Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Ο «σοφός» κ. Μελάς...

Του Γιάννη Παντελάκη 
Ο Π. Μελάς είναι ένας... σοφός άνθρωπος. Μέχρι χθες, είχε αφήσει να εννοηθεί πως θα ψηφίσει υπέρ του Σταύρου Δήμα. Χθες καταψήφισε, αλλά αυτό που τον κάνει... σοφό, είναι το σκεπτικό αυτής της καταψήφισης: «Είχα πει πως κατά 80% θα ψηφίσω Πρόεδρο. Σήμερα ήμουν στο 20%. Παραμένω προς θετική κατεύθυνση». Και πρόσθεσε ουσιαστικά πως στις επόμενες ψηφοφορίες θα πάει με το 80% και θα ψηφίσει τον Δήμα!
Αν κάποιος ξένος δημοσιογράφος παρακολούθησε χθες τη σκέψη ενός Έλληνα βουλευτή όπως ο κ. Μελάς, ενός ανθρώπου ο οποίος μάλιστα εκλέγεται για πολλά χρόνια βουλευτής (τον ψηφίζουν δηλαδή χιλιάδες ανθρωποι), προφανώς και θα κατάλαβε γιατί αυτή η χώρα πάει κατά διαόλου. Ο κ. Μελάς αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα ενός Έλληνα επαγγελματία πολιτικού. Πολιτικάντης έως εκεί όπου αρχίζει ο παραλογισμός. Αναρωτιέμαι πώς το σκέφτηκε. Σήμερα ψηφίζω το 20% και τις άλλες φορές το 80%. Απίστευτη λογική από έναν ανθρωπο ο οποίος επηρεάζει τις τύχες μας. Και ο οποίος, πολύ πιθανόν, να νιώθει ότι αυτό που είπε και έκανε, αποτελεί κορυφαία πολιτική πράξη και σκέψη.
Προφανώς δεν είναι ο μοναδικός. Αλλά αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα. Στην κατηγορία του μπορούμε να προσθέσουμε πολλά ονόματα. Τον Καμμένο, που δήλωσε ότι «ο πρωθυπουργός πρέπει να  εγκαταλείψει τη χώρα», διάφοροι ψεκασμένοι που προέρχονται από τη δεξιά αλλα τώρα νιώθουν αριστεροί, την Τζάκρη που ψήφισε τα μνημόνια αλλά ανακάλυψε πως τελικά ανήκει κι αυτή στην αριστερά (η οποία την υιοθέτησε!), τον Μητρόπουλο που θέλει να στείλει τη μισή κυβέρνηση στο Ειδικό δικαστήριο, τους νεοναζί που μετέχουν στις διαδικασίες εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας (σουρεαλιστικό), κάποιους ανεξάρτητους οι οποίοι λες και ντρέπονται να ψηφίσουν αυτό που ουσιαστικά θέλουν κ.ο.κ.
Ανεξάρτητα της αναγκαιότητας ή μη για εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, ανεξάρτητα αν κρίνονται ή όχι αναγκαίες οι πρόωρες εκλογές, είναι τραγικό η τύχη μιας χώρας να κρίνεται από τέτοιους ανθρώπους. Οι οποίοι προφανώς και εκφράζουν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας...
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

O πρώτος τη τάξει παρασυνταγματολόγος, αδυνατεί να τιθασεύσει το "εγώ" του.


 «Εμείς έχουμε φτύσει αίμα πέντε χρόνια για να κρατηθεί η χώρα όρθια. Ο ελληνικός λαός έχει κάνει θυσίες και παρουσιάζει επιτεύγματα. Αυτά πρέπει να τα διαφυλάξουμε. Δεν θα αφήσουμε και δεν θα αφήσω – και μιλώ προσωπικά, ειδικότερα εκ μέρους του Πα.Σο.Κ., αλλά και ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης – να χαθούν τα επιτεύγματα της χώρας και οι θυσίες του ελληνικού λαού. Και κυρίως δεν θα αφήσω αυτό να γίνει προεκλογικά, καθ’ οδόν προς τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ή, αν αποτύχουμε, καθ’ οδόν προς τις εκλογές.» είπε χαρακτηριστικά από τις Βρυξέλλες. 

Προσέθεσε δε ότι «αν ο ελληνικός λαός θέλει να κάνει την επιλογή μετά να αναθέσει την ευθύνη σε κάποιους που θα καταστρέψουν μετεκλογικά τα επιτεύγματα και τις θυσίες, ας το κάνει. Ως τότε όμως εμείς πρέπει να διαφυλάξουμε αυτό που κάναμε με τεράστιο κόπο και με τεράστιο πόνο.»


Ας θυμηθούμε, λίγο…

May 10, 2014

Τουλάχιστον έκθετος, σύμφωνα με δημοσίευμα, φέρεται πλέον ο παρασυνταγματολόγος που παριστάνει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης των Ολετήρων, αυτός που ως μοιραίος υπουργός Οικονομικών της Παπαδημοκρατίας υπονόμευσε τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών και του ελληνικού Δημοσίου.


Όπως υποστηρίζει το koutipandoras.gr φέρνοντας στη δημοσιότητα σχετικά έγγραφα, ο παρασυνταγματολόγος με την ψυχογενή βουλιμία για εξουσία που μας έχει καθίσει χωρίς την παραμικρή νομιμοποίηση στον σβέρκο, ως υπουργός των Οικονομικών αλώνιζε και ήταν αυτός που πήρε την απόφαση να εντάξει την πτωχευτική διαδικασία της Ψωροκώσταινας, στο Αγγλικό Δίκαιο. Το έκανε όχι μόνον χωρίς να έχει εξασφαλίσει 180 ψήφους στη Βουλή, αλλά έχοντας και πλήρη επίγνωση ότι με την πράξη αυτή υπονόμευσε την ανεξαρτησία της χώρας και υποθήκευσε τα περιουσιακά μας στοιχεία, δημόσια και ιδιωτικά. 

Το έπραξε, παρά τις αντίθετες προτάσεις αμερικανικής εταιρείας που το ελληνικό Δημόσιο είχε προσλάβει και ακριβοπληρώσει ως σύμβουλο, προκειμένου να εξασφαλιστούν τα ελληνικά συμφέροντα.

Η αμερικανική εταιρεία Cleary Gottlieb Steen and Hamilton, στις 4 Αυγούστου 2011, παρατηρεί ότι πάνω από το 93% των ελληνικών ομολόγων διέπονταν τότε από το ελληνικό δίκαιο και ως εκ τούτου γνωματεύει με βεβαιότητα, ότι αυτό το καθεστώς θα ήταν που θα είχε επιλεγεί, αν εκείνη την εποχή είχε γίνει στοιχειώδης διαπραγμάτευση. 

Ατυχώς, ο χονδρός παρασυνταγματολόγος, ερήμην μας, εμπαινόβγαινε ανενόχλητος και ποιος ξέρει για ποιους λόγους, δρομολόγησε το θλιβερό P.S.I., αυτήν την περιβόητη επιλεκτική χρεοκοπία, ή με άλλα σωστότερα λόγια, αυτήν την καταλήστευση των δημόσιων πόρων!

Εξασφαλίστηκαν έτσι τα συμφέροντα κάποιων ιδιωτών επενδυτών εις βάρος του ελληνικού δημοσίου συμφέροντος και αποδείχθηκε από τα πράγματα –διότι δεν κρύβονται αυτά για πολύ- και από την εξέλιξη των χρηματοοικονομικών μεγεθών, ότι αυτή η επιλεκτική χρεοκοπία και το περιβόητο P.S.I. που τη συνόδευσε, ήταν ένα οργανωμένο έγκλημα, ένα σχέδιο κάλυψης των εκτεθειμένων θεσμικών δανειστών στο ελληνικό δημόσιο χρέος. 

Ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού δημοσίου συμφέροντος, εις βάρος των δημόσιων ταμείων, των ελληνικών πανεπιστημίων, των νοσοκομείων, των μικροαποταμιευτών που εμπιστεύτηκαν τις ομολογίες του Ελληνικού Δημοσίου και εν τέλει όλων ημών των Ελλήνων, αφού το άχθος περνάει κάθε μέρα όλο και βαρύτερο, στις πλάτες όλων μας.

Άναυδοι και οριζοντιωμένοι στους καναπέδες μας, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι είναι τελικά αυτό που μας συμβαίνει κι από που μας ήρθε!

Τώρα υπάρχει και η τεκμηρίωση της προδοσίας, αλλά εμείς θα συνεχίσομε να παραμένομε άναυδοι και οριζοντιωμένοι στους καναπέδες μας, αυτοί θα συνεχίσουν να κυβερνούν και η Δικαιοσύνη θα επιμένει να μην επεμβαίνει: είτε κατά του δημοσιογράφου, αν είναι ανυπόστατο το δημοσίευμα είτε κατά του περί ου ο λόγος εθνικού ολετήρα, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας!

Αλλά τα είπαμε και ας τα ξαναπούμε: Η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι και δαγκώνει μόνον τους ξυπόλυτους, και επιβεβαιώνεται η ρήση αυτή κάθε μέρα. 

Κι όλο και καθαρότερα καταλαβαίνομε ότι αυτό που περισσότερο λείπει από την ανάπηρη Τηλεδημοκρατία μας, είναι μια σταγόνα πραγματικής δικαιοσύνης. 

Εν τω μεταξύ, περιμένοντας -χρόνια τώρα- τον “Κανένα”, τουλάχιστον ας τιμωρήσομε όλους αυτούς τους εθνικούς ολετήρες στην κάλπη: Ας τους εξαφανίσουμε!


Πηγή


 

Οι δημοκρατικές εκλογές για Πρόεδρο αποκάλυψαν τον Τρόμο τους!


“You have your way. I have my way. As for the right way, the correct way, and the only way, it does not exist.”
― Friedrich Nietzsche

του Αυγερινού Χατζηχρυσού
Ακούγοντας τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, πλημμυρίζει η σκέψη μου μιας χώρας χωρίς την συγκυβέρνηση, ως ερημωμένη μετά από πυρηνικό ολέθρο.
Συνεχίζοντας στα μεγάλα ΜΜΕ, βλέπω ένα εφιαλτικό μέλλον χωρίς Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, με παιδιά να πεθαίνουν στους δρόμους, μια χώρα στο απόλυτο χαος.
Κλείνοντας την τηλεόραση μένω με την απορία, πως έφτασε το γένος των ανθρώπων, από τον πρώτο homo sapiens στο Φεγγάρι, χωρίς Αγορές, Ευρώ, Τραπεζίτες και Εθνικούς Εργολάβους.
To οτι υπάρχει τεράστιο και ανησυχητικό έλλειμμα Δημοκρατίας στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα μετά τον Σημιτικό Μεσαίωνα υπήρχε πάντα ως αίσθηση στο αέρα. Η άρχουσα και η πολιτική τάξη έχουν αυτονομηθεί τόσο πολύ από την Ελληνική Κοινωνία που συμπεριφέρονται ωσαν να ζούν σε μια τελείως διαφορετική χώρα.
Πάντα στην Ιστορία υπήρχε μια νοητή διαχωριστική γραμμή μεταξύ των τάξεων, που όμως στους αιώνες της νεωτερικότητας οι ελίτ κρατούσαν τα προσχήματα δημοκρατικότητας και αντίληψης του κοινωνικού γίγνεσθαι, ώστε να προλαμβάνονται οι αντιδράσεις και οι επαναστάσεις.
Παρακολουθώντας την συζήτηση κατά την διάρκεια ψήφισης του προυπολογισμού ακόμη κι ο πιο ανίδεος είδε ότι απλά δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, όχι λόγω ανεπάρκειας – υπάρχει κι αυτή σε ορισμένους – αλλα απλά δεν τους ενδιαφέρει!
Η πολιτική τρομοκρατία που είναι πια εξόφθαλμη από την  Κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα παπαγαλάκια τους. Είναι η μόνη και η πραγματική τρομοκρατία και μπροστά στο επερχόμενο τέλος των εκλεκτών που τόσα χρόνια εξέθρεψαν έχουν χάσει κάθε μέτρο απειλών και εκβιασμών που θα ζήλευε κι ο Κορλεόνε στον κινηματογραφικό Νονό.
Σε παλαιότερες εποχές έλεγαν ότι το Κράτος έχει το προνόμιο της βίας, αλλά αυτό πριν αναπτυχθούν τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας. Πλέον το Κράτος εχει το Προνόμιο της Τρομοκρατίας.
Δεν χρειάζεται πια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για εξοντώσει ένα κομμάτι του λαού, το μόνο που χρειάζεται είναι να το στοχοποιήσει και μετά αναλαμβάνουν οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ να γίνουν οι απολογητές του εγκλήματος. Εγκλημα με δικαιολογία παύει να είναι έγκλημα, είναι απλά αναγκαία μεταρρύθμιση.
Κάθε μορφή περιφρόνησης, ιδιαίτερα πολιτικής είναι Φασισμός. Ο γνωστός τηλεπερσόνας Υπουργός υποστήριξε ότι το κράτος δεν εκβιάζεται απο τη βούληση των πολιτών και οτι το κράτος δεν μοιράζεται την εξουσία του.  Περιγράφοντας το φαντασιακό του πιστεύω, για Κράτος δυνάστη που δεν εκπορεύεται από τον λαό για το λαό, αλλά ορίζει και επιβάλει στον λαό εξουσία ακόμη και χωρίς την θέληση του λαού!
Ακόμα κι όταν έχει άδικο, ακόμη κι αν αδιαφορεί για τους νόμους που το ίδιο ψήφισε (Καθαρίστριες, Ρωμανός, ΕΡΤ) μπορεί να το κάνει, και το κάνει γιατί έχει την εξουσία να παραβιάζει εαυτόν κατά το δοκούν. Είναι ο ορισμός της απολυταρχίας.
Η εισοδος των εκ της ακροδεξιάς προερχόμενων πολιτικών, που ήταν γνωστοί για τις απολυταρχικές και νεοφιλελεύθερες ιδέες τους, ήταν ο καταλύτης ώστε να αποκαλυφθούν και οι αντιδημοκρατικές εστίες φασισμού και στο άλλοτε σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ και στην δήθεν υπεύθυνη αριστερά.
Η πολιτική σήμερα
Η πολιτική σήμερα δεν παράγει ούτε θέλει να παράξει…πολιτική. Ειναι απολογητές της Τρόικας και των Αγορών, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Οταν το πρωι υπόσχονται ανάπτυξη στα πλεονεκτήματα  της χώρας και το βράδυ φορολογούν παράλογα ή ψηφίζουν κόντρα σε αυτά τα πλεονεκτήματα (Τουρισμό, Κρασί, γάλα κτλ) απλά δεν τους ενδιαφέρει, έτσι απλά, ετσι και κυνικά!
Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο, μόνο είσπραξη φόρων και διατήρηση της εξουσίας με κάθε τρόπο και κάθε τίμημα!
Ο λαός δεν είναι καν ώριμος να γνωρίζει τι γίνεται με τις συνομιλίες με την Τροικα! Μόνο φήμες και αυτές φιλτραρισμένες! Δεν μάθαμε για παράδειγμα ποιες ήταν οι απαιτήσεις τις Τροικας στις οποίες σκάλωσαν οι συνομιλίες και επισπεύσθηκε η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μήπως ήταν η σημερινή απαίτηση του ΔΝΤ στα κράτη με υψηλή ανεργία νέων – μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα – να γίνει μείωση των επιδομάτων ανεργίας και των κατώτερων μισθών; Αγνωστο.
Σκοτώνουν την κοινωνία, εν πλήρη συνείδησή και εκ προμελέτης και υπέρτατος στόχος είναι να σωθούν οι Αγορές και στο όνομα της νεας αυτής Αρείας φυλής, και δολοφονούν εν ψυχρό κάθε άλλο υγιή κλάδο της οικονομίας.
Ετσι η έννοια της αθωότητας χάνεται ακόμη και στον αθώο και μένει μόνο η αξία της δύναμης. Δεν είναι τυχαίο που οι νεοφιλελεύθεροι έχουν τόσες ομοιότητες στην φυσιοκρατία του Ναζισμού, όπου όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει.
Στοχοποιούνται ολόκληρες κοινωνικές ομάδες γιατί πχ κάποιος Ιατρός πήρε φακελάκι έκλεισε η μοναδική παιδοκαρδιοχειρουργική στην Ελλάδα,κι επειτα στιγματίζονται από του απολογητές Πολιτικούς και εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες.
Στην Ελλάδα τελικά οι μόνοι αθώοι είναι οι πέτρες και όσοι είναι στην λίστα Λαγκάρντ, που δεν έκαναν δα και κάτι παραπάνω από την γιαγιά που δεν ζήτησε απόδειξη από την λαϊκή αγορά, «μαζί τα φάγαμε» είναι η δικαιολογία.
Το μόνο δικαίωμα που έχει το πόπολο είναι το μέλλον! Η υπόσχεση ότι το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο αν μείνει για τα επόμενα 10 χρόνια πειθήνιος στο ξεπούλημα των δικαιωμάτων του, εργασιακών και δημοκρατικών είναι δωρεάν και χωρίς κόστος.
Ο μόνος εχθρός στην Ελληνική Δημοκρατία, είναι η «λαθος» λαϊκη ετυμηγορία, που πολύ πιθανόν στις επερχόμενες εκλογές θα πει – επιτέλους – το βροντερό ΟΧΙ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από αυτή την μικρή λέξη. Στον συγχρονο κόσμο της επικοινωνίας , το ΟΧΙ ισοδυναμεί από μόνο του σε επανάσταση. Σε έναν κόσμο που έχει χτιστεί πάνω στο ΝΑΙ, το ΟΧΙ είναι ο απόλυτος εχθρός!
Μετά από 4 χρόνια επαναλαμβανόμενων ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, τρομάζει και μόνον η ιδέα ότι μπορει να πούμε στα αυτονόητα ΟΧΙ.
Οπως τρομάζει κάποιον που δεν ξέρει κολύμπι, η ιδέα της κολύμβησης στην θάλασσα. Αλλά αυτό μέχρι να μάθει να κολυμπά.



Ε, λοιπόν: Δεν είμαι συνάδελφός σας!


Του Άρη Σκιαδόπουλου
Δεν αντέχεται, ύστερα από σαράντα (και βάλε) χρόνια στο κουρμπέτι, να τρως ένα χαστούκι κατάμουτρα, απ΄ αυτούς που είναι στο ίδιο σωματείο με σένα.
Θυμάμαι ότι το πρώτο μάθημα, από σπουδαίους συναδέλφους, όπως ας πούμε τον Παλαιολόγο, το Σταματίου, τον Πηλιχό, το Λευτέρη και άλλους , ήταν ότι δεν αρκεί να διεκδικώ στη ζωή μου, έχει σημασία κι ο τρόπος που το διεκδικώ.
Και κείνα τα χρόνια, που ευτύχησα να γνωρίσω το Φοίβο Γρηγοριάδη, το Νεόκοσμο, το Χαλιβελάκη, και που νύχτα στη χούντα συνοδεύαμε κρατουμένους τον Κωστάκη Παπαϊωάννου και το Λούη Δάνο, στα δικαστήρια τής Σανταρόζα, διδασκόμουν ότι ο δημοσιογράφος πρώτα παράγει και διδάσκει ήθος κι” απέ μ” αυτό το ήθος διεκδικεί. Οχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για την κοινωνία. Γιατί, όταν ανήθικα διεκδικείς, τότε είσαι χαμένος από χέρι.
Ήταν χρόνια που ο δημοσιογράφος δεν ήταν ψωμοζήτουλας. Ήταν αγωνιστής και συναγωνιστής με το λαό πάνω απ´ όλα. Και το ιοβόλο όπλο του δεν ήταν άναρθρες κραυγούλες, αλλά η πένα του. Κι” αυτή η πένα ανέδειξε σπουδαία αναστήματα, αδιαμφισβήτητου κύρους. Γι” αυτό, μια και μόνο πρόταση δεκαπέντε λέξεων του Ψαθά, ήταν ικανή να κλονίσει κυβερνήσεις. Και τότε κανείς δεν διενοείτο ότι κάποτε θ” ακουγόταν το σύνθημα «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι».
Γιατί όλα αυτά;
Προχθές στην ΕΣΗΕΑ, μαζεύτηκαν καμιά δεκαπενταριά άτομα, απέναντι, να διαμαρτυρηθούν εναντίον μιας εκδήλωσης που οργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ. Εκδήλωση για την οποία συναίνεσε η παράταξη του κ. Τρίμη (ΣΥΡΙΖΑ) και την οποία στη συνέχεια ….καταδίκασε!
Εκεί, λοιπόν, στο απέναντι πεζοδρόμιο άρχισαν οι αποδοκιμασίες. Και όπως δυστυχώς καταγράφτηκε στα βίντεο ακούστηκαν με τη σειρά:
Στην έξοδο της Μπακογιάννη: «ουστ μωρή καριόλα», «καριόλα», «στα τσακίδια»…
Στην έξοδο της Βούλτεψη: «ουστ μωρή»…
Στην έξοδο Πρωτόππαπα: « Α, ρε λαμόγια ξεφτιλισμένοι», «ξεφτίλα», «κερατάδες», «καργιόλη», «γελάς μαλάκα»…
Στην έξοδο Ρουσόπουλου: «Αρχίδι», «ξεφτιλισμένε», «Καραγκιόζη», «φύγε μωρή κότα», «τρέχα μωρή κυρία»…
Αυτά ακούστηκαν από την πλευρά των συγκεντρωμένων στο απέναντι πεζοδρόμιο. Κι” εγώ βέβαια δεν τρέφω τα καλύτερα πολιτικά αισθήματα για τους πιο πάνω. Μόνο που το δημοσιογραφικό μου ήθος, μου έμαθε να σέβομαι πρώτα τον εαυτό μου, το συνδικαλιστικό μου όργανο καί τούς αντιπάλους μου. Γιατί όταν γίνεσαι υβριστής, τότε παύεις νάχεις και δίκιο. Πολύ,περισσότερο όταν ανήκεις σε έναν επαγγελματικό χώρο που διεκδικεί πάνω απ´ όλα τη διαμόρφωση ενός ήθους στην πολιτική και στην κοινωνία.
Και τότε, πέρασαν έτσι από μπροστά μου ο Παπαδιαμάντης, ο Γληνός, ο Βάρναλης, ο Κονδυλάκης και τόσα πνευματικά αναστήματα που κόσμησαν το χώρο. Πένητες πολλοί απ´ αυτούς, αλλά πάνω απ´ όλα ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ. Και ντράπηκα. Πολύ περισσότερο όταν μούρθε στο νου μια σεβάσμια επιστολή τού Βάρναλη στό Σωματείο του, για μια πενιχρή οικονομική βοήθεια, έτσι ώστε ν” αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.Και τότε αποφάσισα να δηλώσω σ” αυτούς, τους απέναντι:
«Κύριοι δεν είμαι συνάδελφός σας. Όχι γιατί δεν δικαιούστε να διεκδικείτε, αλλά επειδή με τον τρόπο πού διεκδικείτε, με ΠΡΟΣΒΑΛΕΤΕ».

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Δήμας η «χάος»; Εκλογές!


Είναι προφανές ότι το ζητούμενο των ψηφοφοριών που ξεκινούν στη Βουλή δεν έχουν να κάνουν με την εκλογή του Δήμα στην προεδρία της Δημοκρατίας. Το ζητούμενο των ψηφοφοριών έχει να κάνει με την επιδίωξη της συγκυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου να παρατείνει τον βίο της για δυο ακόμη χρόνια. Για να πετύχει αυτόν το στόχο η συγκυβέρνηση συνοψίζει το δίλημμα ως εξής:Δήμας η «χάος»
 Την επιδίωξη για παράταση του βίου της σημερινής συγκυβέρνησης   συμμερίζεται και ο ξένος παράγοντας όπως φαίνεται από τις «αντιδράσεις» των αγορών, τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου αλλά και τις εκδηλώσεις συμπάθειας προς τους Σαμαρά- Βενιζέλο παραγόντων της ΕΕ όπως ο Γιουνκέρ, ο Μοσκοβισί  κλπ.
 Όλοι αυτοί, εμφανίζονται ξαφνικά να αγωνιούν για τη τύχη μας και την καταστροφή που μας περιμένει αν τυχόν γίνουν εκλογές και φύγουν από τα πράγματα οι ….αναντικατάστατοι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος.
«Κάποιο λάκκο έχει η φάβα», προφανώς. Οι διαχειριστές της ελληνικής αποικίας χρέους έχουν κάθε συμφέρον να  συνεχιστεί αδιατάρακτα η παρούσα κατάσταση: ξεζούμισμα του παραγόμενου πλούτου, ξεπούλημα των πόρων, αιώνια  ανακύκλωση των δανεικών με νέα δάνεια. Για αυτό συντηρούν και ενισχύουν και αυτοί  το ίδιο δίλλημα: Δήμας η «χάος».
Οι εν λόγω  εγχώριοι και ξένοι κύριοι (και κυρίες)  αν και  έχουν κάνει επιστήμη την κινδυνολογία και τον εκβιασμό προφανώς φαίνεται ότι τους διαφεύγει κάτι απλό. Δηλαδή ότι το  δίλημμα Δήμας ή χάος έχει μια προφανή  απάντηση: εκλογές.

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ


«Η Ευρώπη δεν φοβάται τον ΣΥΡΙΖΑ» και έκπληξη με Δαμανάκη στην 3η εκλογή λέει η Le Monde


«Για τις Βρυξέλλες, οι κίνδυνοι είναι σχετικοί και δεν υπάρχει πανικός» αναφέρει η γαλλική εφημερίδα Le Monde, για το ενδεχόμενο επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, ενώ μιλά και για σενάρια αντικατάστασης του Σταύρου Δήμα, από την Μαρία Δαμανάκη στην 3η εκλογή.

Η γαλλική εφημερίδα, εκτιμά ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμα και αν το κόμμα του βγει πρώτο, θα αναγκαστεί να βρει συμμάχους για να κυβερνήσει, οπότε δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει ολόκληρο το πρόγραμμά του, ενώ η συντάκτρια του κειμένου επικαλείται έγκυρη πηγή από τις Βρυξέλλες που λέει ότι «η σημερινή οικονομική κατάσταση ουδεμία σχέση έχει με εκείνη πριν δύο χρόνια και πλέον δεν υπάρχει φόβος για ντόμινο σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

«Πρόκειται για υψηλού κινδύνου εκλογή» αναφέρει η γαλλική εφημερίδα, η οποία μεταδίδει, «επικρατεί ήδη προεκλογικό κλίμα στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας δηλώνει ότι νιώθει έτοιμος να πάρει τα ηνία της χώρας και υπόσχεται την έξοδο από τα μνημόνια, αυτά τα μεγάλα προγράμματα, που οργανώνουν τις επιβεβλημένες μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα έναντι πιστώσεων 240 δισ. ευρώ από το 2010».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Le Monde, θεωρείται πιθανό, ο πρωθυπουργός να έχει «άσο στο μανίκι του» προτείνοντας πριν την 3η προσπάθεια εκλογής, την πρώην επίτροπο Μαρία Δαμανάκη, ώστε να προσεγγίσει ψήφους από την Δημοκρατική Αριστερά. 



Πηγή

Τροπολογία - ρουσφέτι για το βιβλίο Γκίνες!


Τρεις βουλευτές του παλαιού λεγόμενου υπολοίπου Αττικής οι της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Βλάχος και Θανάσης Μπούρας καθώς και ο ανεξάρτητος Βασίλης Οικονόμου, κατέθεσαν τροπολογία που διεκδικεί επαξίως θέση στο βιβλίο Γκίνες στην κατηγορία το μεγαλύτερο ρουσφέτι!
 
Οι τρεις βουλευτές με την τροπολογία ζητούν να παγώσουν όλα τα πρόστιμα καθώς και να μπλοκάρουν οι πράξεις διοικητικής αποβολής (λέγε με κατεδαφίσεις) σε όλους όσοι έχουν καταπατήσει και χτίσει μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις όπου γης!

Ζητούν, μάλιστα, η αναστολή της είσπραξης προστίμων και κατεδαφίσεων να γίνει ακόμα κι αν υπάρχει τελεσίδικη δικαστική απόφαση!
 
Το αιτιολογικό που προβάλλουν για αυτό το εκτρωματικό, αντισυνταγματικό και άδικο για τους πολίτες που σέβονται τους νόμους, ρουσφέτι, είναι να ισχύσει η αναστολή μέχρι την κύρωση των δασικών χαρτών, δηλαδή για πάντα!
 
Να σημειωθεί ότι οι οριστικοί δασικοί χάρτες καλύπτουν μόνον το 1% της επικράτειας της χώρας αφού η πολιτική πρακτική της κυβέρνησης είναι να μην τους αναρτά για να μην κυρωθούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι εάν και σε 11 νομούς της χώρας – ανάμεσά τους και στην Αττική- έχουν συνταχθεί δασικοί χάρτες δεν αναρτώνται!
 
Το ερώτημα είναι εάν ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ Νίκος Ταγαράς θα κάνει δεκτή την εκτρωματική τροπολογία που άλλωστε ταιριάζει γάντι με το δασοκτόνο σχέδιο νόμου «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα- Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις» που συζητείται στη Βουλή και μάλιστα θα ψηφιστεί το Σάββατο!  

Δείτε την ολόκληρη την τροπολογία ΕΔΩ.


Βάλια Μπαζού για το ΠΟΝΤΙΚΙ

Τρομο-Στουρνάρας...


Του Γιάννη Παντελάκη
Είσαι ένας μικροκαταθέτης λίγων χιλιάδων ευρώ και ακούς τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, που έχει διατελέσει μάλιστα και υπουργός Οικονομικών στα πιο κρίσιμα χρόνια, να δηλώνει με τον πιο επίσημο τρόπο ότι «η ρευστότητα στην αγορά μειώνεται με ταχύ ρυθμό»! Και αυτό συμβαίνει ενώ έχεις βιώσει στο πρόσφατο παρελθόν ανάλογες τρομολάγνες ή, έστω και με πραγματική βάση, ανάλογες δηλώσεις από κυβερνητικά στελέχη, διεθνή μέσα ενημέρωσης, διεθνείς οικονομικούς οίκους.
Τι κάνεις; Φαντάζομαι τρέχεις το επόμενο πρωί σ' ένα γκισέ, αποσύρεις ό,τι έχεις και δεν έχεις και προτιμάς την πιο ασφαλή -όπως νομίζεις- λύση του... μαξιλαριού. Σκέφτομαι, τι θα κάνει κάποιος αν έχει πολλές περισσότερες χιλιάδες ευρώ! Προφανώς τα στέλνει στο εξωτερικό, όπως συνέβη λίγα χρόνια πριν, όταν μεταφέρθηκαν πολλά δισ. σε τράπεζες του εξωτερικού.
Η δήλωση Στουρνάρα, ταιριάζει περισσότερο στο ύφος και τις απόψεις του Άδωνη Γεωργιάδη. Να βρίσκεται σ' ένα πρωινό τηλεπαράθυρο και με την τσίμπλα στο μάτι να τον ακούς να εκτοξεύει τρομοκρατικές ατάκες. Αλλάζεις κανάλι. Ωστόσο ο κ. Στουρνάρας δεν είναι βουλευτής, κομματικός παράγοντας ή τέλος πάντων κάποιος που κυρίως ενδιαφέρεται για την προώθηση των θέσεων ενός κόμματος. Ο κ. Στουρνάρας είναι διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και ως τέτοιος οφείλει να λειτουργεί. Όχι μόνο επειδή η θέση του υπαγορεύει μια τέτοια στάση, αλλά και επειδή δεν βοηθάει κανέναν να δημοσιοποιεί μ' ένα τέτοιον τρόπο τέτοιες αναφορές. Εντείνει έναν ήδη δεδομένο πανικό.
Διάβασα χθες άρθρα και σχόλια δημοσιογράφων και αναλυτών, οι οποίοι ενδιαφέρονται να στηρίξουν με κάθε τρόπο την κυβέρνηση. Σχεδόν όλοι τους είχαν εκπλαγεί με την επιπολαιότητα (ήπια εκδοχή) του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Και εγώ αναρωτιέμαι: να κατατάξουμε τις αναφορές Στουρνάρα σε μια «ατυχή δήλωση» ή μήπως σ' ένα γραμμάτιο που ξεπληρώνεται, έστω και αν το κόστος το πληρώνουμε όλοι;
Υ.Γ. Μετά τις αναφορές Στουρνάρα και τα δημοσιεύματα που ακολούθησαν με τίτλους του στιλ «βόμβα Στουρνάρα», κ.ο.κ., κύκλοι της Τράπεζας της Ελλάδος έλεγαν πως οι δηλώσεις «δεν αφορούν σε τραπεζικές καταθέσεις, αλλά στα γενικότερα επίπεδα ρευστότητας». Ήταν πολύ αργά ήδη για διορθώσεις, το κλίμα είχε διαμορφωθεί...
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Τι είχες Μπένι, τι είχα πάντα… Ο Ευάγγελος Βενιζέλος απειλεί! Απειλεί διότι φοβάται την εκλογική του κατάρρευση


Ο Ευάγγελος Βενιζέλος απειλεί! Απειλεί διότι φοβάται τις εκλογές και την εκλογική του κατάρρευση. « Εμείς έχουμε φτύσει αίμα πέντε χρόνια για να κρατηθεί η χώρα όρθια. Ο ελληνικός λαός έχει κάνει θυσίες και παρουσιάζει επιτεύγματα. Αυτά πρέπει να τα διαφυλάξουμε. Δεν θα αφήσουμε και δεν θα αφήσω – και μιλώ προσωπικά, ειδικότερα εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης – να χαθούν τα επιτεύγματα της χώρας και οι θυσίες του ελληνικού λαού. Και κυρίως δεν θα αφήσω αυτό να γίνει προεκλογικά, καθ” οδόν προς τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ή, αν αποτύχουμε, καθ” οδόν προς τις εκλογές.» είπε χαρακτηριστικά από τις Βρυξέλλες.
Προσέθεσε δε ότι «αν ο ελληνικός λαός θέλει να κάνει την επιλογή μετά να αναθέσει την ευθύνη σε κάποιους που θα καταστρέψουν μετεκλογικά τα επιτεύγματα και τις θυσίες, ας το κάνει. Ως τότε όμως εμείς πρέπει να διαφυλάξουμε αυτό που κάναμε με τεράστιο κόπο και με τεράστιο πόνο.»

Η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 22,5 δισ. σε ΕΕ - ΔΝΤ το 2015


Του Γιώργου Δελαστίκ

Πού θα βρει η όποια ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία... 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ αυτό το «κολασμένο» από πλευράς δανειακών υποχρεώσεων καλοκαίρι του 2015, μέσα σε τρεις όλους κι όλους μήνες, για να πληρώσει τους δανειστές; Δεν αστειευόμαστε. Τον Ιούνιο του 2015 η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 2,62 δισεκατομμύρια ευρώ. Τον εφιαλτικό Ιούλιο πρέπει να πληρώσει τα... διπλά - για την ακρίβεια 5,12 δισεκατομμύρια και τον Αύγουστο πρέπει να βρει άλλα 3,69 δισ. ευρώ! Σύνολο 11,43 δισεκατομμύρια ευρώ για το τρίμηνο Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος του 2015. Αντί για τα «μπάνια του λαού», που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, μάλλον θα έχουμε... πνίξιμο της κυβέρνησης από «πατητές» των δανειστών! Αν μάλιστα γίνουν βουλευτικές εκλογές στις αρχές Φεβρουαρίου και γίνει πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, με το «καλημέρα σας» θα πρέπει να σκάσει 2,1 δισεκατομμύρια στο ΔΝΤ και άλλα 1,9 δισ. ευρώ για τόκους μόνο στο δίμηνο Φεβρουαρίου - Μαρτίου! Σύνολο 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Οσο για το καλοκαίρι, τη γερή μπάζα θα την κάνουν οι Ευρωπαίοι - η ΕΚΤ, ο μηχανισμός στήριξης και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες. Θα εισπράξουν τα 6,68 δισεκατομμύρια ευρώ από τα προαναφερθέντα 11,5 δισεκατομμύρια που πρέπει να δώσει η Ελλάδα στους δανειστές της. Το καλοκαίρι το ΔΝΤ θα αρκεστεί σε 1,83 δισ. ευρώ, ενώ οι τόκοι θα φτάσουν τα 1,9 δισ. ευρώ και κάποιες άλλες υποχρεώσεις του κράτους θα φάνε άλλα 900 εκατομμύρια - δηλαδή 0,9 δισ. ευρώ.
Μέχρι και οι... «γύπες», οι αδίστακτοι κερδοσκόποι, θα τσιμπήσουν κι αυτοί 110 εκατομμύρια ευρώ (0,11 δισ.) από ομόλογα που δεν συμπεριελήφθησαν στο «κούρεμα» του PSI, όπου, ως γνωστόν, «κουρεύτηκαν» κυρίως Ελληνες - από μικροομολογιούχους και ασφαλιστικά ταμεία μέχρι νοσοκομεία και ΑΕΙ και ΤΕΙ κ.λπ. έως και τράπεζες! Το 2015, πάντως, για να έχουμε συνολική εικόνα, η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει στους δανειστές της περίπου 22,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Αν θέλουμε να μάθουμε αναλυτικότερα ποιος θα μας τα πάρει, οι «θεσμοί» της ΕΕ και της Ευρώπης θα μας πάρουν 6,68 δισεκατομμύρια ευρώ - αυτοί κάνουν μια γερή «αρπαχτή» τον Ιούλιο και τον Αύγουστο που οι Ελληνες θα είναι αποχαυνωμένοι από τον καυτό ήλιο του κατακαλόκαιρου και τους υπόλοιπους δέκα μήνες παριστάνουν τις... Παναγίες!
Το ΔΝΤ θα κάνει μια καλή είσπραξη 8,71 δισεκατομμύρια ευρώ το 2015, ενώ η χώρα μας θα πληρώσει και το εξωφρενικό ποσό των 5,35 δισεκατομμυρίων ευρώ για τόκους δανείων! Η κυβέρνηση πρέπει να πληρώσει 1,4 δισ. ευρώ για άλλες υποχρεώσεις της, ενώ και οι «γύπες» θα εισπράξουν από την καταρρακωμένη Ελλάδα 363 εκατομμύρια ευρώ για να μη χάνουμε τη σειρά μας! Πού θα βρεθούν τα λεφτά αυτά; Από το φορολογικό «γδάρσιμο» των Ελλήνων, πάντως, δύσκολο να μαζευτούν αυτά τα λεφτά. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η καλπάζουσα αύξηση των οφειλών -των ληξιπρόθεσμων οφειλών, πρέπει να τονίσουμε- των πολιτών προς την Εφορία. Πριν από δύο χρόνια, στις 31 Δεκεμβρίου του 2012, οι πολίτες χρωστούσαν στις ΔΟΥ 55,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Πέρυσι, στις 31 Δεκεμβρίου του 2013, το ποσό αυτό είχε σκαρφαλώσει στα 62,4 δισεκατομμύρια. Φέτος, την 1η Νοεμβρίου, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία είχαν σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία απογειωθεί στα... 73,2 δισεκατομμύρια ευρώ! Σίγουρα το ποσό αυτό θα μειωθεί λίγο, αφού μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου πολλοί οφειλέτες του Δημοσίου ρυθμίζουν τα χρέη τους δίνοντας κάτι έναντι του συνολικού ποσού που χρωστούν, αλλά εκτιμάται ως βέβαιο ότι στις 31 Δεκεμβρίου 2014 το ποσό που θα οφείλουν στο Δημόσιο από τη λαίλαπα φόρων οι πολίτες θα υπερβαίνει τα 70 δισεκατομμύρια ευρώ - πόσο ακριβώς θα το δούμε...
Με την ανεργία, πάντως, να «υποχωρεί» στο... 25,7% και την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου να πανηγυρίζει γι' αυτό, όταν πριν από την κρίση η ανεργία ανερχόταν στο 7% με 8%, αποκλείεται τη λύση να τη δώσει η απασχόληση, με τα δομικά προβλήματα της οποίας θα ασχοληθούμε κάποια άλλη φορά. Σήμερα απλώς να πούμε ότι τον Σεπτέμβριο του 2014 οι απασχολούμενοι στην Ελλάδα ήταν 3,59 εκατομμύρια άτομα, βάσει των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ. Βάσει των ίδιων στοιχείων οι άνεργοι ανέρχονταν σε 1,24 εκατ., ενώ τα οικονομικά μη ενεργά άτομα ήταν σχεδόν όσοι και οι εργαζόμενοι - 3,29 εκατομμύρια άτομα! Μόνο «ανάπτυξη» φυσικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η κατάσταση, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση να μας πείσει για το αντίθετο...

Έγκλημα στο νέο ΕΣΠΑ, μένουν εκτός 9/10 επιχειρήσεις


Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Έντρομοι γύρισαν από την Κομισιόν, τις υπηρεσίες της οποίας επισκέφτηκαν πριν από μερικές βδομάδες, παράγοντες του ιδιωτικού τομέα, καθώς εκεί αντελήφθησαν ότι το πολυαναμενόμενο για την αναχρηματοδότηση των επενδύσεων και της οικονομίας νέο ΕΣΠΑ θα είναι μόνο για λίγους, δραματικά λίγους, με κίνδυνο για μία ακόμη φορά να γίνει πάρτι διαπλοκής και ευνοιοκρατίας και τα αποτελέσματα για την οικονομία να είναι πενιχρά.
Εκεί συνειδητοποίησαν ότι οι νέοι κανόνες που θα ισχύσουν για την περίοδο 2014-2020 ουσιαστικά αποβάλουν εξ αρχής εκτός ΕΣΠΑ τη μεγάλη μάζα των ελληνικών επιχειρήσεων.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των παραπάνω παραγόντων  9 στις 10 επιχειρήσεις δεν είναι επιλέξιμες. Κι αυτό γιατί, ο κανονισμός του Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης (ΣΕΣ) (όπως μετονομάστηκε το νέο ΕΣΠΑ) που ισχύει από την 1.1.2014, δεν έχει λάβει υπόψη του καθόλου τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί από την κρίση.
Συγκεκριμένα, το ΣΕΣ απαιτεί, πρώτον, για να είναι επιλέξιμη μια εταιρεία για ενισχύσεις να έχει τρία χρόνια κερδοφορία, κάτι που ελάχιστες επιχειρήσεις μπορούν να υποστηρίξουν, μετά από το 2010. Δεύτερον, για να δοθούν οι ενισχύσεις πρέπει ο λόγος των δανειακών κεφαλαίων των εταιρειών προς τα ίδια κεφάλαιά τους να καλύπτει κάποια νούμερα που επίσης ελάχιστες επιχειρήσεις διαθέτουν. Τρίτον, τέλος, οι περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με βάση τα στοιχεία του 2008 θεωρούνται κορεσμένες και ως εκ τούτου ελάχιστες επενδύσεις θα στηριχθούν, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι η μεγάλη ανεργία είναι συγκεντρωμένη σε αυτές τις περιοχές και ότι οι πραγματικές οικονομικές  συνθήκες ουδεμία σχέση έχουν με εκείνες του 2008. Έτσι, όπως υποπτεύονται ορισμένοι, θα υπάρξει άπλετος χώρος για να εισβάλουν στο ΣΕΣ γερμανικές επιχειρήσεις που ήδη καραδοκούν για να υφαρπάξουν αυτά τα κονδύλια.
Για όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν έκανε καμία κίνηση για να αποτρέψει αυτά τα δεδομένα και είναι ένα ερώτημα τι έκαναν οι πέντε θεσμικοί κοινωνικοί εταίροι (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ και ΓΣΕΕ) γι΄ αυτό. Δεν είναι λίγοι οι επιχειρηματίες που παραπονιούνται για τον τρόπο που λειτουργούν οι 5, τις αποφάσεις που παίρνουν και την γραφειοκρατία που έχουν δημιουργήσει, εκμεταλλευόμενοι διάφορα κονδύλια…
Στο μεταξύ, διαπιστώνεται συστηματική αποψίλωση των Διαχειριστικών Αρχών των υπουργείων με αποτέλεσμα να προκύπτει το ερώτημα τι θέλει να κάνει τελικά η κυβέρνηση με την διαχείριση του ΣΕΣ 2014-2020…
Το δράμα της χώρας είναι ότι από την δεκαετία του ΄80 έχουν χορηγηθεί στην Ελλάδα από τα ΜΟΠ, τα τρία ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ, αλλά και τις αγροτικές ενισχύσεις μυθώδη κονδύλια της τάξεως των 200 δισ. ευρώ που βεβαίως άλλαξαν την όψη της χώρας, αλλά με πενιχρά αποτελέσματα σε ότι αφορά την δημιουργία συνθηκών συνεχούς ανάπτυξης και εξωστρέφειας. Ο κακός σχεδιασμός, η κακοδιαχείριση και η σωρεία από απάτες που ανέχθηκε το σύστημα, οδήγησαν στο να εκτροχιαστούν οι προϋπολογισμοί των έργων που χρηματοδοτήθηκαν και τα οφέλη για την οικονομία να μην είναι αυτά που έπρεπε. Το δράμα της χώρας υπογραμμίζεται και από το γεγονός ότι κανένας σοβαρός συνολικός απολογισμός για την διαχείριση και την απόδοση των κοινοτικών πόρων δεν έχει γίνει όλες αυτές τις δεκαετίες…

Καλείται εισαγγελέας για τον "Τιτανικό" του Στουρνάρα


Την καταστροφολογία και τις αναφορές σε Τιτανικούς, του πρώην υπουργού Οικονομικών κου Παπακωνσταντίνου, φαίνεται πως ζήλεψε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας μιλώντας σε ειδική εκδήλωση προς τιμήν του Ξενοφώντα Ζολώτα.
Το ερώτημα ενός απλού πολίτη αυτής της χώρας είναι «πού είναι ο εισαγγελέας;». Αυτό γιατί ως γνωστόν υπάρχει και το άρθρο 187 του ποινικού κώδικα περί διασποράς ψευδών ειδήσεων όπου τονίζεται μεταξύ άλλων ότι  θεωρείται ψευδής είδηση οποιαδήποτε πληροφορία διασπείρεται με κίνδυνο να προκληθεί ζημία στην οικονομία, στον τουρισμό ή στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή να διαταραχθούν οι διεθνείς της σχέσεις.
Ο κ. Στουρνάρας υποστήριξε ότι λόγω της συζήτησης για πρόωρες εκλογές "η ρευστότητα στην αγορά μειώνεται με ταχύ ρυθμό", και γι αυτό οι βουλευτές θα πρέπει: "να συνεκτιμήσουν το μεγάλο αυτό και άμεσο κίνδυνο".
Προχωρώντας ακόμα περισσότερο την κινδυνολογία και την αναφορά σε άσχημες καταστάσεις ο κος Στουρνάρας αν μη τι άλλο ξεχνά τον θεσμικό του ρόλο και την αποστολή του, και λειτουργώντας με πολιτικά αν όχι κομματικά κριτήρια προσπάθησε να επικαλεστεί το αίσθημα ευθύνης βουλευτών λέγοντας ότι: "Με το θάρρος της προσωπικής γνωριμίας με κάθε ένα εξ αυτών αλλά και της στήριξης που μου παρείχαν στη Βουλή τα προηγούμενα χρόνια, θα ήθελα να προχωρήσω ένα βήμα παραπάνω και να τους ζητήσω να συνεκτιμήσουν το μεγάλο αυτό και άμεσο κίνδυνο στις αποφάσεις τους"
Απευθυνόμενος στο κοινό του στην συνέχεια ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κάλεσε τα πολιτικά κόμματα, «ιδιαίτερα αυτά που πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα ευημερήσει μόνο ως μέλος της Ευρωζώνης, να συνεννοηθούν ώστε να προχωρήσουν λίγες ακόμα μεταρρυθμίσεις που απομένουν, ώστε να “δέσουν”, με τρόπο που δεν επιτρέπει οπισθοδρόμηση".
Να επισημάνουμε εδώ ότι αν μη τι άλλο ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ακόμα και αν υπάρχει κίνδυνος θα πρέπει να ενημερώνει θεσμικά τους αρμόδιους παράγοντες ώστε να λαμβάνουν αυτοί τις κατάλληλες αποφάσεις και όχι να δρα ως πολιτικός παράγοντας και να προσπαθεί να εκβιάσει καταστάσεις.
Η κινδυνολογία ισοδυναμεί με διασπορά ψευδών και τιμωρείται ποινικά!
Άρθρο 187 Διασπορά ψευδών ειδήσεων
1. Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή όποιος διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις με αποτέλεσμα να προκαλέσει φόβο σε αόριστο αριθμό ανθρώπων ή σε ορισμένο κύκλο ή κατηγορία προσώπων, που αναγκάζονται έτσι να προβούν σε μη προγραμματισμένες πράξεις ή σε ματαίωσή τους, με κίνδυνο να προκληθεί ζημία στην οικονομία, στον τουρισμό ή στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή να διαταραχθούν οι διεθνείς της σχέσεις, τιμωρείται με φυλάκιση ως τρία έτη ή  χρηματική ποινή.
Να  θυμίσουμε εδώ ότι τον Φεβρουάριο του 2010 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε πει την περίφημη φράση "Προσπαθούμε να αλλάξουμε την πορεία του 'Τιτανικού', δεν γίνεται σε μία ημέρα". Εκείνη την εποχή η φράση αυτή είχε προκαλέσει φυγή κεφαλαίων!

Σπασμωδική η κίνηση της Κυβέρνησης


Συνέντευξη του Χρ.Βερναρδάκη στην Eφ. ΕΠΟΧΗ, Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Γιατί πιστεύεις ότι ο κ. Σαμαράς προέβη στην επίσπευση της προεδρικής εκλογής;
Η κίνηση αυτή γεννά πολλά ερωτηματικά. Ένα βασικό ερώτημα είναι γιατί την έκανε αν δεν είχε επιβεβαιωμένες τουλάχιστον 175 ψήφους. Μόνο αν τις έχει μπορώ να βρω νόημα σε αυτή την κίνηση. Αν έχει μόνο 155 ψήφους, τότε η κίνηση αυτή είναι στον αέρα. Αν δεν έχει διασφαλισμένες ψήφους θα πρόκειται για σπασμωδική κίνηση, καθώς δεν θα καταφέρει να βγάλει πρόεδρο, δεν φαίνεται να έχει κάποια εναλλακτική λύση διεξόδου και έτσι οδηγείται σε εκλογές που είναι βέβαιο πως θα χάσει, αν δεν συντριβεί κιόλας.
Πιστεύεις δηλαδή ότι δεν θα καταφέρει να πιάσει το στόχο των 180 βουλευτών;
Αντίθετα, προσωπικά θεωρώ ότι έχει βάσιμες ελπίδες. Η λογική λέει ότι πρέπει να έχει προβλέψει κάποια κίνηση ως κρυφό άσσο, τον οποίο θα εμφανίσει την τελευταία στιγμή για να αυξήσει τις πιθανότητες για τις 180 ψήφους.
Η υποψηφιότητα Δήμα μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το σκοπό;
Όχι. Όμως, η πρώτη ψηφοφορία θα είναι μία σφυγμομέτρηση. Αν καταφέρει να πάρει 170 και στη δεύτερη κερδίσει 3-4 ακόμα, τότε είναι πιθανό στην τρίτη ψηφοφορία να δούμε μία νέα υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας, που θα λανσαριστεί ως ευρύτερη και «συναινετική».  
Και ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό το πρόσωπο;
Αγνωστο, πιθανώς κάποιο από τα ονόματα που έχουν ήδη ακουστεί. Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, ο Παναγιώτης Πικραμένος ή κάποιος άλλος, ίσως και μη-πολιτικό πρόσωπο που θα μπορούσε να συσπειρώσει τους 180.
Είπες ότι δεν μπορείς να βρεις λογική στις κινήσεις του Σαμαρά. Υπάρχει, όμως, και το σενάριο της καυτής πατάτας. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, θα έχει πολλά μέτωπα ανοιχτά και χωρίς συμμαχίες, τα οποία δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί και έτσι θα πέσει, αποτελώντας απλώς μια παρένθεση.
Όλα αυτά τα σενάρια που γράφονται και ακούγονται, είναι, θα λέγαμε, ασκήσεις επί χάρτου. Η πολιτική δυναμική που θα έχει μια νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστια και δεν μπορεί να ελεγχθεί εύκολα. Τα σενάρια περί παρένθεσης είναι αστεία. Δεν παραχωρείς εύκολα στην πολιτική την πρωτοβουλία των κινήσεων στον αντίπαλο. Ακόμα και στην εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας θα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, καθώς τότε θα απαιτούνται μόνο 151 ψήφοι και άρα θα μπορεί να εκλέξει στη θέση του προέδρου όποιον θέλει. Όσον αφορά στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, και εκεί θα έχει και πάλι την πρωτοβουλία των κινήσεων, έχοντας νωπή πολιτική νομιμοποίηση. Γι’ αυτό λέω ότι δεν βρίσκω λογική στην κίνηση του Α. Σαμαρά, αν δεν έχει εξασφαλισμένο αριθμό κοντά στους 180. 
Με μια διαφορετική ανάγνωση θα μπορούσαμε να πούμε ότι παρέδωσε την πρωτοβουλία των κινήσεων στους δανειστές. Για να μετρήσει τη στήριξή τους…
Μα τι μπορούν να κάνουν οι δανειστές, αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αρνηθεί να εφαρμόσει την πολιτική τους; Θα πρέπει κανονικά να γνωρίζουν ότι η κρίση πολιτικής νομιμοποίησης, αν εφαρμόσουν τυφλή επιθετική πολιτική προς την Ελλάδα, θα μεταφερθεί αυτόματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Μια ορθολογική πολιτική των δανειστών θα ήταν να παραχωρήσουν στον Σαμαρά μία επίφαση διαπραγμάτευσης, να χαλαρώσουν κάποια μέτρα, να τον αφήσουν να ξεπεράσει το σκόπελο της προεδρικής εκλογής ώστε να κερδίσει πολιτικό χρόνο και αυτή η πολιτική να λειτουργούσε, εν τέλει, υπέρ τους δημιουργώντας στο «λαϊκό στρατόπεδο» κρίση στρατηγικής.  
Ποια πρέπει να είναι η στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να αποτύχει η κυβέρνηση να συγκεντρώσει τους 180;
Να αυξήσει την πολιτική και κοινωνική πίεση. Να διευρύνει το κοινωνικό μέτωπο προς την Κυβέρνηση. Να μην την αφήσει να πάρει καμία περαιτέρω πολιτική πρωτοβουλία, «καίγοντας» τα επικοινωνιακά της όπλα. Πρέπει όμως επίσης να διαμορφώσει ένα plan B πολιτικής στρατηγικής στην περίπτωση που η κυβέρνηση βρει τους 180 βουλευτές. Ετσι κι’αλλιώς, ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης δεν είναι απεριόριστος. Δεν πρέπει επομένως να επιτρέψει να δημιουργηθεί κλίμα κοινωνικής απογοήτευσης σε αυτήν την περίπτωση και η κυβέρνηση να ξαναπάρει την πρωτοβουλία κινήσεων στα χέρια της.
Πιστεύεις ότι η συναίνεση του Βενιζέλου ήρθε για να αντιμετωπίσει τις εσωκομματικές δυσκολίες και να αφοπλίσει τον Παπανδρέου;
Αν ο Βενιζέλος σκέφτηκε με αυτόν τον τρόπο, τότε πρόκειται περί μεγάλου πολιτικού μύωπα. Το ΠΑΣΟΚ στο τωρινό πολιτικό και κοινωνικό τοπίο κινδυνεύει να μην μπει στη Βουλή με την πόλωση που θα υπάρξει, ή στην καλύτερη περίπτωση να καταφέρει να εκλέξει περίπου έξι-εφτά βουλευτές. Οπότε ποιο είναι το κέρδος του από την πρόκληση εκλογών; Αντίθετα, θα έβρισκα μεγαλύτερη λογική συνάφεια σε μια κοινή κάθοδο με τη Νέα Δημοκρατία ή σε μια πραγματική προσπάθεια συσπείρωσης διαφόρων υβριδίων ή ομάδων του κέντρου, αλλά και οι δύο αυτές επιλογές απαιτούν χρόνο. Τώρα, σε περίπτωση εκλογών, έχουν καεί.
Αν τελικά οδηγηθούμε σε εκλογές, ο Σαμαράς θα προσπαθήσει –γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει την πρωτιά- να ανακόψει την περίπτωση αυτοδύναμης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κοντά στην αυτοδυναμία;
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν πολλές εκλογικές επιλογές στην κοινωνία. Ή θα εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα συνεχιστεί η μνημονιακή πολιτική. Και από ότι φαίνεται, το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ θα εκτιναχτεί. Και αν αναλογιστούμε ότι ο Σαμαράς θα μπει στην εκλογική αναμέτρηση με «παράσταση ήττας», τότε δύσκολα θα μπορέσει να ανακόψει την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ.
Πιστεύεις ότι μια συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ ή η ένταξη κάποιων ανεξάρτητων βουλευτών στα ψηφοδέλτιά του, θα είχε αρνητικές συνέπειες στο εκλογικό αποτέλεσμα;
Νομίζω ότι πλέον για το ευρύ εκλογικό σώμα μια τέτοια περίπτωση θα ήταν από αδιάφορη έως αρνητική. Σίγουρα πάντως δεν έχει κάτι να προσθέσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ένα πιο πολιτικοποιημένο τμήμα του εκλογικού σώματος μια τέτοια κίνηση στο μέτρο που γινόταν μάλιστα σε διευρυμένη βάση, θα έβλαπτε το «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς βέβαια πρέπει να υπάρξει και μια κατά περίπτωση κρίση, γιατί δεν είναι όλα τα πρόσωπα ίδια. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις προσώπων, τις οποίες θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να αξιολογήσει.
Η συμμετοχή του Φώτη Κουβέλη, για παράδειγμα, έχει να προσφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ;
Κατά τη γνώμη μου, όχι. Εχω ξαναπεί προ καιρού ότι αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο Κουβέλης είναι να στηρίξει δημοσίως την Αριστερά στις εκλογές χωρίς να συμμετάσχει σε αυτές. Και ας αφήσει το χρόνο να επουλώσει πιθανόν τις πληγές που άνοιξε με τη στήριξη το 2012 της συγκυβέρνησης. Αυτό θα ήταν μια υγιής διαδικασία πολιτικής συμπόρευσης που δεν θα άφηνε στην κοινωνία καμία υποψία ανταλλαγών και «προσώπων παντός καιρού». Από εκεί και πέρα, προφανώς στο ψηφοδέλτιο θα πρέπει να υπάρξουν κοινωνικά στελέχη και πρόσωπα που δεν είναι στενώς ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συγκλίνουν στο πρόγραμμά του. Και για να συμβεί αυτό, υπάρχουν δύο βασικές προϋποθέσεις. Η μία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει μια πολιτική συγκρότησης των ψηφοδελτίων που να δώσει την αύρα μιας μεγάλης κοινωνικής, μορφωτικής και ηλικιακής ανανέωσης. Η δεύτερη είναι η ανανέωση αυτή να συνοδευτεί από τη δέσμευση σε ένα Κώδικα Δεοντολογίας για τον τρόπο και τη μορφή που πρέπει να λάβει η προσωπική εμπλοκή του καθενός στην πολιτική δράση της νέας εποχής.
Ποια θα πρέπει, με δύο λόγια, να είναι η πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εγγυηθεί στον ελληνικό λαό μια εφικτή ανατροπή. Ο κόσμος δεν απαιτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει συστημικός, αυτό που του ζητά είναι να γίνει συγκεκριμένος και να εγγυηθεί ότι αυτό που λέει αυτό και θα κάνει.



Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *