Oι τράπεζες πάνε μια χαρά…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Έχοντας λάβει περί τα 200 δισεκατομμύρια βοήθεια από το 2008 μέχρι και σήμερα οι τράπεζες σύμφωνα με τα stress tests εμφανίζονται υγιείς. Γεγονός που επιβραβεύει το μεγάλο παγκόσμιο  κόλπο της εποχής: Ιδιωτικοποίηση των κερδών - κοινωνικοποίηση των ζημιών…

Για να περάσουν τα test οι τράπεζες ωστόσο κάποιοι πλήρωσαν και εξακολουθούν να πληρώνουν .Ετσι κοινωνικοποιούνται οι ζημιές για να δουλεύει το σύστημα. Το σύστημα που παράγει φτώχεια για τους πολλούς και κέρδη για τους ελάχιστους.

Δεν είναι άλλωστε μυστικό, ότι αυτήν ακριβώς την περίοδο της κρίσης οι Ελληνες δισεκατομμυριούχοι όπως και τα δισεκατομμύριά τους αυξήθηκαν. Δεν είναι μυστικό ότι

• Σύμφωνα με την έρευνα της ελβετικής τράπεζας UBS πάμπλουτοι που αντιστοιχούν στο 1 εκατομμυριοστό  του πληθυσμού της χώρας κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.    

• Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» στην  Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007.

Δεν είναι επίσης μυστικό ότι σύμφωνα με τις έρευνες οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ των ετών 2008 – 2013:

• Τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα κάτω από 750 ευρώ αυξήθηκαν κατά 451,3%.
• Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ένα δωμάτιο αυξήθηκαν κατά 41,3%.
• Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε κατοικίες μικρότερες των 40 τμ αυξήθηκαν κατά 31,3%.
• Τα νοικοκυριά με κεντρική θέρμανση μειώθηκαν κατά 48,5%.
• Τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%.
• Η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5%.
• Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 243%….

Μπορεί, λοιπόν, κανείς έχοντας υπόψη του κάποια από τα πιο πάνω στοιχεία να αντιληφθεί ποιοι πλήρωσαν το λογαριασμό…

Αυτοί πλήρωσαν το λογαριασμό σήμερα που οι τράπεζες «σώθηκαν» και επισήμως, προφανώς δεν έχουν κανένα λόγο να συμμεριστούν τις κραυγές των κυβερνητικών πανηγυρισμών. Αυτοί που πληρώνουν αυτές τις «επιτυχίες» έχουν κάθε λόγο να παρακολουθούν με ανησυχία τη συνέχεια που έρχεται, τους επόμενους λογαριασμούς που λήγουν και που πάλι θα πρέπει να πληρωθούν από τα γνωστά υποζύγια. Τους εργαζόμενους...

Γιατί μετά την επιτυχία των τραπεζών, έρχεται μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα η τρόικα ζητώντας:

Απελευθέρωση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα

Απολύσεις στο Δημόσιο

Ρύθμιση του ασφαλιστικού

Αναμόρφωση στα εργασιακά

Πλειστηριασμούς ακόμη και για την πρώτη κατοικία

Με άλλα πιο απλά λόγια: ο λογαριασμός της πολιτικής που με συνέπεια και επιμονή ακολουθεί η συγκυβέρνηση, είναι ανοιχτός και  για πάντα ανεξόφλητος. Για όσο τουλάχιστον συνεχίζουμε αδιαμαρτύρητα να συνεισφέρουμε στα κέρδη των ελάχιστων αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα να πληρώνουμε και τις ζημιές τους.

Πηγή