Μακάρι να μπλοκαριστεί η αναθεώρηση του Συντάγματος.

Η κυβέρνηση θα ξεκινήσει τώρα εσπευσμένα τη διαδικασία για την αναθεώρηση του Συντάγματος και εκβιάζει πολιτικά πως αν δεν εκλεγεί ΠτΔ τότε θα διαλυθεί η Βουλή και με βάση το άρθρο 110 του Συντάγματος, θα μπλοκαριστεί η αναθεώρηση και δεν θα μπορεί να γίνει άλλη προσπάθεια αναθεώρησης τουλάχιστον πριν το 2022.

Εμείς λέμε μακάρι να συμβεί αυτό. Μακάρι να συμβεί «ατύχημα» και να

μπλοκαριστεί η αναθεώρηση που προωθεί η μνημονιακή συγκυβέρνηση. Μόνο έτσι θα αντιληφθούμε όλοι ότι το Σύνταγμα πρέπει να φύγει από την αποκλειστική αρμοδιότητα του πολιτικού προσωπικού και τα παιχνίδια του και να περάσει στην αρμοδιότητα του φυσικού ιδιοκτήτη του, δηλαδή του λαού. Έτσι κι αλλιώς οι προτάσεις της κυβέρνησης δίνουν ακόμα περισσότερα πλεονεκτήματα στο πολιτικό προσωπικό σε βάρος του λαού.

Μόνο έτσι θα μπορέσει άνετα μια επόμενη κυβέρνηση να προκηρύξει ένα συνταγματικό δημοψήφισμα ώστε να αποφασίσει ο λαός σχετικά με το Σύνταγμα και με τον τρόπο αυτό να ξεμπλοκάρουν όλα αυτόματα.

Νομίζετε όμως ότι θα αφήσει το πολιτικοοικονομικό σύστημα να συμβεί έτσι; Όχι βέβαια.

Πηγή

Τι λες βρε γελοίε, σιχαμένε μαλάκα;

Πρέπει να είναι ωραία να είσαι ψηλά. Πρέπει να είναι όμορφο, ασφαλές και αναζωογονητικό να είσαι πχ ο Τσαουσόπουλος, ή ο Ψαριανός, αυτές τις ημέρες, να είσαι εκεί, ψηλά στον παγκόσμιο αξιακό κώδικα, και κάπου χαμηλά, όταν σκύβεις το κεφάλι σου στους πληβείους, στο πρόσωπο των Σύρων μεταναστών να βλέπεις κουρέλια, ή στο τραυματισμένο πρόσωπο της Κούνεβα, και το χαρακωμένο από τις εμπειρίες πρόσωπο του Γλέζου να βλέπεις την οικογένεια Άνταμς.

Άλλωστε τι είναι οι Σύροι; Κουρέλια είναι. Με την μάνικα θέλουν καθάρισμα, όπως οι βρωμιές. Τι είναι η Κούνεβα και ο Γλέζος; Φρικιά είναι, απομεινάρια μίας πραγματικότητας και ενός σουρεαλισμού που δεν υπάρχει στην καθαρότητα του πολιτικού λόγου που πρεσβεύεις.

Δεν χρειάζεται να καταλάβεις.

Ούτε τους μεν, ούτε τους δε. Ούτε να σκεφτείς τι λες, ούτε τι αναπαραγάγεις.

Σε έναν μικρόκοσμο που σε αποθεώνει, σε μία παντελή έλλειψη σύνδεσης με την πραγματικότητα, σε έναν κόσμο που οι αγωνίστριες δεν υπάρχουν, για να δεχθούν βιτριόλι, οι αγωνιστές δεν υπάρχουν, για να διεκδικήσουν μία άλλη ζωή, σε έναν κόσμο που το επιθυμητό είναι λαμπάκια σε ένα δέντρο, αγορές σε ένα μαγαζί, τσεκιν σε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο, υποταγή σε έναν πρόεδρο που δεν ξέρεις καν ακόμα το όνομά του, σε έναν μικρόκοσμο που σαν δεύτερη φωνή, άβουλη, θα πάψει όταν θα αρχίσεις τα “Εεεεεεεελα τώρα σε παρακαλώ” της διάνοιας και της μίας μοναδικής αρχής, σαν ένα μικρόφωνο που κρατάς μόνο εσύ, και φοβάσαι μην μιλήσουν άλλοι, με πιο αληθινά δράματα από ένα ..χαμένο ραντεβού, και σου κλέψουν την δόξα.

Και ξεπέφτω και γω, και σε λέω γελοίο, σιχαμένο μαλάκα, εκεί που έχω κρατήσει ένα επίπεδο σε όλα, σε χειρότερα, πολύ χειρότερα από σένα, πέφτω και γω στην “ανωτερώτητά” σου, γελοίε σιχαμένε μαλάκα, και γίνομαι ένα σαν και σένα, να λέω σε άνθρωπο τέτοια πράγματα, κόντρα σε όλα όσα πιστεύω και πρεσβεύω.

Αλλά πόση αντοχή να έχει ο άνθρωπος που σ’ ακούει;

Το ορφανό παιδάκι από την Συρία, ή το καμμένο πρόσωπο της Κούνεβα, δεν επέλεξε να είναι έτσι. Δεν είναι μία μάχη που επέλεξε να δώσει, ένας αγώνας που μπορεί να έχει και τίμημα και το ότι θα μοιραστεί την σκέψη του κάποιος σαν και σένα από τα βάθη του βόθρου σου που αποκαλείς, δήθεν, μυαλό. Όχι: Ήταν κολλημένος στον τοίχο, με μία ανύπαρκτη ζωή, ή μία μάχη με ένα αφεντικό για τις συναδέλφους της. Δεν ήθελε να γίνει ήρωας, να εκπροσωπήσει κάτι, μέσα από ένα κολλημένο από την πείνα στομάχι, ή ένα τραυματισμένο πρόσωπο – έπρεπε να επιβιώσει έναν βιασμό, της ανάγκης για ζωή και της ελευθερίας της.

Και γω, τίποτα πες να μην μπορώ να κάνω για να πάρουν οι άλλοι μιά ευκαιρία να ζήσουν άφοβα αλλού, ή να μην εκβιάζονται με βιτριόλι, ή να μην ζήσουν ξανα ναζισμό και φασισμό – τουλάχιστον, γελοίε, σιχαμένε μαλάκα, να εκτεθώ λίγο και γω, και όταν κάποιος τους σκοπεύει από ψηλά με την θρασύτητα του καλοβολεμένου, για έναν γέλωτα ηλιθίων ακολούθων του, να πετάγομαι, γελοίε, σιχαμένε μαλάκα, και να λέω:

“Τι λες βρε γελοίε, σιχαμένε μαλάκα;”

Να μην σε ανέχομαι. Να μην περάσει έτσι. Καταλαβαίνεις.

Tags:Από τον ΣΤΑΘΗ 

Πηγή

ΚΕΕΡΦΑ: Νεκροί δύο από τους Σύρους πρόσφυγες του Συντάγματος

Ο ένας από καρδιά, ο δεύτερος στην προσπάθεια του να περάσει τα σύνορα 

Νεκροί είναι δύο από τους Σύρους πρόσφυγες της πλ. Συντάγματος, σύμφωνα με την Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή.

 Σε ανακοίνωση-καταγγελία της ΚΕΕΡΦΑ, αναφέρεται ότι ο ένας πρόσφυγας έχασε τη ζωή του από καρδιακό επεισόδιο, ενώ ο δεύτερος στα ελληνοαλβανικά σύνορα υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ο 50χρονος που πέθανε στην Αλβανία ήταν γιατρός στο επάγγελμα. 

  Αναλυτικά η ανακοίνωση-καταγγελία:   «Δύο νεκροί  Σύριοι πρόσφυγες που συμμετείχαν στην κινητοποίηση στη Πλατεία Συντάγματος .

  Την ώρα που όλοι αγωνιούμε για την ζωή του Νίκου Ρωμανού, την οποία παίζει στα ζάρια ο Σαμαράς με τον Αθανασίου για χάρη της ακραίας επίδειξης δύναμης της ετοιμόρροπης συγκυβέρνησης, δύο Σύριοι πρόσφυγες πέθαναν χωρίς ποτέ να ολοκληρώσουν το ταξίδι στην Ευρώπη. 

  Ο ένας έχασε τη ζωή του από καρδιακό πρόβλημα χθες. Είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο πριν από δύο μέρες και οι Σύριοι είχαν θορυβηθεί έντονα. Το μακρύ ταξίδι, η καταπόνηση αλλά και η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης οδήγησαν σε άλλη μια «παράπλευρη» απώλεια εξ αιτίας των ρατσιστικών περιορισμών σε βάρος των προσφύγων πολέμου από την Συρία. 

  Ο δεύτερος Σύριος πρόσφυγας έχασε τη ζωή του όταν απελπισμένος μετά δώδεκα μέρες παραμονής στο Σύνταγμα αποφάσισε να διασχίσει τα ελληνοαλβανικά σύνορα για να συνεχίσει το ταξίδι στην Ευρώπη. Έχασε τη ζωή του στα σύνορα σε επίθεση που δέχτηκε υπό αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες.

   Είναι σκάνδαλο να αντιμετωπίζονται με νομικά τερτίπια και εμπόδια οι πρόσφυγες πολέμου της Συρίας στην διαδρομή φυγής από το θάνατο.  

 Ένοχη είναι η συγκυβέρνηση μαζί με όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που χτίζουν την Ευρώπη-φρούριο πάνω σε νεκρούς στα σύνορα και πνιγμένους στα νερά της μεσογείου. 

  Επιτέλους, δώστε την αναγνώριση στους πρόσφυγες πολέμου από την Συρία για να επιλέξουν να μείνουν στην Ελλάδα η να συνεχίσουν στην Ευρώπη. Δώστε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στέγαση και σίτιση πριν θρηνήσουμε και άλλους νεκρούς. 

  Η ΚΕΕΡΦΑ καλεί σε συμμετοχή στα συλλαλητήρια του Σαββάτου 6 Δεκέμβρη, Προπύλαια 2μμ και Κυριακής 7 Δεκέμβρη, 4.30πμ Πλατεία Κολοκοτρώνη για να βαδίσουμε στο Σύνταγμα, στην εργατική διαδήλωση κατά της ψήφισης του νέου προϋπολογισμού.» 




Πηγή

Ρωμανέ σταμάτα. Δεν το αξίζουμε.

Της Κρυσταλίας Πατούλη

[...] Ρωμανέ σταμάτα. Δεν το αξίζουμε. Και δεν αξίζει για να ζήσεις εσύ «φυλώντας Θερμοπύλες», τιμώντας νεκρούς σαν τον Γρηγορόπουλο, να πρέπει να θυσιάσεις τη ζωή σου επαναλαμβάνοντας την ιστορία του κι ακόμα παραπάνω. Να γίνεις ένας αγωνιστής της κοινωνίας που τον δολοφόνησε εν ψυχρώ μαζί με την «ανθρώπινη διάστασή της»*. Κι όλα αυτά, μπας κι αναστηθούμε, μπας και καταλάβουμε, μπας και θυμηθούμε να σεβαστούμε... τον εαυτό μας, και όσους λίγους τον σεβάστηκαν [...]

Ο Ρωμανός κάνει ύστατη έκκληση για δικαιοσύνη και ηθική σε μια καθόλα παγωμένη κοινωνία και σε ένα από καιρό λοβοτομημένο κράτος με ανύπαρκτες αξίες που η εξουσία του μπορεί να επιβάλλει την υποταγή σε βαθμό που θυμίζει τις υπογραφές δήλωσης μετάνοιαςσκοτεινότατων εποχών. Μα «η Ιστορία έχει ήδη γυρίσει πολύ πίσω»(1).

Και μπορεί να επιβάλλει και όποια άλλη υποταγή θέλει, εφόσον αυτό το κράτος έχει ένα Σύνταγμα που τοκαταστρατηγεί χρόνια τώρα φτιάχνοντας τους νόμους αυθαίρετα και όπως το συμφέρουν για να επωφελούνται οι ...βασιλείς του –δε μιλάμε πλέον για κυβερνήτες κοινοβουλευτικής έστω δημοκρατίας- δύναμη και χρήμα.

Πριν ακόμα από την Ολυμπιάδα οι οικονομολόγοι εξ Αμερικής που πηγαινοέρχονταν ως σύμβουλοι ήξεραν(2) πολύ καλά (ζώντας άλλωστε στην πηγή του κακού) και γι' αυτό φρόντιζαν να ενημερώνουν -επίσης πολύ καλά- τις κυβερνήσεις του Πασόκ και της Νέας Δημοκρατίας, ότι η οικονομία της Ελλάδας έχει χτιστεί πάνω σε ένα σαθρό οικοδόμημα που στην κυριολεξία θα άρχιζε να καταρρέει αμέσως μετά το σβήσιμο της Ολυμπιακής φλόγας.

Οι πολιτικοί και οι πρωθυπουργοί, όπως και οι μεγαλο-οτιδήποτε συνεργάτες τους που ήταν ενημερωμένοι για την καταστροφή που ερχόταν, το μόνο που έκαναν όπως αποδείχτηκε, ήταν να μαζεύουν στις αποθήκες τους τη σοδιά –επίσης όπως αποδείχτηκε- κλέβοντάς την κυρίως από το δημόσιο – το ψωμί αλλιώς των Ελλήνων πολιτών.

Μελετητές(3) πολύ παλιότερα είχαν κρούσει και τον κώδωνα του κινδύνου στους ηγέτες των μεγαλύτερων κρατών του κόσμου, πως η οικονομία όπως είναι διαμορφωμένη στον καπιταλιστικό κόσμο, οδεύει προς την καταστροφή. Οι εξουσιαστές όμως με μάσκα τον συνεχιζόμενο ψυχρό πόλεμο, νιάζονταν μόνο να επωφελούνται από τον πραγματικό πόλεμο που ήταν το πως θα χρυσαφίσουν αδιαφορώντας όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για την φύση που τους θρέφει.

Έτσι και στην Ελλάδα, ούτε ο εμφύλιος ούτε και ο ψυχρός πόλεμος δεν τέλειωσαν ουσιαστικά ποτέ, γιατί απλά δεν συνέφερε εκείνους που τσάκισαν μια ολόκληρη γενιά εθνικών αγωνιστών, για να αυξήσουν οι ίδιοι τις καταθέσεις τους και μόνο.

Η πολιτική δεν είναι ηθική. Το έγραψε -μάταια- ο Ραφαηλίδης στην Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974.

Από ένα ανήθικο, διαφθαρμένο, άπληστο όσο και ανάλγητο (αυτά όλα πάνε μαζί) κράτος ζητάει σήμερα ο Ρωμανός, ηθική, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, δηλαδή τα ελάχιστα αυτονόητα δικαιώματα. Και γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει μόνο αν θυμηθούμε ότι δεν πιστεύει καν στη λέξη κράτος ως αναρχικός.

Ζητάει «το αδύνατο πριν γίνει αδιανόητο». Όπως όλοι οι νέοι και τα παιδιά μέσα στις οικογένειές τους βάζουν εδώ και αιώνες τη ζωή τους μπροστά και πολλές φορές θυσιάζονται -στην κυριολεξία- προσπαθώντας να τις σώσουν…

Για μας αγωνίζεται ο Ρωμανός. Γι’ αυτή την κοινωνία πουβυθίζεται στην απάθεια κι ακόμα χειρότερα... «Μας ταρακουνάει να μην κοιμηθούμε (να μην πεθάνουμε), όπως ο αρχηγός των στρατιωτών στα Όνειρα του Κουροσάβα»(4).

Όμως φαίνεται ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει ήδη αυτοκτονήσει με απανωτές και επαναλαμβανόμενες ενέσεις κυβερνητικής διαστρέβλωσης και απανωτά μέτρα τρόμου, σαν το χιόνι που έπεφτε στα ίδια Όνειρα του Ιάπωνα σκηνοθέτη.

«Ευτυχώς έγιναν εκλογές και μάθαμε ποιοι τα φάγανε! Τόσοι λίγοι, φάγανε τόσα πολλά»(5). Ευτυχώς έγιναν εκλογές και μάθαμε ποιοι ήταν ήδη νεκροί ως άνθρωποι. Και έτσι η Ιστορία όλο και γυρίζει πίσω. Αλλά σήμερα η Ελλάδα δεν έχει τόσους ανθρώπους πια, τόσους πολλούς αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης όπως φαίνεται. Νικήσανε όντως οι γερμανοτσολιάδες. Στις μέρες μας το αντιληφθήκαμε επ' ακριβώς.

Οι γενιές μετά τον εμφύλιο γαλουχήθηκαν με ένα υπόγειο μίσος, που μεταφράστηκε στο «κοίτα τη δουλίτσα σου». Γιατί αν κοιτάς μόνο τη δουλίτσα σου δεν είσαι αγωνιστής, άρα δεν είσαι επικίνδυνος. Είσαι ένας «νοικοκυραίος» που αφήνει ένα διεφθαρμένο κράτος να το γλεντάει και να σου πετάει και κανένα ψίχουλο που και που για την απαραίτητη δόση απάθειας που σου χρειάζεται.

Ο Ρωμανός όμως δεν κοιτάει τη δουλίτσα του, ούτε πίνει την καθημερινή δόση απάθειας μέσα από Μέσα Μαζικής Διαστρέβλωσης και Απανθρωποποίησης.

Τολμάει να μιλάει για πόλεμο και εχθρούς. Δεν δέχεται να δει τα «καλά» του συστήματος. Δεν έχει κάνει τη λέξη δημοκρατία ασπίδα που χρησιμεύει μόνο για να κρύβει κάποιος πίσω της το φασισμό - όσο τον παίρνει. Δεν έχει στο τέλος τέλος το σύνδρομο της Κατοχής να σκιάζεται μόνο για ένα κομμάτι ψωμί γλύφοντας τη μπότα του κατακτητή.

Απαιτεί την ίδια τη ζωή και την ανθρωπιά, όπως την εννοούν άνθρωποι σαν κι αυτόν. Είπαμε απαιτεί την αξιοπρέπεια. Άγνωστες λέξεις για τις κυβερνήσεις μνημονίων.

Κι όλα αυτά τα απαιτεί από την κοινωνία και το κράτος, όχι για τον εαυτό του. Ο ίδιος τα έχει κατακτήσει και μάλιστα σε μεγάλες δόσεις.

Αντιστέκεται μήπως αναστήσει μια ήδη πεθαμένη κοινωνία, θυσιάζοντας ακόμα και τον εαυτό του. Αλλά η κοινωνία αυτή αυτοκτόνησε με το ίδιο όπλο που εκτέλεσε και τον φίλο του Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Κατά τη γνώμη μου, αυτή την κοινωνία που είτε ψυχοραγεί είτε ήδη έχει εκπνεύσει θέλει να αναστήσει ο Ρωμανός, και μαζί της να τιμήσει για άλλη μια φορά το παιδί εκείνο που 15 χρονών με μια σφαίρα εκτελέστηκε, μαζί με την όποια δημοκρατία νομίζαμε ότι είχαμε, με την όποια ανθρώπινη διάσταση μάς είχε απομείνει(6).

Αν μπορούσε κάποιος να κοιτάξει πραγματικά αυτόν τον άνθρωπο που σήμερα μετά από 23 μέρες απεργίας πείνας έχει μείνει η σκιά του, θα έβλεπε στο βλέμμα του και στα αδυνατισμένα χέρια του που μας ταρακουνάνε μόνο μία λέξη για μας όλους τους ανάλγητους απάνθρωπους πεθαμένους ήδη νοικοκυραίους: Αγάπη. Και δυστυχώς μάς αγάπησε πολύ περισσότερο από όσο αξίζουμε.

Γι’ αυτό προσωπικά του ζητάω να μας ξεχάσει. Να κοιτάξει να ζήσει, να δημιουργήσει και να αυτοπραγματωθεί. Να "βρει μέσα στη φυλακή την ελευθερία του"(7) όσο χρειαστεί. Να διαλέξει από δω και μπρος να δώσει μόνο σε αυτούς που ζουν, γι’ αυτό αξίζουν κι αυτήν την αγάπη του, τη γενναιοδωρία του, την αξιοπρέπεια, την αγωνιστικότητά του, το μυαλό του και την ψυχή του – το μεγαλύτερο όπλο του. Σε κανέναν άλλον.

Ρωμανέ σταμάτα. Δεν το αξίζουμε. Και δεν αξίζει για να ζήσεις εσύ «φυλώντας Θερμοπύλες», τιμώντας νεκρούς σαν τον Γρηγορόπουλο, να πρέπει να θυσιάσεις τη ζωή σου επαναλαμβάνοντας την ιστορία του κι ακόμα παραπάνω. Να γίνεις ένας αγωνιστής της κοινωνίας που τον δολοφόνησε εν ψυχρώ μαζί με την «ανθρώπινη διάστασή της»*. Κι όλα αυτά, μπας κι αναστηθούμε, μπας και καταλάβουμε, μπας και θυμηθούμε να σεβαστούμε... τον εαυτό μας, και όσους λίγους τον σεβάστηκαν.-

(1) Τάκης Καφετζής: Πιστεύω, ότι πάμε πολύ πίσω στην ιστορία
(2) Το ευρώ της νεοφασιστικής τραγωδίας
(3) Σ. Δημητρίου: Μοναδική ιστορική έξοδος από την παγκόσμια κρίση η ανατροπή
(4) Ελένη Νίνα: Υπόθεση Καρέλι: «Η έννοια της ασφάλειας τινάζεται στον αέρα!»
(5) Γιώργος Μαρκόπουλος: Τόσοι λίγοι, φάγανε τόσα πολλά
(6) Κώστας Νασίκας: Αν δεν μοιράζονται τα βιώματα, χάνεται η ανθρώπινη
(7) Ηλίας Πετρόπουλος

*«Η απεργία πείνας είναι η τελευταία ελπίδα και έκκληση προς την βασικότερη ανθρώπινη διάστασή μας που είναι συνυφασμένη με τις έννοιες της δικαιοσύνης και της ηθικής. Ξεχνώντας τες γινόμαστε συμμέτοχοι ανθρωποκτονίας του ίδιου του απεργού αλλά και της δικιάς μας ανθρώπινης διάστασης» Κώστας Νασίκας, ψυχαναλυτής, ο οποίος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Λυών και είναι ιατρικός υπεύθυνος του Οίκου Εφήβων της Λυών, και έχει γράψει -εκτός των άλλων- βιβλίο ειδικά για τους απεργούς πείνας.

Φωτογραφία: από την ταινία "Όνειρα" του Ακίρα Κουροσάβα

Από το Tvxs.gr

Οριστικά απολυμένες οι καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ - Γάντια ψηλά

Η ανάρτηση των τελικών πινάκων του ΑΣΕΠ την Πέμπτη, την ιστοσελίδα του Οργανισμού, ήταν και η «σφραγίδα» που επικύρωσε την οριστική απόλυση των υπό διαθεσιμότητα καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, από τις οποίες θα επαναπροσληφθούν μόλις 38. «Δεν υποχωρούμε και θα εντείνουμε τον αγώνα μας», ήταν οι απάντηση των καθαριστριών. Την άμεση επαναπρόσληψη τους ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Δ.Ο.Υ. με ανακοίνωσή της αναφέρει ότι στις 4 Δεκεμβρίου, με ανάρτηση στο site του ΑΣΕΠ, οι καθαρίστριες «ενημερώθηκαν για την διακοπή ουσιαστικά του καθεστώτος διαθεσιμότητας και την οριστική απόλυσή τους», υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι αυτό γίνεται παραμονή Χριστουγέννων.

Με ανακοίνωση της η Ομοσπονδία τον εφοριακών καλεί τον υπουργό Οικονομικών αλλά και όλους τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους κρατικούς φορείς  να προχωρήσουν σε αντιμετώπιση του όλου ζητήματος και απαραίτητα μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής τους στη δικαιοσύνη στις 25 Φεβρουαρίου 2015. Την ίδια στιγμή απευθύνει κάλεσμα σε ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ αναλάβουν δράση άμεσα.

Τέλος η Ομοσπονδία των εφοριακών προειδοποιεί την Κυβέρνηση  ότι «η φωτιά που βάζει στο υπουργείο Οικονομικών με το ζήτημα αυτό αλλά και με τα υπόλοιπα (μειώσεις μισθών, συντάξεις κλπ) είναι αποκλειστικά δική της ευθύνη».

Την άμεση επαναπρόσληψη των αγωνιζόμενων καθαριστριών του ΥΠΟΙΚ, ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος καταδικάζει  την απόφαση μέσω των βουλευτών του Δημήτρη Στρατούλη και  Αλέξη Μητρόπουλου.

Σε κοινή τους δήλωση, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσάπτουν στην κυβέρνηση ότι προσέφερε ως «χριστουγεννιάτικο δώρο» στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών τις οριστικές απολύσεις τους, χωρίς να περιμένει την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

«Η κυβέρνηση αποφάσισε να χτυπήσει ένα από τα πιο ευάλωτα αλλά και σκληρά αγωνιζόμενα τμήματα των εργαζομένων και καλεί εργαζόμενους και συνδικάτα να στηρίξουν τις καθαρίστριες», τονίζουν οι κ.κ. Στρατούλης και Μητρόπουλος.

Τέλος αναφέρουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ  δεσμεύεται πολιτικά ότι, εφόσον με τους αγώνες και την ψήφο του λαού αναδειχθεί στην διακυβέρνηση της χώρας, θα επαναφέρει άμεσα στις εργασίες τους όσους και όσες απολύθηκαν σε εφαρμογή των αντισυνταγματικών μνημονιακών νομοθετικών ρυθμίσεων για τις διαθεσιμότητες-απολύσεις στο δημόσιο.

Πηγή

«Ησυχία, τάξη και ασφάλεια»

Κατά τη διάρκεια της χθεσινής μέρας είχαμε δύο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις του πνεύματος: «Ησυχία, τάξη, ασφάλεια».

Η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» ακύρωσε το αναγνωρισμένο δικαίωμα του φυλακισμένου Νίκου Ρωμανού να σπουδάζει, εν ονόματι του δικαιώματος της κοινωνίας να ζει «ήσυχη» και «ασφαλής» αφού ο «τρομοκράτης» δεν θα μπορεί να πηγαίνει στη σχολή του…

Την εικόνα συμπλήρωσαν τα ΜΑΤ με την επίθεση τους εναντίον των ατόμων με ειδικές ανάγκες, έξω από το υπουργείο Οικονομικών. Έτσι διασφαλίστηκε και η «τάξη», η οποία είναι απαραίτητη για την απρόσκοπτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ας αφήσουμε την ηθική διάσταση των γεγονότων, αφού στην πρώτη περίπτωση η απόφαση των δικαστών μοιάζει με θανατική ποινή για τον (εδώ και μέρες) απεργό πείνας Ρωμανό, ενώ η επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων εναντίον ανθρώπων που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, μόνο ως κτηνωδία μπορεί να χαρακτηριστεί.

Το μήνυμα ήταν σαφές: «Τα κεφάλια μέσα»!

Οσο για τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης και τους άνδρες των ΜΑΤ, μόνο ένα έχουμε να πούμε: Τα λεφτά που παίρνουν (με τις αυξήσεις) πιάνουν…τόπο.

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Μια στάλα ντροπή έχετε;

Την Τετάρτη πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα συγκέντρωση των ανθρώπων με αναπηρία.

    Όταν η διαδήλωση που ξεκίνησε από το υπουργείο Εργασίας επιδίωξε να προσεγγίσει το Υπουργείο Οικονομικών επενέβησαν… τα ΜΑΤ.

    Είδαμε εικόνες όπως αυτή, με τους κυρίους των ΜΑΤ να κάνουν… λαβές με τα πόδια τους στα… αμαξίδια των αναπήρων.

    Είδαμε εικόνες όπως αυτή, που ξεπερνούν την δυνατότητα της στήλης να προβεί σε σχολιασμό χωρίς να λερώσει το στόμα της

    Τα ΜΑΤ εναντίον (και) των αναπήρων, λοιπόν! Θα είμαστε σύντομοι και περιεκτικοί:

    Κύριοι, εσείς που αποτελείτε την φυσική ηγεσία αυτού του Σώματος και κύριοι εσείς που αποτελείτε την πολιτική ηγεσία αυτού του Σώματος, μια στάλα ντροπή διαθέτετε;

email: mpog@enikos.gr

Από το enikos.gr

Χαίρε Θέμιδα αλλήθωρη...

γράφει η Λίλα Μήτσουρα

Η ζυγαριά της Θέμιδος έχει χαλάσει!!!! Η Θέμις δεν είναι πια τυφλή!!!! Όμως είναι αλλήθωρη δυστυχώς. Ίσως για αυτό δεν πρόσεξε ότι δεν ζυγίζει καλά τα πράγματα. Γιατί ξεφεύγει η ματιά της λίγο προς την μεριά των ισχυρών. Εκεί που είναι πλούσια τα αγαθά και βοηθούν τους αλλήθωρους με τις χαλασμένες ζυγαριές.

Η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι ισχυροί έχουν ένα ειδικό βάρος. Καλοτρώνε βλέπεις και δίνουν και φαγητό και σε όσους μπορούν να τους συντηρήσουν για να συνεχίσουν την ζωή που κάνουν. Η θέμις πάλι έχει πολύ αναπαυτικό θρόνο για να μπορεί να το παίζει θεός και να κρίνει τις ζωές των άλλων, πώς λοιπόν να τον χάσει? Σκύψε σήκω όλη την ώρα να μαζεύει τα ξεροκόμματα που τις πετάνε, στράβωσαν λίγο τα ματάκια αλλά τι πειράζει?

Και έτσι σαν ζύγισε τις περικοπές μισθών που έγιναν σε όλους, απόφασισε πως οι δικές της είναι σημαντικότερες από τις δικές σου. Γιατί φίλε μου αυτή έχει μάθει να τρώει καλά πώς θα ξεμάθει τώρα? Ενώ εσύ πάντα στο λίγο ήσουν πάντα στο περίπου τι θα σου κάνει τώρα μια μείωση ακόμα? Εσύ έχεις σκληραγωγηθεί αυτή όχι.

Και το δικό της επάγγελμα,όχι λειτούργημα πρόσεξε, είναι σημαντικότερο από το δικό σου. Αφεντικά και δούλοι, γίναμε ίσοι ούλοι, στάσου και συ τώρα, ότι θέλεις λες! Αυτή λοιπόν ως αφεντικό σε κρίνει ασήμαντο και ως τέτοιος πρέπει να πληρώνεσαι. Οι θεοί μόνο πληρώνονται πλουσιοπάροχα εσύ θεός είσαι?

ΟΧΙ ΔΑ! Ένας ασήμαντος σχολικός φύλακας είσαι  ίσως, που τι κάνει? Φυλάει τα παιδιά μας. Σιγά τώρα το σπουδαίο έργο! Η μια απλή καθαρίστρια είσαι που τι νομίζεις πώς κάνεις που μας ξεβρωμίζεις? Κάτι σπουδαίο? Βαρύνεις τον κρατικό προϋπολογισμό και αν θες να κάνεις κάτι σπουδαίο είναι να παραιτηθείς και να πεις και ευχαριστώ που δεν το σκέφτηκες και μόνος σου. Έλεος πια όλα αυτοί θα τα σκέφτονται?

Περικόπτουν για να σωθεί το κράτος δικαίου που έχουμε. Αλλά εσύ ως ανάλγητος πολίτης που είσαι δεν το σκέφτηκες. Σκέφτεσαι μόνο την πάρτη σου και πως θα τρως. Θες και να τρως κιόλας αντί να σώσεις την χώρα σου. Αντί να πεις ευχαριστώ σε αυτούς τους θεούς που αποφάσισαν ότι οι δικές σου περικοπές δεν είναι αντισυνταγματικές αλλά καθόλα νόμιμες.

Αντί να πεις ευχαριστώ που σε βάζουν απέναντι στην άλλη ομάδα και τσακώνεσαι για το ποιος είναι πιο σημαντικός σε αυτό τον τόπο και ξεχνάς  ότι βρωμάει το χνώτο σου από την πείνα.....

ΑΝΑΛΓΗΤΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ!

Η Θέμις έχει δίκιο! Δεν ξέρω αν έχει κέφια, αν ακούει αν βλέπει καλά, αλλά καλά τρώει για να μπορεί να αντέχει όταν εξηγεί τους νόμους. Οι οποίοι νόμοι είναι σαν τους χρησμούς της πυθίας ένα πράγμα. Ο καθένας τους εξηγεί κατά πως θέλει. Γιατί τώρα με την κρίση έχουμε θέμα και δεν μπορούμε να πληρώνουμε και κουρελόχαρτα, έτσι μας έφτιαξαν αυτοί οι καλοταϊσμένοι αρκετά να έχουμε.

ΠΑΡΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ!

Οι ισχυροί απατεώνες έξω! Οι κακομοίρηδες Γιάννηδες Αγιάννηδες μέσα! Οι ξεπουλημένοι όλοι έξω και με βασιλικές θέσεις να κρίνουν την ζωή σου. Οι κακούργοι και οι δολοφόνοι των λαών έξω. Οι δολοφόνοι παιδιών ελεύθεροι και αυτός που διδάχτηκε την σαπίλα και την διαφθορά, παιδί ακόμα, αυτός που ήρθε αντιμέτωπος με τον θάνατο καταδικασμένος. Αυτός που υπερασπίζεται τις ιδέες του αναρχικός αυτός που τις ξεπουλάει αρχηγός κράτους. Και ποιος το αποφάσισε αυτό ?Η Θέμις η αλλήθωρη.

Καταδικάζει ένα παιδί σε θάνατο γιατί άραγε? Γιατί θέλει να σπουδάσει ενώ είναι στην φυλακή. Μα το κράτος και οι δικαστές μας είναι σαΐνια. Τον άφησαν να δώσει εξετάσεις αλλά που ακούστηκε να θέλει και να παρακολουθεί τα μαθήματα? Αν είναι δυνατόν!!!!! Αυτός είναι μίασμα της κοινωνίας και θα μολύνει και άλλους με αυτά που πιστεύει. Θάνατος λοιπόν με έναν ύπουλο τρόπο. Δώσαμε σε ένα παιδί λάθος πρότυπα, του διδάξαμε τον θάνατο από πρώτο χέρι, τον κάναμε παραβατικό και ως ένα φωτεινό παράδειγμα τον στήνουμε στον τοίχο ως τρανό παράδειγμα προς αποφυγήν.

Τον βαφτίσαμε αναρχικό όπως όλους όσους σκέφτονται έξω από το κουτί, και τον αφήνουμε να πεθάνει μόνος του για αυτές τις "ανόητες  ιδέες" που έχει και δεν ξεπουλάει.

Παραδειγματικός θάνατος σε όλους όσους αντιστέκονται, σε όλους όσους τους αναγνώρισαν πίσω από τις μάσκες, σε αυτούς που τους ξεσκέπασαν. Είναι επικίνδυνοι αλλά όχι για μας, για αυτούς και μόνο. Και για να υπάρχουν αυτοί πρέπει να πεθαίνουν οι άλλοι και κυρίως τα παιδιά.

Σου κόβουν το μισθό, είναι δίκαιο, σου σκοτώνουν το παιδί ,είναι δίκαιο, σου πουλάνε τη χώρα είναι δίκαιο, γιατί αυτοί για να υπάρχουν πρέπει να πάψεις να υπάρχεις  εσύ και η ασημαντότητά σου. Γιατί αυτή, η Θέμις δηλαδή ,είναι θεσμός και στήριγμα κάθε πολιτείας εσύ τι είσαι ορέ?

Να ενημερώσω τον θεσμό και το στήριγμα ότι έχει σαπίσει μέχρι κόκαλο και μας πήρε η μπόχα. Ότι απαιτεί σεβασμό αλλά δεν μπορεί να τον έχει γιατί αυτή η ίδια δεν σέβεται το λειτούργημα που ασκεί. Δεν σέβομαι κανέναν λοιπόν που δεν με σέβεται. Δεν σέβομαι καμμία δικαιοσύνη που κοιτάει το συμφέρον της και όχι το δίκαιο. Δεν σέβομαι καμία δικαιοσύνη που με εμπαίζει και με υποτιμά και με θεωρεί άχρηστο. Και κυρίως δεν σέβομαι καμία δικαιοσύνη που σκοτώνει τα παιδιά μας!!!

ΧΑΙΡΕ ΘΕΜΙΔΑ ΑΛΛΗΘΩΡΗ!!!!

Καθαρίζουν το Χαρδούβελη με νόμο για τα δάση

Αμνήστευση καταπατητών δημόσιας γης έναντι μικρών σχετικά αντιτίμων προβλέπει σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος κι όλως τυχαίως στους ευνοημένους ιδιοκτήτες συγκαταλέγεται ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης. Προφανώς αναφερόμαστε στην καταπατημένη έκταση του δημοσίου 20 στρεμμάτων που αγόρασε η σύζυγος Χαρδούβελη, Σούζαν το 2006, όπως είχε αποκαλύψει το HOT DOC στο τεύχος 63. Αν και επαγγελματίες της αγοράς, τόσο ο Γκίκας αλλά κι η Σούζαν Μπεζτζιάν Χαρδούβελη δεν είχαν φροντίσει (;) τότε να ανακαλύψουν πως η μισή επιφάνεια του αγροτεμαχίου που αγόραζαν ήταν δημόσια και μάλιστα δασική που είχε περιέλθει παράτυπα στον ιδιοκτήτη του κατόπιν χρησικτησίας. Διότι ως γνωστόν, χρησικτησία σε δημόσια γη δεν προβλέπεται.

Ο Γκίκας Χαρβούβελης μάλιστα είχε πραναγγείλει στη Βουλή την κατάθεση του αμνηστευτικού γι' αυτόν νομοσχεδίου τις ημέρες που ξεκινούσε η σχετική έρευνα του περιοδικού. Και να που κατατίθεται τώρα, προβλέποντας αντίτιμο 700 - 1000 ευρώ ανά στρέμμα. Πληρώνοντας δηλαδή ένα ποσό που θα κυμανθεί από 14.000 έως 20.000 ευρώ, ο "Τσάρος" της ελληνικής οικονομίας θα καθαρίσει μια "θολή" γραμμή στη φορολογική του δήλώση.

Αό το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Τίποτα δεν τελείωσε όλα τώρα αρχίζουν.

Κείμενο υποστήριξης του Γιάννη Μιχαηλίδη στον απεργό πείνας εδώ και 25 ημέρες Νίκο Ρωμανό που δημοσιεύθηκε σήμερα στο indymedia:

Γράφω αυτές τις γραμμές, για να εκφράσω τη συγκίνηση που μου προκάλεσε η ευρεία και πολύμορφη δραστηριότητα αλληλεγγύης των συντρόφων εκτός των τειχών. Όχι μόνο γιατί ξεπέρασε ως τώρα κάθε προσδοκία μου σε έκταση, ευρηματικότητα, οργάνωση-συντονισμό, επιμονή και επιθετικότητα, με καταλήψεις κομβικών κρατικών και καπιταλιστικών κτιρίων, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, με οργανωμένες συγκεντρώσεις και πορείες σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της επικράτειας, με τις επιθέσεις στις δυνάμεις καταστολής και τις αντάρτικες επιθέσεις όλων των ειδών.

Γιατί είναι αυτό που σπάει τη μοναξιά του κελιού μου και με κάνει να χαμογελάω, γιατί το βράδυ της Τρίτης δεν ήμουν φυλακισμένος, ήμουν ανάμεσά σας και ένιωθα τη ζέστη των φλεγόμενων οδοφραγμάτων. Γιατί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η ίδια η ύπαρξη αυτού του μετώπου αγώνα είναι μια νίκη από μόνη της, τόσο για την άμεση προοπτική που έχει όσο και για την παρακαταθήκη που αφήνει. Γνωρίζω πολύ καλά, οτι οι χιλιάδες σύντροφοι που εμπλέκονται σε αυτή τη μάχη που ξεκίνησε ο Νίκος με πολλούς προβληματισμούς αλλά μπόλικη αποφασιστικότητα, έχουν τεράστιες διαφορές στις αντιλήψεις και πρακτικές αγώνα τόσο μεταξύ τους, όσο και με εμάς τους ίδιους. Όμως μέσα από την ποικιλλότητα, ανθεί η εξέλιξη. Αυτό ακριβώς είναι το νόημα της αναρχικής αλληλεγγύης, συνδέει χωρίς να ταυτίζει, ενώνει χωρίς να ομογενοποιεί. Και όταν είναι προσανατολισμένη στη δράση πετυχαίνει.

Όταν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης αναφωνούν οτι τίθεται πλέον θέμα εθνικής ασφάλειας όσο παρατείνεται η απεργία πείνας, συνειδητοποιώ οτι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, και τα κενά που αφήνουν οι διαλυμένες σκέψεις απελπισίας που προκαλεί η παρατεταμένη αδράνεια στην ασφυκτική συνθήκη του εγκλεισμού, χρωματίζονται με νόημα ξανά, η εξέγερση είναι πάντα επίκαιρη.

Τα όνειρά μας θα γίνουν εφιάλτες τους. 

Η μαχητική αναρχία ξύπνησε και βρηχάται. 

Τίποτα δεν τελείωσε όλα τώρα αρχίζουν. 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ 

Προς το Νίκο:

Αδερφέ κράτα γερά, τους ανακάτεψες τη γιορτή αρκετά καλά ως τώρα. Εσύ δεν κάμπτεσαι, άρα θα λυγίσουν αυτοί. Μένω δίπλα σου ως την τελική νίκη.

Προς τον Αθανασίου:

Είμαι πολύ πεινασμένος. Αν δολοφονήσεις το Νίκο, το μόνο πράγμα που θα μπορέσει να με χορτάσει ξανά, είναι το λαρύγγι σου.

Όλα για τους 180: Οι «πρόθυμοι» και οι «απρόθυμοι»

Σκηνικό έντασης στο εσωτερικό, γύρω από τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό και επίδειξη πυγμής από την κυβέρνηση που απαγορεύει τις συγκεντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Είναι μια κάποια λύση η κατασκευή εσωτερικών εχθρών την ώρα που το αδιέξοδο στη συνεννόηση με τους δανειστές βαθαίνει. Με βάση όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι στιγμής, η παράταση του μνημονίου πρέπει να θεωρείται δεδομένη και παίζεται αν αυτό θα αφορά κάποιες εβδομάδες, όπως ζητά η κυβέρνηση, τρίμηνο ή εξάμηνο όπως θέλουν οι έξω.
Η εμπλοκή βρίσκεται στην απαίτηση της Τρόικας για νέα μέτρα τα οποία η κυβέρνηση θέλει να μεταθέσει για μετά την εκλογή ΠτΔ επειδή θεωρεί ότι δύσκολα θα περάσουν από την παρούσα βουλή. Από τις Βρυξέλλες δόθηκε χθες σήμα για ολοκλήρωση της αξιολόγησης μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου ώστε να γίνουν μετά οι κυρώσεις της συμφωνίας από εθνικά κοινοβούλια όπου αυτό είναι απαραίτητο.
 
Σε κάθε περίπτωση σχεδιάζεται ήδη η επίσπευση της προεδρικής εκλογής για τις 12 Ιανουαρίου και είναι πιθανό οι βουλευτές να κληθούν να αποφασίσουν με τη χώρα στον αέρα, χωρίς δηλαδή να έχει παρθεί απόφαση για την εκταμίευση δόσης και χωρίς συμφωνία για την επόμενη μέρα (προληπτική γραμμή πίστωσης). Τα ποσά που πρέπει να εκταμιευθούν στο σύνολό του φθάνουν τα 7 δισ. (δάνεια της ευρωζώνης, του ΔΝΤ και επιστροφές κερδών της ΕΚΤ από ελληνικά ομόλογα). Οι πρώτες σοβαρές οικονομικές ανάγκες που θα προκύψουν θα είναι τον Μάρτιο-Απρίλιο με λήξεις ομολόγων ύψους 5 περίπου δισ. ευρώ.
 
Παρά το γεγονός ότι η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές πάει από το κακό στο χειρότερο, η κυβέρνηση εξακολουθεί να ελπίζει στη διασφάλιση των 180 ναι για την προεδρική εκλογή. Το γεγονός ότι τρεις βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, Ν. Τσούκαλης, Ν. Φούντα και Θ. Ψύρρας συνυπέγραψαν με ανεξάρτητους και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κείμενο που ζητά εκλογή ΠτΔ από την παρούσα Βουλή, συμφωνία για τη συνταγματική αναθεώρηση και καθορισμό ημερομηνίας εκλογών μέσα στο 2015 ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για το Μέγαρο Μαξίμου.
 
Πολύ περισσότερο που το κείμενο άλλαξε για να απαλειφθεί αναφορά σε εκλογές τον Μάιο, όπως είχε αποφασιστεί στην Κ.Ε της ΔΗΜΑΡ, αλλά και στην ανάγκη μιας προοδευτικής διακυβέρνησης. Ένας πόντος ακόμη για την κυβέρνηση είναι ότι η ανεξάρτητη Κ. Μάρκου πρότεινε Μ.Γιαννάκου και Π. Αυγερινό για ΠτΔ και τάχθηκε υπέρ της εκλογής του από την παρούσα Βουλή. Ο Μ. Ανδρουλάκης στην ομιλία του στη Βουλή δεν ήταν καθόλου ξεκάθαρος σχετικά με τις προθέσεις του, ενώ οι Σ. Λυκούδης, Β. Οικονόμου, Χρ. Αηδόνης, Γρ. Ψαριανός θεωρούνται «κλειδωμένοι» από την κυβέρνηση.
 
Από εκεί και πέρα ελπίζουν στις ψήφους των Μελά, Γιοβανόπουλου, Κουράκου, Νραβρή, Ιατρίδη, Κασαπίδη, χωρίς να αποκλείουν τους Πολύδωρα-Καπερνάρο. Με δεδομένο ότι Τατσόπουλος, Γιαταγάνα, Μακρή, Παραστατίδης, Τζάκρη, Βουδούρης έχουν ήδη επιλέξει όχθη, στην περιοχή του «όχι», οι ψήφοι των Μουτσινά-Μπόλαρη θα αποβούν καθοριστικές, ενώ θα προσμετρηθούν και οι ψήφοι των δύο Χρυσαυγιτών που ανεξαρτητοποιήθηκαν (Μπούκουρας, Χρυσοβαλάντης).
 
Σε κάθε περίπτωση για να βγει το άθροισμα που επιδιώκει η κυβέρνηση χρειάζεται η συγκατάθεση και βουλευτών των ΑΝΕΛ. Για το λόγο αυτό η χειραψία της Ε. Κουντουρά με τον Α. Σαμαρά και το φιλί με τον Δ. Σταματη έγινε παραπολιτικό, ενώ κάποιοι ελπίζουν στον Π. Χαϊκάλη, στον Γ. Δημαρά και στη Μ. Κόλλια παίρνοντας τοις μετρητοίς τη δήλωση του Π. Μελά που ήρθε σε ρήξη με τον Π. Καμμένο ότι τέσσερις βουλευτές των ΑΝΕΛ θέλοιυν να διαφοροποιηθούν από την κομματική γραμμή.


Πηγή

Ζητούμενο της κυβέρνησης η επικοινωνιακή διαχείριση της έντασης

Κατερίνα Μπρέγιαννη

«Το ζητούμενο είναι να τελειώσει τις σπουδές του (που δεν τον αφήσατε καν να ξεκινήσει;) ή να βγει έξω» είπε ο υπουργός Δικαιοσύνης στην συνέντευξη τύπου απαντώντας στην απόρριψη της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης που πρότεινε στο Νίκο Ρωμανό. Πότε υπονόησε ο Ν. Ρωμανός, ότι θέλει να βγει έξω, όπως προπαγανδιστικά υπονοεί ο υπ. Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου;

Ας αντιστρέψουμε όμως το ερώτημα…

Το ζητούμενο της κυβέρνησης είναι η εκδίκηση του κρατούμενου (επειδή τόλμησε να περάσει στις Πανελλήνιες εξετάσεις), ή να σπουδάσει, όπως όλοι οι κρατούμενοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δικαιούται;

Ζητούμενο της κυβέρνησης είναι η εκτροπή με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία της δημοκρατίας;

Ζητούμενο της κυβέρνησης είναι η δημιουργία έκρυθμων καταστάσεων;

Ζητούμενο της κυβέρνησης είναι η συσπείρωση της ακροδεξιάς και η σταδιακή φασιστοποίηση της κοινωνίας δια μέσου νομοθετικών ρυθμίσεων κατάργησης των κατακτήσεων της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού.

Ζητούμενο της κυβέρνησης είναι η εφεύρεση νόμου με ειδικό σκοπό την εξόντωση του συγκεκριμένου κρατουμένου ή μήπως μετρούν τις αντοχές ενός νέου ανθρώπου για να περάσουν τις νομοθετικές ρυθμίσεις για απαγόρευση των εκπαιδευτικών αδειών στους κρατούμενους.

Ζητούμενο της κυβέρνησης είναι να παίξει το τελευταίο της χαρτί, τον κρυφό άσσο που νομίζει ότι κρύβει στο μανίκι, το θέμα της ασφάλειας. Να γίνουν επεισόδια, να φοβηθούν οι κατατρομοκρατημένοι ήδη πολίτες, για το αυτοκίνητο, το μαγαζί, την τράπεζα…

Ζητούμενο της κυβέρνησης είναι να ανάψει το φιτίλι μιας μεγάλης φωτιάς, ικανής να κρύψει τα νέα μέτρα, τα προαπαιτούμενα, την παράταση του Μνημονίου, το νέο Μνημόνιο που έρχεται, το ΔΝΤ που μένει… τη μαύρη μοίρα την οποία επιφυλάσσει στους πολίτες για το σωτήριο έτος 2015, που αν θυμάμαι καλά, θα βγαίναμε από το Μνημόνιο, θα είχαμε ξεπάγωμα και αυξήσεις στις συντάξεις…

Ζητούμενο τέλος της κυβέρνησης είναι να κρύψει την άτακτη υποχώρηση στην τρόικα και τους δανειστές και προτιμά να το κάνει με μια άτακτη οπισθοχώρηση στο Μεσαίωνα της ακροδεξιάς της φλέβας. Εκεί που τα «ανθρώπινα δικαιώματα» δεν υπάρχουν ούτε ως έννοια, όπου ο Διαφωτισμός δεν είχε ράνει με το εξεγερτήριο φως, το πνεύμα και τις συνειδήσεις.

Εκεί που καμία Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει. Γιατί μιας και το αναφέραμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που διαρκώς επικαλείται και υποκλίνεται η κυβέρνηση, τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν κατακτηθεί εδώ και δεκαετίες. Με αποτέλεσμα ακόμα και ένας ναζιστής φονιάς 70 ανθρώπων στη Νορβηγία, να τα απολαμβάνει. Όχι μόνο σπουδάζει ο Μπρέιβικ, αλλά κάνει απεργία πείνας για να έχει play station στο κελί του, και το παίρνει.

Οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες όμως, δεν νοιώθουν καμία απειλή, σε πλήρη αντίθεση, με μία υπό διωγμό κυβέρνηση, που τρέμει στην ιδέα ότι χάνει την εξουσία.

Η συγκυβέρνηση επιζητά ένα σκηνικό έντασης με κάθε τρόπο, μοιάζει σχεδόν, να το σκηνοθετεί. Ξεκίνησε με τα Πανεπιστήμια, κλιμακώθηκε με τη βίαιη καταστολή μιας απόλυτα ειρηνικής μεγαλειώδους πορείας, στο Πολυτεχνείο. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί κάθε μέσο θεμιτό, ή όχι και τόσο… Αρχής γενομένης με τον κ. Φορτσάκη, δεν της βγήκε όμως, όπως θα ήθελε, συνέχισε με τον κ. Κικίλια να επιδεικνύει πόσο εκτιμά τα σώματα καταστολής που πλιατσικολογούν περίπτερα και ουρλιάζουν στα Θρασίμια «Γαμήστε τους»! Τώρα βρήκε το σώμα του Ν. Ρωμανού, να παίξει μπάλα… και παίζει…

Ένα ανίερο παιχνίδι εξάντλησης που σχεδόν εκλιπαρεί για την βίαιη εκτόνωσή, που θα της δώσει το άλλοθι που τόσο καιρό εναγωνίως αναζητά, το μεγαλειώδες επιχείρημα, για να στριμώξει τη αντιπολίτευση στο δικό της γήπεδο.

Πραγματικά, και τι δεν θα ‘δινε η κυβέρνηση να βγαίνει το πρωί δια των επίσημων εκπροσώπων της στα κανάλια ουρλιάζοντας στο ΣΥΡΙΖΑ όπως παλιά: «Καταδικάζετε τη βία;» «καταδικάστε», «είστε με την ανομία»…

Ν. Ρωμανός, ένα ''θρασίμι'' που διδάσκει ιστορία

Και τι δεν θα έδινε η κυβέρνηση να προσθέσει  άλλη μία ερώτηση στις τρεις όλες και όλες που στοιχειοθετούν την επιχειρηματολογία της εναντίον της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τη χαριστική, όπως πιστεύει που θα της επιτρέψει τη μαγική ρελάνς και να εξωθήσει στο πυρ το εξώτερο από την επικαιρότητα, λέξεις όπως  Προϋπολογισμός, Νέο Μνημόνιο, Eurogroup… Το παιχνίδι είναι χιλιοπαιγμένο.  Της βγήκε μία, δύο, τρεις… για πόσο όμως ακόμα… Θρασίμια; (που είπε και ο κ. Πρωθυπουργός)

Ο Νίκος Ρωμανός ζητάει το αυτονόητο, ύψιστο δικαίωμα στη μόρφωση, αναφαίρετο, κατεκτημένο ήδη από το 1948 στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Για αυτό και μόνο το λόγο, έχει ήδη νικήσει.

Ο Νίκος Ρωμανός αρνήθηκε να βραβευτεί για την εισαγωγή του σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα από τον ίδιο υπουργό Δικαιοσύνης, κ. Αθανασίου. Η βράβευση από τον υπουργό στους κρατούμενους των ελληνικών φυλακών, αποτελεί αναγνώριση των δύσκολων συνθηκών που βιώνουν οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές, και είναι αξιέπαινοι που κατάφεραν να διαβάσουν και να περάσουν σε ένα Ανώτατο Ίδρυμα. Πόσο ειρωνικό ακούγεται τώρα με την αυταρχική και εκδικητική αντιμετώπιση του ανθρώπου αυτού σήμερα.

Η εκπαιδευτική άδεια αποτελεί κίνητρο για τον κρατούμενο, ανάσα από τον εγκλεισμό του νοσηρού περιβάλλοντος της φυλακής και ενθύμηση για το «έξω» και εν τέλει φρονηματισμό και επανένταξη. Ποινή θανάτου για ενδεχόμενη παραβίαση εκπαιδευτικής άδειας είναι πλήρως ασύμβατη με τις σύγχρονες ευρωπαϊκές δημοκρατίες.

Ο Νίκος Ρωμανός δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο, από έναν ελεύθερο άνθρωπο που επέλεξε να είναι μαχητής, σε μοναχικό αγώνα και πληρώνει αγόγγυστα τις επιλογές του, χωρίς να ζητιανεύει το έλεος του κράτους. Αυτές τις προσωπικές επιλογές ζωής, οι φασίστες, ποτέ μα ποτέ δεν μπορούν να τους καταλάβουν, όχι γιατί υστερούν νοητικά, αλλά γιατί υστερούν στα θέματα αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης, πίστης σε ιδανικά, πέραν του μικρούτσικού εαυτού τους. Πάνω απ' όλα όμως γιατί δεν κατέχουν την έννοια του ΟΛΟΥ, του συλλογικού ΟΛΟΥ αλλά παραμένουν πάντα αδιαίρετες μονάδες που θεωρούν οι ίδιες τον εαυτό τους αξιολατρέψιμες.

Αυτό ας το έχουν κατά νου, όσοι Χειμωνάδες, Παπαμιμίκιδες και Bankingnews αλλά και διάφορα φασιστοσάιτ κρυφά και φανερά, όταν αμφισβητούν την γενναιότητα, την αυτοθυσία, την μεγαλοπρέπεια ενός ελεύθερου ανθρώπου που κάνει το σώμα του γροθιά, διαλύοντας την όποια ικμάδα δημοκρατικής ευαισθησίας επιχειρεί να παρουσιάζει ότι διαθέτει αυτή η κυβέρνηση.

Ε, ψιτ… στα χέρια του Νίκου Ρωμανού ξεψύχησε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος θύμα στυγερής κρατικής δολοφονίας. Ήταν 6 Δεκέμβρη του 2008 και αυτό σημαίνει πολλά, για όλους εμάς που πιστεύουμε και υπερασπίζουμε  την ευνομούμενη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.Θρασίμια δηλαδή (που είπε και ο κ. Πρωθυπουργός.)

ΥΣ1. Ο Νίκος Ρωμανός είναι στην 25η ημέρα απεργία πείνας και εκτίει 15ετή ποινή φυλάκισης, για τη ληστεία στο Βελβεντό, οι αρχές δεν κατάφεραν να τον «δέσουν» με το αντάρτικο πόλης και την τρομοκρατία,. Να θυμίσουμε ότι κατά τη σύλληψή του βασανίστηκε άγρια σε σημείο μη αναγνωρίσιμο και διαπομπεύτηκε ως άγριος τρομοκράτης. Τα βασανιστήρια δεν αποτελούν μέσο σωφρονισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως όλοι γνωρίζουμε.

Ο συνήγορός του Φραγκίσκος Ραγκούσης σε χθεσινή δήλωσή του σημείωσε ότι ο Νίκος Ρωμανός δεν ήταν υπόδικος, ήταν ήδη καταδικασμένος και εκτίει ποινή φυλάκισης 15 ετών και όχι προφυλάκιση, όταν ο ανακριτής έκρινε στη γνωμάτευσή του ότι είναι επικίνδυνος δεν είχε τις δικογραφίες καν μπροστά του γιατί είχαν πάει στα δικαστικά συμβούλια. Αξιοσημείωτη η διακριτική συμπεριφορά της Δικαιοσύνης κατά του κρατουμένου, καθώς οι υπόδικοι για την Henerga Power κάνουν διακοπές στη Μύκονο. Με την απόρριψη αυτή έχει ήδη χάσει το πρώτο εξάμηνο όπως δήλωσε ο πρόεδρος του ΤΕΙ Αθήνας, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Μονάδων Υγείας, προσθέτοντας ότι το β' εξάμηνο έχει αποκλειστικά εργαστήρια πράγμα που σημαίνει ότι η τηλεδιάσκεψη δεν είναι εφικτή λύση.

ΥΣ2. Πριν προλάβει να δημοσιευθεί το άρθρο, η κυβερνητική εκπρόσωπος το επιβεβαίωσε πλήρως. Σε παρέμβαση της στο ΣΤΑΡ μίλησε για τους «θιασώτες τους χάους" που υποθάλπουν την ανομία και για όσους θέλουν να επιβάλλουν τους νόμους της ζούγκλας, τη βία και το χάος.

Από την ΑΥΓΗ

Γιατί οι δικηγόροι λένε «όχι» στο νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας

Της Ζωής Κωνσταντοπούλου

Το ηχηρό μήνυμα που εξέπεμψαν οι δικηγόροι ολόκληρης της χώρας κατά του εκτρωματικού σχεδίου νέου «Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας» αποτελεί ισχυρό ράπισμα στην Κυβέρνηση Σαμαρά και στην Τρόικα.

Οι δικηγόροι στη συντριπτική τους πλειοψηφία (ποσοστό 93,12%), είπαν «ΟΧΙ» στον νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που το Υπουργείο Δικαιοσύνης προωθεί εξυπηρετώντας, για άλλη μία φορά, τα συμφέροντα των Τραπεζών, και υποσκάπτοντας τις εγγυήσεις του κράτους δικαίου και τα δικαιώματα των πολιτών, αλλά και τη λειτουργία της ίδιας της Δικαιοσύνης.

Οι δικηγόροι, δικαιώνοντας το θεσμικό τους ρόλο ως συλλειτουργών της Δικαιοσύνης, μπαίνουν μπροστά για να προστατεύσουν την κοινωνία και τη δημοκρατία, που η προωθούμενη πολιτική επιχειρεί να αλώσει. Και το κάνουν με τόλμη, ριζοσπαστισμό, διεκδικητικότητα, αλλά και με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, που διαπαιδαγωγούν ξανά στη συμμετοχή και αποστομώνουν την επιχορηγούμενη προπαγάνδα που βαφτίζει «μεταρρυθμίσεις», νομοθετικές πρωτοβουλίες οι απορρυθμίζουν τη Δικαιοσύνη, ματαιώνουν την προσδοκία δικαστικής προστασίας, εξαρθρώνουν τις εγγυήσεις του κράτους δικαίου και αποχαλινώνουν τις ορέξεις οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων σε βάρος απροστάτευτων ανθρώπων και πολιτών.

Το «ΟΧΙ» στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας σημαίνει ΌΧΙ στις fast track κατασχέσεις, πλειστηριασμούς και αναγκαστικές εκτελέσεις, ΌΧΙ στις εικονικές δίκες «στα χαρτιά», χωρίς ακροαματική διαδικασία, ΌΧΙ στην περαιτέρω υποβάθμιση της Δικαιοσύνης, ΌΧΙ στην περαιτέρω υπονόμευση των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Αλλά και η καθαρή εντολή για αποχή διαρκείας μέχρι την απόσυρση του νομοσχεδίου, αποτελεί ελπιδοφόρο μήνυμα αγωνιστικότητας και διεκδίκησης, που εμπνέει τον νομικό κόσμο να δώσει την πιο μεγάλη και την πιο ωραία μάχη, που δεν μπορεί παρά να είναι νικηφόρα: την μάχη κατά της αδικίας, την μάχη για αποκατάσταση της δικαιοσύνης, της ισότητας, της αξιοπρέπειας στην κοινωνία, την μάχη για την υπεράσπιση των πιο αδύναμων και για την θωράκιση των πιο πολύτιμων αξιών και των αδιαπραγμάτευτων δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Πηγή