Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται
σαν φάρσα και... «περασμένα ξεχασμένα»!
Tι ωραία και τι καλά! Ήρθε η
Μέρκελ να μας αποχαιρετίσει και η «κυρίαρχη» πολιτική ηγεσία της χώρας έστρωσε
«περήφανα» χαλιά και τα «παπαγαλάκια» δεν σταμάτησαν να μιλούν για «επίσκεψη
υψηλού συμβολισμού».
Προσέξτε, λοιπόν, τους
«συμβολισμούς»:
Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος
Μητσοτάκης, «περήφανος» και «κυρίαρχος»
δήλωσε:
«Ως ο 8ος Έλληνας πρωθυπουργός
που συναντά την αγαπητή ‘Ανγκελα μπορώ να αποτολμήσω σύντομη ανασκόπηση (…) Να
μιλήσω για τη δική της σφραγίδα και να μιλήσω για τη σημερινή Ελλάδα που είναι
πολύ διαφορετική από αυτή που γνωρίσατε τελευταία 10ετία. Δεν είναι εστία
ελλειμμάτων. Είναι σύγχρονο κράτος(…) Ευρώπη και Ελλάδα δοκιμάστηκαν από λάθος
αποφάσεις που επέστρεψαν εναντίον τους μεταμφιεσμένες με λαϊκισμό και
δημαγωγία».
Ο πρωθυπουργός τόλμησε να
ψελλίσει: «Και εσείς παραδεχτήκατε ότι ζητήσατε πολλά από τους Έλληνες». Για να
προσθέσει μετά:«Η Α. Μέρκελ υπήρξε η φωνή της λογικής και της σταθερότητας».
Στη συνέχεια, δε, με πολιτική… αυθάδεια –
λες και δεν είναι ο Μητσοτάκης – δήλωσε: «Η λιτότητα δεν μπορεί να είναι
η απάντηση σε όλα» τόνισε ο πρωθυπουργός.Και μετά πάλι τα γύρισε: «Θα γίνουν
παρεμβάσεις στους πολύ αυστηρούς τυπικούς κανόνες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα
ξεχάσουμε τι σημαίνει δημιοσιονομική πειθαρχία.
Η Μέρκελ υποστήριξε ότι σε κλίμα
αποχαιρετισμού είπε: «Ξέρω ότι απαίτησα
πολλά από τους Έλληνες, από την άλλη υπήρξαν και διαφορετικές κυβερνήσεις στην
Ελλάδα που θεώρησαν πολλές μεταρρυθμίσεις ως δυνατές».
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου,
πρόεδρος της Δημοκρατίας, δηλαδή ο ανώτερος πολιτειακός παράγοντας, κατά τη
συνάντηση της με την Μέρκελ έκανε λόγο για
μια σπουδαία πολιτικό, που διαμόρφωσε σε μεγάλο μέρος την πολιτική της
Γερμανίας αλλά και της Ευρώπης. Για να συμπληρώσει σε με τόνο πολιτικής
μελαγχολίας, περιγράφοντας τα χρόνια των μνημονίων έτσι:
«Yπήρξαν βεβαίως στιγμές
δυσκολίας και έντασης. Η οικονομική κρίση, που αντιμετώπισαν πολλές χώρες της
Ευρώπης, έφερε κυρίως σε δύσκολη θέση την Ελλάδα, που κλήθηκε να πληρώσει ένα
βαρύ τίμημα. Ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση τόσο σε πραγματικό, όσο και σε θεσμικό
επίπεδο. Και στην Ελλάδα αισθανθήκαμε, πολλές φορές, δικαιολογημένα μόνοι».
Όσον για τον ΣΥΡΙΖΑ; Ο πρόεδρος
του κόμματος, Αλέξης Τσίπρας, είχε προλάβει να αποχαιρετίσει τη Μέρκελ με άρθρο
στην Zeit, όπου έγραφε:
«Σε αυτή την κρίση έπρεπε να πετύχουμε
ισορροπία μεταξύ της πολιτικής εντολής που λάβαμε μέσω των εκλογών και της
κοινής δέσμευσης να εγγυηθούμε ειρήνη για τους λαούς της Ευρώπης. Δεν ήταν
εύκολη εξίσωση. Το γεγονός ότι βρήκαμε έναν αποδεκτό συμβιβασμό παρά τις
δυσκολίες ήταν κάθε άλλο παρά αυτονόητο και αναμενόμενο (…) Αυτή ακριβώς η
ειλικρίνεια ήταν το ουσιώδες χαρακτηριστικό στην μεταξύ μας σχέση (σ.σ με τη
Μέρκελ). Μας επέτρεψε να χτίσουμε εμπιστοσύνη, παρά τις αντιξοότητες. Ο τρόπος,
με τον οποίο η Άγκελα Μέρκελ εξέφρασε κατά τη διάρκεια της ευρωκρίσης τις
θέσεις της αλλά και η απόρριψή τους ήταν έντιμοι».
Τι αντιλαμβάνεστε από τα
παραπάνω;
Δεν αποχαιρετούμε τη Μέρκελ των
μνημονίων, τη Μέρκελ των Σόιμπλε, την Μέρκελ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της
βαρβαρότητας που βυθίστηκε η χώρα.
Δεν αποχαιρετούμε τη Μέρκελ της
Ζήμενς και της εξυπηρέτησης των γερμανικών μονοπωλίων.
Ξεχνάμε την εξαθλίωση που έφεραν
τα τρία μνημόνια αλλά και το μόνιμο μνημόνιο που συνεχίζεται, ρίχνοντας ως
στάχτη στα μάτια το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης που θα μοιράσει λεφτά σε αυτούς
που κατείχαν και κατέχουν, σε αυτούς που κέρδιζαν πριν την κρίση, στην κρίση
και μετά την κρίση.
Αποχαιρετούμε, τελικά, μια
πολιτικό που βοήθησε τη χώρα να βρει τον ίσιο δρόμο και τις συγχωρούμε κάτι
υπερβολές που μόνο από πολιτική αγάπη τις έκανε!
Με λίγα λόγια, η πολιτική ηγεσία
της χώρας επαναλαμβάνει την ιστορία σαν φάρσα, λέγοντας κι ένα «περασμένα
ξεχασμένα» στη κυρία Μέρκελ, δηλώνοντα, ο καθένας με τον τρόπο του, πόσο καλές
ήταν οι «μεταρρυθμίσεις» και ο «καλός» καπιταλισμός.
Πάντα «κυρίαρχα» και «περήφανα»,
τόσο σαν χαμογελαστές μαριονέτες!
Υ. Γ: Περιττό να πούμε ότι κατά την επίσκεψη Μέρκελ η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν είπε λέξη για το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Ε, μην χαλάσουμε και τις καρδιές μας πάνω στον αποχαιρετισμό…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου