Οι απόστρατοι, ο Μπογιόπουλος και η Δικαιοσύνη

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Σήμερα εκδικάζεται η αγωγή της Ένωσης Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού Ξηράς (ΕΑΑΣ) κατά του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου. Είναι προφανές ότι ο στόχος της αγωγής είναι κατά πολύ ευρύτερος από την επαγγελματική/οικονομική εξόντωση του συγκεκριμένου δημοσιογράφου.

 

Στόχος των εν λόγω υπολειμμάτων του σκοτεινού παρελθόντος είναι η προβολή της φασίζουσας εκδοχής τους για την Ιστορία. Απλούστερα, αυτό που επιδιώκουν είναι η επιβολή του φόβου και της σιωπής σε όλους όσοι αρνούνται να αποδεχτούν την παραποίηση της Ιστορίας και να ξεχάσουν τις διώξεις, τα ξερονήσια, τις δίκες και τις εκτελέσεις, τον τρόπο δηλαδή θεμελίωσης του μετεμφυλιακού ελληνικού κράτους. Τη μνήμη αυτής της διαδικασίας άλλωστε οι εν λόγω απόστρατοι υπερασπίζονται και τιμούν στις γιορτές μίσους παρέα με χρυσαυγίτες «πατριώτες» και άλλους κρυφονοσταλγούς των σκοτεινότερων ημερών της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Προφανές είναι επίσης ότι η αγωγή των αποστράτων κατά του Μπογιόπουλου δεν προέκυψε σε πολιτικό κενό. Η απόφασή τους να διώξουν τον δημοσιογράφο γονιμοποιήθηκε στο έδαφος που καιρό τώρα καλλιεργούν οι «θεωρίες» των δύο άκρων, με τις οποίες το κυρίαρχο αστικό σύστημα προσπαθεί να ξεμπερδέψει με την κομμουνιστική αριστερά εξισώνοντας την πολιτική της δράση και τους λαϊκούς αγώνες με τις φασιστο-ναζιστικές μαφιόζικες τακτικές και πρακτικές

 

Έχει περάσει μόλις ένας χρόνος από τον εγκλεισμό της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής στις φυλακές και από την τελεσίδικη απόφαση της Δικαιοσύνης ότι η εν λόγω οργάνωση είναι εγκληματική. Ωστόσο έχει ήδη ξεκινήσει η προσπάθεια «ξεπλύματος» όπως φαίνεται κατ’ αρχάς από την απόφαση για την αποφυλάκιση του χρυσαυγίτη «πυρηνάρχη» της Νίκαιας. Πρόκειται για μια ακόμη απόδειξη ότι η φασίζουζα ακροδεξιά αποτελεί το απαραίτητο δεκανίκι, ιδιαίτερα χρήσιμο σε στιγμές που το αστικό σύστημα δυσκολεύεται στον βηματισμό του.

 

Πράγματι, η θερμοκοιτίδα για να διατηρηθούν ζωντανοί οι φορείς των ακροδεξιών κατάλοιπων της Ιστορίας είναι το ίδιο το κράτος, το οποίο εποπτεύει την ΕΑΑΣ, που ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου υπάγεται στο υπουργείο Άμυνας.

 

Αν αυτό το κράτος δεν είχε ανάγκη τις ακροδεξιές εφεδρείες του, θα είχε ήδη φροντίσει ώστε να μην παρέχει άλλοθι και κάλυψη στους νοσταλγούς του «συμμοριτοπόλεμου» πατριδοκάπηλους απόστρατους. Και δεν θα ένιπτε τας χείρας του αναμένοντας την απόφαση της «ανεξάρτητης» Δικαιοσύνης, η οποία εν τέλει καλείται να αποφανθεί αν οι «συμμοριτοφάγοι» είναι πράγματι συνοδοιπόροι των έγκλειστων χρυσαυγιτών, με τους οποίους μαζί γιορτάζανε στον Γράμμο και το Βίτσι…