Η Γερμανία μπήκε και τυπικά στη διαπραγμάτευση

Oι σκληρές θέσεις σε έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, που δημοσίευσε το Reuters, αποδεικνύουν ότι και το Βερολίνο μπήκε και τυπικά στη διαπραγμάτευση, αναφέρουν κυβερνητικές πηγές που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Η απάντηση της κυβέρνησης είναι εξίσου σκληρή, διαμηνύουν πηγές προσκείμενες στο Μέγαρο Μαξίμου.

Εκτιμούν επίσης ότι η γερμανική κυβέρνηση επιλέγει τη «σκληρή τοποθέτηση στην έναρξη της διαπραγμάτευσης».

Η απάντηση όμως της κυβέρνησης είναι εξίσου σκληρή, καθώς οι ίδιες πηγές σημειώνουν πως «είναι προφανές ότι οι προτάσεις αυτές δεν θα γίνουν αποδεκτές από τη νέα ελληνική κυβέρνηση», καθώς «προσκρούουν στην πρόσφατη εντολή του ελληνικού λαού και δεν βοηθούν στην αναπτυξιακή προοπτική της Ευρώπης».
 

Πνεύμα συνεργασίας
 

Όπως έγινε γνωστό, η γερμανική κυβέρνηση με το έγγραφο, φέρεται να ζητάει από τη νέα ελληνική κυβέρνηση «να ανακαλέσει τις δεσμεύσεις κατά της λιτότητας και να επαναφέρει το Μνημόνιο. Δηλαδή η νέα ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε περικοπές συντάξεων, παραμονή της τρόικας και να εφαρμόσει όλα τα σκληρά μέτρα που είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά», αναφέρουν κύκλοι της ελληνικής κυβέρνησης. 

Η Αθήνα διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με όλους τους ευρωπαίους εταίρους σε πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας κατανόησης.

 

 

 

Πηγή

«Διπλή σκλαβιά», ο Ψαθάς για την Κατοχή του ‘40

Οι περισσότεροι γνωρίζουν το Δημήτρη Ψαθά και τον Νίκο Τσιφόρο από τον ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο και από τα θεατρικά τους έργα. Όμως ήταν εξαίρετοι και ως δημοσιογράφοι, καθώς και ως πεζογράφοι.

Μέσα στα χοντρά φύλλα της συλλογής, με τίτλο «Ο χειμώνας του ‘41», υπάρχει ένα διήγημα-χρονογράφημα που θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα ή στις μέρες που έρχονται.

Τιτλοφορείται «Διπλή σκλαβιά», και θα δώσω περιγραφικά το πρώτο μέρος του –και ας με συγχωρήσει ο Ψαθάς για τη διαδικτυακή μου ιεροσυλία.

«Διπλή σκλαβιά»

Είναι χειμώνας του ’41 στην Αθήνα. Στην Κατοχική Αθήνα… Οι άνθρωποι πεθαίνουν ανά εκατοντάδες από την πείνα («χθες πέθαναν διακόσιοι», γράφει σε κάποιο άλλο διήγημα) και το κάρο του δήμου περνάει για να μαζέψει τα πτώματα.

Ένα τραμ είναι σταματημένο για να περάσει ο στρατός των κατακτητών. Οι επιβάτες παρατηρούν τους Ναζί που παρελαύνουν στη χώρα τους και κάνουν χαμηλόφωνα σχόλια.

Μόνο ένας επιβάτης, ροδομάγουλος, καλοντυμένος και χοντρός, τόσο αταίριαστος ανάμεσα στους σκελεθρωμένους συμπολίτες του, «Έλληνας βεβαίως, αλλά παχύς και ευτυχισμένος» (sic), κοιτάει με θαυμασμό και βουρκωμένα –από συγκίνηση- μάτια το Γερμανικό στρατό. Και λέει, με τα χείλια του να στάζουν σιρόπι:

«Χαίρεσαι να τους βλέπεις, αδελφέ! Για κύτταξε πως πάνε. Αυτό θα πη στρατός! Είναι μεγάλος λαός οι Γερμανοί. Αυτοί πρέπει να κυβερνούν τον κόσμο. Κύττα, φίλε μου, τάξη, κύττα ύφος, κύττα πειθαρχία, κύττα επιβάλλον (!), κύττα αυτοπεποίθηση, που έχουνε στη δύναμη τους, κύττα σώματα.» (sic)

Κάποιος επιβάτης τότε καγχάζει. Μα για κακή του τύχη έξω από το τραμ περνάει ένας λοχίας Γερμανός. Βλέπει τον Έλληνα που γέλασε και νόμιζε ότι κοροϊδεύει τη φάλαγγα.

Μπαίνει στο τραμ και ξεκινάει να δέρνει τον Έλληνα που γέλασε, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι ένας πενηντάρης κύριος.

Όταν εκείνος κρύβει το κεφάλι του ανάμεσα στα χέρια του, το τευτονικό θηρίο εξοργίζεται και αρχίζει να τον πατάει με τις μπότες του.

Ο πενηντάρης κύριος δεν αντιδράει. «Είναι η στιγμή που το ένστικτο της αυτοσυντήρησης πνίγει κι αυτό το αίσθημα του μίσους.» (sic)

Αφρίζει ο Γερμανός και χτυπάει με λύσσα. Μέσα στο τραμ οι γυναίκες ασπρίζουν από το φόβο τους και οι άντρες κοκκινίζουν από την οργή τους. Είναι βαρύ το πλήγμα για την αξιοπρέπεια τους, αλλά φοβούνται.

Ξέρουν ότι αν αντιδράσουν θα εκτελεστούν επί τόπου από τους υπόλοιπους Γερμανούς στρατιώτες.

Είναι η στιγμή που το ένστικτο της αυτοσυντήρησης πνίγει κι αυτό το αίσθημα του μίσους.

Και ο Γερμανός τραβάει από το χέρι το κουρελιασμένο θύμα του, το πετάει έξω από το τραμ και συνεχίζει να το κλωτσάει –μέχρι θανάτου.

Και η συνέχεια δια πένας Δημήτρη Ψαθά:

«Φεύγει το τραμ. Βαρειά σιωπή. Κι άξαφνα ακούεται μια φωνή:

- Καλά να μας κάνουν!

Κατάπληξη. Γυρίζουν μερικοί.

- Τι είπατε, κύριε;

Επιμένει:

- Είπα, καλά να μας κάνουν.

Είναι ο παχύς και ευτυχισμένος κύριος. Το επεισόδιο που παρακολούθησε κι αυτός, στερέωσε την πεποίθηση του για το μεγαλείο των Γερμανών, και του είναι αδύνατο να κρατηθή.

Κάποιος τρέμει:

- Δεν είσθε Έλλην εσείς;

- Είμαι, κύριε.

- Δεν είδατε αυτό το θέαμα;

- Το είδα, κύριε.

- Και δεν επαναστάτησε η ψυχή σας;

- Όχι, κύριε. Γιατί τέτοια μας χρειάζονται. Εμείς οι Ρωμηοί θέλουμε βούρδουλα. Να μιλάω εγώ για το γερμανικό στρατό κι αυτός να κοροϊδεύει! Ποιους; Τους Γερμανούς! Αυτούς που κατέκτησαν όλο τον κόσμο. Αλλά τέτοιοι είμαστε οι βρωμοέλληνες. Σηκωθήκαμε να τα βάλουμε με ολόκληρη τη Γερμανία. Ελευθερία, σου λέει. Τι να την κάνουμε την ελευθερία; Οι μικροί λαοί πρέπει να κυβερνώνται απ’ τους μεγάλους. Σας άρεσε τώρα το ξύλο; Όποιος κοτάει ας ξαναμιλήσει.

Κάποιος τότε του ανοίγει μια μούντζα:

- Να, βρε κερατά.

Τρελλαίνεται ο χοντρός:

- Αναιδέστατε! Παληάνθρωπε! Την ταυτότητα σου, γρήγορα. Σταμάτα, οδηγέ. Σταμάτα, σου λέω. Είμαι της Γερμανικής Υπηρεσίας  (και φωνάζει προς το δρόμο τους Γερμανούς). Καμεράντεν! Καμεράντεν! Σνελλ!

Πάλι πάγος. Δίνει ένα σάλτο και φεύγει αυτός που μούντζωσε. Κι όσοι έμειναν στο τραμ, νοιώθουμε ένα απέραντο αίσθημα αηδίας (Σημείωση Γελωτοποιού: Το πρώτο πρόσωπο πληθυντικού που χρησιμοποιεί ο Ψαθάς, ίσως κατά λάθος, δείχνει ότι ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο περιστατικό.)

Αλλοίμονο! Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος. Οι Γερμανοί –αν θέλει ο Θεός- θα φύγουν κάποτε…

Αυτοί όμως θα μείνουν…» 

Αυτά συνέβαιναν πριν 70 χρόνια, σε μια Ελλάδα όπου τα παιδιά πεθαίνανε στον κόρφο της μάνας τους επειδή οι Γερμανοί επιτάσσανε όλα τα τρόφιμα για να ταΐσουν το στρατό τους. Σε μια εποχή όπου οι μόνοι παχιοί κι ευτυχισμένοι ήταν οι συνεργάτες των Γερμανών και οι μαυραγορίτες.

Όποια ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις της σημερινής εποχής δεν είναι καθόλου, μα καθόλου συμπτωματική!

από τον Γελωτοποιό

Από την εθελοδουλεία στη διαπραγμάτευση

Του Αλέξανδρου Σακελλαρίου

«Το 2015 οι Έλληνες επιχείρησαν κάτι τόσο φιλόδοξο που ανάλογο του κανένας λαός δεν είχε αποπειραθεί ως τότε: να κόψουν κατά κάποιον τρόπο την ιστορική τους διαδρομή στα δύο, να ανοίξουν χάσμα σε ό,τι είχαν υπάρξει κατά το παρελθόν και ό,τι ήθελαν να είναι στο εξής».

Το παραπάνω απόσπασμα δεν είναι μέρος δημοσιογραφικής αναφοράς του σήμερα. Είναι οι πρώτες λέξεις του βιβλίου του Τοκβίλ για το παλαίο καθεστώς και την επανάσταση στη Γαλλία. Άλλαξα μόνο το έτος (1789) και το Γάλλοι σε Έλληνες, αλλά νομίζω ότι διαβάζεται άνετα και περιγράφει εύστοχα τόσο την πολιτική αλλαγή που έλαβε χώρα στην Ελλάδα πριν από δέκα ημέρες περίπου όσο και τη σταθερή μέχρι τώρα άρνηση στη συνεργασία με την τρόικα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος για θριαμβολογίες και πολεμικές ιαχές, επειδή ειπώθηκε ένα σθεναρό ‘όχι’. Οφείλουμε να περιμένουμε την εξέλιξη των πραγμάτων και τα αποτελέσματα. Μου είναι αδύνατο, όμως, να μην τονίσω ορισμένα χαρακτηριστικά ιστορικού και κοινωνιολογικού περιεχομένου που θα ήταν, ίσως, χρήσιμο να τα λάβουμε υπόψη μας.

Όπως έγραψε, λοιπόν, ο Τοκβίλ οι Γάλλοι έκαναν το 1789 το μεγάλο βήμα. Το ίδιο έκαναν και ορισμένοι άλλοι ‘απερίσκεπτοι’ μερικά χρόνια νωρίτερα κατά την Αμερικανική επανάσταση πετώντας το τσάι στο λιμάνι της Βοστώνης και το ίδιο έχει συμβεί εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες φορές στην ανθρώπινη ιστορία. Οι σημαντικές και μεγάλες ανατροπές, οι οποίες καθόρισαν τις ανθρώπινες κοινωνίες έλαβαν χώρα μέσω της σύγκρουσης και μέσω των μεγάλων ‘όχι’ που εξέφρασαν πολιτικοί ηγέτες και λαοί. Πολλά χρόνια πριν από τον Τοκβίλ ένας άλλος Γάλλος έγραφε ένα εξαιρετικό κείμενο για την εθελοδουλεία.

Εκεί, λοιπόν, υποστήριζε ότι είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που επιτρέπουν ή μάλλον επιφέρουν την ίδια τους την υποταγή αφού σταματώντας να υποτάσσονται θα φέρουν τέλος στη δουλεία τους. Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του, κόβει τον ίδιο του το λαιμό όταν, έχοντας επιλέξει ανάμεσα στο να είναι υποτελής και στο να είναι ελεύθερος, εγκαταλείπει τις ελευθερίες του και μπαίνει στο ζυγό συναινώντας στην ίδια του τη δυστυχία ή μάλλον καλωσορίζοντάς τη. Αυτό συνέβη, κατά την εκτίμησή μου, τόσο την Κυριακή των εκλογών όσο και στην περίφημη συνάντηση του νέου υπουργού οικονομικών με τον Γ.Νταϊσελμπλούμ, σταματήσαμε δηλαδή να είμαστε δούλοι.

Όπως το υπογράμμισε ο Λα Μποεσί, «αποφασίστε να μην υπηρετείτε πλέον και αμέσως είστε ελεύθεροι». Δεν υπαινίσσομαι ότι η διαρκής σύγκρουση και ένα μόνιμο ‘όχι’ είναι η δέουσα λύση. Απλώς μέχρι τώρα ήμασταν εθελόδουλοι και αυτό παρουσιαζόταν ως κανονικότητα τόσο από την εγχώρια ελίτ όσο και από τα ΜΜΕ. Η εθελοδουλεία είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια κοινωνία, διότι έτσι παύει να έχει διάθεση για δημιουργία. Γίνεται υπόδουλη και περιμένει πάντα τον αφέντη, κοσμικό ή μεταφυσικό, να τη λυτρώσει. Είναι εντυπωσιακό με πόσο σθένος και μένος υποστηριζόταν προεκλογικά ότι δεν υφίσταται άλλη δυνατότητα.

Μόνο το νεο-φιλελεύθερο ιερατείο διεκδικούσε το παπικό αλάθητο και όταν κάποιος βρέθηκε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων η κοινωνία διαπίστωσε ότι υπάρχει και άλλος τρόπος, δεν γεννηθήκαμε δούλοι και υπήκοοι. Βέβαια, ορισμένοι θεώρησαν ότι δεν μάσησε ο Ολλανδός, ο βιώσας τον Διαφωτισμό, ενώ εμείς είμαστε προφανώς βάρβαροι και απολίτιστοι, αν και η αντίδρασή του δεν ήταν υπόδειγμα ‘πολιτισμένης’ συμπεριφοράς. Σύνδρομο εθελοδουλείας και υποτέλειας από στέλεχος δήθεν ευρωπαϊκού κόμματος, αλλά γεννημένοι δούλοι υπάρχουν πολλοί, και θα υπάρχουν.
Είναι δεδομένο. Η αξιοπρέπεια δεν τρώγεται. Ούτε η υπερηφάνεια. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι του να σκύβεις διαρκώς το κεφάλι και να υποστηρίζεις ότι φοβάσαι μη σου πάρει τη δόξα η τρόικα, όπως ακούγαμε από πρώην υπουργούς, η απόσταση είναι μεγάλη. Και εδώ τίθεται και ένα άλλο ζήτημα, εκείνο της ηγεσίας ή της εξουσίας. Συμφωνα με τον Γερμανό κοινωνιολόγο Μ.Βέμπερ υπάρχουν τρεις τύποι εξουσίας με τον τρίτο να είναι η χαρισματική, το χάρισμα.

Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει πράγματι χάρισμα, ο νέος υπουργός οικονομικών, όμως, σίγουρα έχει το επικοινωνιακό χάρισμα, αλλά και εκείνο το ηγετικό χάρισμα που προκύπτει από τη γνώση που φαίνεται να κατέχει. Νομίζω ότι το χάρισμα είναι μια άλλη συνισταμένη που οδηγεί ιστορικά τις κοινωνίες σε μεγάλες αλλαγές, επιτυχίες αλλά και αποτυχίες. Η γραφειοκρατική και η παραδοσιακή εξουσία, οι άλλοι δύο τύποι κατά τον Βέμπερ, δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στην ανθρωπότητα. Η μεν πρώτη είναι στεγνή, άδεια από συναισθήματα και εξόχως υπηρεσιακή, πειθαρχική. Η δε δεύτερη, η παραδοσιακή/  πατριαρχική είναι εκείνη που δημιουργεί τους δούλους και την εθελοδουλεία.

Ας δούμε πού μπορεί να μας βγάλει μια ενδεχομένως χαρισματική εξουσία. Το σίγουρο είναι ότι δεν χρειαζόμαστε λαοπλάνους και αιθεροβάμονες πολιτικούς. Το να χαρακτηρίζεται, όμως, η παραμικρή έκφραση συμπάθειας ή το ελάχιστο που αποφασίζεται υπέρ της κοινωνίας και των αδυνάμων ως λαϊκισμός αποτελεί φτηνή προπαγάνδα και απέχει από αυτό που πραγματικά είναι λαϊκισμός.

Είναι προφανές ότι πολλοί διαφωνούν με αυτές τι απόψεις και με την παρούσα κυβέρνηση και ο καθένας έχει τα δικά του επιχειρήματα, άλλωστε δεν είναι εφικτό ούτε και θεμιτό να συμφωνούμε όλοι.
Εκείνο, όμως, που θέλησα να υπογραμμίσω είναι ότι η ιστορία και η κοινωνιολογία εξηγούν πολλά πράγματα και μας δίνουν και άλλη οπτική στην κοινωνική πραγματικότητα. Μπορούμε να σκύψουμε πάνω από ιδέες και κείμενα και να δούμε τον εαυτό μας σε αυτά, άλλωστε οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν είναι τόσο διαφορετικές όσο μερικές φορές ηθελημένα νομίζουμε. Η διαφθορά, η σύγκρουση, η εξουσία, η εθελοδουλεία και πολλά άλλα υπήρχαν και θα υπάρχουν και στο μέλλον.

Μέσα σε όλο αυτό το πλέγμα σχέσων και ιδεολογιών, όμως, κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε και εμείς οι ίδιοι και να στοχαστούμε τη θέση μας και τους στόχους μας για το μέλλον. Θα είμαστε εθελόδουλοι ή θα κάνουμε το βήμα προς τα εμπρός σε μια πραγματικά καινούργια αρχή και όχι στα προς κρίσης δεδομένα που αποτελούσαν άλλη μορφή δουλείας. Θα γίνει η κοινωνία μας μια σύγχρονη κοινωνία, όχι δυτική δια της μίμησης, αλλά μια σύγχρονη ελληνική κοινωνία; Το εύχομαι, αλλά δυστυχώς η ιστορία θα δείξει. Από την άλλη μεριά λευκή επιταγή σε κάθε μορφής εξουσία δεν πρέπει να υπάρχει.

Η παρούσα κυβέρνηση οφείλει να έχει την ανοχή μας και τον χρόνο να μας αποδείξει τι μπορεί να επιτύχει. Καλό θα ήταν, όμως, να μην ψάχνει για δούλους και υπηκόους και αυτό ας το σκεφτούμε όλοι μας. Το να αποτινάζεις μια μορφή δουλείας για μια άλλη δεν είναι ελευθερία, ούτε αξιοπρέπεια. Η αμφισβήτηση είναι η μήτρα της ελευθερίας και όχι η τυφλή υπακοή.

* Ο Αλέξανδρος Σακελλαρίου είναι διδάκτωρ Κοινωνιολογίας και μετα-διδακτορικός ερευνητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Πηγή

Ποιοι έχασαν εκατομμύρια «τζογάροντας» με την ελληνική οικονομία

Εκατομμύρια δολάρια έχασαν επενδυτές του αμερικανικού hedge fund, Eaglevale Partners LP, που έχει συν-ιδρύσει ο γαμπρός του Μπιλ Κλίντον, Μαρκ Μεζβίνσκι, καθώς άκουσαν τις προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία.

Πιστεύοντας προφανώς το μύθο του ελληνικού success story οι ιδρυτές του hedge fund (οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονται από την Goldman Sachs) ανέμεναν ταχεία επάνοδο της ελληνικής οικονομίας και επένδυσαν ανάλογα τα κεφάλαια που είχαν να διαχειριστούν.

Το Eaglevale Partners LP είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτών και αρκετών μέσων ενημέρωσης λόγω των στενών δεσμών του με την οικογένεια Κλίντον.

Τελικά αποδείχθηκε ότι και τα στελέχη της Goldman Sachs και οι Κλίντον είχαν μαύρα μεσάνυχτα.

Πολύ «ελπιδοφόρο» εν αναμονή της άφιξης στην Αθήνα της ειδικής αντιπροσωπείας που στέλνει ο Ομπάμα, με επικεφαλής ένα ακόμη πρώην στέλεχος της Goldman Sachs – τον Νταλίπ Σινγκ.

Πηγή

Περιμένοντας τον στρατηγό Σκόμπι

Του Στέλιου Κούλογλου

Υπάρχουν πολλές αναλογίες. Όπως και τότε έτσι και τώρα, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αισθάνεται χαρά, ανακούφιση και εθνική υπερηφάνεια. Μόνο μια μικρή μειοψηφία φοβάται, βασικά μήπως χάσει όσα μπόρεσε να κερδίσει στην διάρκεια της καταστροφής. Είναι αυτοί που συμβιβάστηκαν ή παραδόθηκαν χωρίς να δώσουν την παραμικρή μάχη. Και ακριβώς για αυτό το λόγο η αριστερά βρέθηκε, τότε και τώρα, να έχει μαζί της την μεγάλη πλειοψηφία, να υποστηρίζεται από ανθρώπους που δεν είχαν διανοηθεί ούτε να την ψηφίσουν.

Μήπως είναι παρατραβηγμένη η σύγκριση με το 1944; Σκεφτείτε το αποτέλεσμα, αν από την παρακάτω ανάρτηση στελέχους της ΝΔ αντικαταστήσουμε την λέξη τοκογλύφοι με την λέξη μαυραγορίτες:  

«Βάστα Ρόμελ» εύχονταν τότε οι μαυραγορίτες στον Γερμανό στρατηγό, ώστε να προλάβουν να αγοράσουν σπίτια ή κορίτσια για ένα μπουκάλι λάδι. «Γερά Γερούν» απευθυνόταν μέσω facebook στον Ντάισελμπλουμ  το υψηλόβαθμο στέλεχος του Ποταμιού, το οποίο διαμαρτύρεται κιόλας γιατί δεν μπήκε στην κυβέρνηση: φανταστείτε τον Βαρουφάκη να συγκρούεται με τον εκπρόσωπο των δανειστών και στελέχη του κυβερνητικού εταίρου να υποστηρίζουν τον Ολλανδό υποστηρικτή της τρόικας. Αν δεν είχε διαλυθεί σε λιγότερο από μια εβδομάδα, η κυβέρνηση θα είχε γίνει περίγελος.

Υπάρχουν κι άλλες αναλογίες. Οι συνεργάτες των Γερμανών τότε, οι νεοναζί σήμερα, που καραδοκούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία, αν ο ξένος παράγοντας αποφασίσει να επέμβει. Για να μην μιλήσει κανείς για τους τροτσκιστές, που έβαζαν τότε στο ίδιο τσουβάλι τον ΕΑΜ- ΕΛΑΣ -και το τότε ΚΚΕ- με τους εχθρούς του.

Αυτό που βασικά διαφέρει είναι το είδος των όπλων. Τότε ήταν τα βρετανικά στρατεύματα και αεροπλάνα του στρατηγού Σκόμπι, τώρα είναι αυτά με τα οποία φοβέριζε  πρόσφατο άρθρο της  γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt: «Εν τέλει οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο έχουν καλύτερα "χαρτιά': Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει μία μαζική απόσυρση καταθέσεων από τις τράπεζές της, ούτε μπορεί ο Τσίπρας να δανειστεί χρήματα από τις κεφαλαιαγορές για τις ακριβές προεκλογικές του υποσχέσεις».

«Με τις δηλώσεις τους οι υπουργοί (του ΣΥΡΙΖΑ) γκρέμισαν την Αγορά»,επαναλάμβανε σαν ηχώ ο Αδωνις Γεωργιάδης, που είχε προαναγγείλει την αποχώρηση του ίδιου και των καταθέσεων του από την Ελλάδα αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ.  Δεν έφυγε προφανώς γιατί, ακριβώς εβδομήντα χρόνια μετά, και αυτός και ο Σαμαράς και οι εκπρόσωποι μιας αστικής τάξης που ποτέ δεν μπόρεσε να αποκτήσει εθνική συνείδηση, ελπίζουν ότι ο σύγχρονος στρατηγός Σκόμπι θα έρθει και θα τους σώσει.

Πηγή

ΒΟΜΒΑ: ΣΟΚ στην Γερμανία από τις δηλώσεις του Τσίπρα για την Μέρκελ - Συγκλονιστική είδηση που κρύβουν τα ΜΜΕ

Συγκλονιστική είδηση...Τα ΜΜΕ το κρύβουν. Στην Ελλάδα η είδηση έσκασε σαν ατομική βόμβα.

Ο Αλέξης Τσίπρας κατά την συνάντηση του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Schultz έστειλε αρκετά μηνύματα για την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μερκελ.

Και όχι μόνο αυτό. Στην πράξη ζήτησε να επιστραφούν τα χρήματα από όλες της απάτες που έστησαν Έλληνες και γερμανοί βιομήχανοι σε βάρος της Ελληνικής οικονομίας.

Κατηγόρησε δε την Γερμανία ότι συνεργάστηκε με ολιγαρχες για το συμφέρον Γερμανικών πολυεθνικών.

Η Γερμανία μας έχει οδηγήσει στην χρεοκοπία με τα σκάνδαλα της Siemens, του ΟΤΕ, τα υποβρύχια, της κατασκευαστικές εταιρίες, την φοροδιαφυγή τους και την μόνιμη ανοσία που είχαν για όλα τα εγκλήματα που έκαναν.

Δυστυχώς αυτό δεν είναι μια απλή λίστα δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας.

Σε ένα άλλο σημείο ο Αλέξης Τσίπρας είπε στον Schultz εμείς σκοπεύουμε να στείλουμε την Ανγκελα Μερκελ στο ποινικό δικαστήριο της Χάγης και εκεί θα αποδειχτούν όλα.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου έμεινε ζαλισμένος και με κομμένη την ανάσα δεν ήξερε τι να πει μπροστά στα έγραφα που του κατέθεσε ο Τσίπρας.

Πηγή

Πρόταση των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ για την επαναλειτουργία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης

Με τη συμπλήρωση σχεδόν 20 μηνών από την πραξικοπηματική απόφαση της κυβέρνησης να ρίξει «μαύρο» στη Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση της χώρας (ΕΡΤ) την 11η Ιούνη 2013, εμείς οι απολυμένοι εργαζόμενοι της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ που μέσω του αυτοδιευθυνόμενου αγώνα κρατήσαμε την Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση ανοιχτή με κανονικό ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό πρόγραμμα στην υπηρεσία της κοινωνίας, πεπεισμένοι για το δίκιο του αγώνα μας και την επερχόμενη νίκη, ετοιμαζόμαστε για την «επόμενη μέρα» και δίνουμε σήμερα στη δημοσιότητα τη δική μας πρόταση για τη «νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ».

Η απόφαση αυτή που είναι αποτέλεσμα πανελλαδικής αμεσοδημοκρατικής διαβούλευσης μέσω των γενικών συνελεύσεων των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ, αφορά τις βασικές αρχές-στόχους, τον τρόπο χρηματοδότησης, τις εργασιακές σχέσεις, το ανθρώπινο δυναμικό του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού, τη συμμετοχή της κοινωνίας και το μοντέλο «διοίκησης» κατά τη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ. Η προσπάθεια αυτή, με τις όποιες μικρές διαφοροποιήσεις εκφράστηκαν από συμμετέχοντες στις πανελλαδικές συνελεύσεις στις 29 Νοεμβρίου, στις 13-14 Δεκεμβρίου και 17-18 Ιανουαρίου 2015 στην Αθήνα, στόχευε στη δημιουργική σύνθεση των προτάσεων σε ότι αφορά τις βασικές αρχές-στόχους, το περιεχόμενο και τον τρόπο λειτουργίας μιας «άλλης», διαφορετικής ΕΡΤ στην υπηρεσία της κοινωνίας, μόλις ευοδωθεί το κεντρικό αίτημα αυτού του πολύμηνου αγώνα για επαναλειτουργία (και τυπική) της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης. Στην πρόταση αυτή υπάρχουν μόνο 2 ζητήματα στα οποία δεν υπήρξε ομόφωνη απόφαση των συμμετεχόντων: το ζήτημα “Με ποιούς ανοίγει η ΕΡΤ” και το ζήτημα περί της αναγκαιότητας ύπαρξης ή μη Ανώτατων οργάνων Συντονισμού και Λειτουργίας”. Οι απόψεις επί αυτών των ζητημάτων παρατίθενται ισότιμα στο κείμενο αντικατοπτρίζοντας επίσης τον πλούτο των ιδεών και των απόψεων, που κατατέθηκαν σε αυτή τη διαδικασία.

Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση έπαιξε το κείμενο-πρόταση «ΠΟΙΑ ΕΡΤ ΘΕΛΟΥΜΕ» στο οποίο κατέληξε και ψήφισε ομοφώνως το σώμα της Γενικής Συνέλευσης της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3 στη Θεσσαλονίκη και δόθηκε στη δημοσιότητα στις 11 Ιούνη 2014, έναν χρόνο μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ.

Σημειώνεται ότι οι αποφάσεις των συγκεκριμένων πανελλαδικών συνελεύσεων αποτυπώνουν τις απόψεις μόνο όσων συμμετείχαν ενεργά σε αυτή τη διαδικασία διαμόρφωσης της ενιαίας πρότασης για την ΕΡΤ της επόμενης ημέρας. Στη διαδικασία διαμόρφωσης της πρότασης συμμετείχαν εργαζόμενοι τόσο από την Αθήνα όσο και από τη Θεσσαλονίκη αλλά και από τους περισσότερους Περιφερειακούς Σταθμούς από την υπόλοιπη Ελλάδα. Το πνεύμα της συντροφικής αλληλεγγύης και της ειλικρινούς διάθεσης σύνθεσης-καταγραφής όλων των απόψεων χαρακτήρισε σε όλα τα στάδιά της την παραπάνω διαδικασία.

1.1 ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ – ΣΤΟΧΟΙ

Η ακηδεμόνευτη ενημέρωση  και η ποιοτική πολιτισμική/ψυχαγωγική οπτικοακουστική παραγωγή ενός πραγματικά ΔΗΜΟΣΙΟΥ και αυθεντικά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΡαδιοΤηλεοπτικού Οργανισμού, αποτελούν κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα.

Η ελευθεροτυπία, η αλογόκριτη δημοσιογραφική εργασία, η απεξαρτημένη από άνωθεν «εντολές» πολιτιστική δημιουργία/προβολή και η απρόσκοπτη άσκηση της ερευνητικής δουλειάς προς όφελος του λαού και ειδικότερα υπέρ των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων και των κοινωνικών κινημάτων, αποτελούν ενιαίο και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα και υποχρέωση.

Η φωνή της ΕΡΤ οφείλει να μεταδίδεται σε όλη την ελληνική επικράτεια και παντού στον κόσμο όπου υπάρχει απόδημος ελληνισμός. Η πολιτεία οφείλει να παράσχει  την κατάλληλη υλικοτεχνική/δορυφορική υποδομή για αυτόν τον σκοπό.

Ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά και κοινωνικά, εφαρμόζεται από τους εργαζόμενους χωρίς καμία εξαίρεση για τους πολίτες της χώρας και του κόσμου.

Η ΕΡΤ λειτουργεί εκ-παιδευτικά, παράγει ποιοτικό πολιτιστικό προϊόν, δίνει βήμα έκφρασης στις αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες, μεριμνά για την προαγωγή της δημιουργικής φαντασίας των μικρών ηλικιών, τη διαδραστική ενθάρρυνση των δεξιοτήτων τους και της κριτικής σκέψης.

Η ΕΡΤ διασφαλίζει στην πράξη την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αναδεικνύει, καταγγέλλει και αποκρούει τα κρούσματα ρατσισμού, μισαλλοδοξίας, σεξισμού, εθνικισμού, κρατικού αυταρχισμού ή κάθε είδους διάκρισης σε βάρος ατόμων ή ομάδων που στοχοποιούνται για την πολιτική/κοινωνική/συνδικαλιστική τους δράση και την ταυτότητα του φύλου τους.

Η ΕΡΤ υπηρετεί την κοινωνία και τις ανάγκες της ενώ ταυτοχρόνως αποτελεί ανάχωμα στα φαινόμενα «κοινωνικού αυτοματισμού-κατακερματισμού-κανιβαλισμού», κάθε φορά που η όποια εξουσία επιχειρεί να τα καλλιεργήσει στη βάση της κοινωνίας στη λογική του «διαίρει και βασίλευε».

Η ΕΡΤ ελέγχει την εξουσία και δεν ταυτίζεται με αυτήν, δεν αποτελεί ούτε όργανο της κυβέρνησης και των μηχανισμών της, ούτε όργανο των κομμάτων και των μεμονωμένων ή οργανωμένων επιχειρηματικών «κύκλων».

Οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων, οι θεσμικοί τους εκπρόσωποι και ο ενεργός λαϊκός παράγοντας οφείλουν και πρέπει να επαγρυπνούν για την τήρηση των παραπάνω βασικών αρχών-στόχων σε όλα τα στάδια λειτουργίας της ΕΡΤ προκειμένου να αποκρούεται άμεσα κάθε λογοκριτική ή άλλου είδους παρέμβαση, από όποια μορφή εξουσίας και αν προέρχεται.

2.1 ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ 1

Το ανταποδοτικό τέλος είναι η βασική πηγή χρηματοδότησης της ΕΡΤ, δεν χρησιμοποιείται για κανέναν άλλον σκοπό πέραν των αναγκών της ΕΡΤ και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ευκαιριακή χρηματοδοτική «δεξαμενή» στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης (π.χ. μεταφορά μέρους του ανταποδοτικού στα φωτοβολταΐκά).

Το ανταποδοτικό τέλος ορίζεται με βάση εισοδηματικά/κοινωνικά κριτήρια. Εξαιρούνται από την καταβολή του όσοι διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Η ΕΡΤ ως δημόσιο Μέσο Ενημέρωσης που αντιλαμβάνεται στην πράξη την ποιοτική ενημέρωση, τις παραγωγές και την ψυχαγωγία ως κοινωνικά αγαθά και όχι ως εμπορεύματα, παραμένει εκτός των πρακτικών του διαφημιστικού κυκλώματος.

Συγκεκριμένα:

-Τα διαφημιστικά-εμπορικά μηνύματα προβάλλονται μόνο πριν και μετά από ταινίες ή ντοκιμαντέρ, ενώ δεν προβλέπεται καμία μετάδοσή τους κατά τη διάρκεια ενημερωτικών ζωνών και δελτίων ειδήσεων. Εξαιρείται εκείνο το κανάλι της ΕΡΤ που αναλαμβάνει να μεταδώσει π.χ. ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός και που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από το «πακέτο» των χορηγιών.

- Ποσοστό από τα έσοδα που προκύπτουν από τις αθλητικές μεταδόσεις θα διοχετεύεται σε ερασιτεχνικές αθλητικές Ομοσπονδίες.

- Ναι στη με μετάδοση κοινωνικών μηνυμάτων

-Σε κάθε περίπτωση, αμφισβητούμενες διαφημίσεις που στοχεύουν στην παραπλάνηση του κοινού ή είναι προσβλητικές για αδύναμες κοινωνικές ομάδες, παιδιά κλπ. τελούν υπό την κρίση/έγκριση/απόρριψη των ίδιων των εργαζομένων.

3.1 ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Η υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αποτελεί βασική αρχή των εργαζομένων.

Όλοι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ εργάζονται με σύμβαση αορίστου  χρόνου, με πλήρη, αποκλειστική απασχόληση και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς εξαιρέσεις. Καταργούνται οι (από)ρυθμιστικοί κανόνες (άρθρα και κανονισμοί σε συμβάσεις ή σε ΓΚΠ ) που διαιωνίζουν το καθεστώς εκμετάλλευσης των συμβασιούχων, ειδικότερα όταν αυτοί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

«Ειδικοί Σύμβουλοι» και «Προσωπικό Ειδικών Θέσεων» (ΠΕΘ), δεν έχουν θέση στη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ.

Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι από υπεργολαβικές εταιρείες. Τα μέλη του προσωπικού με εξειδικευμένο αντικείμενο εργασίας (συνεργεία καθαρισμού, φύλαξη, οπερατέρ κλπ.) αποτελούν οργανικό μέρος του ανθρώπινου δυναμικού της ΕΡΤ που προσλαμβάνεται για αυτόν τον λόγο με τα ίδια δικαιώματα όπως όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Η όποια πραγματική έκτακτη ανάγκη της ΕΡΤ προκύπτει για απασχόληση έκτακτου προσωπικού (π.χ. για τις αυξημένες ανάγκες κάλυψης ενός μεγάλου αθλητικού ή άλλου γεγονότος της επικαιρότητας καθώς για τις ανάγκες ανανέωσης του προγράμματος π.χ. από συγκεκριμένο αριθμό εξειδικευμένων θεματικών εκπομπών), εξετάζεται διεξοδικά και ελέγχεται μέσω των λειτουργικών συνελεύσεων των εργαζομένων. Για την πλήρωση αυτών των εκτάκτων αναγκών θα πρέπει να έχουν προηγηθεί σχετικές εμπεριστατωμένες εισηγήσεις των επιτροπών παραγωγής προγράμματος και των Συντονιστών.

Για τις παραπάνω περιπτώσεις, η κατ’ εξαίρεση δυνατότητα συνεργασιών με την ΕΡΤ για συγκεκριμένο διάστημα έως τη λήξη της αναγκαιότητας κάλυψης του εκάστοτε έκτακτου γεγονότος ή μετά την ολοκλήρωση συγκεκριμένου κύκλου εκπομπών, δεν μπορεί να μετατρέπεται, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν, σε «βολική» τακτοποίηση ημετέρων της εκάστοτε κυβέρνησης μέσω συνεχόμενων ανανεώσεων των συμβάσεων που υποκρύπτουν την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών. Οι εργαζόμενοι, οι θεσμικοί τους εκπρόσωποι και τα μέλη των επιτροπών προγράμματος, επαγρυπνούν για την αποτροπή τέτοιων φαινομένων και ανακαλούνται αυτοδικαίως από τα καθήκοντά τους σε περίπτωση καταστρατήγησης της παραπάνω αρχής.

3.2 Τις εργασιακές συνελεύσεις τις συγκαλούν είτε οι εκπρόσωποι των θεσμικών συνδικαλιστικών οργάνων είτε οι εργαζόμενοι για θέμα που κρίνεται ως σοβαρό αν έτσι το αξιολογήσει ένας ικανός αριθμός εργαζομένων (π.χ. ύστερα από «ηλεκτρονική διαβούλευση»).

Οι συνελεύσεις για τη λειτουργία της ΕΡΤ γίνονται ανά τμήμα ή τομέα ραδιοτηλεοπτικής δραστηριότητας σε τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. ανά μήνα) με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων ειδικοτήτων.

Οι Συντονιστές οφείλουν να παρίστανται, να ενημερώνουν, να κάνουν απολογισμό επίτευξης των στόχων   και να θέτουν νέους. Οι εργαζόμενοι συζητούν,  κρίνουν και υποβάλλουν προτάσεις για την καλύτερη λειτουργία των τμημάτων τους. Το σώμα έχει αποφασιστικό ρόλο αναφορικά με την επιλογή ανθρώπων που στελεχώνουν τις θέσεις ευθύνης, αλλά και των στόχων του οργανισμού, αφού μετέχει με άμεσο δημοκρατικό και αδιαμεσολάβητο τρόπο στην επιλογή και αξιολόγηση των συντονιστών, αρχισυντακτών και υπεύθυνων των τμημάτων. Οι εργαζόμενοι που εκλέγονται στις θέσεις ευθύνης εκτελούν τα καθήκοντά τους για καθορισμένη θητεία και η συνέλευση έχει το δικαίωμα να τους ανακαλέσει με αυξημένη πλειοψηφία.

Οι Συντονιστές των διαφόρων τμημάτων αναλαμβάνουν να καταγράψουν τις ανάγκες σε εργατικό δυναμικό που απαιτούνται ανά ειδικότητα προς υλοποίηση των αποφάσεων των συνελεύσεων σχετικά με τις εγκεκριμένες νέες παραγωγές και συντονίζουν την όλη διαδικασία σε όλα τα στάδιά της.

3.3 Η αυτόνομη ή θεσμική συνδικαλιστική δράση οφείλει να απηχεί τις ανάγκες και τα αιτήματα της βάσης των εργαζομένων. Τα φαινόμενα συνδικαλιστικού «παραγοντισμού» και σφετερισμού της συνδικαλιστικής ιδιότητας/δραστηριότητας προς ίδιον όφελος σε βάρος του συνόλου ή προς όφελος της όποιας εξουσίας, καταγγέλλονται και αποκρούονται άμεσα από τη βάση των εργαζομένων.

4.1 ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Η πολύμηνη και πολύτιμη εμπειρία της αυτο-οργάνωσης στην Ελεύθερη Αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ και η συνοδευτική οριζόντια διάχυση της ευθύνης στην παραγωγή του προγράμματος έχει δείξει ότι ωφελεί πολλαπλώς το τελικό παραγόμενο αποτέλεσμα. Έτσι, προτείνεται η δημιουργία επιτροπών προγράμματος με στόχο την απλοποίηση της διαδικασίας παραγωγής και τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των διαφόρων τμημάτων.

Παύει η εργολαβική ανάθεση παραγωγής ενός μέρους ή του συνόλου ενός προγράμματος σε ιδιωτικές εταιρείες, και καταργείται, χωρίς εξαιρέσεις, η πρακτική των λεγόμενων μεικτών παραγωγών που ζημιώνει με υπέρογκα ποσά τον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό και δημιουργεί εργαζόμενους δύο ταχυτήτων. Η ΕΡΤ διαθέτει την απαραίτητη υποδομή (στούντιο, μοντάζ, τεχνικό προσωπικό κ.α.) για την άρτια υποστήριξη των διαφόρων παραγωγών. Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, η ΕΡΤ δύναται να αγοράζει πρόγραμμα από δημιουργούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κυρίως εξειδικευμένου περιεχομένου, ή να συμμετέχει σε συμπαραγωγές με άλλα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά Μέσα ανά τον κόσμο.

5.1 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Μέσα από την πολύμηνη εμπειρία του αυτοδιευθυνόμενου αγώνα για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, έγινε φανερό πως η διασύνδεση της ΕΡΤ με την κοινωνία όχι μόνο είναι κοινή επιθυμία αλλά και επιτακτική ανάγκη ως βασικός πυλώνας δημιουργίας, ελέγχου και εμπλουτισμού της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Η ΕΡΤ ως ραδιοτηλεοπτικός φορέας με πραγματικά δημόσιο χαρακτήρα, οφείλει και πρέπει να αφουγκράζεται τη φωνή της ίδιας της κοινωνίας στην οποία απευθύνεται. Η παρουσία και ο λόγος της ίδιας της κοινωνίας πρέπει να έχει τη μορφή της συμμετοχικής συνδιαμόρφωσης της γενικότερης φιλοσοφίας του εκπεμπόμενου προγράμματος. Προκειμένου να αποφευχθεί η παράφραση/παράκαμψη της λαϊκής βούλησης και η αυθαίρετη αντιπροσώπευση των κοινωνικών ομάδων από «παράγοντες» και οργανωμένα συμφέροντα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, αυτοδιοικητικής εξουσίας, θα πρέπει να διασφαλίζεται η αδιαμεσολάβητη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, με τις αλληλέγγυες δομές της, τα κοινωνικά κινήματα, τις λαϊκές επιτροπές γειτονιάς, τις συνελεύσεις των σωματείων κλπ. Εκπρόσωποι των παραπάνω ζωντανών κυττάρων της κοινωνίας αναλαμβάνουν να μεταφέρουν ιδέες, προτάσεις και απόψεις που διαμορφώνονται ως γενική αίσθηση στη βάση της κοινωνίας, και σε συνδυασμό με τις προτάσεις που μεταφέρουν προς την ΕΡΤ οι εκπρόσωποι των συνελεύσεων διαφόρων επιστημονικών, εκπαιδευτικών, επαγγελματικών κλάδων, επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό η αδιαμεσολάβητη ακρόαση της ίδιας της κοινωνίας. Έτσι, ενισχύεται η ανεξαρτησία και ο πραγματικά δημόσιος χαρακτήρας της ΕΡΤ που δεν απευθύνεται απλώς στην κοινωνία αλλά κυρίως, εκκινεί από αυτήν.

5.2 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ

Οι λειτουργικοί αλληλέγγυοι που συμμετείχαν για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την 11η Ιούνη 2013 ενεργά και έμπρακτα στην παραγωγή και λειτουργία της ελεύθερης αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ, έχουν θέση και στην επόμενη ημέρα της επαναλειτουργίας της.

6.1 ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Δύο από τα βασικότερα γνωρίσματα του πολύμηνου αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ ενάντια στο κυβερνητικό «μαύρο», η αυτοδιαχείριση του παραγόμενου προγράμματος και η αυτοδιεύθυνση του αγώνα, ενσωματώνονται ως βιωμένη, πετυχημένη αμεσοδημοκρατική κατάκτηση στη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ.

Συνοπτικά, το διοικητικό μοντέλο της ΕΡΤ πρέπει να διέπεται από τις εξής αρχές: Την εισαγωγή του μοντέλου αυτοδιεύθυνσης στον τομέα της διοίκησης/οργάνωσης, την επιλογή των υπευθύνων/συντονιστών από τη βάση, την εξάλειψη της νοοτροπίας επιβολής και παρέμβασης που συνοδεύει συνήθως τις θέσεις ευθύνης, τη δυνατότητα ανακλητότητας.

Στη θέση του κάθετου μοντέλου διοίκησης με την κλασσική ιεραρχική “πυραμίδα” εισάγεται μια λειτουργική κλίμακα γενικού συντονισμού και η οριζόντια διασύνδεση τμημάτων και τομέων συντονισμού (πρώην διευθύνσεις).2

Στη νέα διοικητική δομή δεν υπάρχουν Διευθυντές αλλά Συντονιστές που εκλέγονται σε θέσεις ευθύνης και περιορισμένης παρέμβασης χωρίς να αναπαράγουν εξουσιαστικές συμπεριφορές του παρελθόντος. Τα καθήκοντα των Συντονιστών είναι η υλοποίηση του σχεδιασμού και η αποτελεσματικότερη εσωτερική λειτουργία/συντονισμός για καλύτερα ποιοτικά αποτελέσματα στο εκπεμπόμενο πρόγραμμα.

Τόσο ο Γενικός Συντονιστής (θέση πρώην Γενικού Διευθυντή) όσο και οι υπόλοιποι Συντονιστές τμημάτων, δεν διορίζονται αλλά είναι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, εκλέγονται απευθείας από τη βάση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων και ανακαλούνται από αυτήν πριν τη λήξη της καθορισμένης θητείας αν υποβληθεί σχετικό τεκμηριωμένο αίτημα και γίνει δεκτό (με αυξημένη πλειοψηφία) από το σώμα της γενικής συνέλευσης.

Όταν ολοκληρωθεί η θητεία στη διοικητική/συντονιστική θέση, ο εργαζόμενος επιστρέφει στην οργανική του θέση.

6.2 ΟΡΓΑΝΑ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στο θέμα των Ανώτατων οργάνων Συντονισμού και Λειτουργίας δεν υπήρξε ομόφωνη απόφαση. (Επιπλέον, η πρόταση αυτή συζητήθηκε διεξοδικά στις 28/1/2015 στη διάρκεια γενικής συνέλευσης των εργαζομένων στην Ελεύθερη Αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ3 και, κατόπιν ψηφοφορίας, απορρίφθηκε η πρόταση περί της αναγκαιότητας ύπαρξης «Ανώτατου οργάνου λειτουργίας και συντονισμού». Ωστόσο, υιοθετήθηκε το σκέλος που αφορά το Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου που, σύμφωνα με την απόφαση της συνέλευσης θα έπρεπε να ενσωματωθεί στο κεφάλαιο «ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»).

Ακολουθεί η σχετική πρόταση για τα όργανα εποπτείας και συντονισμού πέραν του βαθμού των Γενικών Συντονιστών.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, προτείνεται η θέσπιση και λειτουργία ενός πανελλαδικού οργάνου βάσης, που θα ονομάζεται Εποπτικό Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου (ΣΚΕ). Το Συμβούλιο αυτό, ασκεί «εποπτική» λειτουργία «κοινωνικού ελέγχου» στο έργο της ΕΡΤ, χωρίς όμως, τη δυνατότητα άσκησης οργανικής συνδιοίκησης, ευθείας εμπλοκής στην παραγωγή του προγράμματος ή άμεσης παρέμβασης στην ανεξάρτητη δημοσιογραφική λειτουργία. Οι εκπρόσωποι/συντονιστές του Συμβουλίου Κοινωνικού Ελέγχου αναδεικνύονται μέσα από συγκροτημένες, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες ανά γεωγραφική περιφέρεια, και οι γενικές τους συνελεύσεις (στις οποίες μπορεί να συμμετέχουν και εργαζόμενοι της ΕΡΤ) αποτελούν το κυρίαρχο όργανο λήψης των αποφάσεών τους.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

Το Συμβούλιο Λειτουργίας και Συντονισμού (ΣΛΣ) ορίζεται από το Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου μετά από πρόσκληση ενδιαφέροντος με βάση τα τυπικά τους προσόντα, την εμπειρία τους στη ραδιοτηλεόραση, την κοινωνική προσφορά και δράση. Στο ΣΛΣ συμμετέχουν και εργαζόμενοι της ΕΡΤ. Οι εργαζόμενοι προέρχονται από τους 4 κλάδους ειδικοτήτων της ΕΡΤ (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί, καλλιτεχνικό προσωπικό), έχουν πολυετή πείρα και ενεργή παρουσία στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση και εκλέγονται ύστερα από καθολική ψηφοφορία.

6.3 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Η ΕΡΤ, από όπου και αν εκπέμπει πρόγραμμα, αποτελεί έναν ενιαίο, δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, ενώ παραλλήλως, κάθε κανάλι, ραδιόφωνο ή διαδικτυακό Μέσο της ΕΡΤ (όπως άλλωστε και η ΕΡΤ3), διατηρούν τη διοικητική τους αυτονομία. Η ΕΡΤ διαθέτει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό και την κατάλληλη υλικοτεχνική ραδιοτηλεοπτική υποδομή σε κάθε νομό της χώρας προκειμένου να καλύπτεται άμεσα οποιοδήποτε τοπικό ή έκτακτο θέμα από τις κατά τόπους, μονάδες. Η αλληλεγγύη, η ισότιμη συνεργασία, ο σεβασμός στην αυτοτέλεια αλλά και ο συντονισμός μεταξύ των μονάδων της χώρας, αποτελούν προϋπόθεση τόσο για την εφαρμογή και την εμπέδωση των εσωτερικών αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών όσο και για την αποτροπή κυριάρχησης μίας κεντρικά κατευθυνόμενης διοίκησης.

Σε τακτά διαστήματα γίνονται πανελλαδικές συναντήσεις των συντονιστών και των επιτροπών όλων των μονάδων της χώρας που μεταφέρουν τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των εργαζομένων και της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να ανταλλάσσονται απόψεις, να αντιμετωπίζονται οι αδυναμίες και να βελτιώνεται συνεχώς το εκπεμπόμενο πρόγραμμα.

6.4 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΕΡΑ

Επαναλειτουργούν άμεσα όλοι οι Περιφερειακοί Σταθμοί της ΕΡΑ.

Για τους περιφερειακούς σταθμούς προτείνεται οι υπεύθυνοι των ΕΡΑ να προέρχονται από τους εργαζόμενους που εργάζονται στις δομές αυτές, στο πρότυπο του διοικητικού μοντέλου αυτοδιεύθυνσης που προτάθηκε παραπάνω. Προτείνεται επίσης ο Συντονισμός των Περιφερειακών Σταθμών να στελεχώνεται μετά από προτάσεις και απόφαση των γενικών συνελεύσεων των 19 Περιφερειακών Σταθμών, απόφαση που θα μεταφέρουν οι κατά τόπους Συντονιστές των ΕΡΑ.

7.1 ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΕΡΤ

Στο θέμα του προσωπικού με το οποίο επαναλειτουργεί η ΕΡΤ δεν υπήρξε ομόφωνη απόφαση. Για αυτό το λόγο συμπεριλαμβάνονται και οι δύο προτάσεις που προκρίθηκαν μέσα από την ανοιχτή και δημόσια διαβούλευση για το ζήτημα αυτό.

ΠΡΟΤΑΣΗ 1 (Όπως προέκυψε από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων της ΕΡΤ3, ΕΡΑ Λάρισας, Τρικάλων, Καρδίτσας, Φλώρινας και Τρίπολης)

Το ανθρώπινο εργασιακό δυναμικό κατά τη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ αποτελείται από τους απολυμένους/εργαζόμενους της ΕΡΤ που απέρριψαν εμπράκτως το κυβερνητικό «μαύρο», τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ καθώς επίσης και από τους αλληλέγγυους που συμμετείχαν ενεργά στην παραγωγή του αυτοδιευθυνόμενου ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού προγράμματος κατά την περίοδο από το βράδυ της 11ης Ιούνη 2013 που ανακοινώθηκε το πραξικοπηματικό «κλείσιμο της ΕΡΤ» μέχρι και σήμερα.

ΠΡΟΤΑΣΗ 2 (Όπως προέκυψε από συμμετέχοντες σε πανελλαδική συνέλευση της Αθήνας)

Άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ, στο σύνολο των δραστηριοτήτων της (ραδιόφωνο, τηλεόραση, πολυμέσα, ραδιοτηλεόραση), με ταυτόχρονη επιστροφή στην παραγωγική διαδικασία, όλων όσοι εργάζονταν σε αυτήν, την 11η Ιουνίου 2013 με την εργασιακή σχέση που οι ίδιοι επέλεξαν έκτοτε. Εξαιρούνται ΠΕΘ (Προσωπικό Ειδικών Θέσεων), ειδικοί σύμβουλοι, Γενικοί Διευθυντές και αυτοί που στελέχωσαν τα κυβερνητικά μορφώματα και που συνέβαλλαν στην εδραίωση του «μαύρου». Πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα για όσους εργαζόμενους εξαναγκάστηκαν σε πρόωρη συνταξιοδότηση, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να επιστρέψουν στην ΕΡΤ, εάν το επιθυμούν.

8.1. ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΣΤΙΣ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ

Σε κάθε επαφή/διαπραγμάτευση για θέματα της ΕΡΤ, τόσο με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης όσο και με άλλους φορείς, τους εργαζόμενους της ΕΡΤ εκπροσωπούν οι εκλεγμένοι από τις γενικές τους συνελεύσεις (ένας εκπρόσωπος από κάθε ΕΡΑ της χώρας) και οι θεσμικοί συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι. Ωστόσο οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων αν το αποφασίσουν διαφορετικά, μπορούν να ζητούν τη συμμετοχή π.χ. ενός εργατολόγου σε μία ή περισσότερες συναντήσεις με φορείς της εξουσίας.

Ειδικότερα, ενόψει των αναγκαίων επαφών με τη νέα κυβερνητική εξουσία που έχει δεσμευτεί για ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ της ΕΡΤ, κρίνεται απαραίτητη η εκπροσώπηση της ΕΡΤ (από Αθήνα), της ΕΡΤ3 (από Θεσσαλονίκη) και όλων των περιφερειακών ΕΡΑ σε αυτή την πανελλαδική επιτροπή, προκειμένου να μεταφερθούν αδιαμεσολάβητα τα αιτήματα των εργαζομένων της ΕΡΤ από κάθε γωνιά της χώρας.

Εν κατακλείδι:

Την πανελλαδική απόφαση που δημοσιοποιείται σήμερα με τις θέσεις και τις προτάσεις των εργαζομένων για την επόμενη ημέρα της ΕΡΤ θα αναλάβουν να μεταφέρουν προς την εξουσία τα μέλη της πανελλαδικής επιτροπής των εργαζομένων και οι θεσμικοί συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι.

Η ώρα της νίκης έφτασε! Όχι γιατί μας περίμενε, αλλά γιατί ΕΜΕΙΣ βαδίσαμε προς αυτήν.

VENCEREMOS!

[1] Χρηματοδότηση: Σε ότι αφορά την εταιρική μορφή της ΕΡΤ κατατέθηκε επίσης και η εξής θέση-άποψη των εργαζομένων της ΕΡΤ3: «Η ΕΡΤ λειτουργεί σε ειδικό οικονομικό καθεστώς δημόσιας κοινωφελούς επιχείρησης που δεν μεταβιβάζεται ούτε πωλείται σε ιδιώτες. Η ΕΡΤ παύει να είναι Ανώνυμη Εταιρεία.»
[2] Στο κείμενο-πρόταση των εργαζομένων της ΕΡΤ3 «ΠΟΙΑ ΕΡΤ ΘΕΛΟΥΜΕ» διατυπώθηκε σχετικά η εξής θέση: Το λεγόμενο «διευθυντικό δικαίωμα» καταργείται και στη θέση του μπαίνει ο σεβασμός των ίσων προς ίσους.

Πηγή

Γυρίζω το ρολόι του χρόνου 7 μέρες πίσω Σημείο εκκίνησης η 25η Ιανουαρίου ενεστώτος έτους

Επίσημα αποτελέσματα: Ν.Δ. 36,3%, έδρες 149 – ΠΑΣΟΚ 4,7%, έδρες 13 – Ποτάμι 6%, έδρες 17.

Κυβέρνηση Μνημονιακής πλειοψηφίας με 179 έδρες.

Αποβιβάζεται στο αεροδρόμιο η αρμάδα του Τόμσεν. Ο Κυριάκος στρώνει το κόκκινο χαλί και ο Άδωνις παιανίζει συγκινημένος το «Έχω μια αδελφή».

Η τρόικα πιάνει αμέσως δουλειά. Εμφανίζεται με μια νέα παράλογη απαίτηση: Να μπει ο χαμηλός ΦΠΑ στο τζατζίκι και ο υψηλός στην πίτα. Στον γύρο θα μπει ο ενδιάμεσος ΦΠΑ.

Αλλόφρον το ελληνικό πολιτικό σύστημα τρέχει πίσω από τους υπαλληλίσκους της Τρόικας να καταλάβει τι ακριβώς ζητούν. Πηχυαίοι τίτλοι στις εναπομείνασες εφημερίδες και έκτακτα δελτία πανικού στα κανάλια του μνημονιακού καθεστώτος.

Αποσβολωμένοι οι Έλληνες παρακολουθούν ποιος μισθός θα κοπεί περισσότερο και ποιος λιγότερο. Ποια σύνταξη θα εξατμιστεί πρώτη. Η κύρια ή η επικουρική; Πού θα χαθούν περισσότερες θέσεις εργασίας. Στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα; Οι άνθρωποι κοιτάζονται με αμοιβαία καχυποψία.

Η αγορά έχει παγώσει. Οι Έλληνες σφίγγουν τα τελευταία τους ευρώ. Ουδείς αγοράζει και ουδείς επενδύει. Ο Βρούτσης ψάχνει την «Εργάνη» αλλά το ισοζύγιο προσλήψεων – απολύσεων είναι καταστροφικό. Αντιθέτως η Βούλτεψη, διαπιστώνει ανακουφισμένη πως υπάρχει επαρκές χαρτί τουαλέτας στα σουπερ μάρκετ.

Δίνουμε τη ΔΕΗ και ό,τι άλλο προβλέπει το «μέιλ Χαρδούβελη». Παίρνουμε τη «δόση μας». Δεχτήκαμε να γίνουμε «Ινδιάνοι στη χώρα μας». Αβορίγινες στο κέντρο της Ευρώπης, αλλά – εν πάση περιπτώσει – δεν χρεοκοπήσαμε. Τουλάχιστον αυτοί «που τα είχαν».

Τι θα γινόταν αν …έχανε η Ν.Δ.

Ένας ευφάνταστος φίλος, μού αναπτύσσει ένα εναλλακτικό σενάριο: Πες πως γινόταν μια κυβέρνηση του αντιμνημονιακού μπλοκ. Τη Δευτέρα δεν θα ερχόταν η Τρόικα! Ίσως να ερχόταν στην Αθήνα ακόμη και ο Μάρτιν Σουλτς με διερευνητικές προθέσεις.

Δεν αποκλείεται να ερχόταν και ο Ντάισελμπλουμ. Και να άκουγε τον υπουργό Οικονομικών (τον Βαρουφάκη, λένε πως θα έβαζαν) να λέει στον Ολλανδό πως «η Τρόικα τελείωσε – Θα μιλήσουμε εφεξής με πολιτική διαπραγμάτευση». Και ξέρεις, ίσως, και ο Μοσχοβισί θα δεχόταν αποπομπή της Τρόικας. Οι απολυμένοι θα γύριζαν στις δουλειές τους. Θα καταργείτο η «Τράπεζα Θεμάτων» και η επιστράτευση των απεργών.

Α, και το πιο σημαντικό: Θα υπήρχε όσο χαρτί υγείας θα χρειαζόταν η Βούλτεψη.

Πηγή