«Ενώ εσύ μου φώναζες…» ένα κείμενο γροθιά για όλους τους γονείς!

Πολλές φορές σαν γονείς, ξεχνάμε ότι έχουμε απέναντί μας ένα παιδί που το μόνο που θέλει είναι αγάπη από εμάς. Τα οικονομικά προβλήματα, τα νεύρα της δουλειάς και το άγχος της επιβίωσης μας κάνει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό πράγμα στο κόσμο.

Ποιο είναι αυτό; Ο τρόπος μας και η συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί μας. Διαβάστε το συγκλονιστικό κείμενο της Κατερίνας Μάλλιου.

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να σε φοβάμαι…

Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη δοκιμάζω, να μην προσπαθώ να ανακαλύπτω, να μην παίρνω πρωτοβουλίες, για να μη θυμώνεις…

Ενώ εσύ μου φώναζες, με έκανες να νιώθω ασήμαντος και αδύναμος…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου έδειχνες ότι δεν μπορούσα να σε εμπιστεύομαι…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν μπορούσα να σου μιλήσω αν είχα κάποιο πρόβλημα ή κάποιος μου έκανε κακό, γιατί φοβόμουν πώς θα αντιδρούσες…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι όταν αγαπάμε κάποιον, έχουμε δικαίωμα να του φερόμαστε άσχημα…

Ενώ εσύ μου φώναζες, η φωνή σου δεν με άφηνε να σκεφτώ τα λόγια σου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, ίδρωνα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, το στομάχι και τα αυτιά μου πονούσαν…

Ενώ εσύ μου φώναζες, θύμωνα που δεν νοιαζόσουν για αυτά που ήθελα να σου πω…

Ενώ εσύ μου φώναζες, αναρωτιόμουν που πήγε ο μπαμπάς μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να φωνάζω κι εγώ…

Ενώ εσύ μου φώναζες, ήμουν μόνος μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, σκεφτόμουν ότι δεν μ” αγαπάς πια…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι επιτρέπεται να φέρομαι άσχημα σε κάποιον πιο αδύναμο από μένα…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες πώς να φερθώ στα παιδιά μου όταν μεγαλώσω…

Ενώ εσύ μου φώναζες, δεν φανταζόσουν τον αγώνα που πρέπει να δώσω τώρα που μεγάλωσα, για να μη γίνω σαν εσένα…

πηγή: Μικροί μεγάλοι

Πάλι καλά, που δεν ζήτησαν γυναίκες και παιδιά.

Του Στέλιου Κούλογλου

Ούτε το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι δεν μπορεί να περιγράψει την κατάσταση. Με μια σειρά παιδαριώδη, εγκληματικά λάθη από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση μετέτρεψε την τρόικα σε απόλυτη ρυθμιστή του ελληνικού πολιτικού παιχνιδιού. Στις συζητήσεις την προηγούμενη εβδομάδα στο Παρίσι, οι δανειστές προσήλθαν μετά από παρακάλια και γνώριζαν πολύ καλά ότι κρατούσαν την τύχη της κυβέρνησης στα χέρια τους. Οι αποικιοκρατικού τύπου παρατηρήσεις τους ήταν του τύπου «έτσι γουστάρουμε» ενώ δεν άργησαν να κάνουν την κίνηση ματ: «αν δεν κάνετε όλα όσα ζητάμε», είπαν στην ελληνική αντιπροσωπεία, «το υπάρχον μνημόνιο θα παραταθεί για 6 μήνες».

Το success story, η έξοδος από το μνημόνιο, η προληπτική γραμμή χρηματοδότησης και όλη η κυβερνητική αφήγηση θα κατέρρεαν αυτομάτως. Οι Χαρδούβελης και σία γύρισαν στην Αθήνα, όπου οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος δεν χρειάστηκε να σκεφτούν πολύ: αφού πρόκειται για την παραμονή τους στην εξουσία, θα πάρουν και εκείνα τα μέτρα για τα οποία μέχρι τώρα δίσταζαν, μόνο και μόνο επειδή είναι τόσο επαχθή που θα μετατρέψουν την κυβέρνηση από αντιδημοφιλή σε μισητή.

Την άτακτη υποχώρηση ανέλαβε να ανακοινώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός με ένα σουρεαλιστικό, ψυχολογικού τύπου άρθρο με τον τίτλο: «Το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν χαράξει».Tα πιστεύει άραγε ο ίδιος; Του τα λένε οι σύμβουλοι στο Μαξίμου για να του δώσουν θάρρος μέσα στην μαύρη μαυρίλα; Θέλει ο ποιητής να αποφύγει να αναφερθεί στις νέες περικοπές μισθών και τις μειώσεις στις συντάξεις που αποδέχθηκε, στην αύξηση του ΦΠΑ ή στο ΔΝΤ που θα συμμετέχει περήφανο και στην νέα συμφωνία; To βέβαιο είναι ότι στα παγκόσμια χρονικά πρωθυπουργικής αρθρογραφίας δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο  στο οποίο πολιτικός να εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο και με αυτό το περιεχόμενο: να παραδέχεται δηλαδή ότι, αντί να προοδεύει όπως μέχρι τώρα διαλαλούσε, η χώρα βρίσκεται σήμερα στο πιο πυκνό σκοτάδι!

Την συνέχεια την ξέρουμε, αφού πρόκειται για επανάληψη του έργου που επαναλαμβάνεται μονότονα από το 2010: για να... σωθεί η χώρα θα πρέπει οι βουλευτές των κυβερνώντων κομμάτων να ψηφίσουν και αυτά τα μέτρα, όπως ψήφισαν μέχρι τώρα τα διαδοχικά μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, πολυνομοσχέδια και άλλα νομοθετικά τερατουργήματα που έφεραν την χώρα «στο πιο πυκνό σκοτάδι».

Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι η τρόικα θα αρκεστεί στις νέες και πολύ γενναίες παραχωρήσεις της ελληνικής πλευράς και θα αποδεχθεί τις νέες προτάσεις που έστειλε χθες η κυβέρνηση. Αν δηλαδή οι δανειστές απλώς εκμεταλλεύτηκαν τα παιδαριώδη λάθη των αδίστακτων ερασιτεχνών που μας κυβερνούν για να αποσπάσουν περισσότερα νεοφιλελεύθερα μέτρα ή δεν θέλουν σε καμιά περίπτωση συμφωνία, παρά μόνο αφού ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με την προεδρική εκλογή. Αν έχουν αποφασίσει να μην εκταμιεύσουν σε καμιά περίπτωση την δόση των 7 δις, ώστε τον Μάρτιο να μπορούν να εκβιάζουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή, πριν ξεκινήσουν καν οι διαπραγματεύσεις που ζητάει ο Τσίπρας για το χρέος. Να του στήσουν  αμέσως μια κρίση, όπως την ελληνοτουρκική με τα Ίμια το 1996, αλλά οικονομική αυτή τη φορά.

Ο κ. Σαμαράς έχει πάντως σίγουρη την συμφωνία γιατί στο άρθρο του ψέγει την αξιωματική αντιπολίτευση επειδή... είχε προβλέψει την αποτυχία των «διαπραγματεύσεων», τις οποίες περιέργως θεωρεί τελειωμένες: «πόνταραν – γράφει - στο "ναυάγιο" της προσπάθειας για ολοκλήρωση του προγράμματος και διαψεύστηκαν επίσης»!

Αν πάντως δεν είναι το γνωστό θέατρο των πιέσεων και δήθεν διαπραγματεύσεων όπου στο τέλος υποχωρεί η ελληνική κυβέρνηση, η τρόικα θα δυσκολευθεί να αποφύγει την συμφωνία. Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν αποφασίσει να δώσουν τα πάντα. Ευτυχώς που οι δανειστές δεν ζήτησαν τις γυναίκες και τα παιδιά. Ακόμη.

Από το tvxs.gr

Ποιοί θέλουν πραγματικά τις εκλογές;

Γράφει ο Ηλίας Καραβόλιας
Η τρόικα μαθαίνουμε οτι είναι ανένδοτη στο Παρίσι.Ειδικά ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ θέτει συνεχώς ζητήματα.Λογικό είναι οτι Σαμαράς και Βενιζέλος προφανώς θα εξετάσουν πιθανές οδούς διαφυγής απο το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Στα ΜΜΕ αφήνεται να εννοηθεί εδώ και καιρό οτι η τρόικα θέλει παραμονή αυτής της κυβέρνησης, δηλαδή «πολιτική σταθερότητα«.

Είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα; Μήπως οι δανειστές βλέπουν αλλαγή σκηνικού και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο; Μήπως βλέπουν αστάθεια τώρα, και επιδιώκουν εσκεμμένα τις εκλογές ώστε να προκύψει πολιτική σταθερότητα απο μια νέα κυβέρνηση μακράς πνοής (πιθανώς ευρύτερης συνεργασίας ή κοινωνικής πλειοψηφίας, λόγω Συριζα) ώστε να διαπραγματευτούν τα μακροχρόνια θέματα με αυτήν;

Οι αγορές πχ γνωρίζουν πλέον οτι οι κοινωνικοί συσχετισμοί δεν απεικονίζονται στο υφιστάμενο κοινοβουλευτικό σώμα.Δεν είναι καθόλου τυχαία η συνάντηση των Σταθάκη, Μηλιού απο fund managers στο City του Λονδίνου.Οι διαχειριστές κεφαλαίων που βλέπουν Ελλάδα, ξέρουν καλά οτι το κόμμα του Συριζα έχει πρωτοκαθεδρία.Και φυσικά θέλουν να ενημερωθούν σχετικά με τις προθέσεις του για το ζήτημα του χρέους, κυρίως. Διότι για τις αγορές είναι μάλλον αυτονόητο ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο!Ουσιαστικά δηλαδή συμφωνούν με τον Συριζα. Γνωρίζουν οτι χωρίς γενναίο διακανονισμό (μακροχρόνια επιμήκυνση) ή μια μερική διαγραφή τουλάχιστον, το δημόσιο χρέος θα βαραίνει μόνιμα την ελληνική οικονομία.Ξέρουν ότι χωρίς ένα moratorium στις αποπληρωμές των τόκων, δεν μπορεί να «περισσέψει» χρήμα για δημόσιες δαπάνες, άρα για αύξηση απασχόλησης και ΑΕΠ. Ξέρουν οτι αν μονίμως κυνηγάμε πρωτογενή πλεονάσματα και αυτά γεννιούνται απο αφαίμαξη του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, θα μειώνεται συνεχώς η αγοραστική δύναμη, θα πέφτει η ζήτηση και θα συρρικνώνεται το ΑΕΠ.

Ξέρουν οτι η υψηλή φορολογία, η έλλειψη αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών (μειωμένη ζήτηση) και οι κλειστές στρόφιγγες απο τις τράπεζες,απωθούν τα ιδιωτικά επενδυτικά σχέδια και τα κάνουν μή βιώσιμα.Εμείς στην Ελλάδα, θέλουμε να βλέπουμε οτι πάντα οι «κερδοσκόποι» θέλουν να μας απαξιώνουν για να τα πάρουν όλα φθηνά! Πόσο συμφέρει όμως τις αγορές,μια ευρωπαική οικονομία να βουλιάζει συνεχώς στην ύφεση και να μην ανακάμπτει η αγοραστική δύναμη των πολιτών της;

Όλα τα παραπάνω, δεν μπορεί να μην τα γνωρίζει η τρόικα! Τα ξέρουν καλά και στο Βερολίνο και στο επιτελείο της Λαγκάρντ στο ΔΝΤ. Η απορία λοιπόν είναι εύλογη: γιατί επιμένουν στην ίδια συνταγή; Γιατί δεν αλλάζουν την αντιπαραγωγική πολιτική λιτότητας; Η απάντηση μοιάζει για κάποιους απλή: ότι οι δανειστές φοβούνται μήπως η Ελλάδα ξαναγυρίσει στα ελλείμματα και στις σπατάλες. Και όμως δεν είναι τοσο απλά τα πράγματα.

Μέρκελ και Σόιμπλε βλέπουν πώς ανεβαίνει το κίνημα των Podemos στην Ισπανία, η ακροδεξιά της Λεπέν στην Γαλλία.Βλέπουν οτι ο Ρέντσι στην Ιταλία δεν επιβάλλει τόσο εύκολα αντιλαικά μέτρα λιτότητας. Και φυσικά βλέπουν οτι δεν την …γλυτώνουν απο τον Συριζα στην Ελλάδα.Και οταν δεν μπορείς να αποφύγεις την πραγματικότητα, τότε συμβιβάζεσαι με αυτήν.Πιθανολογώ λοιπόν οτι μέρος αυτού του συμβιβασμού με την πραγματικότητα, αποτελεί και η εσκεμμένη αδιαλλαξία στις συνομιλίες τρόικας-κυβέρνησης στο Παρίσι.
Μας ζητάνε ακραία μέτρα, παράλογα και αντιλαικά, προφανώς για να παίξουν με τα όρια πολιτικής επιβίωσης του υφιστάμενου κυβερνητικού σχήματος.Δεν τους κοστίζει τίποτα να το παίζουν σκληροί με αυτή την κυβέρνηση ώστε έτσι να προετοιμαστεί για πιο ορθολογικά αιτήματα η… επόμενη κυβέρνηση! Άλλωστε ξέρουν οτι ζυγώνει η εκλογή Προέδρου και φυσικά γνωρίζουν οτι είναι δύσκολο να βρεθούν οι 180.
Πολλές φορές, το παιχνίδι δεν είναι όπως φαίνεται. Οι δανειστές δεν έχουν όφελος να τα σπάσουν με μια πχ. αυτοδύναμη κυβέρνηση Τσίπρα. Φυσικά δεν θα κάνουν «πολύ πίσω» στις διαπραγματεύσεις.Πότε όμως; Τότε! Όταν αναγκαστικά καθήσουν στο τραπέζι με τους αριστερούς υπουργούς του Συριζα! Και προκειμένου να τους μειώσουν τον πήχυ των προσδοκιών, επιδεικνύουν ανυποχώρητη ισχύ και αδιαλλαξία στους σημερινούς υπουργούς αφού ξέρουν οτι αυτοί δεν έχουν άλλα περιθώρια να «περάσουν» νέα μέτρα.
Θυμηθείτε πόσο πίεσαν τον Μπερλουσκόνι και πόσο τα «βρίσκουν» με τον Ρέντσι σήμερα. Καθόλου παράξενο δεν θα μου φανεί να κάνουν το ίδιο με τον Ραχόι στην Ισπανία( να τον πιέσουν μήπως και «φοβίσουν» τους Podemos). Φέρνοντας το αναπόφευκτο πιο κοντά, μειώνουν τον πολιτικό χρόνο δραστικά για τον Συριζα ώστε να εκλογικεύσει τις απαιτήσεις του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αύριο.Κάποια πράγματα, επαναλαμβάνω, δεν είναι όπως φαίνονται πάντα…

Από το rizopoulospost.com/

Τι επιδιώκει τώρα η κυβέρνηση και γιατί ελπίζει σε «βοήθεια» από τον ΣΥΡΙΖΑ

Υποχωρεί περιορίζοντας στο ελάχιστο πλέον τις προσδοκίες της η κυβέρνηση, επιχειρώντας να ξεχαστεί το υπέρμετρα αισιόδοξο -για τις δυνατότητες της- κλίμα που καλλιέργησε το προηγούμενο διάστημα

Tης Βασιλικής Σιούτη

Είναι προφανές ότι ούτε το ΔΝΤ διώχνει, ούτε την τρόικα μπορεί να εξαφανίσει, ούτε τους ελέγχους θα ξεφορτωθεί, αλλά ούτε και νέα μέτρα θα σταματήσει να παίρνει.

Της πήρε πολύ καιρό, αλλά τώρα το κατάλαβε -έστω καθυστερημένα- ότι οι δανειστές δεν θα υποχωρήσουν, ούτε καν «επικοινωνιακά» όπως προσδοκούσε. Το μόνο που τους παρηγορεί  από όλη αυτή την εξαιρετικά δυσάρεστη εμπειρία της τελευταίας «διαπραγμάτευσης», είναι ότι βεβαιώθηκαν πως την ίδια στάση θα κρατήσουν και με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που πιθανόν θα τους διαδεχθεί.

Τι μένει λοιπόν στην κυβέρνηση να επιδιώξει τώρα που αντιλήφθηκε ότι οι σχεδιασμοί της δεν βγαίνουν; Και το κυριότερο: πως μπορεί να βελτιώσει το πολιτικό κλίμα -έστω επικοινωνιακά- προκειμένου να προσφέρει το άλλοθι στους βουλευτές με τους οποίους διαπραγματεύεται στο παρασκήνιο, για να ψηφίσουν πρόεδρο της Δημοκρατίας;

«Εάν πετύχει κάτι για τη διευθέτηση του χρέους, έστω και μικρό, θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως επιτυχία» αναφέρει κυβερνητική πηγή.  «Επίσης, ως επιτυχία μπορεί να παρουσιαστεί και η αποφυγή παράτασης του μνημονίου, εάν μείνουμε μόνο στην πιστοληπτική γραμμή».

Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαβάσει και τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και από ότι λένε τα κυβερνητικά στελέχη, δεν είναι σίγουροι ότι στην Κουμουνδούρου βιάζονται πάρα πολύ για τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών.

«Είχαν πειστεί και αυτοί από την υπεραισιοδοξία που εξέφραζε η κυβέρνηση και νόμιζαν ότι θα έπαιρναν τη χώρα σε κάπως  καλύτερη κατάσταση. Πίστεψαν ότι οι δανειστές θα έδιναν κάτι ελάχιστο  για να βελτιώσουν τη θέση του «δικού τους»  Αντώνη Σαμαρά απέναντι στον «κίνδυνο» της επικράτησής τους» εκτιμά πολιτικός αναλυτής.

Η σκληρή πραγματικότητα τους προσγείωσε όλους,  για αυτό και η κυβέρνηση προσπαθεί τώρα ξανά να αγοράσει χρόνο. Το ίδιο όμως, κάνουν και ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ,  όπως φάνηκε και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Γιώργου Σταθάκη.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αγοράσει χρόνο, γιατί όπως λένε έγκυρες πληροφορίες,  δεν έχει βρει ακόμα τον ποθητό αριθμό των 180. Δεν έχει χάσει και τις ελπίδες της ωστόσο,  γιατί οι βουλευτές με τους οποίους συζητά και το αφήνουν ανοιχτό, φτάνουν και περισσεύουν, αν στο τέλος πουν το «ναι».

Φαίνεται ότι υπάρχουν βουλευτές που συνομιλούν για το θέμα αυτό και με την κυβέρνηση και με την αξιωματική αντιπολίτευση και προσπαθούν να διαπιστώσουν ποιος θα τους προσφέρει τις καλύτερες εγγυήσεις για το πολιτικό τους μέλλον.

Η κυβέρνηση τα δίνει όλα. Ο ΣΥΡΙΖΑ  όμως; Εδώ οι πληροφορίες συγκρούονται, καθώς οι βουλευτές που αποτελούν μήλο της Έριδας, δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη. Κάποιοι θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει και πολλά για να τους πάρει με το μέρος του.  Αυτό δίνει αισιοδοξία στο κυβερνητικό στρατόπεδο. «Τον ΣΥΡΙΖΑ τον συμφέρει να συμφωνήσουμε εμείς το νέο πλαίσιο, ώστε να το βρει έτοιμο και να έχει τη δικαιολογία ότι δεν το ήθελε,  αλλά το βρήκε. Μόλις συμφωνήσουμε, έτσι κι αλλιώς,  θα το καταγγείλει» ισχυρίζονται.  «Αν όντως δεν βιάζονται να αναλάβουν την κυβέρνηση, τώρα που κατάλαβαν τι τους περιμένει, μπορούν άνετα να το καθυστερήσουν. Απλά,  με το να μην δώσουν καμία υπόσχεση στους βουλευτές που χρειάζονται να πάρουν μαζί τους για τα 121 «όχι» στην εκλογή προέδρου».

Στην Κουμουνδούρου ωστόσο, επισήμως τουλάχιστον, επιμένουν ότι εξακολουθούν να θέλουν τις εκλογές όσο πιο γρήγορα γίνεται. Την ίδια ώρα -και παρά τις έντονες αντιδράσεις  μεγάλου μέρους της βάσης- η ηγεσία του κόμματος δεν αποδοκιμάζει τα στελέχη που μιλούν δημόσια για «συνεννόηση» και για εθνικές εκλογές αργότερα-αποσυνδεδεμένες από την προεδρική εκλογή.  

Η κυβέρνηση πάντως, θεωρεί βέβαιη τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, όποτε γίνουν. Αυτό για την ώρα πιστεύουν ότι είναι μη αναστρέψιμο και το ομολογούν στις ιδιωτικές τους συζητήσεις. Το μόνο που επιδιώκουν τώρα είναι η παράταση της παραμονής τους στην εξουσία, ώστε αν στο μεταξύ δεν συμβεί κάποιο θαύμα, να μειώσουν τουλάχιστον τη διαφορά νικητή και νικημένου.

Στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δύο τουλάχιστον εσωκομματικά στρατόπεδα που αγωνιούν εξίσου για το τι θα κάνουν με την εξουσία όταν την πάρουν, αλλά έχουν ολότελα διαφορετικά σχέδια για αυτήν. Η Αριστερή Πλατφόρμα και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επέμεναν εξαρχής ότι το Βερολίνο δεν θα συναινέσει και δεν θα διαπραγματευθεί. Τώρα το βλέπουν και οι προεδρικοί, οι οποίοι μέχρι πρότινος αισιοδοξούσαν προσβλέποντας σε διάφορες συμμαχίες.  Μια «προοδευτικότερη» διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης όμως, όπως σχεδιάζει η πιο συντηρητική πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορεί να βάλει τέλος στις μνημονιακές πολιτικές. Και αν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ή με κορμό ΣΥΡΙΖΑ- δεν βάλει τέλος στην πολιτική της άγριας λιτότητας για τα λαϊκά στρώματα με το που θα αναλάβει την εξουσία, δεν είναι καθόλου σίγουρο, επίσης, ότι δεν θα απογοητεύσει έως και εξαγριώσει τις τάξεις που έχουν πληγεί, οι οποίες περιμένουν πολλά.

Το Βερολίνο, θεωρείται βέβαιο ότι  θα τους πει πως αν θέλουν να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη, πρέπει να εφαρμόσουν απαρέγκλιτα το μνημόνιο και δεν θα συζητήσει καθόλου επ’ αυτού.  Εκεί είναι που η Αριστερή Πλατφόρμα θεωρεί ότι θα έρθει η δικαίωσή της και θα αποδειχθεί πως  εντός  Ευρωζώνης δεν μπορεί να ακυρωθεί η πολιτική των μνημονίων.  Τι θα διαλέξει σε αυτήν την περίπτωση  ο ΣΥΡΙΖΑ; το ευρώ που ευδοκιμεί μόνο σε νεοφιλελεύθερο πολιτικό περιβάλλον  ή το τέλος της λιτότητας που θα οδηγήσει στην έξοδο αν δεν το δεχθούν οι Ευρωπαίοι;  

Κι εδώ γεννιούνται κι άλλα ερωτήματα: Έχουν κάποιο σχέδιο που θα οδηγούσε με ασφάλεια -σχετική έστω-  τη χώρα έξω από την ευρωζώνη; Θα επιδιωχθεί η συναίνεση των δανειστών σε αυτή την  περίπτωση ή η σύγκρουση; Μπορεί ένα τέτοιο εγχείρημα να επιχειρηθεί χωρίς τη λαϊκή ενεργή στήριξη και συμμετοχή;

Αυτά είναι τα κρίσιμα ζητήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ, που αντί να τα συζητάει, για την ώρα προσπαθεί να τα σπρώξει κάτω από το χαλί.  Η ανάγκη του ελληνικού λαού  όμως,  να απομακρύνει από την εξουσία τη σημερινή επικίνδυνη  -για τα συμφέροντά του, κυβέρνηση, τον μετατρέπει αντικειμενικά σε εργαλείο (ιστορικής;) αλλαγής.  Γιατί ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ -παραφράζοντας τον ποιητή- ακριβώς αυτό είναι: γέννημα της ανάγκης και της οργής του ελληνικού λαού. Ώριμο ή όχι, θα φανεί αργότερα. 

Από το thepressproject.gr

Το σκάνδαλο στον Δήμο Φιλοθέης – Ψυχικού, οι ευθύνες και τα ερωτήματα στην Διοίκηση

Πριν λίγες ημέρες, αποκαλύφθηκε μία σοβαρή υπόθεση διαφθοράς καικατάχρησης δημόσιου χρήματος στον Δήμο Φιλοθέης – Ψυχικού.Όπως δημοσιοποιήθηκε, η κ. Τιτίκα Βακιρτζή, εκ των βασικών στελεχών τηςδιοίκησης Ξυριδάκη, κατηγορείται γιατί, ως πρόεδρος της Δευτεροβάθμιας

Σχολικής Επιτροπής του Δήμου, ιδιοποιήθηκε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό

από το δημόσιο ταμείο.

Η υπόθεση έχει ήδη πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης. Η κα Βακιρτζή έχει ομολογήσει την ευθύνη της και έχει παραιτηθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο, όπως ήταν αυτονόητο.Με βάση όσα γνωρίζουμε σήμερα, προκύπτουν όμως ορισμένασυμπεράσματα και κυρίως μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα για την διοίκησηΞυριδάκη:

1. Η διοίκηση του Δήμου και προσωπικά ο κ. Δήμαρχος έχουν ασφαλώςμεγάλη πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο διαφθοράς. Ο κ. Ξυριδάκηςεπέλεξε δύο φορές, το 2010 και τον Μάιο του 2014, την εν λόγω ωςσυνεργάτη του και της ανέθεσε σημαντικές αρμοδιότητες.

2. Καταγράφεται ένα σημαντικό έλλειμμα ελέγχου διαφάνειας και έγκαιρης λογοδοσίας στην λειτουργία του Δήμου. Μία τόσο μεγάλη καισυστηματική διασπάθιση δημόσιου χρήματος, δείχνει καθαρά ότι κάποιοι δίπλα και κυρίως πάνω από την παραιτηθείσα Δημοτική Σύμβουλο, δεν

έκαναν καλά την δουλειά τους.3. Η αποπομπή της κας Βακιρτζή και η προσφυγή στην Δικαιοσύνη από τον κ.Δήμαρχο ήταν μία αναγκαστική κίνηση, αλλά δεν αρκεί. Δεν τον απαλλάσσει από την πολιτική του ευθύνη, ως επικεφαλής του Δήμου. Τον υποχρεώνειαντίθετα να δώσει σαφείς απαντήσεις, σε κρίσιμα ερωτήματα, που έωςσήμερα δεν έχουν απαντηθεί:

 Πότε ακριβώς ενημερώθηκε για το σκάνδαλο διαφθοράς, πουσοβούσε μέσα στην διοίκηση του Δήμου και την παράταξή του;

 Από πού και πώς ενημερώθηκε γι' αυτό;

 Ποια ήταν η λειτουργία της Σχολικής Επιτροπής και ποιος ο έλεγχος τωνυπολοίπων μελών της, στις ενέργειες της προέδρου της;

 Ποια είναι η σχετική αλληλογραφία και τα στοιχεία που οδήγησαν στην προσφυγή στην Δικαιοσύνη; Σκοπεύει ο κ. Δήμαρχος να φέρει στο φως τον σχετικό “φάκελο” του σκανδάλου;

 Τι πρόσθετα μέτρα ελέγχου και διαφάνειας στην όλη λειτουργία του Δήμου απαιτούνται και σκοπεύει να πάρει, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις;

Οι ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ αναμένουμε την κρίση της Δικαιοσύνης. Απαιτούμε όμως και από την Δημοτική πλειοψηφία να αναλάβει την ευθύνη που τηςαναλογεί, δημόσια και καθαρά. Τα μεγάλα ερωτήματα που έχουν εγερθεί απαιτούν σαφείς και δημόσιες εξηγήσεις.

Το γραφείο τύπου των ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Τα κόκκινα γάντια πήραν πτυχίο

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ

• Μετά το απολυτήριο νυχτερινού Λυκείου, πέρασε στις πανελλήνιες και πήρε πτυχίο από το ΑΠΘ, αλλά δεν εγκαταλείπει τον αγώνα των καθαριστριών: "Αν παραιτηθώ από τη διεκδίκηση, θα είναι ήττα που δεν μπορώ να αποδεχτώ στη ζωή μου"

Πριν μέρες ένα «κόκκινο γάντι» υψώθηκε μέσα στο ΑΠΘ. Για την Βάσω Κουκλίδου η κίνηση αυτή δεν ήταν διαμαρτυρία, αλλά επιβράβευση ενός προσωπικού αγώνα που οι συνθήκες την υποχρέωσαν να δώσει με άνισους όρους. Μια καθαρίστρια που βρέθηκε στον δρόμο μαζί με 594 ακόμη γυναίκες. Η διαθεσιμότητα και η απόλυση δεν στάθηκαν εμπόδια στη συνέχιση του προσωπικού της αγώνα και στις 13 Νοεμβρίου η Βάσω κατάφερε να πάρει το πτυχίο από το Τμήμα Ψυχολογίας. Στην ορκωμοσία φόρεσε το κόκκινο γάντι του αγώνα, καθώς «η διεκδίκηση της δουλειάς, της αξιοπρέπειας και της δικαίωσης δεν τερματίστηκε με την απόκτηση ενός πτυχίου».

Η ιστορία της ξεκινά από τα Γιαννιτσά, όπου εργαζόταν ως καθαρίστρια στην εφορία. «Η ζωή τα έφερε έτσι που νωρίς αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το λύκειο» λέει η Βάσω και συμπληρώνει πως «όταν τα παιδιά μεγάλωσαν, αποφάσισα να τελειώσω το σχολείο». Στα Γιαννιτσά νυχτερινό Λύκειο δεν υπήρχε και έτσι αναγκάστηκε να παρακολουθεί μαθήματα στη Θεσσαλονίκη. «Όλα αυτά τα χρόνια, μετά τη δουλειά στην εφορία, έπαιρνα το λεωφορείο και πήγαινα στη Θεσσαλονίκη» λέει η πτυχιούχος Ψυχολογίας.

Οι επιδόσεις της στα μαθήματα και η παρότρυνση της οικογένειάς της την οδήγησαν στην απόφαση το 2010 να πάρει μέρος στις πανελλήνιες, με τη μία επιτυχία να διαδέχεται την άλλη. «Όταν πέρασα στη σχολή, πήρα απόσπαση για τη Θεσσαλονίκη» λέει η Βάσω, που εκείνη τη χρονιά ξεκίνησε έναν νέο αγώνα με νέους στόχους και νέες προοπτικές. «Μετακόμισα και προσάρμοσα τα ωράρια της δουλειάς με την παρακολούθηση των μαθημάτων» θυμάται η Βάσω τα πρώτα χρόνια των σπουδών της. Η ζωή της, όμως, ανατράπηκε όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων 595 ζωές.

«Ήμουν στο τρίτο έτος όταν με μια υπογραφή βρέθηκα στον δρόμο και έπρεπε να κρατηθώ όρθια σαν άνθρωπος και παράλληλα να ισορροπήσω με τις ανάγκες της οικογένειας, τα μαθήματα και τον αγώνα που αποφασίσαμε να δώσουμε» συνεχίζει η Βάσω που δεν το έβαλε κάτω. Δίνοντας το "παρών" στις κινητοποιήσεις των καθαριστριών, συνέχισε να παρακολουθεί τα μαθήματα ώς το πτυχίο. «Ναι, το σκέφτομαι πως το επόμενο βήμα πρέπει να είναι ένα μεταπτυχιακό» λέει, γνωρίζοντας όμως πως «όλα αυτά κοστίζουν και είναι απαγορευμένα όνειρα». Στο ερώτημα αν η προοπτική που της δίνει ένας πανεπιστημιακός τίτλος θα την απομακρύνει από τον αγώνα των καθαριστριών η Βάσω είναι απόλυτη. «Αυτές οι γυναίκες είναι η δεύτερη οικογένειά μου» λέει και δηλώνει πως «θα συνεχίσω τον αγώνα στο πλευρό αυτών των γυναικών γιατί, αν παραιτηθώ από τη διεκδίκηση, θα είναι ήττα που δεν μπορώ να αποδεχτώ στη ζωή μου».

Από την ΑΥΓΗ

Aυτοί προκλήσεις, εμείς... δεήσεις

Παρά την τουρκική εμμονή σε δηλώσεις και πράξεις που κλιμακώνουν την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η ελληνική κυβέρνηση προετοιμάζεται πυρετωδώς να υποδεχτεί τον πρωθυπουργό της Τουρκίας και την κουστωδία των υπουργών που θα τον συνοδεύουν, προκειμένου να πραγματοποιηθεί το «κοινό ελληνοτουρκικό υπουργικό συμβούλιο» στο πλαίσιο του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών, που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα 5-6 Δεκεμβρίου.

Για τον σκοπό αυτό την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών ευρεία διυπουργική σύσκεψη, προκειμένου τα ελληνικά υπουργεία να προετοιμάσουν τα θέματα της αρμοδιότητάς τους για τις επικείμενες συνομιλίες. Επίσης, ο υπουργός Εξωτερικών προετοιμάζεται να επισκεφτεί την Τουρκία την 1η Δεκεμβρίου για να συζητήσει τις τελευταίες λεπτομέρειες της ελληνοτουρκικής συνάντησης κορυφής των Αθηνών.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Ανώτατο Συμβούλιο Ελληνοτουρκικής Συνεργασίας «θεσμοθετήθηκε» την άνοιξη του 2010, έπειτα από συμφωνία Παπανδρέου - Ερντογάν, στο πλαίσιο της καλλιέργειας των οικονομικών σχέσεων των δύο χωρών με στόχο τη δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για τη διευθέτηση των διαφορών (δηλαδή των μονομερών τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο).

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι από την άνοιξη του 2010 που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το πρώτο Ανώτατο Ελληνοτουρκικό Συμβούλιο και παρά το γεγονός ότι οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν παρουσιάσει αισθητή βελτίωση, τίποτε από τη στάση της Τουρκίας δεν έχει αλλάξει σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που η τουρκική διπλωματία θέτει για:

• Την «τουρκική» μειονότητα στη Θράκη.

• Τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.

• Την αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ στο Καστελόριζο.

• Την αμφισβήτηση της ΑΟΖ της Κύπρου

Σταθερά προκλητικοί

Αξίζει να υπογραμμιστεί πως, αν και έχουν ανακοινωθεί οι ημερομηνίες για τη συνάντηση κορυφής των Αθηνών, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε σε συνέντευξή του ότι η Τουρκία «δεν θα επιτρέψει αυτό που η Ελλάδα, η Κύπρος, το Ισραήλ και η Αίγυπτος θέλουν να κάνουν εναντίον της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο», προσθέτοντας ότι αυτό που θέλουν να πετύχουν οι τέσσερις χώρες με τη συνεργασία τους εναντίον της Τουρκίας είναι να την «εκφοβίσουν».

Αναφορικά με την Κύπρο ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας υποστήριξε ότι είναι άκυρο και χωρίς νομική ισχύ το ψήφισμα (που καλεί την Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου) του Ευρωκοινοβουλίου, που «δεν χρήζει καν σχολιασμού» και ότι «η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Ακροδεξιά και οι διαφορές με την Ελλάδα καθιστούν περίπλοκες τις συνομιλίες με τους Ελληνοκύπριους».

Στην ίδια συνέντευξη ο Τούρκος ΥΠΕΞ επανέλαβε πως το ψευδοκράτος έχει δικαιώματα επί των ενεργειακών πηγών της Κυπριακής Δημοκρατίας και συνεπώς οι γεωτρήσεις έπρεπε να γίνουν από κοινού με την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (sic!), τονίζοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να ιδρυθεί κοινή εταιρεία και να μοιραστούν τα έσοδα στις δύο πλευρές. 

Δικαιολογώντας την παρουσία του «Barbaros» και των τουρκικών πολεμικών σκαφών στην κυπριακή ΑΟΖ, ο Τσαβούσογλου με προκλητικό τρόπο δηλώνει ότι η Τουρκία είχε πει ότι «αν κηρύξουν ΑΟΖ θα στείλει τα πλοία της εκεί».

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός, συνοψίζοντας με συνέντευξή του τη θέση της Άγκυρας για την κυπριακή ΑΟΖ, επανέλαβε πως το τουρκικό ερευνητικό «Βarbaros» θα αποχωρήσει από την περιοχή μόνο αν «παγώσουν» οι κυπριακές έρευνες και το ζήτημα των ενεργειακών πόρων τοποθετηθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό. Σε διαφορετική περίπτωση, υπογράμμισε ο Τούρκος πρωθυπουργός, η Τουρκία θα βοηθήσει τους Τουρκοκύπριους να πραγματοποιήσουν έρευνες στις ίδιες περιοχές που ήδη έχουν παραχωρηθεί προς εκμετάλλευση από τη Λευκωσία.

Θεωρία και… πράξη

Οι τουρκικές αμφισβητήσεις όλο αυτό το διάστημα θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν περιορίζονται στο λεκτικό επίπεδο, καθώς από τον περασμένο Οκτώβριο είχαμε:

• Τουρκικό υποβρύχιο που εμφανίστηκε ξαφνικά στην επιφάνεια περίπου δύο μίλια από τις τουρκικές ακτές στο Αιγαίο, με σκοπό να αντιμετωπίσει μια ελληνική ακταιωρό που, σύμφωνα με την Άγκυρα, παρενοχλούσε Τούρκους ψαράδες στο στενό ανάμεσα στην Κω και την Αλικαρνασσό.

• «Παρεκούμβηση» ελληνικού αλιευτικού από τουρκική ακταιωρό και εκδίωξή του από περιοχή κοντά στη νησίδα Λαδοξέρα στο Βόρειο Αιγαίο, νότια της Αλεξανδρούπολης.

• Μια ακόμη επιδεικτική πλεύση τουρκικού πολεμικού από τα στενά του Καφηρέα (μεταξύ Εύβοιας και Άνδρου) στο πλαίσιο των τακτικών τουρκικών ελέγχων των ελληνικών αντανακλαστικών και επιχειρησιακών δυνατοτήτων.

• Πτήσεις τουρκικών μαχητικών βορειοανατολικά της Λέσβου, σε θαλάσσια περιοχή που από το 1974 η τουρκική κυβέρνηση έχει «οικοπεδοποιήσει» και παραδώσει προς έρευνα και εκμετάλλευση στην τουρκική εταιρεία πετρελαίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η έμπρακτη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας βορειοανατολικά της Λέσβου αποτέλεσε την αφετηρία της πολιτικής τής δημιουργίας γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, την οποία με συνέπεια ακολουθεί έκτοτε η Άγκυρα.

• Συνεχείς πτήσεις σε νησίδες του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων, εντός του ελληνικού εναέριου χώρου, προκειμένου να γίνει η υπενθύμιση των τουρκικών απόψεων, όπως αυτές διατυπώθηκαν κατά την κρίση των Ιμίων, ότι «υπάρχουν νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο, των οποίων η κυριαρχία δεν διευκρινίζεται από τις συνθήκες».

• Τουρκικά μαχητικά να κυνηγούν ελληνικό αεροσκάφος της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας από τα Ψαρά μέχρι τη Μύκονο και τις εικονικές αερομαχίες που ακολούθησαν με την αναχαίτισή τους από ελληνικά μαχητικά!

Οι Πόντιοι Πιλάτοι

Κάτι που επίσης αξίζει να υπογραμμιστεί είναι ότι οι τουρκικές προκλητικές ενέργειες, ειδικά οι πλόες του ερευνητικού «Barbaros» στην κυπριακή ΑΟΖ, αντιμετωπίζονται από τη διεθνή κοινότητα με σιωπή και απάθεια, καθώς «φίλοι», «εταίροι» και «σύμμαχοι» της Ελλάδας και της Κύπρου φροντίζουν να ακολουθούν την τακτική των ίσων αποστάσεων.

Πιθανότατα αυτή την «ουδετερότητα» του διεθνούς παράγοντα μπροστά στην τουρκική επιθετική τακτική να την προκαλεί η στάση της ελληνικής πλευράς, καθώς είναι ανεξήγητο πως ετοιμάζεται να υποδεχτεί μετά βαΐων και κλάδων μια κυβέρνηση (την τουρκική), η οποία απειλεί ευθέως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα…

Από το topontiki.gr

Γιατί η “σκληρή γραμμή” του ΔΝΤ…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.- Οι δημόσιες κατηγορίες κατά των μελών της Αποστολής του ΔΝΤ και ειδικά εναντίον του επικεφαλής Ρίσι Γκογιάλ, έχουν επιβαρύνει το κλίμα των σχέσεων μεταξύ του Ταμείου και της ελληνικής κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι πηγές στην Ουάσιγκτον υπογράμμισαν την απουσία κάθε κριτικής προς τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας εκ μέρους κυβερνητικών στελεχών, αλλά και την προσωπική επίθεση εναντίον του κ. Γκογιάλ, ο οποίος –όπως τονίζουν- ακολουθεί και υλοποιεί το Καταστατικό και τις εντολές που λαμβάνει από τους προϊσταμένους του.

Οι εκτός Ταμείου πηγές υποστήριξαν ότι το ΔΝΤ δεν πρόκειται να παραβεί ξανά το Καταστατικό του για να εξυπηρετήσει την Ελλάδα ή οποιανδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, και σ’ αυτό συμφωνούν η Γερμανία και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Στο ΔΝΤ δεν αισθάνονται καμία πίεση από τις Βρυξέλλες για να αλλάξουν τη στάση τους.

Οι πηγές σημείωσαν ότι μετά τη συνάντηση στο Παρίσι, την οποία χαρακτήρισαν οι έντονες διαφωνίες και η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των δανειστών και της Αθήνας, η ελληνική κυβέρνηση έχει ελάχιστες επιλογές, και σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται να επιβάλει τις θέσεις της στο Ταμείο. Οι πηγές αναμένουν πως θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο, και η Αθήνα θα αναγκαστεί να αποδεχθεί όλα τα αιτήματα της Τρόικα για να ολοκληρωθεί η Εκτη (και τελική;) Επιθεώρηση.

Οι πηγές υποστηρίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση «προδώθηκε» για μία ακόμα φορά από τους Ευρωπαίους εταίρους της, οι οποίοι φαίνεται ότι δεν δέχθηκαν την παράκλησή της όπως προσφέρει το απαιτούμενο «δίχτυ προστασίας» έναντι των κερδοσκόπων και των αγορών. Η Αθήνα έλπιζε ότι θα διέκοπτε τη δανειακή σύμβαση με το ΔΝΤ, μη λαμβάνοντας άλλες δόσεις εκτός της προβλεπόμενης από την Εκτη Επιθεώρηση, και στη συνέχεια θα εξασφάλιζε τη «γραμμή πιστοληπτικής στήριξης» από τις Βρυξέλλες. Με τα δεδομένα μέχρι τις πρωινές ώρες του Σαββάτου, το «δίχτυ ασφαλείας» προσφέρεται μόνο από το Ταμείο. Όπως είχε υπογραμμίσει η κ. Κριστίν Λαγκάρντ στον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη, τα χρήματα θα παραμείνουν στην τράπεζα και μπορείτε να τα χρησιμοποιείτε όποτε κρίνετε εσείς ή έχετε ανάγκη.

Η ελληνική κυβέρνηση είναι διστακτική και επιθυμία της παραμένει η εξασφάλιση της πιστοληπτικής στήριξης από τις Βρυξέλλες, ελπίζοντας ότι αυτή η διευθέτηση δεν προϋποθέτει και «μίνι Μνημόνιο», άρα μέτρα. Εάν την πιστοληπτική στήριξη προσφέρει το Ταμείο –και αυτό φαίνεται να προκρίνεται αυτή τη στιγμή- τότε το ΔΝΤ θα θέσει όρους και βεβαίως θα συνεχίσει να ελέγχει αυστηρά την ελληνική κυβέρνηση.

Οι πηγές μιλώντας με το «ΕτΚ», χαρακτήρισαν την κατάσταση δραματική, ιδιαίτερα εάν συνεχιστεί το αδιέξοδο και δεν τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα.

Πάντως, οι πηγές υποστήριξαν ότι η ελληνική αντιπροσωπεία δεν πήγε προετοιμασμένη στο Παρίσι, και ότι έδειξε να επιδιώκει τη σύγκρουση. Επίσης ισχυρίστηκαν ότι η υλοποίηση των συμφωνηθέντων πάσχει επικίνδυνα, και ενώ βρισκόμαστε στο τέλος Νοεμβρίου, δεν έχουν εφαρμοστεί βασικές πρόνοιες του Προγράμματος. Σύμφωνα με τις πηγές «η ελληνική κυβέρνηση δίνει υποσχέσεις, που δεν υλοποιεί».

Υποστήριξαν ακόμα ότι προτάσσεται η επικινδυνότητα της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα ενώ στην Αθήνα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, έπρεπε να γνωρίζουν ότι το ΔΝΤ αντιμετωπίζει τις χώρες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ανεξάρτητα από τις κυβερνήσεις και τα άτομα. Το γεγονός ότι ο Ντομινίκ Στρος Καν παραβίασε το Καταστατικό σε δύο περιπτώσεις, δεν σημαίνει ότι αυτό πρέπει να συμβαίνει συνέχεια, τόνισαν οι πηγές, οι οποίες πρόσθεσαν ότι με τα σημερινά πάντα δεδομένα δεν μπορεί να «σταθεί» κανένα αίτημα ενώπιον του Δ.Σ. του Ταμείου, πόσο μάλλον να εγκριθεί η δόση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ερώτημα μας ότι το ΔΝΤ επιδιώκει να «δέσει» και την επόμενη κυβέρνηση στην περίπτωση που προκηρυχθούν εκλογές και τις χάσει ο κ. Σαμαράς, οι εκτός Ταμείου πηγές υπογράμμισαν ότι το ΔΝΤ δεν πολιτεύεται με βάση κόμματα και πολιτικούς ηγέτες. «Η πολιτική είναι η ίδια» τονίστηκε χαρακτηριστικά. Πρόσθεσαν ότι στο Ταμείο πιστεύουν ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί ακόμα μόνη της, χρειάζεται οπωσδήποτε το «δίκτυ προστασίας» και πρέπει να το δεχθεί, διότι διαφορετικά θα αντιμετωπίσει εξαιρετικά δυσάρεστες καταστάσεις» από τους κερδοσκόπους.

Ετσι, σύμφωνα πάντα με τις πηγές, η «καθαρή» έξοδος από το Μνημόνιο με δύο επιθεωρήσεις τον χρόνο, δεν υπάρχει πλέον στο τραπέζι. Οι δύο άλλες επιλογές, όπως τις παρουσίασε η κ. Λαγκάρντ στους Ελληνες συνομιλητές της, είναι:

Πρώτον: Η Ελλάδα δεν καταγγέλλει τη δανειακή σύμβαση με το ΔΝΤ, μένει στο Πρόγραμμα και δεν αλλάζει τίποτα μέχρι την άνοιξη του 2016, και

Δεύτερον: Η Ελλάδα δέχεται την «προληπτική γραμμή στήριξης» και τους όρους που προβλέπει αυτή, χωρίς να έχει υποχρέωση να παίρνει τα χρήματα, εκτός εάν τα επιτόκια των αγορών είναι υψηλά.

Πηγή

Γιατί η τρόικα «τελειώνει» την κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ – Τι λένε στις Βρυξέλλες

Οι πιέσεις της τρόικα προς την κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι αφόρητες. Μια σειρά θεμάτων και απαιτήσεων τις οποίες θέτει, οδηγούν με «μαθηματική» ακρίβεια σε εκλογική «εξόντωση» τους δύο (συν) εταίρους. Οι δανειστές, καθημερινά, μοιάζουν να ζητούν και άλλα μέτρα από τη συγκυβέρνηση προσθέτοντας συνεχώς νέους πονοκεφάλους στους κ.κ. Σαμαράκαι Βενιζέλο. Το ερώτημα είναι «γιατί το κάνουν αυτό σε μια άκρως προσαρμοσμένη στα “θέλω” τους κυβέρνηση»;

Γιατί το κάνουν αυτό, όπως αναρωτιούνται πολλοί πολίτες, όταν γνωρίζουν ότι μπροστά υπάρχει ο «σκόπελος» της εκλογής νέου Προέδρου τηςΔημοκρατίας; Γιατί ζητούν τη μια μέρα μείωση των συντάξεων, την άλλη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την επομένη μια ακόμη αλλαγή στην –υπό εξέλιξη!- ρύθμιση των 100 δόσεων, κ.λπ., οδηγώντας στα «βράχια» την πειθήνια, κατά πολλούς, στις εντολές τους συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ;

Μα, ακριβώς για το λόγο αυτό, αναφέρουν στο nez.gr πρώην στελέχη τηςΝΔ με μακριά εμπειρία στα ευρωπαϊκά θέματα και στις Βρυξέλλες. «Οι εκπρόσωποι της τρόικας γνωρίζουν τα ανεπίσημα στοιχεία των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων καθώς και το γεγονός ότι οι 180 πρόθυμοι να στηρίξουν με τις ψήφους τους, το πρόσωπο το οποίο Σαμαράς και Βενιζέλος θα προτείνουν για ΠτΔ δεν “μαζεύονται”», τονίζουν σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις. Ετσι, προσθέτουν, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) ξέρουν ότι οποιαδήποτε, ακόμη και ελάχιστη παραχώρηση αν κάνουν, με μια κυβέρνηση η οποία πολιτικά έχει «τελειώσει», δεν θα έχει κανέναν επικοινωνιακό και ουσιαστικό όφελος ως προς τις δικές τους επιδιώξεις.

Για το λόγο αυτό, εκτιμούν στελέχη της ΝΔ που γνωρίζουν καλά τα «μονοπάτια» των Βρυξελλών, η τρόικα καθημερινά ανεβάζει τις απαιτήσεις της εκτιμώντας ότι η διαπραγμάτευση για τη διευθέτηση του χρέους της Ελλάδας θα πρέπει να γίνει υπό σκληρούς όρους, φυσικά, αλλά με μια κυβέρνηση που θα έχει μπροστά της το περιθώριο 2 – 3 ετών και όχι με ένα «σχήμα» το οποίο μοιάζει να έχει ολοκληρώσει τη διαδρομή του. Πολύ περισσότερο, δεν θέλουν η συμφωνία στην οποία θα καταλήξουν, να τεθεί υπό αμφισβήτηση αμέσως μετά από τις διαφαινόμενες πρόωρες εκλογές.

Στην αναμονή για τον ΣΥΡΙΖΑ

«Οι δανειστές περιμένουν να τρέξουν οι εξελίξεις και να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ο ΣΥΡΙΖΑ που θεωρείται ότι θα αποτελεί τον κορμό της επόμενης κυβέρνησης» αναφέρουν οι ίδιες πηγές στο nez.gr. Προετοιμάζονται ήδη προς την κατεύθυνση αυτή, ειδικά με το ΔΝΤ να θεωρεί ότι αυτή είναι μια εξέλιξη αναπόφευκτη. Ωστόσο, όπως και τώρα, έτσι και μετά τις εκλογές η «ατζέντα» θα είναι καυτή τονίζουν τα πρώην στελέχη της ΝΔ με τη μακρά διαδρομή στις Βρυξέλλες και καταλήγουν: «Τόσο τα πολύ σκληρά μέτρα όσο και κάποιες αποφάσεις που θα ελαφρύνουν την προσπάθεια διαχείρισης του χρέους (π.χ. επιμήκυνση χρόνου αποπληρωμής) θα τις καταθέσουν στον τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την επόμενη κυβέρνηση. Και, φυσικά, η στάση τους θα είναι σκληρή, αν και ξέρουν ότι αλλιώς διαπραγματεύεσαι με κάποιον που “κρατάς” και διαφορετικά με κάποιον που δεν έχει πολιτικές “αμαρτίες” του παρελθόντος».

Από το nez.gr

«Όχι λέμε στις κότες όχι και στους τυχάρπαστους», Αννούλα…

Κινούμενη–προφανώς–  από βαθιά εσωτερική διάθεση προσφοράς στο λαό και τον τόπο έσκασε μύτη στο πολιτικό μεϊντάνι και η Αννα Διαμαντοπούλου! Σου λέει (η Αννα) εδώ ο ΓΑΠ που πυροδότησε τη βόμβα καταστροφής της χώρας κυκλοφορεί και διεκδικεί πάλι ηγεσίες, εγώ θα μείνω στην απ έξω;

Έσπευσε λοιπόν να τοποθετηθεί η κυρία Διαμαντοπούλου στη συζήτηση για την κεντροαριστερά με μια χαριτωμένη γραπτή δήλωση εμπνευσμένη από το άσμα του Κηλαηδόνη:

«Στις ιδέες λέμε ναι… Στην πρόοδο λέμε ναι… Σε νέο σχήμα λέμε ναι… Όχι πια στις αέναες συζητήσεις… Όχι άλλο στις κινήσεις… Όχι στις προσωπικές πολιτικές…», τονίζει στη δήλωσή της η κ. Διαμαντοπούλου.

Τα λέει αυτά η Διαμαντοπούλου που  σ όλη  της την πολιτική διαδρομή ήταν γεμάτη  νέες ιδέες (κάποιες από τις οποίες εφάρμοσε ως υπουργός Παιδείας με τα γνωστά αποτελέσματα). Τα λέει αυτά η πολιτικός που ουδέποτε ακολούθησε προσωπικές πολιτικές…

Αυτά – και μερικά άλλα χαριτωμένα–  λοιπόν μας λέει η κυρία Διαμαντοπούλου. Η υπουργός της κυβέρνησης που έφερε το ΔΝΤ. Η υπουργός που δημιούργησε μέχρι και  λέξη «ευελφάλεια» για να καλύψει το όνειδος  της ευέλικτης εργασίας και να κοροϊδέψει τον ευέλικτα αργαζόμενο/άνεργο. Η υπουργός που διέλυσε και το υπουργείο παιδείας.

Η Αννα Διαμαντοπούλου δίχως τσίπα, δίχως ίχνος μεταμέλειας, δίχως την παραμικρή  διάθεση να ζητήσει ένα συγνώμη, θέλει να επιστρέψει, για να μας ξανα σώσει, παρέα με τον Παπανδρέου; τον Βενιζέλο; τον ποτάμι  Θεοδωράκη; Τον Λυκούδη;

Καρέκλα να ναι κι από όποιον να ναι …

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Η τελευταία ζαριά στην μπαρμπουτιέρα Ελλάδα

Του Στέλιου Κούλογλου

Αν το πολιτικό παιχνίδι παιζόταν χωρίς ζάρια, η κυβέρνηση θα έπρεπε να παραιτηθεί, προκηρύσσοντας εκλογές. Ο σχεδιασμός της έχει πλήρως καταρρεύσει. Υποτίθεται ότι με βάση το-ποιος το θυμάται ακόμη;- success story, η χώρα ήταν έτοιμη να βγει από τα μνημόνια και την επιτήρηση των δανειστών και να πάρει τον δρόμο της ανάκαμψης. Σύμφωνα με όσα έλεγε το καλοκαίρι, ακόμη και η συνάντηση με την τρόικα, για την αξιολόγηση της πορείας του ελληνικού προγράμματος, θα γινόταν στο Παρίσι και όχι στην Αθήνα. Τρεις μήνες αργότερα, για την ίδια αξιολόγηση που δεν έχει γίνει ακόμη, η κυβέρνηση έφθασε να εκλιπαρεί τους δανειστές για να έρθουν στην Αθήνα. Και αντί η χώρα να βγει από το μνημόνιο, ο κ. Βενιζέλος ανακοίνωσε προχθές ότι «πιθανώς» να παραταθεί για «τεχνικούς λόγους».

Οι λόγοι είναι φυσικά πολιτικοί. Η βασική αιτία της πλήρους κυβερνητικής αποτυχίας είναι ότι αθέτησε απροκάλυπτα την βασική επαγγελία,χάρις στην οποία είχε εκλεγεί το 2012: την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης. Ο κ. Σαμαράς εναπόθεσε όλες τις ελπίδες του στην κυρία Μέρκελ και στις υποσχέσεις που του έδωσε ότι, αν εφαρμόσει τα μνημόνια όσο πιο πιστά γίνεται, θα τον βοηθούσε κυρίως στην λυδία λίθο του ελληνικού προβλήματος, το χρέος. Πρόκειται για πλήρη άγνοια των κανόνων της πολιτικής: από επιστρατεύσεις μέχρι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ο πρωθυπουργός εφάρμοσε όσο πιο αμείλικτα γίνεται τις οδηγίες, χωρίς κανένα εναλλακτικό σχέδιο, αν η άλλη πλευρά δεν τηρήσει τις υποσχέσεις της. Για να συνειδητοποιήσει φέτος ότι το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες ετοιμάζονταν να τον πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα.

Ακολούθησαν μερικές εβδομάδες στις οποίες, πέρα από το μίνι κραχ στην οικονομία, καταβαραθρώθηκε και η εθνική μας αξιοπρέπεια. Τα διαδοχικά «αδειάσματα» της κυβέρνησης από τις Βρυξέλλες, που έφτασαν να πουν ότι δεν ήξεραν για την συνάντηση στο Παρίσι. Τα ήξεις-αφήξεις της Μέρκελ, το κατσάδιασμα Χαρδούβελη στο eurogroup και το «έχετε 20λεπτά» της κυρίας Λαγκάρντ στην ελληνική αντιπροσωπεία, που είχε επισκεφτεί την Ουάσιγκτον. Με αποκορύφωμα το mail της τρόικας το οποίο διέτασσε την ελληνική κυβέρνηση να αλλάξει τον νόμο για τις δόσεις του ΕΝΦΙΑ, που είχε ψηφιστεί μόλις 2 μέρες πριν. Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος υπάκουσαν και σε αυτό, αλλά πάλι η τρόικα δεν φάνηκε στην Αθήνα.

Την ίδια ώρα, δύο άλλες χώρες της ΕΕ παραβίαζαν με το έτσι θέλω το Σύμφωνο Σταθερότητας. Αν εφαρμόζονταν οι μερκελικοί κανόνες, οι προϋπολογισμοί της Γαλλίας και της Ιταλίας θα έπρεπε να είχαν ήδη απορριφθεί από τις Βρυξέλλες, αλλά οι τελευταίες θα κάνουν τα στραβά μάτια, όπως οριστικοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα. Εντάξει, η Ελλάδα είναι σε πολύ χειρότερη θέση, αλλά από την αρχή της κρίσης της ευρωζώνης ακόμη και ασθενέστερες χώρες, όπως η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία αντιμετωπίζονται καλύτερα. Δεν πρόκειται για καμιά συνωμοσία ανθελλήνων: απλώς ούτε η σημερινή κυβέρνηση ούτε οι προηγούμενες έχουν τολμήσει να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά και να διαπραγματευτούν. Γιατί αυτό που έγινε και στο Παρίσι μάλλον την ταινία με το τελευταίο τανγκό θυμίζει, παρά διαπραγμάτευση.

Αντί να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να το παίξει στα ζάρια. Το σχέδιο είναι το εξής: θα υπάρξει μια συμφωνία με την τρόικα στην οποία θα ικανοποιούνται όλες οι απαιτήσεις της, από νέες απολύσεις μέχρι μείωση όλων των συντάξεων. Η συμφωνία δεν θα βαπτιστεί μνημόνιο και θα ανακοινωθεί μόνο στις γενικές της γραμμές. Παράλληλα τον Ιανουάριο θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες προεδρικής εκλογής και στους βουλευτές θα τεθεί το δίλημμα αν θα επιλέξουν την συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας με τις όποιες νέες, ασαφείς δεσμεύσεις,  ή «περιπέτειες» με τον ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα θα εξασκηθούν κάθε λογής πιέσεις, εσωτερικές και διεθνείς και θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα ώστε να εξευρεθούν οι 180 βουλευτές, όπως δείχνει και η καταγγελία για την απόπειρα δωροδοκίας της βουλευτού των ΑΝΕΛ με 3 εκατομμύρια.

Τα πολιτικά ήθη και η οικονομία θα υποστούν νέες ζημιές, οι ξένες παρεμβάσεις θα πολλαπλασιαστούν. Αλλά η εξουσία είναι γλυκιά και οι ιδιωτικοποιήσεις που προλαβαίνουν να γίνουν εξαιρετικά κερδοφόρες-σε προσωπικό επίπεδο. Χώρια ότι στην «μπαρμπουτιέρα» Ελλάδα, όλα και κάποια έκτακτα γεγονότα μπορούν να συμβούν.

Από το tvxs.gr

Το Ελεγκτικό Συνέδριο ακύρωσε τις περικοπές στις συντάξεις ενστόλων, πανεπιστημιακών και διευθυντών του ΕΣΥ

Την επαναφορά των συντάξεων των ένστολων στρατιωτικών, των πανεπιστημιακών καθηγητών και των διευθυντών του ΕΣΥ στα επίπεδα του 2012 αποφάσισε, σύμφωνα με πληροφορίες, το Ελεγκτικό Συνέδριο, καθώς η Ολομέλεια έκρινε αντισυνταγματικές τις αναδρομικές περικοπές των συντάξεων αυτών.  

Σύμφωνα με το Έθνος:

Έτσι όχι μόνο ακυρώνει την απόφαση μείωσης των συντάξεων του 2012 αλλά στέλνει απευθείας εντολή στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για άμεση αναδρομική αναπροσαρμογή των συντάξεων στα επίπεδα προ του Αυγούστου του 2012.

Ειδικότερα, στην κεκλεισμένων των θυρών σύσκεψη, η Ολομέλεια έκρινε αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) την κυβερνητική πράξη αναδρομικού περιορισμού των συντάξεων των στρατιωτικών που έγινε τον Αύγουστο του 2012.

Μάλιστα, στην περίπτωση των συνταξιούχων ενστόλων η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου σχεδόν ομόφωνα (27 υπέρ και 2 κατά) αποφάνθηκε ότι ο νόμος 4093/2012 (Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013−2016) καταργήθηκε με τον νεότερο πρόσφατο νόμο 4307/2014.

Κατά συνέπεια, έκριναν οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ότι η κυβερνητική πράξη περιορισμού των συντάξεων των ενστόλων δεν έχει «νόμιμο έρεισμα και είναι άνευ αντικειμένου».

Τελικά, το Ελεγκτικό Συνέδριο ακύρωσε την κυβερνητική απόφαση που μείωσε το ύψος των συντάξεων και διαβίβασε ,απευθείας στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ), εντολή για άμεση αναπροσαρμογή των συντάξεων στα προ του Αυγούστου 2012 επίπεδα.

Κατόπιν αυτών, το ΓΛΚ, θα αναπροσαρμόσει τις συντάξεις των στρατιωτικών στα επίπεδα του 2012.

Παράλληλα, το ΓΛΚ σύμφωνα με το πνεύμα της δικαστικής απόφασης θα επιστρέψει άμεσα στους συνταξιούχους ενστόλους τα ποσά των συντάξεων τους που παρακρατήθηκαν μέχρι τώρα.

Όπως είναι γνωστό, οι περικοπές στις συντάξεις των ενστόλων όλων των σωμάτων (στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών, κ.λπ.) και των ειδικών μισθολογίων, όπως είναι των καθηγητών των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και των γιατρών διευθυντών του ΕΣΥ έγιναν κατά τις επιταγές του πλαισίου του νόμου 4093/2012.

Παράλληλα, οι περικοπές των συντάξεων των ενστόλων παραβιάζουν επιπρόσθετα και το πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, καθώς δεν προκύπτει από κάποιο στοιχείο ότι η αναδρομική μείωση των συντάξεων υπαγορεύτηκε από λόγους γενικότερου δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος.

Πανεπιστημιακοί καθηγητές και γιατροί ΕΣΥ

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε διάσκεψη και πάλι, κεκλεισμένων των θυρών με πλειοψηφία (21 υπέρ και 8 κατά), έκρινε σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ότι είναι αντισυνταγματικό το αναδρομικό «ψαλίδισμα» των συντάξεων που έγιναν τον Αύγουστο του 2012 σύμφωνα με το νόμο 4093/2012 στους συνταξιούχους δυο κατηγοριών του ειδικού μισθολογίου.

Δηλαδή, στους συνταξιούχους του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (καθηγητών) και στους γιατρούς διευθυντές του ΕΣΥ.

Οι δύο αυτές κατηγορίες συνταξιούχων (καθηγητές και γιατροί) ζητούσαν να κηρυχθούν αντισυνταγματικές οι μειώσεις που επέφερε στις συντάξεις τους αναδρομικά από 1.8.2012 έως σήμερα ο νόμος 4093/2012.

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έκρινε ότι οι περικοπές των συντάξεων παραβιάζουν τις διατάξεις του Συντάγματος που κατοχυρώνουν την ισότητα, την αναλογικότητα, την αξιοκρατία και την ιδιοκτησία, κ.λ.π.

Από το left.gr

Και στο Ναύπλιο… αγαπάνε Σαμαρά.

«Η μοίρα θέλησε να γίνω πρωθυπουργός της χώρας στις πιο δύσκολες στιγμές των τελευταίων δεκαετιών, αλλά αυτές οι δύσκολες στιγμές δεν θα κρατήσουν ακόμα πολύ», τόνισε  από την αίθουσα του Βουλευτικού στο Ναύπλιο, ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, κατά την τελετή ανακήρυξής του σε επίτιμο δημότη της πρώτης Πρωτεύουσας της Ελλάδος, που σήμερα γιόρτασε τα 192 χρόνια απελευθέρωσής της.

Προφανώς ο κόσμος δεν τον πίστεψε, πως  τελειώνουν οι δύσκολες στιγμές» όπως φαίνεται στο video με τη «θερμή υποδοχή» που επιφύλαξε η κοινωνία της πόλης στον πρωθυπουργό της καταστροφής.

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ