Όταν η προπαγάνδα αγοράζεται και υπάρχουν εισαγγελείς, τελειώνουν οι Κουρτς…

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Το παράδειγμα του πρώην καγκελαρίου της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς είναι πολλαπλώς διδακτικό.Πρώτον, για την θρασύτητα που τον διέκρινε. Τον περασμένο Μάιο o τύπος αυτός δέχτηκε να βραβευθεί στο Μόναχο σαν…υπέρμαχος της ελευθερίας του Τύπου! Ναι, ο αθεόφοβος, είχε τόσο θράσος, ενώ γνώριζε ότι είχε διοχετεύσει κρατικό χρήμα, για να εξαγοράσει μέσα ενημέρωσης και για να τον αποθεώνουν οι(πληρωμένες) δημοσκοπήσεις. Εντάξει, δεν είναι ο πρώτος που το κάνει αυτό (και δεν θα είναι ούτε ο τελευταίος),αλλά όντως η θρασύτητα εν προκειμένω είναι απύθμενη. Και στηρίζεται στη βεβαιότητα που έχουν οι άνθρωποι της εξουσίας ότι είναι απρόσβλητοι. Ο Κουρτς, όμως, ξεπερνούσε σε αλαζονεία κάθε άλλο(ν), αφού δέχτηκε να πάρει αυτό το "βραβείο ελευθερίας των ΜΜΕ"(!), ενώ διεθνή μέσα ενημέρωσης είχαν αρχίσει να γράφουν για τα έργα και τις ημέρες του.

 

Δεύτερον, καμιά φορά το άβατο της εξουσίας παύει να ισχύει, όταν υπάρχουν εισαγγελείς που κάνουν απλώς τη δουλειά τους, δηλαδή ερευνούν στοιχεία και καταγγελίες για όποιονδήποτε. Η φράση "όσο ψηλά κι αν βρίσκεται" βρίσκει εδώ το απόλυτο νόημά της. Οι Αυστριακοί εισαγγελείς δεν "κώλωσαν", όταν είδαν ότι τα στοιχεία να τούς οδηγούν κατευθείαν στον πρωθυπουργό (καγκελάριο) της χώρας τους.

 

Τρίτον, ο έλεγχος της προπαγάνδας δεν είναι πάντα τόσο ισχυρό όπλο σε χώρες με απλώς ανεκτό κοινοβουλευτικό σύστημα. Ούτε κάν σε αυταρχικά καθεστώτα τύπου Πούτιν και Ερντογάν μπορεί να επιβληθεί απόλυτα. Και αυτό πρέπει να το έχουν κατά νου και οι(εκάστοτε) δικοί μας κάτοχοι της εξουσίας. Μπορεί εδώ οι εισαγγελείς να χρειάζονται ειδικές παραγγελίες και να έχουν το εμπόδιο των κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών(αφού η δίωξη πολιτικών προσώπων εξαρτάται από τη Βουλή), αλλά καλό είναι να ξέρουν ότι δεν (θα) διαθέτουν εσαεί απόλυτη προστασία. Η προπαγάνδα, δια της εξαγοράς ΜΜΕ και εταιρειών δημοσκοπήσεων, κάποια στιγμή μπορεί να «στραβώσει» εκεί που δεν το περιμένει κανείς.

 

Όπως δεν το περίμενε, ασφαλώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον περασμένο, Μάιο, όταν μίλησε με θερμά λόγια για τον (και) πολιτικό φίλο του Σεμπάστιαν Κουρτς, προλογίζοντάς τον κατά την τελετή της βράβευσή του. Τότε ο κ. Μητσοτάκης είχε εξάρει το "οξύ πνεύμα" και τον "ρεαλισμό" του Κούρτς. Όντως είχε τόσο "οξύ πνεύμα" που δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι κάποια στιγμή θα ελεγχόταν η διαφθορά του. Και ήταν τόσο "ρεαλιστής" που ήθελε να ελέγχει ΜΜΕ και δημοσκοπήσεις, για να τον εγκωμιάζουν.

 

Μολονότι ο κ. Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε να φαντασθεί τη σημερινή κακή εξέλιξη για τον ομοϊδεάτη και πολιτικό φίλο του, καλό είναι να έχει κατά νου αυτό που συνήθως ξεχνούν οι ασκούντες εξουσία, δηλαδή την ρήση του Άγγλου ιστορικού, λόρδου Άκτον: "Η εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα"…