Οράματα ή... παραμύθια

Του Κωνσταντίνου Γκράβα 

Μετά από τον επεισοδιακό εορτασμό των 40 ετών του ΠαΣοΚ που έγιναν στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός απηύθυνε γενικό προσκλητήριο την περασμένη εβδομάδα με αφορμή τα 40 χρόνια της ΝΔ. Διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές την ομιλία του πρόεδρου της Νέας Δημοκρατίας, είναι σαφές ότι ο κ. Σαμαράς επιχείρησε να καλύψει τα "σαράντα" του κόμματος που ηγείται, με μία πλούσια σε ιδέες αφήγηση για τη "Νέα Ελλάδα", όπως ονομάζει την επόμενη σελίδα της παράταξής του. 

Η έκθεση ιδεών του νέου "οράματος" περιλαμβάνει την εκκίνηση της διαδικασίας για την αναθεώρηση του Συντάγματος, την τόνωση της νεανικής επιχειρηματικότητας, τη μείωση της γραφειοκρατίας, τις φοροελαφρύνσεις, τη δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων απασχόλησης μέσα από την κυοφορούμενη "ανάπτυξη". 

Το όραμα της "Νέας Ελλάδας" ως συνέχειας της παρακμάζουσας σημερινής "Νέας Δημοκρατίας" φέρνει συνειρμικά στη μνήμη μας τα εξής: 

Τα οράματα: 

α) της «Χάρτας για την πραγματική σύγκλιση» που θα ακολουθούσε την ονομαστική μετά την πανηγυρική είσοδό μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, 

β) της «Επανίδρυσης του κράτους» που θα έθετε τις βάσεις για κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, διαφάνεια και νομιμότητα, στο μέσον της και 

γ) της «πράσινης ανάπτυξης» και της «μεσογειακής διατροφής» στο τέλος της. 

Και τα τρία απεδείχθησαν παραμύθια. Όχι οράματα, αλλά ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ. 

Η μόνη αξία που μπορεί να έχουν είναι εφόσον χαραχθούν στη μνήμη μας ως μύθοι με δίδαγμα την αποφυγή συνθηματολογιών υφαρπαγής της ψήφου χωρίς αντίκρισμα, ως παρακαταθήκη για οριστική περιθωριοποίηση παρόμοιων πολιτικών, προεκλογικών πρακτικών. 

Εκτός από κυβερνήσεις "ειδικού σκοπού", "έκτακτης ανάγκης" και λοιπών προσδιοριστικών όρων... αποπροσανατολισμού, καλόν είναι να ασχοληθούν επιτέλους τα κόμματα με την ταμπακέρα. 

Απαιτείται εθνικό πατριωτικό σχέδιο, εθνική συναίνεση και εθνική ομάδα που θα δουλέψει σκληρά για να πάει τη χώρα μπροστά. Πρώτα δουλειά, δουλειά, δουλειά και μετά τα πεφωτισμένα μυαλά. Οι Έλληνες, πρέπει να ψηφίσουμε μία καλύτερη Βουλή στις επόμενες εθνικές εκλογές. Για το μέλλον των παιδιών μας. Αφού όμως προηγουμένως η παρούσα Βουλή, προτού διαλυθεί, λύσει το θέμα της ευθύνης των υπουργών και ρυθμίσει τους κανόνες για την ασυλία των βουλευτών• ξεκινήσει τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος και ψηφίσει έναν δικαιότερο εκλογικό νόμο. 

Τα δύο πάλαι ποτέ κραταιά κόμματα (ΝΔ και ΠαΣοΚ) πρωταγωνίστησαν στη Μεταπολίτευση με τα καλά τους και τα κακά τους. Ο μεταπολιτευτικός κύκλος όμως έκλεισε. Αμφότερα έχουν απολέσει την ευκαιρία ανανέωσης του πολιτικού τους προσωπικού. Διότι σημασία δεν έχουν μόνον οι πολιτικές θέσεις, τα οράματα ή τα …παραμύθια. Σημασία, μείζονα μάλιστα, έχουν τα πρόσωπα και προπάντων οι θεσμοί: Σοβαρό Κράτος, υπεύθυνη Πολιτεία ως υπερκείμενο οικοδόμημα που διασφαλίζει ακεραιότητα, ισονομία, ισοπολιτεία και δικαιοσύνη για όλους. 

Είναι αργά πλέον για δάκρυα... στα σαράντα. 

*Ο κ. Κωνσταντίνος Γκράβας είναι εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα. 

Πηγή:www.capital.gr