«Δημοσιονομικοί εγκληματίες κατά συρροήν» οι Γάλλοι!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Σε αναμμένα κάρβουνα καθόταν η Κομισιόν μέχρι τα μεσάνυχτα της προχτεσινής Τετάρτης, 15 Οκτωβρίου. Εληγε η προθεσμία υποβολής των προϋπολογισμών των κρατών - μελών της Ευρωζώνης στην Κομισιόν και μέχρι νωρίς το βραδάκι μόνο η Γερμανία και οι χώρες που αποκαλούνται δηκτικά «επαρχίες του Ράιχ» είχαν υποβάλει τους προϋπολογισμούς τους - δηλαδή οι Αυστρία, Ολλανδία, Φινλανδία, Σλοβακία, Σλοβενία, Λετονία και Εσθονία.

Η Γαλλία και η Ιταλία, η δεύτερη και η τρίτη οικονομία της Ευρωζώνης, απουσίαζαν. Το ίδιο και η Πορτογαλία. Από τις 18 χώρες της Ευρωζώνης, μόνο 2 δεν είχαν υποχρέωση να υποβάλουν τον προϋπολογισμό τους - η Ελλάδα και η Κύπρος! Δυστυχώς, αυτό δεν οφείλεται στον... ανυπότακτο χαρακτήρα των Ελλήνων και των Κύπριων αδελφών, το αντίθετο. Επειδή στις χώρες μας εξακολουθεί η «τροϊκανή κατοχή», δεν χρειάζεται να υποβάλουμε στην Κομισιόν τον προϋπολογισμό μας γιατί ουσιαστικά... μας τον φτιάχνει αυτή!

Ο κάθε Ελληνας έχει ακούσει από καιρό σε καιρό τον πρωθυπουργό και διάφορους υπουργούς να λένε «αποφασίσαμε αυτό, αλλά να δούμε τι θα πει η τρόικα», οπότε τι να ελέγξει η Κομισιόν, τον εαυτό της; Ετσι κι αλλιώς όμως από τότε που ανέλαβε η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου που εκτελεί χωρίς την παραμικρή αντίρρηση τις εντολές των Γερμανών, κανένας στο εξωτερικό πλέον δεν ενδιαφέρεται να μάθει τι γίνεται στην Ελλάδα. Πρωταγωνιστής φέτος είναι η Γαλλία, η οποία ανακοίνωσε πομπωδώς ότι δεν πρόκειται να καταρτίσει για το 2015 προϋπολογισμό λιτότητας και ως εκ τούτου δεν πρόκειται να ρίξει το έλλειμμά της κάτω από το όριο του 3% ούτε το 2015 ούτε το 2016.

Υποσχέθηκε αόριστα ότι ο στόχος τού να ρίξει το έλλειμμά της κάτω από το 3% μετατίθεται για το 2017% Κατά την προσωπική μας άποψη αποκλείεται να επιτευχθεί αυτός ο στόχος το 2017, δεδομένου ότι τον Μάιο του 2017 θα γίνουν προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, όπου πιθανότατα θα συντριβεί ο Ολάντ και θα χάσει την εξουσία, οπότε καμία αξία δεν έχουν οι υποσχέσεις του!

Το έλλειμμα της Γαλλίας το 2015 εκτιμάται στον προϋπολογισμό της ότι θα είναι 4,3% του ΑΕΠ της, ενώ το δημόσιο χρέος της θα αυξηθεί και από το 95,3% του ΑΕΠ της που αναμένεται να κλείσει το 2014 θα πάει στο 97,2% του ΑΕΠ της Γαλλίας το 2015. «Δημοσιονομικό εγκληματία κατά συρροήν (!)» αποκάλεσε τη Γαλλία ο επικεφαλής οικονομολόγος της γαλλικής χρηματιστηριακής εταιρείας Oddo, Μπρινό Καβαλιέ.

Τη Δευτέρα έχουν κληθεί επειγόντως να πάνε στο Βερολίνο οι Γάλλοι υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών Μισέλ Σαπέν και Εμανουέλ Μακρόν. Στα... κεντρικά της «οικονομικής Γκεστάπο» θα τους ανακρίνουν οι Γερμανοί ομόλογοί τους, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ! Το κεντρικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κομισιόν πάντως με τη Γαλλία είναι άλλο.

Το Παρίσι έχει πάρει από το 2012 ήδη παράταση δύο χρόνων προκειμένου να ρίξει το έλλειμμά του κάτω από το 3%, καθώς βρίσκεται ήδη σε διαδικασία υπερβάλλοντος ελλείμματος, όπως αποκαλείται στη γλώσσα της ΕΕ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Κομισιόν έχει θεωρητικά το δικαίωμα να επιβάλει ως κύρωση στη Γαλλία πρόστιμο!

Ο Σόιμπλε έσπευσε βέβαια να αποκλιμακώσει την πολιτική ένταση, δηλώνοντας πως έχει «βαθιά πεποίθηση ότι μπορεί να βρεθεί μια λύση στην περίπτωση της Γαλλίας». Οι Γερμανοί γνωρίζουν ότι παίζουν με τη φωτιά, πιέζοντας τη Γαλλία σε ό,τι αφορά τους επιχειρηματικούς κύκλους της, αλλά από την άλλη έχουν πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι η ψοφοδεής σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ θα υποκύψει στις περισσότερες απαιτήσεις τους, οπότε δεν είναι εντελώς προδιαγεγραμμένο τι θα γίνει τελικά. Το θέμα είναι ότι έχει καταλάβει και ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι πως οι Γερμανοί θα τον λιώσουν σαν σκουλήκι αν υποχωρήσει στις εντολές τους και γι' αυτό υποκρίνεται με θεατρικό τρόπο ότι αντιστέκεται κι αυτός, πράγμα που κάνει έξω φρενών τους Γερμανούς.

Ο Ρέντσι επιδιώκει μια οικονομική πολιτική βασιζόμενη σε «πιο ευέλικτους κανόνες», όπως έγραψαν οι ιταλικές εφημερίδες. Ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός (ίδιος και χειρότερος από τον Ολάντ!) προσπαθεί επίσης να εκμεταλλευθεί το ισχυρότατο αντιγερμανικό ρεύμα που καλλιέργησε και καλλιεργεί στην Ιταλία ο δεξιός και χυδαίος Σίλβιο Μπερλουσκόνι. «Ο προϋπολογισμός θα καταρτίζεται στη Ρώμη και όχι στις Βρυξέλλες!» διακήρυξε.

«Ο πρωθυπουργός Ρέντσι μπορεί να υπολογίζει στη συμπάθεια του λαού για την ανοιχτή αντίστασή του εναντίον των ευρωπαϊκών κανόνων, επειδή στην Ιταλία η κοινή γνώμη εδώ και χρόνια ρίχνει την ευθύνη για τη διαρκή ύφεση στην υποτιθέμενα από τη Γερμανία επιβαλλόμενη γραμμή λιτότητας» ομολογεί η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», με οργή που δύσκολα κρύβεται. Καλά οι Γάλλοι, τους έχουν πολιτικά ανάγκη οι Γερμανοί, αλλά να σηκώνουν κεφάλι και οι Ιταλοί, αυτό πάει πολύ!

Πηγή

ΙLO: 375 εκατομμύρια άνθρωποι επιβιώνουν με 1,25 ευρώ τη μέρα

«Να μην μείνει κανείς πίσω. Η δουλειά να εξαλείψει τη φτώχεια». Αυτό το σύνθημα προτείνει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (International Labour Organization, ILO) για την Παγκόσμια Ημέρα εξάλειψης της φτώχειας (17 Οκτωβρίου).

Σε δήλωση του, ο γενικός διευθυντής του ILO, κ. Guy Ryder, επισημαίνει πως ότι η σκληρή αλήθεια είναι πως περίπου 375 εκατ. άνδρες και γυναίκες δεν μπορούν να κερδίσουν αρκετά για να συντηρήσουν τον εαυτό και τις οικογένειές τους με πάνω από 1,25 δολάρια την ημέρα (σ.σ. όριο ακραίας φτώχειας).

Αυτό αντιστοιχεί στο 1/8 του εργατικού πληθυσμού του αναπτυσσομένου κόσμου, όπου πάνω από το ¼ των εργαζομένων ζουν τις οικογένειες τους με λιγότερο από 2 δολάρια την ημέρα.

Ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας επισημαίνει πως έχει υπάρξει μία ουσιαστική μείωση της φτώχειας των εργατών  σε σύγκριση με τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η πρόοδος, όμως, αυτή επιβραδύνθηκε από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και την αδύναμη και εύθραυστη ανάκαμψη. Το 2013 ο  αριθμός των εργατών που βρισκόταν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας μειώθηκε μόλις κατά 2,7% σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό αποτελεί ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά μείωσης κατά την τελευταία δεκαετία. Και οι προοπτικές δεν βελτιώνονται.

Μια μεγάλη περίοδος χαμηλής ανάπτυξης θα ήταν καταστροφική  αρχή για μια ανανεωμένη πορεία για μία βιώσιμη ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας, σημειώνει ο κ. Ryder.

Κοιτώντας μπροστά, το παγκόσμιο εργατικό δυναμικό αυξάνεται κατά 42,6 εκατομμύρια κάθε χρόνο, κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Αλλά μόνο τα 40 εκατομμύρια εξ αυτών βρίσκει δουλειά και μόνο οι μισοί αυτών βρίσκει δουλειά με μισθό βάσει σύμβασης. Με μία αργή ανάπτυξη, το πλήθος των ανέργων και εκείνων που είναι ικανοί να βρουν μία «αδήλωτη» θέση εργασίας, ο κίνδυνος της φτώχειας θα αυξάνεται συνεχώς. Στην περίοδο μέχρι το 2030, ο κόσμος θα χρειαστεί να δημιουργήσει 600 εκατομμύρια θέσεις εργασίας για να συμβαδίσει με την αύξηση του εργατικού δυναμικού, να περιοριστεί η ακραία φτώχεια, να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών στην εργασία κλπ.

Δημήτρης Κατσαγάνης

Πηγή 

Η Ελλάς αποχωρούσα

Να μην σε διαπερνά τίποτε, να μην σε ενδιαφέρει τίποτε, να μην σε πονάει τίποτε. Αυτό είναι το τρίπτυχο της νεοελληνικής πολιτικής φιλοσοφίας με σημαντικότερο εκπρόσωπό της τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και υπουργό Εξωτερικών, Βαγγέλη Βενιζέλο. Ένα μοναδικό φαινόμενο πολιτικού που δίνει μεγαλύτερη σημασία στο αν ο κεφτές θα είναι διπλοτηγανισμένος από το αν το σύνορο της χώρας πήρε τον κατήφορο και έφθασε στην Πελοπόννησο. Ο πολιτικός, καθρέπτης των νεοΕλλήνων, που τίποτε μεμπτό δεν βλέπει σε προκλήσεις γειτόνων αλλά και σε δολοφονίες αμάχων Ελλήνων που τούς έλαχε να έχουν υπερασπιστή των αδίκων θανάτων τους έναν πολιτικό τέτοιου μεγέθους κυριολεκτικά.

Για τον Βενιζέλο δεν έγινε τίποτε με την πρόκληση των Αλβανών, τόσο των οπαδών της εθνικής τους ομάδας, όσο και από τις δηλώσεις μετά τα επεισόδια στο Βελιγράδι, του πρωθυπουργού τους Ράμα. Δεν έγινε απολύτως τίποτε που να προσβάλλει την αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας. Τίποτε απολύτως, παρά μόνο ένα συμβάν «θερμοκέφαλων» φίλων και συμμάχων. Αντιθέτως μέσω της ανακοίνωσής του ο υπουργός βρίσκει το συμβάν με την σημαία της «μεγάλης Αλβανίας» μία ευκαιρία να «δώσουν ισχυρή την αίσθηση της περιφερειακής σταθερότητας και της κοινής ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ προοπτικής όλων των χωρών της περιοχής». Όσο για τα σύνορα, ο υπουργός Εξωτερικών τα θεωρεί απλά «υφιστάμενα σύνορα». Υφιστάμενα σημαίνει σε μετάφραση «σήμερα είναι αυτά, αύριο θα είναι άλλα».

Καμία κουβέντα δεν βγήκε από το άλλοτε λαλίστατο στοματάκι του για τις απειλές εναντίον των Ελλήνων στο χωριό Δερβιτσάνη του Αργυρόκαστρου από τους ευρωπαϊστές Αλβανούς, «φίλους και συμμάχους». Αν σου συμπεριφέρονται έτσι οι φίλοι και σύμμαχοι, υπουργέ μου, πώς να περιμένουμε να μάς συμπεριφέρονται οι εχθροί και αντίπαλοι; Μήπως να κουβαλάνε τα κεφάλια Ελλήνων σε πασσάλους και να τα περιφέρουν βόλτα στα σοκάκια με ζουρνάδες και νταούλια ανεμίζοντας την σημαία της τιμημένης Ε.Ε ; Όπως παρέλασαν κάποτε οι λευκοφεσίτες Αλβανοί μπροστά στον Χίτλερ;

Από την άλλη βέβαια, τι μπορεί να πει ο υπουργός Εξωτερικών όταν δολοφονούνται Έλληνες από φασιστικά στρατεύματα στην Μαριούπολη, όταν εσύ ως εκπρόσωπος της Ελλάδας κατέθετες στεφάνια στην μνήμη ναζιστοπαρακρατικών Ουκρανών δύο μήνες πριν, κρατώντας ενός λεπτού σιγή να τους τιμήσεις. Δεν γίνεται από τη μια να προσκυνάς στον τάφο ναζιστών και την άλλη να ζητάς τα ρέστα για τα θύματα -Έλληνες των ναζιστών! Θα σε πουν διπρόσωπο κι εσύ ως πολιτικός είσαι απλά διπλωμάτης. Μονόφθαλμος διπλωμάτης με τάση το δεξί σου μάτι να βλέπει μόνο εκεί που ζει το αφεντικό που σε συντηρεί. Στις Βρυξέλλες.

Αλλά είπαμε, πρέπει να τα βλέπουμε όλα όπως ο δημοκρατικά εκλεγμένος εκπρόσωπος της κυβέρνησης Βενιζέλος. Έτσι λοιπόν να κλείσουμε τα μάτια μας όταν οι Έλληνες εκλεγμένοι εκπρόσωποι στο ευρωκοινοβούλιο ψήφισαν ΚΑΤΑ στην πρόκληση συζήτησης για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Τα ευρωπαϊκά κόμματα του Σοσιαλισμού και του Νεοφιλελεύθερου Συντηρητισμού που ανήκουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι έδωσαν εντολή στους υπαλλήλους τους Έλληνες (;) ευρωβουλευτές να σταματήσουν και αυτοί διά της ψήφου τους κουβέντα να μην γίνει για το τι έκανε η ναζιστογερμανία και οι σύμμαχοί της στην Ελλάδα. Τσιμουδιά γιατί τώρα είμαστε Ευρώπη ενωμένη και  προσκυνημένοι.

Σκοτώστε όσους Έλληνες θέλετε, τρομοκρατήστε όσους Έλληνες γουστάρετε, αλλάξτε τα σύνορα όσο σάς βολεύει, αφαιρέστε από τη Μνήμη ό,τι άρρωστο έκανε το απάνθρωπο κύτταρό σας, αλλά προς  παντοδύναμου Χίτλερ θεού σας, μην μάς βγάλετε έξω από την Ευρώπη.

Για να αποδείξουν ότι όλα ξεχνιούνται και ότι η μνησικακία είναι κάτι που σε κρατάει πίσω από την πρόοδο και την ανάπτυξη ακόμη και η ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας (ένα κομμάτι του σκληρού πυρήνα του κράτους όπως δήλωναν οι δικαστικοί), τίμησαν 13 ημέρες πριν την ημέρα μνήμης του ΟΧΙ, τον Χέλμουτ Σμιτ. Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών ο πρώην υπαξιωματικός του πυροβολικού του Χίτλερ. Δεν συνάδει να ψηφίζεις ΥΠΕΡ της συζήτησης για το τι έκαναν στην Ελλάδα τα ναζιστικά στρατεύματα και από την άλλη να τιμάς έναν από αυτούς που συνέβαλλαν στην θηριωδία. Προτιμάμε το δεύτερο. 

Τιμή και δόξα στους Σμιτ, στους Ελληνοφάγους, στους εκλεγμένους ευρωτσολιάδες, στους δημοκράτες Έλληνες παλαμακιστές, στους Βενιζέλους της ζωής μας. Το Χρυσούν Αριστείον Ανανδρείας πραγματικά το αξίζετε.

Γιάννης Λαζάρου

Βουλή με μοναδικό βουλευτή τον Βενιζέλο!

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Με συνεπήρε ξαφνικά το κύμα της καλοσύνης που διασχίζει αενάως το Σύμπαν -να διαβάζετε Κοέλο, βρε Βασιβουζούκοι- και αποφάσισα να ανακηρύξω τη χθεσινή ημέρα σε «Παγκόσμια Ημέρα Ανοχής του Ευάγγελου Βενιζέλου». Την αγάπη μας δεν την αξίζει, ούτε τη συμπάθειά μας, ούτε τη συμπόνια μας. Ας του δώσουμε έστω λίγη ανοχή, ας μην τον κράξουμε για μια μέρα, βρε αδελφέ, άνθρωπος είναι κι αυτός. Μη φωνάζετε, άνθρωπος είναι, έχω στα χέρια μου τα αποτελέσματα του τεστ DNA. Τιμώντας την εορτή που ο ίδιος θέσπισα, παρέμεινα σιωπηλός για οκτώ ώρες, μέχρι που διάβασα ότι ο Βενιζέλος πήγε στον Σαμαρά και του εισηγήθηκε σχέδιο για να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 175 βουλευτές! Στα τσακίδια η σιωπή, αυτός ο αδίστακτος τύπος μόνο από κράξιμο καταλαβαίνει.

Ακούστε τι σκέφτηκε ο πανούργος Βενιζέλος, που είναι και συνταγματολόγος, τρομάρα του: Οι 8 προφυλακισμένοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής μπορούν να αφαιρεθούν από τους 300, οπότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται με 175 και όχι με 180 ψήφους. Εντάξει, οι 8 της Χρυσής Αυγής να αφαιρεθούν από τους 300, πρέπει όμως να προστεθούν άλλοι 8, είτε οι αναπληρωματικοί της Χ.Α. είτε από άλλα κόμματα με συμπληρωματικές εκλογές στις περιφέρειες που είχαν εκλεγεί οι 8. Οι 300 πρέπει να παραμείνουν 300 και οι 180 180.

Όχι, λέει ο μέγας -αγγλιστί, megas- συνταγματολόγος. Το Σύνταγμα δεν λέει ότι η Βουλή πρέπει να έχει 300 βουλευτές, αλλά έως 300 βουλευτές. Τι σημαίνει «έως» 300 βουλευτές; Ότι μπορεί να έχει 292, 250, 150, 50; Αν οι 300 είναι το ταβάνι, τότε ποιο είναι το κατώφλι; Το κατώφλι είναι ο ένας βουλευτής κι αυτός πρέπει να είναι απαξάπαντος ο Ευάγγελος Βενιζέλος! Ο Βενιζέλος πρόεδρος της Βουλής, ο Βενιζέλος Α, Β, Γ, Δ, Ε, ΣΤ αντιπρόεδρος, ο Βενιζέλος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, ο Βενιζέλος ειδικός αγορητής, ο Βενιζέλος να πλακώνεται με τον Βενιζέλο, «κάτσε κάτω, ρε Βενιζέλο, είσαι ένα τίποτα», «ίσα, ρε Βενιζέλο, που έχεις μούτρα και μιλάς».

Αν το Σύνταγμα λέει «έως 300», τότε γιατί χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση για να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών στους 200, όπως προτείνουν διάφορα κόμματα; Γιατί δεν μειώνεται με μια απλή γνωμοδότηση συνταγματολόγων ή με απόφαση της ίδιας της Βουλής; Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον Ευάγγελο. Για τον Ευάγγελο που περιφέρει το σαρκίο του στο πολιτικό χρηματιστήριο αυτοδιαφημιζόμενος ως ο άνθρωπος που μπορεί να πει και να κάνει τα πάντα προκειμένου να διασώσει το καθεστώς. Εν προκειμένω, θέλει να κάνει φασαρία, να αναγκάσει την αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, να βγει και να τον κράξει, ώστε να την κατηγορήσει εν συνεχεία ότι υπερασπίζεται τα πολιτικά δικαιώματα των φυλακισμένων χρυσαυγιτών. Να ποιοι είσαστε, θέλετε να κάνετε ρυθμιστές τον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη.

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι και τον μωραίνει με τρόπο εξευτελιστικό, καθιστώντας τον μισητό και καταγέλαστο.

avgi.gr

Βουλώστε (το) και σώστε

Του Γώργου Καρελιά

Παραδέχομαι ότι το να λες σε πολιτικούς να πάψουν να μιλάνε, έστω για λίγο διάστημα, είναι σαν να υποχρεώνεις τις πάπιες να μην μπαίνουν στο νερό. Όμως, αν το νερό είναι καυτό, οι πάπιες δεν θα μπουν μέσα. Γιατί οι πολιτικοί να μην καταλαβαίνουν ότι, μιλώντας ανεύθυνα για πράγματα που δεν πρέπει, μπορεί να καούν και μάλιστα ανεπανόρθωτα;

Ο Σαμαράς, που τις προάλλες έπλεξε το εγκώμιο του Καραμανλή (του μακαρίτη), πώς είναι δυνατόν να μη θυμάται την παροιμιώδη ρήση του ότι «στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται»; Γιατί τον έπιασε τέτοια πρεμούρα να προαναγγείλει την «έξοδο» του ΔΝΤ και τα συναφή; Γιατί δεν υπολόγισε ότι μπορεί η αντίδραση των αγορών να ήταν αρνητική σε βαθμό που να απειλεί με ματαίωση το εγχείρημα;

Η απάντηση είναι εμφανής. Ο δημοσκοπικός πανικός. Βλέποντας ότι η διαφορά της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται ξεφούρνισε το «τέλος του Μνημονίου», το «διώχνουμε το ΔΝΤ» και τα παρόμοια. Είναι ν’ απορεί κανείς με την «ανάλυση» που κάνουν τα επιτελεία τους. Προφανώς πίστεψαν ότι, αν τα πουν αυτά, οι ερωτώμενοι στα γκάλοπ θα σπεύσουν να δηλώσουν άλλα από αυτά που δηλώνουν μέχρι σήμερα.

Και δεν σκέφθηκαν το απλό. Ότι τέτοιες εξαγγελίες, που δεν περιέχουν τίποτα το χειροπιαστό, περνάνε απαρατήρητες σε μη εκλογική περίοδο. Αντίθετα, αν απέφευγαν τις πομπώδεις εξαγγελίες και προετοίμαζαν συστηματικά και σοβαρά αυτό που επιδιώκουν, θα είχαν πολλές πιθανότητες να αποκομίσουν -πρώτα δημοσκοπικά και μετά εκλογικά- κέρδη στην ώρα τους. Τώρα, έτσι όπως τα κατάφεραν, όλα μπορεί να τους γυρίσουν μπούμερανγκ.

Όσο είναι καιρός, λοιπόν, ας το βουλώσουν. Γιατί η συνεχής φλυαρία -και η κινδυνολογία για τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ, πέντε μήνες πριν από τις πιθανολογούμενες εκλογές- είναι σκέτη ανοησία. Και θα καταλήξει στην πολιτική αυτοχειρία (τους).

Από την άλλη, οι του ΣΥΡΙΖΑ διαπράττουν το ίδιο λάθος από την ανάποδη. Είναι ν’ απορεί κανείς και με τη δική τους «ανάλυση». Σε τι αποβλέπουν; Προηγούνται καθαρά στις δημοσκοπήσεις. Και το πιθανότερο είναι ότι, ακόμα και χωρίς να κάνουν τίποτα, θα κόψουν πρώτοι το νήμα τον Μάρτιο. Εκτός αν δεν πιστεύουν ότι θα γίνουν εκλογές, οπότε τα πράγματα αλλάζουν. Όμως, αν το πιστεύουν, πρέπει ν’ αλλάξουν τακτική. Να πάψουν τη μια να σκίζουν τα Μνημόνια, την άλλη να το διαπραγματεύονται, τη μια να κουρεύουν το χρέος και την άλλη να το παγώνουν.

Αντί να φλυαρούν ασυστόλως, καλύτερα είναι να στέλνουν συχνότερα τον Σταθάκη στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον. Και να μετά να αναλύουν όσα τους μεταφέρει, για να ξέρουν τι τους περιμένει.

Διότι, αν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος την πατήσουν με την «έξοδο» από το Μνημόνιο, θα χάσουν οριστικά και θα παραδώσουν την καυτή πατάτα στον Τσίπρα. Όπως ο Καραμανλής την παρέδωσε το 2009 στον Γιώργο Παπανδρέου και είδαμε τη συνέχεια.

Για διαφορετικούς λόγους η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν συμφέρον να κάνουν ένα μορατόριουμ λίγων μηνών στο θέμα αυτό. Ας τσακώνονται για τα υπόλοιπα. Διαφορετικά, βλάπτουν και οι δυο τους τη Συρία το ίδιο. Και θα τη βλάψουν κι άλλο.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Το κόστος της κουτοπονηριάς

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Τα πράγματα είναι απλά.

Το success story βασίστηκε σε δύο φούσκες που στήθηκαν το τελευταίο 18μηνο με την ενεργό συμμετοχή Βερολίνου-Φραγκφούρτης ώστε να φανεί πως η Κρίση του Ευρώ πέρασε - και τι καλύτερος τρόπος να αποδειχθεί αυτό από το να φανεί πως ακόμα και η Ελλάς βγαίνει από την κρίση!

• Η μία ήταν η φούσκα των ομολόγων του δημοσίου και η έξοδός μας στις αγορές - υπό την κηδεμονία της ΕΚΤ.
• Η άλλη ήταν η φούσκα των μετοχών των τραπεζών, που βασίστηκε στην πολιτική των στραβών ματιών στις μαύρες τρύπες στο εσωτερικό τους, σε κρυφές επιδοτήσεις τους από το πτωχευμένο δημόσιο και στηνσπέκουλα επί αυτών των μετοχών που στήθηκε πάνω σε αυτή τη βάση.

Πιο πρόσφατα, όπως έγραφα εδώ, το πτωχευμένο κράτος μας προσπάθησε να μεταφέρει κι άλλους πόρους στους τραπεζίτες μέσα από τις λεγόμενες αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις. Στόχος ήταν να επιδοτηθούν περαιτέρω οι τραπεζίτες με εγγυήσεις του δημοσίου και να αυξηθούν τα κεφάλαιά τους τόσο ώστε να περάσουν τα τεστ αντοχής που κάνει τώρα η ΕΚΤ (η πολιτική των στραβών ματιών που προανέφερα). Παρά το γεγονός ότι το κράτος εγγυόταν μελλοντικά κέρδη των τραπεζιτών, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος, αυτή η κουτοπονηριά, αυτό το κόλπο του πολιτικού προσωπικού υπέρ των τραπεζιτών, δεν έπιασε. Τουλάχιστον δεν έπιασε με την πρώτη. Και δεν έπιασε επειδή η ΕΚΤ δεν αποδέχθηκε αυτές τις εγγυήσεις ως πραγματικά κεφάλαια.

Αυτή η αποτυχημένη προσπάθεια να προσμετηρθούν άλλα 9 δισ. στα κεφάλαια των τραπεζών έδωσε το έναυσμα για πωλήσεις τραπεζικών μετοχών, με αποτέλεσμα τη σημερινή εικόνα ενός Χρηματιστηρίου που βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις πτωχευμένες τράπεζες - και το οποίο ανεβαίνει μόνο όσο οι φούσκες που χτίζονται με τα χρήματα των φορολογούμενων φουσκώνουν. Κάνουν να σκάσουν οι φούσκες που συντηρεί ο εξουθενωμένος φορολογούμενος και αμέσως το Χρηματιστήριο επιστρέφει στην πικρή πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση αντέδρασε τις προηγούμενες μέρες με τρόπο απίστευτο: για να καθησυχάσει τις τράπεζες, και να ξαναφουσκώσει το Χρηματιστήριο, ανακοίνωσε ότι σκέφτεται τις εγγυήσεις για τις αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις να τις καταβάλει με γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου (T-billis), ώστε να αποδεχθεί αυτά τα ποσά η ΕΚΤ ως κεφάλαια των τραπεζών. Ακόμα και να πει το μεγάλο «Ναι» η ΕΚΤ, θα καταφέρει η συγκυβέρνηση να αναστήσει τη φούσκα των τραπεζικών μετοχών και, γενικότερα, του Χρηματιστήριου; Ίδωμεν.

Αυτό που ξέρουμε μετά βεβαιότητας είναι ότι, με αυτή τη νέα κουτοπονηριά, αυξάνεται κι άλλο το κόστος για το δημόσιο καθώς αυτά τα γραμμάτια αποτελούν ακριβό και πολύ βραχυπρόθεσμο δανεισμό του κράτους. Το καταλαβαίνουν αυτό οι χρηματιστές και, παρά το γεγονός ότι ανακουφίστηκαν που οι τραπεζίτες μάλλον θα πάρουν αυτά τα 9 δισ., αρχίζουν να ανησυχούν για το success story της κυβέρνησης και το κατά πόσον το εκλεκτό τους δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου θα επανεκλεγεί εάν η ολοφάνερη επιβάρυνση του δημόσιου χρέους θα έχει σκάσει την πρώτη φούσκα - η φούσκα της εξόδου στις αγορές.

Δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη για να διαπιστώσουν, ακόμα και οι πιο άφρονες των «αγορών», ότι το success story διαλύεται στα εξ ων συνετέθη – και μαζί του η πιθανότητα επιβίωσης μιας κυβέρνησης που συντηρεί αυτές τις φούσκες με δανεικά. Και τι αποφασίζουν να κάνουν, ως αντίδραση (με αγαστή σύμπραξη με τη συγκυβέρνηση); Μα να πουν πως φταίει ο... ΣΥΡΙΖΑ που υπονομεύει το success story της πατρίδας μας.

ΔΝΤ

Μέσα σε όλα αυτά, εντάσσεται και η θλιβερή φιλολογία περί εξόδου από το ΔΝΤ. Πρόκειται για άλλη μια κουτοπονηριά. Σας θυμίζω ότι ο λόγος που το ΔΝΤ μπήκε στην ζωή μας ήταν ότι, αφού το ελληνικό δημόσιο χρεοκόπησε στις αρχές του 2010, απαίτησε τη «συμμετοχή» του στην «διάσωση» της Ελλάδας η κ. Μέρκελ, ώστε να περάσει από τη δική της Βουλή τις συμβάσεις των Μνημονιακών μας δανείων. Δανείων που το ίδιο το ΔΝΤ κατέληξε, δυο χρόνια μετά, να χαρακτηρίζει μη βιώσιμα και να προσφέρει στην ελληνική κυβέρνηση τη δυνατότητα κοινής απαίτησης από τη Γερμανία για κούρεμά τους -μια προσφορά που η κυβέρνηση, με το αμίμητο «forget it Yannis» που ανέφερε ο κ. Στουρνάρας ως λόγο απόρριψης, δεν εκμεταλλεύτηκε.

Ανεξάρτητα πολιτικής τοποθέτησης, υπό το πρίσμα των πιο πάνω, ο κάθε νηφάλιος παρατηρητής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν είναι το ζητούμε το να φύγει τώρα το ΔΝΤ, πριν το δημόσιο χρέος, οι τράπεζες και ο ιδιωτικός τομέας ξεφύγουν από την τριπλή χρεοκοπία. Αν δεν υπάρξει πραγματική διαπραγμάτευση που θα καταλήξει σε νέα συμφωνία που θα βγάλει την χώρα από την μόνιμη χρεοκοπία στην οποία βρίσκεται, η αποχώρηση του ΔΝΤ θα είναι αρνητική εξέλιξη – καθώς το ΔΝΤ δείχνει πιο λογικό και συζητήσιμο από την κ. Μέρκελ και την ΕΚΤ, τους οποίους θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατόπιν χωρίς καν τη διαμεσολάβιση του κάπως πιο λογικού ΔΝΤ. (Ναι, εκεί φτάσαμε ως Ευρώπη: Το ΔΝΤ να είναι πιο λογικό από τα όργανα της Ε.Ε.!)

Τι τη νοιάζει όμως την συγκυβέρνηση αυτό; Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το προπαγανδιστικό όφελος του να ζητωκραυγάσει «Διώξαμε το ΔΝΤ κι εσείς οι παλαιο-κομουνιστές θέλετε να το κρατήσετε. Ψήφισέ μας λαέ.» Το μόνο καλό σε αυτή την υπόθεση είναι ότι οι φούσκες του success story δεν φαίνονται αρκετά ανθεκτικές για να παρασύρουν τον ελληνικό λαό.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Ντοκουμέντο: Ο Ντινόπουλος ζητάει να ασφαλιστεί ως άνεργος

Με έγγραφό του προς τον Ενιαίο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Επικουρικής Ασφάλισης Περίθαλψης (ΕΔΟΕΑΠ), το οποίο αποκαλύπτει σήμερα το Tvxs.gr, ο βουλευτής της ΝΔ και υπουργός Αργύρης Ντινόπουλος, ζήτησε το 2013 να χαρακτηριστεί ως άνεργος ώστε να πληρώσει το χαμηλότερο ασφάλιστρο στον Οργανισμό. «Παρακαλώ πολύ όπως γίνει δεκτή η παρούσα αίτησή μου για καταβολή μηνιαίου ασφαλίστρου λόγω ανεργίας», γράφει ο ίδιος στην αίτησή του. 

Ο πρώην δημοσιογράφος ήταν ασφαλισμένος από το 2008 έως και σήμερα, χωρίς ωστόσο να έχει πληρώσει στο ταμείο ούτε ένα ευρώ και ζητάει διακανονισμό 48 δόσεων για την οφειλή του. Σύμφωνα με τα εισοδηματικά του στοιχεία για τα έτη 2010 - 2012, το εισόδημά του Αργύρη Ντινόπουλου, το οποίο όπως αναφέρει προέρχεται αποκλειστικά από βουλευτική αποζημίωση και όχι από παροχή υπηρεσιών ως δημοσιογράφος, ανήλθε το 2010 σε 68.833,37 ευρώ και το 2011 σε 88.719,18 ευρώ (αυτότ. φορ. ποσά και μισθ. υπηρεσίες).

Το ιστορικό και το παρασκήνιο 

Το αίτημα Ντινόπουλου έφτασε τελικά χθες  Τετάρτη στον Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΔΟΕΑΠ, μετά από εισήγηση του προέδρου Πάνου Σόμπολου. Ο τελευταίος δήλωσε στο ΔΣ ότι ο κ. Ντινόπουλος τον πίεζε φορτικά τους τελευταίους 2 μήνες για να φέρει το θέμα του διακανονισμού προς απόφαση. Το χρέος που,  σύμφωνα με την εισήγηση Σόμπολου στο ΔΣ, έπρεπε να πληρώσει αναδρομικά ο κ. Ντινόπουλος έφτανε στο ποσό των 5.500 ευρώ, που αντιστοιχεί στο ποσό που θα πλήρωνε ένας άνεργος.

Ομως το ασφάλιστρο  προαιρετικής ασφάλισης, στην οποία έπρεπε να υπαχθεί ο κ. Ντινόπουλος είναι πολύ μεγαλύτερο. Υπάλληλοι του ΕΔΟΕΑΠ με τους οποίος μίλησε το Tvxs, υπολογίζουν ότι θα ανέρχετο σε 15.000 ευρώ, αν πχ ο  τελευταίος του μισθός πριν γίνει βουλευτής ήταν 4000€.  Περισσότερο ή λίγο λιγότερο, αλλά σε καμιά περίπτωση το ποσό που θα πλήρωναν άνεργοι πρώην συνάδελφοι του σημερινού υπουργού και μάλιστα σε 48 δόσεις. Σημειώνεται ότι η υποψηφιότητα Σόμπολου είχε υποστηριχθεί από την ΝΔ και προσωπικά από τους Ντινόπουλο- Βούλτεψη. 

'Οταν δημοσιογράφος κάνει ρουσφέτι σε.. άνεργο υπουργό

Ο κ. Σόμπολος εισηγήθηκε στο ΔΣ το θέμα θέτοντας το ερώτημα αν ο κ.Ντινόπουλος δικαιούτο ή όχι ασφάλισης. Σύμφωνα με παρόντες στη συνεδρίαση με τους οποίους μίλησε το Tvxs, ο υπολογισμός του ποσού έγινε προσπάθεια να περάσει σε δεύτερη μοίρα. Οταν όμως τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ συνειδητοποίησαν ότι η εισήγηση Σόμπουλου εκτιμούσε το οφειλόμενο ποσό σαν να επρόκειτο για άνεργο, υιοθετώντας το αίτημα Ντινόπουλου, η συνεδρίαση πήγε να εκραγεί και η υπόθεση αναβλήθηκε.

Σημειώνεται ακόμη ότι στην υπεύθυνη δήλωση την οποία είχε υπογράψει και παρουσιάζει επίσης το Tvxs, ο κ. Ντινόπουλος  δηλώνει ότι οι κρατήσεις υπέρ ασφαλιστικών ταμείων που αναγράφονται στις φορολογικές του δηλώσεις αφορούσαν και τον ΕΔΟΕΑΠ. Ομως, όπως ήδη σημειώθηκε, ο κ. Ντινόπουλος δεν είχε καταβάλει ούτε ένα ευρώ και γι΄αυτό ζήτησε άλλωστε την τακτοποίηση της οφειλής,παρ' ότι είχε αξιοποιήσει τα προνόμια των ασφαλισμένων και τις υπηρεσίες του ΕΔΟΕΑΠ. 

Ντινόπουλος: Λάθος του μηχανογραφικού, δεν φέρει δική μου υπογραφή

Σε απάντηση του, ο υπουργός Εσωτερικών αναφέρει πως «αδυνατεί να καταλάβει γιατί  στο χθεσινό διοικητικό συμβούλιο του ΕΔΟΕΑΠ ανάμεσα στους διάφορους τρόπους καταβολής των ασφαλίστρων παρουσιάστηκε -  από τις υπηρεσίες του ΕΔΟΕΑΠ -  και πρόταση καταβολής ασφαλίστρων ανέργου! συνοδευόμενη , μάλιστα , από ένα μηχανογραφημένο διαβιβαστικό της  αιτήσεώς μου που  - βέβαια ! - δεν φέρει την δική μου υπογραφή!!».

Όπως υποστηρίζει «με χειρόγραφη  ( και ενυπόγραφη από εμένα ! ) , μάλιστα ,  αίτησή μου στις 27/06/2013 ζητάω ( επί λέξει) «τον διακανονισμό των οφειλών μου στον κλάδο ασθενείας» χωρίς βεβαίως σε καμία περίπτωση να ζητάω αυτό να γίνει… λόγω ανεργίας!!». «Σε επανειλημμένες  παρεμβάσεις μου προς τον ΕΔΟΕΑΠ ( προϊσταμένη αρμοδίου τμήματος Μαίρη Καλαϊτζή , νομικός σύμβουλος Αντώνης Καινούργιος)  είχα  ζητήσει  να προσδιοριστεί ο τρόπος καταβολής των ασφάλιστρων. 

«Αναμένω την απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του ΕΔΟΕΑΠ το οποίο πρέπει επιτέλους να αποφασίσει ποια είναι τα ασφάλιστρα που πρέπει να καταβάλω αφού, εκ του νόμου, έχω το δικαίωμα να επιλέξω , ως βουλευτής , τον ασφαλιστικό φορέα μου. Επαναλαμβάνω: καταβάλλοντας ο ίδιος τις ασφαλιστικές εισφορές μου». «Βιαστήκατε να με συκοφαντήσετε», καταλήγει.

Πηγή

Οράματα ή... παραμύθια

Του Κωνσταντίνου Γκράβα 

Μετά από τον επεισοδιακό εορτασμό των 40 ετών του ΠαΣοΚ που έγιναν στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός απηύθυνε γενικό προσκλητήριο την περασμένη εβδομάδα με αφορμή τα 40 χρόνια της ΝΔ. Διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές την ομιλία του πρόεδρου της Νέας Δημοκρατίας, είναι σαφές ότι ο κ. Σαμαράς επιχείρησε να καλύψει τα "σαράντα" του κόμματος που ηγείται, με μία πλούσια σε ιδέες αφήγηση για τη "Νέα Ελλάδα", όπως ονομάζει την επόμενη σελίδα της παράταξής του. 

Η έκθεση ιδεών του νέου "οράματος" περιλαμβάνει την εκκίνηση της διαδικασίας για την αναθεώρηση του Συντάγματος, την τόνωση της νεανικής επιχειρηματικότητας, τη μείωση της γραφειοκρατίας, τις φοροελαφρύνσεις, τη δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων απασχόλησης μέσα από την κυοφορούμενη "ανάπτυξη". 

Το όραμα της "Νέας Ελλάδας" ως συνέχειας της παρακμάζουσας σημερινής "Νέας Δημοκρατίας" φέρνει συνειρμικά στη μνήμη μας τα εξής: 

Τα οράματα: 

α) της «Χάρτας για την πραγματική σύγκλιση» που θα ακολουθούσε την ονομαστική μετά την πανηγυρική είσοδό μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, 

β) της «Επανίδρυσης του κράτους» που θα έθετε τις βάσεις για κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, διαφάνεια και νομιμότητα, στο μέσον της και 

γ) της «πράσινης ανάπτυξης» και της «μεσογειακής διατροφής» στο τέλος της. 

Και τα τρία απεδείχθησαν παραμύθια. Όχι οράματα, αλλά ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ. 

Η μόνη αξία που μπορεί να έχουν είναι εφόσον χαραχθούν στη μνήμη μας ως μύθοι με δίδαγμα την αποφυγή συνθηματολογιών υφαρπαγής της ψήφου χωρίς αντίκρισμα, ως παρακαταθήκη για οριστική περιθωριοποίηση παρόμοιων πολιτικών, προεκλογικών πρακτικών. 

Εκτός από κυβερνήσεις "ειδικού σκοπού", "έκτακτης ανάγκης" και λοιπών προσδιοριστικών όρων... αποπροσανατολισμού, καλόν είναι να ασχοληθούν επιτέλους τα κόμματα με την ταμπακέρα. 

Απαιτείται εθνικό πατριωτικό σχέδιο, εθνική συναίνεση και εθνική ομάδα που θα δουλέψει σκληρά για να πάει τη χώρα μπροστά. Πρώτα δουλειά, δουλειά, δουλειά και μετά τα πεφωτισμένα μυαλά. Οι Έλληνες, πρέπει να ψηφίσουμε μία καλύτερη Βουλή στις επόμενες εθνικές εκλογές. Για το μέλλον των παιδιών μας. Αφού όμως προηγουμένως η παρούσα Βουλή, προτού διαλυθεί, λύσει το θέμα της ευθύνης των υπουργών και ρυθμίσει τους κανόνες για την ασυλία των βουλευτών• ξεκινήσει τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος και ψηφίσει έναν δικαιότερο εκλογικό νόμο. 

Τα δύο πάλαι ποτέ κραταιά κόμματα (ΝΔ και ΠαΣοΚ) πρωταγωνίστησαν στη Μεταπολίτευση με τα καλά τους και τα κακά τους. Ο μεταπολιτευτικός κύκλος όμως έκλεισε. Αμφότερα έχουν απολέσει την ευκαιρία ανανέωσης του πολιτικού τους προσωπικού. Διότι σημασία δεν έχουν μόνον οι πολιτικές θέσεις, τα οράματα ή τα …παραμύθια. Σημασία, μείζονα μάλιστα, έχουν τα πρόσωπα και προπάντων οι θεσμοί: Σοβαρό Κράτος, υπεύθυνη Πολιτεία ως υπερκείμενο οικοδόμημα που διασφαλίζει ακεραιότητα, ισονομία, ισοπολιτεία και δικαιοσύνη για όλους. 

Είναι αργά πλέον για δάκρυα... στα σαράντα. 

*Ο κ. Κωνσταντίνος Γκράβας είναι εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα. 

Πηγή:www.capital.gr

Συμβουλές προς καταναλωτές για το πετρέλαιο θέρμανσης

Οι υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά δίνουν χρήσιμες συμβουλές για τη διαδικασία παραλαβής του πετρελαίου, με στόχο την προστασία των καταναλωτών και την αποφυγή πρακτικών αθέμιτου ανταγωνισμού ανάμεσα σε πρατηριούχους.

Ελέχγους σε βυτιοφόρα διανομής πετρελαίου με τη συγκρότηση Μικτών Κλιμακίων Ελέγχου Οχημάτων, προχωρούν οι υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά. Ταυτόχρονα δίνουν χρήσιμες συμβουλές προς τους καταναλωτές για τη διαδικασία παραλαβής του πετρελαίου, με στόχο την προστασία τους και την αποφυγή πρακτικών αθέμιτου ανταγωνισμού ανάμεσα σε πρατηριούχους.

Παράλληλα, οι υπηρεσίες της Π.Ε Πειραιά καλούν τους αγοραστές πετρελαίου θέρμανσης να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί κατά την παραλαβή του πετρελαίου και συγκεκριμένα συνιστούν:

1. Πριν την παραλαβή του πετρελαίου καλό είναι να έχει πραγματοποιηθεί συντήρηση-ρύθμιση του συστήματος κεντρικής θέρμανσης. Με τον τρόπο αυτό καταναλώνεται λιγότερο πετρέλαιο και εξοικονομούνται χρήματα προστατεύοντας το περιβάλλον.

2. Ο παραλήπτης να είναι οπωσδήποτε παρών κατά τη διάρκεια της παράδοσης του πετρελαίου θέρμανσης.

3. Το χρώμα του πετρελαίου, το οποίο αποτελεί ένδειξη της ποιότητας του, πρέπει να είναι κόκκινο και διαυγές και όχι θολό.

4. Να έχει γίνει προμέτρηση της δεξαμενής του πετρελαίου θέρμανσης από τον παραλήπτη του καυσίμου με τη διαβαθμισμένη βέργα τοποθετημένη κάθετα στον πυθμένα της δεξαμενής

5. Να μη λαμβάνεται υπόψη η ένδειξη του μετρητή του βυτιοφόρου, διότι ακόμα και στην περίπτωση ακριβούς λειτουργίας του, είναι δυνατόν να παραμείνει ποσότητα πετρελαίου στον σωλήνα παράδοσης του βυτιοφόρου και να μη διοχετευθεί στη δεξαμενή.

6. Μετά το πέρας της παράδοσης να γίνεται επιμέτρηση της δεξαμενής αφού περάσουν λίγα λεπτά. Η μετρούμενη διαφορά των τιμών προμέτρησης – επιμέτρησης δείχνει την ακριβή ποσότητα του πετρελαίου που παρελήφθη. Να ζητείται από τον κατασκευαστή της δεξαμενής να παρέχει έγγραφη βεβαίωση για την χωρητικότητα της δεξαμενής και την ακρίβεια της διαβαθμισμένης βέργας για άρση κάθε τυχόν αμφιβολίας.

7. Να αναγράφονται στο σχετικό παραστατικό οπωσδήποτε οι ενδείξεις προμέτρησης και επιμέτρησης της δεξαμενής, όπως και οποιαδήποτε άλλη παρατήρηση του παραλήπτη για την παραληφθείσα ποσότητα ή άλλη πρόσθετη συναλλαγή π.χ. επιστροφή χρηματικής διαφοράς στον πελάτη, προσθήκη επιπλέον ποσότητας πετρελαίου λόγω λάθους κλπ.

8. Σε περίπτωση που η δεξαμενή πετρελαίου φέρει προσαρμοσμένο εξωτερικό δείκτη μέτρησης της στάθμης του πετρελαίου να γίνεται μετά την παράδοση και έλεγχος με τη διαβαθμισμένη βέργα, προκειμένου να διασταυρωθεί το αποτέλεσμα της μέτρησης. Η ενέργεια αυτή απαιτείται, γιατί έχει αναφερθεί από καταναλωτές απόπειρα παραπλάνησής τους κατά την παραλαβή με την αφαίρεση του καλύμματος του εξωτερικού δείκτη μέτρησης και την προσθήκη με σύριγγα μέσα στο σωλήνα του δείκτη ειδικής χημικής ουσίας, η οποία διογκώνει το πετρέλαιο μέσα στον δείκτη με αποτέλεσμα να δίνει ένδειξη μεγαλύτερη αυτής που αντιστοιχεί από την ποσότητα που έχει διοχετευθεί στη δεξαμενή.

ΧΡ.ΠΑΠ.

 Πηγή

Στη γραμμή Μπόμπολα το «Ποτάμι» του Θεοδωράκη

Παρέμβαση υπέρ των συμφερόντων γνωστών εργολάβων, μεταξύ των οποίων και ο Μπόμπολας στον οποίο εργαζόταν, πραγματοποίησε ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης.

Μιλώντας στη Φυλή, δεύτερο σταθμό της περιοδείας του μετά το ακραία ρατσιστικό ξέσπασμά του στον Αγιο Παντελεήμωνα, ζήτησε «να προχωρήσει άμεσα ένα από τα τέσσερα εργοστάσια διαχείρισης απορριμάτων σε έναν από τους ήδη χωροθετημένους χώρους (Κερατέα, Γραμματικό, Ανω Λιόσια, Φυλή)».

Πρόκειται για ένα από τα φαραωνικά έργα, που όπως απέδειξε η ΠΟΕ-ΟΤΑ και το σύνολο των περιβαλλοντικών οργανώσεων στην Ελλάδα, θα προσφέρουν εκατομμύρια σε εργολάβους δεσμεύοντας την πολιτεία να πληρώνει κολοσσιαία ποσά ακόμη και αν δεν έχει σκουπίδια για επεξεργασία.

Ο Θεοδωράκης πραγματοποίησε ολομέτωπη επίθεση εναντίον της Ρένας Δούρου για την απόφασή της να αναθεωρήσει τον υφιστάμενο σχεδιασμό για τη διαχείριση των απορριμμάτων στο Λεκανοπέδιο.

«Η ακύρωση από την κυρία Δούρου όλων των διαδικασιών και ο επανασχεδιασμός» δήλωσε ο επικεφαλής του ποταμιού «μπορεί να σημάνει την απώλεια της χρηματοδότησης και την επιβολή νέων προστίμων. Ενώ η άμεση μεταφορά της διαχείρισης στους Δήμους συνεπάγεται μετά βεβαιότητας ότι θα πνιγούμε στα σκουπίδια. Ζητάμε τροποποίηση αλλά όχι ακύρωση του περιφερειακού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων της Αττικής»!

Υπενθυμίζεται ότι ακόμη και η ΕΕ, που τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε ντίλερ ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο της διαχείρισης απορριμάτων, είχε εκφράσει την οργή της για το όργιο που ετοίμαζαν κυβέρνηση και περιφέρειες με την κατασκευή άχρηστων, εργοστασίων.

Φαίνεται όμως ότι ο φιλο-ευρωπαϊσμός του Ποταμιού σταματά εκεί που ξεκινούν τα συμφέροντα συγκεκριμένων εργολάβων.

Δείτε το ντοκιμαντέρ για το παρασκήνιο των εργοστασίων διαχείρισης απορριμάτων, το ρόλο του Βερολίνου αλλά και του πρώην περιφερειάρχη κ. Σγουρού.

Πηγή

Αποκαλυπτικά στοιχεία: Ετρωγαν με χρυσά κουτάλια στην ΠΑΣΕΓΕΣ -67.000 για Lexus, 9.000 για φλουριά βασιλόπιτας, 345.000 για το κυλικείο

Συνέχεια στις αποκαλύψεις για το όργιο σπατάλης στην Πανελλήνια Συνομοσπονδία Γεωργικών Συνεταιρισμών δίδεται σήμερα με στοιχεία για σπατάλες που προκαλούν πραγματικό ίλιγγο.

Σύμφωνα με βουλευτές που πρόλαβαν να ξεφυλλίσουν τα στοιχεία του πορίσματος οικονομικών ελεγκτών που κατέθεσε την Τετάρτη στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Πάρις Κουκουλόπουλος, στην ΠΑΣΕΓΕΣ έκαναν πραγματικό πάρτι με χιλιάδες ευρώ για υπερβολικές σπατάλες.

Χαρακτηριστικά μερικά στοιχεία:

• 2008: Αγορά αυτοκινήτου Lexus 3.000 κυβικά 67.000 ευρώ
• 2001-2009: Φλουριά για βασιλόπιτα 9.000 ευρώ
• 2001-2005 : Γαλοπούλες και αρνιά στους εργαζόμενους 7.000 ευρώ
• 2005-2007: Γαλοπούλες και αρνιά 10.000 ευρώ
• 2007-2011: Γαλοπούλες και αρνιά 6.500 ευρώ
• 2001-2010: Κινητό Προέδρου 44.500 ευρώ χωρίς ΦΠΑ
• 2001-2011: Κυλικείο οργανωτικής διοίκησης 345.000 ευρώ
• 2006-2011: Σπίτι Προέδρου: Ενοίκιο 60.670 ευρώ, κοινόχρηστα 4.559 ευρώ, ρεύμα 2.300 ευρώ

Μαζί με έξοδα για εδέσματα, λουλούδια, αγορά κινητών, έξοδα για εκδηλώσεις Τσικνοπέμπτης , Πάσχα , Χριστούγεννα κλπ σύνολο 184.819 ευρώ

Γενικά έσοδα από εισφορές επιχορηγήσεις κλπ

2007: 6 εκατομμύρια

2011: 26 εκατομμύρια ευρώ

Εξοδα:

Αμοιβές και έξοδα τρίτων το 2007 ήταν 2.463.000 ευρώ. Το 2011 ανήλθαν σε 20.621.000 ευρώ.
Από το 2001 και μετά όλοι οι υπάλληλοι της ΠΑΣΕΓΕΣ λαμβάνουν αποζημίωση για κάρτα απεριορίστων διαδρομών και ταξί χωρίς να την δικαιούνται. Επίσης λαμβάνουν υπερωρία το μισό της ημερήσιας αποζημίωσης λίγα μόλις λεπτά μετά την 12η νυχτερινή. Από το 2008 και μετά τα μέλη του Δ.Σ και οι εργαζόμενοι στην ΠΑΣΕΓΕΣ έκαναν ασφάλεια θανάτου και ατυχήματος με ασφάλιστρα 35.000 ευρώ.

Η αρχή είχε γίνει από το βράδυ της Τετάρτης με τα στοιχεία να προκαλούν πραγματικό σοκ:

• 100.000 ευρώ για διαμέρισμα στην Αθήνα στο οποίο διέμενε ο Πρόεδρος. Με αυτά τα χρήματα πληρώθηκαν σε βάθος δεκαετίας ενοίκια, κοινόχρηστα και η καθαρίστρια
• 103.000 ευρώ για πιστωτική κάρτα του Προέδρου την οποία πλήρωνε η ΠΑΣΕΓΕΣ
• 68.000 ευρώ έξοδα για γραφείο στις Βρυξέλλες, το οποίο δεν προβλεπόταν
• 46.000 ευρώ για έξοδα κινητού τηλεφώνου του Προέδρου και 30.000 ευρώ για τον γενικό διευθυντή
• 25.000 ευρώ για το κυλικείο της ΠΑΣΕΓΕΣ αλλά και πληρωμή αγορών από duty free

Για την ΣΥΔΑΣΕ τα τιμολόγια που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν είναι μικρής αξίας ωστόσο έχει προκύψει θέμα με το ταμείο ύψους 157.000 ευρώ καθώς ο Πρόεδρος και ο Ταμίας κρατούσαν το ταμείο στον Οργανισμό αντί να έχουν καταθέσει τα χρήματα στην τράπεζα.

Πάντως τα αναλυτικά στοιχεία με όλες τις ατασθαλίες βρίσκονται στο υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης και ο κ.Κουκουλόπουλος κάλεσε τους βουλευτές εάν θέλουν να δουν τα στοιχεία να περάσουν από το υπουργείο χωρίς όμως να εχουν πάνω τους φωτογραφικές μηχανές και κινητά τηλέφωνα και αυτό γιατί την ίδια ώρα διεξάγεται έρευνα από τον εισαγγελέα διαφθοράς και υπάρχουν θέματα προσωπικών δεδομένων.

«Πρέπει να τραβήξουμε πλέον μια κόκκινη γραμμή. Να πληρώσουν αυτοί που πρέπει, χωρίς, ωστόσο, να συνεχίσει να αιωρείται κατασυκοφάντηση των θεσμών. Οι πολίτες απαιτούν πλήρη διαφάνεια» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κουκουλόπουλος.

Αυτό που έχει βάλει σε περίσκεψη πολλούς βουλευτές είναι το κεφάλαιο με τις "Παρατηρήσεις" των ελεγκτικών υπηρεσιών όπου επισημαίνεται η έλλειψη πλαισίου εποπτείας και ελέγχου των συνδικαλιστικών οργανώσεων αλλά και αδυναμία επιβολής κυρώσεων, αν και έχουν περάσει δύο χρόνια από την εντολή του πρωθυπουργού να υπάρξει πλήρης διαφάνεια και τιμωρία για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Πηγή
 

Η ατζέντα και η γλίτσα

Η κυρία Βούλτεψη έχει κουρνιάσει πάνω απ’ τα ΑΤΜ σαν νυχτερινή κουκουβάγια και κρώζει ότι θα μας φάει τα λεφτά ο λήσταρχος Παπαδημούλης.

 Ο κ. Πάγκαλος δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πυρπόλησε τους συμπολίτες μας στη Μαρφίν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εθνικιστική ιδεολογία και ότι «έχει κοινή βάσησυνεννόησης με τη Χρυσή Αυγή». Προσέτι, ο κ. Πάγκαλος αποφάνθηκε ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, τότε «οι οπαδοί του Αλέξη Τσίπρα θα είναι στον δρόμο, θα καίνε και θα σκοτώνουν». Τα προειρημένα, του κ. Πάγκαλου, επιβεβαιώνει με το κύρος του και ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης. Ενώ η κυρία Μισέλ Ασημακοπούλου προχωράει ακόμα παραπέρα, διακριβώνοντας «μια συμμαχία ολέθρου ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Χρυσής Αυγής».

 Είναι όλα αυτά «ατζέντα» πολιτικής για τα προβλήματα που ταλανίζουν τον λαό και τη χώρα; Οχι, είναι μια παγίδα. Που σε τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί. Ή μάλλον ένα μάτσο κουρελόχαρτα που υπέχουν θέση κωλόχαρτων. Σε αυτό το επίπεδο όταν κινείται η πολιτική αντιπαράθεση, κάθε λύσηπαγιδεύεται από το πρόβλημα.

Αλήθεια, ποια είναι η πολιτική ατζέντα σήμερα; Δεν είναι η ανεργία και ηφτώχεια; δεν είναι τα «κόκκινα» δάνεια και η απονεκρωμένη αγορά; Αντί λοιπόν να ομιλούμε για αυτά (και χίλια ακόμα τέτοια), υπάρχουν στελέχη της Αριστεράς, εν προκειμένω του ΣΥΡΙΖΑ, που παρασύρονται (όταν δεν τις προκαλούν) σε συζητήσεις γλίτσας. Κι έτσι εισέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια γενίκευση του χάους. Αίφνης ο κ. Κουβέλης ενθυμείται τα δάνεια των κομμάτων (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) με τα οποία συγκυβέρνησε, ενώ ο Αριος στον πτωχοπροδρομικό ελιτισμό του κ. Σταύρος Θεοδωράκης ακυρώνει τη συνάντησή του με τον κ. Τσίπρα επειδή ο τελευταίος συναντήθηκε με τον «ψεκασμένο» κ.Καμμένο.

Ποιον βολεύει η μεταφορά της πολιτικής «ατζέντας» σε τέτοιο γελοίο επίπεδο; Τους πολίτες που πάει να τους φάει η τράπεζα το σπίτι ή ταντόμπερμαν της προπαγάνδας; Και ποια είναι η «ατζέντα» της Αριστεράς; ηυπεράσπιση του σπιτιού που κινδυνεύει, ή ο σκυλοκαυγάς με τα ντόμπερμαν περί της ψήφου τάδε υπό τη δείνα προϋπόθεση; Αλήθεια είναι κουκιά οι ανεξάρτητοι βουλευτές; Αλήθεια το επίδικον είναι τι θα ψηφίσουν στην προεδρική εκλογή και όχι τι ψήφισαν και τι ψηφίζουν για τους εφαρμοστικούς νόμους;

Η Αριστερά δημιούργησε χρήσιμη πολιτική ατζέντα, εισηγούμενη νομοσχέδια όπως η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, διακηρύσσοντας πρόγραμμα αντιμετώπισης των συνεπειών της φτώχειας -ο κ. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη- καθώς κι ένα μίνιμουμ σχέδιο για την ανατροπή της φοράς των πραγμάτων, στην πραγματική οικονομία.

Ποιον βολεύει η κατασίγαση της συζήτησης για αυτά και άλλα εξίσου σοβαρά θέματα; Ποιος ωφελείται απ’ τη μεταφορά της συζήτησης σε επίπεδο γλίτσας;

Σήμερα, το παραμύθι της κυβέρνησης για έξοδο απ’ το Μνημόνιο, για διευθέτηση του χρέους και για επάνοδο στις αγορές τρώει σφαλιάρες από παντού. Από τοΔΝΤ. Απ’ το Βερολίνο. Απ’ τις αγορές.

Αθλια σοφίσματα, όπως για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, διαγωνίζονται σε πονηρία βρωμοδουλειές όπως ο ΕΝΦΙΑ ή η φορολόγηση ακόμα και της πείνας. Αυτή είναι η «πραγματική ατζέντα» και για αυτήν πρέπει να «τρελάνει στη νομιμότητα» ο ΣΥΡΙΖΑ τη Βουλή και την κυβέρνηση. Δεν λέω για το ΚΚΕ, διότι το κόμμα αυτό «λείπει απ’ το σπίτι για δουλειές» στο υπερπέραν. Οι υπόλοιποι όμως έχουν χρέος απέναντι στον λαό να προωθούν τη δική του «ατζέντα» κι όχι να παγιδεύονται στην «ατζέντα» του κατιμά και της γλίτσας. Ή μήπως θεωρούμε χαζό τον ελληνικό λαό; Δεν ξέρει ο λαός τι εστί Διαπλοκή; Δεν ξέρει ότι όσα λεφτά χρωστούν δημοσιογραφικοί οργανισμοί όπως ο ΔΟΛ και ο Πήγασος, «κόστισε» η περικοπή επικουρικών συντάξεων; Δεν ξέρουν οι Ελληνες για τη Ζήμενς, τη Ντόυτσε Τέλεκομ, τα υποβρύχια, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Χρηματιστήριο, τα ομόλογα, τη Χόχτιφ, την απώλεια εθνικών πόρων, τη μείωση μισθών και συντάξεων; την υποτέλεια; 

   δεν ξέρουν οι Ελληνες τι έχει γίνει και τι γίνεται; από το εάν θα χρηματισθεί κάποιος για να ψηφίσει κάτι περιμένουν να μάθουν; Υπήρξαν χρηματισμοί; υπήρξαν! απεδείχθησαν; όχι! Διότι οι χρηματισμοί δεν γίνονται στη Μέση Οδό, ούτε στη μέση στο παζάρι. Θα υπάρξουν χρηματισμοί; θα υπάρξουν! Αυτό όμως είναι μια πολιτική εκτίμηση. Που δεν χρειάζεται να υποστηριχθεί και από μια δικαστική απόφαση. Αλίμονο αν οι πολιτικές εκτιμήσεις, προτάσεις, υποθέσεις, τοποθετήσεις χρειάζονταν εισαγγελική επικουρία ή έγκριση! Να λείπουν λοιπόν οι άγονοι αγώνες (πόσω μάλλον η αναγόρευση της γλίτσας σε στίβο). Η πολιτική δεν είναι θέμα Δικαιοσύνης (ως εξουσίας), όσο κι αν αρκετές πολιτικές πράξεις εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της.

Είναι άλλο (με δυο λόγια και για να εξηγούμεθα) πολλές πολιτικές πράξεις (όπως πολλές απ’ τις ως άνω προαναφερόμενες) να φθάσουν στη δικαστική τους διερεύνηση, κι άλλο να ασκείται η πολιτική με δικανικούς όρους.

Στοιχεία για τον εισαγγελέα έχουμε όλοι μας και πρώτα απ’ όλα τηφτώχεια μας. Η αναίρεση όμως αυτής της φτώχειας είναι ζήτημα πολιτικής πάλης, ταξικής πάλης κι όχι δικαστικής απόφασης. Διότι ο δικαστής εφαρμόζει τους νόμους που η πολιτική εξουσία καθιερώνει. Τα έχουμε πει χίλιες φορές: η ύστατη καταφυγή ενός πολίτη είναι ο φυσικός του δικαστής. Και η υπέρτατη εξουσία της ταξικής πολιτικής είναι να διαμορφώνει το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται ο δικαστής. Τελεία. Το γεγονός ότι ενίοτε δικαστικές αποφάσεις δικαιώνουν πρόσωπα, ακόμα και τάξεις, πάλι η πολιτική το διαχειρίζεται (όπως προσφάτως με τις καθαρίστριες ή τους στρατιωτικούς διαπιστώσαμε).

 Συνελόντι ειπείν, ίσως κάποτε υποθέσεις όπως του Χρηματιστηρίου, ή των υποβρυχίων, ή του Μνημονίου, να φθάσουν στα δικαστήρια και στα ειδικάδικαστήρια, όμως αυτό θα είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Εν προκειμένω πολιτικής βούλησης που θα εξυπηρετεί μια ανάγκη. Μια λαϊκή ανάγκη. Διότι χωρίς την κάθαρσή της η Υβρις θα συνεχίζεται.

  Συνεπώς, τα ψαράκια που υποστηρίζουν τους καρχαρίες θα βρουν τημοίρα τους. Το θέμα είναι να πληρώσουν για τα έργα τους οι καρχαρίες. Οχι ότι τα ψαράκια δεν έχουν τις ευθύνες τους, αλλά οι καρχαρίες είναι

που εξουσιάζουν - νομοθετούν - και δικάζουν. Μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάκτυλό μας. Είναι σπάνιες οι φορές που στην αστική δημοκρατία λειτουργεί η διάκριση των εξουσιών (κι αυθύπαρκτη λάμπει η Δικαιοσύνη), πόσω μάλλον στηνεκφυλισμένη αστική δημοκρατία που ρέπει προς την τυραννίδα. Η «ατζέντα» της γλίτσας βολεύει την τυραννίδα. Η «ατζέντα» της επιστροφής του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και βλέπουμε βολεύει τον λαό.

Δεν νομίζω ότι η επιλογή είναι δύσκολη για την Αριστερά...

Tags: ΣΤΑΘΗΣ, ΣΚΙΤΣΟ, Ο Στάθης στον eniko

Αγορές και Λαγκάρντ «τρολάρουν» την κυβέρνηση

Ενώ στην Ελλάδα τσακώνονται για το ποιος ευθύνεται για την πολιτική αβεβαιότητα στη χώρα, οι αγορές έδωσαν το δικό τους μήνυμα. Φυσικά και δεν ήταν καθόλου διακριτικό, σίγουρα δεν ήταν και καθόλου τυχαίο...

Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων εκτοξεύθηκαν σε επίπεδα που απαγορεύει στην κυβέρνηση να βγει στις αγορές, ενώ το χρηματιστήριο έπεσε πάνω από 11% μέσα σε μόνο δυο μέρες!

Ενα διήμερο χρηματιστηριακό "κραχ", που έφερε τα πάνω κάτω στην κυβέρνηση και έβαλε νέα "φωτιά" στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό!

Ο πρωθυπουργός από το χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο προσπάθησε να αποδώσει την ευθύνη για την όλη κατάσταση στον Τσίπρα, λέγοντας ότι η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιδείνωσε την εικόνα που έχουν οι αγορές για την Ελλάδα.

«Η αντιπολίτευση υπονομεύει ευθέως την σταθερότητα της χώρας και οι αγορές αντέδρασαν εις βάρος της χώρας», είπε ο πρωθυπουργός.

Ωστόσο, ένα δημοσίευμα του Reuters, δίνει μια άλλη διάσταση στο "κραχ" των τελευταίων δυο ημερών: η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να κάνει δεύτερες σκέψεις για το τέλος του μνημονίου που έχει ζητήσει. Επίσης, αναφέρει, επικαλούμενο ευρωπαίους αξιωματούχους, ότι ευρωπαϊκές δυνάμεις, αλλά και οι αγορές πίεσαν την Ελλάδα να μην προχωρήσει το αίτημα για πρόωρο τερματισμό του προγράμματος.

Πως μεταφράζονται όλα αυτά;

Πρώτον, φαίνεται ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση δεν κινήθηκε με βάση κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο, αλλά μέσα στον πολιτικό πανικό της, προσπάθησε να διώξει το ΔΝΤ, το οποίο της στοιχίζει και δημοσκοπικά.

Δεύτερον, όσο και να θέλουν να μας πείσουν ότι η οικονομία της Ελλάδας παει καλά, τόσο οι αιμοβόρες αγορές θέλουν να αποδείξουν ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Ίσα ίσα έχουν βρει το τέλειο "θύμα" για να επιτίθενται και να βγάζουν λεφτά.

Τέσσερα χρόνια μνημονίου ομως, τόσες θυσίες από τον κόσμο που εχει δώσει ό,τι έχει και δεν έχει χωρίς να υπάρχει καμία προοπτική, μάλλον κάνει τα πράγματα να φαίνονται ξεκάθαρα στους "έξω" και οι "μέσα" να συνεχίζουν να παραμυθιάζουν τον κόσμο με πρωτογενή πλεονάσματα που έρχονται με βαριά φορολογία και με... ανάπτυξη.

Τρίτον, αν η κυβέρνηση είχε σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και είχε δημιουργήσει μια ισχυρή οικονομία, δεδομένων και των συνθηκών πάντα, δεν θα δημιουργούσε αναταραχή καμία αντιπολίτευση και οι οποίες δηλώσεις Τσίπρα θα θεωρούνταν απλά ως μια ακόμα κομματική αντιπαράθεση, άνευ σημασίας.

Τέταρτον, οι ευρωπαίοι και οι αγορές γνωρίζουν καλά τα οικονομικά στοιχεία της Ελλάδας και ότι δεν έχουν διασφαλίσει πλήρως ότι θα πάρουν όλα τα χρήματά τους, ακόμα κι αν τα ομόλογα είναι σε διεθνές δίκαιο.

Πέμπτον, με Γαλλία και Ιταλία να έχουν σημαντικά οικονομικά προβλήματα, που βλέπουν να απειλείται ακόμα και ο προϋπολογισμός τους από τις Βρυξέλλες, αν η Ελλάδα αφέθηκε στα χέρια των αγορών, φοβούνται ότι μια αποτυχία της θα έφερνε κατάρρευση ακόμα και σε Παρίσι και Ρώμη. Δυο οικονομίες που δεν μπορούν να διασωθούν από κανένα μηχανισμό στήριξης.

Την ίδια ώρα, η Γερμανία βλέπει την οικονομία της να εχει προβλήματα από τη μια, αλλά από την άλλη, όσο ανεβαίνουν τα spreads σε Ελλάδα και Ιταλία (έχουν εκτοξευθεί τις τελευταίες μέρες) τόσο μειώνονται οι γερμανικές αποδόσεις!

Όπως αναφέρει το Reuters, το Eurogroup της περασμένης Δευτέρας στο Λουξεμβούργο προσπάθησε να πείσει τον Χαρδούβελη οτι η Ελλάδα δεν μπορούσε να βγει πρόωρα από το μνημόνιο και να αποπληρώσει τις δόσεις του ΔΝΤ.

Επειδή ομως, έβλεπαν ότι στην Ελλάδα Σαμαράς και Βενιζέλος συνέχιζαν να μιλούν ανοιχτά για τα σχέδια της κυβέρνησης, έβαλαν τις αγορές να απαντήσουν στην Αθήνα. Άλλωστε δεν ήταν δύσκολο να "ξεφορτωθούν" ομόλογα και μετοχές δημιουργώντας κλίμα "πανικού" και να αγοράσουν ξανά σε χαμηλότερες τιμές κερδίζοντας εκατομμύρια ευρώ σε λίγα 24ωρα.

Με τον κόσμο λοιπόν, να μην μπορεί να πληρώσει άλλους φόρους, αφού τον "στέγνωσαν", ο προϋπολογισμός δεν μπορεί να στηρίζεται άλλο στη μείωση των κρατικών δαπανών!

Και ακόμα δεν έχει ανοίξει το ασφαλιστικό, τα εργασιακά και τα "κόκκινα" δάνεια, τα "καυτά" θέματα δηλαδή που θα πρέπει να διαχειριστεί με την επιστροφή της τρόικα τις επόμενες ημέρες, άσχετα αν στην κυβέρνηση θέλουν να τα πάνε όλα μετά την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας για να μην έχουν πρόωρα ..απώλειες στην κυβερνητική πλειοψηφία.

Για να δούμε αν τελικά η κυβέρνηση θα κάνει ..άτακτη οπισθοχώρηση, αφού πλέον η δικομματική δεν τραβά άλλο ή ίσως για τους δανειστές, να έδωσε ό,τι μπορούσε μια δώσει. Να δούμε δηλαδή, αν τελικά οι αγορές ανησυχούν για τη δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και το ενδεχόμενο να ανεβεί στην εξουσία ή αν φοβούνται ότι η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ θα συρθεί επί μήνες λαμβάνοντας αποφάσεις με μοναδικό γνώμονα την παραμονή στην εξουσία.

Το βέβαιο είναι πως το ΔΝΤ και η Λαγκάρντ έχουν ήδη... απαντήσει στον Χαρδούβελη και τους κ. Σαμαρά, Βενιζέλο. Πώς; Με τα... κοράκια τους που και πάλι οδηγούν τη χώρα στον κουβά της ελεγχόμενης (πάντα) χρεοκοπίας...

Πηγή