Επιτάφιος Για Έναν Μέτριο Άνθρωπο

Δεν θα νικήσουμε. Το ξέρουμε τώρα πια. Όμως γνωρίζουμε ότι δεν γίνεται και να ηττηθούμε.

Γιατί δεν υπάρχει ήττα ή νίκη στην ιστορία. Οι προσπάθειες μας είναι μικρά κύματα στον ωκεανό της. Χρειάζονται πάντα οι υποχωρήσεις για να υπάρξουν διεκδικήσεις.

Δεν θα νικήσουμε. Ούτε θα ηττηθούμε. Ποιοι να νικήσουν; Και ποιοι να ηττηθούν;

Οι καλοί ενάντια στους κακούς. Οι τίμιοι ενάντια στους διεφθαρμένους. Οι ιδεολόγοι ενάντια στους τεχνοκράτες. Οι φτωχοί ενάντια στους πλούσιους. Οι πιστοί ενάντια στους άπιστους. Οι άνθρωποι ενάντια στους… Ποιους οφείλουμε να νικήσουμε; Από ποιους αναπότρεπτα θα νικηθούμε;

Δεν θα νικήσουμε. Και δεν το θέλουμε πια. Δεν ζητάμε τίποτα πια. Γιατί το ξέρουμε ότι όσα ζητήσαμε το βράδυ τα απευχόμαστε το πρωί. Δεν υπάρχουν σταθερές, δεν υπάρχουν δοκιμασμένες λύσεις.

Μέσα από την αταξία ξεπηδάει η τάξη. Και η τάξη δεν είναι αρμονία, είναι ό,τι συμβαίνει. Και τίποτα παραπάνω απ” ό,τι συμβαίνει δεν μπορεί να συμβεί.

Η επανάσταση, η ανατροπή, η αδικία, ο πόλεμος είναι απλές παράμετροι της εξίσωσης.

Κάποιοι θα παλέψουν να αλλάξουν την κοινωνία. Κάποιοι θα παλέψουν για να μην αλλάξει τίποτα. Το αποτέλεσμα είναι δεδομένο. Ο κόσμος θα αλλάξει. Το μόνο βέβαιο είναι η αλλαγή. Όμως η μορφή της αλλαγής είναι απογοητευτική για όλους. Ποτέ οι άνθρωποι δεν θα είναι απόλυτα ευτυχισμένοι και ίσοι, ποτέ η ειρήνη δεν θα είναι η μόνη επιλογή, ποτέ ο θάνατος δεν θα αφανιστεί.

Δεν θα ηττηθούμε. Όσο ζούμε θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι θεωρούμε σωστό και να αποφεύγουμε ό,τι θεωρούμε λάθος, τη συγκεκριμένη στιγμή. Γιατί τίποτα δεν είναι καλό και τίποτα δεν είναι κακό, αλλά η σκέψη μας τα κάνει τέτοια. Κι αν οι περιστάσεις αλλάξουν, κάτι θα βρούμε πάλι να πιστεύουμε ως καλό και ως κακό.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς πεποιθήσεις. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αντιφάσεις. Η αντίφαση είναι το μόνο όπλο που μας έδωσε η φύση, για να μπορούμε να σηκώνουμε το βάρος της αβάσταχτης ελαφρότητας.

Πιστεύουμε στη δημοκρατία μέχρι να σταματήσουμε να πιστεύουμε σ” αυτήν. Αγαπάμε μέχρι να μισήσουμε.

Δεν θα νικήσουμε. Δεν θα νικηθούμε. Το δίπολο είναι απόρροια της λειψής μας λογικής. Ήττα-νίκη, εχθρός-φίλος, ευτυχία-δυστυχία, πόλεμος-ειρήνη. Δεν υπάρχει νίκη χωρίς ήττα, κακό αμιγές καλού, ούτε έχθρος που να μη γίνεται φίλος. Η ευτυχία η δική μας μπορεί να είναι η δυστυχία των άλλων και ο πόλεμος τίποτα άλλο από τα διαλείμματα της ειρήνης.

Το σκοτάδι είναι η έλλειψη του φωτός. Το φως δεν έχει αντίθετο, η ζωή δεν έχει αντίθετο, εγώ δεν έχω αντίθετο.

Δεν θα νικήσουμε ούτε θα ηττηθούμε. Γιατί χρησιμοποιώ τον πληθυντικό; Ανήκω σε κάποια ομάδα που πρέπει να νικήσει; Όχι, δεν ανήκω πουθενά και δεν πιστεύω κανέναν.

Ό,τι μας δίνεται ακόπιαστα είναι λανθασμένο, γιατί δεν είναι δικό μας. Οι ιδεολογίες και οι πεποιθήσεις σκοτώνουν τη σκέψη, την προσωπικότητα, τη ζωή. Οι ιδεολογίες και οι πεποιθήσεις σκορπίζουν το θάνατο. Οι άνθρωποι δολοφονούν για να επιβάλλουν την άποψη τους. Οι άνθρωποι θυσιάζονται για να επιβάλλουν την άποψη τους.

Ο εχθρός της αλήθειας δεν είναι το ψέμα, είναι η πεποίθηση.

Δεν θα νικήσω. Δεν το θέλω, αλλά και να το ήθελα δεν θα μπορούσα. Κάθε ανθρώπινη νίκη διαρκεί για μια ζωή. Και η ζωή είναι πιο σύντομη από ένα όνειρο.

Δεν θα ηττηθώ, δεν θα θυσιάσω τον εαυτό μου στο βωμό καμίας πίστης, παρότι ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο λυτρωτικό από το να πιστεύεις χωρίς να αμφιβάλλεις.

Θα ζήσω μια ζωή με πολλές πικρές ήττες και πολλές μικρές νίκες. Η συνισταμένη τους θα είμαι εγώ. Αυτός ο άνθρωπος που έζησε τόσα -πολλά και λίγα.

Ούτε μεγαλοφυής ούτε αυτόματο. Ούτε μάρτυρας ούτε δυνάστης. Ούτε νικητής ούτε χαμένος.

Απλώς εγώ.

http://sanejoker.info/

"Αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση": Να σου δείχνουν το φεγγάρι και να καταγγέλεις το δάχτυλο...

Ποιοι "αγοράζουν" ακόμη την "Αλήθεια" Μουρούτη, Βενιζέλου; 

Η δογματική απόρριψη χωρίς  συζήτηση κάθε συναινετικής πρόσκλησης του ΣΥΡΙΖΑ, μοναδική ελπίδα του καταρρέοντος συστήματος. 

Η ελληνική κοινωνία πέρασε σε πέντε χρόνια από την "ισχυρή Ελλάδα" στην Ελλάδα των 360 ευρώ εγγυημένης σύνταξης και 400 εγγυημένου βασικού μισθού: το σύστημα του παλιού δικομματισμού επανέκαμψε κακήν κακώς και κατάφερε να μετακυλίσει το κόστος της χρεοκοπίας ΤΟΥ επί δικαίων και αδίκων, πάντως το ίδιο πέρασε κάτω από την μπάρα. Οι δανειστές δέσμιοι μιας αδιέξοδης ευρωπαϊκής πολιτικής που μπλοκάρει ο γερμανικός οικονομικός εθνικισμός, προσπαθούν να στεγανοποιήσουν την ελληνική χρεοκοπία, αφήνοντας την χώρα στην διαχείριση της τοπικής διαπλοκής με την οποία και μόνο συνομιλούν: κοινή επιδίωξη η παρουσίαση κάποιου success story που θα καλύπτει την ζοφερή πραγματικότητα...  
Έτσι όμως απλά αναβάλλεται στο διηνεκές η ευρωπαϊκή λύση της οικονομικής ενοποίησης/αμοιβαιοποίησης, μην αφήνοντας στο μεταξύ βαθμούς ελευθερίας δικής τους αντίδρασης σε όσες χώρες συμμετέχουν στο ευρώ. 

Στ εσωτερικό της χώρας, οι διαπλεκόμενοι του πολιτικού συστήματος, έχουν επιβάλλει την προπαγανδιστική τους "αλήθεια" (πραγματικό όνομα και της ομάδας μοντάζ της ΝΔ):"έχουμε μια κακή κυβέρνηση αλλά μια πολύ χειρότερη αντιπολίτευση". 

Δεν μπορείς να δαιμονοποιήσεις τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να παραδεχθείς ότι και η δική σου κυβέρνηση είναι κακή - δεν πιάνει... Ενώ το "κακή" μπορείς να το "εξηγήσεις" με πολλούς τρόπους: "αντιμνημονιακά" (οι κακοί δανειστές που μας επιβάλλουν τα μέτρα), "πατριωτικά" (ματώνουμε για την χώρα/ Βενιζέλος), μπουρδολογικά (success story, έξοδος στις αγορές, σκίσαμε τα μνημόνια κλπ) αλλά και κυνικά (μαζί τα φάγαμε/Πάγκαλος, εσείς μας ψηφίσατε/Γεωργιάδης)... 
"Ναι, αλλά τι έχουμε απέναντι;" -  φιλοτρομοκράτες, παλαβούς, υστερικές, κρατιστές (sic), νοσταλγούς των σοβιέτ, που δεν καταδικάζουν την βία από όπου και αν προέρχεται, που διώχνουν τους επενδυτές, τους τουρίστες, που λένε όχι σε όλες τις "μεταρρυθμίσεις", που σφίγγουν το χέρι του Τσάβες α πα πα... 

Και σιγά μην έχουν πρόγραμμα - κι αν έχουν δεν το εννοούν - κι αν το εννοούν δεν θα τα καταφέρουν, δεν έχουν στελέχη - κι αν τα ψιλοκαταφέρουν θα πέσουν σε έξι μήνες αφού έχουν απέναντι την Μέρκελ...

Μια συγκυβέρνηση καταστροφική για την επιβίωση της χώρας θέλει να κρατηθεί στην εξουσία με οποιονδήποτε τρόπο. Μια κυβέρνηση που δεν έχει καν την αστική κουλτούρα του Γεωργίου Ράλλη, να παραδεχθεί ότι ο λαός της έχει ήδη αφαιρέσει την δεδηλωμένη και κυβερνά οριακά νομότυπα ακόμη και με το καλπονοθευτικό μπόνους των 50 εδρών! 

Ποιος είναι ο λόγος που κάνει τα πάντα να κρατηθεί στην εξουσία ακόμη και αν αυτό σημαίνει την πλήρη απαξίωση κάθε παραγωγικής δυνατότητας αυτού του τόπου και απώλεια κάθε επίσης ελέγχου του Δημοσίου στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας; Μα οι δεκαετίες πελατειακού κρατικοδίαιτου κράτους ΝΔΠΑΣΟΚ και τα εγκλήματα που το συνοδεύουν: δεν είναι τυχαίες οι συστηματικές παραγραφές, οι νόμοι που προστατεύουν δημοσίους λειτουργούς από κάθε έλεγχο και ευθύνη, η συνέχιση της μη ευθύνης υπουργών και γενικά η κάλυψη όπως-όπως ιχνών και υποθέσεων του παρελθόντος και η άμεση τακτοποίηση παλαιών υποσχέσεων στους ολιγάρχες. Πέφτουν και το ξέρουν. Αλλά, όχι χωρίς μάχη. Όχι χωρίς φροντίδα για τους "ανθρώπους τους".

Το πρόβλημα δεν είναι τόσο στο τι κάνει η κυβέρνηση. Αργά ή γρήγορα η αλλαγή θα έρθει - ήδη έχει αποτυπωθεί εκλογικά στις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές. 
Το πρόβλημα είναι σε αυτούς που ...συμπάσχουν με την συγκυβέρνηση και αγωνιούν περισσότερο για την άνοδο της αντιπολίτευσης παρά για την επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης στην χώρα.

Είναι οι άνθρωποι που απέμειναν απολιτικά στον μεσαίο χώρο, πλήρως σοκαρισμένοι από τις εξελίξεις: άνθρωποι με κάποια εξάρτηση από το σύστημα (συνταξιούχοι, ΔΥ, κρατικοδίαιτοι μικροεπιχειρηματίες, βύσματα σε διάφορες θέσεις του μηχανισμού) είτε με δογματική συγκρότηση και στατική αντίληψη της πραγματικότητας. 

Αυτοί ήσαν και το target group της "Αλήθειας"!

Και "αγόρασαν" όλο το παραμύθι:
Η χαοτική περίοδος της συγκυβέρνησης των συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει παρέλθει. Η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα το καλοκαίρι του 2013 δεν έγινε ποτέ για την "Αλήθεια" του Μουρούτη και του Βενιζέλου. Η πλειοψηφία δεν ψήφισε σαφείς ευρωπαϊκές θέσεις και πρόγραμμα διαπραγμάτευσης του χρέους, οι ομιλίες Τσίπρα στο εξωτερικό είναι υποκριτικές, οι Δραγασάκης, Σταθάκης κλπ δεν είναι υπεύθυνοι οικονομικής πολιτικής, οι θέσεις που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για διαβούλευση και συναίνεση δεν υπάρχουν... αυτό που υπάρχει είναι ο "φιλοτρομοκράτης" Διαμαντόπουλος, η "υστερική" Κωνσταντοπούλου, η κρυφή λατρεία του ΣΥΡΙΖΑ για την τρομοκρατία ή την "ένοπλη πάλη" ("ένοπλες συνιστώσες"/Βούλτεψη), ο Φωτόπουλος και ο Ρίζος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, ο Λαφαζάνης που θα ήθελε να συζητηθεί και η έξοδος από το ευρώ (όχι την ΕΕ) αν οι διαπραγματεύσεις σκαλώσουν και οι ελβιέλες που χτύπησαν τον Μαραντζίδη που δεν καταδικάστηκαν όσο έπρεπε...

Όλοι και όλες γνωρίζουμε ότι κανένα "κόμμα" δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη από μόνο του. Έχει τους περιορισμούς που όλοι/ες μας έχουμε βιώσει από όποιο κόμμα και αν έχουμε εμπειρία. Επίσης γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν μπορεί πια να γίνει αν δεν δημιουργηθεί μια νέα συναίνεση όλων των προοδευτικών δημιουργικών δυνάμεων του τόπου - τόσο σοβαρή είναι πια η κατάσταση - και δεν γνωρίζουμε πια και αν και αυτό ακόμη αρκεί:

Γιατί το ζήτημα σε αυτήν την χώρα που έφτασε σε βασικό μισθό και σύνταξη 360-400 ευρώ σε 5 χρόνια χωρίς να μπορέσει να κάνει συναινετικά ούτε μια σοβαρή αλλαγή στην παραγωγική της δομή - αντίθετα παραδόθηκε στις πειραματικές ιδέες των δανειστών για το πως θα πάρουν κάποια λεφτά πίσω - είναι αν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη λύση. Μέσα σε ένα αρνητικό ευρωπαϊκό περιβάλλον για οποιαδήποτε αμοιβαιοποίηση λόγω της κυριαρχίας Μέρκελ, μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου που πρέπει να πειστεί ότι θα πάρει για να σε αφήσει ήσυχο. Μέσα σε παραγωγικά ερείπια στον τόπο μας από δεκατίες διαφθοράς, πελατειασμού, διαπλοκής.

Και σε ένα τέτοιο περιβάλλον, που απαιτεί συναινέσεις και συμβιβασμούς προωθητικούς,είναι εγκληματικό να μην ακούς καν τι λένε οι εκφραστές της πλειοψηφίας στον Συριζα επειδή κάποτε κυβερνούσαν οι συνιστώσες: δηλαδή να σου δείχνουν το φεγγάρι και να καταγγέλεις το δάχτυλο...!!

Γιώργος Παπασπυρόπουλος


http://aristeristrouthokamilos.blogspot.gr/

«Ύστατη έκκληση»: Αυτή είναι παραπάνω από μια οικονομική και καθεστωτική κρίση: είναι μια κρίση πολιτισμού

Πώς εντάσσουμε τα δικά μας εθνικά και τοπικά προβλήματα στον ευρύτερο προβληματισμό; Οι Ισπανοί φωτίζουν ένα μονοπάτι σκέψης. Οπως πριν από τρία χρόνια το κίνημα 15M των Indignados από τις ισπανικές πλατείες άνοιξε νέους ορίζοντες προβληματισμού, έτσι και τώρα οι Ισπανοί συντάσσουν ένα μανιφέστο για να σκεφτούμε οικουμενικά και πλανητικά, πολιτισμικά και ολιστικά. Το ονομάζουν «Υστάτη έκκληση» και το υπογράφουν όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα της Αριστεράς, παλαιάς και νέας, από το ΚΚ έως το Podemos, Καταλανοί και Βάσκοι αυτονομιστές, οικοσοσιαλιστές, το κίνημα για την απομεγέθυνση, προσωπικότητες από όλο το φάσμα των τεχνών και των επιστημών. Βρισκεται, μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες, και στα ελληνικά, στον ιστότοπο ultimallamadamanifiesto.wordpress.com

Προφανώς το αίτημα πλέον δεν είναι μια κάποια ανάταξη, μια κάποια θεραπεία της ανεργίας και της φτώχειας· είναι η αποφασιστική στροφή: (εισαγωγή με μικρό απόσπασμα από την σχετική ανάρτηση του Νίκου Ξυδάκη στο "βλέμμα")

To Μανιφέστο "Ύστατη έκκληση"

Οι Ευρωπαίοι πολίτες, στη μεγάλη τους πλειονότητα, πιστεύουν ότι η σημερινή καταναλωτική κοινωνία μπορεί «να βελτιωθεί» (και πρέπει να το κάνει) στο μέλλον. Ταυτόχρονα, σημαντικό μέρος των κατοίκων του πλανήτη ελπίζουν ότι θα προσεγγίσουν τα δικά μας επίπεδα υλικής ευημερίας. Ωστόσο, το επίπεδο παραγωγής και κατανάλωσης επιτεύχθηκε μέσα από τη κατασπατάληση των φυσικών και ενεργειακών πόρων, και τη διάρρηξη των οικολογικών ισορροπιών της Γης.

Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι κάτι νέο. Οι πιο διορατικοί ερευνητές και οι επιστήμονες εκπέμπουν στοιχειοθετημένα σήματα κινδύνου από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 του εικοστού αιώνα: αν συνεχιστούν οι παρούσες αναπτυξιακές τάσεις (στην οικονομία, στη δημογραφία, στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, στη παραγωγή ρύπων και στην αύξηση των ανισοτήτων) το πιο πιθανό αποτέλεσμα για τον εικοστό πρώτο αιώνα είναι η πολιτισμική κατάρρευση.

Σήμερα πληθαίνουν οι ειδήσεις που δείχνουν ότι ο δρόμος της ανάπτυξης οδηγεί ήδη σε μια γενοκτονία σε αργή κίνηση. Η μείωση της διαθέσιμης φτηνής ενέργειας, τα καταστροφικά σενάρια κλιματικής αλλαγής και οι γεωπολιτικές εντάσεις για τους φυσικούς πόρους δείχνουν ότι οι τάσεις προόδου του παρελθόντος γίνονται κομμάτια.

Μπροστά σε αυτή τη πρόκληση δεν αρκούν οι διακοσμητικοί εξορκισμοί της αειφόρου ανάπτυξης, ούτε το απλό στοίχημα των οικολογικών τεχνολογιών, ούτε η υποτιθέμενη «πράσινη οικονομία» που καλύπτει την γενικευμένη εμπορευματοποίηση των φυσικών αγαθών και των οικοσυστημικών υπηρεσιών. Οι τεχνολογικές λύσεις, τόσο στην περιβαλλοντική κρίση όσο και στην ενεργειακή παρακμή, είναι ανεπαρκείς. Και επιπλέον, η οικολογική κρίση δεν είναι ένα επιμέρους ζήτημα αλλά είναι καθοριστικής σημασίας για όλες τις πτυχές της κοινωνίας: διατροφή, μεταφορές, βιομηχανία, δόμηση, πολεμικές συγκρούσεις… Πρόκειται, σε τελική ανάλυση, για τη βάση της οικονομίας μας και της ζωής μας.

Έχουμε παγιδευτεί μέσα στην διεστραμμένη δυναμική ενός πολιτισμού που δεν λειτουργεί αν δεν αναπτύσσεται, και που όταν αναπτύσσεται καταστρέφει τις φυσικές βάσεις που τον κάνουν να υπάρχει. Η τεχνολατρική και αγορολατρική κουλτούρα μας ξεχνάει ότι από καταγωγής μας, εξαρτιόμαστε από τα οικοσυστήματα και είμαστε αλληλοεξαρτημένοι.

Ο πλανήτης δεν μπορεί να στηρίξει την παραγωγιστική και καταναλωτική κοινωνία. Έχουμε ανάγκη να δημιουργήσουμε ένα νέο πολιτισμό ικανό να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή σε ένα τεράστιο ανθρώπινο πληθυσμό (σήμερα, σε περισσότερους από 7,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους), που συνεχίζει να αυξάνεται και κατοικεί σε ένα κόσμο με φθίνοντες πόρους. Να γιατί θα είναι απαραίτητο να γίνουν ριζικές αλλαγές στο τρόπο ζωής, στις μορφές της παραγωγής, στο σχεδιασμό των πόλεων και στη χωροταξική οργάνωση: και πάνω από όλα, στις αξίες που διέπουν όλα τα παραπάνω. Χρειαζόμαστε μια κοινωνία που θα έχει για στόχο να επαναφέρει την ισορροπία με τη βιόσφαιρα, και που χρησιμοποιεί την έρευνα, την τεχνολογία, τον πολιτισμό, την οικονομία και την πολιτική για να προχωρήσει προς αυτή τη κατεύθυνση. Για να το πετύχουμε, μας χρειάζεται να κατορθώσουμε να ξεδιπλώσουμε όλη τη πολιτική φαντασία, την ηθική γενναιοδωρία και την τεχνική δημιουργικότητά μας.

Όμως αυτός ο Μεγάλος Μετασχηματισμός αντιμετωπίζει δυο τιτάνια εμπόδια: την αδράνεια του καπιταλιστικού τρόπου ζωής και τα συμφέροντα των προνομιούχων ομάδων. Για να αποφύγουμε το χάος και τη βαρβαρότητα προς τις οποίες σήμερα κατευθυνόμαστε, έχουμε ανάγκη από μια βαθειά πολιτική ρήξη με την παρούσα ηγεμονία, και από μια οικονομία που έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών μέσα στα όρια που επιβάλει η βιόσφαιρα, και όχι η αύξηση του ιδιωτικού κέρδους.

Ευτυχώς, όλο και πιο πολλοί άνθρωποι αντιδρούν ...στις απόπειρες των ελίτ να τους κάνουν να πληρώσουν τα σπασμένα. Σήμερα, στο Ισπανικό Κράτος, η αφύπνιση της αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας που προκάλεσε το κίνημα 15Μ (των Αγανακτισμένων) από την Άνοιξη του 2011, κυοφορεί μια συντακτική διαδικασία που γεννάει δυνατότητες για άλλες μορφές κοινωνικής οργάνωσης.

Ωστόσο, είναι αποφασιστικής σημασίας να συνειδητοποιήσουν τα εναλλακτικά σχέδια τις συνέπειες που έχουν τα όρια της ανάπτυξης και να επεξεργαστούν πολύ πιο τολμηρές εναλλακτικές προτάσεις. Η καθεστωτική και η οικονομική κρίση θα μπορέσουν να ξεπεραστούν μόνο αν ξεπεραστεί ταυτόχρονα και η οικολογική κρίση. Με αυτή την έννοια, δεν αρκούν οι πολιτικές που γυρνάνε πίσω στις συνταγές του κεϋνσιανού καπιταλισμού. Αυτές οι πολιτικές μας οδήγησαν, στις δεκαετίες που ακολούθησαν το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, σε ένα επεκτατικό κύκλο που μας έφερε στο κατώφλι των ορίων του πλανήτη. Ένας νέος επεκτατικός κύκλος είναι ανέφικτος: δεν υπάρχουν η υλική βάση, ούτε ο οικολογικός χώρος και οι φυσικοί πόροι που θα μπορούσαν να τον στηρίξουν.

Ο εικοστός πρώτος αιώνας είναι ο πιο αποφασιστικός αιώνας της ιστορίας της ανθρωπότητας. Θα αποτελέσει μια μεγάλη δοκιμασία για όλους τους πολιτισμούς και τις κοινωνίες, καθώς και για το ανθρώπινο είδος στο σύνολό του. Μια δοκιμασία στην οποία θα κριθεί η συνέχιση της παρουσίας μας πάνω στη Γη και η δυνατότητα να αποκαλούμε «ανθρώπινη» τη ζωή που θα είμαστε ικανοί να οργανώσουμε στη συνέχεια. Είμαστε αντιμέτωποι με την πρόκληση ενός μετασχηματισμού διαστάσεων ανάλογων με εκείνους των μεγάλων ιστορικών γεγονότων όπως η νεολιθική επανάσταση ή η βιομηχανική επανάσταση.

Προσοχή: το παράθυρο της ευκαιρίας κλείνει. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν στο κόσμο πολλά κινήματα αντίστασης υπέρ της περιβαλλοντικής δικαιοσύνης (η οργάνωση Global Witness κατέγραψε σχεδόν χίλιους περιβαλλοντολόγους που σκοτώθηκαν στα τελευταία δέκα χρόνια, ενώ αγωνίζονταν ενάντια σε εξορυκτικά και πετρελαϊκά σχέδια, ή υπερασπίζονταν τη γη και τα νερά τους). Έχουμε, όμως, το πολύ μία πενταετία για να οργανώσουμε μια πλατιά και σφαιρική συζήτηση για τα όρια της ανάπτυξης, και για να δημιουργήσουμε δημοκρατικά οικολογικές και ενεργειακές εναλλακτικές ικανές να είναι σοβαρές και βιώσιμες. Θα πρέπει να είμαστε ικανοί να συσπειρώσουμε μεγάλες πλειοψηφίες για μιαν αλλαγή οικονομικού, ενεργειακού, κοινωνικού και πολιτισμικού μοντέλου. Πέρα από το ότι πολεμάει τις αδικίες που οφείλονται στην άσκηση της εξουσίας και στη συσσώρευση του πλούτου, μιλάμε για ένα μοντέλο που αναγνωρίζει την πραγματικότητα, κάνει ειρήνη με τη φύση και κάνει δυνατή την ευζωία μέσα στα οικολογικά όρια της Γης.

Ένας πολιτισμός τελειώνει και πρέπει να οικοδομήσουμε έναν άλλο καινούργιο. Οι συνέπειες του να μην κάνουμε τίποτα — ή να κάνουμε πολύ λίγα — μας οδηγούν κατευθείαν στη κοινωνική, οικονομική και οικολογική κατάρρευση. Αλλά αν αρχίσουμε σήμερα, μπορούμε ακόμα να γίνουμε οι πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες μιας αλληλέγγυας και δημοκρατικής κοινωνίας που θα συμβιώνει ειρηνικά με τον πλανήτη.

— Έχει γραφτεί σε διάφορα μέρη της Ιβηρικής Χερσονήσου, Βαλεαρίδες Νήσοι, Κανάριες Νήσοι, Θέουτα και Μελίγια στο καλοκαίρι του 2014.

https://ultimallamadamanifiesto.wordpress.com/el-manifiesto/manifesto-ellenika/

Έχουν πληθύνει όσοι έχουν πλέον λίγα να χάσουν και -ως εκ τούτου- δεν είναι ευάλωτοι στον φόβο

Η κυβερνητική πολιτική δεν πλήττει επιμέρους κοινωνικές ομάδες. Πλήττει τη συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών.

Η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και ένα καθόλου απίθανο σενάριο

του Σταύρου Λυγερού*

Παρά το γεγονός ότι οι πολιτικές αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ τον εμποδίζουν να δημιουργήσει διευρυνόμενο πλειοψηφικό εκλογικό ρεύμα, όλες οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι τουλάχιστον έχει καταφέρει να παγιώσει το εκλογικό προβάδισμά του εν όψει της μάχης για την εξουσία. Οι ευρωεκλογές το κατέδειξαν, αλλά ταυτοχρόνως κατέδειξαν ότι η διαφορά δεν είναι τόσο μεγάλη, ώστε να αποκλείει ανατροπή.

Οι εξελίξεις, βεβαίως, δεν πρόκειται να αλλάξουν τη γνώμη των ψηφοφόρων για την κυβέρνηση Σαμαρά και για τα συγκυβερνώντα κόμματα. Δεν αποκλείεται, όμως, το ευρωιερατείο και οι εγχώριες άρχουσες ελίτ να καταφύγουν σε ακραία αθέμιτα μέσα, προκειμένου να αποτρέψουν την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Ας σημειωθεί ότι έχουν ήδη διολισθήσει σε αντιδημοκρατικές πρακτικές και σε εκβιαστική χρήση ελεγκτικών κρατικών μηχανισμών για να διατηρηθεί η εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Στο επίπεδο του εκλογικού σώματος είναι δεδομένο ότι με την προκήρυξη των εθνικών εκλογών θα ενταθεί η συστηματική καλλιέργεια του φόβου με το ξανασερβίρισμα σεναρίων χάους και καταστροφής. Αυτή τη φορά, όμως, η παράταξη του Μνημονίου ίσως να μην περιορισθεί μόνο στην κινδυνολογική προπαγάνδα. Δεν μπορεί κανείς να το πει με βεβαιότητα, αλλά ούτε και να αποκλείσει τη σκόπιμη δημιουργία κλίματος οικονομικού πανικού. Δεν είναι, άλλωστε, και πολύ δύσκολο. Αρκεί να εκμεταλλευθεί τις δικαιολογημένες επιφυλάξεις ακόμα και κεντροαριστερών ψηφοφόρων για την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ αφενός να οδηγήσει με ασφάλεια και ομαλότητα την Ελλάδα εκτός Μνημονίου, αφετέρου να στήσει την οικονομία στα πόδια της.

Η καλλιέργεια κλίματος επικείμενης ρήξης με την Ευρωζώνη ενδεχομένως να προκαλέσει τάση για μαζική ανάληψη καταθέσεων. Δεν μιλάμε για τις μεγάλες καταθέσεις που κατά κανόνα έχουν ήδη διοχετευθεί στο εξωτερικό. Μιλάμε για τις οικονομίες των μικρομεσαίων νοικοκυριών. Πώς θα αντιδράσει σε μία τέτοια περίπτωση η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Θα στείλει ρευστό, όπως έχει ήδη πράξει δύο φορές τα τελευταία χρόνια, ή αντιθέτως θα αφήσει εκτεθειμένες τις ελληνικές τράπεζες, με σκοπό να τρομοκρατηθούν οι ψηφοφόροι;

Είναι προφανές ότι εάν επιβληθεί καθημερινό όριο αναλήψεων και απαγόρευση εμβασμάτων στο εξωτερικό, η κινδυνολογική προπαγάνδα θα προσλάβει πρακτική υπόσταση με βαρυσήμαντες επιπτώσεις στην εκλογική συμπεριφορά ειδικά των πολιτών που ακόμα διαθέτουν οικονομίες. Και βεβαίως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το κατεστημένο μιντιακό σύστημα θα σπεύσουν να αποδώσουν αυτές τις δραματικές εξελίξεις στην αβεβαιότητα που προκαλεί η επικείμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.

Εάν οι εξελίξεις πάρουν αυτή την τροπή, τίποτα δεν μπορεί να αποκλεισθεί. 

Ενδεχομένως μεσοστρώματα που ακόμα δεν απειλούνται με καταστροφή, αλλά έχουν αντιμνημονιακή εκλογική κατεύθυνση, να υπαναχωρήσουν από φόβο. Ή να προσανατολισθούν προς τα συγκυβερνώντα κόμματα ή να προτιμήσουν πιο ανώδυνες λύσεις, όπως είναι το Ποτάμι.  

Δεν αποκλείεται, ωστόσο, όλο αυτό το κλίμα να μετατραπεί σε μπούμεραγκ. Αντιδρώντας στον εξόφθαλμο εκβιασμό, μικρομεσαία στρώματα, που έχουν ήδη πέσει ή κινδυνεύουν άμεσα να πέσουν στον γκρεμό, να στραφούν μαζικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αντισταθμίζοντας τις απώλειες. Έχουν πληθύνει, άλλωστε, όσοι πλέον έχουν λίγα να χάσουν και ως εκ τούτου ...δεν είναι ευάλωτοι στον φόβο και στις φρούδες ελπίδες που καλλιεργεί η μνημονιακή προπαγάνδα. Η κυβερνητική πολιτική δεν πλήττει επιμέρους κοινωνικές ομάδες. Πλήττει τη συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών.

Ο λόγος που η ΝΔ ακόμα κάπως αντέχει εκλογικά είναι ότι συσπειρώνονται πίσω της τα προνομιούχα δεξιά αλλά και κεντροαριστερά στρώματα. Και συσπειρώνονται όχι τόσο επειδή συμφωνούν με την ασκούμενη πολιτική όσο επειδή θεωρούν ότι εάν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ η χώρα θα οδηγηθεί σε έξοδο από την Ευρωζώνη και σε χάος. Ο φόβος μπορεί να εξασφαλίζει μία κάποια ανοχή προς την κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά δεν της εξασφαλίζει τα αναγκαία πολιτικά καύσιμα για να μακροημερεύσει. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ χρησιμοποιούνται όλα τα θεμιτά και πολλά αθέμιτα μέσα είναι πολύ αμφίβολο εάν θα εξασφαλισθούν οι αναγκαίες 180 βουλευτικές ψήφοι για να παρακαμφθεί ο σκόπελος της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση Σαμαρά έχει αρχίσει να συμπεριφέρεται ως κυβέρνηση υπό προθεσμία. Αλάνθαστο σημάδι είναι ότι το τελευταίο διάστημα φροντίζει να κλείνει διάφορες εκκρεμότητες με έντονη οσμή διαπλοκής. Πτυχή του αντιδημοκρατικού κατήφορου είναι και το γεγονός ότι έχει μετατρέψει σε σχεδόν κανόνα να περνάει τις πιο διαφορετικές διατάξεις με τη μορφή ενός άρθρου, ακυρώνοντας τον ρόλο του βουλευτή. Η Βουλή είχε προ πολλού πάψει να είναι αυτόνομη νομοθετική εξουσία, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε μηχανισμό νομιμοποίησης των εκάστοτε απαιτήσεων της Τρόικας. Οι κυβερνώντες δεν έχουν αναστολές, αλλά τα περιθώριά τους έχουν στενέψει. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που τους στηρίζει έχει καταστεί εύθραυστη.


*πηγή περιοδικό Επίκαιρα τεύχος 17/7/14

Με τις ευλογίες Παπουλια πνίγηκε η Δημοκρατία

Μιχαλού
Το ακούσαμε και αυτό, να λέει δηλαδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της χώρας μας ότι δεν έχουμε Δημοκρατία…
 
Μάλιστα αυτό δήλωσε χθες, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 ετών από την υποτίθεται αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Κάρολος Παπούλιας. «Η κρίση έφερε …υποχώρηση της δημοκρατίας» προσθέτοντας πως αυτή είναι η «δραματικότερη παρενέργεια της οικονομικής περιπέτειας».
 
Θα μας τρελάνει. Θα φάμε τις κοτσίδες μας ρε παιδιά. Όταν λέει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι υποχώρησε η δημοκρατία το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνει είναι να παραιτηθεί!!!
 
Παρά ταύτα το ανέλυσε κιόλας ο άνθρωπος κάνοντας λόγο και για την ποιότητα του κοινοβουλευτισμού, της αντιπαράθεσης μεταξύ κομμάτων, του πολιτικού διαλόγου, του τρόπου λήψης των αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας, η οποία επισήμανε ότι «τραυματίστηκε βαρύτατα…»
 
Και τα λέει αυτά όταν προΐσταται και υπογράφει σωρηδόν αντισυνταγματικούς νόμους και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου κάνοντας ότι μπορεί και αυτός για την κατάλυση της Δημοκρατίας!!!
 
Χάθηκε το μέτρο. Η Δημοκρατία όντως στραγγαλίστηκε. Βιάζεται κατ’ εξακολούθηση από τους 300 της Βουλής  με τις ευλογίες βέβαια του Προέδρου. Ζούμε στους ρυθμούς του κεφαλαίου, των δανειστών, της μίζας.
 
Αλλά το πιο τρομερό είναι να το ακούς αυτό από τα χείλια του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος ναι μεν μας το λέει, αλλά δεν κάνει και τίποτα για να το αλλάξει καθήμενος στην θέση του, με την δικαιολογία ότι, δεν ήθελε να προκαλέσει πολιτική κρίση…Απλά προτίμησε να συμβάλει στην πτώση της!!!


http://www.topontiki.gr/

Καταγγέλλω τον κουμπάρο του Σαμαρά, Δήμαρχο Νίκο Χιωτάκη, ως εγκέφαλο κυκλώματος εκβιαστών!

                         

                 Τα ξέρει όλα το Μαξίμου και ο Γ. Μιχελάκης αλλά τα κουκούλωσαν

Σοβαρότατες καταγγελίες που όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ήδη διερευνά η Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ, κάνει στην κάμερα του ΜΑΚΕΛΕΙΟ, η κατεστραμμένη πια επιχειρηματίας, Κατερίνα Παρασκευοπούλου. Η γυναίκα προσπάθησε με τον σύζυγο της, Νίκο Παρασκευόπουλο, να ανοίξουν ένα κατάστημα delicatessen στην περιοχή της Νέας Ερυθραίας.

Το αποτέλεσμα ήταν να ξετιναχθούν οικονομικά παλεύοντας πάνω από δύο χρόνια να ορθοποδήσουν το κατάστημα τους και να πάρουν προέγκριση αδείας-όπως ισχυρίζονταν ότι δικαιούντο “ανάμεσα σε αρπακτικά και εκβιαστές”. Όταν κάποια στιγμή το άνοιξαν και το δούλεψαν, μετά από βάσανα και κόπους, τελικά στο κατάστημα μπήκε λουκέτο. 

Αιτία-όπως ισχυρίζονται- “το κύκλωμα εκβιαστών” που εδράζεται μέσα στο Δήμο Κηφισιάς και το οποίο τους παγίδεψε και τους κατέστρεψε αφού πρώτα τους είχε ξεζουμίσει. “Παγιδευμένη πλέον γιατί είχα ξοδέψει πολλά χρήματα”(σ.σ για την επένδυση και τα “λάδια” από εδώ και από εκεί), άκουγα όλο και περισσότερο από διάφορους πολιτικούς κύκλους καθώς και άλλους επιχειρηματίες ότι ο Δήμαρχος Κηφισιάς(σ.σ Νίκος Χιωτάκης, κουμπάρος και όπως λένε πολιτικά κουτσομπολιά και “ταμίας της Συγγρού”, στα Βόρεια Προάστεια όπου διαμένει ο κύριος πρωθυπουργός), και μια σειρά εκτελεστικών οργάνων γύρω από αυτόν(δημοτικοί σύμβουλοι, αντιδήμαρχοι κλπ)όντως αποτελούσαν ένα εκβιαστικό κύκλωμα εις βάρος των επενδυτών της περιοχής, χρησιμοποιώντας ως κλειδί τις χρήσεις γης της Ν.Ερυθραίας και της Κηφισιάς”.

Όλη η καλή παρέα μαζί: Χιωτάκης, Πατούλης, Σαμαράς, Μιχελάκης (foto εξωφύλλου)

-Χιωτάκης-Σαμαράς: Ο πρωθυπουργός και ο ταμίας

Με λίγα λόγια η κ.Παρασκευοπούλου-προβαίνει σε σοβαρότατες καταγγελίες που αποκτούν τεράστιες πολιτικές προεκτάσεις. Αληθεύουν δεν αληθεύουν, το ΜΑΞΙΜΟΥ όφειλε να τις διερευνήσει πριν αυτές φθάσουν στη Δικαιοσύνη. Γιατί το ΜΑΞΙΜΟΥ καταγγέλλεται ότι γνώριζε. Ποια τύχη όμως θα έχουν οι καταγγελίες της στον Εισαγγελέα Διαφθοράς και στην Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων -όπου έχει καταθέσει και αυτή και ο σύζυγος της οι οποίοι αναμένουν κάποιο φως; Πολύ φοβούμαστε ότι με την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση των “γκάγκστερ του Μαξίμου” δεν θα έρθει δικαίωση όσο αυτοί διακυβερνούν αμαρτωλά τη χώρα.

Και οι παπάδες στην παρέα. Αλίμονο…

ΒΑΣΗ 30.000 ΚΑΙ ΤΑΒΑΝΙ 250.000 ΕΥΡΩ “ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ”

“Πήγαμε να πάρουμε την προέγκριση όπως έλεγε ο νόμος. Μας παραμύθιασαν ότι θα μας την δώσουν αλλά κάποια στιγμή ένα πρωί ήρθε ένα καλόπαιδο που μας είπε ότι “δεν θα πάρεις ποτέ άδεια εάν δεν δώσεις στον δήμαρχο Χιωτάκη 250.000 ευρώ”, σημειώνεται στην αναφορά και λέγεται στην κάμερα.

Όσα μας λέει στην κάμερα η κ.Παρασκευοπούλου-πάντα επώνυμα-είναι τρομερά και άλλο τόσο τρομερά εάν ισχύει το 1/10 από αυτά: “Ήρθε στο γραφείο μου δημοτικός παράγων-τον κατονομάζει-και μου είπε: Είμαι άνθρωπος του Δημάρχου. Έχει αποφασίσει να σε βοηθήσει. Για να λάβεις την προέγκριση θέλουμε 30.000 ευρώ”. Τα έδωσα, μας λέει η καταγγέλλουσα και ως δια μαγείας “έλαβα την προέγκριση την επόμενη μέρα”!

Μετά από λίγο καιρό άρχισαν νέα προβλήματα και “εκβιασμοί”, όπως αναφέρεται και στην μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα Διαφθοράς αλλά και στην κάμερα του ΜΑΚΕΛΕΙΟ. Τα αρπακτικά ζητούσαν κι άλλα λεφτά και της σφράγισαν πάλι το μαγαζί. Η ιδιοκτήτρια αφηγείται ότι έρχονταν συνέχεια και τις ζητούσαν λεφτά. Στο γραφείο της, ακόμα και σε χώρους στάθμευσης: “Ο τρόπος είναι ένας. 150.000 και καθάρισες. Μετά από αυτά πήγα στο Μαξίμου, στον ιδιαίτερο του Σαμαρά, τον Κανελλόπουλο αλλά και στον υπουργό Εσωτερικών, τον Γιάννη Μιχελάκη. Τα ξέρουν όλα αλλά δεν έπραξαν τίποτα. Μάλιστα αναγκάστηκα να πάω και στον υπουργό Ανάπτυξης, Χατζηδάκη, αλλά και τον Ράιχενμπαχ, τον επιτετραμμένο της TASC FORCE στην Αθήνα. “Μου είπαν ότι έχουν κι άλλες καταγγελίες για τον συγκεκριμένο δήμαρχο”.

Ο Χιωτάκης κόβει την κορδέλα των νταβατζήδων. Μαζί και ο κ.Κούτρας του ΕΛΛΑΚΤΩΡ. Που πάει ως κατηγορούμενος για κακούργημα στο σκάνδαλο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Μεγαλοπιάστηκε ο αφανής γεωπόνος που έγινε νοματαίος. Τώρα καταγγέλλεται ως εκβιαστής. Ας πει στη Δικαιοσύνη του Σαμαρά να βιαστεί για να μην έχει τέτοιες στάμπες κι ας γυρίσει στην ανθοκομική. Του το συνιστούμε…

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Το αποτέλεσμα ήταν η επιχείρηση να κλείσει, 35 άνθρωποι να μείνουν άνεργοι και η επιχειρηματίας να καταστραφεί.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η επιχειρηματίας έχει προσκομίσει στους εισαγγελείς οπτικοακουστικό υλικό με καταγεγραμμένες τηλεφωνικές συνομιλίες αλλά και εικόνα που δείχνει πολλά και ενδιαφέροντα. Το ΜΑΚΕΛΕΙΟ έχει όλα τα στοιχεία στην κατοχή του και ενημερώνει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς ότι θα πρέπει να προχωρήσουν την υπόθεση γιατί θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα.

Ο κουμπάρος του Σαμαρά, Νίκος Χιωτάκης, προβεβλημένο στέλεχος της ΝΔ και πρόεδρος της Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων, γνωστός και ως “ταμίας της Συγγρού” στα Βόρεια Προάστια, πρέπει να γνωρίζει από τις δικαστικές αστυνομικές αρχές σαν δημόσιο πρόσωπο που είναι:

-Ή ότι κάποιοι του σπιλώνουν την υπόληψη και πρέπει να λογοδοτήσουν και να πάνε φυλακή

‘η να πάει φυλακή ο ίδιος σαν εκβιαστής και αρχηγός εγκληματικής ομάδος.

Άλλοι δρόμοι δεν υπάρχουν.

ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

 

Η ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Για να ληφθεί υπόψιν θα πρέπει να αποκατασταθεί η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία στην πατρίδα

ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ



ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Αναστάτωση στη Συγγρού απο την συγκεκριμένη εξέλιξη, καθώς ο εν λόγω αυτοδιοικητικός άρχοντας είναι «προεδρικός» φίλος

Με 14 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή καταδικάστηκε «γαλάζιος» δήμαρχος για παραβάσεις κατά την διάρκεια της θητείας του σε μεγάλο δήμο του Λεκανοπεδίου! Συγκεκριμένα, ο δήμαρχος Κηφισιάς Νίκος Χιωτάκης δεν προχώρησε στην κατεδάφιση παράνομων κατασκευών καταστημάτων μεγάλων και… ονομαστών εταιρειών, στους εμπορικούς δρόμους της πόλης του, παρά το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες αυτές αυθαίρετες κατασκευές είχαν κριθεί τελεσίδικα κατεδαφιστέες.
Μεταξύ των εταιρειών που αναφέρονται ότι έχουν αυθαίρετες κατασκευές είναι: Cosmote, Coca-Cola, Καστελόριζο, Everest…

Η εξέλιξη αυτή έχει προκαλέσει προβληματισμό στη Συγγρού, καθώς ο γαλάζιος δημαρχος είναι στενός πολιτικός φίλος του Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο και βοήθησε σημαντικά κατά τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ.

makeleio.gr

 

«Μαλλιά κουβάρια» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ για την αξιολόγηση και τις απολύσεις των δημοσίων

Πονοκέφαλο έχει προκαλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου το θέμα της αξιολόγησης, καθώς δεν λείπουν οι διαφοροποιήσεις κυβερνητικών στελεχών με κάποια να εμφανίζονται υπέρ της ολοκλήρωσης της διαδικασίας και κάποια άλλα να επιχειρούν να κρατήσουν αποστάσεις.

Στο επιτελείο του πρωθυπουργού δεν αποκλείουν σύντομα παρέμβαση Σαμαρά προκειμένου να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες αξιολόγησης, σύμφωνα με Τα Νέα.

Πιθανότατα, μάλιστα, να υπάρξει αύριο, Πέμπτη, νέα συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ευάγγελο Βενιζέλο με στόχο να κλείσουν οι εκκρεμότητες, όπως αναφέρει Το Έθνος.

Το θέμα έχει ήδη προκαλέσει διαστάσεις μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε τηλεοπτικές του δηλώσεις έβαλλε εμμέσως κατά του Ευάγγελου Βενιζέλου.

«Η χώρα θα πρέπει να είναι συνεπής στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Οι απολύσεις του 2013 και του 2014 είναι ανειλημμένη δέσμευση. Η ιστορία λέει ότι όσες φορές προσπαθήσαμε να αναδιαπραγματευτούμε και επιχειρήσαμε να θέσουμε τέτοια θέματα στην τρόικα σπάσαμε τα μούτρα μας. Πήραμε δώρο το ΕΕΤΗΔΕ όταν επιχειρήσαμε στο παρελθόν να ανατρέψουμε δεσμεύσεις που είχαμε αναλάβει» ανέφερε στον ΣΚΑΪ.

Το ΠΑΣΟΚ, με τη σειρά του, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά του υπουργού, χαρακτηρίζοντάς τον όψιμο διαπραγματευτή και ζητώντας του να «μην κουνά το δάχτυλο στο ΠΑΣΟΚ».

«Ο καλός πολιτικός δεν είναι ο πολιτικός που οδηγεί με τις επιλογές του σε αδιέξοδα και υπονομεύει το αναγκαίο μέτρο της αξιολόγησης, αλλά αυτός που αναγνωρίζει τα λάθη του και τα αναθεωρεί προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος» τονίζει η Χαριλάου Τρικούπη.

Ο χρόνος πάντως μετρά αντίστροφα και η ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης διαμηνύει σε κάθε τόνο ότι μέχρι τέλος Ιουλίου πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το σκέλος της αυτοαξιολόγησης από τους δημοσίους υπαλλήλους και έως το τέλος Αυγούστου να γίνει και η αξιολόγηση από τους επικεφαλής.

Mάλιστα, όπως αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ των Νέων της Τετάρτης, το υπουργείο προειδοποιεί με πειθαρχικές ποινές όσους αρνούνται την αξιολόγηση, αναμένοντας και τις δικαστικές εξελίξεις μετά την έφεση της ΑΔΕΔΥ κατά της απόφασης που έκρινε παράνομη την αποχή από την αξιολόγηση.

Πηγή: ΔΟΛ

Κρήτη: Η επιστολή - κόλαφος της 56χρονης προς τους...αρμόδιους

Ανατριχίλα και σοκ προκαλούν τα λόγια της άτυχης 56χρονης γυναίκας από τα Χανιά που έχασε τη ζωή της την περασμένη Τετάρτη, όταν η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα. Με ένα γράμμα που είχε στείλει προς τους αρμόδιους – μέσω της τοπικής εφημερίδας «Χανιώτικα Νέα», η τετραπληγική, εξηγούσε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν καθώς της είχε διακοπεί πλήρως η χορήγηση της σύνταξης της από τον ΟΓΑ και οδηγήθηκε σε συσσώρευση χρεών. 

Η επιστολή της ανέφερε:

«Το όνομα μου είναι Ευτυχία Παπαδάκη. Είμαι άτομο με τετραπληγία 20 χρόνια και είμαι στο κρεβάτι και έχω μηχανική υποστήριξη από τον Ιανουάριο του 2003. Τον υπολογιστή τον χειρίζομαι με μια κάμερα υπερύθρων. Έχω μια αρρώστια που λέγεται Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (ALS). Γεννήθηκα στις 30 Οκτωβρίου 1958. Όλη μου τη ζωή ασχολούμουν με τη γεωργία, εκτός από ενάμιση χρόνο που άνοιξα ένα ανθοπωλείο για να πουλάω τα φυτά που καλλιεργούσα μόνη μου για να μην τα παίρνουν οι έμποροι για ένα κομμάτι ψωμί. Είχα βλέπετε 3 αγόρια να μεγαλώσω. Βρήκα ένα μαγαζάκι 15 τ.μ. και έναν λογιστή. Δεν μου είπε ότι ήταν απαραίτητο να γραφτώ στο Ταμείο Εμπόρων. Άνοιξα το ανθοπωλείο, νόμιζα ότι ήμουν εντάξει με τις υποχρεώσεις μου με το κράτος. Δεν με ενόχλησε κανείς. Τον Νοέμβριο του 1993 άρχισα να χάνω την ισορροπία μου και να πέφτω κάτω αδικαιολόγητα. Τον Δεκέμβριο του 1993 νοσηλεύτηκα στο Αιγηνίτειο νοσοκομείο. Τότε μου έφτιαξαν τα χαρτιά οι γιατροί «να τα καταθέσουν στο Ταμείο σου» μου είπαν». 

Η γυναίκα, μην γνωρίζοντας τον τρόπο αδειοδότησης ενός καταστήματος και τον τρόπο με τον οποίο κλείνει, ανέθεσε την εργασία στον λογιστή της που όμως πέθανε μετά από λίγο αφήνοντας, όπως φάνηκε, πολλά θέματα ανοικτά. Η άτυχη γυναίκα συνεχίζει: «όταν γύρισα στα Χανιά (με πατερίτσες) άρχισα να μαζεύω τα υπόλοιπα χαρτιά. Η υγεία μου πήγαινε όλο και χειρότερα. Κατέθεσε τα χαρτιά ο πατέρας μου στον Ο.Γ.Α. και με κάλεσαν να περάσω από επιτροπή τον Απρίλιο του 1994 (τότε ήμουν σε αναπηρική καρέκλα). Η απόφαση, όπως αναμενόταν, 100% αναπηρία – τετραπληγία. Η σύνταξη βγήκε 2 ή 2,5 χρόνια αργότερα. Το παιδί μου τον κάλεσαν φαντάρο, νομίζω πήγε στην Εφορία, έκλεισε την ταμειακή μηχανή και την πούλησε.

Το ανθοπωλείο έκλεισε 31 Δεκεμβρίου 1996 και έφυγε φαντάρος ο γιος μου. Τον Ιούλιο 2007 ήρθε ένα χαρτί από το Ταμείο Εμπόρων και μου έλεγε ότι τους χρωστούσα 45.000 €. Έκατσα και έγραψα μία επιστολή, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με άλλον τρόπο (από τον Δεκέμβριο του 2002 έχω τραχειοσωλήνα) και έλεγα περίπου αυτά που σας γράφω τώρα. Φαίνεται δεν την άνοιξαν και τον άλλο μήνα έρχεται άλλη επιστολή. Δεν μου έδιναν απαντήσεις στα ερωτήματα που είχα κάνει. Ήταν αντίγραφο της πρώτης.

Ξανατυπώνω τη δικιά μου επιστολή και την ξαναστέλνω, πάλι δεν είχα απάντηση. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετό καιρό. Για 2 – 3 χρόνια μου έστελναν το ίδιο χαρτί και το γύριζα πίσω χωρίς να το ανοίξω. Την Παρασκευή 31 Μαΐου 2013 μου ήρθε ένα χαρτί από τον Ο.Γ.Α. και λέει ότι μου κόβουν τη σύνταξη και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί έχω μαγαζί που δουλεύει και δεν μου δίνουν ούτε τις δαπάνες του 2012 και 2013 που έχω καταθέσει περίπου 20.000 ευρώ! Έχω ανάγκη από γυναίκα που να με φροντίζει. Πώς θα ζήσω; Το ξέρω ότι η ζωή μας εμάς των 1.540 ασθενών με ALS είναι πολυδάπανη για το κράτος. Αλλά ας κάνατε νόμιμη την ευθανασία “θα την έκανα τώρα” να ξεκουραστώ από τους δημοσίους βασανιστές του ελληνικού λάου και όχι μόνο».

http://www.koutipandoras.gr/

Αυτοί είναι οι μεγαλοεργολάβοι που εκμεταλλεύονται την περιουσία του κράτους!

Το προφίλ τους και το μερίδιο συμμετοχής στην κατασκευή των μεγάλων οδικών αξόνων

Συνεχίζοντας την έρευνα για τα δημόσια έργα στην Ελλάδα, το newsbomb.gr φέρνει σήμερα στο φως το προφίλ των εταιρειών που εκμεταλλεύονται τους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους.

Όπως θα δείτε παρακάτω, τα περισσότερα μεγάλα έργα – αν όχι όλα – έχουν ανατεθεί σε συγκεκριμένες εταιρείες...

Πρόκειται για τις κοινοπραξίες που ανέλαβαν να κάνουν τον σχεδιασμό, την κατασκευή, την συντήρηση και την εκμετάλλευση για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα των αυτοκινητόδρομων της χώρας μας.

Αυτές οι κοινοπραξίες έχουν ιδρύσει εταιρίες για το κάθε έργο και όσον αφορά τις αυξήσεις διοδίων που ανακοινώθηκαν είναι οι παρακάτω:

• ΓΕΦΥΡΑ ΑΕ (Ρίο - Αντίρριο)
• ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ (Ελευσίνα-Κόρινθος-Πάτρα) 
• ΜΟΡΕΑΣ ΑΕ (Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα) 
• Νέα Οδός Α.Ε.(Αθήνα-Λαμία[Μεταμόφωση - Σκάρφεια]) 
• Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου ΑΕ.(Ράχες - Κλειδί)

Μέτοχοι στις εταιρίες αυτές είναι οι εξής εταιρίες:

ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΕ: Πρόκειται για θυγατρική της ΕΛΛΑΚΤΩΡ ΑΕ, ελληνική πολυεθνική που δραστηριοποιείται σε πολλούς κλάδους πλην του κατασκευαστικού, όπως διαχείριση απορριμάτων, ενέργεια, εκμετάλλευση ακινήτων και άλλα. Η ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ θεωρείται από τους μεγαλύτερους εργολήπτες παγκοσμίως και συμμετέχει σε πολλά μεγάλα έργα και εταιρίες διαχείρισης τόσο εντός Ελλάδος όσο και εκτός.

VINCI CONCESSIONS SAS: Γαλλική κατασκευαστική που δραστηριοποιείται σε πολλές χώρες τις Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο κα) αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο (ΗΠΑ, Καναδά κα) με αντικείμενο τον σχεδιασμό, την κατασκευή, συντήρηση και εκμετάλλευση μεγάλων έργων υποδομών, όπως γέφυρες, αυτοκινητόδρομους, σιδηρόδρομους, αεροδρόμια και άλλα.

J&P ΑΒΑΞ ΑΕ: Ελληνικός όμιλος επιχειρήσεων, ο οποίος δραστηριοποιείται εκτός των κατασκευών, με το Real Estate, τις προκατασκευές, τα Κέντρα τεχνικού Ελέγχου οχημάτων, την Κατασκευή- Διαχείριση και Εκμετάλλευση Parking, τη Διαχείριση Εγκαταστάσεων, το Ηλεκτρονικό Εμπόριο, τη Διαχείριση Έργων και Συμβάσεων, τον Εμποτισμό Ξυλείας, την Εκμετάλλευση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, την Ανάπτυξη Αιολικών και Φωτοβολταϊκών πάρκων κ.α.

ΑΘΗΝΑ ΑΤΕ: Ελληνική κατασκευαστική που ανήκει στον όμιλο της J&P ΑΒΑΞ

CINTRA: Ισπανική κατασκευαστική με κύριο αντικείμενο την κατασκευή και διαχείριση αυτοκινητόδρομων σε πολλές χώρες του κόσμου. Ανήκει στον ισπανικό όμιλο Ferrovial.

GRUPO ACS: Ισπανική πολυεθνική από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές δημοσίων έργων με αντικείμενο την διαχείριση και εκμετάλλευση αλλά και τις τηλεπικοινωνίες.

ΟΜΙΛΟΣ ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ: Ελληνική εταιρία με αντικείμενο τα δημόσια έργα, το Real Estate, και την ενέργεια.

HOCHTIEF : Γερμανικός πολυεθνικός όμιλος με αντικείμενο την κατασκευή, την διαχείριση και εκμετάλλευση δημοσίων έργων υποδομής. Ήταν μέχρι πέρυσι ο διαχειριστής του αεροδρομίου “Ελ. Βενιζέλος” και υπενθυμίζεται πως εμπλέκεται σε υπόθεση μη απόδοσης ΦΠΑ προς το ελληνικό δημόσιο ύψους 500 εκατ. ευρώ.

Ας δούμε τώρα και τα ποσοστά συμμετοχής της κάθε κατασκευαστικής, στο κάθε έργο.

ΓΕΦΥΡΑ ΑΕ.: 
VINCI CONCESSIONS SAS 57,45%
ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΕ 22,02%
J&P ΑΒΑΞ 12,14%
ΑΘΗΝΑ ΑΤΕ 8,39%
Η Γέφυρα ΑΕ έχει σύμβαση παραχώρησης για 42 χρόνια από την κατασκευή. Η παραχώρηση ξεκίνησε από το 2004 που ολοκληρώθηκε η κατασκευή και λήγει το 2046.

ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ:
VINCI CONCESSIONS SAS 29.90%
HOCHTIEF PPP SOLUTIONS GmbH 17,00%
J&P ΑΒΑΞ 17,00%
ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΕ 17,00%
ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΕ 17,00%
ΑΘΗΝΑ ΑΤΕ 2,10%

ΜΟΡΕΑΣ ΑΕ: 
ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΕ 71,67%
J&P ΑΒΑΞ 15,00%
INTRAKOM HOLDINGS 13,33%

Νέα Οδός Α.Ε.
ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΕ 33,33%
CINTRA (GRUPPO FERROVIAL) 33,34%
GRUPPO ACS 33,33%

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΣ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΕ:
HOCHTIEF PPP SOLUTIONS GmbH 35,00%
ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΕ 20,00%
J&P ΑΒΑΞ 16,25%
VINCI CONCESSIONS SAS 13.75%
ΑΕΓΕΚ 10,00%
ΑΘΗΝΑ ΑΤΕ 5,00%

Είναι προφανές πως όλα τα μεγάλα έργα των ελληνικών αυτοκινητόδρομων δόθηκαν σε συγκεκριμένες εταιρείες.

Η δικαιοσύνη ακόμα να το πάρει χαμπάρι και να παρέμβει αυτεπάγγελτα;

Οι μεγαλοεργολάβοι τα παίρνουν όλα
Το υπουργείο Υποδομών, με αφορμή την απειλή για παραπομπή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο λόγω μη συμμόρφωσής της στους ευρωπαϊκούς κανόνες περί δημοσίων συμβάσεων, κατέθεσε τροπολογία με την οποία επιτρέπει την ανεμπόδιστη πρόσβαση στους διαγωνισμούς όχι μόνο των μεγάλων αλλά και των πολύ μικρών δημόσιων έργων, μεγάλων και μεσαίων εργολαβικών εταιρειών.

Η ρύθμιση αυτή θα προκαλέσει, σύμφωνα με παράγοντες του χώρου, μαρασμό των μικρών εργοληπτικών επιχειρήσεων, αφού έτσι πλέον στο παιχνίδι θα έχουν τη δυνατότητα να μπουν και τα μεγαθήρια του κλάδου.

Η «Ελευθεροτυπία» είχε αναφερθεί διεξοδικά στο ζήτημα με δημοσιεύματά της. Αρμόδιες πηγές ανέφεραν ότι το υπουργείο Υποδομών ήταν ενήμερο για τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και, προκειμένου να αποφύγει καταδικαστικές αποφάσεις και πρόστιμα, είχε έτοιμη νομοθετική ρύθμιση η οποία προβλέπει κατάργηση των κατώτατων ορίων στις επτά κατηγορίες των εργοληπτικών επιχειρήσεων.

Η τροπολογία κατατέθηκε τελικά χθες και εντάχθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας «Φάροι, Στρατολογία και άλλες διατάξεις», το οποίο πρόκειται να ψηφιστεί τις επόμενες ημέρες.

Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι και πριν από την εν λόγω ρύθμιση οι μεγαλοεργολάβοι είχαν βρει «παραθυράκια» και «χτυπούσαν» μικρά έργα. Είχαν συστήσει θυγατρικές εταιρείες όλων των κατηγοριών και ανάλογα με την κλιμάκωση του προϋπολογισμού του έργου συμμετείχαν σε όλους τους διαγωνισμούς.

Η αιτιολογική έκθεση που περιλαμβάνεται στη ρύθμιση είναι ενδεικτική των προθέσεων του υπουργείου. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι «καταργούνται τα όρια προϋπολογισμού (κατώτατα όρια) κάτω των οποίων εργοληπτικές επιχειρήσεις ανώτερων τάξεων δεν μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς προϋπολογισμού των ορίων αυτών».

Οπως προκύπτει μάλιστα, η ρύθμιση μπορεί να εφαρμοστεί και στα εν εξελίξει έργα, καθώς στο σχετικό κείμενο αναφέρεται ότι οι προωθούμενες διατάξεις εφαρμόζονται και σε εκκρεμείς υποθέσεις ανάθεσης δημοσίων έργων στις οποίες δεν έχουν υποβληθεί προσφορές μέχρι τώρα.

Σε άλλη παράγραφο, τέλος, καταργούνται και οι γεωγραφικοί περιορισμοί που ίσχυαν έως τώρα και όριζαν ότι τα έργα μικρής κλίμακας θα τα αναλάμβαναν εταιρείες με έδρα τον ίδιο νομό. Πλέον οι εργοληπτικές εταιρείες θα μπορούν να παίρνουν έργα σε ολόκληρη την επικράτεια.

Επιμέλεια: logiosermis.net

Πληροφορίες απο newsbomb και enet

 

Αναχωρεί η φτήνια από τη Μύκονο μετά την κατακραυγή

Σε άθλια κατάσταση βρέθηκε την Δευτέρα το νησί της Μυκόνου, αφού το κοσμοπολίτικο νησί χτυπήθηκε αλύπητα από ένα απίστευτης αγένειας, θράσους, γυφτιάς, κακογουστιάς, φτήνιας και λεκτικής επιθετικότητας τσουνάμι. Μάλιστα, σύμφωνα κατοίκους-εθελοντές του Ποταμιού του Σταύρου Θεοδωράκη, το τσουνάμι ήταν μεγαλύτερο ακόμα και από αυτό που χτύπησε το νησί των ανέμων το καλοκαίρι του 1613 προ Χριστού. Το δράμα (της επέλασης της φτήνιας της Καλλιόπης) της Μυκόνου συγκλονίζει.

Το τσουνάμι γέμισε το νησί με ανθρώπους φτηνούς σε όλες τους τις εκφάνσεις, γεγονός που φρίκαρε τους κατοίκους και τους εργαζόμενους του νησιού, καθώς είχαν μάθει να νταραβερίζονται μόνο με κουβαρντάδες που μετράγανε τα χρέη τους σε εκατομμύρια, και όχι σε φτηνιάρηδες που με μερικές χιλιάδες ευρώ χρέη, κλείνουν δωμάτια “γουρούνι στο σακί” από ιστοσελίδες.

Τα γιγάντια κύματα φτήνιας που έπληξαν το νησί και τους κατοίκους του, διαδέχθηκαν τα κύματα λαϊκούρας, που χτυπούσαν εργαζόμενους και αρχοντοχωριάτες, πότε με τόνους αγένειας, πότε με προσβολές και πότε με επιθετικότητα. Και όλα αυτά τσάμπα.

Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που άνθρωποι κακότροποι επισκέπτονται και κυκλοφορούν στο νησί. Αλλά τουλάχιστον οι επισκέπτες των παλιών καλών εποχών το έκαναν με στυλ και με φιλοδώρημα των 50 ευρώ. Σήμερα αφήνει δύο ευρώ φιλοδώρημα ο ψυχοπονιάρης της παρέας, και παίρνει το ένα ο γύφτουλας της παρέας για να πληρώσει τον καφέ του.

Και όλα τα παραπάνω δεν συνέβησαν στην Πάρο. Ούτε στη Σαντορίνη. Ούτε καν στην Ύδρα.

Πρώτη φορά βιώνει η Μύκονος τέτοια τραγωδία.

Μάλιστα, σύμφωνα με επιστολή εργαζόμενης που ξέρει πρόσωπα και πράγματα, αρκετοί από τους επισκέπτες του νησιού έχουν κουβαλήσει μαζί και τα παιδιά τους, που είναι ακόμα μούλικα και τα σέρνουν με το καροτσάκι και κλείνουν τα σοκάκια, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί η δημοτική αρχή του νησιού να βάλει φανάρια στο Ματογιάννη, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να ελέγξει την κίνηση στα υπόλοιπα στενά και να αποσυμφωρήσει το μποτιλιάρισμα.

Στο νησί, σύμφωνα με την ίδια εργαζόμενη που βρίσκεται χρόνια στο κουρμπέτι, εκτός από τον Μουρίνιο με τον Ρονάλντο, βρέθηκε και ένα μεγάλο γκρουπ που απαρτίζεται από μανάβηδες, κομμώτριες, νοσοκόμες και γκαραζιέρηδες. Η εργαζόμενη υποστηρίζει πως το εν λόγω γκρουπ κατάγεται από τη Λούτσα, και κάνουν πολλά κακά πράγματα στο πάλαι ποτέ λαμπερό και μοδάτο νησί.

Σύμφωνα με την καταγγελία, οι τουρίστες από την Λούτσα «σεργιανάνε στα στενά της Μυκόνου σκαλίζοντας τη μύτη τους, σκουπίζοντας τα λερωμένα από σουβλάκια, βρώμικα χέρια τους σε όλα ανεξαιρέτως τα προϊόντα των καταστημάτων, δε λένε ούτε καλησπέρα, ούτε καλημέρα, ούτε ευχαριστώ, όταν μπαίνουν σ’ έναν χώρο σού λένε με αγένεια και επιτακτικό τρόπο το ποσό που οι ίδιοι αποφάσισαν να πληρώσουν για το αντικείμενο που θέλουν να αγοράσουν, τα παιδιά τους χαλάνε τον κόσμο από φωνές, κατεβάζουν όλες τις βιτρίνες για πλάκα, φιλάνε τους καθρέφτες και πιέζουν όλα τους τα δάχτυλα πάνω στα τζάμια, κάνουν τις κουρτίνες των δοκιμαστηρίων φούστες στριφογυρίζοντας σα βλαμμένα, οι περήφανοι γονείς τους κάνουν σχεδόν το ίδιο και φυσικά δεν αγοράζουν ποτέ τίποτε από πουθενά γιατί δεν έχουν μία! Χωρίς στιγμή να σέβονται τους εργαζόμενους που λιώνουν στα 15 ώρα δουλειάς με αμοιβές της πλάκας και τεράστια έξοδα».

Οι εργαζόμενοι έχουν βρεθεί σε απόγνωση, αφού τόσα χρόνια υπέμεναν τους φοιτητές της ΔΑΠ που κατά ορδές έπλητταν το νησί για να προσκυνήσουν στο Super Paradise, αλλά τα περασμένα μεγαλεία των υπόλοιπων μηνών τους έδιναν κουράγιο.

Τώρα πια, μετά το καταστροφικό αυτό τσουνάμι δεν έχουν να ελπίζουν σε τίποτα.

Άλλο το δεκαπεντάωρο σερβίροντας και εξυπηρετώντας φραγκάτους και διάσημους, και άλλο να δουλεύεις για “φτηνούς και λαϊκούς” τύπους που μαγαρίζουν την Ψαρρού με πετσέτα στην παραλία.

Σαν να μην έφτανε το κύμα φτήνιας και λαϊκούρας που τους χτύπησε, αμέσως μόλις η θάλασσα ηρέμισε το νησί κατέκλισαν Ινδοί, Σλοβένοι και Γερμανοί δανειστές, βρίζοντας και ζητώντας πίσω τα λεφτά τους.

Και όλα αυτά από ένα τσουνάμι.

Η φυσική αυτή καταστροφή που υπέστη η Μύκονος, είχε ως αποτέλεσμα να μην πατήσει το πόδι του ούτε ένας celebrity, ενώ μερικές από τις δευτεράτζες που είπαν να κάνουν μια αρπαχτή στο νησί δεν τολμάνε να κυκλοφορήσουνε στο δρόμο.

Σύμφωνα με σεισμολόγους, αυτό που συνέβη φέτος το καλοκαίρι στη Μύκονο, δεν είναι κάποιο πρωτοφανές φαινόμενο. Έχει συμβεί και παλιότερα σε άλλα νησιά. Έχει συμβεί στην Αίγινα. Το Αγκίστρι. Το Σκορπιό.

Εκεί που κάποτε περπάταγαν επιτυχημένοι επιχειρηματίες, jen premier και ξανθές bimbo ικανοποιώντας τη ματαιοδοξία τους μέσα σε σελίδες ιλουστρασιόν περιοδικών, πάτησαν το πόδι τους άνθρωποι που δεν έχουν δει στη ζωή τους πενταψήφιο μηνιάτικο και που τόσα χρόνια συντηρούσαν αυτή τη βιομηχανία του lifestyle που έκανε νησιά σαν την Μύκονο διάσημα.

Λαός και Κολωνάκι και μαλακίες!

Η επόμενη μέρα βρίσκει τη Μύκονο να μαζεύει τα κομμάτια της, καθώς άμεσα ενεργοποιήθηκε κλιμάκιο εθελοντών του Ποταμιού, που αφού δημοσιοποίησε το πρόβλημα, επισκέφθηκε το νησί για να διαμορφώσει εικόνα από πρώτο χέρι και να προχωρήσει σε προτάσεις.

Τελικώς, το Ποτάμι για ακόμα μία φορά δεν χρειάστηκε να καταθέσει τις προτάσεις του, αφού το τσουνάμι των φτηνιάρηδων, μόλις διάβασε την καταγγελία και είδε τους εθελοντές του Ποταμιού να κατακλύζουν το νησί και να τους «σημαδεύουν» με τις προτάσεις τους, αναχώρησε με αεροπλάνα και βαπόρια για το υπόλοιπο Αιγαίο.

Τρέμετε νησιώτες, έρχονται οι φτηνιάρηδες.

ΥΓ. Η καταγγελία της εργαζόμενης αποσύρθηκε από την ιστοσελίδα και η ίδια βρίσκεται πλέον σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Ευτυχώς η μαρτυρία της διασώθηκε στο διαδίκτυο, μαζί με τον καιροσκοπισμό και τον ρατσισμό της.

Long live the Scrible

 http://rebeliskos.wordpress.com/