Ανδρέα Παπανδρέου, μπλεγμένο για τα καλά στο σκάνδαλο Κοσκωτά, το αποτέλεσμα των εκλογών του 1989 ήταν ζήτημα ζωής ή θανάτου. «Τσοβόλα δώστα όλα», παρότρυνε δημοσίως τον τότε υπουργό Οικονομικών. Να ικανοποιήσει δηλαδή το παραμικρό αίτημα και να μοιράσει ψηφοθηρικά ότι είχε απομείνει στα δημόσια ταμεία.
Με την κωμικοτραγική «έξοδο στις αγορές» σήμερα ζούμε το remake του 1989. Ενώ η χώρα δεν έχει άμεση ανάγκη δανεισμού, ήδη πνιγμένη στα δάνεια από τα οποία χρεοκόπησε, βγαίνει στη γύρα για να δανειστεί ξανά. Με πλήρη νομική εξασφάλιση των δανειστών, με ρήτρες που ισχύουν μόνο για την Ελλάδα και για καμία άλλη χώρα του πλανήτη, θα δανειστεί με το υψηλότερο επιτόκιο της Ευρώπης. Όπως το 1989 έτσι και αυτή τη φορά οι λόγοι είναι πολιτικοί: να διασωθεί εκλογικά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η κυβερνητική παράταξη.
Εικοσιπέντε χρόνια μετά, δύο είναι οι βασικές διαφορές. Η πρώτη είναι ότι η χώρα που χρεοκόπησε από τα πολλά δάνεια, το πανηγυρίζει που δανείζεται! Γιατί ενώ το 1989 υπήρχαν μέσα ενημέρωσης που ασκούσαν κριτική στην ακατάσχετη παροχολογία «Τσοβόλα δώστα όλα», προειδοποιώντας για την επερχόμενη καταστροφή, σήμερα τα ΜΜΕ είναι τόσο υποταγμένα στην κυβέρνηση και την οικονομική ολιγαρχία ώστε σέρνουν τον χορό στο πανηγύρι.
Προς τι οι θριαμβολογίες αφού με το νέο δανεισμό το μη βιώσιμο χρέος από το 171% θα φτάσει  στο 175% του ΑΕΠ; Πώς ξεφεύγουμε από το Μνημόνιο τη στιγμή που όσα έχουν ήδη υπογραφεί  δεσμεύουν υποχρεωτικά τη χώρα τουλάχιστον μέχρι που θα λήξουν τα ομόλογα από τα πακέτα στήριξης, δηλαδή μέχρι το 2040 και το 2050; Ποιος θα πληρώσει το νέο λογαριασμό, αφού με το ούτως ή άλλως υψηλότατο επιτόκιο -ανεξάρτητα από το πως τελικά θα διαμορφωθεί- το δάνειο θα κοστίσει κάπου 400 εκατομμύρια σε πρόσθετους τόκους; Για τη δημοσιογραφία των παραθύρων, τέτοια ερωτήματα είναι απλώς απαγορευμένα.
400 εκατομμύρια ευρώ! Κάποια στιγμή η κυβέρνηση Παπαδήμου κόντεψε να πέσει επειδή δεν έβρισκαν 300 εκατ. να περικόψουν! Πρόκειται για την ακριβότερη προεκλογική εκστρατεία στην ιστορία της χώρας, αλλά το ποσό είναι εξηγήσιμο: γιατί οι εξαθλιωμένοι Έλληνες φορολογούμενοι που δεν έχουν να ξεπληρώσουν το δάνειο τους, τα εκατομμύρια των ανέργων στα συσσίτια και τα κοινωνικά ιατρεία, οι ανασφάλιστοι που δεν έχουν να αγοράσουν φάρμακα για τον καρκίνο τους, οι επιχειρηματίες που ασφυκτιούν ή τους μπουζουριάζουν για το ΦΠΑ, δεν θα πληρώσουν τη νύφη μόνο για να μην χάσει ο Σαμαράς ή μη συντριβεί ο Βενιζέλος. Αυτή την φορά χρηματοδοτούν και την προεκλογική εκστρατεία της Μέρκελ.
Γιατί η αντιπαθής στους Έλληνες καγκελάριος δεν έρχεται αύριο στην Αθήνα τόσο για να ενισχύσει εκλογικά την ΝΔ ή τη πασοκική συνιστώσα της, όσο για να αντλήσει ψήφους για την ίδια. Θα χρησιμοποιήσει την «έξοδο» της Ελλάδας στις αγορές για να πει στους Γερμανούς φορολογούμενους ότι χάρις στη πολιτική της δεν θα χρειαστεί να πληρώνουν πλέον για τους τεμπέληδες και ανοργάνωτους Έλληνες.
Το ντοκιμαντέρ «Η Νονά», που θα προβάλλεται  δημοσίως σε πολλές πόλεις την ώρα που η Γερμανίδα καγκελάριος θα βρίσκεται στην Αθήνα εκθειάζοντας το ελληνικό θαύμα, αποδεικνύει ότι αυτό ποτέ δεν ήταν αλήθεια: η γερμανική κυβέρνηση κοντεύει να κερδίσει κοντά 100 δις λόγω της κρίσης, τα αίτια της οποίας φόρτωσε μονομερώς στην ελληνική πλευρά. Αλλά στην ίδια ταινία, ο φακός συλλαμβάνει την Μέρκελ να λέει κάποια στιγμή στο Σαμαρά: «μετά το ελληνικό λαό και εσένα, δεν υπάρχει άλλος που να ενδιαφέρεται για την επιτυχία του προγράμματος όσο εγώ».
Τα τραγικά αποτελέσματα του ελληνικού προγράμματος είναι γνωστά στους Έλληνες πολίτες, που θέλουν όμως να ακούσουν μια καλή είδηση, έστω και πλαστή.  
Όπως ακριβώς το 1989 ενθουσιάστηκαν από την γαλαντομία του Παπανδρέου και του πειθήνιου υπουργού του.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ γλίτωσε την εκλογική συντριβή και, ίσως για αυτό, και την ποινή από Ειδικό Δικαστήριο στο οποίο τελικά παραπέμφθηκε. Αλλά η  προτροπή Παπανδρέου, η νοοτροπία που εμπεριείχε και κυριάρχησε καθώς και οι ανάλογες πρακτικές που εφαρμόστηκαν στη συνέχεια από τους κάθε λογής διαδόχους οδήγησαν στη χρεοκοπία, 20 χρόνια αργότερα. Ανάλογες θα είναι οι ιστορικές συνέπειες για την χώρα και τους νέους της, αν θα έχει πολιτικό αποτέλεσμα το σημερινό ξεδιάντροπο «Στουρνάρα δώστα όλα».



http://tvxs.gr/

Τι όμορφα που αδιαφορούμε!

Είναι μερικές ειδήσεις που όσο κοιμισμένος και να είσαι σχετικά με το τι πραγματικά παίζεται μπροστά στα μάτια σου και σχετικά με το ποια είναι μορφή του πολιτεύματος στο οποίο ζεις, θα έπρεπε να σε ξυπνήσουν.


Μια τέτοια είδηση – που πέρασε κι έφυγε δίχως συζήτηση – είναι και αυτή: «Στην εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διαβιβάστηκε από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου η αναφορά του Νίκου Δένδια μαζί με σχετικά δημοσιεύματα από τον γραπτό και ηλεκτρονικό Τύπο σχετικά με το ενδεχόμενο παράνομης κατοχής από μέλη της Χρυσής Αυγής οπτικοακουστικού υλικού. (…) Παραγγέλλεται πως «εάν στο μέλλον επαναληφθεί από οποιονδήποτε και υπό οποιαδήποτε ιδιότητα η χρήση παρανόμως κτηθέντος οπτικοακουστικού υλικού να κινηθεί η αυτόφωρη διαδικασία έστω κι αν ο υπαίτιος είναι βουλευτής εν ενεργεία. Τα παραγγελθέντα ισχύουν και για κάθε άλλο αυτόφωρο κακούργημα».

Όπως ο καθένας μπορεί να καταλάβει, η εν λόγω παραγγελία δεν κάνει λόγο για χρήση πλαστού υλικού, αλλά γενικώς «υλικού». Ένα μικρό παράδειγμα. Υπάρχει, ας πούμε, βίντεο όπου βουλευτής της «Χρυσής Αυγής» συζητά με ανώτατο στέλεχος των ενόπλων δυνάμεων την οργάνωση πραξικοπήματος. Αυτό το βίντεο, λοιπόν, κατά τη Δικαιοσύνη απαγορεύεται να χρησιμοποιηθεί επειδή έχει τραβηχτεί παράνομα. Ακόμη δηλαδή κι αν υπάρχει βίντεο όπου βουλευτής της «Χρυσής Αυγής» συνομιλεί με τον πρωθυπουργό σε φιλικό τόνο και συναποφασίζουν για την πολιτική της κυβέρνησης, πάλι δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί επειδή δεν αποδέχτηκαν τη βιντεοσκόπηση και τα δύο μέρη.

Ως εκ τούτου, η Δικαιοσύνη εμφανίζεται σαν να δηλώνει ότι δεν την αφορά το αν υπάρχει κίνδυνος για τη χώρα, τους πολίτες της, για το πολίτευμα και το σύνταγμα, αλλά μόνο το αν τα στοιχεία που αποδεικνύουν τον κίνδυνο έχουν αποκτηθεί με νόμιμο τρόπο. Αυτό το παρανοϊκό έργο θα θυμάστε ότι το έχουμε ξαναζήσει τότε που κάποιοι επέμεναν υστερικά πως έθαψαν τη λίστα Λαγκάρντ επειδή δεν είχε αποκτηθεί διά της επισήμου οδού.

Η αξιολόγηση του σπουδαίου είναι προφανώς κάτι υποκειμενικό για τους κορυφαίους ελληνικούς θεσμούς. Στην περίπτωση ενός φόνου όπου έχει βιντεοσκοπηθεί ο φονιάς να διαπράττει το έγκλημα χωρίς να έχει δώσει την άδειά του για τη βιντεοσκόπηση, οι δικαστές θεωρούν σημαντικότερο θέμα τον ίδιο τον φόνο παρά τον τρόπο που έγινε η βιντεοσκόπησή του.

Όταν, όμως πρόκειται για ένα θέμα που αφορά το σύνολο των πολιτών, τότε η Δικαιοσύνη θεωρεί πως το υλικό του βίντεο είναι ήσσονος σημασίας, ενώ το μείζον είναι η διαδικασία απόκτησης του υλικού. Ο πανικός του Δένδια είναι δικαιολογημένος φυσικά, διότι πιθανόν αν αρχίσουν να κυκλοφορούν βίντεο ανάλογα εκείνου με τον Μπαλτάκο η κυβέρνηση θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση, κάτι που το όλο Σύστημα δεν το επιθυμεί.

Επειδή, όμως, ζούμε υπό την κυριαρχία επικίνδυνα ηλιθίων, γίνονται απαραίτητες οι διευκρινίσεις για το αυτονόητο. Δεν σημαίνει, λοιπόν, ότι στην περίπτωση που κάποιος συγκλονίστηκε ή απλώς έβγαλε τα συμπεράσματά του βλέποντας την αδελφική συζήτηση Μπαλτάκου – Κασιδιάρη αυτός ο κάποιος τάσσεται με το μέρος του Κασσιδιάρη ή συμφωνεί με τις απόψεις του χρυσαυγίτη. Αυτό το προβοκατόρικο επικοινωνιακό στυλάκι που προσπαθεί να ενοχοποιήσει τον μάρτυρα και να αθωώσει τον κατηγορούμενο είναι ενδεικτικό του εμετικού επιπέδου του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.

Επίσης, δε σημαίνει ότι όποιο βίντεο δοθεί στη δημοσιότητα εκλαμβάνεται αυτομάτως ως γνήσιο. Στην περίπτωση Μπαλτάκου, όμως, οι πολίτες δεν είχαν καν την πολυτέλεια να περιμένουν τα αποτελέσματα σχετικά με την εξέταση γνησιότητας του βίντεο. Βγήκε ο Μπαλτάκος και δήλωσε πως είναι γνήσιο.

Αν, λοιπόν, δεν υπάρχουν άλλα ανάλογα βίντεο και η «Χρυσή Αυγή» απλώς λέει τις γνωστές ασυναρτησίες της, εκτεθειμένη είναι η «Χρυσή Αυγή» και η κυβέρνηση έχει όλα τα όπλα να την κάνει ρόμπα και να βγει κερδισμένη. Επίσης, αν η «Χρυσή Αυγή» τολμήσει να δώσει στη δημοσιότητα πλαστά βίντεο, τότε και η Δικαιοσύνη δύναται να μπουζουριάσει και τους υπόλοιπους νεοναζί βουλευτές και η κυβέρνηση αποδεικνύοντας την πλαστότητα των βίντεο βγαίνει και πάλι κερδισμένη, αθώα, θύμα, λευκή περιστερά.

Εν κατακλείδι, εφόσον το Σύστημα δεν ανησυχεί για την ύπαρξη άλλων βίντεο ανάλογων εκείνου με τον Μπαλτάκο κι εφόσον θα βγει κερδισμένο αν δεν υπάρχουν άλλα γνήσια βίντεο, για ποιο λόγο υπήρξε η ανάγκη να σκάψει χαρακώματα η κυβέρνηση και ν’ αρχίσει τις αναφορές ο Δένδιας προς τον Άρειο Πάγο; Θεωρώ πως η απάντηση κρύβεται στο φόβο. Στο φόβο των χειρότερων, τα οποία η κυβέρνηση γνωρίζει και οι πολίτες δεν απαιτούν να μάθουν. Κι έτσι, για μία ακόμη φορά δικαιώνεται το ότι ο κάθε λαός διαθέτει το βαθμό της άγνοιας που επιλέγει


Πηγή:
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

 

Δανειζόμαστε από τις αγορές, για να πληρώσουμε την εκστρατεία του Σαμαρά



Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, αγαπητέ αναγνώστη-αναγνώστρια, μπορεί να βγαίνουμε στις αγορές. Και πως θα το καταλάβω, ερωτάς ευλόγως. Θα το καταλάβεις, θα σε προειδοποιήσει το σώμα σου. Θα νοιώσεις γλυκιά ζαλάδα στους κροτάφους, υπερήφανο φούσκωμα στο στήθος, σκαμπρόζικο γαργάλημα στο πιγούνι, ηδονική ζεστασιά στο δέρμα. Θα είναι σα να μπαίνει η Άνοιξη, θα είναι ουρανού κατάνυξη. Κι αν δεν την καταλάβεις τώρα την έξοδο στις αγορές, θα την καταλάβεις αργότερα, όταν θα πληρώσεις από την τσεπούλα σου 400-500 εκατομμύρια ευρώ.
Δεν υπάρχει έξοδος στις αγορές. ΄Εξοδος στις αγορές είναι να βγαίνει μια χώρα, να ανοίγει βιβλίο προσφορών και να ζητάει ένα ποσό, με το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο. Εδώ δεν έχουμε προσφορές, έχουμε μια συμφωνία με την γερμανική Deutsche Bank, την αμερικανική JP Morgan και άλλες τράπεζες που δανείζουν μια οικονομία με χρέος 171% του ΑΕΠ, την οποία κανένας άλλος δεν θα δεχόταν να τη δανείσει. Οι τράπεζες θα δώσουν 2-3 δις ευρώ με επιτόκιο πέριξ του 5%, δηλαδή 3% υψηλότερα από όσο θα δάνειζαν τη Γαλλία, επί παραδείγματι. Για κάθε δις που θα δώσουν στην Ελλάδα θα βγάλουν 30 εκατομμύρια περισσότερα απ' όσα θα έβγαζαν, αν δάνειζαν οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Αν τα δις είναι δύο, θα βγάλουν 60 εκατομμύρια, επί πέντε χρόνια, σύνολο 300 εκατ. ευρώ. Δεν είναι και άσχημα, ιδίως αν υπολογίσεις ότι οι ίδιες τράπεζες είναι και σύμβουλοι ιδιωτικοποιήσεων της ελληνικής κυβέρνησης, βγάζουν δηλαδή λεφτά από την εκποίηση του νερού, του ρεύματος, των γαιών.
Η συμφωνία δεν είναι οικονομική, είναι πολιτική. Πρόκειται για εσωτερική διευθέτηση ανάμεσα στην Μέρκελ, τον Σαμαρά και τις συνεργαζόμενες τράπεζες. Ένα ακόμη προεκλογικό δώρο στον Σαμαρά, για να ισχυρισθεί ότι έσωσε τη χώρα, ότι την έβγαλε από την κρίση, ότι έχει την εμπιστοσύνη των αγορών. Πανάκριβο προεκλογικό δώρο. Αν δανειστούμε 2 δις ευρώ με επιτόκιο 5%, ενώ τώρα δανειζόμαστε από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό με 1,5%, θα πληρώσουμε 70 εκατ. ευρώ το χρόνο παραπάνω, επί πέντε χρόνια, σύνολο 350 εκατομμύρια. Κι αν τα δις του δανεισμού γίνουν 3, τότε το καπέλο θα ξεπεράσει τα 500 εκατομμύρια.
Το κατάλαβες, αγαπητέ αναγνώστη-αναγνώστρια; Θα πληρώσεις από την τσεπούλα σου 350-500 εκατ. ευρώ, για να κάνουν ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο την ακριβότερη προεκλογική εκστρατεία όλων των εποχών. Θα τους δώσεις 350-500 εκατ., για να σε πείσουν να τους ψηφίσεις.

Η ψωροκώσταινα βγαίνει στις αγορές και από τις τράπεζες φεύγουν 3 δις καταθέσεις σε 3 μήνες!

Ενώ λοιπόν η κυβέρνηση διοργανώνει επικοινωνιακές φιέστες για την έξοδο στις αγορές μόλις σε διάστημα 3 μηνών χάθηκαν καταθέσεις 3 δις από τις τράπεζες, ενώ με τίποτε δεν λένε να επιστρέψουν τα δις που έχουν βγάλει οι Έλληνες στο εξωτερικό. 

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Κωνσταντίνου Μαριόλη στο Capital.gr την ώρα που η ελληνική οικονομία προσπαθεί να εισέλθει σε τροχιά ανάκαμψης και οι τράπεζες επιθυμούν όσο τίποτε άλλο την επιστροφή των κεφαλαίων που έκαναν φτερά μέσα την κρίση, οι απανωτοί φόροι και η λιτότητα «στεγνώνουν» την αγορά - και μάλιστα με εντυπωσιακό ρυθμό. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για το μήνα Φεβρουάριο και τις εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών για τον Μάρτιο, οι ελληνικές τράπεζες έχουν απολέσει στο πρώτο τρίμηνο του έτους καταθέσεις της τάξης των 3 δισ. ευρώ. 

Μάλιστα, αν ο Μάρτιος είναι αρνητικός τότε θα πρόκειται για τον τρίτο διαδοχικό μήνα μείωσης των καταθέσεων. 

«Πώς να αυξηθούν οι καταθέσεις όταν δεν επιστρέφουν χρήματα από το εξωτερικό και ο κόσμος τρώει από τα έτοιμα», διερωτάται με νόημα διευθυντικό στέλεχος συστημικής τράπεζας. «Όσοι έχουν βγάλει λεφτά στο εξωτερικό περιμένουν να διασφαλιστεί όσο το δυνατόν περισσότερο η ομαλή πορεία της χώρας και να σταθεροποιηθεί το πολιτικό κλίμα. Την ίδια ώρα, οι επιχειρήσεις αναζητούν σανίδα σωτηρίας», συμπληρώνει. 

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τον Φεβρουάριο οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων διαμορφώθηκαν στα 160,538 δισ. ευρώ, όταν τον περασμένο Δεκέμβριο ανήλθαν στα 163,251 δισ. ευρώ. Αρμόδια τραπεζικά στελέχη εκτιμούν ότι και ο Μάρτιος ήταν μήνας υποτονικός και δεν αποκλείεται να δείξει μικρή μείωση των καταθέσεων.

Αν οι εκτιμήσεις επαληθευτούν το τραπεζικό σύστημα θα έχει χάσει 3 δισ. ευρώ. Σε αυτή την εξέλιξη σημαντική ήταν η «συνεισφορά» του Ιανουαρίου όταν νοικοκυριά και επιχειρήσεις βρέθηκαν αντιμέτωποι με φορολογικό «τσουνάμι». Και μπορεί αναλυτές να υποστηρίζουν ότι τα χρήματα αυτά επανέρχονται στο σύστημα από άλλες… οδούς, ωστόσο παράγοντες της αγοράς κρούουν των κώδωνα του κινδύνου λέγοντας ότι «οι τράπεζες έχουν ανάγκη από καταθέσεις και από τη στιγμή που δεν επαναπατρίζονται κεφάλαια η τάση δείχνει ότι οι φόροι αλλά και η ύφεση θα συνεχίσουν να έχουν αντίκτυπο». 

Τη μεγαλύτερη πτώση καταγράφουν οι καταθέσεις όψεως των επιχειρήσεων οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 18,329 δισ. ευρώ το Φεβρουάριο, έναντι 20,774 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο. 

Παρά το γεγονός ότι η αύξηση των καταθέσεων, ύψους 2 δισ. ευρώ, τον Δεκέμβριο είχε περισσότερο τεχνικό χαρακτήρα, η υποχώρηση των υπολοίπων για τρίτο διαδοχικό μήνα προκαλεί αίσθηση. Ενδεικτικό είναι ότι συμπεριλαμβανομένου και του Μαρτίου, στο σύστημα έχουν επιστρέψει μόλις 10 δισ. ευρώ από το χαμηλό του Ιουνίου του 2012, όταν λόγω της αβεβαιότητας και της διπλής εκλογικής αναμέτρησης, οι καταθέσεις υποχώρησαν στα 150 δισ. ευρώ. 

Από την ανάγνωση των στοιχείων, θετική θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τη σταθεροποίηση (με μικρή άνοδο) των προθεσμιακών καταθέσεων των νοικοκυριών. Βέβαια στελέχη τραπεζών δίνουν μία άλλη οπτική: «Όπως φαίνεται τα νοικοκυριά ότι είχαν να δώσουν το έδωσαν. Αυτοί που δεν έχουν απλά δεν πληρώνουν». 

Τα ίδια στελέχη χαρακτηρίζουν πολύ θετικό το μέτρο του συμψηφισμού του ΦΠΑ που οφείλουν οι επιχειρήσεις με αυτόν που τους χρωστά το δημόσιο, που αποτελούσε διαχρονικό αίτημα των μικρομεσαίων. «Γίνονται κινήσεις για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τις τράπεζες και πιστεύουμε ότι μέσα στο 2014 θα δούμε τα πρώτα σημάδια ουσιαστικής ανάκαμψης», υπογραμμίζει έμπειρος τραπεζίτης. 

Σημειώνεται ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προέβλεπε μείωση των καταθέσεων το 2013 στα 157,5 δισ. ευρώ (διαμορφώθηκαν στα 163,2 δισ. ευρώ) και αύξησή τους στα 165,3 δισ. ευρώ το 2014, στα 179,2 δισ. ευρώ το 2015 και… στα 195,8 δισ. ευρώ το 2016.

kourdistoportocali.com

 

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *