Μπορούμε!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ζούμε σ’ ένα πλανήτη όπου κατοικούν 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Σ’ αυτόν τον πλανήτη λιγότεροι από 2.000 άνθρωποι κατέχουν περιουσία που -σύμφωνα με τη «λίστα Forbes» – έχει εκτιναχτεί στα 6,4 τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά την ίδια ώρα το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού (3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι) στερείται την πρόσβαση σε βασικά αγαθά για την ανθρώπινη ύπαρξη: Τροφή, καθαρό νερό, οποιαδήποτε κοινωνική υποδομή (στέγη, ηλεκτρικό, αποχέτευση, παιδεία, στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας, περίθαλψης, κ.λπ.).

    Ζούμε σ’ έναν κόσμο που η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων θα μπορούσε να εξασφαλίσει να έχουν όλοι απ” όλα. Αλλά το 1/6 της ανθρωπότητας είναι θύμα υποσιτισμού. Ποτέ στο παρελθόν της ανθρώπινης ιστορίας δεν έχει καταγραφεί τέτοιας έκτασης βαρβαρότητα. 

    Ακούγεται εξωφρενικό, αλλά είναι η πραγματικότητα:

• Θα ήταν αρκετό μόνο το 4% της περιουσίας των 225 πλουσιότερων κεφαλαιοκρατών για να εξασφαλιστεί τροφή για όλους τους κατοίκους της Γης.
• Θα αρκούσαν οι περιουσίες των 7 πλουσιότερων καπιταλιστών για να εξαλειφθεί για πάντα η φτώχεια.

    Φυσικά υπάρχει μια «λεπτομέρεια»: Αν ο καπιταλισμός είχε τέτοιες ευαισθησίες, δε θα ήταν καπιταλισμός.

***

    Ο καπιταλισμός, ένα κοινωνικό σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, έχει ως κινητήρια δύναμη για την ύπαρξή του την αναζήτηση του κέρδους. Tου όλο και μεγαλύτερου κέρδους. Η ρήση του Μαρξ αποτελεί αξεπέραστη ακτινογραφία του καπιταλισμού: 

    Αυτό το σύστημα δε θα μπορούσε παρά να είναι σύμφυτο, σε κάθε του βήμα, με τη μαζική υπαγωγή σε καθεστώς εξαθλίωσης τεράστιων κοινωνικών στρωμάτων που έχουν εξασφαλισμένο ένα και μόνο «προνόμιο»: Να πληρώνουν τα σπασμένα της διαδοχικής και επαναλαμβανόμενης κρίσης του συστήματος.

     Μήπως, όμως, όλα αυτά που περιγράψαμε και συμβαίνουν στον κόσμο είναι προϊόν της «μοίρας»; Μήπως είναι «γραφτό» και «αναπόφευκτο» οι λαοί να ζουν στην εκμετάλλευση; Στη φτώχεια. Στη δυστυχία. Στην ανέχεια. Στην ανασφάλεια.

    Όχι, φυσικά. Τα όσα αποτρόπαια ζούμε δε συνιστούν «θεϊκό νόμο». Αυτό το μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης απορρέει από άλλους νόμους. Όχι «φυσικούς»,  αλλά εξόχως «εξαναγκαστικούς». Ο νόμος των αβυσσαλέων κοινωνικών ανισοτήτων έλκει την «νομιμότητά του» από το γεγονός ότι σήμερα: 

• Οι 356 πλουσιότερες δυναστείες του κόσμου απολαμβάνουν πλούτο που ξεπερνά το ετήσιο εισόδημα του 40% της ανθρωπότητας.
• Μόλις  740 πολυεθνικές ελέγχουν το 80% του παγκόσμιου πλούτου!
• Μόλις 147 από τις παραπάνω πολυεθνικές κατέχουν από μόνες τους το 40% του παγκόσμιου πλούτου!

***

    Μισό αιώνα μετά την έφοδο του ανθρώπου στο Φεγγάρι, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να το αρνηθεί:  Ζούμε σε μια εποχή που το μέγεθος των κεφαλαίων είναι ασύλληπτο. Που η ανθρωπότητα έχει στη διάθεσή της ασύλληπτης ποιότητας και ποσότητας μέσα και δυνατότητες για την παραγωγή προϊόντων και αγαθών. Κι όμως: Ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν είχε βιώσει τέτοιες ανισότητες, τέτοια ανασφάλεια και τέτοιας έκτασης φτώχεια.

    Τι παραλογισμός! Πράγματι. Μόνο που πρόκειται για έναν παραλογισμό απολύτως συνεπή με τη λογική του συστήματος. Η σύμφυση του πρωτοφανούς πλούτου με την απόλυτη αποστέρηση αποτελεί την αναπόδραστη συνέπεια των αγεφύρωτων και ανταγωνιστικών αντιθέσεων του καπιταλιστικού συστήματος. Αλλά μπροστά στην έκταση και το μέγεθος αυτών των αντιθέσεων, τι άλλη απόδειξη χρειάζεται για τον ξεπερασμένο – ιστορικά – χαρακτήρα αυτού του συστήματος;

    Συνεπώς: Ούτε τα τεχνολογικά μέσα λείπουν, ούτε τα χρήματα, ούτε ο πλούτος, ούτε οι επιστημονικές δυνατότητες ώστε να οικοδομηθούν τα πάντα από την αρχή. Να γκρεμιστεί αυτός ο παραλογισμός και να χτιστεί ο κόσμος σε άλλη βάση. Έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η πανανθρώπινη εξύψωση. Να εξασφαλιστεί εκείνη η προς τα πάνω ισότητα, ώστε:

• Οι πάντες να απολαμβάνουν όλα όσα υπαγορεύονται από τις ανάγκες τους.
• Οι πάντες να μπορούν να προσφέρουν στην κοινωνία όλα όσα τους επιτρέπουν οι ικανότητές τους.

***

    Όλα γύρω μας το επιβεβαιώνουν: Από την άποψη των αντικειμενικών προϋποθέσεων τίποτα δε λείπει για να φτιαχτεί ο κόσμος διαφορετικά. Για να οικοδομηθεί και να λειτουργεί με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών και όχι τα κέρδη, την ξιπασιά και τα λούσα των λίγων.

    Αυτό που λείπει, αυτό που απουσιάζει για να μετασχηματιστούν οι δυνατότητες σε πραγματικότητα, είναι ένα και μόνο: Είναι η συνειδητοποίηση των δισεκατομμυρίων ανθρώπων, αυτών που παράγουν τον πλούτο, ότι έχουν τη δύναμη να κάνουν ακριβώς αυτό: Να μετασχηματίσουν τη δύναμή τους σε πράξη. Που σημαίνει: Να ενωθούν μεταξύ τους,  να σπάσουν τις αλυσίδες τους, να οργανωθούν, να επαναστατήσουν ενάντια στο άδικο και να φτιάξουν το δικό τους κόσμο.

    Είναι ουτοπικό να προσμένει κανείς ότι θα συμβεί; Η’ για να το θέσουμε αλλιώς: Είναι κατορθωτό, είναι «μπορετό» να συμβεί κάτι τέτοιο στον κόσμο; Είναι «μπορετό» να συμβεί κάτι τέτοιο στην Ελλάδα των 6,3 εκατομμυρίων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αλλά 559 ολιγάρχες κατέχουν το 45% του πλούτου της;

    Ναι, είναι «μπορετό»! Είναι ρεαλιστικό! Και άμεσα κατορθωτό! Δεν είναι λίγοι εκείνοι που  θα μιλήσουν για «ονειροπόλημα» και ανεδαφικό «ευχολόγιο». Στην πραγματικότητα είναι ο δικός τους «ρεαλισμός» που συνιστά προϊόν του εγκιβωτισμού της ανθρώπινης σκέψης στα στεγανά της μίζερης φωτογραφίας του σήμερα. Αλλά αν ίσχυε ο «ρεαλισμός» τους, τότε σε αυτή την περίπτωση, οι δούλοι θα ήταν ακόμα δούλοι.

Πηγή  

Με όλο τον σεβασμό...

Ωραία τα παραμύθια σου, παππού. Σε σένα μιλάω, το παιδί της Κατοχής. Σε σένα ντε, που μεγάλωσες χωρίς παπούτσι, όπως διηγήσε στα καφενεία και στο εγγόνι σου όταν το έχεις αγκαλιά . Εσύ, που είδες το πατρικό σου ως παιδί να γίνεται στάχτη από τις γερμανικές οβίδες και σε σένα που μεγάλωσες ως τελευταίος της γενιάς σου όταν οι ξιφολόγχες έσκιζαν την κοιλιά της μάνας σου. Σε σένα που ανάμεσα στα συντρίμμια της πόλης σου από τους βομβαρδισμούς κρυβόσουν κάτω από την φούστα της μάνας σου για να προφυλαχτείς. Τελικά, ρε παππού, είναι αληθινά τα όσα έζησες ή φούμαρα πουλάς χρόνια τώρα;

Πώς είναι δυνατόν εσύ να έχεις περάσει όλα αυτά και στην τελευταία ευθεία της ζωής σου να σκιάζεσαι από χαρτιά και νόμους στεκόμενος στην ουρά ενός νέου συσσιτίου με το χαράτσι στο χέρι για να σου δοθεί απλόχερα από τον τρομοκράτη μία μερίδα παραπάνω τρόμος; 
Κάτι πάει στραβά, παππού, με αυτά που διηγήσε ότι έκανες και με τις πράξεις  που βλέπουμε να κάνεις τώρα μπροστά στα μάτια μας. Από τις 5 τα ξημερώματα στέκεσαι στα ταμεία των εφοριών, της ΔΕΗ, των τραπεζών κρατώντας στο χέρι σου λογαριασμούς από το δικό σου σπίτι και από το σπίτι των παιδιών σου, που έχουν να δουν μεροκάματο χρόνια. Αλήθεια, ρε παππού, σκέφτηκες έστω και μία φορά ότι αντί να στηρίξεις την επόμενη γενιά να γυρίσει ανάποδα το τραπέζι των καταστροφικών διαπραγματεύσεων, εσύ συντηρείς την κατάσταση με το να πληρώνεις με την σύνταξή σου; 

Πώς είναι δυνατόν να έχεις δει τους δικούς σου γονείς να χτίζουν μέσα στα συντρίμμια το ίδιο τους το σπίτι και να αφήνεις τον κάθε λίγδα χαρτογιακά να σε απειλεί με ειδοποίηση προ κατάσχεσης; Τι έχεις να χάσεις, παππού; Την μίζερη σύνταξη των 650 ευρώ που την κόβεις στα δέκα κομμάτια έχοντας πρώτα πληρώσει τους φόρους απέναντι σε ένα κράτος που ούτε για την μάνα σου έκλαψε, ούτε για τον πατέρα σου που εκτελέστηκε, ούτε για τα μεροκάματα του τρόμου που έκανες ξυπνώντας από τις 3 το βράδυ στημένος και πάλι σε μια ουρά περιμένοντας το λεωφορείο να σε πάει στην οικοδομή ή στο εργοστάσιο; Τι έγινε, ρε παππού, η λεβεντιά σου; Συρρικνώθηκε μένοντας άγρυπνος ολόκληρες νύχτες σκεπτόμενος πώς θα αντιμετωπίσεις το καθίκι του δημοσίου που με μια σφραγίδα σε περιμένει να σε πετάξει έξω από το σπίτι σου; Το σπίτι σου, παππού, εκείνο που σου στέρησε ταξίδια στον κόσμο, γλέντια που πόθησες, όνειρα που τα έβαλες στο μπαουλοντίβανο βάζοντας πάνω του, χρόνια πριν, να κοιμηθεί ο μεγάλος γιος της οικογένειας λόγω στενότητας χώρου.

Τι διάολο δίδαξες τα παιδιά σου, ρε παππού, που αντί να τρομάζουν μην πάθει κάτι η υγεία σου και σε χάσουν, τρέμουν μην πεθάνεις και χαθεί η σύνταξη που τα συντηρεί; Πώς κατάφερες να βάζουν την αξιοπρέπεια και την λεβεντιά κάτω από το συνολικό ποσό της σύνταξής σου; Πώς κατάφερες, ρε παππού, εσύ που περπατούσες 5 ώρες για να βρεις μία ασπιρίνη, να κάθεσαι στο φαρμακείο σε μια άλλη ουρά βαζοντας την βέρα σου ενέχυρο για ένα κουτί χάπια πιέσεως. Πώς κατεβάζεις το κεφάλι σαν να είσαι ο τιμωρημένος μιας χώρας -που μην ξεχνάς- εσύ την έχτισες από την μια άκρη της Ελλάδας μέχρι την άλλη.

Πού είσαι ρε παππού, που με περηφάνια έμπαινες στα καράβια να σε πάνε στην εξορία ή στα τρένα που σε στοίβαζαν για να υπηρετήσεις την πατρίδα στον Έβρο, στην Νέα Σάντα, στο Νευροκόπι και στην Λήμνο καταχείμωνο; Πού είναι εκείνο το βλέμμα που όταν έμπαινες στο σπίτι χωρίς μεροκάματο και ψωμί έφθανε να χορτάσει όλη η οικογένεια για μια εβδομάδα; 

Πώς ανέχεσαι να ξεφτιλίζεσαι σε τηλεοπτικά παράθυρα ως «κακομοίρα μάζα» κουνώντας στα τρεμάμενα, σακατεμένα χέρια σου ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς; Από ποιον ζητάς την δικαιοσύνη, παππού, από την τηλεοπτική δικτατορία που σε θυμάται κάνοντάς σε θέαμα όταν λιποθυμάς στην εφορία, όταν πεθαίνεις στην ουρά του ΙΚΑ, όταν καταγράφουν την απόγνωσή σου σε βρώμικα ράντζα νοσοκομείων μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τα εκλογικά προγνωστικά των ψηφισμένων εκτελεστών σου;

Το δικό μας εφιαλτικό παραμύθι παππού, θα έχει διάρκεια όσο εσύ θα κάνεις πίσω για την γαμημένη συνταξούλα σου, για την δήθεν κάλυψη της φαρμακευτική σου αγωγής, για τις δήθεν δωρεάν εξετάσεις σου, για τον στημένο επικήδειο που ετοιμάζουν τα παιδιά σου εφόσον ακόμη θεωρείς ότι σε αγαπάνε επειδή ζεις και όχι επειδή εσύ τα ζεις. 

Δεν σου άξιζε αυτό το τέλος παππού. Δεν σου άξιζε.

Πηγή

Ghoramara: Το νησί που εξαφανίζεται μέρα με τη μέρα

Έχουν γραφτεί δεκάδες χιλιάδες αράδες για την υπερθέρμανση του πλανήτη που προκαλεί -μεταξύ άλλων- άνοδο στη στάθμη της θάλασσας αλλά η ανθρωπότητα ακόμη, αν και η φύση έχει σημάνει το «καμπανάκι» του συναγερμού, κάθε άλλο παρά πρόοδο σημειώνει προς τον περιορισμό των ανθρωπογενών παραγόντων που οδηγούν τον πλανήτη μας στην καταστροφή.νησί

Ενδεικτικό παράδειγμα των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής αποτελεί το νησί Ghoramara το οποίο βρίσκεται στο Δέλτα του Κόλπου της Βεγγάλης, στηνΙνδία. Και αυτό γιατί, πρόκειται για ένα νησί το οποίο «καταπίνει» η θάλασσαμέρα με τη μέρα -το 50% του εδάφους του έχει χαθεί από το 1980 έως σήμερα και τα δύο τρίτα του πληθυσμού του, σύμφωνα με άρθρο της Huffington Post, αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν.

«Θα έρθει μία ημέρα που οι άνθρωποι αυτοί δεν θα έχουν καμία άλλη επιλογή παρά να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Μια μέρα αυτό το νησί στο οποίο γεννήθηκαν θα υπάρχει μόνο στις αναμνήσεις τους», έγραψε ο φωτογράφος, Daesung Lee, ο οποίος αποφάσισε να αποτυπώσει στον φακό της τους εναπομείναντες κατοίκους στο νησί που χάνεται.

Η συλλογή «On The Shore of a Vanishing Island, Ghoramara» είναι του 2011, αλλά οι φωτογραφίες εξακολουθούν να εντυπωσιάζουν καθώς το διακύβευματης κλιματικής αλλαγής παραμένει. Όπως σημειώνει ο Κορεάτης φωτογράφος, οι εικόνες αυτές μοιάζουν πιο πολύ με σουρεαλιστικά έργα τέχνης παρά με την καταγραφή μιας παράξενης φυσικής τραγωδίας.

Δείτε τις φωτογραφίες

.

.

.

.

Πηγή

Stiglitz: Τα ζόμπι της λιτότητας στην Ευρώπη

«Εάν τα αποτελέσματα δεν επαληθεύουν την θεωρία αλλάζεις τη θεωρία» λέει το παλιό γνωμικό, αλλά συχνά είναι πιο εύκολο να κρατήσεις τη θεωρία και να αλλάξεις τα γεγονότα ή αυτό τέλος πάντων φαίνεται να πιστεύει η Άγκελα Μέρκελ και άλλοι υπέρμαχοι της λιτότητας ηγέτες στην Ευρώπη. Μολονότι τα αποτελέσματα είναι έκδηλα αυτοί συνεχίζουν να αρνούνται την πραγματικότητα.

Τα παραπάνω υποστηρίζει ο Joseph Stiglitz σε άρθρο του στο Project Syndicate που αναδημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του CNBC με τίτλο «Europe’s austerity zombies».

Η λιτότητα έχει αποτύχει αλλά οι υπερασπιστές της διεκδικούν νίκη στη βάση ενός εξαιρετικά αδύναμου στοιχείου, ότι δηλαδή η οικονομία δεν καταρρέει πλέον. Άρα η λιτότητα φέρνει αποτελέσματα. Αλλά εάν αυτό είναι το όριο είναι σαν να λέμε ότι το να πηδάς στον γκρεμό είναι καλύτερα από το να κατεβαίνεις το βουνό, καθώς γλιτώνεις τουλάχιστον την κατάβαση, υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο διακριμένος οικονομολόγος.

Η επιτυχία, όπως επισημαίνει, δεν μπορεί να μετρηθεί από το γεγονός ότι η οικονομία αρχίζει εντέλει να ανακάμπτει αλλά από το πόσο γρήγορα έρχεται η ανάκαμψη και πόσο μεγάλο είναι το κακό που προκάλεσε η ύφεση. Υπό αυτούς τους όρους η λιτότητα ήταν η απόλυτη καταστροφή, η οποία γίνεται ολοένα πιο ορατή καθώς οι ευρωπαϊκές οικονομίες εισέρχονται για μια κόμη φορά στη στασιμότητα, αν όχι σε μια βαθιά ύφεση, με την ανεργία να έχει εκτοξευθεί, ενώ το κατά κεφαλήν ΑΕΠ παραμένει σε πολλές χώρες κάτω από τα προ ύφεσης επίπεδα.

Οι χώρες που επηρεάστηκαν περισσότερο βρίσκονται σε ύφεση. Δεν υπάρχει άλλη λέξη για να χαρακτηρίσει μια οικονομία όπως της Ισπανίας και της Ελλάδας όπου ο ένας στους τέσσερις ή πολύ περισσότερο το 50% των νέων δεν μπορεί να βρει δουλειά. Το να ισχυρίζεσαι ότι το φάρμακο φέρνει αποτελέσματα καθώς το ποσοστό ανεργίας μειώνεται λίγες μονάδες ή αρχίζει να αχνοφαίνεται μια ασθενής ανάπτυξη μοιάζει με τον μεσαιωνικό μπαρμπέρη που έλεγε ότι η αφαίμαξη φέρνει αποτελέσματα καθώς ο ασθενής δεν έχει πεθάνει ακόμη.

Με βάση τους υπολογισμούς για την περιορισμένη επέκταση της ανάπτυξης από το 1980 και εξής η παραγωγή στην Ευρωζώνη βρίσκεται σήμερα 15% κάτω από αυτό που θα ήταν εάν συνέβαινε η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, προκαλώντας μόνο φέτος απώλειες 1,6 τρις δολαρίων και συσσωρευμένες απώλειες που ξεπερνούν τα 6,5 τρις δολάρια. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι το χάσμα διευρύνεται αντί να κλείνει.

Σημειώνεται παράλληλα ότι η Γερμανία επιβάλλει στις άλλες χώρες πολιτικές που αποδυναμώνουν τις οικονομίες τους αλλά και τις δημοκρατίες τους. Όταν οι πολίτες ψηφίζουν για αλλαγή πολιτικής –και οι πολιτικές που τους ενδιαφέρουν περισσότερο είναι αυτές που σχετίζονται με το επίπεδο διαβίωσης- αλλά τους λένε ότι αυτά τα ζητήματα καθορίζονται αλλού ή ότι δεν έχουν άλλη επιλογή τότε πλήττεται όχι μόνο η δημοκρατία αλλά ολόκληρο το ευρωπαϊκό σχέδιο.

Γίνεται επίσης αναφορά στην συζήτηση που γίνεται στη Γαλλία και αλλού για την μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις, ως μέτρο στήριξης της ανάπτυξης. Πρόκειται για καθαρή ανοησία σημειώνει ο αρθρογράφος καθώς αυτό που εμποδίζει την ανάπτυξη τόσο στις ΗΠΑ όπως και στην Ευρώπη είναι η έλλειψη ζήτησης και όχι οι υψηλοί φόροι. Με δεδομένο ότι οι περισσότερες επενδύσεις χρηματοδοτούνται από δάνεια, ενώ τα επιτόκια εκπίπτουν από φόρους, το επίπεδο φορολόγησης τωνβ επιχειρήσεων έχει μικρή επίδραση στις επενδύσεις.

Ζητήθηκε παράλληλα από την Ιταλία να επισπεύσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων. Ο Πρωθυπουργός, Matteo Renzi, δικαίως αναγνώρισε ότι η πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε εξευτελιστικές τιμές δεν έχει κανέναν νόημα. Οι μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις και όχι οι βραχυπρόθεσμες χρηματοπιστωτικές πιέσεις θα πρέπει να καθορίζουν τις δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα, στηρίζοντας τις δραστηριότητες εκείνες που υπηρετούν περισσότερο τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των πολιτών.

Η ιδιωτικοποίηση των συντάξεων και των ασφαλίσεων αποδείχθηκε δαπανηρή για τις χώρες που εφήρμοσαν το πείραμα. Το αμερικανικό σύστημα υγείας που είναι κυρίως ιδιωτικό παραμένει το λιγότερο αποτελεσματικό παγκοσμίως. Πρόκειται για δύσκολα θέματα, αλλά είναι εύκολο να αποδείξεις ότι η πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε χαμηλές τιμές δεν αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για την βελτίωση της οικονομικής σου ισχύος μακροπρόθεσμα.

http://www.cnbc.com/id/102045259    http://mignatiou.com/

«Βόμβα» της Goldman Sachs για ευρώ – δολάριο

Η αμερικανική επενδυτική τράπεζα προβλέπει κατακόρυφη άνοδο του δολαρίου μέχρι το 2017.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκτιμήσεις της Goldman Sachs για το ευρώ και το δολάριο και τα επίπεδα στα οποία μπορεί να διαμορφωθεί η ισοτιμία μέχρι το 2017.
Σύμφωνα με την ανάλυση της Goldman το δολάριο αναμένεται να σημειώσει άνοδο μέχρι και 20% μέχρι το 2017.

Όπως αναφέρει ο οίκος ο δείκτης του δολαρίου δείχνει ότι το αμερικανικό νόμισμα έχει ενισχυθεί κατά 6,0% από την αρχή της χρονιάς, με την πλειοψηφία των κερδών να έχουν σημειωθεί τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο. Ακόμα και αυτή η άνοδος αφήνει το δολάριο 7% χαμηλότερα από το μακροπρόθεσμο μέσο όρο με αποτέλεσμα να αναμένεται συνέχεια της ανόδου τους επόμενους μήνες, καθώς η Fed κινείται προς τη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής.

Το θέμα ήδη απασχολεί έντονα τους επενδυτές, οι οποίοι εκφράζουν την απορία τους για τον αν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι θα αρχίσουν να ανησυχούν για την έντονη άνοδο του νομίσματος.

Από την άλλη η πιο επιθετική στάση του Μάριο Ντράγκι για την αντιμετώπιση της κρίσης «πιέζει» το ευρώ.

Σε ό,τι αφορά το ευρώ, από την αρχή της χρονιάς έχει βρεθεί 5% χαμηλότερα έναντι των G10, αλλά παραμένει 8% υψηλότερα από τα χαμηλά του Ιουλίου 2012, όταν και ο Ντράγκι είπε το περίφημο “whatever it takes” που απογείωσε την ισοτιμία.

Η Goldman βλέπει το EUR/USD στο 1,2000 στους επόμενους 12 μήνες και στο 1,000 μέχρι το 2017.

Πηγή

Γαλλική απειθαρχία στην τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας Εκνευρισμός στο Βερολίνο

Τον προϋπολογισμό του 2015 παρουσίασε την Τετάρτη η Γαλλική κυβέρνηση, προσδιορίζοντας σε 21 δις ευρώ τα μέτρα για τον περιορισμό των δαπανών, σημειώνοντας πως δεν πρόκειται να τηρήσει τους στόχους του ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας για τη μείωση του ελλείμματος πριν από το 2014, δηλαδή τέσσερα χρόνια αργότερα από ό,τι είχε αρχικά υποσχεθεί.

Η απόφαση της Γαλλίας να ανακοινώσει παράταση για την υλοποίηση των στόχων του Συμφώνου Σταθερότητας προκάλεσε την αντίδραση του Βερολίνου και συγκεκριμένα της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία σημείωσε τη σημασία της τήρησης των δεσμεύσεων. «Μακροπρόθεσμη, βιώσιμη ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο στη βάση σταθερών δημοσιονομικών πολιτικών. Αυτό αφορά την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης», δήλωσε η καγκελάριος της Γερμανίας και πρόσθεσε: «Δεν είμαστε στο σημείο που να μπορούμε να πούμε ότι η κρίση βρίσκεται πλήρως πίσω μας. Γιʼ αυτό είναι τώρα σημαντικό για όλους να τηρήσουν τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις τους με αξιόπιστο τρόπο. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από τα ίδια τα κράτη μέλη. Αποτελεί ευθύνη καθενός κράτους να κάνει τη δουλειά του για να προωθήσει την ανταγωνιστικότητά του».

Προϋπολογισμός μειώσεων 21 δις

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, ο υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, που παρουσίασε τον προϋπολογισμό του 2015 σε συνέντευξη, ανέφερε πως εκτιμάται ανάπτυξη 1% για το2015, με τον πληθωρισμό καθηλωμένο στο 0,9 % ενώ το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται φθάνοντας στο 97,2 % του ΑΕΠ και το έλλειμμα στο 4,3%. Το 2016, το χρέος θα ανέβει ακόμα 2 ποσοστιαίες μονάδες (98%), η κατάσταση, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών, θα αρχίσει να βελτιώνεται από το 2017 πετυχαίνοντας ένα έλλειμμα κάτι λιγότερο του 3%.

«Οι υποσχέσεις όμως δεσμεύουν όσους τις πιστεύουν, λέει ένα γαλλικό ρητό γι’ αυτό και οι Γάλλοι ενδιαφέρονται περισσότερο να δουν στην πράξη πως θα καταφέρει η κυβέρνηση να συγκεντρώσει μέσα στο 2015 τα 21 δισεκατομμύρια ευρώ για τα οποία έχει δεσμευθεί. Για την εξοικονόμησή τους οι κρατικές δαπάνες θα μειωθούν κατά 7,7 δισεκατομμύρια και τα υπόλοιπα θα καλυφθούν από τις περικοπές στην τοπική αυτοδιοίκηση και κοινωνική ασφάλιση», αναφέρει η Deutsche Welle και συνεχίζει: Με τον προϋπολογισμό επιβεβαιώθηκαν οι φοροελαφρύνσεις για τα κατώτερα στρώματα φορολογούμενων, όπως είχε ανακοινώσει ο πρωθυπουργός, ενώ για πρώτη φορά δεν προβλέπονται φορολογικές επιβαρύνσεις γενικού χαρακτήρα. Προβλέπονται όμως επιβαρύνσεις σε ειδικούς τομείς όπως η αύξηση κατά 2 λεπτά στο πετρέλαιο κίνησης.«Αποδέχομαι τη σοβαρότητα που πρέπει να έχει ο προϋπολογισμός, αρνούμαι όμως τη λιτότητα» δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών».

Πηγή

Εκπληκτική εφαρμογή: Μπείτε στην ακρόπολη από το σπίτι σας

Χάρη στην επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ) και ΥΣΜΑ, μία ανανεωμένη ψηφιακή εφαρμογή της εικονικής περιήγησης στον βράχο της Ακρόπολης είναι γεγονός.

Ο επισκέπτης- με τη χρήση ενός υπολογιστή, τάμπλετ ή «έξυπνου» κινητού μπορεί να βρεθεί στον ναό της Αθηνάς Νίκης, στον Παρθενώνα, στο Ερέχθειο, και να απολαύσει την πανοραμική θέα της Αθήνας με ένα μόνο κλικ!....


Ο Ιερός Βράχος είναι πλέον προσβάσιμος διαδικτυακά, γεγονός που αποσκοπεί στην παρουσίαση των αναστηλωτικών εργασιών που πραγματοποιούνται στην Ακρόπολη όσο και στην προώθηση της πρόσβασης στο σημαντικότερο μνημείο της πολιτιστικής κληρονομιάς μας.

Η εικονική Περιήγηση στα μνημεία Ακρόπολης αποτελείται από εικόνες και πανοράματα υψηλής καθώς και από λεπτομερείς φωτογραφικές απεικονίσεις επιλεγμένων εξωτερικών όψεων των αρχαίων τειχών που περιβάλλουν το βράχο. Κάθε άποψη συνοδεύεται από περιγραφικά στοιχεία σχετικά με τα μνημεία και επιλεγμένα σημεία ενδιαφέροντος.

Η φωτογραμμετρική αποτύπωση της επιφάνειας του βράχου σε μορφή χάρτη επιτρέπει τον προσανατολισμό και την πλοήγηση στα επιμέρους σημεία θέασης. Οι εικόνες προσφέρουν δυνατότητες αυξημένης εστίασης στις λεπτομέρειες των μνημείων που είναι δύσκολο να γίνουν ορατές κατά την επίσκεψη στο χώρο. Ακόμη, ο χρήστης μπορεί να αντιληφθεί τη θέση του μνημείου σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο ή ακόμα και να πραγματοποιήσει ένα εικονικό «περίπατο» επιλέγοντας τη δική του διαδρομή

Για να περιηγηθείτε στην Ακρόπολη πατήστε στην ηλεκτρονική διεύθυνση:http://acropolis-virtualtour.gr./




 Πηγή 

Χειροτερεύει το κλίμα για τον Βενιζέλο στο ΠΑΣΟΚ - Ο Βενιζέλος "απειλεί" τους βουλευτές του με εκλογές

Εξαιρετικά πιεσμένος εμφανίζεται τα τελευταία 24ωρα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, σύμφωνα με συνομιλητές του. «Αποφεύγει να ανοίξει συζητήσεις, μιλά μόνο υπηρεσιακά και εκπέμπει άγχος» είναι η αίσθηση που απεκόμισε ένας εξ αυτών.

Ο λόγος; Το εξαιρετικά βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί για την κυβέρνηση, η εν εξελίξει αξιολόγηση της τρόικας, το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους και – κυρίως – η πιθανότητα πρόωρων εκλογών.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιθυμούσε να εξαντλήσει την τετραετία της η κυβέρνηση και είχε μεταχειριστεί όλα τα σχετικά επιχειρήματα προς τον Πρωθυπουργό. Ωστόσο οι ραγδαίες εξελίξεις και το βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί για την κυβέρνηση, καθιστούν μακρινό όνειρο αυτή την προοπτική.

Η δε δήλωση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη, ότι βουλευτές του δεν θα ψηφίσουν για πρόεδρο της Δημοκρατίας και ότι δεν είναι κακό να στηθούν κάλπες, ερμηνεύτηκε ως έμμεση προαναγγελία πρόωρων εκλογών το Φεβρουάριο και προκάλεσε την οργή του κ. Βενιζέλου ο οποίος φέρεται να σχολίασε ως «τυχοδιωκτική» τη στάση Κουβέλη.

«Είναι διαπιστωμένη η αδυναμία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας πλέον και μαθηματικά, όχι μόνο πολιτικά» έλεγε προς πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Όλοι στη Χ. Τρικούπη έχουν ως δεδομένο ότι θα στηθούν κάλπες με αφορμή την εκλογή του διαδόχου του Κάρολου Παπούλια, τον Φεβρουάριο. Ωστόσο δεν βάζει κανείς το χέρι του στη φωτιά, ότι δεν θα γίνουν ακόμη και μέσα στο Νοέμβριο-Δεκέμβριο.

Τον τόνο θα δώσει το αποτέλεσμα της αποψινής συνάντησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Σύμφωνα με πληροφορίες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα παραδώσει στον Πρωθυπουργό σχέδιο ανάταξης της κυβέρνησης και σε σχέση με την διαπραγμάτευση (τρόικα, αναδιάρθρωση χρέους) βήμα προς βήμα.

Ακόμη όμως και αν οι δύο άνδρες συμφωνήσουν, η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνεχίσει για πολύ ακόμη σε ένα κλίμα γενικευμένης αμφισβήτησης με εσωτερικές αντιπαραθέσεις. «Μοιάζει με το πουλόβερ που ξεχειλώνει» έλεγε κομματικός παράγοντας του ΠΑΣΟΚ αναφερόμενος στην κυβέρνηση και προσέθετε σκωπτικά: «Οι νεοδημοκράτες είναι σε πανικό γιατί είναι άμαθοι, εμείς στο ΠΑΣΟΚ τα έχουμε περάσει και το 2011 και το 2012 αυτά τα σύνδρομα...»

Ο Ευ. Βενιζέλος έχει να αντιμετωπίσει - συν τοις άλλοις - και την εσωτερική αμφισβήτηση. Οι πρόσφατες δηλώσεις Μιχάλη Χρυσοχοϊδη και Θάνου ΜωραΙτη, ενόχλησαν το περιβάλλον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ αλλά και τον ίδιο. Ετσι την ερχόμενη εβδομάδα (πιθανότατα Τετάρτη) συγκαλεί την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινήματος, ως είθισται με αφορμή την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου και το άνοιγμα της Ολομέλειας της Βουλής.

Ωστόσο, συνεργάτες του τονίζουν ότι θα επιχειρήσει αρχικά να «μαζέψει το κλίμα» και στη συνέχεια να «ξεκαθαρίσει τα πράγματα» στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. «Θα θέσει προ των ευθυνών τους όλους» λένε στη Χ. Τρικούπη και εξηγούν: Προτίθεται να θέσει το ερώτημα αν «υπάρχει η συναίσθηση της παράταξης ή όχι». Με άλλα λόγια «στηρίξτε την κυβέρνηση ή ρίξ'τε τη και πάρ'τε την ευθύνη».

Πηγή 

Σύνταξη και εμπιστοσύνη

Της Λώρης Κέζα

Αντί να ασχοληθούν με τις πολιτικές, ασχολούνται με τις εντυπώσεις. Το ντουέτο Σαμαρά Βενιζέλου ετοιμάζεται να χάσει χρόνο σε μια αναμέτρηση με μετρημένα κουκιά. Θα ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή με την έναρξη των εργασιών της Ολομέλειας. Τι θα μπορούσε άραγε να γίνει σε μια τέτοια ψηφοφορία; Να καταψηφίσουν την κυβέρνηση οι βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού; Δεν έχουν λόγο να το κάνουν αφού μπορούν να παριστάνουν τους αντάρτες στις τηλεοράσεις και κατόπιν, ενώπιον των προέδρων, να υπακούουν πειθήνια.

Θεωρητικά η σταθερότητα είναι ένας καλός παράγοντας για την ανάπτυξη, για την οικονομία. Θεωρητικά η τετραετία είναι ικανοποιητικός χρόνος για την εφαρμογή ενός προγράμματος. Τα επτά χρόνια συνεχούς διακυβέρνησης θα ήταν πολλά, τα δυο θα ήταν λίγα. Θεωρητικά λοιπόν το ντουέτο Νέας Δημοκρατίας και ΠαΣοΚ θα έπρεπε να έχει τον χρόνο να υλοποιήσει όλες τις εξαγγελίες του και η αντιπολίτευση θα έπρεπε να λειτουργεί διορθωτικά όπου τούτο είναι εφικτό και θεμιτό.

Το ότι τίθεται ζήτημα «εμπιστοσύνης» και ξεκινά μια διαδικασία που υποτίθεται ότι θα «ξεκαθαρίσει το τοπίο», έρχεται να επιβεβαιώσει τις εντυπώσεις. Οσα θεωρητικά λέγονται, αναιρούνται από τα μικρά και ταπεινά. Αφ’ ενός η κυβέρνηση δίνει υπερβολικά μεγάλη σημασία στην εικόνα της, στο κομμάτι της επικοινωνίας χωρίς να μπαίνει καθόλου στην ουσία. Αφ’ ετέρου είναι αρκετοί οι εκπρόσωποι του έθνους που μετρούν το ίδιον όφελος από την εξάντληση της τετραετίας. Οι 48 μήνες ολόκληρης θητείας μεταφράζονται σε πλήρη βουλευτική σύνταξη.

Η κοινοβουλευτική δύναμη του Σαμαρά αυτή τη στιγμή ενισχύεται από την απελπισία των ανεπάγγελτων. Βάλτε τους βουλευτές στη σειρά και δείτε πόσοι θα βρεθούν σε επαγγελματικό αδιέξοδο στην περίπτωση που προκηρυχτούν άμεσα εκλογές. Κάποιοι ξέρουν ότι δεν θα εκλεγούν ποτέ ξανά: θα χαθούν μαζί με το κόμμα τους, που εμφανίζεται αποδυναμωμένο. Μετρήστε κεφάλια σε ΔΗΜΑΡ, ΠαΣοΚ, Ανεξάρτητους Ελληνες, στους ανεξάρτητους, διαβάστε τα βιογραφικά τους και θα οδηγηθείτε σε ασφαλές συμπέρασμα. Υπάρχουν βουλευτές χωρίς επαγγελματικό μέλλον. Υπάρχουν βουλευτές που θα επιστρέψουν σε χαμηλά εισοδήματα ή ακόμη και στην ανεργία.

Δεν χρειάζεται να εκδηλωθούν τώρα οι ανεπάγγελτοι, να δημιουργήσουν επικοινωνιακή αναταραχή με αφορμή την ψήφο εμπιστοσύνης. Θα το κάνουν στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, στα μουλωχτά. Να το κρατήσουμε λοιπόν και αυτό ως υποσημείωση. Οι οκτώ χιλιάδες ευρώ μηνιαίων αποδοχών μαζί με την προοπτική μιας βουλευτικής συνταξούλας, είναι κίνητρο πολύ ισχυρό για τη συμβολή στη σταθερότητα. Ας μην το υποτιμάμε.   

Πηγή

Προ των πυλών το νέο ΣΔΟΕ

Του Σπύρου Δημητρέλη

Το νέο ΣΔΟΕ έρχεται. Η στελέχωση της Υπηρεσία Ερευνών και Διασφάλισης Δημοσίων Εσόδων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και σύντομα θα πραγματοποιεί εκτεταμένους ελέγχους στην αγορά δημιουργώντας κλίμα φορολογικής συμμόρφωσης. Με άλλα λόγια, έκδοση αποδείξεων, τήρηση βιβλίων και απόδοση Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.

Χθες η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων κα Κατερίνα Σαββαϊδου προχώρησε στην έκδοση απόφασης για την κάλυψη των θέσεων προϊσταμένων της ΥΕΔΔΕ η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί το αργότερο έως τα μέσα Νοεμβρίου. Αυτό σε συνδυασμό με την πρόσληψη άλλων 500 νέων ελεγκτών από τους οποίους αρκετοί πρόκειται να διατεθούν στην ΥΕΔΔΕ αναμένεται να δημιουργήσει έναν, τουλάχιστον αριθμητικά, επαρκή μηχανισμό για τον έλεγχο της αγοράς και την καταπολέμηση της φορολογικής παραβατικότητας.

Ας δούμε, όμως, και ποιες είναι οι αρμοδιότητες της ΥΕΔΔΕ με βάση το σχετικό νέο οργανόγραμμα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Αρμοδιότητα της υπηρεσίας είναι οι πραγματοποίηση ελέγχων πρόληψης και μερικών ελέγχους εφαρμογής της φορολογικής νομοθεσίας, στους παρακρατούμενους φόρους και στο ΦΠΑ, ελέγχους στη διακίνηση, στη διαμετακόμιση, στις εισαγωγές και εξαγωγές, στον εφοδιασμό και τη διάθεση των προϊόντων που υπόκεινται σε Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης , όπως είναι τα καύσιμα και τα τσιγάρα.

Η ΥΕΔΔΕ που αποκαλείται και νέο ΣΔΟΕ γεννήθηκε ως ιδέα μέσα στο 2013 όταν με πίεση της τρόικας ακρωτηριάστηκε το ΣΔΟΕ με την αφαίρεση από αυτό του προληπτικού ελέγχου, δηλαδή του ελέγχου στην αγορά για την έκδοση αποδείξεων και την απόδοση φόρων που παρακρατούνται. Η αφαίρεση της σχετικής αρμοδιότητας από το ΣΔΟΕ και το πέρασμά της στην ημιαυτόνομη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων έγινε στο όνομα της θωράκισης του φοροελεγκτικού μηχανισμού από τις πολιτικές και κομματικές παρεμβάσεις οι οποίες μειώνουν την αποτελεσματικότητά του και δημιουργούν αίσθημα αδικίας στην κοινωνία. Ωστόσο, η αλλαγή αυτή στοίχισε στα φορολογικά έσοδα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν ολόκληρο το καλοκαίρι τα νησιά και οι τουριστικές περιοχές έμειναν χωρίς προληπτικό μηχανισμό ελέγχου και καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Αυτό που έγινε ήταν μόνο μια έκτακτη συγκρότηση ελεγκτικών συνεργείων με εφοριακούς που διέθεσε κάθε εφορία οι οποίοι πραγματοποίησαν τους ελέγχους. Τα αποτελέσματα των ελέγχων δείχνουν και την εξασθένιση της πίεσης στην αγορά από το φοροελεγκτικό μηχανισμό. Με βάση τους προληπτικούς ελέγχους που πραγματοποιούσε το ΣΔΟΕ το ποσοστό φορολογικής παραβατικότητας ξεπερνούσε συνήθως το 50%, δηλαδή μια στις δυο επιχειρήσεις που ελεγχόταν διαπιστωνόταν ότι παραβίαζε τη φορολογική νομοθεσία. Με βάση τους ελέγχους που πραγματοποιούν τα ελεγκτικά συνεργεία των εφοριών, η φορολογική παραβατικότητα που διαπιστώνεται είναι περίπου στο 15%. Η διαφορά αυτή αποδίδεται από στελέχη του υπουργείου Οικονομικών σε διαφορά τεχνογνωσίας και εμπειρίας στη διενέργεια των φορολογικών ελέγχων.

Η στελέχωση, πάντως, της ΥΕΔΔΕ προχωρά και πρόθεση της γενικής γραμματέως Δημοσίων Εσόδων είναι να την ολοκληρώσει σύντομα καθώς η αύξηση των εσόδων από τη φοροδιαφυγή αποτελεί και ένα από τα βασικά μέτρα κάλυψης του κόστους των φορολογικών ελαφρύνσεων που έχει προγραμματίσει η κυβέρνηση.

Πηγή:www.capital.gr

Αμφίπολη: Βρέθηκε μαρμάρινη θύρα στον τρίτο θάλαμο και καρφιά!!

Με αυτά τα ευρήματα επιβεβαιώνεται ότι πρόκειται για τάφο

Νέα ευρήματα ρίχνουν φως στον Τάφο της Αμφίπολης. 

Μετα την αφαίρεση χωμάτων αποκαλύφθηκαν τρία τμήματα από

μαρμάρινη θύρα στον τρίτο θάλαμο. Είναι από μάρμαρο Θάσου όπως και τα υπόλοιπα ευρήματα στον τάφο και σύμφωνα με τους αρχαιολόγους δείχνει ότι σίγουρα μιλάμε πλέον για τάφο.

Μάλιστα πλέον γίνεται λόγος για «τυπική μορφή μακεδονικού τάφου».

Επίσης στη θύρα βρέθηκε στροφέας, δηλαδή ο μεντεσές της πόρτας.

Στα χώματα του τρίτου θαλάμου βρέθηκαν καρφιά χάλκινα και σιδερένια.
  

Κ. Περιστέρη: Η ανασκαφή εξελίσσεται πολύ καλά

«Η πόρτα που βρήκαμε ενισχύει την άποψή μας ότι πρόκειται για ένα τάφο και έχουμε ένα καταπληκτικό ταφικό συγκρότημα που ανήκει στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.χ αιώνα», τόνισε η κυρία Κατερίνα Περιστέρη.

«Εμείς προχωρούμε καλά. Η ανασκαφή προχωρεί πολύ καλά και ελπίζουμε να ξέρουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα, όταν θα τελειώσει η ανασκαφή και θα μπορούμε να σας πούμε περισσότερα πράγματα», δήλωσε η επικεφαλής της αρχαιολογικής ομάδας που είναι επιφορτισμένη με την ανασκαφή στην Αμφίπολη κυρία Κατερίνα Περιστέρη.

Στο ερώτημα των δημοσιογράφων αν μπορεί να εκτιμήσει σε ποιον «ανήκει» ο τάφος, η κυρία Περιστέρη απάντησε: «Είναι πολύ νωρίς. Αν δεν τελειώσει η ανασκαφή οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να πούνε ποιος είναι, ποιος δεν είναι μέσα».

«Δεν ασχολούμαστε με τα άσχημα σχόλια», αρκέστηκε να πει η επικεφαλής της ανασκαφής στην Αμφίπολη για όσους σπεύδουν να αμφισβητήσουν, ή να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις για τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης. «Προσπαθούμε να υπάρχει ενημέρωση από τον τελευταίο πολίτη μέχρι τον ειδικό, τον επιστήμονα», δήλωσε η κυρία Περιστέρη.

Πηγή

Ζητάει εμπιστοσύνη. Ποιος την αμφισβήτησε;

Γράφει ο Φέλιξ

Ο Σαμαράς, με πρόταση Βενιζέλου όπως διαρρέει ο ίδιος, θα ζητήσει στη Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης. Κατ’ αρχήν, καμιά κυβέρνηση δεν έπεσε κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας διαδικασίας. Πέφτει αμέσως μετά, όπως συνέβη με την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, που έπεσε αφού πήρε ψήφο εμπιστοσύνης 

Όταν τη διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης τη ζητάει η αντιπολίτευση (πρόταση μομφής) τότε κάνει επίδειξη δύναμης. Όταν τη ζητάει η κυβέρνηση επιδιώκει τη συσπείρωση της κυβερνητικής παράταξης και την αγορά χρόνου. Μετά από την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης το επιχείρημα συνήθως είναι "η κυβέρνηση είναι δυνατή, δεν έπεσε,ανανέωσε την εμπιστοσύνη των βουλευτών της"

Η πικρή αλήθεια όμως είναι άλλη. Όταν η κυβέρνηση φτάνει σε έναν τέτοιο τακτικισμό συνήθως δεν έχει άλλα όπλα. Στην περίπτωση Σαμαρά η κίνηση να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης φανερώνει απόγνωση και όχι μόνο αδυναμία. Όταν φτάνεις στο σημείο να ζητήσεις ψήφο εμπιστοσύνης ενώ κανένας στο εσωτερικό της κυβερνητικής πλειοψηφίας δεν έχει αμφισβητήσει αυτή την πλειοψήφία ανοιχτά, τότε κάνεις παραδοχή πως την αμφισβητεί σιωπηλά.

Ο Σαμαράς προχώρησε στην κίνηση για να αναστείλει τη φημολογία για πρόωρες εκλογές η οποία είχε φουντώσει στον Τύπο. Με τον τρόπο αυτό κάνει επίσης την παραδοχή πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που καθορίζει πλέον την πολιτική ατζέντα και αναγκάζει το Σαμαρά να προσπαθεί να δείξει δυνατός όποτε δημιουργείται η εντύπωση ή η φήμη πως δεν είναι.

Η κυβέρνηση δίνει έτσι την εντύπωση πως τίποτα δεν πάει καλά, την εποχή που το πολιτικό της επιχείρημα είναι πως όλα πάνε καλά.

Ο πανικός θα επανέλθει στην κυβέρνηση την ίδια μέρα που θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. Γιατί η ψήφος εμπιστοσύνης το μόνο που θα δείξει είναι πως η κυβερνητική συμμαχία είναι συμπαγής και συνεχίζει να βάζει φόρους, ΕΝΦΙΑ και να ξεπουλά τη χώρα ως οικόπεδο ευκαιρίας.

Πηγή

Αυτή την κυβέρνηση ποιός την εμπιστεύεται;

Η απόφαση των δυο κυβερνητικών εταίρων να ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης μαζί με την κατάθεση του προϋπολογισμού τη Δευτέρα κατά την έναρξη της νέας Συνόδου της Βουλής είναι φυσικά το πρώτο θέμα σε όλες της εφημερίδες. Η γενική εκτίμηση είναι ότι το αιφνιδιαστικό αίτημα έχει στόχο τη συσπείρωση των κομμάτων της συγκυβέρνησης που το τελευταίο διάστημα παρουσιάζουν παραπαίουσα εικόνα αλλά και την εξοικονόμηση πολιτικού χρόνου έως τις εκλογές για την Προεδρία της Δημοκρατίας που είναι πιθανό να φέρουν εθνικές κάλπες.

«Τρενάκι του τρόμου» είναι ο τίτλος της Δημοκρατίαςπου κάνει λόγο για παρατεταμένη ακυβερνησία και πολιτική ακροβασία Σαμαρά. «Η αποσύνθεση σε όλο της το μεγαλείο! Υπουργοί, βουλευτές και στελέχη στα πρόθυρα νευρικής κρίσης! Γιατί ο Τσίπρας ανακοίνωσε ημερομηνία εκλογών» είναι το σχόλιο της εφημερίδας που προσθέτει ότι δίνεται μεγάλος αγώνας για να μην στηθούν κάλπες πριν από το Μάρτιο του 2015.

«Δεδηλωμένη» η κατάρρευση παρά το τέχνασμα με το αίτημα ψήφου εμπιστοσύνης γράφει η Αυγή. «Κίνηση απελπισίας από Σαμαρά και Βενιζέλο για εκβιασμό των βουλευτών, ομολογία απουσίας προεδρικής πλειοψηφίας και προετοιμασία για σκληρά μέτρα εν όψει αποδέσμευσης από το Μνημόνιο» είναι το σχόλιο της εφημερίδας. 

«Ζητείται εμπιστοσύνη» είναι το πρωτοσέλιδο σχόλιο τωνΝέων που κυκλοφορούν με τίτλο «Τραβούν χειρόφρενο στον δρόμο για τις κάλπες». Η εφημερίδα σχολιάζει ότι η συγκυβέρνηση θέλει να βάλει φρένο στην παραλυτική εκλογολογία των τελευταίων ημερών και να αναδείξει τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ.

«Στοιχηθείτε γιατί χανόμαστε» γράφει η Εφημερίδα των Συντακτών που σημειώνει ότι Σαμαράς και Βενιζέλος αποφάσισαν να καταφύγουν στα τελευταία όπλα που διαθέτει η συγκυβέρνηση. Στον αντίποδα οΕλεύθερος Τύπος κυκλοφορεί με τίτλο «Φρένο Μαξίμου σε εκλογικά σενάρια και γκάζι για 180 τον Φεβρουάριο».

«Αφετηρία εξελίξεων» βλέπει η Ελευθεροτυπία που συγκρίνει το αίτημα ψήφου εμπιστοσύνης με ομολογία αδυναμίας. «Ψήφος εμπιστοσύνης για καθαρό τοπίο» γράφει το πρωτοσέλιδο της Καθημερινής. «Τέλος στα σενάρια για πρόωρες εκλογές» γράφει η Ημερησία που «διαβάζει» κίνηση ματ της κυβέρνησης.

«Διπλό φρένο με ψήφο εμπιστοσύνης» είναι ο τίτλος τουΈθνους που βλέπει πίσω από την απόφαση της κυβέρνησης μια επιχείρηση για να σταματήσουν η εκλογολογία και η εσωτερική αμφισβήτηση. «Καθαρό χρόνο τεσσάρων μηνών θέλει η κυβέρνηση. Το Φεβρουάριο οι διαδικασίες για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας» σχολιάζει η εφημερίδα που βλέπει «κρας τεστ» για την προεδρική εκλογή στην ψήφο των ανεξάρτητων βουλευτών.

Όλα τα πρωτοσέλιδα:

 

 

 

 

 

 

 

Πηγή

Ψήφος Εμπιστοσύνης ή Εξόδιος Ακολουθία;

Τα ρηθέντα δια στόματος πρωθυπουργού έδωσαν τη δυνατότητα στο «ΒΗΜΑ» στις 15 Ιουνίου  να διατυπώσει με σαφή τρόπο το κυβερνητικό πρόκριμα: «Αντ. Σαμαράς: Ξεχάστε τις εκλογές - Πιθανότατα έχουμε τους 180 για Πρόεδρο».

Ειδικότερα ο Μέγας Χατμάνος εξέφρασε την βεβαιότητά του τότε: «Ήδη η κυβερνητική πλειοψηφία είναι πιο άνετη σήμερα στη Βουλή από ό,τι ήταν πριν από μερικούς μήνες. Και αυτό σημαίνει ότι βελτιώσαμε και την πολιτική σταθερότητα, αντίθετα από ό,τι προσδοκούσαν κάποιοι. Με τη συνεχή βελτίωση της κατάστασης θεωρώ πιθανότατο να έχουμε και προεδρική πλειοψηφία ως τον Μάρτιο. Οπότε πάει και το τελευταίο εμπόδιο για την εξάντληση της τετραετίας...».

Τα παραπάνω σχολιάσαμε στις 18 Ιουνίου εκφράζοντας την απορία: «Έχεις 180; Τι το λες και δεν το κάνεις;».

Η χθεσινή κίνηση-πιρουέτα του Διδύμου του Μνημονιακού Κανιβαλισμού συνιστά απέλπιδα προσπάθεια διαφυγής, καθώς η συσσωρευμένη κοινωνική δυναμική αφενός και η εγκατάλειψη από τα παραδοσιακά τους στηρίγματα αφετέρου   τους οδηγούν στην Έξοδο, στο «Δεύτε τελευταίον ασπασμόν», στον επιθανάτιο ρόγχο του κυβερνητικού πτώματος.

- Το διαισθάνονται καθώς το παλιρροϊκό κύμα των δημοσκοπήσεων δεν τους επιτρέπει να υιοθετήσουν την τακτική «έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε».

- Το αντιλαμβάνονται καθώς τα στελέχη τους αλληλοσπαράσσονται στο σαλόνι του κυβερνητικού Τιτανικού , άδοντας το άσμα: «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

- Το συνειδητοποιούν, όταν ο πρίγκιπας της Καλαμάτας από τη Χαλκιδική  με την ομιλία του θύμισε αυτόν που ξύπνησε το πρωί, αντίκρισε τον εαυτό του στον καθρέφτη και αναφώνησε: «τον άλλον θα ξυπνούσαν και ξύπνησαν εμένα».

- Το πιστοποιούν , όταν σε ένα αντιδημοκρατικό κρεσέντο, που προσβάλλει ακόμη και την αστική φιλελεύθερη παράδοση της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία, ΑΠΕΙΛΟΥΝ πώς «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να γίνει κυβέρνηση ποτέ».Πώς το γνωρίζει; Από ποιόν το γνωρίζει; Τι γνωρίζει που δεν το γνωρίζουμε;

Την ίδια ώρα το σενάριο της εσωτερικής διαδοχής στην μνημονιακή ναυαρχίδα για να απορροφηθούν οι κοινωνικοί κραδασμοί, χωρίς να αλλάξει πολιτική, αρκεί να μη γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, στο δοκιμασμένο μοντέλο: «Παραίτηση Παπανδρέου-Πρωθυπουργός Παπαδήμος», στρώνεται από τους επιτήδειους ουδέτερους(Τζιτζικώστας-Μπουτάρης) με προτάσεις για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, τελευταία σωστική λέμβος για το κυβερνητικό καράβι που βουλιάζει.

Το κυβερνητικό δίδυμο Βενιζέλου-Σαμαρά ορθά έθεσε εν αμφιβόλω τη δική δεδηλωμένη. Δεν τη διαθέτει ούτε στο λαό, ούτε και στη Βουλή. Οι 154-156-160 δεν τις αρκούν, για να απαλείψει την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα στην οικονομία, την παράλυση του κρατικού μηχανισμού, στους τέσσερις μήνες  που μεσολαβούν μέχρι την προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου του 2015.

Υπόθεση εργασίας: Το βράδυ της 11ης Οκτωβρίου η συγκυβέρνηση λαμβάνει 154-156-160.Τι από ό,τι ισχύει σήμερα και την ταλαιπωρεί θα έχει αναιρεθεί; 

Ο πήχης της δεδηλωμένης  βρίσκεται ΠΛΕΟΝ στους 180. Μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη να εξαφανιστεί το νέφος της αβεβαιότητας και της εκλογολογίας, όπως θρηνολογούσαν οι κυβερνητικές σειρήνες.  Αν τους διαθέτεις εξασφαλίζεις κυβερνητική «σταθερότητα» μέχρι τον Ιούνιο του 2016, για να ολοκληρώσεις την ολοκληρωτική μνημονιακή ισοπέδωση  και τα ντιλ εκποίησης της χώρας.

Η συγκυβερνητική κάστα  δεν ανακάλεσε αίφνης χαρακτηριστικά κοινοβουλευτικής ευαισθησίας. Επιχειρεί στον δοκιμαστικό σωλήνα της δημόσιας ανοιχτής ψήφου εμπιστοσύνης να δεσμεύσει αυτούς που στο παρασκήνιο έχουν πειστεί, με ποικίλους τρόπους, για την «εμπνευσμένη» ηγεσία Σαμαρά -Βενιζέλου, για να μην εξαγοράσει «γουρούνι στο σακί», να ψηφίσουν τώρα , για να ξαναψηφίσουν, το Φεβρουάριο, όντες πλέον εκτεθειμένοι.

Η χώρα χειμάζεται, το κυβερνητικό σκάφος βυθίζεται. Οποιαδήποτε κυβερνητική ταχυδακτυλουργία δεν πρόκειται να αντιστρέψει τη λαϊκή απαίτηση - απόφαση. Εκλογές ΤΩΡΑ, για  ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΑΤΡΟΠΗ, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ.
 

Του Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη, Δημοσιογράφου της Ελεύθερης ΕΡΤ

Πηγή